SkateNL December 2021

Het GRATIS magazine voor elke schaatsliefhebber

December 2021

ELFSTEDENTOCHT

een kwart eeuw wachten

MERIJN SCHEPERKAMP heeft niets te verliezen FEMKE KOK er zit meer in HET GROOTSTE SCHAATSMAGAZINE VAN NEDERLAND

JULLIE ZIJN GOUD WAARD! Als trotse partner wensen we jullie, maar ook alle andere schaatsers, heel veel succes en plezier dit schaatsseizoen

Het alternatief!

Durf jij het aan?

25 januari t/m 4 februari 2022

We zien jullie graag in 2022!

Volg ons op Instagram voor meer acties: gamma_fan_van_schaatsen

INHOUDSOPGAVESKATENL

Elfstedentocht 1997, de dag die alles veranderde voor Henk Angenent en Klasina Seinstra

Elisa Dul en Evert Hoolwerf geven kleur aan de Trachitol Trophy

Revelatie Merijn Scheperkamp heeft zin in OKT: ‘Ik heb niets te verliezen’

Colofon Bladmanager Ingmar Kuper Hoofdredactie Eric Korver Fotografie TimsImaging Vormgeving Studio Konijn Druk Rodi Rotatiedruk BV Oplage/ verschijning 25.000, maandelijks Verspreiding Gratis via de ijsbanen en grotere schaats-speciaalzaken Redactie / mail 06-55866441, redactie@skateNL.nl

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32

Gaan we weer…

Femke Kok weet na Nederlands record: ‘Er zit méér

Marathonschaatsster Aggie Walsma rijdt bij ploeg Skadi als herboren

Kunstijsbanen moeten knokken om te overleven in coronatijd

Commercie 06-23884422 ingmar@skateNL.nl Uitgevers Korver & Kuper Media A. Hofmanweg 5A 2031BH Haarlem 06-2388 4422 info@skatenl.nl www.skatenl.nl Druk Rodi Rotatie Druk Visseringweg 40 1121AT Diemen Telefoon 020-398 0808

NB Niets uit deze uitgave mag worden gebruikt zonder schriftelijke toestemming van de uitgever.

SkateNL is een uitgave van Korver & Kuper Media. SkateNL werkt milieuvriendelijk en verantwoord. Waterless Printing, ISO 14001 Grafimedia en KVGO.

Net voor dit magazine naar de pers ging, kwam de boodschap van de minister-president nog even binnen. Met een somber gemoed weliswaar, zo liet hij weten, maar toch. Zijn mededeling werd met een nog véél somberder gemoed ontvangen. Opnieuw een lockdown. Tot en met 14 januari zelfs.

Gaan we weer…!

Het is om moedeloos van te worden. In de eerste plaats voor de ijsbanen, voor de managers en het personeel. Dat klinkt misschien gek, maar ga er maar aan staan om te proberen de boel draaiende te houden terwijl je de deuren moet dichtgooien om een reden waar je zelf helemaal niets aan kunt veranderen.

IJsbanen hebben het vaak al moeilijk en dan maakt een lockdown in het hart van het schaatsseizoen het allemaal niet makkelijker.

Verderop in dit nummer vertelt Dennis van Rijswijk als voorzitter van de VKN over de gezamenlijke inspanningen om de branche te ondersteunen. Die zijn keihard nodig, stelt hij, want met name voor gesloten banen als Thialf zijn de cijfers als gevolg van Covid19 dramatisch.

Het is ook treurig voor de schaatsers, groot of klein, professional of recreant. Toegegeven, die professionele groep merkt er in principe misschien nog het minste van. Zij mogen nog het ijs op, in tegenstelling tot de anderen. Maar na een winter schaatsen zonder publiek is dit niet wat je die rijders en rijdsters toewenst.

Heel even hebben ze tijdens het NK mogen proeven aan een vol Thialf, maar juist voor de wedstrijd van het jaar – het altijd zinderende olympisch kwalificatietoernooi – gaat de boel weer op slot voor de fans en blijft er een toernooi over dat niet is ontdaan van alle spanning, maar wel van alle sfeer. En dat is bijzonder spijtig. Topsport verdient een toppodium.

En het is niet alleen dat OKT hè. De marathonschaatsers hebben vorige winter een heel seizoen verloren. En nu ze eindelijk de grootste wedstrijd in twee jaar tijd mogen rijden, knokken ze straks in Alkmaar voor lege tribunes om de nationale kunstijstitels.

We weten wat ze zeggen. Dat ze al blij zijn dat ze nu überhaupt mogen rijden. Maar toch, die mannen en vrouwen verdienen echt meer.

De ellende beperkt zich niet alleen tot Nederland, al is ons land wel in veel opzichten het slechtste jongetje van de klas. Internationaal wordt met argusogen gekeken naar de Spelen in Peking. Die waren al het toneel van een woud aan regeltjes, en dat zal er niet beter op worden. Het annuleren van de Spelen lijkt ondenkbaar, maar ja, er was zoveel ondenkbaar de afgelopen anderhalf jaar.

Tot slot, ergens achteraan de rij, is het ook nog vervelend voor ons. We willen zó graag de schaatsliefhebbers van Nederland blij maken met een leuk magazine, maar al die beperkingen maken dat op meerdere vlakken heel moeilijk. Maar ook voor ons, als makers van SkateNL, is het een soort topsport. We volharden, gaan door, en geven nooit op.

Wij wensen alle lezers fijne feestdagen en een goed en vooral héél gezond 2022. Maak er wat van de komende weken!

Eric Korver, Ingmar Kuper

SkateNL is geproduceerd onder gecontroleerde omstandigheden conform ISO 14001 Grafimedia getoetst door de SCGM, Certificaatnummer SCGMMZ:2011.01.02

Specialist in schaatsen en skeelers.

Speciaalzaak voor racefietsen en mountainbikes.

www.Haicobouma.nl - DECEMBER 2021 - 3

Henk Angenent en Klasina Seinstra 25 jaar na winst in Elfstedentocht

Henk Angenent en Klasina Seinstra. ,,Wij praten zelf over een leven voor 4 januari en een leven daarna.’’ (Foto’s Neeke Wassenbergh-Smit)

De dag die álles veranderde door Eric Korver

H

ij komt er snel aan, de vierde januari 2022. Dat is de dag waarop het precies 25 jaar geleden is dat de laatste Elfstedentocht werd gehouden.

Een kwart eeuw zonder de Tocht der Tochten. Dat is langer dan ooit voor mogelijk werd gehouden, en misschien wordt die periode nog wel langer. Op die dag was er slechts zo’n zeven uur nodig om het leven van Henk Angenent en Klasina Seinstra voor altijd te veranderen. Zij blikken terug op de tocht van 1997.

De Verandering Henk Angenent (54) werd met zijn overwinning de bekendste spruitjeskweker ooit. Nog altijd bepaalt die ene dag zijn bestaan. Het is, zoals hij zelf zegt, de rode draad door zijn leven. ,,Wij praten zelf over een leven voor 4 januari en een leven daarna. Ik was toen 29 jaar, ben nu ongeveer mijn halve leven Elfstedenwinnaar, en dat heeft echt alles op zijn kop gezet. Dat is een onlosmakelijk deel van ons leven geworden’’, vertelt Angenent.

Bij Klasina Seinstra (53) is dat niet anders.

Ze wordt niet dagelijks geconfronteerd met haar overwinning, maar wel regelmatig. ,,In de zomer is het wat rustiger, in de winter heb ik het er toch altijd wel druk mee. Ik geef lezingen bij ijsclubs en op basisscholen, en zodra het wat begint te vriezen word ik weer regelmatig gebeld. Dat had ik 25 jaar

4 - DECEMBER 2021 -

geleden echt niet verwacht.’’

In de dagen na haar zege werd al duidelijk hoe groot de impact was. ,,Dat ging heel snel’’, zegt ze lachend. ,,We hadden thuis nog een fax met een rol papier. Nou, die lag tot op grond.

Zóveel reacties, dagenlang telefoon.

Het was een gekkenhuis.’’ De winst heeft ook haar leven veranderd. ,,Ik heb daardoor zoveel mensen ontmoet, zoveel dingen meegemaakt en ben op zoveel verschillende plekken geweest. En er gaan ineens deuren voor je open. Ik heb uiteindelijk hulp gevraagd van Jouke de Vries, omdat ik het niet alleen aankon.

We hebben de keuze gemaakt alleen de dingen te doen die ik ontzettend leuk vond en waar ik blij van werd.’’

kunnen winnen. Mijn eindsprint was altijd goed, al weet je dat na tweehonderd kilometer ook niet.’’ Een nederlaag in het NK in Ankeveen vier dagen eerder motiveerde Seinstra. ,,Daar hadden de zussen Gretha en Jenita Smit me in de tang gehad en dat wilde ik niet nog eens laten gebeuren. Gretha heeft het geprobeerd en de finale was spannend. Jammer dat die nooit in beeld is gebracht.’’ Pas tijdens een bijeenkomst van de Elfstedenvereniging kort voor de kerst hoorde ze waardoor dat kwam. ,,Er waren twee motoren op het ijs. Eentje is blijkbaar over de kop geslagen, de ander was met de mannen mee. En die kon tegen de schaatsers in niet terugrijden. Dat was de reden. En ja, dat heb ik pas net gehoord.’’

De Dag

De Nasleep

De herinneringen aan de dag zelf verschillen. Angenent is eerlijk. ,,Eigenlijk is me niet zo heel veel bijgebleven.’’ Niet voor niets reed hij vorig jaar in klein gezelschap de tocht nog eens om die écht te kunnen beleven. ,,Van de tocht in 1997 kan ik me alleen momenten terughalen, maar de finish bijvoorbeeld niet. Wel in beeld, maar niet in mijn eigen herinnering. Ik zat echt in een trance, had me echt afgesloten van alle randzaken en me puur gericht op de wedstrijd. Dat is achteraf heel verstandig geweest.’’

Klasina Seinstra staat vooral de strijd met Gretha Smit nog bij. ,,Voorbij Harlingen heb ik me een groepje laten afzakken en zo kwam ik bij Gretha en zeven mannen terecht. Bij Dokkum voelde ik dat ik zou

,,Eigenlijk ben ik drie maanden lang geleefd’’, stelt Henk Angenent. ,,Volgens mij was het april voor we weer een keer thuis met het bord op schoot zaten te eten. Maar die maanden zijn absoluut als in een roes aan me voorbijgegaan.

Soms kwam ik later nog wel eens mensen tegen die zeiden ’weet je nog’. Als ze dan vertelden wat ik nog moest weten, begon er vaak wel wat te dagen, maar ik had het zo echt niet meer geweten. Nu zou ik zeggen ‘joh, het is mooi geweest, ik pak even rust’. Maar toen ging ik maar door en door. Jammer, want daardoor heb ik er eigenlijk te weinig van genoten. In mei gingen we twee weekjes op vakantie, kwamen we een beetje tot rust. De dingen die ik daarna deed heb ik veel bewuster

beleefd en daar heb ik ook veel meer van genoten dan in de eerste drie maanden.

Maar het blijft druk. Het jaar rond heb ik gemiddeld elke week een interview, en momenteel zijn dat er weer twee of drie per dag. En dat begon al in augustus na de vakantie.’’

Bij Klasina Seinstra was het al niet anders.

De winnares bij de vrouwen was net zo populair als de kampioen bij de mannen.

Het duurde lang, vertelt ze. Heel lang. ,,Eigenlijk is het hele jaar 1997 een druk en gek jaar geweest. In mei zijn Henk-Jan en ik toen ook nog getrouwd, pas daarna werd het ietsje rustiger. Maar ik vond het een fantastische periode.’’

De Opbrengst Het werd al lang voor de tocht hardop gezegd: de winnaar is klaar, binnen. Die hoeft niet meer te werken. Maar bij de vrouwen viel dat toch enigszins tegen. ,,Nee, nee, ik ben er echt niet rijk van geworden’’, zegt Seinstra lachend. ,,Maar ik ben wel rijk geworden aan ervaringen en belevenissen. Ik heb prachtige dingen meegemaakt.’’ Ze werd nog wel benaderd door Patrick Wouters, de toenmalige manager van Rintje Ritsma en huidig directeur van House of Sports. ,,Hij wilde alles zakelijk voor me regelen, maar dat heb ik niet gedaan. Dat had ook een keerzijde. Dan word je echt geleefd, kan je ook niet zomaar even bij een kleine ijsclub wat prijzen uitreiken of zo. Dat is de afweging die ik gemaakt heb. Of dat verstandig was, geen idee. Maar ik heb het zo als prima ervaren.’’

Henk Angenent is helder over wat de winst hem gebracht heeft. ,,Financieel gewin sowieso. Ik zeg niet dat ik honderd procent financieel onafhankelijk ben, maar ik kan in principe doen en laten wat ik wil. Mijn vrouw Sannah en ik hebben drie bedrijven, hoeven aan niemand verantwoording af te leggen. Wat wil je nog meer? Ik heb er zeker ook een rijker leven aan overgehouden, absoluut.

Ik ben gebleven wie ik was, maar heb heel veel andere mensen leren kennen. Door de tocht heb ik een groep dierbare vrienden, daar ben ik heel zuinig op. Ik doe echt heel leuke dingen, kan iets terugdoen voor de sport waar ik ontzettend veel plezier aan beleef en we kunnen ook veel doen in onze grootste passie: paarden.’’

De spruiten zijn er nog steeds, maar wel op de achtergrond. ,,Het bedrijf bestaat nog zoals het was, alleen is het melkvee inmiddels ingewisseld voor paarden.

Vinden we fantastisch mooi.’’

De Mythe Een kwart eeuw na dato neemt de Elfsteden-tocht steeds meer mythische vormen aan.

Maar er is inmiddels ook een hele generatie die misschien wel het fenomeen kent, maar niet de grootsheid.

Angenent kan dat alleen maar onderschrijven. ,,Dat is aan niemand uit te leggen.

Dat moet je gewoon voelen.

Beléven.’’

Klasina Seinstra en Henk Angenent: ,, Nee, ik ben er echt niet rijk van geworden. Maar ik ben wel rijk geworden aan ervaringen en belevenissen.’’

Hij merkte het vorige winter nog aan zijn dochter Bhodi, die zijn vrouw Sannah vergezelde in de begeleiding van de Elfstedentocht die hij met enkele vrienden reed. ,,We stapten op bij de Zwette in het gezelschap van één fotograaf en één verslaggever, maar voor we bij Sneek waren, had Sannah in de auto al alle talkshows en andere media aan de lijn gehad. Bhodi vroeg zich echt af wat er allemaal gebeurde, maar naarmate de dag vorderde kreeg ze het besef dat haar vader echt iets bijzonders had gedaan. Ze kon een stukje van die sfeer proeven en kreeg in de gaten hoe dat leefde en wat het losmaakte. Die jongste generatie heeft helemaal geen besef wat de Elfstedentocht inhoudt. De vriendinnen van Bhodi en de vrienden van mijn zoons hebben ook iets van ‘tja’. Voor hen ben ik gewoon de vader van, en dat vind ik prima natuurlijk. Maar ik gun die generatie ook te ervaren wat de tocht doet met Nederland.’’

