High Life NL 14-05 by SoftSecrets

#05-2014 GRATIS

opinie en lifestyle magazine voor growers en blowers

Rico & A.R.T. maken reggae: Irie Russel Brand “Ik ben voor legalisering van cannabis”

Natasja Alers (DJ Trish Trash)

Early Skunk® Bestand tegen schimmel, enorme zoete toppen!

sensiseeds com Meer weten over deze strain? Ga direkt naar onze productpagina!

VOLG ONS VIA SOCIAL MEDIA!

‘De Sensi Seed Bank is de meest uitgebreide cannabis zadenbank ter wereld en vanuit medisch oogpunt is het essentieel dat zij functioneert en behouden blijft. Net als het behoud van het regenwoud; we weten dat er potentiële geneesmiddelen zijn die niet vernietigd mogen worden.’

Dr. Lester Grinspoon (december 1996)

Klare taal “Ik ben het volledig eens met de legalisering van cannabis. We moeten niet nog twee jaar wachten, we moeten het nu gewoon doen. Ik weet niet hoe je dit soort dingen doordrukt, maar er zal wel wat papierwerk voor nodig zijn…?” Aldus de woorden van de wereldberoemde komiek Russel Brand tijdens de onlangs gehouden drugstop in Wenen.

Klare taal. Maar let vooral op de nuancering aan het einde van dit citaat. Er zal wel wat papierwerk voor nodig zijn. Als we het over understatements hebben, dan is dit wel een hele grote. Want hoe regel je eigenlijk zoiets, legalisering van cannabis. Is het eenvoudig door simpelweg cannabis uit het strafrecht te halen, of komt er meer bij kijken. Nou, dat laatste dus. Vriend en vijand kijken daarom met argusogen naar Uruguay en de Amerikaanse staten Washington en Colorado, waar nu moedige pioniersstappen worden gezet. Drugshervormers hebben al opgeroepen om de Uruguyaanse presidient José Mujica in ieder geval voor te dragen als kandidaat voor de Nobelprijs van de Vrede. Als iemand hem verdient zou hij het wel moeten zijn. Maar er is stevige concurrentie. Het comité dat de Nobelprijzen uitreikt, ontving maar liefst 278 voordragen voor nominaties, waaronder 231 personen en 47 organisaties. Die lijst is inmiddels teruggebracht naar 25 tot 40 genomineerden. Eén genomineerde is alvast afgevallen, dat is namelijk de Russische president Poetin. Hoe je zo’n man kunt nomineren is natuurlijk op zich al een gotspe, gezien de ontwikkelingen in Oekraïne. De Nobelprijzen worden overigens pas op 10 december bekendgemaakt, dus dat duurt nog wel even. Maar terug naar de legalisering van cannabis. Want ondanks een steeds strenger coffeeshopbeleid in Nederland, blijft ons land een voorbeeldfunctie hebben. Daarom komen vele beleidsbepalers uit het buitenland nog steeds veelvuldig naar bijvoor-

beeld Amsterdam, om te kijken hoe men het coffeeshopfenomeen een plaats geeft in de samenleving. Een van die laatste bezoekers was ook een hele interessante. Michael Hancock is namelijk burgemeester van Denver, de grootste stad in Colorado, waar cannabis per 1 januari is gelegaliseerd. Hij kwam naar Amsterdam om te kijken hoe hij die legale wiet via verkooppunten het beste in zijn stad kan distribueren. Hancock, zelf tegenstander van legalisatie, was onder de indruk van het coffeeshopsysteem in Amsterdam. Dat de teugels steeds strakker worden aangehaald, vond hij geen enkel probleem. Maar ja, nogal logisch van een man die legale wiet eigenlijk niet ziet zitten. Veel Amsterdammers zelf zijn eigenlijk een beetje moe van dat steeds strengere beleid van burgemeester Van der Laan. Lokale fracties riepen al eerder op dat Van der Laan zich wel wat meer mocht inspannen op dat gebied, en onlangs bekritiseerde Paul Depla, burgemeester van Roermond, zijn Amsterdamse collega ook al. Depla vond dat Van der Laan zich wel wat steviger voor experimenten met legale wietkweek mag inzetten. Depla zelf is een fervent voorstander, maar hij vindt IJzeren Ivo telkenmale op zijn weg. Opstelten liet laatst ook al triomfantelijk weten dat een nieuw onderzoek naar de (on)mogelijkheden om kweek te legaliseren onder de bestaande internationale verdragen hem gelijk gaf. Uit een onderzoek van de Radboud Universiteit in Nijmegen zou namelijk blijken dat legale wietkweek niet mogelijk is. Maar toonaangevende wetenschappers al professor. mr. Jan Brouwer zijn het daar totaal niet mee eens. Zij vinden dat die internationale verdragen experimenten met de teelt van cannabis totaal niet in de weg staan. En zo blijft de discussie over ons eigen cannabisbeleid muurvast zitten, terwijl de ontwikkelingen in het buitenland in een duizelingwekkend tempo voorbijrazen. Het laatste nieuws uit de VS. De uiterst conservatieve supermarktketen Walmart ziet het wel zitten om wiet te verkopen. Het bedrijf ontsloeg tot voor kort zonder medelijden werknemers die medicinale cannabis gebruikten, maar ruikt nu het grote geld. Zo snel kan het gaan… Rob Tuinstra

Voorwoord van de uitgever De Nederlandse overheid voert een liberaal beleid t.a.v. cannabis. Het gebruik van cannabis wordt in de Nederlandse Opiumwet niet strafbaar gesteld. Vele gemeenten gedogen coffeeshops van waaruit hasj en wiet worden verhandeld. Met het gedogen van deze coffeeshops heeft de overheid een goede scheiding van de drugsmarkten weten te bereiken. Zo’n één miljoen blowers weten de weg naar de coffeeshop te vinden of voorzien d.m.v. kleinschalige hennepteelt in hun eigen gebruik. De cannabisconsument is de samenleving op geen enkele wijze tot last. Hij wordt in ons land dan ook terecht niet als een crimineel behandeld. Sommige politici en vertegenwoordigers van het openbaar bestuur zijn groot voorstander van het legaliseren van cannabis. Aan legalisatie gaat gewoonlijk een lange periode van normalisatie vooraf. De uitgever hoopt middels het blad ‘Highlife’ het publiek te informeren en hiermee een positieve bijdrage te leveren aan de normalisatie van cannabis. In zijn blad geeft hij zowel voor- als tegenstanders van cannabis de ruimte hun mening te ventileren. Dit betekent niet dat de uitgever het met de inhoud van alle artikelen of advertenties eens is. De uitgever distantieert zich uitdrukkelijk van gepubliceerde uitlatingen of afbeeldingen die de indruk wekken dat er reclame wordt gemaakt voor het gebruik of productie van cannabis. Niets uit deze uitgave mag op welke wijze dan ook vermenigvuldigd of overgenomen worden zonder voorafgaande toestemming van de uitgever en de andere auteursrechthebbenden. De uitgever kan niet aansprakelijk worden gesteld voor de inhoud en/of de doelstelling van de advertenties. De redactie neemt geen enkele verantwoording voor ongevraagde inzendingen. De uitgever heeft getracht alle rechthebbenden op copyright van foto-en/of beeldmateriaal te bereiken. Zij die desondanks menen aanspraak te kunnen maken op deze rechten, kunnen zich tot de uitgever wenden.

plagron.com open 24/7.

pass it on!

Tips & tricks vind je op onze website www.plagron.com

INDEX

05 14

FEATURES: Natasja Alers, alias DJ Trish Trash VOC Logboek Thijs Lansbergen: Inspiratie uit rasta Rico & A.R.T. maken Irie album Russel Brand: Cannabis legaliseren High, Low & Dirty Ivan Wolffers over cannabis en meer World Press Photo in Amsterdam Urban Girls van Howard Huang Samaris: IJslandse mystiek België: Legalize It! Leven na de dood Maffe uitvindingen Voedselbank voor dieren

18 22 26 30 36 44 46 48 54 62 66 68 70 78

GROENE ZAKEN: Product Flash Serious Seeds: Motavation Paradise Seeds: Nebula Review Apollyon

11 58 76 77

RUBRIEKEN: Voorwoord Nicole Maalsté Flash Brievenrubriek André Beckers High Weirdness Sicktoy Muziek terwijl u blowt High Gadgets Games Spannende boeken Grabbelton C-Man

EN VERDER: “Haal cannabis van dopinglijst” Paaspop 2014 Sex + Drugs = Sex Party Marokko praat met wietboeren Muurmag gaat over street art

3 6 7 10 12 17 40 50 52 72 74 80 81

24 34 41 59 75

En nog veel meer...

Coverfoto: Maarten Nauw

Column

Nicole Maalsté

Meer hennepjagers dan kwekers?

‘Nederland telt meer cipiers dan gevangenen’, aldus de Volkskrant onlangs. In het artikel staat dat er in totaal 9710 gedetineerden zijn tegen 9914 gevangenisbewaarders. Opmerkelijk, omdat de vakbond onlangs de noodklok luidde over een 'gespannen sfeer' in gevangenissen door personeelstekorten en toenemende geweldsincidenten. Met andere woorden, ondanks dat er meer cipiers zijn dan gevangenen kunnen ze het werk niet aan.

Ik probeer te bedenken wat hier niet klopt. Gevangene ben je natuurlijk zeven dagen in

om inzicht te geven in de kosten van de handhaving en opsporing van het wietbe-

giebedrijven steevast noemen. Ze denken zelf dat er een pakkans van 20% is. In totaal zouden er 30.000 illegale hennepkwekerijen zijn. Stel dat het cijfer over de pakkans klopt. Dan moet er dus eigenlijk vijf keer zoveel capaciteit beschikbaar komen om de hennepteelt voor 100% te kunnen uit roeien.

De oorlog tegen de hennepteelt is een geldverslindende industrie geworden die zichzelf in stand houdt. de week 24 uur per dag, terwijl cipiers een 40-urige werkweek hebben. Dus in die zin kun je de vergelijking niet helemaal maken. En misschien zijn er wel veel zieke cipiers die wel nog op de pay-roll staan. Of misschien werken veel cipiers wel parttime? Maar toch… dit is uiterst merkwaardig.

leid vergroten het vermoeden dat de verhouding tussen de kosten en de baten wel eens zo ver uit elkaar, dat je daar liever geen inzicht in geeft. Misschien kost het

Ontwijkend Het zou me eerlijk gezegd niet verbazen als er ondertussen ook meer ambtenaren bezig zijn met het opsporen van wiettuinen, dan dat er hennepkwekers zij. Misschien dat iemand daar ook eens Kamervragen over kan stellen. Ik verwacht daar trouwens geen klinkklaar antwoord op. Vragen over de kosten die gepaard gaan met de handhaving en opsporing van het wietbeleid worden stelselmatig ontwijkend beantwoord. Zo liet de staatsecretaris van Financiën de kamer weten dat handhavingscapaciteit niet speciﬁek wordt geoormerkt. Daarmee bedoelt hij dat de politie niet precies bijhoudt hoeveel capaciteit ze waarop inzetten.

Onwil Ik blijf het toch vreemd vinden dat de overheid hier steeds mee weg komt. Ieder zichzelf respecterend bedrijf kan een inschatting maken van de kosten en baten die een actie oplevert. De onwil van de overheid

Zonder te weten over welke aantallen we het precies hebben, lijkt me dit een onhaalbare kaart. De oorlog tegen de hennepteelt is een geldverslindende industrie geworden die zichzelf in stand houdt. Een oorlog die niet gewonnen kan worden… weten ze inmiddels in andere landen. Maar in Nederland is het nog steeds een topprioriteit.

Staking

oprollen van wietplantages wel veel meer dan de schade die de wietplantages aanrichten. Dat moet je als overheid eigenlijk verantwoorden aan de belastingbetalers, zou je zeggen.

Pakkans Als je ziet hoeveel instanties er vandaag de dag op hennepkwekerijen jagen, dan verbaas je je trouwens dat de resultaten al jarenlang hetzelfde blijven. Er worden 6000 kwekerijen per jaar opgerold. Althans, dat is het cijfer wat politie, justitie en de ener-

Tussen de regels door komt het vermoeden bovendrijven dat opsporingsinstanties hun bestaansrecht proberen overeind te houden, door erop te blijven hameren hoe slecht, crimineel en gevaarlijk die cannabisbranche is. Tegen beter weten in (reguleren lijkt een veel logischere manier om van alle problemen af te komen) blijven die instanties zeggen dat de jacht op wiet door moet gaan. Het zou iets te maken kunnen hebben met het feit dat bij een gereguleerde wiet minder of geen behoefte meer is aan die instanties. Dan raken allerlei mensen hun baan kwijt. Iets vergelijkbaars gebeurde enkele jaren geleden in de VS. Gevangenispersoneel (van geprivatiseerde gevangenissen) staakte. Reden: het voornemen om een aantal drugsgerelateerde vergrijpen niet meer met celstraf te straffen. Dat zou leiden tot minder gevangenen. En zonder gevangenen had het gevangenispersoneel geen werk. De wereld op zijn kop!

Muurmag: geniaal street art magazine Hifglife heeft een warm hart voor de internationale street art scène. Dat bewijzen we elk nummer, door de geweldige portretten die onze redacteur Peter van Sparrentak al geruime tijd maakt. Peter schreef voor dit nummer ook een artikel over Muurmag, een tijdschrift dat helemaal aan street art gewijd is. En: we geven ook drie nummers van dit prachtige magazine weg. Meer hierover op pagina 75. www.muurmag.com

FLASH Peter Pan Speedrock: Get You High Eind mei verschijnt het nieuwe album Buckle Up And Shove It! van Peter Pan Speedrock, maar de eeerste single Get You High is inmiddels al uit. Alle Speedrock-essentialia zijn er in hun sonische glorie: Peter van Elderens woeste vocalen naast zijn verschroeiende riffs en gitaarsolo’s, Bartmanns kenmerkende basdonderstorm in de lage regionen, versterkt door de drumstijl van Bart Nederhand, die strak slagwerk met superzwaargewicht kickboksen combineert. De ene voltreffer na de andere wordt afgevuurd, maar bij vlagen is er ook meer melodie. Op de B-kant van deze nu al legendarische single staat een geweldige cover van de klassieker New Rose van The Damned. Lekker hoor… (foto: Brendy Wijdeven) www.peterpanspeedrock.nl

Hennepzaad is superfood Leuke verrassing was dat. Het blad Leef.nl wordt in een gigantische oplage verspreid via onder andere vele Nederlandse apothekers. En wat kwamen wij tegen in hun laatste nummer? Een geweldig recept voor een Happy Hennep Smoothy, met daarin hennepzaad. We citeren: ‘Hennepzaad is een echte superfood. Er zitten waardevolle aminozuren in, het bevat een ideale verhouding tussen omega 3, 6 en 9 onverzadigde vetzuren, én het is rijk aan vezels.’ Toch leuk als de acceptatie van de hennepplant en al haar waardevolle stoffen steeds dieper in de samenleving doordringt. Jammer toch dat ze dat in politiek Den Haag nog niet snappen.

Guatemala wil ook legaliseren Terwijl cannabisminnend Nederland nog steeds onder het VVD-juk van het justitie-duo Opstelten en Teeven zucht, gaat het er in de rest van de wereld een stuk vrolijker aan toe. Want de president van Guatemala meldde onlangs dat hij hard aan het werk is om de legalisering van cannabis nog in 2014 af te ronden. Een commissie die door de regering is ingesteld verwacht in de herfst van dit jaar het complexe legaliseringsproces afgerond te hebben, waarna de hele boel nog voor december afgerond zou kunnen worden. Hieruit blijkt maar weer dat het standpunt van Opstelten, dat het niet mogelijk zou zijn cannabis ook in Nederland legaal te laten kweken, totale onzin is.

Miljardair Soros stille cannabishervormer Van de Hongaars-Amerikaanse miljardair en ﬁlantroop George Soros is bekend dat hij net zo graag met geld strooit als Sinterklaas met pepernoten. Dat hij een groot deel van zijn strooigeld ook gebruikte om de legalisering van cannabis dichterbij te brengen, werd onlangs aan het licht gebracht door onderzoeksjournalist Kelly Riddell van de The Washington Times. Door Soros' belastingtaangiften uit te pluizen ontdekte hij dat de excentrieke rijkaard sinds 1994 kapitalen heeft overgemaakt aan een netwerk van nonproﬁtgroepen die de mogelijkheden van een alternatieve drugspolitiek onderzochten. Volgens Riddell heeft Soros minstens 80 miljoen dollar overgemaakt aan pro-legalserings groeperingen. Sinterklaas leeft, en hij is groen.

FLASH Eindelijk: 3-D cannabisprinter Cannabisdatabank Leaﬂy maakte begin april baanbrekend nieuws bekend: met de Cannabot Cube2X lanceerde het bedrijf de eerste 3-D cannabisprinter ooit. “De Cannabot Cube2X is de eerste in zijn soort, een state-of-the-art moleculaire 3D-printer die gebruik maakt van koolstof en een revolutionaire technologie om zelf een superieure en consistente kwaliteit cannabis op je werkplek te maken.” Alhoewel de aangekondigde techniek wellicht ooit realiteit wordt, kun je beter eerst even goed naar de datum op het persbericht kijken voor je naar bol.com klikt voor een bestelling. Haha, 1 april!

Alleen maar wiet, geen crack Je kunt veel kritiek hebben op Rob Ford, de schaamteloze crackrokende burgemeester van Toronto, maar kleurrijke types zoals hij zijn een welkome zeldzaamheid in de politiek. Ook is hij een grote inspiratiebron voor humoristen, zoals de makers van deze verkiezingsposter met daarop de ﬁctieve burgemeesterskandidaat Jeff McElroy, die een verrassende gelijkenis vertoont met onze nationale voetbalzeurkous Johan Derksen. De tekst op de poster: “Stem op Jeff McElroy. Hij belooft dat hij als burgemeester alleen maar wiet zal roken. Geen crack” De poster maakt deel uit van een hele serie waarin fake-kandidaten nog meer beroemde uitspraken van Rob Ford op de hak nemen.

Mediwiet voor epileptische kinderen De Israëlische minister van Volksgezondheid besliste begin maart dat kinderen die aan ernstige beroertes en epileptische aandoeningen lijden, medicinale cannabis mogen gebruiken. De beslissing was het directe gevolg van de bezwaren die vijftien families hadden ingediend nadat hun zieke kinderen de toegang tot medicinale cannabis was geweigerd. Tot nog toe behoren beroertes en epilepsie niet tot de door de overheid erkende kwalen waarbij cannabis kan worden voorgeschreven. Met de beslissing van de minister wordt een uitzondering gemaakt voor kinderen. Volwassenen met deze aandoeningen kunnen wel een verzoek indienen om voor cannabismedicatie in aanmerking te komen, waarna per geval een beslissing zal worden genomen.

BRIEVEN HIGHLIFE Postbus 6024, 1005 EA Amsterdam redactie@highlife.nl

Neustypen Ik las in de laatste Highlife een stukje over een wedstrijdje neustypen. Haha, wat een onzin. Kunnen we dan ook geen wedstrijden neuspeuteren of oorpeuteren gaan organiseren. Ik zag bij de Olympische Winterspelen de sport curling op TV, dat was ook al zo’n onzin. Als jullie dan toch aandacht aan sport willen schenken, schrijf dan over echte sporten.

Freek

Freek, dat item stond in onze rubriek High Weirdness, dat over weirde zaken gaat, zoals de naam al aangeeft. In deze Highlife in deze rubriek aandacht voor ferret-legging, waarin je een fret zo lang mogelijk in je broek moet houden (-; En ze hebben scherpe tanden, die beesten!

Red Light Secrets De gemeente Amsterdam heeft inmiddels al vele tientallen miljoenen uitgegeven om van het Wallengebied een ‘fatsoenlijke’ wijk te maken. Coffeeshops worden gesloten, bordeelhouders weten hun bezit voor vele extra miljoenen euro’s aan de gemeente te verkopen. Wij, de belastingbetaler, financieren dit beleid. Maar hebben wij hier ooit om gevraagd? Nee. En wat de gemeente slecht vindt qua uitstraling, vind ik juist helemaal bij deze buurt passen. Op de Wallen zitten nu eenmaal vanaf oudsher hoeren, kroegen en coffeeshops. Wat is daar mis mee? Elke stad zou trots zijn op zo’n mooi gebied, maar in Amsterdam gaan ze weer moeilijk doen. Onbegrijpelijk. En voor ik het vergeet; bedankt voor de tip over dat museum Red Light Secrets. Ik ga er binnenkort naar toe.

Richard

Tsja, kritiek op het omstreden 1012-project van de gemeente Amsterdam ligt gevoelig bij de burgemeester en lokale politici. Niemand wil zijn vingers aan dit project branden, want het is een totale mislukking...Die ook nog eens vele miljoenen gemeenschapsgeld kost. En wat heeft het sluiten van iconische coffeeshops als The Grasshopper nu voor zin. Ze zijn totaal van het padje geraakt, daar in de Amsterdamse Stopera.

Charlotte’s Web Tjdens enig doelloos surfen op TV zag ik laatst bij CNN een item over Chalotte’s Web, een THC-lage wietolie die goede resultaten heeft voor kinderen met epilepsie. Ik vind het geweldig dat cannabis, en de medische kwaliteiten ervan, op steeds betere manieren worden benut. In Highlife las ik er daarna aanvullende informatie. Super. Het kan niet lang meer duren voor cannabis wereldwijd echt eens geaccepteerd wordt als een wondermiddel, goed voor mind & body.

Christa

Ook in Israel wordt er nu aan gewerkt.

Vybz Kartel Wat een toeval. Ik heb in 2011 Vybz Kartel nog zien optreden, en ik was echt onder de indruk, want het was een prima show. Maar nu lees ik dat deze rapper verdacht wordt van moord. Dat kan toch niet waar zijn? Houdt ons svp op de hoogte van de afloop van deze rechtszaak.

Dwight

De rechter heeft Vybz levenslang opgelegd. En hij moet minimaal 35 jaar van zijn straf uitzitten voor hij in aanmerking komt voor een voorwaardelijke vrijlating. Zijn advocaat heeft hoger beroep aangetekend.

PRODUCTEN Lightmix van Plagro on SU UBS BSTRAT TR T RAT TE / FE FERT RT TIL LIS ISED D Voor rdeli delig kweken ne en n naar eig gen inzi ziichtt bemesten Pl gr Plagr ron Lightmix is sa ro am amengesteld d uitt de d alle l rbeste ler en uiters uit itter e t zorg orgvul vuldig d dig geselectee ge eer e de erde er de vee veenso nso soort o en. e Doo oor r toev evoeg oeg eg ging ing g va van n vers rsc chillend de veze eltypen eltyp n en en pe per rliet word lie dt een en n luc uchti ht ghe gheid id d en zu uurst uu rsto stof of ve ofnive eau ber reik eikt zoa als je je d dat at alle een van n Pla agro g n kwa waliiteitsaa aar ar rde e kun kunt verw wacht wac achte en. Daa arna r ast st iis Lightmix voor slec chts cht s één n wee eek ee k voor orbem rb mest,, zoda zo t de d kweker de volled dige ge e co con ntrole tr trole e ov ove ver de e voed oe ing in ng heef eft ftt.

eigen inzich ht te bemesten. Lightmix aarde zal de toegevoegde voeding op pslaan en naar behoefte afgeven af aan de plant. De lage EC waarde van Lightmix bevordert tevens s een snelle worteling van de plant. Alle Plagron kwaliteitsaarde is luch htig en krimpt niet in.

