special tnx to Bibliotheek Brugge Brugge Plus Cinema Lumière
Het Entrepot Howest Jeugddienst Brugge JH Comma
Jong Volk KAAP MA Festival Snuffel Stad Brugge TURBO
eindredactie Jordy Vermote
lay-out Faldona Vande Velde · Sanne De Muynck
druk VCP Graphics
BLVRD magazine is een gratis, tweemaandelijks jongerenmagazine. Vorige edities gemist?
Lees alle edities op blvrdmagazine.com
team
Alexia Bruijlants · Alexandra Dervenis Aïsha Baert Arno Degroote · Emma Petillion Jasper Van het Groenewoud Jolien Van Acker Jonathan Veriez Kato Dijckmans Luka Franck Nicholas Vandenbussche
blvrdmagazine www.blvrdmagazine.com
LORE DE BACKER COMMA
op het raam van zilverpand 26 staat sinds 3 juli ‘club woester’. het leegstaande pand wordt deze zomer ingepalmd door luka, jasper, mathias, andrès & tim. de eerste maand van de pop-up zit er al op, maar het programma voor augustus is des te uitgebreider. maar wat is club woester nu precies?
CLUB
Luka: “Club Woester is in de eerste plaats een pop-up bar, maar we noemen het ook wel ‘social hub’ omdat we willen dat het een plek is waar van alles samenkomt. Kom je genieten op ons terras van al het lekkers op de kaart? Perfect. Kom je een dag co-worken met vrienden en collega’s? Helemaal goed, niemand zal je hier weg staren (lacht). Wil je graag een workshop volgen of organiseren in Club Woester? Top, ruimte genoeg! Ook is Club Woester een shop voor het werk van lokale creatievelingen. Alle kunstwerken aan de muur zijn te koop, maar ook de plantjes - zorgvuldig geselecteerd door Olivier van Stera - kun je meenemen naar huis.”
WOESTER
Tim: “Op de kaart staat een beperkt (doch overheerlijk) aanbod hapjes, waarvoor we samenwerken met Madam Traiteur en A Lo Latino. Daarnaast organiseren we ook regelmatig food events, waarvoor je vooraf moet inschrijven.
Op de planning voor augustus staan nog een Yoga x Brunch (10/8), Brunch door Woest (18/8), een Dim Sum party door Lust (23/8) en een Libanese Brunch door Yasmouneh (25/8).
O ja, we hebben in samenwerking met JOXX ook een speelterrein voor kinderen ingericht met onder andere een springkasteel en miniparcours. Terwijl je op het terras van een heerlijke koffie van Dees koffiebranders geniet of van een verfrissend wijntje van Odilon of Volatile, kun je de Playground in de gaten houden!”
Waar komt het idee vandaan?
Jasper: “Club Woester is iets waar we al langer van droomden met team Studio Woester. Studio Woester richtten we een jaar geleden op en focust zich op foto, video, audio, copywriting en grafisch ontwerp - van concept tot online distributie. We droomden van een plek waar we die liefde voor mooie dingen kunnen combineren met de liefde voor lekker (veel) eten. Daarnaast is Club Woester ook een show off van wat we met Studio Woester kunnen doen. De uitwerking van het totaalconcept en communicatie zijn een uithangbord voor waar wij met Studio Woester voor staan.”
“de ‘club’ heeft niets te maken met nightlife, maar wel met het feit dat we in club woester mensen willen samenbrengen en met zoveel mogelijk anderen willen samenwerken.”
“Het idee voor de naam ‘Woester’ is ontstaan toen we een tijdje geleden in Amsterdam waren. We ontdekten toen een zalige oesterbar en bedachten dat als we ooit belachelijk rijk zouden worden, we ook graag een oesterbar wilden openen, gecombineerd met natuurwijnen (lacht). De naam werd daar gekozen: Woester. De ‘club’ heeft niets te maken met nightlife, maar wel met het feit dat we in Club Woester mensen willen samenbrengen en met zoveel mogelijk anderen willen samenwerken.”
Mathias: “De match tussen de locatie in het Zilverpand 26 en het idee voor Club Woester werd trouwens gemaakt via Modulair. Modulair probeert de leegstand in Brugge tegen te gaan door ruimtes te matchen met tijdelijke ondernemingen. Een soort tinder voor zoekers en aanbieders van ruimte. Club Woester bleek een ideale match en brengt opnieuw meer leven in het Zilverpand!”
Wat zijn de toekomstplannen?
Andrès: “De pop-up zoals hij nu is, loopt sowieso ten einde op 1 september. Het verhaal in het Zilverpand is dus (helaas) tijdelijk. We werken ook alle vijf fulltime, waardoor het niet haalbaar is om langer dan de zomer aan dit tempo te werken (lacht). We sluiten niet uit dat er ooit nog een Club Woester 2.0 komt, want we hebben de smaak wel echt te pakken.
Studio Woester blijft natuurlijk wel bestaan en wordt steeds groter en groter. Voor alle creatieve opdrachten is er één adres: hi@studiowoester.com!
clubwoester
clubwoester.com
tekst: luka franck beeld: jasper van het groenewoud 12
SKATEPARK
14
op 20 september 2024 is het hoogdag voor ‘de jeugd’ in het concertgebouw want choreografe mette ingvartsen laat de fun en rebellie van de skatecultuur ontploffen in de concertzaal. en dat doet ze niet alleen. dansers en skaters combineren de zotste tricks en bewegingen en laten je de hele avond op het puntje van je stoel zitten. hiervoor schakelen ze ook de hulp van de brugse skatescene in. soundcast vond het daarom dus hoog tijd om de brusselse skater mathias én lid van het gezelschap aan de tand te voelen over deze veelbelovende 7x7-voorstelling.
Hey Mathias! Wie ben jij en hoe kom jij in Brugge terecht?
“Ik ben afkomstig uit Brussel en performer bij de dansvoorstelling ‘Skatepark’ van Mette Ingvartsen. Terwijl het publiek de zaal binnenkomt, kunnen lokale skaters op de scène skaten tot dat de voorstelling start. Op die manier betrekken we de lokale community bij het stuk en wordt het meteen al interessant voor het publiek, nog voor de voorstelling begint. Op vrijdag 20 september brengen we deze voorstelling naar Brugge. Via het Concertgebouw werden Brugse skaters opgetrommeld en op 29 juni begeleidde ik een skateworkshop in Beastwood. Zo konden we skaters selecteren die aan de voorstelling zullen meedoen.”
Op welke leeftijd ben je beginnen skaten?
“Ik denk dat ik rond mijn tiende begon te skaten. Ik zag vroeger vaak mensen skaten aan Mont des Arts in Brussel en op een dag heb ik hen gevraagd of ik het ook eens mocht proberen. Ik vond het meteen geweldig! Maar tot mijn achttiende heb ik niet echt consistent geskatet; ik deed ook heel wat andere sporten. Het is pas vanaf covid dat ik bijna dagelijks ging skateboarden. Skaten kan je overal doen en dat vind ik net het mooie er aan. Je hebt echt niet veel nodig. En zeker tijdens een lockdown is dat heel handig!”
Naar wie kijk jij op binnen de skatecommunity?