Klasina Seinstra had nooit verwacht dat de tocht na 1997 in ieder geval 25 jaar niet zou worden gehouden. ,,Maar toen we de tocht zelf reden vond ik dat al een stuk geluk. Dat besef had ik heel sterk. In 2012 waren we er heel dichtbij en dan ga je toch denken dat het misschien wel de laatste was. Maar dat gaat er bij mij niet in. Kan ik me niet voorstellen. Ik wil dit zó graag nog een keer. Voor iedereen, niet alleen voor de rijders, ook voor de toerrijders, het publiek, iedereen. De magie is zo enorm. Als je nu praat over de Elfstedentocht weet iedereen waar hij of zij was op 4 januari 1997.’’

Beelden van de tocht doen de altijd nuchtere Angenent nog steeds wat. ,,Dat is zó mooi. En natuurlijk, dat ik heb gewonnen maakt alles misschien nog wel mooier.

Maar het wordt echt uniek. Die beelden, de mensen, het ijs, de hele entourage. Het is echt fantastisch dat we dat hebben mogen beleven. En ik hoop dat ik het nog eens keer kan beleven, want de tocht is zoiets unieks in Nederland en zelfs de hele wereld.’’

De Opvolgers ,,Ik ben heel optimistisch’’, stelt Angenent. ,,Mijn gevoel zegt me dat we deze winter sowieso weer natuurijs krijgen. En we hebben vorige winter gezien hoe snel het kan gaan. Ik ben er heilig van overtuigd dat we in de komende jaren de tocht een keer gaan rijden. Dat zegt mijn gevoel al heel lang. Ik gun het de rijders van nu.

Dat het begint met een paar weken echt natuurijs in Nederland, dat ze eerst vier, vijf klassiekers kunnen rijden. Dat maakt het al mooi, maar als de Elfstedentocht werkelijk in de lucht hangt, gebeurt er echt iets in Nederland en in de sport. Dat gun ik alle marathonschaatsers, maar ook al die toerrijders die er al jaren voor trainen.’’

Ook bij Klasina Seinstra is de gunfactor voor de mannen en vrouwen in het peloton groot. ,,Ik weet zelf hoe mooi het is, wat voor een speciale dag. Dat is iets wat ik de rijders en eigenlijk iedereen gun. Voor een marathonschaatser is de Elfstedentocht het hoogst haalbare. Die moet je meegemaakt hebben. Punt.’’

- DECEMBER 2021 - 5

Femke Kok: ,,Die ritten in Salt Lake voelden allebei niet super. Dan is het enerzijds mooi dat je toch in de 36 seconden rijdt, en anderzijds weet je dat er nog meer in zit.’’

(Foto’s Neeke Wassenbergh-Smit)

Supersnelle Friezin heeft goede gevoel weer te pakken

E

Er zit méér in Femke Kok

ven was de sneltrein Femke Kok ontspoord. Twee World Cups duurde dat maar, en daarna kon de Friezin weer doen wat ze het liefste doet: hard schaatsen. In Salt Lake City resulteerde dat in een nieuw Nederlands record op de 500 meter, en daarnaast een flinke dosis zelfvertrouwen voor het olympisch kwalificatietoernooi.

Femke Kok en de schaatsers van Reggeborgh hebben de koffers net weer uitgepakt na een trainingskamp in Collalbo, en ze is nog steeds opgetogen over het verblijf onder de Italiaanse zon. Dat heeft zichtbaar verfrissend gewerkt voor Kok. ,,Het was écht heerlijk’’, zegt ze vrolijk. ,,Ik ben afgelopen zomer voor het eerst in Collabo geweest, dat was natuurlijk nog zonder ijs. Maar nu was ik er voor het eerst in de

winter. Supermooi was het. We zaten in een ander hotel, bovenop de berg, met een fantastisch uitzicht. Ik heb er ook voor het eerst geschaatst, was echt lekker op die buitenbaan. En overal het zonnetje erbij, dat was zó fijn. Ik vind het echt een prachtige plek om te zijn.’’

Belangrijk was het vooral ook om even weg te gaan. Na wat omzwervingen voor de wereldbeker kon Kok wel even wat rust gebruiken. Zeker in de aanloop naar het OKT. ,,Klopt. Even de batterij opladen, en dat was ook echt even nodig na al die World Cups. Daarom heb ik die in Calgary ook overgeslagen. Een beetje trainen en fris worden in het hoofd richting OKT.’’ Die World Cups leverden Femke Kok (21) gemengde gevoelens op. Aan de eerste twee bewaart ze weinig goede herinneringen. ,,Die waren echt heel slecht, en daar

baalde ik enorm van.’’ Maar in Salt Lake City, op het snelste ijs op aarde, hervond ze zich weer. Twee keer dook ze onder het nationaal record, dat al tijden met 37,06 op naam van Thijsje Oenema stond. Eerste klokte Kok 37,01, en een dag later liet ze 36,96 noteren, waarmee ze de eerste Nederlandse is die de grens van 37 seconden doorbreekt.

,,Ik vind het echt een eer dat ik het Nederlands record heb kunnen overnemen van Thijsje Oenema.’’

Ander gevoel ,,In Salt Lake had ik meteen een heel ander gevoel dan in Polen en Noorwegen’’, vertelt Kok. ,,Het schaatsen ging meteen een stuk beter, voelde beter, en ik zat lekker in m’n vel. Vanaf dat moment had ik eigenlijk weer een supergoed gevoel op het ijs. Mooi dat ik weer eens kon laten zien wat ik waard ben. En dat daar nog een Nederlands record uitrolt, vond ik echt super. Daar was ik zó blij mee. Ik vind het echt een eer dat ik dat heb kunnen overnemen van Thijsje Oenema.’’

Kok weet precies waarin het verschil zat tussen twee mislukte World Cups en een wedstrijd waarin ze weer helemaal zichzelf was, maar wil er niet al te veel over kwijt. ,,Ik zat in Polen en Noorwegen niet lekker in mijn vel, om meerdere redenen. Die houd ik liever voor mezelf, maar ik weet nu wel dat als je er op het ijs met je kop niet helemaal bij bent, je dat onmiddellijk merkt in je prestaties. Ik kan me normaal echt goed afsluiten voor dingen, maar dat lukte die eerste twee wereldbekerwedstrijden niet heel erg. Daarom was ik ook zo blij dat het in Salt Lake weer zo goed ging. Ik kon alles achter me laten en me weer op schaatsen richten.’’

Wakker Wat ze in Salt Lake liet zien was geweldig, maar leverde haar uiteindelijk slechts één bronzen plak op, en die verdiende ze niet eens met die 36’er. Femke Kok ligt er niet wakker van, want, zegt ze, die twee ritten voelden eigenlijk helemaal niet zo goed aan. ,,In de eerste rit viel mijn tegenstandster bijna in de binnenbaan. Daar schrok ik heel erg van en daardoor raakte ik een paar klappen helemaal niet goed. En de tweede rit tegen Jutta Leerdam was natuurlijk ook

heel gek. Zij startte niet, en in mijn hoofd was ik alleen maar bezig met ‘huh, wat is er gebeurd?’. Daardoor ging ik te gehaast rijden. Die ritten voelden dus allebei niet super. Dan is het enerzijds mooi dat je toch in de 36 seconden rijdt, en anderzijds weet je dat er nog meer in zit.’’

Ze heeft in ieder geval ook een paar weken lang haar kennis van de concurrentie wat kunnen opvijzelen. Kok zag om zich heen een heel hoog niveau. ,,Die Poolse meiden doen het ineens geweldig, terwijl die vorig jaar nog wat minder waren. Dat Golikova en Fatkulina sterk en snel zijn, wisten we natuurlijk al. Nao Kodaira rijdt ook sterk, net als Erin Jackson.’’ En zelf? ,,Ik heb nog niet de vorm van het einde van vorig seizoen, maar die komt wel terug, denk ik. Op het ijs voelt het al steeds beter, in Salt Lake ging het goed en daar reed ik ook de 1000 meter weer eens echt goed.’’

Nuchter Dan piekt ze in ieder geval op het juiste moment voor haar eerste OKT. Kok probeert er nuchter onder te blijven. ,,Ik probeer het net te bekijken als elke andere wedstrijd in Nederland, maar natuurlijk weet ik wel wat er op het spel staat. Vorig jaar was de plaatsing voor het WK ook zo spannend.

Zo benader ik dit maar. Ik laat het op me afkomen en zie het wel.’’

Ze staat in ieder geval met vertrouwen aan de start voor zowel de 500 meter als de 1000 meter. ,,Ik heb er op zich gewoon zin in. En natuurlijk is het spannend, maar ik ben blij dat ik in Salt Lake nog even de bevestiging heb gekregen dat ik nog heel hard kan schaatsen. Dat had ik even nodig.

De leuke kanten van het OKT? Het is denk ik alleen heel leuk als het goed gaat.’’

- DECEMBER 2021 - 7

Elisa Dul: ,,De afgelopen twee seizoenen merk ik dat ik steeds sterker word en steeds meer arbeid aankan. Dat laat ik nu ook zien in de marathons.’’ (Foto Neeke Wassenbergh-Smit)

Rijdster team Zaanlander drukt stempel op Trachitol Trophy

Elisa Dul wordt steeds sterker

H

et was best een opvallende conclusie. Waar je zou denken dat er in de Trachitol Trophy kansen lagen voor andere teams, bleek dat team Zaanlander ook zonder Irene Schouten en Marijke Groenewoud over voldoende kwaliteit beschikt om te kunnen domineren. Bij afwezigheid van de twee topvrouwen stond nu Elisa Dul op. Met drie zeges én de eindzege werd zij de grote winnares van de Vierdaagse.

Voor de rest van het damespeloton moet het weleens zijn om moedeloos van te worden. Denk je dat er misschien iets te halen valt op het moment dat Irene Schouten en Marijke Groenewoud er niet bij zijn, maar dan is het alsof ze bij Zaanlander even een nieuw blik opentrekken en Elisa Dul gewoon de volgende rijdster is van Jillert Anema die het peloton de wil kan opleggen.

Zelfs als het maar gaat om een team met twee rijdsters, met naast Dul ook Maaike Verweij. Uiteindelijk wist op de derde dag alleen Aggie Walsma de hegemonie van Dul te doorbreken.

Nog schrijnender wordt het eigenlijk als Elisa Dul (23) vertelt dat het plan aanvankelijk anders was. Na terugkeer van een trainingskamp op Tenerife zou de

8 - DECEMBER 2021 -

rijdster uit Oene in ieder geval de eerste etappe van de Vierdaagse meemaken. ,,En misschien ook nog een tweede, maar dan zou de focus echt op de langebaan gaan om me voor te bereiden op het olympisch kwalificatietoernooi. Maar het ging zó goed dat ik uiteindelijk alle avonden heb gereden.’’

Fris en sterk Dul voelde al in de eerste van de vier wedstrijden dat ze vorm had. ,,Ik reed echt heel lekker, voelde me fris en sterk.

Maar de tweede dag was al wat pittiger en op dat moment dacht ik even dat ik misschien toch heel erg ging slijten in vier dagen.’’ Het liep anders. ,,Op de derde dag reed ik alweer veel makkelijker en de vierde ook. Het ging eigenlijk hartstikke goed. Zo heb ik uiteindelijk dat trainingsblok op Tenerife nog mooi met een paar dagen kunnen verlengen.’’

Dát ze zo’n Vierdaagse tot het einde goed kon volbrengen, was voor Elisa Dul ook nieuw. ,,Als je me een paar jaar geleden had gevraagd of ik zoiets leuk vond, had ik echt gezegd dat het niets was voor mij.

Ik ben en blijf toch echt wel een sprinter.

Maar de afgelopen twee seizoenen merk ik dat ik steeds sterker word en steeds meer arbeid aankan. Dat laat ik nu ook zien in de marathons. Ik kan zelf gaten dichten en lig dan niet meteen op

apegapen, maar herstel in de wedstrijd en kan dan gewoon weer meedoen in de sprint.’’

Daarmee verbaast ze zichzelf wel. ,,Ja. Zeker ook op die laatste dag. Honderd rondjes, dat is niet iets wat ik vaak doe.

Ik heb denk ik één keer eerder een Vierdaagse uitgereden en rijd dan met het NK op kunstijs honderd ronden. Nu dan dus ook, maar daar gingen wel drie dagen koers aan vooraf. Het verraste me dat ik daar zo fris doorheen kwam.’’

De verklaring voor haar prestaties zoekt Elisa Dul – die bij de marathon Cup in Haarlem ook al winnend over de streep kwam – vooral in het feit dat ze zelf sterker is geworden. ,,Dat is denk ik het belangrijkste.’’ Mét Schouten en Groenewoud op het ijs wordt het zelfs alleen maar makkelijker, legt ze uit. ,,Dan hoef ik niet zelf elke ontsnapping mee te zitten. Je weet dat Irene in een kopgroep in principe winnend is, en Marijke ook.

Dat geeft rust. Nu moesten Maaike en ik het echt met z’n tweetjes doen, wat toch iets zwaarder en moeilijker is dan wanneer we met vier aan de start staan.

Ik denk daarom dat we samen een mooie prestatie hebben neergezet.’’

Eindsprint Ze ziet zichzelf ook nog steeds als een sprinter. ,,In principe wel, want ook bij de

marathon moet ik het echt nog hebben van de eindsprint. Ik ben iemand die wel mee kan zitten in een kopgroep, maar dan niet degene is die vanuit die groep zal demarreren om solo aan te komen.

Ik moet en kan vertrouwen op mijn eindsprint, dus ja, ik zie mezelf wel als een sprinter.’’ Daar zitten wel bepaalde parallellen in met Irene Schouten, die het ook heel lang vooral van haar sprint moest hebben, maar pas later echt sterker werd en wedstrijden kon domineren.

Dul, met een lach: ,,Klopt wel, ja. Maar ik kan alleen maar hopen dat ik me ook zo ontwikkel en dat over een paar jaar ook kan zeggen. Als ik zie waar Irene nu staat en welke groei zij de laatste seizoenen heeft doorgemaakt, hoop ik alleen maar dat dat bij mij ook gebeurt.’’

Tussen kerst en nieuwjaar is ook Elisa Dul één van de schaatssters die een gooi doet naar de olympische startbewijzen, want de langebaan weegt voor haar nog steeds het zwaarst. Dul start op de 1000 en 1500 meter. In de aanloop reisde de ploeg van Anema naar Inzell om de laatste voorbereidingen te treffen. ,,Lekker veel schaatsen met het team, en rust pakken. Dat is het belangrijkste. En dan kan ik daarna alleen maar hopen dat alles samenvalt; de power, de inhoud die ik nu heb, de techniek. Ik hoop dat het leuke wedstrijden worden.’’

REPORTAGE Evert Hoolwerf wint als eerste ooit alle etappes

Vierdaagse voor de boeken E

vert Hoolwerf leverde een unieke prestatie in de Trachitol Trophy. Nooit eerder was er iemand die alle etappes van de meerdaagse op zijn naam schreef. De sprinter uit Eemdijk slaagde daar wel in, en bezorgde daarmee niet alleen zijn ploeg, maar vooral ook zichzelf een paar fantastische dagen.

