Grochocki geo nat

JERZY GEORGE GROCHOCKI

GEOMETRY OF NATURE

ART/OBJECTS 2000 - 2010

Sztuka jest ponadmanipulacyjna i ponadczasowa.

Oddajmy honor temu co świadome, niezależne, konstruktywne i twórcze.

Są to konieczne elementy do odczucia twórczości i uznania Artysty.

J.G.

Wszystko co odbierają nasze zmysły jest przestrzenią. Te oczywiste stwierdzenie wymaga wyjaśnienia, że przestrzeń staje się wymierna kiedy posiada punkty odniesienia. Przestrzeń w nieskonczońości nie ma wymiaru, gdyż w niej nie ma punktów odniesienia, a co za tym idzie nie jest w relacji do naszej percepcji. Człowiek porusza się w przestrzeni, odbiera ją i interpretuje. Sami stajemy się czescią przestrzeni, nasze myślenie staje się przestrzenne. Istnieją różne typy i rodzaje przestrzeni. Inna jest przestrzeń kosmiczna, a inna ta z która żyjemy jako istoty ziemskie w przestrzeni miejskiej, górskiej, pustynnej, morskiej czy leśnej. Przestrzeń Ziemska jest jakby dotykalna i ciągle zmieniająca swój wymiar. Przestrzeń nie jest przypadkowa, posiada swoistą logikę, swój system, a nawet swoją matematykę.

Piony lasu posiadają rytm, geometrię, postępy i funkcje.

Nie ma złej ani dobrej przestrzeni, są tylko różne wymiary, które poprzez intuicje i emocje porownujemy i oceniamy, a zrozumienie i wiedza tworzą inne wartości. Jedną z nich jest sztuka, jako dowód naszej integralności z naturą. Sztuka istnieje w przestrzeni zmiennych wartości i sama w sobie

jest systemem w odniesieniu do czasu, tworząc nowe systemy. Sztuka ma jakby dwie płaszczyzny: płaszczyznę myśli i płaszczyznę realizacji.

Pierwsza przekazuje powód twórczości, druga uświadamia jak obiekt sztuki ma się do przestrzeni.

Przestrzeń Sztuki Obiektu jest jakby stała, dotykalna, ale jest również przestrzeń Sztuki Dzwieku zmienająca w czasie swój wymiar. Iluzoryczna przestrzeń obrazu była wstępem do rozumienia, że jedynie płaski obraz jest prawdziwą częścią przestrzeni. Płaskie dzieło sztuki nie tworzy przestrzeni, ale jest jej częścią.

Moje obrazy z otwartym obszarem, z wystającymi elementami, z horyzontalnymi i pionowymi liniami poza obrazem, lub zmieniające się w ruchu wymiary i powierzchnie, były i są zawsze związane z przestrzenią, a barwa, proporcje, rytmy, ciągi uświadamiają jaki jest ogromny związek między Sztuką Obiektu, a Sztuką Dzwięku. Obie te sztuki były i są konstrukcyjnie tak samo budowane i co ciekawsze w każdej epoce koncepcje muzyczne i plastyczne szły zawsze równolegle. Niewątpliwie moje kompozycje oparte na matematycznych proporcjach powstawały podobnie jak proporcje dzwięków Bartoka, a kompozycje z pustymi przestrzeniami i niekończącymi się liniami mają odbicie w kompozycjach Antona Weberna. W jakiejś dalekiej analogii tonalne systemy Bacha, a później Schonberga są równoległe do systemów Cezanne’a, Malewicza, Strzemińskiego.

Sformułowany przeze mnie system “Czterech Znaków Płaszczyzny i Czterech Obszarów Przestrzeni” pozwala na znalezienie elementow z jakich zbudowana jest przestrzeń i z jakich elementów budujemy sztukę.

