SOIREE BELGIQUE - EDITIE 1 - ONLINE VERSIE

Toen ik Soiree Belgique pitchte, had ik niet verwacht dat het zou aanslaan. Ik had een vaag idee over wat het zou kunnen zijn: een magazine waar iedereen warm van wordt. Het was een klein, grillig vlammetje, maar bij elk overleg wakkerde het net dat beetje aan, tot het vuur te groot geworden was. Het werd een passie die nooit ver dwaalde en een reus die voor ons opdoemde. Ik dacht dat dit magazine geen grote uitdaging zou zijn, dat alles op zijn plaats zou vallen. Soiree Belgique was een avontuur met puzzels, frustraties, hoogtes, laagtes en last minute redders. Ergens ben ik blij dat dit project niet altijd van een leien dakje liep; het gaf ons een reden om onze grenzen te verleggen. Ik ben trots op wat ons geesteskindje geworden is, maar ik ben vooral trots op mijn team. Elk woord, elke zin en elke pagina is een samensmelting van zes creatieve geesten die alles van zichzelf gegeven hebben. Ik kan mij geen betere groep voorstellen. Nu is het tijd om ons baby’tje aan de wereld te geven, want dit magazine is niet voor ons, het is voor jou.

Dus ga zi en, ontspan, sip je drankje en geniet.

Ruben Piccavet

Organisatie.

Hoe je het ook draait of keert, als je een feestje organiseert, komt er altijd organisatie bij kijken. Hoe zal je jouw tafel dekken? Wat doe je aan? Welke drank serveer je? Diezelfde vragen komen steeds terug en zorgen onvermijdelijk voor stress. Dus bespaar gerust wat tijd, doe wat inspiratie op en neem eens goed adem, want vanaf de deurbel gaat, volgt het plezier.

Koop nu de fysieke Soiree Belgique en lees hier exclusief

De tafel dekken voor een etentje kan stressvol zijn. Vooral als je weinig tijd hebt. Hoeveel borden dek je? Welke glazen passen bij het diner? Hoe decoreer je de tafel het best? Waarschijnlijk stel je jezelf deze vragen. Geen paniek! Chantal Vandekerckhove, lector Eventmanagement aan de hogeschool Vives, zet alles nog eens op een rijtje om uw tafel stressvrij te dekken.

Eerst zet je per persoon een placemat op tafel. Je kan eventueel een tafelloper toevoegen als het om een fancy diner gaat. Daarna leg je voor elke gast een kijkbord. Daarop leg je het bord waarin je het gerecht serveert. Vervolgens leg je op elk bord een servet. Zorg ervoor dat de serve en netjes en eenvoudig gevouwen zijn. Je kan de serve en oprollen, maar zorg dat je hiervoor servetringen gebruikt.

Aan de linkerkant van het bord leg je een kleine en een grote vork. Langs de rechterkant leg je een mes, een lepel en mogelijks nog een kleiner mesje. Boven het bord leg je het bestek voor het dessert, namelijk een dessertvork en -lepel.

De glazen zet je altijd aan de rechterkant van de gast. Per persoon zijn dat er altijd drie. Een glas voor wi e wijn, een glas voor rode wijn en een waterglas. Deze glazen plaats je van klein naar groot.

Een ee afel moet tijdens een diner aantrekkelijk zijn. De kleuren en patronen voor je diner bepaal je zelf. Bij een klassiek of neutraal diner past vaak een wi e of champagnekleur. Bloemen maken een tafel altijd sfeervol.

Je kan kiezen voor kleurrijke of sobere bloemen. Deze zet je in de middenstrook van de tafel. Je kan zelf bepalen of je een of meerdere vazen op tafel plaatst. Zet nooit (wi e) anjers of chrysanten op tafel, die zijn voor speciale gelegenheden. Wi e anjers staan symbool voor een sterk karakter en oprechtheid en worden vaak gezien als rouwbloemen. Met chrysanten vier je Allerheiligen.

Kaarsen zorgen voor een warme sfeer. Hiervoor plaats je best drie à vijf kaarsen in het midden van de ee afel. Als de kaarsen niet dezelfde hoogte of breedte hebben, zet je ze best bijeen op een plateau.

Nu heb je een ne e en sfeervolle ee afel om aan te dineren, maar dit zijn zeker geen vaste regels. Wees niet bang om je creativiteit te laten lopen en geef er vooral je eigen draai aan.

Stress, stress, stress. Je staat voor je kleerkast. Je weet niet wat je voor een etentje bij vrienden of familie wil dragen. Geen paniek, moderedactrice Catherine Kosters legt uit hoe je in no time een out t in elkaar steekt.

‘Als je bij vrienden of familie uitgenodigd wordt, is het altijd goed om te weten of er een dresscode is. Als dat bij vrienden is, neem ik aan dat dit niet het geval is. Als je twijfelt, kan je dit voor de zekerheid even aan de gastheer of gastvrouw vragen. Nu, de meeste feesten of etentjes in België zullen geen speci eke dresscodes hebben. Doe wel een beetje moeite als je gastheer of gastvrouw dat verwacht, dan maak je een goede indruk. Draag vooral niks waar je je ongemakkelijk bij voelt, want uiteindelijk draait het erom dat je een gezellige avond hebt. Het is belangrijk dat je jezelf blij en dat je een beetje feestelijk voor de dag komt. Of dat nu in een jeans en een hemd is of in een pak, dat hangt van je persoonlijkheid af.

Ik vind dat dit allemaal moet kunnen, zolang je je best doet en daar niet in je meest versleten jogging en oude sneakers komt opdagen. Zelf apprecieer ik het als mijn vrienden en familie een beetje moeite doen. Ik zou geen gewone short of marcel dragen, maar dan eerder een geklede short en een T-shirt of hemdje. Als je altijd een jeans en dezelfde hoodie aandoet, trek dan eens een wijdere broek aan met een crop top. Als je meer van jurken houdt, doe dan eens niet diezelfde hemdjurk aan die je dagelijks draagt, maar koop een felgekleurd kleedje of een kleedje met een print. Wat ook altijd helpt, zijn accessoires. Geklede schoenen of mooie instappers en loafers ogen mooi in de zomer. Ga eens voor een sandaal, met of zonder hak, waar je je het meest comfortabel bij voelt. Voeg wat juwelen toe. Pak eens een clutch mee in plaats van de tas die je altijd meeneemt naar je werk. Die kleine verschillen zorgen ervoor dat je ondanks het feit dat je geen volledig nieuwe out t hebt gekocht, je toch iets feestelijker voor de dag komt.’

1. Zwarte cropped blouse - € 29,99 - Gina Tricot via Zalando

2. Zwarte biokatoenen T-shirt€ 9,99 - C&A

3. Linnen overhemd - € 49,99 –Mango

4. Bruine wijde broek - € 29,99 –Only

5. Donkerblauwe short - € 29,95 –Zara

6. Lichtgroen chino broek - € 59WE Fashion

7. Wi e sandalen - € 59,95Tamaris via Torfs

8. Donkerblauwe instappers€ 89,95 - Massimo Du i via Zalando

9. Oranje kleedje - € 34,99 - Only via ZEB

10. Wi e clutch - € 26,99 - Anna

Sommelier Koen Bastiaens van wijnwinkel De Wingerd in Hasselt gee wijntips. Zo kies je de perfecte wijn voor jouw Soiree Belgique

AUTEUR: FRAN VANDEBROEK / FOTO’S © FRAN VANDEBROEK

“Een goede wijn moet een evenwicht vormen met het gerecht, dus moet je de ve en en zuren combineren. Bij gerookte zalm drink je best een zurige wijn die de ve igheid compenseert. Het maakt niet uit hoe goed de zalm of de wijn is, als ze niet samenwerken, zal het totaalplaatje niet smaken. Het is zoals Yin en Yang; het evenwicht is cruciaal.