Pla agro gron n Ligh gh htmi tmixx beva at relatie ef vveel e zw ee eel z a arttvee tvee en. n Ditt maakt kt Lightmix ix een relatief zzw zwar are aarde, waar aarrd doo oo or wate ter gema gemakkke kkel elijk ka kan n word orden or en va vastge vas tg houden. hou u Zwartveen is s de ond onders ers ste te laag van n het ve veen; de e oudst ds e laag. Plagron ma aakt a uitslui uitend te ten d ge geb ebruikk va van d doo oorgev oo gevro ror orren e zwartveen.. Doo o rvri oor vriez eze ez e zen verrbet b er ert r de e s struc ructuu tuur, tuu r, waa waardo rd or toe rdo toege gevo oeg eg e gde voe voe vo oedin d gs gssto off fffe en n b bete eterr op opneemb mbaar aa a worde den en n water at r gema makke kk lijk kkelij wo wor ordtt vas vastge tg ge g eho ho ouden. Lig ghtmi t x is tm s zeer er ar arm in in voedingsed sto s toffe offen n en is daar arrom om bijj u uit ui itstek tstek ges es sch ch om chikt m vvol olled diig g naar

Voorde elen van Lightmix: UÊÊ j ÊÜii ÊÛ ÀLi iÃÌ UÊÊ Õ` `ÌÊ}i > i ÊÜ>ÌiÀÊÛ>ÃÌ UÊÊ6 ÀÀì }Ê Üi i UÊÊ iÌÊ vÊâ ìÀÊ«iÀ iÌÊÛiÀ À }L>>À 6 ÀÊì iÊLiÃÌiÊÀiÃÕ Ì>Ìi ]Ê combine eer Lightmix met Terra Grow en Terra Bloom. iLÊ iÊ }ÊÛÀ>}i ¶Ê servicedesk@plagron.com iiÀÊ v À >Ì iÊ ÛiÀÊ* >}À Ê Lightm mix en andere producten vind je e op www.plagron.com

CANNA pre esen nteert online nie euwe Tip ps en Tricks! De laatstte tip tip p van he hett se seizoen oen n staat a nu on onlin line e, zie www.canna na.nl .nl.. Deze tip t gaatt over het kweken van je eigen groenten en kruiden! Sta ap psg ps gewi gewi w js wi s wor wordt dtt uittgeb gebeel e ee d hoe hoe e je e suc succesvol vo kunt sta arte rten met het et kw kweken van an je eigen plantjes. Mis he et niet niet......

Column

André Beckers

Hoe ziet een wietkweker eruit? Journalisten benaderen mij vaak met de vraag of ik hen in contact kan brengen met een wietkweker die zijn verhaal wil doen. Waarom kweekt hij wiet? Sinds wanneer en waar doet hij dat? Hoe groot is zijn kwekerij en wat verdient hij ermee? Voor wie werkt hij? Als ik dan in gesprek met hen ga, blijkt helaas maar al te vaak dat ze vol zitten met clichés.

In al mijn naïviteit probeer ik dan duidelijk te maken dat er verschillende types wietkwe-

wietkwekers die gekleed gaan in een slobbertrui en op sandalen rondlopen. Maar er

men alleen maar toe. Een dure verhuizing als gevolg van een huisuitzetting, een dikke rekening van het stroombedrijf en een forse vordering van justitie en belastingdienst leidt dan vaker tot een zware schuldenlast. Zo’n 10% is afkomstig uit de betere milieus. Deze wietkwekers bouwen met de

Wietkwekers zijn in de ogen van de buitenstaander zielige mensen die onder druk kweken of bikkelharde criminelen die bakken met poen verdienen. ker bestaan. Mensen die kweken voor eigen gebruik of een beperkte kring. Kwekers die maandelijks geld tekort komen en zo de touwtjes aan elkaar knopen. Of om een nog grotere auto of boot te kopen. Als ik dan uitleg dat een grote meerderheid van de wietkwekers die ik bijsta handelt vanwege een tekort aan inkomen, word ik vol ongeloof aangekeken.

Alle lagen van de bevolking Wietkwekers zijn in de ogen van de buitenstaander oftewel zielige mensen die onder druk van een criminele bende kweken, oftewel bikkelharde criminelen die bakken met poen verdienen. Natuurlijk probeer ik het allemaal rooskleuriger voor te spiegelen, is de standaardgedachte van die journalisten. Ik probeer vast en zeker te verbloemen dat de wietwereld vol zit met criminelen die het buitenland overspoelen met wiet van Hollandse bodem. Ik geef het op. In het zuiden heb ik geleerd dat je niet moet willen proberen mijnheer pastoor ervan te overtuigen dat God niet bestaat. Ik kan alleen maar blijven vertellen hoe ik tegen ‘de wietkweker’ aankijk. De wietkweker is niet te herkennen aan zijn uiterlijk. In alle lagen van de bevolking komt wietteelt voor. Er zijn

zijn er ook die een stijlvol maatpak dragen met daaronder dure handgemaakte schoenen. Sommigen hebben de middelbare school niet afgemaakt, terwijl anderen aan de universiteit studeerden.

Financiële problemen In mijn praktijk is 80% van de wietkwekers afkomstig uit een arbeidersmilieu. Hier zitten veel mensen tussen die kweken uit ﬁnanciële nood. Het geld dat wordt verdiend met de verkoop van wiet gaat op aan kosten van onderhoud. Deze mensen bouwen om die reden zelden een vermogen op. Als ze worden verlinkt en tegen de lamp lopen, nemen de financiële proble-

teelt van wiet vermogen op. Dat vermogen valt voor de omgeving niet op, omdat dit past bij hun stand. Als zij tegen de lamp lopen, zijn ze in de regel in staat om aan al hun betalingsverplichtingen te voldoen. Zij beschikken over voldoende vermogen.

Vertekend beeld De resterende 10% is crimineel. Het kweken van wiet gaat regelmatig gepaard met andere vormen van criminaliteit. Zij zien wietkweken als een vrij onschuldige bron van inkomen. Zij schatten de pakkans in als klein, maar zeuren niet als ze tegen de lamp lopen. Dat hoort bij hun bestaan. Ze hebben geld maar staan dat na ontdekking niet vrijwillig af. Heel af en toe kom ik mensen tegen die eigenlijk slachtoffer zijn. Zij kweken wiet omdat zij daartoe worden gedwongen door anderen. In deze positie durft men om zeer begrijpelijke redenen eenvoudigweg niet naar de politie te stappen. Deze kleine groep maakt zoveel indruk, dat de neiging bestaat de omvang ervan ﬂink te overschatten. Daar komt bij dat betrapte wietkwekers vaker ten onrechte een slachtofferrol aannemen bij de politie. Zo eenvoudig ontstaat een vertekend beeld van de werkelijkheid. Mr. Drs. André Beckers Advocaat te Sittard www.beckersbergmans.nl

HIGH WEIRDNESS

Uiltje knappen

Knuffelsteen

Internet is een speeltuin voor exhibitionisten die op geen enkel gebied uitmunten. Enige tijd was voor dergelijke types planking een populaire uitlaatklep. Maar zoals dat gaat met internetrages, ze verdwijnen net zo snel als ze verschijnen. De nieuwste manier waarmee ongetalenteerden zichzelf in de picture brengen is 'owling', oftwel 'uilen'. Draaide het er bij planking om jezelf zo stijf als een plank liggend te fotograferen, bij uilen is het de bedoeling je te laten vastleggen als een zittende uil. Honderden kids in Amerika, Engeland en Australië zijn al in de ban van de nieuwe rage. Op Facebook zijn al twee groepen aan owling gewijd, met meer dan duizend leden. Doe de uil, nu het nog exclusief is.

Huisdieren zijn maar lastig. Je moet ze steeds eten voorzetten, ontvlooien, hun haren en drollen opruimen - en dan heb je de rekening van de dierenarts nog niet eens betaald. Dat inzicht kreeg advertentiegoeroe Gary Dahl al in de jaren zeventig. Met de Pet Stone bood hij een even onzinnig als succesvol alternatief voor veeleisende huisdieren van vlees en bloed. Maar liefst 1,5 miljoen knuffelstenen werden er in de gloriejaren verkocht. Binnen een half jaar was Dahl multimiljonair. Wat natuurlijk meehielp was dat tijdens de met drugs gemarineerde jaren 70 het gezond verstand massaal op de achterbank werd geparkeerd. Niettemin werd in 2012 de productie van Pet Stones wederom opgestart. Ditmaal mét USB aansluiting.

Hondenbril Iedereen die wel eens op een zomerse dag zijn hond meeneemt voor een autoritje weet dat de dieren er dol op zijn hun kop belangstellend uit het raam van een rijdende auto te steken. Weinig mensen weten echter dat hondenogen zeer gevoelig zijn voor zonlicht en uitdroging, om over een botsing met vliegende insecten nog maar te zwijgen. Maar goed dat er doggles zijn. Doggles (een samentrekking van goggles en dog), beschermen de kwetsbare hondenogen tijdens hun favoriete uitje. Ook bij de hondeneenheden van het Amerikaanse leger zijn doggles niet meer weg te denken. Tijdens operaties in het door zandstormen geteisterde Afghanistan hebben ze hun waarde dubbel en dwars bewezen.

Broekfret Er bestaat geen enkel reden waarom je een levende fret in je broek zou stoppen. Het diertje ruikt verre van aangenaam en beschikt over een gretig bekkie vol vlijmscherpe tandjes waarmee hij volgens een kenner zelfs in staat is 'je ogen op te eten om bij je hersens te komen'. Alle reden dus om deelname aan een ferretlegging wedstrijd te vermijden. De sport, die in de jaren zeventig werd bedacht door (vermoedelijk stakende) Engelse mijnwerkers, wordt tegenwoordig vooral in Amerika beoefend. Het doel? De fret zo lang mogelijk in je broek te houden. Het te kloppen record staat op naam van de Britse mijnwerker Reg Mellor, die in 1981 een fret 5 uur en 26 minuten binnenbroeks wist te houden. Helaas hield het publiek het na een half uurtje kijken wel voor gezien. Het groeipotentieel van het broekfretten als publiekssport wordt dan ook als verwaarloosbaar beschouwd.

Natasja Alers (DJ Trish Trash) tekst: Arjan van Sorge // foto’s: Maarten Nauw

AMSTERDAMMER NATASJA ALERS IS NIET ALLEEN KUNSTENAAR, MAAR ORGANISEERT DAARNAAST OOK FESTIVALS EN CONCERTEN, EN DJ-T MET DEGELIJK OUDERWETS VINYL. EEN BEZIGE BIJ DUS, DIE ALLES OOK NOG EENS PUUR AMBACHTELIJK DOET.

Ambachtelijk is echt een kernbegrip bij Natasja Alers (Den Haag, 27): “Dat heb ik deels van huis uit meegekregen, mijn ouders hadden een boekhandel en cd-winkel, en er waren kruideniers en kappers in de familie, ambachtelijke beroepen eigenlijk. Die fascinatie voor ambacht begon bij mij met kunst, maar als kind maakte ik ook al mijn eigen radioprogramma’s. Ik had mijn eigen Michael Jackson radio. Ik luisterde niet naar Kinderen Voor Kinderen maar naar Michael Jackson, op de basisschool ben je dan een raar ﬁguur.”

“Van huis uit heb ik geleerd om te doen wat ik belangrijk vind, en wat mijn hart me op dat moment ingeeft. Ik ben vrij impulsief, dus dat kan van alles zijn!” De liefde voor kunst en muziek is altijd al sterk geweest

bij Natasja, vandaar dat ze nu knutselt met klei, festivals en concerten organiseert, en als DJ Trish Trash draait met vinyl. “Ik houd niet van snelle processen, of dat net zoals in deze tijd alles heel snel gaat, met media bijvoorbeeld. Ik gebruik het wel want het is heel handig, maar ik zie ook de waarde van analoge media in, van handmatig posters maken bijvoorbeeld.”

Natasja leeft een bepaalde leefstijl, ze doet precies wat ze wil. “Ik wil niet op een com-

puter naar MP3’s luisteren, of makkelijk een laptop meenemen als ik ergens ga draaien. Dan wil ik in de regen op mijn ﬁets mijn platen in de ﬁetstas meenemen, met het risico dat ik of mijn platen kunnen beschadigen. Dan kom ik nat en bezweet daar aan en dan ga ik platen opzetten, dat geeft me een kick! Ik ben een echte liefhebber ja.”

Dat ambachtelijke maakt wel dat iets een heel proces is. “Net zoals met draaien, dan wil ik dat het geluid goed is, dat het echt is, niet dat het alleen maar bootlegs zijn, dan draai ik met originele platen, met collectors items. Ik wil ze niet aan de muur hangen als een museumstuk. Het zijn misschien platen van veertig jaar oud, maar ik neem ze gewoon mee. Ik sjouw me een breuk en ben er heel voorzichtig mee, niemand mag er aan-

komen. Ook geen vrienden. Als er een band komt logeren bij mij thuis is het eerste wat ik zeg: kom alsjeblieft niet aan mijn platen! Die zijn me echt heilig.”

Ze groeide op met cd’s en cassettebandjes, en luisterde via haar oudere broer en zijn vrienden vanaf haar elfde jaar naar rock en grunge van bands als Guns ’n Roses, Nirvana en Megadeth. Met DJ-en begon ze wat later, in Amsterdam. “Een vriend vroeg me voor een punkavond, maar ik had nog

nooit plaatjes gedraaid. Toen ben ik in een café gaan oefenen met vinyl, na twee keer kwam ik in een andere kroeg en de DJ daar was zo dronken, zijn platen lagen op de grond en hij stond er zelfs op. Ik kon het niet aanzien! Ik ben hem gaan helpen en nam het op een gegeven moment over, en zo heb ik drie uur gedraaid met zijn platen die ik niet kende. Allemaal sixties en garage platen, obscuur en duur. Nummers van twee minuten maximaal. Later kreeg ik daar vaste dagen en vanaf toen is het snel gegroeid.”

“Ik draai heel breed, van sixties tot nu, maar allemaal alternatief. Als het maar goed is! Er is zoveel goede muziek, maar mensen kennen veel niet. Sommige nummers zijn onwijs catchy, echt killer songs, maar de bands zijn obscuur.” Haar hang naar eigenheid en originele muziek zorgde er ook voor dat Natasja op een gegeven moment zelf van alles ging organiseren: “Ik heb een jaar in

Berlijn gewoond, daar was veel te doen maar daardoor deed ik zelf niks. Om de Rietveld Academie af te maken moest ik terug naar Amsterdam en daar was niks, er waren geen feesten die mij aantrokken, het hield op bij een paar punkconcerten. Toen ben ik zelf gaan organiseren, en gaan draaien.”

“Zowel bij jonge als wat oudere mensen is er behoefte aan andere feesten dan houseparties of alleen maar indie of shoegaze. Dus ik organiseer nu eighties dingen, maar ik doe net zo goed wat met hardrock, of punkshows. Zoiets als het postpunkfestival Grauzone was er niet, en zeker niet op deze schaal. Grauzone is meer dan muziek, het bestaat ook uit kunst, performances en video-art, met namen als Lydia Lunch en Alan Vega.” Natasja is nu alweer druk bezig met de inmiddels derde editie, eind januari 2015.

Kunst dus. En kleien. “Als jong meisje zat ik op een kleicursus, het is onschuldig begonnen. ik luisterde naar harde punk en dan ging ik naar kleicursus. Het mooie aan klei is dat je alle vormen kan maken, en met glazuur kan je ook alle kanten op.” Het werk is wel nogal ehm... duister... “Ik ben eigenlijk heel gelukkig, maar er is wel een duistere kant in mij. Een bepaald soort melancholie spreekt me aan. Ik ben optimistisch, maar ook heel gevoelig voor dingen. Ik ben altijd een soort outsider geweest, ik heb me nooit echt kunnen aanpassen en heb daar ook geen moeite voor gedaan. Het is nooit bij me opgekomen om bij een groep te horen, en dan word je op jezelf teruggewezen, dan moet je je eigen dingen doen.”

Alles bij elkaar doet vermoeden dat Natasja wel eens een joint opsteekt. ‘Dat vind ik wel lekker ja, maar ik doe het heel weinig. Ik ben vrij druk dus ik heb er weinig tijd voor. Maar vorig jaar logeerde ik bij een vriendin in Oakland in Californië. Er was daar een begraafplaats met palmbomen, een heuvelachtig landschap en prachtig uitzicht, we gingen daar zitten en toen heb ik veel blowtjes gerookt. Ik kwam echt tot rust. In Nederland vind ik wiet vaak snel te sterk, en ik heb een erg lage bloeddruk, dus ik heb het vaker gehad dat ik bij een combinatie van bier en een joint ﬂauwviel. Als ik een halve middag niet eet val ik al ﬂauw, maar je wordt wel oud

met een lage bloeddruk, dat is positief. Als je maar op tijd eet, en oplet dat je niet teveel drinkt en of blowt.”

“Ik ben een dromer, en met blowen word ik nog dromeriger. Het is niet goed voor mijn productiviteit. Op dit moment en met de dingen waar ik mee bezig ben, zou het teveel aﬂeiden. Dat ik mezelf moet vertellen OK Natas, nu moet je even rust nemen, vandaag niet werken, nu neem je een dag vrij, vandaag ga je niet je e-mail checken. Voor blowen moet je de tijd nemen. Maar dat is pas sinds een aantal jaren zo, daarvoor dacht ik er niet over na en deed het gewoon. Dan blowde ik wanneer ik dat wilde en maakte me het gewoon niet uit. Maar nu merk ik dat het teveel aﬂeidt van mijn concentratie, van mijn focus. Op dit moment kan ik het gewoon niet gebruiken. Maar als ik dan bijvoorbeeld in San Francisco ben, en ik heb geen verantwoordelijkheid en geen internet, dan is het heerlijk.

Natasja begon te blowen toen ze veertien was. “Ik heb niet altijd een even goed geheugen, soms denk ik dat het misschien daarmee te maken kan hebben... Ik was heel goed in spijbelen en in het skatepark zitten met vrienden. Zitten op een skateboard en dan roken, dat heb ik zo van mijn dertiende tot mijn zestiende gedaan. En dan muziek luisteren natuurlijk. En kattenkwaad uithalen, daar ben ik nog steeds goed in. Ik zoek altijd naar avontuur, naar uitdagingen, en ben altijd in voor impulsieve acties.”

“Ik heb wel een agenda, maar dat heb ik me eigen moeten maken, het is niet iets dat vanuit mezelf komt. Nu kan ik niet meer zonder mijn agenda. Eigenlijk wel irritant, ik heb het liever niet, maar het is een bijkomstigheid. Elke dag is anders, mijn laptop kan ik overal mee naar toenemen, het ene moment zit ik daar en dan weer daar, of in mijn atelier, of ik ben aan het draaien of bij een concert. Ik heb me in geen jaren verveeld, dat woord ken ik niet meer.” www.natasjaalers.nl www.grauzonefestival.com

Logboek VOC

Historisch proces Doede de Jong 15 juni: Cannabis Bevrijdingsdag in Flevopark, Amsterdam Door: Marian Henderson

Ruim honderd sympathisanten kwamen op 11 april naar Leeuwarden voor het historische proces tegen Doede de Jong, de bekendste wietkweker van Nederland. Doede is één van de sprekers tijdens de zesde editie van Cannabis Bevrijdingsdag, op 15 juni in het fraaie Flevopark in Amsterdam.

Vanwege de grote belangstelling begon het langverwachte proces tegen biologisch wietkweker en VOC-medewerker Doede de Jong een uur te laat. In allerijl werd een extra zaal ingericht, waar de zitting via een scherm te volgen was. In de grote zaal veel bekende gezichten, onder wie VOC-voorzitter Henk Poncin, Freek Polak, Hester 'Wet Camulet' Kooistra, Steven Kompier (ICN), Darpan van Kuik (Canna Embassy) en Dimitri Breeuwer van WeSmoke. Iedereen moest door de scanner, maar het rechtbankpersoneel gedroeg zich zeer correct: grinders, wietdoosjes en andere zaken die niet mee naar binnen mochten, konden met een bonnetje na aﬂoop worden opgehaald.

Hilariteit De zitting duurde ruim drie uur. De hilariteit bereikte een hoogtepunt toen de ofﬁcier van justitie vertelde dat aan één van Doede's planten niet minder dan 5000 toppen za-

ten. Zoals Twitter-fenomeen Petra Kramer in een verslag opmerkte: 'Als de tenlastelegging van het OM aan het adres van Doede de Jong waar is, dan is er geen straf op z’n plaats maar een Nobelprijs voor landbouw. De Jong zou er namelijk in zijn geslaagd om wietplanten met 5000 toppen te telen die je vervolgens drieënhalf keer per jaar kunt oogsten. Dat zou betekenen dat Doede natuurwetten kan breken, hij kweekt namelijk niet onder kunstlicht maar onder zonlicht.'

Vervolging Doede kreeg van de drie vrouwelijke rechters alle ruimte om zijn verhaal te doen. Hij weet zeker dat er vanuit Den Haag opdracht is gegeven tot zijn vervolging. Doede: “Ik ben namelijk in aanvaring gekomen met de heer Fred Teeven. Dat was bij het Cannabis Tribunaal, in 2010. Hij was nog geen staatssecretaris.” In reactie op opmerkingen van Teeven over het paddoverbod, spreekt Doe-

Agenda 9-11 mei Spannabis Málaga, Spanje. 12 mei Debat Europees cannabisbeleid, De Balie, Amsterdam. Met o.a. Tom Decorte en Victor Everhardt. Organisatie: Trimbos Instituut. Toegang: €9. 22 mei Verkiezingen Europees Parlement. 15 juni Zesde editie van CANNABIS BEVRIJDINGSDAG, het grootste cannabis evenement van Nederland, Flevopark, Amsterdam. Organisatie: VOC. Toegang: gratis.

de hem aan. Hij vraagt Teeven wie hij wel denkt dat hij is, om voor iemand anders te bepalen wat hij wel of niet tot zich neemt en noemt dat een “domme en arrogante houding”. Doede: “Ik had net de microfoon voor mijn hoofd, dus het sloeg in als een granaat. Teeven heeft me een hele tijd aan zitten kijken, hij was niet amused. Ik heb ook gehoord dat hij nogal wraakzuchtig is. Daarna komt die documentaire ‘Nederwiet, de moevie’, in 2011. Daar was hij ook niet amused door. Toen zag hij diezelfde vent weer in die documentaire. Ik heb uit zeer betrouwbare bron dat hij persoonlijk de pest aan mij heeft. Die bron zegt: mijn naam moet niet bekend worden, want dat kost me mijn baan. Je kan het niet bewijzen, maar dat vermoeden heb ik dus wel: dat het gewoon de wraak voor 'Nederwiet, de moevie' is, omdat ik me zo gemanifesteerd heb.”

