Obojętność na takie sprawy jak rodzina i dom. Uciekanie od wszelkiej odpowiedzialności. Chłód emocjonalny. Osoba ta powinna otworzyć się na innych, zwłaszcza na najbliższych. Powinna też wykazać więcej aktywności i zaradności życiowej, a swym bliźnim okazać więcej serca i zrozumienia. Tylko w ten sposób osiągnie wewnętrzną równowagę, szczęście.
Jednostki zimne i egoistyczne, zahamowane pod względem emocjonalnym. Nie przejmują się sprawami ducha i intelektu; nie obchodzą ich wartości wyższe ani religia. Nieumiejętność korzystania z własnej bogatej intuicji i zdolności do analizy rzeczywistości. Snobizm i karierowiczostwo, szukanie towarzystwa osób ważnych i wpływowych. Zbytnie przywiązywanie wagi do pieniądza, luksusu i pozycji społecznej. Osobie tej zaleca się odejście od spraw li tylko materialnych i spojrzenie na świat w kategoriach duchowych i intelektualnych (pracę nad doskonaleniem własnego ducha i umysłu). Powinna wykazać więcej ludzkiego ciepła, wielkoduszności i zrozumienia dla innych.
Ciasne horyzonty umysłowe. Kapryśność, brak zdrowego rozsądku. Lekkomyślność w sprawach finansowych. Osoba ta żyje wyłącznie dla pieniędzy, a jednocześnie jest wyjątkowo rozrzutna i nieodpowiedzialna. Wewnętrzne sprzeczności; lęki i wahania hamujące jej rozwój duchowy. Nieuporządkowanie i nierozwaga W interesach. Osoba ta powinna walczyć ze swymi wadami i pozwolić, aby do głosu doszły jej liczne zalety, takie jak: umiejętność kierowania dużymi zespołami, jasność umysłu i nos" do interesów.
Ciasnota umysłowa, małostkowość, chłód i obojętność na sprawy bliźnich. Egoizm, brak wyższych uczuć. Nietolerancja, krytycyzm, nadmierne wymagania wobec innych, nic im nie dając w zamian. Samotność będąca wynikiem egoizmu. Powinny nauczyć się wyrozumiałości, wielkoduszności i altruizmu. Wyrażając miłość, współczucie i zrozumienie, mogą wzbogacić swoje życie.