“Ik kijk niet per se op naar één bepaalde skater want er zijn heel veel zotte skaters in de skateboardscene. Het mooie aan skaten is dat elke skater zijn eigen stijl heeft. Iedereen heeft dan ook zijn eigen tricks waar hij goed in is. Dus ergens spreekt elke skater me wel een beetje aan. Het meest fascinerende is als wanneer iemand een trick heel simpel laat lijken, wanneer die eigenlijk heel moeilijk is.
Ik vind persoonlijk dat de skatecommunity een heel unieke community is omdat die zo divers is. Je hebt mensen van allemaal verschillende politieke, sociale en culturele klassen. Toch is iedereen open tegenover elkaar en erg gastvrij. Op het skatepark zijn we allemaal gelijk en zijn we allemaal mensen die plezier hebben en genieten van het samen skaten. Het skaten is iets gemeenschappelijks en brengt mensen samen. Dat is wat het voor mij zo mooi en uniek maakt.”
Hoe ben jij in het gezelschap van Mette Ingvartsen voor de voorstelling 'Skatepark' geraakt?
“Een goede vriend van mij heeft me voorgesteld aan Mette, en ik ben mee op tour gegaan als vervanger toen er iemand geblesseerd raakte. Na een tijdje begon ik een beetje mijn eigen rol te krijgen in het stuk. Mocht er nu iemand geblesseerd raken, dan kan het ook zijn dat ik zijn of haar rol zal spelen in het stuk.”
Hoe gaat het er aan toe tijdens de repetities waarbij dansers en skaters samenwerken?
“Zo’n repetitie gaat heel goed en we hebben een sterke band als groep. Ik vind het heel mooi om te zien dat we als groep zo goed kunnen samenwerken want dat is ook nodig tijdens de voorstelling. Mette is dan ook heel goed in wat ze doet en ik hou wel van haar aanpak.”
Wat kunnen we verwachten van de voorstelling in Brugge op 20 september in het Concertgebouw?
“Ik denk dat je heel veel energie en toch wel wat emoties mag verwachten, maar kom vooral langs met een open blik en laat het stuk maar op je afkomen.”
Jullie hebben ook audities gehouden voor Brugse skaters op 29 juni in skatepark Beastwood. Hoe ging dat in z'n werk en op wat letten jullie zoal?
“We hebben een workshop gehouden waarbij we de skaters wat beter leerden kennen, zowel op als naast het skateboard. We kijken niet alleen naar hoe goed iemand kan skaten, maar ook naar hun persoonlijkheid. Het is dus niet zo dat de ‘beste’ skater wordt geselecteerd, maar eerder wie past bij het gezelschap en de voorstelling.”
Ga naar een film in Lumière Brugge en geniet van korting met de tienrittenkaart
Hoe goed ken jij de Brugse skatescene?
“Ik ken wel wat skaters die uit Brugge komen en ben ook al een paar keer langsgegaan bij het indoor skatepark Beastwood! Het zijn hier allemaal heel vriendelijke mensen en er heerst duidelijk een toffe skatescene!”
Heb je tips voor beginnende skaters? “Gewoon blijven skaten!”
het concertgebouw brugge presenteert ‘skatepark’ op vrijdag 20 september in de concertzaal voor slechts 7 euro voor iedereen -26 jaar!
in samenwerking met cultuurcentrum brugge & het entrepot. powered by dans in brugge
sinds jaar en dag is de gouden boomstoet een gekende waarde in brugge. de middeleeuwse praalstoet refereert naar het feest uit de 15de eeuw dat gehouden werd ter gelegenheid van het huwelijk van karel de stoute (de toenmalige graaf van vlaanderen) en margaretha van york. het gaat dus om een stukje geschiedenis dat uitgebeeld wordt. maar ook een middeleeuwse stoet moet wat mee met zijn tijd: de gouden boomstoet werd daarom dit jaar niet alleen thematisch opgefrist, maar ook esthetisch. een van de vernieuwingen is de inclusie van exception movement, de brugse parkour en freerunning community.
maar wat heeft parkour te maken met een praalstoet? we vroegen het aan florian tanghe, de voorzitter van exception movement.
EXCEPTION MOVEMENT
Voor zij die het niet weten, wat is parkour eigenlijk?
Florian: “Vroeger was er een strikte scheiding tussen parkour en freerunning. Parkour is je van de ene plek naar de andere verplaatsen op een zo efficiënt mogelijke manier; beoefenaars bleken daar erg creatief in te zijn en zo werd freerunning geboren. Nu is dat onderscheid minder belangrijk, het is één pot nat geworden: het basisprincipe blijft om zonder materiaal of bescherming buiten trucjes te doen.”
Parkour is dus iets heel hedendaags, hoe zijn jullie dan bij de Gouden Boomstoet terechtgekomen?
“Brugge Plus had oorspronkelijk aan Be Flat, een circuscompagnie die parkour beoefent, gevraagd om het Hofnarrentraject te trekken. De twee oprichters zijn al veel langer bezig dan wij, ik heb ook veel van hen geleerd. Toen zij het idee hoorden voor het Hofnarrentraject dachten zij onmiddellijk om een team-up te doen met parkour omdat wij heel snel iets kunnen zien in de omgeving. Dus zo werd de vraag aan ons gesteld. We zijn geen onbekenden in Brugge: op de uitreiking van de Brugse Sportprijzen hebben wij ook een show gedaan.”
En wat mogen we dan exact van jullie verwachten op de stoet?
“We gaan proberen om het publiek zo hard mogelijk te verrassen. De hofnar speelt een uitdagende, provocerende rol die de grenzen van de stoet probeert te verleggen. We gaan dus ook letterlijk de grenzen van de stoet overschrijden door tussen het publiek te lopen, het straatmeubilair en de gevels te gebruiken, maar naast die obstakels, ook elkaar. Daar komt dan de specialisatie van Be Flat bij kijken. In parkour gebruik je normaal gezien vaste obstakels. Door de mix van acrobatie en parkour krijgen we heel wat tricks die zowel in parkour als acrobatie niet voorkomen. We hebben ook veel vrijheid gekregen om te spelen. Er zijn veel kinderen onder de hofnarren en je merkt dat zij een andere manier van kijken hebben. Zij durven echt out of the box te denken. Maar als je wil weten tot wat het precies heeft geleid, moet je komen kijken.”
“de hofnar speelt een uitdagende, provocerende rol die de grenzen van de stoet probeert te verleggen. we gaan dus ook letterlijk de grenzen van de stoet overschrijden door tussen het publiek te lopen, het straatmeubilair en de gevels te gebruiken, maar naast die obstakels, ook elkaar.”
Wat is de thematische samenhang met de stoet dan? Je hebt het over hofnarren, maar wat zijn dat dan precies?
“Het parkourgedeelte van de stoet is het hofnarrentraject en dat valt binnen hoofdstuk 3 van de stoet. Dat hoofdstuk beeldt het trouwfeest van Margaretha van York en Karel de Stoute uit.
Zij waren Bourgondiërs en echt gekend voor hun extravagante feestjes. Een grafelijk huwelijk was daar geen uitzondering op.
De Gouden Boomstoet beeldt het huwelijk uit met een banketwagen waarop een feestdis wordt uitgebeeld. In die tijd ging dat niet alleen gepaard met extravagante maaltijden en drankfestijnen, maar ook met randanimaties. Dat ging van muziek en theater tot hofnarren die een uitdagende, carnavalesque rol hadden.
