

sOLEMnIDAD - AlLÍ dondE lAs hAYA !!! !!! !!!
Haurietis aquas in gaudio de fontibus Salvatoris (Is. 12, 3)
Haurietis aQUAS , pÍO xII

Ecclesiam suam. Junio 2025. Núm.


uN , cORAZÓN « dIvInO » nO sIGNIfICA : caRENCIA dE sENtImIENTOS + ‘ iNDIfERENcIA anTE /\ el SUFRIMIENtO dE la HUMANIDAD !!! ‘ + esTÍMUlO dE vIDA en pERFECCiÓN + oBEDIENCIA - iNFINITA aL pADRE y /\ mARÍA , mADRE y REINA !!! !!! !!! + sOLICITUD por lOS pOBRES y ‘ oFENDIDOS dE la tIErRA ‘ + sINTOMATOLOGÍAs dE “ fRACASOS , dECEPCIONEs e , incluso , fORNICACIONES y ADULTERIOS “ + acLAMACIÓN dE uN aMOR iNDIVISO a la mUJER e INFANCIA dESDE cLAVES bÍBLICAs + rECONOCImIENTO dE pENAs y pECADOS coMO siMBOLOGÍA ‘ prÁCTIcA ‘ dE aCERCAmIENTO a la fIGURA - q , nO `pERSONAJE ´ dE jESúS dE nAzaRET + dISUAsIÓN dE ePIFENÓMEnOS y sIGNIFIcACIOnES kANTIAnAS + iDEAlISMO aLemÁn dE “ alTA , costURA “ + dOCTRINa dE uNA iGLESIA “ sIEMPRE , nECESITADa dE rEFORMA pERO “ AutÉNTIcAMENTE - dIVINA eN sU oRIGEN y /\ vITALIDaD `HIStÓRIcA ´ “ “ + aNSIAs dE rEDENCIÓn ‘ a tODA la hUMANIDAD dOLIENTE ‘ + sIGnIfIcAcIOnEs dE ÁnIMO y AfECTO a la jERARQUÍA y SanTA SEDE + cONSAGRACIONES dE nACIONEs , fAMILIAS y eMPRESAs dE “ tODO, tIPO !!! !!! !!! “ + vÍncUlOS dE aFECTO y cONMISERACIÓn a fAMILIARES , aMISTADEs y pARENTEScO , eTC eTC
uN cORAZÓN dE jESÚS ‘ fRÍO e , iNDIFERENtE ‘ A “ tODA sUERTE dE cALAMIdADEs , iNSULtOS , espINAS y , sobre todo . deSPRECIOS [ bASE nESTORIANA /\ nESTORIANIZANtE ] “ dE aUTÉNTICA aFECTACIÓN « carnAL » !!! !!! !!!
nO eS sINO uNA bLASFEMIA
[ EE [107] El segundo: oír lo que hablan las personas sobre la haz de la tierra, es a saber, cómo hablan unos con otros, cómo juran y blasfemian, etc.; asimismo lo que dicen las personas divinas, es a saber: Hagamos redención del género humano, etc.; y después lo que hablan el ángel y nuestra Señora; y reflectir después, para sacar provecho de sus palabras. ] Q,
“ qUIEN , lA ‘ pRACTIcA
‘ “
Por lo tanto, la derogación de la bondad divina se da, o solamente en el entendimiento, o también en el afecto. Si pues se da únicamente en el corazón, se llama blasfemia del corazón. Pero si se manifiesta al exterior por el lenguaje, es la blasfemia verbal. En este segundo sentido se opone la blasfemia a la confesión de fe.
S. Th. 2 - 2 c. 13 a. 1
lA mUJER - cAMPo dE bATAlLA “ eN , eL ‘ mUNDO cATÓLICO /\ lIBERAL !!! !!! !!! ‘ nO sUPOnE vÍNCULO dE sIGNIFICACIÓN dIVINA
[ rENACIMIENTO “ cRASO “ ] nI cOMPAÑÍA dE dERECHO cUASI /\ eVANESCENtE [ iLUSTRACIÓN
] nI ‘ mATERIA , A dEScUBRIR nI sOMETIMIENTO dE sACRAMENTALIDAd [ rOMANTICISMO
lITERARIO ] nI sOLIPSISmOS dE tAREAs sIEMPRE `iNACABADAs ´ [ lIBERALISMO , dECIMOnÓNICO ] nI dEMOCRATIZACIÓN dE cOSTUMBRES - eQUÍVOCAs [ sOLIPSISMO LGTB+
] + AcLAMACIÓn pOR sU ‘ EXISTENCIAmETAFÍSICA dE “ bAJO , pRECIO “ ‘ [ fEMINISMO , rADICAl e iNCONSECUENTE !!! !!! !!! poR sU dELIBERACIÓN
eSpÚREA e ‘ iNMADURA ‘ ] + aFIRMACIÓN dE dONES y tAREAS dE bASE eVANgÉLICA [ cALvINIsmO , ‘ tRASnocHADo ‘ ] + epÍTETOS dE bASE “ esTÚpIDA E , iRrEDUCtIbLE “ [ dEMOCRATISmO cATÓLICO “ a , la bAJA “ ] + siNFOnÍAs y /\ sIGnos de tEOLOgÍA bÍBLICA ‘ aVERIADa ‘ , pOR sU iNCONsiStENCIA fiLoSÓFIcA tIPO pERSOnALISTA [ s. XX ; hOY , yA - pRáCTIcAMENtE iNEXIStENTE !!! !!! !!! ] + , etc , ETC
lA fIGURA - mARÍA dE nAZArET sOSTIENE A lAs hIJAS dE eVA en :
sU mANIFESTACIÓn “ hIStÓRIcA + vÍNCULOS « fAMILIARES y aMISTAdES » + dISPOSIcIONES dE ExiSTENCIA eN “ tERREnOS - cONOCIdOS y /\ o , AdMIRADOS !!! !!! !!! “ “ A.M.D.G.


romA nO eS uN “ trASUNTO - hIStÓrICO , sIN mÁS o yA aCONtECIdO !!! !!! !!! “ poRQuE lAS cOSAs dE dIOS nUESTrO sEÑOR sON :
• dE ‘ iNFINItA , sABIDURÍA Y / O cONSIDERACIÓN - A , ÚLtIMOS fINES ´
• uNA , pROVIDENCIA dE ` gOBIERNO y / o “ AdministRACIÓN “ dE fALACIAS y / o oPINIONES A la “ bAJA “ “ ´ �

• uNA jUSTICIA dE cONDIGNO aL sERVICIO dE lOS pOBREs dE “ sOLEMNIDAd !!! !!! !!! “
• cLASIfiCACIONEs dE obRAS + fACTURACIÓn dE ‘ jERARQUÍAs E , iNCLUSO - AMISTADES “ dE , cOLORACIONEs adVENTICIAS “ ‘ + riQUEZAs - iNFINITAS E `iNDEMOStRABLES dEl sAGRADO cORAzÓN dE jESÚS ´ a lOS hOMBRES dE bUENA vOLUNTAD + sINERGIAS dE cORTE ‘ cONSTITUYENTE - hACIA uNA hUMANIDAD rEDIMIDA y , no sÓLO “ aNUNCIADA “ ‘ +
• rOMA — eNTONCEs nO ES sINO un pROGRAMA dE vida En El cÉSAR dE gRAN cALADo iNSTITUCIONAL pUES — eN lA jERARQUÍA dE lAs “ dIVINIDADES [ sIC ] San pABLO nO eNCAJAbA /\ eNCAJÓ !!! !!! !!!
Y , sÏ sU pROPUEStA
dE uNA viDA dE ‘ pREDILECCIÓN pOR lAs ‘ cUESTIONES dEl “ mÁs , Allá “ ‘
yA QUE — cadA uNO eS lIBRE dE eSCOGER uNA rELIgIÓN QuE lE cLAUDICAsE mEJOR !!! !!! !!!
El verdadero judío lo es en el interior, y la verdadera circuncisión, la del corazón, según el espíritu y no según la letra. Ese es quien recibe de Dios la gloria y no de los hombres. [ Rm 2, 29 ]

486 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
¡33 Ego FR ANDREAS tituli SS Cosmae'et Damiani Presbiter Cardinalis FRÜHWIRTH Ord. Praed.
)${ Ego RAPHAËL tituli S Hieronymi Presbyter Cardinalis SGAPINELLI DI LÉGUIGNO.
Çfa Ego VICTOR AMADEUS tituli S Priscae Presbyter Cardinalis RANUZZI DE BIANCHI
£B Ego DONATUS tituli S. Silvestri in Capite Presbyter Cardinalis SBARRETTI
£g Ego PHILIPPUS MARIA tituli S. Mariae de Aracoeli Presbyter Cardinalis CAMASSEI
£B Ego AUGUSTUS tituli Sanctae Caeciliae Presbyter Cardinalis SILJ
)$( Ego CAIETANUS Sanctae Agathae Protodiaconus Cardinalis BISLETI
j$j Ego LUDOVICUS Sanctae Mariae in Via Lata Diaconus Cardinalis BILLOT.
|$| Ego MICHAEL S Eustachii Diaconus Cardinalis LEGA
l$i Ego NICOLAUS S Mariae in Domnica Diaconus Cardinalis MARINI
j$| Ego ORESTES S. Mariae in Cosmedin Diaconus Cardinalis GIORGI, Maior Poenitentiarius
O CARD." CAGIANO © A CARD VICO
S. R. E. Cancellarius. Ep. Portum, et S. Rufinae
S. R. C. Praefectus.
Raphaël Virili, Protonotarius Apostolicus. Lodo vicus Schüller, Protonotarius Apostolicus. Loco Plumbi.
Reg. in Cane, vol. XXI, n. 5.
II
BEATAE MARGARITAE MARIAE ALACOQUE, VIRGINI, MON I ALI A VISITATIONE
SANCTAE MARIAE, SANCTORUM HONORES DECERNUNTUR
BENEDICTUS EPISCOPUS
SERVUS SERVORUM DEI
AD PERPETUAM REI MEMORIAM
Ecclesiae consuetudo antiquissima in Sanctorum numero eos adscribere qui, heroico gradu, virtutes, dum viverent, exercuerunt et miracula atque prodigia patrarunt. Per Canonizationes ab Ecclesia decretas laudes Sanctorum enarrantur et misericordiae Dei, qui laborum mercedem eos
donare voluit per mirificas gratias, etiam cum in humanis agerent ad eorum intercessionem concessas, atque eodem tempore declaratur gloria, qua ipsi in caelis gaudent Et merito militans Ecclesia, filiali ac devoto affectu, eos veneratur, qui exemplum virtutum reliquerunt, viam docentes ad supernam vitam consequendam.
. Speciali porro ex causa, mira est rerum gestarum narratio ab ancilla
Dei Margarita Maria Alacoque, ad quam toties Ipse Dominus se manifestavit et cum qua pluries benignissime est alloquutus ad charitatem et devotionem suscitandas in Sacratissimum Iesu Christi Cor, quod homines tantopere dilexit, dum eorum plurimi, ingrato animo, Eius amorem sunt remunerati
Documentum bonitatis atque misericordiae Eius, quae in vita huius ancillae Dei tam clare apparent, excitet omnes, qui Christi sanguine regenerati sunt, ad Sacratissimum Cor amore prosequendum, ut ab Eo, in hoc pergravi tempore, illas obtineant gratias quas effundere despondit in eos qui hoc Cor debito honore afficiunt
Margarita Maria, die vigesima secunda mensis iulii anni Domini millesimi sexcentesimi quadragesimi septimi, ortum habuit a Claudio Alacoque, iudice et regio tabellione, et Philiberta Lamyn in oppido Lhautecour, dioeceseos Augustodunensis. De sacro fonte eam levavit Margarita de Saint-Amour, quae, ut vidit spiritualem filiam quadrili) am iam esse, opta vit in arce sua, cui Corcheval nomen erat, puellam habere et, cum id obtinuisset, eam curis duarum ancillarum commisit.
Altera earum amabilis et sollicita erat, sed ab ea Margarita abhorrebat : altera severior et nihilominus libenter ea puellula utebatur: hoc eo fiebat, quod ipsi panderat Deus, gratiae suae esse hanc compotem, illam contra vacuam: hac ratione a Deo edocta, plagas evadere valuit, quae innocentiae suae ponebantur Tantum enim in virginculae cor Deus infundebat puritatis amorem, ut ipsa, quin sciret quid ageret, haec verba saepius iteraret: - Domine mi, tibi puritatem meam consecro et perpetuam voveo castitatem - Puerorum ludos et clamitationes fugiebat, quaeritans silvarum latibula, in quibus abdite Deo funderet preces
Mature tamen eam aerumnae in venerunt, quia, cum esset octo annos nata, genitore orbata est et mater, cui quinque liberi instituendi erant, Margaritam tradidit sanctimonialibus a S. Clara oppidi Gharolles apud quas, novennis, primum sanctissima Eucharistia refecta est. Perpetuo apud religiosas magistras manere cupiebat, quo et ipsa potiretur earum sanctitate, sed brevi tempore corporis languore tentata est, ut mater filiolam domum reducere coacta fuerit. At nec tempus, neque remedia arcanae aegrotationi allevamentum afferebant, et puella quatuor
Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
annos degit quin posset ambulare et ossa per cutem adeo eminebant ut ex illa viderentur erumpere Tandem mater petiit pro ea a Beatissima Virgine valetudinem, promittens, filiam suam Eius se praecipue futuram, et itaque, recuperata salute, Maria Virgo Margaritae moderatrix facta est. Conabatur interea mundus constituere suum imperium in animo puellae, quae libertatem suam et saeculares consuetudines diligere coepit atque elegantia vestimenta ac ornamenta amare, necnon cum aliis puellis ludis et profanis conversationibus interesse. Deus vero, ancillae suae sanctificationis sollicitus, ad severiores mores per afflictiones retulit
Tres foeminae erant domi Margaritae, quae omni potestate potiebantur et actus eius durius excutientes libertatem omnem ei eripiebant: ipsae etiam Margaritae matrem auctoritate quavis spoliaverant quae etiam, cum saepe aegrotaret, filiae curae atque sollicitudini unice erat commissa. In hisce moeroribus Ei erat solatium adire ad Iesum in sanctissima Eucharistia, qui, et eam docebat, quo pacto oraret, et ad vitam religiosam suscipiendam impellebat: a qua tamen filialis amor detinere eam videbatur, ne praesidio suo matrem desereret orbatam. interea pauperibus, quoties locus erat, opitulabatur parvosque eorum liberos domi suae congregabat ut catechismum eos doceret, nisi pium opus ab iis interciperetur quae ibi dominabantur. Amor matris in animo virginis vehementer contendebat cum voluntate caelestibus invitamentis obtemperandi; nec defuerunt adolescentes qui nubere eam vellent nec deerant proximi qui eam de voto castitatis anxiam, lenire studebant, aientes illud nullam vim habere, quia a puellula, quid ageret nesciente, emissum. His in angustiis robur Margarita habuit ex sacra Confirmatione, qua anno millesimo sexcentésimo sexagesimo nono a Cabillonensi Episcopo est inuncta, sero sane, cum iam esset duo et viginti annos nata, nec tamen maturius eo quod Episcopi Augustodunenses multos per annos sacram suae dioeceseos lustrationem missam fecerant
Numquam interea vox Domini deficiebat quae puellam instabat, ut promissionem teneret perpetuae castitatis, sed, cum mater gravius aegrotaret, familiares Margaritam hortabantur eam ne desereret, sin quid matri accideret crudelitatis eius culpae Cui tamen certum iam erat divinis iussis gerere morem ac necessariorum tandem flexit voluntatem. Ulterius alia exorta est contentio de ordine religioso deligendo : his enim erat in votis ut sodalibus Ursulinis se addiceret puella, inter quas quaedam cognata eius erat adiecta : Margarita contra ad sanctimoniales a Visitatione sentiebat a Deo se appellari. Et quamvis has elegisset, tamen incerta manebat in quod asceterium sanctimonialium a Visitatione ingredi, quorum plura proferebantur Ut vero ad Paraediense asceterium con-
timio sensit se vocari, cum sanctimoniales de ea excipienda negotium festinanter agitatum est; quo composito, maxima animum virginis laetitia pervasit Quare, eam conspicientes, de eius vocatione subdiffidebant, invicem vulgo murmurantes: hancine tam hilarem, tam festivam puellam, fore unquam sanctimonialem? Illa, laetitia exsultans, anno millesimo sexcentésimo septuagesimo primo, Paraediense asceterium, cui tanto studio inhiabat, est ingressa, in quo, duobus post mensibus, die festo S Ludovici, Galliarum Regis, vigesima quinta mensis augusti, religionis habitum induit ac Margarita Maria appellata est. Ibi pergebat Deus recenti sponsae caelestia gaudia cumulate gratifican quae, tamquam illa sustinendo impar, ab Ipso petebat ut ea aliquantulum remitieret, humiliationum ac vilipendiorum praebens se percupidam. Moderatrix asceterii tunc mater Margarita Hieronyma Hersant et soror Anna Francisca Thouvant tirunculis magistra: cum exploratum haberent spiritum, quo illa ducebatur, esse revera a Deo, a piis exercitiis saepe illam avertebant et humillimis operibus operam navare iubebant; ipsa vero nihil repugnabat nihilque antiquius habebat quam Deo in omnibus obedire Attamen admirabilis illa semita, per quam ancillam suam agebat Deus, sanctimoniales ancipites reddebat, an Margarita Maria idonea esset ut in earum numerum exciperetur: secum enim reputabant sanctos suos institutores noluisse quidquam apud eas apparere extraordinarii : quare, expleto iam tirocinio, diem eius professionis sustinuerunt. In hoc pergravi
Margaritae Mariae moerore, mater Maria Francisca de Saumaise, quae, eo anno millesimo sexcentésimo septuagesimo secundo, missa erat ut Paraediensis asceterii munere praepositae fungeretur, tirunculae praecepit a Deo petere ut, si eam iis devotis virginibus cooptari vellet, per regularum omnium diligentem observantiam sacro ordini eamdem efficeret fructuosam Referre dignatus est Deus prolixe se id acturum et si quid-contra sua iussa moderatrices forent iussurae, facile se passurum illis potius quam sibi sponsam suam obtemperare. Huiuscemodi responsione mater de Saumaise satisfacía plane est, et Margaritae Mariae exoptata potestas professionem religiosam emittendi omnibus suffragiis est data.
Sacro recessui, iuxta morem praemittendo, pientissime vacavit, in quo miris beneficiis divina liberalitate cumulata est atque sanguine suo proposita venturae aetatis exaravit: nihil ipsam reliqui sibi retenturam, et divino Sponso in omnibus rebus perpetuo se fore addictam atque dicatam Ita comparata, die sexta mensis novembris eiusdem anni, vota religiosa emisit et deinceps sorori valetudinario praepositae adiutrix est assignata, quo in implendo officio, plura perpetienda ei fuerunt a
ACTA, vol XII, n 12 — 2-11-920 34
490 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium, Officiale diabolo qui, quantum sibi potestatis permittebatur, innumeris virginem taediis ac fastidiis illudebat Ulterius duae sorores, quibus commissum erat valetudinarium, plane dispares ex natura erant, a quo manabat ut, quae Margarita Maria agebat, praefectae fere non probarentur, et quamquam illa omni ope et opera adnitebatur, non adipisceretur, ut huic satisfaceret Abiectionis inexplicabili siti beata Dei ancilla flagrans, despectus ac vilipendia Sponso assidue petebat; nec ille sane dilectae suae refragabatur, cuius pollicitationibus virginis animus vehementer expletus est, gaudens mirificas quae in se inerant laudes, obrui humilitate At mater de Saumaise, reputans singularia quae apud Margaritam Mariam accidebant, iussit eam haec fideliter mandare litteris. Istiusmodi iussum humillimae virgini quam acerbum fuit: verum auctor ei Dominus fuit, ut sedulo illud transigeret, aiens, si in se ipsa animum adverteret, fore cito perspecturam, quae in ipsa erant, non ea miserae creaturae, at Deo esse tribuenda. Igitur moderatricis voluntati candide illa ac diligenter obsecundavit
Quare, inter alia plura, ab ea docemur, cum in Visitationis pervigilio non mediocri afficeretur molestia, quod quominus cum sororibus psalleret, ravi impediebatur; inter eius brachia Iesum Puerum, splendoribus fulgentem, protinus constitisse divinoque alloquio eam esse dignatum. Quumque ipsa vereretur ne per diaboli deceptionem id contingeret, a Puero petiit ut, si vere Puer Iesus esset, laudes suas canendi faceret ei potestatem Id illico cum esset assequuta, Infantis divini blanditiae nihil virginem distinuerunt, ne acri intentione animi, in sacro munere fungendo, sorores prosequeretur Quum vero Paschatis solemni die paulo ferret moleste, quod propter officium sibi commissum, cum reliquis sanctimonialibus operam dare non posset, in reprehensiónem Domini incurrit, sponsam monentis obedientiae et sacrificii orationem, oratione contemplationis cedere sibi acceptiorem Iam vero sensim aggrediebatur Dominus de Sacro Corde suo cum dilectissima ancilla huiusmodi serere sermones: in extremis discriminibus Cor suum portum ac asylum praebere; in Corde suo quietem, solatia, oblectamenta omnia animas inventuras; Cor suum in cruciatibus regnare, in humilitate triumphare, exsultare in unitate Quare devotae virginis incipiebat flagrare iam animus, Iesu Cordis charitatem omnibus patefacere et praedicare. In die eius festo, Sanctum Franciscum Assisiensem Margaritae Mariae patronum Deus statuit, quam rem divini sui amoris argumentum esse aiebat, quod, per viam moerorum et continuorum dolorum, ducem se virgini debebat ille praebere. Addebat enim, sponsae suae se omnia esse velle, solatium eius et gaudium simul-
que eiusdem supplicium. Nam Margarita Maria aiebat animam suam a divino Sponso esse adeo pervasam ut nihil in ea studii, nihil facultatis reliquum faceret, nisi ipsum diligendi; formidinem porro nullam praeter peccati In Corde Iesu demersam, despicationem se sitienter expetere, neglectionem, oblivionem hominum, quo crucifixo Sponso congruens fieret Hisce sensibus Deus omnipotens ita paullatim fidam ancillam instituerat, ut, ad flagrantissimam divini Cordis sui charitatem hominibus denunciandam, instructa iam atque expedita esset.