Mając świadomośc tych zasad, moje obiekty sztuki potwierdzają związek między punktami odniesienia w przestrzeni natury, a punktami odniesienia w przestrzeni analitycznej wyobraźni. Dążac do perfekcji twórczej, świadomość podpowiada, że doskonałośc idei jak i realizacji, tak jak każda doskonałość istnieje wyłącznie w wyobraźni. Nie ma prostej linii, ani idealnego kwadratu. Może więc doskonałość jest w niedoskonałości, a w niej należy szukać “idealnej prostej” tam gdzie wszystko jest krzywe, gdzie kora wyznacza prostą pnia i gdzie “...są tylko pionowe horyzonty...”, a w rytmie żywej geometrii szukać poezji słów zamieniając je na imiona.

Jerzy Grochocki

JERZY GROCHOCKI 1957 Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej 1963 Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie 1963/68. malował serię obrazów pt. “Pejzaże”, “Martwe Natury”, “Kompozycje Figuratywne” i “Impresje” 1967, założył “Grupe 7” Wystawy “Grupy 7”- Warszawa (1967), Herning, Archus (Dania 1968).

1968/70, matematyczno-geometryczne fascynacje prowadzą do tworczości w kierunku sztuki konstruktywistycznej.

Analizując płaszczyznę i przestrzeń stworzył system: Czterech Znaków Płaszczyzny i Czterech Obszarów Przestrzeni, bazujęc na czterech pojęciach kształtu: płaszczyzna, kwadrat, linia i punkt oraz czterch pojęciach barwy: czarna, złota, srebrna i biała.

1977, na Kongresie Tekstu Wizualnego w Warszawie pokazał swój system kolorystyczny w odniesieniu do dzwięku litery.

1978/84, był związany z ruchem Sztuki Systemu w Europie i z jego grupami artystycznymi.

W tym czasie utworzył matematyczne ciągi liczbowe, które stały się inspiracja do wielu kompozycji.

Tworzył fotomontaże, collage z przypadkowych form oraz modularne objekty przestrzenne.

2000, wnosi rzeczywiste elementy natury tworząc malarskie obiekty przestrzenne nazywając je: Syntezą Natury z Logiką Geometrii.

Brał udział w przeszło stu wystawach grupowych i indywidualnych.

Otrzymał kilka nagród i wyróżnień.

Prace Grochockiego znajdują się w Muzeach i w prywatnych zbiorach w Polsce, w Europie i w USA.

Wybrane Wystawy 2010 Anya Tish Gallery “Three In 3-D” 2009 Galeria Pracownia Pracownia Otwarta ADI-ART 2008 Museum Modern Art Blackfish Gallery 2007 Anya Tish Gallery “Three In 3-D” ArtNewMedia, Galeria Galeria Sztuki Wspolczesnej 2006 Anya Tish Gallery - “White” Williams Tower - “Less is More” Sektor I Galeria 2004 Anya Tish Gallery Red Onion Wizytujaca Galeria 2003 “Program 2003” 2002 Korozja i Kolor Galeria 1997 Artisan Field 1988 Arsenal Gallery 19087 Gallery Now 1986 Polish American Artists Society 1985 Gallery Now 1984 Multnomah Art Center 1981 Tendencje Konstruktywistyczne 1979 4 Dimentions In Square Library Leppavaare 1978 Galeria D.A.P. IX Festiwal Sztuki Wspolczesnej 1976 “Struktury” 1973 Gallery Aritza 1969 Polish Paintigs 1970 Galeria 10 1968 Charlotenborg 1967 Eksperyment 66 1966 Galeria T.P.S.P.