Voor ons komt er dus ook een stukje acteren bij kijken. Het gaat in de stoet niet alleen om het parkour, maar ook om het uitzicht en de verbeelding. Het kostuumatelier heeft voor ons heel wijze kostuums ontworpen die echt zijn wat je je voorstelt bij een nar. Daarnaast zullen we ook heel uitbundig zijn in onze publieksinteractie en communicatie met elkaar.
Het wordt echt iets unieks: als je een show samenstelt, is alles duidelijk afgelijnd. Maar nu gaan we echt tussen het publiek lopen en dat zijn zoveel variabelen dat het ook voor ons echt een verrassing gaat zijn.”
de gouden boomstoet gaat door 25 augustus en is gratis. goudenboomstoet.be
ben je zelf een parkourfanaat of wil je het leren? exceptionmovement.be
25.08
EHBK (Eerste Hulp
Bij
Keuzestress)
het is nog even geduld uitoefenen, maar donderdag 26 september start het meerdaagse ontdekkingsfestival amok culturele avonturiers mogen net als de voorgaande edities een uitdagende mix van woord, muziek en performance verwachten op verschillende locaties in de brugse binnenstad, met het voormalige jezuïetenklooster als meeting point. we zijn de keuzestress een stap voor; ter gelegenheid van de vijfde editie van dit festival, lichten we vijf niet te missen voorstellingen uit.
Het festival wordt donderdag 26 september afgetrapt door Lennart Heyndels en Suzanne Ciani. Lennart Heyndels die je wellicht herkent als de helft van het popduo Hi Hawaii of als bassist in meerdere gerenommeerde jazzensembles (Alex Koo trio, Ben Sluijs Quartet …), warmt de SintJakobskerk op met zijn synthesizer. Nadien is het aan Suzanne Ciani. Mocht haar naam geen belletje doen rinkelen, dan zullen de verschillende sounds die ze maakte voor de reclame-, gameen filmwereld dat wellicht wel doen. Ciani is een pionier in de elektronische muziekscene en synthwizard. Niet voor niets wordt ze de “Diva van de Diode” genoemd. Tijdens AMOK brengt ze haar niet te missen quadrofonische set.
KAAP gaf met Jazz Brugge (2023) al de mogelijkheid om Dans Kapot mee te maken. Voor wie er toen niet bij kon zijn, is dit de ideale herkansing. Bijna een jaar later staan ze op 27 september in de turnzaal van Howest. Wie er vorig jaar wel bij was op de try-out, kan alleen maar beamen dat Dans Kapot een synoniem is voor energie, ambiance en aanstekelijke grooves. Het opzwepende, funky trio Don Kapot geeft een voorstelling samen met vier dansers die de muziek van het trio belichaamt en ermee in interactie gaan. Geen betere manier om op vrijdagavond het weekend in te duiken.
Ook te zien die avond: Orphan Fairytale, Younes Zarhoni, Maxime Denuc.
Wie het liever wat rustiger aandoet, kan zijn hart ophalen op zaterdag 28 september met het Eric Chenaux Trio. Mix de zachte stem van Jacob Collier met die van Anohni en je krijgt een aardig idee van hoe Eric Chenaux klinkt. Het trio dat bestaat uit Ryan Driver (Wurlitzer), Philippe Melanson (elektronische percussie) en gitaar (Eric Chenaux) brengt muziek die met het ene been in de jazztraditie staat en met het andere in de avant-pop. Delights Of My Life (dat eind mei uitkwam op Constellation) vormt de ideale soundtrack om met gesloten ogen weg te dromen.
Ook te zien die avond: Alina Bzhezhinska & Denys Baptiste play the music of Alice and John Coltrane, Ill Considered, Julian Sartorius (met gastartiest).
Een kleine sprong in de tijd doet ons op de voorlaatste avond van AMOK belanden. Het Congolese KOKOKO! trekt je met hun opzwepende muziek naar de dansvloer. Dit experimentele elektronische muziekcollectief heeft zijn wortels in Kinshasa waar traditionele muziekinstrumenten eerder duur zijn. Geen probleem voor de mannen van KOKOKO!, want zij maken hun instrumenten gewoon zelf. Homemade en eerder onconventioneel, maar meer dan ideaal om hun eigen unieke stem te laten horen. De groep kreeg veel lof voor hun eerste album waarmee ze onder meer op Pitchfork Festival en SXSW stonden. Het tweede album, BUTU, dat nog maar een maand uit is, zit vol elektronische beats en brengt het nachtleven uit Kinshasa naar de Cactus Club op vrijdag 4 oktober.
Ook te zien die avond: Black Flower, Susobrino, Sicaria, Sara Dziri
Op de slotdag van AMOK slaan Sara Dziri en danserchoreograaf Yasmina Tayoub de handen in elkaar voor Black Hole. Sara Dziri (DJ en producer) maakt een brug tussen ravecultuur en hedendaagse dans, tussen elektronische muziek en de traditionele Noord-Afrikaanse muziek, tussen de ravers en… de rest van de wereld. Sara werd geïnspireerd door de manier waarop dans en muziek voor gemeenschap, genezing en verbinding zorgen, weg van de gloed van sociale en politieke veroordeling.
Ook te zien die dag: First Date - Hampus Lidwall invites …, Burton, Zeebroek & Hori - Rowing Underwater, Suzan Peeters, HJirok
www.kaap.be/amok
tekst: aïsha baert
JONG VOLK X
X FRESH
Hét zomeraccessoire van 2024? Ongetwijfeld de JONG VOLK petjes! Na de mutsen voor de winter konden ze niet anders dan ook een zomeraccessoire in het Brugse stadsbeeld te brengen. Voor 25 duiten kan ook jij zo’n petje hebben!
Geborduurd door Fresh, vormgegeven door Faldona Vande Velde en 100% zon- en regenproof!
get them while they’re still fresh at club woester of fresh brugge!
beeld: jasper van het groenewoud
MA festival vermengt toen & nu
hoe ze dat doen? door het hoofdthema, “musica antiqua”, te laten versmelten met nieuwe, moderne kunstvormen. zo bepaalt aïda gabriëls, de ‘younger than jesus’ curator, mee het programma.
Dat is een duidelijke kaart die artistiek directeur Jan Van den Borre trekt”, geeft Aïda aan. Hij wil niet enkel de oude muziek tot leven wekken, maar een stap verder gaan en een brug slaan met de wereld van vandaag. “Ik ben heel blij dat MA Festival jonge kunstenaars zoveel speelruimte geeft”, gaat Aïda verder. Zo kunnen we mee onze stempel drukken op het programma én bereiken we een diverser publiek. "De voorstellingen die ik cureer, zijn net dat tikkeltje anders dan de rest van het programma.”
tekst: jolien van acker beeld: jonathan veriez
De twee shows van Aïda passen perfect binnen het concept van MA festival. Haar werk is doorspekt met allerlei kunstvormen en genres. En tijdens de performances ervaar je duidelijk de mix tussen oude muziek en andere, hedendaagse kunstvormen. Het collectief Oester is het creatieve duo en de basis van de voorstellingen die telkens opnieuw een verrassende combinatie zijn van muziek, beeldende kunst, dans, mode, voordracht, en nog zoveel meer. “Door verschillende kunstvormen samen te brengen, versterk je het geheel. Als toeschouwer beleef je ook een intensere ervaring. Het is wel belangrijk dat het geheel klopt natuurlijk. Daarom laten we onze projecten organisch groeien.”
