การรันต์(สวนรถไฟ)

‘ลุงเกษียณ’

บุรุษผู้เอื้ออาทรต่อเพื่อนมนุษย์

‘พาโนราม่า’

เก็บความทรงจำ�ได้มากขึ้น

๑

บาท

:๑

ย

ามเช้าที่แสงแดดส่องถึงพื้น ชีวิตของคนกรุงก็เริ่มเดินไปตามเข็มเวลาชีวิตของ การทำ�งาน แต่หนึ่งในวิถีชีวิตอยู่ดีมีสุขในอีกด้านของกรุงเทพฯ ก็คือ การได้พักผ่อนเต็มที่ ออกกำ�ลังกายอย่างพอเพียง เพื่อให้ร่างกายตื่นตัว กระฉับกระเฉงอยู่เสมอ สวนสาธารณะ สำ�หรับพักผ่อนหย่อนใจที่มีกิจกรรมที่น่าสนุก นั่นคือการปั่นจักรยานออกกำ�ลังกายและ ดื่มด่ำ�บรรยากาศธรรมชาติไปรอบ ๆ สวน สถานที่แห่งนี้ก็คือ สวนรถไฟ หรือสวนวชิร เบญจทัศ

หนึ่งคนที่ไม่ได้นิ่งนอนใจกับสุขภาพและอายุที่ล่วงโรยไปตามการเวลา แต่ก็ มีจิตใจที่เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ต่อเพื่อนมนุษย์บนโลกเช่นกัน ในทุกๆเช้าของคุณลุงท่านหนึ่ง ที่เกษียนจากทำ�งาน ราชการและ ใส่ใจในสุขภาพหลังจากได้เข้ารับการรักษาจากโรง พยาบาล โดยอาศัยการออกกำ�ลังกายที่สวนสาธารณะ ในทุกวันๆ เป็นเวลามาแล้วเกือบ 20 ปี

ส่วนที่น่าสนใจจากคุณลุงที่เกษียณท่านนี้ คือการมีจิตใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ต่อเพื่อ มนุษย์ด้วยกัน โดยมีความประสงค์จะไม่ออกนาม กระผมขอเรียกคุณลุงท่านนี้ว่า ‘ลุง เกษียณ’ การเดินและวิ่งเป็นเรื่องปกติของคนทั่วไปที่มาอาศัยสวนสาธารณะ ในการผัก ผ่อน ออกกำ�ลังกาย หรือทำ�กิจกรรมกับครอบครัว แต่ลุงเกษียนท่านนี้การเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่

ต่อเพื่อนมนุษย์ในเป็นเรื่องปกติของท่าน นั้นคือ การนำ�อาหารหรือเศษขนมปังมา ให้กระรอกกินในสวนรถไฟเป็นเวลานาน มาแล้วกว่า 10ปี ระยะทางการเดินกว่า 2กิโลเมตร

‘สวนวชิรเบญจทัศ’ หรือที่รู้จก กันในนาม ‘สวนรถไฟ’ เดิมเคยใช้เป็น สนามกอล์ฟรถไฟ ของการรถไฟแห่ง ประเทศไทย (รฟท.) สร้างขึ้นตามมติของ คณะรัฐมนตรี พล.อ.ชาติชาย ชุณหะวัณ ที่ มีมติให้สร้างสวนสาธารณะขึ้นในส่วนของ พื้นที่ของการรถไฟแห่งประเทศไทยเพื่อ ให้เป็นศูนย์กลางในการพักผ่อนหย่อนใจ และออกกำ�ลังกายของประชาชนทั่วไป และประชาชนในย่านใกล้เคียง โดยได้

:คนกรุง โดย การันต์

‘ลุงเกษียณ’

บุรุษผู้เอื้ออาทรต่อเพื่อนมนุษย์ สัตว์น้อยใหญ่ต่างก็ดำ�รงชีวิตด้วยอาหาร ในยามเช้ากระรอกจะออกมาหาเศษอาหารของคนที่ทิ้งไว้ตามถนนและต้นไม้

:๒ ้งหลายอยู่ร่วมกันบนโลกใบเดียวนี้ “ เราทั ถ้าเราลองนึกย้อนกลับไป บนโลกนี้เต็ม ไปด้วยสัตว์ป่าและพันธุ์พืชมากมาย พวกเราเองไม่ใช่หรือที่เป็นฝ่ายบุกรุก ธรรมชาติ อยู่ด้วยกันเราต้องช่วยเหลือ เผื่อแผ่ซึ่งกันและกัน

