Het GRATIS magazine voor elke schaatsliefhebber
december 2020
Daan Breeuwsma over het jaar 2020
Marwin Talsma is gewoon ‘grutsk’
Otter & Otter vader en dochter
HEIN OTTERSPEER HET GROOTSTE SCHAATSMAGAZINE VAN NEDERLAND
SNIJVASTE HANDSCHOENEN
SCHEEN/ENKEL BESCHERMER 2 IN 1
Ook in zwart leverbaar.
RUGZAK
Speciaal ontworpen voor schaatsen en skeeleren, in 7 kleuren.
NIEUW ENKELSOK 3.6
360 0 rondom enkel Dyneema, geschikt voor alle schaatsen.
www.ICETEC.nl
f www.ICETEC.nl f
FROM ROAD TO ICE #WEMAKEYOUFASTER
WWW.BIORACER.COM
bioracer_adv_420x297.indd 1
2
01-12-2020 14:44
DECEMBER 2020
INHOUDSOPGAVE SKATE.NL
Wanhoop
1 2 3 4 5 Het vuur brandt nog steeds in sprinter Hein Otterspeer
6 7 8 9
Jeroen en Anne Floor Otter, vader en bondscoach, dochter en rijdster
10 11 12 13 Sjinkie Knegt presteert verbazingwekkend in het NK Shorttrack
14 15 16
Het jaar 2020 van Daan Breeuwsma; bijna voorbij, maar nooit vergeten
17 18 19 20 21 Lindsay van Zundert, kunstrijdster met dank aan de Efteling
22 23
Marwin Talsma is gewoon ‘grutsk’ op zijn prestaties
24
Colofon Bladmanager Ingmar Kuper Hoofdredactie Eric Korver Fotografie TimsImaging Vormgeving Rodi Media, Kirsti Konijn Druk Rodi Rotatiedruk BV Oplage/ verschijning 25.000, maandelijks Verspreiding Gratis via de ijsbanen en grotere schaats-speciaalzaken Redactie / mail 06-55866441, redactie@skatenl.nl
Uitgevers Korver & Kuper Media A. Hofmanweg 5A 2031BH Haarlem 06-2388 4422 info@skatenl.nl www.skatenl.nl Rodi Media Broekerwerf 8 1721PC Broek op Langedijk 0226-333311 info@rodi.nl www.rodimedia.nl Druk Rodi Rotatie Druk Visseringweg 40 1121AT Diemen Telefoon 020-398 0808
NB Niets uit deze uitgave mag worden gebruikt zonder schriftelijke toestemming van de uitgever.
SkateNL is een uitgave van Rodi Media en Korver & Kuper Media. SkateNL werkt milieuvriendelijk en verantwoord. Waterless Printing, ISO 14001 Grafimedia en KVGO.
De nieuwste boodschap van het kabinet is hard aangekomen in de samenleving. Een lockdown strenger dan in het voorjaar, mondkapjes, meer beperkingen, geen reizen. Het wordt er allemaal niet vrolijker op. De topsport ontspringt de dans voorlopig. De eredivisie voetbal gaat door, de hockeyers mogen weer aan de slag, net als de volleyballers, handballers en noem maar op. En natuurlijk ook de schaatsers. Dat wil zeggen, die van de langebaan en de shorttrackers. En de marathon? Niks. Ze blijven er ogenschijnlijk rustig onder, de mannen en vrouwen van het marathonpeloton. Al is berustend misschien een beter woord. Maar de wanhoop en frustratie zijn voelbaar, en dat is meer dan begrijpelijk. Ze zien hoe om hen heen alle topsport weer tot leven wordt gewekt, en – vooral – hoe elke discipline van de schaatssport het ijs op mag. En zij moeten langs de kant blijven. Het traditionele Nederlands kampioenschap op kunstijs van 1 januari is geschrapt. Een nieuwe poging volgt in februari. De al net zo traditionele wedstrijden op de Weissensee? Streep erdoor. De kalender van de marathonschaatsers wordt met de week verder leeggeplukt. Misschien in februari nog iets, wordt er gezegd. Zeventien wedstrijden nog, wordt er zelfs genoemd. Maar het is allemaal niet meer dan hopen. Vooralsnog ziet het er meer naar uit dat de marathonschaatsers een streep door hun hele seizoen kunnen zetten. Dat doet ongelooflijk veel pijn, ook bij ons als uitgesproken liefhebbers van de marathon. Maar met name voor al die rijders die al vanaf het voorjaar in training zijn. Die vaak werk en studie aan de kant schuiven om maar goed voor de dag te kunnen komen. Dat is kei- en keihard. En waar hangt dat op? Op de status van de sport. Marathonschaatsen staat nog steeds bij sportkoepel NOC NSF niet aangemerkt als topsport. Daarover hebben we binnen het peloton in de voorbije jaren vaak discussies gevoerd. Die status moest anders. Het antwoord was in de meeste gevallen hetzelfde: ‘Wat maakt het uit?’ Heel veel, zo blijkt nu. De KNSB is keihard aan het werk om de marathonschaatsers nog enig perspectief te bieden. Of die pogingen succes hebben, is nog niet te zeggen. Wel is duidelijk dat de marathonschaatsers, hun vertegenwoordigers, de ploegen, sponsoren, het sectiebestuur, de KNSB en NOC NSF na dit seizoen álles moeten doen om de status van het marathonschaatsen op te schalen naar de enige juiste: die van topsport. Zodat een situatie als deze nooit meer kan voorkomen. Eric Korver en Ingmar Kuper
SkateNL is geproduceerd onder gecontroleerde omstandigheden conform ISO 14001 Grafimedia getoetst door de SCGM, Certificaatnummer SCGMMZ:2011.01.02
Specialist in schaatsen en skeelers. Speciaalzaak voor racefietsen en mountainbikes.
www.Haicobouma.nl DECEMBER 2020
3
Familieman Hein Otterspeer brengt de kerstdagen door met vriendin Bettelien en zoontje Sant-Jan. ,,De steun van Bettelien is echt heel belangrijk voor me geweest.’’ (Foto’s Timsimaging)
Fitte Hein Otterspeer wil het beste van zichzelf laten zien
Het vuur brandt nog volop door Eric Korver
I
n Thialf, pal na het behalen van zijn derde nationale sprinttitel, kreeg Hein Otterspeer het even te kwaad. Tranen vloeiden. Vooral van vreugde, maar ook de frustratie van jarenlange tegenslag kwam eruit. Twee dagen lang had Otterspeer aan Nederland getoond hoe goed hij kán zijn, hoe goed hij wíl zijn. Nu wordt het tijd die vorm ook over de grens te tonen. Aan Otterspeer zal het niet liggen. ,,Mijn motivatie is altijd enorm geweest. Dat heeft me ook op de been gehouden.’’
Hij draait al lang mee in de top van de schaatswereld, maar de loopbaan van Hein Otterspeer kenmerkt zich door pieken en dalen. Hij is de man van zilver en brons op het wereldkampioenschap sprint, maar
4
ook de man die daadwerkelijk al geblesseerd raakte bij het strikken van zijn veters. Teleurstelling voerde vaker de boventoon dan vreugde en plezier. Maar in Thialf straalde dat laatste er twee dagen lang vanaf bij Hein Otterspeer. De 32-jarige sprinter glundert nog steeds als hij praat over dat sprinttoernooi. ,,Vooraf was ik de favoriet, dat wist ik. Kwestie van logisch rekenen. Soms is één plus één dan ook echt twee. Als je de tijden dit seizoen van de 500 en 1000 meter in trainingswedstrijden en het NK Afstanden. Optelde, dan stond ik op één. Maar uiteindelijk is dat maar een sommetje en zijn er in de praktijk heel wat kapers op de kust. Er stonden in Thialf zeker vijf of zes kanshebbers aan de start.’’
Controle Otterspeer toonde zich echter oppermachtig op een manier zoals hij niet vaak eer-
DECEMBER 2020
der demonstreerde. ,,Als ik terugkijk, had ik vanaf de eerste pas tot de laatste alles onder controle. Ik was zo goed, met zoveel overmacht, daar werd ik heel erg blij van en ben ik ook heel erg trots op. Zo kijk ik er ook op terug. Dit was voor mij een perfect toernooi. Nergens heb ik iets laten liggen, alle vier de afstanden waren superstabiel. Op de laatste duizend was ik wel ietsje langzamer, maar ik mocht zóveel verliezen. Dan hoef je niet het onderste uit de kan te halen. Ik reed drie superafstanden, waardoor ik die laatste gewoon naar huis kon rijden. Da’s echt een heerlijk gevoel als het zó goed gaat.’’ Hein Otterspeer doet z’n verhaal in de aanloop naar het kwalificatietoernooi voor het WK, de volgende halte waarop hij zich graag wil laten zien. Maar het zijn onzekere tijden, zelfs voor de topsporters die tot nu toe redelijk ontzien werden in aller-
lei maatregelen. ,,Vooralsnog kunnen we doorgaan zoals het de afgelopen maanden was’’, verzucht Otterspeer. ,,Dat is toch een soort van opluchting. We zijn er met z’n allen natuurlijk heel erg mee bezig. Iedereen doet enorm z’n best om die besmettingen buiten de deur te houden, en dat begint toch bij jezelf. Maar meer dan dat kun je er ook niet aan doen. De enige taak die we verder hebben, is zorgen dat we er staan als er wedstrijden zijn, dat we linksom of rechtsom klaar voor zijn.’’
Thuis Voor Otterspeer is dat wel anders dan voor sommige collega’s. Hij is dagelijks thuis bij zijn gezinnetje, bij partner Bettelien en zoontje Sant-Jan, in een soort eigen bubbeltje. ,,Dat is zeker anders dan wanneer je alleen bent’’, beaamt hij. ,,Ik verveel me ook een stuk minder als ik echt heel lang
INTERVIEW
Ik ben thuis weer plezieriger in de omgang thuis moet zitten. Ik merk aan sommige ploeggenoten die wel alleen zitten dat ze echt graag op trainingskamp willen, dat ze de Worldcups missen en graag op reis willen omdat de muren thuis op ze afkomen. Dat heb ik eigenlijk nagenoeg niet. Vorig jaar ben ik al zóveel weggeweest, heb ik al zóveel het vliegtuig gepakt. Nu is het leven heel anders. We zijn niet veel op trainingskamp geweest, rijden deze winter bijna alles in Thialf. Ik vind het el relaxed om zoveel thuis te zijn. Begrijp me goed, die hele coronacrisis is voor iedereen vreselijk, maar dat het een gevolg is dat ik veel thuis ben, vind ik niet vervelend.
Hein Otterspeer heeft als kersverse Nederlands kampioen sprint lol met coach Jac Orie. ,,Ik denk dat hij ook wel wist wat erin zat.’’
Maar ik zie ook dat binnen het team daarover de meningen verschillen.’’ Opeens is er ook veel gelegenheid om veel tijd door te brengen met zoontje Sant-Jan, iets waar Otterspeer in een normale winter niet vaak aan toekomt. ,,Is toch wel belangrijk, vind ik. We hebben ook vaste rituelen inmiddels. Ik sta ’s ochtends met hem op, dan ontbijten we samen en breng ik hem naar school om vervolgens zelf naar de training te gaan. Zo heb ik thuis een heel fijn ritme. Ja, ik ben wel een familieman, zou liegen als ik zeg dat dat niet zo is, haha. Ik heb het gewoon fijn thuis, hou van mijn gezin, we hebben het hartstikke goed samen en gaan als een trein. Met z’n drieën kunnen we de wereld aan, dat gevoel hebben we echt. En dat is voor mij een heel groot voordeel, want ook dat helpt bij wat je uiteindelijk wilt: hard schaatsen.’’