‘passages‘
7 augustus om 21.00 uur
Boek je tickets voor deze voorstelling en je zal en passant een scala aan verschillende performances ontdekken. “Passages ging enkele maanden terug in première in het KMSKA, maar het leuke aan de voorstelling is dat die telkens opnieuw in première gaat", vertelt Aïda. “Want per locatie maken we de voorstelling opnieuw. We zetten de stad in en vullen de kerncast aan met nieuwe performers die passen bij de setting. Een voorstelling die nooit gaat vervelen dus. In Brugge kun je Passages ontdekken in het Belfort, een ‘antiek’ symbool uit het verleden. Meer specifiek in de installatie van Traumnovelle, die op het Triënnale-parcours ligt en onmiskenbaar tot het heden behoort. Het is deze kruising tussen toen & nu, tussen oude en hedendaagse architectuur, die perfect past binnen de voorstelling én het programma van MA festival." zegt Aïda.
“per locatie maken we de voorstelling opnieuw.”
Kies zelf je parcours
De titel vat het trouwens perfect samen: als publiek wandel je de ruimte binnen, en passeer je langs de performances die je wilt zien. Kies zelf je positie in de ruimte en ga naar de kunstenaars die je aantrekken. Er is trouwens te veel gaande om alles te kunnen zien tijdens de voorstelling waardoor je moet kiezen met welke performances je wilt interageren. "Die keuzestress klinkt herkenbaar hé, iets dat we allemaal ervaren, en is opnieuw een duidelijk hedendaags element.”.
Ontdek meer…
Het ensemble dat tijdens Passages de revue passeert, is al even divers als een lappendeken. “Zie het als een pas de deux tussen alle performers, en dat gaat breed. We werken met o.a. een Nederlands kamerkoor, zangers, (elektronica) muzikanten, dansers, beeldend kunstenaars.
‘ethereal realmsall fiction is metaphor‘ 9 augustus om 22.00 uur
Classica x electronica
Wat gebeurt er als je klassieke muziek van Händel mengt met elektronica en een droneshow? Gabriëls zoekt de grenzen op hoe kunststijlen, die op het eerste gezicht clashen, toch een harmonieus samenspel vormen. Deze voorstelling plaatst de bezoeker opnieuw middenin het gebeuren. Welke positie neem jij in tijdens de performance? De keuze is aan jou terwijl je al zoekende je eigen weg baant door de ruimte in het Cactus Muziekcentrum, op zoek naar jezelf.
Samen apart ”Dankzij het verhaal dat muzikant en performer Marie Delprat brengt, word je getriggerd om naar binnen te kijken bij jezelf en je eigen identiteit bloot te leggen.”
Deze voorstelling is geïnspireerd op het verhaal ‘The Left Hand of Darkness’, een feministische sci-fi novel van Ursula K. Le Guin, die uitkwam in de late sixties. Deze underground roman gaat over een vrouwelijke held, maar er is meer.
De focus ligt niet op de man/vrouw-tegenstelling, maar op het individu en de evolutie van het hoofdpersonage. Zo is het idee gegroeid om een voorstelling te maken waarbij we dieper ingaan
op het onderwerp identiteit. In de voorstelling scheppen we een universum dat uitnodigt om naar jezelf te kijken op een andere manier in plaats van die klassieke indelingen zoals bijvoorbeeld gender.
De mix van kunstvormen die mijlenver uit elkaar liggen, is ook een metafoor voor de polariserende wereld waarin we leven, maar waar ik ook veel kansen zie om bruggen te slaan tussen die extremen. De muziek, gecombineerd met fysieke elementen in de ruimte zoals spiegelfolie en drones, zorgen voor een immersieve ervaring.
tickets: €20 jonger dan 35: €10
mafestival_brugge mafestival.be
WINEBAR LUCY
het pand in het begin van de ezelstraat, voor velen bekend als het ‘pannenkoekenhuisje’, heeft sinds enkele weken een nieuwe invulling. michaël boterman opende er winebar lucy, waar de focus vooral ligt op natuurlijke wijn. “het is geen hype, maar een trend.”
LUCY
tekst: sanne de muynck beeld: negrita vargas
Michaël is geen onbekende in zijn vak, al 20 jaar is hij met wijn bezig. “Het begin van mijn carrière ben ik gestart in de keuken. Ik werkte een tijdje in Londen bij Gordon Ramsey in de keuken, daarna bij The Fat Duck in Bray, maar dat was eigenlijk niets voor mij. Toen was ik wel al bezig met mijn wijncursus en ik merkte dat de ervaring in de keuken mij wel hielp bij het ontdekken van de combinatie van smaken. Wat me initieel triggerde in wijn is dat het alles omvat: aardrijkskunde, chemie, geologie, geschiedenis, filosofie… Het is oneindig en je kan er mee bezig blijven, jezelf constant verbeteren.”
Michaël ging aan de slag als sommelier bij De Jonkman en richtte daarna zijn eigen wijnhandel op, die in 2015 voortbloeide in Volatile wines, zijn huidige wijnhandel. Hij gaf ook een tijd les in wijn aan Vives en Spermalie.
Next step
De volgende stap in het wijnparcours: een eigen wijnbar openen. Michaël wil zich onderscheiden van andere door de service, waar hij volgens zichzelf redelijk ver in gaat. “Ik karaffeer aan tafel, de wijntjes worden een voor een aan de tafel ingeschonken. Ik vind het belangrijk dat mensen de fles zien, dat is een deel van de beleving. Maar je moet het ook aanvoelen wanneer mensen interesse hebben in wijn en wanneer niet. Sommigen komen gewoon genieten en hebben geen nood aan een groot vertellement en alle details over de wijn.”
“Ik wil deze plek heel toegankelijk maken voor verschillende soorten mensen, jong en oud komt hier naast elkaar. Ik wil het snobisme eruit halen. Je drinkt hier ook al een glas wijn vanaf 5 euro.” Een leuke gimmick die Michaël vaak toepast is dat hij mensen vraagt naar hoe hun dag is geweest en daar een wijn aan koppelt die erbij past. “Ik organiseer ook af en toe proeverijen. Op 20 augustus komt Staffelter hof uit de Moselstreek in Duitsland bijvoorbeeld langs voor een proeverij.”
Natuurlijke wijnen
Winebar Lucy serveert voornamelijk natuurlijke wijn, maar wat is dan precies het verschil met de ‘gewone’ wijn die wij kennen? Een klein technisch intermezzo hierbij is wel van toepassing. “Biologische wijn is wijn waar er in de wijngaard biologisch gewerkt wordt, maar in de kelder mag er nog van alles aan worden toegevoegd. Natuurlijke wijn is ook gemaakt
van biologische druiven, maar nadien komt er nog zo weinig mogelijk interventie bij kijken. Natuurlijke wijn is niet iets wat in een wettelijk kader werd vastgelegd en iedereen interpreteert dat een beetje anders. Er zijn wel bepaalde richtlijnen, dat de wijn niet gefilterd wordt bijvoorbeeld, dat er geen klaringsmiddelen worden gebruikt. De wijn ziet er daardoor ook vaak troebeler uit.”
