High Life NL 12-07 by SoftSecrets

#07-2012 GRATIS

opinie en lifestyle magazine voor growers en blowers

Cannabis Bevrijdingsdag Duizenden blowers bijeen tegen wietpas

Whores’ Glory Aanklacht tegen seksindustrie

Zwart Licht

“We gaan weer knallen”

Urgente boodschap Het was alweer de vierde editie van de Cannabis Bevrijdingsdag, die op 17 juni in het Amsterdamse Westerpark plaats vond. Maar dit jaar was de boodschap nog urgenter dan voorgaande jaren, want het rampkabinet Rutte heeft met de invoering van de wietpas op slinkse wijze bijna een eind aan het Nederlandse gedoogbeleid gemaakt.

De coffeeshop, die er voor zorgde dat elke blower op een veilige en relaxte manier aan zijn jointje kon komen, wordt niet open en bloot meteen per wet verboden, maar de coffeeshop wordt veel langzamer de nek omgedraaid. Veel blowers in het zuiden weigeren om zich te laten registreren, waardoor de zuidelijke coffeeshops soms tot 90% van hun omzet zien verdwijnen. Straatdealers verkopen voor de deur van coffeeshops hun eigen waar, die na-

Opstelten creëert hiermee eigenhandig zijn eigen legertje straatdealers. Gefeliciteerd VVD, met jullie zo slimme beleid. Ondertussen beseffen ook steeds meer blowers boven de rivieren in Wietpasvrij Nederland wat hun boven het hoofd hangt. Registratie of anders weer op straat kopen. Het protest groeit, zoals ook op de Cannabis Bevrijdingsdag bleek. De cof-

De eerste berichten over ‘turf wars’ circuleren al. In Roermond strijden verschillende bendes om de lucratieve straathandel. tuurlijk veel goedkoper is. Immers, coffeeshops zijn belastingplichtig (zo werkt Vadertje Staat natuurlijk wel), hebben huisvestingskosten en moeten personeelsleden betalen. Dat hoeft een straatdealer niet, dus lekker goedkoop scoren bij zo’n scooterboy of wiettaxi. Totdat op een gegeven moment echt alle coffeeshops failliet zijn en de deuren hebben gesloten. Als de straatdealers dan het monopoly hebben, gaan de prijzen vanzelf weer omhoog. De eerste berichten over ‘turf wars’ circuleren al. In Roermond strijden verschillende bendes om de lucratieve straathandel. Uit Eindhoven komen berichten dat jongerenwerkers de jeugd verliezen. Alle projecten om kwetsbare jongeren uit de criminaliteit te houden zijn plotseling nutteloos geworden. Waar 14-jarigen vroeger nog wel te porren waren voor een baantje als vakkenvuller in een supermarkt, is dat nu niet meer het geval. Het is immers veel makkelijker geld verdienen met wiet op straat verkopen, en stoerder ook. Minister Ivo

feeshops in Groningen hielden deze dag de deuren gesloten, een mooi staaltje van solidariteit, net zoals eerder ook al de shops in Haarlem actief hun collega’s in het zuiden steunden. Ben je echter coffeeshophouder met een VVD-er als burgemeester, dan heb je pech. De VVD is immers de bedenker en uitvoerder van de wietpas, dus blijven ze er in geloven, al ziet de rest van de wereld dat het averechts werkt. VVD-burgemeester Arno Brok van Dordrecht, waarschijnlijk net zo ambitieus als zijn collega Onno Hoes van Maastricht, wil de wietpas in zijn stad nu ook vervroegd invoeren. Dat gaat nog druk worden in de omringende gemeenten, waar nog wietpasvrije shops te vinden. Maar daar heeft Brok geen problemen mee, hij volgt netjes de ridicule VVD-partijlijn. Op 12 september zal ’s avonds duidelijk worden hoe het met ons gedoogbeleid verder gaat. Wint rechts de verkiezingen voor de Tweede Kamer, dan wordt de cannabisbranche steeds verder de nek omgedraaid. Dat staat vast. Wint links de verkiezingen, dan zal de rest van Nederland waarschijnlijk nooit de ellende van de wietpas meemaken, en wordt die maatregel weer teruggedraaid. Maar het zal er wel op uitdraaien dat er een coalitie moet worden gevormd tussen beide politieke blokken. En dan is het maar de vraag in hoeverre het gedoogbeleid wel of niet een toekomst in Nederland is gegund. Rob Tuinstra

Voorwoord van de uitgever De Nederlandse overheid voert een liberaal beleid t.a.v. cannabis. Het gebruik van cannabis wordt in de Nederlandse Opiumwet niet strafbaar gesteld. Vele gemeenten gedogen coffeeshops van waaruit hasj en wiet worden verhandeld. Met het gedogen van deze coffeeshops heeft de overheid een goede scheiding van de drugsmarkten weten te bereiken. Zo’n één miljoen blowers weten de weg naar de coffeeshop te vinden of voorzien d.m.v. kleinschalige hennepteelt in hun eigen gebruik. De cannabisconsument is de samenleving op geen enkele wijze tot last. Hij wordt in ons land dan ook terecht niet als een crimineel behandeld. Sommige politici en vertegenwoordigers van het openbaar bestuur zijn groot voorstander van het legaliseren van cannabis. Aan legalisatie gaat gewoonlijk een lange periode van normalisatie vooraf. De uitgever hoopt middels het blad ‘Highlife’ het publiek te informeren en hiermee een positieve bijdrage te leveren aan de normalisatie van cannabis. In zijn blad geeft hij zowel voor- als tegenstanders van cannabis de ruimte hun mening te ventileren. Dit betekent niet dat de uitgever het met de inhoud van alle artikelen of advertenties eens is. De uitgever distantieert zich uitdrukkelijk van gepubliceerde uitlatingen of afbeeldingen die de indruk wekken dat er reclame wordt gemaakt voor het gebruik of productie van cannabis. Niets uit deze uitgave mag op welke wijze dan ook vermenigvuldigd of overgenomen worden zonder voorafgaande toestemming van de uitgever en de andere auteursrechthebbenden. De uitgever kan niet aansprakelijk worden gesteld voor de inhoud en/of de doelstelling van de advertenties. De redactie neemt geen enkele verantwoording voor ongevraagde inzendingen.

INDEX

07 12

FEATURES: Zwart Licht 3D Streetpainting Cannabis Bevrijdingsdag Whores’ Glory Katzenjammer Meer wiet per plant? Guerilla Gardening Survival op de Veluwe Dieren als kunstobject 50 jaar Rolling Stones België blowt door De duistere kant van Gillian Flynn

20 26 30 34 38 43 52 54 63 66 70 74

KWEEK: Product Flash Elektroshock als groeibooster Jack Herer Haze

11 48 51 77

RUBRIEKEN: Flash Nicole Maalsté André Beckers C-Man High Weirdness Brievenrubriek Suicide Girl High Gadgets Muziek terwijl u blowt Afscheid van een held? Spannende boeken Games De eerste keer Grabbelton

6 8 10 16 17 18 40 46 50 62 72 76 79 80

EN VERDER:

Oorlog in Maastricht Stelling: Hennepbrood Wietpas levensgevaarlijk Logboek VOC Autisten leven op met cannabis Exploitation Movieposters

19 24 42 58 71 81

En nog veel meer...

“Onze vrijheden liggen

FLASH

onder vuur” Vele jaren lang was het D66-kamerlid Boris van der Ham een politicus die zich inzette voor de acceptatie van cannabis. Onlangs nam hij afscheid van politiek Den Haag. Maar niet nadat hij zijn boek ‘De Vrije Moraal – Seks, drank en drugs in de Tweede Kamer’ presenteerde. Het boek is een vurig pleidooi voor het verdedigen, maar ook onderhouden van onze vrijheden. Nederland stond ooit bekend als vrijplaats voor seks, drugs and rock-'n-roll. Maar is dat imago nu nog terecht? Van der Ham: “Veel van onze vrijheden hebben we te lang voor lief genomen. Ze liggen nu onder vuur. Om ze goed te kunnen verdedigen, moeten we beter weten hoe en waarom ze zijn ontstaan.” In het komende nummer meer over De Vrije Moraal.

Guerilla Seed Bombs Met alle wetten en regeltjes in dit land is het logisch dat steeds meer mensen overgaan tot burgerlijke ongehoorzaamheid. Zo wordt steeds meer aan Guerilla Gardening gedaan, en niet alleen door wietkwekers. Vanaf pagina 52 zien jullie hoe dat in zijn werk gaat. In Amerika doen ze trouwens al langer aan Guerilla Gardening. Daar zijn zelfs automaten, waar je speciale Guerilla Seed Bombs kunt kopen. Zo’n bom bestaat uit een kluit aarde met zaadjes erin. Zelfs de meest principiële paciﬁsten houden van dit soort ‘groene’ bommen.

Dordrecht ook aan de wietpas? Je zal maar de pech hebben dat je in een stad woont waar een VVD-er burgemeester is. Want zoals bekend zijn het leden van deze ooit liberale partij die ziende blind zijn, en nog steeds volhouden dat de wietpas een succes is. Burgemeester Arno Brok van Dordrecht is ook al zo’n fan van de wietpas. Hij wil dat onding zelfs al per 1 juli in laten gaan in zijn gemeente, uit angst voor overlast van zuidelijke blowers. Nog een keer dan. Hallo VVD-politici, die wietpas was toch bedoeld om de overlast te verminderen! Wees nu eens verstandig en geeft toe dat dit een van de grootste politieke faalprojecten van de laatste tien jaar is!

Overlast Venlo neemt toe Na de invoering van de wietpas is ook in Venlo de drugsoverlast sterk toegenomen. Dat maakte de lokale PvdA-afdeling bekend op grond van het aantal reacties dat ze kregen op een meldpunt over de toegenomen onrust in de Limburgse stad. Bij dat meldpunt kwamen sinds 7 mei 180 signalen van drugsoverlast binnen. De straathandel is aanzienlijk is toegenomen, en dat leidt tot veel extra verkeer, claxonnerende auto's en scooters, geschreeuw en een agressieve bejegening op straat. Hierdoor is het gevoel van onveiligheid in Venlo sterk gegroeid.

N H

groeistimulator

NR R

AUXINE verbetert de prestatie van productie gewassen, zowel voor landbouw, tuinbouw en sierteelt. AUXINE versterkt de groei van planten op wortel-, vegetatief- en generatief niveau. AUXINE wordt gemaakt van plantaardig materiaal en is niet belastend voor gezondheid of milieu. AUXINE verbetert resistentie tegen stress en vergroot de oogst (> 20%) Gebruik AUXINE naast het normale bemestingsprogramma. AUXINE wordt als bladbemesting toegepast en kan worden gemengd met bestrijdingsmiddelen. U vindt AUXINE in het winkeldisplay! Distributeurs gezocht Verkrijgbaar bij de Growshops

info@auxine.eu | Postbus 177 | 1270 AD | Huizen Tel/Fax 035-5234354 | www.auxine.eu

Column

Nicole Maalsté

‘Rotjongens’ Een Marokkaanse jongere komt op een scooter aanscheuren. Je mag achterop. “Sla je armen stevig om mij heen”. Onderweg vraagt hij of het de eerste keer is dat je achterop een scooter zit. Je vertelt over vakanties in Thailand, waar de scooter als taxi fungeert. De jongen vertelt dat hij binnenkort ook weer naar Thailand gaat: “Lekker chillen”.

Onderweg wijst hij naar een ﬂat met schotelantennes. “Daar woon ik samen met mijn vader, moeder, twee zusjes en drie broertjes”. Hij brengt je naar het huis van Truus, waar je op zolder een indringende scène meemaakt.

Groot succes Een korte scène uit de wijksafari, een voorstelling die onlangs in het Amsterdamse Slotermeer plaatsvond. Tijdens de vier uur durende voorstelling doorkruiste het publiek op de scooter, in een verbouwde stadsbus en te voet, in kleine groepjes het Amsterdamse Slotermeer. De ‘wijksafarigangers’ maakten zo kennis met acht bewoners van Slotermeer, die hun deuren openden en met eten en verhalen inkijkjes in hun levens boden. Afsluitend kwamen alle ‘safariërs’ bij elkaar op Plein ’40-’45, waar twaalf voormalige ‘rotjongens’, die nog niet zo lang geleden het plein terroriseerden, hun scooters gracieus lieten zwie-

mogen meegenieten van het spektakel. Zij zijn, zonder ervoor te hoeven betalen, getuige van verrassende taferelen waarvan zij voorheen het bestaan niet konden vermoeden. Hier is sprake van een groot logistiek avontuur op de scooter. Een groot verschil met het spektakel in Slotermeer, is dat de scooteractiviteiten in Brabant en Limburg bij bewoners vooral gevoelens van onveiligheid en angst veroorzaken.

Illegale straathandel Straathoekwerkers zien jongeren die zij met moeite in het gareel hadden gekregen massaal overstappen op de illegale straathandel. Logisch, want dat is veel lucratiever dan vakken vullen bij een supermarkt. Voor 14-jarigen is de keuze dan snel gemaakt. Met tientallen tegelijk belanden ze in de handen van gerafﬁneerde drugshandelaren. Die bieden een groot aantal blowers, die zich niet willen of kunnen registreren, via een snel groeiend

Gratis samples Maar de meeste blowers hoor je niet klagen. Dat komt later waarschijnlijk. Als het te laat is. Vooralsnog leggen de nieuwe leveranciers hen op allerlei manieren in de watten. Ze ontvangen gratis samples en de wiet wordt thuis of op een andere plek

Straathoekwerkers zien jongeren die zij met moeite in het gareel hadden gekregen massaal overstappen op de illegale straathandel. ren in een choreograﬁe van Marco Gerris. Bijna 2000 mensen stapten achterop een scooter. Wegens groot succes zal de voorstelling volgend jaar naar Utrecht komen.

Heel gewoon Sinds 1 mei zijn vergelijkbare, maar choreograﬁsch minder doordachte taferelen in Maastricht, Roermond en Breda heel gewoon geworden. ‘Rotjongens’, al dan niet op scooters, domineren het straatbeeld. Het aardige is dat niet alleen de wijksafarideelnemers, maar ook alle bewoners

leger van jeugdige dealertjes tegenwoordig een aantrekkelijk alternatief voor de coffeeshop. Met lede ogen zien de zuidelijke coffeeshopondernemers hoe deze jonge, brutale gastjes in of net buiten hun zaak visitekaartjes uitdelen aan hun (voormalige) klanten. Jeugdigen die nooit iets met drugs te maken hebben gehad, worden op straat lastig gevallen door leeftijdgenoten die vragen of zij wiet willen kopen. En blowers die zich wel in een coffeeshop hebben laten registreren, klagen erover dat zij buiten voortdurend worden lastig gevallen door mensen die hun vragen om wiet voor hen te kopen.

afgeleverd. De wietkwaliteit is prima en de prijzen zijn een stuk lager dan in de shop. De vraag is natuurlijk hoe lang dit gaat duren. Als alle coffeeshops over een jaar gesloten zijn, valt er niks meer te kiezen en zullen illegale handelaren hun prijzen waarschijnlijk weer langzaam opschroeven. Nu houden de verschillende drugsbendes zich nog gedeisd omdat er extra politie-inzet is. Maar als die zo meteen weer weg is, zullen rivaliserende bendes hun plekje op de markt gaan opeisen. Dat wordt nog een prachtig spektakel. Dan gaat de échte wijksafari beginnen!

Staatswiet in Uruguay? De regering van Uruguay heeft plannen om cannabis te legaliseren. Goed nieuws, zou je zeggen, maar er schuilt een dikke adder in het gras. Want het plan is dat de verkoop van cannabis volledig in handen van de staat komt, en dat blowers zich zullen moeten registreren voordat ze deze staatswiet mogen kopen. De reacties op dit opzienbarende plan zijn wisselend. Internationale media wijzen erop dat Uruguay hiermee de eerste staat in de wereld is, die zelf cannabis gaat verkopen. Blowers in de hoofdstad Montevideo reageren sceptischer. Een van hen vertelde aan een Uruguayaanse krant: “Niemand van mijn vrienden die blowt zal zich laten registreren als cannabisgebruiker. Voor je het weet kom je in een of ander afkickprogramma, omdat de staat vindt dat je teveel blowt. Zelf ga ik me ook niet laten registreren, ik blijf mijn wiet wel op straat kopen.” Zo zie je maar weer, registratie van blowers in welke vorm dan ook is altijd een slecht idee.

Media kritischer over wietpas Steeds meer media komen met kritische berichten over de gevolgen van de invoering van de wietpas. In het Eindhovens Dagblad vertelden jongerenwerkers dat ze ‘hun jeugd’ niet meer in het gareel kunnen houden. Waar 14-jarigen vroeger wel te porren waren voor een baantje als vakkenvuller in de supermarkt, lopen ze nu liever wiet op straat te dealen, was de boodschap van verschillende jongerenwerkers. Ook wordt bericht over de schrikbarende toename van de zogenaamde wiettaxi’s in veel regio’s. Ondertussen blijven politici als de Maastrichtse burgemeester Onno Hoes beweren dat alles onder controle is…

FLASH Groningen moet gezellig blijven De Groningse nachtburgemeester Chris Garrit heeft zich onlangs ook tegen de wietpas uitgesproken. In een uitvoerig persbericht waarschuwt hij blowers zich niet te laten registreren: ‘Een ieder die dit wel doet, bekent hiermee dat hij/zij een crimineel is. Het kopen, bezitten en gebruiken is immers nog steeds bij wet verboden. Afgezien van deze onbegrijpelijke gang van zaken, ligt het voor de hand dat de opgeslagen wietpaslijsten tegen de bezitters gebruikt gaan worden. Een datakoppeling is immers snel gemaakt. Denk hierbij aan het CBR, de Belastingdienst, werkgevers, verzekeraars en justitie. Een wietpasbezitter kan hier grote nadelige gevolgen van ondervinden.’ Meer hierover op www.chrisgarrit.com

Vietnamezen in wietteelt Volgens het onderzoeksbureau Beke zijn steeds meer Vietnamezen actief in de wietteelt. Vooral in Brabant (omgeving Helmond) zouden veel Vietnamezen wiet telen. Gokschulden zouden de oorzaak van die activiteiten zijn. Toch spelen de Vietnamezen verder, anders dan in Duitsland, GrootBrittannië en Tsjechië, geen grote rol in de Nederlandse wietteelt. Het politie had om het onderzoek gevraagd na ‘alarmerende berichten over de rol van Vietnamese criminele organisaties in de cannabisteelt’.

Column

André Beckers

Bodemprocedure tegen wietpas Coffeeshophouders in Maastricht verzetten zich tegen de handhaving van het ingezetenencriterium en het besloten clubcriterium. Zij willen hun buitenlandse klanten niet gedwongen discrimineren en willen geen inbreuk maken op hun privacy door hen als cannabisgebruikers te registreren.

In een bestuursrechtelijke voorlopige voorziening bij de rechtbank te Maastricht heb

zich in alle rust over de materie kunnen buigen. Een bodemprocedure bij de rechtbank

vend laag dat de eisen worden afgezwakt. In veel gemeenten hoeven geen uittreksels meer te worden bewaard, maar blijven de coffeeshophouders wel verantwoordelijk voor juiste naleving van de gedoogcriteria. De coffeeshophouders verlangen dan vaker alleen

Als de rechter kritisch zijn werk doet, kan het huidige beleid naar mijn mening niet in stand blijven. ik onlangs geprobeerd de nieuwe criteria buiten werking te laten stellen. Dat is niet gelukt omdat de voorzieningenrechter oordeelde dat geen sprake was van een spoedeisend belang. Hij durfde het niet aan het nieuwe coffeeshopbeleid in zijn eentje als “voorshands evident onrechtmatig” aan te merken. Hij zei wel dat de criteria dwingen tot het beantwoorden van diverse principiële rechtsvragen.

Juridische duidelijkheid Het antwoord daarop moet worden gegeven in een bodemprocedure, zodat drie rechters

duurt gemiddeld één jaar en een hoger beroep bij de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State duurt ongeveer even lang. Dat betekent dat het twee jaar kan duren voordat we volstrekte juridische duidelijkheid hebben over de toelaatbaarheid van de wietpas. Dat kan allemaal veel sneller als de rechters overgaan tot versnelde behandeling. Daar bestaat naar mijn mening alle reden toe. Op dit moment zien we namelijk dat veel ingezetenen weigeren zich te laten registreren als lid van een coffeeshop. Zij vrezen voor aantasting van hun privacy. De overheid is naar buiten toe onvoldoende duidelijk. In Maastricht stelt de politie niet bevoegd te zijn de persoonsgegevens van leden van coffeeshops te controleren. Daar controleren gemeenteambtenaren de gedoogcriteria. In Tilburg niet, daar controleert de politie.

Weerstand is groot Niet alleen is onduidelijk wie mag controleren. Ook wat met de gecontroleerde gegevens gebeurt is onvoldoende duidelijk. Het bewijs van ingezetenenschap kun je als lid alleen aantonen door een uittreksel uit de gemeentelijke basisadministratie te tonen dat niet ouder is dan 4 weken. Degene die zich afvraagt of bij het aanvragen van een dergelijk uittreksel de privacy is gewaarborgd, adviseer ik een blik te werpen op de bijgevoegde foto die is genomen in het gemeentehuis van Tilburg. Inmiddels wordt duidelijk dat de weerstand tegen registratie erg groot is. Het aantal geregistreerde leden is zo bedroe-

een uittreksel van de houders van een buitenlands legitimatiebewijs.

Wetswijziging Het is de vraag of ze door deze aanpak de klanten weer terug naar de shop kunnen krijgen. De wiet die voor 1 mei 2012 in de coffeeshop €10 per gram kostte, koop je nu voor €6 op straat en is daar volop verkrijgbaar. Straatdealers betalen geen belastingen en dat maakt de handel aanzienlijk goedkoper. Wat dit beleid de overheid uiteindelijk zal kosten aan meer handhaving en minder belastingopbrengsten blijkt pas over enkele jaren. Over de mogelijke gevolgen voor de volksgezondheid en de openbare orde maak ik mij ernstig zorgen. Uiteindelijk zal de rechter de vraag moeten beantwoorden of de Opiumwet de wettelijke mogelijkheid biedt om via het coffeeshopbeleid nieuwe regels in het leven te roepen. De plicht om te discrimineren en te registreren kan naar mijn mening niet worden gebaseerd op de huidige Opiumwet. Daar is een wetswijziging voor nodig. Als de rechter kritisch zijn werk doet, kan het huidige beleid naar mijn mening uiteindelijk niet in stand blijven. Ondanks deze overtuiging hoop ik dat een nieuw kabinet de stekker uit de wietpas trekt voordat de rechter aan zijn eindoordeel toekomt. Mr Drs. André Beckers Advocaat te Maastricht www.beckersbergmans.nl

PRODUCTEN Bio o Boo omb bastic c Aang gezzien en het publ ubliek iek steeds vaker kiest voor or biologisch kweken, heeft Atami dit feit gecombineerd me ett de kwaliteit van Bloombas stic, wat als result ultaat a Bio Bloombastic oplevert. De ezze sterrk geco geconce n ntrreer e de or organi anisc sche stimulator is s in feite alle bloeiadditieven in 1, namelijk accelaeratorr, hardene ne er en e ﬂowe owerr enhancer. e Het is geschikt om toe e te voegen aan uw voedingswater vanaf de vierde bloe eiweek ek. Bio Bloombasttic c bestaat uit een cocktail van hoo oogwaardige biomineralen en biostimulatoren, met een basis sis van mola o sse es. Bo ovendien zijn er geen ballaststoffen n in verwerkt. Dit alles heeft een bijzonder goede uitw uit tw werking op de smaak en n de geur van het eindproduct. Naa ast s de uit uitste steken teken ke de smaakk zorgt Bio Bloombastic voor dikke, co compacte en zoetgeurende bloemen, en heeft het ee een enzymm matig ge werkking ng op verscheidene fronten. Kortom m, Bio Bloombastic heeft alle voordelen en extrra’’s van Bl Bloom oomba m astic, en dat dat gecombineerd met het organisch h kweken. Voo or mee eer in infor forrm rmatie,, ga g naar: www.atami.com

Legolize! Lego is allang niet meer het klassieke speelgoed dat ieder kind vroeg of laat kreeg voorgezet. Anno 2012 is het in plastic gegoten nostalgie waar grote kerels de gekste dingen van maken.