Even een paar jaar terug in de tijd, naar de winters waarin de meerdaagse nog niet de Trachitol Trophy heette, maar nog gewoon de KPN Vierdaagse. Er was destijds nóg een Hoolwerf die op weg leek naar winst in alle etappes. De jonge Bart Hoolwerf schreef de eerste drie races op zijn naam, had ook best die vierde kunnen binnenslepen, maar liet de winst daarin uit tactisch oogpunt lopen. Dat was december 2016 en – niet onbelangrijk – het ging nog om de Beloften. ,,Dat wist ik eigenlijk al niet eens zo goed meer’’, bekent Evert Hoolwerf met een lach. ,,Maar nu begreep ik wel dat ik iets heb gepresteerd wat niemand eerder heeft gedaan.

Toen er nog een Zesdaagse werd gereden is er wel eens iemand vier races geweest die

Evert Hoolwerf schreeuwt het uit van vreugde. ,,Dat het zó goed ging, kwam ook voor mij wel een beetje als een verrassing.’’

(Foto Neeke Wassenbergh-Smit)

won, maar ook niet achter elkaar. En álle wedstrijden winnen in een meerdaagse, dat is nooit gebeurd. Tja, dat is toch wel bijzonder.’’

Dat besef komt nu pas, op het moment dat de Vierdaagse alweer een paar dagen achter hem ligt. ,,Weet je, als je in dat evenement zit ben je alleen maar bezig van koers naar koers. En ik lette ook nog een klein beetje op dat klassement, vooral omdat op de laatste dag nog alles overhoop gegooid kon worden doordat de puntentelling zo apart was. Als je het klassement wilde winnen, moest je tot het einde scherp blijven. Gelukkig kwam het allemaal een beetje op een sprint aan en had ik daarin de goede flow te pakken.

Dan gaat het een soort als vanzelf. Vooral die laatste rondjes in de sprint. Verstand op nul en rossen. Dat ging prima.’’

Eerste Zo legde Evert Hoolwerf het rondreizend circus van de vierdaagse overal zijn wil op. Of de karavaan nou stopte in Utrecht, in Den Haag, Amsterdam of Alkmaar; overal drukte de Eemdijker zijn schaats als eerste over de streep. ,,Dat het zó goed ging, kwam ook

voor mij wel een beetje als een verrassing’’, bekent de man van team Hoolwerf Heiwerken/AB Vakwerk. ,,Twee weken eerder in Hoorn won ik voor het eerst dit seizoen. Prima. Maar een week later stond ik Tilburg na een rondje of zeventig langs de kant. De wedstrijd ontplofte en wij zaten met een paar man aan de verkeerde kant. Dan ben je gewoon de sjaak. Ik heb me nog laten afzakken om Crispijn Ariëns aan een rondje te helpen, maar daarna was het klaar. Zo’n wedstrijd kan je ook op de eerste dag van die Vierdaagse hebben, en dan is het ineens een heel ander weekend.’’

Maar om zich heen zag hij nu vooral scherpe ploeggenoten. ,,De tandem met Crispijn Ariëns was heel goed. Willem Hoolwerf en Luc ter Haar deden heel veel werk en Gary Hekman steeg ook boven zichzelf uit ondanks het feit dat hij nog steeds niet fit is.’’ De ploeg van coach Roy Boeve kon ook wel een succesje gebruiken, al relativeert Hoolwerf de noodzaak daarvan. ,,Iedereen heeft hoge verwachtingen van onze ploeg omdat we in het laatste seizoen zoveel hebben gewonnen. Maar dat het tot nu toe nog niet helemaal liep, heeft ook redenen. Willem had nog twee wedstrijden schorsing staan, Gary is niet

fit en we hebben sowieso al mannetje minder. En ook Crispijn heeft even tijd nodig gehad om te wennen. Dan is het een opeenstapeling van dingetjes, maar is er uiteindelijk niet zoveel aan de hand. Van de buitenkant zien mensen dat misschien niet zo snel, maar wij wilden zelf alleen maar de rust bewaren en toeslaan wanneer we wél goed zijn. Dat hebben we gedaan.’’

Opsteker Maar ook voor Evert Hoolwerf zelf was de zegereeks een prima opsteker. Hij worstelde een tijdje met zichzelf, hervond het plezier in de ploeg van Boeve en oogde in de Vierdaagse als herboren. Hij blijft bescheiden. ,,Als je vier keer in een goede positie zit om te winnen, is het wel lekker als je het afmaakt. Word je alleen maar tweede en derde, dan gaat dat tussen de oren zitten. Nu valt het ineens allemaal de goede kant op.’’ En over de afgelopen jaren: ,,Twee jaar terug was ik zeker niet slecht, maar had ik een andere rol in de ploeg. Dan blijven de resultaten misschien wat achter als je puur naar de uitslagen kijkt, maar dat betekende niet dat ik slecht reed. Nu zit ik echt wel in een goede flow. Ik heb het heel druk thuis met het werk en met schaatsen, maar dat loopt allemaal. Dat loopt heel goed zelfs.

Dan komen de resultaten ook sneller. Als je een goeie kop hebt, kun je wedstrijden winnen.’’

Elfstedenhal, Leeuwarden Schaatsen.nl/live

DAIKIN NK SHORTTRACK 2022 Vrijdag 31 december 2021 & Zondag 2 januari 2022 Hoofdsponsors Shorttrack

Eventpartners

Shorttrackers weer in de arena in Leeuwarden

D

Allroundtitels op het spel

e geschiedenis herhaalt zich voor de shorttrackers.

Een jaar geleden werd er in de Elfstedenhal in Leeuwarden zonder publiek gestreden om de nationale allroundtitels, en dat gaat rond de jaarwisseling helaas opnieuw gebeuren. Maar of de geschiedenis zich ook op het ijs gaat herhalen, is maar de vraag.

Natuurlijk hoeven we er niet moeilijk over te doen dat Suzanne Schulting de torenhoge favoriet is bij de vrouwen om haar titel te prolongeren. Als de Friezin de laatste jaren iets heeft duidelijk gemaakt, is het wel dat zij de beste shorttrackster

ter wereld is. Buiten de landsgrenzen, en zeker niet daarbinnen, kan er momenteel iemand tippen aan Schulting. Aan de andere kant: shorttrack blijft shorttrack.

Spectaculair en vooral onvoorspelbaar.

Een valpartij of een penalty ligt altijd op de loer, en dan kan zomaar alles anders zijn.

Oók voor Suzanne Schulting.

Bovendien is er een nieuwe generatie die Schulting maar al te graag naar de kroon zou steken. Xandra Velzeboer en Selma Poutsma flankeerden de kampioene een jaar geleden al op het podium en zullen er alles aan doen om Schulting opnieuw het vuur na aan de schenen te leggen, net als Yara van Kerkhof. Aan de andere kant zal in de aanloop naar de Spelen voor iedereen

ook een ander aspect meespelen: heel blijven.

Veranderd Bij de mannen lijkt de strijd om de titel meer open. Die is nu nog in bezit van Dylan Hoogerwerf, maar er is in een jaar tijd best veel veranderd. Sjinkie Knegt stond destijds nog aan het begin van zijn herstel, maar is inmiddels weer een rivaal om rekening mee te houden. Dat geldt ook voor de jonge honden die een jaar verder zijn in hun ontwikkeling. Sven Roes en de broers Jens en Melle van ’t Wout kunnen het inmiddels iederéén lastig maken. En dan zijn er natuurlijk nog ervaren mannen als Itzhak de Laat en Daan Breeuwsma.

Ook de Spelen hebben nog invloed. De Laat, Knegt, Roes en Jens van ’t Wout zijn al zeker van deelname in Peking. Voor de anderen is het NK nog een kans om iets te laten zien aan bondscoach Jeroen Otter. geldt trouwens ook bij de vrouwen, waar Schulting, Velzeboer, Poutsma en Van Kerkhof al zeker zijn.

Finales te zien via livestream Het Daikin NK shorttrack wordt afgewerkt in twee delen. Op vrijdag 31 december hebben de voorronden plaats, terwijl twee dagen later de finales worden afgewerkt. Die hoeft niemand te missen, want er wordt een livestream verzorgd, die te zien is via schaatsen.nl/live Het programma: Vrijdag 31 december.

Voorrondes van 10.00 tot 14.00.

Zondag 2 januari. Finales van 11.00 tot 16.30

Een jaar geleden: Suzanne Schulting legt in een creatieve selfie zichzelf en Dylan Hoogerwerf vast als allroundkampioenen. (Foto Neeke Wassenbergh-Smit)

NK live op NOS Het is treurig, maar waar: het NK van de marathonschaatsers mag niet worden bezocht door toeschouwers. Dat levert een titelstrijd in een bijzondere ambiance op. Toch hoeft niemand iets van de strijd te missen. De NOS zendt het NK namelijk live uit. Die NOSbeelden wordt ook doorgezet naar de livestream, die te volgen is via Schaatsen.nl/live. Het programma ziet er als volgt uit: 16.00 uur: Dames (100 ronden) 17.30 uur: Heren (150 ronden)

Nationale titels marathonschaatsers op spel op nieuwjaarsdag

Titanenstrijd in Alkmaar

N

et zo traditioneel als het schansspringen in Garmisch Partenkirchen is inmiddels op nieuwjaarsdag ook de strijd om de nationale titels op kunstijs voor de marathonschaatsers. Op het doorgaans zware ijs in Alkmaar belooft dat deze keer een ware titanenstrijd te worden.

Het is inmiddels alweer twee jaar geleden dat de nationale titels voor de marathonschaatsers vergeven werden.

Dat gebeurde in Enschede, waar bij de mannen een lang gekoesterde wens van Gary Hekman in vervulling ging, en er bij de vrouwen eigenlijk niets nieuws onder de zon

was. Daar tekende Irene Schouten voor haar inmiddels al voor haar vijfde Nederlandse titel tekende. Dat waren er ook meteen vijf op rij, waarmee Schouten meteen Atje Keulen-Deelstra uit de boeken reed. De Friese legende tekende in de jaren zeventig voor vier nationale titels op rij.

De schaatsster uit Andijk heeft al aangekondigd dat ze ondanks haar aanstaande olympische missie aanwezig is in Alkmaar. Daar kan ze dan nóg een record vestigen met een zesde titel. Dat deed namelijk nooit iemand voor haar.

Als je kijkt naar het damespeloton lijkt de concurrentie toch vooral te komen uit de eigen gelederen van haar ploeg Zaanlander.

Marijke Groenewoud is sterk en snel en kan

Gary Hekman en Irene Schouten zijn de kampioenen van 2019. In Alkmaar worden de opvolgers bekend. (Foto Neeke Wassenbergh-Smit) een serieuze bedreiging vormen voor de ambities van Schouten. Aan de rest van het peloton de taak om de hegemonie van de formatie van Jillert Anema te doorbreken.

Hekman Dat laatste deed Gary Hekman twee jaar geleden in Enschede. Al vele jaren aasde de man uit Kampen op een titel, maar die belandde steevast in de handen van een rijder van Anema. Vanaf 2010 won zijn ploeg liefst tien titels op rij, waarvan Arjan Stroetinga er niet minder dan zes voor zijn rekening nam. Maar dit jaar zou weleens werkelijk álles anders kunnen zijn. Stroetinga is er namelijk niet meer bij. Hij nam na het nooit verreden vorige seizoen afscheid van de sport. En Hekman is er weliswaar nog wél, maar de sprinter van Hoolwerf Heiwerken/ AB Vakwerk is verre van fit. Hekman kampt al enige tijd met problemen aan de schildklier.

Dat gaat steeds beter, maar hij is nog lang niet de oude en rijdt vooralsnog meestal in dienst van zijn ploeg. Die schuift wel een andere kandidaat naar voren. Evert Hoolwerf heeft tijdens de Trachitol Trophy laten zien dat hij weer één van de rapste mannen is in het peloton. De concurrentie komt mede van zijn jongere broer Bart Hoolwerf, die rijdt in het geel van Jumbo-Visma. De twee zijn aan elkaar gewaagd en een broederstrijd in de finale zou een fantastische apotheose van het NK zijn. Maar er is ook nog Sjoerd den Hertog, die na drie mislukte pogingen ook zijn zinnen op de titel heeft gezet. De schaatser uit Groningen zal in een sprint de grote troef zijn van Royal A-ware, jawel, de ploeg van Jillert Anema. Maar over 150 ronden is er van alles mogelijk, zeker op het doorgaans zware ijs van Alkmaar. Daar ligt een titanenstrijd op de loer.

ZATERDAG 1 JANUARI - DE MEENT - ALKMAAR

NK MARATHON

13:15 NEO-SENIOREN DAMES 14:15 NEO-SENIOREN HEREN DE TOPDIVISIEWEDSTRIJDEN ZIJN

16:00 DAMES TOPDIVISIE

LIVE TE VOLGEN VIA DE NOS EN

17:30 HEREN TOPDIVISIE

OP SCHAATSEN.NL/LIVE

SCHAATSEN.NL/MARATHON

E ve n t p a r t n e r

H o o f d s p o n s o r va n s c h a at s e n d N e d e r l a n d

#MEERMARATHON

- DECEMBER 2021 - 11

Alternatieve Elfstedentocht Weissensee 2022 AFGELAST! We hopen jullie in 2023 weer te verwelkomen

KNSB werkt hard aan alternatieve kalender marathonschaatsers

Schrappen Weissensee doet pijn

De altijd idyllische Weissensee krijgt ook komend jaar geen bezoek van de Nederlandse schaatsers. (Foto’s Neeke Wassenbergh-Smit)

D

e kogel is door de kerk. Voor het tweede jaar op rij moeten schaatsliefhebbers én het marathonpeloton het doen zonder wedstrijden op de Weissensee. Zelfs een dag uitstel van de beslissing kon geen betere boodschap opleveren.

In de vroege ochtend van de zeventiende december moesten Toine Doreleijers en Hendrik-Jan van de Bogaart de boodschap brengen die ze niet wílden brengen. De twee organisatoren van de Alternatieve Elfstedentocht Weissensee vertelden dat er ook in 2022 geen evenement kan plaatsvinden op de Weissensee. ,,Dat geldt voor zowel de toertochten als de wedstrijden voor het marathonpeloton’’, aldus Toine Doreleijers.

Het is de mededeling die zij niet alleen zelf vreesden, maar die ook met angst en beven tegemoet werd gezien door de duizenden die soms al vele jaren lang afreizen naar de Weissensee. ,,Het spijt ons en het doet echt

pijn’’, stelt Doreleijers. ,,Maar er waren echt te veel onzekerheden. In Oostenrijk is men bovendien heel bevreesd voor de Omicronvariant, en van daaruit zou de situatie zelfs alleen maar minder kunnen worden.’’