Houston, Texas, USA Warszawa Kraków Łódź Hunfeld/Niemcy Portland, Oregon, USA Houston, Texas, USA Warszawa Zakopane, Houston, Texas, USA Houston, Texas, USA Katowice Houston, Texas, USA Warszawa Warszawa Paris, France Wolomin Houston, Texas, USA New York, NY, USA New York, NY, USA New York, NY, USA New York, NY, USA Portland, Oregon, USA Warszawa, Unna, Germany Espoo, Finland Warszawa Szczecin Warszawa Bilbao, Spain Stoke Prior, England Warszawa Kopenhaga, Dania Lublin Warszawa

Muzea i Kolekcje Museum Modern Art, Hunfeld, Niemcy Centrum Sztuki Współczesnej, Warszawa Muzeum Sztuki, Łódź Centrum Sztuki Galeria EL, Elblag Muzeum Chełmskie, Chełm ADI-ART Galeria, Łódź Exakte Tendenzen Collection, Wiedeń, Austria F. Morellet Collection, Cholet, France Biblioteka Krasińskich, Warszawa, Teatr Studio, Warszawa, Museum of Modern Art, Portland, Oregon, USA Multnomah Art Center, Portland, Oregon, USA

George Grochocki Mysteries of the Square, Exploration in Systemic Art. As Euclid constructed a system of geometry erected upon a foundation of primary notions, and Spinoza utilizing the Euclidian model constructed a system of philosophy, George Grochocki has constructed a body of work that places him firmly in the tradition of “one-image” systemic art. His work claims similarity to the abstract systemic art and the repetitive imagery of such artists as Kenneth Noland, Ad Reinhardt, and Thomas Downing. Grochocki utilizes in his system four colors: black, gold, silver, and white. For the artist these colors are symbols or “signs” that represent the notions of tranquility, confinement, separation, and tension.

Utilizing the square as his primary form, Grochocki creates four spatial archetypes or “areas”. These “areas” when endowed with color become a commentary upon the dynamics of space. There is a profound simplicity and elegance in Grochocki’s work that is built upon his unique synthesis of color and form, a synthesis that enables the viewer to discern the bridge between scientific and artistic understanding of the world.

Anya Tish Gallery

Jerzy Grochocki - Geometria Natury. Jerzy Grochocki wystawia od połowy lat 60. ubiegłego wieku(...) Oszczędna estetyka tych prac i ich semiotyczny wymiar to cechy, które charakteryzowały twórczość Grochockiego jeszcze w okresie, kiedy artysta przebywał i tworzył w Europie. Jego ówczesne zainteresowania sztuką spod znaku geometrii i konstruktywizmu z czasem zostały wsparte lekcja pokory, jaka światu przyniosła sztuka uboga i minimalistyczna. A gdy przeszła przez świat fala konceptualizmu, która przerodziła się m.in. w sztukę zorientowaną na kontekst, Jerzy Grochocki już wiedział, że podłożem jego dalszych refleksji i poszukiwań, będzie opisywanie i mapowanie przestrzeni „realnego” i „myślanego” świata. W jego centrum znalazł się człowiek postawiony wobec natury – rozumianej i postrzeganej jako figura wyobraźni i jednocześnie jako przestrzeń materializująca się od mającgo poczatku czasu.

Prace Jerzego Grochockiego są wizualna i tekstualną narracją o naturze realności.

Estetyka, filozoficzna refleksja i język geometrii zostały u artysty zaprzęgnięte w konsekwentny i niezwykle atrakcyjny wizualnie dyskurs. Spajającym całość tej tworczości problemem są, jak się wydaje, rozważania podmiotu nad natura rzeczy i natura natury. Jednak mimo tak wydawałoby się abstrakcyjnego stylu myślenia, artysta nie oddala się od konkretu. Istotnym kontekstem tych dzieł są towarzyszące im tytuły i komentarze, które moga przypominać japońskie haiku, oraz teksty teoretyczne artysty. (...)

Grochocki posługuje się znakami i językiem geometrii jak podręcznymi narzędziami, które umożliwiają mu artykulację własnego systemu kodu.

Tworzą go cztery podstawowe znaki płaszczyzny i cztery rodzaje obszarów.