Je kunt het zo gek niet verzinnen, of er is wel een Lego-versie van te vinden. Van AK 47’s en Ferrari’s op ware grootte, tot schaalmodellen van wereldsteden en historische veldslagen. En in het verleden lieten we jullie in dit blad ook al eens kennismaken met een SM Lego-kelder. Je kon er dus op wachten dat ook cannabis eindelijk in Lego vereeuwigd zou worden, al heet het hier dan LAgo. The Known Gallery in Los Angeles liet eind mei onder het motto Legolize it! de resultaten van deze gekkigheid zien.

High Road niet ongrappig Wanneer films de bioscoop niet halen en direct als dvd’s worden uitgebracht, betekent dat niet automatisch dat het om een baggerfilm gaat. Soms is een film gewoon zo cult, dat uitbrengen in de bioscoop gewoon heel dom zou zijn. Dat lijkt op te gaan voor High Road, een hybride van een roadmovie en stonermovie. In deze film draait het om de twintiger Fitz, die uit zijn band stapt om wiet te gaan dealen, en zijn 16-jarige klant Jimmy. Beide jongens slaan op de vlucht, Fitz na een uit de hand gelopen deal, Jimmy omdat zijn vader hem naar de militaire academie dreigt te sturen. Het duo wordt achtervolgd door een niet al te snuggere privédetective die door Jimmy’s vader is ingehuurd. Ondanks de vele cliché’s is er zoveel chemie tussen de acteurs, dat deze stonermovie het aanzien beslist waard is en zelfs voor niet-blowers is te genieten.

FLASH Cannabis beschermt schizofrenen In een gezamenlijk project van de Zuid-Koreaanse Inje Universiteit en de Maryland School of Medicine werd het verband onderzocht tussen cannabisgebruik en de levensverwachting van 762 patiënten die leden aan schizofrenie en verwante aandoeningen. Bij dezelfde symptomen en gelijk antipsychotica-gebruik bleek het risico op overlijden bij marihuanagebruikende patiënten lager dan bij de groep die geen cannabis gebruikte. Dr. Lester Grinspoon, voorvechter van en autoriteit op het gebied van medicinale cannabis, reageerde nuchter op de onderzoeksresultaten. “Door de jaren heb ik geleerd afwachtend te reageren op de resultaten van één enkel onderzoek. Voor in juichen uit te barsten wacht ik liever af om te zien of deze bevindingen in verder onderzoek worden bevestigd.”

Whitney in pillen Mozaïek fröbelaar Jason Mecier, die eerder een portret van Snoop Dog uit joints en buds in elkaar plakte, heeft verontwaardiging gewekt met zijn meest recente werkstuk, een portret van Whitney Houston. De verrassing is er zo langzamerhand wel af, want net als voor de portretten van Michael Jackson en Amy Winhouse bestaat het gebruikte materiaal uit pillen. Smakeloos, vinden velen, maar ook is er kritiek omdat Whitneys favoriete dope crack was en haar dood als gevolg van een fatale combinatie van tranquilizers en alcohol vermoedelijk niet meer dan een tragische vergissing was.

Smoking Gun Dit shot uit de nieuwe videoclip Baby’s on Fire van de ZuidAfrikaanse rap-rave crew Die Antwoord laat er geen twijfel over bestaan waar dit zootje white trash zijn inspratie vandaan haalt. De scène geeft het begrip Smoking Gun een heel nieuwe betekenis.

Column

C-man

Primitieve mannetjesputterij We schrijven juni van het jaar des heren 1992. C-Man was afgereisd naar de VS om aldaar een door hem tijdens een taalcursus in het Spaanse Salamanca ontmoette yank te bezoeken. Maddison, zoals de man met het naar verluidde zwaarste lid van Salamanca heette, was erfgenaam van een rijke familie die een idyllisch gelegen ranch vlak buiten Austin, Texas, bezat.

We brachten er tezamen met enkele typisch Amerikaanse speknek-vrienden van Maddison een weekend door. Let’s shoot some tweety birds, klonk het, als het weer niet gelukt was de bij gebrek aan beter uit boven-

doen aan een kommetje melk, door landlord Maddison neergezet. Een schitterend gebouwd rank beest, ongeveer zo groot als een kleine herdershond. De buren hadden de ou-

vooral bob, maakten grote indruk. Ik ging op de grond liggen om het hemelgewelf te bewonderen. Het duurde niet lang of bob vlijde zich op mijn borst. Ze (het was een bitch) spinde als een huiskat, alleen was ze wel een kat ter grootte van een kleine herdershond en was ik mij er van bewust dat ze nog nooit eerder iemand zo dicht genaderd was. Ik bleef zo stijf als een plank liggen, mijn hart bonkte alsof de

ders en de rest van het nest doodgeschoten,

dood plannen met me had. Als dit dier kwaaie

Ik verstijfde nog verder, en dan bedoel ik ook DAAR, en de tranen sprongen me in de ogen. maatse bongs van acryl gesmoorde Mexicaanse dirtweed te scoren. Dan trokken de jongeheren uit pure cannabisfrustratie met geladen shotguns de periferie van de ranch in om alles wat vloog, zong en nesten bouwde voor de gein uit de lucht te schieten. Zo zag ik een handvol bosduiven halfdood en met betraande ogen door slecht gelukte schoten zieltogend in het woud creperen. Uiteraard keken de boys niet eens of en zo ja wat ze geraakt hadden. Beschaamd over mijn onvermogen de op zich niet eens onsympathieke jongeheren aan te spreken op hun gedrag, voelde ik me verplicht de stervende dieren uit hun lijden te verlossen. Dolle pret!

Krachtig hallucinogeen Een lichtpunt tussen al deze primitieve mannetjesputterij was de halftamme bobcat die zich regelmatig rond de ranch liet zien om, als niemand in de buurt was, zich tegoed te

waarna Maddison zich over het katje hadden ontfermd. Niemand was er ooit in geslaagd het geadopteerde beest dichter dan vijftien meter te naderen, zo wild was ze dan ook wel weer. Die nacht namen we een niet nader te noemen, maar bijzonder krachtig hallucinogeen. Het was volle maan. Ondanks de mystieke sferen die dit middel opwekt, bleven de heren over auto’s praten en met hun vuurwapens spelen.

zin had, kon ze met één haal van haar klauwen mijn gezicht er af scheuren. Toen begon de grote kat mijn gezicht te likken. Ik verstijfde nog verder, en dan bedoel ik ook DAAR, en de tranen sprongen me in de ogen. Nog steeds kan ik de ruwe, schuurpapierachtige tong van het magniﬁeke wilde beest over mijn gelaat voelen gaan. Ik denk niet dat ik ooit nog iets erotischers en aangrijpenders zal meemaken.

Maanovergoten prairie

Eenmaal thuisgekomen hoorde ik dat M. het beest met kogels doorzeefd op het terrein had aangetroffen. Nee, een C-Man mag niet huilen, ook toen al niet.

Ik voelde me plots erg alleen en besloot een wandeling over de maanovergoten prairie te maken. Na korte tijd werd ik een snorrend geluid gewaar. Het was de bobcat, die spinnend als een poesje een meter verder aan mijn zijde meewandelde. Kippenvel trok over mijn rug. Het pikzwarte uitspansel was gevuld met ziljoenen sterren. Het maanovergoten landschap, de geuren, de ruimte, de stilte, en

Ik wil maar zeggen, niemand kan beweren dat C-Man een kattenhater is. Toch lijkt het gevoel dat me overweldigt als ik vanmorgen de restanten van mijn prille buitenplanten terugvindt in een chaos van omgewoelde aarde en kattenstront in niets op de tere passie die ik twintig jaar geleden voelde. Plots voel ik me een Texaan. Where is my shotgun?

HIGH WEIRDNESS

Anticonceptie à la Francaise Niet zo radicaal als een afgehakte paardenkop in het bed van je vijand, maar toch is ook de boodschap van dit presentje niet mis te verstaan. Zeker niet als een overspelige echtgenoot hem in zijn postvak aantreft: de penisguillotine. Sinds Louis de Funès weten we dat er ook zoiets als Franse humor bestaat, dus helemaal uit te sluiten is het niet dat we dit artikel in Franse feestwinkels kunnen aantreffen – als de Fransen die er tenminste op na houden.

Baby te duur? Wie begint er nog aan gezinsuitbreiding als je je hypotheek niet eens kan betalen? Je kunt gerust stellen dat een economische crisis een puik voorbehoedmiddel is. Er gloort echter hoop aan de horizon. ACME Fertilization en Recycled Needles Ink verenigden hun krachten en broedden een briljant win-win concept uit voor wannabe ouders èn het noodlijdende bedrijfsleven. Al klinkt het idee om baby’s als levende reclameborden met bedrijfslogo’s te laten tatoeëren nu misschien als zieke toekomstmuziek, wedden.

Dood brood Wat is er toch mis met onze Kittiwat, is een vraag die regelmatig moet zijn opgekomen bij vader en moeder Unarrom. Oké, pa is bakker, en zijn artistieke aanleg moet hij van ma hebben. Maar om daarom broodjes te gaan bakken die sprekend lijken op afgehakte hoofden en ledematen is toch lichtelijk verontrustend, zelfs als zoonlief net is afgestudeerd aan de kunstacademie van Bangkok.

Kamelenkunst Al zijn auto’s er een stuk schaarser dan bij ons, in landen als Pakistan en India geven echte mannen net zoveel om hun voertuigen als bij ons – en die gevoelens worden nog beantwoord ook, tenminste als dat voertuig een kameel is. Net zoals wij de automobiel elk jaar met een Autorai eren, doen de Indiërs dat met hun kamelen op het Bikaner Kamelenfestival in Rajasthan. Om op deze prestigieuze show goed voor de dag te komen, worden in de kamelenvachten al maanden voor de happening oogstrelende ﬁguren geschoren en geverfd.

BRIEVEN HIGHLIFE Postbus 6024, 1005 EA Amsterdam redactie@highlife.nl

Geschikte huisdieren Na de wietpas had ik al weinig vertrouwen in de Nederlandse politici, maar nu ik net in de laatste Highlife lees over die zogenaamde lijst van dieren die geschikt zijn om als huisdier te houden, ga ik helemaal van mijn stokje. Hoe komen ze er op? Wie verzint zoiets? Ik dacht dat het de bedoeling was dat er minder ambtenaren zouden komen, dat de overheid een stapje terug zou doen. Maar nee hoor. Alsof het al niet genoeg is dat we door de dictatuur uit Brussel worden geregeerd, doen ze er in Den Haag nog een stapje bovenop. Politici, schaam je. Laat de burger zelf bepalen welk dier hij als huisdier wil!

Thijs

Max en Nijntje zijn het hier helemaal mee eens.

Mediwiet Graag wil ik bij deze mijn waardering uitspreken voor de serie interviews in uw blad met mensen die gebruik maken van medicinale marihuana. Door een ongeluk op mijn werk heb ik veel last van rugpijn gekregen. Niets hielp, ik heb medicijn na medicijn geprobeerd, maar de pijn bleef meestal. Of er ontstonden rare bijverschijnselen bij zware medicatie die ik ook ooit ontving. Tijdens een praatje met een overbuurman kwam dit onderwerp te sprake, en toen heeft deze mij een zakje marihuana gegeven om te proberen. Het helpt misschien niet helemaal tegen de pijn, zei hij, maar de stress rond je pijn verdwijnt misschien wel. En hij had helemaal gelijk. Alhoewel ook de rugpijn aanmerkelijk minder is, merk ik (en mijn gezin) dat ik mijn leven hierdoor niet langer teveel negatief laat beinvloeden. De samenleving is misschien niet overal toe aan deze ‘mediwiet’, maar dat zou wel moeten. Want het helpt echt.

J.K We blijven ook in de toekomst voluit aandacht aan de medicinale marihuana geven.

Pim Fortuyn Ik kon een glimlach niet onderdrukken toen ik afgelopen week bij mij in de buurt een poster zag van een nep-Pim Fortuyn, met de boodschap ‘Softdrugs zou ik het liefst legaliseren’. Ik was het met weinig dingen eens met Pim, maar dit had hij wel goed gezien. Leuk om nu in het juni-nummer van Highlife te lezen dat Legalize hier achter zit. Over Legalize gesproken, ik heb me vroeger enorm vermaakt bij hun streetraves. Those were the days...

Lisette

De streetraves van Legalize brengen ook bij ons heel goede herinneringen op. Je zou bijna denken, het is tijd voor een comeback.

Zoetekauw Na een vette joint krijg ik altijd ontzettend veel zin in zoetigheid. Veel blowers zullen dat wel herkennen, denk ik, haha. Ik was dan ook blij verbaasd toen ik de vorige Highlife onder ogen kreeg, en daarin een ware lofzang op mijn favoriete after-joint snoepgebeuren vond. Normaliter geef ik niet om chocola, maar na een bezoekje aan mijn coffeeshop kan ik er bijna niet zonder. Dat zal dan wel door die cannabinoiden komen, haha.

Anna

Dit fenomeen is ons ook welbekend (-;

Jo Smeets (SBCN)

Oorlog in Maastricht Door: Arjan van Sorge

Uiteraard was iemand van de Stichting Belangenbehartiging Coffeeshoppersoneel Nederland een van de sprekers op de Cannabis Bevrijdingsdag. Na zijn vurige redevoering sprak Highlife nog even met een ﬂink verontruste Jo Smeets.

“Het doodvonnis in Limburg, Brabant en Zeeland is getekend, de coffeeshops daar zijn op sterven na dood. Het personeel van de shops is steeds moeilijker te bereiken, omdat iedereen z’n eigen weg gaat. Maar we bereiken ze gelukkig nog wel! We gaan ons nu voorbereiden op de rest van Nederland, want dat is hard nodig. Ze worden

straat. Dan zeggen mensen heel duidelijk: dit gaat helemaal verkeerd. In Maastricht heeft de gemeenteraad tegen Onno Hoes gezegd, je moet meer politie gaan aanvragen, anders hebben wij een probleem. Politieke partijen op lokaal gebied nodigen ons nu uit, dat zegt wel genoeg. Maar op nationaal gebied zijn we ook al met par-

Huilende mensen “Als ik onze oude klanten spreek, die zeggen allemaal dat ze zich niet laten registeren. Maar ze blijven wel roken natuurlijk! Ja, zeggen ze dan, jij kent de weg ook... Ik maak me als vader van twee kinderen grote zorgen. In Maastricht hoor je verhalen dat kinderen geen straat verder meer mogen lopen van hun ouders, omdat het zo gewelddadig geworden is. Dat doet ons wel schrikken. Het is

Als je nu in de drie zuidelijke provincies kijkt, dan zijn daar zijn zo’n 600 mensen ontslagen. wakker! In Limburg dachten we ook: het komt wel goed allemaal en we zien wel waar het schip strandt. Maar als je nu in de drie zuidelijke provincies kijkt, daar zijn er zo’n 600 man ontslagen.”

Dit gaat helemaal verkeerd “Nu horen we dat de eerste ontslagen aan het vallen zijn in de horeca en winkels eromheen. We hebben als stichting interviews gedaan met willekeurige mensen op

tijleiders in gesprek geweest. Nu is het natuurlijk ook verkiezingstijd, maar het wil toch wel wat zeggen! Op 1 mei hebben we in Maastricht een grote demonstratie gehouden, we willen nu gaan kijken om in andere provincies en andere steden zoiets nog groter te gaan doen. En misschien wel wat brutaler, maar wel op een nette en sociale manier natuurlijk. We hebben in Maastricht 500 ﬂuitjes uitgedeeld en heel Maastricht is toen gek geworden, want iedereen liep met piepende oren door de stad en niemand kon meer iets horen.”

geen overlast meer, maar het is oorlog aan het worden in Maastricht. We zijn ook in Eindhoven en Tilburg geweest, om een avondje mee te kijken, want we willen weten wat er speelt. Ik ben echt geschrokken, ik kwam ook huilende mensen tegen. Ga er eens naar toe, en huur een Belgische auto. Ik garandeer je dat je geen vijf kilometer kan rijden zonder dat je twee keer aangehouden bent. En niet door de politie, maar door drugsrunners.”

Bestuursrecht Een collega vult aan: “Of door de politie natuurlijk, die staat ook op scherp als je een buitenlandse nummerplaat hebt.” Over de wietpas heeft deze collega ook nog wat te melden: “Voordat er een nieuw kabinet is gevormd, ben je 1 januari al voorbij. En als het 1 januari is geweest, dan is de wietpas er in de rest van het land ook door. Er is een bodemprocedure gestart voor Maastricht, en voor daar een juridische uitspraak over is, is het ook pas volgend jaar. De politiek laat het steeds op bestuursrecht aankomen, ofﬁcieren van justitie worden teruggeﬂoten omdat ze geen strafrecht willen hebben. Er worden geen meldingen van discriminatie aangenomen, het is een groot politiek poppenspel geworden. De burgemeesters zeggen dat alles koek en ei is, maar de gemeente- en buurtraden, iedereen zit met de handen in het haar. De gewone burgers moeten er onder lijden.”

Jo Smeets en DC Lama op het podium tijdens de Cannabis Bevrijdingdag

www.sbcn.nl

Zwart Licht

Tekst: Arjan van Sorge

Leeroy Draait Door, maar Zwart Licht misschien ook wel. Want het net uitgekomen album met die titel is toch echt een Zwart Licht gebeuren, ook al lijkt het een soloding van rapper Leeroy. Maar wat meer is: Leeroy komt met een heuse wiettrack.

En da’s niet niks, want in een vorig interview met Highlife twee jaar geleden vond het drietal het nogal moeilijk om het over smoken te hebben. Dit vanwege hun ouders. Dat is nu dus voorgoed verleden tijd... Collega-rapper Akwasi: “Leeroy heeft nu een track die High heet! Ik zou zoiets niet zo snel doen, maar hij wel.” Leeroy: “Toevallig was laatst mijn broer jarig. Ik zat op de bank bij m’n moeder en we waren een beetje aan het kloten, zeg maar. Mijn moeder was met m’n tante aan het praten, zo van: mensen die wiet roken zijn niet goed bij hun hoofd, geestelijk gaan ze achteruit, het is niet goed... Toen zei ik voor

waar ze bij is, dat vind ik disrespectful... Dus ja, ik hou af en toe wel van een jointje. Dat nummer op het album moet ik dan vast wel een keer gaan uitleggen.” Akwasi: “Het is toch z’n gevoel dat spreekt, dat moet je niet gaan beperken. Hij had gewoon heel sterk die drang om dat te vertellen. En zolang het noodzaak is belandt het op de cd.”

Wietsong Eigenlijk kwam het zo,” legt Leeroy uit, “Hayzee stuurde mij een beat, en zegt zo van kill! ... We hebben niet eens een

“Hayzee stuurde mij een beat, en zegt zo van kill!... We hebben niet eens een wietsong op die cd!” de grap; nee joh, wiet is juist goed, het is kalmerend. Ik ging grapjes met haar maken, een beetje dollen. Hoe bedoel je, vroeg ze, je doet alsof je rookt!”

Jij rookt echt niet “Ik zei dat ik wel eens een jointje rookte, maar ze geloofde me niet. Jij, jij rookt echt geen wiet, ik heb nog nooit wiet bij jou gevonden of iets dergelijks. Ik dacht, he?! Nou ja, ik heb het dus wel tegen haar gezegd, maar of ze me gelooft is maar de vraag... Ze zei; ik heb jou nog nooit zien roken. Maar ik heb respect voor mijn moeder. Ik ga niet roken

wietsong op die cd! Eigenlijk wel dus, maar ik wou er niet een standaardbeat van maken, zo van ik rook m’n jointje en chillen... Als ik een wiettrack zou maken moest het goed onderbouwd zijn, er moet gewoon een verhaal aan zitten. Ik beschreef gewoon mijn periode toen ik pas begon met roken, in de vierde klas van de middelbare school, toen ik met mijn neven hing. Voor mijn gevoel heb ik dat goed op papier kunnen krijgen, ik ben er echt trots op. Het beschrijft een moment van mijn leven op de juiste manier. De jongens die ik daar in opnoem, zeiden ook van, jaaah, zo was het echt man! Ze begrepen precies waar ik het over had en

konden zich precies inbeelden waar we waren, op dat moment. Het is een een autobiograﬁsche tekst eigenlijk.”

Smokersclip Akwasi onderbreekt het betoog van Leeroy en zegt heel zakelijk en droog: “Ik krijg een idee. Even opschrijven. Stel dat je van iedere track het liefst een clip wil. Dat wordt onmogelijk, maar je kan wel meer dan drie clips maken, van die tien nummers. We gaan straks weer optreden en er komen dan best wel veel Amerikanen. Als Amerikaanse artiesten naar Amsterdam komen, zijn ze natuurlijk vaak dol op wiet. Hoe tof zou het zijn als we verschillende artiesten dan ﬁlmen, en dat ze dan het refrein meezingen. Alleen een woord dan: hiiiiiggghhh... Met bijvoorbeeld een Kendrick Lamar of Aesop, al die gasten die komen. We hebben die contacten. We hoeven ze maar vijf seconden te ﬁlmen – hiiiiiggghhh... En dan nog wat Nederlandse artiesten, gewoon performen, in een smokersclip. Misschien met de Highlife erbij? Sponsoring? OK, Highlife regelt dus het budget voor de clip!”

Knallen Nou, waarschijnlijk niet... Wat wel zeker is, is dat Zwart Licht weer meer gaat optreden. Akwasi daarover: “We hebben een tijdje een showstilte, een sabbatical

gehad, negen maanden. Dat is wel goed geweest, want je moet jezelf exclusief maken. Op een gegeven moment waren we echt overal aan het optreden, omdat onze live-reputatie nogal uit de hand liep. Dan heeft iedereen Zwart Licht wel meerdere keren gezien, en wij vonden het ook niet

politiek weet het natuurlijk zelf ook. De coffeeshops sluiten vanwege de wietpas, er komt een toename van straatdealers, een toename van illegale wietverkoop en zwart geld, maar daarmee kan de politie nog steeds mensen bekeuren en aanhouden. Extra verdiensten. Zo denken ze.”

Politieke dingen Akwasi: “Wel wat kneus... Ha, wiet is in principe in Amerika verboden, maar je kunt het toch overal kopen.” Leeroy: “Ja, maar hier in Nederland was het gewoon vrij.” Akwasi: “Je mag nog steeds vijf plantjes kweken.” Leeroy: “Het ding is, je vraagt elke keer

“Als Amerikaanse artiesten naar Amsterdam komen, zijn ze natuurlijk vaak dol op wiet.” meer echt leuk om steeds met hetzelfde repertoire weer op te treden.” Leeroy: “Negen maanden niet optreden heeft me wel een beetje gek gemaakt. Als je gewend bent om elke week op podia te springen... Het maakt me alleen maar gretiger. Dan denk ik; nu komt het, nu komt het, nu komt het! We zijn goed voorbereid om weer te gaan knallen.”

Flex Dan stelt Akwasi voor om samen met Highlife een joint te gaan roken. Leeroy vindt het geen goed idee: “Laten we professioneel blijven, anders ga ik kloten tijdens de volgende interviews...” Akwasi: “Het is toch goed, hoe vaak doen we dat? Nee, grapje...” Hij schakelt over op de wietpas en Maastricht: “Je hebt er heel veel straatdealers. Logisch toch, en de

Leeroy: “Wietpas of niet, ik kan nu nog steeds mijn jointjes halen. Oh ja, je moet straks voor die pas een uittreksel van de gemeente meenemen, dat is echt raar. Ik dacht, misschien een scan van je vingerafdruk bij je lokale coffeeshop? Dat heb je nu al. Als je in sommige coffeeshops wil chillen moet jouw vingerafdruk geregistreerd zijn in hun computer, en dan pas gaan de deuren open. Of je moet een pasje hebben, maar met die vingerafdrukken gaat het wat sneller. Ik vind het wel ﬂex hoor, het zorgt er voor dat er geen vreemde mensen in je coffeeshop hangen, dat er geen bullshit gebeurt. Het draait er om dat iedereen zich veilig voelt daar, een coffeeshop wordt wel vaak gezien als een onderwereld-iets. Maar het blijft raar: dan moet je naar de gemeente, ik wil een uittreksel want ik wil me inschrijven bij een coffeeshop... Registeren is eigenlijk alle gebruikers controleren.”

om een ID maar dan weet je gelijk wie een buitenlander is en wie niet, snap je.” Akwasi: “Misschien moet je een track maken over die hele situatie!” Leeroy: “Nee man, met politieke dingen bemoei ik me niet.” Akwasi: “Het is wel promo! Zeker als je nu gaat praten over die wietpas.” Leeroy: “Als het op me afkomt wil ik wel mijn mening erover geven, maar ik wil niet klokken gaan luiden van hallo, ik ben een rapper, ik heb een wietnummer en hou van wietroken, en ik ben tegen de wietpas. Maar ik ken genoeg mensen die zware studies doen en gewoon hun jointjes roken, en slim zijn qua mens. Ik kom dan liever sophisticated over, dan dat ik ga schreeuwen dat wiet moet blijven. Je hoeft het niet te gebruiken, voor mij is het meer ter ontspanning. Net zoals een biertje – maar dat drinken we haast nooit.” www.zwartlicht.net

Hennepbrood Door: Arnold Jorissen

Na jaren afwezigheid in zijn assortiment besluit Echte Bakker Leonard Marks uit Oegstgeest weer eens een hennepbrood te gaan bakken. Het is een desembrood - dus zonder gist - dat dankzij de rijke hoeveelheden onverzadigde vetzuren van de hennep, de celaanmaak bevordert en het immuunsysteem versterkt.