Festo die S Ioannis Evangelistae anni millesimi sexcentesimi septuagésima tertii, cum Margarita Maria oraret ante sanctissimam Eucharistiam, visus est ei Dominus Iesus, qui in sinu suo iussit eam diu quiescere: tum adorabile Cor suum primum illi pandens: - Cor istudinquit - erga te hominesque universos tanto flagrat amore, ut eum iam cohibere nequeam, quin per te omnibus pervulgetur et, Cordis mei beneficiis omnes cumulati, aeterna supplicia effugiant. - Post haec ab ea cor petiit et, in Cordis divini fornacem ante demersum, eodem incendio candens, illi reddidit, quae per totam aetatem igne illo exarsit neque concepto tunc dolore est subinde unquam exempta. Haud ita multo post, divinum Iesu Cor denuo sese praebuit, conspiciendum: in igneo solio sedebat, sole fulgidius, uti crystallum perlucidum ; lanceae elucebat vulnus, spinea corona cijcumdabatur, imminebat crux. Studio excitatus, ut ab hominibus perfecte diligeretur, sponsae suae Deus aiebat, id iniisse se con silfi, ut Cor suum illis manifestaret ac, per illud, amoris, misericordiae, gratiae, sanctificationis ac salutis thesauros super eos uberrime effunderet. Addebat, magno opere esse sibi in deliciis, sub specie carnei Cordis, publice ab hominibus honorari, quo tali imagine cordium eorum studium commoveatur: ea imago ubivis esset in honore, benedictionum omne genus fore eam allaturam. Praeterea tum haec verba a Corde sacratissimo illa percepit: - Siti excrucior, ut in sanctissimo Sacramento me homines colant Tat nullus fere mortalis inventus est, qui restinguere sitim meam conetur et amori meo respondere. - Quae verba animum virginis amantissimae moerore incredibili occupaverunt.
Interea Margarita Maria, a curando valetudinario dimissa, anno millesimo sexcentésimo septuagesimo quarto, magistra electa fuit sororculârum, a parvo habitu dictarum, quae, infantes exceptae in asceterium, in eo educabantur, ut adolescente aetate inter tirunculas numerari possent Et vitii horrorem in teneris earum animis ipsa instiiiabat atque Dei ac virtutis amorem: facilis et in reliquis indulgens, in mendaciis et insimulationibus severam se praebebat Illae vero mirum est, quanti eam facerent, quomodo eam venerarentur: magistrae munuscula et si
492 Acta Apostolicae Sedis -"Commentarium Officiale
quid eius capillorum forent adeptae, uti sacras reliquias servaban! : cum orantem magistram altera deprehendisset, alteras invitabat clanculum ad conspiciendum quo pacto fundebat preces. Apparuit denuo Iesus sponsae, fulgores et ignes e quinque vulneribus emittens ac potissimum ex adorabili Corde : iterum infinitum suum amorem erga homines commemorabat et ingratum, pervicacem, contumeliosum eorum erga se animum quaerebatur, adiungens: «.Tu saltem ingratissimae eorum disertioni supple » Cui illa respondit: « Ecquidem « ego possim Domine? » Ac Iesus inquit: « Habes unde tuam sarcias « imbecillitatem ». Cumque divinum Cor aperuisset, adeo vehemens ex eo erupit flamma ut, ad sustinendam eam, vix virgini suppeterent vires
Tunc edixit quae essent ab illa peragenda: quanto per obedientiam fas saepius esset, ad sacras Epulas accederet, id faceret sexta illa feria quae quoquo mense primum incidit; ante mediam noctem quae inter quintam et sextam feriam intercedit, in memoriam mortalis tristitiae, qua in horto olivarum Redemptor hominum conflictatus est, per solidam horam ad humum pro voluta iaceret, peccatoribus implorans misericordiam simulque moerorem aliqua ratione leniens, quo ipse, ab Apostolis destitutus, affectus est Ab hoste tamen sedulo caveret, rationibus omnibus insidias instruente: obedientiam auctorem adhiberet, nihil agens, nisi a praepositis iussa. Cum fere alienata mente hoc visu maneret, sorgres eam quaeritantes deprehenderunt loqui atque gradi minus valentem et ita incensam tremebundamque ad moderatricem adduxerunt. Ad genua eius cum procubuisset, Margarita Maria quid sibi contigerat repugnanter narravit : mater de Saumaise vero eam inclementer excipiens et multis castigans, ea omnia quae Dominus ei petierat noluit concedere Qua re mirum quantum illa recreata est, cui humilitate ac demissione nihil erat iucundius
At in imbecilla virgínea membra divinitus immissus ignis ardentem et continuam intulit febrim, quam diu illa animo libenti toleravit, donec ad id extremi est adducta, ut iam iam moritura esse videretur Tunc mater de Saumaise Margaritam Mariam iussit a Deo sanitatem petere, quam si recuperasset, id argumento futurum revera eam a spiritu divino duci. Antistitis voluntati paruit et continuo exaudita est. Aegrotanti enim virgini sanctissima Dei mater visa est, aiens Se missam a Filio divino, quo pristinam valetudinem restitueret filiae dilectae : quam benigne est solata ac praedixit longum iter adhuc agendum ipsi manere, perpetuo sub cruce, clavis spinisque trans verberatam, flagellis laceratam: nihil tamen esse ei timendum ; se enim nunquam eam fore derelicturam, sed assidue tutaturam.
Acta Benedicti PP. XV 493
Quum ita haec contigisse!)t, fas iam matri de Saumaise non erat, divinis rebus, quae in Margarita Maria eveniebant, fidem abnuere: quare, cum imparem se existimaret, ad filiam, per vias adeo excelsas gradientem, ducendam, optime rata est cum religiosis viris, qui Paraedii in regendis animabus et dignoscendis spiritibus sciti habebantur, arduum negotium mature considerare Hi vero, rebus perpensis, Margaritam Mariam illusami iudicarunt, et eam atque moderatricem vetuerunt complecti et sectari quae mirabilia proferebantur Frustra vero soror iussum peragere omnibus suis viribus connisa est, Deo non sinente: quare in incredibiles sollicitudines ipsa devenit, quum enim Deus pergeret constanter ancillam suam persequi, existimare ipsa iubebatur qui in se ita agebat, • Deum non esse Perturbatam et derelictam se putantem, divinus Magister tranquillavit, promittens quemdam servum suum ad eam se missurum, cui illam praecipiebat, sacri sui Cordis arcana omnia quae didicerat, revelare: ipsius enim fore partes, per viam extraordinariam, qua ipsa incedebat, eam confirmare
Sub primis sequentis anni venit Paraedium venerabilis pater Claudius de la Colombière, cuius scientia ac virtus maximi fiebat,* Paraediensi Societatis Iesu domui praefuturus: utque primum asceterium a Visitatione adiit, Margarita Maria intimam vocem percepit aientem : - Ecce, quem tibi mitto - Aliquando deinceps post habitam apud sanctimoniales a Visitatione concionem, pater de la Colombière petiit a matre de Saumaise quaenam esset soror illa cuius locum demonstrabat: et cum responsum fuisset, nomen illi sorori esse Margaritae Mariae, pater subdidit: « Est ea selecta quaedam anima ». Post haec mater de Saumaise iussit Margaritam Mariam animum omnem suum patri Claudio pandere. Cum perinvite in id illa ingrederetur, hortante illo, ingenue perfecit Ipse Pater humili virgini animum addidit, quin dubitaret de spiritu quo ducehatur, çruippe ex obedientia eam non eximebat: Dei incitamentis obtemperans, totam se arbitrio eius permittens et gratificans, cum eius benignitatem miraretur, qui ab ancilla sua adeo obnitente non recesserat, communicationes eius, familiaria alloquia reverenti, humili, pergrato animo exciperet.
Quodam die, cum in aede a Visitatione pater de la Colombière, adstantibus sanctimonialibus, rem divinam faceret et secum bonitatem Dei reputaret, qua per sanctum sacrificium nobis se communicat, sensit se novo quodam et inexplicabili fervore erga eum accendi, uti patefactum Margaritae est Cui, ad sanctas Epulas mox accedenti, Dominus Noster divinum Cor suum ostendit, ardentis fornacis speciem praebens: alia duo corda illi appropinquabant ut illi se devincerent et in illud demer-
494 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale gerent. Vocem audierunt dicentem: « Ita sanctus amor meus tria haec « corda in aeternum coniungit » Alia duo corda erant cor Margaritae Mariae et cor patris Claudii Praecepit praeterea Dominus ancillam suam eidem patri divini sui Cordis thesauros manifestare ut eorum pretium et utilitatem pervulgaret: sibi autem addebat libere, divinorum horum bonorum, veluti fratrem ac sororem, ambos esse aeque participes Nam ad aeternam memoriam visum est insigne illud quod Margaritae Mariae, anno millesimo sexcentésimo septuagesimo quinto, est obiectum inter octo dies qui Corporis Domini festum excipiunt. Nam cum ipsa coram sanctissimo Sacramento Dei adstaret, divinus Sponsus eximia in dilectam suam beneficia profudit: quae et magno opere impellebatur, quoquo pacto facultas suppeteret, gratiam ei referre. « Nulla mihi », • inquit Ille, « erit a Te remuneratio acceptior, quam si tu id agas, quod « a te toties petii » Tum divinum" Cor suum aperuit et inquit: « Ecce hoc Cor, quod homines tanto opere dilexit, quod ita rei nulli pepercit, ut ad amorem suum declarandum se confecerit et consumpserit: illorum vero pars maxima ingrato me animo remunerantur, impudentia sua, sacrilegiis, veterno, despicentia, quam in hoc amoris sacramento mihi exhibent: id vero molestissime patior, a cordibus quoque devotis mihi, tali me modo tractari Propterea a te peto, ut sexta feria, quae octo dies sequitur sanctissimo Sacramento sacros, praecipuum solemne instituatur ad Cor meum honorandum: quo die sancta de altari erunt a fidelibus libanda et adhibenda simul honorabilis compensatio, ad reparandas indignitates, in sanctissimum Sacramentum per eos dies inlatas, quibus populo adorandum propositum fuit. Despondeo ego tibi, Cor meum se fore dilaturum, ad divini amoris sui actiones ubertim in illos effundendas, qui illud tali honore afficiant aliisque ad haec agenda, exstent auctores » Cum Dominus ita dilectam sponsam alioqui dignatus esset, illa respondit: « Sed haec, Domine mi, a tam misera ac peccatrice « creatura tu petis? quae tuis studiis sua ipsius indignitate officiet? »
At ille: « Oh imperitam sane virginem! Tene tandem latet, imbecillimis « me naturis uti, quibus acerrimas contundami ». Ipsa vero: « Quibus « rebus transigere haec queam, tu igitur mihi praebeas ». Denuo porro Dominus: « Servum meum (patrem nimirum de la Colombière) adhibe: « meis verbis die ei, ad religionem hanc constituendam, ñervos omnes « intendat et ad divini Cordis mei votum explendum: coram impedimen« tis, quae incident, ne abiiciet animum ; sciat omnia posse eum, sibi « qui omnino diffidat, quo virtuti meae sese permittat »
Cum Margarita Maria mandata divina ad patrem Claudi um detulisset, ab eo iussa est quae sacri Cordis religionem respiciebant et alia
Benedicti PP. XV 495
plura Dei gloriae utilia, quorum in partem ipse vocabatur litteris mandare et scriptum sibi tradere, ut commode posset meditare. Continenter igitur, huius piae religionis duo praecones, ab ipso JDomino delecti, divini Iesu Cordis diem festum primi celebrarunt, die vigesima prima iunii eiusdem anni millesimi sexcentesimi septuagesimi quinti, quo se ei addixerunt et paratos sunt professi ad omnia suscipienda et toleranda, quibus Eius proposita perficerentur Sed, non ita multo deinceps, Margarita Maria auxiliis orbata est patris de la Colombière qui, exeunte mense septembris sequentis anni, ad Anglicam aulam est profectus, ubi ducissae Eboracensi a sacris esset concionibus Hoc discidium acerbius illa tulit: quam ob rem a caelesti Sponso reprehensa est, eam ita arguente: « Quid hoc? nonne tibi sum ego satis, qui principium tuum « ac tua finis exsto? »
Cum pater Claudius Paraedio abscessisset, inenarrabiles cruciatus, Deo volente, Margaritae Mariae toleran di fuerunt, quibus menda repararet, quae in suo asceterio admittebantur. Quare in id languoris est delapsa, ut, stomacho cibi impatiente, ipsa escis fere abstineret: iussa, quae apponebantur, cuncta comedere, ita ea evomebat et maius detrimentum accipiebat valetudo, ut revocandum iussum fuerit et in aliud mutandum tantum com edendi quantum esset facultas. Mater de Saumaise, absoluto sexennio sui magisterii, sub eodem fere tempore, idest anno millesimo sexcentésimo septuagesimo octavo, Paraedio decessit: in commentariis suis huiusmodi testimonium reddiderat de Margarita Maria: per sex annos, quibus familiariter ea usa erat, numquam propositum illius refrixisse, quo certum erat, ut in se Deus in omnibus regnaret, ante omnia et prae omnibus; nulli unquam oblectamento aut animi, aut corporis eam induisisse; hac constanti fidelitate, eximias gratias a divina largitate et singularia beneficia sibi conciliasse ; haec vicissim, ad cruces, affli ction.es, despicientia s magno opere persequendas, eam excitasse; exstare neminem, qui tantis studiis honores et voluntates concupiscat, quanta illa aviditate cruces et contemptus appetebat: hac erant eius deliciae, quamquam delicatior natura eius talia stomachabatur et graviter ferebat.
Matrem de Saumaise in asceterio Paraediensi administrando mater Greyfie excepit, quae sororum sententias ad Margaritam Mariam quod attinet, offendit discrepantes: quare ad concordiam tuendam in ipsa quae singulariter contingebant, flocci pendere prae se ferebat et, si quid ipsa egisset, quod reliquis non probabatur, quamvis iussu suo egisset, vel se auctore, eam coram castigare non dubitabat. Istiusmodi agendi ratio Dei famulae erga moderatricem gratum animum excitavit et san-
496 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
ctae necessitudinis in dies vincula roboravit Quamquam autem Margaritae Mariae antiquius nihil erat, quam ut adorabile Iesu Cor universis hominibus praedicaretur, tanta tamen tenebatur humilitate, ut ea de re quidquam aggredi vereretur, ne sanctum negotium vitiaret indignitate sua ac pessum daret. Interim vero praeposita vetuit ancillam Dei quintae feriae nocte, ut Dominus eam iusserat, per oram vigilare orantem : humiliter illa quidem obtemperavit: identidem vero moderatricem adibat et timere se aiebat, ne illam interdictionem probaret Dominus et eius causa ne repeteret poenas. Nec de sententia illa tamen decedebat: sed ut vidit sororem Mariam Elisabetham Quarré, in qua egregias spes collocaverat, profluvio sanguinis subito absumi, rata id contigisse in poenam sui peccati, Margaritae Mariae dudum ablatam veniam redintegravit.
Spiritualibus cruciatibus summo opere cum soror perciretur, benigne cohortatus eam est Dominus nollet animum despondere : se enim fidelem ipsi esse custodem attributurum, qui comes ei perpetuus foret, temporibus eius praesto esset et contra hostem ferret suppetias Igitur istius opibus ancilla Dei constanter utebatur, qui, trepidis in angustiis, se illi etiam conspiciendum praebebat, et moerentem comiter solabatur. Quisnam esset, olim ei indicavit, ut Sponsi in se amor quantus esset, illa perspiceret: « Ex beatis iis spiritibus - inquit - ego sum qui maiestatis
« divinae solio proxime adstant quique Iesu Christi sacri Cordis ardorum
« fiunt maxime participes ».
Iussa divinitus est Margarita Maria, quae ipsa habebat, Sponso suo iustam facere donationem et solemni actui scribendo mater Greyfié est adhibita. Haec igitur, tabellionis partes usurpans, extremo die decembris eiusdem anni, litteris mandabat se, pro ea potestate qua in Margaritam Mariam pollebat, sacro adorabilis Iesu Cordi, absoluta atque irrevocabili conditione, offerre, dedicare et conservare quidquid boni illa, per integram suam vitam, agere posset et post obitum pro ea ageretur, ut sacrum idem Cor, sua voluntate et arbitrio, in eorum gratiam, sive vivorum, sive mortuorum, qui sibi videantur, eo utatur; profiteri sororem Margaritam Mariam, libenti animo sese omnibus exuere, hoc excepto, velle se divino Iesu Cordi aeterno esse coniunctam illudque amore tantummodo eius diligere. Tum mater, tum soror, subscriptionem apposuerunt huic syngraphae, quae iucundissima Deo fuit, qui sponsae suae dixit, ut illa, amore suo, omnia bona abiecerat, ita vicissim se velle eam Cordis sui et omnium eius thesaurorum heredem esse, praecepitque eam, se dictante, hanc donationem sanguine suo scriptis mandare, quae ut firma essent, Margarita Maria sacrum Iesu nomen supra cor suum scalpello incidit
Ipsis illis diebus, pater de la Colombière, fidei causa ex Anglia deturbatus, cum per Paraedium oppidum iter haberet, matrem Greyfìé invenit de Margarita Maria et mirabilibus, quae in ea fiebant, paulo haesitantem At scitus vir eam confirmavit significans dubium sibi non esse in ea sorore gratiam Dei operari. - Ecquid vero attinet - subdebat, « si de « diaboli illusionibus agatur, quandoquidem eosdem effectus, quos Dei « gratiae pariunt? Cuius tamen rei nulla species est: ita enim gerens, « eam decipere diabolus volens, se ipse deciperet; quippe humilitas, « absoluta obedientia, simplicitas, arbitrii cohibitio tenebrarum spiritus « non sunt illi quidem fructus »
Autumnali tempore subsequentis anni, soror Margarita Maria, Dei amore flagrans, cum videret vulnus, quod sibi intulerat, ad sanctissimum Iesu nomen super cor suum incidendum, iam coalescere, suscitare illud excogitavit, ardentis cerei flamma admota. Manus tamen factum supergressum est animi intentionem: quare gravius exulcerata de re soror coacta est praepositam commonefacere, quae, ad peiora praecavenda, significavit remedia esse adhibenda. Sed humillima virgo perhorrescens aliis ostendere malum quod amore Dei sibi effecerat, Deum enixe precata est, ut e tanta sollicitudine sponsam suam levaret; qui illi promisit postero die eam fore sanam, quod ita evenit. Quum vero prodigiosae sanationis renunciandae necdum tempus suppetiisset, moderatricis schedula Margarita Maria est iussa, malum suum monstrare sorori schedulam ipsam reddenti At cum nullum superesset vestigium mali, ab imperato faciendo, illa rata est supersedendum et continuo matrem adiit, quae tamen acriter eam reprehendit et voluit sorori a valetudinario locum mali omnino patefacere, quamvis iam nihil remediorum opus esset. Severius etiam, quinque dierum spatio, a divino Sponso est in eam animadversum; qui insuper ei dixit sacrum illud nomen, quod illa tantis cruciatibus sibi impresserat, huius noxae poena, numquam in posterum extrinsecus appariturum
Morbi vero, quibus assidue Dei ancilla afflictabatur quosque in deliciis habebat, in valetudinarium saepe eam detrudebant Ibi pridem degentem, die decimanona iunii anni millesimi sexcentesimi octogesimi, pridie nempe sanctissimi Corporis Domini solemnia, mater Greyfìé convenit, a qua instantibus precibus licentiam impetravit, postridie, lectulo paulisper relicto, sacro adstandi Itaque soror valetudinario praeposita est iussa curare mane, sub horam divini officii, aegrotam nonnulla refectam alimonia, e lecto surgere et eam ad sacrum deducere Vespere tamen Margarita Maria sorori a valetudinario dixit servare ieiunium se optare, quo sanctam Communionem reciperet, spem habens ad id quoque sibi vires
498 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
Dominum praebiturum Soror non est refragata et rata ne matrem quidem Greyfié refragaturam esse, promisit veniam ab ea se peti turam Eo tamen die id efficere oblita, diluculo Margaritae Mariae se induenti praesto est, tum recta ad praepositam, permissionem ab ea relaturaNam ista, eodem tempore valetudinarium ex alia porta ingressa, Margaritam Mariam offendit quae lectulum.iam reliquerat, quo sacri Convivii particeps fieret. Quin rem praecipue investiget, acriter illam obiurgat: arbitratui suo nimium eam adhaerescere, obedientiae deficere, hurailitati, simplicitati: rei divinae igitur intersit, ad sacras Epulas, quandoquidem ita libet, accedat. Ut vero propria voluntas satis ad haec ei virium praebet, ita vice sua se iubere, valetudinario excedere, quinque continentes menses, valentium sororum omnia munera persequi, nulla adhibere medicamenta, valetudinarium non adire, nisi hoc faciat ad aegrotantes invisendas aut eis opem suam, si sit opus, commodandam. Humillima virgo, ad moderatricis genua provoluta, austeram animadversionem excepit, noxae suae veniam ac poenam petiit et quae praecipiebantur, quam ocissime praestare instituit. Cui benigne Dominus est opitulatus, valetudinem sponsae dilectae promittens, qua integra perillos quinque menses usa est, quibus consumptis, pristinae aegrotationes, quas tanta cupiditate expetierat, in eam sunt reversae.