Het besluit dat volgde op overleg met de Kreis Spittal en de gemeente Weissensee raakt ook Doreleijers en Van de Bogaart zelf hard. Alle voorbereidingen waren immers al getroffen om na de geannuleerde editie van 2021 straks in 2022 weer terug te komen met het traditionele evenement in het mekka voor de natuurijsliefhebbers van Nederland. Doreleijers: ,,Onlangs was ik ergens waar beelden werden vertoond van de Weissensee, en dan sta ik toch met een brok in mijn keel. Dat we nu opnieuw het besluit moeten nemen om een editie te annuleren is vreselijk moeilijk, maar er zijn geen alternatieven. Het is wat het is. We kunnen alleen maar onze wonden likken en hopen dat we in 2023 weer een mooi evenement kunnen neerzetten.’’

Ook voor de marathonschaatsers en Willem

Hut, discipline manager van de KNSB, is dit – weer – een tegenvaller. Iedereen hoopte immers op een terugkeer naar de Weissensee na een jaar afwezigheid, maar dat gaat nu nóg een jaar duren. Betekent ook dat de wedstrijden voor de Grand Prix in de huidige opzet uit de kalender wegvallen. ,,Dit is inderdaad een tegenvaller’’, beaamt Willem Hut. ,,Bij gebrek aan Nederlands natuurijs is de Weissensee toch de bakermat geworden van schaatsen op natuurijs.

Evenementen met veel publiek, wedstrijden en toertochten voor duizenden rijders; dat moeten we allemaal nu opnieuw missen. Maar ook al was het doorgegaan, al hadden we dat met elkaar kunnen realiseren, dan nog zou het geen editie worden zoals de mensen gewend zijn.

Wedstrijden en toertochten, kijken bij elkaar, dat was allemaal heel complex geworden. Er zou echt sprake zijn geweest van een uitgeklede versie. Maar dan nog is dit zuur voor de hele gemeenschap van de natuurijsliefhebbers.’’

Alternatieve kalender Voor Hut zelf is er meteen weer werk aan de winkel. Want de kalender voor de marathonschaatsers gaat op de schop nu er een gat valt van 22 januari tot liefst 12 februari. De wedstrijden op het Oostenrijkse bergmeer stonden gepland van 27 januari tot en met 2 februari, waarna het peloton ook nog een weekje rust was gegund.

Drie weken zonder wedstrijden is te lang,

Het Zweedse Luleå is een alternatief. Daar kan eventueel het verblijf voor de Gran Prix worden verlengd.

weet Hut als oud-marathonschaatser zelf maar al te goed. ,,Daarom waren we al bezig met een alternatieve kalender. Want als corona één ding heeft geleerd, is het dat je nooit goed genoeg voorbereid kunt zijn. Vorig jaar hebben we niet alleen een plan B gemaakt, maar waren de letters van het alfabet uiteindelijk zo’n beetje op.

Momenteel kunnen we nog wel vasthouden aan plan A, de reguliere kalender met helaas wat kleine aanpassingen. Hoe spijtig die ook zijn voor publiek en Beloften, we rijden nog steeds. Daarnaast waren we wel voorbereid, is er gewerkt aan een plan B en gaan we dat nu toe in detail uitwerken met een gewijzigde wedstrijdkalender.’’

Luleå Eén van de wijzigingen zou een langer verblijf in het Zweedse Luleå kunnen zijn.

Die optie wordt nu bestudeerd door Hut. In de huidige kalender zou er aan de Zweedse kust worden gereden van 23 tot en met 26 februari, waarbij de Sea Ice Classic op 26 februari de finale van de Grand Prix zou zijn.

Er zijn diverse opties. Er kan aan de voorkant een langer verblijf worden gepland, of aan de achterkant. Maar het is ook mogelijk het hele verblijf in Zweden op een ander moment te plannen en dan bijvoorbeeld eerst de Marathon Cup op kunstijs af te ronden. Het is een uitdagende puzzel voor Hut. ,,Het is lastig plannen. Vooral het kiezen van goede tijdstippen is belangrijk, zowel sporttechnisch als organisatorisch en ook nog als het gaat om de uitzendingen van de NOS. We hebben immers ook nog te maken met de Olympische Spelen. Het is complex, maar we werken er hard aan.’’

- NOVEMBER 2021 - 13

Na een ommetje een lekker kommetje.

Dat kan alleen maar Unox zijn.

503036 WT Unox inhaker Ommetje Dagblad 251x375 NP.indd 1

24/02/2021 16:44

16:44

Kai Verbij beseft dat één mogelijke kampioen moet thuisblijven

Rekening met elk scenario Kai Verbij: ,,Een OKT is gewoon niet heel prettig.’’ (Foto’s Neeke Wassenbergh-Smit)

H

et niveau van de Nederlandse sprinters is momenteel bizar hoog. Zeker op de duizend meter, met vier potentiële olympisch kampioenen. Daarvan zal er hoe dan ook eentje thuis moeten blijven. Kai Verbij, de wereldkampioen, weet het. ,,Ik houd rekening met elk scenario.’’

Hij is, vertelt Kai Verbij, best tevreden over het blok World Cups dat hij draaide. En dat heeft niet eens alleen betrekking op zijn prestaties. Die konden beter, vindt hij. ,,Maar ik ben in ieder geval ook niet ziek geworden. Er gaat veel corona rond momenteel, dus dit is prima zo.’’

Het virus is één van de zorgen van de sprinter van Jumbo-Visma. ,,Ja, af en toe wel. Je hoort toch van steeds meer gevallen, ook dicht om je heen. Dan zijn er weer wat rijders of coaches positief, en dat is altijd wel een beetje schrikken. Gelukkig woon ik in Heerenveen, en kom ik niet in contact met veel mensen. Maar je houdt er wel altijd rekening mee, zeker zo kort voor zo’n belangrijk toernooi als het OKT. Dan wil je niet nog even corona oplopen.’’

In de eerste cyclus van de World Cup konden de Nederlandse schaatsers zich eindelijk weer eens meten met de concurrentie uit de hele wereld. Een jaar lang waren de Aziaten buiten het blikveld gebleven, reden ze geen races met de Europeanen en de Noord-Amerikanen.

Tijdens de vier wedstrijden in Polen, Stavanger, Salt Lake City en Calgary kon Verbij in ieder geval weer wat wijzer worden over de vorm van de Aziaten. Die verrasten hem niet. ,,Ze staan er goed voor, rijden snelle tijden. In ieder geval op de 500 meter, op de 1000 meter valt het nog wel mee. Maar dat hadden we van tevoren ook verwacht. We wisten wel dat die Japanners vrij sterk waren op de 500 meter, en dat bewijzen ze nu ook. Volgens mij hebben

er al drie individueel een 500 meter gewonnen, dus dat geeft wel aan dat ze in vorm zijn. Maar dat geldt ook voor Laurent Dubreuil en Viktor Mushtakov.’’

Niveau Zelf tast hij nog een beetje in het duister over zijn vorm. ’Lastig te zeggen’, zoals Verbij het kort samenvat. Na het NK was hij een week lang ziek, trainde niet. ,,Daarna gingen we naar Polen en was het een beetje ‘mwah’. Stavanger was al iets beter, maar ik merkte wel dat ik fysiek nog niet heel fit was. Daarna hebben we nog een trainingskampje gedraaid en zijn we afgereisd naar Salt Lake. Niet ideaal, maar op zich heb ik daar wel niveau kunnen laten zien. Nu zitten we een beetje in de taperfase waarin we veel rust nemen. Dan zie je vaak wat zo’n trainingsperiode heeft gedaan, of je sterker en sneller bent geworden. Dat is nu nog een beetje afwachten.’’

Kai Verbij begint tussen kerst en nieuwjaar aan zijn derde olympisch kwalificatietoernooi. ,,De tweede die echt serieus is’’, vult hij meteen aan. ,,Bij de eerste keer was de kans op de Spelen niet zo heel groot. Ik ging er wel voor, maar achteraf was dat een beetje onrealistisch.’’ Niettemin kunnen de voorgaande ervaringen waardevol zijn. Verbij haalt de schouders op. ,,Ik weet het niet. Een OKT is gewoon niet heel prettig. Uiteindelijk is het een normale kwalificatiewedstrijd zoals we elk jaar in december meemaken. Eigenlijk is er niet veel anders aan, maar er ligt natuurlijk wel een bepaalde druk op die het allemaal weer heel spannend maakt. Vooral de sprint. Op de 500 meter zijn er niet heel veel plekken, op de 1000 meter wel, maar op die afstand zijn er weer heel veel concurrenten.’’

Dat is wel een dingetje. Nederland telt sowieso vier mannen die stuk voor stuk olympisch goud zouden kunnen pakken.

Er kunnen er echter maar maximaal drie

mee naar de Spelen. ,,Betekent dat er één potentiële kampioen thuis moet blijven’’, weet ook Verbij, zelf de regerend wereldkampioen op die afstand. ,,Vier heel goede rijders op de 1000 meter is een luxe voor Nederland, maar iets minder chill voor de atleten zelf, waaronder ik, haha. Als je een goede dag hebt kun je winnen, heb je een mindere kan je vierde worden. Dat is nu eenmaal de situatie omdat het niveau zo hoog is, daar ben ik me zelf ook van bewust.

Daarom houd ik rekening met elk scenario.

Het enige dat ik kan doen is hard schaatsen en dan zie ik wel of het genoeg is.’’

Over het hele fenomeen olympisch kwalificatietoernooi is Kai Verbij helder.

Dat is, zegt hij eerlijk, wel een last. ,,Van de buitenlandse rijders is driekwart al geplaatst. Slechts een paar landen zoals Japan hebben nog wel een kwalificatietoernooi.

Maar de rest heeft dus gewoon een heel lange periode om naar de Spelen te kunnen trainen. Wij moeten ondertussen eigenlijk geforceerd een trainingsblok draaien tijdens de World Cups, waardoor we die weer niet heel serieus kunnen nemen. Buitenlanders hoeven dat niet te doen. Voor ons zit het seizoen iets anders in elkaar, is het logistiek

lastiger.’’

Daarmee geeft hij eigenlijk aan dat die World Cups momenteel geen maatstaf zijn voor de internationale verhoudingen. ,,Nee, zeker niet. Het seizoen duurt nog heel erg lang en heel veel rijders kunnen nog doorgroeien. De meeste Nederlanders delen het zo in dat ze aan het einde van het seizoen op hun piek zijn. Daarom vind ik het te vroeg om conclusies te trekken hoe wij ervoor staan ten opzichte van de buitenlanders.’’

MEMORABELE MARATHONS

Marathonschaatsen is al tientallen jaren een sport die boeit. Op kunstijs, maar zeker op natuurijs. Vooral dáár geldt het recht van de sterkste, en slechts een enkele keer dat van de gelukkigste. De schaatsers van de lange adem zijn avonturiers, doorzetters, de cowboys van het ijs. En ze maakten door de jaren heen flink wat mee. In deze serie verhalen haalt SkateNL voor de liefhebbers de mooiste en meest memorabele momenten terug.

Afvalrace in hels D

e Weissensee is zonder twijfel één van de fijnste plaatsen om te zijn, en zeker ook om te schaatsen. Als de winterzon het bergmeer beschijnt, is het heerlijk toeven. Maar soms laat de Weissensee ook z’n tanden zien. Zoals op die tweede februari in 2013.

Een heuse sneeuwjacht veranderde de Alternatieve Elfstedentocht in een slagveld in een wedstrijd die bol stond van drama.

Ze hebben allebei aan een half woord genoeg, Simon Schouten en Erna Last-Kijk in de Vegte. Zodra het woord ’memorabel’ valt, gaat het al over die tocht in 2013. ,,Daar beginnen mensen nog best vaak over. Das toch een wedstrijd geweest die is blijven hangen’’, vertelt Erna Last-Kijk in de Vegte, inmiddels 35 jaar en moeder van vier kinderen. Bij Simon Schouten is dat niet anders. ,,Ik zie nog regelmatig foto’s voorbijkomen.’’

De twee waren de winnaars van

misschien wel de heftigste Alternatieve in de historie. De dag begon nog lieflijk.

Beetje zon, niet te koud. ,,Maar het was al voorspeld’’, weet Schouten nog.

En dit keer was dat een voorspelling die uitkwam. Bij de eerste vlokjes sneeuw was het allemaal nog mooi en leuk, maar de bak sneeuw die daarna werd uitgestort over de Weissensee maakte het bergmeer tot een hel voor schaatsers. ,,De temperatuur viel op zich nog wel mee’’, herinnert Schouten zich. ,,Het waren vooral de scheuren die het zwaar maakten, die voor een slagveld zorgden.

Je zag ze gewoon niet. De ene na de andere maakte een smakker en daardoor haalden ook veel mensen de finish niet.’’

Last-Kijk in de Vegte kan dat alleen maar onderschrijven. ,,Het was één grote afvalrace. Een gevecht meer nog tegen de elementen dan tegen elkaar. Door al die sneeuw zag je ook niks meer. Geen scheuren, elkaar, niks.’’

Onbegonnen werk IJsmeester Norbert Jank gooide al zijn materieel er tegenaan om de sneeuw van het ijs te krijgen, maar dat was al snel onbegonnen werk. Ook voor Jank was dat een strijd die hij niet kon winnen. ,,Het ging zó hard met de sneeuw, onvoorstelbaar. Ik had dat niet eerder meegemaakt en heb het daarna ook nooit meer gezien’’, vertelt Last-Kijk in de Vegte. ,,Met een gewone sportbril op zag je al snel niets meer. Ik heb halverwege nog gewisseld, heb ik een skibril aangepakt. Was een goeie zet.’’

Simon Schouten zag hoe om hem heen de groep van 102 gestarte rijders snel uitdunde. ,,Uiteindelijk kwamen er maar 21 over de finish, dat zegt genoeg.

Bij ons was Rob Hadders eigenlijk de

Geen 18, geen alcohol

Trots op onze schaatsers en boeren!

16 - DECEMBER 2021 -

else sneeuwjacht kopman. Hij zat ook in de eerste groep, maar Frank Vreugdenhil zag hoe hard ik reed en vertelde dat ik er maar zelf heen moest rijden en ervoor moest gaan. Ik ben gesprongen, en klapte er meteen overheen. Ik voelde dat als ik wat wilde, ik het nú moest doen.’’

Op dat moment waren de vrouwen al klaar. Hun wedstrijd werd ingekort tot 150 kilometer. Erna Last-Kijk in de Vegte was het daar niet helemaal mee eens. ,,Ik was echt een beetje boos, klopt’’, zegt ze met een lach. ,,Ik dacht echt van ‘ja, hallo, we doen hier wel een 200’. Maar achteraf was dat natuurlijk een heel goeie beslissing.’’

Folie Dat zag ze wel nadat ze zelf over de streep was gekomen. Achter de finish hadden de beelden meer weg van een aflevering van Mash. Overal zaten en lagen rijdsters volledig kapot op het ijs of op bankjes, gewikkeld in doeken en folie. ,,Mensen werden trillend van het ijs gedragen, en ik zie ook Elma de Vries nog zitten, helemaal in doeken gewikkeld. Ik was wel een beetje verbaasd, want zelf was ik helemaal niet onderkoeld of zo. Het is echt wel wat ze zo vaak zeggen, de winnaar heeft nergens last van.’’