“Bij vleesgerechten hangt de wijnkeuze sterk af van de bereiding. Puur geserveerd vlees met enkel wat kruiden vraagt om een wijn die niet te krachtig is. Het vlees staat namelijk centraal en dat moet je proeven. Een zachte wijn is hier noodzakelijk. Als je wild bereidt met een zware rode wijnsaus dan is het vlees onderdeel van de bereiding, maar staat het niet centraal. Hier past een krachtige wijn het best.”

“Pizza en pasta gaan meestal gepaard met een stevige wi e of een lichte rode wijn. Maar de regel blij : de smaak van de wijn mag het gerecht nooit overheersen.”

BEWAARTIPS:

- Een hoge vochtigheidsgraad (min. 85%) is van onschatbare waarde.

- Met een donkere ruimte en een constante temperatuur tussen de 9 en 12°C zullen je wijnen je dankbaar zijn.

MISVERSTAND:

- Enkel bij jonge wijnen biedt decanteren een meerwaarde. Oude wijnen decanteren is uit den boze, die moet je uitschenken en meteen opdrinken.

Ontvangen & Aperitief.

De zon komt piepen, de temperaturen stijgen en de zomer staat voor de deur. Uiteraard hoort daar ook verfrissing bij. Een niet te ontbreken onderdeel bij een feestje is het aperitief. Deze gepimpte alcoholvrije Belgische versie van de Moscow Mule is de perfecte mocktail voor een warme zomeravond. Met vrienden, familie of gewoon lekker alleen, deze mocktail bewijst dat je ook zonder alcohol een gezellige avond kan beleven.

Stappenplan mocktail:

Stap 1:

Pers de hel van de citroen en limoen uit in het glas. De andere hel en gebruik je straks voor de afwerking van het glas.

Stap 2: Vul het glas voor ¾ met gepileerd ijs.

Stap 3:

Voeg 30 ml of twee eetlepels suikerwater toe aan het glas.

Stap 4: Voeg al enkele rode en blauwe bessen toe, alsook enkele blaadjes munt.

Stap 5:

Giet 50 ml (of meer, naar voorkeur) Gimber N°1 | N°2 in het glas. We gebruiken dit Belgische drankje als basis voor onze Belgian Mule. Roer alles goed samen en vul de glazen verder op met spuitwater voor een verfrissend, bruisend e ect.

Stap 6:

Snijd enkele schij es uit de limoen en citroen en plaats deze op de rand van het glas. Voeg ook nog enkele rode en blauwe bessen toe. Als laatste leggen we nog enkele blaadjes munt op het glas.

Nodig:

een limoen

een citroen

gepileerd ijs

rode bessen

blauwe bessen

Gimber N°1 of Gimber N°2

suikerwater

spuitwater

Lay back, relax, geniet van je verfrissende mocktail en lees Soiree Belgique !

AUTEUR: JEREMIE BENOIT / FOTO’S © JEREMIE BENOIT

AUTEUR: JEREMIE BENOIT / FOTO’S © JEREMIE BENOIT

Een streepje muziek mag niet ontbreken als je een Soiree Belgique organiseert. Van platen naar cd’s naar streaming en terug naar de goeie oude tijd. Je hebt het misschien al gemerkt, steeds meer mensen grijpen naar vinyl. Het hee iets nostalgisch, klinkt warmer en beter, maar het is ook een pak duurder geworden. Toch is het opnieuw helemaal hip. Bruno Houyet, eigenaar van e Vinyl Corner in Kortrijk probeert het succes van de revival van de lp te achterhalen.

“Ik raad niemand aan om anno 2017 nog met een platenwinkel te beginnen”, waren de sombere woorden van Jacques Merlevede, toenmalige eigenaar van bekende platenwinkel Popcenter in Kortrijk. Enkele weken later sloot de man zijn platenwinkel. Merlevede beklaagt het zich waarschijnlijk, want vijf jaar later zien we zelfs in winkels zoals mediamarkt lp’s opduiken. En daar is een goede reden voor. Steeds meer mensen hebben opnieuw een platenspeler in huis. Artiesten brengen speciale, gelimiteerde versies van hun album uit op vinyl in allerhande kleuren en vormen en dat smaakt fans. Vorig jaar werden voor het eerst sinds 1987 meer lp’s verkocht dan cd’s. De vinyl is duidelijk helemaal terug van (nooit echt) weggeweest.

In de gezellige winkel van Bruno Houyet ofwel Mr. Brown vinden we platen terug van de grootste artiesten tot minder bekende pareltjes. Het was altijd zijn droom om een platenwinkel te openen. Vroeger was e Vinyl Corner geïntegreerd in Pand.A, een café op het conservatoriumplein in Kortrijk. Toen die onverwacht de deuren sloot, verhuisde de platenwinkel naar het centrum van de stad. Bruno kreeg de vinylmicrobe te pakken toen hij jong was. Er lag altijd een plaat op bij hem thuis. Hij verklaart het succes van vinyl als vanzelfsprekend. “Mensen willen teruggrijpen naar iets fysieks. Het is ook een eyecatcher in het interieur en het is interactief als je de plaat op de platenspeler plaatst en omdraait. Vinyl hee altijd een warmere klank gehad dan cd’s. In mijn auto zit zelfs geen cd-speler meer. Ergens is het logisch dat de cd-verkoop zal blijven kelderen”, zegt Bruno Houyet. Volgens hem gaan mensen ook intensiever naar muziek luisteren wanneer ze het doen via een lp. Op streamingdiensten klikken mensen namelijk vaak op de shu e knop en worden sommige nummers overgeslagen. “Wat me zeker ook al is opgevallen, is dat steeds meer dj’s opnieuw met vinyl gaan draaien in plaats van digitaal. Het klinkt ook duizend keer beter”, zegt de eigenaar van e Vinyl Corner.

Sinds de heropleving van langspeelplaten spelen labels van artiesten hier vaak op in. Zo releasen bepaalde artiesten soms tien verschillende varianten van een album op vinyl. Deze hebben dan elk een andere hoes of kleur. Andere zijn dan weer uiterst gelimiteerd. Door deze nieuwe manier van werken is er sinds de coronacrisis een tekort aan planten om vinyl te maken. Hierdoor ontstonden de laatste twee jaar enorm lange levertermijnen voor lp’s. Soms bracht een artiest een album uit en was de lp pas zes maanden later beschikbaar. Muzikante Adele kreeg kritiek omdat haar label de persbedrijven veel geld gaf om snel 500.000 platen van haar album te maken; hierdoor kreeg ze voorrang op andere artiesten. Het is onder meer door deze acties dat de prijs van een langspeelplaat met tientallen euro’s steeg. Gemiddeld betaal je voor een plaat rond de 35, soms 40 euro. “Het klopt dat de prijs voor een plaat enorm de laatste jaren is gestegen. De revival zit hier zeker voor iets tussen. Ik spreek misschien tegen mijn eigen winkel, maar al die verschillende varianten hoeven voor mij niet. Voor een verzamelaar is het niet meer bij te houden. Ook voor platenwinkels wordt het moeilijk om telkens alle platen aan te bieden. Tot op vandaag zijn er nog steeds lange wach ijden, dus kan je jezelf ook afvragen of tientallen verschillende kleuren van een album uitbrengen wel nodig is. De echte vinyllie ebber grijpt nog steeds het liefst naar de klassieke zwarte plaat”, zegt Bruno Houyet.