Opmerkelijk moment Opmerkelijk moment: de rechter complimenteert de verdachte met zijn strijd tegen het hypocriete cannabisbeleid: Rechter: “U zegt: ik heb ideologische motieven en ik wil het graag uit het criminele circuit hebben. Dat is heel lovenswaardig dat u dat wilt...” Doede: “Nou, dank u wel.” Rechter: “...maar het is wel wetgeving waar we het over hebben. En ik denk dat u daarvoor bij de politiek zou moeten zijn.”

te stellen, door het OM niet ontvankelijk te verklaren of te kiezen voor schuldigverklaring

heeft de kans geschiedenis te schrijven door het verzoek van de verdediging te honoreren

Doede is een van de sprekers tijdens de zesde Cannabis Bevrijdingsdag, op zondag 15 juni. Doede: “Maar dit is het begin, heb ik gezegd. Het is natuurlijk zo dat de rechterlijke macht ontzettend wordt ondermijnd door dit gebeuren. De hennepwet, Opiumwet 3b, daar wordt de vloer mee aangeveegd, al dertig, veertig jaar. Want er wordt al dertig, veertig jaar in de coffeeshops wiet verkocht. Als die wet echt strikt gehandhaafd zou worFlevopark, Amsterdam

zonder strafoplegging. Hij noemde Doede “de spreekbuis van het principe” en “het uithangbord van wiet kwekend Nederland”. Van der Goot: “Kun je de man, die de cosmetische wetgeving en het cosmetische beleid aan de kaak stelt, als redelijk handelend lid van het O.M. vervolgen? Is daarmee een beschermd belang gediend? Ik zou zeggen: integendeel. Doede de Jong verdient lof voor zijn moed. Hij durft zijn hoofd boven het maaiveld uit te steken. Hij durft met het telen van plantjes de discussie over het in zijn ogen wankelmoedige cannabisbeleid aan te vallen.”

Oprechte woede

den, dan zou dat niet kunnen zijn. Daar komt bij dat er 129 zetels in de Tweede Kamer zijn die de coffeeshops open willen houden. Dat zeggen ze. Als ze dat zeggen, kunnen ze niet de aanvoer gaan bestrijden, want dan ben je ongeloofwaardig. Dus het is helemaal in lijn met wat de Tweede Kamer wil, als je het wél zou legaliseren.” Rechter: “Maar toch heeft de Tweede Kamer nog geen wetgeving aangenomen om te legaliseren.” Doede: “Hoe kunnen ze dan zeggen dat ze er vóór zijn om de coffeeshops open te houden?” Rechter: “U constateert het.” Doede: “Dat klopt.”

Magniﬁek pleidooi In een magniﬁek pleidooi riep advocaat Tjalling van der Goot de rechtbank op een daad

Doede maakte indruk door zijn strijdlust en zijn oprechte woede over de werkwijze van het Openbaar Ministerie. Met onzinnige berekeningen, een ontnemingsvordering van een half miljoen en conservatoir beslag op zijn huis, heeft het O.M. Doede “een molensteen om de nek geworpen”, aldus zijn advocaat. Doede: “In plaats van waardering voor mijn inzet volgt het O.M. de tactiek van Herman Bolhaar, hoofdambtenaar bij het O.M. Namelijk de rand opzoeken. De verdachte, middels het buitenproportioneel opblazen van het bewijsmateriaal, maximaal in diskrediet brengen. Het stapelen van bewijsmateriaal om zodoende het Hof te misleiden. Een verwerpelijke methode! Het is hun taak om bewijs op waarheidsvinding te baseren, niet om er maar wat op los te speculeren. Ik ben in deze door de overheid gecreëerde tragedie de positieve factor, een betrokken burger. Ik zet mij via de media in, als het ware een handvat, voor opheffen van het verbod of minimaal legalisering om de impasse in de wiettragedie te doorbreken. Ik ben geen graaier, geldwolf of patser maar een boerenhobby kweker, een liefhebber en een tuinman.” De rechtbank Leeuwarden

en een extra overweging in haar vonnis op te nemen, die de wetgever oproept om de wetgeving aan te passen. Het Hof kan die kans ook benutten bij het hoger beroep. Hoe dan ook: Doede is een van de sprekers tijdens de zesde Cannabis Bevrijdingsdag, op zondag 15 juni. De toegang is als vanouds gratis, maar de locatie is dit jaar anders: niet het Westerpark, maar het fraaie Flevopark in Amsterdam Oost. Houd de VOC website in de gaten voor nieuws over de programmering en zorg dat je erbij bent!!

Wat is het VOC? Het Verbond voor Ophefﬁng van het Cannabisverbod is een onafhankelijke, niet-commerciële stichting, opgericht na het eerste Cannabis Tribunaal in Den Haag, december 2008. Het VOC strijdt voor rechtvaarig en rationeeel cannabisbeleid en tegen betutteling en repressie. www.voc-nederland.org twitter.com/vocnederland.org

Steun de strijd voor beter beleid Op de VOC-website kun je met een paar muisklikken of met je smartphone digitaal doneren. Dat kan al vanaf vijf euro, desgewenst anoniem en met negen verschillende betaalmethoden, waaronder iDeal. Met je donatie draag je bij aan het behoud van onze cannabiscultuur, een sterke stem in Den Haag en het gratis blijven van Cannabis Bevrijdingsdag. Alvast bedankt! www.voc-nederland.org/doneren

Fifpro

“Haal cannabis van dopinglijst” Vanaf januari 2014 mogen profvoetballers tien maal meer cannabissporen in hun urine hebben dan daarvoor. Maar dat gaat Will van Megen, een Nederlandse jurist in dienst van de internationale voetballersvakbond Fifpro, nog niet ver genoeg.

“Cannabis heeft geen prestatiebevorderende eigenschappen. We zetten ons beslist niet in voor het propageren van can-

Die verhouding klopt niet. Jonge sporters worden als criminelen behandeld voor iets dat ondertussen heel normaal is.” De

door: redactie Highlife

de handel in cannabis strafbaar. Moet de clubarts het dan maar voorschrijven?”

Cannabis heeft geen prestatiebevorderende eigenschappen. nabisconsumptie, maar deze stof hoort niet thuis op de dopinglijst,” oordeelt Van Megen. “Tegenwoordig komen jonge spelers net zo makkelijk in aanraking met marihuana als met alcohol. Alcohol is toegestaan, voor cannabis word je vervolgd.

Duitse dopingexpert professor Fritz Sörgel beschouwt het voorstel van de Fifpro jurist echter als een absurd idee “Dan kun je net zo goed XTC vrijgeven, dat is tenslotte ook populair onder jongeren. Wat moet je trouwens met zo'n voorstel? Bij ons is

Wietaandelen skyhigh door: redactie Highlife

Tweed Marijuana Inc., de eerste beursgenoteerde marihuanaproducent van Canada, heeft de eerste dag van haar beursgang op 4 april direct een forse waardestijging van de aandelen kunnen noteren.

Bedroeg de beginwaarde nog 89 Canadese dollarcent per aandeel, bij het sluiten van de beurs van Toronto was die waarde al met 191 procent gestegen tot 2,59 dollar. De onderneming, die is gevestigd in een voormalige chocoladefabriek in Smith Falls, heeft een licentie voor de productie van medicinale cannabis. Volgens berekeningen van de Canadese ministerie van Volksgezondheid kan de medicinale cannabishandel in het land binnen tien jaar een volume van 860 miljoen euro bereiken. Al klinkt een waardestijging van 191 procent spectaculair, de toename valt helemaal in het niet vergeleken met de beursgang van Tranzbyte Corp., dat in de Amerikaanse staat Colorado marihuana verkoopt en dit jaar een waardestijging van 2383 procent noteerde.

Bassekou Kouyate

Thijs Lansbergen

Inspiratie uit rasta en Afrikaanse cultuur Thijs Lansbergen is illustrator en graﬁsch vormgever, en hij ontwerpt animaties. Naast opdrachten maakt hij vrij werk, zoals zelf gezeefdrukte posters en T-shirts. Daarbij laat hij zich inspireren door dieren, de Afrikaanse cultuur en de rastabeweging.

aan het hardlopen en aan het trainen voor de marathon van Rotterdam.

Disney

De Rotterdammer heeft een gedeelde woon- en werkplek in de Afrikaanderwijk, een internationale buurt met veel toko’s en buitenlandse eettentjes. Buiten schijnt de zon, binnen klinkt afrobeat uit de Mac. “Hier wonen veel verschillende mensen uit alle landen ter wereld. Ik voel me hier een beet-

Als illustrator studeerde hij drie jaar geleden af aan de Willem de Kooning-academie. Hij koos als keuzevak schilderen. Na de school heeft hij animaties leren maken met de computer. Thijs: “Het is niet zoals met de oude Disney-tekenﬁlms, dat je frame voor frame tekent. Je tekent losse elementen en die kun je dan met de computer verplaatsen.” Recent maakte hij enkele animaties voor een overheidsinstantie. Thijs: “Je probeert als illustrator, maar ook met animaties, informatie leuker en duidelijker te maken. Bij een grote organisatie of bedrijf zijn er meerdere mensen die het beoordelen en werk je met anderen samen. Het is dan ﬁjn om iets te hebben gemaakt dat iedereen tof vindt.”

http://www.drukwerkdeal.nl/nl/info/betalingsmethoden

me voldoening. Als ik een betaalde opdracht klaar heb, heb ik daarna weer zin en tijd om bijvoorbeeld een zelfgemaakte poster te zeefdrukken.” Een van zijn inspiratiebronnen is rasta. Thijs: “Een jaar of vijf geleden ben ik heel veel reggae gaan luisteren. Toen ben ik ook over rasta gaan lezen. Het is voor mij puur een onderwerp. Ik blow zelf niet. Ik ben niet zo geïnteresseerd in het geloof, meer in de levensstijl. De dreads symboliseren bij-

Rasta Bij die educatieve tekenﬁlmpjes tekent hij heel strak. Dit in tegenstelling tot de zwierige

Je probeert als illustrator informatie leuker en duidelijker te maken. je de buitenlander, maar dat vind ik verder niet erg,” vertelt de bebaarde midtwintiger. “Dat er zo veel kleuren mensen rondlopen, ga je vanzelf normaal vinden.” Hij is niet het type vormgever dat alleen maar voor de computer hangt. Zo rijdt hij graag op zijn longboard, die hij als alternatief gebruikt voor de ﬁets. Verder is hij al anderhalf jaar

tekeningen in zijn vrije werk. Die tekent hij met de hand om ze eventueel daarna met de computer te bewerken. De bonte kleuren komen eigenlijk altijd wel terug. Thijs: “Ik vind het allebei leuk om te doen. Die afwisseling geeft

het kraaien van een haan en gaat zich wassen in de beek. En hij gaat dan kokosnoten plukken. Een andere leeuw vangt een kip. Daarna eten ze met zijn vieren bij het hardvuur, trommelen wat en roken een pijp. Het ziet er uit als een bijna paradijselijk leventje. Thijs: “Het zal vast niet zo ideaal zijn als het lijkt, maar ik vond het leuk om het zo te tekenen.”

Zeefdrukken Hij is aangesloten bij de Mesh Print Club. Dit is een graﬁsche werkplaats, waar je kunt leren stencilen en zeefdrukken, en waar je ook eigen T-shirts kunt bedrukken. Thijs bedacht ontwerpen voor vierkante linnen tasjes. Dat sloeg aan… “Ik had een poster gete-

kend met allerlei vogels door elkaar. Die had ik bedrukt op tassen puur met het idee: vrouwen houden van tassen én van vogels. Dat was echt een succes, ik heb alle tasjes verkocht. Later heb ik er nog meer gemaakt, onder andere met poezen, honden en paarden.” Van verschillende soorten tekende hij een collage in de vorm van het betreffende dierenhoofd. Ook die zijn allemaal verkocht. Thijs: “Ik heb door die poster met die vogels een posteropdracht gekregen van het WNF.”

Dieren “Het is leuk om dieren te tekenen,” vertelt hij. “Verschillende dieren hebben altijd wel bepaalde kenmerken. Zo kun je mensen

Een jaar of vijf geleden ben ik heel veel reggae gaan luisteren. Toen ben ik ook over rasta gaan lezen. voorbeeld de manen van een leeuw. En rasta gaat er ook om, dat je trots bent op je zwart zijn.” Hij laat een fotoboek zien, Yes Rasta van fotograaf Patrick Cariou. Die maakte foto’s van de echte rasta’s, die in de bergen van Jamaica in harmonie met de natuur leven.

Burning Spear Geboeid door de rastacultuur maakte hij de grappige animatieﬁlm Men In The Hills, met een titel die losjes verwijst naar een nummer van Burning Spear. De ﬁlm was dit jaar te zien op het Holland Animation Film Festival. Hierin zijn rastafari’s getekend als leeuw. Je ziet er eentje in de jungle in een hangmatje liggen. Hij wordt wakker van

ook met sommige dieren vergelijken. Dieren tekenen is makkelijker, want als je het een beetje verkeerd tekent, ziet het er nog steeds als een bepaald dier uit.” Verder haalt hij inspiratie uit de Afrikaanse cultuur. “Dat heb ik van huis uit meegekregen,” vertelt hij. “Wij luisterden vroeger meer naar Afrikaanse muziek dan in de gemiddelde gezinnen. Mijn moeder is reisleidster geweest. Zij heeft echt de hele wereld over gereisd, waaronder een half jaar met een truck door heel Afrika. Ons huis hing daarom ook vol met van die totempalen en Afrikaanse dingen.”

Afrikaanse volksverhalen Zoals in zijn animatieﬁlmpjes probeert hij in sommige tekeningen een verhaal te vertellen. Hij is net bezig om een nieuwe poster te maken. “Dit wordt een poster, geïnspireerd op Afrikaanse volksverhalen of sprookjes. “Dit is de eerste in een serie van drie. De poster vertelt een soort levensles. Het verhaal zelf is wel vijfhonderd jaar oud. De poster ga ik zelf zeefdrukken. Ik ben al gevraagd door een shop in Barcelona om daar posters naar toe te sturen, als ze klaar zijn.” Thijs exposeerde de afgelopen jaren zijn graﬁsche werk op verschillende locaties. Maar de komende twee maanden even niet: hij gaat op reis door Indonesië. “Ik wil eerst naar Jakarta, dan naar Yogyakarta en dan naar Bali, waar ik een maand wil blijven.” www.thijslansbergen.nl

Rico & A.R.T.

tekst Arjan van Sorge // foto’s: Kinza Ferjani

“Geluk kun je pas kennen als je ook minder gelukkig bent” RICO WAS EEN VAN DE RAPPERS VAN OPGEZWOLLE. HIJ IS NOG STEEDS ACTIEF MET DE FAKKELBRIGADE EN HEEFT NU EEN ALBUM GEMAAKT MET PRODUCER A.R.T.. DE PLAAT HEET IRIE EN IS DUS – HOE KAN HET OOK ANDERS – GEBASEERD OP REGGAE.

Ricardo McDougal en Ali Reza Tahoeni ontvangen de pers in het jongenskamertje van Top Notch labelbaas Kees de Koning in een van de oudste stukjes Amsterdam, boven kofﬁesalon Quartier Putain aan het Oudekerksplein. (Check die spot!) Rico deed al eerder een interview met Highlife, in 2006 maar liefst, net toen hij wat opgekrabbeld was na een ellendige periode. Precies zoals nu eigenlijk, afgaande op het persbericht bij Irie.

Zware kost “We hadden net een woning gekocht toen mijn relatie na zeven jaar stukging. Ik heb me nog nooit zo kut gevoeld als toen. Gelukkig ben ik de studio ingegaan, bij Ali om op zijn schouder uit te huilen. Ik had wat teksten geschreven, want het moet er dan toch uit, zo kwam Naaktslak tot stand. We

Uit leed geboren “Nou mooi dan! Ik ben blijkbaar echt een emotionele rollercoaster... Het zal met mijn leven te maken hebben. Dat kan nooit met alleen maar zonnestralen en bloemetjes zijn, geluk kun je pas kennen als je ook minder gelukkig bent. Nu voel ik me inmiddels weer supertop, en ik hoop dat ik die lijn vast kan houden. Want ik was absoluut niet gelukkig en heel ontevreden. Ik heb veel gezeik achter de rug. Maar er is wel een mooie plaat uit voortgekomen! Kunst wordt geboren uit leed, ik vermaak me uitstekend in de paranoia mindstate. Dat is sarcastisch, maar het is eigenlijk wel waar. Kunst wordt natuurlijk niet alleen maar uit leed geboren, maar in dit geval wel.”

hadden het eerst op een hiphopbeat gezet en daarna op een reggaebeat. Hee, dit klinkt goed! Op zich is het zware kost als je er naar luistert, maar doordat het op een reggaeriddem zit wordt het luchtiger. Je kan er met een glimlach naar luisteren, en met de videoclip helemaal. Het is niet meer zo van, jij hebt het echt zwaar. Ik ben er niet

op uit om emotioneel te gaan doen, maar als het niet anders kan, als dat het gevoel is op dat moment, dan moet dat er ook uit. Toen kwamen er nog een paar riddems en zo ging het door.”

Soulvol en organisch Ali: “De blueprint van de plaat was in een maand gezet. We dachten ook dit is origineel hoe we bezig zijn, en gingen het uitbouwen. We kwamen in aanraking met Top Notch en daardoor met Henny Vrienten van Doe Maar, Pieter Both van Beef en Jah6, en Maikal X. Ik ben muziekproducer maar hou erg veel van dub, we hebben wat demo’s uitgebracht en zijn er wat meer gaan maken, en hebben er muzikanten bij betrokken. Ik ben echt een platenverzamelaar, ik hou van die ouwe 60er, 70er jaren sound, vooral de reggae uit die periode is zo tof! Soulvol en organisch. Namen? The Paragons, Augusto Pablo, Sly & Robbie en Lee Perry.” Rico: “We doken er samen in, en Ali pakte er heel toffe dingen uit.”

Niet meer na te bootsen En dan is het volgens Ali een kwestie van een combinatie maken van een snare hier, een

kick daar, een gitaar van die. “Laatst had ik zelfs een skank van vier verschillende nummers! Die sound van toen kun je nooit meer namaken, het is door een ouwe mengtafel

maar ook op festivals als Zwarte Cross en Into The Great Wide Open. Rico: “Mensen gaan lekker los, maar het is anders dan bij de hiphop die we maakten, daar willen

Kunst wordt geboren uit leed, ik vermaak me uitstekend in de paranoia mindstate. gegaan, door een taperecorder, en dan op een plaat gedrukt, met zo’n jaren zestig lo-ﬁ systeem, dat kunnen we nooit nabootsen. We hebben muzikanten laten inspelen en dat heb ik een paar keer door een taperecorder gehaald, om dat effect te kunnen creëren. De vocalen soms ook. Het klinkt warm en oud. We wilden niet een te modern album maken, ook niet te oud, maar een combinatie, iets jaren negentig hiphopachtig.”

Positieve vibes Live treedt de combinatie op als trio, met Ali op computer en voor bewerking van de beats, gitarist Dries Bijlsma en uiteraard Rico. Samen doen ze de back-ups en de zang. Bij grote shows komen er extra mensen bij. Rico: “Ik vind het leuk om uit te pakken, maar ik hoef geen tienkoppige band of zo, mijn roots liggen wat dat betreft echt in hiphop, ik speel het liefst met een producer of een DJ. Mijn hart ligt gewoon bij de beats en de lyrics.” Als try-outs hebben ze tot nu al zo’n twaalf shows gedaan, in kleine zalen

jongeren gewoon pitten en schreeuwen en springen en losgaan, bij reggae is het meer in de vibe raken. Maar je ziet wel mensen helemaal los dansen, heerlijk om die blijheid en positieve vibes te zien.”

Blowloos album Niet alles op Irie staat trouwens in het teken van reggae... Rico: “We hebben deze plaat vrij nuchter, zeg maar blowloos gemaakt. Ik blow twee, drie keer in de maand, gewoon om te relaxen, en dat is genoeg voor mij. Ik ben er heel gevoelig voor geworden. Ik was het niet, maar ik laat me al heel snel meeslepen met het gevoel van het blowen, en daardoor ben iets minder actief. Dus als ik blow is het op het einde van de avond, dan neem ik ook de telefoon niet meer op, dan is het echt genieten, met een muziekje erbij en zo. Dan rook ik nog wel eens een snakie.”

In een wolkje Bij Ali ligt het wat gevoelig. “Ik heb wel eens

geblowd, maar ik ben er ook heel gevoelig voor. Vroeger al merkte ik dat als ik blow ik paranoia raak. Dat gebeurt ook met alcohol, dus ik ben voorzichtig, blowloos eigenlijk. Maar ik heb wel gezegd, hee, als het album klaar is moeten we samen een dikke jonko gaan roken!” Rico: “Ik herinner me een keer dat Ali aan het mixen was, en ik net een jointje gerookt had en de plaat ging beluisteren. Je komt dan toch in een andere state of mind terecht, ik zat te luisteren en toen kon ik in een keer objectief genieten. Het is best wel lastig als je jezelf en je eigen beats honderd keer hoort, om dan nog op een afstand te kunnen luisteren... Ik heb Ali toen gebeld: wauw wat een plaat joh, wat vet! Het geeft weer een extraatje als je in een soort wolkje zit.”

Ergens aantikken Volgens Ali doet blowen in ieder geval geen kwaad, en heeft iedereen ter wereld het wel eens een keer gedaan. Rico: “Op Aruba zeker, ik ga er jaarlijks heen, daar wordt ontzettend veel gerookt. Het verschil is dat je daar met iemand mee moet lopen, naar een huisje toe, ergens aantikken, dan moet je geld door een dingetje doen en dan krijg je een zak. Het is niet zo openlijk als hier in Nederland. Je hebt daar geen coffeeshops, het is eigenlijk illegaal. Maar er wordt echt veel gekweekt. Je hebt er ook Columbiaanse

wiet, ik noem het altijd scheur- of trekwiet, dat is zo’n berg en dan moet je dat uit elkaar scheuren, dat is niet lekker. Geen ﬁjne wiet, je moet er ook echt veel van instoppen en dan denk je voel ik nou wat of niet? Cheap-ass weed...”