Frustratie Maar thuis is ook het klankbord van zijn ziel. Bij Bettelien komt ook de frustratie en de teleurstelling eruit, die Otterspeer niet eenvoudig achter zich
kan laten op de ijsbaan, maar ook mee naar huis neemt. ,,Uiteraard, zou ik bijna zeggen. Maar ik heb echt heel veel steun aan Bettelien. Bij haar vind ik een luisterend oor, maar soms kan ze ook heel zakelijk kijken naar het schaatsen. Dan vraagt ze wat ik nou écht wil, en ze zal nooit proberen mij op een ander spoor te zetten dan dat. Zij ziet ook wel dat er meer in zit. Als je die steun voelt, is dat fantastisch. Ik heb het vaker gezegd, maar zonder Bettelien had ik dit echt niet kunnen doen.’’ En de laatste jaren was er aardig wat mentale steun te verlenen. Hein Otterspeer streed meer tegen zijn eigen lijf dan tegen de concurrentie. Want dat grote en op het oog zo sterke lichaam liet hem op cruciale momenten vaak in de steek. Otterspeer zei het al eens heel treffend: ‘Mensen zien mij in het pak, maar ze zien niet wat er onder het pak
gebeurt’. De afgelopen jaren van Otterspeer vormden blessures de rode draad en niet de prestaties. Vooral zijn rug bleek een constante plaaggeest voor Otterspeer. ,,Ik ben vaak na een wedstrijdweekend of een vierkamp helemaal gebroken thuisgekomen. Zodanig dat ik me zelfs afvroeg hoe ik dit weer moest repareren.’’ De gevolgen waren voor hem duidelijk. ,,Ik heb de afgelopen jaren echt met een aantal pk’s minder aan de start gestaan. Dan is het zó anders naar een toernooi toeleven. Dan kun je alleen maar hopen dat het goed gaat.’’
Handdoek Hij moet boven alles een onvoorstelbare liefhebber zijn, want met het leed dat Otterspeer trof zou menig andere schaatsers allang de handdoek in de ring hebben gegooid. Otterspeer knikt. ,,Da’s zeker waar. Als ik ploeggenoten soms hoor klagen, zeg ik weleens dat ze allang gestopt waren als ze mijn lichaam hadden gehad. Grapje natuurlijk, maar er zit wel een kern van waarheid in. Ik denk dat heel veel mensen die in mijn schoenen hadden gestaan er de brui aan hadden gegeven. Ik niet. Er brandt een vuur in mij. Ik wíl. Als ik diep in mijn hart kijk, weet ik dat ik niet alles eruit heb gehaald in de elf jaar dat ik nu professioneel schaats. En ik weet ook dat áls het bij mij klopt, ik hard ga en de besten van de wereld kan verslaan. Ik roep dat al jaren en ik zeg het ook vaak tegen mezelf. Dat is de grootste drijfveer die mij overeind houdt.’’
Vervolg op pagina 7
Visma, jouw partner in vooruitgang!
www.visma.nl/teamjumbovisma
INTERVIEW Vervolg van pagina 4-5 Hij zag de jongens die er elke keer met de titels vandoor gingen. ,,Ik zag waarop zij konden terugvallen. Dat was altijd een goed lichaam. Hadden ze een mindere dag, dan reden ze alsnog hard, want ze waren goed getraind en fit. Dat was bij mij gewoon anders.’’ Het vertrouwen in zijn eigen lichaam was regelmatig zoek. ,,Soms wist ik gewoon echt waar ik de oorzaak van weer een tegenslag moest zoeken. Zagen mensen een steigerung of een temporondje en vertelden ze dat het hartstikke goed was, maar kwam het er vervolgens in de wedstrijd wéér niet uit. Mentaal probleem, werd er gezegd. Maar ik heb altijd geweten dat het dat niet was.’’
Vertrouwen Maar nu, eindelijk, lijkt er aan al het leed een einde te komen. Het lijf, vertelt hij met zichtbare opluchting, lijkt eindelijk mee te werken. En prompt zijn er dus ook de prestaties waarvan hij altijd al wist dat hij daartoe in staat was. ,,Ik krijg nu weer heel veel vertrouwen vanuit mijn lichaam, en dat is echt zó belangrijk. Dan gaat alles wat je doet goed, en ga je met zo’n enorme bak vertrouwen en motivatie zo’n wedstrijd in. Dat is wat ik het afgelopen NK ook uitstraalde, denk ik. Met een glimlach erin, met een nog grotere glimlach eruit.’’ Een haast vlekkeloze voorbereiding was
De lach is terug bij Hein Otterspeer. ,,Ik ben het weekend van het NK met een grote glimlach ingegaan en kwam er met een nog grotere lach uit.’’ (Foto Timsimaging)
al een goed teken. Otterspeer was fit, was sterk, en blééf fit en sterk. ,,Het streven was dat structureel voor elkaar te krijgen. Niet een weekje, maar maandenlang achter elkaar een hoog niveau halen. Dan kun je op je lijf vertrouwen en weet je dat je het niveau echt hebt en je jezelf nog naar een hoger plan kunt brengen. Zo’n stabiele lijn als dit jaar, dat heb ik eigenlijk nooit gedaan. Elke wedstrijd die ik reed vanaf de eerste trainingswedstrijd tot en met dat NK was gewoon perfect. Ook in de training heb ik geen terugvallen meer. Dat is de afgelopen jaren wel anders geweest. Ik kan nu gewoon genieten van mijn vorm, kom na de training thuis met een glimlach. Ja, dan ben ik ook veel plezieriger in de omgang. Gaat het schaatsen slecht dan gaat het met mij niet goed, gaat het schaatsen goed dan gaat het met mij ook goed. Ik denk dat dat bij iedere topsporter zo is.’’
Grote lach Dat hij eindelijk weer eens de beste versie van Hein Otterspeer kon laten zien, was in alle opzichten een verlossing. ,,Ik had dat hele weekend geen grotere lach kunnen hebben. Dat zie je aan mijn reactie als ik die 1.07 op het bord zie staan. Dat zie je aan het moment dat ik na de vierde rit via facetime het thuisfront
voor mijn neus krijg. Dan zie je ook wat dat met me doet, word ik emotioneel. Maar ook dat is topsport.’’ De emotie maakte wel duidelijk hoe diep het zat bij Hein Otterspeer. Hij beseft maar al te goed hoe veel mensen zijn motivatie zagen, maar ook zijn frustratie. ,,Dan ben ik absoluut niet de makkelijkste. Ploeggenoten en iedereen die op het ijs stonden, zagen me dan wel naar huis gaan, maar ze konden niet achter die muren kijken. Daar is het toch anders. Om dan de volgende ochtend weer gemotiveerd op te staan, dat was niet altijd even makkelijk.’’ Al die tijd voelde Hein Otterspeer ook het vertrouwen van coach Jac Orie, die met zijn testcultuur bij Jumbo-Visma ook zag wat de sprinter in zijn mars moest hebben. ,,Ik denk dat hij ook wel wist wat erin zat. Hij zag ook dagelijks de horten en de stoten voorbijkomen en hij wist dat we konden gaan winnen als we de zaak op de rit kregen. Dat geloof moet je natuurlijk als schaatser ook hebben, maar aan mijn motivatie heeft het echt nooit gelegen.’’ Inmiddels bewijzen de testen van Orie het gevoel van Otterspeer, die daarin een goede bevestiging ziet. Want zo werkt het ook
weer. ,,De metingen zijn echt zichtbaar verbeterd. Weet je, ik kan fietsen wat ik wil en prachtige wattages trappen, maar als die krachtlijnen niet kloppen, dan komt het er gewoon niet uit. Soms had ik dan een uitschieter, nu zit ik structureel op een hoger niveau, ook in de fietstesten en de ergometrietesten. Dat zijn goede signalen.’’ In de trainingen geniet hij weer, ook van het hoge niveau om hem heen. Want de nieuwe sprinttrein van Jumbo-Visma doet veel goeds voor Otterspeer. ,,Met Thomas Krol en nu ook Dai Dai Ntab en Kai Verbij hebben we echt een monstertrein. Ik denk dat die wisselingen binnen de ploeg goed voor mij zijn geweest. Die jonge klasbakken in het team, die kwaliteiten en dan de krachten bundelen. Dat maakt ons sterk. We hebben het ook goed met z’n allen, gunnen elkaar iets, er valt geen verkeerd woord, en we hebben een hoop plezier. Da’s gewoon heel prettig.’’ Nu wil Otterspeer niets liever dan zijn vorm tonen op het internationale podium, zich meten met de beste sprinters. ,,Ik ben echt hongerig, maar vooral ook heel nieuwsgierig. Wat kan ik nu alles klopt? Ik heb het ticket voor het EK al binnen en daar ben ik echt blij mee, maar het doel is natuurlijk wel het WK te rijden.’’ Op zijn 32e is Hein Otterspeer nog begonnen aan zijn tweede jeugd. ,,Haha, ja. Ik wil er echt van genieten dat ik nu fit ben, en dat straal ik ook uit.’’
Anne Floor en Jeroen Otter, thuis in Heerenveen. ,,Ik heb wel het gevoel dat ik extra goed moet rijden omdat het anders zo overkomt dat ik bij de selectie kom omdat mijn vader de bondscoach is.’’ (Foto’s Timsimaging)
Vader en dochter Jeroen en Anne Floor Otter over elkaar en met elkaar
S
Op het ijs coach, thuis vader
tel, je bent bondscoach en zou je eigen dochter in de selectie kunnen krijgen. Of je bent een talentvolle sporter, maar je vader is de bondscoach. Dat kan weleens lastig zijn. Of juist niet. Het is de situatie waarmee Jeroen Otter en Anne Floor Otter te maken hebben. Vader en dochter, bondscoach van de shorttrackers en talent in het team RTC Noord/Wadro. Otter & Otter over elkaar en met elkaar.
Was voor Anne Floor shorttrack de enige optie als het om sport gaat? Anne Floor (19): ,,Zeker niet. Ik heb ook nog heel veel andere sporten gedaan. Hockey, turnen en shorttrack. Uiteindelijk ben ik gestopt met hockey omdat ik naar het voortgezet onderwijs ging. Turnen en shorttrack bleef ik doen tot de derde klas, waarin ik naar het gewest mocht en daarna ben ik volledig voor shorttrack gegaan. Ik
8
vond turnen ook altijd heel leuk, maar met shorttrack kan ik misschien nog iets bereiken, met turnen ben ik te laat begonnen. Daarin zou ik nooit de top kunnen bereiken.’’ Jeroen (56): ,,Ik hoopte eigenlijk dat ze karate mooi zou vinden, of taekwondo. Dat heb ik zelf vroeger ook met veel plezier gedaan. Mooi sporten met een hele filosofie erachter. Maar ze hoefde echt helemaal
DECEMBER 2020
niet te shorttracken. Ik heb haar broertje Pepijn ook niet aan het schaatsen gekregen.’’ Anne Floor: ,,Maar op mijn achtste kreeg ik wél shorttrackschaatsen.’’ Jeroen: ,,Dat moet ik even nuanceren. We woonden toen in Calgary, waar je zo’n learn to skate programma had. Haar eerste paar waren ijshockeyschaatsen. Toen ze beter ging schaatsen was het voor mij natuurlijk heel makkelijk om dan shorttrackschaatsen te geven.’’
zijn we in het verleden ook verhuisd naar Canada en zelfs naar Zeeland, omdat ik toen werkte voor het Belgisch Olympisch Comité. Wat dat betreft staat ons leven wel in het teken van shorttrack, maar ik geloof niet dat er hier heel veel over shorttrack gesproken wordt.’’ Anne Floor: ,,Het gaat er weleens over, maar het is niet zo dat we het nooit over andere dingen hebben. Bij het avondeten denk ik wel dat we gemiddeld een keer of vijf in de week over schaatsen praten.’’