“

ลุงเกษียณ

รับพระราชทานชื่อ สวนวชิรเบญจทัศ จากสมเด็จพระบรมโอรสาธิ นานเท่าไหร่แล้วที่นำ�เศษขนมปังมาให้กระรอก ให้โดยวิธี ราชฯ สยามมกุฎราชกุมาร ในวันที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2545 ซึ่งตรง ใด แล้วเศษขนมปังนำ�มาจากไหน ? กับวันคล้ายวันพระราชสมภพ พระชนมายุครบ 50 พรรษา

วิ่งออกกำ�ลังกายที่สวนรถไฟมาก็เกือบจะ 20 ปีแล้ว ส่วน การนำ�เศษขนมปังมาให้กระรอกก็ 10 กว่าปี ตนนำ�มาจากร้านขาย

เป็นเรื่องที่เหลือเชื่อที่ กระผม ได้มีโอกาสพูดคุยกับท่าน ใน แซนด์วิชใกล้ๆบ้าน ราคาไม่แพง ไม่เดือนร้อนตัวเราด้วยและจาก ท่ามกลางแสงแดดยามเช้าและผู้คนมากมายเดินผ่าน การตนก็กินกาแฟเป็นปกติอยู่แล้ว แก้วที่เหลือจากการกินก็จะนำ�มา

เริ่มสนใจเรื่องสุขภาพและการออกกำ�ลังกายตั้งแต่เมื่อใด ผูกกับต้นไม้ บริเวณรอบๆสวนรถไฟหลายจุด และนำ�เศษขนมปังใส่

ปีนี้อายุก็ 70 แล้ววัยนี้เรื่องสุขภาพสำ�คัญ เริ่มต้นมาจาก ไว้ในแก้ว อีกสักพักกระรอกก็จะลงมากิน เมื่อเกษียณจากการทำ�งานแล้ว ก็มีเวลาให้กับตนเองมากขึ้น ได้มี

ความสุขที่ได้รับจากการช่วยเหลือพวกกระรอกในสวน โอกาสเข้าวัดฟังธรรมบ้าง และได้เข้ารับการรักษาจากโรงพยาบาล รถไฟ ด้วย คุณหมอก็แนะนำ�ให้เราใส่ใจเรื่องสุขภาพให้มากขึ้น ให้หาเวลา ตนออกมาเดิน ๆ วิ่ง ๆ เพื่อออกกำ�ลังกายให้สุขภาพแข็ง ไปออกกำ�ลังกายมากขึ้น นับตั้งแต่นั้นถึงวันนี้ก็เกือบ 20 ปีแล้ว ที่ใช้ แรงและหายจากอากาศป่วย เมื่อตัวเราสุขกายแล้ว การได้ช่วยเหลือ สวนรถไฟเป็นสถานที่ออกกำ�ลังกายและพักผ่อนหย่อนใจ ที่สำ�คัญ สัตว์นี้แหละที่เป็นอีกส่วนที่ทำ�ให้ตัวเราสุขใจไปด้วยหรือที่เรียก สุข ไม่ไกลจากบ้านมากนัก ทั้งกายและสุขทั้งใจแค่นี้ก็พอแล้ว

เหตุการณ์ใดที่ทำ�ให้ ‘ลุงเกษียณ’ เกิดอยากช่วยเหลือกระ ‘ลุงเกษียณ’ ได้ให้ข้อคิดในเรื่องการช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ รอกในสวนรถไฟ ? ด้วยกัน

มีครั้งหนึ่งตนก็มาออกกำ�ลังกายตามปกติ ในขณะที่วิ่งอยู่ เราทั้งหลายอยู่ร่วมกันบนโลกใบเดียวนี้ ถ้าเราลองนึกย้อน บังเอิญไปเห็นกระรอกตัวหนึ่งกำ�ลังคุ้ยขยะหาอาหารในถังขยะ แต่ กลับไป บนโลกนี้เต็มไปด้วยสัตว์ป่าและพันธุ์พืชมากมาย พวกเรา มีอีกาบินเข้ามาจิกกัดกระรอกเพื่อแย่งอาหาร เหตุนี้จึงทำ�ให้ตนเกิด เองไม่ใช่หรือที่เป็นฝ่ายบุกรุกธรรมชาติ อยู่ด้วยกันเราต้องช่วยเหลือ ความรู้สึกสงสารกระรอก นับตั้งแต่วันนั้นในทุกๆเช้าที่ออกมาวิ่งก็จะ เผื่อแผ่ซึ่งกันและกัน นำ�เศษขนมปังมาให้