Nihilosecius mirum, mater Greyfié filiam suam quantum diligebat et quanti faciebat virtutes eius ac sanctimoniam: quae vicissim, quo ab ea habebatur inclementius, eo studiosius in amore respondebat. Cum porro, uti assidue contingebat, sub finem sequentis anni millesimi sexcentesimi octigesimi primi, Margarita Maria graviter aegrotaret, denuo moderatrix impelli se sensit, ut e valetudinario illam inopinato emitteret et Domini curis eam sanandam traderet. Quare ita iussa soror, tametsi gravi febri cohorrebat, in conclave se recepit, ubi Iesus Dominus, praesens ei factus, humi iacentem sublevavit et utpote suae sollicitudini permissam, talem ei valetudinem reddidit ut si numquam ipsa aegrotasset. Quodam die, cum Margarita Maria divinum Epulum adiret, Dominus in sacra Hostia visus est, spinea corona caput sponsae cingens, dum auctor est, in eius pignus illam acciperet, quae ut similis sibi fieret, mox erat ei imponenda. Ac revera paulo post, adversis casibus in caput pluries percussa, asperi sibi cruciatus sustinendi fuerunt, quorum gratior Domino suo erat quam si potentissimorum orbis regum sibi esset diademata largitus, insomnes ducens noctes, se beatam putabat, nam cum divino Sponso tempus traducendi dabatur locus, ex capitis dolore pulvinis illud applicare praepedita, felicissimam se existimabat, Iesu Domino similem factam, qui adorabili capite adhaerescere cruci vetabatur
Acta Benedicti PP. XV 499
Mense augusti eiusdem anni, pater de la Colombière Paraedium rediit, ut pergravis morbus, quo afflictabatur, eo in oppido curaretur: qui iis doloribus et virium ea infirmitate iam tenebatur ut vix loquendi superesset facultas. Ante tamen hiemalis temporis initium, potuit asceterium a Visitatione aliquoties adire et sororem Alacoque atque reliquas spirituales filias convenire Brevi tamen fuit istius conditio, ut facile comperiretur Paraediensis aëris temperiem eius valetudini minus esse accommodatam: quare de eo transmittendo consulebatur apud Rhodanum flumen, Lugduni, seu Viennae, ubi natale caelum hauriret Clanculum iam iis apparatis quibus ad iter opus erat et frater ad eum deducendum, die vigesimanona mensis ianuarii anni millesimi sexcentesimi octogesimi secundi, Paraedium advenerat, quum domina Mayneaud de Bisefranc, rem odoratam Margaritae Mariae renunciavit, quae ei negotium dedit diceret patri Claudio, per obedientiam si esset fas, se illo itinere absti? neret. Petente eo ut scripti soror consilium explicaret, illa exaravit in schedula: « Dixit mihi, istic velle se tuae vitae sacrificium » Igitur itinere supersessum est.
Claudius de la Colombière Paraedii, die decimaquinta februarii anni millesimi sexcentesimi octogesimi secundi, hora septima vespertina obiit et cum postridie mane id in asceterio nunciaretur, Margarita Maria inquit: « Pro eo orate et curate ut ubicumque oretur». Hora vero undecima, eadem ita loquuta est: « Moeroris facite finem: invocate eum, nolite quidvis « timere; ad opem enim vobis ferendam, quam unquam, modo amptis« simus est ». Miranti vero matri Greyfìé sororem preces et afflictationes, quemadmodum agere pro ceteris consueverat, pro defuncto patre non petere, suaviter et hilare ea inquit: « Nihil sane talibus necesse est; « quippe ea est conditio eius ut pro nobis oret: bonitate enim ac mise« ricordia sacri Cordis Domini Nostri, decora sede in coelis potitur; tan« tum, ut Deo satisfaceret, de quadam in diligendo ei segnitia a beatifica « visione dimotus est, ex qua hora morti occubuit, usque donec inani« mum corpus conditum est ». Cum vero humilis virgo schedulam illam, quam ad moriturum patrem Glaudium dederat recuperare conaretur, pater Bourguignet, domui Societatis Iesu praepositus, dixit universum domus tabularium se citius daturum quam propheticam illam schedulam
Incredibile est quanta misericordia Margarita Maria commovebatur erga animas purgatorio igne expiantes, quibus non raro a Domino copia fiebat, ut illi se conspiciendas praeberent, aerumnas patefacerent Tum illa vehementes preces Deo effundebat, libenter suscipiebat afflictationes, quousque foret ei compertum, exoptatam beatificami Dei visionem illas esse tandem adeptas.
Festo die Domini nostri in caelum ascendentis, anno millesimo sexcentésimo octogesimo quarto, mater Greyfié, praefecturae tempore expleto, asceterium Paraediense reliquit et partes eius mater Christina Melin suscepit Cum alumna ipsius Paraediensis asceterii esset, et Margaritae Mariae virtutes exploratas haberet, eam plurimi faciebat Huic vero, ex hac potissimum causa, immutatio moderatricis ingratissima fuit, quippe haec erga humilem virginem frequentes emendationes non adhibebat, quibus mater Greyfié uberrime utebatur Molestius quoque tulit quod mater Melin, adstatricem penes se eam cupiens habere, fuit auctor ut ad id officium a sanctimonialium coetu eligeretur: at ea, de paulo honestare loco, quem aegre erat adepta, se consolari adnitebatur incumbens demissioribus officiis: sororibus a culina praesto esse, ad eas ligna baiulare, fictilia lavare.
Exeunte eodem anno, Margarita Maria electa est tiruncularum magistra, ipsis petentibus, spem nactis, quam aggrediebatur perfectionem vitae, doctrina eius et exemplis se esse proclivius adepturas ; imo quaedam exstitit quae, tirocinii iam tempore expleto, ad illud remeare voluit, quo in sororis Margaritae Mariae disciplinam se committeret Illa vero charitatem Dei vitae religiosae constituebat fundamentum: docebat voluntatem Dei omnium actionum esse normam, propriam vero perpetuo esse abdicandam, omnes extraneos affectus exuendos, valedicendum omnibus rebus: seipsam contemnere, precibus cunctis et religionibus praestare: attamen addebat perpetuo orandum esse. Simul dilectas alumnas suas sanctissimi Cordis Iesu religioni initiabat, de qua ad eas saepe sermones serebat: eae vero ferventis magistrae hortamenta summa voluntate et ardentibus studiis excipiebant.
Adventante eo die, quem ipse Dominus sanctissimo Cordi suo sacrum in posterum fore, constituerat - anno millesimo sexcentésimo octigesimo quinto, hic dies erat vigesimus mensis iunii - Margarita Maria sanctissimi eiusdem Cordis quamdam imaginem calamo descripserat Porro eius alumnae, ab ipsa divino amore incensae, eo die media nocte e lectulo surrexerunt, erectaque arula et desuper illa imagine suspensa, ad quae facultatem habuerant, pie eam decoraverunt ; et, mane facto, sanctissimo Cordi Iesu quaeque se addixit et propriam dicavit. Beatas eas praedicebat earum magistra, quas adhibebat Dominus, ut divini Cordis sui sanctae religionis initium facerent! Integer ille diesa tirunculis est consumptus in honorando humiliimo et suavissimo Corde Iesu, eo laudando eique benedicendo. Hic primigenius triumphus sanctissimi Iesu Cordis, animo Margaritae Mariae quantum oblectamenti attulerit, facile conficitur Verum laetitiam acres dimicationes sunt prosequutae :
Acta Benedicti PP. XV 501 de his enim quae in tirocinio facta erant, per reliquum asceterium cum fama manaret, non defuere sanctimoniales, quae Dei famulam et eius discipulas aspere increparent, quippe quae, ut libidine sua precibus et extraordinariis ritibus devotae virgines onerarentur, quod per constitutiones prohibitum erat, committebant. Suborientibus contentionibus, mater Melin, tranquillitatis ducta studio, vetuit quidpiam simile, ob reliquarum sororum oculos, posthac suscipi in tirocinio: verum exiguas religiones suas clanculum persequi tirunculis liceret Brevi tamen istiusmodi rerum conditio plane immutata est.
Antecedente anno, Lugduni typis editus erat « Recessus spiritualis » auctore Claudio de la Colombière et, non multo post, ille libellus Paraedium est allatus et in coenaculo devotarum virginum cum earum multa atque pia voluptate coeptus recitari: omnes enim illum patrem plurimi faciebant nec erat ulla quae de rebus, in illis paginis contentis, vel minimum esse subdiffidendum suspicantur. Brevi vero in illum locum ventum est in quo narratur de quadam persona quacum Deus familiariter versatur et cui, ante sanctissimum Sacramentum oranti, ipse Deus petierat ut sanctissimi Cordis sui diem festum, nono die post divini Sacramenti festum instituendum curaret; et ab illa persona hoc divinum iussum ad « Recessus » scriptorem transmissum esse Igitur cum in coenaculo iste locus recitare tur, sanctimoniales cognoverunt agi de quadam re super naturam atque divina, quae in aede atque intra illius asceterii muros contigerat, et personam illam, et privilegiis tam excelsis animam ditatam, esse sororem Margaritam Mariam Alacoque Imo, mensis sublatis, tempore sororum relaxationis, aliqua ex ipsis Margaritae Mariae occurrere non dubitavit et de re illa disertim alioqui: haec autem de rebus in « Recessu » narratis, in quibus praecipuam partem habuerat, nihil infitiata respondit, ex his iustam sibi causam esse ut abiectionem suam diligeret. At ex hac « Recessus » lectione eius sanctitatis famam vehementer apud omnes sorores firmatam esse, non est equidem mirandum
Cum vero, anno millesimo sexcentésimo octogesimo quinto, esset in domo Paraediensi Societatis Iesu pater Ignatius Rolin, a Domino ancillae suae assignatus est, qui eius animae moderaretur. Huic illa totius vitae confessionem egit: qui, ea audita ac mature perpensa, iussit omnia, quae per integram suam aetatem sibi contigerant, eam scriptis mandare Ita ipsa, obedientia adacta illam Autobiographiam exaravit, cui debemus si multa memoriae prodita sunt, quae secus nos omnino Merent Eo autem tempore, cum quaedam tiruncula, ad id religiosum sodalitium a Deo non appellata, dimittenda fuerit, contra Margaritam Mariam tirancularum magistram animi non modo laicorum sed etiam ipsarum san-
502
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
ctimonialium adversati sunt et aspere repugnaverunt Tunc pater Rolin titubantem virginem confirmavit eiusque animum excitavit, eam graviter hortans ut nollet in mentem inducere insectationes illas quae commovebantur, maledicta excitari quae suadente et impulsore diabolo in ipsam coniioebantur; imo tales res existimaret a Deo permitti, qui sponsae suae periculum humilitatis, patientiae, mansuetudinis optabat facere. Gratias igitur Deo multas haberet et ageret, qui ea ratione dilectionem suam erga eam expromebat
Praestantiora solatia graves molestias exceperunt. Nam instante iam die, quem ipse Dominus ad divinum Cor suum honestandum praefinierat, eadem illa soror Maria Magdalena des Escures, quae superiore anno tirocinium adire recusaverat ut ibi sanctissimum Cor Iesu adoraret, ipsius Cordis divini ab ancilla Dei imaginem petiit, cui arulam subiecit in aditu chori sanctimonialium Igitur, auspicatissimo eo die vigesimo primo iunii anni millesimi sexcentesimi octogesimi sexti, devotae mulieres ut ingrediebantur chorum ad arulam conspicabantur, rei novitatem admiratae, cunctae sunt intime commotae et, conversis protinus animis, prostans divinum Cor certatim adoraverunt eique omnes ardenter benedixerunt. Nec mora: iam sermones agitant de curando ut tabula depingatur, quae sanctum mysterium exprimat: iam consilium quaeque promit ut a necessariis suis, ad id efficiendum, impetret pecuniam At, a Deo instincta, mater Melin, quam tabula depingatur, ad locandam eam ante sacellum esse exstruendum, rata est; et sororculae a parvo habitu e pusillis oblectamentis subducebant pecuniam, ad eam aedificationem: numquam vero antea asceterii inopia, quam in illo tempore deplorata magis fuit. Cui tamen spisso ac operoso labore adeo occursum est ut annalibus asceterii proditum memoriae sit, tam enixe eo anno hortum esse excultum ut duplícalos fructus tulerit Interim ad alios quoque a Visitatione ascetèrios sacri Cordis Iesu religio propagabatur, ut Sinemuri in Esselatensi comitatu (Semur-en-Auxois) opera matris Greyfié, quae tunc illi asceterio moderabatur; Divione (Dijon), adnitente matre de Saumaise, cui acriter soror addebatur Ioanna Magdalenas Joly; Molinis (Moulins) per matrem Soudeilles, ad quam Margarita Maria de hac re non semel litteras dabat Patre Rolin assentiente atque impellente, anno millesimo sexcentésimo octogesimo sexto, Margarita Maria voto se obligavit sanctissimo Iesu Cordi arctius absolute et perfecte addicturam; ei se tum in gaudiis, tum in doloribus omnino permittentem; seque plane neglecta, ipsum diligere promittentem, ipsi satisfacturam ; silenter omnia agentem ac tolerantem eius victimam perpetuo futuram. Praeterea promisit adversarios quosque suos ex animo diiecturam, in praecipuorum
amicorum numero eos habituram, commodis illorum inservituram, quidquid sibi beneficii fieret facultas in eos collaturam
Dominus Iesus autem hoc sermone suam fidelem sponsam alioqui dignatus est: « Tibi poliiceor, in profusa mei Cordis misericordia, si qui « per novem continentes menses, singulis sextis feriis quoquo mense
« primis occurrentibus, sacratissimam mensam adeant, omnipotentem
« Cordis mei amorem poenitentiae finalis beneficium eis concessurum : « in offensa apud me haud ipsi monentur neque sanctis non exceptis
« sacramentis; ac, in postremis illis momentis, tutum eis asylum Cor « meum praebebit ».
Eodem anno iam exeunte, Iacobus Alacoque, Ancillae Dei frater, qui oppidi Bois-Sainte-Marie curio erat, adeo vehementer aegrotavit, ut iam desperatus a tribus suis medicis desereretur Frater alter, Chry. sostomus, ad Margaritam Mariam nuncium misit qui, pro moribundo fratre, virginis preces peteret: haec vero, sinistro nuncio recepto, inquit non opinari fratrem fore moriturum et, a nuncio paulo decedens, ante sanctissimum Sacramentum perrexit oratum; tum hilari vultu ad nuncium revertit confirmans fratrem illo morbo non esse moriturum, quod domum suam scriptis etiam nuntiavit: revera ille, octavo die, a quavis invaletudine iam evaserat Multa enim, pro aegri fratris sanatione, soror Deo pollicita est, a quo retulit responsum id Se concessurum et sanctum eum esse facturum, dummodo propositis atque suis beneficiis responsurus ille foret Quare, subsequente anno ineunte, soror ad fratrem, qui sanationem recuperaverat, ut quae Deo pro ipso promiserat significaret, litteras dedit, in quibus aiebat nefas esse Deum illudere, fluxarum rerum dimittendam ab eo cupidinem, studium aleae, morum impotentiam: et a sacro Domini Corde omnia sperare, qui tanta eum dilectione complectebatur ut sanctum omnino esse velit: hac ex causa servasse eum incolumen; illam vero aegritudinem immississe ut excitaret eum et per viam perfectionis celerius duceret Ecquem sorori esset dolorem inusturus si, non obsequens Dei voluntati, sancta consilia eius ad vanum et irritum redigerei ac deturbaret: nullam pacem, nullam futuram quietem nisi omnia Deo ipse devoveret Ad id assequendum, multum adlaborandum ei esse : at neque defuturam gratiam neque vim, neque sacri Domini nostri Iesu Christi Cordis praesidium.
Via igitur patefacta est, qua sanctissimi Cordis religio in paroecia illius oppidi Bois-Sainte-Marie propagaretur : Chrysostomus enim, in paroeciae aede, sacellum sacro Cordi dicatum, sua impensa, aedificari curavit, Iacobus porro sacrum, sextis feriis in perpetuum faciendum, ibi instituit : quarum rerum Margarita Maria, quae ad ea transigenda hortata
504 Acta Apostolicae JSedis - Commentarium Officiale
vehementer fuerat, magnam animi oblectationem excepit. Molinis interea, principe et auctore ancilla Dei, divini Cordis Iesu religio a matre de Soudeilles disseminantur, Divione a matre de Saumaise
Cum mater Maria Christina Melin ad antistitae munus iterum delecta •esset, denuo opta vit ut adstatrix sibi Margarita Maria adderetur, idque a sanctimonialibus facile assequuta est Delectae sorori permolestum hoc fuit ut ipsa aliquanto post amicae suae scribebat: « Fateor, hoc in tem« pore, infirmitatem me persensisse meam, subiectionis defectus ex quo « personas plures interposui, quarum ope e meo munere evaderem : « frustra tamen omnia fuerunt Ah! oportet perfecta oblivione nos ipsas « derelinquere et, post haec, nihil optare, nihil amplius velle, quo in Deo « omnia inveniamus »
Iamdudum humilis virgo impelli se sentiebat ut, deprecante beato Francisco Salesio, dilecto instituto suo a Visitatione necessarias quasvisexpeteret gratias et potissimum unionis ac fraternae charitatis perfectionem, quae Ordinis eius praecipuae sunt virtutes. Cum pluries Dominus hanc petitionem renuisset, illa inquit: « Deus meus, a te non abscedam, « hanc gratiam donec mihi concesseris, dumque vita suppeterit, omnia, « quae in me sunt, ad deprecandam illam adhibebo ». Tum Deus : « Obse« orationem tuam excipiam, quae sum iussurus, si ea impleantur Opor« tet religiosas singulas sorores severe inquirere ad dignoscenda quae « huic beneficio meo sint impedimento : plurimum obstat enim aliarum « in alias studium quoddam atque invidia, cum reposita cordis frigiditate, « quae charitatem dissolvit et beneficia mea frustratur » Ac sanctus Franciscus Salesius qui coram aderat, adiunxit: « Oportet veram Visi« tationis filiam esse viventem quamdam hostiam ad Iesu Christi simi« litudinem » Alio vero die sancta Conditrix Margaritae Mariae dixerat : « Veras filias a Visitatione in cruce exsultare, opus est et in abiectio« nibus glorian: eorum enim triumphus in cruce tantum consistit ».