Extra dimensie “Maar ze hebben er ook toppen die wel goed werken. Het is daar ook een heel andere ervaring, met palmbomen, warm weer, lekker op het strand, jointje en een cocktailtje erbij. Maar misschien is het ook dat je dan op vakantie bent... De warmte erbij geeft het in ieder geval een extra dimensie.” Ali: “Dat is met zon, als wiet natuurlijk groeit smaakt het anders dan die massaproductiedingen. Natuurlijker. Ik hoor van mensen die white widow roken, die zijn dan helemaal knock-out. Dat is niet goed, het is toch om vrolijk van te raken!” Irie is in april verschenen op Top Notch/Fakkelteitgroep. www.fakkelteitgroep.nl www.top-notch.nl

2014

Fotograaf: Femke de Schepper

Russell Brand

t e h n e b “Ik t e m s n e volledig e g in r e is l a de leg ” is b a n van can TIJDENS DE 57E DRUGSTOP VAN DE VERENIGDE NATIES BRACHT DE BRITSE KOMIEK EN ACTEUR RUSSELL BRAND EEN BEZOEK EEN HET BOLWERK VAN DE WAR ON DRUGS IN WENEN. BRAND, JARENLANG VERSLAAFD, HAD EEN DUIDELIJKE BOODSCHAP: “IK BEN HET VOLLEDIG EENS MET DE LEGALISERING VAN CANNABIS. EN IK DENK DAT WE EIGENLIJK ALLE DRUGS MOETEN LEGALISEREN EN REGULEREN. DAT MOET WERELDWIJD ZO SNEL MOGELIJK GEBEUREN. WE MOETEN NIET NOG TWEE JAAR WACHTEN, WE MOETEN HET NU GEWOON DOEN. IK WEET NIET HOE JE DIT SOORT DINGEN DOORDRUKT, MAAR ER ZAL WEL WAT PAPIERWERK VOOR NODIG ZIJN…?” Tekst & fotograﬁe: Derrick Bergman / Gonzo media

Brand (38) is een internationaal fenomeen, een working class hero met een vlijmscherpe tong en voldoende charisma om een

niet eens dat het een politieman was! Ik sprak een kwartier met hem, een politieman; er had van alles kunnen gebeuren.

tov [hoofd van de UN Ofﬁce on Drugs and Crime, db] gevraagd: hoe kan het dat sommige mensen de doodstraf krijgen voor

In Uruguay is cannabis legaal gemaakt, terwijl je in Singapore de doodstraf kunt krijgen voor gebruik van cannabis! voetbalstadion mee te vullen. In 2000 debuteerde hij als presentator bij MTV, maar hij werd ontslagen toen hij op 12 september 2001 verkleed als Osama Bin Laden naar de studio kwam, vergezeld van zijn heroïnedealer. Bij de BBC hield hij het langer vol, maar hij nam uiteindelijk zelf ontslag na een serie neptelefoontjes aan collega acteur Andrew Sachs, vooral bekend als de Spaanse ober Manuel in Fawlty Towers. Zijn persconferentie in het VN hoofdkantoor was met afstand de drukst bezochte van de hele drugstop. Eat that, koningin Sylvia van Zweden!

Pleitbezorger van verandering Ook al hij is zelf al meer dan tien jaar clean, Brand noemt zichzelf nog steeds een herstellende verslaafde. Brand: 'Ik ben hier als herstellende drugsverslaafde en als pleitbezorger van verandering van het wereldwijde drugsbeleid en de drugswetten. Als iemand die jarenlang als drugsverslaafde heeft geleefd, weet ik dat de strafrechtelijke aanpak van drugs niet werkt, compleet ineffectief is. Eén ding: drugsverslaafden geven niets om de legale status van de drugs die ze gebruiken. Ze zullen onder alle omstandigheden drugs gebruiken. Het enige dat drugswetten kunnen bereiken is een repressieve, negatieve, misprijzende, veroordelende context, waarin het onvermijdelijke gebruik van drugs plaatsvindt.'

Toverstokje “Als het aan mij lag, als ik een toverstokje zou hebben, dan zou niemand enige chemische assistentie nodig hebben om te genieten van de evidente glorie en schoonheid van onze planeet en het wonder van de mensheid. Dat lijkt echter niet de situatie te zijn; mensen hebben blijkbaar gifstoffen, verschillende verdovende middelen nodig. En zolang dat de situatie is, moeten we denk ik een context creëren waar dat zo gezond, veilig en met zo min mogelijk schade kan gebeuren. Ik heb vandaag een aantal dingen geleerd door met mensen te praten. Ik sprak met iemand uit Portugal, hij was geweldig en vertelde dat ze elf jaar geleden de drugswet hebben aangepast. Ik sprak een gast uit Zwitserland, ik wist

Hij zei me dat zelfs vanuit een conservatief standpunt het vervolgen van drugsverslaafden nergens op slaat.”

Geen consensus “Ik sprak ook mensen die vertelden dat er helemaal geen wereldwijde consensus bestaat over drugs. In Uruguay is cannabis legaal gemaakt, terwijl je in Singapore de doodstraf kunt krijgen voor gebruik van cannabis! Iemand had aan die gast Fedo-

iets dat ergens anders legaal is en dat consensus noemen? Het is een heel brede consensus, had die Fedotov gezegd.” Over zijn eigen drugsverleden verklaarde Brand: “Mijn persoonlijke ervaring is dat ik drugs gebruikte omdat ik heel veel spirituele, emotionele en fysieke pijn had. Wat ik nodig had was een oplossing voor die problemen. En om die oplossing te bereiken had ik een context nodig van compassie en tolerantie. En welke context is groter dan die van de planeet als geheel? Als we een planetaire

context kunnen creëren waar drugsverslaafden worden behandeld als mensen met een gezondheidsprobleem, niet met een crimineel probleem, dan is dat de perfecte context om vooruit te komen.”

Mensenrechten en vrijheid Als andere mensen drugs willen gebruiken is dat prima, maar voor Brand zelf is er maar één manier: drugsvrij leven. 'Natuurlijk is het ook een kwestie van mensenrechten en vrijheid. Als mensen recreatief drugs willen gebruiken en ze berokkenen niemand schade, dan heeft niemand daar iets mee te maken. Wat ik zeker weet is dat er helemaal niemand geholpen is met het feit dat drugs verboden zijn. Tenzij er natuurlijk een

deﬁnitie van herstel. Het voordeel van abstinence based recovery (herstel gebaseerd op stoppen met drugs) is dat het je echt een kans geeft om te werken aan de problemen die achter je gebruik kunnen zitten. Sociale, psychologische of emotionele problemen, die je maskeert of tijdelijk oplost met drugsgebruik, kunnen niet echt aangepakt worden als je drugs blijft gebruiken.”

Politieke ambities? “Waar het mij omgaat is dat zoveel mogelijk mensen kunnen herstellen van een drugsverslaving. Daarbij moeten ze zelf kunnen kiezen welke vorm het beste bij hen past. Voor mij is dat drugsvrij leven, van dag tot dag. En sommige mensen willen gewoon

Verwoestende effecten Behalve kennis als ervaringsdeskundige, laat Brand tijdens de persconferentie zien dat hij ook goed op de hoogte is van de verwoestende effecten van de oorlog tegen drugs, op mondiale schaal. “De wereldwijde drugswetten moeten veranderen, want er sterven duizenden mensen en is er een enorme criminele economie. We spraken vanochtend mensen uit Mexico, die zeiden dat er de afgelopen zeven jaar meer dan 75.000 doden zijn gevallen, daar. Ik ben voor persoonlijke vrijheid, ik gun iedereen het recht het geluk na te jagen op welke krankzinnige manier ze maar willen, zolang ze anderen niet schaden. Maar voor mij is de oorlog tegen drugs het grotere probleem. Het

Als mensen recreatief drugs willen gebruiken en ze berokkenen niemand schade, dan heeft niemand daar iets mee te maken. complot bestaat om de rechteloze leden van onze wereldgemeenschap te marginaliseren, te veroordelen en te vervolgen. En ik mag toch hopen dat dát niet waar is, dat sommige landen, sommige maatschappelijke klassen, sommige rassen er niet toe zouden doen. Dus tenzij dat waar is, is er letterlijk geen enkele reden om door te gaan met dit experiment van prohibitie, dat een eeuw heeft geduurd en niets heeft opgeleverd dan dood, lijden en criminaliteit, dat een negatieve economie heeft gecreeerd en doden in heel Mexico, doden in heel Maleisië, onnodige doodstraffen. Het valt je misschien op dat ik het woord dood vaak gebruik.'

drugs gebruiken. En ja, als het geen probleem is, dan is het geen probleem.” Heeft Brand nog politieke ambities, zoals collega komiek Eddy Izzard, die burgemeester van Londen wil worden? “Het is nogal moeilijk om de woorden politiek en ambities in één zin te gebruiken”, reageert hij ad rem. “Gezien het feit dat politiek vooral lijkt te gaan over handhaving van de status quo en niet over enige vooruitgang van onze soort. Maar als je me vraagt of ik geïnteresseerd ben in het veranderen van de planeet, in het veranderen van het bewustzijn van mensen, dan is het antwoord: ja, dat ben ik. Dat was een politiek antwoord.”

is echt serieus, mensen worden links en rechts afgeslacht in heel Mexico, mensen worden opgehangen in Pakistan en Maleisië, voor iets dat geen morele kwestie is. Het is geen morele kwestie. Het is een gezondheidskwestie. Ik ben het volledig eens met de legalisering van cannabis. En ik denk dat we eigenlijk alle andere drugs moeten legaliseren en reguleren. Dat moet wereldwijd zo snel mogelijk gebeuren. We moeten niet nog twee jaar wachten, we moeten het nu gewoon doen. Ik weet niet hoe je dit soort dingen doordrukt, maar er zal wel wat papierwerk voor nodig zijn…?”

Utopische ideologie Als hij zegt dat mensen nu eenmaal gifstoffen en verschillende verdovende middelen nodig hebben, rekent Brand daar dan ook de plant cannabis toe, vraag ik hem. “Die opmerking maakte ik vanuit een utopische ideologie, mate”, antwoordt hij. “Onaangetast door de grenzen van realiteit en conventie, zeg maar. Wat ik bedoel is: als mensen drugs gebruiken, creëer dan een context die veilig is. Natuurlijk begrijp ik dat cannabis gematigder is dan chemische verboden drugs. Wat mij betreft moet de intentie voor mensen die problemen hebben met drugs zijn dat ze er vanaf komen. Harm reduction kan een onderdeel zijn van de reis naar herstel, maar de bedoeling zou moeten zijn drugsvrij te leven. Dat heeft voor mij gewerkt en dat is het enige dat ik in mijn positie kan bepleiten. Dat is mijn

ZZZ VLFNWR\ EORJ FRP

Australian Sex Party strijdt voor meer vrijheid

Seks + Drugs = Sex Party Australische cannabisactivisten die onlangs op de Groenen hebben gestemd, zijn diep teleurgesteld. Ook 'down under' bleken de beloofde 'groene bergen' na verkiezingswinst al snel politiek wisselgeld. Hoewel zelf als politieke partij geregistreerd, beseffen de activisten van de Help End Marijuana Prohibition (HEMP) Party dat ze zelf geen schijn van kans maken in het versnipperde politieke landschap van Australië.

Dan maar meeliften op het groeiende succes van de Australian Sex Party, dat vooral is te

van de belastingvrije status voor kerken, die in Australië tot de grootste landeigenaars

Door: Jan Sennema

ote thema's gaat. In die politieke kakafonie weet de ASP dankzij haar verfrissende programma een verrassend breed publiek aan te spreken. Toch is er nog een lange weg te gaan voor vrijheidslievende Aussies. Al noemt Patten haar partij met enig recht de 'grootste onder de kleintjes', een garantie

De partij wil cannabisverkooppunten, waar een minimum leeftijdsgrens geldt en ook rekening wordt gehouden met de afstand tot scholen. danken aan haar charismatische voorvrouw Fiona Patten. Een pittige tante, die behalve seks en drugs nog heel wat meer noten op haar zang heeft. Hoewel Patten wel wordt beschreven als een voormalig sekswerker, bleef haar rol in de business beperkt tot die van adviseur bij documentaires als Turn Me On: The History of the Vibrator en de tv-serie Sex Around the World. Het politieke métier leerde ze door haar werk als lobbyïst voor de Australische eroticabranche.

Sexpo De oprichting van de Australian Sex Party werd in 2008 bekend gemaakt op de Sexpo in Melbourne, dé eroticabeurs van Australië. Het was vooral de dreigende internetcensuur op 'adult entertainment' die Patten inspireerde. En al doet het drieletterwoord in de partijnaam een one-issue partij vermoeden, de keuze voor die naam heeft meer te maken met marketing dan met een absolute focus op seks-issues. “Een van de lastigste problemen voor een nieuwe partij is media-aandacht,” verklaart Patten. “Door het woord 'sex' in onze partijnaam te gebruiken is dat een stuk makkelijker.” Niettemin bevat het ASP programma een groot aantal seks-gerelateerde punten, waaronder het homohuwelijk en meer rechten voor sekswerkers. Maar met evenveel vuur richt de partij zich ook op euthanasiewetgeving, staatkundige hervormingen en het opheffen

en ondernemingen behoren. En natuurlijk de hervorming van de drugswetgeving.

Keuzevrijheid Volgens Patten kunnen volwassen mensen zelf wel bepalen wat goed voor hen is, zolang niemand anders daar het slachtoffer van wordt. Ook drugs vallen uiteraard onder die persoonlijke keuzevrijheid. De partij wil cannabisverkooppunten, waar een minimum leeftijdsgrens geldt en ook rekening wordt gehouden met de afstand tot scholen. Het legaliseren van cannabis draait voor de ASP niet alleen om persoonlijke keuzevrijheid, maar kan in de vorm van belastinginkomsten ook een belangrijke bijdrage aan de schatkist leveren. De partij heeft berekend dat de nieuwe belastinginkomsten samen met de besparingen op handhaving en gevangenissen vele miljarden extra per jaar opleveren. Tegelijk pleit de partij voor minder belasting op tabak, en wil ze de e-sigaret legaal houden.

voor een parlementszetel bij de komende verkiezingen is dat niet. “We nemen nu in de staat Victoria deel aan de verkiezingen. Daarna gaan we onze basis verder uitbouwen, en hopelijk in de nabije toekomst een zetel in het nationale parlement behalen.”

Hilarische vormen Hoewel het leeuwendeel van de stemmen in Australië wordt verdeeld tussen socialisten en liberalen, heeft de diversiteit aan kleine one issue-partijen er hilarische vormen aangenomen. Australië telt ruim vijftig politieke partijen waarin het vaak om de meest idi-

Het gewelddadige karakter van de ﬁlm zorgt voor ﬂinke controverse.

Ultra-gewelddadige actieﬁlm over strijd DEA contra drugskartels

Arnie is back Door: Rob Tuinstra

Arnold Schwarzenegger is in de nadagen van zijn carrière actiever dan ooit. In een moordend tempo maakt de actieheld de ene na de andere actiefilm. Een pensioen lijkt er voor de 66-jarige acteur niet in te zitten. Deze maand gaat zijn nieuwste film Sabotage in Nederland in première. In de VS trok de film in de eerste paar weken een flink aantal bezoekers, dus we kunnen gerust stellen dat Sabotage de zoveelste blockbuster van IJzeren Arnold is.

In Sabotage speelt Schwarzenegger de rol van John ‘Breacher’ Wharton, de leider van een succesvol undercover DEA-team. Ze hebben in de strijd tegen nietsontziende drugskartels al menig succes geboekt, want na jarenlange training en ervaring heeft Wharton van zijn medewerkers een hecht team gesmeed. Dat is natuurlijk tegen de zin van de drugsbendes, vooral nadat het team een berucht kartelleider weet te arresteren, terwijl ze tegelijkertijd vele honderden miljoenen dollars in beslag nemen. De kartels verklaren vervolgens een totale en uiterst bloedige oorlog aan Schwarzenegger en zijn team, waarbij ze niets en niemand ontzien. Ondertussen is

een deel van het in beslag genomen geld verdwenen. Zit er een verrader in het team? Tegelijkertijd wordt de strijd met de drugsbendes steeds bloediger.

Goede ontvangst Sabotage kreeg in de Verenigde Staten redelijke tot goede kritieken. Vriend en vijand waren het er over eens dat Schwarzenegger een van zijn betere rollen van de laatste jaren heeft neergezet. Regisseur David Ayer, eerder mede-verantwoordelijk voor uitstekende ﬁlms als Training Day en End of Watch, laat opnieuw zien dat hij het maken van keiharde Hollywood-ﬁlms

tot in de vingers beheerst. Wat wel opvalt is dat het er bijzonder ruig aan toe gaat. En dat gewelddadige karakter van de ﬁlm zorgt voor ﬂinke controverse. Ayer haalt zijn schouders daarover op. Zo gaat het er in de werkelijkheid ook aan toe bij de Mexicaanse drugskartels, meldde hij. Onthoofdingen, martelingen, het is allemaal realiteit.

Kritiek Ook Arnold Schwarzenegger zelf had wel iets op te merken over die kritiek: “Het lijkt erop dat geweld in films nu een politiek issue is geworden. Alsof er in de wereld geen geweld meer zal zijn, als er geen gewelddadige films meer worden gemaakt. Daar geloof ik niet in. De games die onze kinderen spelen zijn veel gewelddadiger dan wat je in Sabotage ziet.” Hoe dan ook, liefhebbers van het betere actiewerk zullen smullen van deze keiharde actiefilm.

, y t r i D & Low “O M GGGGGG!!!!” Niemand minder dan de wereldberoemde fotografe Annie Leibowitz werd ingehuurd om een spraakmakende cover van Kim Kardashian met Kanye West voor Vogue te maken. Kim was dolblij en twitterde dat een droom was uitgekomen: “O M GGGGGG!!!!” Annie Leibovitz zelf was minder tevreden en schijnt enorme spijt te hebben. Maar ja, ze kreeg er ﬂink voor betaald dus dan moet je later niet zeuren. Toch? De cover kreeg trouwens al aardig wat parodieën, want veel mensen vonden dat het wel een beetje minder had gekund met deze zelfpromotie van Kim & Kanye.

Madonna niet meer okselfris? Je moet tegenwoordig de vreemdste capriolen uithalen om nog in de media te komen. Vooral als je door jongere concurrentes je plaats in de schijnwerpers moet afstaan. Maar Madonna is niet de eerste de beste. De queen of pop mag dan niet meer zo strak in het vel zitten als een Rihanna, Miley, Gaga en noem ze maar op, maar Madonna is an orginal. Vind je Laday Gaga al behoorlijk extravagant? Dan zeggen wij, Madonna heeft het allemaal uitgevonden. Sex, zweep-

Foutje, bedankt… Dat was niet zo slim van Ina Groll, alias Kitty Blair. De Duitse pornoﬁlmster werd in het verleden vaak bij verkiezingscampagnes ingezet door de NPD, een extreemrechtse partij in Duitsland. Maar dat is voorbij, nu Kitty in een van haar laatste ﬁlms (Kitty Discovers Sperm) sex heeft gehad met een zwarte man. Oei, dan zijn de rapen gaar bij de mensen van die partij die vaak hun arm schuin omhoog gestrekt houden. Het was de partijleider zelf die achter Kitty’s interracial kwam. Hoe hij dat ontdekte? Ach, ook partijleiders hebben ontspanning nodig… Anders schiet die arm ook teveel in een kramp, nietwaar. De NPD moet nu op zoek naar een nieuw sexy gezicht voor komende campagnes, want, aldus een partijlid, iemand die haar eigen ras te schande maakt door seks met het zwarte ras te hebben kan echt niet. Wat een überlosers…

jes en controversiële uitspraken; dat is al een generatie lang Madonna’s ding. We kijken dan ook helemaal niet vreemd op, nu ze het opneemt voor okselhaar. Madonna niet meer okselfris? Kom op, hier zit vast weer een addertje onder het gras. Madonna is en blijft de bom!

Nigella a koo okt te spic cy vo oor r USA Case de la Muerte is niet meer Het zijn sterke benen die de weelde kunnen dragen, aldus een oud-Hollands gezegde. Dat blijkt nu ook maar weer door een persbericht dat we ontvingen. Want amper stond Casa de la Muerte op de cover van Highlife, of de band spatte uiteen. We citeren: ‘Een band is de som der delen. In februari 2014 bleek er geen gedeelde visie of gezamenlijk idee over de toekomst, kwaliteit en mate van professionaliteit en inzet meer te zijn en dus zal de band op zijn hoogtepunt stoppen.’ Zangeres Alexandra zal dit jaar wel live te zien en Kleine thuiskweker mediwiet dupe van horen zijn met Gee Brown hard cannabisbeleid & the Brunettes (roots Wordt High Amsterdam minder high? reggae dub). Daarnaast Casa de la Muerte werkt zij aan haar project “We roken Amnesia, eigen teelt, NachtSuster. RIP Casa de eigenlijk alles wat groen ziet” la Muerte. Het was mooi zolang het duurde. #01-2014 GRATIS

opinie en lifestyle magazine voor growers en blowers

Gaga zonder kleren Lady Gaga weet precies wat nodig is om veel aandacht voor een nieuwe videoclip te krijgen. Dat is SEX. En als er geen sex is, dan NAAKT. Dat is ook goed. Dus wat denk je? Gaga is weer eens totally nude te bewonderen in de videoclip G.U.Y. , een single van haar vierde album Art Pop. Het geheel duurt 11 minuten, maar bedenk wel dat bijna eenderde van die tijd besteed wordt aan allerlei credits. O ja. Tijdens een van haar laatste optredens showde Gaga haar billen aan het publiek, en tussendoor kreeg ze van een van haar dansers een seksspeeltje. Lady Gaga blijft zo dagelijks in het nieuws. Zoals het hoort. Tot zover het Lady Gaga persbureau hier. Tot de volgende keer.

Dat was een ﬂinke tegenvaller voor Nigella Lawson. De befaamde Britse TV-kok zag een reisje naar de Verenigde Staten door de neus geboord, omdat ze eerder bekend had dat ze naast verse specerijen ook geen probleem had met een ﬁkse snuif cocaïne. En een lekkere joint, daar zei Nigella ook geen nee tegen. Een en ander kwam naar voren tijdens een rechtszaak afgelopen jaar, waarin Nigella haar drugsgebruik onder eed moest verklaren. Dat lijkt er nu de oorzaak van dat ze niet meer welkom is in the land of milk and honey. Maar er schijnt licht aan de horizon, want de Amerikaanse autoriteiten hebben verklaard dat er wel iets te regelen is. Kortom, in no-time kan Nigella in New York of Los Angeles aan de slag. Gelukkig doen ze daar ook aan geestverruimende specerijen.

Miley is blo owiin’ lik ke a tr rain n Rapper Wiz Khalifa heeft een nieuw album uit: Black Hollywood. Tijdens een interview daarover vertelde Wiz over zijn samenwerking met Miley Cyrus. Wiz bleek erg onder de druk te zijn van Miley: “She smokes a ton. Insane! But in a good way. Every ﬁve minutes she kept being like, ‘Wiz, you don’t have a joint rolled? What’s up?’ Alle kudo’s dus aan Miley, want Wiz is niet de eerste de beste, getuige zijn eerste mixtape die ‘Kush & Orange Juice’ als titel mee kreeg. Nog een laatste opmerking van Wiz over Miley: “And she’s just blowin’ like a train.” Dat mag Miley toch als een compliment beschouwen…

Easten nder rs: wie et & sex x mag niet t Dit vinden we niet leuk. Ricky Norwood is een hier niet al te bekende Britse acteur, maar in zijn eigen land is hij wel een (klein beetje) een ster, omdat hij in de eeuwigdurende soap Eastenders speelt. Maar de schrijvers van de BBC-serie hebben de opdracht gekregen om Ricky even links te laten liggen. Hij gaat op een lange vakantie. Of hij komt in een coma. Of … whatever. Want Ricky is stout geweest. Er is namelijk een video opgedoken waarop Ricky een joint rookt!!! Nog erger; Ricky heeft ook sex gehad!!! Dat kan natuurlijk niet. Lol hebben in je leven mag niet, vindt het productieteam van Eastenders. Dus mag Ricky twee maanden niet meespelen. Boe!!! Wij kijken twee maanden niet. Maar we keken eigenlijk toch al niet.