RECORD STORE DAY

De derde zaterdag van april staat bij veel vinyl lie ebbers met rood omcirkeld. Dan vindt namelijk Record Store Day plaats, dé hoogdag voor verzamelaars. Ieder jaar worden op die zaterdag exclusieve platen in beperkte oplage uitgebracht. Het event werkt volgens het ‘wie eerst komt, eerst krijgt’ principe. Het is dus geen geheim dat er op die zaterdag heel wat vinyllie ebbers afzakken naar hun favoriete platenwinkel. Record Store Day werd voor het eerst georganiseerd in 2007 om de verkoop van de toen kelderende vinylplaat te promoten. Iedere platenwinkel ontvangt telkens een aantal lp’s vanop een lijst die een maand voor het evenement wordt gepubliceerd. Per editie is er ook een ambassadeur of ambassadrice. Vorig jaar was die eer weggelegd voor zangeres Taylor Swi . Niet moeilijk als je weet dat de zangeres maar liefst 1 op de 25 lp’s verkocht in 2022. “Record Store Day blij iets speciaals. Al hee het de laatste jaren misschien wel wat waarde verloren. De prijzen zijn ook ontze end hoog. Platen aan 50 of zelfs 60 euro zijn geen taboe meer. Het is dan ook moeilijk om als platenwinkel alles op voorhand in te kopen. Je weet

nooit vooraf hoeveel interesse lie ebbers gaan tonen in de verschillende releases. Je weet ook nooit of de bestelde platen e ectief zullen binnenkomen. Het is altijd spannend afwachten”, zegt Bruno Houyet.

Een genre dat het best past tijdens een avond met vrienden of familie blijven de soundtracks van lms. Dit omdat ze meestal instrumentaal zijn en perfect op de achtergrond kunnen spelen zonder de bijeenkomst te verstoren. Ze zijn ook heel sfeervol. De bestverkopende Belgische artiesten op dit moment zijn: Balthazar, Warhaus en Sylvie Kreusch. Vooral de indie artiesten blijven erg populair op vinyl. “Belgische artiesten pikken zeker hun graantje mee door de revival . Je ziet ook dat Belgische platenlabels hierop inspelen en soms enkel nog vinyl uitbrengen”, concludeert Bruno Houyet.

e VInyl Corner Kortrijk

Oorspronkelijk was e Vinyl Corner van Bruno Houyet terug te vinden op het Conservatoriumplein in Kortrijk. De winkel was geïntegreerd in het café Pand.A. Toen die begin dit jaar failliet ging, verhuisde Houyet zijn platenwinkel naar de Jan Pal jnstraat. De winkel focust zich op Belgische artiesten en vintage langspeelplaten. Bij een drankje kan je de perfecte plaat kiezen met de deskundige hulp van Bruno, ook wel gekend onder de naam Mr. Brown

Music Mania Gent

Deze muziekwinkel, al noemt het zichzelf liever een muziekcafé, ligt op de gezellige hoek van de Sint-Pietersnieuwstraat . Je vindt er een uitgebreid aanbod aan nieuwe en gebruikte platen, met de focus op Belgische artiesten. Na je bezoek kan je een concert meepikken of gezellig vertoeven op het dak van VIERNULVIER, vlak naast de winkel. Musicmania organiseert elk jaar een groot feest tijdens Record Store Day. Het is zeker de moeite waard om dan even binnen te springen.

Sint-Pietersnieuwstraat 19; 9000 Gent

Intergalactic Lovers

brachten na vier jaar nog eens een nieuw album uit én wat voor één. Liquid Love is een ode aan de liefde in alle mogelijke vormen.

Vijf jaar lang was ze de leadzangeres van Hooverphonic, maar met haar tweede album bewees Noémie Wolfs dat ze haar eigen stijl gevonden hee . Een pi ige plaat die je van begin tot eind vastkluistert aan jouw platenspeler.

Met Montbray bracht Sylvie Kreusch in het najaar van 2021 een romantische, zwoele plaat uit. De basis van de plaat was haar gebroken hart. Ideaal om te draaien tijdens een warme zomeravond.

Ja n Pal jnstraat 6; 8500 Kortrijk

Wat zal het vandaag weer zijn?

Waarom kom je altijd met de vragen waar ik het minste op wil antwoorden? Is het nu zo belangrijk om te weten of ik een lief heb? Wil je mij er elke keer aan herinneren dat ik, een twintigjarige, nog steeds single ben? Ik zit aan een veel te luide tafel te praten met tantes die ik al een jaar niet gezien heb en die mij amper kennen. Hiervoor heb ik uren in de auto gezeten, om te spreken met een familielid waarvan ik mij de naam niet meer herinner. En dan ben ik eens een dag verlost van punten en docenten, duw je mijn neus echtopnieuw in die soep? Maar ja, alles gaat goed met mij en nee, mijn punten zijn nog altijd niet beter dan die van Juliet. Dus ga maar met uw poep in de zetel zi en en neem nog een glaasje cava.

Kijk, ik zie dat het regent; gisteren regende het ook en morgen zal het opnieuw regenen. Je zaagt al dertig jaar over hetzelfde water. En als de zon dan eens schijnt, zaag je over de warmte. Ik weet dat jullie elke ochtend een marathon wandelden om ergens te geraken, maar nu moet ik door regen en wind naar mijn lessen etsen. Nee tante Chantall, ik heb nog steeds geen rijbewijs, en ja, de jeugd van tegenwoordig doet daar allemaal veel langer over. Maar ja, niet iedereen krijgt zijn rijbewijs gratis bij de boodschappen en als ik mijn rijbewijs uiteindelijk in handen heb, zal ik niet zo’n gevaar op de baan zijn zoals sommige mensen…

Ja tante Lydia, uw parfum is weer een euro duurder geworden, maar uw geliefde Belgische frank zal het niet goedkoper maken. Laat die maar samen met uw goudstukken in de middeleeuwen. Ik weet dat u hard gewerkt hebt voor uw pensioen en dat mensen niet meer willen werken. Dus geniet nog van uw welverdiende rust.

School is super interessant en ik ben zeker geïnteresseerd in het verhaal over jouw negen ka en die gisteren achter een lichtgevend bolletje liepen. Ga maar terug naar uw boeiend gesprek met mijn ouders terwijl ik hier asociaal op mijn gsm kijk. Ik verlang vooral niet tot we naar huis gaan…

AUTEUR: LISE DEMUYNCK

Voorgerecht.

Of je nu zelf aardappelen platstampt of vijfsterrenpuree eet, grootmoeders wijze, grootmoeders liefde is altijd beter. Er gaat niets boven een tafel omsingeld door bekende gezichten en bedekt met lekker eten. Liefde vult je neus en je maag en het constante geroesemoes zorgt voor een zachte warmte doorheen je borst.

Stappenplan soep:

Stap 1: Snijd al de groeten in kleine stukjes.

Stap 2: Laat wat boter smelten in een kookpot en stoof de ajuintjes voordat je de andere groenten erbij doet. Laat deze vervolgens 10 minuten stoven.

Stap 3:

Giet er 4 à 5 liter water bij. Voeg peper, zout en de bouillon blokjes toe.

Stap 4: Voeg nu de aardappel toe en laat de soep koken voor 20 à 25 minuten.

Stap 5: Als laatste mix je de soep tot alle groentestukjes gemixt zijn.

Stap 6: Neem het gehakt en rol het in balletjes. Laat deze koken voor 15 minuten. Voeg uiteindelijk de balletjes toe aan de soep.

Nodig:

2 stukken prei

2 stukken selder

3 ajuinen

3 wortels

6 à 10 blokjes kippenbouillon

2 grote dozen tomatenpuree een beetje boter

1 aardappel

peper en zout

0.5 kg gehakt

Voilà, je soep is klaar, smakelijk!

