XANELA
editorial D
e novo, cos nosos Atoparedes de novo os recunmellores desexos e intencións, chos dos que gozastes en anos presentámosvos esta pequena anteriores, como a galería de xanela – e xa van catro – coa que cine e libros, os enredos, artigos ollar cara á nosa cultura e, en de opinión…Destacamos este ano especial, cara á nosa lingua. a homenaxe a María Mariño, a Cómpre amosar unha maior prequen se adica o Día das Letras, e ocupación polo futuro do noso do cal nos congratulamos, por ser idioma, que está nas nosas mans. muller, polo seu especial venceDende aquí, animamos a todos e llamento á nosa vila e, en espea todas a facelo máis grande co cial, porque por fin se vai recoñevoso apoio, a plantar unha semencer e espallar a súa grande valía te que medre vizosa en nós e así como poeta. Tamén queremos demostrarlles aos políticos que salientar outra figura especialnecesitamos un novo status para a mente importante para Boiro, de nosa lingua, que a equipare en quen se celebra o centenario nesdereitos e deberes co castelán. En te ano e que será obxecto de difemoitas ocasións, a vida dos pobos vai por diante rentes homenaxes: Ramón Martínez López. No das leis, e nós somos o espello a través do cal nos apartado da entrevista, seguindo na liña de darvos ven. Todos e todas, como galegos “ bos e xenero- a coñecer persoeiros destacados polo seu férreo sos”, debéramos comezar pola obriga de defender compromiso coa nosa cultura e co idioma, achegáo sinal que máis nos identifica como tales: o idio- monos até Isaac Díaz Pardo, coñecido amplama. E para isto somos necesarios mente por, entre outras cousas, todos, os rapaces e rapazas máis po- Tiven medo de vogar, fundar Sargadelos. No espello pulares e os menos aclamados, os tiven medo da auga crara. das verbas, contamos este ano que acadan bos resultados académi- Anque fora cuns bos remos coa colaboración de figuras cos e os que non, os concienciados anque fora na mar calma, destacadas na nosa literatura, lingüisticamente e os que pulan por non vogaba!, non vogaba! como David Pérez Iglesias, abandonarnos…xa que todos habitaOlga Novo, Agustín Agra e mos neste pequeno recuncho occi- O medo xa non sei del. Olalla Cociña. Queremos tamén dental que posúe unha cultura dife- Xa secou aquel mar longo. aquí agradecer a todos os Derenciada. Así, con este chamado á E sin saber donde veu, partamentos que colaboran con loita polo que é máis noso, nace esta si é doutro ou é meu, nós, aportándonos traballos de pequena mostra do que un grupo de navego nun mar fondo. grande interese que enriquecen mentes galegas pode chegar a facer, o valor desta pequena xanela. con moita ilusión e esforzo. María Mariño 1