Mediwiet
Nelleke heeft geen epileptische aanvallen meer Door: Wernard Bruining
Nelleke is ten tijde van het interview 22 jaar. Ik ontmoet haar op de Cannabis Bevrijdingsdag in Amsterdam. Nelleke: “Ik kreeg vorig jaar een zware aanval. Na een bezoek aan mijn huisarts kreeg ik een onderzoek met als diagnose epilepsie. Toen vielen allerlei dingen die ik al sinds mijn jeugd heb op zijn plaats.” Ze vervolgt: “Toen ik 12 was heb ik een grote aanval gehad. We zijn er toen niet verder mee bezig gegaan om te kijken wat het nou echt was. Maar ja, ik kreeg soms
cannabis. Jointjes roken en zo. Nou, de eerste was niet zo best, dat ging helemaal mis. Dat was veel te veel. Ik was te enthousiast, maar dat heeft me niet echt gestopt of zo,
alleen maar dat. Ik ben nu veel rustiger, kan echt over dingen na gaan denken. Als ik op school zit en ik voel me slecht of heel erg moe, dan neem ik een druppel en dan komt alle informatie van school niet meer zo op me af. De olie heeft voor mij echt een positief effect, ik ben er nu anderhalve maand mee bezig, dus ik kan wel beoorde-
Ik vergelijk mijn hoofd wel met een omgevallen boekenkast, waar alles over elkaar heen ligt. gekke dingen in mijn kop, déjà vu’s en zo. Daarmee bedoel ik dat ik dingen dan twee keer zag. Dan stond ik af te wassen en dan herinnerde ik me dingen van de avond daarvoor toen ik daar ook al stond, en was het net gisteren. Dat was af en toe best wel eng. Dan werd alles helemaal zwart, werd ik draaierig en daarna was ik dan heel erg moe. Mijn ouders hebben dat nooit nagetrokken en toen ik mijn vriend kreeg is dat ook weggezakt, dat kwam vast door de liefde en zo!”
Toch weer last “Toen kreeg ik toch weer last dat ik heel veel dingetjes kwijtraakte. Als ik dan met iemand in gesprek was, trad er een soort knipperlichteffect op, dat ik stukjes van het gesprek kwijt was. Dan wist ik niet meer waar we over spraken. En ja, zoiets is met examens best wel lastig, dan moet je praten en dan moest ik telkens vragen wat ze nou net tegen me gezegd hadden. Uiteindelijk heb ik toen die hele zware aanval gehad. Ik moest werken en had al een hele slechte nacht gehad. Ze hadden me de dag ervoor verteld dat ik alles op mijn werk voortaan alleen moest opruimen en dat gaf mij heel veel stress. Na die aanval is mijn vriend gaan lezen op internet en zijn we gaan experimenteren met
58
ik ben gewoon lekker doorgegaan. Tot mijn vriend zei, kijk, er is ook een boek over mediwietolie, zullen we dat eens proberen? We kregen een proefpipetje en daarmee zijn we gaan experimenteren; 3 druppels, 4 druppels, maar dat was net iets teveel.”
Alles op zijn plaats “Maar op een gegeven moment werd alles rustiger. Ik vergelijk mijn hoofd wel met een omgevallen boekenkast, waar alles over elkaar heen ligt. En dat begint nu een beetje op te ruimen. Dus ik denk nu eerst na en ik loop niet hysterisch door het huis heen. Ik was een beetje druk, niet weten wat je doen moet. Ongestructureerd door het huis lopen; oh, ik moet dit nog doen, oh, ik moet dat nog doen. Verder deed ik niet veel bijzonders,
len wat het voor me doet. Ik gebruik een druppel ’s ochtends als ik opsta rond een uur of half zeven. Op een gegeven moment was het pipetje bijna leeg. Ik was er zuinig mee en dacht, dan neem ik het een tijdje niet, dan weet ik gelijk wat het voor me doet. Nou, ik kreeg weer flibbers en begon weer gek te doen. Ik zag weer lichtflitsen en aura’s. Die flibbers zijn net migraine, die lichtwormpjes die je dan ziet. Ik dacht, dat wil ik niet meer, nam twee druppels en na tien tot vijftien minuten was het weer weg!”
Medicijnen en agressie Haar vriend vult aan: “Het begint met die flibbers, die gaan vooraf aan aanvallen. De huisarts kon er weinig mee en zag er ook