‘WE DOEN DIT ZOLANG

ZE BLIJVEN KOMEN.’

Al 19 jaar lang maakt hij elke middag eten voor zijn kleinkinderen. Van hun eerste dag in het kleuterklasje tot vandaag, het is een traditie geworden. “Het begon toen de oudste naar de eerste kleuterklas ging. Doordat de school niet zo ver is van ons huis gingen we hem elke middag ophalen, ondertussen zijn ze met 7 en maken we nog steeds elke middag eten.” Zo begint het verhaal van Jozef Meykens, een man van 84 die elke middag samen met zijn vrouw eten maakt voor zijn kleinkinderen. “Nu zijn ze oud genoeg en moeten we ze niet meer ophalen, maar ze blijven toch graag langskomen.”

Hoe is die familietraditie begonnen?

“Het begon toen omas, de oudste, star e in het kleuterklasje. Sinds dat moment zijn wij hem, en later zijn zus, neven en nichtje, elke middag gaan halen om bij ons thuis te eten. Als ze ouder werden, moesten we ze niet meer ophalen want ze kwamen met de ets. Maar zelfs al is het ophalen gestopt, ze komen elke middag nog met plezier bij ons eten.”

Had je gedacht dat je dit zo lang zou volhouden?

“In het begin dacht ik 'we doen dit zolang we kunnen en zolang ze blijven komen.’ Vroeger was dat elke middag, nu is dat al wat minder. Maarten, onze vijfde, kiest om soms op school te blijven met zijn vrienden en de oudste drie kunnen ook niet meer elke middag komen omdat ze hogere studies doen. Maar we blijven het

AUTEUR: LISE DEMUYNCK / FOTO’S © LISE DEMUYNCK

volhouden zolang we ‘klanten’ hebben. De laatste jaren kunnen ze ook iets komen ophalen, dan ze en we potjes klaar. Zolang ze willen komen, willen wij dat voor hen doen. Ze zijn altijd welkom aan onze keukentafel.”

Hoelang zie je je dit nog doen?

“Aangezien de jongsten nog maar in het lager zi en, vermoed ik dat we wel nog even zullen doorgaan. Het hangt natuurlijk af van wat hun ouders beslissen. Maar omdat mijn jongste kleindochter naar dezelfde middelbare school wil gaan als haar grote neven en nicht, vermoed ik dat we nog enkele jaren zullen koken.”

Wat is je favoriete herinnering?

“Het is altijd gezellig als de tafel volledig vol zit en iedereen alles lust, dat ze allemaal kunnen smullen van het eten. Maar het mooiste is dat je ze allemaal samen ziet zi en. Dat is niet iets dat iedereen hee en ik ben dankbaar dat ik mijn kleinkinderen zo vaak kan zien.”

Wat maak je het liefste klaar?

“Ik maak het liefste het eten klaar dat ze graag eten, zoals spaghe i bolognaise of balletjes in tomatensaus. Als die gerechten op tafel staan, wordt er altijd dat beetje meer gegeten.”

En je hebt ook een boekje?

“Aah ja, het boekje van opa. Op een van mijn verjaardagen, ik denk toen ik 70 werd, hebben alle kleinkinderen mij iets gegeven waarbij ze aan mij dachten. Lise, een van mijn kleindochters, gaf me een boekje waarin ze haar favoriete recepten had geschreven en ze vroeg aan ons of we de onze erbij wilden plaatsen. Nu, jaren later, gebruikt ze dit boekje om zelf de gerechten klaar te maken.

Het gaat niet altijd even vlot want ik weet soms niet precies hoeveel ik van wat gebruik, dus als ze iets nieuws probeert, kan ik zeker een telefoontje verwachten. Ik ben wel trots dat ze het zelf wil proberen.”

Hoop je dat jouw kleinkinderen je gerechten later zullen klaarmaken?

“Ik hoop vooral dat ze er een leuke herinnering aan kunnen koppelen. Zelf heb ik ook zo’n herinnering, juist voor mijn plechtige communie moesten we elke ochtend naar de kerk om voorbereidingen te tre en. Daar voor ging ik met mijn neef, die ook zijn plechtige communie deed, bij mijn tante een boterham eten als ontbijt. Dat is iets dat mij altijd zal bijblijven. Ik hoop dat dit boekje ook zoiets zal betekenen voor mijn kleinkinderen, dat ze heel hun leven hier naar terug zullen kijken met een glimlach op hun gezicht.”

Is het soms moeilijk om de traditie staande te houden?

“Het moeilijkste vind ik het menu van de week beslissen. Vroeger hadden we een vast menu, elke week hetzelfde, maar dat werd na een tijd saai. Nu maak ik elke week iets anders en dat is soms een uitdaging. We kennen onze familie en we weten dat niet iedereen alles lust. Bij elke maaltijd moeten we kijken of er aanpassingen nodig zijn of dat we extra gerechten moeten klaarmaken.”

Welk voorgerecht zou je aanraden?

“Tomatensoep met gehaktballetjes, of hoe ze het hier zeggen: tomatensoep op opa’s wijze! Elke middag wordt er bij ons aan tafel soep geserveerd, je kan geen de ige maaltijd eten zonder soep. Dus daarom raad ik zeker soep aan!”

Een etentje met vrienden en familie kan wel eens deugd doen, maar dat is niet bij iedereen vanzelfsprekend. Hoe komt dat? We bespreken het psychologische aspect hiervan met psychologe Jitske Naessens.

Als je met een groep afspreekt, is de kans groot dat je met verschillende persoonlijkheden te maken hebt. Om een onderscheid te maken, spreken we vooral over intro- en extraverten. De ene zal sneller sociaal zijn dan de andere. Toch hebben ze allebei nood aan verbondenheid. Alleen vinden extraverten dat sneller dan introverten. Bovendien gaan ze hier niet allemaal naar op zoek. Psychologe Jitske Naessens werkt momenteel bij Weerkracht, een psychologenpraktijk in Roeselare. Jongeren, volwassenen en ouderen kunnen bij haar terecht als ze bijvoorbeeld een depressie of angstklachten hebben. Ze vertelt hoe moeilijk het is voor introverten om af te spreken: “We zien dat introverten echt worstelen met sociaal zijn. Ze voelen zich vaak eenzaam en trekken zich terug. Als ze dan willen afspreken, kan het zijn dat ze die sociale vaardigheden missen doordat ze zich altijd hebben afgezonderd. Ze willen dus wel afspreken, maar weten niet hoe of durven niet.

Ik denk dat velen de stap ook gewoon niet ze en en dat is natuurlijk jammer.”

Die stap kan nochtans positieve gevolgen hebben op het mentaal welzijn. Doordat een introvert zich over de angst om te communiceren probeert te ze en, vraagt dat wel wat tijd. “Je moet eerst en vooral een positieve ervaring gehad hebben eer je de volgende stap kan ze en. Na een gesprek gaan introverten misschien wel een goed gevoel hebben, maar dat

moeten ze enkele keren meegemaakt hebben vooraleer ze hun omgeving meer vertrouwen en eventueel uit hun comfortzone komen”, benadrukt Naessens.

SOCIALE MEDIA

Sinds de komst van sociale media ligt de drempel om te communiceren met elkaar lager. Het is makkelijker om de eerste stap te ze en en iemand een bericht te sturen. We communiceren hierdoor meer via sociale media. We drukken onze emoties vaker uit aan de hand van emoji’s en minder met woorden. Door sociale media voelen sommige introverten zich minder verplicht om met anderen te communiceren. Ze verdwijnen naar de achtergrond. Bovendien helpt het niet dat sociale media een ideaalbeeld van een persoon creëren.