Draait thuis alles om shorttrack?
Al die omzwervingen, hebben die iets moois gebracht? Anne Floor: ,,Zeker, al kan ik me Zeeland niet heel goed meer herinneren. Maar ik
Jeroen: ,,Nou, we wonen niet in Heerenveen omdat we uit Heerenveen komen. We wonen hier omdat mijn werk hier is. Zo
INTERVIEW had veel vriendinnen in Heerenveen en daarna waren de jaren in Canada ook echt superleuk. Een paar meiden waar ik toen mee bevriend was, spreek ik zo nu en dan nog. Dat vind ik mooi, dat ik mensen ken over de hele wereld. In de zomer van 2019 ben ik terug geweest naar Calgary voor een schaatskamp. Heb ik nog een paar vriendinnen gezien, en ik herkende nog van alles. Vond ik een heel mooie ervaring.’’
Is het lastig bondscoach te zijn met een dochter die ooit in de selectie zou kunnen komen? Jeroen: ,,Op dit moment zeker niet. Soms is het wel vervelend als ik thuis dingen wil bespreken met mijn vrouw die niet voor Anne Floor bedoeld zijn. Als het gaat over werkomstandigheden, keuzes die we moeten maken, dan is het niet de bedoeling dat zij dat hoort. Maar dat is eigenlijk het enige dat het lastig maakt. Soms kijk ik weleens naar haar progressie en of ze op een andere manier zou moeten trainen. Dan is het weleens moeilijk het onderscheid te maken of je kijkt door de ogen van de vader of door ogen van de coach. Maar als ik bij wedstrijden ben, kijk ik eigenlijk altijd door de ogen van de coach. Misschien ben ik dan wel wat kritischer dan wanneer ik als vader langs de kant zou staan.’’
Is het lastig de dochter te zijn van de bondscoach, bijvoorbeeld binnen je eigen team? Anne Floor: ,,Ach, bij alles wat ik hoor van andere schaatsers over mijn vader bedenk ik me dat hij wel hun coach is, en vanuit dat oogpunt begrijp ik ze hartstikke goed. Niet moeilijk dus. Wat ik soms wel lastig vind, is dat hij soms dingen anders ziet dan mijn coach. Maar dat wordt uiteindelijk altijd opgelost.’’
op bewegen. Die kijkt echt alleen als een moeder.’’
Zie je Jeroen langs het ijs als vader of als coach? Anne Floor: ,,Als coach. Als hij op ijsbaan is, is hij gewoon de coach van het Nederlands team, en dat is voor mij ook zo. Ik zou hem wel iets sneller benaderen omdat hij toch mijn vader is. Als hij kijkt, vraag ik dan misschien wat eerder dan iemand anders wat ik beter kan doen. Voor anderen is hij toch de bondscoach, voor mij dan wel ook mijn vader. Maar ik zou op het ijs nooit over iets ander beginnen dan over schaatsen.’’ Jeroen: ,,Omdat ik echt als coach kijk, is er misschien ook geen ruimte om dat op een andere manier te zien.’’
Heb je het gevoel dat je je meer moet bewijzen dan anderen?
zou komen en ik het vervelend vind, je wel zou stoppen.’’ Jeroen: ,,Dat ligt iets anders. Op dit moment denk ik niet dat dit een mooie reden zou zijn om te stoppen. Maar als het niet werkt voor beide partijen is het misschien wel een moment om iets anders te doen. Maar het gaat er als coach uiteindelijk altijd om wat je kunt toevoegen aan het team met de potentie die ze hebben, en of mijn kwaliteiten er nog toe doen. Als dat zo is, dan is het prachtig om dat werk te blijven doen.’’
Heb je de ambitie om alles op shorttrack te zetten? Anne Floor: ,,Daar kijk ik per seizoen naar. Dit jaar doe ik het tweede deel van vwo6. Na dit jaar ben ik wel klaar met de middelbare school en wil ik graag studeren: geneeskunde of Lifescience & Technology. Dat is ook een grote verandering en iets dat me heel erg leuk lijkt. Maar ik moet wel kijken of ik alles kan combineren.’’
Anne Floor: ,,Eigenlijk wel. Ik moet wel écht goed rijden om misschien ooit de stap te maken naar de nationale selectie omdat het anders misschien zo overkomt dat ik erbij ben gekomen omdat mijn vader de bondscoach is.’’
Heeft Anne Floor de potentie om internationale top te worden?
Moet je extra goede argumenten hebben om Anne Floor in dezelfde positie te krijgen als anderen die dat ook verdienen?
Jeroen: ,,Bij deze generatie dames is het zo dat als je tot de besten van Nederland hoort, je al heel snel bij de besten in de wereld hoort. Die stap hebben we als Nederland wel gemaakt.’’
Jeroen: ,,Die situatie is er nog niet, maar zou zich volgend jaar rond of na de Spelen kunnen voordoen op het moment dat het vizier op de Spelen van Milaan gaat. Dit jaar is Anne Floor nog junior. Mijn focus ligt puur en alleen op de olympic hopefuls, zoals ze dat in Amerika noemen. Daar gaat ook mijn aandacht naartoe. Het zal nog een jaar plus een paar maanden duren voor ze in de picture komt.’’
Kun je moeilijk kijken als vader?
Hangt je toekomst als bondscoach misschien samen met de toekomst van Anne Floor?
Jeroen: ,,Als ik op ijsbaan ben wel, ja. Thuis is dat een stuk makkelijker. Maar als ik op het ijs ben en er wordt getraind of er zijn wedstrijden, dan komt het niet eens in me op te kijken als vader. Ik kijk dan toch echt door de ogen van de coach. Aan de andere kant: Anne Floor heeft nog een moeder ook, die heel sportief is en goed oog heeft
Jeroen: ,,Ik heb dat eerlijk gezegd nooit zo bekeken.’’ Anne Floor: ,,Je hebt wel gezegd dat als ik in de NTS
Wat kunnen jullie echt samen doen als vader en dochter? Anne Floor: ,,We waren nu gitaar aan het spelen samen, dat vinden we echt heel leuk. En vanochtend hebben we nog samen een rit op de mountainbike gedaan.
Dat is ook iets waar we veel plezier in hebben. En windsurfen, en reizen. Maar dat dan wel vaak met het hele gezin.’’ Jeroen: ,,Normaal gesproken ben ik al 130 tot 150 dagen per jaar met het team op pad. Het seizoen eindigt dan zo half maart. Vorig jaar ben ik half april met mijn zoon in een kleine camper naar de Noord Kaap gereisd. Ik hou er wel van de wereld te zien, hou van avonturen, van andere belevingen dan wat je in Nederland meemaakt. Ik denk dat dat je leven verrijkt. Geldt ook voor werken in het buitenland. Niet alleen voor mezelf, maar ook voor vrouw en kinderen is dat een heel belangrijk aspect om een vol leven te hebben.’’
Waarom ben je trots op je vader? Jeroen: ,,Dat wil ik ook weleens horen, haha.’’ Anne Floor: ,,Ik vind het heel knap hoe hij shorttrack zo op de kaart heeft gezet in Nederland. En hij is best vaak weg, maar als hij thuis is doet hij wel zijn best om vader te zijn voor mij en Pepijn en een goede man voor Elien. Daar ben ik trots op. En dat hij ons heel veel wil leren en wil laten zien.’’
Waarom ben jij trots op je dochter? Jeroen: ,,Als ze iets in haar hoofd heeft, dan gebeurt dat. Op vroege leeftijd was ze al sterk in time-management. Ze weet heel goed wat ze wil, en op welk moment ze dat wil. Ook als je redelijk kan leren valt het niet mee om vwo-bèta kant te doen terwijl je je ook elke dag twee keer in Thialf moet melden voor een training, en dan vermoeid thuiskomt. Dat zes dagen in de week, en dan voor de balans ook nog andere hobby’s op nahouden. Dat vind ik echt knap. Ik heb altijd met heel veel plezier en motivatie gesport, maar school kwam daar wel ver achteraan. Ik denk dat Anne Floor daar een betere balans in heeft.’’
Lijken jullie op elkaar? Jeroen: ,,Als ik op straat loop met mijn zoon hoor ik vaak dat je in ieder geval wel kunt zien wie zijn vader is.’’ Anne Floor: ,,Mijn moeder zegt altijd dat ik qua karakter op mijn vader lijk, maar mijn uiterlijk is meer dat van mijn moeder. Mooie combinatie.’’
Gespecialiseerd in prefab-wapening en verwerking op de bouw Vestigingen in Drachten, Kootstertille en Schuilenburg
IJZERSTERK IN MAATWERK! Postbus 107 9200 AC Drachten WADRO BV tel. (0512) 33 23 11 Wadro Drachten BV tel. (0512) 58 28 22 Wapeningscentrale Kootstertille tel. (0512) 33 18 04 WADRO Schuilenburg BV tel. (0512) 33 23 11
Kom in beweging! Voel je Gezond, Fit en Vitaal met
KRASSPORT.NL
Samen individueel sporten op elk niveau voor jong en oud en van recreant tot topsporter HARDLOPEN
10
I
KRACHT-CORE-SOUPLESSE
I
WIELRENNEN
I
ZWEMMEN
I
SKEELEREN
I
SCHAATSEN
Ga naar www.krassport.nl
DECEMBER 2020
I
TRIATLON
Suzanne Schulting haalde drie titels op, maar hunkert naar internationale races. ,,Omdat ik aan de wereld wil laten zien hoe goed ik ben.’’
Jens van ‘t Wout wint de 1500 meter. ,,We zijn nu wel sterk genoeg om met hem te vechten, maar hij blijft Sjinkie. Dat zit in je hoofd.’
NK Shorttrack toont progressie in herstel Knegt
Sjinkie verbazingwekkend
D
rie winnaars kende het NK shorttrack per afstand. Dat bij de vrouwen alleen Suzanne Schulting die eer ten deel viel, zal niemand verbazen. Maar verbazen deden Sjinkie Knegt en Jens van ’t Wout wél. De laatste met een nationale titel, de eerste zelfs met twee titels als bewijs van een opmerkelijk herstel.
Het is nog geen twee jaar geleden dat de loopbaan van Sjinkie Knegt aan een zijden draadje hing na een ongeval met zijn kachel, waarbij de Fries ernstige brandwonden opliep aan met name zijn benen. Het was lang de vraag of de Schicht uit Bantega weer zou kunnen terugkomen op zijn oude niveau, maar het antwoord lijkt nu vooral van Knegt zelf te komen. Op zowel de 500 meter als de 1000 meter kroonde hij zich tot kampioen. In het holle Thialf weerklonk zelfs een keer een vreugdekreet, die gepaard ging met een gebalde vuist. Da’s een zeldzaam vertoon van vreugde van Knegt in nationale wedstrijden. ,,Een vuistje voor het publiek, ja, haha. Maar ik vond het zelf ook wel mooi hoor’’, vertelde Knegt, die na twee dagen racen in Thialf best tevreden was. ,,De 1000 meter ging niet bijzonder, maar was wel stabiel, op een klein foutje na. En de 500 meter was goed. Ik had in de finale maar één doel, dat was als eerste de eerste bocht ingaan en daarna rustig aan doen. Dat ik het tempo laag hield in plaats van hoog, daar schrok de rest behoorlijk van. We hadden dat vooraf zo bedacht, en als het dan precies zo uitkomt, ja, dat vind ik wel mooi.’’ Bondscoach Jeroen Otter liet zich ontvallen dat Knegt in zijn optiek vrij dicht tegen zijn oude topvorm aan zit. ,,Dat kan hij vinden, maar ik zie dat zelf heel anders. Op de 1500 meter word ik gewoon afgedroogd, dan zit ik niet tegen mijn oude topvorm aan. Qua snelheid sta ik er best wel goed voor, maar het schort op dit moment nog wel aan puur duurvermogen. Voor nu is het goed, maar ik weet dat het beter moet.’’
