VOORBIJ HET VIERKANT Onder de noemer Post-Comics organiseert docent Sébastien Conard dezer dagen een reeks lezingen en een tentoonstelling en stelt hij daarnaast een publicatie voor. Met de term zoekt hij een aantal nieuwe praktijken in kaart te brengen. Zeer opmerkelijk daarbij is de quasi-terughoudende manier waarop die publiek wordt gemaakt. Verwacht geen daverend manifest maar een evenwichtsoefening tussen te tekst Régis Dragonetti strakke definities en vrijblijvende betekenissferen.
Jochen Gerner, L'inondation, 2016
In de tweede akte van een van Shakespeares bekendste tragedies wandelt een zekere Juliet het balkon op en spreekt tot zichzelf volgende woorden: What's in a name? That which we call a rose By any other name would smell as sweet;
Laat ons deze roos – op gevaar Juliets poezelige handjes open te halen – eens ongegeneerd uit de context rukken en ons afvragen of die echt wel even lekker zou ruiken onder een andere
naam. De Zwitserse taalkundige Ferdinand de Saussure knikt natuurlijk van ja en stipt andermaal aan dat het verband tussen betekenaar en betekenis volstrekt arbitrair is. Het woord ‘roos’ heeft in wezen evenveel talent om de tulp aan te duiden, als het woord ‘tulp’ om een roos aan te duiden. Tot daar de wel gedefinieerde categorieën van het structurele niveau, want zoals gewoonlijk pakt de echte wereld een pak modderiger uit. Neem de woorden ‘rood’ en ‘roos’ in beschouwing. Hoewel niet eenduidig etymologisch verwant (in tegenstelling tot ‘roos’ en ‘roze’), lijken ze sterk op elkaar. Bovendien is de combinatie ‘rode roos’ danig
28