Zijn actie haalt de pers. De volgende dag staat de politie op de stoep. Geen HIT-team of speciale eenheid van de narcoticabrigade, maar gewoon een vriendelijke wijkagent op een ﬁets. Deze opsporingsambtenaar neemt een monster van het

mijn kunnen zijn voor Nederlandse boeren, een zegen voor het milieu en hoogwaardige producten kunnen leveren aan consumenten in binnen- en buitenland. Jammer dat de machtige partijen die in ons land de die dienst uitmaken zo’n afkeer van alleen al he woord hebben. het A August de Loor, di directeur Adviesburo Drugs B Bijna altijd werkt hoe de media bericht over drugs geestvernauwend. Behalve uiteraard als ik in de krant sta, zeg ik in de geest van Johan Cruijff. Ja, ja!!

brood dat hij opstuurt naar het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) om te laten onderzoeken. Drie dagen later komt het NFI, dat voortdurend kampt met personeels- en geldgebrek, met de voorspelbare uitslag: er zit er geen noemenswaardige hoeveelheid THC in het brood. Tijd voor de stelling:

Hennepbrood werkt geestvernauwend Mira de Vries, activiste Hennepbrood bak ik zelf ook. Ook lekker zijn hennepzaadjes in de sla, om niet te spreken van in de chocola. Hennepteelt is een oeroude Hollandse traditie. Of het gegeten werd weet ik niet, maar van de vezels maakten ze zeildoek, touw en visnetten. Die worden nu eerder van nylon gemaakt, maar stoffen van hennep zijn ideaal voor het vervaardigen van duurzame kleding, gordijnen, meubels en meer. Mijn droom voor Nederland is dat de stinkende, mestproducerende megastallen met hun concentraties van ellende en leed worden vervangen door hennepplantages. Deze nieuw-oude industrie zou een goud-

Peter Lunk, CoffeeShopNieuws.nl Coffeeshopnieuws.nl vond het bericht in een lokaal online-sufferdje en linkte het op de frontpage. Het duurde nog geen twee uur voordat een aantal grote bladen het nieuws oppikten en opbliezen. Wat is het gevolg ? Er is weer eens aangetoond hoe ongelooﬂijk weinig de ‘handhavers’ en politici van Nederland van HENNEP weten. Webmaster, Sensi Seeds In Amsterdam-Noord bij bakker Sjoerd van Willis verkopen ze al meer dan een jaar

hennepbrood. Gelukkig is de politie daar snugger genoeg om niet het NFI nodig te hebben om te concluderen dat dit iets volkomen onschuldigs is. Jos Nijsten, www.cannaclopedia.be Ik was ooit een gemotiveerde kerkbezoeker. De nadrukkelijke aanwezigheid van wierook wekte in mij het genot van het inhaleren. Deuren gingen open, ik zweefde mee met de wolken. Na mijn ontsnapping uit die namaakwereld zocht ik een waardig vervangmiddel. Op een dag herkende ik het onmiskenbare aroma van rode Libanon en zwarte Afghaan. Ik ben nu veertig jaar trouw aan de magische rookwolk. Het is het woord ‘hennep’ dat geestvernauwend werkt bij mensen met een hoog wierookgehalte. Derrick Bergman, journalist Deze stelling doet me denken aan een prachtige passage uit ‘Marihuana: the forbidden medicine’ van Lester Grinspoon en James Bakalar. “There is something very special about illegal drugs. If they don’t always make the drug user behave irrationally, they certainly cause many non-users to behave that way.” De ophef over het hennepbrood uit Oegstgeest is de overtreffende trap van dergelijk irrationeel gedrag. Het goede nieuws is natuurlijk dat een groot aantal Nederlanders nu weet dat hennepbrood überhaupt bestaat.

Straatschildering in Abu Dhabi

Leon Keer

Veel diepte in 3D straatschilderingen Door: Peter van Sparrentak

Leon Keer is lid van het Utrechtse collectief Planet Streetpainting, dat internationaal grote 3D-straatschilderingen maakt. Het is een kunstvorm die alleen op festivals te zien is en in ons land niet zo bekend is. Solo werkt hij afwisselend op straat, als decoratieschilder voor de horeca of in zijn atelier aan bijzondere schilderijen.

Hij ontdekte de techniek van het schilderen op straat vijf jaar geleden. In het centrum van Utrecht maakte hij voor een evenement zijn eerste straatkunstwerk. In die tijd maakte hij al muurschilderingen in de horeca en deed hij live paintings in discotheken. “In een club hadden ze dan een doek voor me neergehangen. En dan ging ik daar aan de slag, met allerlei potjes acrylverf en kwasten. Ik was dus al gewend dat mensen naast me gingen staan om te kijken wat ik maakte. Om dat ook op straat te doen, was voor mij iets nieuws.”

Op binnenmuren had ik dat al vaker gedaan, ze noemen dat trompe-l’oeil. Franse schilders deden dat vroeger al, door bijvoorbeeld een kozijn te schilderen met op de achtergrond een landschap, en ook nog iets op de voorgrond. Door met diverse lagen te werken, krijg je het idee van diepte. Daardoor bedrieg je eigenlijk het oog. Bij een 3D-straatschildering kun je door het gebruiken van perspectief een beeld ‘uit de straat’ laten komen. Meestal kun je dat diepte-effect vanaf één punt goed waarnemen. Vorig jaar heb ik geëxperimenteerd

maakten ze ‘s werelds grootste 3D-straatschildering van 750 vierkante meter. Dit hoogstandje leverde hen de nodige mediaaandacht op, waardoor ze opdrachten kregen tot in het verre buitenland toe. Het bracht hen al tot in Koeweit en Abu Dhabi. “Die opdrachten komen via internet binnen,” vertelt Leon. “We vragen eerst wat de klant wil en maken van tevoren een schets. Zo wilden ze in Abu Dhabi een schildering met de elementen van elk van de zeven Arabische emiraten.”

Highlightje Solo maakt hij kleinere straatkunstwerken, soms op uitnodiging van een bedrijf. Bij een vestiging van Intratuin hadden ze op 1

Bij een 3D-straatschildering kun je door het gebruiken van perspectief een beeld ‘uit de straat’ laten komen. Al doende leerde hij de techniek van andere straatkunstenaars. “We werken met krijt, dat van een betere kwaliteit is dan schoolbordkrijt. Maar als het gaat regenen, wast het gewoon weer weg. Bij grote schilderingen, waar we soms wel een week aan werken, mengen we zelf pigmentpoeders met water. Soms voegen we daar bindmiddel aan toe, als het er langer op moet blijven zitten. De soort schildering hangt af van de ondergrond: bakstenen, tegels of asfalt. Als het heel grof is, kun je minder details tekenen. Stenen en tegels hebben een patroon van groeven, waar je rekening mee moet houden. Daarom vind ik asfalt het lekkerst om op te werken.”

Franse schilders Na die eerste keer kreeg hij meer opdrachten voor op straat. “Na een tijdje ben ik gaan experimenteren met diepte, in 3D.

met een schildering, waarin je vanaf drie punten diepte kon zien.” Als een schildering af is, mag het publiek er overheen lopen en foto’s maken. Leon: “Een persoon maakt een foto en zegt waar de ander moet gaan staan om een goed beeld te krijgen. Zo krijg je een wisselwerking met het publiek. Het is leuk om als ik klaar ben te gaan kijken hoe mensen ermee omgaan. Voor het publiek is het aardig dat ze kunnen meemaken hoe een schildering in enkele dagen ontstaat.”

april een slangententoonstelling. Ze hadden hem gevraagd om bij de ingang een slang in 3D te maken. Bezoekers die erop af waren gekomen, kwamen er binnen achter dat het om een presentatie van … tuinslangen ging. Wat opvalt, is dat hij met beperkte middelen gedetailleerde schilderingen maakt. “In een gezamenlijke straatschildering is mijn stijl herkenbaar. Ik zet

Wereldrecord Met het collectief Planet Streetpainting werkt hij regelmatig in het buitenland, soms op festivals, soms op uitnodiging van een bedrijf of organisatie. Het viermans-team, bijgestaan door twee Duitse artiesten, heeft in september 2009 zelfs een ofﬁcieel wereldrecord gevestigd. Op het Europaplein in het Overijsselse Rijssen

Hij laat een tegenstelling zien tussen mooi en lelijk, tussen schoonheid en verval, om zo bij de kijker vragen op te roepen.

er altijd strakke lijnen in. En bij lichtlijntjes zet ik er net even een extra highlightje bij. Ik hou van het werk van Dali. De objecten die hij schildert, kan hij helemaal lostrekken van het doek.” Een andere tak van zijn activiteiten is zijn werk als decoratieschilder. Zo verfraaide hij binnen- en buitenmuren, en een enkele keer zelfs een plafond. Hij werkte al voor uiteenlopende opdrachtgevers, vooral in de horeca en voor bekende drankmerken als Amstel bier en Coco Cola. Vaak schildert hij rechtstreeks op de muur, andere keren op board of canvas. Voor de NS maakte hij muurschilderingen in enkele stations, waarvan in de middentunnel in station Utrecht nog werk te zien is.

Eigen werk Die opdrachten leveren de nodige inkomsten op, maar liever richt hij zich wat meer op eigen werk. Dat zijn schilderijen op canvas, met een verhaal. Meest recent is

Retaliation. Schilderij op canvas.

ervaringen inspireren mij. Die gebruik ik als idee.” Vervolgens nodigt hij op een klassieke manier een model uit in zijn atelier. Hiervan maakt hij eerst schetsen en foto’s. Daarna schildert hij de persoon in een omgeving. “Daarbij gebruik ik technieken, die ik als muur- en straatschilder

heb geleerd,” vertelt hij. “Ik maak het liefst schilderijen in mijn atelier, maar het leuke van werken op straat zijn de reacties die je van mensen krijgt.” www.leonkeer.nl www.streetpainting3d.com

Soloschildering op de RAW Expo, Rotterdam

een serie, waarin hij mensen portretteert met een rauwe achtergrond, zoals lelijke stadspanden of een verlaten bedrijfshal. Een schilderij laat een meisje zien bij een verlaten ticketkiosk van een kermis. “Het beeld komt van een foto die ik in New York heb gemaakt van een kermis, die al gesloten was. Mijn idee is dat het meisje altijd naar de kermis wilde, maar nog te jong was. Toen ze eenmaal oud genoeg was, bleek de kermis al gesloten. Uit wraak heeft ze die in brand gestoken.” Een ander portret is van een jonge vrouw, die met een grote slopersboor het gebouw achter haar heeft vernietigd. Hij laat een tegenstelling zien tussen mooi en lelijk, tussen schoonheid en verval, om zo bij de kijker vragen op te roepen. Dat verval komt terug in de materialen waarmee hij werkt. Hij schildert op linnen met acrylverf, teer en lijm. Daarna gebruikt hij op sommige plekken oplosmiddelen als thinner, terpentine en wasbenzine, die de verﬂaag aanvreten. Leon: “Mijn reis-

Afﬂiction. Schilderij op canvas.

Cannabis Bevrijdingsdag 2012

Duizenden blowers bijeen tegen wietpas

Armand

Grote drukte Tekst en foto’s: redactie Highlife

Een zonovergoten Westerpark in Amsterdam vormde 17 juni het decor voor de vierde editie van de Cannabis Bevrijdingsdag. Enige duizenden blowers waren aanwezig bij het grootste cannabiscultuurfestival van Nederland, dat in het teken stond van het protest tegen de wietpas. Het VOC (Verbond voor Ophefﬁng van het Cannabisverbond), verantwoordelijk voor de organisatie van het festijn, lanceerde tijdens het festival de campagne ´VOTE2SMOKE´, met een stemadvies voor de verkiezingen van de Tweede Kamer in september.

VOC-woordvoerder Derrick Bergman: "Uit het hele land kwamen bussen naar het Westerpark. In Groningen waren alle coffeeshops zelfs speciaal gesloten, zodat iedereen naar Amsterdam kon komen. We hebben niet van iedereen een pas gecontroleerd bij de ingang, want het was gratis, maar het waren er echt heel veel. Dat is ook logisch, dit jaar is het erop of eronder voor de coffeeshop." Het programma van de protestmanifestatie kende onder meer een optreden van de godfather van de Nederhop, Def

P, met de strakste skaband van Nederland, The Beatbusters.

‘Slagerstrio’ Een nieuw onderdeel dit jaar was de Speakers Corner, waar bezoekers hun hart konden luchten en mee konden praten over de koers van het VOC. Met het oog op de verkiezingen in september werd de campagne VOTE2SMOKE (www. vote2smoke.nl) gelanceerd. De organisatie wil dat de Tweede Kamerverkiezingen

op 12 september een einde inluiden van het anticannabisbeleid van het ´slagerstrio´ Opstelten, Teeven en Rutte. VOC-voorzitter Henk Poncin: "Minimaal 600.000 mensen in het land kennen de geneugten van cannabis uit eigen ervaring, da´s al gauw 10% van alle kiezers. Een deel daarvan stemt niet, of op een van de politieke partijen die verantwoordelijk zijn voor het afbraakbeleid." Hij ziet ze liever hun stem geven aan een partij die zich sterk maakt voor de traditionele waarden van het Nederlandse cannabisbeleid. Poncin: "Wat je ook doet, geef je stem vooral niet aan PVV, CDA of VVD."

Legaliseren Opvallende sprekers waren Nederlands bekendste wietkweker Doede de Jong, Dimitri Breeuwer van consumentenbond

Def P & the Beatbusters

De wietpas is een absurde stap terug in de tijd, we moeten cannabis eindelijk gewoon legaliseren, ook de achterdeur. WeSmoke en Jo Smeets van de SBCN, die de belangen van coffeeshoppersoneel behartigt. Chakib El-Khayari, een Marokkaanse activist die twee jaar vastzat nadat hij een nationaal debat over legalisering van cannabis initieerde, vertelde zijn verhaal vanaf het hoofdpodium. El-Hayari: "Ik heb het heel zwaar gehad als politiek gevangene in de Marokkaanse gevangenis, maar het is de moeite waard geweest. Dankzij mijn arrestatie staat legalisering in Marokko nu wel op de agenda." DJ Isis verklaarde vanaf het hoofdpodium: "Met twintig jaar ervaring zie ik mezelf als expert op het gebied van cannabis en coffeeshops. De wietpas is een absurde stap terug in de tijd, we moeten cannabis eindelijk gewoon legaliseren, ook de achterdeur. Maar eerst moet die wietpas weg."

Even verdampen…

Op het festivalterrein was een keur aan kraampjes. Liefst dertig ondernemers en organisaties presenteerden zich op de

hennepmarkt. Het publiek deed zich tegoed aan hennepburgers, cannabis energy drink, en een heuse wereldprimeur: cannabischocolademelk in zelfverwarmende blikjes. Verder waren er films te zien over de War on Cannabis, en kon er bij de Ganja Dancehall van soundsystem King Shiloh gedanst worden op irie reggae & dub. Veel indruk maakte het optreden van de levende legende Armand, die overduidelijk liet weten hoe hij over het huidige afbraakbeleid dacht. Het festival werd rond 21.00 uur afgesloten door Isis, met een speciale mellow dj-set.

Space brillen

Veel indruk maakte het optreden van de levende legende Armand, die overduidelijk liet weten hoe hij over het huidige afbraakbeleid dacht.

Kleurrijk

Whores’ Glory

INDRINGEND PORTRET VAN DE SEKSINDUSTRIE

Tekst: Redactie Highlife

De documentaire Whores’ Glory is een geﬁlmd drieluik over prostituees in Thailand, Bangladesh en Mexico. In Bangkok zien we hoe opgedirkte vrouwen nummertjes opgespeld krijgen alsof het om een missverkiezing gaat. In Faridpur sleuren piepjonge meisjes hun klanten letterlijk hun kamer in, want zonder klanten geen bestaan. In Reynesa verklapt een gepensioneerde hoer giechelend de kneepjes van haar vak. Prostituees spreken vrijuit over alle aspecten van hun werk, waaronder ouder worden en de rol van religie als houvast. Ook klanten komen aan het woord over wat zij zoeken bij de hoeren. Whores’ Glory wordt begeleid door een indrukwekkende soundtrack van onder andere P.J. Harvey, Anthony & the Johnsons, Die Antwoord en Coco Rosie.

De Oostenrijkse meesterfilmer Michael Glawogger kreeg in Venetië de Special Orrizzonti Jury Prize voor Whores’ Glory. De jury prees onder andere zijn ‘verbluffende visuele welsprekendheid en precisie’, die beelden oplevert die qua schoonheid en emotionele betrokkenheid grenzen aan een fictiefilm. De film is het derde deel van Glawoggers trilogie over globalisering. De eerste twee delen waren de verbluffende films Mega-Cities (1998) en Workingman’s Death (2005). Zijn portretten zijn meeslepend en veelkleurig te noemen, waarbij hij de kijker een spiegel voorhoudt over de impact van commercie en globalisering.

Beeld van de samenleving Regisseur Michael Glawogger over Whores’s Glory: “De verhoudingen tussen mannen en vrouwen in verschillende samenlevingen zie je terug in hoe men met prostituees omgaat. Zo is er bijvoorbeeld in Mexico City een steeg, waar hoeren de hele dag op en neer lopen. De mogelijke klanten leunen daar tegen de muur

naar een hotelkamer. Dat is voor mij een voorbeeld van hoe het er aan toe gaat in een strikt katholiek land. In mijn film kun je soortgelijke rituelen zien. Zoals de glazen wand waarachter de meisjes in Thailand zitten, of de groepen mannen in Bangladesh die samen meisjes kiezen.

Vertrouwen winnen De crew heeft er vier jaar voor nodig gehad om alle beelden te schieten. De meeste tijd zat in de voorbereiding, want op elke locatie werden alle scènes in ongeveer tien dagen

Een bordeel is een plaats van geheimhouding, niemand wil eigenlijk praten. en bekijken de vrouwen die langs lopen. Maar de mannen mogen niet openlijk kiezen. Ze mogen wel oogcontact maken, of misschien een meisje een knipoog geven, maar het is aan de vrouw of die dat accepteert en met de man gaat praten. En wanneer er dan een deal is, dan gaan ze

Belangrijk was om goede locaties te vinden, waar ik dit idee goed zou kunnen visualiseren. Dat aquarium in Bangkok bijvoorbeeld. Alleen de mannen kunnen de prostituees goed zien. Door het spiegelglas zien de vrouwen vooral zichzelf, en niet hun mogelijke klanten.”

gefilmd. Glawogger: “Het belangrijkste was om het vertrouwen van de working girls te krijgen. Plus natuurlijk de officiële en onofficiele toestemming. In Faridpur, de City of Joy, zijn meer dan 600 prostituees. Die heb ik allemaal ontmoet. Daarna moest ik hun vertrouwen winnen met kadootjes en foto’s. Maar

des te langer ik tijd bij hen doorbracht, des te meer vertrouwden ze me. Alleen wanneer je

Thailand, Bangladesh en Mexico zo waarheidsgetrouw mogelijk te ﬁlmen. This is it.

keer zeggen dat oorlog wreed, slecht en onmenselijk is, maar oorlog bestaat dan

Betaling is de basis van prostitutie. Ook als een dame zelf plezier aan jouw bezoek heeft, dien je te betalen.” dan daadwerkelijk met je camera en ﬁlmcrew komt, dan wordt het weer spannend.”

Bordeel Glawogger moest de meisjes beloven dat de ﬁlm niet in hun eigen land in grote bioscopen zou gaan draaien. “Een bordeel is een plaats van geheimhouding, niemand wil eigenlijk praten,” aldus de regisseur. “En met de klanten was het soms nog moeilijker. Maar vooral de vaste klanten kon ik er op een gegeven moment van overtuigen dat ik hun bezoekjes aan het bordeel echt niet veroordeelde.” De Oostenrijker schaamt zich er ook niet voor om toe te geven dat hij veel van de geïnterviewde prostituees ook betaald heeft voor hun tijd. “Iedere prostituee wil betaald worden voor haar tijd. Ik bedoel, als ik een uur met haar praat, dat is een uur waarin ze geen klanten kan ontvangen. Dat kost haar geld, dus is het logisch dat ik haar daarvoor een ﬁnanciele vergoeding geef. Betaling is de basis van prostitutie. Ook als een dame zelf plezier aan jouw bezoek heeft, dien je te betalen.”

Waarheidsgetrouw “Ik heb geprobeerd om de dagelijkse routine in de levens van deze prostituees in

Het leven daar heeft zijn gewelddadige en droevige kanten. Het gaat om mensensmokkel, drugsverslaving, de harde realiteit. Maar ik wil niemand moreel veroordelen. Het gaat niet om goed of slecht. Of dat prostitutie acceptabel is, of moreel verwerpbaar is. Prostitutie is er gewoon. Punt. Net als oorlog. Ik kan een miljoen

nog steeds. Dat gaat ook op voor prostitutie. Daarom is het interessanter om te kijken waarom het bestaat, hoe het werkt en wat het voor ons betekent en met ons doet. Overal op de wereld bestaat prostitutie, zelfs in landen waar er een doodstraf op staat vind je prostitutie. Blijkbaar hoort het bij de menselijke behoefte.”

Onlangs ging Whores’ Glory in première in drie theaters, te weten Eye Amsterdam, Lumière Maastricht en LUX Nijmegen. Daarna is de ﬁlm te zien bij ﬁlmtheaters elders in het land.

Meest maffe meidenband ter wereld

Katzenjammer Tekst: Arjan van Sorge / Foto’s: Erik Weiss

Het Noorse Katzenjammer bestaat uit vier hupse vrouwen die wereldwijd zaal na zaal platspelen met hun mix van humpa, folk, rock en nog zo wat adrenalineverhogende muziekjes. De dames vinden het ontzettend grappig dat er een magazine als Highlife bestaat, dus ze gaan er even goed voor zitten.

Dat wil zeggen, frontvrouw Solveig Heilo (zang) en de stootvaste bassiste Marianne Sveen staan Highlife te woord, Anne Marit Bergheim en Turid Jørgensen doen iets anders. Net zoals op het podium trouwens, daar wisselen ze net zo vaak van instrument

thuisland: “Het is altijd illegaal geweest in Noorwegen, en niet zo’n beetje ook!” vertelt Solveig. “Maar wij zelf hebben er geen problemen mee hoor. Vroeger rookte ik meer, maar nu minder vanwege mijn stem. Ik kan behoorlijk maffe inspiratie krij-

“Ik heb met mijn eigen ogen gezien dat mediwiet werkt” als Madonna van kostuum. De band die bekend werd met het liedje A Bar In Amsterdam heeft net het tweede album A Kiss Before You Go uit, echt een aanrader. Maar speciaal voor Nederland gaan ze loos op drugs, drank en medische doeleinden.

Illegaal Eerst maar even over de situatie in het

gen van smoken, en er ontspanning mee vinden. Maar gezien onze leefstijl – toeren over de hele wereld – zou ik er teveel door afgeremd worden. Ik ben sowieso geen grootverbruiker als het om drugs of alcohol gaat hoor, of wat dan ook. Wel blow ik liever dan dat ik drink. We houden allemaal wel van een drankje op z’n tijd, en een goed feest zo nu en dan, maar niet teveel want het werk gaat voor.”