Simon Schouten snelde solo naar de winst. Twintig kilometer lang moest de toen pas 22-jarige Noord-Hollander het alleen doen in omstandigheden die volwassen kerels allang hadden gesloopt. ,,Het was goed te doen’’, zegt Schouten nu. ,,Ik houd er wel van als het zwaar is en moeilijk wordt. Aan de andere kant, als ik beelden terugkijk lijkt het wel of we geparkeerd stonden. Er zat geen snelheid in. Maar

ik had een redelijk grote voorsprong en er stonden ondanks het slechte weer nog steeds mensen langs de kant. Dat hielp.’’

Bevrijding Voor Erna Last Kijk in de Vegte was het ook meteen haar laatste Alternatieve.

De rijdster van Palet Schilderwerken stopte na dat seizoen, maar ze nam wel afscheid op de mooist denkbare manier, namelijk met een reeks prachtige resultaten. ,,Ik was de week al begonnen met een overwinning in de Aart Koopmans Memorial. Dat voelde als een bevrijding. Ik kwam al vanaf mijn vijftiende op de Weissensee en wilde daar zó graag een keer winnen. Daarna stond ik op het podium in het NK en dan nog die zege in de Alternatieve. Dat was wel echt de meest helse tocht uit mijn loopbaan.

Maar elke keer als er wordt gereden op de Weissensee denk ik ‘o, wat was dat toch geweldig’. Tien jaar na die overwinning wil ik er weer heen. Het kriebelt toch wel. Nee, niet meer om mee te doen, haha.’’

Simon Schouten reed nog wat jaartjes door, boekte nog prachtige overwinningen voor hij – te vroeg – stopte. Maar die race op de Weissensee blijft hem altijd bij. ,,Ik kijk daar zeker met trots op terug. Had de Alternatieve best vaker willen winnen, maar dat is moeilijk, zeker als er meer op je wordt gelet. Of het de mooiste was? Ja, ik denk het wel. Ik verdiende de winst, profiteerde niet van anderen maar heb op eigen kracht gewonnen.

Dat vind ik mooi. Mannen tegen de elementen, dan blijft echt de sterkste over. Als ik dan nu die wedstrijden zie, zakt mijn broek weleens af. Er wordt toch niet meer écht gereden?’’

®

- DECEMBER 2021 - 17

Gespecialiseerd in prefab-wapening en verwerking op de bouw Vestigingen in Drachten, Kootstertille en Schuilenburg

IJZERSTERK IN MAATWERK! Postbus 107 9200 AC Drachten WADRO BV tel. (0512) 33 23 11 Wadro Drachten BV tel. (0512) 58 28 22 Wapeningscentrale Kootstertille tel. (0512) 33 18 04 WADRO Schuilenburg BV tel. (0512) 33 23 11

GLOVE CUTPROOF Ook in zwart leverbaar

BACKPACK

Special made for iceskating + skeelersport in 5 colors.

f

www.ICETEC.nl

18 - DECEMBER 2021 -

NIEUW! LEG-ANKLE PROTECTOR 2in1

INTERVIEW Nederlandse Loterij is op zijn plek bij de schaatssport

Mooie match van dna

D

e Nederlandse Loterij werd ruim een jaar geleden gepresenteerd als nieuwe partner van de KNSB. Een makkelijk debuut kende het bedrijf niet, om maar in sporttermen te blijven.

Corona gooide aardig wat roet in het eten. Toch is Nederlandse Loterij zeer op z’n plek bij de schaatssport, stelt Joost Zuure. ,,Een oer-Hollandse sport die past bij ons dna.’’

De samenwerking tussen KNSB en Nederlandse Loterij kwam tot stand nadat de toenmalige hoofdsponsor KPN een nieuwe stap maakte. Een goede match, vindt Joost Zuure, Head of Sponsoring bij Nederlandse Loterij. ,,Schaatsen is een oer-Hollandse sport die heel erg goed past bij ons dna. Wij zijn voor een gelukkig, gezond en sportief Nederland. In de basis hebben wij bovendien veel met sporten, omdat een groot deel van ons nettoresultaat terugvloeit naar de sport.

Als we dan kunnen doorinvesteren over de as van de sport, dan doen we dat graag.

En schaatsen is een dynamische sport met iconische helden, een prachtig verleden en echt oranje Hollands dna.’’

Nederlandse Loterij is de naam achter negen bekende kansspelen, waaronder de Staatsloterij, Lotto, Miljoenenspel, Eurojackpot, Lucky Day en TOTO Sport. ,,We zijn in 2016 ontstaan uit een fusie tussen Lotto en Staatsloterij’’, legt Zuure uit. ,,Die laatste was van origine een staatsbedrijf waarbij het nettoresultaat terugvloeide naar de staatskas, terwijl wij vanuit de Lotto-kant een fondswervende loterij waren, waarvan de volledige opbrengst terugvloeide naar de sport en achttien vastgekoppelde goede doelen.

Die twee bedrijven zijn verenigd, waarbij nu volgens een vaste verdeelsleutel geld terugvloeit naar de sport. In het afgelopen jaar was dat zo’n 45 miljoen euro. Dat is afdracht, nettoresultaat.’’

Zichtbaar Daar bovenop zijn er met een aantal

partijen sponsorovereenkomsten voor de inkoop van additionele rechten. ,,Dat zijn rechten op bijvoorbeeld boarding of hospitality. Zo zijn we ook zichtbaar op de schaatskleding van de sporters. De sport, lees: NOC*NSF, is aandeelhouder in ons bedrijf, net als die achttien doelen en de staat. Samen hebben ze een vaste verdeelsleutel waarover ons nettoresultaat terugvloeit de samenleving in.’’

Lotto is natuurlijk al geen onbekende in de schaatssport. Eerder verbond het bedrijf zich al aan de ploeg van coach Jac Orie, die destijds nog door het leven ging als de formatie Lotto-Jumbo, met zowel schaatsen als wielrennen binnen de organisatie. ,,Klopt’’, beaamt Zuure. ,,Onze heritage in de sport is natuurlijk sterk aanwezig. Eén van de reden waarom we destijds topten was de grote steeds internationaler worden commerciële ploeg. Dat dreef iets verder van ons dna, en dat is echt de core van de Nederlandse sport. Wij zijn weer dichter bij dat eigen dna gekomen door de

samenwerking met sportbonden, de KNWU en de KNSB, waar de vertegenwoordigende atleten nog echte Nederlandse sporters zijn.’’

Prachtig toetje Het eerste jaar van de samenwerking met de KNSB was niet meteen het gelukkigste.

Een jaar met hoogte- en dieptepunten, stelt Zuure. ,,Maar aan dat dieptepunt kon de schaatssport weinig doen. Er is veel gereden in lege stadions waardoor er qua activaties nog niet uit kwam wat we zelf graag wilden. Maar de relatie met de bond is heel sterk, en samen hebben we goed gekeken naar een alternatieve invulling.

Een prachtig toetje was natuurlijk wel het natuurijs, waar we nog wel het een en ander rondom hebben kunnen activeren, zoals bijvoorbeeld een ode aan het schaatsen. Die video is echt viral gegaan.’’

Zuure zag verder fantastische resultaten van fantastische sporters. ,,We zijn blij dat we de KNSB hebben kunnen ondersteunen

De naam van Nederlandse Loterij prijkt prominent op het rechterbeen van de langebaanschaatsers. (Foto Neeke Wassenbergh-Smit)

Joost Zuure, Head of Sponsoring bij Nederlandse Loterij. in een periode waarin een grote sponsor die heel belangrijk is geweest een andere route heeft gekozen en wij een gedeelte daarvan hebben kunnen opvangen, samen met andere sponsoren. Dit past gewoon enorm goed. Staatsloterij is nog een extra merk dat activeert rondom het schaatsen. Dat is 295 jaar historie, zoals de schaatssport ook bij de historie van Nederland hoort. Dat zijn heel mooie merkwaarden die passen.’’

Shorttrack Nederlandse Loterij zal zich straks laten zien met activaties rond de Spelen. ,,Schaatsen speelt daarin voor ons een belangrijke rol. De langebaan, maar inmiddels hebben we ook shorttrack verder omarmd. Daarmee zijn we een nieuwe fase ingegaan.’’ Voor de activaties rond de Spelen zijn verschillende scenario’s verwerkt. ,,We hadden ook prachtig mooie plannen rond de Coolste Baan, maar ook daarin brengt corona te veel onzekerheid.’’

Zuure en Nederlandse Loterij zijn inmiddels behoorlijk nieuwsgierig naar een normaal schaatsseizoen. ,,Zeker.

Daar hebben we ontzettend veel zin in, want dat is toch alweer even geleden.

Wij kunnen niet wachten, staan te springen. En onze klanten natuurlijk ook. Wij hadden nu heel graag prachtige activaties willen doen met onze klanten, hadden heel graag al die oranje helden naar toptijden willen schreeuwen.

Maar daar zullen we geduldig op moeten wachten. We zijn al decennialang een betrouwbare partner van de sport, daar maakt een coronajaar geen barsten in.’’

Voor de komende weken staat Nederlandse Loterij te trappelen de dingen die eerder zijn voorbereid naar buiten te brengen. ,,We kijken nog steeds uit naar een heel bijzondere sportwinter.

Eerst maar eens genieten van dat mooie OKT, want we kunnen gelukkig nog steeds naar mooie topsportprestaties kijken in een periode waarin we allemaal veel thuis moeten zitten. Ik zou iedereen aanraden: blijf lekker op de bank zitten en ga schaatsen kijken.’’

- DECEMBER 2021 - 19

Enthousiast over schaatsen?

Als eerste op de hoogte van het schaatsnieuws, de leukste acties en ticketverkoop.

Schrijf je in voor #Schaatsfan De schaatsen.nl-mailing

Schrijf je in

Friezin in pak van Skadi weer een topper in het peloton

Aggie Walsma als herboren Aggie Walsma: ,,Ik kan wel heel stoer zeggen dat ik de afgelopen jaren nooit heb getwijfeld, maar zo werkt het niet.’’ (Foto’s Neeke Wassenbergh-Smit)

A

ggie Walsma boekte ooit in Hoorn haar eerste zege, waarvan het zich lang liet aanzien dat dit ook meteen haar laatste zege was. Maar na haar overstap naar team Skadi lijkt de Friezin begonnen aan haar tweede jeugd. En in die Vierdaagse volgde ook – eindelijk – die tweede zege. ,,Het loopt allemaal lekker’’, constateert Aggie Walsma ten overvloede.

Voor die overwinning in Hoorn moest Aggie Walsma wel even diep in haar geheugen graven. Ze pakte daar de winst in de eerste Sjoerd Huisman Bokaal, en op dat moment schreven we november 2014. ,,Goh, zo lang geleden alweer?’’, stelt Walsma verwonderd. Ze reed destijds nog in het pak van Gardena en beleefde eigenlijk min of meer haar doorbraak. ,,Naast die zege in Hoorn werd ik ook nog vierde in het eindklassement. Dat was echt een topjaar waarin ik ook heel stabiel reed.’’

Walsma maakte de overstap naar het grotere Cenned, was daar een gewaardeerde kracht die ook nog podiumplaatsen veroverde, maar zo sterk als ze reed in dat ene jaar kwam ze niet meer voor de dag. ,,Je stapt vol goede moed over naar een andere ploeg en hoopt die lijn door te trekken, maar helaas loopt die niet altijd recht omhoog. Er waren wat dalinkjes, en die duurden iets langer dan gehoopt.’’

En zoals elke topsporter die niet presteert zoals gewenst, is ook de nuchtere Aggie Walsma dan toch een twijfelaar. ,,Natuurlijk.

Ik kan wel heel stoer zeggen dat het niet zo is, maar zo werkt het niet. Ik denk dat iedereen wel twijfels krijgt als de resultaten opeens niet meer komen.’’ Maar het is, zegt ze, niet zo dat ze een tweede overwinning al uit haar hoofd had gezet. ,,Dat is namelijk

Aggie Walsma, winnend in Amsterdam. ,,We werden met z’n allen even gek van vreugde.’’

het mooie van marathonschaatsen. Er speelt zóveel mee, en het is zó anders dan de langebaan waar je zelf een tijd moet rijden en dat is het. De marathon is een spel waarin dingen ook goed moeten uitpakken voor je. Natuurlijk heb je daar wel zelf een groot aandeel in, maar je bent ook afhankelijk van heel veel andere factoren.

Dat zat de afgelopen jaren niet altijd mee, maar nu loopt het blijkbaar allemaal wél lekker.’’

Herboren Daar miszegt ze helemaal niets mee.

In dienst van team Skadi oogt de inmiddels 34-jarige Aggie Walsma ineens als herboren. De eerste indicatie daarvan was al een podiumplek in de openingsmarathon in Amsterdam, maar ook daarna reed de schaatsster uit Bolsward sterk en klom ze zelfs naar een tweede plek in het klassement, al moest ze daarna weer voorrang geven aan Ineke Dedden, mede door een val in Deventer.

Die stap naar Skadi kwam min of meer wat toevallig tot stand, vertelt Walsma, die ook nog 32 uur per week werkt als buurtsportcoach. ,,Mijn oude team PTH viel uit elkaar en ik moest dus iets anders vinden. Uit mijn tijd bij Bewustwinkelen. nl kende ik Clarissa van Maaren nog. We hebben even contact gehad en zo is het balletje gaan rollen.’’ In voetbaltermen zou je Walsma kunnen omschrijven als een ’grote aankoop’ voor Skadi, maar zo ziet ze het zelf beslist niet. ,,Nee joh. Zij zochten nog iemand, waren met meer dames in gesprek en uiteindelijk ben ik het geworden. Zo simpel is het.’’

Maar sinds die overstap lijkt alles ineens weer op z’n plek te vallen. Blijkbaar, zegt Walsma nog wat behoudend. ,,Je weet dat natuurlijk nooit vooraf, maar tot nu toe pakt het allemaal heel goed uit, en daar ben ik blij mee.’’ Een echte verklaring heeft ze daar niet direct voor. ,,Het loopt gewoon heel lekker in het team. Dat was al zichtbaar

in de eerste wedstrijd, maar bijvoorbeeld ook weer in de tweede in Enschede. Het teamgevoel is goed, niemand verzaakt in de wedstrijden of de trainingen. Het is gewoon top.’’

Duw in de rug De winst van Walsma in Amsterdam, in de derde etappe van de Vierdaagse, geeft het team van Skadi nog eens een extra duw in de rug. Walsma, lachend: ,,We waren al heel blij met die derde plek in de eerste wedstrijd. Dat was voor een nieuw team met een nieuwe sponsor in het peloton al mooi meegenomen. En dan was er nu ineens een zege die we echt niet zagen aankomen. Ja, we zijn met z’n allen op het ijs wel even gek geworden van vreugde.’’

Voor het team een boost voor Walsma zelf de bevestiging dat ze het nog steeds kan. ,,Precies dat’’, beaamt ze. ,,Dit geeft echt vertrouwen. Weet je, iedereen traint in de zomer, volgt de schema’s. En je kunt dan best voelen dat je lijf oké is, maar dat moet er op het ijs nog wél uitkomen. Dan is zo’n eerste podiumplek mooi meegenomen, maar als je er vervolgens ook nog eentje wint, weet je dat je écht een goede zomer hebt gedraaid en dat het met je lijf wel goed zit.’’