Hoe kunnen we zulke problemen in de toekomst vermijden? Jitske Naessens krijgt zelf met patiënten te maken in haar praktijk die schrik hebben van wat anderen over hen zullen denken. Ze vrezen bijvoorbeeld dat ze zullen sto eren of dat anderen hen zullen uitlachen. “Als we meer verdraagzaamheid of meer eigenheid kunnen creëren op sociale media, kan dat al helpen. Met eigenheid bedoel ik dat we iets zouden creëren in de maatschappij waar iedereen mag bestaan en zich goed voelt. Dat zou een serieuze stap in de juiste richting zijn”, zegt Naessens.

HULP VAN OMGEVING

Makkelijk is het als introvert dus niet om zelf het initiatief te nemen om af te spreken of om überhaupt uit je schulp te komen. De omgeving kan hier een handje helpen. De persoon in kwestie spreekt best eerst een keer af met een vertrouwenspersoon. Dat kan een familielid of een dichte vriend zijn. Alleen kan niet iedereen bij een vertrouwenspersoon terecht. Naessens hee haar stage op een transplantatieafdeling gedaan. Ze kwam daar patiënten tegen die bij niemand terecht konden terwijl zij net meer steun nodig hadden dan ooit tevoren: “Zodra hun herstelproces begint, zie je dat het psychologische aspect erg belangrijk is. Zonder sociale steun heb je die verbondenheid niet en daar hebben we (bijna) allemaal nood aan.” Met je vertrouwenspersoon afspreken betekent dat je een een-op-eengesprek hebt. Een gesprek met een vertrouwenspersoon verloopt vlo er dan in een groep. Wat ook helpt, is afspreken in een veilige omgeving of een plek die vertrouwd aanvoelt. Je hebt dan een stuk voorspelbaarheid omdat je weet hoe die plaats eruitziet. Als je even weg wil gaan, weet je hoe je de plek moet verlaten om even tot rust te komen. Vraag eventueel aan je genodigde om naar jou te komen in plaats van dat jij de verplaatsing maakt. Deze details vergemakkelijken het proces om te socializen en doen je beter in je vel voelen.

Hoofdgerecht.

Vol-au-vent is het perfecte Belgische hoofdgerecht waar zowel vleeseters als vegetariërs van kunnen smullen. Je kunt dit gerecht maken in een halfuurtje. Je gasten hoeven dus niet lang te wachten om te genieten van deze maaltijd. Het is heerlijk en makkelijk te bereiden.

Stappenplan vol-au-vent:

Stap 1: Verwarm de oven op 180°.

Stap 2:

Neem een eetlepel sojaboter en doe het in de pan. Bak nu de champignonschij es in en laat ze bakken tot ze mooi kleuren. Haal ze vervolgens uit de pan.

Stap 3:

Pak een eetlepel sojaboter, doe deze in de pan en bak de vegetarische kipstukjes.

Stap 4:

Plaats je bladerdeegbakjes op een bakplaat met bakpapier. Zorg dat ze 2 cm van elkaar staan. Laat de bladerdeegbakjes 20 à 25 minuten bakken tot ze een mooie gouden kleur hebben.

Stap 5:

Haal de vegetarische kipstukjes uit de pan en maak een bechamelsaus met de overgebleven sojaboter. Meng de boter met bloem en sojamelk. Voeg 50cl groentebouillon, een eetlepel citroensap, een snu e peper, zout en nootmuskaat toe.

Stap 6:

Meng de saus met de kipstukjes wanneer de saus voldoende ingedikt is. Voeg vervolgens de champignons en verse peterselie toe.

Stap 7:

Haal de bladerdeegbakjes uit de oven en giet de bechamelsaus in de bakjes. ersnij nog wat peterselie en strooi het over het bakje. Bon appetit!!

Nodig:

voor 4 personen

250 g champignons (in plakjes)

200 g vegetarische kipstukjes

½ l groentebouillon

2 eetlepels sojamelk

50 g sojaboter

50 g bloem

20 ml citroensap

nootmuskaat

peper en zout

vier bladerdeegbakjes peterselie

Kathleen (55) is al meer dan dertig jaar vegetariër. Bepaalde motieven hebben haar deze keuze doen maken. Ze vergelijkt het vegetarisme van vroeger met dat van vandaag.

“De exacte dag dat ik als 23-jarige studente besliste om als vegetariër door het leven te gaan, weet ik niet meer. Het gebeurde wel van het ene op het andere moment. Het is niet dat ik langzaamaan minder vlees ben gaan eten. Op een bepaald moment kon ik gewoon geen vlees meer eten. Ik zag enkel nog dode dieren op mijn bord liggen. Ik begon mij in te beelden hoe ze eruit gezien hadden, wat voor leven ze hadden voor ze mijn maag vulden. Het kon mij onmogelijk nog smaken.

“Vroeger waren vegetariërs redelijk uitzonderlijk.

We hadden toen ook weinig alternatieven. Ik kreeg geregeld de vraag wat ik dan wel at. Je wil niet weten hoe dikwijls ik de bijnaam "konijn" heb gehoord. Vandaag de dag liggen de supermarkten vol met vleesvervangers en lekkernijen die je op jouw bord kan leggen in plaats van een stuk vlees. Vroeger hadden niet veel winkels plantaardig eten. Dat zien we tegenwoordig meer in het straatbeeld. We eten bewust minder vlees en houden rekening met onze ecologische voetafdruk. Dat was voor mij persoonlijk dus echt niet de reden. Ik wilde gewoonweg geen dieren meer eten.

AUTEUR: LENA DOWLING / FOTO’S © LENA DOWLING & RUBEN PICCAVET

“Het was niet dat ik de eerste 23 jaren van mijn leven geen vlees lus e. Ik bese e gewoon niet wat ik precies at. Ik herinner me wel nog dat ik voor mijn ach iende verjaardag naar een chic restaurant ging. Het voorgerecht was ganzenlever en de hoofdschotel was hertenkalf. Zoveel jaren later moet ik nog weleens terugdenken aan die avond. Terwijl iedereen met de nodige overdrijving beschreef hoe zalig het wel smolt op de tong, moest ik mijn tranen inhouden door wat ik had gegeten. Waarom moest die gans zo afgezien hebben? Waarom moest dat jong hertje dood? Om mij een onvergetelijke verjaardag te laten vieren?

“Hoewel ik gelukkig ben met mijn beslissing, zal ik nooit proberen iemand van gedachten te doen veranderen. Ik zal nooit iets zeggen als iemand bij mij aan tafel een stuk vlees eet. Ik vind het wel bewonderenswaardig om te zien hoe dierenorganisaties opkomen voor dierenrechten. We zien in het nieuws en op sociale media hoe dieren afzien vooraleer hun vlees op jouw bord ligt. Nu blijkt dat ook het milieu lijdt door al die vleesproductie, eten mensen steeds minder vlees meer. Voor mij maakt het niet uit wat hen motiveert, ik wil dat dieren niet afzien.

“Mijn dochter heb ik bewust vegetarisch opgevoed, ondanks het feit dat haar papa wél vlees eet.“ Ik heb hem steeds de keuze gelaten, als hij dat wou, mocht hij haar vlees geven. Hij wist hoe ik daarover dacht en besloot haar nooit vlees te geven. Ze is nu 20 en ik denk wel dat ze gelukkig is met mijn keuze.

“Ik hoor soms verhalen van mensen die jarenlang geen vlees aten, maar plots weer vlees gaan eten. Dat is iets wat ik niet begrijp. Ik mis geen vlees en het is niet verslavend. Het is gewoon een keuze. Ik word er gelukkiger van en ik draag mijn steentje bij aan een diervriendelijke samenleving. Daar gaat het mij vooral om.”