Nuchter Marianne: “We zingen allemaal, en het is moeilijk om zo’n nachtenlang doorgaand rock ’n roll-leven te combineren als je van je stem afhankelijk bent. Mijn stem zou er door beschadigen. Ik heb wel geblowd, maar voor alle drugs geldt: ik kan er niet tegen om de controle te verliezen. Mijn verbeelding en zelfvertrouwen is beter zonder drugs. Als we drugs gebruiken is dat voor het plezier, en voor eventjes maar. Het is ook leuk voor de verandering! Maar ik ben liever nuchter, dan voel en zie en ervaar ik de wereld helderder. Het zal best zo zijn dat andere mensen daar anders over denken, maar ik vind het heerlijk om helder te zijn. Mijn indrukken zijn op die manier zo veel groter. En daar werk ik aan, in plaats van drugs te gebruiken om hetzelfde mee te maken.”

Vervulling Fanatieke fan van Radiohead Solveig vertelt in dit verband graag over iets waan-

zinnigs wat ze heeft meegemaakt toen In Rainbows van die band uitkwam. “Ik luisterde eerst nuchter naar het album, en daarna wilde ik het horen met een joint erbij. Ik maakte een joint en ging naar het park om daar onder een boom te zitten. Ik heb daar drie uur gezeten en speelde het album keer op keer af. Dat was zo’n geweldige ervaring! Ik was helemaal in m’n uppie, en ik denk dat ik niet zo’n intens gevoel had kunnen beleven met mensen erbij. Ik was de enige persoon op aarde, onder die boom, met het album. Ik kon me voorstellen dat de muziek in mijn aderen terechtkwam en me helemaal vervulde... Ik zat tjokvol creativiteit en inspiratie voor nieuwe muziek; het was echt een groots moment. Zo ervaar ik muziek dus als ik stoned ben, niet om te ontsnappen maar om er in te duiken.”

Wiet werkt Marianne gooit het over een heel andere boeg: “Ik heb op het medische vlak meegemaakt dat wiet goed kan zijn, toen ik nog verpleegster was. Ik liep stage op de kankerafdeling, en ik was er van op de hoogte dat wiet een goed middel is tegen overgeven. Er was daar een vrouw, zo square als een leraar, ze had nooit drugs geprobeerd, maar een vriendin van haar had wat naar binnengesmokkeld. Dat zag ik, en die vriendin vroeg me om niets te vertellen, want ze wou het haar laten uitproberen. Ze kon er niet tegen om haar zo vaak te zien overgeven... Die patiënt was al opge-

geven, maar zo zou ze zich wat beter kunnen voelen in haar laatste maanden. Dus ik liet het toe, ze kreeg haar spliff en ze voelde zich stukken beter. Er zijn nu discussies gaande om wiet te legaliseren voor medische doeleinden, en ik ben helemaal voor! Daar moet geen twijfel over bestaan,

als het helpt en je doet het gecontroleerd, dan moet je het doen. Ik heb met mijn eigen ogen gezien dat het werkt.” www.katzenjammer.no

3DOR 40

LET OP!

WIJ ZIJN VER H SWALM 5 IN UISD NAAR ROTTERDAM

SeiaPro SeiaPro

Swalm 5 3068 LH Rotterdam 010-4529224

Postbus 193 2900AD Capelle a/d IJssel

Complete own nutrition line (cocos, bio and hydro)

Voor meer info check: www.seiaseeds.nl/.com E-mail: seiapro@life.nl Open: Maandag tot Vrijdag 11:00 - 17:00 Zaterdag’s gesloten

Angst voor Chinese reactie

Mei Li weigert wietpas Door: Michiel Panhuysen

Mei Li werd 22 jaar geleden in China geboren en woont al jaren in Nederland. Ze studeert communicatie & multimediadesign in Den Haag. Ze vreest de invoering van de wietpas. ‘Ik riskeer mijn leven als ik me registreer bij een coffeeshop, want als die informatie in China terecht komt, zouden ze daar wel eens erg vervelend op kunnen reageren.”

Mei Li, die accentloos Nederlands spreekt, heeft een Chinees paspoort. Zij kwam voor het eerst in aanraking met wiet in China, toen ze daar op haar veertiende op familiebezoek was. ‘Mijn

wiet voor haar. Met een groepje blowers bekommert de vriend zich om Mei Li, bij het nuttigen van de wiet. ‘Allereerst maakten ze me duidelijk dat ik die Nederlandse wiet ook best wel kon roken’, lacht Mei Li.

‘Ik riskeer mijn leven als ik me registreer bij een coffeeshop’ eerste ervaring met wiet was een beetje vreemd, misschien’, zegt Mei Li. ‘Op drugsgebruik staat in China de doodstraf. Maar ik kreeg de wiet van een traditionele Chinese arts, tegen heftige menstruatiepijn. De arts gaf me wietblaadjes om daar thee van te zetten, omdat ik slecht reageer op veel chemische medicijnen. De wietthee werkte goed, de pijn werd er dragelijk door.’

Blowcollege Weer terug in Nederland lukt het Mei Li niet om haar Chinese medicijn te vinden. In eerste instantie krijgt ze een pijnstiller voorgeschreven. Dit middel werkt goed, maar Mei Li wordt er heel suf van. ‘Daarom ging ik weer op zoek naar die Chinese ‘blaadjes’.’ Als ze een oudere vriend haar probleem uitlegt regelt hij Nederlandse

‘Die thee zagen ze niet zo zitten. Ze waren heel aardig voor me als ik bij hun kwam blowen en ze gingen voorzichtig met me om. Er stond altijd wat suikerwater klaar voor als het mis zou gaan, ze leerden me om een joint te rollen en ik kreeg uitgebreide uitleg over de do’s en don’ts van het blowen. Het was net een soort blowcollege.’ Mei Li komt de laatste anderhalf jaar regelmatig in de coffeeshop. Vroeger niet. Ze is wat socialer dan tijdens haar middelbare schooltijd. ‘Vroeger hield ik niet zo van mensen. Op mijn school begrepen mensen mij niet. Ik was ook anders dan de rest. Ik speelde viool en droeg alternatieve kleding. Later speelde ik ook nog basgitaar in een punkrock bandje, en kleurde ik mijn haar knalroze of blauw. Op school vonden ze me een freak.’ Naast haar studie geeft Mei Li kleinere Nederlandse bedrijven ad-

viezen over samenwerking met China. Verder helpt ze haar vriend bij het runnen van zijn bedrijf, een adviesbureau voor sporters en voedingssupplementen.

Zelf kweken Ze is tegen de wietpas. ‘Ik riskeer mijn leven als ik me registreer bij een coffeeshop, want als die informatie in China terecht komt, zouden ze daar wel eens erg vervelend op kunnen reageren. Ook al komt medicinaal gebruik van wietthee dus gewoon voor in dat land. Ik durf het niet uit te proberen, vanwege de doodstraf die daar op drugsgebruik staat. Als ik me hier registreer kan ik nooit meer terug naar China. Daarom hebben mijn vriend en ik besloten dat we zelf gaan kweken.” Mei Li vervolgt: “Ik koop eigenlijk veel liever wiet bij een coffeeshop, maar de Nederlandse overheid dwingt ons nu om te gaan kweken. Dat is toch absurd? Ik houd mijn hart vast vanwege de nieuwe situatie. Ik ken niemand die gaat stoppen met blowen vanwege de wietpas. Ik heb het er wel eens over met andere blowers. Een heel enkele blower wil zich wél inschrijven, maar de meeste mensen zien de wietpas niet zitten. Iedereen zoekt nu al naar andere oplossingen om aan wiet te komen. Het aantal dealers in huizen en op straat zal wel stijgen, want iedereen wil toch ergens zijn wiet vandaan halen.’

Nieuwe norm opbrengst hennepplantage voer voor advocaten Door: Nicole Maalsté

Belgische onderzoekers hebben in opdracht van de federale politie uitgebreid onderzoek gedaan naar de opbrengsten van indoor-hennepteelt. Zij concluderen dat henneptelers gemiddeld veel meer wiet per plant oogsten en ook meer geld per kilo krijgen, dan de opbrengsten waar tot nu toe rekening mee is gehouden in rechtszaken. Deze nieuwe bevindingen zullen ongetwijfeld invloed hebben op ontnemingsvorderingen in België, en mogelijk ook in Nederland.

hun oogst ontvangen. En het aantal grammen dat een hennepteler van zijn planten afhaalt is ook veel hoger. Omdat het nogal uitmaakt hoeveel planten er staan, drukken

Net als in Nederland maken Belgische rechtbanken bij de berekening van ontnemingen gebruik van de norm die het Bureau Ontnemingswetgeving Openbaar Mi-

de Belgen de opbrengst van de planten per vierkante meter uit. Zij menen dat er tenminste 575 gram van een vierkante meter kan worden afgehaald. Dat komt neer op 36 gram per plant wanneer er 16 planten per m2 staan en 48 gram per plant bij 12

van 28,2 gram per plant (bij 15 planten per m2) en een verkoopwaarde van € 2.370,- per kilo. Volgens de Belgische onderzoekers strookt dat niet met de werke-

Silver Haze leverde gemiddeld 843 gram per m2 op en Bug Bud 517 gram per m2. nisterie (BOOM) in 2005 heeft ingevoerd. Daarbij wordt uitgegaan van een opbrengst

lijke opbrengsten. Kwekers zouden inmiddels gemiddeld 4000 euro per kilo voor

planten per m2. Het gaat daarbij om ondergrenzen. Wanneer je van gemiddelde opbrengsten uit zou gaan, dan komen zij uit op 627 gram per vierkante meter. Dat komt neer op 39 gram per plant bij een dichtheid van 16 planten per m² en 52 gram per plant bij een dichtheid van 12 planten per m².

Gelijke omstandigheden? Deze opbrengsten zijn een stuk hoger dan het gewicht per plant of vierkante meter waar het OM op dit moment van uitgaat. Dit kan twee dingen betekenen. Eén: er wordt in de rechtszaal al jaren met de te lage opbrengsten gerekend. Of twee: de opbrengsten zijn hoger geworden omdat de teelttechnieken zijn verbeterd en telers meer ervaring hebben. De vraag of er al jaren met te lage opbrengsten is gerekend, zal iedere teler in de eerste plaats voor zichzelf moeten beantwoorden. In mijn eigen onderzoek heb ik telers gesproken die daar ver onder blijven en telers die daar ruim boven zitten. Dat heeft met allerlei factoren te maken (ik kom daar zo nog op terug). De grote vraag is natuurlijk in hoeverre de omstandigheden waaronder

de Belgische onderzoekers deze resultaten behaalden, vergelijkbaar zijn met de situatie waarin illegale henneptelers verkeren.

Drie cycli In het ‘Landbouwkundig Luik’ van het rapport schrijven de Belgen dat het project uit drie cycli bestond. Dat betekent dat er drie oogsten zijn geweest. Bij elke oogst werden de opbrengsten hoger, omdat zij

de Belgen slechts drie van die factoren: lichtintensiteit boven het bladerdek, plantdichtheid en variëteit. Na hun eerste oogst concluderen zij dan ook terecht dat de opbrengst van de illegale binnenteelt van cannabis niet eenvoudigweg kan worden gevat in één opbrengstcijfer, uitgedrukt in gram per plant, omdat de opbrengst van meerdere factoren afhangt. Bij de tweede oogst zijn de resultaten al een stuk beter, maar daar hebben de

Skunk#1 Bij de derde oogst gebruiken de onderzoekers de variëteit die het beste scoorde in de eerste oogsten: Big Bud. Daarnaast worden drie nieuwe variëteiten geprobeerd. Bij de Sensi Seed Bank kopen zij allereerst (gefeminiseerde) zaden voor Skunk #1. Verder worden daar ook zaden voor Silver Haze #9 aangeschaft, een ‘sativa’-variëteit die vrij hoog kan worden (tot twee meter). Bij de eerste oogsten werden vooral Indica

De aanbevelingen voor dit onderzoek gelden alleen voor planten die op potgrond staan! een aantal verbeteringen aanbrachten aan de teeltomstandigheden. Dit is zo logisch dat je er bijna overheen zou lezen. Net als de stelling dat de opbrengst bij binnenteelt door tal van factoren wordt bepaald. In dit onderzoek onderzoeken

onderzoekers te maken gehad met een ﬂinke uitval van planten (rond de 40 procent). Zij concluderen dat de opbrengst daarom niet per plant moet worden berekend, maar per vierkante meter. Ook dat lijkt mij een zeer logische gevolgtrekking.

variëteiten gebruikt. Tenslotte bezorgde de federale politie de onderzoekers nog tien stekken (hoogte +/- 25 cm) in rotswol blokjes die in beslag werden genomen bij een illegale teler. Omdat er over deze variëteit geen gegevens bekend zijn (het is zelfs niet 100 % zeker dat het over één enkele variëteit gaat), dopen de onderzoekers deze variëteit om tot XX.

Ervaring Naast lichtintensiteit, plantdichtheid en variëteit laat dit onderzoek ook zien dat de factor ervaring een belangrijke rol speelt bij de opbrengst die een teler van zijn planten haalt. Dat overkwam de onderzoekers immers zelf ook. Bij de eerste oogst haalden zij aanzienlijk minder gram van een plant af dan bij de volgende oogsten. De onderzoekers concluderen hieruit dat een teler die meer ervaring heeft, meer gram van een plant afhaalt. Als je na elke oogst een aantal aanpassingen doet om de omstandigheden te verbeteren, is het weinig verrassend dat de opbrengsten bij elke volgende cyclus nog hoger worden. In feite geven de onderzoekers hiermee ook aan dat je er dus niet simpelweg vanuit kunt gaan dat een teler die vier maal heeft geoogst, vier maal dezelfde hoeveelheid van zijn planten heeft gehaald.

Hydroteelt Interessant is ook dat de Belgische onderzoekers ervan uitgaan dat de behaalde resultaten op hydroteelt bij alledrie de pogingen suboptimaal zijn. Zij schrijven dat de planten na zes weken een ernstige verdorring van de bladeren vertoonden. De onderzoekers vermoeden dat dit komt omdat het bemestingsregime nog steeds niet optimaal was afgestemd op de lichtintensiteit en het (verbeterde) klimaat in de teeltruimte. Bemesting blijkt bij de hydroteelt een veel kritischere factor dan bij de teelt in potgrond, zo schrijven zij. De maximale

Twijfelachtige aanname

opbrengst die zij met hydroteelt behaalden was 380 g per m². Daarom gelden de aanbevelingen voor dit onderzoek alleen voor planten die op potgrond staan!

Opbrengst per variëteit Daar komt nog eens bij dat de onderzoekers ook behoorlijke verschillen in opbrengst hebben gevonden tussen de verschillende variëteiten. Zo leverde Silver Haze gemiddeld 843 gram per m2 op en Bug Bud 517 gram per m2 (zie tabel). Dit zijn de behaalde opbrengsten op potgrond. Op hydroteelt deed de onbekende variëteit XX (waarschijnlijk een Indica) het beter met een gemiddelde van 323 gram per m2; Big Bud was ook daar weer de soort waar het minst vanaf kwam met 248 m2. Bij het bepalen van de opbrengst zou een rechter dus ook moeten kijken welke soort plant een teler heeft gebruikt en of de planten al dan niet op potgrond werden gekweekt.

Als dit zo zou zijn, dan moeten we ervan uit gaan dat illegale telers veel groenere vingers hebben dan de onderzoekers. En

De aanname dat de opbrengsten van illegale telers minstens zo goed zijn als hun derde – en beste oogst – lijkt mij dus alleszins twijfelachtig. Waarom zou een illegale teler het zoveel beter doen? Voer voor advocaten zou ik zeggen. Dit onderzoek toont juist aan dat het zeer lastig is om een opbrengstnorm vast te stellen, omdat er –zeker in illegale omstandigheden – vele factoren van invloed kunnen zijn. Die opbrengst wordt niet alleen bepaald door het aantal lampen, de lichtsterkte en het aantal planten per vierkante meter. De variëteit, de bemesting, het aantal keren dat iemand op dezelfde locatie heeft gekweekt en de ervaring van de teler zijn minstens zo belangrijk, zo niet belangrijker. En dan hebben we het nog niet gehad over de inschatting van het aantal oogsten per jaar die iemand gehad zou hebben. De onderzoekers stellen dat het in theorie mogelijk is

De onderzoekers stellen dat het in theorie mogelijk is dat iemand vijf oogsten per jaar heeft. De soort is trouwens ook bepalend voor het THC-gehalte van de plant. Dat heeft dus verder niks te maken met teelttechnieken of andere factoren. Maar dat is weer een heel andere discussie.

‘Misoogsten’ In de eindconclusie schrijven de onderzoekers dat de opbrengst van de derde oogst het meest realistisch is. Zij gaan ervan uit dat dit de opbrengst is die illegale telers tenminste behalen. Die wijsheid ontlenen zij aan informatie van de federale politie (dat is de opdrachtgever van het onderzoek), die meent dat de opbrengsten die de onderzoekers na de eerste oogst behaalden niet overeenkwamen met de werkelijkheid.

dat terwijl de onderzoekers een prachtige locatie hebben en de illegale teler het moet doen met een zolderkamertje of een garagebox. Bovendien wisselt een teler in illegale omstandigheden nog wel eens van locatie. En is de kwaliteit van de stekjes op de illegale markt ook niet altijd even goed. Om zo maar enkele zaken te noemen. Mede daarom kan het aantal planten dat een teler neerzet afhankelijk van allerlei factoren nog wel eens behoorlijk verschillen. Kortom: het is zeer waarschijnlijk dat de omstandigheden waaronder de onderzoekers zelf kweekten, vele malen beter en stabieler waren dan bij een ‘echte’ illegale plantage. En het is minstens zo waarschijnlijk dat de ‘misoogsten’ waarmee zij zelf te kampen, even vaak voorkomen in de illegale praktijk.

Opbrengst (aantal gram per plant)

Opbrengst (aantal gram per m²)

Gemiddelde

Ondergrens

Gemiddelde

Ondergrens

12 planten per m2

47,94

623,96

575,24

16 planten per m2

39,29

35,90

628,68

574,32

Silver Haze #9

59,30

53,85

842,60

763,57

Skunk #1

42,96

37,51

596,31

521,88

39,20

34,88

548,66

492,80

Big Bud

37,53

32,37

516,47

448,22

dat iemand vijf oogsten per jaar heeft. Een oogst duurt volgens hen zo’n elf weken. Dat zou betekenen dat elke soort dezelfde teeltcyclus heeft. In werkelijkheid verschilt de teeltcyclus per soort. De bloeiperiode kan verschillen van zeven weken voor een Indica soort tot veertien weken voor een Sativa, zoals bijvoorbeeld de Haze. Daarnaast zijn er natuurlijk heel veel telers die niet het hele jaar doorgaan. Daarom is het belangrijk dat het bepalen van de norm niet alleen gebeurt door te onderzoeken wat er in theorie mogelijk is, maar ook wat er in de praktijk van terechtkomt. De Belgische onderzoekers pleiten er zelf in ieder geval voor om de ontwikkelingen in de cannabissector te blijven volgen, omdat teelttechnieken en variëteiten evolueren. En dat zou volgens hen ook weerspiegeld moeten worden in de norm voor ontnemingsvorderingen.

Landbouwkundig Luik Het gehele onderzoeksrapport is terug te vinden via de volgende link: http:// www.belspo.be/belspo/organisation/ Publ/pub_ostc/Drug/rDR56_nl.pdf. In dit artikel is alleen ingegaan op het ‘Landbouwkundige Luik’. In de volgende Highlife bespreken we het ‘Criminologische Luik’.

GADGETS Door: Mike de Leede / Beeld: MMP

HIGHTECH KIJKDOOS Het is heerlijk docken met deze iDecks 100 en 200 van het prestigieuze hiﬁmerk Monitor Audio. Deze 30 of 50 Watt klasse-versterkers voor iPod en iPhone zijn allereerst een lust voor het oog. Mooie vormgeving, dito afwerking en klasse geluid! Want ook je oren komen ruimschoots aan hun trekken bij deze gadgets. Mede door de vier speakerunits die elk apart worden aangestuurd door een digitale versterker. De ingebouwde equalizer ‘leest’ de positie van het iDeck in de ruimte. En past de toonregeling en het geluid daar optimaal op aan. Het resultaat: een weergaloos heldere en natuurlijke klank met een strakke, diepe bas. Prijs: vanaf € 400. www.monitoraudio.nl

SMARTWATCH Met dit elegante polshorloge van Sony kun je binnenkort letterlijk de vinger aan de pols houden wat betreft je e-mail, Twitter, Facebook, muziekverzameling of binnenkomende SMS-jes en telefoontjes. Via Bleutooth maakt deze SmartWatch namelijk verbinding met je smartphone, mits aangestuurd door Google’s Android. Het klokje met een mooi mini-touchscreen is duidelijk ontworpen om indruk te maken. De rubberen bandjes zijn verkrijgbaar in talloze kleuren. En een handy draadloze headset is als extra accessoire verkrijgbaar. Kortom, de hele wereld aan je pols in de vorm van een klokkie. In Amerika en Engeland is de SmartWatch reeds op de markt en betaal je voor dit gadget via Internet zo’n € 115. www.sonymobile.com

OPGEVOERDE E-BIKE Deze Specialized Turbo is een zogenaamde e-bike: een elektrisch aangedreven fiets, met een stoer mountainbike uiterlijk. Hij straalt een en al sportiviteit uit. En je moet verdomd goed kijken om de motor in de stang en het achterwiel te ontdekken. Dit potente voertuig wordt aangedreven door een Direct Drive’ 250 Watt motor. Goed voor een topsnelheid van 45 kilometer per uur! Dat betekent wel dat voor deze opgevoerde MTB een bromfietsrijbewijs en verzekering verplicht zijn. Een helm niet, maar die wordt wel aanbevolen. De Li-ION accu (342Wh, voorzien van een intern koelingssysteem) zit in het frame verwerkt en laat zich via een snellader binnen twee uur opladen. Specialized heeft drie jaar ontwikkeling in deze hightech fiets zitten, die een prijskaartje kent van € 5.500. Een goed slot is dus geen overbodige luxe. http://turbo.specialized.com

DESIGN MUIS

Gebogen voor comfort, maar lekker plat om op te bergen. Ervaar het geheel nieuwe muizen met deze Microsoft Arc Touch Mouse. Geen muis die ook maar in de buurt komt van zijn uitstraling, comfort en prestaties. Met zijn revolutionaire en elegante ontwerp past deze stijlvolle muis binnen elke levensstijl, aldus de multinational. Door met je vinger over de muis te bewegen, scroll je razendsnel door de pagina, om met een licht tikje precies te stoppen waar je wilt. Ontdek de snelheid en precisie van je eigen aanraking. Voor de prijs hoef je het niet te laten: € 50. Als is dat voor een muis natuurlijk best vrij prijzig. www.microsoft.com

KAKELVERS TABLET Nee, het is geen kapotte laptop. Maar het allernieuwste tablet van Asus. Dit gadget is net gelegd en vers van de pers: de gloednieuwe Transformer Pad TF300. Flinterdun (9.9 millimeter), kraakhelder 10.1 inch beeldscherm, 635 gram zwaar. Met een draadloos volwassen toetsenbord. Geen gepriegel dus meer op het aanraakbeeldscherm, maar alle luxe van een thuis-pc. Maar dan mobiel en ultradun. Draaiend op een killer-combinatie van Android 4.0 en de NVIDIA Tegra 3 quadcore processor. Hij heeft daarnaast maar liefst 2 camera’s aan boord: een van 8 miljoen mega-pixels (achter) en een van 1.2 miljoen mega-pixels (voor). Ook verkrijgbaar in een luxe 3G-variant en met een docking station. Prijs: van € 300 tot € 500. www.asus.nl

TV DONGEL TV kijken op je tablet, iPad of notebook blijft een probleem. Je kunt via Internet alles uit de lucht trekken, behalve het tv-signaal. De oplossingen zijn legio, maar niet zaligmakend. Dankzij de USB Dongel van het Dordrechtse bedrijf Trust kun je nu eindelijk hoge kwaliteit TV en radio ontvangen, bekijken, pauzeren en opnemen op al je mobiele apparaten met Windows Media Center aan boord. Via een compacte USB ontvanger met een uitschuifbare antenne kun je probleemloos digitale uitzendingen in hoge deﬁnitie en al je favoriete radioprogramma’s ontvangen. Ongeacht waar je je bevindt. De zenders pluk je gewoon gratis uit de ether. Het instellen ervan blijkt een ﬂuitje van een cent dankzij de automatische zenderselectie. Je hoeft enkel de ontvanger in je mobiele computer te steken en je kunt luisteren en kijken. Naar voetbal bijvoorbeeld. Prijs: € 77. www.trust.com/products/product.aspx?artnr=18410

Kweken

Elektroshocktherapie als groeibooster Door: Piet Groen

Het idee om planten onder stroom te zetten klinkt als het hersenspinsel van een gestoorde professor. Toch wijst wetenschappelijk onderzoek er al meer dan honderd jaar op dat elektroshocktherapie bij planten tot bijzonder positieve resultaten kan leiden. De groeisnelheid, opbrengst en voedingswaarde van gewassen zouden er dramatisch door toenemen, net als de weerstand tegen ziektes en parasieten. Een eerste verkenning van een nog schimmig gebied op de grens van kwakzalverij en wetenschap.

