Agnetendal nieuwslijn dec2015

BELGIË-BELGIQUE P.B. 3990 PEER 1 12/723

Nieuwslijn INFORMATIEBLAD AGNETENDAL PEER Viermaandelijks tijdschrift NR P.R.O./269

december 2015

Ten geleide

Verantwoordelijke uitgever: Lisette Loos Uitgiftekantoor: Peer 1 3990 PEER Erkenningsnummer P708642

AGNETENDAL FOR LIFE

Onze nieuwe leerlingen zijn met veel enthousiasme aan het nieuwe schooljaar begonnen.

Ze komen nog steeds graag naar Agnetendal. En de ouders zijn tevreden: “De start van onze dochter in het middelbaar heeft onze verwachtingen overtroffen. De ontvangst tijdens de eerste dagen was super en daardoor heeft ze heel snel haar weg gevonden.

Ze heeft al veel nieuwe vriendinnen gemaakt. Ja hoor, ze vertrekt elke dag zingend naar school. Als ouders zijn we ook blij met de middagactiviteiten die aangeboden worden.

Knutselen, het schoolkoor, typles, gezelschapsspelen, sportactiviteiten, enz. Er is voor elk wat wils.”

Vanaf volgend schooljaar gaan die sportactiviteiten enorm toenemen. We hebben op onze nieuwe scholencampus een grote sporthal. En we beschikken dan ook nog over een aantal buitensportterreinen: een basketbalterrein, een volleybalterrein, een groot voetbalveld waarop ook atletiekwerpnummers kunnen worden beoefend, een looppiste, een sprintpiste van 100 m en een verspringbak.

Dit jaar is onze mascotte van “Leren leren” erbij gekomen als middagactiviteit. Onze leerlingen waren aangenaam verrast toen op een keer Chicke Tita op de speelplaats verscheen. Chicke Tita steunt onze leerlingen bij hun zoektocht naar een goede studiemethode. Op vrijdagmiddag krijgen ze extra studietips aangeboden.Verder bieden we dit jaar opnieuw een talentenshow en schooltoneel aan. De voorbereidingen zijn al volop bezig.

Vorige maand is er een einde gekomen aan de jarenlange aanwezigheid van de Zusters van Maria in Peer. Er was een grote belangstelling toen we hen officieel uitwuifden. U kan de foto’s in dit nummer bewonderen.

De zusters zijn blij dat ze als Zusters van Maria mochten bijdragen aan de uitbouw van het onderwijs in Peer en we hopen samen met hen dat in de toekomst nog duizenden kinderen en jonge mensen in de nieuwe scholen een plaats vinden waar het beste uit henzelf naar boven gebracht wordt en waar ze mogen opgroeien tot goede, gelukkige, bekwame mensen die een zegen zijn voor de samenleving.

Op donderdag 12 november werd de aftrap gegeven voor “Agnetendal for life”, de jaarlijkse actie voor het goede doel, in het kader van “Music for life” van Studio Brussel. Dit jaar staat de Blindengeleidehondenschool in Genk centraal. Raf Truyers, voorzitter van de organisatie en zelf nagenoeg helemaal blind, kwam alle leerlingen uitleggen wat blindheid betekent en hoe geleidehonden worden opgeleid. Speciaal voor de gelegenheid had hij Mowgli bij, zijn geleidehond die meteen de harten van alle leerlingen veroverde. De opleiding van één hond duurt twee jaar en kost € 20.000, een gigantisch bedrag. De organisatie heeft m.a.w. iedere euro nodig en daar wil Agnetendal met plezier aan meewerken.

“Agnetendal for life” wil met prikacties en weetjes de leerlingen geregeld informeren over blindheid en hen met proeven ook laten ervaren wat het betekent om blind te zijn. Op die manier willen we hen stimuleren om geld in te zamelen, op welke manier dan ook. De afgelopen jaren werd er gehaakt, gewandeld, gekookt, geknipt en geblokt for life. “Blokken for life” is de centrale actie, ondertussen wel bekend. Leerlingen studeren in december niet alleen voor goede punten, maar kunnen zich tegelijkertijd ook door hun omgeving laten sponsoren voor hun eindpercentage op het kerstrapport. De voorbije twee jaren brachten alle acties samen maar liefst € 16.000 in het laatje, gemiddeld € 8.000 per jaar. Een flink hart onder de riem voor het goede doel dus. Afwachten wat het dit jaar wordt.

Op het afscheid van de zusters waren ook veel oud-leerkrachten.