Die Visitationis festo, altero nempe mensis iulii, anno millesimo sexcentésimo octogesimo septimo, soror Margarita Maria coram sanctissimo Sacramento pro Ordine suo vehementer preces fundebat: Deus vero sponsae suae dixit: «Noli me diutius hac de re affari: devotae « virgines, vocante me, obsurdescunt et aedificii subvertunt fundamenta: « quod si alio illud fundamento fulcire agitatur, ego ipsum eruam ». Necesse fuit, Dei Matrem se interponere ad Visitationis causam defendendam, et post productam certationem, sancta Mater tandem victrix discessit. Furens factus est diabolus et ira exardescens, horrendam tempestatem excitavit, qua aedes et asceterium verti visa sunt, chori cancellorum bis sunt aulaea discissa et vox Satanae per aerem exaudita
dicentis: « Visitationis Ordinem excindere processissem, nisi firma eum « columna sustinuisset, contra quam nihil mihi suppetit potestatis ». Memoriae proditum est fragorem tam vehementem accidisse ut devota mulier quae cum sorore Margarita Maria ante sanctissimum Sacramentum orabat, raptim surgeret ad fugam arripiendam, ab ea porro esse retentam, dicente: « Noli timere: finis iam est nec res procedet «praeterea» His verbis animum illius sedatum esse ipsamque simul fecisse coniecturam, Margaritae Mariae fuisse visum oblatum.
Res igitur prospere cesserunt: atque eodem Visitationis festo die subsequentis anni, sorori Margaritae Mariae ante sanctissimum Sacramentum adstanti, altus latusque locus mirae pulchritudinis visus est In medio, velut in igneo solio, fulgebat sanctissimum Cor Iesu; hinc erat beatissima Virgo, illinc sanctus Franciscus Salesius et pater de la Colombière; apparebant praeterea devotae filiae a Visitatione tutelaribus suis angelis sociatae
Quas alloquens, ita hortabatur caeli Regina: « Venite, dilectae filiae, « huc accedite » Et Cor divinum ostendens haec addebat: « Ecce divi-
« nus hic thesaurus, qui vobis est potissimum patefactus, propter stu-
« dium, quo institutum vestrum ipse complectitur, quod, uti ßeniaminum
«suum, unice diligit et, prae reliquis, hoc vult beneficio locupletare.
« Neque vero oportet, vestras animas tanto thesauro solas frui; sed opus
« est, alios quoque homines vos facere eius participes et, per orbem uni-
« versum, liberaliter illum dividere; qui sumptibus nequit absumi et inde « quo magis hauritur, eo magis est trahendum » Tum ad patrem de la Colombière conversa inquit: « Tibi vero, divini mei filii servo fideli, pre« tiosi huius thesauri pars magna assignatur: si enim filiabus a Visita-
« tione conceditur ut homines ad eum cognoscendum ac diligendum
« appellent et universis distribuant: tuae Sodalitatis patribus munus
« defertur, ut omnibus ostendant huius thesauri utilitatem ac virtutem »
Ancillae Dei periucundus fuit ille dies cum sacellum sanctissimi Cordis Iesu, quod in Paraediensi asceterio exstruebatur, finitum esset et die septima septembris anni millesimi sexcentesimi octigesimi octavi inauguratum ; nec asceterio tantum a Visitatione sed oppido universo insignia solemnia exstiterunt. Pium sodalitium sacerdotum Paraediensium, curionibus accedentibus continentium paroeciarum, in aedem paroeciae convenerunt et exinde ad asceterii claustrum sacellumque processerunt: hic christifidelium frequens est addita vis. Hora prima post meridiem, sacri ritus initi sunt et hora tertia expleti: diutius vero contemplatio est producta Margaritae Mariae, vel mentis eius ad Deum raptae excessus Ipsa vero, tametsi nolens ac repugnans in dies vulgo sui veneraACTA, vol. XII, n. 12. - 2-11-920. 35
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
tionem excitabat; et ipse Dominus eius augendae non raro fiebat auctor. Ita contigit sorori Mariae Lazarae Dusson cum in coenaculo historia Catharinae Senensis recitaretur, in corde agitasse beatam se fore, si personam quamdam, ea ratione comparatam, offendisset. Dominus vero ei intus respondit : « Respice ! dilectam meam habes in conspectu, cui « gratiarum et beneficiorum non minus liberalis fui » Cumque illa conspexisset, sororem Alacoque ante se vidit, quae adstatricis eo tempore fungebatur officio.
Quoddam maius negotium Margaritae Mariae divinitus datum est ut comperimus ex litteris ad matrem de Saumaise datis: cui ingenue scribit se iussam esse Galliarum regi renuntiare Dominum in aula regia velle regnare et potissimum in corde regis; suam imaginem velle in vexillis depingi, caelari in armis, quo eis victoria pariatur; templum exstrui velle in quo proponatur effigies sacri Cordis ut regis et totius aulae consecrationem et obsequia recipiat, eumdem tandem elegisse, ut amicum suum fidelem, qui a Sancta Sede in sui honorem sacrum impetret litandum et reliqua privilegia sacri Cordis religioni inhaerentia Haec esse divina mandata, ad quae curanda, quod sit sibi consilii, addit soror Alacoque. Cum nimirum patrem de la Chaise, ad commonefaciendum regem Deus selegerit, a matre de Saumaise operam dandam, ut Margaritae Mariae quavis mentione silentio praetermissa, insignem illum Societatis Iesu sodalem apud regem adhibeat. Mater de Saumaise voluntate accepit has partes et rata est se a Deo concitari, matre Ludovica Croiset uti deprecatrice, asceterii Callevionensis antistita Ibi enim sese receperat infelix Angliae regina Maria Beatrix Atesina, cui etiamtum Eboracensi duci, pater de la Colombière a sacris concionibus fuerat; hisce enitentibus, spes fuit ut ad Ludovicum, hoc nomine, decimum quartum regem accessus aperiretur
Ecquid vero effectum est? Utrum caeleste monitum non est ad regem allatum; au regem absolvendi defecit animus? Sane de tanto negotio nihil litteris est mandatum Tantum ex eo locus conficiendi aperitur, quod ni de nuncio divino traditio aliqua in regia domo exstaret, non fuisset post haec Ludovicus huius nominis decimus sextus tali ratione votum suum nuncupaturus Quippe infelix rex sacramento se obligavit curatorum fore ut in sacri Iesu Cordis honorem, dies festus institueretur, per universam Galliam, nona die post sanctissimi Sacramenti solemnia in perpetuum celebrandus ; ipsum se sacro Cordi devoturum, domum suam ac regnum: aliquo in tempore, in Cordis sanctissimi honorem sacellum, sin minus altare, structurum pecunia sua et decoraturum. Quae igitur, Gallico debacchante tumultu, Ludovicus decimus sextus
vovit, ex iis paene videntur descripta quae Ludovico decimo quarto Dominus, per Margaritam Mariam, mandaverat
Die octava octobris anni millesimi sexcentesimi nonagesimi, in extremam aegrotationem Margarita Maria delapsa est et lectulo decumbere coacta: appellatus tamen doctor Billet, nihil apud eam gravius deprebendi licere est arbitratus Primis morbi diebus, metu divinorum iudiciorum est ipsa impetita, post vero quam admissa confessa est, ita timor in fiduciam conversus est, ut soror Alacoque charitate consumeretur et cupiditate se Deo iungendi Cum exploratum haberet, sibi brevi esse monendum, mane diei decimaesextae octobris, petiit ut sancto Christi Corpore in viaticum muniretur, quod sane non obtinuit, cum nemini in instans vitae discrimen adducta videretur Quoniam tamen etiamtum erat ieiuna, sanctissimam Eucharistiam flagitavit, quam seraphico ardore excepit", cum se non lateret, postremam communionem sibi illam esse. Atrocibus doloribus excruciabatur, tam prolixo verumtamen animo, ut, tametsi Deo frui vehementer optabat, tamen mallet, in eo cruciatu usque ad iudicii diem perpetuo manere, si per divinum arbitratum licuisset. Postremo vitae die, denuo Margarita Maria divinorum iudiciorum reformidatione invaditur : horret, se prosternit, se frangit, ante Iesum cruci aftixum et, flebiliter suspiria ducens, misericordiam deprecatur, misericordiam! Nec vero ita multo post, ad pristinam serenitatem ac tranquillitatem reddita, inclamat: « Misericordias Domini in aeternum « cantabo »! Quaeritur tamen, per universam suam aetatem, Deum diligere non se calluisse, et sorores orat ut veniam a Deo sibi implorent atque ad segnitiam suam redimendam, ipsae Deum diligant et usquequaque diligant
Humillima virgo ex timore angebatur, post obitum, ne ipsa aliquo loco numeretur aut quid recordationis suae apud homines paullulum superesset: itaque petiit ab antistita, ne cui revelaret intima, quae cum ea communicaverat ; aut unquam loquutura esset de iis, quae ipsi laudem vel honorem comparare possent. Porro a sorore Perona Rosalia de Farges flagitavit ut scriberet patri Rólin, quo litteras ab ipsa datas exscinderet et inviolatum servaret secretum saepius ab eo postulatum Et item ab eadem sorore flagitavit ut, iussu ipsius patris Rolin sui moderatoris, fasciculum a se scriptum, et in quodam armario custoditum, ureret: id efficere per se ipsam sibi fas non esse, se quippe ille vetuerat ne fasciculum pessum daret antequam illum ipse excussisset Soror de Farges suadere illi est adnisa ut armarii clavem antistitae traderet, reliqua porro omnia Deo in sacrificium offerret: assensa quidem illa est sed ea res gravi molestia morientis animum affecit Cui cum renuncia-
retur, curae praepositae fuisse, ut necessarii eius commonefierent: « Neminem ego conspiciam » ita dixit « iam mori oportet et Deo facere « omnium sacrificium » Quinta hora vespertina diei decimiseptimi octobris, cum ita elanguisset, ut animam mox actura videretur, iterum sanctum Viaticum petiit*: verum, cum paulo post se aliquanto recepisset, nullam esse instantem necessitatem ratus est medicus, et posse posterum diem exspectari: at Margarita Maria sorori de Farges dixit alia ex causa necesse id non esse quod, cum postremo sanctam Eucharistiam receperat, erat Deus ipsi impertitus ut per viaticum acciperet. Atque magis magisque ad Deum aspirabat, aiens: « Laetatus sum in his quae dicta «sunt mihi: in domum Domini ibimus ». Cum soror a valetudinario arbitraretur antistitam, quae recesserat, esse revocandam, alia soror aiebat non esse id necesse, Margarita Maria « Est, est » subiiciebat et ab adveniente antistita petiit ut extremam unctionem sibi administrari curaret : addens medico nihil sibi esse opus, Deo tantum indigere et in Iesu Christi Cor sese demergere Cum universae sorores convenissent, preces morientium recitaverunt et dum sacrum oleum ministratur, quarta unctione expleta, sanctissimum Iesu nomen invocans, Margarita Maria e vita mortali demigravit. Et erat tertia feria, dies nempe decimaseptima mensis octobris anni millesimi sexcentesimi nonagesimi
In asceterio acerbus moeror fuit, deflentibus devotis virginibus et nonnullis mente forte volventibus iniuria se tamdiu moratas esse, dum, quae ea esset, agnoscerent Testantur aequales universalem sanctitatis odorem eam reliquisse.
Statim rumor eius obitus per oppidum manavit, non alius ac ob quamdam publicam iacturam luctus fuit: omnes per semitas vulgo conclamabant: «Sancta mortua est»; pueri etiam suo more decantabant: « Mortua est sancta sanctarum Mariarum » Proximo mane, vix panditur templum et prostare in sanctimonialium choro exanime sororis Alacoque corpus conspicitur, frequens ad illud obtuendurn concurrit multitudo, et sese premit ad pia quaeque obiecta tendenda ut cadaveri admoveantur Nec binae religiosae sorores satis sunt ad id munus adimplendum, nam omnes exoptant et instanter petunt ut de iis, quae demortuae virginis fuerant, quid sibi donaretur: at paupertas illius tanta fuerat ut, praeter regularum librum et flagrum, nihil apud eam repertum fuerit. Vespere diei decimae octavae octobris corpus ancillae Dei conditum est in asceterii sepulcro, sub sororum choro, nec unquam in sororibus sepultura afficiendis, omnium ordinum frequentia tanta conspecta est: sacerdotes porro qui claustrum sunt ingressi, aliquid habere voluerunt, quo in sacrarum reliquiarum numero servare possent.
Acta Benedicti PP. XV 509
Diligentia abbatis Ioannis Iosephi Languet de Gergy, tunc Augustodunensis Vicarii, dein Episcopi Suessionensis et Archiepiscopi Senonensis, viginti quinque post annos a sororis Margaritae Mariae obitu, potestate ordinaria est adornata quaestio canonica de eius fama sanctitatis, virtutum et miraculorum. Nec tantum in hac re suum studium continuit, nam historiam ancillae Dei instituit litteris mandare Quamquam illustris Episcopi necessarii, quantam ipse in se proceliam, per hunc librum, a Iansenii sectatoribus esset suscitaturus, providentes, auctores erant, ne libro huic nomen suum inscriberet: at ille impavidus sententiam sororis de Farges sequutus est, quae eum hortabatur, qua ratione Deus permiserat, Unigeniti sui nomen patíbulo praefigi, ita, quidquid damni esset obventurum, sibi non esse declinandum, nomine suo librum de Margarita Maria notare At vero illi, qui in Cordis sanctissimi Iesu religionem quoddam tartareum odium aiebant animo, in pii et docti viri nomen atque famam, non parvum detrimentum intulerunt; qui machinationibus et fraudibus suis sunt consequuti tam perdiu Romae supersedeo in causa beatificationis Margaritae Mariae ineunda Tandem vero die trigesima martii anni millesimi octingentesimi vigesimi quarti, saeculo iam longe elapso ab ancillae Dei obitu, f. r. Leo Papa decimus secundus, Praedecessor Noster, Sacrae Rituum Congregationi negotium dedit, ut humilis virginis causam susciperet cognoscendam
Cumque virtutes eius heroicum ascensum esse assequutae et Sacrae Congregationi visae essent et a Summo Pontifice essent iudicatae, ad iudicium miraculorum factus est gradus. Tria ea erant, nempe: Maria a Sales Chareault, Paraediensis asceterii soror professa, carcinomate stomachi anno millesimo octingentesimo vigesimo octavo curata; soror Maria Teresia Petit ex inveterato cordis aneurismate e vestigio, die vigesima prima mensis iulii anni millesimi octingentesimi trigesimi, sanitati reddita ; tandem in Veneto asceterio a Visitatione soror professa Aloisia Philippina ßollani, phtisi pulmonum insanabili tentata, extemplo et absolute anno millesimo octingentesimo quadragesimo primo refecta Haec tria prodigia a f r Pio Papa nono, Praedecessore etiam Nostro, probata sunt et per decretum diei vigesimae quartae aprilis anni millesimi octingentesimi sexagesimi quarti rata habita; quam ob rem, die decima octava septembris eiusdem anni, Margaritam Mariam Alacoque in Beatorum numerum, idem Summus Pontifex retulit
Biennio sane post venerationem indultam, beatae Margaritae Mariae causa canonizationis rite est repetita: at, multo deinceps, duo miracula, quae ad canonizationem requirebantur, proposita sunt: de altero, litteris remissorialibus, anno millesimo nongentesimo datis, in Curia archie-
piscopali Neapolitana apostolica auctoritate est quaesitum, de altero vero in archiepiscopali Curia Mediolanensi vi litterarum remissorialium anni millesimi nongentesimi septimi Cum utraque quaestio rata esset facta, de singulorum prodigiorum capite quater acriterque est disputatum Tandem die sexta ianuarii anni millesimi nongentesimi decimi octavi solemniter ediximus: «Constare de utroque proposito miraculo: « de primo, scilicet instantaneae perfectaeque sanationis Aloisiae Ago« stini Coleschi a transversa meningo-mielite chronica in regione lum« bari : deque altero, instantaneae perfectaeque sanationis Antoniae
« comitissae Astorri viduae Pavesi a neoplasmate mamillari dextero »
Die autem quinta mensis februarii eiusdem anni, coram Nobis, proposito dubio: «An, stante approbatione duorum miraculorum, post « indultam a Sede Apostolica beatae Margaritae Mariae Alacoque ve« nerationem, tuto procedi possit ad solemnem ipsius canonizatio« nem »? Omnes S. R. E. Cardinales, tum Patres consultores «tuto « procedi posse » suffragio unanimi responderunt Post haec, die deci maseptima mensis martii eiusdem anni, solemniter decrevimus: «Tuto « procedi posse ad solemnem beatae Margaritae Mariae Alacoque cano« nizationem »
His praemissis constitutisque, ut cuncta servarentur, quae Antecessores Nostri sapienter praescripserunt ad celebritatem et decus tam solemnis caeremoniae, primum omnes dilectos filios Nostros S R E Cardinales, die vigesima secunda mensis aprilis huius anni, sententiam quemque suam prolaturos, Nobis in Consistorio publico iussimus adesse, qui, dilecto filio Vincentio Sacconi, Consistorialis Aulae Advocato, de gestis Beatae Margaritae Mariae dicente, audito, Nos uno ore ad causae huius legitimam definitionem sunt cohortati. Interea vero curavimus ut venerabiles fratres Episcopi non viciniores modo, sed et remotissimi quique, de tanta solemnitate per litteras a Sacra Congregatione Consistoriali ad hoc datas admonerentur, quo, si facultas esset, sententiam et ipsi prolaturi, Nobis adstarent. Qui cum ex universo terrarum orbe plurimi convenissent, causa plene cognita tum ex iis, quae gesta fuerant coram Nobis, tum ex documentis Sacrae Rituum Congregationis, quorum summarium singulis traditum est, in Consistorio semipublico, die septima currentis mensis maii coram Nobis habito, adfuerunt Et non modo dilecti filii Nostri S R E Cardinales sed etiam venerabiles fratres Patriarchae, Primates, Archiepiscopi et Episcopi unanimi sententia ad hanc Canonizationem absoivendam Nos cohortati sunt. Cuius rei instrumenta a dilectis filiis Sedis Apostolicae Notariis publice confecta, in tabularium Sacrae Rituum Congregationis relata sunt

Solemnia igitur Canonizationis celebrare statuimus in Basilica Vati-
cana die decima tertia maii, qua

Christi in coelum Ascensio; atque interea fideles sumus vehementer exhortati ut ferventes ingeminarent preces in iis praesertim sacris aedibus, in quibus sanctissimum Sacramentum publice adorandum proponeretur, ut ipsi ex tanta solemnitate fructus uberiores perciperent, Nobisque, in tam gravi officii Nostri munere, Spiritus Sanctus benignus adesset
Quum haec auspicatissima et tam optata dies advenerit, omnes tum saecularis, tum regularis cleri Ordines, Curiae Romanae Praesules et Officiales et denique omnes, qui in Urbe aderant tam dilecti filii
Nostri S. R. E. Cardinales, tam venerabiles fratres Patriarchae, Primates, Archiepiscopi, Episcopi, Abbates in Vaticanam Basilicam, magnifico cultu ornatam, convenerunt: Nosque, iis omnibus praeeuntibus, eamdem ingressi sumus Tunc vero dilectus filius Noster Antonius
S. R. E. Cardinalis Vico, Sacrae Rituum Congregationis Praefectus et huic Canonizationi procurandae praepositus, perorante dilecto filio
Augusto Milani, Consistorialis Aulae Advocato, vota Nobis detulit et preces Sacrorum Antistitum et universi Ordinis devotarum Virginum a Visitatione ut Beatam Margaritam Mariam Alacoque, una cum Beato Gabriele a Virgine Perdolente, in Sanctorum numerum referremus Id cum iterum tertioque iidem Cardinalis Antonius vico et Nostrae Consistorialis Aulae Advocatus instantius et instantissime egissent, Nos caelesti lumine ferventer implorato, « Ad honorem Sanctae et Indivi« duae Trinitatis, ad catholicae Fidei incrementum et decus, auctoritate
« Domini Nostri Iesu Christi, Sanctorum Apostolorum Petri et Pauli
« ac Nostra matura deliberatione et voto venerabilium fratrum Nostro« rum S R E Cardinalium, necnon Patriarcharum, Primatuum, Archiep « piscoporum, et Episcoporum consilio, dictam Beatam Margaritam
« Mariam Alacoque, ex Ordine sanctimonialium a Visitatione, Sanctam
« esse et in Sanctorum catalogo adscribi decrevimus » Eique, eodem decreto, sociavimus Beatum Gabrielem a Virgine Perdolente ex Congregatione Clericorum Excalceatorum Sanctissimae Crucis et Passionis
D. N. Iesu Christi, qui in brevi sua vita, intra muros sui conventi ducta, virtutum omnium tam praeclarum exemplum factus est, ut eius notitia merito per orbem sit effusa et quam plurimi, eius intercessione, miracula obtinuerint. Memoriam mandavimus Sanctae Margaritae Mariae Alacoque quotannis die decima septima octobris recolendam et in Martyrologio Romano notari Denique, ob tantum beneficium, gratias Deo optimo maximo ex animo egimus et solemne sacrum litavimus;
Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
postremo cunctis adstantibus, plenariam indulgentiam peramanter impediti sumus atque Apostolicas has Litteras, manu Nostra et Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalium signatas, sub Plumbo expediri mandavimus
Decet autem Nobis ex corde gaudere et maximas gratias agere Deo viventi in saecula saeculorum, qui famulam suam Margaritam Mariam in omni spirituali benedictione benedixit et eam elegit ut novam religionem erga divini Cor Salvatoris nostri excitaret A superna huius voluntatis declaratione usque ad praesens semper semperque crevit numerus eorum, qui ingratissimae desertioni hominum supplere studuerunt, festus solemnis ad sacratissimum Cor honorandum per orbem et divulgatus et quamplurima sacella ac templa eidem dicata sunt et ea petunt christifideles ad quaerendam sacri Cordis misericordiam et poenitentiae finalis beneficium
Quantus tamen adhuc est numerus illorum qui Deum negligunt eiusque mandata: quanta ignorantia officiorum erga Creatorem nostrum: ab humanis negotiis praeoccupati, quemadmodum spiritualem aeternamque vitam obliviscuntur et blasphéma verba in illud Cor etiam proficere audent !