Dat elektriciteit, en in het verlengde daarvan magnetisme, als groeistimulator aan planten kan worden toegediend, is bij een breed publiek nauwelijks bekend. Toch wordt het principe van de ‘electroculture’ vanaf het begin van de elektrotechniek onderzocht, en werd het volgens sommigen zelfs door de oude Babyloniërs en Egypte-

licht logen onderzoekers begin 20e eeuw al net zo hard als tegenwoordig.

Verdubbeling van de productie? De Fransman Yannick Van Doorne, die geldt als de moderne profeet van de elek-

niet alle research op het gebied van electroculture speelt zich in het alternatieve circuit af, en de interesse van ‘serieuze’ wetenschappers in elektrostimulatie van gewassen lijkt de laatste jaren zelfs toe te nemen. In een recent artikel in het respectabele wetenschappelijke tijdschrift New Scientist wordt een experiment beschreven waarbij de wortels van erwten werden blootgesteld aan een zwakke elektrische stroom. De onder stroom gezette erwten produceerden dertien keer zoveel pisatine, een stof die planten beschermt tegen schimmels, als niet-behandelde planten. Bij dit experiment werd 30 tot 100 milliampère toegediend aan het kweekmedium

Enkele cannabiskwekers hebben in hun niet aﬂatende speurtocht naar nog betere kweekresultaten geëxperimenteerd met electroculture. naren al toegepast. Het moderne onderzoek naar elektriciteit als groeistimulator nam begin 20e eeuw een grote vlucht, maar al dat onderzoek leidde nooit tot een massale toepassing van electroculture in de tuinbouw. Foto’s van vroege experimenten lijken aan te tonen dat de effecten van elektriciteit er niet om liegen, maar wel-

troculture, levert met zijn bedrijf Ecosonic complete installaties aan landbouwbedrijven. Hij claimt een verdubbeling van de productie van bijvoorbeeld kool en granen te kunnen realiseren. De principes die Ecosonic toepast worden door het wetenschappelijke establishment ongetwijfeld als pseudo-wetenschap beschouwd. Maar

waar de hydroponisch gekweekte erwten in stonden.

168 X THC? Vergelijkbare experimenten werden toegepast bij celcultures van een medicinale klaversoort, met als resultaat een 168-voudige toename van één (niet bij naam genoemde) stof en minstens een dubbele hoeveelheid van 54 andere stoffen. Volgens deskundigen is dit een veelbelovende nieuwe benadering voor de productie van medisch waardevolle stoffen in planten. De mogelijke consequenties voor een qua levenscyclus met erwten en klaver vergelijkbare eenjarige als cannabis liggen voor de hand. Vooral die 168-voudige toename van een hier niet bij name genoemde stof moet cannabiskwekers als muziek in de oren klinken. Welke stof wij graag 168-voudig zouden zien toenemen, is niet moeilijk te raden: THC. Zo eenvoudig zal het ongetwijfeld niet in elkaar steken, maar de kans dat er van 54 andere

Ook heeft elektrostimulans volgens Dug een zeer positief effect op de ontkieming van zaden; hij meldt een tot 35% hoger ontkiemingspercentage bij elektrisch gestimuleerde zaden ten opzichte van nietbehandelde zaden.

‘Dikke buds’

Wietplantjes met zonnecellen.

inhoudsstoffen minstens tweemaal zoveel wordt geproduceerd bij elektrotherapie klinkt al goed genoeg. En al was er alleen

bleem voor weinig geld aan zo’n cel te komen. Bij online-elektronicawarenhuis Conrad zijn zonnecellen van 30-100 mi-

Een ander forumlid noemde het effect van een zonnecel op zijn planten ‘ongelofelijk’. “Ik begon met de elektrodes op ongeveer 7,5 cm van de stam, maar bracht ze steeds dichterbij tot ongeveer 5 cm, en toen begon de groei echt enorm toe te nemen, de buds werden zelfs zo dik dat een tak erdoor afbrak.” Helaas kreeg deze kweker uitgerekend op dat moment bezoek van een door zijn huisbaas bestelde aannemer, waardoor hij zijn ruimte enkele dagen niet kon betreden en de hele oogst naar

De interesse van ‘serieuze’ wetenschappers in elektrostimulatie van gewassen lijkt de laatste jaren toe te nemen. maar sprake van een grotere weerstand tegen schimmels, dan zou dat al een bijzonder welkom resultaat zijn. Ook enkele cannabiskwekers hebben in hun niet aﬂatende speurtocht naar nog betere kweekresultaten geëxperimenteerd met electroculture, en op een enkele forum dook het onderwerp al een paar jaar geleden op. Wat niet pleit voor het gebruik van de elektroshockmethode bij de cannabisteelt is het feit dat er geen foto’s van de beweerde groeiexplosies zijn te vinden. Aan de andere kant: blowers en camera’s blijven een moeizame combinatie...

Zonnecellen Waar sommigen platte 9 Volts batterijen gebruiken, kiest ene Dug voor de milieuvriendelijkere fotovoltaïsche cellen, beter bekend als zonnecellen. Het is geen pro-

croampère al vanaf zo’n anderhalve euro verkrijgbaar. Onze forumvriend Dug heeft bij het tuincentrum een setje LED-tuinlampen met zonnecel gekocht, die hij vakkundig sloopt zodat alleen de glanzende lichtcel met twee polen overblijft. Deze polen steekt hij in de grond aan weerszijden van de steel van de plant. Op deze manier kan de zonnecel gebruik maken van de groeilampen om een elektrisch veld rond de wortels te creëren. Om de zonnecel in een later stadium dichter bij de lamp te brengen kun je de polen met een stuk koperdraad verbinden, bijvoorbeeld trafodraad, dat in allerlei diktes verkrijgbaar is en door z’n starheid makkelijk in elke gewenste vorm kan worden gebogen. Tien tot veertien dagen na het inbrengen van de elektrodes waren volgens Dug de eerste resultaten duidelijk zichtbaar, en rond dag 30 zou de behandelde plant bijna twee keer zo groot zijn als niet-behandelde planten.

de vaantjes ging. Vreemd genoeg zorgen deze veelbelovende threads niet voor veel inspiratie bij anderen, want ze bloedden al snel dood en lijken ook niet meer opnieuw tot leven te worden gewekt Al wordt electroculture behalve door enkele alternatieve boeren in de tuinbouw niet toepast, de resultaten klinken te veelbelovend om het concept al bij voorbaat af te doen als bijgeloof, pseudo-wetenschap of gewoon prietpraat. Tenslotte heeft het ook eeuwen geduurd voor de geneeskrachtige eigenschappen van cannabis (weer) werden erkend. De vele beschikbare informatie geeft alle aanleiding zelf eens een experiment te wagen, temeer daar de kosten gering zijn en de risico’s minimaal. In ieder geval zie ik voldoende aanleiding eens bij Conrad te gaan shoppen. Hopelijk kan ik in een later nummer verslag doen van de elektriserende resultaten!

Links: deze 1 maand oude broccoli werd ‘bijgevoed’ door een 5 V telefoonadapter. Rechts: de eveneens 1 maand oude controlegroep die geen elektriciteit kreeg.

Voor meer info: http://www.electrocultureandmagnetoculture.com/ 49

MUZIEK Door: Arjan van Sorge

wie: BARBARA MORGENSTERN wat: Sweet Silence waar: (Monika Enterprise)

In het hippe Berlijn werken ouwe rotten en aankomend talent samen aan nieuwe muziek, die sterk leunt op de avantgarde van vroeger. Barbara Morgenstern (1971) zit ergens tussen oud en nieuw in, maar heeft een interessante mix gemaakt die waarschijnlijk meer mensen zal aanspreken dan alleen ubercoole Berlijners. Zweverige elektronica met een toffe beat, lekker in het gehoor liggende liedjes en toch net een tikkie anders. Dat ietwat afwijkende geluid kan ook te maken hebben met de hulp van punk/techno producer T Raumschmiere die zich hier van zijn meest relaxte en toegankelijke kant laat horen.

wie: LOS COLORADOS wat: Move It! waar: (Motor Entertainment)

Bij veel humpa- en polkamuziek gaat het erom om op het juiste moment met de meest lullige cover te komen. Eläkeläiset doet dat het best van allemaal, maar alleen maar in het Fins, wat bijna niemand verstaat... Los Colorados dan, uit de Oekraïne! Hun versies van Let It Be, I Love Rock ’n Roll, en de Duitse ofﬁciële EK 2012 televisiehit (ZDF) I Like To Move It zijn onweerstaanbaar, en bereiken door de Engelse en Duitse teksten wel een groot publiek. Opzwepende ritmes met maffe raps en verrassende instrumentatie maken het helemaal af. Waarschijnlijk gaan ze wat langer mee dan alleen maar een voetbalhit.

wie: CYPRESS HILL & RUSKO wat: Cypress Hill X Rusko waar: (Cooperative Music)

De Britse dubstepproducer Rusko in samenwerking met de Californische hiphoppers van Cypress Hill – dan weet je wat je krijgt. En inderdaad, loodzware maar toch up-tempo beats, oldskool rap die nog niets aan kracht ingeboet heeft, en tracks met titels als Roll It, Light It en Medicated. Een ﬂinke injectie nieuwe elektronica en snellere, gevarieerde ritmes heeft Cypress Hill goed gedaan, en aan de andere kant leren een hoop fans van deze megapopulaire band de relatieve nieuwkomer Rusko kennen. Die is nog maar net bezig (2006), maar gaat hard. En dat zeker op deze EP van vijf nummers!

wie: DELTA FUNKTIONEN wat: Traces waar: (Delsin)

De man achter Delta Funktionen heet Niels Luinenburg, die al jaren bekend is als producer/DJ in het electro/acidgenre. Traces bevat tracks die in de afgelopen drie jaar gemaakt zijn, maar toch een eenheid uitstralen. Alle lang uitgesponnen nummers zijn instrumentaal, zonnig, met een licht buitenaardse toets, die vooral veroorzaakt wordt door knetterende, knerpende drummachines, synthesizers en een batterij aan effecten. Wild wordt het nergens nooit, zodat de muziek zowel om op te dansen is als te ondergaan als kosmische luistertrip. Fascinerend hoe muziek als electro toch weer steeds in andere gedaantes terugkeert, met veel respect voor de originele opvattingen binnen dat genre.

wie: JAGWA MUSIC wat: Bongo Hotheads waar: (Crammed Discs)

Dat hele bands met kreupelen, lammen en blinden de grote zalen en festivals over de hele wereld platspelen met zelfgemaakte instrumenten, zal een hoop Afrikanen aanspreken. Het scheelt een overlevingstocht over land en zee, en is nog leuk om te doen ook. Nu dus een crew uit Dar Es Salaam (Tanzania), die met alle instrumenten die voorhanden waren collectief uit het dak gaat, in vaak lange tracks die vooral om uithoudingsvermogen draaien. Naast een batterij aan percussie zijn er nog lullige riedeltjes op een aftandse casio en stuiterende zang te horen, allemaal op topsnelheid.

wie: HERE WE GO MAGIC wat: A Different Ship waar: (Secretly Canadian)

En magisch is het inderdaad, wat Luke Temple en bandgenoten uit Brooklyn, New York doen. Met eenvoudige middelen en op akoestische basis trekken ze steeds weer betoverende kunstwerkjes op, waarbij de instrumenten hypnotiserende patronen in elkaar vlechten. Iedereen speelt een simpele maar doeltreffende partij, die door de kunstige vervlechtingen uitgroeien tot een schitterend en groots geheel. De zachte en vloeiende stem van de zanger doet daar zeker nog een schepje bovenop. De drie mannen en een vrouw zijn ook niet te beroerd om een liedje volledig te laten ontsporen in een soort psychedelische jamsessie – nog beter!

JACK HERER

Guerrilla gardening

Stiekem stadstuinieren Door: Peter van Sparrentak

Is de straat waar je woont saai en niet groen genoeg? Zaai of plant dan gewoon op de openbare grond je eigen planten en bloemen. Het idee is simpel, het resultaat doeltreffend. Her en der in het land zijn er spontane acties, die aanstekelijk werken op anderen. Steeds meer mensen zien de lol en het nut van guerrilla gardening.

De afgelopen maanden was het in sommige steden op onverwachte plekken net iets

te vragen. De middenberm van een drukke straat opﬂeuren met een paar zonnebloe-

spreekt veel mensen aan. Wie zelf geen tuin heeft en graag in de grond wroet en plantjes verzorgt, kan dit ook gewoon op een openbaar stukje grond doen. En omdat we zelf al zo weinig te zeggen hebben over de openbare ruimte in de stad, is het kapen van een eigen stukje grond een aantrekke-

Het is een vorm van burgerlijke ongehoorzaamheid, waar iedereen blij van wordt. groener of ﬂeuriger dan anders. Een serieuze kans dat er guerrilla gardeners actief zijn geweest. Want die duiken inmiddels zomaar op, in steeds meer plekken in het land.

Niet zo gek Guerrilla gardening is het zaaien of neerzetten van bloemen of planten op de openbare grond, zonder hiervoor toestemming

men of tulpen bijvoorbeeld. Of een tuintje of perkje aanleggen rond een boom of een leeg stuk grond. Het idee is overgewaaid uit de Verenigde Staten en Engeland, en begint stukje bij beetje ook in Nederland populairder te worden. Dat is eigenlijk niet zo gek. De manier om zelf direct iets te verbeteren aan het milieu en de hoeveelheid groen in een stad,

lijk idee. Zelfs al moeten er misschien een paar stoeptegels voor aan de kant.

Zonnebloemen Guerrilla gardening wordt sinds 2008 gepromoot door GroenLinks, die hiervoor een speciale website onderhoudt met een handleiding, tuiniertips, actieverslagen, een forum en veel nuttige links. Het is een groene

beweging van individuen en zelfstandige groepjes. Iedereen kan een guerrilla gardener worden. Je hoeft nergens lid van te zijn. Je pakt simpelweg een schop, je neemt wat planten mee en je zoekt een mooie locatie uit. Eventueel maak je een foto of ﬁlmpje van je actie en stuur je deze naar de website. Elk jaar vindt op en rond 22 april (Earth Day/Dag van de Aarde) een actieweekend plaats. Dit jaar waren dat weekend acties op diverse plekken in het land. Internationaal is 1 mei dan weer uitgeroepen tot Sunﬂower Guerrilla Garden Day, waarop in steden zonnebloemen opduiken.

Illegaal Zomaar ergens een tuintje aanleggen op een stuk openbare grond is volgens de letter van de wet illegaal, maar de ge-

waarloosd bij liggen, dat ambtenaren er blijkbaar toch al niet naar omkijken. Het is een vorm van burgerlijke ongehoorzaamheid, waar iedereen blij van wordt. Wie de publiciteit opzoekt in de lokale media, krijgt waarschijnlijk al zoveel positieve reacties, dat de actie wordt gedoogd. Toch worden veel acties voor de zekerheid ’s avonds of ’s nachts uitgevoerd. Maar niet altijd. Een Amsterdamse actievoerder meldt op internet, dat hij soms gewoon overdag aan de slag gaat. Ga gekleed in een oranje hesje, tipt hij, dan denken mensen dat je van de gemeente bent.

Hit-and-run acties Voor hit-and-run acties of lastig te bereiken plekken hebben actievoerders ‘zaadbommetjes’ bedacht. Dat zijn bolletjes modder, zo groot als een tennisbal, met zaadjes erin. Deze zijn zelf te fabriceren, maar ook kanten-klaar te koop. De ideële organisatie Green

Ga gekleed in een oranje hesje, dan denken mensen dat je van de gemeente bent. meente tolereert het meestal en komt er misschien niet eens achter. Er zijn genoeg stukjes grond in een stad die er zo ver-

Aid uit Los Angeles heeft zelfs kauwgomautomaten waarmee ze haar Seedbombs, een mix van klei, compost en zaden, met succes

distribueert. In de online winkel zijn katapulten te koop: handig om daarmee de zaadbommetjes over een hek te schieten.

Richard Reynolds Een mildere vorm van groen actievoeren is de aanleg van een geveltuintje, ofwel het weghalen van enkele stoeptegels (vaak anderhalve tegel) om er beplanting voor in de plaats te zetten. Dit is in veel steden toegestaan onder bepaalde voorwaarden. Meestal moet je dit van tevoren aanvragen. Een invloedrijke Britse guerrilla gardeningpionier is Richard Reynolds, die het handboek On Guerrilla Gardening heeft geschreven, dat in het Frans, Duits en Koreaans is vertaald. Hij ondernam veel illegale plantacties en berichtte daarover op zijn website guerillagardening.org, waarop hij acties uit de hele wereld heeft verzameld. www.guerrillagardeners.nl www.guerrillagardening.org

Cannabis guerilla Ook in de cannabiswereld wordt aan guerilla gardening gedaan. Maar in tegenstelling tot de guerilla gardeners die in dit artikel beschreven worden, is het bij de cannabis guerilla kwekers natuurlijk vooral de bedoeling dat de planten NIET gezien worden.

Overleven op bosbessen en brandnetelsoep

Tekst: Mike de Leede // Fotograﬁe: MMP

Werkelijk iedereen gaat tegenwoordig op survival. Het liefst zo ver mogelijk van huis. Terwijl het echte avontuur gewoon bij je om de hoek ligt! Highlife stuurde daarom een verwende wereldreiziger de Utrechtse Heuvelrug op. Zonder poen, eten of drinken. Maar met GSM en rugzak. En de opdracht: leef maar eens een midweek van wat de natuur je biedt. Back to basics. Als bosnomade afzien tussen de beukennootjes en de eikels.

De hei is drassig. Doorweekt eigenlijk. Net als ik. Verdwaald in de stromende regen, kijk ik tevergeefs op het scherm van mijn mobieltje met satellietnavigatie. Die zou mij zo snel mogelijk naar een droger oord moeten navigeren. Ware het niet dat onder invloed van weerbarstige weergoden de ontvangst continue uitvalt. Mijn digitale kompas wijst al een tijdje manmoedig de Derde Leersumse Plas op. Ja, m’n grootje op een houtvlot! Mooi dat ik niet door dit minstens 30 centimeter diepe territorium van de geoorde fuut en dodaars ga ban-

jeren. Ik loop er wel omheen, richting de beschutting van de bosrand.

Strooptocht Deze totaal verregende dinsdag heb ik als parttime bosnomade ruim acht uur lang over het Leersumse Veld gestruind, een prachtig heide-, vennen- en bosgebied. Met hier en daar een zandverstuiving. Ver weg van de gebaande paden, lekker de vrije natuur in. Op strooptocht naar voedsel en schoon water. Spoorzoekend via het Global Positioning System (GPS) op mijn GSM,

waar ik mijn routecoördinaten in heb geprogrammeerd. Onder condities die nu niet echt uitnodigen om een stevige hike te maken. Laat staan een survival. Ik heb geen oog meer voor de vergraste heide waarop wilde koeien grazen, de tussen de naalden loofbomen verscholen akkers, de fraaie kleuren en geuren. Het enige waar ik naar tuur is dat verdomde pijltje dat via vierentwintig satellieten mijn positie en looprichting op aarde zou moeten weergeven.

Brandnetelsoep Het schemert alweer. Moegestreden geef ik het soppen voor vandaag op. Mijn maag schreeuwt om voedsel. Hetgeen zich als te plukken bosbessen aanmeldt nabij een houten observatiehut, waar ik kan schuilen, vuur stoken en mijzelf uitwringen. Mijn groene rugzak (overjarig Ray Mears model) en

loodzware Meindl boots worden nooit meer droog deze overlevingstocht, die morgen pas zijn derde dag ingaat. Van opgevangen hemelwater zou ik brandnetelsoep kunnen trekken, met bosbessen als toetje. Maar de puf ontbreekt. Binnen een kwartier zal een halve maan in de plas voor mij weerkaatsen, zie ik op het blauw oplichtende schermpje van mijn Smartphone, die bijvoorbeeld ook aangeeft wanneer het op deze stek de beste tijd is om te vissen: nu. De techniek staat voor niets! Binnen enkele minuten verschalk ik zowaar een ﬂinke rietvoorn, die ik ontdoe van ingewanden en ﬁleer. Waarna ie in twee helften belandt boven het rokende vuur. Hoeveel peper en zout ik er echter ook opdoe, het kan de gore vissige grondsmaak niet maskeren. Nadat het kokhalzen is gestopt, kruip ik in mijn opvallend droge mummieslaapzak, trek de commandomuts over de oren en jaag weldra op herten en konijnen in een diepe slaap.

Karig rantsoen “Zoek het als verwende wereldreiziger toch eens wat dichter bij huis,” reageerde mijn vrouw plagerig op mijn kersverse lijst exotische reportageplannen, gesitueerd in dito

hoofdpijn, hallucinaties of andere vergiftigingsverschijnselen door verkeerd ingeschatte paddenstoelen. Of stilstaand water uit poelen en vennen, dat vergeven kan zijn van muggenlarven, parasieten en bosvlooien. Zeker als het gedronken wordt door plaatselijk wild of loslopende honden. Daar kan ik hele enge ziekten en infecties van oplopen. Daarnaast is open vuur ten strengste verboden, net als stropen. Het sprokkelhout

het is zonnig en droog. Ik kom bijna geen hond tegen. Wel moet ik tot vijf maal toe wegduiken voor een auto van Staatsbosbeheer of een loslopende boswachter.

Rondscharrelend wild Om niet hopeloos te verdwalen heb ik van de outdoorspecialisten van speciaalzaak Kathmandu in Utrecht een GSM met inge-

Van opgevangen hemelwater zou ik brandnetelsoep kunnen trekken, met bosbessen als toetje. Maar de puf ontbreekt. oorden. Goed voor minstens 36 maanden afwezigheid. “Het ware avontuur ligt om de hoek! Op de Utrechtse Heuvelrug bijvoorbeeld. Ga daar maar eens een weekje overleven. En dan niet voorzien van alle denkbare high tech kampeerluxe, die je normaliter meeneemt. Maar lekker basic. Met louter wat de natuur je aanreikt. Stop alleen het hoogstnoodzakelijke in je rugzak. En laat geld en pinpas ook maar thuis.” Leuk idee! Ik zette het meteen op mijn reportagelijst. De tegenargumenten kwamen pas in mij op toen het te laat was. Zo staat op wild kamperen, volgens de Wet Mulder (feitnummer H710, categorie 8) een boete van tenminste 95 euro. Het Hollandse woud is daarnaast karig met het verstrekken van rantsoen. Erg veel bramen, frambozen, wilde aardbeien en bosbessen zijn er niet te vinden.