Znaki płaszczyzny noszą arbitralnie przypisane im barwy (czarną, złotą, srebrną i białą), które opisują przestrzenie: otwartą, ograniczoną, elementową i dzieloną. Z kolei czterem obszarom przestrzeni przypisane są tradycyjne w kulturze zywioły: ziemi, ognia, wody i powietrza. Te refleksje, stanowiące wyjście poza obowiazujacy i spopularyzowany przez Spino-ze paradygmat geometrii euklidesowej, stały sie udziałem znacznej częsci prac artysty, zwłaszcza tych z lat 60. i 70. Wpisywały się one bowiem w jednowymiarowa przestrzeń obrazu.

Po upływie dwóch dekad tworczość Grochockiego ewoluuje i jego prace często przybierają formy obiektów o charakterze assemblage’y. Wnosi on

rzeczywiste elementy natury i tworzy malarskie obiekty przestrzenne, nazywając je „Syntezą Natury z Logiką Geometrii”. Ta praktyka jest wynikiem odejścia od tradycyjnej idei parergonu, ale jest rownież rezultatem coraz uważniejszego koncentrowania się na aspekcie przestrzeni.

Grochocki zwraca też uwagę na percepcyjny charakter postrzegania świata – jako przestrzeni, która staje się przyswajalna dopiero w momencie, gdy jesteśmy w stanie znaleźć w niej punkty odniesienia.(...)

Jeśli niegdyś Grochocki dowodził, ze przestrzeń obrazu jest płaska i jako taka nie tworzy przestrzeni, ale jest jej częscią, niewątpliwie musiał mieć świadomość, że jest to tylko koncepcja i idea, ktora ledwie odbija – a już na pewno nie odzwierciedla – rzeczywistości. Wszystkie artefakty i dzieła są przestrzenią konstytuowania się iluzoryczności idei. Fakt, że dzieło wyłania się z „prochu” i koniec konców staje się ponownie prochem, pozwala snuć domysły, że skoro nie posiada ono w sobie niczego stałego, poza tym, co materialne, domniemana esencjonalność jest ledwie cieniem obrazu.

Jednak – paradoksalnie – właśnie to, co ulotne, efemeryczne i niestałe, jest faktycznym przyczynkiem, genezą i kontekstem każdego dzieła sztuki. (...)

Roman Lewandowski (tekst z folderu wystawy “Jerzy Grochocki - Malarstwo i Obiekty” - Galeria Art New Media - 2007 Warszawa. Pelny tekst w katalogu wystawy “Geometria Natury” - Galeria Sektor I- 2006 Katowice oraz na stronie internetowej Art Papier sierpien 15-16 (63-64) sztuka:www.artpapier.com.pl/?pid=2&cid=2&aid=368)

Art is beyond manipulation and beyond time.

Let us give honor to that which is conscious, independent, constructive and discovertive.

These elements are necessary for the perception of creativity and recognition of The Artist.

Everything that our senses perceive is space. This obvious statement requires some explanation, that is to say that space becomes measurable when it possesses points of reference. Space in infinity has no dimension, because there are no points of reference, therefore it is not relatable to our sense of perception. Humans move about in space, receiving and interpreting it. Therefore we ourselves become a part of space and our thinking becomes spatial. There exists different types and kinds of space. One kind of space is cosmic space and another space is that with which we live as earthly beings in urban, mountain, desert, ocean and forest space.

“Earthly Space” is touchable and is constantly changing its dimensions.Space is not accidental, for it contains its own logic, its own system and even its own mathematics. Vertical lines of the forest possesses a rhythm, geometry, sequences and functions.

There is no faulty space there are only different dimensions which through intuition and emotion we compare and appreciate. Understanding and knowledge creates different values, one of which is art, as evidenced by our integrity with nature.

Art exists in a space of changing values and within itself is a system that references time, creating new systems. Art has two planes: a plane of thought and a plane of construction. The first transmits the reason for creativity, the second gives awareness of how an art object relates to space.

Space of Art Object is likely constant and touchable, but also there exists Art of Tone changing its values in time. Illusionary pictorial space was an introduction towards understanding that only flat painting is a real part of space. However, flat painting does not create space but is a part of space.