Belgische diners hebben hun eigen bijzonderheid. Een mooi tafelkleed met onderleggers, meerdere borden en glazen voor een persoon en wat versieringen. Deze dinertraditie wordt door velen geliefd. Wie houdt er nu niet van dineren in stijl? Maar het kan ook anders. Manahil Sheikh is ach ien jaar oud en woont in Kortrijk. Ze hee Pakistaanse roots en is opgegroeid met de Pakistaanse etique e. Volgens Manahil mogen Belgische diners gerust wat chaotischer.

AUTEUR: ANZA SHEIKH / FOTO’S © ANZA SHEIKH

“Ik groeide op met de Pakistaanse cultuur en etique e. Ik heb moeten wennen aan de Belgische eetgewoontes. Toen ik voor het eerst met mijn vriendinnen naar een restaurant ging, panikeerde ik een beetje. Ik wist niet welk bestek bij welk gerecht hoorde. Gelukkig hielpen mijn vriendinnen mij”, lacht Manahil. “Ik was blij dat ze mij niet raar aankeken omdat ik bepaalde regels niet wist. Wat mij opvalt bij Belgen is dat ze begrijpen dat je een andere cultuur hebt. Ze respecteren jouw tafelmanieren en dat waardeer ik echt.”

Het verschil tussen een Belgisch en een Pakistaans diner is enorm. In de Pakistaanse cultuur zijn diners niet zo georganiseerd. Er is bijvoorbeeld geen speci ek eetbestek bij een Pakistaans familiediner. “Dit komt vooral door onze traditie om met de handen te eten”, zegt Manahil. Eten met blote handen moet je in dit geval niet te le erlijk opva en. “In Zuid-Aziatische landen zoals Bangladesh, India en Pakistan zijn gerechten meestal geserveerd met een plat brood dat roti heet. Dit brood is gemaakt met slechts twee ingrediënten: water en tarwe. Roti vervangt onze lepels, vorken en zelfs messen.” Een roti is ongeveer zo groot als een bord. “We eten het met stoofschotels, groenten, bonen, linzen en andere Zuid-Aziatische gerechten”, vertelt Manahil.

“Om te eten met roti breek je een klein stukje van het brood af, plooi je het in een schepvorm en daarna schep je het eten gewoon op.” Volgens Manahil wordt er wel nog met blote handen gegeten.

“Rijst eten we soms gewoon met onze handen, maar we wassen ze natuurlijk eerst.” Hoewel dit een traditie is, gebeurt het niet zo vaak meer. “Ik eet geen rijst met mijn handen, maar ik ken wel oudere mensen die liever hun handen gebruiken”, vertelt Manahil. Tegenwoordig gebruiken steeds meer Zuid-Aziatische mensen bestek om te eten, maar ze blijven hun tradities eren. “Er zijn geen speci eke regels op Pakistaanse bijeenkomsten. Voor elke gast is er een lepel, een vork en een mes voorzien, maar het is aan hen of ze die gebruiken of niet. Er zal altijd roti op tafel staan voor wie het wil”, aldus Manahil.

Manahil vindt het jn dat er geen speci eke Pakistaanse bestekregels zijn. “De diners zijn echt ontspannen en er is geen stress om het verkeerde bestek te gebruiken.” Soms wenst ze dat de Belgische etique e gelijkaardig is. "Ik eet meestal met bestek, maar Zuid-Aziatische gerechten zoals stoofpot eet ik met roti.” Het is een aanbeden traditie. “Ik hou ervan dat ik kan kiezen waarmee ik eet, die vrijheid mis ik in België”, zegt Manahil. “Wij Zuid-Aziaten houden erg van Belgische diners, maar het hoe niet altijd zo ingewikkeld te zijn. Soms kan een minder georganiseerd diner écht geen kwaad."

Met je handen eten is iets speciaals voor mensen die in België opgegroeid zijn. "Mijn vrienden kwamen vorig jaar bij mij eten. Mijn moeder had enkele Zuid-Aziatische gerechten klaargemaakt. Toen ze de mand met roti voor hen neerze e, vroegen ze waar het bestek lag. Ik moest even lachen. Eerst waren ze verward, maar uiteindelijk was iedereen enthousiast. Ze weten nu allemaal hoe ze met roti moeten eten”, zegt Manahil. “Mijn vrienden vonden het leuk en gemakkelijk dat ze gewoon in hun eten konden graven. Het was een heel gezellige avond. Volgens mij moet iedereen eens met zijn handen eten, het is een volledig andere ervaring.”

Nagerecht.

Familierecepten zorgen altijd voor een tikkeltje nostalgie. Deze chocolademousse gaat al drie generaties mee. Room vind je in dit recept niet, maar toch verkrijg je een gladde structuur en een heerlijk intense chocoladesmaak.

Stappenplan chocolademousse:

Stap 1:

Doe het klontje boter, de fondant chocolade en de melk in een kookpot en verwarm op een zeer laag vuur. Voeg hier ook meteen de suiker aan toe. Voor de echte zoetekauwen vier eetlepels, maar een volstaat ook.

Stap 2:

Zodra de chocolade smeuïg is, meng je de ingrediënten tot een glad geheel. Zorg dat er geen klonters meer in zi en.

Stap 3:

Kluts de eieren en scheid het eiwit en eigeel. Meng nu ook de eierdooiers bij de rest. Klop het eiwit stijf tot je de kom boven je hoofd kan houden zonder dat het eiwit eruit valt.

Stap 4:

Haal het mengsel van het vuur en laat het een tiental minuten a oelen. Meng nadien stelstelmatig het opgeklopt eiwit door het chocolademengsel.

Stap 5: De chocomousse is klaar. Schep de mousse over in kommetjes en zet ze enkele uren in de koelkast om op te stijven. Serveer en geniet!

Nodig:

een klontje boter

4 repen fondant chocolade

4 eetlepels melk

1 of 4 eetlepel(s) kristalsuiker

4 eieren

Medezaakvoerder van chocolatier Boon, Inge Lijnen, neemt ons mee in de wereld van de (Belgische) chocolade en verklapt wat Boon zo uniek maakt. Lijnen en haar partner runnen sinds 2005 de succesvolle chocolatier Boon in Hasselt, die bekend staat om zijn spectaculaire en originele chocolade guren.

Wat maakt Belgische chocolade Belgisch?

“Eerst en vooral is dé grootste producent van chocolade wereldwijd het Belgische Callebaut. Zij bestaan al sinds begin de jaren negentig en wij zijn ook ambassadeur van Callebaut. Daarnaast zijn ook een aantal uitvindingen, als je ze zo wil noemen, ontwikkeld in

België die wereldwijd faam hebben gemaakt. De praline is onder andere Belgisch, net als de ballotin, dat is het typische pralinedoosje en er zijn natuurlijk veel chocolatiers in België. Dat is niet algemeen geweten, maar België hee met die verschillende uitvindingen een cruciale rol gespeeld in de evolutie van chocolade.

AUTEUR: FRAN VANDEBROEK / FOTO’S © FRAN VANDEBROEK

Is Belgische chocolade de lekkerste?

Dat is persoonlijke smaak. De Fransen vinden hun chocolade beter en de Zwitsers vinden die van hen nog beter. We mogen ook zeker de Aziatische markt niet onderscha en, veel Chinezen en Japanners doen het uitstekend op wedstrijden. Belgische chocolade is wereldwijd bekend. Dat het de beste is, ga ik zeker niet claimen, maar we staan er wel voor bekend.

Is er een smaakverschil tussen Franse, Zwitserse en Belgische chocolade?