Ivan Wolffers

“De overheid zou zelf moeten

produceren” Ivan Wolffers (1948) is (in het kort) schrijver, arts en hoogleraar, en partner van / fotograaf voor schrijfster en ﬁlmmaakster Marion Bloem. Hij werkte als huisarts, speelde theater, doet onderzoek in ontwikkelingslanden en houdt een informatieve website bij. “In 1979 heb ik een serie columns over verslaving geschreven voor de Volkskrant. Daarvoor over geneesmiddelen, dat zijn gereguleerde drugs. Ik wilde toen schrijven over dat waar veel jonge mensen mee zitten, over middelen die voor recreatieve doeleinden bedoeld zijn.”

Het is haast een wonder dat Ivan Wolffers nog wat tijd heeft kunnen vinden voor een interview. Maar wonderen, daar geloven wetenschappers over het algemeen niet in. Oprechte interesse in informatie geven over cannabis, dat zal hem ertoe gebracht hebben. Tekst: Arjan van Sorge // Foto: Marion Bloem

Cultuur “Chocola, kofﬁe, roken, alcohol - waarom is dat van oudsher wel geaccepteerd, en cannabis niet? Al die middelen zijn ingebed in onze cultuur, cannabis niet. Het groeide hier ook niet in zo’n grote mate als in sommige omgevingen. Ik kende het gebruik uit India, daar had je keurige winkels waar je het kon kopen. Dat is een cultureel verschil. Maar er ontstond hier in de zestiger jaren een enorme jeugdcultuur, en cannabis paste in een emancipatie van een samenleving die verjongde. Het gebruik nam toe naarmate

er meer jongere mensen waren, het werd ook een generatieconﬂict.”

Discussie “Oudere mensen maakten er een enorm punt van. Nu hebben veel oudere mensen het zelf gebruikt, dus die vinden het niet zo erg. Maar toen was het een keiharde streep. Ik schreef ook om jongeren die iets uitprobeerden te wapenen om de discussie aan te gaan. De cannabis kwam er in mijn columns netjes vanaf, dat is later een boekje geworden. Mijn leven lang ben ik bedankt door mensen die jong waren toen ze dat boekje lazen, omdat ze zich geen uitzondering meer voelden als hun ouders er op tegen waren, en ze er meer kennis over hadden.”

Valse argumenten Volgens Ivan ontbreekt de veilige context waarin je goed geïnformeerd bent nu meer dan in 1979. “Dat maakt voor mij de zaak zorgelijker. Als samenleving heb je te ma-

ken met de mensen die het beleid bepalen en dan zie je dat in Nederland een wonderlijke ontwikkeling gaande is, die het steeds moeilijker maakt. De grootschalige cannabisproductie is verweven met wapenhandel en weet ik het allemaal, en daar kunnen ze geen greep op krijgen. Het heeft ook met witwassen van geld te maken. Er zitten rare dingen in de wet waardoor het onmogelijk is voor de overheid om al die dingen goed aan te pakken, en dan denken ze: nou dan knijpen we het helemaal maar af. In andere landen zie je de omgekeerde beweging, met name in de VS. Nederland maakt een tegenovergestelde ontwikkeling door, waarbij allerlei valse argumenten gebruikt worden.”

Issues In de loop der jaren heeft Ivan naar eigen zeggen een vrij genuanceerde mening over het gebruik van wiet en hasj gekregen, want hij heeft bij mensen in zijn omgeving gezien hoe mis het kan gaan. “Maar daarbij is cannabis niet de hoofdschuldige, want het

geeft geen lichamelijke afhankelijkheid, en ik zou er nooit zo bezorgd over zijn als wanneer mijn kind elk weekend laveloos thuis zou komen. Want dat zijn allemaal trajecten waarbij je de risico’s op je afroept. Het past natuurlijk in een plaatje van de issues die je hebt in je leven, met het bepalen van je identiteit: kijk mij eens wat ik doe, dit ben ik, hier voel ik me thuis bij. Dat zijn dingen die je je best af mag vragen.”

Een trekje Het gebruik van middelen is Ivan trouwens zelf niet helemaal vreemd: “Op de middelbare school heb ik gedacht dat ik moest drinken, maar dat past niet bij mij, ik vind het smerig. En het effect vond ik altijd vervelend, want ik heb zelf al een enorme verbeelding. Zo is het bij mij dat als ik cannabis gebruik, ik gelijk lig te pitten, ik ben dan zo vertrokken. Dat is niet zo lollig, want ik kan toch al goed slapen... Maar voor de gezelligheid doe ik wel eens mee. Natuurlijk heb ik het uitgeprobeerd, mijn zoon vroeg dan: wil je ook een trekje. Maar ik heb een ongelooﬂijk lage bloeddruk omdat ik zoveel sport. Ik hoef maar een trekje te nemen of iets gedronken te hebben of ik val ﬂauw of moet overgeven. Dat is een bekend fenomeen. Door operaties zakt mijn bloeddruk nog lager, dan denken ze dat ik een hartstilstand heb of in shock raak. Zo ontdek je dat het niks voor jou is, maar dit traject geldt natuurlijk niet voor iedereen.”

Dodelijk Het roken van nicotine is al helemaal niet aan Ivan besteed, en als schrijver vindt hij het een verdomd moeilijk onderwerp. “Roken is de meest dodelijke gewoonte die we hebben, er overlijden jaarlijks twintig miljoen mensen aan wereldwijd. Dan snap je niet dat er altijd weer nieuwe rokers zijn. Om te beginnen is je eerste sigaret vreselijk, het stinkt, en toch zetten mensen door. Dat heeft met groepsdwang te maken, en met de behoefte op die leeftijd om je identiteit vast te stellen. Ik ben rebel, ik rook toch, ha!” In 2002 werd bij Ivan prostaatkanker geconstateerd, maar tot nu toe is daar nog geen medicinale wiet bij te pas gekomen. “Wat ik heb gaat wat langzamer dan veel andere vormen van kanker. Ik heb uitzaaiingen in mijn heupen, knieën, ribben en ruggenwervels, maar de pijn is relatief. Ik heb wel eens een scheut, en waar dat dan van komt wil ik niet eens weten, dat boeit me weinig, maar er is pijn. Ik gebruik geen pijnstillers omdat ik denk: het gaat wel joh. Ik ben mezelf nog de baas. Als het heel

erg zou worden en cannabis zou iets voor mij kunnen betekenen dan zou ik het zeker willen gebruiken.”

Hoofd vrij hebben “Ik heb gezien hoe mensen op morﬁne reageren, dat krijg je vaak voor pijnstilling, maar dat zou ik niet willen. Want dan leef je niet helder meer. Je bent echt helemaal van de wereld, zeker als je dat langer gaat gebruiken. Ik heb er geen moreel oordeel over dat andere mensen dat wel willen, maar voor mijzelf... Mijn werk is schrijver, en daar moet je altijd heldere gedachten bij hebben, scherp voor kunnen denken. Als ik invoelend moet schrijven hoef ik niet iets te hebben om me te helpen, zoals mensen die alleen kunnen schrijven als ze gedronken hebben, om hun hoofd vrij te hebben. Ik heb er mijn hele leven voor getraind om mijn hoofd vrij te hebben, dus dat gaat mij makkelijk af.”

Dubbele rol “Het gaat erom dat je alles durft, en ik durf best alles op te schrijven en eerlijk te zijn. Voor een schrijver is er niet veel meer nodig. Maar als cannabis me zou helpen tegen misselijkheid bij chemokuur of pijn, dan zou ik er niet over twijfelen om dat te gebruiken. Ik beschouw het net als alle andere middelen die je gaat gebruiken om dat effect tegen te gaan. Het is een valide manier om dat te doen. Ik vind ook dat het goed is dat het beschikbaar is voor mensen. De overheid heeft zo’n dubbele rol, ik denk produceer het desnoods zelf, zo hou je de controle er op en kun je ook veel beter gaan voorlichten. Er kan belasting op geheven worden en zo krijgen ze een zak geld binnen.”

Beschaafd “Dan kan je bij inloopcentra terecht, en kunnen ze je snel doorverwijzen als er iets is. Je biedt mogelijkheden om samen te kletsen met iemand, desnoods met iemand die hetzelfde traject gelopen heeft. Dat kan je dan allemaal ﬁnancieren, en dan heb je je gebruik beschaafd ingekaderd in een zorgende samenleving. Voor medicinaal gebruik kun je uit dezelfde bronnen tappen. Nu laat je het over aan mensen die met iets heel anders bezig zijn. Dat is minder sympathiek van de overheid, ze sluit een belangrijk deel van de bevolking uit, ze denkt die laten we maar zitten, daar willen we niks mee, of het is van de duivel of weet ik wat er gedacht wordt...” www.ivanwolffers.nl

Wereldtour World Press Photo begint in Amsterdam

Door: redactie Highlife

John Stanmeyer, USA, National Geographic

Prijswinnende foto’s De Nieuwe Kerk Amsterdam opende op 18 april de expositie World Press Photo 14, als startlocatie van de lange wereldtour van de internationale persfotowedstrijd. De tentoonstelling bevat ruim 150 indrukwekkende persfoto’s van 53 prijswinnaars, in negen categorieën.

Steve Winter, USA, National Geographic Een poema in Los Angeles

Brent Stirton, South Africa, Getty Images Blinde albino’s in India

De winnende foto van John Stanmeyer toont hoe Afrikaanse migranten op een strand bij de stad Djibouti met hun telefoons proberen om een signaal op te vangen uit buurland Somalië. De bezoeker maakt in de kerk een fotograﬁsche wereldreis door alle continenten en langs de meest uiteenlopende thema’s en historische gebeurtenissen uit 2013. De jaarwinnaar is John Stanmeyer, USA, met zijn foto Signal, gemaakt voor National Geographic. Dit mystieke beeld toont hoe Afrikaanse migranten op een strand bij de stad Djibouti met hun telefoons proberen om een signaal op te vangen uit buurland Somalië.

Denis Dailleux, Frankrijk, Agence Vu Egyptische bodybuilder Aid poseert met zijn moeder

Nederlands succes De wedstrijd heeft ook een Nederlands succes opgeleverd: in de categorie Geobserveerde portretten won Carla Kogelman met haar serie Ich bin Waldviertel de eerst prijs. Kogelman portretteert hierin Hannah en Alena, twee zusjes in het Oostenrijkse dorp Merkenbrechts. World Press Photo 14 is is tot en met zondag 22 juni 2014 te zien in De Nieuwe Kerk. Ook de allereerste tentoonstelling, in 1955, werd in Amsterdam gehouden, als internationale tegenhanger van de nationale wedstrijd de Zilveren Camera. Tussen 1982 en 1999 bood De Nieuwe Kerk Amsterdam al onderdak aan World Press Photo. Nu, vijftien jaar later, is de tentoonstelling weer terug aan de Dam. www.nieuwekerk.nl

MUZIEK Door: Arjan van Sorge

wie: ARSENAL wat: Furu waar: (Playout! / Sony Music)

Anders dan je zou denken staat Arsenal voor het Belgische duo Hendrik Willeyms en John Roan. Voor hun eerdere vier albums reisden ze al de wereld over en werkten ze samen met internationale sterren als Mike Ladd en Chi Zang. Nu bij Furu staat Japan centraal, en krijgen ze versterking van Gavin Friday en rapper Doseone. Verwacht geen Japanse liedjes, wat er bij Arsenal te horen valt is bovenstebeste, aangename elektronische pop waar heel af en toe getokkel van een koto of de zware slagen van een taikodrum subtiel doorheen klinken. ’t Is van alles wat bij Arsenal, en dan vooral goed gemixt en uiterst smaakvol.

wie: DEISON & MINGLE wat: Everything Collapse(d) waar: (Aagoo / Rev. Lab.)

Bij de eerste tonen van Everything Collapse(d) lijkt het of mijn huis een eigen leven gaat leiden, en zich langzaam van de grond en de buurhuizen losmaakt om aan een verre reis te beginnen. Zo ook de luisteraar, die door Cristiano Deison en Andrea Gastaldello op een trip door geluid wordt meegenomen. Maar gelukkig is het dus alleen maar muziek, of nou ja, muziek... Zware bassen, melancholieke pianoloopjes, vreemde bliepjes, rondspringende ritmetjes en ook nog wat organische veldopnamen buitelen over elkaar heen in een hypnotiserend vlechtwerk dat geen grenzen lijkt te kennen. De vierde release alweer van het Amsterdamse toplabel Rev. Lab.

wie: AUTOMAT wat: Automat waar: (Bureau B)

Het is ﬁjn om te merken dat in de tachtiger jaren als griezels gebrandmerkte artiesten als Lydia Lunch, Genesis Breyer P-Orridge en Blixa Bargeld uiteindelijk ook voor dub gaan. Uiteraard voor een wat duistere variant waarbij regelmatig de rillingen over het lijf lopen, maar dat heeft ook wel wat lekkers toch. Ze worden als gastmuzikanten op sleeptouw genomen door het Berlijnse trio Automat, dat dub een nieuwe impuls geeft met invloeden uit techno, industrial en funk. Stilstaan is hierbij eigenlijk geen optie, maar ondertussen kun je net zo goed mijlenver wegzakken in diezelfde zware en hypnotiserende beats.

wie: RYKARDA PARASOL wat: Against The Sun waar: (Pomaton)

Ze verbergt haar ranke verschijning achter een paddestoel (de grote parasolzwam), maar die is ondanks de gigantische afmetingen natuurlijk niet gepast genoeg om haar vormen te verhullen. Geeft niet. Want bij de altijd weer naar San Francisco terugkerende Rykarda Parasol gaat het uiteraard om de muziek, en die is psychedelisch en intens genoeg om de rest te doen vergeten. Om zo’n typisch stemgeluid als dit kom je niet makkelijk heen: laag, hard, onverantwoord, dominant, geen genade, maar toch ook met humor, hartstocht en heel wat vervreemding. Pop noir met een schurend randje, gevaarlijk maar tegelijkertijd in een comfortabele setting.

wie: CAKEWALK wat: Transﬁxed waar: (Hubro)

Het uit Noorwegen afkomstige trio Cakewalk improviseert met logge metal, epische rock, krautrock, noise en psychedelica. Als een nummer maar lang duurt, na een ﬂinke opbouwperiode explodeert en alle kanten opvliegt, en de hersens in het heilige vuur van de drone weg worden gebrand: dan is het goed. Het is hard ja, heftig en hypnotiserend, en tegelijkertijd o zo mooi en meeslepend. De drums hakken er hard in, de bas zoemt ergens op het niveau van een landend vliegtuig en de gitaar, ehm de gitaar doet alles wat je niet van een gitaar zou verwachten. En af en toe wordt er wat gas teruggenomen, gelukkig maar...

wie: SINAS wat: Petite waar: (Coast To Coast)

Ooit was Sinas een achtkoppig jazzmonster, anno 2014 is het echt geen uit drie hoofden bestaand schoothondje geworden, maar een jazztrio dat nog steeds lef paart aan een no-nonsense benadering en gewoonweg rockt. Dat daarbij als vanouds invloeden uit funk, techno en cumbia te horen zijn is mooi meegenomen. De ﬂink opgevoerde, indrukwekkende snelheden van weleer hebben plaatsgemaakt voor meer groove en to the point spelen. En daarbij hebben dub, afrobeat en latin meer impact gekregen, en weten de drie hoe ze ook stille momenten kunnen inbouwen zonder aan stuwende kracht te verliezen.

GADGETS Door: Mike de Leede // Beeld: MMP, e.a.

SESAME SMART RING Zie hier, een wereldsucces: de vervanging voor alle smartcards die je toegang verschaffen tot alles waar elektronische poortjes staan: gebouwen, metro’s, bussen, afdelingen, voetbalstadions, vliegvelden. Op www.kickstarter.com/projects/1066401427/sesame-ring-where-will-it-take-you lees je alles over dit succesvolle kickstarter project dat op maat uit een 3D-printer rolt zoals jij hem hebben en dragen wilt. Onsloopbaar en bestand tegen alle elementen. Hij kan opgeladen worden met alle data die je nodig hebt om je te verplaatsen. Die ben je dus nooit meer kwijt, die draag je aan je vinger. Dat is pas smart! Prijs: € 22 tot € 45. www.ringtheory.com

FUTURISTISCH KEYBOARD Dit futuristische toetsenbord en projectiescherm a la de e-boek Eroll blijkt niet alleen bijzonder draagbaar, maar ook inschuifbaar èn oprolbaar. Deze ingenieuze koker is in feite een beamer. Waarin verschillende concepten en technologieën via de Russische ontwerper Marat Kudryavstev bij elkander komen. Op je bureau verschijnt een roodkleurig draadloos en real size toetsenbord en projectie scherm, dat via een design projector op tafel gebeamd wordt. Door de infrarode sensor worden al je handelingen nauwkeurig geregistreerd en doorgegeven. Via Bluetooth technologie sluit je hem straks aan op elk denkbaar communicatieapparaat. Met recht een gadget die het wachten loont. Prijs en releasedatum: n.n.b. www.yousaytoo.com/future-keyboard-design/2030924

PARROT MINIDRONE P PA Drones zijn ultrahip, hot en happening. Parrot springt in op de hype met een heuse MiniDrone. Op de meest recente Consumer Electronics Show (CES) in Las Vegas introduceerde de fabrikant haar MiniDrone model. Helaas is er (nog) geen camera aan boord, zoals bij andere Parrot modellen. Maar dat mag de pret niet drukken. Het apparaat past in je hand en wordt middels een app op je smartphone bestuurd via bluetooth. Ook geinig: met de opzetbare wielen kan hij tevens rijden. Prijs Pr voor al dit leuks: € 275 (een stuk lager dan andere types van hetzelfde merk). Bekijk vooral de promovideo’s op hun site. Je weet niet wat je ziet! www.parrot.com/nl/ces/ www.pa

TOMTOM SMARTWATCH Ziehier: alweer twee nieuwe sporthorloges van TomTom: de Runner Cardio en Multi-Sport Cardio. Beide smartwatches kunnen je hartslag meten, zonder noodzaak van een borstband. In plaats daarvan gebruikten ze een optische hartslagsensor. De Runner Cardio maakt het makkelijk te trainen in je optimale hartslagzone. Je kunt tot vijf intensiteit zones selecteren en krijgt via een alarm door wanneer het tijd is om te versnellen of te vertragen. Essentiële info over hartslag, afstand, tempo en navigatie is in een oogopslag te zien. “TomTom wil hiermee innovatieve technologie voor iedereen toegankelijk maken," verduidelijkt directeur Vigreux. "Om zo prestaties te verbeteren." Deze Smarties zijn ruim 11 millimeter dik, kras- en schokbestendig en voorzien van het zuinige Bluetooth Smart. De batterij gaat zeker 15 uur mee. Prijs: € 299 en € 349. www.geeky-gadgets.com

STIJLVOL IOS 7 IWATCH CONCEPT De iWatch concepten blijven ons om de oren vliegen. Hier een van Apple-designer Thomas Bogner, met misschien wel het beste ontwerp tot nu toe: stijlvol, FuelBand-achtig. Met veel elementen van iOS 7. Geen typische horloge design, zoals de klokjes die van Sony en Samsung reeds in de winkels liggen. Je e-mail, berichten en je agenda, je muziek en bijvoorbeeld ondersteuning voor Siri zitten op het gebogen scherm. Minder praktisch is natuurlijk wel het schermformaat. Maar sparingspartner Nike zal dit sporty ontwerp zeker zien zitten. Over het eindontwerp blijkt het speculeren. Prijs en introductie: n.n.b. www.iwatchonlinekopen.nl

VOORDELIGE 3DZELFBOUW PRINTER In 2014 zullen een groot aantal betaalbare 3D-printers op de markt verschijnen. 3D printen heeft echt de toekomst. Maar voor velen echter nu hog even niet, want het is nog veel te duur. Het Engelse RS Components en RepRap hebben daarom de handen ineengeslagen en komen binnenkort met een betaalbare zelfbouw 3D-printer op de markt: de Ormerod, die rond de € 600 moet gaan kosten, inclusief gratis DesignSpark Mechanische 3D modeling software. In de kleur groen of rood. De hoge prijs nu zit hem niet in alleen in de hardware, maar vooral de software. Hoe meer 3D-scanners worden aangeschaft en gebruikt, des te eenvoudiger en betaalbaarder zal het gaan worden. Ook moet Thingiverse gaan groeien, de online bron waar blauwdrukken voor 3D-afdrukbare objecten kunnen worden gevonden, geupload en gedeeld. http://airwolf3d.com/3d-printer-product/

Urban Girls van Howard Huang

Sexy...

Tekst: redactie Highlife // Foto’s: Howard Huang

In 2002 begon Howard Huang echt serieus met om zich heen te kijken om te zien wat er allemaal op de straten van New York gebeurde. Huang kwam er al snel achter dat het geen verkeerd idee was om naar mooie vrouwen te kijken en die vervolgens te fotograferen. Nu mag hij dat als beroep doen…

droombeelden

Angel Lola Luv by Howard Huang

Howard Huang werd in 1972 in Taiwan geboren. Hij emigreerde naar Hawaii als tiener, maar vertrok later naar Californië om daar in San Francisco te studeren. Nadat hij daar afstudeerde kwam hij in New York terecht, waar hij een succesvolle loopbaan creëerde bij diverse Amerikaanse tijdschriften.

Exotische locaties Zijn werk is ﬁjn om naar te kijken, maar ook kunstzinnig omdat hij er niet voor terugdeinst om met zijn eigen foto’s aan de slag te gaan. Dat resulteert in een soort droombeelden, waarin supersexy vrouwen ﬁgureren in exotisch locaties of de neon-belichtte straten van New York. Zijn modellen zijn hier

in Nederland misschien niet allemaal bekend, maar in de USA herkennen ze wannabe celebrities als Vida Guerra, Hoopz, Deelishis en Risky Jones meteen.

Sterke karakters Huong ziet de vrouwen die hij portretteert als sterke karakters. Ze beroven banken met getrokken pistolen en weten vervolgens op snelle motoren altijd te ontsnappen. Ze kunnen als getrainde Japanse moordenaars alles doen met scherpgesnede zwaarden. Ze zijn voor de duivel en niemand bang. Kortom: ontmoet de fantasie van Howard Huang. De fotograaf zelf hierover: “De truc is om een image zo te bewerken totdat het echt mijn visie wordt, zonder dat het een cheesy Photoshop wordt.”

Howard Huang's Urban Girls Howard Huang, Dian Hanson Hardcover, 21,2 x 30 cm, 256 pages www.taschen.com

De truc is om een image zo te bewerken totdat het echt mijn visie wordt, zonder dat het een cheesy Photoshop wordt.

