Een koe op de operatietafel?

Van Ouddorp tot Ooltgensplaaten zelfs buiten het eiland in de Hoeksche

Waard – werken de veeartsen van Dierenartspraktijk Oude-Tonge zich in het zweet voor de koeien, paarden, schapen en alle andere grote dieren. Maar, hoe ziet dat werk er nou eigenlijk uit? Ik ben Coen, en ik heb dat eens voor jullie uitgezocht. Ik mocht een dag meelopen met veearts Roeland van den Berg.

Om jullie niet te laten wachten, zal ik die vraag maar meteen beantwoorden. Het werk van een veearts is een soort chaos onder controle. Ze beginnen de dag met het werk verdelen. Er is altijd wat te doen, maar niet allemaal op dezelfde plek, dus neemt iedereen een kant van het eiland voor zijn rekening.

Dan begint het echte werk pas. Ieder heeft z’n eigen busje om mee rond te rijden. Achterin zit een enorme voorraad aan medicijnen en dergelijke. Ze kunnen immers niet iedere keer terug naar de praktijk. Ze behandelen de zieke dieren ter plekke, en als het werk gedaan is, rijden ze door naar de volgende. Daarom noemde ik het chaotisch; je weet nooit hoe laat je waar gaat zijn. Daarnaast kan je op elk moment spoedgevallen krijgen, waardoor het hele schema overhoop wordt gehaald. Je moet goed kunnen improviseren als veearts. Meestal is een spoedgeval een bevalling van een dier of een heftige verwonding of ziekte. Zaken als onderzoeken, behandelingen, vaccinaties en drachtcontroles staan vaak ingepland op een dag; deze komen ook het meeste voor. Nog een onderdeel van de werkzaamheden van een veearts zijn planningen maken, samen met de veehouders, om de dieren die zij bezitten zo gezond mogelijk te houden. Niet alleen zieke dieren staan dus op het programma, maar ook zorgen dat dieren niet ziek worden hoort erbij.

Ik mocht meerijden met Roeland van den Berg. Samen zijn we van boerderij naar boerderij gereden. Soms was het alleen een spuitje zetten naar aanleiding van een kort onderzoek, een andere keer was het een gebroken poot behandelen. Ik heb in één dag natuurlijk niet alles gezien wat ze doen, maar

Roeland heeft wel een aantal dingen verteld. Het meest bizarre vond ik de veldoperatie. Als een koe geopereerd moet worden, doen ze dat op de boerderij of heel erg soms in de wei. Eigenlijk ook wel logisch, een koe kun je niet even op een operatietafel leggen, maar het is toch een raar idee dat ze dat gewoon in de stal doen. Ik heb het zelf helaas niet mee kunnen maken, maar als ik Roeland mag geloven is het niet heel zeldzaam dat het gebeurt. Waar ik wel bij mocht zijn is een gastroscopie. Bij een gastroscopie wordt er een camera aan een lange slang vastgemaakt en in de neus van (in dit geval) een paard gebracht. Het paard slikt dan zelf de slang door, en op die manier kan je in de slokdarm en maag van het paard kijken. Het paard heeft hier amper last van, maar je ziet verbazingwekkend veel. Als een paard last heeft van zijn luchtwegen of maagklachten heeft, wordt dit mooi in beeld gebracht met deze methode.

Dat is overigens niet alles wat een veearts doet. Het Faunapark, de dierentuin van ons eiland, valt ook onder de taken van de veearts. Een keer per maand doet Roeland (of soms een collega) samen met de vrijwilligers van het faunapark een rondje. Ze bespreken dan of dieren zich opvallend hebben gedragen, of ziek zijn. Of, als er net een jong is geboren, is het aan Roeland om het jong in te enten en het te chippen. In het faunapark is recent een bobcat jong geboren, en ik had het geluk dat ik bij het chippen en inenten van de nieuwe lynx mocht zijn. Dit is overigens geen standaardtaak van een veearts. Toch ben ik blij dat ik mee mocht naar het faunapark, en eens een kijkje achter de schermen kon nemen. Het is en blijft bijzonder dat we een prachtige dierentuin mogen hebben op ons eiland.

Al sta je soms in de regen en tot je knieën in de stront, het is en blijft een mooi beroep, al vind je dat soms pas de volgende dag weer. Heel erg bedankt, Roeland van den Berg, voor deze toffe dag!