Gelderse grafheuvels En elke dag gekookte varenbladeren of brandnetelsoep is niet echt een aanlokkelijk vooruitzicht. Net als buikkrampen,

zal goed vochtig zijn en hevig roken. Maar ik zal alles toch ﬂink moeten doorkoken, wil ik deze beproeving zonder inwendige protesten overleven. En goed bikken! Al is strikken zetten met ijzerdraad en wild villen mij als stadsmens totaal vreemd. Je zal maar een dagrecreant vangen! Of de labrador van een medewerker van Staatsbosbeheer. En daar schijnt het van te wemelen op de Utrechtse Heuvelrug. Ik moet dus van paden af, het donkere bos in. Vijf dagen lang onzichtbaar zien te blijven. Gewapend met rugzak en S.A.S. Handboek (‘met alle informatie om te overleven onder de meest barre omstandigheden’) duik ik desondanks op maandagochtend monter het klimmende bos tussen Amerongen en Elst in. Mijn eerste GPS-doel: de Amerongse Kop, het hoogste punt op de zuidﬂank van de Utrechtse Heuvelrug. Met uitzicht over de Gelderse Vallei. Hier laat men de natuur duidelijk haar gang gaan. Ik loop weldra tussen grafheuvels uit de bronstijd, eeuwenoude eiken en enorme Douglassparren. Het weer zit mee tijdens de eerste verkenningstocht door mijn nieuwe habitat:

bouwde Garmin eTrex Vista GPS meegekregen. Daarnaast zit er een koolstof waterﬁlter in mijn uitrusting, dat 99,99 procent

Het nieuwe woudlopen Het mag! Eindelijk! Van Staatsbosbeheer, die onder meer een viertal routes uitzette op de Utrechtse heuvelrug: spoorzoeken voor volwassenen, in de bossen rondom Lage Vuursche, Boswachterij Austerlitz, het Leersumse Veld en het Amerongse bos. Waan je, net als onze verslaggever, alleen op de wereld, tijdens deze nieuwe vorm van natuurbeleving. Ver weg van de platgetreden paden. Met je eigen Smartphone navigatie, via Google Earth, een PDF-uitdraai of een handzame en eenvoudig te bedienen GPS, die je kunt huren bij alle ﬁlialen van Bever Zwerfsport. Zie ook: www.gpshuren.nl. Wild kamperen of stropen wordt overigens niet getolereerd. Voor meer informatie en talloze routebeschrijvingen met coördinaten kun je inloggen op: www.staatsbosbeheer.nl/ doorlees/activiteiten/gps.aspx

van alle ziektekiemen doodt. En lucifers, ijzerdraad, pannetje, mok, kapen zakmes, pleepapier en mijn werphengel (vis is immers ook wild). Daarnaast nog een hangmat, poncho, handdoek, schone sokken en wat oude legerplunje. Want ik verwacht ﬂink goor te worden de komende 120 uur. Piet Paulusma voorspelde immers “een naargeestige week met wisselvallig weer: zo nu en dan regen en hier en daar een bui.…” Mijn eerste kamp ligt beschut onder een uitwaaierende rododendron. Niemand die mij in deze glooiing ziet. Zelfs het vuur is vrijwel onzichtbaar. Niet slecht voor iemand die als weerbarstige student ooit militaire dienst weigerde. De paciﬁst van destijds lijkt nu verdacht veel op een commando. Ik diende als kind overigens wel met veel plezier bij welpen en verkenners, onder Akela’s vleugels. Maar dit terzijde… Die nacht daalt de tempratuur snel. Een waterige maan piept regelmatig weg achter jachtige wolken, die het weldra op een huilen zullen gaan zetten. Een gure wind geselt de boomtoppen. Vele malen ontwaak ik, rillend van de kou, omdat ik iets denk te horen tussen de verdorde varens achter mij. Een egel? Ander rondschar-

Onthaastende Neanderthaler Een half uur later schrik ik op van een droge knal, die tussen de dennenstammen wegsterft. Ik herken het geluid meteen: Schothagel! Stropers! Mijn hart bonst in mijn keel. Ik heb het ineens niet koud meer, maak mij zo klein mogelijk en wacht met alle zintuigen op scherp het ochtendgloren af. Dat laat lang op zich wachten… Bij het eerste licht vind ik op nog geen tweehonderd meter van mijn bivak alleen nog wat rode hulzen. Al acclimatiserend kluun ik die eerste dagen hemelsbreed door zo’n vijftig vierkante kilometer loof- en naaldbos. Hier en daar alleen onderbroken door zandpaden, B-wegen en twee snelwegen (die je als achtergrondruis bijna overal hoort). Ook kruis ik de spoorlijn naar Amersfoort. De aangelegde landgoedbossen rond Lage Vuursche, aan de noordoost ﬂank van de Utrechtse Heuvelrug, blijken op woensdag niet aan mij besteed. Te druk. Teveel pannenkoekenetende pottenkijkers. En gevaarlijk dicht bij De Kroondomeinen, eigendom van Koningin Beatrix en het territorium van haar jachtminnende gevolg. Ik zak tegen de middag via de kortste GPS-route af naar het zuidwesten, richting Austerlitz,

zuring, rozenbottels, bosbessen en beukennootjes. Langs het spoor heb ik zelfs nog wat bramen gescoord! In de buurt ontdek ik ook

Stilstaand water uit poelen en vennen kan vergeven zijn van muggenlarven, parasieten en bosvlooien. relend wild? Ik grijp mijn headlight, dat naast mijn mes blijkt te liggen, en scan met de lichtbundel het struikgewas af. Niets te zien! Het zal wel een vallende tak zijn geweest, een dennenappel, zegt een stem in mij hoofd. Ik trek de plastic poncho over mijn slaapzak en probeer weer wat te pitten. Mijn Camel horloge geeft goddomme pas 02.40 uur aan.

rond 1800 legerplaats der Franse troepen. Thans domein van uil, buizerd en havik. En deze onthaastende Neanderthaler met prikbaard, die halverwege de route, bij een omgewaaide boom, een kampplaats vindt en hout gaat sprokkelen. Al struinend heb ik reeds van alles verzameld wat volgens mijn survivalbijbel eetbaar is:

een beek met kabbelend (dus drinkbaar) water. Hoewel overvloedig voorradig, besluit ik mijn dieet niet aan te vullen met paddenstoelen. Betrouwbare identiﬁcatieregels zijn er immers niet, stelt het Handboek. Een achttal Nederlandse paddo’s is giftig of zelfs dodelijk. Ook het hoofdstuk Slakken, Wormen en Insecten sla ik over. De zin “Waarschijnlijk de meest betrouwbare bron van dierlijk voedsel

voor wie probeert te overleven” kan mij maar niet overtuigen. Vanavond kauw ik maar weer de honger weg op tamme kastanjes.

Wildeman op strooptocht Rond donderdag lijkt de wegtikkende tijd zijn grip op mij te verliezen. Naast mijn ingewanden borrelen ook de oerinstincten op. Mij bekruipt het idee dat ik steeds dichter bij de natuur kom te staan. Ik verzorg mij nauwelijks meer en kijk niet meer zo vaak op horloge of GPS. Ik heb het ritme aangenomen van het woud. Dat is geen onbekend proces. Het overkomt mij wel vaker op expedities en survivaltrips in den vreemde. Een mens weet zich wondersnel aan te passen als zijn leefsituatie ineens drastisch wijzigt. Ik heb inmiddels kennis gemaakt met andere woudscharrelaars. Zo word ik in mijn Leersumse schuilhut gewekt door een nieuwsgierige boommarter. Hij schrikt net zo hevig als ik. De vierde ochtend moet ik twee teken dooddrukken die zich tussen mij dijen hebben genesteld. En in Boswachterij Austerlitz krijg ik zowat een hartverzakking als een ree vlak voor mij wegspurt. Als ik die middag tamme kastanjes en beukennootjes zoek voor de brunch, komt een eekhoorn polshoogte nemen van de nieuw gearriveerde concurrentie. Ik zie ook geregeld Vlaamse gaaien, spechten en opvliegende fazanten. En één vos, die mijn laatste bivak

tot aan het kampvuur nadert (en met de staart tussen zijn poten er vandoor ﬂitst als hij deze Wildeman ontwaart). Soms hoor ik ’s avonds geknor van bosvarkens. Ik zie ze echter nooit. Kennelijk maak ik teveel lawaai om groot wild dicht te kunnen naderen, laat staan te vangen. Elke poging daartoe mislukt jammerlijk. Net als het strikken van hazen of konijnen, die ik vrolijk zie rondhuppelen in weilanden en op open plekken die ik tijdens mijn vijfdaagse strooptocht tegenkom. Ze zijn mij allen te slim en te snel af.

Paulus de Bosnomade “Jezus, ben je vreemdgegaan met een bunzing,” laat mijn fotograferende vrouw lachend weten als zij mij de vijfde ochtend weer treft op een parkeerplaats aan de Woudenbergseweg nabij Austerlitz. “Je mag je wel eens wassen, Paulus de Bosnomade.” Ik begin zelf ook wat onpasselijk te worden van de zurige, muffe graﬂucht die om mij heen hangt. Mijn omzwervingen door het Utrechts natuurschoon hebben rot, schimmel en een stevige loopneus veroorzaakt. Op aandringen van de fotografe duik ik, grieperig als ik al ben, een nabijgelegen meertje in. Maar zelfs voor een doorgewinterde macho als ik blijkt het water toch net iets te koud. Het blijft bij poedelen alleen. Zei het wel poedelnaakt.

mijn kamp, in onderbroek en op sandalen, kom ik in de miezerregen ineens tot een scherp levensinzicht: het is genoeg geweest! Ik voel mij moe, ziek en vuil. Alles doet ineens zeer: vooral schouders, rug en kuiten. Ik moet minstens 150 kilometer in de benen hebben zitten. Ik kom hier later nog wel een keer terug om wilde aardbeien en bramen te plukken. De weeë smaak van tamme kastanjes en beukennootjes kan ik echt niet meer verdragen. Ik wil nu naar huis! Om ongeremd toe te geven aan mijn trek in een dubbele boterham met pindakaas.

Spoorzoeken via GPS Het Global Positioning System (GPS) maakt gebruik van 24 satellieten die elk in een vaste baan om de aarde draaien. Iedere satelliet zendt een signaal uit, dat kan worden opgepikt met je mobiele telefoon of een andere GPS-ontvanger. Door snijpuntmeting met minimaal drie satellieten kan het op minder dan tien meter nauwkeurig je positie op aarde bepalen. Na invoering van je gegevens kan het apparaat ook bepalen in welke richting je moet lopen en wat de afstand is tot het volgende punt. Het kan tevens je loopsnelheid, waarschijnlijke aankomsttijd en afgelegde afstand uitrekenen. Of de snelste route bepalen. Mobiele satellietontvangers zijn te koop bij ANWB en buitensportwinkels.

Als ik over het zandpad terugslenter naar

VOC Logboek

VOTE 2 SMOKE! Foto’s: Gonzo Media

Tijdens de fantastisch verlopen vierde Cannabis Bevrijdingsdag is de verkiezingscampagne VOTE2SMOKE gepresenteerd. Het VOC is intensief betrokken bij dit initiatief van een groot aantal organisaties en ondernemers in cannabisland. Zoals het Parool kopte: ‘De blower moet naar de stembus - desnoods per taxi’.

De kop stond boven een grote reportage over Cannabis Bevrijdingsdag in het Parool. Theo Buissink, oprichter van De Vliegende Hollander en De Tevreden Rookster in Groningen en een van de sprekers, verklaart in de krant: ‘Het is ongelofelijk wat er in Nederland gebeurt. In de jaren zeventig hebben we gestreden voor een fatsoenlijk drugsbeleid en dat stap voor stap bereikt. En nu wordt in een tijdsbestek van anderhalf jaar alles teruggedraaid. Het wordt weer stiekem om een joint op te steken. Het moet nú al stiekem. In Gro-

hasj en marihuana als prijzen. Als je nu hier joints zou uitdelen, loop je een heel grote kans te worden opgepakt.’

Pure pesterij De wietpas noemt Buissink “pure pesterij van een rechtse regering”. ‘In Groningen maken toeristen vijf procent van het klantenbestand uit. Waar hebben we het over? Om die mensen buiten te houden, moeten al mijn vaste klanten zich registreren. Registratie is iets heel ergs. Het

én de registratieplicht zo snel mogelijk van tafel. In een persbericht dat het VOC op 21 juni verspreidde, zegt woordvoerder Joep Oomen: ‘Vrijwel elke betrokken partij heeft gewaarschuwd voor alle negatieve effecten die we nu zien: gemeenteraden, burgemeesters, instellingen voor verslavingszorg, jongerenwerkers, ondernemers en consumenten. Opstelten heeft hun geïnformeerde en onderbouwde kritiek steeds in de wind geslagen. Elke dag dat dit mislukte experiment voortduurt, wordt de schade groter en onherstelbaarder. De pas moet heel snel de prullenbak in.’ De kans dat de besloten club inderdaad als mislukt experiment de geschiedenis in zal

Elke dag dat dit mislukte experiment voortduurt, wordt de schade groter en onherstelbaarder. ningen organiseerden wij bijeenkomsten in het park met een rad van avontuur, met

staat haaks op vrijheid.’ De spijker op zijn kop. Wat het VOC betreft moeten de pas

gaan, wordt stukken groter als heel veel coffeeshopbezoekers en andere cannabista’s op

Mailtje van Doede ’s Lands bekendste wietkweker Doede de Jong sprak het Westerpark toe op Cannabis Bevrijdingsdag (en verzorgde de prachtige Jorge Cervantes Diamond plant op het podium). Daags na die zonnige zondag stuurde hij dit mailtje naar het VOC: Lieve mensen, Mijn vrouw en ik vonden het een heel geslaagd feest. Ontroerend om te zien hoe vriendelijk en aardig de mensen met elkaar om gingen. Het deed mij denken aan de jaren 60 en Kralingen en het idee dat deze mensen zo gestigmatiseerd en vercriminaliseerd worden roerde mij tot tranen. Wat zijn het toch een ratten, de mensen die ons bestrijden! Moet ik natuurlijk niet zeggen. M’n excuses aan de ratten. Het was een geweldige dag. Hulde aan de organisatie! Doede.

Agenda 26 juli: Beleg van Woudrichem, Fort Altena. Overleg VOC en geestverwante organisaties n.a.v. Tweede Kamerverkiezingen. (NB: was eerst 12 juli) 3 september: Vierde editie Cannabis Tribunaal. Locatie t.b.a. 12 september: Tweede Kamerverkiezingen.

12 september hun stem uitbrengen op een cannabisvriendelijke partij. En dus vooral niet op de PVV, de VVD of een christelijke partij (CDA, SGP, ChristenUnie). Zij zijn immers verantwoordelijk voor invoering van de wietpas en alle andere absurde nieuwe regels en wet-

ten. Partijen die – in elk geval in woord – cannabisvriendelijk zijn: SP, GroenLinks, de Partij voor de Dieren, de Piratenpartij, D66 en de PvdA. Let wel: de twee laatste hebben in het verleden laten zien dat zij, eenmaal aan de macht, een stuk minder cannabisvriendelijk zijn. Je kunt je informeren over de actuele standpunten van alle partijen over cannabis op de websites www.vote2smoke.nl en www. cannabis-kieswijzer.nl.

Erop of eronder De posters en flyers van VOTE2SMOKE die op Cannabis Bevrijdingsdag zijn gepresenteerd, zijn slechts de aftrap van de campagne. Er gaat nog veel meer komen: acties, gadgets, promoteams, etc. Het lijkt er op dat cannabisland eindelijk in de gaten heeft dat de komende verkiezingen de belangrijkste zijn in de geschiedenis van het gedoogbeleid. Het is dit jaar erop of eronder voor de coffeeshop.

Wat de Amerikanen zo fraai de stoner vote noemen, kan absoluut doorslaggevend zijn. Wie dat niet gelooft, hoeft maar te kijken naar de uitslag van de vorige verkiezingen in 2010: het verschil tussen VVD en PvdA was toen niet meer dan 79.349 stemmen. Als de PvdA deze photo finish zou hebben gewonnen, dan was Job Cohen nu minister president en was de wietpas een natte droom van Opstelten gebleven. Ga dus stemmen in september en kleur het hokje van een cannabisvriendelijke partij rood. Het VOC groeit ondertussen stevig door en krijgt het elke dag drukker. Zowel onder consumenten als ondernemers neemt de actiebereidheid toe. Ook de media-aandacht blijft groeien: VOC-woordvoerders Joep Oomen en Derrick Bergman waren de afgelopen weken onder meer te zien bij EenVandaag, Terzake (België), de Wereldomroep en de Chinese televisie. Allemaal druppels die de steen van het cannabisverbod langzaam maar zeker uithollen… Wil jij meehelpen met de strijd voor rationeel cannabisbeleid en vrijheid of ben je gewoon benieuwd: onze maandelijkse vergaderingen zijn openbaar. In de agenda op de VOC website vind je plaats, datum en tijd van de eerstkomende bijeenkomst. Aanmelden kan met een mailtje naar info@voc-nederland.org.

Wat is het VOC? Het Verbond voor Ophefﬁng van het Cannabisverbod is een onafhankelijke, nietcommerciële koepelorganisatie van alle individuen en organisaties in Nederland die gekant zijn tegen het verbod op cannabis. Sinds 2008 strijden we voor rechtvaardig en rationeel cannabisbeleid en tegen betutteling, symboolpolitiek en repressie. Meer informatie: www.voc-nederland.org twitter.com/#!/vocnederland

Sneek Heerenveen

Amsterdam Soest

Den Haag

Arnhem

Sneek

Heerenveen

Koffie / Theehuis Esara Singel 65 8601 AH Sneek

Coffeeshop Dizzy Duck Gedempte Molenwijk 4a-1 8442 BG Heerenveen

Den Haag

Amsterdam

Dizzy Duck Trompstraat 210 2518 BR Den Haag

D&L Govert Flinckstraat 323 1074CB Amsterdam

Soest

Arnhem

Koffiesjop Hacas Koninginnelaan 25 3762 DA Soest

Upstairs Beekstraat 12 6811 DV Arnhem

The Dark Knight Rises

Afscheid van een held? door: Richard Tuinstra

In juli gaat The Dark Knight Rises, de allerlaatste film in de succesvolle Batman trilogie, in première. We hebben het in deze rubriek al vele malen gehad over Christopher Nolan, de regisseur van de film. Sinds de ingenieuze thriller Memento zijn we er al van overtuigd dat hij een zeer originele en talentvolle filmmaker is.

Catwoman speelt, omschrijft Nolan als een “Hitchcock met een compleet arsenaal aan wapens en explosieven.”

Christian Bale

Vergelijk hem maar eens met andere succesvolle regisseurs als Quentin Tarantino, Steven Spielberg en de broertjes Coen. Die hebben allemaal wel een volledige mislukte film op hun conto staan. Nolan heeft echter nog nooit een flop gemaakt. Het bewijs daarvoor: de laatste vijf door hem geschreven en geregisseerde films staan allemaal in de Internet Movie DataBase in de top 250 films aller tijden. De acteur Joseph Gordon-Levitt, die een belangrijk rol had in Inception en The Dark Knight Rises, verwoordt het als volgt: “Chris heeft zichzelf al vele malen bewezen. Hij kan grootschalige filmproducties voltooien met de integriteit van een ware artiest.” Actrice Anne H a t h a w a y, die de felbegeerde rol van

Afscheid van Batman betekent ook dat Christian Bale voor de laatste maal het rubberen pak moet aantrekken. Bale zegt hierover met zijn schorre stem: “ Het rubberen pak was ongemakkelijk, en dan met name het zweet en de koppijn dat je er van krijgt. Maar aan het eind van alles, als je achterover leunt en de ﬁlm ziet, besef ik dat het allemaal zeer de moeite waard is geweest.” Bale sluit echter uit dat hij ooit weer in het pak van Batman zal kruipen.

politie en gehaat door de bewoners van Gotham. Maar dan begint de misvormde en krankzinnige Bane (Tom Hardy) overal in de stad dodelijke aanslagen te plegen. Niemand kan hem stoppen. Hierdoor wordt Bruce Wayne gedwongen om toch weer in actie te komen. Maar Bane is niet het enige probleem voor Batman. Want wie is toch de mysterieuze Selina Kyle (Anne Hathaway)? En wat zijn haar plannen? Daarmee zeggen we (voorlopig) vaarwel tegen Batman. Het is mooi geweest. Maar van hem en Christopher Nolan kunnen we ongetwijfeld in de toekomst weer wat moois kunnen verwachten.

Is dit dan het einde van Batman? Natuurlijk niet. Sinds tekenaar Bob Kane en achrijver Bill Finger in 1939 het ﬁguur van Batman ontwierpen, is deze al vele malen met succes opnieuw herondekt. Van de melige en kinderachtige TV-serie in de jaren zestig tot het succes onder regisseur Tim Burton in de jaren tachtig en negentig; er is een Batman voor elke generatie. Over een paar jaar zullen we waarschijnlijk alweer de geruchten over een nieuwe Batmanﬁlm horen.

Gezocht en gehaat We verklappen verder weinig over de ﬁlm. Door het tragische overlijden van acteur Heath Ledger is er natuurlijk geen rol meer weggelegd voor aartsvijand The Joker. De ﬁlm begint acht jaar na de gebeurtenissen in The Dark Knight. Batman heeft alle schuld op zich genomen voor de gruwelijke misdaden die Harvey Dent gepleegd had. Als gevolg daarvan wordt hij gezocht door de

The Dark Knight Rises Regisseur: Christopher Nolan Met: Christian Bale, Anne Hathaway en Tom Hardy 20 juli in de Nederlandse bioscopen

Goudvissen in een blender…

Zijn dieren kunstobjecten? door: Marian Henderson

Wereldwijd in opspraak: Kunstenaar Bart Jansen bouwde zijn doodgereden kat om tot een vliegende helikopter. Maar hij heeft een hele rits voorgangers die dieren – al dan niet levend – gebruikten in hun kunstuitingen. Is het toelaatbaar? Ethisch verantwoord? Dient het een positief doel? Moet kunst vrij zijn of gaan we het juist verbieden?

Al in 1955 gebruikte kunstenaar Robert Rauschenberg een opgezette geit in een installatie. In 1997 liet Jeroen Elsinga een schaap op zijn rug kronkelen en ﬁlmde dat. Het schaap had geen lucky day, maar leefde nog lang en gelukkig. Slechter liep het af met de hond die een Costa Ricaanse kunstenaar in een museum liet verhongeren. Het etensbakje net buiten zijn bereik. In 2000 installeerde de Chileense kunstenaar Marco Evaristti een aantal blenders, met daarin een levende goudvis. Er werd niet gesuggereerd dat de bezoekers de vis konden

over: “Vreemd toch, dat ik geen vier of zes varkens mag tatoeëren, terwijl een vriend van mij in Eeklo er wel regelmatig honderden naar het slachthuis mag brengen.” De wereldberoemde Damien Hirst vindt dat kunst over leven moet gaan, en ook gebruik van dieren mag maken. “Mensen gaan dan nadenken over dingen waarover ze niet willen nadenken.” Zo plakte hij levende vlinders op, liet een haai speciaal voor zijn installatie doden en maakte een opstelling met levende vliegen, waarvan een aantal werd geëlektrocuteerd. Sommige kunstenaars verander-

sters in hamsterbollen door een galerie liet lopen. De dieren werden daar steeds vier uur in opgesloten, terwijl de gebruiksaanwijzing een half uur als maximum noemt. Er was nauwelijks eten en drinken beschikbaar en na de show werden de beestjes met zijn allen in twee kooien gestopt. De rechter veroordeelde Tinkebell niet, omdat niet was aangetoond dat de hamsters hadden geleden.

Dubbele moraal Ook met ‘’Save the Males’’ liet Tinkebell weer van zich spreken. Kuikentjes van een dag oud konden door het publiek worden gekocht. Deed men dat niet, dan zou aan het eind van de dag het overschot aan kuiken-

Tinkebell eet geen vlees en heeft een uitgesproken mening over onze hypocriete manier van omgaan met dieren. doden, maar een aantal van hen drukte wel degelijk op de knop. Enkele vissen werden door goedwillende bezoekers meegenomen om te worden gered. Uiteindelijk stierven er 16 goudvissen. De rechter vond het echter geen dierenmishandeling, omdat de vissen op slag dood waren. De kunstenaar wilde iets zeggen over de menselijke superioriteit over dieren. De toeschouwers maakten daar deel van uit. Hij classiﬁceerde ze als sadisten, voyeurs en moralisten.

Fluorescerend konijn. De Belg Wim Delvoye redde een aantal varkens uit slachthuizen, die hij vervolgens tatoeëerde. De varkens mochten daarna blijven leven tot aan hun natuurlijke dood. Per saldo waren ze er dus wel mee opgeschoten, maar ze werden wel ongevraagd tot kunstwerk gebombardeerd. Delvoye daar-

den het dier: Eduardo Kac ontwikkelde een groen ﬂuorescerend konijn en de Japanse kunstenaar Lori Tomita manipuleert beesten zodanig dat ze transparant worden, behalve hun botten. Het zijn een soort kleurige urige levende schilderijen.

Tinkebell Ook op eigen bodem gebeuren vreemde reemde dingen met dieren. Katinka Simonse, se, beter bekend als Tinkebell, wurgde in n 2004 eigenhandig haar kat Pinkeltje, het dier zou toch al depressief zijn, om er een handtas ndtas van haar te maken. Ze ontving 100.000 000 e-mails. In het overgrote deel daararvan werd haar een gruwelijke dood d toegewenst. Levend villen was nog maar het minste. Tinkebell heeft 800 van deze hatemails gebundeld in het boek Dearest Tinkebell. In 2008 kwam ze weer opzienbarend in het nieuws omdat ze 95 ham-

tjes door de versnipperaar gaan. Uiteindelijk kocht de galeriehouder ze allemaal op, er waren pas negen verkocht, omdat hij vreesde voor een rel. Tinkebell vindt

De Belg Wim Delvoye redde een aantal varkens uit slachthuizen, die hij vervolgens tatoeëerde.

onze omgang met dieren van een dubbele moraal getuigen. “Mensen vinden kuikentjes schattig, maar ze eten ze tegelijkertijd op en laten de beestjes die ze niet nodig hebben sterven.” Daarmee verwijst ze naar de bio-industrie, waarin inderdaad overbodige haantjes worden verhakseld. Op dit moment werkt ze aan het Baby Bunnie Project, waarbij ze dode dieren ombouwt tot speelgoedobjecten. Voor de installatie met het paard op

zere plek als het om onze eigen relatie met dieren gaat?