Angel Conwell by Howard Huang

Bufﬁe the Body by Howard Huang

MOTAVATION

Foto: Serious Seeds

Marokko praat met wietboeren door: redactie Highlife

Vorig jaar werd in Marokko al op hoog niveau vergaderd over stappen om de grootschalige cannabisproductie in het land in legale banen te leiden. Het weekend van 5 en 6 april volgde de volgende stap: een grote conferentie waarvoor ook degenen om wie het allemaal gaat, de wietboeren uit de Rif, waren uitgenodigd.

Liefst 1200 cannaboeren reisden af naar de stad Chefchaouèn om deel te nemen aan de conferentie. Inmiddels lijkt het beproefde alternatief voor de cannabisteelt, het pushen van andere gewassen, al van de tafel. Het tekent het nieuwe realisme dat zich in navolging van de ontwikkelingen in de VS in steeds meer landen manifesteert. Een mogelijkheid zou zijn dat de overheid de cannabis tegen een vaste

prijs afneemt. De vraag wat er vervolgens met al die pakhuizen vol pollen en Ketama moet gebeuren, lijkt nog niet te zijn uitgewerkt. De boeren zelf toonden zich niet erg enthousiast over de voorstellen. De belangrijkste reden is de vrees dat te lage prijzen het voor de boeren wel erg verleidelijk zouden maken om te zwichten voor het grote geld van de drugsbaronnen en de daarmee gepaard gaande corruptie.

Vakbond voor wietkwekers in Jamaica door: redactie Highlife

Begin april kwamen rond de 300 wiettelers en politici in de Jamaicaanse hoofdstad Kingston bijeen. Zij besloten om te werken aan de oprichting van een vakbond voor wietkwekers. Die vakbond heet The Ganja Future Growers and Producers Association.

De aanwezigen willen een gereguleerde en sterke Jamaicaanse wietindustrie opzetten, net zoals die nu in de VS (Washington en Colorado) en Uruguay aan het ontstaan is. Bij de wiethervormers bevond zich onder andere de invloedrijke burgemeester van Kingston, Angela Brown-Burke (zie foto). Zij is niet alleen burgemeester van de hoofdstad van Jamaica, maar ook lid van de Senaat en vice-voorzitter van de regeringspartij PNP (People’s National Party).

Geweldige kans Een andere deelnemer aan de oprichtingsvergadering was professor Rupert Lewis van

de University of the West Indies (UWI). Lewis: “Jamaica heeft een geweldige kans om via deze revolutionaire stap een extra bron van inkomsten aan te boren.” Charles Nesson, een Amerikaanse Harvard-professor, waarschuwde dat Jamaica niet te lang met de noodzakelijke hervormingen zou moeten wachten: “De internationale cannabisgemeenschap heeft Jamaica nodig. Maar er dreigt wel een gevaar dat jullie te lang treuzelen. Dit zou allemaal snel geregeld moeten worden.” Een woordvoerder van de regering meldde in een reactie dat men momenteel aan het onderzoeken is hoe en wanneer de cannabiswetgeving aangepast gaat worden. Eerder werd er al beweerd dat decriminalisering onderweg is, maar dat is nog steeds niet ofﬁcieel bevestigd.

Coffeeshop Missouri Hoogbrugstraat 31 6221 CN Maastricht 3de prijs Hasj traditioneel: Pure White Cheese

Dutch Passion Seed Company Seed Shop: Grote Gracht 40 6211 SX Maastricht Online Seed Shop: www.dutch-passion.nl 1ste prijs BIO: Jorge’s Diamonds

Cremers Coffeeshop Prinsestraat 84 2513 CG Den Haag 2de prijs Haze Bio: Liquid Gold

Dizzy Duck Seeds www.dizzyduckseeds.com 1ste prijs Hasj traditioneel: Skunkberry Gold 2de prijs Hydro: Magic Mango 2de prijs Autoflower: Purple Orange

3de prijs Haze Hydro: AMG

Gout www.goutholland.com 3de prijs Hydro: Jacky O.

Senzimilla Seeds www.senzimilla.com 1ste prijs Autoflower: Cheese Automatic 1ste prijs Haze Bio: Amnesia Haze 3de prijs Hasj extracties: Amnesia Glass

‘SERIOUS 6’ de nieuwe variëteit van Serious Seeds, ideaal voor Binnen én Buiten! Meer weten? www.seriousseeds.com info@seriousseeds.com 2de prijs Bio: Serious 6 2de prijs Hasj extracties: White Russian Ice-o-lator

Paradise Seeds www.paradise-seeds.com 1ste prijs Haze Hydro: Delahaze

Coffeeshop Roxy Gerard Doustraat 188 1073 XA Amsterdam 2de prijs Hasj traditioneel: Tidghine

Royal Queen Seeds Damstraat 46 1012 JM Amsterdam www.royalqueenseeds.com 1ste prijs Hasj extracties:

Highlife Cup Winnaar 2013 Royal OG Kush Blend

Samaris AAN AL DIE BIJZONDER MUZIEK UIT IJSLAND KAN WEER IETS NIEUWS TOEGEVOEGD WORDEN: HET TRIO SAMARIS DAT MET ZANG, KLARINET EN ELEKTRONICA EEN MYSTIEKE, WONDERE DROOMWERELD SCHEPT, WAAROP HET OOK NOG EENS LEKKER DANSEN IS. tekst: Arjan van Sorge // foto’s: Magnús Andersen

“We willen bewustwording kweken”

van iedereen dat ze denken dat we onze inspiratie van de natuur krijgen. Volgens mij is het eerder andersom: eerst maken we de muziek, en dan linken we dat aan het landschap als een visuele toevoeging. Het geeft context. We willen zeker de natuur beschermen, en we vinden het fantastisch als mensen onze muziek aan de natuur koppelen. Want we willen graag dat ze die natuur waarderen en er voor zorgen.”

Een hoop bands uit IJsland gebruiken het landschap als een visueel extra. Zowel Björk als Sigur Rós hebben dat vaak gedaan.

In een zonovergoten Amsterdam spreekt Highlife met de blonde schoonheden Jófríður Ákadóttir (zang, 19) en Áslaug Rún Magnúsdóttir (klarinet, 21). Þórður Kári Steinþórsson (elektronica) oftewel Doddi ontbreekt, die laat dit soort relationele werk graag aan de dames over. Maar laat dat nou net degene van de drie zijn die graag blowt... Jófríður: “Tsja, dat bandlid is niet hier... Waarom hij er niet bij is? We doen geen optredens, alleen interviews, en hij is niet erg spraakzaam. En we moeten ook niet met teveel mensen reizen natuurlijk. Maar goed, de IJslandse wiet schijnt prima te zijn, volgens mij vanwege het water... Het heeft een andere smaak geloof ik, waarom weet ik niet. Het is in ieder geval illegaal daar.”

Lekkere geur Áslaug: “En Doddi haat fotoshoots! Hij is thuisgebleven maar voelt zich daar lekker hoor.” Uiteraard hebben ze over coffeeshops gehoord, dat is waar Amsterdam en Nederland volgens hen immers zo bekend om staan. Maar blowers zijn het niet. Áslaug: “Ik voel me er heel vreemd bij. Ik denk niet dat mijn lichaam het kan handelen, dus dan doe ik het gewoon niet. Ik heb het een keertje geprobeerd, maar het is niet echt iets voor mij. Als je hier uit de trein stapt ruik je het gelijk, en die geur is wel OK, lekker zelfs.”

Gevaar Áslaug: “We willen bewustwording kweken.” Jófríður: “En dat is nodig, want onze natuur is in gevaar, de regering wil zoveel fabrieken bouwen... Ze willen de natuur gebruiken en niet bewaren. Daar zijn wij erg op tegen. Alle watervallen moeten in hun visie dienen om elektriciteit op te wekken, maar zo ben je bezig die te ruineren en vernietigen. Veel IJslanders denken heel snel, ze doen geen onderzoek naar iets maar verwachten dat ze er aan kunnen verdienen en dan moet het gebeuren. Achteraf zien ze pas de negatieve effecten.” Áslaug: “De meningen zijn verdeeld, de ene helft van de bevolking is voor natuur, de andere helft wil het gebruiken.”

Blowen en de muziek van Samaris sluiten elkaar zeker niet uit, menen ze. Áslaug: “Het zijn twee verschillende dingen, maar ze zouden goed samen kunnen gaan.“

Vloeiend Nederlands Jófríður heeft overigens een speciale band met Nederland, ze woonde er toen ze vier, vijf jaar oud was omdat haar ouders muziek studeerden in Den Haag. “Toen kon ik vloeiend Nederlands praten, maar dat lukt me nu niet meer omdat ik het vergeten ben. Mijn tweelingzus en ik gingen na twee jaar weer terug naar IJsland, en daar naar school, maar we hadden geen zin meer om Nederlands te praten. Daar schaamden we ons voor denk ik. We hebben er nu spijt van, want het is geweldig om andere talen te kunnen spreken. Mijn zus is afgelopen herfst trouwens naar Amsterdam verhuisd, om aan het conservatorium te studeren.”

Landschap We schakelen over naar de feeërieke, ruimtelijke popsound van Samaris. Jófríður: “Een hoop bands uit IJsland gebruiken het landschap als een visueel extra. Zowel Björk als Sigur Rós hebben dat vaak gedaan. Als wij ergens anders zijn dan in IJsland horen we

Bewustwording Jófríður: “Dan zeggen ze dat het goed voor de economie is, dat er geld mee te verdienen valt, dat het over land gaat waar toch nooit een hond komt.” Áslaug: “De meeste IJslanders zijn zich heel bewust van de schoonheid van hun natuur, maar ze zijn ook hebberig. Ze denken niet na over de gevolgen.” Jófríður: “Als twee mensen naar dezelfde waterval kijken, dan ziet de een gewoon een waterval en geeft er niet om, en de ander ziet iets dat mooi en wonderbaarlijk is. En dat gaat dan over iets waar IJsland bekend om staat. Dus als onze muziek wat aan de bewustwording kan bijdragen, dan is dat positief.”

Geen vertaling Samaris maakt gebruik van romantische IJslandse poëzie uit een tijd dat zoiets populair was, toen mensen zich dat zelf toestonden en er van hielden. Áslaug: “Beschrijvingen van de oceaan, dat soort dingen.” Jófríður: “We halen onze inspiratie uit die teksten vanwege hoe ze klinken, en hoe ze geschreven zijn. Het gaat erbij ons om hoe dat in muziek past, en dat is waarom we de teksten niet vertalen. Het is veel belangrijker hoe de woorden klinken en hoe je ze uitspreekt dan wat ze betekenen. Wij hebben die betekenis niet geschreven, en de betekenis helpt het

en maakt het heel mooi, maar wij denken meer op een muzikale manier. Dus mensen van buiten IJsland kunnen dat ook oppikken, zich ermee verbonden voelen en ervan genieten, maar op een andere manier dan dat ze precies zouden weten wat het betekent.”

Fysieke effecten Áslaug: “Zo kunnen ze er ook hun eigen gedachten in leggen, omdat ze in de juiste stemming zijn.” Jófríður: “En dat is misschien ook waarom het zo atmosferisch is, je concentreert je niet op iets speciﬁeks, alleen de klank telt. Muziek gaat gelijk naar het hart, het hoeft niet door een bepaald gedeelte van de hersens verwerkt te worden. Je kan er rillingen van krijgen, fysieke effecten, en je weet niet waarom. Dus als je naar onze muziek luistert en je weet niet waar het over gaat: maakt niet uit, want het kan toch rechtstreeks je hart binnenkomen.”

regels bestaan, en er steeds weer verrassingen voorbijkomen.”

Geen regels

Soort vakantie

Áslaug: “Wij volgen geen markt of een bepaalde groep mensen, als je het niet leuk vindt dan niet, take it or leave it.” Jófríður: “Vooral in deze tijd, een tijd waarin mensen een marketingplan volgen en stap voor stap iets op de radio willen krijgen. Vooral nu met internet en alles mensen openstaan voor al-

Jófríður en Áslaug hadden een bepaald idee over muziek en hebben daarvoor contact met Doddi opgenomen, die al van kinds af bezig is met elektronische muziek. Jófríður: “Wij wilden iets met elektronica omdat we graag willen dansen! We komen uit de hoek van singer-songwriters en klassiek, dat

Jófríður: “Het is leuk, het is een soort vakantie, maar we willen het niet te vaak doen.” Áslaug: “Ons album is net uit en heeft dan prioriteit, in september gaan we dan weer eens over andere dingen nadenken.”

Lol Daar lijkt tijd genoeg voor te zijn, zeker in IJsland. Jófríður: “IJslanders maken muziek voor hun eigen plezier. Het is een kleine markt en het is moeilijk om die professi-

De IJslandse wiet schijnt prima te zijn, volgens mij vanwege het water... les wat anders is. Er gebeurt zoveel! Het is geweldig om nu muzikant te zijn, maar aan de andere kant is het verdomd moeilijk. Niemand weet de regels.” Áslaug: “Alles verandert de hele tijd.” Jófríður: “Het is tof om muzikant te zijn in een tijdperk waarin geen

brengen wij in, en hij de soundscapes en de beats. Dan doen we dat bij elkaar en dan hebben we Samaris.” De band doet alles in het eigen tempo, zo gaan de meiden nog steeds naar school. Áslaug: “En we zijn niet heel happig op toeren, toeren en toeren.”

oneel te bespelen.” Áslaug: “Maar het is makkelijk om het voor je eigen lol te doen, je kan optreden en cd’s verkopen, alles zelf doen. Een hoop mensen kopen cd’s, het is kleinschalig maar het gebeurt. Mensen zijn actief, ze spelen een instrument, het is een manier om vrienden te maken, er is een soort van scène waar mensen aan deelnemen. Het is allemaal heel bemoedigend, mensen doen het voor hun eigen plezier, ze willen het gewoon doen, er is geen ideaal waar je naar streeft voor marketing of uit zakelijke overwegingen. Dat helpt.”

Niks doen “Maar het zou ook het weer kunnen zijn. Je werkt beter in de kou en het donker, in de winter zit je lekker binnen.” Jófríður: “Als het altijd zonnig zou zijn, dan zijn de mensen buiten en relaxen ze.” Áslaug: “We doen bijna helemaal niks als het zomer is.” Jófríður: “Maar in de winter is iedereen heel productief!” Áslaug: “Dan heb je twee maanden geweldig zonlicht.” www.samaris.is

Debat De Zevende Dag: Cannabis is slecht, en iedereen knikte...

Legalize It Door: Karel Michiels

Op 16 maart 2014 weerklonk voor de tweede keer in de geschiedenis reggaemuziek tijdens een opname van De Zevende Dag, het zondagse praatprogramma op wat de Nederlanders België 1 noemen. Dat kon maar één ding betekenen: het zou over wiet gaan.

De eerste keer was in 2006. Toen zat ik zelf ook aan de tafel in de studio, als 'kenner' en 'ervaringsdeskundige'. Tijdens de aankondiging van het gesprek dreunde plots Smoke the weed door de luidsprekers, van Triston Palmer, één van de grote ganja anthems uit de reggae. En daar dan

Stepping Stone theorie De aanleiding van het item was een uitspraak van de Oost-Vlaamse rechter Freddy Troch, die intussen met pensioen is. In zijn vonnis stelde hij dat 'de beklaagden

Wiet komt nooit in het nieuws omdat het leuk is, zelfs amper omdat het geneest. beelden van Armand bovenop, volop genietend van zijn waterpijp, een open, krachtige blik recht in de camera. 'Een drug waar je honger van krijgt, dat kan toch niet slecht zijn?' Bijna proestte ik het uit, maar net op dat moment begon de camera te lopen. We zaten live in de uitzending.

(zeven cannabistelers) zich inschakelden in een keten waar zware criminelen grof geld verdienen aan drugs, gebruikmakend van de verwarrende wetgeving en regelgeving. Cannabis heeft de naam een softdrug te zijn en geniet van een gedoogbeleid. De meeste hopeloos verslaafden aan co-

caïne en heroïne begonnen in eerste instantie met het gebruik van zogenaamde softdrugs om geleidelijk te evolueren naar harddrugs.' De Stepping Stone theorie revisited, kortom. De rechter suggereerde dat cannabis de bron van alle kwaad is. En die stelling moest ik dus weerleggen. Naast mij zat een sympathieke man van De Sleutel, een afkickcentrum. Net als ik vond hij dat Troch de plank had misgeslagen en nodeloos paniek gezaaid, maar vanuit zijn functie moest hij toch ook op de gevaren van cannabis wijzen. (Hoewel hij me na de uitzending stiekem toeﬂuisterde dat zijn beide dochters ook wel eens wiet rookten). We hebben die dag alle twee kunnen zeggen wat we wilden, in een beschaafd gesprek, zonder schelden of vooroordelen, op een volwassen manier. Konden we maar altijd zo sereen praten over wiet.

Conservatief en dogmatisch Nog liever zou ik erover praten zonder het meteen over problemen te moeten hebben. Wiet komt nooit in het nieuws omdat het leuk is, zelfs amper omdat het geneest. Je zou verwachten dat de media de bevolking objectief voorlicht over cannabis, met kennis van zaken, zoals ze dat met alle thema's proberen te doen. Mijn ervaring is dat veel journalisten, als het over drugs gaat, even conservatief en dogmatisch zijn als het gros van de politici. Ze aanvaarden misschien wel dat er soft drugs zijn, ze 'tolereren' het gebruik, maar weinigen zijn de wiet echt gunstig gezind. Dat blijkt maar al te vaak uit de populistische koppen die ze verzinnen, en de gretigheid waarmee ze de stem van de tegenstanders in de verf zetten. Onlangs was er op de site van de populaire krant Het Laatste Nieuws een poll: bent u voor of tegen de legalisering van cannabis? 'Voor' antwoordde 64% van de meer dan 30.000 stemmers, 'liever vandaag nog dan morgen'. Ik vond dat

een historisch resultaat, maar net deze poll haalde natuurlijk niet de headlines in de kranten. Online, onbetrouwbaar, nietrepresentatief: het zal allemaal wel, maar dat geldt even goed voor tal van andere enquêtes die wel dik in de verf worden gezet. Dergelijke polls werden in het verleden ook steevast gekaapt door de kankeraars en tegenstanders, die blijkbaar wat minder fanatiek zijn geworden als het over dit thema gaat. In tegenstelling tot het gros van mijn collega's dus.

lijke en gezondheidsredenen. 'Cannabis is slecht!', en iedereen knikte. Zelfde verhaal

Voorspelbaar Louis Ide was voorspelbaar tegen iedere vorm van legalisering, maar legde wel de nadruk op preventie en ontrading, en gelukkig niet op nog meer repressie. Wel de moraliserende vinger natuurlijk en veel emotionele verwijzingen naar problemen bij minderjarige gebruikers. Marleen Finoulst, hoewel zelf moeder van een kind met een cannabispsychose, bleef redelijk. Maar ook zij had het uitsluitend over probleemgebruik. Het debat strandde in het gebruikelijke meningsverschil tussen voor- en tegenstanders van legalisering. De War on Drugs stond gelukkig niet centraal. Maar een goed woordje over wiet kon er weer niet af, bij jong noch oud, bij groen noch rechts. En daar zijn de media blijkbaar ook niet mee bezig.

Gevaar! Problemen! Dit keer moest Legalize It ons in de juiste sfeer brengen voor een debat, het anthem van Peter Tosh. Aan tafel zaten professor economie Paul De Grauwe, die op lange termijn alle drugs wil laten legaliseren, Bram Van Braeckevelt, de voorzitter van Jong Groen, Louis Ide, arts en kamerlid voor de (rechtse) NV-A, en Marleen Finoulst, een gerespecteerde gezondheidsdeskundige. Uiteraard had weer niemand een goed woord over voor cannabis, zelfs niet De Grauwe, die enkel pleit voor legalisering om economische, gerechte-

doopt worden. Gevaar! Problemen!

bij Van Braeckevelt, die weigerde expliciet te pleiten voor legalisering 'zo in de aanloop naar de verkiezingen' (wiet is wellicht de enige plant die veel groenen niet willen redden), maar wel begon over verhoogde TCH-gehaltes en wiet die in lood zou ge-

Het is wachten tot de mentaliteitsverandering in de Verenigde Staten overwaait naar Europa. En misschien ook tot de cannabisgeneratie van de jaren '00 zich in het debat komt mengen, in de politiek en hopelijk ook in de media.

Duitse wetenschappers willen legalisering Door: redactie Highlife

Een grote groep Duitse wetenschappers heeft het Duitse parlement opgeroepen om eindelijk eens serieus na te denken over de legalisering van cannabis. Zij menen dat niets legalisering nog in de weg staat, nadat Uruguay en de Amerikaanse staten Washington en Colorado dat al hebben geregeld.

Rond de drie miljoen Duitsers steken regelmatig een jointje op. En ongeveer 14 miljoen hebben cannabis ooit al eens geprobeerd. Echt streng wordt het gebruik van wiet in veel Duitse deelstaten niet bestraft, maar een heuse legalisering vinden de wetenschappers meer dan wenselijk. Zij hebben zich verenigd in een soort pressiegroep die ze Schildow’s Kring noemen. Het gaat om 122 professoren die gespecialiseerd zijn in criminele wetenschappen. Lorenz Bollinger, aanvoerder van de groep wetenschappers, vindt dat legalisering meer dan nodig is. Bollinger: “Consumenten van cannabis worden nu gedwongen

om zaken te doen op de zwarte markt. De kans is groot dat ze met die transacties in contact komen met echte criminelen. Dat moeten we vermijden.”

Onderzoekscommissie

Desondanks zijn de wetenschappers optimistisch. Om een parlementscommissie te installeren die een dergelijke stap kan onderzoeken, zijn 120 parlementariërs in de Bondsdag nodig. Die Linke en Die Grünen hebben samen 127 zetels, dus dat lijkt een gelopen zaak. Sceptici zien weinig in deze onderzoekscommissie. Want, stellen zij, je kunt onderzoeken wat je wilt, maar zolang Merkels CDU tegen legalisering blijft, gaat dat niet gebeuren.

Inmiddels hebben zij al twee politieke partijen van hun standpunt weten te overtuigen, namelijk Die Linke en Die Grünen. Maar daar schiet je niet echt veel mee op, want deze partijen opereren in de oppositie. Wil je in Duitsland iets bereiken, dan zul je de CDU en SPD moeten overtuigen.

Jezelf laten invriezen na je overlijden

Leven na de dood Door: Feije Wieringa

Trygve Bauge is mogelijk bekender onder z'n bijnaam: the frozen dead guy. Dat zit zo: in 1989 stierf de vader van deze opmerkelijke Noor. In plaats van hem te begraven, stopte Bauge hem in een kist met ijsblokken, transporteerde hem vervolgens naar het stadje Nederland in Colorado om hem daar te bewaren in een soort ﬂes met vloeibare stikstof. Een vloeistof die koud genoeg is om organisch materiaal duizenden jaren intact te houden.