Sjinkie Knegt vertelde dat er in de medische wereld zo’n tweeënhalf jaar staat voor het herstel van zijn verwondingen. Daarvan zijn er nog geen twee voorbij, en de huidige Knegt verbaast al vriend en vijand. ,,Het lijf reageert best goed’’, concludeerde hij. ,,Het is vooral even lastig als ik de hele dag bezig ben geweest en dan mijn lichaam zeg maar ‘uit zet’. Dan ontstaat een bepaalde druk op de huid die irriteert, jeukt. Dat heb ik nu tijdens dit interview ook. Liefst zou ik dat lopend doen. Niet dat het erg is, en het hoort erbij. Ik weet ook niet of het weggaat, maar het belemmert zeker niet mijn prestaties.’’ Na wéér twee dagen schaatsen trekt Knegt toch vooral positieve conclusies. ,,,Ik heb twee dagen lekker geschaatst en vooral ritme opgedaan.’’ Met een grijns: ,,En ik heb laten zien dat ik het nog steeds kan.’’ Dat laatste constateerde ook de jonge Jens van ’t Wout. Het 19-jarige talent uit het team RTC Noord/Wadro zag Knegt alweer
speciale dingen doen. ,,Echt niet normaal hoe sterk hij nu alweer rijdt. Ik kijk vaak bij hun trainingen, en dan rijdt hij gewoon weer 8,1 en 8,2. Supergoed, en verbazingwekkend hoe snel hij herstelt.’’
Primeur Maar Van ’t Wout beleefde ook een bijzondere primeur: hij pakte de nationale titel op de 1500 meter en liet Knegt achter zich.
,,Sjinkie verslaan, tja, da’s wel heel gek. Hij is wereldkampioen, de ‘man that made the road’, zeg maar, die shorttrack op de kaart gezet heeft. Als je aan het rijden bent, denk je daar niet zoveel over na, maar na de rit komt dat besef echt wel. De jonge jongens hebben dat allemaal als ze met hem aan de start staan. Holy shit, het is wel Sjinkie. We zijn nu wel sterk genoeg om met hem te vechten, maar hij blijft Sjinkie. Dat zit in je hoofd.’’ Niettemin liet Van ’t Wout zien dat hij op zijn beste dagen kan wedijveren met de Schicht uit Bantega en met de héle top. Op de 1500
meter boekte het talent een prachtig succes. ,,Als je tegen die jongens van de selectie kan rijden probeer je altijd te winnen. Ik voel me momenteel heel sterk, had op het ijs ook een supergoed gevoel. Deze titel is echt het bewijs dat ik op de goede weg ben.’’
Uitdaging Suzanne Schulting staat mondiaal al op eenzame hoogte, laat staan binnen de eigen landsgrenzen. Het NK leverde haar zonder al te veel problemen drie titels op in een toernooi waarin Schulting vooral zichzelf moest uitdagen. ,,Die uitdaging probeerde ik te zoeken in elke rit. Op de 1000 meter mocht ik pas twee ronden voor het einde op kop zitten. Dat was afgesproken met Jeroen Otter. Dan ga je toch andere lijnen rijden, op een andere manier spelen, en het een beetje spannend maken voor jezelf. Op de 500 meter wilde ik ook iets proberen door het het tempo laag te houden. Dat pakte niet helemaal goed uit omdat ik toch te veel snelheid maakte. Daar heb ik wel iets van opgestoken, en dat kan beter hier dan op een EK of WK.’’ Maar voor Schulting telde slechts één ding, wist ook bondscoach Otter. Ze wilde racen. ,,Absoluut. Maar ik hunker vooral naar internationale races omdat ik aan de wereld wil laten zien hoe goed ik ben, omdat ik me wil meten. In de trainingen zien we leuke rondetijden langskomen, en dan praten Jeroen en ik erover hoe frustrerend het is dat je nu geen internationale wedstrijden hebt waar ik dat kan laten zien.’’
Sjinkie Knegt balt z’n vuist. ,,Qua snelheid sta ik er best wel goed voor, maar het schort op dit moment nog wel aan puur duurvermogen.’’ Foto’s Timsimaging)
INTER VIEW
Het jaar 2020 van Daan Breeuwsma:
Bijna voorbij, door Eric Korver et jaar 2020 zit er bijna op. Het is een jaar, zegt Daan Breeuwsma, waarvan hij blij is dat het straks voorbij is. Maar een jaar ook dat hij zijn hele leven nooit zal vergeten. Niemand in de hechte groep shorttrackers die het zal vergeten. Omdat, vervolgt hij zacht, dit jaar weer eens duidelijk heeft gemaakt hoe het soms gaat in het leven, en dat niets vanzelfsprekend is. ,,Laten we hopen dat we 2021 positief ingaan en we kunnen doen wat we het allerliefste doen.’’
H
Het is de week na de eerste wedstrijd van de shorttrackers als we elkaar spreken. Een paar dagen na die eerste races van een bizar seizoen dat haast naadloos past in een bizar jaar. Het gaat over wedstrijden, over een toernooi, over gebrand zijn, en over het nut van dit soort races met het oog op de EK en WK die later nog volgen. Voor even. Want het gesprek kantelt haast onvermijdelijk naar de dramatische zomer van de shorttrackers, naar het tragische overlijden van Lara van Ruijven, dat voor altijd als een schaduw boven deze groep zal blijven hangen. ,,Het is fijn dat we weer een stip op de kalender hebben, iets om naartoe te werken’’, stelt Daan Breeuwsma. Maar de 32-jarige Fries – van 29 december 1987 – laat er meteen op volgen dat hij daar lang niet mee bezig is geweest. ,,Het overlijden van Lara, de geschrapte wedstrijden daarna. Ik moet zeggen dat ik weinig motivatie had om wat te doen. Heb ik nooit eerder gehad, ook al doe ik al zó lang mee. Niet dat ik echt klaar was met trainen of zo, maar het ging gewoon niet lekker. Je weet op dat moment ook niet waarvoor je het doet en dan gaat ook het plezier er een beetje vanaf. Twee, twee-en-halve maand heb ik echt gevochten om die trainingen af te werken. En het was écht afwerken. Afvinken en klaar. Als je echt topsport bedrijft zoals wij dat doen, wedstrijdgericht, dan moet je jezelf in trainingen constant weer uitdagen., Kijken wat anderen doen en dat een stapje beter willen doen om op niveau te blijven of nog beter te worden. Dat is superbelangrijk, maar dat heb ik maanden niet kunnen opbrengen.’’ Het jaar van de shorttrackers werd, zoals dat van de meeste topsporters, aanvan-
kelijk beheerst door corona. Er ging een streep door het WK en het seizoen kwam vervroegd ten einde. Maar de zwaarste klap kwam in de zomer, tijdens het trainingskamp in Font Romeu, dat juist weer een opmaat moest zijn naar een nieuw seizoen. Hoog in de Pyreneeën werd de groep overvallen door de uiteindelijk fatale ziekte van Lara van Ruijven, niet alleen de wereldkampioene 500 meter, maar vooral een onmisbare schakel binnen de ploeg, waarvan ook Breeuwsma’s levenspartner Rianne de Vries deel uitmaakt. ,,Hoe ga je daarmee om? Dat kun je niet trainen. Is ook iets wat gelukkig niet vaak gebeurt waardoor je erop kan anticiperen. Het enige dat je kunt doen, is proberen manieren te vinden waardoor je dit kunt verwerken. Ieder heeft daar zijn eigen manier voor. Misschien kan ik het iets makkelijker verwerken dan Rianne, hoewel verwerken niet het juiste woord is. Ik denk dat dit niet verwerkt is. Ermee omgaan is een betere woordkeuze, en dan kan ik dat misschien iets beter dan Rianne. Zij heeft er heel lang last van gehad, en eigenlijk nog steeds. Het is ook niet zomaar wat. Lara was de vaste kamergenote van Rianne, al vanaf het begin dat ze samen bij de ploeg zaten. Dan is dit gewoon een gigantische klap. Het heeft bij ons heel veel energie gekost om hiermee om te gaan, en inderdaad hebben we dan gelukkig elkaar, dat scheelt.’’
ders worden, want dan kun je ook niet verder. Daar moeten we een weg in zien te vinden, en dat gaat nu eigenlijk best heel goed. Het kost alleen tijd.’’ En nu de wedstrijden weer op gang komen, worden herinneringen aan Lara nog levendiger. ,,Richting die wedstrijden krijg je toch weer flashbacks en dat soort dingen.’’ Daan Breeuwsma is even stil. ,,Deze week kreeg ik op Instagram een herinnering aan de winst in de eerste mixed relay vorig seizoen, met Lara, Suzanne, Itzhak, Dylan en ik. Vorig seizoen. Een jáár geleden. Dat zijn dingen die je steeds meer krijgt. Het is niet zo dat ik er elke keer verdrietig van word, want het is ook heel mooi die momenten terug te zien.’’
Hechte groep De shorttrackers vormen een bijzonder hechte groep met zowel de mannen als de vrouwen. In dat geheel neemt Daan Breeuwsma een prominente rol in. ,,Ik weet niet of ik echt een verlengstuk ben van bondscoach Jeroen Otter, maar binnen de ploeg ben ik wel al jaren een belangrijke schakel’’, erkent de Fries. ,,Die rol heb ik als het lastig is, maar ook om dingen voor elkaar te krijgen, om mensen te stimuleren op bepaalde momenten, of juist even met de neus op de feiten te drukken. Ik denk dat dat me wel goed afgaat, en het geeft me ook energie.’’ Maar na het overlijden van Lara van Ruijven hoefde Breeuwsma niet eens in die rol te kruipen. De groep pakte dat collectief op. ,,Wij hebben zó’n hecht team dat dat vanzelf gaat, dat heb ik echt niet alleen hoeven doen. Die groep van ons is zó bijzonder. Iedereen omarmt elkaar, waardoor we als één geheel supersterk stonden en nog steeds staan. Dat is niet iets van mij, of van Jeroen, of van wie dan ook. Dat hebben we echt met z’n allen gedaan. Ik heb ook slechte dagen gehad, en dan was er altijd weer iemand die mij omhoogtrok. Zo helpen we elkaar.’’ De prachtige chemie die de shorttrackploeg altijd kenmerkte was nu harder nodig dan ooit tevoren. ,,Dit was het ergste wat je met elkaar kunt meema-
Vanaf het moment dat we mochten rijden, is de knop omgegaan
Steun Breeuwsma en De Vries vonden steun bij elkaar, spraken veel en lang over gevoel en verdriet. ,,Natuurlijk, en dat is ook heel goed. Maar soms is het ook belangrijk een onafhankelijk iemand te hebben. Van elkaar weten Rianne en ik heel veel dingen al. Dan kun je veel bespreken en is het er wel uit, maar op de één of andere manier werkt het zeker voor Rianne heel goed om bij een onafhankelijk iemand haar verhaal kwijt te kunnen. Dat lucht op een bepaalde manier heel erg op. Ze heeft daarvoor externe hulp, ja, en ik denk dat dat heel goed is. Je wilt het niet wegduwen, dat is ook niet de manier, maar het moet ook geen zware last op je schou-
ken. Niet te bevatten. En hoe gek het ook klinkt, ik denk dat het nog iets van geluk was dat we daar met z’n allen in dat trainingskamp in Font Romeu zaten. Allemaal op elkaar aangewezen omdat er verder helemaal niks is. Je zit in de bergen in de middle of nowhere, kunt trainen en ouwehoeren en dat is het. En dan gebeurt zoiets. Omdat je constant samen bent, kun je ook constant bij elkaar een arm om de schouder gooien, gewoon even huilen of knuffelen. De hele tijd waren we met de groep samen en ik denk dat dit voor het hele rouwproces heel belangrijk is geweest. Je kunt je emoties kwijt bij anderen, die jouw emoties als geen ander begrijpen.’’