My paintings with openings, with relief elements, with extended horizontal and vertical lines beyond the plane, and with changing measurements and surfaces - were always linked to space and color, proportion, rhythms and sequence, enlighten what a great connection lies between Art of Object and Art of Tone. Both these arts were and are constructively build in the same way. It is interesting that in every epoch conceptions of these arts was parallel.

Without doubt my compositions based on mathematical proportions came into being similarly like the proportions of Bartok’s tones, moreover, my empty space composition and infinite lines are reflected in the compositions of Anton Webern. In some delicate analogy Bach’s tonal system and later Schonberg’s are parallel to the systems of Cezannne, Malevich and Strzeminski.

My formulated system of “Signs and Spaces” allows for the discovery of elements from which space is constructed and with which we construct art.

Being aware of these principles my art objects confirm the relationship between the points of references in the space of nature and the points of references in the space of analytical imagination. In the pursuit of creative perfection, consciousness alludes, that the perfection of idea and construction, just as every perfection exists only in the imagination.

There is no straight line, nor is there a ideal square. Perhaps, then perfection lies in imperfection, and perhaps, there one should search for the “ideal straightness” where everything is curved, and where bark marks the straightness of the trunk and where “...there are only vertical horizons...” and in the rhythm of living geometry one searches for the poetry of words transforming them into names.

Jerzy (George) Grochocki

GEORGE GROCHOCKI 1957 Masters in Architecture at the Polytechnic in Warsaw.

1963 Masters of Fine Art from the Academy of Fine Arts in Warsaw.

1963/68, he paints a series of compositions titled “Landscapes,” “Still Lives,” “Figurative Compositions” and “Impressions” 1967, he organized an artist group called “Group 7.”

Expositions of “Group 7”: Warsaw (1967) and Herning and Archus (Denmark 1968).

1968/70, mathematical and geometric fascinations lead his creativity in the direction of constructivism.

Analyzing plane and space, he creates the system: Four Signs of Plane and Four Areas of Space, based on the four notions of shape: plane, square, line and point, and the four notions of color: black, gold, silver and white.

1977 in Warsaw during the Congress of Visual Text he presents his color system in relation to a letters’ sound.

1978/84, he is involved in the Systemic Art movement in Europe and with its artistic groups.

Meanwhile, Grochocki created a numerical mathematical sequence, which became the inspiration in many of his compositions.

He also composed photomontage and collages from random forms, and created modular spatial objects.

2000, he began using natural elements in creating spatial painterly objects calling them: Synthesis of Nature with the Logic of Geometry.

Grochocki has participated in over a hundred individual and group exhibitions, receiving several awards and merits.

Grochocki’s works can be found in Museums and in private collections throughout Europe and the USA.

2010 2009

2008 2007

2006

2004

2003 2002 1997 1988 1987 1986 1985 1984 1981 1979 1978 1976 1973 1969 1970 1968 1967 1966

Selected Exhibitions Anya Tish Gallery “Three In 3-D” Galeria Pracownia Pracownia Otwarta ADI-ART Museum Modern Art Blackfish Gallery Anya Tish Gallery “Three In 3-D” ArtNewMedia, Gallery Contemporary Art Gallery Anya Tish Gallery - “White” Williams Tower - “Less is More” Sektor I Gallery Anya Tish Gallery Red Onion Wizytujaca Gallery “Program 2003” Korozja i Kolor Gallery Artisan Field Arsenal Gallery Gallery Now Polish American Artists Society Gallery Now Multnomah Art Center Trends In Constructivism 4 Dimentions In Square Library Leppavaare Gallery D.A.P. IX Modern Art Festival “Structures” Gallery Aritza Polish Paintigs Gallery 10 Charlotenborg Experiment 66 Gallery T.P.S.P.