Nu kijkt ze uit naar de weken die komen.

Met het NK op kunstijs, maar zeker ook de wedstrijden op natuurijs. ,,Ik denk dat we daar als ploeg meer kunnen uitblinken, al vind ik zelf dat een marathonschaatser zowel op kunstijs als op natuurijs uit de voeten moet kunnen. En natuurlijk heb ik wel een lichte voorkeur, en dat is uiteraard voor natuurijs.’’ Ze keek daarom met argusogen naar de ontwikkelingen rond de Weissensee. ,,Dat hield ons echt bezig, ja. Die datum van 16 december, de dag van het oordeel over de Weissensee, zat al een tijdje in mijn hoofd. Het is echt balen dat het wéér is afgelast. Nu hopen dat Zweden wél doorgaat.’’

- DECEMBER 2021 - 21

Revelatie Merijn Scheperkamp kijkt uit naar eerste OKT

‘Ik heb niets te verliezen’ door Eric Korver

J

e mag hem gerust bestempelen als één van de revelaties van het seizoen. Merijn Scheperkamp verbaasde al vanaf het Nederlands kampioenschap en hield dat vol bij zijn reis rond de wereld in de campagne van de wereldbeker.

Het sprinttalent van Jumbo-Visma staat straks aan de start bij het olympisch kwalificatietoernooi als een gevaarlijke outsider. ,,Ik heb niets te verliezen.’’

Merijn Scheperkamp: ,,Natuurlijk is het OKT belangrijk, en natuurlijk is het maar eens in de vier jaar, maar je moet je ook niet gek laten maken. Het blijven races.’’ (Foto Neeke Wassenbergh-Smit)

De jetlag speelt Merijn Scheperkamp (21) nog even parten. De terugreis vanuit Salt Lake City is net voltooid, en de voorbereiding op het trainingskamp in het Italiaanse Collalbo is weer begonnen.

Tijd om te genieten, tijd voor wat reflectie is er nauwelijks, maar als de jonge Hilversummer terugkijkt op de afgelopen maanden kan hij eigenlijk alleen maar heel tevreden zijn. ,,Het is eigenlijk fantastisch gegaan. Ik heb mezelf goed verbeterd, heb mijn persoonlijke records aangescherpt, en ik heb gedebuteerd in de World Cup. Ik ben nu top van Nederland en zit heel dicht bij de wereldtop. Tja, da’s erg mooi.’’

Scheperkamp komt natuurlijk niet uit het niets. Hij rijdt al sinds 2019 voor de ploeg van Jumbo-Visma en presteerde verdienstelijk. Maar een verklaring voor de reuzenstap die hij nu heeft gemaakt, heeft hij zelf eigenlijk ook niet echt. ,,Ik denk dat het gewoon de groei is die de afgelopen twee, drie jaar al is ingezet’’, stelt hij. ,,Die gaat dit seizoen weer door, en op een gegeven moment kom je er dan vanzelf.

Ik denk dat dat een beetje de verklaring is, en niet dat dit jaar per se alles anders is.’’

Met andere woorden: een optelsom van progressie. ,,Ja, al is het natuurlijk niet zo simpel. Progressie boeken is heel erg lastig.

Maar uiteindelijk is dat het wel, ja.’’

Spectaculair En de verbetering van Scheperkamp was best spectaculair. Zeker als je gewoon een beetje ouderwetse scorebordjournalistiek bedrijft en eenvoudigweg kijkt naar zijn persoonlijke records. Scheperkamp grijnst. Hij weet precies hoe zijn tijdens zijn verbeterd, maar ook dat vindt hij niet per definitie leidend. ,,Op de 500 meter kwam ik van 35,10 en in Salt Lake zet ik 34,48 neer. Da’s natuurlijk wel een hooglandbaan, waar je altijd iets harder gaat. Daarom, schat ik zelf de 34,7 van Stavanger wat hoger in. Dat was echt een heel goede rit.’’ Op de 1000 meter ging hij in Salt Lake naar 1.07,46. ,,Maar daar vond ik vooral de 1.08,10 in Thialf tijdens het NK weer een heel serieuze tijd.’’

Die laatste rit is Scheperkamp echt wel bijgebleven. Daarmee verraste hij niet alleen de concurrentie, maar ook zichzelf. ,,Over die race was ik inderdaad echt verbaasd. Die zag ik niet aankomen. Op de 500 meter wist ik al dat ik het kon. In Inzell had ik drie weken eerder al een bijna identieke race gereden. Uiteindelijk ben je dan wel waar je al die tijd naartoe wilt: de top van Nederland. Of je dat haalt en wanneer je dat haalt laat zich natuurlijk moeilijk voorspellen en nog lastiger plannen. Dat is net hoe het loopt. Maar als ik zie waar ik nu sta met mijn 21 jaar, dan ben ik daar best wel trots op.’’

Invloed De komst van Kai Verbij en Dai Dai Ntab

INTERVIEW

,,Als ik zie waar ik nu sta met mijn 21 jaar, dan ben ik daar best wel trots op.’’

naar Jumbo-Visma hebben daarbij een positieve invloed gehad op zijn ontwikkeling, denkt Scheperkamp. ,,In mijn eerste jaar bij de ploeg zaten Hein Otterspeer en Jan Smeekens voor mij iets te veel op het korte werk, terwijl Kjeld Nuis en Thomas Krol de sterkere jongens waren die echt meer aankonden. Met Kai heb ik nu een soort dubbelganger gevonden die ook de 500 en de 1000 meter doet. Dai Dai natuurlijk ook, maar die is misschien nog iets meer gespecialiseerd op de 500, hoewel hij de 1000 ook kan. Dat zijn jongens met ervaring, waar ik veel van kan leren. En als je in de trainingen achter iemand aanrijdt die aan de lopende band 34’ers rijdt, dan word je daar altijd beter van.’’

Voor het eerst in zijn jonge loopbaan mocht hij ook deel uitmaken van het rondreizende circus dat de World Cup heet. Het viel hem, zegt hij eerlijk, niet mee. ,,Het is heel erg leuk, die World Cups, maar gewoon ook hard werken. Het was pittig. Twee keer 500 meter en een 1000 meter elk weekend klinkt misschien niet als heel veel, maar de mentale belasting, jezelf constant weer opladen, de druk om te proberen in de A-Divisie te blijven, het reizen; dat was allemaal nieuw voor me.

Plus nu dat zware trainingsblok voor het OKT. Dat hakt er best wel in. Dat heb ik vooraf misschien een beetje onderschat, omdat ik daar nog geen ervaring mee had.

Maar het is wel goed dat ik dat juist nu allemaal meemaak.’’

Ervaring Dat zegt hij met het oog op het volgende toptoernooi dat op de kalender staat: het olympisch kwalificatietoernooi. Dat is na

het Nederlands afstandskampioenschap het volgende piekmoment, en misschien wel het belangrijkste toernooi van dit seizoen. ,,Het is lekker om die ervaring van de World Cups mee te pakken richting dat OKT’’, erkent Scheperkamp. Het is een toernooi dat hij voor het eerst als rijder gaat meemaken. De laatste twee OKT’s, weet hij nog goed, beleefde Scheperkamp voor computerschermpje. ,,We waren dan meestal op trainingskamp in Inzell en het OKT voor zowel de Spelen van Sochi als Pyeongchang heb ik via een livestream gevolgd.’’

Als ’nieuwkomer’ moet hij vooral afgaan op de ervaringen van anderen. ,,Ik ben nog jong, heb nooit een OKT gereden. Al die andere jongens in de top van de 500 en 1000 meter hebben die ervaring wel, meerdere keren zelfs. Natuurlijk heb ik wel wat verhalen gehoord’’, zegt hij. ,,Inside verhalen en ervaringen van de jongens.

En natuurlijk gebeurt er van alles, is de druk enorm. Maar uiteindelijk zeggen ook zij: het blijft gewoon een 500 en een 1000 meter. Heel veel mensen er omheen maken het allemaal enorm groot. En natuurlijk is het ook wel belangrijk, en natuurlijk is het maar eens in de vier jaar, maar je moet je ook niet gek laten maken.

Het blijven races. Hetzelfde principe in een andere setting. Iedereen heeft het over de race van je leven rijden, maar daar trap ik niet zo snel in. Uiteindelijk moet je

hetzelfde kunstje doen als je altijd in de trainingen doet.’’

Nuchter Het klinkt enorm nuchter voor een jongen van net in de twintig. ,,Dat probeer ik ook wel te zijn, ja’’, geeft hij toe. ,,Uiteindelijk is schaatsen hartstikke mooi en wil ik dat zo goed mogelijk doen. Maar er zijn ook nog andere dingen in het leven naast schaatsen. Zo probeer ik daar altijd naar te kijken en de dingen te relativeren.’’

Merijn Scheperkamp woont weliswaar niet meer thuis in Hilversum, verkaste naar Heerenveen.

Maar hij heeft in zijn vader Marcel wel een prima klankbord als dat nodig is.

Ook die komt uit de schaatssport en verdient de kost tegenwoordig als disciplinemanager van de inliners. ,,Als ik thuis ben praat ik wel veel met mijn vader, maar ook niet extreem veel hoor.

We vinden het ook leuk het over andere dingen te hebben. Wielrennen, de Formule 1, andere dingen die spelen in de wereld. Dat vind ik zelf ook fijn. Ik denk dat het heel gezond is andere interesses te hebben en je niet alleen maar als in een soort tunnel op het schaatsen te richten.

Dan verzuip je jezelf ook een beetje.’’

Hij vindt het daarom ook prettig naast het schaatsen nog te studeren. Scheperkamp volgt in Leeuwarden een studie biologie. ,,Wel op een wat langzamer tempo hoor,

Ik kijk ernaar uit te racen en te laten zien wie ik ben

anders lukt het niet’’, zegt hij lachend. ,,Maar ik vind het vooral heel erg leuk dat erbij te doen. Van huis uit heb ik dat ook meegekregen, het belang van het halen van een bachelor of een master. Kijk, het schaatsen staat natuurlijk wel op de eerste plaats. Ik plan de colleges ook om het schaatsen heen. Ik ben nu 21, zit volop in mijn ontwikkeling en zit in zo’n fase van mijn loopbaan dat ik nu geen steken mag laten vallen. De school denkt ook heel goed mee, en op deze manier kan ik dit toch prima doen. Vind ik prettig.’’

Racen De komende weken zal er misschien even weinig van studeren komen.

De verdeling van de olympische startbewijzen overheerst nu even alles.

Scheperkamp kijkt er naar uit. ,,Naar álles eigenlijk’’, vertelt hij. ,,Voor schaatsers is dit het één-na-belangrijkste toernooi dit seizoen, en ik kijk er naar uit te racen en te laten zien wie ik ben. Dat is uiteindelijk waarvoor je het allemaal doet en wat ik ook heel erg mooi vind. Veel mensen schetsen een somber beeld van het kwalificatietoernooi, alsof je daar alleen maar kunt verliezen. Als je er al zó in staat kún je volgens mij ook alleen maar verliezen.’’

Zelf staat hij er juist heel anders in.

Scheperkamp ziet zichzelf niet als een favoriet voor een startbewijs, maar aan de andere kant heeft juist hij misschien alleen maar iets te wínnen. ,,Zo zie ik het wel, ja. Ik zou geen scenario kunnen bedenken waarin ik iets zou verliezen.

Daar moet ik op dit moment zeker goed gebruik van maken. En dat ga ik doen ook.’’

- DECEMBER 2021 - 23

100 J A R I G J U B I L E U M !

Trotse sponsoren/partners van het gewest Fryslân:

| Foto: TimsImaging | | Foto: TimsImaging |

| Foto: TimsImaging |

INTERVIEW

Lars Bos (links) en Jan van der Meulen als de trotse eigenaren van het nieuwe Schaatslab en Racketlab in Santpoort-Noord. (Foto’s Neeke Wassenbergh-Smit)

Jan van der Meulen en Lars Bos pikken oude vak weer op

D

Uitdokteren in het SchaatsLab

e schaatsliefhebbers kennen hem natuurlijk als de Stem van Thialf. Maar Jan van der Meulen verruilt inmiddels verreweg de meeste dagen het middenterrein van de nationale schaatstempel voor zijn eigen ’schaatstempel’: het SchaatsLab in Santpoort-Noord. Samen met compagnon Lars Bosch blies hij een oude zaak nieuw leven in.

De geur van verf hangt tussen de schappen vol schaatsen, skates en rackets. Overal wordt hard gewerkt. Achterin de zaak aan de voltooiing van de winkel, voorin om de klanten te helpen. Jan van der Meulen ziet het tevreden aan, ook al lopen de werkzaamheden dan iets achter op schema. Het is best bijzonder hem zo te zien, zonder microfoon, zonder het aanzwellende stemgeluid te horen. Maar eigenlijk doet Van der Meulen niets anders dan teruggaan naar zijn roots. ,,Zo kun je het wel zien’’, geeft hij lachend toe. ,,Hier in de sportwinkel heb ik ooit gewerkt, elf,

twaalf jaar lang. Bosch Sport Velsen heette dat destijds, van Bram Bosch, de vader van Lars. En ik heb zelf nog een tijd hier boven de winkel gewoond.’’

Winkel Dat was voor hij zijn entree maakte in de wereld van de evenementen, al was hij destijds ook al één van de drijvende krachten achter vele skate-evenementen die ze vanuit de winkel organiseerden, zoals de Haarlem Friday Nightskate, maar ook buitenlandse reizen. Covid dreef hem nu weer terug naar de basis. ,,De evenementenbranche ligt op z’n gat en we hadden geen idee hoe lang dat allemaal ging duren. Wat doe je dan? Stilzitten is niet de aard van het beestje. Deze winkel was twee jaar eerder dichtgegaan, maar het pand was nog steeds beschikbaar. Lars Bos had een jaartje wat anders gedaan, maar voelde er ook voor de zaak nieuw leven in te blazen. Hij heeft een grote naam in lesgeven en techniek. Kan alles repareren met zijn ogen dicht. Samen hebben we

de stap gezet en nu hebben we hier SchaatsLab en Racketlab.’’

De band van Van der Meulen zelf met de schaatssport gaat ook veel verder dan de interviews op het middenterrein van Thialf.

Zo was hij ook docent bij schaatsbond KNSB, voor zowel schaatsen als skeeleren. ,,Ik heb veel materiaalmodules gegeven, samen met oud-kampioen Rien de Roon. En vanuit de winkel hadden we voorheen een zeer goed draaiende skateschool, waarmee we aan de basis stonden van allerlei evenementen.’’