En ergo, christifideles, duo alii Sancti e feracissimo Ecclesiae Dei gremio orti qui vobis colendi et imitandi proponuntur ut tot mala ab hoc mundo avertantur. In dissimilibus temporibus vixerunt, altera, etiam in vita, magna a Deo manifestata, alter in latebris sui claustri transiens, sed ambo, ut hostiae viventes, omne de se Deo dederunt ut divinam iustitiam placarent et pro omnibus misericordiam invocarent Deus quippe: « dispersit superbos mente cordis sui, deposuit potentes « de sede et exaltavit humiles (Luc, I, 51-52) », miris patratis prodigiis, coram hominibus quoque Eos extollere voluit usque ad supernos honores et ad exemplum eorum omnium qui unum Deum totis animi viribus diligunt atque expetunt.
Perpensis omnibus, quae erant inspicienda, ex certa scientia ac Apostolicae Auctoritatis Nostrae plenitudine, cuncta praedicta et eorum singula confirmamus, roboramus atque iterum statuimus, decernimus, universaeque catholicae Ecclesiae denunciamus ; mandantes ut praesentium Litterarum transumptis etiam impressis, manu tamen alicuius Notarii Apostolici subscriptis, et sigillo alicuius viri in ecclesiastica dignitate constituti munitis, eadem prorsus fides habeatur quae hisce Nostris praesentibus haberetur, si exhibitae vel ostensae forent
Si quis vero paginam hanc Nostrae definitionis, mandati, relaxationis et voluntatis infringere, aut attentare praesumpserit, vel ei ausu teme-
Acta Benedicti PP. XV 513
rario contratre, indignationem omnipotentis Dei et sanctorum Petri et Pauli, Apostolorum eius, se noverit incursurum.
Datum Romae, apud sanctum Petrum, anno Domini millesimo nongentesimo vigesimo die decima tertia mensis maii, Pontificatus Nostri anno sexto.
•B Ego BENEDICTUS, Ecclesiae Catholicae Episcopus.

Ego VINCENTIUS Episcopus Ostiensis et Praenestinus Cardinalis VANNUTELLI, Sacri Collegii Decanus, Datarius.
Ego CAIETANUS Episcopus Sabinensis Cardinalis DE LAI
£g Ego ANTONIUS Episcopus Portuensis et S Rufinae Cardinalis Vico
£ß Ego IANUARIUS Episcopus Albanensis Cardinalis GRANITO PIGNATELLI DI BELMONTE
£g Ego BASILIUS Episcopus Veliternus Cardinalis POMPILJ
£B Ego RAPHAËL tituli S. Praxedis Presbyter Cardinalis MERRY DEL VAL
Ego OcTAVius tituli SS Laurentii et Damasi Presbyter Cardinalis CAGIANO
^ Ego PETRUS tituli S Laurentii in Lucina Presbyter Cardinalis GASPARRI S R E Camerarius
Ego FR ANDREAS tituli SS. Cosmae et Damiani Presbyter Cardinalis FRÜHWIRT Ord Praed
Ego RAPHAËL tituli S Hieronymi Presbyter Cardinalis SCAPINELLI DI LÉGUIGNO.
£B Ego VICTOR AMADEUS tituli S Priscae Presbyter Cardinalis RANUZZI DE BIANCHI.
•B Ego DONATUS tituli S Silvestri in Capite Presbyter Card SBARBETTI,
£g Ego PHILIPPUS MARIA tituli Sanctae Mariae de Aracoeli Presbyter Cardinalis CAMASSEI
ffa Ego AUGUSTUS tituli Sanctae Caeciliae Presbyter Cardinalis SILJ.
514
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale
)¡B Ego CAIETANUS Sanctae Agathae Protodiaconum Cardinalis BISLETI
^ Ego LUDOVICUS Sanctae Mariae in Via Lata Diaconus Cardinalis BILLOT.
f£j Ego MICHAEL S. Eustachii Diaconus Cardinalis LEGA
fjfc Ego NICOLAUS S Mariae in Dom nica Diaconus Cardinalis MARINI
%"Ego ORESTES S. Mariae in Cosmedin Diaconus Cardinalis GIORGI, Maior Poenitentiarius.
O. CARD. CAGIANO © A. CARD. VICO
S.R.E. Cancellarius. Ep. Portuen. et S. Rufinae S. R. C. Praefectus.
Raphaël Virili, Protonotarius Apostolicus.
Ludovicus Schüller, Protonotarius Apostolicus,
Loco ï% plumbi
Reg. in Can., vol. XXI, n., 4.
III
BEATA IOANNA DE ARC, VIRGO, IN SANCTORUM CAELITUM ALBUM REFERTUR
BENEDICTUS EPISCOPUS
SERVUS SERVORUM DEI
AD PERPETUAM REI MEMORIAM
Divina disponente clementia, post longum temporis spatium, dum immane bellum tot mala gignebat, novum iustitiae et misericordiae Dei praebuerunt signum illa miracula, quae ad intercessionem Aurelianensis
Puellae patrata, coram hominibus definitive sanciebant eius innocentiam, fidem, sanctitatem et obedientiam mandatis Dei, ad quae observanda omnia sustinuit usque ad diram et iniustam mortem Peropportunum igitur factum est ut Ioanna de Arc inter Sanctorum numerum hodie adscriberetur, ut ab eius exemplo omnes Christifideles discant sanctam et piam esse obedientiam Dei mandatis et ab ea impetrent gratiam ad suos cives convertendos ut caelestem vitam consequantur
Die sexta februarii, anno a reparata salute millesimo quadrigentesimo duodecimo, in oppido Dowirêmy, in Lotharingia, Iohanna a Iacobo de Arc et Isabella Rome, piis ac fidelibus catholicis agricolis, ortum habuit
A prima iuventute, ex materna cura, pia et recta fuit, timens Deum, in fide sufficienter instructa, simplicis ac dulcis conversationis studiosissima In paterna domo cum commoraretur, ope manuum suarum parentibus auxilium suppeditabat: linum et lanam nere consueverat et aliquoties cum patre ad arandum se conferre atque ad pecudes custodire.
SACRATISSIMO CUORE DI GESÙ
SOLENNITÀ
CELEBRAZIONE EUCARISTICA
PRESIEDUTA DAL SANTO PADRE
LEONE XIV
CON IL RITO
DI ORDINAZIONE DEI PRESBITERI
BASILICA DI SAN PIETRO, 27 GIUGNO 2025
Giubileo dei Sacerdoti
THE INTRODUCTORY RITES RITOS INICIALES
Entrance Antiphon
Learn from me, for I am gentle and lowly in heart.
Antífona de entrada
Aprended de mí, que soy manso y humilde de corazón.
I love you, Lord, my strength; my fortress where I take refuge, my saviour.
In my anguish I called to the Lord; I cried to my God for help.
From his temple he heard my voice; my cry to him reached his ears.
He reached down from on high and took hold of me; he drew me out of deep waters.
Yo te amo, Señor; tú eres mi fortaleza; refugio mío, mi libertador.
En el peligro invoqué al Señor y grité a mi Dios.
Desde su templo él escuchó mi voz, y mi grito llegó a sus oídos.
Desde el cielo alargó la mano y me agarró, me sacó de las aguas caudalosas.
RITI DI INTRODUZIONE
Antifona d’ingresso
La schola e l’assemblea: Mt 11, 29b
C. Disci- te a me, qui- a mi- tis sum et III
hu- mi- lis corde.
La schola: Sal 17, 2-3. 7. 17
1. Diligam te, Domine, fortitudo mea. Dominus, firmamentum meum et refugium meum et liberator meus. C
2. In tribulatione mea, invocavi Dominum et ad Deum meum clamavi. C
3. Exaudivit de templo suo vocem meam, et clamor meus in conspectu eius introivit in aures eius. C
4. Misit de summo, et accepit me et assumpsit me de aquis multis. C
Imparate da me, che sono mite e umile di cuore.
Ti amo, Signore, mia forza, mia fortezza, mio rifugio, mio liberatore.
Nell'angoscia invocai il Signore e gridai al mio Dio.
Dal suo tempio ascoltò la mia voce, a lui, ai suoi orecchi, giunse il mio grido.
Stese la mano dall'alto e mi prese, mi sollevò dalle grandi acque.
Peace be with you. La paz esté con vosotros. And with your spirit. Y con tu espíritu.
Penitential Act Acto penitencial
Brothers and sisters, as we celebrate the feast of the Sacred Heart, we contemplate in Christ’s pierced side the treasure of grace entrusted to the Church, his bride.
From this wound of love flow the sacraments and the gift of the ministerial priesthood, which will be conferred on these beloved sons. Let us pray that the Spirit of holiness will bind their ministry to the heart of Jesus, so that conformed to him they may bring the living water of salvation to all people.
In order that we may approach the Lord’s table worthily, let us invoke the Father’s mercy with repentant hearts.
Hermanos y hermanas, al celebrar la fiesta del Sagrado Corazón, contemplamos en el costado traspasado de Cristo el tesoro de gracia dado a la Iglesia, su esposa.
De esta herida de amor brotan los sacramentos y también el don del sacerdocio ministerial, que será transmitido a estos queridos hijos. Pidamos que el Espíritu de santidad una su ministerio al corazón de Jesús, para que, conformándose a Él, comuniquen a todos el agua viva de la salvación.
Para acercarnos dignamente a la mesa del Señor, invoquemos con corazón arrepentido la misericordia del Padre.
Il Santo Padre: Nel nome del Padre e del Figlio e dello Spirito Santo.
C Amen.
La pace sia con voi. C E con il tuo spirito. Atto penitenziale
Il Santo Padre: Fratelli e sorelle, celebrando la festa del Sacro Cuore, contempliamo nel costato trafitto di Cristo il tesoro di grazia donato alla Chiesa, sua sposa.
Da questa ferita di amore scaturiscono i sacramenti e anche il dono del sacerdozio ministeriale che sarà trasmesso a questi figli carissimi. Chiediamo che lo Spirito di santità unisca il loro ministero al cuore di Gesù perché, conformandosi ad esso, comunichino a tutti l’acqua viva della salvezza.
Per accostarci degnamente alla mensa del Signore, invochiamo con cuore pentito la misericordia del Padre.
Pausa di silenzio.
In the name of the Father, and of the Son, and of the Holy Spirit.
En el nombre del Padre, y del Hijo, y del Espíritu Santo.
I confess to almighty God and to you, my brothers and sisters, that I have greatly sinned, in my thoughts and in my words, in what I have done and in what I have failed to do, through my fault, through my fault, through my most grievous fault; therefore I ask blessed Mary everVirgin, all the Angels and Saints, and you, my brothers and sisters, to pray for me to the Lord our God.
May almighty God have mercy on us, forgive us our sins, and bring us to everlasting life.
Yo confieso ante Dios todopoderoso y ante vosotros, hermanos, que he pecado mucho de pensamiento, palabra, obra y omisión. Por mi culpa, por mi culpa, por mi gran culpa. Por eso ruego a santa María, siempre Virgen, a los ángeles, a los santos y a vosotros, hermanos, que intercedáis por mí ante Dios, nuestro Señor.
Dios todopoderoso tenga misericordia de nosotros, perdone nuestros pecados y nos lleve a la vida eterna.
Il Santo Padre e l’assemblea:
Confesso a Dio onnipotente e a voi, fratelli e sorelle, che ho molto peccato in pensieri, parole, opere e omissioni, per mia colpa, mia colpa, mia grandissima colpa. E supplico la beata sempre Vergine Maria, gli angeli, i santi e voi, fratelli e sorelle, di pregare per me il Signore Dio nostro.
Il Santo Padre:
Dio onnipotente abbia misericordia di noi, perdoni i nostri peccati e ci conduca alla vita eterna.
C. Amen.
Kyrie (De angelis)
Gloria (De angelis)
Il Santo Padre: La schola:
Ky- ri- e, e- le- i- son.
L’assemblea:
Ky- ri- e, e- le- i-son. Christe, La schola:
e- le- i- son. Christe, L’assemblea:
e- le- i-son. Ky- ri- e, e- le- iLa schola:
L’assemblea: V La schola:
son. Ky-ri- e, e- le- i-son.
pax homi-nibus bonæ vo-lunta-tis. Lauda- mus te, L’assemblea:
La schola: L’assemblea: La schola: L’assemblea:
be-ne-di-cimus te, ado-ra- mus te, glo-ri- fi-camus
te, gra- ti- as a-gimus ti-bi propter magnam glo-ri- am
La schola:
Glo-ri- a in excel- sis De- o et in terra V tu- am, Domi-ne De- us, Rex cæ-les-tis, De- us Pa-ter
L’assemblea:
omni- po- tens. Domi-ne Fi- li u-ni-ge-ni- te, Ie-su
La schola:
Chris-te, Domi-ne De- us, Agnus De- i, Fi- li- us
L’assemblea:
Pa- tris, qui tol-lis pecca- ta mun- di, mi-se-re- re
La schola:
no-bis; qui tol-lis pecca-ta mundi, susci-pe depre-ca-
L’assemblea: ti- o-nem nos-tram. Qui se-des ad dexte-ram Pa-tris,
La schola:
mi- se-re-re no-bis. Quo-ni- am tu so- lus Sanctus,
L’assemblea:
La schola:
tu so- lus Domi- nus, tu so-lus Al- tissi-mus, Ie- su
L’assemblea: La schola e l’assemblea:
Chris-te, cum Sancto Spi- ri- tu: in glo-ri- a De- i
Pa- tris. A- men.
Let us pray. Oremos.
Grant, we pray, almighty God, that we, who glory in the Heart of your beloved Son and recall the wonders of his love for us, may be made worthy to receive an overflowing measure of grace from that fount of heavenly gifts.
Through our Lord Jesus Christ, your Son, who lives and reigns with you in the unity of the Holy Spirit, God, for ever and ever.
Dios todopoderoso, concede a quienes, alegrándonos en el Corazón de tu Hijo amado, recordamos los inmensos beneficios de su amor hacia nosotros, merecer recibir una inagotable abundancia de gracia de aquella fuente celestial de los dones.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo y es Dios por los siglos de los siglos.
Colletta
Il Santo Padre: Preghiamo.
O Padre, che nel Cuore del tuo dilettissimo Figlio ci dai la gioia di celebrare le grandi opere del tuo amore per noi, fa’ che da questa fonte inesauribile attingiamo l’abbondanza dei tuoi doni.
Per il nostro Signore Gesù Cristo, tuo Figlio, che è Dio, e vive e regna con te, nell’unità dello Spirito Santo, per tutti i secoli dei secoli.
C Amen.
Collect Oración colecta
LITURGY OF THE WORD LITURGIA DE LA PALABRA
First reading Primera lectura
I myself will be the shepherd of my sheep, and I myself will make them lie down. Yo mismo apacentaré mis ovejas y las haré reposar.
Lectura de la profecía de Ezequiel
Esto dice el Señor Dios: «Yo mismo buscaré mi rebaño y lo cuidaré.
Como cuida un pastor de su grey dispersa, así cuidaré yo de mi rebaño y lo libraré, sacándolo de los lugares por donde se había dispersado un día de oscuros nubarrones.
Sacaré a mis ovejas de en medio de los pueblos, las reuniré de entre las naciones, las llevaré a su tierra, las apacentaré en los montes de Israel, en los valles y en todos los poblados del país.
LITURGIA DELLA PAROLA
Prima lettura
Io stesso condurrò le mie pecore al pascolo e io le farò riposare.
A reading from the Prophet Ezekiel 34, 11-16
Thus says the Lord God: Behold, I, I myself will search for my sheep and will seek them out. As a shepherd seeks out his flock when he is among his sheep that have been scattered, so will I seek out my sheep, and I will rescue them from all places where they have been scattered on a day of clouds and thick darkness.
And I will bring them out from the peoples and gather them from the countries, and will bring them into their own land. And I will feed them on the mountains of Israel, by the ravines, and in all the inhabited places of the country.
Così dice il Signore Dio: «Ecco, io stesso cercherò le mie pecore e le passerò in rassegna. Come un pastore passa in rassegna il suo gregge quando si trova in mezzo alle sue pecore che erano state disperse, così io passerò in rassegna le mie pecore e le radunerò da tutti i luoghi dove erano disperse nei giorni nuvolosi e di caligine.
Le farò uscire dai popoli e le radunerò da tutte le regioni. Le ricondurrò nella loro terra e le farò pascolare sui monti d’Israele, nelle valli e in tutti i luoghi abitati della regione.
THE
Dal libro del profeta Ezechièle
Las apacentaré en pastos escogidos, tendrán sus majadas en los montes más altos de Israel; se recostarán en pródigas dehesas y pacerán pingües pastos en los montes de Israel.
Yo mismo apacentaré mis ovejas y las haré reposar —oráculo del Señor Dios—. Buscaré la oveja perdida, recogeré a la descarriada; vendaré a las heridas; fortaleceré a la enferma; pero a la que está fuerte y robusta la guardaré: la apacentaré con justicia».
I will feed them with good pasture, and on the mountain heights of Israel shall be their grazing land. There they shall lie down in good grazing land, and on rich pasture they shall feed on the mountains of Israel. I myself will be the shepherd of my sheep, and I myself will make them lie down, declares the Lord God
I will seek the lost, and I will bring back the strayed, and I will bind up the injured, and I will strengthen the weak, and the fat and the strong I will destroy. I will feed them in justice.
Verbum Domi- ni. Parola di Dio.
Le condurrò in ottime pasture e il loro pascolo sarà sui monti alti d’Israele; là si adageranno su fertili pascoli e pasceranno in abbondanza sui monti d’Israele. Io stesso condurrò le mie pecore al pascolo e io le farò riposare. Oracolo del Signore Dio. Andrò in cerca della pecora perduta e ricondurrò all’ovile quella smarrita, fascerò quella ferita e curerò quella malata, avrò cura della grassa e della forte; le pascerò con giustizia».
C De- o gra- ti- as. Rendiamo grazie a Dio.
The word of the Lord. Thanks be to God.
Palabra de Dios. Te alabamos, Señor.
Parola di Dio. Rendiamo grazie a Dio.
Responsorial Psalm Salmo responsoriale
The Lord is my shepherd; there is nothing I shall want.
The Lord is my shepherd; there is nothing I shall want. Fresh and green are the pastures where he gives me repose. Near restful waters he leads me; he revives my soul.
He guides me along the right path, for the sake of his name. Though I should walk in the valley of the shadow of death, no evil would I fear, for you are with me. Your crook and your staff will give me comfort.
You have prepared a table before me in the sight of my foes. My head you have anointed with oil; my cup is overflowing.
Surely goodness and mercy shall follow me all the days of my life. In the Lord’s own house shall I dwell for length of days unending.
El Señor es mi pastor, nada me falta: en verdes praderas me hace recostar; me conduce hacia fuentes tranquilas y repara mis fuerzas.
Me guía por el sendero justo, por el honor de su nombre. Aunque camine por cañadas oscuras, nada temo, porque tú vas conmigo: tu vara y tu cayado me sosiegan.
Preparas una mesa ante mí, enfrente de mis enemigos; me unges la cabeza con perfume, y mi copa rebosa.
Tu bondad y tu misericordia me acompañan todos los días de mi vida, y habitaré en la casa del Señor por años sin término.
Salmo responsoriale
salmista:
L’assemblea ripete: Il Signore è il mio pastore: non manco di nulla.
1. Il Signore è il mio pastore: non manco di nulla. Su pascoli erbosi mi fa riposare, ad acque tranquille mi conduce. Rinfranca l’anima mia. C.
2. Mi guida per il giusto cammino a motivo del suo nome. Anche se vado per una valle oscura, non temo alcun male, perché tu sei con me. Il tuo bastone e il tuo vincastro mi danno sicurezza. C
3. Davanti a me tu prepari una mensa sotto gli occhi dei miei nemici. Ungi di olio il mio capo; il mio calice trabocca. C.
4. Sì, bontà e fedeltà mi saranno compagne tutti i giorni della mia vita, abiterò ancora nella casa del Signore per lunghi giorni. C.
El Señor es mi pastor, nada me falta.