Houston, Texas, USA Warszawa, Poland Kraków, poland Łódź, Poland Hunfeld/Germany Portland, Oregon, USA Houston, TX Warsaw, Poland Zakopane, Poland Houston, TX Houston, TX Katowice, Poland Houston, TX Warsaw, Poland Warsaw, Poland Paris, France Warsaw, Poland Houston, TX New York, NY New York, NY New York, NY New York, NY Portland, OR Warsaw, Poland Unna, Germany Espoo, Finland Warsaw, Poland Szczecin, Poland Warsaw, Poland Bilbao, Spain Stoke Prior, England Warsaw, Poland Copenhagen, Danemark Lublin, Poland Warsaw, Poland

Public Collections Museum Modern Art. Hunfeld, Germany Center of Contemporary Art, Warsaw, Poland Museum of Modern Art, Lodz, Poland Centrum Sztuki Galeria EL, Elblag Muzeum Chelmskie, Chelm.Poland ADI-ART Galeria, Lodz, Poland Exakte Tendenzen Collection, Viena, Austria F. Morellet Constructivism Collection, Cholet, France Krasinski Library Collection, Warsaw, Poland Theater-Studio Collection, Warsaw, Poland Museum of Modern Art, Portland, OR Multnomah Art Center, Portland, OR George Grochocki Mysteries of the Square, Exploration in Systemic Art. As Euclid constructed a system of geometry erected upon a foundation of primary notions, and Spinoza utilizing the Euclidian model constructed a system of philosophy, George Grochocki has constructed a body of work that places him firmly in the tradition of “one-image” systemic art. His work claims similarity to the abstract systemic art and the repetitive imagery of such artists as Kenneth Noland, Ad Reinhardt, and Thomas Downing. Grochocki utilizes in his system four colors: black, gold, silver, and white. For the artist these colors are symbols or “signs” that represent the notions of tranquility, confinement, separation, and tension.

Utilizing the square as his primary form, Grochocki creates four spatial archetypes or “areas”. These “areas” when endowed with color become a commentary upon the dynamics of space. There is a profound simplicity and elegance in Grochocki’s work that is built upon his unique synthesis of color and form, a synthesis that enables the viewer to discern the bridge between scientific and artistic understanding of the world.

Anya Tish Gallery

George Grochocki has been actively working and exhibiting since the mid-sixties of the previous century. (...) Economical aesthetics of those works and their semiotic dimension are the features which characterized Grochocki’s works already in the period in which the artist still lived and worked in Europe. His interest in art under the sign of geometry and constructivism with the passing of time were supported by the lesson of humility brought to the world by poor and minimal art. And when through the world went the wave of conceptualism, which has been transformed into among other context-oriented art George Grochocki clearly knew that would happen in the background of his further reflections and research will be above all describing and mapping the space of “real” and “thought” world. In his center there is a man presented in reference to nature, understood and perceived as figure of imagination and simultaneously as the space materializing since time without the beginning. Despite that, George Grochocki’s works are visual and textual narration of nature.

Aesthetics, philosophical reflection and the language of geometry have been in artist’s works applied in a consequent and visually attractive discourse. The problem in common for all those woks is, as it may seem, the subject’s discussion on the nature of things and the nature of nature. However, in such an apparently abstract thinking style the artist does not runaway from the concrete, which is one of the tying elements of both iconic and poetic equivalence which must be faced by a recipient of those works.

One cannot forget that the significant context of those works are accompanying titles and comments which may remind of Japanese haiku, as well as theoretical texts of the artist. (...)

Grochocki uses signs and the language of geometry as handy tools which allow him for the articulation of his own code system. It is created by four basic signs of the plane and four types of areas. The signs of the plane have arbitrarily attached colors (black, gold, silver, white), which describe space as: open, limited, elemental and divided. To the four types of areas there are traditionally inscribed elements: earth, fire, water, air. Those reflections, constituting exceeding and by Spinose paradigm of Euclidean geometry, were present in a significant part of the artist’s works, especially those from the 60’s and 70’s. They were inscribed in one-dimensional image space.