Zij kregen eind november een rondleiding in ons oud gebouw op de reünie van de afgestudeerden van 1975. Pure nostalgie was dat.

Het einde van de eerste trimester is in zicht. We wensen onze leerlingen veel succes toe en zullen hen net als de vorige twee schooljaren “een warme week” bezorgen in het kader van “Agnetendal for life”, onze actie voor het goede doel.

Lisette Loos

Directeur Agnetendal Peer

Tot slot wensen we u allen sfeervolle kerstdagen en het allerbeste voor 2016!

NOTEER IN UW AGENDA Vrijdag 18 december Kerstviering en afhalen rapporten

Dinsdag 1 maart Info ouders vierdejaars

Vrijdag 29 januari Chrysostomos

Zondag 6 maart OPENDEURDAG

Dinsdag 2 februari Info ouders 6de leerjaar lagere scholen Maandag 22 februari Info ouders tweedejaars Maandag 29 februari Facultatieve vrije dag

WELKOM IN HET DIDACTISCH KAPSALON “LA COUPE” De leerlingen van het 7de jaar Haarstilist openden op 28 september de deuren van hun eigen kapsalon “La Coupe”.

Het toegewijd kappersteam ontvangt u graag op woensdag van 12.00 tot 16.00 uur en op donderdag van 08.30 tot 12.00 uur (adres: Kloosterstraat 27, Peer). Om een afspraak te maken of voor meer info kan u terecht op 011 80 92 97. Ze werken met kwaliteitsproducten van de firma Keune. Hun aantrekkelijke prijzen zijn altijd mooi meegenomen.

En in december krijgt iedere bezoeker een kleine attentie!

Agnetendal in actie

WWW.AGNETENDAL-PEER.BE! VOOR MEER INFO, SURF NAAR

deel 1

IN DE KIJKER: DE KIP LEERT HET JE IN EEN WIP Sommige leerlingen leren weinig en halen toch goede resultaten.

Anderen leren heel veel, maar slagen maar nipt.Vooral voor die laatste groep heeft de werkgroep “Leren leren” van Agnetendal een lessenreeks bedacht die doorgaat op vrijdag tijdens de middagpauze. Met “De kip leert het je in een wip” leren ze in korte sessies van een kwartiertje trucjes om studietijd te besparen.

Chicke Tita, de mascotte van de werkgroep “Leren leren”, steunt alle leerlingen van Agnetendal bij hun zoektocht naar een goede studiemethode. Chicke Tita is een grote kip die af en toe op de speelplaats opduikt tussen de leerlingen om hen eraan te herinneren dat ze met een goede studiemethode mooie resultaten kunnen bijeenscharrelen. Chicke Tita stuurt ook berichtjes rond op Smartschool met tips en uitnodigingen voor “de-kip-leert-hetje-in-een-wip-sessies”.

Foto 1

BOODSCHAP VAN DE OUDERRAAD

Voorzitster van de leerlingenraad Kizzy Smeets (vijfde jaar) op de eerste leerlingenraad van dit schooljaar bijgestaan door Sam Vanormelingen (vierde jaar), Eniola Ladejobi (derde jaar) en Rian Snoeks (tweede jaar).

Foto 2

PROFICIAT! Lucas Adriaens uit klas 2A3 wint natuurfotowedstrijd

Deze natuurfoto is gemaakt door Lucas Adriaens uit klas 2A3 en ingestuurd voor een fotowedstrijd van National Geographic Junior, waaraan meer dan 6000 kinderen deelnamen.

In de categorie “Raar maar waar” won hij de hoofdprijs: een GoPro actiecamera. Zijn orchidee zal in het tijdschrift National Geographic Junior staan en komt ook in een internationale verkiezing terecht. De fotograaf van de beste foto van alle landen mag naar de Amerikaanse hoofdstad Washington DC! Proficiat, Lucas!

Drie maal goud voor Marie-Lien Swinnen uit klas 5.6

Marie-Lien Swinnen is deze zomer meervoudig Belgisch kampioen geworden bij het zwemmen lange baan (= 50m bad). Ze behaalde goud op de 50m rugslag, de 100m rugslag en de 200m rugslag. Daarnaast haalde ze ook brons op 4x100m vrije slag (met een aflossingsploeg) en zilver op de 4x100m wisselslag (ook aflossingsploeg). In die aflossingsploeg zit ook Indra Gielen uit klas 4.6. Proficiat aan beide meiden! Na die prestaties is Marie-Lien opgenomen in het BE Gold team, wat haar in staat stelt om en Indra Marie-Lien (2de van links) mee te doen aan internationale stages en wedstrijden. titel estafette (rechts), na hun Belgische

Foto 4

LIEF EN LEED Wij zijn heel blij om samen met ouders en familieleden te verwelkomen Lowie, broertje van Seppe Tijskens (klas 2A2) Aan de ouders van harte proficiat!