In 1993 kon hij het geld voor de stikstof niet meer opbrengen, en werd vader Bauge weer 'gewoon' op ijs gezet. De Noor was één van de eersten die een poging deed tot cryonisme, wat inhoudt dat een (dood?) lichaam wordt ingevroren met het idee dat de wetenschap in de toekomst zover zal zijn gevorderd dat de dode dan ontdooid kan worden. Waarna de herrezen ijsman als een gezond mens - ook ziekten worden in de toekomstvisie van de cryonisten iets uit het

onsterfelijk worden. Je zou het ook kunnen zien als een variant op het thema: leven na de dood. Veel belangstelling was er nog niet, maar toch namen enkele gefortuneerde gelukzoekers de gok en in plaats van een oven of een graf werd het een bad vloeibare stikstof. Uiteraard werden die mensen voor gek verklaard, maar inmiddels is er toch wel iets in de opinie veranderd en kun je je zelfs verzekeren van een plaats in een tijdelijke diepvries stolp voor een prijs die niet

gesproken langzaam is veranderd. De laatste decennia heeft men mensen die

Dood gaan we allemaal. Toch? Maar wanneer ben je eigenlijk dood? verleden - verder kan leven. Als je de naam Tryvge Bauge intikt, vind je talloze artikelen over het bizarre verhaal van deze cryonist, dus gaan we hier niet in op de details, maar op het, voor velen, onbekende fenomeen van cryonisme. Zelfs mijn tekstverwerker merkt het woord aan als niet bestaand.

Vloeibare stikstof De eerste man die serieus het idee van cryonisme lanceerde, was een Amerikaanse fysicus, Robert Ettinger. Hij schreef in 1964 een boek dat The Prospect of Immortally heet. Cryonisme is dus een stap op de weg van de mens naar het ultieme eindpunt:

eens zo gek veel hoger is dan een uitvaart met alles erop en eraan.

Dood? Dood gaan we allemaal. Toch? Maar wanneer ben je eigenlijk dood? Tot voor kort was die vraag eenvoudig te beantwoorden. Hield je een spiegeltje voor iemands mond zonder dat het besloeg, dan was die iemand dood. Maar inmiddels ligt dat toch een tikkeltje gecompliceerder. In een artikel dat de journalist/cryonist Henry Sturger enige jaren geleden voor de Haagse Post schreef, staat daarover, kort samengevat, het volgende. De geschiedenis heeft aangetoond dat het begrip dood medisch

'klinisch' dood waren verklaard toch weten te reanimeren. Inmiddels wordt de term 'klinisch dood' steeds minder vaak gebruikt. We spreken nu over een 'tijdelijke hart- en ademstilstand', en mensen die dat is overkomen, worden over het algemeen gewoon als levend beschouwd. Sturger voegt daar trouwens een nogal lugubere passage aan toe: 'Als je die lijn doortrekt dan zou het kunnen dat mensen die volgens de standaarden van deze tijd al een uur dood zijn worden gereanimeerd. Het is zelfs mogelijk dat wij bezig zijn om mensen te begraven of cremeren die volgens toekomstige medische inzichten nog helemaal niet dood zijn.' Iets om wakker van te liggen. De ultieme angst van Edgar Allan Poe...

Proeven Natuurlijk worden er proeven gedaan. Niet met mensen, maar met dieren. Als je moeite hebt met vivisectie kun je dus beter stoppen met lezen. Er zijn honden gereanimeerd die ruim een kwartier 'klinisch' dood zijn geweest en er is zelfs een kat een uur na zijn overlijden gereanimeerd. Het gaat hier niet om Broodje Aap verhalen, maar om gedocumenteerde en gecheckte expe-

rimenten. Je zou kunnen stellen dat het vaststellen van de dood in feite het constateren van een immens diep coma is, en die coma kan in bepaalde gevallen terug worden gedraaid. Er zijn dieren die jarenlang bij extreem lage temperaturen kunnen overleven. Dat komt omdat ze geen bloed nodig hebben om hun organen van zuurstof te voorzien. Ze beschikken over een natuurlijke variant op antivries. Menselijke cellen die bevriezen, gaan meestal stuk, omdat de organen in het menselijk lichaam veel water bevatten. En als dat water bevriest, dan beschadigen daardoor de cellen. Opmerkelijk is dat juist onze hersenen van alle organen die wij bezitten, het minste water bevatten.

Frankenstein Mensen kunnen steeds meer 'in elkaar worden gezet'. In dat opzicht was het boek van Shelley over de wetenschapper Frankenstein, die uit lichaamsdelen van overledenen een monster knutselde, profetisch. Lichaamsdelen zijn in te vriezen en opnieuw te gebruiken. En je kunt ze transplanteren. We noemen het hart, de

ledematen, sommige organen en er is inmiddels minstens één mens dat met een nieuw gezicht rondloopt. Nadrukkelijk zeg ik daarbij: een nieuw gezicht, geen nieuw hoofd. Dat lijkt een klein verschil, maar als je erover nadenkt... Want het ziet er vooralsnog naar uit dat het belangrijkste lichaamsdeel de hersenmassa is. Je kunt alles weghalen, amputeren of onbruikbaar maken zonder groot effect, maar stoppen de hersens ermee, dan ben je er geweest. Maar als je hart de geest geeft, dan is dat niet zo deﬁnitief. Overigens reist het cryonisme naar onbekende verten: het schijnt mogelijk te wezen om alleen je hoofd in te laten vriezen, wanneer je er tenminste op vertrouwd dat er in de toekomst weer een lichaam aan groeit. Tsja, waarom niet alleen de hersenen. Of één enkele hersenhelft, want daar schijn je ook mee te kunnen leven.

Farao’s Stel dat het lukt dat de techniek zich zover ontwikkelt dat men je moeiteloos na 700 jaar kan ontdooien. Zelf heb je er dan

natuurlijk geen idee van dat je je zoveel eeuwen in de toekomst bevindt, want op het moment dat je werd ingevroren, was je 'dood' en had je nergens enig besef van. Je opent je ogen en je bent opeens in een compleet andere wereld. Want hoewel er veel voorspelbaar is, weet geen mens hoe de verre toekomst eruit ziet. Ik stel me zo voor dat het ongeveer hetzelfde is als op een ochtend wakker worden en erachter te komen dat je je in een totaal ander universum bevindt. Mij lijkt dat een angstaanjagend scenario. Ben je net met veel pijn en moeite gestorven, en oops daar lig je weer in een omgeving waar je heg noch steg weet. Ben je nou in de hemel of is het de hel? Persoonlijk denk ik dat de dood uiteindelijk de ultieme verlossing is. En dat het voldoende is om dat maar één keer in je leven mee te maken, en dus ook maar één keer te sterven. Cryonisme is een poging tot onsterfelijkheid. Maar wat te denken van al die gebalsemde farao's in hun piramides? Zij waren misschien ook voorbereid op een leven na de dood. Maar anno 2014 liggen ze langzaam in musea te verpulveren...

“Had ik dat maar bedacht…”

Maffe, maar ook slimme uitvindingen ER LOPEN NOGAL WAT VERMEENDE EINSTEIN’S IN DE WERELD, DIE VEEL MAFFE UITVINDINGEN BEDENKEN. SOMS IS HET DE VRAAG WAT DE MENSHEID ERMEE OPSCHIET. MAAR VAAK DENK JE OOK, HAD IK DAT MAAR BEDACHT. WANT ER ZIJN HEEL WAT SLIMME EINSTEIN’S TEGENWOORDIG, DIE BEZIG ZIJN OM DE WERELD ECHT BETER TE MAKEN. EEN OVERZICHT VAN SLIMME, EN WAT MEER VERGEZOCHTE MAFFE UITVINDINGEN. Door: Rob Tuinstra

Fietsrugzak Voor sportievelingen die actief willen zijn in de Great Wide Outdoors, en misschien ook heel handig voor forensen die niet langer willen kloten met zo’n vouwfiets in de trein, is deze fietsrugzak toch wel geniaal handig. De fiets annex rugzak weegt 9.5 kilo, voor een getrainde avonturier prima te doen. De producenten beweren dat je het hele zaakje binnen 3 minuten in- of uit elkaar gevouwen hebt. Karren maar! Berg op lopen, berg af fietsen. Wij doen mee!

Zandloperstoplicht In het drukke stedelijke verkeer zit een ongeluk in een klein hoekje. Vooral de strijd tussen voetganger en automobilist/bus/tram wordt vaak in het nadeel van de eerste beslist. Veel ongelukken zouden voorkomen kunnen worden door mensen duidelijk te maken dat hun rode stoplicht echt niet lang meer duurt. Dit zandloperstoplicht is daar wel heel erg handig voor. Geduld redt levens.

Recycle Your Own Water Futurologen en andere toekomstkijkers beweren vaak dat toekomstige oorlogen over water gevoerd gaan worden. Wat zou het dan handig zijn om alvast in je eigen huis je gebruikte water eens goed te gaan recyclen. Want misschien verlopen die toekomstige wateroorlogen wel op heel kleine schaal. Dat jij met je buren op de trap of in je twee-onder-een-kap ruzie maakt om dat maandelijkse 500 liter rantsoen. Want meer krijg je niet. Of zoiets, want het is allemaal toekomst kijken. Maar toch. En het scheelt je sowieso in de waterrekening. En wie weet, hoef je niet eens meer zo’n WC-verfrisser in je pot te hangen.

Full Body Umbrella We worden er al langere tijd voor bang gemaakt; het klimaat gaat veranderen, en we kunnen in ons koude kikkerlandje nog heftigere slagregens gaan verwachten de komende tijd. Of dat gaat kloppen? Wie gaat het zeggen, niks zo veranderlijk als het weer. Maar mocht het echt uit de klauwen lopen, bewapen je dan met deze Full Body Umbrella. Voor een Full Body Protection. Een ouderwets regenpak mag ook, maar dat is toch een stuk minder sexy.

Handige pingpongdeur Kalenderring Heb jij daar ook last van? Dat je soms niet meer weet welke dag het is. Of welke datum. Leven we nu in 2014, of zitten we toch in 1982. Is het daarom dat iedereen me zo raar aankijkt als ik over straat loop. Net alsof ik de verkeerde hairdo heb. En zijn die afgeknipte hotpants of roze leggings soms geen mode nu? Gelukkig is er nu deze kalenderring, zodat je met een blik op je vinger weet waar je aan toe bent. O ja, inderdaad. We zitten echt alweer in 2014; die hipsterbaard moet zo langzamerhand weg; het is tijd voor het haarknoetje… Ook veel makkelijker voor vrouwen die hip willen zijn. Windt de tijd om je vinger. Of zoiets.

Ooit redde Forrest Gump de wereld met pingpongen. Misschien komen die tijden weer terug, en dan is het toch verdomd handig als je met een batje en een pingpongballetje kunt oefenen. Ruimtegebrek op je studentenkamer of studio is geen valide smoes meer. Want nu is er de pingpongdeur, waarmee de mogelijkheden onbeperkt zijn. Wij noemen: WC-deuren, badkamerdeuren, voordeuren, achterdeuren, tussendeuren. Voor geoefende defenders zelfs balkondeuren. Pick your choice… Alleen draaideuren lijken ons niet echt geschikt.

Opladen op zonenergie

De buren bij mij in de straat klagen steen en been, want nu zijn er alweer twee parkeerplaatsen verdwenen; die mogen alleen nog door elektrische auto’s gebruikt worden. Elektrische auto’s zijn natuurlijk beter voor het milieu, maar hoe schoon is die elektriciteit, die door deze hippe auto’s in plaats van benzine of diesel wordt geladen? Want kolencentrales zijn toch ook niet echt een wonder van innovatie of een technologisch goedkoop alternatief. Nee, dan zijn deze parkeer- en oplaadplaatsen op zonenergie een stuk handiger. Helaas is de straat waar ik woon hier echt te Shit, je hebt de oude boormachine van je smal voor, maar er moeten voldoende plekjes zijn waar we AOW-buren geleend, maar nu kom je net 25 dit kunnen regelen. En je auto staat nog droog ook. Handig cm te kort om dat ene gaatje te boren. En voor je elektro-cabriolet. waar heb je dat ene verlengsnoer ook alweer? O ja, daar. Maar daar zit de TV al op aangesloten. En als ik die eruit haal, moet ik alles weer opnieuw opstarten… Vette shit. Het leven valt niet mee zolang we nog met snoeren en stopcontacten te maken hebben. Maar ziehier, de oplossing is simpel. Hadden we het zelf maar bedacht; het uitrolbare stopcontact. Geniaal en heel, heel handig… Iemand nog bluetooth?

Uitrolbaar stopcontact

Titanfall

mens tegen machine Door: redactie Highlife

In het universum van Titanfall staat klein tegenover groot, natuurlijk tegenover industrieel en mens tegenover machine. Je raakt in deze ﬁrst person shooter als elitepiloot betrokken bij een conﬂict tussen de Interstellar Manufacturing Corporation (IMC) en de Militie, waarbij je als speler tussen een piloot en een Titan kan wisselen.

Daardoor gebruik je steeds een andere tactiek en kun je, afhankelijk van de situatie, ervoor kiezen om te vluchten of juist aan te vallen. Titanfall kent een perfecte balans tussen twee zeer verschillende en nieuwe manieren van bewegen en vechten, en is wat dat betreft uniek. Het is deze combinatie die Titanfall zo onderscheidend en kenmerkend maakt. Titonfall is te spelen op de Xbox 360, Xbox One en PC. Respawn komt ook met een collectors edition.

Futuristische oorlogsactie * Titanfall speelt zich af op de geavanceerde slagvelden van de toekomst en geeft je de vrijheid om te vechten zoals jij dat wilt. Speel als aanvalspiloot of als behendige, zwaar bepantserde Titan van ruim zeven meter groot. Gevechten en verplaatsingen verlopen in Titanfall totaal anders dan je gewend bent. Zo kun je tijdens de gevechten van tactiek wisselen en afhankelijk van de situatie aanvallen of juist op de vlucht slaan. * De game is volledig multiplayer en zorgt voor een nieuwe ervaring door snelle online actie te combineren met de heldhaftige spelmomenten die zo kenmerkend zijn voor campagne-speltypen. Het is deze combinatie die Titanfall zo onderscheidend maakt. * De visionairs die het gamen een generatie lang beheersten zijn terug! Respawn Entertainment werd in 2010 opgericht door Vince Zampella en Jason West, die eerder aan de wieg stonden van Inﬁnity Ward en mede verantwoordelijk waren voor de miljardenfranchise Call of Duty. Ze bouwen hier in Titanfall op voort met een nieuwe benadering van gamedesign en een geheel nieuw universum.

Apeldoorn Soest

Den Haag Arnhem

Apeldoorn

Coffeeshop 't Bunkertje Laan vd Mensenrechten 101 7331 VT Apeldoorn

Den Haag

Soest

Arnhem

Dizzy Duck Trompstraat 210 2518 BR Den Haag

Koffiesjop Hacas Koninginnelaan 25 3762 DA Soest

Upstairs Beekstraat 12 6811 DV Arnhem

door: Feije Wieringa

BOEKEN

Door Mijn Ogen

En ze was

Michael Robotham

Alison Gaylin

(Cargo)

(De Boekerij)

Marnie heeft het gevoel dat ze wordt gestalkt, maar hoe en door wie, daar kan ze haar vinger niet op leggen. Op de ﬂap wordt gesproken over een schaduw uit een ooghoek. Dat klinkt paranoïde en dat is het ook. Haar man wordt vermist, ze kan niet bij z'n rekeningen en ze heeft ook nog eens twee kinderen om voor te zorgen. Niet zo gek dus dat ze in therapie gaat bij de klinisch psycholoog Joe. Die verkent weliswaar de randen van de ethiek, maar lijkt geloofwaardig als Marnie's steun en toeverlaat. Wel wantrouwt hij Marnie, omdat hij denkt dat ze dingen voor hem verzwijgt. Is Marnie wel degene die ze voorgeeft te zijn? Joe blijft twijfelen en daar sleept hij de lezer in mee. Dat gaat prima tot het einde van het boek. Dan haalt Robotham opeens een truc uit, die hem een ster kost. Maar de mooie twist aan het einde maakt veel goed. Suspense van niveau, dat wel. Toch blijft het gevoel hangen dat Robotham beter kan.

Dictator Tom Cain

Brenna Spector heeft een neurologische afwijking. Ze heeft een absoluut geheugen waardoor ze geen enkel detail van haar leven kan vergeten. Die afwijking is het gevolg van een trauma, dat begon toen haar oudere zus in een vreemde auto stapte en nooit meer werd teruggezien. En daarvan herinnert ze zich niks. Brenna's bijzondere geheugen komt evenmin van pas bij een andere vermissing. Ze ontwikkelt wél een obsessie voor verdwijningen en komt terecht op een forum over verdwenen mensen. De vraag is of zich achter de nicknames wel echte verdwenen mensen verschuilen, of is er sprake van fake? Het verhaal heeft een bijzondere structuur, maar het is niet echt een boek om lekker mee achterover te leunen. En dat is toch het eerste waar je aan denkt als je een thriller pakt. Moeilijk plaatsbaar, maar toch de moeite waard.

De mooie twist aan het einde maakt veel goed.

(House of Books)

Volgens de flaptekst is Tom Cain (een pseudoniem) iemand die 'een plaatsje onder de groten claimt'. Citaat uit de Vrij Nederland's thrillergids. Het blad gaf maar liefst vijf sterren voor zijn vorige boek. Of ze dat ook voor deze thriller zouden geven, waag ik te betwijfelen. Nog een citaat van de flaptekst: ‘Een keiharde hoofdpersoon, schurende spanning, prachtige vrouwen en hele slechte mensen.’ Zo'n zin is voor mij nou net een reden om zo'n boek links te laten liggen. Cliché' s, denk ik dan. En jawel. Een gehate Afrikaanse dictator, een altijd raak schietende ex-MI-6 agent, een vrouw die te mooi is voor een James Bond film, etcetera. En verder: de beste wijnen, het allerbeste voedsel, de mooiste schilderijen en de prachtigste settings. Maar de schrijver beschrijft dat allemaal niet. Hij beweert alleen maar dat de vrouwen mooi zijn en de mannen slecht. Maar liefhebbers van echte pulp komen aan hun trekken. Verstand op nul en ongecompliceerd doorlezen tot de plot, die net inventief genoeg is voor de tweede ster.

Later Rosamund Lupton (De Boekerij)

Ze schreef eerder het fascinerende Zusje, dat al maandenlang in de boekentoptien staat. Een paar maanden geleden gaf Lupton nog een interview aan Highlife. Later is de opvolger van dat verrassende debuut en met dit boek heeft ze haar status van uitstekend vertelster opnieuw waar gemaakt. Dit verhaal gaat over een brand in een school, waarbij een moeder en een kind zwaar gewond raken. De vraag is natuurlijk: wie triggerde de brand? De enige overeenkomst met Zusje is de superieure stijl en er is een kleine paranormale touch die het boek een verrassende meerwaarde geeft. Voor ﬁjnproevers!

Muurmag

Fotomagazine over street art Tekst: Peter van Sparrentak // Foto: André Eggens

Muurmag is een cool magazine over street art, dat vooral binnen de scene van kunstenaars bekend is. Het blad, of beter boekje, verschijnt onregelmatig en is slechts op beperkte plekken te koop. Samensteller is freelance fotograaf André Eggens uit Groningen, die ook bands fotografeert voor de muziekwebsite 3voor12/Groningen.

“Als tiener fotografeerde ik al kunst op de muur,” vertelt hij. “Daarna heb ik het een tijd niet meer gedaan. Toen street art meer ging opvallen, ben ik in Groningen met een goedkope compactcamera wat foto’s beginnen te maken. En dat groeide steeds verder uit. Op een gegeven moment had ik zo veel, dat ik er iets mee wilde doen.” Samen met vormgever Robert Wiersum maakte hij in april 2010 het eerste nummer in een oplage van honderd. Geen gekopieerd fanzine, maar hoppa… meteen een luxe gedrukt fotomagazine in paperbackformaat. De afgelopen jaren verschenen nog vijf edities, waarvan er al vier zijn uitverkocht. De oplage is gestegen tot een aardige tweehonderdvijftig. Het magazine is te koop in enkele boekwinkels Amsterdam en het noorden, enkele galeries, grafﬁtishops en de Groningse coffeeshop Metamorphose.

keuze. “Het moet een beetje zoeken zijn. Op straat kom je muurkunst ook zo maar ineens tegen. Daarom wilde ik het zo brengen. En daarnaast weet ik lang niet altijd wie de makers zijn.” Die makers komen van over de

Sindsdien heeft hij wel wat zien veranderen. “Het wordt nog steeds groter en ook beter. Het is soms commercieel aan het worden: je komt het in de reclame tegen. Toch zie ik daar op straat geen negatieve effecten van. Verder zie je sommigen na een tijdje heel erg goed worden.” Hij doelt dan vooral op stencilkunst: schilderingen met spuitbus en gesneden mallen. Verder merkt hij op dat er veel steden zijn met een ontmoedigingsbe-

Grafﬁti André: “Een Nederlands magazine op het gebied van street art was er nog niet. Alleen een paar kleine fanzines. Ik wilde er niet te veel grafﬁti in hebben, omdat daar al genoeg magazines van zijn. Veel buitenlandse uitgaven en tot voor kort het Nederlandse blad Bomber Megazine. Er is wel net een nieuw blad gelanceerd: SAM (Street and More).” In Muurmag staan geen artikelen, maar alleen foto’s zonder bijschrift. Een bewuste

Win !!! André geeft 3 exemplaren van de nieuwste Muurmag # 6 weg. Het enige wat je hiervoor hoeft te doen, is voor 1 juni een kaartje sturen naar Highlife, Postbus 6024, 1005 EA Amsterdam. Of een mail naar redactie@highlife.nl o.v.v. Muurmag.

hele wereld, zeker in toeristenstad Amsterdam. André: “Verder zie ik veel street art in Rotterdam, Eindhoven, Arnhem, Maastricht en Leeuwarden. In Groningen gebeurt wel wat, al valt het toch tegen als je bedenkt hoeveel studenten er wonen.”

Berlijn In het blad staan ook veel foto’s uit Berlijn, een stad die bruist van de street art en waar hij regelmatig foto’s gaat maken. “Daar gebeurt zó veel. Ik kom daar één à twee keer per jaar en ga dan de hele stad af. Ik vind het leuk om met een camera door een stad heen te zwalken, elk steegje in te gaan en verrast te worden door iets op de muur.” Hij fotografeert al muurkunst sinds 2007.

leid: snel schoonmaken en hoge boetes. Ook Amsterdam is al lang niet meer zo tolerant.

Boterhammen In het blad staan vooral grote muurschilderingen, stencilkunst en paste ups (zelfgemaakte posters). Hier en daar duiken maffe muurkunstcreaties op, die zelfs 3D gaan. André: “Ik hou zelf wel van; hoe gekker, hoe beter. In het laatste nummer staat een schildering van een vogel met daarin echte veren geplakt. In het vorige nummer stond een schildering in Berlijn van een broodrooster, waar echte opgeplakte boterhammen uitschieten. Dat vind ik wel te gek.” www.muurmag.com

NEBULA

Foto: Paradise Seeds

Een gezond pareltje, vindplaats van CBD olie

Healthshop Apollyon Door: Michiel Panhuysen

Gezondheid is een zeer kostbaar goed. Dat realiseren velen zich pas als ze niet meer gezond zijn. Steeds meer mensen laten het koesteren van die gezondheid niet meer aan anderen over maar nemen het in eigen beheer. Healthshop Apollyon uit Rotterdam helpt mensen daarbij.