Stip ,,Sjinkie Knegt wist echt wel hoe hecht de ploeg is. Maar pas dáár kwam hij erachter hoe het voor ons moet zijn geweest toen hem dat ongeluk met het vuur van zijn kachel overkwam. Wij zaten toen in Dordrecht voor het EK, waar het nieuws over Sjinkie een enorme impact had. In Font Romeu vertelde hij dat hij zich dat nooit helemaal had gerealiseerd, tot nu, nu er nog iets véél ergers gebeurde dat wel begon vanuit ongeveer hetzelfde idee. Want bij Sjinkie zelf had het ook erger kunnen aflopen. De impact op de groep, hoeveel energie er vrijkomt en weer verloren gaat, dat is heel apart.’’ De laatste twee jaren brachten de shorttrackers veel succes, maar waren in menselijk opzicht zwaar. ,,Het is allemaal niet wat je denkt dat bij topsport hoort, maar schijnbaar dus ook weer wel.’’
Zelfreflectie Het rouwproces, de beperkingen door corona, het ontbreken van een vooruitzicht op wedstrijden; het ging Daan Breeuwsma allemaal niet in de koude kleren zitten. ,,Alles belandde in een negatieve spiraal. We hebben ons ook de vraag gesteld of we verder wilden, of we het allemaal nog wel leuk vonden. Maar we waren er heel snel achter dat we toch nog heel graag willen, en dan zet je je daar ook weer voor honderd procent voor in. Dat moment van zelfreflectie, jezelf die vragen stellen, ik denk dat dat heel goed is.
Vervolg op pagina 15
: verdriet, teleurstelling en opkrabbelen
nooit vergeten
Daan Breeuwsma: ,,Je wilt het verdriet niet wegduwen, dat is ook niet de manier, maar het moet ook geen zware last op je schouders worden, want dan kun je ook niet verder.’’ (Foto Timsimaging)
TimsImaging |
100 J A R I G J U B I L E U M !
Trotse sponsoren/partners van het gewest Fryslân:
| Foto: TimsImaging |
,,Twee, twee-en-halve maand heb ik echt gevochten om de trainingen af te werken. En het was écht afwerken. Afvinken en klaar.’’ (Foto Timsimaging)
Vervolg van pagina 12-13 Soms is gewoon dom doorgaan ook niet de manier. Als je jezelf die vragen stelt, en je weet eigenlijk binnen tien seconden dat je wilt doorgaan, en dat dit is wat je het allerliefste doet, dat is belangrijk. Die vraag kun je wegstrepen, de twijfel is van tafel. Zo moet je door, denk ik. En dat doen we ook.’’ Dat ook het perspectief op wedstrijden lang uitbleef, maakte het desondanks allemaal niet eenvoudiger. ,,Zeker omdat je het nut van wedstrijden begrijpt en er op een gegeven toch weer naar hunkert om te racen. Natuurlijk is iedereen nog bezig het verlies van Lara een plek te geven. Dat proces duurt bij de één wat langer dan bij de ander, en het is nooit helemaal weg, maar alles gaat toch ook weer door. Als de wedstrijden komen, kan je je daar weer vol op richten. Valt het vooruitzicht van een toernooi weg, dan is het wéér schakelen. Eigenlijk was dat het ook de afgelopen maanden, constant schakelen. Ik denk dat we dat allemaal heel goed kunnen, maar je moet het nog wel even doen. Dat is soms lastig, en daarom ben ik blij dat we nu weer echt rijden, ook al zijn we allemaal nog niet in topvorm en ook al waren de beste buitenlanders er niet bij de Invitational Cup. Maar we hebben geréden, en da’s superbelangrijk.’’
Geluk Als Breeuwsma een blik in zijn agenda werpt, is hij tevreden met de kalender die nu in elkaar is gezet. ,,Supertevreden’’, stelt hij zelfs. ,,De staf en de KNSB hebben er alles aan gedaan om ons die wedstrijden te kunnen geven, en daar hebben we best geluk mee. De langebaners hebben wedstrijden, wij nu ook, maar de
marathon heeft helemaal niets. Dat is best hard. Daarom zijn we blij met elke wedstrijd, ook al is het misschien niet precies zo als we hadden gehoopt of graag zouden willen. Ik vertelde al dat ik het een paar maanden best moeilijk had met mijn motivatie, maar vanaf het moment dat we echt zeker wisten dat de International Invitation Cup zou doorgaan, is de knop echt omgegaan. Het schaatsen gaat gelijk een stuk beter, ik ben weer fit. Zoals ik de afgelopen weekeinden reed, is nog niet waar ik van droom, maar ik kan er wel verder mee.’’ Hij ziet de Invitation Cup en het NK Afstanden als een eerste aanzet in het seizoen. ,,Ja, zo is het echt. Als ik op het ijs sta en alles geef, kom ik erachter dat het allemaal nog niet fantastisch is, dat ik veel fouten maak, dat ik sommige dingen goed doe en sommige dingen compleet verpruts. Dat kan nu nog. Ik ga er vanuit dat het elke wedstrijd een stukje beter gaat en ik zo kan opbouwen richting de echt belangrijker wedstrijden.’’ Dat er na de Invitation Cup als werd geconcludeerd dat Daan Breeuwsma nog ver verwijderd was van zijn normale niveau, daar ligt hij niet wakker van. ,,Je weet zelf hoe dat werkt. Het maakt nu nog niet uit dat ik nog niet top ben. Ik ga er vanuit dat ik bij het NK Allround begin januari weer echt goed ben. Dat is mijn doel, en van daaruit moet ik richting het EK mijn topniveau laten zien. Dan zien we wel even hoe er dán gesproken wordt.’’
die je voelt, strakke koppies om je heen. Dan denk je ‘yés, het gaat weer gebeuren’. Ook bij de staf. Jeroen is superenthousiast. Die ziet ook hoe eindelijk alles en iedereen weer op scherp staat omdat het écht ergens om gaat in plaats van alleen maar trainingen. Dat is mooi om te zien.’’ Want ook de bondscoach deelde in de pijn van zijn groep, waarvan hij zelf ook al tien jaar deel uitmaakt.
,,Hij was finaal gebroken’’, vertelt Breeuwsma. ,,Als het in een meeting even over Lara gaat, staan de tranen bij hem en bij de meeste rijders nog steeds in de ogen. Dat zal ook zo blijven, denk ik. Maar dan is het voor iedereen goed als er weer wordt gereden, als we weer kunnen racen. Dan worden in zo’n weekend ineens andere dingen belangrijk. Kunnen we lekker zeiken over het ijs, of over weet ik veel wat. Zo gaat dat.’’
Spanning De vreugde van het weer écht mogen racen spatte er in Thialf vanaf. ,,Bij iedereen’’, zag ook Breeuwsma. ,,De spanning
,,Vanaf het moment dat we echt zeker wisten dat de International Invitational Cup zou doorgaan, is de knop echt omgegaan.’’
DECEMBER 2020
15
Univé, Supporter van schaatsen
Ook dit seizoen is Univé, Supporter van Sport trotse partner van het schaatsen. Houd de Facebookpagina van Supporter van Sport in de gaten voor het laatste nieuws, behind the scenes video’s en supporters winacties! WK Kwalificatie Toernooi - 26 - 28 december 2020 ISU EK Allround & Sprint - 16 - 17 januari 2021 | ISU World Cup - 22 - 24 januari 2021 ISU World Cup - 29 - 31 januari 2021 | ISU WK Afstanden - 11 - 14 februari 2021
Supporter van Sport
INTERVIEW Lindsay van Zundert ontwikkelt zich snel als kunstrijdster
Met dank aan de Efteling gemaakt, drie draaien rond. Vorig seizoen kon ik dat nog niet perfect, nu lukte het allemaal wel, waardoor mijn punten echt hoger werden. Ik verbeterde mijn persoonlijk record met meer dan 25 punten en daar was ik echt heel blij mee.’’ Niet gek in je debuutjaar bij de senioren. Dat het resultaat in Dortmund geen toeval was, bewees ze vervolgens in Minsk, waar ze half december met moeder Chantal naartoe reisde. Het ging daar, zegt Van Zundert, niet heel slecht. ,,Ik maakte een paar foutjes, gleed bij de laatste sprong op de lange kür onderuit. Desondanks werd ik daar toch nog tweede.’’
Huurschaatsjes
Lindsay van Zundert met de NRW Autumn Trophy. (Eigen foto)
Z
e is nog jong, maar al een nieuwe topper in het toch al niet heel brede wereldje van het Nederlandse kunstrijden. Lindsay van Zundert toonde recent haar kwaliteiten in Dortmund, tijdens pas haar tweede wedstrijd bij de senioren. Haar overwinning daar maakt duidelijk dat er wellicht veel meer mogelijk is voor de Brabantse.
Corona heeft dit jaar invloed op álles, en het kunstrijden vormt geen uitzondering. Lindsay van Zundert (15) is net terug uit het Wit-Russische Minsk, waar duidelijk werd dat er een streep gaat door het Europees kampioenschap, dat in januari in Zagreb zou worden gehouden. Een teleurstelling voor Van Zundert, die haar zinnen op dat toernooi had gezet. ,,Het is allemaal heel jammer’’, verzucht ze. ,,Veel wedstrijden verdwijnen van de kalender, het NK ook al. Ik heb in januari nog wel wat gepland en kan alleen maar hopen dat het doorgaat. Er wordt in ieder geval geprobeerd in eigen land de Challenge Cup te laten doorgaan, en daarnaast komt er een bubbel voor kunstrijders en shorttrackers in Dordrecht.’’ Die sores was er eind november nog niet direct. Lindsay van Zundert kon zonder problemen afreizen naar Dortmund voor de NRW Trophy. Na de Nebelhorn Trophy in Oberstdorf pas haar tweede toernooi sinds de overstap naar de senioren. Die verandering heeft de rijdster uit Etten-Leur goed verteerd. ,,Ik vind het rijden
bij de senioren niet heel anders. Natuurlijk, de junioren zijn jonger, maar het niveau verschilt niet echt. Steeds meer schaatsers zijn op jonge leeftijd al heel goed.’’
