A¤ustos 2001'de AK Parti'yi kurdu¤unda, partinin kurucular› aras›nda Cemil Çiçek, Abdülkadir Aksu, Vecdi Gönül, Murat Baflesgio¤lu gibi ANAP, DYP hükümetlerinde bakanl›klar yapm›fl, valilik, emniyet müdürlü¤ü, ‹çiflleri Bakanl›¤› gibi “görev”lerde halka karfl› savafl›n yürütülmesine kat›lm›fl katliamc›, Susurlukçu isimler vard›. Bu yol arkadafllar›n› seçerek, düzenin efendilerine, düzene ne kadar ba¤l›, halka karfl› savafl› yürütmekte ne kadar kararl› olaca¤›n›n da güvencesini veriyordu. Kurdu¤u hükümette de onlara en kilit bakanl›klar› verdi.
Tayyip’in ortaklar›: Halis Topraklar, Sabanc›lar, Albayraklar Tayyip Erdo¤an seçim gezilerinde, toprak a¤as› fabrikatör Halis Toprak’›n helikopterini kulland›. Halk›m›z›n bir deyifli vard›r; “kimin arabas›na binersen onun düdü¤ünü öttürürsün!” Tayyip Erdo¤an da öyle yapacakt› zaten.
Say› 89 6 7 Aral›k 2003
Tayyip Erdo¤an, ekonomiye iliflkin kararlar ald›kça, Sak›p Sabanc› a¤z›n› yava yava “durumun çok iyi” oldu¤u demeçleri verdi. Albayraklar gibi tarikat holdingleri aç›ktan övmeseler de deveyi hamuduyla yutmaya bafllad›lar. ‹stedikleri vergi aflar›, AKP taraf›ndan ç›kar›ld›... Daha AKP iktidar›n›n bafl›nda IMF iktidardan “çok memnun” olduklar›n› aç›klad›. Erdo¤an, Kölelik yasas›yla iflsizli¤e veya kölece çal›flmaya mahkum etti¤i iflçiler karfl›s›nda, iflsizlik sorunlar›n› çözmek için tek bir ad›m atmad›¤› gecekondulular karfl›s›nda, IMF programlar›yla hançerlemeye devam etti¤i köylüler karfl›s›nda “beraber yürüdük biz bu yollarda” flark›s›n› söylemeye devam ederken, as›l yol arkadafllar›yla da¤lar› tepeleri ormanlar› afl›yor, ülkeyi talan ediyorlard›.
Tayyip’in Emperyalist “Ahbap”lar› Erdo¤an iktidar için yola ç›kt›¤›nda, tüm burjuva politikac›lar›n›n kabesi olan Beyaz Saray’a yüz sürüp biat etmiflti zaten. Onlar›n da güvenini kazanm›flt›. O dönem nisbeten fazla öne ç›kmayan bu biat, Tayyip’in iktidar koltu¤una oturmas›yla alenileflti. Art›k Tayyip’in en samimi ahbaplar›, Bush, Berlusconi, Blair gibi emperyalist liderlerdi. Avrupa burjuvazisinin en soyguncu, en faflist, en ahlaks›z liderlerinden olan Berlusconi’yle, “aile dostu” olacak kadar yak›nd› art›k Tayyip. Amerika’yla, “yeflil kuflak”›n eski mücahitleri karfl› karfl›yayd› bu yeni dönemde. Tayyip hemen duruma uyum sa¤lad›. Art›k onlar›n defteri dürülmüfltü. K›sa süre önce dizinin dibine çöktü¤ü mücahit Hikmetyar’›n örgütünün “terörist örgüt” oldu¤u karar›n› imzalay›verdi. “ABD’yle ayn› stratejik vizyonu paylafl›yoruz” aç›klamas›n› yapt›. Baflbakan Recep Tayyip Erdo¤an,
Oligarflinin hesaplar›, tabandan gelen bask›lar nedeniyle bazen istedi¤i ad›mlar› atamasa da, Amerika istedi¤i için Irak’a asker gönderme karar›n› bile ald›. “ABD dünya lideri, Türkiye bölge lideri olarak, teröre karfl› birlikte savaflaca¤›z” diyerek, yeni yol arkadafllar›n›n kimler oldu¤unu tescil etti.
“‹flçi, memur, köylü...” Onlar da kim oluyor? O “eskiden” Kas›mpaflal›’yd›, “eskiden” Arçelik Bayii’ydi. Eskiden “halktan biri”ydi. Art›k ne iflçiyi, ne memuru, ne köylüyü, ne iflsizi tan›m›yordu. “Eski mahallesinin berberini” hala tan›maya devam etmesi ise, sadece flov amaçl›yd›. De¤ilse, hak talep eden halk›n her kesimi, Tayyip’in polislerinin coplar›yla veya do¤rudan Tayyip’in kendisinin tehditleriyle karfl›laflt›. Halk› azarlamaya, afla¤›lamaya kalk›flt›. Halka karfl› bu despot kafa, kendini AKP içinde de göstermekte gecikmedi. RP’den ayr›l›fllar›nda gösterdikleri en önemli gerekçelerden biri “parti içi demokrasi”nin olmay›fl›yd›. ‹ktidar koltu¤una oturduktan sonra, Erbakan’dan daha az saltanat yanl›s› olmad›¤›n› göstermekte gecikmedi. Merkez organlar›nda gizli oyu kald›rd›, karar alma süreçlerini yeniden flekillendirdi. Saltanat onundu art›k, ne söylerse, o olacakt›.
Amerika’n›n yolunda bir halk düflman›! ‹ktidar olunca, “Muhafazakâr Demokrasi” adl› bir kitap yay›nlatt› Erdo¤an. Art›k “kimli¤i” buydu; kimliksizli¤in kimli¤i! Amerika flimdi böylesini istiyordu, yar›n Amerika yine “mücahit” olmas›n› isterse, yine “mücahit” olaca¤›ndan kimsenin kuflkusu olmas›n. Amerika hangi politikay› istiyorsa onu uygulayacakt›r. Tayyip Erdo¤an, tüm yükselifl süreci boyunca “islamc›l›¤›” kullanm›flt›r. Yükseliflinin doruk noktas›na geldi¤inde ise, “biz islamc› parti de¤iliz, milli görüfl gömle¤ini ç›kard›k” deyip, islam›n kendisi için sadece bir “merdiven” ifllevi gördü¤ünü ortaya koymufltur. O merdivenin basamaklar›na bas›p yükselmifl ve merdiveni kald›r›p atm›flt›r. K›sacas›, Tayyip’in “yolu”, ne islam›n, ne inançlar›n, ne özgürlüklerin, ne demokratl›¤›n yolu de¤ildir; onun yolu, tümüyle düzen içinde yükselmeye ve düzen içinde güç, iktidar ve mülk sahibi olmaya göre çizilmifltir. Hümanist de, mücahit de, katilamc› da, Susurlukçu da, islamc› da olur her duruma göre. Yol arkadafllar› da, Tayyip’in gitti¤i yolun iflte böyle bir yol oldu¤unun kan›t›d›r. “Bana yol arkadafllar›n›z› söyleyin, size gitti¤iniz yolu söyleyeyim” diye düflünebilir ve buradan Tayyip’in “yol arkadafllar›”na bak›p gitti¤i yolu ç›karabilirsiniz.