Het lied van Feyenoord…

Lars de Blok, een rustige jongen van achttien jaar, geboren en getogen op GoereeOverflakkee. Blond en een knap uiterlijk, wat past bij een echte beach boy die je misschien wel verwacht in zijn woonplaats Ouddorp. Een doorsnee jongen die je niet snel herkent als een aanstormend talent bij een Betaald Voetbal Organisatie. Want dat is waar Lars inmiddels zijn geld verdient.

Als klein jochie van vier jaar, bezeten van het voetbalspelletje, koos hij net als zijn vriendjes voor de plaatselijke club WFB om te voetballen. Begonnen bij de kabouters, kwam hij op zesjarige leeftijd bij de toenmalige F’jes te spelen. Bij één van de wedstrijden, tegen Stellendam, stond er iemand langs de kant die het wel in hem zag zitten om ooit een groot voetballer te worden. Zo kreeg hij een uitnodiging om eens mee te doen bij selectiewedstrijden van het grote Feyenoord uit Rotterdam.

Grote stap

Na een aantal wedstrijden bleef hij met nog negentien andere kinderen over en mocht hij de overstap maken naar de jeugdafdeling van deze profclub. Een grote stap voor een klein jochie van zes, maar ook een grote stap voor het gezin waarin Lars de jongste is. Een groot en warm gezin met vader en moeder en nog eens drie dochters van 19, 22 en 23 jaar. Het gezin dat Lars altijd steunt, vanaf het moment dat hij bij Feyenoord mocht gaan voetballen. Een moeder die Lars veel richting de trainingen bracht en een vader die hem vanuit zijn werk ophaalde en mee naar huis eigen kunnen.” Tijdens voetbaldagen schermt men het hele team af. Dat is voor de kleintjes een harde leerschool, maar Lars én zijn ouders hebben dat nooit als een probleem gezien.

Een papiertje

Lars ging vanaf zijn twaalfde jaar naar het Thorbecke-college in Rotterdam. School was nam. De wedstrijden op zaterdag vergden ook veel privétijd, maar dat was en is nooit een probleem. Vader ging vaak met Lars mee en moeder was dan aanwezig bij de andere kinderen die ook hun sport bedreven. aldus zijn moeder. moeilijk te combineren met voetbal. De school paste de roosters aan op het trainingsschema, maar in de praktijk is dit toch erg lastig. Het werkt toch anders en het vergt heel veel zelfinitiatief. Lars traint niet op woensdag en kon dan veel naar school om de lessen te volgen. Helaas waren er dan veel tussenuren en kwam hij toch lesuren tekort.

Spannende tijden

Inmiddels is Lars achttien jaar en heeft hij al veel meegemaakt bij Feyenoord. Dat hij nog steeds bij deze club zit is niet vanzelfsprekend. Hoe klein de kinderen ook zijn, ieder jaar is er een evaluatie en krijgen zij te horen of zij door mogen naar het volgende seizoen.

Spannende tijden waarbij de kinderen binnen één gesprek hun voetbaltoekomst in duigen kunnen zien vallen. Een harde wereld, waar Lars ogenschijnlijk goed mee kan omgaan. “De speelposities binnen een elftal zijn dubbel bezet en beide spelers krijgen speeltijd”, aldus Lars. “Ik kreeg vaak speeltijd bij de zwaarste wedstrijden, dus dat zegt ook wat!” Na een paar jaar moest zijn ‘concurrent’ vertrekken en kwam er een nieuwe vanuit een andere proforganisatie. ”Toen had ik het wat moeilijker, maar bleef geloven in mijn

Toch heeft hij havo 4 afgerond en kon hij doorstromen naar een mbo-opleiding. Een opleiding marketingcommunicatie volgt hij nu via thuisstudie. “Er moet gewoon een papiertje komen, want een blessure of afwijzing bij Feyenoord ligt altijd op de loer”, aldus een zeer volwassen ogende Lars.

Springlevend

Inmiddels speelt Lars in de O18 van Feyenoord en is hij sinds mei 2021 in het bezit van een officieel contract. Dit jaar hoopt hij ook speeltijd te krijgen in de O21, zeg maar Feyenoord 2. Toch is hij er nog lang niet en blijft hij met beide voeten op de grond staan. Lars loopt niet met zijn hoofd in de wolken. Wat hij doet is hard werken aan zijn droom om door te breken in het profvoetbal. Een droom die maar voor heel weinig mensen is weggelegd, maar tot nu toe springlevend is.