Onderhoud In de winkel is bewust gekozen voor de combinatie van schaatsen, skeeleren en de racketsporten tennis en padel. ,,Dat sluit aan bij de specialiteiten die er voorheen al waren bij Bosch Sport.’’ De focus ligt op hardware en onderhoud. ,,We zijn altijd al goed geweest met materiaal en die kennis hebben we recent nog vergroot. We kunnen nu alles, als ik dat heel onbescheiden mag zeggen. Zowel op het gebied van schaatsen

en skaten als bij de racketsporten. Dat is nog echt een ambacht. Daarnaast zijn we ook gespecialiseerd in de stuntsteps, iets wat ook een vlucht neemt.’’

De werkplaats met machines hebben ze verplaatst. ,,Die was beneden en is nu boven ingericht. Als een soort open keuken.

Mensen kunnen nu gewoon zien wat er gebeurt. Wij hebben geen geheimen, uitgezonderd onze skate-fitting. Die moeten de mensen echt zelf ervaren. Verder zijn we vooral bezig met uitdokteren wat de klant wil en wat hem of haar het beste past. Adviseren, uitleggen en samen zoeken naar de beste keuze. Eigenlijk doen we hier vooral dingen die je niet via internet kunt kopen.’’

En de Stem van Thialf dan? Van der Meulen lacht. ,,Die doet het voorlopig nog hoor, al doe ik al twee jaar niet meer de interviews op het middenterrein meer. Samen met Renee Faber zijn we wel al vijftien jaar werkzaam met Sportconnection in Thialf en veertien andere sporten. Dat blijft ook leuk.’’’’

Grote voorraad d, voorraad, snelle nelle service serv r ice rv i en n een goed goe ed advies

Ontvang de rest van seizoen SkateNL thuis en mis niks van dit Olympisch seizoen voor maar € 10,1

Het GRATIS

voor elke magazine

ebber schaatsliefh

Einde aan

Oktober 202

600 lange

Abon neer

NU

dagen

IAL ON SPEC MARATH 2 2021-202

ND

NEDERLA AZINE VA1N ATSMAGOkt ober 202 TSTE SCHA HET GROOatsliefhebber r elke scha

e voo

TIS magazin Het GRA

Het GRATIS

JANsch V VA VAN AN DER R HOORN h aatt sspo ort

JANVANDERHOORN.NL HOORN.NL

26 - DECEMBER 2021 -

voor elke

November

ebber

schaatsliefh

2021

sser Esmee Vi op krabbelt PATRICK ROEST leert harde

Westkanaalweg 10e, Ter Aar, 0172 602677

Dé schaats- en skeelerspecialist

magazine

les

ol Thomas Kr SELMA POUTSMA de top uwen sluit aan bij Vol vertro TSTE SCHA

INE VAN ATSMAGAZ

HET GROO

NEDERLAND

NK BERBER VO inline dagboek WK

IRENE N O H SC UTE

DERLAND

INE VAN NE

TSMAGAZ TSTE SCHAA

HET GROO

het grootste schaatsmagazine van Nederland

IJsbanen spinnen garen bij het lidmaatschap van de VKN. De branchevereniging heeft in overleg met het ministerie van VWS belangrijke steun kunnen bewerkstelligen. (Foto Neeke Wassenbergh-Smit)

Dennis van Rijswijk maakt zich met VKN hard voor schaatssport

Het belang van het collectief

H

et zijn moeilijke tijden voor vrijwel iedereen, en zeker ook voor de kunstijsbanen in Nederland. Die hebben er normaal al een flinke kluif aan om financieel rond te komen, maar het is haast overbodig te zeggen dat dit alleen maar lastiger wordt bij een gehele of gedeeltelijke sluiting. Juist nu groeit nog eens het belang van de VKN als branchevertegenwoordiger.

Het is een drukke tijd voor Dennis van Rijswijk, voorzitter van de VKN, de Vereniging Kunstijsbanen Nederland. Waar die normaal gesproken wat meer op de achtergrond functioneert, is er voor de branchevereniging in coronatijd een meer prominente rol. Juist nu weegt het belang van het collectief immers zwaar. Samen kunnen de ijsbanen iets bereiken, waar ze ieder voor zich niet toe in staat zijn.

Van Rijswijk constateert dat iedereen langzamerhand in de branche wel het belang van VKN weet te duiden. ,,Daarnaast hebben wij als branchevereniging een ontzettend belangrijke rol gespeeld richting ministerie van VWS bij de totstandkoming van de subsidieregeling SPUKIJZ voor ijsbanen en zwembaden. Die is tot stand gekomen na gezamenlijk overleg met VWS, en heeft ervoor gezorgd dat we als ijsbanen niet zijn overgeslagen en gekoppeld zijn aan de subsidieregelingen om corona door te komen.’’

De pandemie duwde de VKN zo in de richting van een volledig nieuwe rol om te zorgen dat de sport daar goed uitkwam.

Nodig, stelt Van Gelderen. ,,Anders dreigden we als ijsbanen achterop te raken. Andermaal is hier het belang van

een collectief gebleken. VWS zit aan tafel met zóveel partijen. Je hebt de Vereniging Sport Gemeente, NOC*NSF, het Platform Ondernemende Sporten, de WIZZ, NL Actief en dus de VKN.’’

Platform Om dat overleg te vereenvoudigen zou VWS het prettig vinden al die verschillende clubs ook weer onder te brengen in één platform, maar daar wil Van Rijswijk nog niet aan. ,,Tot nadat er een echte oplossing is voor de coronaperikelen gaan wij ons niet scharen in één van die collectieven.

Wij willen één op één de vinger aan de pols houden met VWS, zodat we niet straks allemaal op één hoop geveegd worden.

Uiteindelijk blijft het politiek en moeten we er voor zorgen dat er achteraf niet nog meer schade ontstaat. Daarnaast zijn de ijsbanen qua entiteit en exploitaties vaak zo verschillend van elkaar dat maatwerk noodzakelijk is.’’

Het overleg heeft in ieder geval wel voor een goede steunregeling gezorgd voor de ijsbanen en de zwembaden. ,,Voor de eerste drie tranches voor het laatste kwartaal van 2020 tot 1 juni 2021, hebben we samen met de zwembadbranche een bedrag van 180 miljoen euro beschikbaar gekregen. Echt fantastisch en daar zijn we heel dankbaar voor. Gelukkig hebben we dat niet allemaal hoeven te gebruiken, en dat is op zich weer positief. Voor de laatste tranche van het vierde kwartaal gaat er in ieder geval nog een bedrag komen van 23 miljoen euro vanuit de SPUKIJZ-regeling. Daarnaast lopen nog de TVS (Tegemoetkoming Verhuurders Sportaccommodaties) en de TASO, waarmee we alles bij elkaar op 35 miljoen komen.’’

De VKN maakte zich wel meteen hard voor een goede afbouw van de steunregelingen, om een abrupte stopzetting te voorkomen. ,,We hebben aangegeven dat gezien de impact van de coronamaatregelen de steuntermijn echt niet meteen kan aflopen op het moment dat die maatregelen stoppen. Om ons heen zien we dat verenigingen het bijzonder zwaar hebben. Straks is er echt een langere adem nodig om te zorgen dat alles weer op de rit komt zoals het ooit is geweest.’’

Als Van Rijswijk de situaties van de ijsbanen bekijkt, komt hij tot twee conclusies. ,,Vorig jaar hebben we ontzettend geluk gehad dat de halfopen accommodaties open mochten blijven.

Die hebben op zich nog een prima boekjaar gehad. Maar voor gesloten hallen als bijvoorbeeld Thialf en IJsbaan Twente was het dramatisch. Hoe langer die tendens aanhoudt van sluiting of beperkte openstelling, hoe meer je ziet dat het fundament onder die accommodaties langzaam wordt weggeslagen. Iedereen weet: succes komt te voet en gaat te paard.

Als je twee jaar lang geen continuïteit kunt leveren aan sportverenigingen, dan gaat dat afbrokkelen en gaan mensen elders zoeken naar ruimte om hun sport te kunnen bedrijven. Met name de teamsport en breedtesport gaan daar massaal aan ten onder en in het kielzog uiteindelijk ook de topsport.’’

Bodem Op de vraag of de bodem van de schatkist in zich is, lacht Van Rijswijk cynisch. ,,Die bodem is bij ijsbanen altijd in zicht’’, stelt hij. ,,IJsbanen zijn geen fenomeen waarop je wilt insteken als je echt geld wilt

verdienen, maar dat is ook niet de intentie van de meeste banen. Meeste geld vloeit dan ook vaak terug naar de sport op gebeid van investeringen en innovatie etc.’’

Toch is het potentiële publiek groot. Dat merkte Van Rijswijk onlangs weer eens bij een bijeenkomst van Energiek Dordt, waar het ging over de ambities van een voetbalclub. ,,Daar werd duidelijk dat Nederland 8,2 miljoen actieve voetballers en bezoekers van voetbalwedstrijden telt. Maar de schaatssport kwam tot 5,2 miljoen. Er wordt weleens vergeten dat we als ijsbanen een ontzettend groot bereik hebben en heel veel mensen actief iets bieden. Daar was ik zelf als voorzitter niet meer verbaasd over, maar dat geeft wel de potentie van de schaatssport aan. Die hoort bij ons land.’’

Over de VKN De Vereniging Kunstijsbanen Nederland (VKN) is de branchevereniging van kunstijsbanen in Nederland en werd opgericht op 26 januari 1980.

Momenteel zijn er 22 kunstijsbanen in Nederland, waarvan er twintig zijn aangesloten bij de VKN. De branchevereniging maakt zich sterk voor de aangesloten leden, streeft naar een optimaal ondernemersklimaat in de kunstijsbanen branche en behartigt de collectieve en individuele belangen van de leden. De leden van de VKN bepalen gezamenlijk de koers om de belangen van de aangesloten organisaties zo goed mogelijk te behartigen.

- DECEMBER 2021 - 27

REIZEN Schaatsen op natuurijs?

In Zweden kan het!

Je vliegt er vanaf Groningen in 100 minuten naartoe…

I

n Nederland lukt het ons niet meer elk jaar om op natuurijs te schaatsen. Toch blijkt uit de schaatskoorts die velen oplopen in de kortstondige periodes dat er in Nederland weer wél geschaatst kan worden, hoe populair schaatsen op natuurijs is... In Zweden zijn er goede mogelijkheden de honger naar natuurijs te stillen.

Schaatsen in Falun Het Runn-meer is een schaatsparadijs met 62,5 vierkante kilometer open ijs en meer dan tachtig eilanden om op te picknicken.

Het geprepareerde parcours strekt zich uit over zo’n vijftig kilometer en biedt fantastische lange tochten en pitstops langs de oever.

Falun ligt op slechts drie uur rijden van

Scandinavian Mountains Airport. Het Runnmeer verenigt de gemeenten Falun en Borlänge en sluit via Storsund aan op Ösjön.

Verbindende schaatsbanen vormen samen een schaatsbanen-systeem met zo’n vijftig kilometer aan schaatsroutes. Voor gezinnen met kinderen zijn de kortere routes van drie of vijf kilometer ideaal, terwijl de route van Ornäs naar Falun, met een lengte van vijftien kilometer, éénrichtingsverkeer, er eentje is voor meer ervaren schaatsers.

De liefhebber van natuurijs kan dus zijn hart ophalen in deze streek. Op een steenworp afstand van elkaar liggen meerdere goed geveegde schaatsbanen, niet alleen op het Runn-meer. Daarnaast zijn het geen slingers die parallel aan elkaar lopen, maar échte rondes met uitgestrekte banen van vijftien meter breed die hele meren bestrijken.

Standplaats van dit schaatsavontuur is

Falun: een levendig oud mijnstadje aan de oevers van het Runn-meer waar het verblijf bij Falun Strandby Främby Udde is. Er is hier naast het schaatsen genoeg te ontdekken. De hoofdstad van de provincie Dalarna heeft een leuk stadscentrum met veel winkels, maar ook gezellige cafés en restaurants. Daarnaast kan een verblijf in Falun ook gecombineerd worden met een aantal dagen skiën in het bekende winterresort Sälen, waar ook mogelijkheden zijn voor tal van andere winteractiviteiten zoals huskytochten, sneeuwscootersafari’s en dergelijke.

Reisperiode Voor het beste ijs en de meest gunstige schaatscondities bieden we deze reis aan vanaf 23 januari. Soms is het ijs ook al eerder van goede kwaliteit, in dat

geval zou er op ’last minute’-basis ook al eerdere vertrekken kunnen worden aangeboden.

Chartervlucht Vertrek op elke zondag vanaf Groningen Airport Eelde per comfortabele chartervlucht met Transavia. Vertrek is om 09:30 uur zodat de vlucht vanuit vrijwel heel Nederland makkelijk haalbaar is. Parkeren is gratis.

De vliegreis duurt welgeteld honderd minuten en thuiskomst op Groningen is 13:45 uur, ook weer erg gunstig. Vanaf Scandinavian Mountains zijn Falun en ook andere schaatslocaties makkelijk bereikbaar met een huurauto.

Meer informatie? BBI Travel: telefoon 0503136000 of www.bbi-travel.nl/groningenairport-eelde

SCHAATSEN OP NATUURIJS ZWEDEN

FALUN STRANDBY FRÄMBY UDDE

Vliegen vanaf Groningen Airport Eelde

Bel 050-3136000 of kijk op www.bbi-travel.nl/schaatsen-op-natuurijs BBI_Ad_SkateNL_227x165.indd 1

28 - DECEMBER 2021 -

09-11-21

13:51

IJsbaan De Westfries in Hoorn is een halfopen baan en kan dus ook in de lockdown nog schaatsers ontvangen. (Foto Neeke Wassenbergh-Smit)

Managers ijsbanen proberen alles draaiend te houden

’Je wordt wel een beetje murw’

H

et managen van een ijsbaan is momenteel geen benijdenswaardig beroep.

De maatregelen, de beperkingen en nu weer de lockdown maken het lastig om enigszins te kunnen draaien. En waar de ene baan wel draait, moet de ander helemaal de deuren sluiten. ,,Je wordt wel een beetje murw van alles’’, verzucht Jakko Jan Leeuwangh, manager van De Westfries in Hoorn.

Dat contrast zie je terug bij de banen van Optisport. Hoorn en Breda zijn gewoon open, Dordrecht is gesloten. Het is een gevolg van andere regeltjes, van andere situaties en van andere gemeentebesturen.

Dat Hoorn en Breda de deuren mogen openen voor schaatsers die de baan op willen, heeft alles met de situatie te maken.

Die banen zijn, zoals dat heet, halfopen.

Dordrecht is dat bijvoorbeeld niet, wordt daardoor aangemerkt als binnensport en moet dicht.

Jakko Jan Leeuwangh heeft zich vorig jaar ingespannen in een overleg met de gemeente Hoorn en plukt daar nu de vruchten van. ,,Mede naar aanleiding van een brief met onder andere de ventilatiegetallen die ik naar de gemeente had gestuurd, is De Westfries nu officieel een buitensportlocatie’’, vertelt Leeuwangh. ,,Dat betekent dat we nu in principe open mogen, zij het dat we natuurlijk wel om vijf uur moeten sluiten en dat de horeca dicht is. Daar mogen we overigens wel aan Grab & Go doen.

Vanaf de kerstdagen laten we de mensen reserveren omdat we toch de aantallen in de gaten willen houden. Tegelijkertijd rond de 250 mensen maximaal is een mooi aantal. Dat is nog overzichtelijk.’’