After two decades the work of Grochocki evolve and often undertake forms of assemblages. He introduces real elements of nature and creates

painterly spatial objects calling them the “System Of Nature With Logic Of Geometry”. This practice is the repercussion of deviation from the traditional idea of parergon, but it is also the result of closer and closer concentration in the aspect of space. Grochocki draws attention to the perceptive character of perceiving the world - as the space which is becoming absorbable only when we are able to find points of reference there, It is difficult to live without support and communication and they are those which allocate points of planting and points of resting. (...)

If Grochocki had argued that the surface of an image was flat, and as such did not create space but it was its part, he must undoubtedly have been aware that it was only the concept and idea which hardly reflected, surely did not mirror reality. All artifacts and works are the space of constituting of illusoriness of ideas. The fact that a work emerges from “ashes” and in the end becomes ashes again allows for guessing that if it does not possess in anything permanent, apart from what is material, guessed essentiality is only the shadow of an image...However, paradoxically, what is transient, ephemeral and not permanent, is factual contribution, genesis and context of every work of art. (...)

Roman Lewandowski (text from the exhibition pamphlit “Jerzy Grochocki - Malarstwo i Obiekty” - Galeria Art New Media 2007 Warszawa. Full text in the catalogue for exhibition “Geometria Natury” - Galeria Sektor I- 2006 Katowice or Art Papier sierpien 15-16 (63-64) sztuka: www.artpapier.com.pl/?pid=2&cid=2&aid=368)

“...echem świętych pieśni biel dnia i czerń nocy brzemiennieje...” “...echoed by sacred chants white of day and black of night bears from...”

(105 x 207 x 3) cm.

(41.5 x 81.5 x 2.25)” 2005

(60 x 112,5 x 5) cm.

(23 1/2 x 44 1/4 x 2)” 2007

“...szepty, wołania, krzyki, wrzaski... głosy całego świata...” “...whispers, calls, screams, shrieks... voices of the entire world...”

“...kiedy nicość staje się smugą...” “...when nothing becomes a streak...”

(25,5 x 25,5 x 2,5) cm.

(10 x 10 x 1)” 2003

“...konary, krzewy, krzywizny, kwadraty, kraty...konszachty...” “...boughs, bows, bushes, boards, bars...babbling...”

4 x (25,5 x 25,5 x 2,5 cm) 4 x (12 x 12x 1)” 2006

“...coś się zaczyna, coś się kończy...” “...somethig begins, something ends...”

“...modły, modlitwy, mandry...nie-moce...” “...mage, magic, mantra...no-might...”

(44,5 x 25,5 x 4,5) cm.

(17 1/2 x 12 x 1 3/4)” 2007

(25,5 x 25,5 x 2,5) cm.

(10 x 10 x 1)” 2008

“...wszystkie świete pieśni dzwięczą tym samym językiem...” “...all sacred hymns, resound in the same language...”

(84,3 x 37,5 x 5) cm.

(33 1/8 x 14 3/4x 2)” 2007

“...drzewo dnia i metal nocy współbrzmią jednością istnienia” “...tyleż tuneli tchnie tajemnymi tęsknotami...” “...long line’s laid lost longing...”

(25,5 x 25,5 x 2,5) cm.

(10 x 10 x 1)” 2003

“...tree of day and metal of night resounds the oneness of being...”

(25,5 x 25,5 x 2,5) cm.

(10 x 10 x 1) 2004

“...w mglistych cieniach gdzie czas wyznaczają krawędzie pni wyjęta przestrzeń jarzy...” “...in foggy shadows where time is marked by the edge of stumps the extracted space glows...”

(25,5 x 25,5 x 2,5) cm.

(10 x 10 x 1)” 2004

“...szepty, krzyki, szumy, modły...” “...whispers, mutters and incantation...”

(25,5 x 25,5 x 2,5) cm.

(10 x 10 x 1)” 2003

(70 x 28,5 x 4) cm.

(27 1/2 x 11 1/4 x 1 1/2)” 2007

“...co szepcze srebro do złota tego biel i czerń nie chłonie...” “...that which silver whisper to gold whiteness and blackness does not absorb...”