Natuurlijke wijn lijkt tegenwoordig een hype, maar volgens Michaël is het een trend, iets wat altijd gaat blijven bestaan. “Mensen zijn gewoontedieren. Conventionele wijn is geboren met industrialisatie van de wijnbouw, een negentigtal jaar geleden. Men gebruikt pesticiden en herbiciden om de oogst zo zeker mogelijk te maken. Onze generatie en de twee ervoor hebben nooit anders gekend en zien dit als de maatstaf van wijn. Maar de allereerste wijnen waren hoogstwaarschijnlijk orange wines, omdat vroeger niet iedereen in het bezit was van een pers.”
Toch zijn enkele interessante evoluties aan de gang, volgens Michaël. “Er komen veel hybride dranken op de markt, een mix van appel, peer, framboos, pruim met druiven bijvoorbeeld. Of bier geinfuseerd met druivenschillen. Ook is er terug een opkomst van field blends. Dat zijn druivenrassen die door elkaar in de wijngaard staan en tegelijkertijd worden geoogst. Het voordeel voor de producent zit hem daarbij in het feit dat je zekerheid hebt van de oogst. Sommige druiven kunnen tegen vorst, andere tegen extreme hitte, dus dat zorgt ervoor dat je altijd genoeg druiven gaat hebben. Dit is een interessante trend maar ook hier: dit heeft eigenlijk altijd bestaan.”
Toekomstplannen
Voor Michaël is de bar een tussenstop tijdens zijn route, hij wil hierna nog veel meer gaan verwezenlijken. “Ik wil heel graag wijnboeken gaan schrijven, met zelfgetekende kaartjes, specifiek over een regio. Een reeks over de Chablisstreek bijvoorbeeld, de Champagnestreek, de Bourgogne, maar beperkt uitgelegd. Het enige wat nu op de markt is, zijn hele dikke boeken van 300 pagina’s en de informatie daarin is eigenlijk te gedetailleerd voor de niet-kenner of starter. Ik wil ook veel meer gaan reizen om wijnen en streken te leren kennen.”
ezelstraat 4 open op woensdag & donderdag van 16u tot 00u, vrijdag, zaterdag & zondag van 14u tot 00u.
lucy_winebar
COLUMN
Een nieuw jaar, een nieuwe columniste. Alexandra Dervenis is pedagoge en deelt haar passie voor schrijven een jaartje met ons, hier in BLVRD.
alexderveni
Coach
Ik ben pedagogisch coach en daar ben ik niet trots op. Sterker nog, ik ben allergisch aan dat woord. Dat net ik na heel wat carrière-omzwervingen mezelf nu coach moet noemen, is een beetje grappig maar maakt het vooral nogal een uitdaging om mijn job te doen.
Ik kreeg bij mijn aanwerving een heuse opleiding. Blijkt dat die effectief wel bestaan, en nog degelijk zijn ook! Ik dacht altijd dat coaches hun diploma’s gewoon van het internet haalden. Vijf volle dagen lang liet ik me onderdompelen in de wereld van het Inspirerend Coachen. Ik vrees dat de lesgevers aan mij een vette kluif hadden, maar ik moet toegeven dat er toch wel een onderbouwde theorie, veel praktijk en nog meer zelfreflectie achter zat. Mijn grootste probleem was dat ik bij elke casus mijn tanden moest kapotbijten om geen advies te geven, wat dus volgens de coachingsbijbel totally. Not. Done is. We moesten op elkaar oefenen en dat ging zo: ‘Ik zit met dat probleem’. Waarop ik: ‘Tgoh, probeer anders dit eens?’.
De coachee (dat woord ook) moet echter zélf tot dat advies kunnen komen. Als coach mag je dat proces enkel ondersteunen. Gewapend met mijn Messias-complex (‘ik wil alleen maar helpen!’) trok ik me daar natuurlijk geen fluit van aan, waardoor ik regelmatig hardhandig met mijn voeten op de grond werd gezet (‘Die kan zichzelf wel helpen. Zwijg en luister hoe je dáár bij kan helpen’). Lang verhaal kort: na vijf dagen bloed, zweet en tranen mocht ik de wereld in als volleerd coach.
Daarmee was mijn identiteitscrisis dus nog niet opgelost. Hoe kon ik, na jarenlang elke life coach, holistisch coach, slaapcoach et j’en passe te hebben gemeden als de pest, nu ineens zelf pedagogisch coach zijn? What’s in a name, dacht ik, we zien wel waar het uitdraait. Ik ga gewoon aan de slag.
Eens op de werkvloer bleken mensen van mij natuurlijk advies te verwachten. Kinderbegeleiders advies geven terwijl die het gevoel hebben zelf op dat advies te zijn gekomen, dat is basically wat ik als pedagogisch coach doe. Mijn tanden nog altijd kapotbijten en mijn tong vele keren in mijn mond ronddraaien, dat ook. Je zou kunnen zeggen dat ik als coach vooral geleerd heb te zwijgen, paradoxaal genoeg, al loop ik er soms de muren van op. Ik ben nogal opinionated, voor mocht dat nog niet duidelijk zijn, maar ik heb geleerd mijn mening voor mezelf te houden tenzij er expliciet naar gevraagd wordt.
Tegelijk ging ik – zo ben ik wel - nog wat dieper graven in mezelf. Want wat was nu eigenlijk mijn probleem met al die coaches (behalve sport coaches misschien)? Waarom kan ik ze niet uitstaan? Waarom ga ik bij elke hulpverlener die ik tegenkom (en gij weet dat ik er al heel wat om hulp gevraagd heb) eerst en vooral op zoek naar diens credentials? Naar een reden om mezelf toe te staan naar die persoon te luisteren?
Misschien heeft het te maken met het niet willen toegeven dat ik soms hulp nodig heb. Sowieso ook wel met mijn wantrouwige aard: kan ik die wel vertrouwen? Wat als die coach me meer kwaad dan goed doet? Het helpt natuurlijk niet dat ik effectief eens zo’n kwakzalver coach tegenkwam die me met een paar goedgemikte punches rechtstreeks tegen het canvas sloeg. Het duurde vijf maanden om recht te krabbelen en maakte me alleen nog wantrouwiger. Tenslotte moest ik toegeven dat het ook en misschien vooral met mijn eigen imposter syndrome te maken heeft. Waarom zouden die mensen, die vaak al jaren op de werkvloer en tussen de kinderen staan, naar mij moeten luisteren? Wat heb ik hen te vertellen en hoe zou ik hen kunnen helpen?
Intussen zijn we een jaar in deze job verder en lukt het me steeds beter. Om te zwijgen en te luisteren. Om al wat er moet geventileerd worden er uit te laten komen. Om te tonen dat ik er voor hen ben, net zoals zij er elke dag voor de kinderen zijn. Om hun vertrouwen te winnen, te tonen dat ik nergens naartoe ga en dat we samen op zoek zullen gaan naar de juiste aanpak voor dat kind, voor dat gezin, voor hun leefgroep. Om geduldiger te worden en om te durven verwachten dat zij dat geduld ook kunnen opbrengen. Rome werd niet op één dag gebouwd, en dat is nooit méér waarheid dan wanneer je met kinderen werkt. Snelle oplossingen zorgen vaker wel dan niet voor meer miserie op de langere termijn. Ik krijg mijn innerlijke imposter steeds beter stil en wanneer dat niet lukt, kan ik het steeds gemakkelijker toegeven: ‘Ik weet het niet. Wat denk jij?’.