“Eigenlijk zit daar niet zo veel verschil in. Als je tien stukken chocolade van verschillende landen naast elkaar zou leggen, zou je niet kunnen zeggen welke de Franse of de Zwitserse is. Het is eerder wat je er mee doet. Je hebt een aantal typische recepten zoals Sachertorte in Zwitserland, Duitsland of Oostenrijk en de Fransen hebben dan weer macarons. Dat er een smaakverschil is tussen de chocolades van verschillende landen, zit eerder in het hoofd.”

Is chocolade een moeilijk product?

“Chocolade is geen moeilijk product om mee te werken, maar je moet weten waar je mee bezig bent. Als je er niet voor opgeleid bent en geen technische kennis hebt, kan experimenteren met chocolade agrant mislopen. Maar als je een opleiding tot chocolatier hebt gehad en je mee bent met de nieuwe technieken, dan is dat niet moeilijk. Wij geven ‘s avonds ook workshops waarin we die technieken uitleggen. Chocolatier is een vak, net zoals schrijnwerker, hoefsmid of bakker.”

Hee u enkele tips om met chocolade aan de slag te gaan?

“Velen denken dat chocolade tempereren draait rond de temperatuur, maar dat klopt niet. Het hee niet zozeer met de temperatuur te maken, maar met kristallisatie. Daarvoor moet je een ingewikkelde techniek beheersen. Je moet vloeibare chocolade mooi uitharden en laten opstijven. Het is belangrijk dat de chocolade een goede breuk hee en ook een goede bite en een mooie glans zorgen ervoor dat de chocolade kwaliteitsvol is. Als je dat onder de knie hebt, zijn de mogelijkheden eindeloos.”

Wat maakt chocolade zo geliefd bij veel mensen?

“Chocolade is een van de weinige voedingsmiddelen waar je oneindig veel mee kan doen. Je kan ermee boetseren, beeldhouwen, je kan het smelten en in allerlei vormen gieten. Het is een heel divers product. Andere voedingsmiddelen kunnen dat niet. Wat chocolade ook heel populair maakt, is dat het een van de weinige voedingsmiddelen is die echt smelt in de mond en een jn aroma hee . Het is een ideale combinatie, net zoals zout perfect bij ve ige frieten past, past dat smelten in de mond perfect bij de zoetigheid van chocolade.”

Hoe verklaar je de Belgische chocoladetraditie?

“Dat is een beetje historisch gegroeid. Callebaut hee daar een grote rol in gespeeld door wereldwijd de grootste chocoladeproducent te zijn. Ook al onze Belgische innovaties hebben geholpen. Want als een product hier voorhanden is, maken we er zo veel mogelijk mee. Je kan geen bakker of supermarkt binnenstappen zonder chocolade te vinden en in België vind je, bij wijze van spreken, op elke hoek van de straat een chocolatier.”

Is er de afgelopen jaren een evolutie te merken in de verkoop van chocolade?

“Chocolade biedt een vorm van troost en zorgt ervoor dat het hormoon dopamine in de hersenen vrijkomt, wat een gelukzalig gevoel gee . Het is die troost, warmte, gezelligheid en sfeer die rond chocolade hangt die onze omzet, vooral tijdens corona, hee doen stijgen. Mensen waren veel thuis, maakten het gezellig en daar hoort chocoalade uiteraard bij. Als je een cadeau wil geven, kom je al vlug bij alcohol, bloemen of chocolade uit.

Aangezien mensen steeds minder alcohol kiezen, omdat het allesbehalve gezond is, stijgt chocolade in populariteit. Tijdens corona hebben we een webshop opgericht omdat we niet anders konden en ondertussen zorgt dat voor een derde van onze omzet. Voor ons was corona nancieel gezien wel een goede periode.”

Voor chocolade heb je cacaobonen nodig, iets dat vaak in Afrikaanse landen geteeld wordt en waarbij ook vaak kinderarbeid aan te pas komt. Houden jullie hier rekening mee?

“Onze cacaobonen komen van het Belgische bedrijf Callebaut. Zij hebben een aantal jaren geleden een heel mooi project ‘Growing Great Chocolate’ opgericht. Callebaut wil in eerste instantie kwaliteitsvolle cacaobonen, maar ook een goed imago. Er zijn veel labels zoals Fairtrade en dergelijke, maar die focussen zich enkel op de arme boeren. Callebaut wil een stap verder gaan en probeert om de mensen die op cacaoplantages werken les te geven.

Daarnaast zorgen ze voor proper drinkwater en bouwen ze scholen, zodat zo veel mogelijk kinderen naar school kunnen. Samen met Callebaut willen we de levensstandaard van cacaoboeren verbeteren, want het zijn vooral arme mensen die op de plantages werken. Er gaan elke week bussen met medische voorzieningen naar die gebieden en hulpverleners geven opleidingen over hygiëne, maar ook over hoe ze een betere oogst kunnen halen uit de plantages. Hun techniek was niet e cient en daar wil Callebaut hulp bieden. Kinderarbeid de niëren vind ik moeilijk. Als je in een nancieel moeilijke situatie zit, moet je dan je twee kinderen thuislaten of neem je ze mee naar de plantage? Maar het mag niet zijn dat kinderen geen opleiding krijgen en echt slavenarbeid moeten doen. In veel sectoren is het helaas wel zo. Kijk naar de kofeplantages of oliera naderijen, waar de werkomstandigheden soms echt schrijnend zijn. Maar ik ben daar vaak mee bezig. Ik volg het ‘Growing Great Chocolat’ project van Callebaut ook op om te zien of de opleidingen en voorzieningen die beloofd

worden, echt plaatsvinden. We storten niet gewoon geld, maar willen die boeren echt voorruit helpen aan de hand van educatie en een verhoogde levensstandaard.”

Hoe onderscheidt Boon zich ten opzichte van andere chocolatiers?

“Wij maken onze vormen zelf en daardoor vind je bij ons creaties die je nergens anders zal zien. Wij bedenken nieuwe ideeën en bouwwerken bij feesten zoals Kerst, Sinterklaas en Valentijn. Er is geen enkele andere chocolatier die ik ken die zijn vormen zelf maakt. Je zal hier dus niet de standaard paashazen vinden, maar enkel eigen werkstukken en daar komen mensen speciaal voor. Wij maken ook grotere stukken die we verkopen. Dat is eerder om een mooi showstuk in de zaak te hebben, maar we verdienen er natuurlijk wel iets aan. Voor modeontwerper Paul Smith maken we jaarlijks gepersonaliseerde creaties en ook voor onder andere Nike, Audi en Microso hebben we dat al gedaan. Zulke projecten zijn altijd uniek. Wij doen gewoon wat we graag doen en steken al onze creativiteit in onze chocolade. Dat maakt Boon uniek.”

RAM

Vergeleken met andere zoetigheden is chocolade niet je favoriet, maar een ander dessert zal je niet afslaan. Tiramisu met rode vruchten is dan ook de perfecte middenweg, geen chocolade maar wel een zalig dessert. En ook niet moeilijk om te maken!

STIER

Al heb je geen talent voor koken, proeven kan je zeker. Je favoriete dessert is moelleux. Het is je nog nooit gelukt om het perfect klaar te maken, maar als je er een op je bord krijgt, mag je even niet gestoord worden.

TWEELING

IJs, bananen en chocolade, meer heb je niet nodig in het leven. Als je een bananasplit krijgt, is je dag gemaakt. Dit zou zelfs je maaltijd kunnen zijn. Alhoewel het zwaar is, zal je het zeker niet laten staan.

KREEFT

Een favoriet dessert kiezen is een grote uitdaging, er zijn zoveel keuzes. Maar waarom zou je voor een gerecht gaan als je er meerdere kan hebben? Banketgebakjes zijn dan ook jouw go-to dessert. Wees zeker niet bang om iets nieuws te proberen. Een nieuwe, zoete ontdekking ligt om de hoek!