Dicht Het is een situatie waar zijn collega Rodney van Gelderen van Optisport Dordrecht van droomt. In Dordrecht is de deur sinds laatste persconferentie grotendeels dicht.

Voor die tijd had Van Gelderen de zaken prima voor elkaar, maar nu beperken de activiteiten zich tot die van clubjes met een topsportstatus. ,,Daarvan hebben we er een aantal’’, vertelt hij. ,,Dordrecht is de enige met een topsportstatus voor kunstrijders vanuit de KNSB en een club uit Dordrecht. Daarnaast trainen ook de shorttrackers van de RTC Dordrecht hier.’’

Tot de lockdown had Van Gelderen de zaken prima voor elkaar. Vernieuwend was de appgroep die hij had aangemaakt.

Daarin konden de meeste vaste huurders met elkaar communiceren. ,,Daar werd echt gekeken hoe de ene club ergens een halfuurtje vandaan kon halen en waar de andere club dat dan weer kon terugkrijgen. Daar hoefden wij verder niet tussen te zitten. Dat beviel de huurders enorm goed. Zo maakten we steeds een nieuw schema.’’

Dordrecht incasseerde wel een fikse tegenvaller. De World Cup shorttrack mocht daar niet met publiek gereden worden. Opnieuw, zegt Van Gelderen, die vorig jaar al een WK kreeg zonder

toeschouwers. ,,Best wel een fiasco. Het ontbreken van publiek neemt zoveel sfeer weg van een evenement’’, stelt hij. ,,Maar we hebben de negativiteit omgezet in een positiviteit, hebben alle energie gestoken in de kwaliteit van het ijs. Die was fantastisch. Er werd op drieduizendste na een wereldrecord gereden op de 500 meter. Op een laaglandbaan. De sporters zelf waren ook vol lof. Dat gaf in ieder geval weer veel voldoening.’’

Regeling In de strijd om financieel het hoofd boven water te houden, blijkt de door de VKN bedongen SPUKIJZ regeling heel belangrijk. ,,Zonder die regeling was het moeilijk geweest, maar wij konden vorig seizoen daardoor uiteindelijk quitte draaien’’, vertelt Leeuwangh. Het jaar 2021 was voor hem tot nu toe redelijk goed, maar Leeuwangh ‘kluste’ wel bij. ,,Deze zomer zijn we vaccinatielocatie geweest.

Daar hebben we huur voor gekregen, inclusief de afkoop van de horeca. Die hebben ze zelf gerund. Daarnaast hebben we in Hoorn heel veel ijs verhuurd aan verenigingen waar we ook een extraatje mee hebben verdiend.’’ Maar het is niet allemaal halleluja. ,,Het grote verlies zit echt in de horeca. Daar verliezen we zo anderhalf tot twee ton in een seizoen.’’

Van Gelderen had zijn hoop stilletjes gevestigd op de kerstdagen. ,,Dan hebben we in twee weken tijd normaal gesproken duizenden mensen op het ijs voor het recreatieve schaatsen. Maar daar kan nu een streep doorheen.’’

Voormalig topschaatser Leeuwangh, bezig aan zijn vierde seizoen als manager in Hoorn, probeert de moed erin te houden en nog wat te maken van het seizoen. ,,Maar je wordt af en toe wel een beetje murw van alles. Je krijgt een regel waarvan nog niet heel veel mensen weten wat de vertaling precies is, moet vervolgens binnen een paar dagen alles op orde hebben, moet daar met de verenigingen op inspelen en een rooster maken. Dan heb je de hele rambam op orde en komen ze twee weken later met de volgende regel. Moet je wéér alles aanpassen. Daar worden we wel een beetje moe van.

Weet je, die regels zijn ook niet elke keer in dezelfde lijn, maar net even anders.

Gelukkig hebben wij wel een gemeente die heel goed meedenkt.’’

Jakko Jan Leeuwangh: verhuur als vaccinatielocatie.

NIEUW

- DECEMBER 2021 - 29

COLUMN MARK TUITERT

Alles geven,

de rest doet er niet toe A

ls je een wedstrijd wilt winnen, moet je alles geven. Tot zover niets nieuws. Maar als je nu alles geeft en je wint niet: wat dan? Wat als je nu vijfde wordt op een Olympische Spelen?

Op 17 februari 2010 wórd ik vijfde. Op de 1000 meter. In de kleedkamer na afloop vliegen de bidons tegen de muur waarna het stil wordt, muisstil. Omdat je alles geeft, hoop je op een beloning…

Maar zo werkt het niet in sport of überhaupt in het leven.

Waar je op dat moment wel invloed op hebt? Je innerlijke instelling. Wel of geen Olympische spelen, wel of geen record, wel of geen roem en eer, het zijn allemaal resultaten van: alles geven, dag in dag uit, jaar in jaar uit.

Hartelijke groet, Mark

Terug in het Olympisch dorp kook ik bijna over van woede als een Canadese vrijwilliger me vriendelijk begroet.

Gelukkig kan in de knop omzetten. Het oordeel over mezelf - ik ben een prutser en heb gefaald - zet ik overboord. De wereld, deze beste man, niemand heeft iets aan mijn frustratie.

Mijn schaatsen leg ik neer in de hoek.

Falen hoort erbij besef ik me, ook al voelt het naar. Ik loop een dag later door Vancouver, de zon schijnt en de sfeer is geweldig. Ik weet dat ik nog een kans heb en dat ik die moet aangrijpen; wat het resultaat ook zal zijn.

Op welk niveau je ook sport: je presteert het best én geniet het meest als je opgaat in de fysieke activiteit, in het moment. Het is altijd een slecht idee om je bezig te houden met een uitslag of met anderen. Want daar heb je geen invloed op.

Foto: Vincent Riemersma

SCHAATS KALENDER Kalender Langebaan 26-30 december 7-9 januari 8-9 januari 8-9 januari 8-9 januari 22-23 januari 22-23 januari 28-30 januari 29 januari 30 januari 4-20 februari 5-6 februari 6 februari 12-13 februari 19-20 februari 19 februari 26 februari

Olympisch Kwal Toernooi ISU EK Afstanden Holland Cup / Gruno Bokaal Holland Cup / Utrecht CB NK Junioren A en B NK Allround & NK Sprint ISU World Cup Finale Jun ISU WK Junioren Land sel NK Sprint Jun A/B Land sel NK 3000m Jun A/B Olympische Spelen NK Masters Allr & Afst NSSV Talentendag Holland Cup & Rabobank 5 NK Junioren A/B NK Allround Junioren C NK Supersprint/Pure sprint

30 - DECEMBER 2021 -

Heerenveen Heerenveen Groningen Utrecht Groningen Heerenveen Innsbruck (OOS) Innsbruck (OOS) Breda Tilburg Beijing (CHN) Hoorn Utrecht nnb Enschede Enschede Alkmaar

Kalender Shorttrack 31 december 1 januari 2 januari 14-16 januari 23 januari 4-20 februari 5 februari

Daikin NK Allround Daikin NK Allround Daikin NK Allround EK KNSB Cup Olympische Spelen KNSB Cup

Kalender Marathon 1 januari 15 januari 22 januari 12 februari 12 februari 19 februari 23 februari 25 februari

NK Kunstijs Marathon Cup 9 Marathon Cup 10 Marathon Cup 11 NK Jeugdmarathon Marathon Cup 12 Grand Prix 4 Grand Prix 5

Leeuwarden Leeuwarden Leeuwarden Dresden (DUI) Leeuwarden Beijing (CHN) Nijmegen

Alkmaar Heerenveen Eindhoven Groningen Groningen Den Haag Luleå (ZWE) Luleå (ZWE)

Puzzel Scan de QR code en stuur je antwoord in.

Wilt u ook kans maken op fantastische prijzen los dan onderstaande puzzel op vul het antwoord in op www.skatenl.nl/puzzel of mail deze naar info@skateNL.nl voor 08-01-2022. Wij maken in de volgende editie de winnaar bekend.

Oplossing puzzel SkateNL November 2021 was: Sjoerd Huisman Bokaal. 226-ers pakket: Pepijn Grijmans, boek Drive: Nanette de Boon, schaatscadeaukaart: Anita Wekema

In elkaar

Kapot

In elkaar

Kapot

Deel van Sumatra

4

Zoogdier

Made

Achter

8

Loopvogel

Kledingstuk

8

Loopvogel

3 Brabantse plaats

Waterbeweging

Waterbeweging Rekening

RekeSprong ning

Grootmoeder

Foto Hulp

11

18

Karakter Karakter Vrouw. dier

Gevat

woord

Slaginstrument

Niet hier

Zoals

Zoals

Olienoot

Olienoot

16

Ieder

Plant

Dwaas

stok

Huisdier Deel van Deel van mond mond Paard

Kweek

Engels Inhoudsbier maat

14

Delen van Ivoor de voet

Inhoudsmaat

Ivoor

Kweek Regel

Regel

Vlaskam

Ter inzage

Overwinning

BUZING Puzzels Pandjes-

Vlaskam

huis

Ter inzage

19

Damp

Beroep

Bundel

Slang

Damp

Meervoud

Deel van klok

Onbekende

Bundel Boom Slang

Overwinning

Deel van klok

woord

Onbekende

Boom

14 Meervoud

10Lid-

Paard

vechter

Deel van trap

Delen van de voet

6

6

Huisdier

Stierenvechter Stieren-

Vogel- Dwaas Vogelstok

Engels bier

Lid-

10

Ieder

Plant

Groei

Groei

Deel van Hetzelfde trap

Zoen woord

Reukwater

Pandjeshuis

1

1

Bengel

Italiaanse rivier

Italiaanse rivier

Hetzelfde

Zoen

Windrichting

Er

Er

stenaar

Niet hier

16

Windrichting

Reukwater En dergelijke

2

2

Kunstenaar Kun-

steuning

Dus

Baardje Gerecht

En En andere andere

Slaginstrument

Europese hoofdstad

Baardje

Techn. titel

Bijbelse

figuur Techn.

Bijbelse titel figuur Dus Bengel

Wereld-Werelddeel deel

Sprong

Ogenblik

rivier

Gerecht

Bevel

Inhouds-

Ogenblik Onder-

Scheeps - vloer Spaanse Spaanse rivier

Gevat

7

Rijtuig

Scheeps - vloer

Azijn

Deel van hoofd

Inhoudsmaat maat

Ondersteuning

Plaats

12

Ontkenning

Rijtuig

Azijn

DeelMet van name hoofd

Bevel

Vrouw. dier

Grootmoeder

Roodhuid

Met name

11

Europese hoofdstad

En dergelijke

7

12

Ontkenning

Dierengeluid

17 5

17 Plaats

Roodhuid

Kwast

Plukje

5

InhoudsWerelds Schadelijk maat

Spelonk

Noot

Schade- Inhoudslijk maat

Werelds

Kwast

Schaaldiertje

Houding Houding Daar Daar

18

Schaaldiertje Minder

Hemellichaam

woord

Foto

Minder Spinnen - web Vaartuig

In het wordend jaar

Dierengeluid

15

Spinnen - web Vaartuig Noot Spelonk

In het jaar

Plukje

Hemellichaam

Slotwoord Slot-

schaafd

Verharde huid

Verharde huid

Onbe- Voegschaafd Onbewoord Voeg-

Medespeler

Medespeler

Adrem

Soepvlees

Kledingstuk

Boom

Boom

Plus

dachtenwisseling

Soepvlees

schap

3

BrabantHulp se plaats

Hijswerktuig

15

Gedachtenwisseling Ge-

9 Opera

Adrem

wordend

Brabant- Aan se plaats elkaar

Opera

Plus

Brabant13 Aan se plaats elkaar

Fortuin

Voorzetsel

DrinkGereedgelegen- Diepe Drink-schap afkeer heid gelegen- Diepe Gereedheid

9

Pers. vnw.

Gemaal

AppelToilet

afkeer

Italiaan- Zwendel se rivier

neling

Fortuin

Voorzetsel

Hijswerktuig

13

Tegen dat Begin-

Behoeftige toestand

Pers.

Buit vnw.

Gemaal

Appel

Italiaan- Zwendel se rivier

Tegen dat

Made

Toilet

4

Zoogdier

Beginneling

Buit

Deel van Sumatra

Achter

Behoeftige toestand

* Het boek DRIVE van Mark Tuitert * Schaats Cadeaukaart t.w.v. € 25,* Een testpakket van 226-ers

19

Beroep

BUZING Puzzels

1

1

2

2

3

3

4

4

5

5

6

6

7

7

8

8

I O N E D E N I W O NC KA

9

9

N O C H AP AL O A BE

A G A K L A A R D P R O O I L I M E G A O N D E A G A R E N E T LF E A A R J A DS P ER RO EO I I G A I A MM E D GA O O PN NDA EM B E E E N EE LT IJ A P I N E J A S S A L T O G E R E I T A S T U A M T N EDR A A R O EP NN AO MD N D D E LL O M M EE E

T IJ S N O T P A L O N E D

A P I N HT AO A T S S T U N E R N O D O M M E

E D EC LH N AA W RA T C A F

10

11

10

F A A R A E L U R D F P O E

12

11

A E G E N N E E N V L O B A T E T M A A R T E GS EN A A N E E S ET L U K V LS RE D E B AE TA PR O E L E T L C M A S E L D E R S D ST A L E T E TS M A K K E R EE U R K L E EP R E P E L RR D T A K E L

13

14

12

R K A F G A A N G A R N A A O O R D I E T D E R K N D E S L D IA GF G AI I KG A ERR NG A A LOA O K A N FI RE I TK A N O N ND K EA T O R E R E D I G T O O R D S I K S EN E N T GA E AB LO E L A SF TRO IO T YN P I NS T

13

15

16

14

15

17

16

18

17

19

18

19

D L

Altijd scherp. Voor jou.

K N A O N E N S T O

K A AR N D AO A L RS D

Ronden, slijpen, richten, advies, reparatie, D E schaatsen.

K lease, verkoop en aanmeten van M L N

ST L A O I R E RN G O AA S KM A KE Iceskate A T Icetec MM T O R E R O UT RO IJ S O R D E E N S N N E G E B O A L S T O O M T Y P I S T E

I Hoofdstraat 182 Santpoort-Noord N SZ 023-5385459 | contact@schaatslab.nl | www.schaatslab.nl

Dealer van o.a.: Bauer

S C A L A R T D E L

C EE N L D T A S M A E U R R D

S C H A A T S E N

EHS

OE PR

L E K K K R E O P

A E

L Fila

M A T SN A D T E E R L E P P E L

L UI N Z E

Powerslide

Viking

Zandstra

N A T U U R IJ S

- DECEMBER 2021 - 31

winnen doen we samen Dit is: Sjinkie Knegt

Fans, sporters, bonden en partners, samen zijn we TeamNL. Steun jouw favoriete topsporters het hele jaar door! Via de sociale media van TeamNL krijg je alles mee.

Ga naar TeamNL.org of volg onze social media: TeamNL Tweets

Echt TeamNL

@TeamNLinsta

powered by