Coach dus, ten langen leste. Trots zal ik op die titel wel nooit worden, maar het afgelopen jaar heeft me geleerd wél trots te zijn op mijn werk en vooral, vooral trots op hen. Kinderbegeleiders zijn de helden van deze tijd, en da’s nu eens een mening dat ik met veel plezier van de daken schreeuw.
toen shaday (20) en cathoo (19) op een zonnige middag door brugge liepen, kwamen ze tot de teleurstellende vaststelling dat er geen gezellige zomerbar was waar ze na de les konden uitblazen. ze staken de koppen bij elkaar en ontwikkelden zo d’achternoene, een gezellige en laagdrempelige pop-up zomerbar in korf.
Een achternoene bie d’Achternoene
bie
De jonge studenten leerden elkaar kennen in de lerarenopleiding aan Howest. Nu de examens achter de rug zijn en het volgende academiejaar nog veraf lijkt, storten ze zich volledig op hun eigen project. De vriendinnen brainstormden over wat zij wilden zien in de stad, hoe ze dat wilden aanpakken en vormgeven. Geen idee was te zot, geen doel onbereikbaar. Uit hun gezamenlijke ideeën ontstond het concept voor d’Achternoene, waarbij sfeer, muziek, een lekker hapje en een gezellig drankje centraal staan.
In amper twee maanden tijd zette het duo de nodige stappen om hun idee te realiseren. Shaday en Cathoo presenteerden het concept eerst aan Stad Brugge, die hen doorverwees naar Het Entrepot. Met een nieuwe editie van het DIY-festival DORP in aantocht, kregen ze de kans hun
eigen pop-up bar te openen tijdens een gezellige festivalmiddag. Zelf zagen ze het veel groter en gingen ze praten met Turbo en Jong Volk. Ze behielden de naam die ze voor het dorpscafé hadden verzonnen –d’Achternoene – en de rest is geschiedenis.
Turbo bracht de twee studenten in contact met De Republiek, die hen de mogelijkheid bood hun eigen pop-up zomerbar te ontwikkelen. Zodoende baat het duo sinds 5 juli Korf op eigen houtje uit en organiseren ze er events. Korf staat ondertussen gekend als dé eventlocatie waar warmte en verbinding centraal staan. Zo diende het eerder dit jaar al als festivalcafé voor MOOOV en de open-mic avonden van Weerwoord. Tijdens de zomermaanden krijgt deze plek echter minder volk over de vloer, ideaal dus om er een pop-upbar in te richten.
“‘t zal
weer
zo’n avond worden zeker?”
(citaat uit het kakboek)
De keuze voor een West-Vlaamse naam was erg bewust. Los van het feit dat het een vette knipoog is naar het prilste begin van hun avontuur, willen ze er enerzijds mee aantonen dat het een plek is waar alle Brugse jongeren kunnen ontspannen en plezier maken. Anderzijds verwijst het naar de sfeer die ze zelf samenvatten als “brak en cute”. De ondertitel van hun project is niet voor niks “op 't gemak”. Dat mag je vrij letterlijk nemen, aangezien je na een toiletbezoek steeds een geschreven boodschap kan achterlaten in het Kakboek.
“Je leert echt heel veel!” vertelt Cathoo. Ze doen dan ook alles zelf: van een subsidieaanvraag schrijven tot het betalen van facturen en stocktelling. Aangezien ze zo veel mogelijk gratis willen aanbieden, komt er heel wat papierwerk bij kijken. Door de ondersteuning van Turbo en Jong Volk, kunnen ze heel wat voor niks aanbieden. Al moet dat allemaal ook begroot worden. Beiden zijn ervan overtuigd dat dit een uitstekende leerschool is die hun ondernemerschap aanscherpt, wat hen in de toekomst een streepje voor zal geven. Dat gebeurt met vallen en opstaan, maar vooral met heel veel steun uit verschillende hoeken.
Voorlopig liggen er geen toekomstplannen voor d’Achternoene op tafel. Het duo geniet nu volop van de mogelijkheden die ze krijgen en willen nog niet te veel nadenken over het einde van de zomer. Als je Korf binnenstapt, valt het enthousiasme, waarmee de twee jonge ondernemers hun pop-
upbar uitbaten, meteen op. Ze noemen het dan ook zonder schroom hun “droomstudentenjob”.
Met behulp van De Republiek stelden ze hun eigen menukaart samen. Daarop vind je een selectie van hun eigen favoriete bieren terug: dé droom van elke Brugse student.
Cathoo en Shaday toverden Korf om tot een toegankelijke en veilige hang-outspot waar iedereen, ook de minder jonge Bruggeling, welkom is. Van woensdag tot zondag ben je er welkom om gezelschapsspelletjes uit te proberen, het open podium te beklimmen of één van hun favoriete bieren te proeven. Af en toe breken ze uit hun vaste stramien door een groter event te organiseren. Zo kon je er op 20/07 je kennis testen met een quiz. Next up is de standupcomedyavond op 27/07 waar je vanaf 20u je lachspieren kunt trainen met sets van Jeron Dewulf en Sergej Lopouchanski.
dachternoene
naaldenstraat 4 open woensdag-vrijdag, 14u-22u zaterdag vanaf 14u-... zondag, 16u-22u
wild van Design en Architectuur?
Grafisch
#HANGOUTS
ontdek wat er in brugge te doen is, download de #hangouts app!
jong volk lanceerde vlak voor de zomer de #hangouts app, een manier om definitief komaf te maken met een typisch cliché over brugge, namelijk “er is hier niets te doen”. jong volk bewijst het tegendeel en toont dat er absoluut wel veel te doen is in brugge. de #hangouts app bundelt de interessantste plekken en evenementen voor jongeren.
team jong volk vertelt met héél veel enthousiasme over de lancering van hun app!
Hotspots & events
Arno: “Het idee voor de app is ontstaan uit een hele reeks clichés: ‘Er is niets te doen in Brugge’, ‘Ik weet niet welke plekken er leuk zijn voor jongeren’, ‘Ik wil eens iets nieuws ontdekken’, ‘Het zou super handig zijn moest er een overzicht zijn van toffe plekken in Brugge, of een soort kalender’.
Uit die clichés leidden we de belangrijkste functies voor onze app af. Enerzijds krijg je een overzicht van allerlei toffe hotspots: plaatsen én organisaties die JONG VOLK interessant vindt voor jongeren in Brugge om te ontdekken. Je kunt de hangouts bekijken op een kaart en ook filteren op één van de acht thema’s: cultuur,
jeugdwerk, welzijn, sport, lifestyle, food en drinks, ondernemen en studeren. Je ontdekt dus nieuwe #hangouts in je buurt, maar je kunt ook zoeken op basis van jouw persoonlijke interesses. De bedoeling is dat jongeren op deze manier bijvoorbeeld een nieuwe studeerplek, een verrassend café of een voetbalpleintje met avondzon vinden.”
Jasper: “De app heeft daarnaast ook een kalenderfunctie. Naar analogie met het weekoverzicht dat je via onze social media kanalen terugvindt, selecteren we zelf een reeks evenementen en activiteiten. Die kalender is helemaal op maat van jongeren en elk event is gelinkt aan een hangout én aan een thema. Weet
“met de #hangouts app willen we komaf maken met het cliché dat er in brugge niets te doen is.”
je niet waar je terecht kunt of wat er te doen is deze zomer? Dan is de #hangouts app van JONG VOLK dus het ideale vertrekpunt. Je vindt er trouwens ook regelmatig nieuwtjes: de 5 cafés met beste huiswijn, de zonnigste plekken om te chillen in de binnenstad, 10 zomertips van BLVRD Magazine, ... Op die manier wordt er ook constant ingespeeld op wat leeft bij jongeren.”