Prestatie Haar verrichting in Dortmund onderbouwde dat gevoel. Van Zundert leverde een uitstekende prestatie. Met een vierde plaats na de korte kür en een fantastische score op de lange kür legde ze beslag op de eindzege in de NRW Autumn Trophy. ,,Terwijl ik helemaal niet naar Dortmund ging met het idee daar te gaan winnen’’, vertelt ze. ,,Ik wilde vooral proberen de benodigde punten voor het WK te halen. Op de korte kür lukte dat net niet, op de lange kür wel. Dat ik daar eerste werd en uiteindelijk ook won had ik echt niet zien aankomen, want het was best een grote wedstrijd met goede rijders.’’ Van Zundert schroefde in Dortmund haar moeilijkheidsgraad wat op. ,,Ik heb vooral veel sprongen naar achteren
Grappig is dat dit er allemaal nooit van zou zijn gekomen als ze jaren geleden geen bezoekje had gebracht aan de Winterefteling. Daar stapte ze op huurschaatsjes voor het eerst een ijsbaantje op, vertelt Lindsay van Zundert. ,,Ik vond het heel leuk, wilde het blijven doen. Voor mijn zevende verjaardag kreeg ik een proefles in Breda en sindsdien ben ik doorgegaan.’’ Van Zundert pendelde door de jaren heen wat tussen Antwerpen en België en Nederland, en groeide onder diverse coaches. Nu werkt ze met het Belgische coachduo Jorik Hendrickx en Carine Herrygers, en traint ze in Eindhoven en Tilburg. In Nederland is niemand minder dan Joan Haanappel haar steun en toeverlaat. De vrouw die in de jaren vijftig furore maakte namens Nederland maakt zich nu sterk voor talenten met haar Stichting
Kunstrijden Nederland. Ook Lindsay van Zundert heeft aansluiting gevonden bij die SKN. ,,Talentvolle schaatsers worden op alle manieren gesteund. Zo is er vier keer per jaar een kamp waarvoor Joan Haanappel een buitenlandse coach inhuurt, van wie we een week lang les krijgen. Dat is allemaal gratis. Daarnaast word ik ook nog financieel geholpen met lessen en kampen. Daar ben ik heel blij mee.’’
Vriendin Haar relatie met Haanappel is bijzonder, vertelt ze. ,,Zij is echt een vriendin voor me. Ik praat heel veel met haar, en als ik ergens mee zit kan ik altijd bellen. Joan is in veel opzichten echt een heel grote steun voor me en dat betekent veel voor me. Als zij me niet zou helpen, zou het voor mij onmogelijk worden de top te bereiken. Daarvoor is de sport gewoon te duur.’’ Die sprong naar de top kan ze nu nog steeds maken, en als het aan Van Zundert ligt gaat dat gebeuren ook. Eerste doel is het wereldkampioenschap eind maart in Stockholm. ,,Daar wil ik graag heen. Het is alleen te hopen dat ik nog de kansen krijg om me nog te plaatsen en dat het WK doorgaat, want is allemaal toch heel onzeker momenteel.’’ Verder in de toekomst staan de Spelen omcirkeld. ,,Daar droom ik echt van. Het lijkt me geweldig te kunnen meedoen.’’ Toch weet ze nog niet of ze uiteindelijk echt alléén maar wil kunstrijden. Er zijn meer ambities. ,,Ik wil graag nog studeren, wil heel graag dierenarts worden. Eerst nu maar eens mijn school afmaken, dan zien we daarna wel verder.’’
Lindsay van Zundert sierlijk in actie. ,,De steun van Joan Haanappel betekent heel veel voor mij.’’ (Foto Piet van Es)
Steun Van Zundert Lindsay van Zundert doet alles om haar opmars naar de top vol te houden en te bekostigen. Voor dat laatste heeft ze ook een pagina aangemaakt op Talentboek, de site waar liefhebbers talenten financieel kunnen steunen. Wie daaraan wil bijdragen kan terecht op de volgende pagina: https://sport.talentboek.nl/ profiel/2109-lindsayvanzundert.html
Marwin Talsma en zijn binnenvaartschip, de Grutsk. ,,Naast het schaatsen gaat elk vrij uurtje in het ombouwen van de boot tot woonschip.’’ (Foto Timsimaging)
Schaatstalent bouwt ook nog oud binnenschip om tot woonschip
door Eric Korver
Marwin Talsma gewoon ‘grutsk’
M
arwin Talsma kocht ruim twee jaar geleden zijn eigen binnenvaartschip. Niet om zijn brood mee te verdienen, maar om in te wonen. Hij noemde het schip Grutsk, Fries voor groots of trots. Groots zijn ook zijn verrichtingen dit schaatsseizoen. Het talent van het bescheiden Team Frysk baarde opzien door binnen zijn eigen specialismen de groten der aarde te kloppen. Het winterzonnetje weerkaatst op het kalme water van het Pomprak, dat dichterbij Grou overgaat in het Neare Galle om te eindigen in het Pikmar. Grou is zo ongeveer het epicentrum van de Friese watersport, en het is niet gek dat ook de familie Talsma daar de kost mee ver-
18
dient. De jachthaven en werf Leechlân wordt bestierd door vader Talsma, maar het is al duidelijk dat de appel niet ver van de boom valt als het om zijn oudste zoon Marwin (22) gaat. ,,Uiteindelijk is het wel mijn ambitie de jachthaven over te nemen’’, stelt hij. Maar eerst zijn er andere plannen. Natuurlijk is de haven belangrijk in het leven van de jonge Marwin, maar schaatsen staat vooralsnog op de eerste plaats. Begrijpelijk, want de diesel van Team Frysk is bezig aan een uitstekend seizoen, waarin hij al meerdere malen zijn neus tegen het venster drukte. Eerst ontfutselde hij Jorrit Bergsma de nationale titel op de tien kilometer, zei het na diskwalificatie van de man uit Aldeboarn. Maar vervolgens klopte hij in het NK Allround ook Patrick Roest op diezelfde afstand. Een heroïsch gevecht, dat zo ongeveer óp de streep
DECEMBER 2020
pas werd beslist. Wel in het voordeel van Talsma, met welgeteld elfhonderdste van een seconde. ,,Het is geen beroerd seizoen’’, stelt Marwin Talsma lachend vast. ,,Op het moment dat je die wedstrijden rijdt, zit je er helemaal in, ben je alleen maar bezig om het beste uit jezelf te halen. Maar in de weken daarna heb ik toch iets meer tijd gehad om te genieten van mijn prestaties.’’
Verbazing Dat genieten gaat eigenlijk hand in hand met verbazing, want Talsma presteerde al meer dan hij zelf voor mogelijk had gehouden. ,,Dat ik dit seizoen meteen al eens op het hoogste treetje van het podium zou staan, daar had ik zelf echt niet op ingezet. We hebben aan het begin van dit seizoen gewoon onze doelen gesteld, zoals iedereen dat doet.’’ Het doel
van Talsma was op eigen kracht tickets binnen te halen voor de Worldcup. ,,Zonder afzeggingen.’’ Er werd in het eerste deel van het seizoen geen Worldcup gereden, maar Talsma zou zich zowel op de tien als de vijf kilometer hebben geplaatst. ,,Mijn andere doelen waren het hele jaar naar behoren presteren én kijken of ik de vijf kilometer onder de 6.20 kon krijgen.’’ Er verschijnt een grote grijns op zijn gelaat. ,,Nou, de eerste de beste vijf kilometer die ik reed, was meteen 6.16. Een flinke hap van mijn persoonlijk record. Dat was echt leuk.’’ Dat Talsma goed presteerde op de lange afstanden was op zich niet verrassend. Dat hij uiteindelijk ook in het NK Allround serieus meedeed en als derde eindigde, was wél nieuw. Talsma staat immers niet echt te boek als allrounder. ,,Hahaha, nee, voor mij is zo’n toernooi toch iets anders. Die
INTERVIEW 500 meter, da’s echt overleven. Pas daarna begint het toernooi voor mij eigenlijk, maar dat betekent wel dat het één grote inhaalrace wordt. Eerst al op de vijf kilometer, dan op de 1500 meter alles een beetje op peil houden en daarna op de tien kilometer weer een grote inhaalslag maken om een kans op het podium te hebben. Dat liep nu echt prima. Ik ben best trots op mijn prestaties, maar die derde plek in het klassement van het allroundtoernooi was voor mij ook super.’’
Marwin Talsma en ook zijn zusje Kim (19) en broertje Dyon (18), die allebei ook uitkomen voor Team Frysk. ,,Er komt echt nog wel meer aan’’, verzekert Talsma. ,,Kim is bij de junioren al Nederlands kampioene geworden op de vijf kilometer en Dyon moet nog wat groeien in zijn kwaliteiten.’’ En de kortebaangenen van pake? ,,Haha, die moeten ergens gebleven zijn, en dan waarschijnlijk bij Dyon. Zou best kunnen dat hij over een paar jaar wat snelle 500 meters rijdt.’’
Samenwerking
Marktplaats
Zijn verrichtingen zijn voor het grootste deel toe te schrijven aan de samenwerking met Siep Hoekstra, zijn trainer bij Team Frysk, al is de weg die Talsma aflegde al wat langer. Vanuit iSkate kon hij na zijn overstap van de junioren naar de neo’s terecht bij Clafis van Jillert Anema. ,,Maar die brak na dat seizoen met de sponsor, waarna ik bij TalentNED belandde. Ook dat duurde maar een jaar. Die ploeg wilde liever verder met Marcel Bosker voor de kortere afstanden. Siep Hoekstra ving me op bij Team Frysk. ‘Kom bij ons trainen, en als je ondertussen een andere ploeg vindt, prima;’, zei hij tegen me. Als dat niet lukte, kreeg ik een pak en zouden we samen de strijd aangaan.’’ Precies dat is wat er gebeurde. De combinatie met Hoekstra bleek een goede. De ervaren en gedreven coach werkte met Talsma aan zijn techniek, aan zijn fysiek en aan de mentale kracht. De gevolgen bleven niet uit. ,,Siep is iemand die alles heel nauwlettend in de gaten houdt en meteen aan de bel trekt zodra er iets niet goed gaat. Hij heeft echt een groot aandeel in mijn prestaties van nu.’’ Talsma laat zich het hoofd niet op hol brengen door succes. Hij is, zegt hij, gewoon een heel nuchtere Fries uit een gezin dat ook altijd van aanpakken heeft gehouden. De schaatskwaliteiten komen vooral van zijn moeders kant, bekent Talsma. ,,Mijn pake, da’s Fries voor opa, was een kortebaanschaatser en mijn moeder reed zelf ook. Zo zijn wij ook aan het schaatsen geraakt.’’ ‘Wij’ is in dit geval
Marwin Talsma kijkt nog eens naar het gevaarte dat achter hem ligt. Dertig meter lang, vijf meter breed en meer dan honderd jaar oud. ,,Ik heb altijd geroepen dat ik ooit op een schip wilde wonen. Dit gaat ’m worden’’, vertelt hij. Talsma kocht het schip ruim twee jaar geleden. En je denkt dat het onmogelijk is, maar hij deed dat ’gewoon’ via Marktplaats. ,,Ik kwam ’m toevallig tegen. Hij lag in Brabant, in Woudrichem. We zijn eerst daar een paar weken bezig geweest om het schip vaarklaar te maken. Nadat dat geregeld was, zijn mijn vader, een vriend van hem en ik op pad gegaan. ’s Morgens om zeven uur de trossen losgegooid en aan de tocht begonnen. Zeventien uur als je alles achter elkaar doet, maar wij hebben de eerste dag kunnen doorvaren tot Lemmer. Daarna op de tweede dag alleen nog het stuk door Friesland.’’ Hij stond zelf aan het roer. ,,Tuurlijk’’, zegt hij met een lach. ,,Dat moet je zelf ervaren. Die sensatie, dat gevoel van vrijheid. We kwamen het IJsselmeer op met prachtig weer. Dan kijk je naar buiten, ziet een compleet windstil meer, waar je met je eigen schip overheen vaart. Dat is echt een topgevoel, misschien wel te vergelijken met het winnen van een afstand op het ijs.’’