Foto 5

1. 30 augustus: nieuwe stoelen en banken 2. 1 september: tweedejaars onthalen eerstejaars 3. 4 september: leerlingen Haarstilist ontvangen firma’s 4. 4 september: 2de jaar naar Dommelhof voor klasvorming 5. 4 september: klasvormingsdag 3de jaar in Eksel

Met 40 internen gingen we van start in september 2015: ongeveer evenveel meisjes als jongens en ongeveer evenveel internen in Agnetendal als in andere scholen uit de omgeving.

Wij gedenken in onze gebeden alle overledenen uit onze vrienden- en kennissenkring en speciaal: Wim Maesen, broer van collega Mia Maesen, nonkel van Dorien Broekx, Lene en Wout Maesen Maria Evens, grootmoeder van collega An Smeets Dominique Lambrecks, nonkel van Elise Hubrechts Anneke Aarts, moeder van gepensioneerd college Francine Claassen Nicolaas Jacobus Maria van der Velden, schoonvader van collega Mireille Demey Jan Hulsbosch, schoonvader van collega Anja Gielen en grootvader van Kaat Hulsbosch Danny Symons, nonkel van Lene Stals Maria Godefrida Rabijns, grootmoeder van Caro Hermans Maria Paesen, moeder van Rik Van Baelen van de Raad van Bestuur Willem Prévot, schoonvader van collega Anniek Vanvinckenroye en grootvader van Sam Vanormelingen Marie-Josee Boonen, grootmoeder van Joany Goven Hélèna Smeets, moeder van collega Eddy Indemans, grootmoeder van Kobe en Kato Indemans Godelieve Van Den Bergh, grootmoeder van Joni en Jarno Van Gysegem Maggy Swillens, grootmoeder van Annelien Hubrechts Aan allen onze oprechte deelneming.

Agnetendal in actie

WWW.AGNETENDAL-PEER.BE! VOOR MEER INFO, SURF NAAR

deel 2

Het schooljaar 2015-2016 heeft als thema gekregen “Bouwen”. De deelthema’s voor dit schooljaar zijn:“Bouwen aan je toekomst”,“Bouwen aan jezelf”, “Bouwen aan relaties” en tot slot “Bouwen aan een nieuw internaat”.

In dit laatste thema hopen we met onze internen al een eerste bezoekje te kunnen brengen aan ons nieuwe internaat, ergens in april, mei 2016. De bouwplanning zit immers nog volledig op schema, beter zelfs, we liggen iets voorop.

We trokken met het internaat naar Kattevenia in Genk voor een spel:“Bouwen aan en met elkaar” ter bevordering van de teamspirit. Wat rondhossen op de kermis van Peer ontbrak ook dit jaar niet op het programma. Zwemmen en bowlen in Erperheide stond als jaarlijkse klassieker op het menu.We knutselden maquettes in elkaar van doodgewone huisjes, maar ook van beroemde bouwwerken, zoals de toren van Pisa. Paardrijden in de Breughelhoeve of BMX-en op het parcours van de bloeiende BMX-club van Peer werden zoals altijd wel gesmaakt. Eén van de toppers was de jaarlijkse Halloweentocht of het nachtspel van het internaat. In de bossen aan de Burkel in Peer waren heel wat schreeuwen te horen die avond. Voor zowel de deelnemende internen, als de internen van de derde graad die verschrikpost mochten spelen samen met enkele oud-internen, werd het een spannende avond. Als afsluiting kon iedereen bij een kampvuur op het sportveld bij een hotdog en een warme chocomelk nog nagenieten van de avonturen in de donkere bossen.

Het sinterklaasfeest komt eraan en de ouderraadpieten zijn weer op de baan.

En omdat het niet schaadt krijgen jullie van hen nog een goede raad.

Maak tijdens de feesten niet heel je spaarpot leeg en hou nog wat over voor pizzadeeg!

Want na de feestdagen komen ze het weer vragen: “Steun de leerlingen via de ouderraad en vul je lege diepvries met mondvoorraad!”

De ouderraad vindt financiële steun voor de kinderen een must en rekent in januari op iedereen die pizza lust.