Healthshop Apollyon gaat uit van de helende krachten van hennep. CBD (cannabidiol) is een cannabinoïde, een werkzaam bestanddeel van hennep. Het heeft een kalmerend effect en werkt pijnstillend. Veel patiënten met uiteenlopende ziekten en vormen van pijn gebruiken CBD in de vorm van olie om beter te kunnen omgaan met hun klachten. CBD olie is een natuurlijk en krachtig werkend middel. Apollyon verkoopt CBD olie, een product dat niet op de lijst van verboden middelen staat en zonder doktersrecept mag worden verkocht. Inmiddels weten heel wat mensen met pijnklachten hun weg naar de CBD olie van Apollyon te vinden.

damse zaak in boeiende producten binnen te wippen, als je toch in de buurt bent. Apollyon is goed bereikbaar vanaf de rondweg van Rotterdam (A15) en ligt vlakbij winkelcentrum Zuidplein en het Ikazia Ziekenhuis. Klanten die slecht ter been zijn of niet meer zo reislustig zijn als ze ooit eens waren, kunnen via internet of de telefoon een

bestelling doen, die dan tegen een schappelijke vergoeding thuis wordt afgeleverd. Headshop – Smartshop – Seedshop – Healthshop Apollyon Dordtsestraatweg 434a 3075 BK Rotterdam Tel: 010 - 4866605 info@apollyon-shop.nl www.apollyon.nl Open: maandag t/m zaterdag 11.00 - 19.00 uur

Alle markten thuis Healthshop Apollyon is van alle markten thuis. De winkel die meer dan tien jaar goed draait heeft een ‘crew’ van medewerkers die weten waar ze het over hebben. Naast CBD olie verkoopt Apollyon ook allerlei attributen die blowers gebruiken. De zaak is naast healthshop ook een headshop, smartshop en seedshop. Klanten kunnen in deze winkel terecht voor zaden, maar ook voor rokersbenodigdheden en smart products als paddo kweeksets, magische truffels en mescaline bevattende cacti (San Pedro en Peyote). Een uitgebreid aanbod voor iedereen die geeft om zijn gezondheid, of de zaken in zijn hoofd aangenaam wil maken.

Boeiende producten Apollyon heeft verder een uitgebreide selectie aan rigs, bongs en andere pijpen, geschikt voor het roken van BHO en AHO. Degene die daarover meer wil weten moet maar eens op de uitgebreide site van Apollyon rond gaan kijken. Tot slot moet hier zeker niet onvermeld blijven dat Apollyon ook vaporizers verkoopt. Geen reden meer te verzinnen dus om niet eens bij deze Rotter-

Hulp voor mensen die hun huisdier geen eten meer kunnen geven

Door: Marian Henderson

De crisis slaat harder toe dan ooit. Voedselbanken voor dieren kunnen de vraag nauwelijks aan. Wat kunnen zij voor mensen betekenen? Wie zijn de klanten? En is zoiets nou werkelijk nodig?

In een paar maanden tijd zagen de voedselbanken voor dieren de hulpvraag verdubbelen. De crisis slaat harder toe dan ooit. Mensen raken hun baan kwijt, moeten dikwijls met verlies hun huis verkopen, of ze raken in een scheiding verwikkeld en plotseling zitten ze op een bestaansminimum. Voor zichzelf kunnen ze naar de Voedselbank. Maar voor hun dieren was in veel gemeenten geen deugdelijke oplossing. Terwijl onderhoud van kat, hond of konijn aardig wat kost.

Dierenasiel Veel mensen moesten daarom besluiten om hun huisdier weg te doen. Dus raken de asiels overvol, en omdat ook afstand doen van een dier geld kost, worden er meer huisdieren dakloos dan voorheen. Ze worden gewoon op straat gezet. En ook wordt er vaker op diervoeding beknibbeld. Daarop bezuinigt men meestal het eerst. Dus werd die dikke kater een stuk minder gezellig. En dat blikje Whiskas werd vervangen door het allergoedkoopste huis-

merk. Gelukkig zijn er steeds meer initiatieven om mensen met hongerige viervoeters te helpen. Want je huisdier de deur uit doen, is het laatste wat je wil. En deze voedselbanken beijveren zich om juist dát de voorkomen.

Droevig De voedselbank voor dieren van Anneke van den Berg in Amsterdam-Noord wordt bestormd door nieuwe klanten. Ze is nog maar net begonnen, eerst via een Facebook pagina, en nu komen er wekelijks al 19 mensen naar haar ﬂatje om met een zak dierenvoedsel naar huis te gaan. Van den Berg (62) begon haar voedselbank toen ze op straat een gesprek opving waar-

in een mevrouw vertelde dat ze door geldzorgen haar dieren weg moest doen. Ze werd in haar hart geraakt door dit droevige verhaal en besloot te helpen om dergelijke nood te lenigen. Ze heeft zich aangesloten bij de Inzamelbank voor Dieren, waarvan het hoofdkantoor in Lelystad zit, en die inmiddels al in verschillende steden voedselhulp voor huisdieren biedt. Tot nu toe heeft ze alleen een eigenaar van tamme ratjes moeten teleurstellen. Want rattenvoedsel had ze niet. Van den Berg benaderde de plaatselijke Jumbo om dierenvoedsel aan haar te doneren. Het aanvankelijke ''nee'' werd dankzij een behulpzame cassière toch een ''ja''. Ze krijgt het voer niet alleen rechtstreeks van dierenwinkels en supermarkten, maar wordt ook bevoorraad door ''het hoofdkantoor''.

Geen subsidie Een gesprekje met Milka van Putten, persvoorlichtster van de Inzamelbank voor Dieren leert dat deze organisatie

inmiddels acht afdelingen heeft. En diverse stichtingen willen met hen samenwerken. Tot nu toe lukt het met kunst- en vliegwerk om in de hulpvragen te voorzien. Van Put-

betrokken. De voedselbank geeft eten mee voor maximaal drie huisdieren. “We stellen dat het een aanvulling is. Omdat we afhankelijk zijn van donaties kunnen we

Knagertje. Een initiatief dat navolging verdient. Bij dierenwinkel Speelberg in Utrecht kunnen de klanten die wat beter gesitueerd zijn voedsel kopen en dit in een

Juist voor mensen in moeilijke omstandigheden zijn dieren een troost in een donkere tijd. ten: “Laatst hadden we 's avonds nog te weinig voedsel om de volgende dag iedereen voldoende te kunnen meegeven, maar toevallig stond er de volgende morgen een donatie voor de deur. Het is best moeilijk om aan voldoende sponsoren en voer te komen. Dat is moeilijker dan ik dacht. Ik ging er eigenlijk vanuit dat veel mensen zich wel om dieren zouden bekommeren. Maar dat valt vaak tegen. Of ze geven aan organisaties die zich bezighouden met zwerfdieren in het buitenland. Wij krijgen geen subsidie. Hoewel ik wel degelijk vind dat dit een overheidstaak is. Doordat wij mensen helpen met voedsel, zodat ze hun huisdier kunnen houden, voorkomen we dat asiels overvol raken en dat het aantal zwerfdieren toeneemt. We proberen wel om subsidie te krijgen, maar vaak worden we van het kastje naar de muur gestuurd en komen we uiteindelijk nét weer niet in aanmerking.”

Dierenarts Het onderhouden van een kat kost gemiddeld 30 euro per maand en een hond heeft maandelijks wel 50 euro nodig. Het voorzien in het voer is nog maar het minste. Het duurste zijn de dierenartskosten, die vaak schrikbarend hoog zijn. Maar ook daar probeert de Inzamelbank iets aan te doen. Er wordt contact gelegd met een plaatselijke dierenarts, zodat mensen tegen een gunstiger tarief kunnen worden geholpen. “Laatst hebben we nog twee katten en een hond aan dierenartszorg kunnen helpen.”

Huisbezoek Aan wat voor eisen moeten de hulpvragers voldoen? Daarover mag Van Putten niet teveel zeggen. Aanvragers moeten het formulier op de site invullen. Maar mensen die zelf naar een voedselbank gaan voor ondersteuning, of personen die in de schuldhulpverlening zitten, zullen ongetwijfeld geholpen worden. Er wordt soms wel een check gedaan om te kijken of de hulp daadwerkelijk nodig is. Sommige voedselbanken gaan eerst op huisbezoek. Ook stelt men als voorwaarde dat er geen nieuwe dieren worden aangeschaft. Die worden in elk geval niet in de voedselhulp

nooit toezeggen dat we in de totale voedselbehoefte kunnen voorzien. Maar tot nu toe is dat wel gelukt. Ik heb tenminste geen klachten gehad.” Bij de Inzamelbank kan men voor verschillende diersoorten terecht. Dus niet alleen honden en katten, maar ook vogels, vissen, konijnen en cavia's. Tot nu toe worden de meeste voedselbanken vanuit het eigen huis of het schuurtje georganiseerd, maar de centrale Inzamelbank voor Dieren is nu wel op zoek naar een betaalbaar kantoorgebouw.

Steun bieden Amanda Harsveldt uit Almere staat aan de basis van dierenvoedselhulp. Zij geeft twee keer per week vanuit haar eigen woning voedsel mee. Er gaat zo'n veertig kilo voer doorheen. Wat voor soort mensen komen er nu eigenlijk? Harsveldt: “Ik denk aan een moeder met twee kinderen, die door omstandigheden zonder inkomen zit. Ze heeft sinds kort wel een baantje, maar dat is maar voor acht uur. De kinderen hebben een beperking, en voor hen zijn de kat en de hond verschrikkelijk belangrijk. Ze zijn hun vriend, hun maatje. Juist voor mensen in moeilijke omstandigheden zijn dieren een troost in een donkere tijd. Ze zien ze als familie. Vaak hoor je de mensen zeggen: Mijn huisdieren wegdoen? Je doet toch ook je kinderen niet weg? Daarom is het zo belangrijk dat we deze mensen steun kunnen bieden, zodat ze hun huisdieren kunnen houden.”

grote doos doneren voor mensen die in nood zitten. Zo wordt er eten, maar ook speelgoed gedoneerd. Wie het belangrijk vindt dat er overheidsteun komt voor de voedselbanken voor dieren, kan op www. petities.nl het item 'Steun aan dierenvoedselbanken' ondertekenen. Tot nu toe deden 321 mensen dat. Niet echt veel, maar je moet maar net weten dat zo'n petitie bestaat.

Zelf iets doen? De Stichting Animal Rescue Nederland voorziet niet alleen in voedsel, maar ook in andere behoeften. Ze helpen bijvoorbeeld door gratis nagels van huisdieren te knippen, of door het kosteloos wieken van vleugels, door vlooienbehandeling, ontwormen, wondverzorging, het toedienen van medicatie en geven van voorlichting. (info@lagulalupis.eu). Zelf iets doen? Geld en voedsel zijn natuurlijk altijd nodig. Op de site www.inzamelbankvoordieren.nl vind je meer informatie. Zo is het bijvoorbeeld mogelijk om plastic doppen in te zamelen of je oude mobiel te doneren. Geld overmaken kan naar: NL84INGB0008594163.

Petitie In Den Haag voorziet de voedselbank van Wijkorganisatie Moerwijk in deze behoefte. Degenen die daar voor zichzelf een maaltijdpakket halen, kunnen op verzoek ook een pakketje voor hun huisdier meekrijgen. Deze steun wordt georganiseerd door Dierenopvang Het

FILMS door: Rob Tuinstra

Puncture

Los Ultimos Dias

Regisseur: Adam en Mark Kassan Met: Chris Evans, Michael Biehn en Vinessa Shaw

Regisseur: David en Alex Pastor Met: Leticia Dolera, Marta Etura en Quim Gutiérrez

Wanneer verpleegster Vicky (Vinessa Shaw) via een ongeluk door een besmette naald van een drugsgebruiker met het AIDS-virus besmet raakt, lijkt haar toekomst voorbij. Hemeltergend, vooral ook omdat dit tragische incident voorkomen had kunnen worden. Want ziekenhuizen zouden door het gebruik van een iets duurdere injectienaald dat soort ongelukken kunnen voorkomen. Maar corruptie en blinde geldzucht houden dat tegen. De jonge advocaat Mike Weiss (Chris Evans) gaat op onderzoek uit en ontdekt een stinkende beerput. Maar zelf is hij niet van onbesproken gedrag, vooral door zijn eigen risicovolle drugsgebruik… Puncture is een uistekende dramaﬁlm, die ook nog eens gebaseerd is op ware gebeurtenissen.

Het leven gaat zo zijn gangetje in Barcelona. Het jonge stel Marc en Julia worstelt met hun werk en inkomen, maar ze zijn toch gelukkig. En wanneer Julia zwanger blijkt te zijn, is ze dolblij. Marc moet aan dat hele idee van een gezinnetje even wennen, dus loopt het uit op een ﬁkse woordenwisseling. Bleef het daar maar bij, want nadat de deur kwaad dichtgeslagen is loopt de boel totaal uit de hand in Barcelona. Op het werk van Marc zie je de eerste sympromen. Mensen durven of kunnen simpelweg niet meer de straat op. What the fuck is er aan de hand? De broers Pastor hebben er met een beperkt budget een prima End Of The World As We Know It ﬁlm van gemaakt. Het einde wordt her en der bekritiseerd, maar ik heb er wel vrede mee.

Snabba Cash III

Captain Phillips

Regisseur: Jens Jonsson Met: Matias Varela, Dejan Cukic, Malin Buska

Regisseur: Paul Greengrass Met: Tom Hanks, Barkhad Abdi, Barkhad Abdirahman

Jens Lapidus schreef een aantal jaren geleden een prachtige trilogie over de onderwereld in Stockholm. Radovan is een Servische godfather die leiding geeft aan een keihard misdaadsyndicaat. Jorge is van Chileense afkomst en verzeilt steeds dieper in de criminaliteit. JW is een Zweedse jongen die heel goed is in het witwassen van criminele winsten. Inmiddels zijn alledrie boeken verfilmd. De eerste twee delen waren prima, het laatste deel valt een beetje tegen. Om de film te begrijpen moet je echt de eerdere delen gezien hebben, want voor een newby is er vooral in de eerste helft van de film geen touw aan vast te knopen. Maar na die warrige introductie wordt de apotheose wel sterk in beeld gebracht. Dat bevredigende einde levert uiteindelijk de drie sterren op.

Tom Hanks is een Amerikaanse kapitein die een gigantsich containerschip langs de Afrikaanse kust moet navigeren. Zijn route gaat langs Somalië, en dat doet de alarmbellen bij Phillips rinkelen, want dat is een bekend piratengebied. Zijn bemanning neemt die dreiging minder serieus. Onterecht, want al bijna direct gaat het goed mis als piraten achter deze potentieel lucratieve prooi aangaan. Verbazingwekkend genoeg kreeg deze film wereldwijd enorm positieve kritieken. Dan buig ik mijn hoofd deemoedig, want persoonlijk vond ik deze film niet meer dan middelmatig. Pluspunt was wel dat regisseur Greengrass haarfijn laat zien hoe een viertal qatkauwende Somaliërs met minimale middelen zoveel weet te bereiken. Bijna, dus…

Column

C-man

Haar maakt gek Maanden geleden was ik in een kringloopwinkel een prachtig herenpruikje tegengekomen. Hoewel ik helemaal geen verstand heb van pruiken zag ik direct dat het een serieuze pruik was, niet zo'n felgekleurd nylon vluggertje uit de feestwinkel.

Het geval leek voor mijn buitensporig grote hoofd te zijn gemaakt. Toen ik mezelf met de pruik in de spiegel zag schrok ik me rot.

gerigheid was geen onverdeeld genoegen, wat alles te maken had met overdadig alcoholgebruik. Of was er meer aan de hand?

zich kroelend tegen me aanvleiend. Waar de fok kwam dit allemaal opeens vandaan? Wat gebeurde hier? Ik zweer je, het was

Ik besloot mijn nieuwe uiterlijk te gebruiken om ook een nieuwe identiteit aan te nemen. De gelijkenis met Ruigoord-veteraan Hans Plomp, in mijn schooltijd een soort idool voor me, was verbluffend. Ik wás gewoon Hans Plomp, al leek ik dan een veel jongere versie. De 2 euro die het haarstuk moest opbrengen was beslist een verantwoorde investering. Ooit zou het perfecte moment zich aandienen om de pruik op te zetten.

Incognito Gisteravond was het zover. Een vriendin vierde haar verjaardag in de pastorie van Ruigoord. En laat het nou net Hans Plomp zijn met wie ze sinds enkele maanden stevige verkering heeft. Het effect van mijn bepruikte entree op de gasten was aanvankelijk subtiel. Pas toen vrienden me meerdere keren zonder groeten passeerden besefte ik dat ik volslagen incognito was. Bekenden keken me schaapachtig aan zonder een spoor van herkenning. Pas als ik me voorstelde viel het kwartje. Ik besloot mijn nieuwe uiterlijk te gebruiken om ook een nieuwe identiteit aan te nemen. Aan onbekenden stelde ik me voor als Piet Plomp, de verloren gewaande broer van Hans, iets wat iedere aangesprokene klakkeloos voor zoete koek aannam. Hans hielp een handje door te onthullen dat ik de enige homo in het gezin Plomp was. Om onze streng christelijke ouders te sparen had ik lange tijd in het buitenland gewoond.

No way dat ik zou ingaan op de avances van dronken vrouwen. Niet dat zoiets me ooit eerder was overkomen, realiseerde ik toen een van de dames haar tong mijn mond in wurmde. Ik weerde me kranig en wist het kronkelende schepsel weg te werken. Na elke mislukte toenaderingspoging vlinderden de Ellies richting bar, om even later met een gevuld glas terug te keren en steeds intiemer mijn deugdzaamheid te belegeren. Daar was Ellie 2 weer, die me ditmaal zonder omhaal in mijn kruis greep.

die pruik. Die nacht vlijde ik mijn nieuwe identiteit liefdevol in een lauw badje Biotex. Die pruik kon wel eens mijn beste nieuwe vriend worden.

Biotex Terwijl beide Ellies een uur later uitgeteld op een bank waren begonnen hun roes uit te slapen, werd ik beslopen door Annabel, bij wie ik al jaren vriendschappelijk over de vloer kom. Een prachtige vrouw, maar op de een of andere manier ontbrak het aan de dierlijke chemie die nodig is om het beest te laten ontwaken. Of ze vannacht bij mij op de bank mocht komen slapen, kirde ze dubbelzinnig in mijn oor,

Ellie Twee best lekkere dames, toevallig allebei Ellie geheten, waren niet van me weg te slaan. Hun steeds voortvarender opdrin-

Advertentie index

Agra-Wool International

Handelsonderneming Emmen

Ahura

13-14-15-16

Handelsonderneming Rimo

13-14-15-16

All Round Supply

13-14-15-16

Hennep Huis Het

13-14-15-16

Amsterdam Seed Center

Hydroland

13-14-15-16

Apollyon

Indoor Flowers

13-14-15-16

Apollyon

13-14-15-16

Indoor Gardening Europe

13-14-15-16

Indoor Gardens

13-14-15-16

Keldertje 't

13-14-15-16

Atami

ATK Agratrading

Autoverhuur Deventer

13-14-15-16

Ketama Trading

13-14-15-16

Big Supplies

Kroon de

13-14-15-16

Bio Ibo / G-Power

Let it Go

13-14-15-16

Bunkertje 't

Nature's Secrets

13-14-15-16

Canna

Notos

13-14-15-16

Onze Zwarte Parel

13-14-15-16

Cannabis Bevrijdingsdag Cannabis Gift Shop

13-14-15-16

Paradise Seeds

Coffeeshop Missouri

60-61

Pascha

Cremers coffeeshop

60-61

Plagron

Dizzy Duck Dizzy Duck Seeds

60-61 13-14-15-16 4

Polderweg de

13-14-15-16

60-61

Pro-Line Plus

13-14-15-16

DLH Trading

13-14-15-16

Roxy

Dr. Greenthumb

13-14-15-16

Royal Queen Seeds

Dutch Passion Seed Company E.U. Grow

60-61 13-14-15-16

Elixer

60-61 60-61

Rozentuin de

13-14-15-16

Seed Company the

13-14-15-16

Sensi Seeds

Extra Tuin

13-14-15-16

Senzimilla Seeds

60-61

Gewoon Beveiliging

13-14-15-16

Serious Seeds

60-61

Gieter de

13-14-15-16

Snail

Gout

60-61

Thc

25 35

Groene Parel de

13-14-15-16

Top Vision

Grow Expert

13-14-15-16

TuinCentrum Noortdorp

Growfellas

13-14-15-16

Upstairs

Growline

13-14-15-16

WG Trade

H.T.C. Home & Tuin Centrum

13-14-15-16

Zamnesia

Hacas

13-14-15-16 73 13-14-15-16 9

colofon Highlife magazine Is een uitgave van:

Aan dit nummer werkten mee:

Discover Publisher BV, Postbus 362, 5460 AJ, Veghel, Telefoon: 073-5498112, Fax: 073-5479732 E-mail: info@highlife.nl

André Beckers, Marian Henderson, Nicole Maalsté, Karel Michiels, Michiel Panhuysen, Jan Sennema, Arjan van Sorge, Peter van Sparrentak, Mike de Leede, Feije Wieringa, en vele anderen.

Hoofdredacteur: Rob Tuinstra

Redactie-adres: Postbus 6024, 1005 EA Amsterdam, redactie@highlife.nl Advertenties: Nancy en Daisy Drukwerkbegeleiding: Friends Support Drukkerij: Senefelder Misset, Doetinchem

B’CUZZ

ATA

ROOTBASTIC

NICS ATA ORGA

BIO-BLOOMBASTIC

BLOOMBA

STIC

I ATAM SUBSTRATES

INFO @ ATAMI.COM WWW.ATAMI.COM TEL.: 0031(0)73 522 32 56 FAX: 0031(0)73 521 32 59

GET BOOSTED WITH MR. OR MRS. BOOST Like us on

facebook.com/GetboostedNL www.canna.nl

High Life NL 14-05

Articles inside

C-Man

Grabbelton

Voedselbank voor dieren

Leven na de dood

Games

Muurmag gaat over street art

Review Apollyon

Maffe uitvindingen

België: Legalize It

Samaris: IJslandse mystiek

Marokko praat met wietboeren

High Gadgets

Urban Girls van Howard Huang

Ivan Wolffers over cannabis en meer

High, Low & Dirty

World Press Photo in Amsterdam

Sex + Drugs = Sex Party

Russel Brand: Cannabis legaliseren

Rico & A.R.T. maken Irie album

André Beckers

Thijs Lansbergen: Inspiratie uit rasta

VOC Logboek

Nicole Maalsté

“Haal cannabis van dopinglijst”

Natasja Alers, alias DJ Trish Trash

Brievenrubriek

Flash