Verrot Maar nadat het schip eenmaal was aangemeerd in Grou
was Talsma er nog lang niet. Toen hij de boot kocht was die nog helemaal origineel. ,,Maar wel in slechte staat. Verrot. Dat zagen we toen we het schip na de koop uit het water haalden en ook onder water een paar slechte plekken vonden waar wat aan moest worden gedaan. Maar hoe verder je gaat, hoe meer je tegenkomt. Dan komt van het een het ander en voor je het weet verbouw je ineens een compleet schip. Om het ruig te zeggen: we hebben alles eruit gesloopt, en van alles en nog wat veranderd. Met dat slopen zijn we twee jaar bezig geweest, en nu zijn we aan het opbouwen. Het moet een compleet en modern woonschip worden met veel ruimte binnenin.’’ Het beeld dat Marwin Talsma daarbij voor ogen heeft, is helder. ,,Ik ben iemand die een mooie plek wil om te wonen. Wat is er mooier dan een schip dat je kunt neerleggen op de plekken waar je het mooiste uitzicht ter wereld hebt? En je kunt elke keer weer een andere plek opzoeken waar het mooi is. Dat is wat mij trok. Komt ook door een schip wat eens bij ons in de haven lag. Die mensen deden precies hetzelfde. Ik heb meteen gezegd dat ik het ook zo wilde.’’
Uurtjes Zo gaat al ruim twee jaar vrijwel elk vrij uurtje op aan werk in zijn schip. De ene week wat meer, de andere week wat minder. ,,Het meeste werk doe ik in de rustweken of tussen de seizoenen door. Ik ben niet iemand die dan op zijn kont gaat zitten niksen, wil altijd aan de slag. Nu dan met mijn schip, ja. In het seizoen zijn het de uurtjes naast een training, een uurtje, soms twee. Maar ik kan er niet het aantal uren insteken waarvoor
een baas me zou aannemen, zeg maar.’’ Het werk is wel een mooie afleiding van de topsport, zoals zoveel van zijn collega’s het prettig vinden nog iets te doen naast de sport, al was het alleen maar even om ‘uit’ het wereldje te zijn. ,,Da’s bij mij ook wel’’, beaamt Talsma, die ook nog een zelfstudie doet voor het grootvaarbewijs. ,,Ik ben natuurlijk bezig in onze jachthaven Leechlân, zeker ook omdat ik de ambitie heb die uiteindelijk over te nemen. Dan is het handig daar ook wat uren aan te besteden. Daarnaast ben ik een bedrijfje aan het opzetten voor de verhuur van sloepen, waarvoor mensen in de zomer bij me terecht kunnen. Dat is ook weer nodig om het schaatsen een beetje te kunnen bekostigen. Want daar kan ik niet van leven. Sterker, we betalen gewoon onze eigen contributie.’’
Droomdoel Dat zou in de toekomst best nog eens kunnen veranderen, wanneer Marwin Talsma zijn droomdoel zou realiseren. Wat hij wil, dat heeft hij nooit onder stoelen of banken gestoken. ,,Olympisch kampioen worden op de vijf of tien kilometer, en als het kan allebei. Liefst natuurlijk in de aankomende Spelen, maar anders de volgende. Of die daarna. Het heeft geen haast, maar ik wil daar wel volledig voor gaan. Het moet ook niet, het mág. Maar als het wel gebeurt, is dat echt geweldig.’’ Eerst maar eens het kwalificatietoernooi. Niet voor de Worldcup, maar voor het WK Afstanden, dat dus later dit seizoen ook al in Heerenveen wordt gehouden. ,,Ik ga daar in ieder geval met veel zelfvertrouwen naartoe, en het doel is natuurlijk me te plaatsen, maar in ieder geval om voor mezelf goede ritten te rijden. Als anderen daar dan nog overheen gaan, hebben zij ook een goede rit gereden. Dat zijn de harde wetten van de topsport.’’ Maar voorlopig doet hij met zijn verrichtingen dit seizoen de naam van zijn schip alle eer aan. Grutsk.
,,In de weken na de toernooien heb ik toch tijd gehad om te genieten van mijn prestaties.'' (Foto Timsimaging)
B
schaatsen & skeelers schaa tsen & skeelers
Schaatsverkooppunt voor Rotterdam e.o.
Webshop werkplaats Expert in&schaatsen, Schaatsverkooppunt voor Rotterdam e.o.verkoop van sli pen,voor en accessoires. Expert inkleding schaatsen, sli pen,schaatskleding, schaatsen, skeelers, schaatsen & kleding Eerste tochtweg 31Aen accessoires.en onderhoud! serviceverlening
info@dito.nl
www.dito.nl
BL
info@dito.nl skeelers
www.dito.nl
BL
2913 LN Nieuwerkerk a/d IJssel Tel 06-51963599
Schaatsverkooppunt voor Rotterdam e.o. Expert in schaatsen, sli pen, kleding en accessoires.
erste tochtweg 31A 913 LN Nieuwerkerk a/d IJssel @schaatsplus.nl el 06-51963599 @schaatsplus.nl
www.schaatsplus.nl www.schaatsplus.nl info@schaatsplus.nl
www.schaatsplus.nl www.schaatsplus.nl info@schaatsplus.nl
IMPORTEUR BENELUX VAN: IMPORTEUR
IMPORTEUR BENELUX VAN: BENELUX VAN:
info@dito.nl www.dito.nl Eerste tochtweg 31A info@dito.nl www.dito.nl THE LEADER IN info@dito.nl www.dito.nl BLADE SHARPENING 2913 LN Nieuwerkerk a/d IJssel Tel Tochtweg 06-51963599 Eerste 31A | 2913 LN Nieuwerkerk a/d IJssel
THE LEADER IN BLADE SHARPENINGTM THE LEADER IN BLADE SHARPENINGTM TM
Tel 06-51963599
@schaatsplus.nl @schaatsplus
PRODUCENT VAN DIAPROF® EN LEVERANCIER www.schaatsplus.nl www.schaatsplus.nl info@schaatsplus.nl schaatsplus
VAN DMT® DIAMANT SCHAATS SLIJPSTENEN
www.schaatsplus.nl info@schaatsplus.nl
O.A. LEVERBAAR VIA DE ERKENDE SCHAATS- EN SPORTWINKELS
KAMPIOENEN KIEZEN VOOR GROOTHUISSCHOENEN
AL VERKRIJGBAAR VANAF 325 EURO BIJ DE BETERE SCHAATS WINKELS
Voor meer info kijk op www.groothuisschoenen.nl Contact Pop Dijkemaweg 67, 9731 BD Groningen T: 050-312 21 04 E: info@groothuisschoenen.nl I: www.groothuisschoenen.nl
20
DECEMBER 2020
Openingstijden Ma t/m vrij 09.00 - 13.00 & 14:00 - 18.00 uur Bel om een afspraak te maken: 050-3122104 (parkeren voor de deur)
ACHTER GROND
Een schoen met een complete strip? Geen probleem bij Groothuis. Dit exemplaar is overigens van Sjoerd den Hertog.
Groothuis is top in schaatsschoenen op maat
H
Goed luisteren naar wensen
et belang van een goede schaatsschoen is de laatste decennia steeds duidelijker geworden. Dat luistert heel nauw, want er is immers niet één universele pasvorm. Elke schaatser, elke voet is anders. Dat hebben ze bij Groothuis heel goed begrepen. Al bijna twintig jaar worden bij het familiebedrijf in Groningen schaatsen op maat gemaakt.
Het had een mooi jubileumjaar moeten worden bij Groothuis. Het bedrijf bestond dit voorjaar liefst 125 jaar, maar zoals bij zoveel dingen in 2020 gooiden Covid-19 alles in de war. Wat natuurlijk blijft, is de rijk historie van de orthopedische schoenmakerij. ,,We zijn inmiddels toe aan de vijfde generatie, en dat is natuurlijk heel lang voor een familiebedrijf’’, stelt Ger Groothuis (58). ,,We realiseren ons dat zelf vaak niet zo, tot we er weer eens op gewezen worden.’’ Hij is zelf de vierde in de rij en zijn zoons, de tweeling Dennis en Sander (28),
zijn de vijfde generatie Groothuis in de zaak. Ger Groothuis zit al zo’n veertig jaar in het vak. Helemaal precies weet hij het zelf niet eens meer. ,,Officieel ben ik met 21 jaar begonnen, maar toen ik twaalf jaar was zat ik ook al achter de stikmachine.’’
Aanzet Hij heeft wel zelf de aanzet gegeven tot de eerste kennismaking met schaatsschoenen, waar het bedrijf kort na de eeuwwisseling mee is begonnen. ,,Ik ben schoenmaker en ik vond schaatsen leuk. Dan maak je al snel een keertje wat voor jezelf’’, vertelt Groothuis. ,,Vervolgens kwam er een keer een marathonschaatser over de vloer die elke drie weken een nieuw ringetje in één schoen nodig had. Dan vraag je je af hoe dat kan, ga je zijn voeten eens bekijken en bleek er flink maatverschil te zijn. Daarop heb ik eens geprobeerd een schoen op maat te maken.’’ Dat bleek een voorzichtig begin dat snel navolging kreeg. Groothuis kwam in contact met schaatsenfabrikant Maple, dat graag een goede schoen op de ijzers wilde. ,,Of ik kon helpen die te ontwikkelen.’’ Oud-marathontopper Arjan Smit
werkte daar, Rintje Ritsma kwam er veel over de vloer, en zij hielpen mee in het onderzoek naar een goede schaatsschoen. ,,Ritsma was natuurlijk een uitstekend klankbord, die had kijk op materiaal, was zelf ook met schoenen bezig en had al eens wat laten maken.’’ Van het één kwam vervolgens het ander. ,,We zijn er gewoon ingerold’’, zegt Groothuis met een lach. ,,Ik vond het zó leuk dat ik me er helemaal op heb toegelegd. De schaatsschoenen hebben echt de overhand gekregen. Ik was er zó fanatiek mee dat de orthopedie bijna helemaal stillag, maar dat zijn we nu wel weer aan het oppakken.’’
Onderscheiden Groothuis ontwierp voor Maple de befaamde schoen van zwart slangenleer, maar de samenwerking liep uiteindelijk stuk. Jammer, vindt Groothuis nog steeds. Maar het bedrijf kan prima op eigen benen staan en maakt nog steeds geweldige schaatsschoenen, waarbij er naast de custom made schoenen ook semi-custom schaatsschoenen verkrijgbaar zijn bij de betere schaatsdealers. Die laatste schoen zien ze bij Groothuis als de standaardschoen, die ook zelf ontwikkeld is en op dezelfde manier gemaakt wordt als de custom schoen. ,,Die schoen is echt een heel goed alternatief voor de betere recreant en de wedstrijdrijders’’, stelt Groothuis. ,,De schoen is ook iets goedkoper en is al verkrijgbaar vanaf net boven de driehonderd euro.’’ De verkoop van die inmiddels heel populaire schaatsschoen gebeurt overigens alleen via de dealers. ,,Maar uiteraard heeft de schoen wel Groothuis design en kwaliteit.’’ ,,Ik denk dat wij ons onderscheiden door gewoon heel goed te luisteren naar wat de klant wil, terwijl we
daarnaast heel goede service bieden’’, vervolgt Groothuis. ,,We maken niet alleen de schoen, en daarna moet je jezelf er maar mee redden. Nee, als het niet goed is, werken we er met alle macht aan om te zorgen dat het goed komt. Alles is hier custom made en wordt in eigen werkplaats gemaakt. Je kunt het krijgen zoals je het wilt, mits dat haalbaar is.’’ De schoenen van Groothuis zijn herkenbaar aan het 4G-logo op de hak.