Helikopterkat Tijdens de Kunstrai werd vriend en vijand geschokt door de vliegende kat van Bart Jansen. Deze Arnhemse kunstenaar bouwde zijn doodgereden kat Orville, genoemd naar een van de luchtpioniers Wright, om tot een

Van koeien. Die hebben een slechter leven gehad dan hij.” In de Volkskrant konden we erover lezen: een bizar kunstwerk dat evenzeer doet denken aan de blijheid van een kind dat een speelgoedhelikopter bestuurt, als aan een tiener die zijn donkere kanten bot viert op de kat van de buren. ‘Deze vliegende kater roept de vraag op: heeft een dood dier een eigen waardigheid die je moet respecteren? Ga je met een gestorven beest

“Orville was een kat die altijd mis sprong, hij viel overal af en hij ving nooit vogels. Nu vliegt hij zelf.” rolschaatsen, bijvoorbeeld, liet ze wél weer een paard doden. Toch eet Tinkebell geen vlees en heeft ze een uitgesproken mening over onze hypocriete manier van omgaan met dieren. Is het een op aandacht beluste psychopate, die geen respect voor dierlijk leven heeft, of legt ze juist de vinger op de

werkelijk vliegende kat, inclusief propellers en landingsgestel. Het dier werd vliegend getoond en er is inmiddels al een ton op geboden. Jansen zegt dat geen dier het beter heeft gehad dan deze kat en ziet er weinig kwaad in. “Ik heb tien jaar voer in hem gestopt. Weet je waar dat van gemaakt is?

anders om dan met een dode binnen je familie? Ik moet eerlijk zeggen dat ik wel even om deze vliegende kat heb moeten glimlachen. Toch wel een beetje: waauww! Maar dan wel met het gevoel: dit kan helemaal niet. Het is volkomen respectloos ten opzichte van de lichamelijke integriteit van het dier. Zou ik dit

met mijn eigen poezen willen doen? Geen denken aan. Die zou ik levend of dood geen snorhaartje willen krenken.’

Falen van de mens Een kort interview met de kunstenaar nuanceert. “Word je in een schoenenwinkel ook overmand door emoties?”, vraagt hij. Die vraag moet ik ontkennend beantwoorden. Sterker nog: ik koop regelmatig leren schoenen. “De lichamelijke integriteit van mijn kat is maar één keer geschaad en dat was toen er een auto over hem heen reed. Hij is niet meer, wat over is dat zijn veranderde eiwitketens, een velletje. We gaan allemaal een keer dood. We zijn gewoon spul. Orville was een kat die altijd mis sprong, hij viel overal af en hij ving nooit vogels. Nu vliegt hij zelf. Overigens lijkt hij niet meer helemaal op zichzelf, want de vulling die in de kop is ge-

plaatst is een standaardvorm, dus hij heeft een spitsere kop gekregen en de oren staan te ver uit elkaar. Het is net-niet Orville. Zijn broertje leeft nog. Daar ga ik later ook iets mee doen, maar ik ga natuurlijk geen kopie maken. Kopiëren moeten we maar aan de Chinezen overlaten.” Hij vervolgt: “Wat ik met mijn kunst beoog? Het moet ook grappig zijn, maar het terugkerende thema is het falen van de mens. We willen iets goeds creëren, maar gelijkertijd gaan er dingen mis. Een soort bijvangst. We willen Oma bezoeken en we rijden een hert dood. Ook met Orville is er zo iets mis gegaan. Dergelijke dingen verwerk ik in mijn schilderijen. Wat ik met mijn kat heb gedaan is niet raarder dan wat de bio-industrie doet. Mensen moeten er even aan wennen. Al mijn werk heeft wel iets wringends. De combinatie van dier en machine maakt het

vreemd. Of ik het ook met mijn familie zou willen doen? Nou eigenlijk wel met mezelf. Ik zou mijn lichaam na mijn dood wel in blikjes willen laten stoppen, maar dan wel met een uiterste houdbaarheidsdatum, zodat mijn vrienden ze later weg zouden gooien. Ik heb trouwens al een reactie gehad van iemand die na overlijden zelf een vliegend mens wil worden. Hij schreef: na mijn dood kun je me komen ophalen. Het was geen grap. Maar met de wet op de lijkbezorging zal dat moeilijk worden.”

Leren van immorele kunst Rianne Groen, studente kunstgeschiedenis, schreef een afstudeerscriptie over het gebruik van dieren in de kunst. Zij schrijft: “Kunstenaars zoeken de grenzen op waar de artistieke houding ophoudt en de morele houding begint. Een immoreel kunstwerk geeft meestal geen antwoord op hoe we met een moreel dilemma moeten omgaan, maar legt het vooral bloot zodat we daar zelf over na kunnen denken. Wanneer we op een goede manier weten om te gaan met immorele kunst, door haar als zodanig te erkennen en haar ethische boodschap te aanvaarden, kunnen we veel leren.”

Ethische code Het Comité Dierennoodhulp is stellig tegen manipulaties met dieren. Sandra van de Werd: “Bij misbruik van levende dieren grijpen we in, bijvoorbeeld door aangifte te doen, zoals bij de hamsters van Tinkebell. Deze mensen zoeken media-aandacht over de rug van dieren. Soms sta je met lege handen. Het is ook een afweging, want met al die media-aandacht krijgt zo’n project ook weer alle publiciteit. Ook met dode dieren willen wij dit niet. Je geeft een verkeerd beeld af. Zoiets zou je toch ook niet met een dood kind doen? Dan stond de wereld op zijn kop.”

Orville de helikopterkat, en zijn nog levende broertje Wilbur.

Esther Ouwehand van de Partij voor de Dieren: “Als het om levende dieren gaat, willen we de wetgeving aanscherpen. Maar dode dieren? Dat staat op gespannen voet met de vrijheid van kunst. Het is niet respectvol en we zijn er ook geen voorstander van, maar als wetgever moet je wegblijven van wat respectvol is, je kunt niet op de stoel van de samenleving gaan zitten. We hopen wel dat er, mede door initiatief van de Dierenbescherming, een gedragscode tot stand komt, doordat men in de kunstwereld zelf deze discussie gaat voeren. Want ook daar is veel verzet.”

Tekst: Arjan van Sorge

Op 12 juli is het 50 jaar geleden dat The Rolling Stones hun eerste optreden hadden, in de Londense Marquee Club. Een mooie gelegenheid voor een bijzonder fotoboek over de zo ongeveer langst spelende band ter wereld.

Daarnaast zijn de Stones ook altijd van belang geweest voor de popmuziek in z’n geheel, waren ze niet weg te slaan uit de media en maakten ze in min of meer dezelfde formatie ook nog eens uitstekende muziek, in welke tijd dan ook. En: wie kent ze niet? Zanger Mick Jagger en gitarist Keith Richards, het duo dat al die jaren de liedjes heeft geleverd, de onverstoorbaar doordrummende Charlie Watts, en gitarist Ron Woods – die er trouwens niet vanaf het begin bij heeft gezeten. Ondanks psychedelica, disco, country, reggae en rock is hun rhythm ’n blues door de jaren heen overeind gebleven, en onmiskenbaar de Stones. Altijd maakten

Zowel Keith als Brian zijn meer dan eens gearresteerd voor het in bezit hebben van wiet. ze albums met daarop hits die helemaal in overeenstemming waren met de tijdsgeest, en zelfs vernieuwend waren. Maar de laatste jaren is dat duidelijk wat minder geworden, en laten we het vooral niet hebben over de soloplaten van de diverse bandleden – zonder elkaar blijft er toch niet veel over. De beste jaren waren in de sixties en seventies, en de gemiddelde leeftijd ligt nu toch alweer zo rond de 70, maar over ophouden hebben ze het niet. Drugs en The Rolling Stones zijn altijd onafscheidelijk geweest. Die reputatie wat betreft dope kleeft de band vooral zo aan omdat het altijd duidelijk is geweest dat de bandleden gebruikten, ook in een tijd dat zoiets nog behoorlijk wat moeilijkheden opleverde. Keith heeft naast coke ook aardig wat heroïne gebruikt, en de voormalige gitarist en een van de oprichters, Brian Jones, vond zelfs een mysterieus einde, waarbij heroïne waarschijnlijk een grote rol heeft gespeeld. Zowel Keith als Brian zijn meer dan eens gearresteerd voor het in bezit hebben van wiet. Volgens meerdere media is Richards nu een gelukkige blower, die alle andere drugs heeft afgezworen – maar deze dus niet. Het zal ‘m rustig houden... Hij zal het nodig hebben, want het 50-jarig bestaan gaat vergezeld van een foto-expositie, en een fotoboek met veel exclusief materiaal, uit het archief van het dagblad The Daily Mirror en van de bandleden zelf. We gaan het zien... De foto’s (© Mirrorpix) komen uit het boek The Rolling Stones: 50, Uitgeverij Spectrum

Er wordt in België geen joint minder gerookt door: Karel Michiels

Ondanks de invoering van de wietpas in het zuiden van Nederland. De tijd dat wij voor onze bevoorrading uitsluitend afhankelijk waren van de Nederlandse coffeeshops is sinds lang voorbij.

‘Cannabis is niet te stuiten’: onder die titel publiceerde De Morgen onlangs een artikel over de resultaten van een onderzoek door de Wereldgezondheidsorganisatie. Daaruit blijkt dat Belgische jongeren gemiddeld meer blowen dan hun leeftijdsgenoten in

andere landen, en dat ze daar ook vroeger mee beginnen. Een op de vijf 15-jarigen heeft al wiet gerookt, een op de twaalf doet het regelmatig. Pittig detail: vooral meisjes uit welgestelde gezinnen blowen graag, en jongens uit de lagere bevolkingsklassen.

$PQHVLD +D]H PRVWO\ 6DWLYD

,1+28'

Leeftijdsgrens Voor alle duidelijkheid: ik vind dat geen goed nieuws. Ik heb altijd gepleit voor een gedoogbeleid vanaf 18 jaar. Niet dat we wiet illegaal moeten houden, maar net zoals voor alcohol zou er in een deftig gereguleerd systeem een leeftijdsgrens kunnen zijn. Als één schadelijk effect van cannabis afdoende bewezen is, dan wel dat op de ontwikkeling van jonge hersens. Maar zo gaat dat met illegale producten: ze zijn even makkelijk verkrijgbaar voor kinderen als voor volwassenen. Je hoeft er niet eens voor naar de winkel te gaan en je ID te tonen. Als wij, grote mensen, een systeem zouden kunnen ontwikkelen om wiet legaal te verkopen, zou er voor de straatdealers veel minder te rapen zijn, en zouden ze zich wellicht toeleggen op andere activiteiten.

Trekt Uw Plant 7+& ! &%' &%1 'H KLHUERYHQ YHUPHOGH GDWD ]LMQ ORXWHU LQGLFDWLHI DIKDQNHOLMN YDQ GH YRHGLQJVERGHP GH JHEUXLNWH PHVWVWRIIHQ GH KRHYHHOKHLG ZDWHU HQ OLFKW 2RN LV KHW EHODQJULMN RI GH ZLHW DINRPVWLJ LV YDQ GH WRS YDQ GH SODQW KHW PLGGHQGHHO RI GH RQGHUVWH WDNNHQ

7LSV YRRU YHUVWDQGLJ JHEUXLN +HW JHEUXLN YDQ FDQQDELV KDVM HQ ZLHW LV LQ YHHO FXOWXUHQ DO HHXZHQODQJ EHNHQG &DQQDELV LV DINRPVWLJ YDQ GH KHQ QHSSODQW +HW HIIHFW GXXUW WRW XXU -H ZRUGW HU YUROLMN RI RQWVSDQQHQ YDQ 1HW DOV ELM DQGHUH JHQRWVPLGGHOHQ NDQ FDQQDELV RS HHQ YHUNHHUGH PDQLHU JHEUXLNW ZRUGHQ 9DQ GDDU GH]H WLSV YRRU YHUVWDQGLJ JHEUXLN

,QKRXG &DQQDELVSODQW

67$015 BBBBBBBBBBBBBBB

*HSURGXFHHUG LQ %HOJLs

*HHQ SHVWLFLGHQ RI LQVHFWLFLGHQ

*HSURGXFHHUG PHW JURHQH VWURRP

&DQQDELV YDOW VRPV VOHFKW -H YRHOW MH GDQ ]LHN RI DQJVWLJ =RHN HHQ UXVWLJH SOHN HQ HHW RI GULQN LHWV ]RHWV ELMYRRU EHHOG VLQDDVDSSHOVDS 5DDN QLHW LQ SDQLHN 1D HHQ XXU LV KHW HUJVWH YRRUELM

$OV MH PHGLFLMQHQ VOLNW HQ MH ZLOW JHEUXLNHQ UDDGSOHHJ GDQ HHUVW HHQ DUWV

x x

*HEUXLN QRRLW ZDQQHHU MH ]ZDQJHU EHQW

%HGHQN GDW DOV MH FDQQDELV YHUPHQJW PHW WDEDN MH WDEDN URRNW 1LFRWLQH ZHUNW YHUVODYHQG

x x

*HEUXLN FDQQDELV YRRU MH SOH]LHU

'RRU FDQQDELV YHUDQGHUW MH FRQFHQWUDWLHYHUPRJHQ *H EUXLN GDDURP QLHW RS VFKRRO RS MH ZHUN RI LQ KHW YHU NHHU

(HQ HUYDUHQ URNHU YRHOW SUHFLHV DDQ ZDQQHHU KLM JHQRHJ KHHIW +LM NDQ GDQ VWRSSHQ $OV MH YRRU KHW HHUVW EORZW ZHHW MH QRJ QLHW JRHG ZDW MH NXQW KHEEHQ

:DQQHHU MH QRJ ZHLQLJ HUYDULQJ KHEW PHW FDQQDELV LV KHW YHUVWDQGLJ RP HU JHHQ DOFRKRO ELM WH GULQNHQ

%LM URNHQ YDQ FDQQDELV NRPHQ VWRIIHQ YULM WHHU HQ NRRO PRQR[LGH GLH VFKDGHOLMN ]LMQ YRRU GH JH]RQGKHLG

0HW HHQ MRLQW ORV MH JHHQ SUREOHPHQ RS $OV MH HONH GDJ EORZW SUREHHU GDQ HHQV HHQ SDDU GDJHQ QLHW WH EORZHQ

Trekt Uw Plant heeft die verantwoordelijkheid genomen. Twee keer werd de organisatie door de overheid voor de rechter gedaagd, twee keer werd ze in hoger beroep vrijgesproken. ‘Trek uw plan’ is een typisch Vlaamse uitdrukking. Het betekent ‘dop je eigen boontjes’, en dat doen de leden van deze coöperatie. Ze opereren op het randje van de illegaliteit, maar de drugrichtlijn uit 2003 stelt nu eenmaal dat volwassen burgers één plant mogen kweken, en dat doen ze bij Trekt Uw Plant. Eén plant per lid, netjes getagd en toewijsbaar. Voor een gram betalen ze gemiddeld 6 euro, dat is ongeveer de helft van gelijkwaardige wiet in de Nederlandse coffeeshops. Minderjarigen komen er uiteraard niet in.

Geschenk uit de hemel De invoering van de wietpas is voor Trekt Uw Plant een geschenk uit de hemel. Het aantal

leden is in een maand meer dan verdubbeld, van 90 naar 190. Naast de afdeling in Ant-

zich geroepen voelt, Trekt Uw Plant ontvangt je met open armen. En zelfs met een open

den we onze wiet vaak toch al niet meer in de coffeeshops, het hele gedoe in Holland

De invoering van die zo vervloekte wietpas zou onverhoopt wel eens positieve gevolgen in België kunnen hebben. werpen zijn er nu ook cannabis social clubs (naar Spaans voorbeeld) in Limburg en Aarlen, en binnenkort ook in Brussel. De plotse toevloed van nieuwe leden stelt Joep Oomen en zijn medewerkers zelfs voor een logistiek probleem: er zijn momenteel niet genoeg kwekers om aan de vraag te voldoen. Wie

boekhouding, want Joep en co hebben niets te verbergen. In afwachting van nieuwe plantagehouders is er nu een wachtlijst. En zo zou de invoering van die zo vervloekte wietpas in België wel eens onverhoopt positieve gevolgen kunnen hebben. Ook al haal-

en de nefaste invloed van grote criminelen in het circuit zetten steeds meer mensen ertoe aan om zelf aan de slag te gaan, volgens de principes van Trekt Uw Plant. De Nederlanders hebben ons geleerd hoe het moet, maar we hebben intussen geleerd om ons eigen plan te trekken. En onze eigen plant.

OpCannabis420, Phase 2 Door: Jan Sennema

Begin juni kondigden het online activistencollectief Anonymous en Team Vendetta de tweede fase van Operatie Cannabis 420 aan. De activisten stellen dat de legaliseringslobby niet moet blijven hangen in protestmarsen, sociale netwerken en campagnes, maar zich moet concentreren op communicatie.

Onder de noemer Phase 2 Upgrade van #OpCannabis420 komt er een informatiehub online en een internet radiostation waarin de machten die achter de War on Cannabis zitten worden ontmaskerd. Team Vendetta belooft dat de farmaceutische industrie, de

gevangenissen bomvol niet-gewelddadige drugovertreders. Dit is een misdaad tegen de mensheid die moet worden gestopt!”

particuliere gevangenisbusiness, de dranken alcoholproducenten, hun lobbyisten en de politici die door hen worden betaald aan de schandpaal zullen worden genageld. “Deze onderdrukkers verdienen biljoenen dollars aan de War on Drugs door hun particuliere

Autisten leven op met cannabis Volgens recente cijfers lijdt rond de 1 procent van de wereldbevolking aan een vorm van autisme, twintig maal zoveel als in de jaren negentig. Daarbij moet worden opgemerkt dat de symptomen die vroeger als verstandelijke beperking werden benoemd, tegenwoordig tot het autisme worden gerekend.

De laatste jaren wordt steeds duidelijker dat kinderen met dit soort stoornissen baat kunnen hebben bij cannabis. Doorgaans gebruiken dergelijke kinderen zware medicijnencocktails, waarbij als neveneffecten vaak anorexia en ondervoeding voorkomen, terwijl de stoornis er nauwelijks door verbetert. De weinige infor-

nal Foundation for Autism, UF4A) die via haar website www.uf4a.org ouders met autistische kinderen bijstaat.

matie is afkomstig van ouders die uit wanhoop zelf aan het experimenteren zijn geslagen met marihuana, waarbij ze veelbelovende resultaten boekten. Ouders krijgen weer contact met volkomen in zichzelf gekeerde kinderen, en ook de eetlust keert terug. Sinds 2009 is er in Amerika een stichting actief (The Unconventio-

door: Feije Wieringa

BOEKEN

Donker Hart

Onschuldig

Gillian Flynn

David Baldacci

(De Boekerij)

(Bruna)

Dit is zonder meer een van de meest originele thrillers van de afgelopen jaren. In eerste instantie lijkt het simpel: een vrouw verdwijnt en haar man begrijpt het niet. Ze hadden een goed huwelijk, ook al worstelen de hoofdpersonen ermee dat ook in New York de bomen niet meer tot de hemel groeien. Dan ontvouwt zich een verbijsterend en mooi gecomponeerd drama, beschreven door de hoofdpersonen met hun eigen perspectief van de realiteit. Nick, ooit een succesvolle journalist, vertelt zijn persoonlijke verhaal over het verlies. Wanneer er dagboeknotities en raadsels opduiken van zijn verdwenen echtgenote Amy, krijg je een hele andere indruk van Nick. Flynn weet de zaak zo te vertellen dat de twijfel voortdurend toeslaat en de spanning consistent wordt opgevoerd tot het niveau van angstaanjagende horror. Elk hoofdstuk vormt al een thriller in een thriller. De plot, vaak de obligate afmaker in zulke boeken, is ongelooﬂijk listig, subtiel en tegelijk een mokerslag. Dat klinkt paradoxaal, maar het is niet anders.

Ze komt nooit meer terug Hans Koppel (Bruna)

Dit is het thrillerdebuut van de Zweedse kinderboekenschrijver Petter Lidbeck. Een pseudoniem dus. Op de cover wordt de vergelijking getrokken met Adler Olsen en Lars Kepler. Dat is een beetje teveel eer, maar dat neemt niet weg dat Koppel een veelbelovend debuut heeft gemaakt. Een vrouw wordt ontvoerd en vastgehouden in de kelder van de buren, waarin een televisie beelden laat zien van haar eigen huis waar haar man en dochter nietsvermoedend proberen de draad van het leven weer op te pakken. Eerst leef je met het slachtoffer mee, maar een naargeestig akkeﬁetje uit het verleden gooit roet in het eten. Het slachtoffer is daardoor minder onschuldig dan ze aanvankelijk leek, en de dader(s) kunnen wel op een beetje begrip van de lezer rekenen. Dat het toeval een rol speelt maakt het verhaal wat minder sterk, maar toeval bestaat nou eenmaal. Er komen nog twee boeken, want het wordt een trilogie. Misschien toch nog een happy end?

Voor het uitdiepen van karakters en een subtiele aanpak ben je bij Baldacci beslist aan het verkeerde adres. Zijn personages zijn zo plat als een dubbeltje en hij vertelt het verhaal eendimensionaal. Toch is zijn werk in 45 talen vertaald. Wat is zijn geheim? Dat zijn de volgende ingrediënten: er zit vaart in, het is lekker ongecompliceerd en nooit huiveringwekkend. What you see is what you get. Hier is het verhaal opgehangen aan Will Robie, een soort super 007 die volop gebruik maakt van zijn licence to kill. In opdracht van de Amerikaanse regering natuurlijk, want Baldacci neemt nooit een slechterik als hoofdpersoon. In dit geval krijgt Robie tijdens een opdracht (we zijn dan tientallen doden verder) wroeging en besluit dan de trekker niet meer over te halen. Dan ontvouwt zich een razendsnelle pageturner waarin nog een rol is weggelegd voor een 14 jarig meisje als supernerd. Kortom, pretentieloos vermaak dat net zo makkelijk wegleest als je een zak chips naar binnen werkt.

“Eerst leef je met het slachtoffer mee, maar een naargeestig akkeﬁetje uit het verleden gooit roet in het eten.” De Angst Index Robert Harris (Cargo)

De Angst Index is al een tijdje uit, maar Robert Harris blijft het vermelden waard. Hij is vooral bekend van zijn ‘what if’ boeken. In dit boek preludeert Harris niet eens meer op de nabije toekomst, maar verwijst hij rechtstreeks naar de bankencrisis anno 2012. Het is een realistisch werk over de macht van computerprogramma’s en de handel in het snelle geld. De miljarden vliegen in milliseconden van bank naar bank. En geen mens die het nog kan volgen. In zijn boek loopt het, net als in de werkelijkheid, slecht af. Robert Harris geeft met De Angst Index een helder inkijkje in een op hol geslagen bankwezen.

Open: ma t/m vr 10.00 - 18.00 zaterdag 10.00 - 16.00

Tel. 045 - 5211541 Fax. 045 - 5281086

Wijngaardsweg 34 b/c 6412 PJ Heerlen Industrieterrein De Koumen Groothandel in kweekmaterialen

Gillian Flynn

De duistere kant van goede relaties Door: Feije Wieringa

Vlak voordat ik Gillian Flynn sprak, ontmoette ik de beste thrillerschrijver van Nederland, Elvin Post, die haar daarvoor aan de tand had gevoeld. “Vijf sterren,” zei Elvin. “Ik hou het op dik vier,” antwoordde ik. Maar ik had het boek de dag ervoor in één keer uitgelezen en het was nog niet helemaal bezonken.

