Diktatörlü¤ün y›k›l›fl›n›n bafllang›c› olan Santa Clara Çarp›flmas›’n›, sald›r›y› yöneten komutan Che’nin ‘Savafl An›lar›’ndan aktar›yoruz.
Say› 92 46 4 Ocak 2004
“29 Aral›k’ta çarp›flma bafllad›. Tank birliklerince desteklenen düflman askerlerine karfl› savafl›yor ve onlar› püskürtüyorduk. Bu çarp›flmalarda içimizden bir ço¤u flehit düfltü... Çarp›flma 30 Aral›k’a dek sürdü. Kentin çeflitli kesimleri bir biri ard›na elimize geçiyordu. Art›k kent merkeziyle, z›rhl› trenin bulundu¤u mevki aras›nda ba¤lant› kesilmiflti... Adamlar›m›z birbiri ard›na, yanan benzin flifleleri f›rlat›yorlard› z›rhl› trene. Birkaç saat içinde hepsi teslim oldu. 22 z›rhl› vagon, uçaksavar toplar›, makineli tüfekler ve inan›lmaz oranda cephane elimize geçti. Elektrik istasyonunu ve kentin bütün kuzey bat› kesimini almay› baflarm›flt›k; Santa Clara’n›n tamam›na yak›n bir k›sm›n›n devrimcilerin eline geçti¤ini radyodan bildirdik. Bir süre sonra polis merkezi düfltü ve tanklar elimize geçti. 31 numaral› garnizonsa Binbafl› Cubela’ya hemen teslim ol-
du. Ard›ndan silahl› birliklerimiz, hapishaneyi, adliyeyi, eyalet hükümet merkezini ve keskin niflanc›lar›n mevzilendi¤i Grand Oteli ald›. Geriye yaln›zca diktatörlü¤ün en büyük kalesi ´Leoncio Vidal’ kalm›flt›. 1 Ocak 1959’da kaleyi savunanlar aras›nda çözülme baflgösterdi. General Cantillo, bunu (teslim olma teklifini) kabul etmedi; kendisi,
Özgür ve ba¤›ms›z bir Küba için savaflan devrimci ordunun üç komutan›; Fidel, Che ve Camilo
l›kla vurguland›. Bir yandan ideolojik mücadele kararl›l›kla sürdürülürken, öte yandan ittifaklar politikas›nda da büyük bir ustal›k sergileniyordu. 20 Temmuz 1958'de di¤er muhalefet örgütleri ile Caracas Pakt› imzaland›. Bu metin, diktatörlü¤ün silahl› halk ayaklanmas› ve genel grevle düflürülmesinin yan›s›ra, devrim hükümetinin asgari program›n› çiziyordu. Bu günlerde Batista, gerillaya karfl› topyekün sald›r›ya geçti. Sald›r›n›n Batista’n›n yenilgisi ile sonuçlanmas›, diktatörlü¤ün çözülüflünü h›zland›rd›. Aral›k 1958’de, Ernesto Che Guevara liderli¤indeki gerilla birli¤inin Santa Clara kentini kuflatmas›, art›k Batista için “yolun sonunu” iflaret ediyordu. Nitekim bu zaferin ard›ndan Batista önce ABD elçili¤ine s›¤›nmaya çal›flt›, sonra Columbia K›fllas›’na s›¤›nd›. Havana ve di¤er kentlerde büyük kitle gösterileri bafllad›. Bir yandan, birçok kent ard› ard›na gerillan›n eline geçerken, öte yandan kitle hareketleri yay›ld›. Bu geliflmeler Batista’n›n ülke d›fl›na kaçma haz›rl›klar›n› h›zland›rd›. Ordu içindeki isyan, diktatörlü¤e karfl› bir gücün de oluflmas›na yol açm›flt›. General Eulagia
ordu baflkomutan› Fidel Castro’nun talimatlar›na göre hareket edecekti. Cantillo’nun haince tutumundan kuflkulan›yorduk. Fidel de bizim gibi düflünüyordu... Sonras› herkes taraf›ndan biliniyor: Cantillo’nun Castro taraf›ndan tan›nmay›fl›; Castro’nun Havana üzerine yürüme emri; Camilo Cienfuegos’un Columbia askeri bölgesini al›fl›; La Cabana Kalesi’nin Sekizinci Gerilla KoIu taraf›ndan ele geçirilifli ve nihayet birkaç gün sonra, Fidel Castro’nun geçici hükümetin baflkan› oluflu... Art›k bizler bir ulusun bireyleri olmakla kalm›yoruz. Amerikan halklar›n›n umuduyuz. Ezenlerin de ezilenlerin de gözleri üzerimizde. Bu boyun e¤mez k›tadaki dostlar›m›z emin olsunlar; eylemlerimizin ekonomik sonuçlar›n› al›ncaya kadar mücadele edece¤iz ve e¤er çat›flmalar sürerse, bu ülkeyi ba¤›ms›z bir cumhuriyet haline getirinceye, bu ulusu mutlulu¤a, demokrasiye ve Amerika K›tas›’ndaki öteki halklarla kardeflli¤e ulaflt›r›ncaya kadar, devrimci kan›m›z›n son damlas›na dek savaflaca¤›z.”
Cantillo liderli¤indeki bu hareketin amac› esas olarak bir hükümet darbesiyle iktidar› almak ve asker-sivil bir cunta oluflturmakt›. General, Fidel ile görüflüp, flartlar›n› kabul etmesine ra¤men, daha sonra buna uymayarak son anda hükümet ilan edecekti. Devrim ile hükümet darbesi aras›nda bir durum oluflmufltu. Fidel’in ustal›¤›, h›zl› davranarak genel grev ça¤r›s› yapmas› ve kitlelerin buna olumlu cevab›, bu giriflimi baflar›s›z k›ld›. Cantillo tecrit oldu. O an›n temel slogan› “Devrime Evet, Hükümet Darbesine Hay›r!” idi. Che ve Camilo Cienfuegos önderli¤indeki gerilla, baflkentin önemli noktalar›n› ele geçirdi. Eski orduyu nötralize edecek taktikleri ustal›kla devreye sokan Fidel, devrimin siyasi zaferini de garanti alt›na ald›. 1961’e gelindi¤inde ise, Küba Devrimi'nin sosyalist bir devrime dönüfltü¤ü Fidel taraf›ndan ilan edildi. Emperyalizme karfl› zafer, sosyalizm yürüyüflüne evrildi. Ve bu yürüyüfl 44 y›ld›r sürüyor. Bütün emperyalist kuflatmaya, say›s›z provokasyon, sald›r›, karfl›-devrimci harekete ve kendisine “sol” deyip de emperyalistlerin saf›nda Küba’ya sald›r›lar›na ra¤men...