Ontwikkelen Stefan Groothuis – ‘Nee, geen familie’ – werd olympisch kampioen op de schoenen van Groothuis. ,,Hij kwam bij ons na zijn achillespeesblessure, wilde schoenen met enkelbescherming. Hebben we samen de snijvaste sok op de schoen bedacht. Ideeën van schaatsers nemen we heel serieus, en samen iets ontwikkelen vinden we mooi.’’ Veel topschaatsers zetten inmiddels hun ijzers onder Groothuis schoenen. Patrick Roest veroverde zijn titels met schoenen van Groothuis, net als de sprinters Dai Dai Ntab, Kai Verbij en Jutta Leerdam. Ook voor de marathonmannen Sjoerd den Hertog, Bob de Vries en Ingmar Berga, om er maar een paar te noemen, zijn schoenen gemaakt. ,,In de marathon dragen heel veel rijders onze schoenen.’’ Eigenlijk zegt dat al genoeg, want juist in de marathon is het comfort van de schoen enorm belangrijk, zeker gezien de duur van de races. Zijn zoons Dennis en Sander zijn nu bijna afgestudeerd als orthopedisch schoenmaker. ,,En ze zijn er hartstikke goed in.’’ Samen helpen ze elke schaatser aan de ideale schoen. Zelf ook interesse in een schoen van Groothuis? Ga eens langs bij de winkel in Groningen, maar maak vooraf wel even een afspraak.
DECEMBER 2020
21
Puzzel
De oplossing van de vorige keer was: TEAMPERSUIT . De winnaars zijn: Winnaar Helm: Bartele Jansma. Winnaar rugtas: Steven Jonkman. Winnaar abonnement SkateNL: Harro Brinkmann
nds
• Viking Sparrow Wilt u ook kans maken op fantastische prijzen Schaatshelm los dan onderstaande puzzel op vul het incl Vizer antwoord in op www.skatenl.nl/puzzel of t.w.v. € 119,95 mail deze naar info@skateNL.nl voor 15-01Bouw4 Reepjes En 2021. maken in de volgende editie Ten- WijRustEetgeleSoort de Hijsmate- Epiloog slotte plaats genheid koffie vlees• Brew’22 verder werktuig riaal winnaar bekend.
Boomvrucht
Vogelbek
Tenslotte
Rustplaats
Eetgelegenheid
Nummer
ero
r ntie
7
Aanwijzing
Boomvrucht
Vogelbek
7
11 Plan
bier
dek
eren
Munt
Munt
Omlaag
Overvan bit Levens-dreven lucht
6
SprookParadijs jesfiguur Omlaag
Deel van gebit Levenslucht
6
Landtong
cht
Zoete lekkernij Zangstem
Brandstof
2
En andere Kleur
Brandstof
Componist
Edel
Plaats
Pers. Akelig
Hoofd
Be-
Huid- groeting streep Begroeting
vnw.
Wending
Delfstof
Akelig
Aanspreek - titel
Wen-
Toegevend
Biljartstok
Zelfkant
5
3
Verkeers
Als onder
5 Ton
Meertje
Ton
Meertje
Japans spel
Ver-Japans spel
De oudste
Voorste
Als onder
Dof
Dof
Voorste
Afmeting
Dus
Bijbelse figuur
3
Toegevend
Zelfkant
Innig
Bijbelse De oudste figuur
rivier
Vrouw. schaap Keukengerei
Dus
Biersoort
Duitse Duitse rivier
Gebogen Plus
Biljartstok
Aanspreek
Componist
Plaats
Europese hoofdstad
Euroding pese hoofdInnig stad
Bier-- titel Klossoort
Speelkaart
Plus Vrouw. schaap Keukengerei
Gebogen
Huidstreep
1
Lichaamsdeel
Hoofd
KlosDelfstof
Tafelfles
Gewicht
Slot
Verenigde Naties
Uitroep van pijn
Tafelfles
Edel
Naties
Uitroep Vrucht van pijn
Hondenverblijf
Slot
SpeelVerenigde kaart
Vrucht
Bediende
2
Kleur
Octrooi
1
Plant
Vragend vnw.
En andere
Octrooi
Walvis
Zangstem
Horizon
c
Vogelverblijf
Vogelverblijf
Gewoonte
Voordat
Pers. vnw.
Deel van de Bijbel
14
Vragend vnw.
12
Walvis
Zoete lekkernij
Landtong
nde
enlijf
Later
Gast
Plant
8
14
Gewoonte
Ereis
Voordat
Horizon
Deel van de Bijbel
Later
Utrechtse plaats
Sprook-9 Paradijs jesfiguur
Sierdek
Lol
Engels bier
Ierland
9 Houding
8
Deel van het oog
Utrechtse plaats
Verlegen
Wiskundig getal
Wind12 richting
Vreemde munt Engels
10
Kelner
Wapen
DraagDeel van Vuur band
Bewijs- Gevoel Propvol stuk
ding
Lol
Heilige
Gast
Deel van Indonesie
het oog
Ierland
Ladder
Wiskundig Aanwezig getal
Mededinger
Ingewijde
Interest
Ereis
Slee Ver-
Loon
Voederbak
Windrichting
Vruchtbare plek
Boom
Kelner
Pers. vnw.
rivier
ijs- Gevoel Propvol Babysit k
Ingewijde
Interest
Ladder
10
legen
Wapen
gesteld
VreemPlan Wortel deFranse munt
Ter attentie
Deel van Sumatra
bak
DraagVuur Onband
Nummer
Numero
Reepjes En HijsLosse Voedervlees verder werktuig naad Pers. vnw.
Opslag
Babysit
4
Epiloog
Deel van Indonesie
Renbode
11
Slee
Aanwezig
Mededinger
Bouwmateriaal
Soort
On- koffie gesteld
Franse rivier
Wortel
Vruchtbare plek
Boom
Deel van Sumatra Loon
Opslag
Inlands
Losse naad
Beans
RenAANGEBODEN DOOR bode Viking: Skate Like a Pro, Brew’22...
nng
• Viking Rugtas 40L t.w.v. € 59,95
tegenwoordiger
Vertegenwoordiger
13
Verkeers - plein - plein
NG PuzzelsBUZING Puzzels
1
azine voor elke
Het GRATIS mag
12
23
3 4
4
88
9 9 10 1011
12 11
13 12
14 13
14
Ontvang de rest van het seizoen SkateNL thuis A bonn voor maar € 10,- Bestellen n eer u bel: 0251 – 257924 of via www.skatenl.nl T A
Dai Dai Ntab
s sen de haantje
tus
Remy de Wit
trots en pijn
g Roest en De Jon d oun
winnen NK Allr
DERLAND
AZINE VAN NE
SCHAATSMAG
S
B E B E E M S E S T B D EE P OBT W ET M NS R EO SN T D E SP EO I TN E P P A S B R N R O N W E S E N S E I N E E I V O L W PN A D S A L BE R E ES ME NNE S E O I L N WT IR V R E U S E D A L E E D E R P A ED E M NN OEG SA EE NI A A RN TA A N R E LE U KSA R E A S TR R A U PS A S D E
N O SOT PA K TA E S EP T E T A N N AT A N S PD RI T KEE N NM EG A N D N O G H E I D I E N A A R E N N E L K A M G S T R A U
N A N R E A D R E
F E T T I V A A LF E K TR EI GV E AN T E L E L K E
D E G E E T E L
J
E T E N T U N O S R D B E I F E E R T IE LN L TE
D E L D B TI E A O L P R R I I N N E H P O EE I N N G H E R JP E O N E T ES N R E
E O S A L A R P RE E S E S EAE LN B EP RR ET E T Z E B E D E R O B E E R O RO R E KTO P E S N TD RE I RE D E E OR N O M K E O E K T S E R S TU R E L D OD M OV E AOG ME G R R OT TSO N
azine voor elke
T
K
A U N O N O T T E A A R D B R A F E S S I L
R L E E N E N T R D Z E E
M E O E O G IA A KN ED
DECEMBER 2020
S P O E L U R S P E E R E I E D O M E R S T E A G L E R R O T O
O T T E R S P E E R
Oktober 2020
ber
schaatsliefheb
I S T
O N AS SI D E
I N S I D E G R O R P O E M O N T E T E E E G R A V A E N N D
S T
FEMKE KOK kte Carlijn Achtereebom en tikkende tijd
L E N D E
het grootste schaatsmagazine van Nederland H E I N
22
77
Het GRATIS mag
E I N H E F I N HH I EN F N O T O H I N T A K T
HET GROOTSTE
66
0
November 202
er
schaatsliefhebb
KJELD NUIS
55
G R O O T T E
Jillert Anema
flikt het wéér
orgh Team Reggeb h r pec
achtervolgd doo
HET GROOTSTE L_kirstik.indd
1_1957_96000_SkateN
1
DERLAND
AZINE VAN NE
SCHAATSMAG
29-10-2020
19:15:43
KALENDER Langebaan 26 december 27 december 28 december
Heilige
Lihaamsdeel
9 januari 10 januari 16 januari 17 januari 22 januari 23 januari 24 januari 29 januari 30 januari
31 januari
11 februari 12 februari 13 februari 14 februari
WK Kwalificatie Toernooi WK Kwalificatie Toernooi WK Kwalificatie Toernooi NK Mass-start Holland Cup 4/Gruno Bokaal Holland Cup 4/Gruno Bokaal ISU EK Allround & Sprint ISU EK Allround & Sprint ISU World Cup ISU World Cup ISU World Cup ISU World Cup ISU World Cup NK Jun ABC Allround/ Afst/Mass-start ISU World Cup NK Jun ABC Allround/ Afst/Mass-start ISU WK Afstanden ISU WK Afstanden ISU WK Afstanden ISU WK Afstanden
Heerenveen Heerenveen Heerenveen Heerenveen Groningen Groningen Heerenveen Heerenveen Heerenveen Heerenveen Heerenveen Heerenveen Heerenveen Utrecht Heerenveen Utrecht Heerenveen Heerenveen Heerenveen Heerenveen
Shorttrack 2 januari 3 januari 15 januari 16 januari
NK Shorttrack NK Shorttrack ISU EK Shorttrack ISU EK Shorttrack
Leeuwarden Leeuwarden Gdansk (POL) Gdansk (POL)
17 januari 19 februari 20 februari 21 februari 26 februari 27 februari 28 februari 6 maart 7 maart 12 maart 13 maart 14 maart
ISU EK Shorttrack World Cup World Cup World Cup World Cup World Cup World Cup NK Junioren NK Junioren ISU WK Shorttrack ISU WK Shorttrack ISU WK Shorttrack
Gdansk (POL) Duitsland Duitsland Duitsland Duitsland Duitsland Duitsland Leeuwarden Leeuwarden Dordrecht Dordrecht Dordrecht
Marathon De kalender voor de marathonschaatsers heeft ingrijpende wijzigingen ondergaan. Onderstaande data zijn daarom absoluut onder voorbehoud. 23 januari 30 januari 6 februari 7 februari 25 februari 27 februari 28 februari 13 maart 14 maart 18 maart 19 maart 20 maart 21 maart
Marathon Cup Marathon Cup Marathon Cup NK Kunstijs Grand Prix 4 Grand Prix 5 Sea Ice Classic (GP6) NK Jeugdmarathon Marathon Cup Finale Trachitol Trophy Trachitol Trophy Trachitol Trophy Trachitol Trophy
Alkmaar Luleå (ZWE) Luleå (ZWE) Luleå (ZWE)
Afmeting
13
Grote voorraad, v snelle service sne en een goed advies
JANsch V VA VAN AN DER R HOORN h aatt sspo ort Westkanaalweg 10e, Ter Aar, 0172 602677
Dé schaats- en skeelerspecialist
JANVANDERHOORN.NL DECEMBER 2020
23
SCHAATS DE ALTERNATIEVE SCHAATS DE ALTERNATIEVE ELFSTEDENTOCHT ELFSTEDENTOCHT VOOR KINDEREN MET KANKER! VOOR KINDEREN MET KANKER! 25 JANUARI 2022 25 JANUARI 2022
SCHAATSVOORKIKA.NL SCHAATSVOORKIKA.NL
SS
BEELD: @FOCUSBYHANNEKE BEELD: @FOCUSBYHANNEKE
JFJF
CHHRRI C I
JE JE IN! IN!