OTİZM SPEKTRUM BOZUKLUĞU
9
1.1 Tanımı ve Nedenleri Otizm spektrum bozukluğu, belirtileri erken çocukluk döneminde ortaya çıkan, genellikle etkilerini ömür boyu sürdüren, bireylerin sosyal etkileşim ve iletişim kurma becerilerini olumsuz yönde etkileyen, sınırlı ilgi ve tekrarlanan davranışlara neden olan nöro-gelişimsel bir bozukluktur (Leblanc, Richardson, & Burns, 2009; Simpson vd., 2005; Suhrheinrich, 2011). Otizm terimi, ilk olarak John Hopkins Üniversitesi’nde görev yapmakta olan psikiyatri uzmanı Leo Kanner tarafından ortaya atılmıştır (Kanner, 1943). Leo Kanner tarafından yapılan ilk çalışmaları takiben otizmin nedenlerini ve otizmli bireylerin karakteristik özelliklerini belirlemeye yönelik birçok çalışma yapılmıştır. Otizmin bilinen tek bir nedeni olmamakla birlikte genetik ve çevresel faktörler ile beyin gelişimi sırasında beynin yapısında ya da işlevinde ortaya çıkan anormalliklerin otizme neden olduğu ile ilgili güçlü araştırma bulguları mevcuttur (http://www.autism-society. org/what-is/causes/). Örneğin, yapılan çalışmalar, otizme sahip olan ve nörolojik olarak normal gelişim gösteren çocukların beyin yapısında ve şeklinde farklılıklar olduğunu ortaya koymuştur (Volkmar, Lord, Bailey, Schultz, & Klin, 2004). Ek olarak, otizmli çocuklar ve aileleri ile yapılan çalışmalar otizm ve ilişkili bozuklukların aynı aile içerisinde farklı kişilerde görülmesi nedeniyle, otizmin genetik bir bağının olabileceği sonucuna ulaşmıştır (Klin & Mercadante, 2006; Volkmar, 1991; Volkmar, Rogers, Paul, & Pelphrey, 2014). Down sendromunda olduğu gibi otizme neden olan gen yapısı tam olarak bilinmemekle birlikte