A reading from the Letter of Saint Paul to the Romans
Brothers and sisters:
God’s love has been poured into our hearts through the Holy Spirit who has been given to us.
For while we were still weak, at the right time Christ died for the ungodly. For one will scarcely die for a righteous person –though perhaps for a good person one would dare even to die – but God shows his love for us in that while we were still sinners, Christ died for us.
Since, therefore, we have now been justified by his blood, much more shall we be saved by him from the wrath of God.
Seconda lettura
Dio dimostra il suo amore verso di noi.
Lectura de la carta del apóstol san Pablo a los Romanos 5, 5b-11
Hermanos:
El amor de Dios ha sido derramado en nuestros corazones por el Espíritu Santo que se nos ha dado.
En efecto, cuando nosotros estábamos aún sin fuerza, en el tiempo señalado, Cristo murió por los impíos; ciertamente, apenas habrá quien muera por un justo; por una persona buena tal vez se atrevería alguien a morir; pues bien: Dios nos demostró su amor en que, siendo nosotros todavía pecadores, Cristo murió por nosotros. ¡Con cuánta más razón, pues, justificados ahora por su sangre, seremos por él salvados del castigo!
Dalla lettera di
Fratelli, l’amore di Dio è stato riversato nei nostri cuori per mezzo dello Spirito Santo che ci è stato dato. Infatti, quando eravamo ancora deboli, nel tempo stabilito Cristo morì per gli empi. Ora, a stento qualcuno è disposto a morire per un giusto; forse qualcuno oserebbe morire per una persona buona. Ma Dio dimostra il suo amore verso di noi nel fatto che, mentre eravamo ancora peccatori, Cristo è morto per noi. A maggior ragione ora, giustificati nel suo sangue, saremo salvati dall’ira per mezzo di lui. Se infatti,
Second reading Segunda lectura
God shows his love for us.
Dios nos demostró su amor.
san Paolo apostolo ai Romani
For if while we were enemies we were reconciled to God by the death of his Son, much more, now that we are reconciled, shall we be saved by his life. More than that, we also rejoice in God through our Lord Jesus Christ, through whom we have now received reconciliation.
Si, cuando éramos enemigos, fuimos reconciliados con Dios por la muerte de su Hijo, ¡con cuánta más razón, estando ya reconciliados, seremos salvados por su vida!
Y no solo eso, sino que también nos gloriamos en Dios, por nuestro Señor Jesucristo, por quien hemos obtenido ahora la reconciliación.
quand’eravamo nemici, siamo stati riconciliati con Dio per mezzo della morte del Figlio suo, molto più, ora che siamo riconciliati, saremo salvati mediante la sua vita. Non solo, ma ci gloriamo pure in Dio, per mezzo del Signore nostro Gesù Cristo, grazie al quale ora abbiamo ricevuto la riconciliazione.
Parola di Dio. Rendiamo grazie a Dio.
Verbum Domi- ni. Parola di Dio. C. De- o gra- ti- as. Rendiamo grazie a Dio.
The word of the Lord. Thanks be to God.
Palabra de Dios. Te alabamos, Señor.
Acclamation before the Gospel
Aclamación que precede a la lectura del Evangelio
I am the good shepherd, says the Lord. I know my sheep and my own know me.
Yo soy el Buen Pastor —dice el Señor—, que conozco a mis ovejas, y las mías me conocen.
Canto al Vangelo
Il diacono porta solennemente il Libro dei Vangeli all’ambone.
La schola: Alle- lu- ia, alle- lu- ia, alle- lu- ia.
VI
L’assemblea ripete: Alleluia, alleluia, alleluia.
La schola: Gv 10, 14
Io sono il buon pastore, dice il Signore, conosco le mie pecore e le mie pecore conoscono me.
L’assemblea: Alleluia, alleluia, alleluia.
Rejoice with me, for I have found my sheep that was lost.
Evangelio
¡Alegraos conmigo!, he encontrado la oveja que se me había perdido.
The Lord be with you. El Señor esté con vosotros.
And with your spirit. Y con tu espíritu.
A reading from the holy Gospel according to Luke. Lectura del santo Evangelio según san Lucas.
Glory to you, O Lord. Gloria a ti, Señor.
At that time:
Jesus told the Pharisees and scribes this parable:
‘What man of you, having a hundred sheep, if he has lost one of them, does not leave the ninety-nine in the open country, and go after the one that is lost until he finds it?
And when he has found it, he lays it on his shoulders, rejoicing. And when he comes home, he calls together his friends and his neighbours, saying to them, “Rejoice with me, for I have found my sheep that was lost.”
En aquel tiempo, Jesús dijo a los fariseos y a los escribas esta parábola:
«¿Quién de vosotros que tiene cien ovejas y pierde una de ellas, no deja las noventa y nueve en el desierto y va tras la descarriada, hasta que la encuentra?
Y, cuando la encuentra, se la carga sobre los hombros, muy contento; y, al llegar a casa, reúne a los amigos y a los vecinos, y les dice:
“¡Alegraos conmigo!, he encontrado la oveja que se me había perdido”.
Vangelo
Rallegratevi con me, perché ho trovato la mia pecora, quella che si era perduta.
Il diacono: Dominus vobiscum.
Et cum spi- ri- tu tu- o. C
Signore sia con voi. E con il tuo spirito.
c Lectio sancti Evangelii secundum Lucam 15, 3-7
Glo- ri- a ti-bi, Domi-ne. C
In quel tempo, Gesù disse ai farisei e agli scribi questa parabola:
«Chi di voi, se ha cento pecore e ne perde una, non lascia le novantanove nel deserto e va in cerca di quella perduta, finché non la trova?
Quando l’ha trovata, pieno di gioia se la carica sulle spalle, va a casa, chiama gli amici e i vicini e dice loro: “Rallegratevi con me, perché ho trovato la mia pecora, quella che si era perduta”.
Gospel
Il
Dal Vangelo secondo Luca. Gloria a te, o Signore.
Just so, I tell you, there will be more joy in heaven over one sinner who repents than over ninety-nine righteous persons who need no repentance.’
Os digo que así también habrá más alegría en el cielo por un solo pecador que se convierta que por noventa y nueve justos que no necesitan convertirse».
Io vi dico: così vi sarà gioia nel cielo per un solo peccatore che si converte, più che per novantanove giusti i quali non hanno bisogno di conversione».
Verbum Domi- ni. Parola del Signore. C. Laus ti- bi, Christe. Lode a te, o Cristo.
Il Santo Padre bacia il Libro dei Vangeli e benedice con esso l’assemblea.
The Gospel of the Lord. Praise to you, Lord Jesus Christ. Palabra del Señor. Gloria a ti, Señor Jesús.
Parola del Signore. Lode a te, o Cristo.
LITURGY OF THE ORDINATION LITURGIA DE LA ORDENACIÓN
Election of the candidates Elección de los candidatos
Let those to be ordained priests come forward. Acercaos los que vais a ser ordenados presbíteros.
Present. Presente.
Most Blessed Father, holy Mother Church asks you to ordain these men, our brothers, to the responsibility of the priesthood.
Beatísimo Padre, la santa Madre Iglesia pide que ordenes presbíteros a estos hermanos nuestros.
Do you know them to be worthy? ¿Sabes si son dignos?
After inquiry among the Christian people and upon the recommendation of those responsible, I testify that they have been found worthy.
Según el parecer de quienes los presentan, después de consultar al pueblo cristiano, doy testimonio de que han sido considerados dignos.
LITURGIA DELL’ORDINAZIONE
Tutti rimangono in piedi.
Presentazione ed elezione
Il diacono: Si presentino coloro che devono essere ordinati presbiteri.
Gli ordinandi vengono chiamati per nome e chi è chiamato risponde: Eccomi.
Colui che presenta i candidati domanda al Santo Padre di ordinare per il ministero presbiterale coloro che ne sono stati riconosciuti idonei:
Beatissimo Padre, la santa Madre Chiesa chiede che questi nostri fratelli siano ordinati presbiteri.
Il Santo Padre: Sei certo che ne siano degni?
Colui che presenta i candidati: Dalle informazioni raccolte presso il popolo cristiano e secondo il giudizio di coloro che ne hanno curato la formazione, posso attestare che ne sono degni.
Relying on the help of the Lord God and our Saviour Jesus Christ, we choose these, our brothers, for Order of the Priesthood.
Thanks be to God.
Con el auxilio de Dios y de Jesucristo, nuestro Salvador, elegimos a estos hermanos nuestros para el Orden de los presbíteros.
Demos gracias a Dios.
Il Santo Padre: Con l’aiuto di Dio e di Gesù Cristo nostro Salvatore, noi scegliamo questi nostri fratelli per l’ordine del presbiterato.
L’assemblea: Rendiamo grazie a Dio.
Silenzio per la riflessione personale.
Omelia
Homily Homilía
Promise of elect Promesa de los elegidos
Dear sons, before you enter the Order of the Priesthood, you must declare before the people your intention to undertake this office.
Do you resolve, with the help of the Holy Spirit, to discharge without fail the office of priesthood in the presbyteral rank, as worthy fellow workers with the Order of Bishops in caring for the Lord’s flock?
Queridos hijos: Antes de entrar en el Orden de los presbíteros debéis manifestar ante el pueblo vuestra voluntad de recibir este ministerio.
¿Estáis dispuestos a desempeñar siempre el ministerio sacerdotal con el grado de presbíteros, como buenos colaboradores del Orden episcopal, apacentando el rebaño del Señor y dejándoos guiar por el Espíritu Santo?
I do. Sí, estoy dispuesto.
Do you resolve to exercise the ministry of the word worthily and wisely, preaching the Gospel and teaching the Catholic faith?
¿Realizaréis el ministerio de la palabra, preparando la predicación del Evangelio y la exposición de la fe católica con dedicación y sabiduría?
I do. Sí, lo haré.
Impegni degli eletti
Il Santo Padre:
Figli carissimi, prima di ricevere l’ordine del presbiterato, dovete manifestare davanti al popolo di Dio la volontà di assumerne gli impegni.
Volete esercitare per tutta la vita il ministero sacerdotale nel grado di presbiteri, come fedeli cooperatori dell’ordine dei vescovi nel servizio del popolo di Dio, sotto la guida dello Spirito Santo?
Gli eletti: Sì, lo voglio.
Il Santo Padre:
Volete adempiere degnamente e sapientemente il ministero della parola nella predicazione del Vangelo e nell’insegnamento della fede cattolica?
Gli eletti: Sì, lo voglio.
Do you resolve to celebrate faithfully and reverently, in accord with the Church’s tradition, the mysteries of Christ, especially the sacrifice of the Eucharist and the sacrament of Reconciliation, for the glory of God and the sanctification of the Christian people?
¿Estáis dispuestos a presidir con piedad y fielmente la celebración de los misterios de Cristo, especialmente el sacrificio de la Eucaristía y el sacramento de la reconciliación, para alabanza de Dios y santificación del pueblo cristiano, según la tradición de la Iglesia?
I do. Sí, estoy dispuesto.
Do you resolve to implore with us God’s mercy upon the people entrusted to your care by observing the command to pray without ceasing?
¿Estáis dispuestos a invocar la misericordia divina con nosotros, en favor del pueblo que os sea encomendado, perseverando en el mandato de orar sin desfallecer?
I do. Sí, estoy dispuesto.
Do you resolve to be united more closely every day to Christ the High Priest, who offered himself for us to the Father as a pure sacrifice, and with him to consecrate yourselves to God for the salvation of all?
¿Queréis uniros cada día más a Cristo, sumo Sacerdote, que por nosotros se ofreció al Padre como victima santa, y con él consagraros a Dios, para la salvación de los hombres?
I do, with the help of God. Sí quiero, con la gracia de Dios.
Il Santo Padre:
Volete celebrare con devozione e fedeltà i misteri di Cristo secondo la tradizione della Chiesa, specialmente nel sacrificio eucaristico e nel sacramento della riconciliazione, a lode di Dio e per la santificazione del popolo cristiano?
Gli eletti: Sì, lo voglio.
Il Santo Padre:
Volete insieme con noi implorare la divina misericordia per il popolo a voi affidato, dedicandovi assiduamente alla preghiera, come ha comandato il Signore?
Gli eletti: Sì, lo voglio.
Il Santo Padre:
Volete essere sempre più strettamente uniti a Cristo sommo sacerdote, che come vittima pura si è offerto al Padre per noi, consacrando voi stessi a Dio insieme con lui per la salvezza di tutti gli uomini?
Gli eletti: Sì, con l’aiuto di Dio, lo voglio.
Do you promise respect and obedience to your Ordinary?
¿Prometes respeto y obediencia a tu Obispo?
I do. Prometo.
Do you promise respect and obedience to the diocesan Bishop and to your legitimate superior?
¿Prometes respeto y obediencia al Obispo diocesano y a tu Superior legítimo?
I do. Prometo.
May God who has begun the good work in you bring it to fulfilment.
Ciascuno degli eletti si avvicina al Santo Padre, si inginocchia e pone le proprie mani congiunte in quelle del Santo Padre.
Il Santo Padre: Prometti al tuo Ordinario filiale rispetto e obbedienza?
L’eletto: Sì, lo prometto.
All’eletto religioso, il Santo Padre chiede: Prometti al vescovo diocesano e al tuo legittimo superiore filiale rispetto e obbedienza?
L’eletto: Sì, lo prometto.
Il Santo Padre: Dio che ha iniziato in te la sua opera, la porti a compimento.
L’assemblea si alza.
Dios, que comenzó en ti la obra buena, él mismo la lleve a término.
Litany of Supplication Súplica litánica
My dear people, let us pray that God the all-powerful Father will pour out abundantly the gifts of heaven on these, his servants, whom he has chosen for the office of priest.
Oremos, hermanos, a Dios Padre todopoderoso, para que derrame generosamente sus dones sobre estos elegidos para el ministerio de los presbíteros.
Litanie dei Santi
Il Santo Padre: Preghiamo, fratelli carissimi, Dio Padre onnipotente, perché colmi dei suoi doni questi figli che ha voluto chiamare all’ordine del presbiterato.
Il diacono: Flectamus genua.
Let us kneel. Pongámonos de rodillas. Mettiamoci in ginocchio.
La schola e successivamente l’assemblea:
Ky-ri- e, e- le- i- son. Kyrie, eleison. C
Christe, e- le- i- son. Christe, eleison. C
Ky-ri- e, e- le- i- son. Kyrie, eleison. C
Sancta Ma-ri- a, Ma-ter De- i, o- ra pro no-bis. C.
Sancte Micha- el, o- ra pro no-bis. C
Sancti Ange- li De- i, o- ra- te pro no-bis. C
Sancte Ioannes Baptista, Sancte Ioseph, Sancti Petre et Paule, Sancte Andrea, Sancte Ioannes, Sancta Maria Magdalena, Sancte Stephane, Sancte Ignati Antiochene, Sancte Laurenti, Sanctæ Perpetua et Felicitas, Sancta Agnes, Sancte Gregori, Sancte Augustine, Sancte Athanasi, Sancte Basili, Sancte Martine, Sancte Benedicte, Sancti Francisce et Dominice, Sancte Francisce Xavier, Sancte Ioannes Maria Vianney, Sancta Catharina Senensis, Sancta Teresia a Iesu, Omnes Sancti et Sanctæ Dei,
ora pro nobis. ora pro nobis. orate pro nobis. ora pro nobis. ora pro nobis. ora pro nobis. ora pro nobis. ora pro nobis. ora pro nobis. orate pro nobis. ora pro nobis. ora pro nobis. ora pro nobis. ora pro nobis. ora pro nobis. ora pro nobis. ora pro nobis. orate pro nobis. ora pro nobis. ora pro nobis. ora pro nobis. ora pro nobis. orate pro nobis.
Pro-pi- ti- us es- to, li-be-ra nos, Domi-ne. C.
Ab omni malo, Ab omni peccato, A morte perpetua, Per incarnationem tuam, Per mortem et resurrectionem tuam, Per effusionem Spiritus Sancti, libera nos, Domine. libera nos, Domine. libera nos, Domine. libera nos, Domine. libera nos, Domine. libera nos, Domine.
Pecca- to- res, te rogamus, audi nos. C
Ut Ecclesiam tuam sanctam regere et conservare digneris, Ut domnum apostolicum et omnes ecclesiasticos ordines in sancta religione conservare digneris, Ut hos electos benedicere digneris, Ut hos electos benedicere et sanctificare digneris, Ut hos electos benedicere et sanctificare et consecrare digneris, Ut cunctis populis pacem et veram concordiam donare digneris, Ut omnibus in tribulatione versantibus misericordiam tuam largiri digneris, Ut nosmetipsos in tuo sancto servitio confortare et conservare digneris, Iesu, Fili Dei vivi,
te rogamus, audi nos.
te rogamus, audi nos. te rogamus, audi nos. te rogamus, audi nos. te rogamus, audi nos. te rogamus, audi nos. te rogamus, audi nos. te rogamus, audi nos. te rogamus, audi nos.
Christe, audi nos. Christe, audi nos. C
Christe, exaudi nos. Christe, exaudi nos. C
Hear us, we beseech you, Lord our God, and pour out on these servants of yours the blessing of the Holy Spirit and the power of priestly grace, that those whom in the sight of your mercy we offer to be consecrated, may be surrounded by your rich and unfailing gifts. Through Christ our Lord.
Escúchanos, Señor, Dios nuestro, y derrama sobre estos siervos tu Espíritu Santo y la gracia sacerdotal; concede la abundancia de tus bienes a quienes consagramos en tu presencia. Por Jesucristo, nuestro Señor.
Let us stand. Podéis levantaros.
Laying on of hands and Prayer of Ordination
Imposición de manos y Plegaria de Ordenación
Il Santo Padre:
Ascolta, o Padre, la nostra preghiera: effondi la benedizione dello Spirito Santo e la potenza della grazia sacerdotale su questi tuoi figli; noi li presentiamo a te, Dio di misericordia, perché siano consacrati e ricevano l’inesauribile ricchezza del tuo dono. Per Cristo nostro Signore.
C Amen.
Il diacono: Levate. Imposizione delle mani e Preghiera di Ordinazione
Il Santo Padre impone le mani sul capo di ciascun eletto. Lo stesso fanno dopo di lui alcuni presbiteri.
Alzatevi.
Draw near, O Lord, holy Father, almighty and eternal God, author of human dignity: it is you who apportion all graces. Through you everything progresses; through you all things are made to stand firm. To form a priestly people you appoint ministers of Christ your Son by the power of the Holy Spirit, arranging them in different orders.
Already in the earlier covenant offices arose, established through mystical rites: when you set Moses and Aaron over your people to govern and sanctify them, you chose men next in rank and dignity to accompany them and assist them in their task.
So too in the desert you implanted the spirit of Moses in the hearts of seventy wise men; and with their help he ruled your people with greater ease.
So also upon the sons of Aaron you poured an abundant share of their father’s plenty, that the number of the priests prescribed by the Law might be sufficient for the sacrifices of the tabernacle, which were a shadow of the good things to come.
Asístenos, Señor, Padre santo, Dios todopoderoso y eterno, autor de la dignidad humana y dispensador de todo don y gracia; por ti progresan tus criaturas y por ti se consolidan todas las cosas. Para formar el pueblo sacerdotal, tu dispones con la fuerza del Espíritu Santo en órdenes diversos a los ministros de tu Hijo Jesucristo.
Ya en la primera Alianza aumentaron los oficios, instituidos con signos sagrados. Cuando pusiste a Moisés y Aarón al frente de tu pueblo, para gobernarlo y santificarlo, les elegiste colaboradores, subordinados en orden y dignidad, que les acompañaran y secundaran.
Así, en el desierto, diste parte del espíritu de Moisés, comunicándolo a los setenta varones prudentes con los cuales gobernó más fácilmente a tu pueblo.
Así también hiciste partícipes a los hijos de Aarón de la abundante plenitud otorgada a su padre, para que un número suficiente de sacerdotes ofreciera, según la ley, los sacrificios, sombra de los bienes futuros.
Il Santo Padre:
Signore, Padre santo, Dio onnipotente ed eterno, artefice della dignità umana, dispensatore di ogni grazia, che fai vivere e sostieni tutte le creature, e le guidi in una continua crescita: assistici con il tuo aiuto. Per formare il popolo sacerdotale tu hai disposto in esso in diversi ordini, con la potenza dello Spirito Santo, i ministri del Cristo tuo Figlio.
Nell’antica alleanza presero forma e figura i vari uffici istituiti per il servizio liturgico.
A Mosè e ad Aronne, da te prescelti per reggere e santificare il tuo popolo, associasti collaboratori che li seguivano nel grado e nella dignità.
Nel cammino dell’esodo comunicasti a settanta uomini saggi e prudenti lo spirito di Mosè tuo servo, perché egli potesse guidare più agevolmente con il loro aiuto il tuo popolo.