(25,5 x 25,5 x 2,5) cm (10 x 10 x 1)” 2002

“...białe wielości zawsze stają się czarną jednością...” “...white pluralities always become the black unity...”

“...w echu białej odchłani czarne słowa znikają...” “...in the echoe of the white abyss the black words disappear...”

(30,5 x 61 x 2,5) cm.

(12 x 24 x 1)” 2006

“...myśli jak linie zbiegają się w nieskończoności...”

(45 x 30,5 x 2,5) cm.

(24 x 12 x 1)” 2006

“...thoughts like lines converge into infinity...”

“...numery wszystkich kolorowych słów biały kwadrat wchłania...” “...all the numbers of colorful words the white square absorbs...”

(51 x 25,5 x 5) cm.

(20 x 10 x 20)” 2006

“...proste linie to jakby echo skrzywionych tonów...” “...straight lines as if echo curved tones...”

(25,5 x 25,5 x 2,5) cm.

(10 x 10 x 1)” 2002

“...w lesie są tylko pionowe horyzonty ...”

(38,5 x 25,5 x 2,5) cm.

(10 x 15 x 1)” 2006

“...in the forest are only vertical horizons...”

(25,5 x 25,5 x 2,5) cm.

(10 x 10 x 1)” 2002

“...wiara i wieczność kroczą po szczeblach drabiny postępu malejącego...” “...faith and eternity stride the latter rungs in diminishing sequence...”

“...szum drzenia struny jest przeszłością strzały...” “...string’s din is the arrow’s past...”

(25,5 x 25,5 x 2,5) cm.

(10 x 10 x 1)” 2002

“...myśli kroczą po schodach wyobraźni...” “...thought climb the stairs of imagination...”

“...szepty modłów przyszłości obnażą bóle przeszłości...”

(91,5 x 30,5 x 2) cm.

(36 x 12 x 2)” 2009

“...incantation’s whispers the future baring the scream of the past...”

(25,5 x 25,5 x 2,5) cm.

(10 x 10 x 1)” 2004

“...dawnym białościom czarna smuga wróży...” “...for the olden whiteness the black streak augers...”

(25,5 x 25,5 x 2,5) cm.

(10 x 10 x 1)” 2003

“...jeśli liczba jest literą a litera dzwiękiem to mowa wznosi się do nieskoń--czoności...” “...if number is a letter then speach rises to infinity...”

“...niewidzialna płaszczyzna nie jarzy kolorem, a jednak świeci...” “...the invisible plane does not glow color but however it shines...”

(25,5 x 25,5 x 2,5) cm.

(10 x 10 x 1)” 2003

“...szumy, szelesty snują swój własny szept...” “...shimmers shake the snake’s whispering self...”

(25,5 x 25,5 x 2,5) cm.

(10 x 10 x 1)” 2002

(25,5 x 25,5 x 2,5) cm.

(10 x 10 x 1)” 2002

“... co jest prosta tego nie wie rozdragana cięciwa...” “...what is straight the trembing string does not known...”

(25,5 x 25,5 x 2,5) cm.

(10 x 10 x 1)” 2005

“...wszystkie rozchwiane źdźbla huczą bezkresną płaszczyzną ...” “...all stirred sprites roar the markless plane...”

“...Tak - Nie = Równanie...” “...Yes - No = Equation...”

(25,5 x 25,5 x 2,5) cm.

(10 x 10 x 1)” 2003

2x (30 x 30 x 3,5) cm.

2x (12 x 12 x 1 1/2)” 2009

“...horyzonty decyzji ...” “...horiznts of decision...”

“...przekrzyczeć czernią ciszę bieli ...” “... to over shout by blackness quiets the whiteness ...”

(103 x 103 x 5) cm.

(40.5 x 40.5 x 2)” 2005

(25,5 x 25,5 x 2,5) cm.

(10 x 10 x 1)” 2008

“...pola wyobraźni emanuja własną formą ...” “...planes of imagination emante their owen form ...”

(25,5 x 25,5 x 2,5) cm.

(10 x 10 x 1)” 2010