Afscheid van collega Lucrèce Vanhee
Sofie De Spiegelaere
Eind juni moet ik afscheid nemen van mijn goede collega Lucrece Vanhee. Eind juni trekt Lucrèce definitief de schoolpoort achter zich dicht en kan ze gaan genieten van een welverdiend pensioen. Enkele jaren geleden mocht ik nauw met haar samenwerken. Tijdens die periode hebben we heel wat plezier gehad. We mochten samen seminaries geven aan 5 kantoor. We trokken er vaak samen uit voor bedrijfsbezoeken, bezoeken van beurzen. Samen met de leerlingen hebben we heel wat avonturen beleefd en dolle pret gehad. Ik zal Lucrece dan ook hard missen op school. Voor het Zilverblad nam ik een laatste interview van haar af. Ik laat jullie meegenieten.
Vind je dat er veel veranderd is in onze school, de mentaliteit van de leerlingen …? Er is uiteraard in al die jaren heel wat veranderd. De school is veel moderner geworden. Het internaat is veel luxueuzer dan vroeger. De middelen om les te geven zijn heel wat uitgebreid. Vroeger had je een bord en krijt, nu hebben we in elk lokaal één of meerdere pc’s. Het lesgeven is veel visueler geworden. De leerlingen zijn veel mondiger dan vroeger, maar het lesgeven is al bij al hetzelfde gebleven. Als leerkracht probeer je nog steeds de leerlingen iets aan de leren, iets bij te brengen. Alleen de manier waarop is veranderd. Vroeger was het “zitten en luisteren”, nu is er veel meer interactie tussen de leerlingen en de leerkrachten.
Herinner je je nog hoe je terechtgekomen bent in onze school? Ja, ik ben zelf oud-leerlinge van de school en zat hier ook op internaat. Nadat ik was afgestudeerd, ben ik hier terechtgekomen. De vroegere directrice gaf toen altijd voorkeur aan oud-leerlingen. Toen ik hier begon als leerkracht was het vreemd om plots collega te zijn van al mijn vroegere leerkrachten.
20
“
Lesgeven is veel visueler geworden.
“
Ben je tevreden over je loopbaan als leerkracht? Zou je opnieuw kiezen voor het onderwijs? Ja, ik ben zeer tevreden over mijn loopbaan. Ik heb altijd graag les gegeven. Wat niet wil zeggen dat het altijd even leuk is. Ik moet niemand wijsmaken dat de leerlingen altijd even ‘aangenaam’ zijn. Soms kunnen ze ‘moeilijk’ uit de hoek komen maar met ouder te worden kan ik er ook ‘rustiger’ mee omgaan. De laatste jaren regelde ik de stages van de richting Kantoor. Daar zie je de leerlingen in een totaal andere leefwereld dan op school en dat maakte het steeds boeiend. Dus ja, ik zou opnieuw kiezen voor het onderwijs!