Tu rendesti partecipi i figli di Aronne della pienezza del loro padre, perché non mancasse mai nella tua tenda il servizio sacerdotale previsto dalla legge per l’offerta dei sacrifici, che erano ombra delle realtà future.
But in these last days, holy Father, you sent your Son into the world, Jesus, who is Apostle and High Priest of our confession.
Through the Holy Spirit he offered himself to you as a spotless victim; and he made his Apostles, consecrated in the truth, sharers in his mission. You provided them also with companions to proclaim and carry out the work of salvation throughout the whole world.
And now we beseech you, Lord, in our weakness, to grant us these helpers that we need to exercise the priesthood that comes from the Apostles.
Grant, we pray, Almighty Father, to these, your servants, the dignity of the priesthood; renew deep within them the Spirit of holiness; may they henceforth possess this office which comes from you, O God, and is next in rank to the office of Bishop; and by the example of their manner of life, may they instil right conduct.
Finalmente, cuando llegó la plenitud de los tiempos enviaste al mundo, Padre santo, a tu Hijo, Jesús, Apóstol y Pontífice de la fe que profesamos.
Él, movido por el Espíritu Santo se ofreció a ti como sacrificio sin mancha, y habiendo consagrado a los apóstoles con la verdad, los hizo partícipes de su misión; a ellos, a su vez, les diste colaboradores para anunciar y realizar por el mundo entero la obra de la salvación.
También ahora, Señor, te pedimos nos concedas, como ayuda a nuestra limitación, estos colaboradores que necesitamos para ejercer el sacerdocio apostólico.
Te pedimos, Padre todopoderoso, que confieras a estos siervos tuyos la dignidad del presbiterado; renueva en sus corazones el Espíritu de santidad; reciban de ti el segundo grado del ministerio sacerdotal y sean, con su conducta, ejemplo de vida.
May they be worthy co-workers with our Order, so that by their preaching and through the grace of the Holy Spirit the words of the Gospel may bear fruit in human hearts and reach even to the ends of the earth.
Sean honrados colaboradores del orden de los obispos, para que por su predicación, y con la gracia del Espíritu Santo, la palabra del Evangelio dé fruto en el corazón de los hombres y llegue hasta los confines del orbe.
Nella pienezza dei tempi, Padre santo, hai mandato nel mondo il tuo Figlio, Gesù, apostolo e pontefice della fede che noi professiamo.
Per opera dello Spirito Santo egli si offrì a te, vittima senza macchia, e rese partecipi della sua missione i suoi Apostoli consacrandoli nella verità Tu aggregasti ad essi dei collaboratori nel ministero per annunziare e attuare l’opera della salvezza.
Ora, o Signore, vieni in aiuto alla nostra debolezza e donaci questi collaboratori di cui abbiamo bisogno per l’esercizio del sacerdozio apostolico.
Dona, Padre onnipotente, a questi tuoi figli la dignità del presbiterato. Rinnova in loro l’effusione del tuo Spirito di santità; adempiano fedelmente, o Signore, il ministero del secondo grado sacerdotale da te ricevuto e con il loro esempio guidino tutti a un’integra condotta di vita.
Siano degni cooperatori dell’ordine episcopale, perché la parola del Vangelo mediante la loro predicazione, con la grazia dello Spirito Santo, fruttifichi nel cuore degli uomini, e raggiunga i confini della terra.
Together with us, may they be faithful stewards of your mysteries, so that your people may be renewed in the waters of rebirth and nourished from your altar; so that sinners may be reconciled and the sick raised up.
May they be joined with us, Lord, in imploring your mercy for the people entrusted to their care and for all the world.
And so may the full number of the nations, gathered together in Christ, be transformed into your one people and made perfect in your Kingdom.
Through our Lord Jesus Christ, your Son, who lives and reigns with you in the unity of Holy Spirit, God for ever and ever.
Sean con nosotros fieles dispensadores de tus misterios, para que tu pueblo se renueve con el baño del nuevo nacimiento, y se alimente de tu altar; para que los pecadores sean reconciliados y sean confortados los enfermos.
Que en comunión con nosotros, Señor, imploren tu misericordia por el pueblo que se les confía y en favor del mundo entero.
Así todas las naciones, congregadas en Cristo, formarán un único pueblo tuyo que alcanzará su plenitud en tu Reino.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo y es Dios por los siglos de los siglos.
Siano insieme con noi fedeli dispensatori dei tuoi misteri, perché il tuo popolo sia rinnovato con il lavacro di rigenerazione e nutrito alla mensa del tuo altare; siano riconciliati i peccatori e i malati ricevano sollievo.
Siano uniti a noi, o Signore, nell’implorare la tua misericordia per il popolo a loro affidato e per il mondo intero. Così la moltitudine delle genti, riunita in Cristo, diventi il tuo unico popolo, che avrà il compimento nel tuo regno.
Per il nostro Signore Gesù Cristo, tuo Figlio, che è Dio, e vive e regna con te, nell’unità dello Spirito Santo, per tutti i secoli dei secoli.
L’assemblea:
L’assemblea si siede.
Anointing of hands and handing over of the bread and wine Unción de las manos y entrega del pan y el vino
The Lord Jesus Christ, whom the Father anointed with the Holy Spirit and power, guard and preserve you, that you may sanctify the Christian people and offer sacrifice to God.
Jesucristo, el Señor, a quien el Padre ungió con la fuerza del Espíritu Santo, te auxilie para santificar al pueblo cristiano y para ofrecer a Dios el sacrificio.
Receive the oblation of the holy people, to be offered to God. Understand what you do, imitate what you celebrate, and conform your life to the mystery of the Lord’s cross.
Recibe la ofrenda del pueblo santo para presentarla a Dios. Considera lo que realizas e imita lo que conmemoras, y conforma tu vida con el misterio de la cruz del Señor.
Unzione crismale e consegna del pane e del vino
Gli ordinati, aiutati da alcuni presbiteri, rivestono la stola al modo sacerdotale e la casula.
Il Santo Padre unge con il sacro crisma le palme delle mani di ciascun ordinato:
Il Signore Gesù Cristo, che il Padre ha consacrato in Spirito Santo e potenza, ti custodisca per la santificazione del suo popolo e per l’offerta del sacrificio.
A ciascun ordinato vengono consegnati il pane sulla patena e il calice con il vino, preparati per la celebrazione della Messa.
Il Santo Padre:
Ricevi le offerte del popolo santo per il sacrificio eucaristico. Renditi conto di ciò che farai, imita ciò che celebrerai, conforma la tua vita al mistero della croce di Cristo Signore.
Peace be with you. La paz contigo. And with your spirit. Y con tu espíritu.
My soul, give praise to the Lord; I will praise the Lord all my life, sing praise to my God while I live. Alleluia.
Alaba, alma mía, al Señor: alabaré al Señor mientras viva, tañeré para mi Dios mientras exista. Aleluya.
Il Santo Padre scambia con ciascun ordinato l’abbraccio e il bacio di pace: La pace sia con te.
C E con il tuo spirito.
Quindi gli ordinati scambiano l’abbraccio di pace con alcuni presbiteri.
Lauda, anima mea, Dominum
La schola:
Lauda, anima mea, Dominum. Laudabo Dominum in vita mea; psallam Deo meo quandiu sum. Alleluia.
Cf. Sal 145, 1-2
Loda il Signore, anima mia: loderò il Signore finché ho vita, canterò inni al mio Dio finché esisto. Alleluia.
Credo (III)
Il Santo Padre: La schola:
Credo in unum De- um, Patrem omnipo-tentem,
facto- rem cæ-li et terræ, vi-si-bi- li- um omni- um et in-
L’assemblea:
vi- sibi- li- um. Et in unum Dominum Ie- sum Christum
La schola:
consubstanti- a-lem Patri: per quem omni- a fac-ta sunt. De- um ve-rum de De- o ve-ro, ge-ni-tum, non fac- tum,
L’assemblea:
Qui propter nos homi-nes et propter nostram sa- lu-tem
La schola:
Fi-li- um De- i Uni-geni-tum, et ex Patre na- tum ante
L’assemblea:
La schola: omni- a sæ- cu-la. De- um de De- o, lumen de lumi-ne,
Sancto ex Ma-ri- a Virgi-ne, et homo factus est. descendit de cæ-lis. Et incarna- tus est de Spi- ri- tu
L’assemblea:
Cru- ci- fi- xus et-i- am pro no-bis sub Ponti- o Pi- la-to;
La schola:
passus et sepul- tus est, et resurre-xit terti- a di- e,
L’assemblea:
secundum Scriptu-ras, et ascendit in cæ- lum, se-det
La schola:
ad dexte- ram Pa- tris. Et i-te-rum ventu-rus est cum
glo-ri- a, iudi-ca-re vi-vos et mortu- os, cu-ius regni non
e-rit fi- nis. Et in Spi- ri- tum Sanctum, Domi-num et L’assemblea:
vi-vi- fi-cantem: qui ex Patre Fi- li- oque pro- ce-dit.
La schola:
Qui cum Patre et Fi-li- o simul ado-ra-tur et conglo-ri-
fi-ca-tur: qui locu-tus est per prophe-tas. Et unam, sanc-
tam, catho-li-cam et aposto-li-cam Eccle-si- am. Confi-teLa schola:
L’assemblea: or unum bap-tisma in remissi- onem pecca-to-rum.
L’assemblea: La schola:
Et exspecto re-surrecti- onem mortu- o-rum, et vi- tam
La schola e l’assemblea:
ventu-ri sæ-cu- li. A- men.
THE LITURGY OF THE EUCHARIST LITURGIA EUCARÍSTICA
Offertory Chant Canto para el ofertorio
By your works, O Lord, the earth has its fill; you bring forth bread from the earth and wine to cheer the heart of man, oil to make his face shine and bread to strengthen his heart.
Con el fruto de tus obras, Señor, la tierra se sacia; tú haces salir el pan de la tierra y el vino que alegra el corazón; aceite que da brillo a su rostro y el pan que sostiene su corazón.
LITURGIA EUCARISTICA
Canto di offertorio
De fructu operum tuorum
La schola: Cf. Sal 103, 13-15 De fructu operum tuorum, Domine, satiabitur terra, ut educas panem de terra et vinum lætificet cor hominis: ut exhilaret faciem in oleo et panis cor hominis confirmet.
Con il frutto delle tue opere si sazia la terra, o Signore; tu trai il cibo dalla terra: vino che allieta il cuore dell’uomo, olio che fa brillare il suo volto e pane che sostiene il suo cuore.
Pray, brethren, that my sacrifice and yours may be acceptable to God, the almighty Father. Orad, hermanos, para que este sacrificio, mío y vuestro, sea agradable a Dios, Padre todopoderoso.
May the Lord accept the sacrifice at your hands for the praise and glory of his name, for our good and the good of all his holy Church.
Prayer over the Offerings
Look, O Lord, we pray, on the surpassing charity in the Heart of your beloved Son, that what we offer may be a gift acceptable to you and an expiation of our offences. Through Christ our Lord.
El Señor reciba de tus manos este sacrificio, para alabanza y gloria de su nombre, para nuestro bien y el de toda su santa Iglesia.
Oración sobre las ofrendas
Mira, Señor, el inefable amor del Corazón de tu Hijo predilecto, para que los dones que te presentamos sean ofrenda aceptable a ti y expiación de nuestras culpas. Por Jesucristo, nuestro Señor.
Il Santo Padre: Pregate, fratelli e sorelle, perché il mio e vostro sacrificio sia gradito a Dio Padre onnipotente.
C Il Signore riceva dalle tue mani questo sacrificio a lode e gloria del suo nome, per il bene nostro e di tutta la sua santa Chiesa.
Sulle offerte
Il Santo Padre: Guarda, o Padre, all’immensa carità del Cuore del tuo Figlio, perché la nostra offerta sia a te gradita e ci ottenga il perdono di tutti i peccati. Per Cristo nostro Signore. C Amen.
EUCHARISTIC PRAYER III
Preface
PLEGARIA EUCARÍSTICA III
Prefacio
The boundless charity of Christ El inmenso amor de Cristo
The Lord be with you. El Señor esté con vosotros. And with your spirit. Y con tu espíritu.
Lift up your hearts. Levantemos el corazón. We lift them up to the Lord. Lo tenemos levantado hacia el Señor.
Let us give thanks to the Lord our God. Demos gracias al Señor, nuestro Dios. It is right and just. Es justo y necesario.
It is truly right and just, our duty and our salvation, always and everywhere to give you thanks, Lord, holy Father, almighty and eternal God, through Christ our Lord.
For raised up high on the Cross, he gave himself up for us with a wonderful love and poured out blood and water from his pierced side, the wellspring of the Church’s Sacraments, so that, won over to the open heart of the Saviour, all might draw water joyfully from the springs of salvation.
And so, with all the Angels and Saints, we praise you, as without end we acclaim:
En verdad es justo y necesario, es nuestro deber y salvación darte gracias siempre y en todo lugar, Señor, Padre santo, Dios todopoderoso y eterno, por Cristo, Señor nuestro.
El cual, con amor admirable, se entregó por nosotros y, elevado sobre la cruz, hizo que de la herida de su costado brotaran, con el agua y la sangre, los sacramentos de la Iglesia, para que así, acercándose al Corazón abierto del Salvador, todos puedan beber siempre con gozo de las fuentes de la salvación.
Por eso, con los santos y con todos los ángeles, te glorificamos diciendo sin cesar:
PREGHIERA EUCARISTICA III
Prefazio
L’immenso amore di Cristo
Il Santo Padre:
Il Signore sia con voi.
C E con il tuo spirito.
In alto i nostri cuori.
C Sono rivolti al Signore.
Rendiamo grazie al Signore nostro Dio.
C È cosa buona e giusta.
È veramente cosa buona e giusta, nostro dovere e fonte di salvezza, rendere grazie sempre e in ogni luogo a te, Signore, Padre santo, Dio onnipotente ed eterno, per Cristo Signore nostro.
Innalzato sulla croce, nel suo amore senza limiti donò la vita per noi, e dalla ferita del suo fianco effuse sangue e acqua, simbolo dei sacramenti della Chiesa, perché tutti gli uomini, attirati al Cuore del Salvatore, attingessero con gioia alla fonte perenne della salvezza.
Per questo mistero, uniti agli angeli e ai santi, proclamiamo senza fine l’inno della tua gloria:
Sanctus (De angelis)
VI La schola: L’assemblea:
Sanc- tus, Sanctus, Sanc- tus Do-
La schola:
mi- nus De- us Sa- ba- oth. Ple-ni sunt
cæ- li et ter- ra glo- ri- a tu- a. Ho-sanna in L’assemblea:
excel- sis. Bene-dic- tus qui ve- nit in nomiLa schola:
ne Do- mi-ni. Ho- san- na in excel- sis. L’assemblea:
You are indeed Holy, O Lord, and all you have created rightly gives you praise, for through your Son our Lord Jesus Christ, by the power and working of the Holy Spirit, you give life to all things and make them holy, and you never cease to gather a people to yourself, so that from the rising of the sun to its setting a pure sacrifice may be offered to your name.
Santo eres en verdad, Padre, y con razón te alaban todas tus criaturas, ya que por Jesucristo, tu Hijo, Señor nuestro, con la fuerza del Espíritu Santo, das vida y santificas todo, y congregas a tu pueblo sin cesar, para que ofrezca en tu honor un sacrificio sin mancha desde donde sale el sol hasta el ocaso.
Therefore, O Lord, we humbly implore you: by the same Spirit graciously make holy these gifts we have brought to you for consecration, that they may become the Body and Blood of your Son our Lord Jesus Christ, at whose command we celebrate these mysteries.
For on the night he was betrayed he himself took bread, and giving you thanks, he said the blessing, broke the bread and gave it to his disciples, saying:
Take this, all of you, and eat of it, for this is my Body, which will be given up for you.
Por eso, Padre, te suplicamos que santifiques por el mismo Espíritu estos dones que hemos separado para ti, de manera que se conviertan en el Cuerpo y la Sangre de Jesucristo, Hijo tuyo y Señor nuestro, que nos mandó celebrar estos misterios.
Porque él mismo, la noche en que iba a ser entregado, tomó pan, y dando gracias te bendijo, lo partió y lo dio a sus discípulos, diciendo:
Tomad y comed todos de él, porque esto es mi Cuerpo, que será entregado por vosotros.
Il Santo Padre:
Veramente santo sei tu, o Padre, ed è giusto che ogni creatura ti lodi. Per mezzo del tuo Figlio, il Signore nostro Gesù Cristo, nella potenza dello Spirito Santo fai vivere e santifichi l’universo, e continui a radunare intorno a te un popolo che, dall’oriente all’occidente, offra al tuo nome il sacrificio perfetto.
Il Santo Padre e i concelebranti: Ti preghiamo umilmente: santifica e consacra con il tuo Spirito i doni che ti abbiamo presentato perché diventino il Corpo e c il Sangue del tuo Figlio, il Signore nostro Gesù Cristo, che ci ha comandato di celebrare questi misteri.
Egli, nella notte in cui veniva tradito, prese il pane, ti rese grazie con la preghiera di benedizione, lo spezzò, lo diede ai suoi discepoli e disse: Prendete, e mangiatene tutti: questo è il mio Corpo offerto in sacrificio per voi.
Il Santo Padre presenta al popolo l’ostia consacrata e genuflette in adorazione.
In a similar way, when supper was ended, he took the chalice, and giving you thanks, he said the blessing, and gave the chalice to his disciples, saying:
Take this, all of you, and drink from it, for this is the chalice of my Blood, the Blood of the new and eternal covenant, which will be poured out for you and for many for the forgiveness of sins.
Del mismo modo, acabada la cena, tomó el cáliz, dando gracias te bendijo y lo pasó a sus discípulos, diciendo:
Tomad y bebed todos de él, porque este es el cáliz de mi Sangre, Sangre de la alianza nueva y eterna, que será derramada por vosotros y por muchos para el perdón de los pecados.
Do this in memory of me. Haced esto en conmemoración mía.
The mystery of faith. Este es el Misterio de la fe.
We proclaim your Death, O Lord, and profess your Resurrection until you come again.
Anunciamos tu muerte, proclamamos tu resurrección. ¡Ven, Señor Jesús!
Allo stesso modo, dopo aver cenato, prese il calice, ti rese grazie con la preghiera di benedizione, lo diede ai suoi discepoli e disse:
Prendete, e bevetene tutti: questo è il calice del mio Sangue, per la nuova ed eterna alleanza, versato per voi e per tutti in remissione dei peccati.
Fate questo in memoria di me.
Il Santo Padre presenta al popolo il calice e genuflette in adorazione.
Il Santo Padre: Mistero della fede. La schola e l’assemblea:
An œ nun œ mor œ te, œ Si œ gno œ re, œ claœ pro œ - - - - - - ciamo la tua w
ri œ sur œ re œ zio œ ne, œ - - - - miamo la tua w nell’attesa della w & tu œ a œ ve œ nu œ œ - - - ta. œ
Therefore, O Lord, as we celebrate the memorial of the saving Passion of your Son, his wondrous Resurrection and Ascension into heaven, and as we look forward to his second coming, we offer you in thanksgiving this holy and living sacrifice.
Look, we pray, upon the oblation of your Church and, recognizing the sacrificial Victim by whose death you willed to reconcile us to yourself, grant that we, who are nourished by the Body and Blood of your Son and filled with his Holy Spirit, may become one body, one spirit in Christ.
Así, pues, Padre, al celebrar ahora el memorial de la pasión salvadora de tu Hijo, de su admirable resurrección y ascensión al cielo, mientras esperamos su venida gloriosa, te ofrecemos, en esta acción de gracias, el sacrificio vivo y santo.
Dirige tu mirada sobre la ofrenda de tu Iglesia y reconoce en ella la Víctima por cuya inmolación quisiste devolvernos tu amistad, para que, fortalecidos con el Cuerpo y la Sangre de tu Hijo y llenos de su Espíritu Santo, formemos en Cristo un solo cuerpo y un solo espíritu.
May he make of us an eternal offering to you, so that we may obtain an inheritance with your elect, especially with the most Blessed Virgin Mary, Mother of God, with blessed Joseph, her Spouse, with your blessed Apostles and glorious Martyrs, and with all the Saints, on whose constant intercession in your presence we rely for unfailing help.
Que él nos transforme en ofrenda permanente para que gocemos de tu heredad junto con tus elegidos: con María, la Virgen Madre de Dios, su esposo san José, los apóstoles y los mártires, y todos los santos, por cuya intercesión confiamos obtener siempre tu ayuda.
Il Santo Padre e i concelebranti:
Celebrando il memoriale della passione redentrice del tuo Figlio, della sua mirabile risurrezione e ascensione al cielo, nell’attesa della sua venuta nella gloria, ti offriamo, o Padre, in rendimento di grazie, questo sacrificio vivo e santo.