Curated by Luka: “De events en hangouts in de app zijn gecureerd door JONG VOLK. Volgens ons is dat dé sterkte van de app: we proberen niet volledig te zijn, maar wel een kwalitatieve selectie te garanderen. Het is een soort Google Maps én UIT-kalender, maar dan op maat van jongeren. Doorheen het proces van ontwikkeling testten we deze manier van werken grondig uit en bij twijfel werd onze Young Board gevraagd om advies.”
Hangouts die verbinden
Luka: “De baseline van JONG VOLK is ‘verhalen die verbinden’, die van de #hangouts app ‘hangouts die verbinden’. In de app worden namelijk zoveel mogelijk organisaties en plekken voorgesteld door jongeren zelf. Geen droge informatie, maar wel communicatie op maat en dat allemaal in de mooie vormgeving van Faldona Vande Velde.”
de #hangouts app is te downloaden in de play store en google store en is helemaal gratis. je hoeft geen account aan te maken en kan meteen beginnen ontdekken. elke week worden er nieuwe hangouts en events toegevoegd.
in samenwerking met jeugddienst brugge & bits of love.
jongvolk
LORE DE BACKER
lore de backer heeft er een indrukwekkend voorjaar op zitten. als juweelontwerper was ze zowel finalist in de souvenirwedstrijd brugoh als winnaar van prijs jonge makers van turbo en handmade in brugge. we ontmoeten elkaar in de republiek op een zomerse dag (eindelijk!) om het eens te hebben over die wervelwind aan gebeurtenissen.
Om te beginnen: proficiat met je overwinning!
Vertel, hoe ben je daar geraakt?
Lore: “Ik ben zelfstandig goudsmid en werk gewoon thuis, ondertussen al drie jaar. Ik ben gestart in corona en werk sindsdien eigenlijk al altijd op mijn gemak in mijn comfortzone. Maar om te groeien wist ik dat ik daar eens uit ging moeten komen. Daarom heb ik deelgenomen aan Brugoh, de wedstrijd van Handmade in Brugge die op zoek ging naar het nieuwe Brugse stadssouvenir. En zo ben ik ook bij Prijs Jonge Makers terecht gekomen. En dat heb ik dan gewonnen! Had ik niet verwacht.”
Waarom niet?
“Toen ik zag hoe sterk de andere kandidaten van Prijs Jonge Makers waren, was ik heel erg onder de indruk van hen. Wanneer ze dan mijn naam zeiden bij de uitreiking had ik eerst niet door dat het over mij ging! Ik dacht eigenlijk dat ik niet mee mocht doen omdat ik niet in Brugge woon of geboren ben. Maar een link hebben met regio Brugge is voldoende, en ik werk in Brugge. Daar kwam nog eens bij dat ik heel perfectionistisch ben, en ik wou eigenlijk nog niks laten zien van waar ik mee bezig ben. Ik ging waarschijnlijk nog heel lang wachten en verder verfijnen voor ik met mijn werk naar buiten kwam. Toen heb ik wel de klik gemaakt: Prijs Jonge Makers is er natuurlijk net voor die boost, en biedt ook coaching en begeleiding om toe te werken naar de volgende stap.”
Wat is het verhaal achter jouw werk?
“Nadat ik was afgestudeerd als industrieel productontwerper heb ik even werk gezocht, maar ik wou eigenlijk gewoon juwelen maken. Dus ben ik meteen begonnen als zelfstandige in hoofdberoep. Zo heb ik eigenlijk ervaring opgedaan bij mezelf. Die vrijheid was en is heel belangrijk voor mij. In die eerste periode zei ik op alles ‘ja’. Ik heb vanalles gemaakt, als het maar juwelen waren. Op die manier heb ik verschillende technieken geleerd, allerlei stijlen leren kennen en leren communiceren met klanten. Nu werk ik steeds meer toe naar mijn eigen stijl naast het werk dat ik voor klanten op maat maak. Ik merk dat mensen mijn stijl ook beginnen te herkennen en omwille daarvan bij mij komen. Dus het werkt in beide richtingen.”
Hoe zou je jouw stijl omschrijven?
“Mijn stijl is heel bruut en stoer. Ik heb altijd al een fascinatie gehad voor wat andere mensen lelijk vinden. Oude vervallen industriegebouwen bijvoorbeeld, dat vind ik prachtig. Wat andere mensen willen renoveren of buiten de stad willen zetten vind ik vaak het mooiste. Ik houd van geometrische vormen, koele kleuren en materialen, het imposante. Dingen die op zichzelf staan en geen gezelligheid nodig hebben. Ik heb ook even Oost-Europese Talen en Culturen gestudeerd, waar ik kennis maakte met die typische architectuur. Daar haal ik veel inspiratie, je ziet er veel elementen van in mijn werk terugkeren. Ik heb heel lang nagedacht over hoe ik dat kan vertalen in iets kleins en fijns als
juwelen zonder ze heel zwaar te maken. Het heeft wel even geduurd om die puzzelstukjes in elkaar te doen passen. En dat zal ongetwijfeld nog wel evolueren.”
Hoe was het voor jou om aan de twee wedstrijden tegelijk mee te doen?
“Druk! Ik heb graag dat alles goed zit, dus ik zal altijd alle tijd gebruiken die ik krijg. Ik was er ook mentaal heel veel mee bezig én ik had nog steeds veel opdrachten van klanten lopen. Dus hectisch, maar ook ontzettend leuk.”
Wat zou jij nu achteraf meegeven aan andere jonge makers die twijfelen om mee te doen met de Prijs?
“Gewoon doen! Je kan niks leren als je niks probeert. Nu krijg ik heel veel publiciteit en daar moest ik even aan wennen. Ik ben heel blij met deze prijs, want de coaching die ik nu ga krijgen van het Prijs Jonge Makers-team is heel waardevol
voor mij, die ga ik goed kunnen gebruiken. Je kan alleen maar groeien wanneer je ervaringen opdoet en jezelf durft te tonen. Zeker als maker heb je vaak een ongemakkelijke periode waarin je gewoon naar buiten moet komen, nog voor je helemaal staat waar je wil staan.”
Sta jij waar je wil staan?
“Nooit! De bevestiging helpt natuurlijk, maar het kan altijd beter. Ik denk eigenlijk dat ik nooit voldaan zal zijn. Maar ik zal wel content zijn als ik dat kan loslaten en kan genieten van het proces. Want de zoektocht kan net even mooi zijn, en wie weet zal ik die ooit zelfs missen. Ik ben onlangs 30 geworden, wat ook even wennen was. Maar door Prijs Jonge Makers heb ik nu toch een officiële titel die zegt dat ik nog jong ben!”
designedbydebacker handmadeinbrugge.be
KICK OFF DURF TE SPRINGEN!
