Blowen in Antwerpen: 450 euro boete

In Antwerpen zijn begin januari de eerste blowers veroordeeld sinds burgemeester Bart De Wever zijn War on Drugs aankondigde. 450 euro boete alstublieft.

Door: Karel Michiels

Volgens de 'ministeriële richtlijn' van 2005 mogen wij Belgen tot 3 gram cannabis op zak hebben. Behalve in Antwerpen, waar het plaatselijke stamhoofd zijn kans schoon ziet om een komaf te maken met een persoonlijke frustratie. Bart De Wever is echt het type mens dat een fysieke afkeer heeft van drugs, en daar ook geen geheim van maakt. In de Oudejaarsnacht trok hij op met een politiepatrouille, wat volgende onsterfelijke quote opleverde: 'Ik zag de gesel van drugs. We hebben een man afgevoerd die volledig stoned was.' Eén man! Tussen 21 en 6 uur! In heel Antwerpen! De gesel van de drugs! Volledig stoned! Er werden

die nacht volgens de krant ook nog een 'vandaal' en een 'dronken Nederlander' opgepakt. 'Ik ben echt zwaar onder de indruk,' zei De Wever

En dan moest het heftigste nog komen. Op de ijspiste weerklonk plots... Arabische muziek! 'Met de terreurdreiging in het achterhoofd was het toch even een speciaal moment. De beveiligingsagent had blijkbaar per ongeluk deze muziek opgezet.'

Frustratie

Als je betrapt wordt met wiet of hasj

krijg je eerst een minnelijke schikking voorgelegd van 75 euro (150 euro voor hard drugs). 24 mensen weigerden en moesten voor de rechter verschijnen. Ze kregen allemaal een boete van 450 euro (900 voor hard drugs, alsof dat geld ooit geïnd zou kunnen worden). Duw ze nog maar wat dieper in de shit, dat is de enige boodschap van zo'n uitspraak. Het openbaar ministerie stapt vrolijk mee in deze farce en heeft intussen alweer verschillende nieuwe dossiers behandeld. Ook daar veel frustratie waarschijnlijk.

Potheads

Wel grappig overigens dat het de liberalen zijn die het thema weer op tafel gooien. Hun boegbeeld (en huidige burgemeester van Kortrijk) Vincent van Quickenborne startte zijn politieke carrière destijds met een campagne die beloofde dat hij - indien verkozen - een joint zou opsteken in de senaat (eerste kamer). Dat heeft hij nooit gedaan natuurlijk, maar Q (voor de vrienden) heeft het onderwerp zo wel bespreekbaar gemaakt in de Belgische politiek en is achter de schermen een belangrijke gids en adviseur van de liberale

jongeren. Die dragen hem op handen als voormalige minister van economie, maar ook als de politicus die Twitter heeft geïntroduceerd in onze politiek, en zich sterk maakt voor een versnelde uitbouw van de digitale samenleving. Zoals alle potheads die ons de voorbije 40 jaar het computertijdperk en de sociale media hebben binnengeloodst. Probeer dat maar eens uit te leggen aan Bart De Wever.

Bart De Wever is echt het type mens dat een fysieke afkeer heeft van drugs, en daar ook geen geheim van maakt.

Blind

Je kunt erom lachen (wat op Facebook ook uitgebreid gebeurd is), je zou De Wever kunnen negeren (wat ook veel mensen aanraden), maar deze man is dus wel de baas in de grootste stad van Vlaanderen, voert daar een autoritair beleid dat soms zelfs ingaat tegen de nationale wetgeving, en dreigt straks met zijn partij zowel in de Vlaamse als de Belgische regering een onomkeerbare factor te worden. Ik heb hem al vaak het voordeel van de twijfel gegund, ga zo weinig mogelijk mee in gratuite De Wever-bashing, maar ik begin me zo stilaan wel ongerust te maken. Hoe kan zo'n intelligente figuur (want dat is hij wel degelijk) zo blind zijn voor de realiteit, zo weinig voeling hebben met gewone mensen, zo verkrampt reageren op maatschappelijke fenomenen die elders al lang aanvaard zijn? Bart De Wever kent blijkbaar niemand die al eens een jointje rookt en heeft nog nooit ergens Arabische muziek gehoord. Het zegt genoeg over zijn verbondenheid met de stad die hij bestuurt en waar hij naar eigen zeggen het beste mee voor heeft.

Referendum?

Kan de NV-A van Bart De Wever, en daarmee ook de dreigende War on Drugs, nog gestopt worden? De liberale en socialistische jongeren stellen een referendum voor. Slecht plan, volgens mij. Als het over drugs gaat, is minstens de helft van de Vlamingen even hysterisch als De Wever. Zelfs de zelfverklaarde progressieven van Groen koesteren nog vaak een soort intellectualistische minachting voor wiet. Geef hen maar een abdijbier en een paar flessen wijn. In dat opzicht verschillen die groene jongens niet van het Belgische establishment.