Guarda con amore e riconosci nell’offerta della tua Chiesa la vittima immolata per la nostra redenzione, e a noi, che ci nutriamo del Corpo e del Sangue del tuo Figlio, dona la pienezza dello Spirito Santo, perché diventiamo in Cristo un solo corpo e un solo spirito.
Un concelebrante:
Lo Spirito Santo faccia di noi un’offerta perenne a te gradita, perché possiamo ottenere il regno promesso con i tuoi eletti: con la beata Maria, Vergine e Madre di Dio, san Giuseppe, suo sposo, i tuoi santi apostoli, i gloriosi martiri e tutti i santi, nostri intercessori presso di te.
May this Sacrifice of our reconciliation, we pray, O Lord, advance the peace and salvation of all the world. Be pleased to confirm in faith and charity your pilgrim Church on earth, with your servant Leo our Pope, with the Order of Bishops, these your servants, who have been ordained today as Priest for the Church, all the clergy, and the entire people you have gained for your own.
Te pedimos, Padre, que esta Víctima de reconciliación traiga la paz y la salvación al mundo entero. Confirma en la fe y en la caridad a tu Iglesia, peregrina en la tierra: a tu servidor, el papa León, al orden episcopal, a estos siervos tuyos que han sido ordenados hoy presbíteros de la Iglesia, a los demás presbíteros, a los diáconos, y a todo el pueblo redimido por ti.
Listen graciously to the prayers of this family, whom you have summoned before you: in your compassion, O merciful Father, gather to yourself all your children scattered throughout the world.
To our departed brothers and sisters and to all who were pleasing to you at their passing from this life, give kind admittance to your kingdom. There we hope to enjoy for ever the fullness of your glory through Christ our Lord, through whom you bestow on the world all that is good.
Atiende los deseos y súplicas de esta familia que has congregado en tu presencia. Reúne en torno a ti, Padre misericordioso, a todos tus hijos dispersos por el mundo.
A nuestros hermanos difuntos y a cuantos murieron en tu amistad recíbelos en tu reino, donde esperamos gozar todos juntos de la plenitud eterna de tu gloria, por Cristo, Señor nuestro, por quien concedes al mundo todos los bienes.
Un altro concelebrante: Ti preghiamo, o Padre: questo sacrificio della nostra riconciliazione doni pace e salvezza al mondo intero. Conferma nella fede e nell’amore la tua Chiesa pellegrina sulla terra: il tuo servo e nostro papa Leone, l’ordine episcopale, i presbiteri, i diaconi e il popolo che tu hai redento. Assisti nel loro ministero i tuoi servi, oggi ordinati presbiteri della tua Chiesa: fa’ che siano fedeli dispensatori dei santi misteri per l’edificazione del tuo regno.
Ascolta la preghiera di questa famiglia che hai convocato alla tua presenza. Ricongiungi a te, Padre misericordioso, tutti i tuoi figli ovunque dispersi.
Accogli nel tuo regno i nostri fratelli e sorelle defunti, e tutti coloro che, in pace con te, hanno lasciato questo mondo; concedi anche a noi di ritrovarci insieme a godere per sempre della tua gloria, in Cristo, nostro Signore, per mezzo del quale tu, o Dio, doni al mondo ogni bene.
Through him, and with him, and in him, O God, almighty Father, in the unity of the Holy Spirit, all glory and honor is yours, for ever and ever.
Por Cristo, con él y en él, a ti, Dios Padre omnipotente, en la unidad del Espíritu Santo, todo honor y toda gloria por los siglos de los siglos.
Il Santo Padre e i concelebranti:
Per
Cri
Cri
Dio Padre onnipotente, w nell’unità dello w Spi
San
to,
THE COMMUNION RITE RITO DE LA COMUNIÓN
At the Saviour’s command and formed by divine teaching, we dare to say:
Our Father, who art in heaven, hallowed be thy name; thy kingdom come, thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread, and forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us; and lead us not into temptation, but deliver us from evil.
Fieles a la recomendación del Salvador y siguiendo su divina enseñanza, nos atrevemos a decir:
Padre nuestro, que estás en el cielo, santificado sea tu Nombre; venga a nosotros tu reino; hágase tu voluntad en la tierra como en el cielo. Danos hoy nuestro pan de cada día; perdona nuestras ofensas, como también nosotros perdonamos a los que nos ofenden; no nos dejes caer en la tentación, y líbranos del mal.
RITI DI COMUNIONE
Il Santo Padre:
Obbedienti alla parola del Salvatore e formati al suo divino insegnamento, osiamo dire:
Il Santo Padre e l’assemblea:
Pa-ter noster, qui es in cæ- lis: sancti- fi- ce- tur no-
men tu- um; adve-ni- at regnum tu- um; fi- at vo-lun-
tas tu- a, sic-ut in cæ- lo, et in terra. Pa-nem
nostrum co- ti- di- a-num da no-bis ho-di- e; et di-
mitte no-bis de-bi- ta nostra, sic- ut et nos dimit-
timus de-bi- to-ri-bus nostris; et ne nos indu-cas in
tenta- ti- o- nem; sed li-be-ra nos a ma- lo.
Deliver us, Lord, we pray, from every evil, graciously grant peace in our days, that, by the help of your mercy, we may be always free from sin and safe from all distress, as we await the blessed hope and the coming of our Saviour, Jesus Christ.
Líbranos de todos los males, Señor, y concédenos la paz en nuestros días, para que, ayudados por tu misericordia, vivamos siempre libres de pecado y protegidos de toda perturbación, mientras esperamos la gloriosa venida de nuestro Salvador Jesucristo.
For the kingdom, the power and the glory are yours now and for ever.
Tuyo es el reino, tuyo el poder y la gloria, por siempre, Señor.
men tu- um; adve-ni- at regnum tu- um; fi- at vo-lun-
tas tu- a, sic-ut in cæ- lo, et in terra. Pa-nem
nostrum co- ti- di- a-num da no-bis ho-di- e; et di-
mitte no-bis de-bi- ta nostra, sic- ut et nos dimit-
timus de-bi- to-ri-bus nostris; et ne nos indu-cas in Pa-ter noster, qui es in cæ- lis: sancti-
tenta- ti- o- nem; sed li-be-ra nos a ma- lo.
Il Santo Padre: Liberaci, o Signore, da tutti i mali, concedi la pace ai nostri giorni, e con l’aiuto della tua misericordia vivremo sempre liberi dal peccato e sicuri da ogni turbamento, nell’attesa che si compia la beata speranza e venga il nostro salvatore Gesù Cristo.
L’assemblea:
Lord Jesus Christ, who said to your Apostles: Peace I leave you, my peace I give you, look not on our sins, but on the faith of your Church, and graciously grant her peace and unity in accordance with your will. Who live and reign for ever and ever.
Señor Jesucristo, que dijiste a tus apóstoles: «La paz os dejo, mi paz os doy»; no tengas en cuenta nuestros pecados, sino la fe de tu Iglesia y, conforme a tu palabra, concédele la paz y la unidad. Tú que vives y reinas por los siglos de los siglos.
The peace of the Lord be with you always. La paz del Señor esté siempre con vosotros. And with your spirit. Y con tu espíritu.
Let us offer each other the sign of peace. Daos fraternalmente la paz.
Il Santo Padre: Signore Gesù Cristo, che hai detto ai tuoi apostoli: «Vi lascio la pace, vi do la mia pace», non guardare ai nostri peccati, ma alla fede della tua Chiesa, e donale unità e pace secondo la tua volontà. Tu che vivi e regni nei secoli dei secoli.
C Amen.
Il Santo Padre: La pace del Signore sia sempre con voi. C E con il tuo spirito.
Il diacono: Scambiatevi il dono della pace.
I presenti si scambiano un gesto di pace.
Il Santo Padre spezza l’ostia consacrata.
Agnus Dei (De angelis)
La schola:
A- gnus De- i, * qui tol-lis pecca-ta mun- di: VI
L’assemblea:
mi-se-re- re no- bis. Agnus De- i, * qui tol- lis La schola:
pecca-ta mun- di: mi-se-re- re no- bis. A- gnus L’assemblea: La schola:
De- i, * qui tol-lis pecca-ta mun- di: dona no- bis L’assemblea: pa- cem.
Behold the Lamb of God, behold him who takes away the sins of the world. Blessed are those called to the supper of the Lamb.
Lord, I am not worthy that you should enter under my roof, but only say the word and my soul shall be healed.
Este es el Cordero de Dios, que quita el pecado del mundo. Dichosos los invitados a la cena del Señor.
Señor, no soy digno de que entres en mi casa, pero una palabra tuya bastará para sanarme.
Communion Antiphon Antífona de comunión
If anyone serves me, he must follow me; and where I am, there will my servant be also.
El que quiera servirme, que me siga, y donde esté yo, allí también estará mi servidor.
I will bless the Lord at all times, praise of him is always in my mouth.
This lowly one called; the Lord heard, and rescued him from all his distress.
Bendigo al Señor en todo momento, su alabanza está siempre en mi boca.
El afligido invocó al Señor, él lo escuchó y lo salvó de sus angustias.
Il Santo Padre: Ecco l’Agnello di Dio, ecco colui che toglie i peccati del mondo. Beati gli invitati alla cena dell’Agnello.
Il Santo Padre e l’assemblea: O Signore, non sono degno di partecipare alla tua mensa, ma di’ soltanto una parola e io sarò salvato.
Antifona alla comunione
La schola e l’assemblea: Gv 12, 26
IC Qui mi- hi mi-nistrat, * me sequa-tur, et
u-bi e-go sum, il-lic sit et mi-nister me- us.
La schola: Sal 33, 2. 7. 16-21
1. Benedicam Dominum in omni tempore; semper laus eius in ore meo. C
2. Iste pauper clamavit, et Dominus exaudivit eum, et de omnibus tribulationibus eius salvavit eum. C
Se uno mi vuole servire, mi segua, e dove sono io, là sarà anche il mio servitore.
Benedirò il Signore in ogni tempo, sulla mia bocca sempre la sua lode.
Questo povero grida e il Signore lo ascolta, lo salva da tutte le sue angosce.
The Lord turns his eyes to the just one, and his ears are open to their cry. The Lord turns his face against the wicked to cut off their remembrance from the earth.
Los ojos del Señor miran a los justos, sus oídos escuchan sus gritos; pero el Señor se enfrenta con los malhechores, para borrar de la tierra su memoria.
When the just one cries out, the Lord hears, and rescues him in all his distress. Cuando uno grita, el Señor lo escucha y lo libra de sus angustias.
The Lord is close to the broken-hearted; those whose spirit is crushed he will save.
Many are the trials of the just one, but from them all the Lord will rescue him. He will keep guard over all his bones; not one of his bones shall be broken.
El Señor está cerca de los atribulados, salva a los abatidos.
Aunque el justo sufra muchos males, de todos lo libra el Señor; él cuida de todos sus huesos, y ni uno solo se quebrará.
3. Oculi Domini super iustos, et aures eius in preces eorum. Vultus autem Domini super facientes mala, ut perdat de terra memoriam eorum. C
4. Clamaverunt iusti, et Dominus exaudivit eos; et ex omnibus tribulationibus eorum liberavit eos. C
5. Iuxta est Dominus iis qui tribulato sunt corde, et humiles spiritu salvabit. C
6. Multæ tribulationes iustorum; et de omnibus his liberabit eos Dominus. Custodit Dominus omnia ossa eorum: unum ex his non conteretur. C
Gli occhi del Signore sui giusti, i suoi orecchi al loro grido di aiuto. Il volto del Signore contro i malfattori, per eliminarne dalla terra il ricordo.
Gridano e il Signore li ascolta, li libera da tutte le loro angosce.
Il Signore è vicino a chi ha il cuore spezzato, egli salva gli spiriti affranti.
Molti sono i mali del giusto, ma da tutti lo libera il Signore. Custodisce tutte le sue ossa: neppure uno sarà spezzato.
Quanta sete nel mio cuore
L’assemblea:
Prayer after Communion Oración después de la comunión
Let us pray.
Oremos. May this sacrament of charity, O Lord, make us fervent with the fire of holy love, so that, drawn always to your Son, we may learn to see him in our neighbour. Through Christ our Lord.
Señor, que el sacramento de la caridad encienda en nosotros el fuego del amor santo por el que, cautivados siempre por tu Hijo, aprendamos a reconocerle en los hermanos. Él, que vive y reina por los siglos de los siglos.
2. Se la strada si fa oscura, spero in lui: mi guiderà. Se l’angoscia mi tormenta, spero in lui: mi salverà. Non si scorda mai di me, presto a me riapparirà. Il Signore è la mia vita, il Signore è la mia gioia.
3. Nel mattino io ti invoco: tu, mio Dio, risponderai. Nella sera rendo grazie: tu, mio Dio, ascolterai. Al tuo monte salirò, e vicino ti vedrò.
Il Signore è la mia vita, il Signore è la mia gioia.
Silenzio per la preghiera personale.
Dopo la comunione
Il Santo Padre: Preghiamo.
Il sacramento della carità, o Padre, ci infiammi di santo amore, perché, attratti sempre dal tuo Figlio, impariamo a riconoscerlo nei fratelli. Per Cristo nostro Signore. C Amen.
THE CONCLUDING RITES RITO DE CONCLUSIÓN
Solemn blessing Bendición solemne
The Lord be with you. El Señor esté con vosotros. And with your spirit. Y con tu espíritu.
Bow down for the blessing. Inclinaos para recibir la bendición.
May God, who founded the Church and guides her still, protect you constantly with his grace, that you may faithfully discharge the duties of the Priesthood.
May he make you servants and witnesses in the world to divine charity and truth and faithful ministers of reconciliation.
And may ha make you true shepherds to provide the living Bread and word of life to the faithful, that they may continue to grow in the unity of the Body of Christ.
Dios, que dirige y gobierna la Iglesia, os proteja siempre con su gracia para que cumpláis fielmente el ministerio presbiteral.
Que él os haga servidores y testigos en el mundo, de la verdad y del amor divino, y ministros fieles de la reconciliación.
Y que os haga pastores verdaderos que distribuyan a los fieles la palabra de la vida y el pan vivo, para que crezcan en la unidad del cuerpo de Cristo.
RITI DI CONCLUSIONE
Il Santo Padre: Il Signore sia con voi.
C E con il tuo spirito.
Benedizione solenne
Il diacono: Inchinatevi per la benedizione.
Il Santo Padre:
Dio, origine e guida della Chiesa, vi protegga sempre con la sua grazia, perché possiate adempiere con fedeltà la vostra missione di presbiteri.
C Amen.
Egli vi renda nel mondo servi e testimoni della verità e dell’amore, fedeli ministri della riconciliazione.
C Amen.
Faccia di voi pastori autentici, che distribuiscono il pane e la parola di vita ai credenti perché crescano sempre più nell’unità del corpo di Cristo.
C. Amen.
And may almighty God bless all of you, who are gathered here, the Father, and the Son, and the Holy Spirit.
Y a todos vosotros, que estáis aquí presentes, os bendiga Dios todopoderoso, Padre, Hijo, y Espíritu Santo.
Go forth, the Mass is ended. Podéis ir en paz.
Thanks be to God. Demos gracias a Dios.
E su voi tutti qui presenti scenda la benedizione di Dio onnipotente, Padre c e Figlio c e Spirito c Santo. C Amen.
Il diacono: Ite, missa est.
C De- o gra- ti- as.
La Messa è finita: andate in pace. Rendiamo grazie a Dio.
Congedo
Marian Antiphon
Hail, Holy Queen, Mother of Mercy, Hail our life, our sweetness and our hope! To thee do we cry, poor banished children of Eve. To thee do we send up our sighs, mourning and weeping in this valley of tears! Turn, then, most gracious Advocate, thine eyes of mercy toward us, and after this, our exile, show unto us the blessed fruit of thy womb, Jesus. O clement, O loving, O sweet Virgin Mary.
Antífona mariana
Dios te salve, Reina y Madre de misericordia, vida, dulzura y esperanza nuestra; Dios te salve. A ti llamamos los desterrados hijos de Eva; a ti suspiramos, gimiendo y llorando en este valle de lágrimas. Ea, pues, Señora, abogada nuestra, vuelve a nosotros esos tus ojos misericordiosos; y después de este destierro, muéstranos a Jesús, fruto bendito de tu vientre. ¡Oh, clementísima, oh piadosa, oh dulce Virgen María!
La schola e l’assemblea:
Antifona mariana
Salve, Regina
Salve, Re-gi-na, * ma-ter mi-se-ricordi- æ; vi- ta,
dulce- do et spes nostra, sal-ve. Ad te clamamus,
exsu- les fi- li- i E-væ. Ad te suspi- ramus, gemen-
tes et flentes in hac lacrima- rum val-le. E- ia
ergo, advo-ca-ta nostra, il-los tu- os mi-se-ri-cordes
o-cu-los ad nos conver- te. Et Ie-sum be-ne-dictum
osten-de. O cle- mens, o pi- a, o fructum ventris tu- i, no- bis post hoc exsi- li- um
dulcis Virgo Ma- ri- a.
Salve, Re-gi-na,
dulce- do et spes nostra, sal-ve. Ad te clamamus,
exsu- les fi- li- i E-væ. Ad te suspi- ramus, gemen-
tes et flentes in hac lacrima- rum val-le. E- ia
ergo, advo-ca-ta nostra, il-los tu- os mi-se-ri-cordes
o-cu-los ad nos conver- te. Et Ie-sum be-ne-dictum
fructum ventris tu- i, no- bis post hoc exsi- li- um
osten-de. O cle- mens, o pi- a, o
dulcis Virgo Ma- ri- a.
Salve, Regina, madre di misericordia, vita, dolcezza e speranza nostra, salve. A te ricorriamo, esuli figli di Eva; a te sospiriamo, gementi e piangenti in questa valle di lacrime. Orsù dunque, avvocata nostra, rivolgi a noi gli occhi tuoi misericordiosi. E mostraci, dopo questo esilio, Gesù, il frutto benedetto del tuo seno. O clemente, o pia, o dolce vergine Maria.
Like a flame my hope is burning, may my song arise to you: Source of life that has no ending, on life’s path I trust in you.
Llama viva para mi esperanza, que este canto llegue hasta ti, seno eterno de infinita vida, me encamino, yo confío en ti.
Ev’ry nation, tongue, and people find a light within your Word. Scattered fragile sons and daughters find a home in your dear Son.
Toda lengua, pueblos y naciones hallan luces siempre en tu Palabra. Hijos, hijas, frágiles, dispersos, acogidos en tu Hijo amado.
Inno del Giubileo 2025
Pellegrini di speranza
La schola e l’assemblea: & b can œ to - - -œ giun œ ga œ fi œ no _ a œ te! ˙ ™ Grem
C. œ ,
4 4 & b Fiam œ ma vi - - - - -œ va œ del
la
mia
spe
ran
za,
,
b ter œ ™ no - -
œ j d’in œ fi
, & b mi œ no - -œ io œ con
ni œ ta œ vi œ ta, ˙ nel œ cam -
fi
do _ in
te.
La schola:
1. Ogni lingua, popolo e nazione trova luce nella tua Parola. Figli e figlie fragili e dispersi sono accolti nel tuo Figlio amato. C
Hymn of the Jubilee 2025
Himno Jubileo 2025
God, so tender and so patient, dawn of hope, you care for all. Heav’n and earth are recreated by the Spirit of Life set free.
Raise your eyes, the wind is blowing, for our God is born in time. Son made man for you and many who will find the way in him.
Dios nos cuida, tierno y paciente nace el día, un futuro nuevo. Cielos nuevos y una tierra nueva. Caen muros gracias al Espíritu.
Una senda tienes por delante, paso firme, Dios sale a tu encuentro. Mira al Hijo que se ha hecho hombre para todos, él es el camino.
2. Dio ci guarda, tenero e paziente: nasce l’alba di un futuro nuovo. Nuovi Cieli Terra fatta nuova: passa i muri Spirito di vita. C
3. Alza gli occhi, muoviti col vento, serra il passo: viene Dio, nel tempo. Guarda il Figlio che s’è fatto uomo: mille e mille trovano la via. C
SEGUI GLI ACCOUNT DELL’UFFICIO DELLE CELEBRAZIONI LITURGICHE DEL SOMMO PONTEFICE
FOLLOW THE ACCOUNTS OF THE OFFICE FOR THE LITURGICAL CELEBRATIONS OF THE SUPREME PONTIFF X WHATSAPP
COPERTINA:
CRISTO DOLENTE PARTICOLARE
TEMPERA E ORO SU TAVOLA (1466)
NICOLÒ DI LIBERATORE, DETTO L’ALUNNO (FOLIGNO, 1430 c. – FOLIGNO, 1502)
MUSEI VATICANI CITTÀ DEL VATICANO
© Governatorato dello S.C.V. – Direzione dei Musei
Riproduzione vietata
TUTTI I DIRITTI RISERVATI
A CURA DELL’UFFICIO DELLE CELEBRAZIONI LITURGICHE DEL SOMMO PONTEFICE
TIPOGRAFIA VATICANA