LEEUW

Chocolade is een van je grote liefdes. Het is dan ook niet moeilijk om te houden van chocomousse, het perfecte dessert in jouw ogen. Als je eens afwisseling wenst, gebruik een ander soort chocolade of voeg aardbeien toe.

MAAGD

Als creatief type vind je het zalig om af en toe eens te bakken. Cheesecake staat dan ook vaak op het menu. Het is een simpel, leuk dessertje waarmee je veel kan experimenteren. Na het bakken verdwijnt al snel een stukje taart, want proeven is belangrijk!

WEEGSCHAAL

Voor jou hoe het niet altijd zoet te zijn, iets hartigs kan ook smaken. Af en toe een kaasplankje in plaats van een taartje is dan ook meer dan welkom. Misschien zijn je vrienden niet van dezelfde mening maar jij kan er wel van genieten.

SCHORPIOEN

Tussendoortje, dessert of gewoon omdat je er zin in hebt, eclairs zijn de beste spijs voor eender welke situatie. Je vindt ze overal, dus je zal alvast niet ver moeten zoeken! Maar misschien moet je ze af en toe eens links laten liggen…

BOOGSCHUTTER

Af en toe een dessert kan zeker geen kwaad en als je dan voor een dessert kiest, is je eerste keuze steevast aardbeientaart. Pudding, aardbeien en vergeet het toe e slagroom niet! De perfecte combinatie, als het aan jou ligt.

STEENBOK

Een milkshake met banaan, vanille, chocolade of aardbei, het kan allemaal. Een beetje melk, je favoriete ijssmaak en een blender, enkele minuten mixen en klaar is kees. Je kan het op elk moment maken, maar misschien moet je jouw milkshake nu en dan door een smoothie vervangen.

WATERMAN

Je bent iemand die bij de basis blij . Pannenkoeken met ijs is dan ook jouw eerste keuze. Je kan er elke keer van genieten, want waarom zou je voor het extraordinaire gaan als melk, bloem, suiker en eieren voor perfectie zorgen?

VISSEN

Deze maand ga je voor een gezondere maar lekkere aanpak. Waarom ga je niet eens voor een fruitsalade met lychee, watermeloen en mango? Ruil de typische appel en banaan in voor een wat exotischere versie.

Afscheid.

Drie maanden geleden star en wij een project waar we angstig naar uitkeken. We hadden geen idee welke aanpak we nodig hadden of hoe het zou uitdraaien. We hadden een blank canvas en te veel ideeën. Ons eerste plan werd ons tweede en ons derde plan, tot het uiteindelijk Soiree Belgique werd. Stapsgewijs legden we onze stukjes neer, maakten we onze puzzel. Terwijl niemand er echt op le e, kreeg Soiree Belgique stillaan vorm, kreeg het een identiteit, kregen wij een identiteit. Maar ook al gaven we ons magazine alles, het bleef iets missen: u, de lezer.

Bedankt om mee te gaan in ons avontuur, om geïnvesteerd te zijn in ons experiment, om ons idee uw tijd te geven. Bedankt om dit boekje in uw handen te houden en onze woorden te lezen. Bedankt voor uw aandacht. Het doet deugd om ons vlammetje met u te delen.

Als echte Belgen nemen we geen haastig afscheid. We hebben nog een artikel in pe o, dus blader gerust verder.

Tot de volgende keer

Het Soiree Belgique redactieteam

Anza Sheikh, Fran Vandebroek, Lena Dowling, Lise Demuynck, Jérémie Benoit & Ruben Piccavet

AUTEUR: RUBEN PICCAVET / FOTO’S © RUBEN PICCAVET

Kristin Keller is een 46-jarige Amerikaanse a omstig uit Perkasie, Pennsylvania. Ze woont al tien jaar in Kortrijk en kwam in 1997 voor het eerst naar België om de familie van haar partner Wim te ontmoeten. Kristin plaatst graag momenten in haar agenda om naar uit te kijken, dus wanneer ze zelf iets organiseert, maakt ze er een heuglijke avond van. Zo’n feest vindt ze dan ook perfect om verdere plannen te maken.

Elke editie van Soiree eindigt met een multiculturele toets en een teaser van het volgende nummer. Deze maand zet Kristin de stap van België naar Amerika.

Voor mij zijn soirees altijd een beetje avontuur. Je weet nooit welke verhalen je zal horen, wat er zal gebeuren … Geen twee avonden zijn gelijk en dat maakt ze spannend. In Amerika verschilt de sfeer van een feest naargelang de mensen die aanwezig zijn. Als je met familie gezellig bij elkaar zit, hangt er een relaxte sfeer in de lucht; het voelt intiem aan. Met vrienden is dat een ander verhaal. Het feestje is luider, opgewekter en hee vaak een doel voor ogen. Ik bezoek jaarlijks mijn familie in de Verenigde Staten en dan organiseren mijn vrienden graag een avond om iedereen samen te krijgen. Als onze verhalen de ronde doen, kan het er luid aan toegaan. Maar verschillende vriendengroepen kunnen even goed een uitnodiging krijgen om samen te komen omdat de gastheer of -vrouw denkt dat ze goed overeen zouden komen.

Belgen zijn vreemd op dat vlak. Jullie gaan niet vlug buiten jullie vertrouwde cirkel stappen om nieuwe mensen te leren kennen. Amerikanen doen dat wel. Wij gaan onmiddellijk met elkaar praten. “Waar kom jij vandaag? Wie ken je? Hoe ken je hen?”, krijg je het eerste uur meer dan eens te horen. Hier moet je het ijs eerst breken, of moet het ijs gebroken worden – en liefst door een aantal glazen drank – vooraleer je met die vreemde mensen gaat praten. In Amerika wacht je niet tot op het einde van de avond. De internationale gemeenschap maakt vaak de grap dat als er muziek in het spel is, of het idee om te dansen, Belgen rond hun bier esjes dobberen. Dat is echt een groot contrast tegenover later op de avond, wanneer jullie zelfs op de grond durven zi en om met serve en te zwaaien. Zulke dingen kom je niet meer tegen in de VS. Jullie zijn niet te beroerd om oude tradities in ere te houden en dat vind ik net zo aangenaam. Blijkbaar feesten Amerikanen en Belgen op een compleet andere manier.

Aan tafel moet je rond Amerikanen nogal voorzichtig zijn. Ik bedoel niet dat we lange tenen hebben, maar ik merk dat diepe, luide gesprekken over politiek hier in België gemakkelijk van de tong rollen, terwijl dat in Amerika hevige ruzies kan veroorzaken. Maar tegelijk wandelen we ook op die lijn van wat kan en wat niet kan. Jullie praten hier niet vaak over jullie geloof. In Amerika wel, maar ook dat kan vlug ontsporen. Zelfs al ben je oprecht geïnteresseerd in wat anderen daarover te zeggen hebben, je kan per ongeluk een bommetje doen ontplo en.

Ik hoor vaak dat Amerikaanse soirees vroeg eindigen. Rond elf uur ’s avonds vertrekken wij meestal richting ons bed, terwijl de avond voor Belgen als het ware nog maar net begonnen is. En dan moet je hier eens proberen weg te gaan. In Amerika nemen we afscheid van de gastheer of -vrouw en stappen we in de auto. In België zeg je dat je naar huis gaat, maar sta je na twintig minuten nog te babbelen. Uiteindelijk stap je na een half uur het huis uit en babbel je nog wat. Eigenlijk moet je een uur op voorhand rechtstaan als je op tijd naar huis wil.