LEERLINGENRAAD

Foto 3

NIEUWS UIT HET INTERNAAT

Foto 1

Doen we in het internaat dan niets anders dan plezier maken? Helemaal niet. Alle dagen is er ook nog studie, één maal voor het lager onderwijs en BSO en twee maal voor ASO en TSO. Het studeren neemt dan ook bij de meesten het grootste deel van de tijd na school in. Studeren kan je leren, is dan ook nog altijd de slogan van ons internaat. Werken aan een goede studiegewoonte en het uitbouwen van een goede studiemethode, dat doen we elke dag weer opnieuw.

Eind oktober werd ook een mijlpaal in de geschiedenis van ons internaat, in het onderwijs in Peer en in de parochie van Peer. De zusters van Maria verlieten immers na 143 jaar aanwezigheid in Peer hun geliefde klooster.

Hun nalatenschap is echter bijzonder groot: immense schoolcomplexen in Peer centrum, maar ook in de omliggende parochies, getuigen van de tomeloze inzet die de zusters gedurende vele jaren hadden voor het onderwijs van onze jongeren. Zij hebben mee de basis gelegd van het formidabele nieuwe scholencomplex dat binnenkort zal geopend worden. Wij zijn de zusters dan ook eeuwig dankbaar voor al wat ze voor het onderwijs in Peer en daarbuiten gedaan hebben.

Foto 2

Onder leiding van opvoedster Carine Jooken brachten onze internen donderdag 29 oktober nog een laatste hommage aan de zusters in hun vertrouwde klooster. Ze zongen samen een bewerkte versie van “Martha, Martha, leg je bezem neer” van Elly en Rikkert.Twee internen verkleedden zich als zuster met een borstel en iedereen zong mee. De zusters genoten intens van het optreden en de vele knuffels.

Bedankt lieve zusters voor alles! Het ga jullie goed in jullie nieuwe woonomgeving in Leuven en geniet nog vele jaren van een welverdiende rust!

Willy Pauwels

NIEUWE SCHOLENCAMPUS: RUWBOUW IN EINDFASE

Foto 3

De voorbije weken werden we geregeld aangesproken door mensen die voorbij de nieuwe campus gefietst of gewandeld waren:“Amai, da’s ’t een en ’t ander! En ’t schiet precies goed op!”. Inderdaad, van na het bouwverlof gaat het goed vooruit.

Rond deze tijd zouden de vier gebouwen stilaan onder dak moeten zijn.

Intussen zijn de slijp- en kapwerken voor de elektriciteitsleidingen in Basisschool en Internaat grotendeels achter de rug.

En ook de kokers voor verluchting en verwarming zijn in deze twee gebouwen zo goed als klaar. Daardoor kan er met het plaatsen van het buitenschrijnwerk (ramen en deuren) begonnen worden.

In Agnetendal is men nog volop bezig met het metselen van de gevelstenen en werden ook de elektriciteitswerken aangevat. Dat is dan ook veruit het grootste gebouw van de vier.

Foto 4

De torenkraan van de sporthal is intussen ook afgebroken, want die stond in het midden van het gebouw opgesteld en moest dus plaats ruimen voor de immense dakspanten. Met een nieuwe kleinere kraan wordt nu de dakbedekking verder afgewerkt.

Op 9 november is de stad ook gestart met de omgevingswerken.

Zoals geweten komt er een nieuwe rotonde op het kruispunt van de Collegelaan, de Vrijheidslaan en de Albertus Morrenstraat, zodat het verkeer van en naar de scholencampus vlot kan verlopen. Maar eerst is de parkeerontsluitingsweg aan de beurt, die parallel met de A. Morrenstraat wordt aangelegd. Onder deze weg wordt nieuwe riolering voorzien. Zowel de rotonde als de parkeerontsluitingsweg zouden eind februari 2016 klaar moeten zijn. In een tweede fase, die loopt tot eind april 2016, worden langs de Collegelaan de fiets- en voetpaden, de oversteekplaatsen, de bushalte en de kiss and ride zone aangepakt.

Tijdens deze werken zal er tijdelijk een omleiding voorzien worden voor de bewoners en het doorgaand verkeer. Ook het werfverkeer zal dan een alternatieve route moeten volgen. Wij rekenen op begrip voor de hinder die deze werken zullen teweegbrengen.

Rik Schepers, Voorzitter Bouwcommissie

Foto 5 etendal voordat het dak

Luchtfoto: (gedeelte van) Agn gelegd werd

1. 4 september: klas 5.1 kleit op klasvormingsdag 2. 4 september: oud-leerlingen vertellen over hoger onderwijs 3. 4 september: klas 6.1 bereidt stage voor 4. 10 september: Stijn Meuris komt spreken voor 6 ASO 5. 17 september: OPR bezoekt legerbasis

AFSCHEID VAN DE ZUSTERS

DE ZUSTERS VAN MARIA

ZUSTER AN VERTELT ...

