12
τέχΝέΣ - ποΛιτιΣΜοΣ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 16 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2011
Η ΝΕΑ ΕΡΥΘΡΑΙΑ ΚΑΘΕ ΕΒΔΟΜΑΔΑ
Είναι πολιτισμός
ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ ΣΤΙΣ ΑΙΘΟΥΣΕΣ
Π
ριν λίγες ημέρες στα πλαίσια των εκδηλώσεων «Αλλοτινές Πατρίδες», παρακολούθησα το βραβευμένο ντοκιμαντέρ του Γιώργου Ζέρβα παραγωγής 2003, «Μου λένε να μην σε αγαπώ». Το ντοκιμαντέρ αναφέρεται στην ιστορία του Σμυρναίϊκου και πολίτικου τραγουδιού. Επρόκειτο ακριβώς για το πορτρέτο του μουσικού είδους που γεννήθηκε στη Σμύρνη, εκφράζοντας ποιητικά τη ζωή τους σε όλες τις εκφάνσεις της. Οι εικόνες μπλέκονται αριστοτεχνικά. Ο ήχος της μουσικής, οι εικόνες, τα λόγια των ανθρώπων που έζησαν τον ξεριζωμό,
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ
της Μαρίας Σαντιξή
n MELANCHOLIA
Σκηνοθεσία: Λάρς Φον Τριερ Πρωταγωνιστούν: Κίρστεν Ντάνστ, Κίφερ Σάδερλαντ, Σαρλότ Γκενσμπουργκ
Θ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Βαγγέλης Διαμαντής vagdiamandis@yahoo.gr
α έχετε ακούσει για κάποιες προσωπικότητες που είτε τις λατρεύσεις είτε τις μισείς; Ε, λοιπόν, με τον Δανό σκηνοθέτη αυτό εξαρτάται κάθε φορά από τη νέα του δημιουργία. Παράδειγμα το "Dogville" ήταν προϊόν μιας ιδιοφυΐας, ίσως από τις λίγες ταινίες που κατάφεραν να σκάψουν τόσο βαθειά μέσα στην ανθρώπινη ψυχή, ενώ το "Antichrist" έργο ενός πειραγμένου μυαλού όπου το μόνο που θέλει είναι να προκαλέσει ντόρο και να μηδενίσει τους
πάντες και τα πάντα. Τι γίνεται όμως με το "Melancholia"; Ίσως εδώ ο Τριέρ καταλαβαίνει επιτέλους, ότι είναι μεν ιδιοφυής αλλά όχι και το μεγαλύτερο μυαλό που έχει δει η ανθρωπότητα. Δεν χρειάζεται λοιπόν κάθε φορά να προσπαθεί για την «τέλεια ταινία» διότι πολύ απλά αυτήν δεν υπάρχει ή αν θέλετε κάθε ένας μας μπορεί να την προσδιορίσει διαφορετικά για τον εαυτό του. Στην υπόθεση της νέας του ταινίας έχουμε τον Μάικλ και την Τζάστιν να διοργανώνουν ένα γαμήλιο πάρτι τη στιγμή που ο πλανήτης Melancholia κατευθύνεται απειλητικά προς τη γη. Στην ουσία εδώ έχουμε να κάνουμε με μία έκθεση φωτογραφίας. Μαγευτικές εικόνες και τρομερά χρώματα, για τα οποία δεν χρειάζεται η 3D τεχνολογία για να βυθιστείς στην οθόνη. Η συνοδεία δε της μουσικής του Richard Wagner μόνο ιδανική μπορεί να χαρακτηριστεί. Μεγάλο μείον το σενάριο που είναι μεν καλό αλλά απλώς αμήχανα συνοδευτικό, τουλάχιστον για αυτού του επιπέδου τη σκηνοθεσία. Δείτε το, γιατί ας το παραδεχτούμε: Και πεντάωρο ντοκιμαντέρ για το πώς κοιμάται η καμήλα, ο Δανός θα μας ιντριγκάρει να το δούμε. Μη το δείτε αν έχετε βαρεθεί τα τερτίπια του και τις αλλοπρόσαλλες δηλώσεις του. Κανείς δεν θα σας κατηγορήσει.
σε έκαναν να ριγήσεις. Άνθρωποι κατέγραψαν στο φιλμ τις αναμνήσεις τους, από την παλιά τους πατρίδα και από την προσφυγιά. ΟΙ περισσότεροι, παππούδες και γιαγιάδες είχαν την ικανότητα να αφηγούνται με γοητευτικό τρόπο τα γεγονότα που έζησαν. ΟΙ γυναίκες που συμμετείχαν μας θύμισαν χορούς και τραγούδια από τη ΜΙκρασία. Είναι οι φίλοι μας οι συμπολίτες μας, η ομάδα γυναικών του χορευτικού ομίλου του Πνευματικού Κέντρου Νέας Ερυθραίας που με την καθοδήγηση του δασκάλου, Θοδωρή Κοντάρα μας βοηθούν να γνωρίσουμε την μουσικοχορευτική παράδοση των προσφύγων της Μικράς Ασίας. Καμαρώνω και είμαι περήφανη για αυτά που είδα και και άκουσα και αυτό περνάει από γενιά σε γενιά, ανέγγιχτο. Αυτό είναι που μας κρατούσε όρθιους και δυνατούς γιατί ξέραμε πως είναι να έχεις παρελθόν και ιστορία.
Η ομάδα γυναικών του χορευτικού ομίλου του Πνευματικού Κέντρου Νέας Ερυθραίας που με την καθοδήγηση του δασκάλου, Θοδωρή Κοντάρα μας βοηθούν να γνωρίσουμε την μουσικοχορευτική παράδοση των προσφύγων της Μικράς Ασίας. Έβλεπα τους φίλους , τους γνωστούς ανθρώπους που δεν είναι πια κοντά μας, από τον Χορευτικό Όμιλο και ένιωθα τι είναι πολιτισμός. Πολλοί έχουν μπερδέψει τον πολιτισμό με την ευμάρεια και την προβολή. Ξεχνάνε ότι ορισμένα πράγματα δεν διδάσκονται, παρά μόνο κληρονομούνται. Είναι τέχνη να ζεις πάνω σε βήματα που βρήκες. Να κουβαλάς μέσα σου τους ήχους και να τους απολαμβάνεις, ασταμάτητα, όσο υπάρχεις!