Waarschuwing

Zoals je in onze boekenrubriek kunt zien, ben ik het toch met Elvin Post eens geworden: Donker Hart is een van de weinige boeken die nog lang in je hoofd blijven hangen als je het eenmaal hebt weggelegd. In de alom bejubelde thrillergids van Vrij Nederland, inmiddels het meest gezaghebbende instituut als het om thrillers gaat, wordt Flynn ‘de meesteres van de zwarte kant van het leven’ genoemd. Wij zijn het daar helemaal mee eens. Flynn schrijft in een schitterende stijl en weet het macabere subtiel te doorweven met humor. Daarnaast weet ze ook nog eens een plot te maken die je versteld doet staan. Een gesprek met deze specialiste in de duistere krochten in de geest van ‘normale’ mensen. Ik las je boek als drukproef, dus zonder flaptekst. Kun je je voorstellen dat ik dat in dit geval als een groot voordeel zag? “Dat kan ik me heel goed indenken. Ik weet niet wat er in Nederland op de achterflap komt te staan, maar elk woord over de intrige is in principe een woord te veel. Ik geloof dat Hitchcock ook met dit probleem kampte toen hij de film Psycho had gemaakt. In de bioscopen werden toen foldertjes uitgedeeld met de vraag

Mocht je van plan zijn Donker Hart te gaan lezen (en dat raden we van harte aan), dan kun je dit interview beter lezen nadat je het boek uit hebt. Dit vanwege de ongelooﬂijk spannende en oorspronkelijke plot.

Dit is het eerste boek dat ik van je las. Zijn de anderen net zo verrassend? “Nou, ze zijn door publiek en pers niet slecht ontvangen. Het is niet aan mij om mijn eigen boeken te beoordelen. Maar ik doe mijn best om te verrassen en tegelijk wil ik ook boeken schrijven die over iets gaan. Alles wat ik schrijf gaat in principe over de relatie tussen mensen. En die is meestal anders dan de buitenwereld ziet. En ook anders dan mensen hem zelf zien.” Als we even in vakjes gaan denken, dan valt je boek onder de noemer psychologische thriller. Ik had het gevoel dat het toch een beetje meer was dan zomaar een thriller. “Psychologie in de vorm van interactie tussen mensen heeft me altijd geïntrigeerd. In dit boek wilde ik onderzoeken hoe de relatie van twee mensen eigenlijk

“Ik denk dat elke relatie min of meer op macht is gebaseerd” om niks over de plot te vertellen. De titel Donker Hart is vrij algemeen en verwijst nergens naar. Even heb ik overwogen om iets in de trant van Huwelijk Verkeerd?, dus met een vraagteken, op het boek te zetten, maar zelfs dat zou al afbreuk aan de spanning doen.”

in elkaar zit. Of liever: zou kunnen zitten. In hoeverre kennen twee mensen die met elkaar samenleven en kinderen hebben elkaar nou eigenlijk? In feite komt dan de vraag naar voren: in hoeverre ken je jezelf? Als je daarover gaat fantaseren, kom je erachter dat veel dingen niet zijn

wat ze lijken. In mijn boek heb ik dat gegeven uitvergroot.” Een spanningsveld tussen mensen vormt de basis van een thriller? “Je kunt natuurlijk op heel veel manieren over relaties denken. Maar ik ben geen Oprah of Dr Phil. Wat je daar ziet lijkt werkelijkheid, maar het is televisie. Het is geregisseerd, en daarom lijkt het altijd goed tussen mensen te komen. Ik ben ervan uitgegaan dat mensen vaak spelletjes spelen, met zichzelf en met elkaar. Misschien zijn ze zich daarvan niet eens bewust. En misschien is dat spel ook wel nodig. Mensen doen dat altijd. Als iemand bijvoorbeeld zegt dat hij nooit liegt, dan weet je dat je met een aartsleugenaar spreekt.”

Het boek gaat verder dan de doorsnee thriller. Ik had het gevoel dat er een soort gelaagdheid in zat. “Gelaagdheid is jouw interpretatie. Maar ik geef toe dat je het boek op meerdere niveaus kunt lezen.” Noem er zelf eens enkele? “In elke geval is het een thriller. Misschien niet helemaal volgens de gebaande paden die de lezers van doorsnee thrillers zijn gewend. Maar het is op de eerste plaats wel degelijk geschreven als een boek dat spannend moet zijn. Ik heb net zoals veel

Dat stramien heb ik gewoon uitvergroot. In werkelijkheid zouden twee mensen die aan elkaar gehecht zijn nooit zo met elkaar omgaan als ik heb beschreven. Tenminste, dat mag je hopen. Aan de andere kant zijn er soms misdaden die zo ver gaan, dat ze het voorstelbare overschrijden. Zou het zo kunnen gebeuren of is het ondenkbaar? De conclusie ligt bij de lezer.” Ik las ook een soort venijnige satire. “Dat is ook een van mijn bedoelingen geweest. Ik lees zelf graag amusement. En ik schrijf natuurlijk ook amusement.

moord en komt als verdachte terecht in talkshows. Waarin hij vervolgens wordt neergezet als moordenaar. “Dat klinkt natuurlijk als teveel van het goede. Ik weet niet hoe de situatie in Nederland is, maar in Amerika is het inmiddels heel gewoon dat de media een verdachte als dader aanmerken, zonder dat die verdachte een proces heeft gehad, laat staan dat hij is veroordeeld. Juist dat is nou net niet over the top.” In het boek lijkt het vooral om macht te gaan. Wie houdt wie nu eindelijk in

Flynn schrijft in een schitterende stijl en weet het macabere subtiel te doorweven met humor. andere thrillerschrijvers gebruik gemaakt van cliffhangers en andere trucs. Maar er zijn ook andere elementen die je minder vaak ziet in de gemiddelde thriller. In elke spannend boek is het gebruikelijk dat lezers op het verkeerde been worden gezet.

En goed amusement mag toch best een beetje prikkelen?” Voor mij was het zowel realistisch als aangenaam over the top. Vrouw wordt vermist. Man wordt verdacht van

de tang? “Macht speelt overal een grote rol. Ik denk dat elke relatie min of meer op macht is gebaseerd. Waarmee ik niet wil stellen dat in elke relatie maar één persoon de baas is. Misschien is macht ook wel een middel om grenzen af te bakenen.” En soms loopt dat gruwelijk uit de hand. “Vind je echt dat het in Donker Hart gruwelijk uit de hand is gelopen? Mijn hoofdpersonen spelen zowel letterlijk als ﬁguurlijk een spel met elkaar. Inderdaad zou je dat een spel om de macht kunnen noemen. Maar het is jouw conclusie dat het uit de hand is gelopen. Misschien zou je ook kunnen stellen dat er een evenwicht is hersteld.” Ik vond het einde eigenlijk net zo gruwelijk als het einde van Rosemary’s Baby. Maar dan subtieler. Uitgekiende horror en psychologische terreur. Ík ben blij dat je het zo hebt ervaren, want ik wilde een verontrustend boek maken waarin het alledaagse angstaanjagend wordt.” Een laatste vraag, en ik vermoed dat je die wel eens niet wil beantwoorden. Zou je als lezer een winnaar en een verliezer kunnen aanwijzen? “Dat beantwoord ik met een wedervraag. Heb jij er eentje kunnen ontdekken?” Ik vrees dat ik daar nog lang over na moet denken, maar dat ik het antwoord wellicht nooit zal vinden. “Misschien was dat nou net de bedoeling. Mijn man las mijn boek pas toen ik het af had en worstelde met dezelfde vraag. Overigens heb ik een prima huwelijk en vertrouwen we elkaar volledig. Elke overeenkomst met de werkelijkheid is dus toeval.”

Hightech game in lowtech tijd door: redactie Highlife

De ﬁrst person actiegame Steel Battalion Heavy Armor maakt volledig gebruik van Kinect, de bewegingssensor van Microsoft. De game biedt een unieke, meeslepende ervaring en betekent een evolutie op het gebied van oorlogsgames. Steel Battalion Heavy Armor is nu voor Xbox 360 beschikbaar.

In het jaar 2082 strijden supermachten met rudimentaire wapens. Het leger van de Verenigde Staten plant een invasie op een stuk land dat ooit een deel van hun eigen grondgebied was. In deze lowtech tijd speelt één voertuig een sleutelrol; de Vertical Tank (VT). Je kruipt in de huid van piloot Lt. Powers en je bestuurt een VT op slagvelden in Noord-Amerika en de rest van de wereld. Steel Battalion Heavy Armor biedt een ongeëvenaard niveau van controle en interactie. Het besturen van de VT en het richten en het vuren van de wapens gaat via de Xbox 360 controller. Een groot aantal andere cruciale handelingen, zoals het starten van de motor, het bedienen van de

telescoop en het bemannen van de machinegeweren, doe je via Kinect met je bovenlichaam. Via Kinect communiceer je ook met je manschappen.

Belangrijke kenmerken * Een evolutie op het gebied van oorlogsgames. De game combineert ﬁrst person shooter (FPS) controller gameplay met besturing via Kinect met het bovenlichaam van de speler. * Ga de strijd aan. Jaag tegenstanders angst aan als piloot van een Vertical Tank (VT) en kijk de dood in de ogen als

jij en je crew door vijanden onder vuur worden genomen. * Brothers in arms. Gebruik Kinect om te communiceren met je manschappen tijdens de hoogte- en dieptepunten van de strijd. * Een uniek universum. De game speelt zich af in een wereld waar de macht is verschoven naar aanleiding van een technologische meltdown. Eens machtige naties zijn nu volledig afhankelijk van menselijke vaardigheden en moed om hun vrijheid veilig te stellen. * Innovatie. Na de speciale, indrukwekkende controller met twee sticks en veertig knoppen voor de originele Steel Battaliongame, maakt Capcom voor dit nieuwe deel wederom volledig gebruik van de huidige technologie, en hebben ze buiten de lijnen om een unieke en indrukwekkende game weten te ontwikkelen.

HAZE

Was Obama toch een echte ‘pothead’? Door: redactie Highlife

In de Verenigde Staten kunnen ze er niet genoeg van krijgen. Al jarenlang wordt er heftig gediscussieerd over de vraag of president Barack Obama in zijn jonge jaren nu wel of niet een pothead was. Dat de machtigste man ter aarde vroeger wel eens een joint rookte, was al bekend. Maar volgens een nieuwe biograﬁe zou Obama wel eens veel meer geblowd hebben, dan hij zelf wil toegeven.

In een nieuwe biograﬁe, Barack Obama: The Story, wordt beweerd dat Obama veel verder ging dan alleen maar op zijn tijd een jointje roken. Volgens Davis Maraniss, de auteur van het boek, had Obama een

Veel Amerikaanse blowers zijn hevig teleurgesteld in Obama, omdat zijn federale regering een streng anti-cannabisbeleid blijft voeren. Zo wordt er vanuit Washington alles aan gedaan om een einde te ma-

voortrekkersrol bij experimenten met cannabis. Zo zou zijn bijnaam TA zijn geweest, wat staat voor ‘Total Absorption’, oftewel totale inname. Daarbij werd ﬂink in een auto gepaft, met alle ramen dicht, waarna de inzittenden in de wagen voor Total Absorption gingen.

ken aan de bloeiende mediwietindustrie in staten als Californië. Ook worden pogingen om de drugswetten minder streng te maken steevast door Obama tegengehouden. Zijn oude slogan ‘We Can Change’ wordt door veel blowers dan ook niet meer serieus genomen.

Piratenpartij wil legale wiet Op het cannabis Bevrijdingsfestival in Amsterdam had één politieke partij de moeite genomen om een stand te huren. De Piratenpartij, die onlangs in Duitsland veel succes boekte, greep de kans aan om de duizenden bezoekers te laten weten dat zij voor volledige legalisering zijn.

Een van de ‘piraten’ liet weten: ‘Wij vinden het huidige drugsbeleid hypocriet en onhoudbaar. Net als de harddrug alcohol, zouden ook andere drugs (desgewenst gereguleerd) moeten worden toegestaan. Mensen moeten kunnen uitgaan van het door onze grondwet en de Verenigde Naties erkende zelfbeschikkingsrecht, en op verantwoorde wijze in staat worden gesteld van genotsmiddelen gebruik te maken.’ Verdere speerpunten van de Piratenpartij zijn een vrij internet en een directere de-

mocratie. Ook maakt zij zich ernstig zorgen over onze afnemende privacy en vrijheden. De Piratenpartij: ‘Een actueel voorbeeld is de invoering van de wietpas, waarbij cannabisgebruikers zich moeten laten registreren bij coffeeshops en buitenlanders worden geweerd. De veiligheid van deze registratie is bovendien op geen enkele manier gegarandeerd en misbruik is inmiddels al gesignaleerd.’ Of de Piratenpartij in de Tweede Kamer komt is nog even afwachten. In sommige onderzoeken halen zij wel een zetel, in andere onderzoeken niet. In het komende nummer van Highlife kun je trouwens een overzicht van de belangrijkste politieke partijen vinden, met daarbij hun standpunten met betrekking tot het cannabisbeleid. www.piratenpartij.nl

Via de huisdealer Tekst: Arjan van Sorge // Foto: Sarah Wong

Laban (1964) was vooral bezig met veel lol hebben en muziek luisteren toen hij zijn eerste jointje rookte. Het beviel niet goed, maar het was toch ook wel weer zo bijzonder dat hij daarna ﬂink heeft doorgesmookt.

“Ik was een jaar of vijftien en woonde in Huizen. Op school hadden we een creatieve vriendenkring. We luisterden veel naar muziek, en reggae was ons ding. We gingen naar concerten in Paradiso en de Melkweg, en daar rook je al een en ander in de lucht natuurlijk. Wiet en hasj werden daar toen openlijk verkocht. Door de huisdealer ja, die af en toe op het politiebureau aan de overkant van de Melkweg zat. Ook deden ze wel eens een inval en dan ging dat tafeltje met de spullen door de achterdeur weg. Dat heb ik wel een paar keer meegemaakt, dat er een lichte paniek uitbrak.”

B52’s

aan meedoen. Die jongens waren cool. Ze maakten grafﬁti, eigen blaadjes en waren met muziek bezig. Reggae is gasten met chillums en joints, dus dat moesten we ook ervaren. Zo werd het niet gezegd, maar wel gedaan, je deed gewoon mee. In mijn herinnering heb ik een pufje genomen, en that was it. De anderen hebben de rest opgeblowd. Ik weet niet eens of het echt goed werkend spul was, want misschien hadden ze gewoon wel echt vogelzaad ingeslagen. Daarna ging het hard. Je leest erover, je komt het meer tegen, je maakt het verband met muziek en al die andere dingetjes, en je wordt eigenlijk wel een expert op het gebied van blowen. De huisdealer in Hilversum waar je het spul ging halen, de buurthuizen, al die namen

zoals Kashmir, Border, Afghaan, gele en rode Libanon, Sinsemillia, ik heb het allemaal wel tot mij genomen.”

Snoepgoed “Er waren ook op de middelbare school jongens mee bezig. Ik herinner me een vriend die een jaar in Amerika was geweest. Hij kwam terug met verhalen over wietplantages in Californie, te gek, helemaal stoned, daar word je creatief van, geestverruimend, Cheech & Chong. En die jongen trok ons eigenlijk mee, het was een heel inspirerend iemand die zijn tijd ver vooruit was. Dan lag je te spacen op een bed of op de grond, met muziek op, dat was cool op die leeftijd. En stiekem he, want de ouders wisten het niet. Een snoepgoed wat je gewoon tot je nam, zoals dat eigenlijk nu nog steeds is, hier in Amsterdam.”

“In 1979 kwam de eerste plaat van de B52’s uit, met hele freaky teksten als ‘Planet Claire has pink air, all the trees are red. No one ever dies there, no one has a head’. Dat was eigenlijk de eerste ontmoeting met rare muziek, naast de reggae. Ik luisterde verder naar de Soulshow van Ferry Maat. Mijn stiefvader was een sportman en mijn moeder danseres, ze waren allebei vaak uithuizig. De gang uit Amstelveen kwam toen weer een keer langs, en ze hadden de nieuwe plaat van Madness meegenomen, One Step Beyond. Wat ze ook bij zich hadden was wat wiet.”

Onnatuurlijk “Voor mij was dit de vuurdoop van m’n eerste jointje. Het licht was vrij gedimd, Madness stond op, het jointje was gedraaid en ging rond. Ik kreeg dus ook m’n eerste trekje en het voelde ehm... ja... heel onnatuurlijk. Je ademt die rook in, het was helemaal niet lekker en het doet bijna pijn – een onprettige sensatie. Ik had en heb trouwens nooit sigaretten gerookt... Maar vanaf dat moment heb ik wel tien jaar lang jointjes gerookt, op regelmatige basis. Je werd meegesleept in de spanning van hier

FILMS door: Rob Tuinstra

The Girl with the Dragon Tattoo Regisseur: David Fincher Met: Daniel Craig, Mara Rooney, Yorrik van Wageneningen

De trilogie misdaadbestsellers van Stieg Larson werd al eerder succesvol verfilmd door de Deense regisseur Niels Arden Oplev, met de Zweedse acteurs Michael Nyqvist en Noomi Rapace in de hoofdrollen. Maar zoals dat gaat bij succesvolle niet-Amerikaanse films, Hollywood maakte er een Amerikaanse versie van. Hoewel deze film van de zowel commercieel als artistiek succesvolle regisseur David Fincher door veel fritici lovend is ontvangen, vind ik het eindresultaat eerlijk gezegd mager. De film voegt weinig toe aan het origineel. Daniel Craig is wel beter te pruimen dan de Zweedse versie van Mikael Blomkvist, maar Noomi Rapace is 100 keer meer Lisbeth Sallander dan Mara Rooney.

Hesher Regisseur: Spencer Susser Met: Joseph Gordon-Levitt, Natalie Portman, Devin Brochu

De 13-jarige TJ kan het verlies van zijn moeder moeilijk verwerken. Hij krijgt weinig steun van zijn vader, want die is ook kapot. Maar de komst van de nihilistische en destructieve Hesher (Joseph Gordon-Levitt) verandert alles. Het leven van TJ krijgt nieuwe wendingen nadat Hesher zich persoonlijk met enige van TJ’s pestkoppen op school heeft bemoeid. Codewoord: destructieve wraak. Langzamerhand raakt ook de rest van TJ’s huishouden in de ban van deze vreemde Metallica- en Motörheadfan. En dan is daar nog de vreemde en verlegen cassière Nicole (Nathalie Portman), op wie TJ verliefd wordt. Het klinkt allemaal als een soort puberale coming-ofage ﬁlm, maar wees gerust, de glansrol van Gordon-Levitt maakt dit een bijtend drama.

Safe House

King of Devil’s Island

Regisseur: Daniel Espinosa Met: Denzel Washington, Ryan Reynolds

Regisseur: Marius Holst Met: Stellan Skarsgård, Benjamin Helstad

Je zou het niet zeggen, maar Denzel Washington is alweer 58 jaar. Dat weerhoudt hem er niet van om zich in de actiethriller Safe House schietend en vechtend staande te houden tegen een legertje vijanden. Geloofwaardig? Ach, hij speelt een CIA-agent op leeftijd, en in Hollywood is sowieso alles mogelijk. Washington wordt achterna gezeten omdat hij over zeer geheime informatie beschikt, die wanneer ze in de openbaarheid komt zeer verstrekkende gevolgen heeft. Het is dan ook de taak van de jonge CIA-agent Ryan Reynolds om de oude rot de info afhandig te maken. Regisseur Espinosa had de beschikking over 85 miljoen dollar, dus ziet het er allemaal uitermate gelikt uit. Verfrissend om ook eens Kaapstad te zien, waar zelfs een lange scene bij een wedstrijd van Ajax Cape Town is geschoten. Maar heel veel indruk maakt het allemaal toch niet.

Noorwegen, 1915. Op een eiland in de Oslo-fjord worden jongeren die de fout in zijn gegaan heropgevoed op een internaat, dat wordt geleid door de strenge directeur Skarsgård. De tieners worden gedwongen om zes dagen per week keihard te werken, en op zondag moeten ze de halve dag psalmen zingen. Het internaat staat namelijk onder leiding van de kerk, dus ook sekseel misbruik is een gegeven. Met de komst van de jonge harpoenier Erlin (die op het eiland de naam C 19 krijgt, want zelfs hun naam mogen de jongens niet behouden), ontstaat onrust. Want Erling komt in verzet tegen het rigide en mensonterende regime. Zijn aanhoudende verzet heeft verstrekkende gevolgen. Regisseur Holst maakte er een pakkend en sober drama van, dat op verschillende festivals prijzen won, en ook in Noorwegen werd beloond als beste ﬁlm van het jaar.

Exploitatieﬁlms

Geweld, seks en drugs Door: Rob Tuinstra

Het is een genre dat vooral in de vorige eeuw populair was, de exploitatieﬁlm. Maar door regisseurs als Quintin Tarantino is er ook in de 21ste eeuw weer hernieuwe interesse in het genre ontstaan.

Een exploitatieﬁlm heeft als belangrijkste kenmerk dat het in de eerste plaats effect wil sorteren. Het verhaal is ronduit ondergeschikt. Om dat effect te bereiken wordt vooral ingezet op geweld, seks en drugs. Een budget is er vaak niet, zodat bijvoorbeeld monsterﬁlms, een populair subgen-

re, er vaak onbedoeld dolkomisch uitzien. In een van de komende nummers gaan we dieper in op het subgenre in de exploitatieﬁlms waarin cannabis vaak als een Killer Weed wordt bestempeld. Op de rest van deze pagina zie je een aantal posters van exploitationﬁlms die vooral om seks draai-

en. Zoals jullie zien zijn het vooral ﬁlms uit het midden van de vorige eeuw, toen het genze op zijn populairst was. In de hoofdrollen (en op de ﬁlmposters) vaak blonde dames met grote borsten, die ofwel gestraft dienen te worden, ofwel slachtoffer zijn van snode heren. Highlife presents: The Exploitation Movie…

Advertentie index

Apollyon

13-14-15

Hacas

60-61

Handelsonderneming Oud-Midden

13-14-15

Argus

Hennep Huis Het

13-14-15

Atami

Home Grow Zwarte Tulp Delft

13-14-15

ATK Agratrading

Indoor Flowers

13-14-15

Atrium Trading

13-14-15

Auxine

Big Supplies

Bio Future

13-14-15

Bio Ibo / G-Power

Biologisch Groen

13-14-15

Canna

Caretops

13-14-15

Coffeeshop Relax

D&L

60-61

Deventer Trading

13-14-15

Ion Quest

Keeper de

13-14-15

Kera Seeds

New Age Company

13-14-15

Notos

13-14-15

Ofﬁce Green

13-14-15

Pascha

13-14-15

Polder de

13-14-15

Ramproducts

Seed Company the

13-14-15

Seiapro

Snail

Dizzy Duck

60-61

T.T.B.

13-14-15

Dizzy Duck Heerenveen

60-61

TDM Trading

13-14-15

Esara

60-61

Thc

41 73

Eurotuin

13-14-15

Top Vision

Extra Tuin

13-14-15

TuinCentrum Nootdorp

Greenheaven & Arts

Greenhouse Davids

13-14-15

Hacas

Upstairs

60-61

Whitetops

13-14-15

colofon Highlife magazine Is een uitgave van:

Aan dit nummer werkten mee:

Discover Publisher BV, Postbus 362, 5460 AJ, Veghel, Telefoon: 073-5498112, Fax: 073-5479732 E-mail: info@highlife.nl

Job Joris Arnold, André Beckers, Sulvan Geurts, Marian Henderson, Nicole Maalsté, Karel Michiels, Michiel Panhuysen, Jan Sennema, Arjan van Sorge, Peter van Sparrentak, Wernard Bruining, Feije Wieringa, en vele anderen.

Hoofdredacteur: Rob Tuinstra

13-14-15

Redactie-adres: Postbus 6024, 1005 EA Amsterdam, redactie@highlife.nl Advertenties: Nancy en Daisy

Drukkerij: Corelio, België

R UU

IJ LB

INW

E INK

I NU

U ET

D IN

NIEU

W JA SJE! ! ...ZE LFDE ! KWA LITE IT!!!

$% .)%57% "a#5:: ,)*.

High Life NL 12-07

Articles inside

De eerste keer

Grabbelton

Haze

Games

De duistere kant van Gillian Flynn

België blowt door

Autisten leven op met cannabis

50 jaar Rolling Stones

Dieren als kunstobject

Survival op de Veluwe

Afscheid van een held?

Guerilla Gardening

Elektroshock als groeibooster

Cannabis Bevrijdingsdag

Meer wiet per plant?

High Gadgets

Wietpas levensgevaarlijk

Whores’ Glory

Katzenjammer

3D Streetpainting

Stelling: Hennepbrood

Product Flash

C-Man

Oorlog in Maastricht

Zwart Licht

André Beckers

Brievenrubriek

Nicole Maalsté

Flash