SNUFFEL HOSTEL 3
DAG VAN JEUGDHUIS COMMA
In één dag wil Comma alles wat leeft in het jeugdhuis in de spotlight zetten en aan iedereen tonen hoe divers de jongerencultuur en muziekscéne in Brugge is. Het team is al even in de weer met het samenbrengen van een line-up van jewelste, onder meer bands als Yuma, Hideous, Lightspeed en WASTE vullen het avondprogramma in de beruchte zaal van Comma. Maar ook overdag en in de avond wordt de buitensite bevolkt met dj’s, een soundsystem, bakken ambiance en een gezellige zomerbar. We horen het jullie al denken, dat is een geweldige mix?!
Daarnaast is er de ganse dag door randanimatie, standjes van jongerenorganisaties, lekker eten, een gratis vat, zomerse sfeer, noem maar op! Zowat alles waar de achterban van Comma mee bezig is, wil het jeugdhuis op die nu al befaamde zaterdag naar de voorgrond schuiven. Zodat niet enkel het jeugdhuis maar ook alle betrokken jongeren en partners van Comma ook eens het podium krijgen, want daar draait het voor hen om: “jongeren een platform geven”. Daar zet
het team zich al jaar en dag voor in, ze staan dan ook open voor alle jongeren die dingen willen proberen, organiseren, muziek maken en zoveel meer.
Samen met Het Entrepot heeft Comma nog maar net het DIY Festival DORP achter de kiezen maar zijn ze volop bezig met hun zomerprogramma met optredens en jamsessies op verschillende locaties zoals Villa Bota en Snuffel. Ook kijken ze al enthousiast uit naar een goed gevuld muzikaal najaar en allerlei leuke projecten en samenwerkingen. Toch houdt het Michiel, Viktor, Robin en het hele team van vrijwilligers niet tegen om in september nog eens goed te knallen en jeugdhuis Comma in de kijker te zetten. Met andere woorden, ben je nog niet ‘uitgezomerd’ in september? No worries, Comma is there for you!
het is feest in comma want in september zit het jeugdhuis maar liefst twintig jaar te binnenweg 4 in de brugse haven. dit vieren ze met een knallende festivaldag, op zaterdag 7 september zetten ze zowel de deuren als de speakers open voor iedereen en met voor elk wat wils. gekend als de thuishaven voor allerlei muziekgenres, jong talent en subculturen presenteert het jeugdhuis met volle trots ‘dag van jeugdhuis comma‘
Ook daarnaast zet het jeugdhuis de deuren open om jongeren te onthalen die dingen willen doen en organiseren. Met andere woorden, zit je met een concept, feestidee, muzikaal meesterwerk? Of wil je gewoon wat meer ontdekken in Brugge, gratis/goedkope concertjes meepikken, een plek om te hangen of ervaring opdoen in events en muziekwerking? Klop gerust aan bij Comma, ze gaan met heel veel plezier aan de slag om jou op weg te helpen, een plaats te bieden en te ondersteunen!
Je kan alles wat jeugdhuis Comma doet en organiseert ook volgen op hun social media of via de app en agenda van Jong Volk. Of je kan ook gewoon eens langsgaan tijdens de openingsuren natuurlijk!
jeugdhuiscomma
tekst & beeld: jh comma
“zowat alles waar de achterban van comma mee bezig is, wil het jeugdhuis op die nu al befaamde zaterdag naar de voorgrond schuiven. ”
FAIR PRACTICE CREATIEVE FREELANCERS
PRACTICE VOOR FREELANCERS IN BRUGGE
freelancers: je kan ze niet meer wegdenken uit de moderne arbeidsmarkt. in oktober 2023 publiceerde unizo, in samenwerking met graydoncreditsafe, hun nieuwste freelancer focus rapport. daaruit bleek dat er vorige zomer meer dan 200.000 mensen aan het freelancen waren. unizo-topman danny van assche benadrukte toen dat freelancen een succesverhaal is: “het is een antwoord op de maatschappelijke vraag naar flexibiliteit, zowel van de opdrachtgever als van de freelancer zelf.” maar dat er bij het freelancen heel wat komt kijken - en dat ze niet per se dezelfde voordelen hebben als non-freelancers - staat ook vast. wanneer het aankomt op creatief werk in de kunstensector, wordt het misschien nog ingewikkelder. hoe kunnen creatieve freelancers beschermd worden, en vooral eerlijk verloond worden voor hun (kunst)werk? enter ‘juist is juist’: een organisatie die zichzelf omschrijft als “een kennisplatform met toolbox dat de nodige handvaten aanreikt om op basis van een gelijkwaardig partnerschap in een samenwerking te stappen.” ze doen dat enerzijds aan de hand van een richtlijn omtrent juiste verloning in de beeldende kunsten, en anderzijds aan de hand van tools, zoals calculators die een uitkoopsom berekenen en een juist uurloon bepalen.
Het initiatief inspireerde verschillende Brugse organisaties, zoals JONG VOLK en De Republiek, en leidde tot de totstandkoming van een charter voor eerlijke vergoeding van creatieve freelancers bij Brugse culturele spelers. Ook Cato Crevits, fotografe, vormgever en content creator, stapte mee in dit project. “Het is gestart vanuit een collectieve nood aan verduidelijking tussen freelancers en de sector. Ik vind het heel belangrijk dat er open communicatie onderling wordt gevoerd, zowel vanuit organisaties als vanuit freelancers. Er moet nog veel meer een open gesprek onder elkaar worden gevoerd, zodat prijzen helder zijn en afspraken goed worden gemaakt.” Een creatieve freelancer wordt volgens het charter gedefinieerd als “een zelfstandige professional die gespecialiseerd is in creatieve disciplines.” Het gaat om freelancers die op projectbasis werken, en zich niet binden aan één opdrachtgever. Die opdrachtgevers gaan van culturele instellingen tot mediaorganisaties en individuen: “De creatieve freelancers leveren hun expertise en creatieve vaardigheden om specifieke projecten te voltooien, vaak met een focus op originaliteit, innovatie en artistieke expressie.” Cato gaat verder: “Het is belangrijk voor starters dat dit initiatief er is. Heel veel freelancers starten met dit soort werk maar weten bijvoorbeeld niet goed wat ze moeten vragen, of wanneer ze hun prijs moeten verhogen. Door fair practice willen we het gesprek aangaan en hierop verder bouwen.”
Het charter is gebaseerd op zes pijlers, waaronder de erkenning van het creatieve werk, rechtvaardige compensatie en ondersteuning van diversiteit en inclusie. Dat er nood is aan een charter zoals dit, kan Cato onderschrijven. “Het probleem wat ik nu vaak heb, is dat ik te weinig word betaald voor mijn werk. Heel veel freelancers
hebben dit probleem: dat organisaties ofwel de kennis niet hebben over wat de freelanceprijzen zijn of dat ze het gewoon niet incalculeren in hun projectbudget. Daardoor willen we duidelijke afspraken bepalen.” Het is de bedoeling dat elke organisatie dit zal ondertekenen, om er zo voor te zorgen dat de regels veel meer worden opgevolgd. “Het concept moet nog geïntroduceerd en gelanceerd worden. Het is wel al geïntroduceerd aan de communicatieverantwoordelijke binnen de Brugse sector, maar naar het publiek toe is het pas voor september. Momenteel heeft er nog niemand van de culturele partners (in Brugge, red.) gezegd dat ze er niet willen instappen, iedereen zal het ondertekenen.”
ook freelancer en is jouw interesse in dit initiatief gewekt?
kom dan op 17 september naar de snuffel, waar een infoavond wordt georganiseerd in samenwerking met cultuurloket.