:๓

‘พาโนราม่า’ กลิ่นหญ้าที่ถูกมาพัดมาตามสายลม บรรยากาศแห่งการเก็บความทรงจำ�ดี ๆ รอบ ๆ ตัวเรา ใน ยามเช้ายามเย็น สวนรถไฟ สวนสาธารณะคนกรุงเทพฯ

‘พาโนราม่า’

เปิดกรอบ เก็บความทรงจำ�ได้มากขึ้น โดย การันต์ สวนรถไฟ สวนสาธารณะของคนกรุงเทพฯ สถานที่ เหมาะในการพักผ่อนร่างกาย ออกกำ�ลังกาย หรือทำ�กิจกรรม ครอบครัวในวันหยุด

สิ่งที่มีติดไม้ติดมือไปด้วยทุกที่ในยุคสมัยนี้ก็คือ โทรศัพท์ การถ่ายรูปเป็นการเก็บความทรงจำ�ดีๆ ของเรากับครอบครัว ใน สถานที่ต่างๆ โทรศัพท์จึงถูกพัฒนามาให้ใช้สิ่ง ๆต่าง ๆ ได้มากมาย หรือทำ�อะไรได้หลายอย่างมากขึ้นนอกจาการโทรเพียงอย่างเดียว

ในยุคสมัยที่เปลี่ยนไปการทำ�อะไรก็ง่ายขึ้นมากจากเมื่อ ก่อน โทรศัพท์ในปัจจุบันถือว่าเป็นปัจจัยหนึ่งไปแล้วในการติดต่อ สื่อสารที่มีความรวดเร็วและทันต่อเหตุการณ์ในปัจจุบัน การใช้ ประโยชน์กับโทรศัพท์จึงมากขึ้นตามไปด้วย

‘พาโนรามา’ การสร้างภาพโดยการนำ�ภาพชุดหลายๆ ภาพมาต่อกันเป็นภาพใหญ่ภาพเดียว เป็นการสร้างภาพวิวที่เห็น สมบูรณ์เต็มตาซึ่งไม่สามารถถ่ายได้ในช็อตเดียว ให้มาอยู่ในเฟรม เดียวกันได้ ถ่ายภาพท่องเที่ยว ทิวทัศน์ หรือที่เรียกกันว่า Landscape การถ่ายภาพแบบพาโนรามา ก็เป็นอีกหนึ่งทางเลือกแก่คน กรุงเทพฯที่ไปใช้สวนสาธารณะ เพื่อทำ�กิจกรรมหรือออกกำ�ลังกาย เป็นการเก็บความทรงจำ�ที่กว้างขึ้นและสวยขึ้นไปอีกแบบ

แนะนำ�กันสักหนึ่งแอฟ ถ่ายรูป พาโนราม่า (Panorama) ด้วย iPhone แอฟ Panorama™ เป็นแอบที่ออกแบบมาเพื่อถ่าย รูป พาโนราม่าโดยเฉพาะ app พาโนรามา (Panorama™) เป็นแอปที่คุณไม่ต้องจำ�เป็น ต้องเป็นต้องมีทักษะการถ่ายรูปอย่างนักถ่ายรูปมืออาชีพ ที่พก เลนส์มุมกว้าง คุณก็สามารถถ่ายภาพ พาโนรามา ได้ง่ายที่สุดเพียง แตะปุ่ม Capture และย้าย iPhone ของคุณอย่างช้าๆและมั่นคง จากซ้ายไปขวา เมื่อเสร็จแล้วจับเฟรมจะร่วมภาพทั้งหมดเข้าไว้ เป็นรูปพาโนรามาโดยอัตโนมัติสิ่งแต่ยังสามารถส่งต่อ แบ่งปันภาพ ไปยัง social network อย่าง Facebook ,twitter ฯ