In 1872 kwamen de eerste Zusters van Maria naar Peer. Nu, 143 jaar later, hebben ze de deur achter zich dicht getrokken en zijn ze naar het moederklooster in Leuven vertrokken.

Op 18 oktober hebben we de zusters op gepaste wijze gevierd. Zij gaven hun leven voor de jeugd van Peer, voor de gezinnen, voor de zieken en voor de mensen die het moeilijk hadden. Zij hebben hun stempel gedrukt op het onderwijslandschap in deze stad. Dank zij de zusters is het kleuter- en lager onderwijs in Peer opgestart. In 1942 werd in Peer de huishoudschool voor meisjes opgericht, later Instituut Sint-Lutgart genoemd. En in 1959 kwam er de Moderne Humaniora voor meisjes. Enkele jaren later hebben ze ook een internaat voor meisjes uitgebouwd. Wij danken hen van harte voor hun tomeloze inzet en financiële steun.

De zusters zullen voor altijd verbonden zijn aan Peer en de scholen van Peer. Ze roepen mooie herinneringen op: Zr. Gaudentia, Zr. Wivina, Zr. Balbina, Zr. Pauline, Zr. Quirina, Zr. Cypriana, Zr. Calista, Zr. Victorine, Zr. Amandina, Zr. Lea, Zr. Mathilde, Zr. Raymonda, Zr. Godelieve, Zr. Adrienne … Zusters van Maria, onze zusters.

Zuster An is 78 lentes jong en nu al 57 jaar in het klooster. Ze is nog steeds graag bij de Zusters van Maria en voelt er zich gelukkig. Natuurlijk is de ex-directrice van Sint-Lutgart en ex-adjunct van Agnetendal al lang op pensioen maar ze is zich altijd blijven inzetten in de parochies met o.a. de parochieraad, de ziekenzorg, het verenigingsleven enz. Waar noden waren, daar waren de Zusters van Maria en daar was Zr. An. We zochten haar op in het klooster in Peer, de dag voor ze vertrok naar Leuven.

Ik ben geboren in Grote Brogel op 20 maart 1937. Ik ben fier uit een gezin te komen van 13 kinderen waarvan er nog tien in leven zijn.

Mijn ouders waren landbouwers en wij hebben als kind altijd meegewerkt op de boerderij met koeien en varkens. Van jongs af mochten wij ook meehelpen in het huishouden met brood bakken, kousen stoppen, wassen enz.

Ik ging in Erpekom naar school en deed daar het nulste studiejaar. Er was daar toen nog geen kleuteronderwijs en het jaar voor het eerste studiejaar werd het nulste studiejaar genoemd.

Daarna ben ik bij de Zusters van Maria in Peer naar school gegaan. In de landbouwhuishoudschool, met juffrouw Vandijck als directrice, volgde ik de afdeling C5/C3 met vakken zoals plantkunde, dierkunde, menskunde, maar we kregen ook opvoedkunde, wassen, strijken, tuinbouw enz. We hadden zelfs een stuk grond waar we leerden spitten, zaaien en planten.

Zr. An

Zr. Martha

De zusters die daar toen les gaven, o.a. Zr. Pauline en Zr. Michael, trokken me erg aan. Ook kregen we van de directrice maandelijks een kort onderricht in de verschillende religieuze onderwerpen.

Ze noemden dat toen de “Eucharistische Kruistocht”. Daar heb ik mijn roeping gekregen. Weet wel, niet alleen het kloosterleven is een roeping. Elke mens wordt geroepen. Wij moeten er voor open staan en antwoord geven, elk op onze eigen manier. Het is noodzakelijk dat je in je roeping gelukkig bent. Die levenswijze als religieuze trok me heel erg aan. Je kan het vergelijken met een jongen en een meisje die ook kiezen voor elkaar. Waarom huwen zij of gaan ze samenwonen?

Ik koos ervoor om met Jezus door het leven te gaan. Het is iets dat je van binnen uit aanvoelt en waarvoor je open moet staan in het leven. Je moet een beetje met aandacht leven. Ja, en er zelfs voor bidden om te weten wat voor jou is weggelegd.

Mijn intrede in het klooster dateert van 2 februari 1958. Samen met Zr.Wilhelmine ben ik toen ingetreden in Leuven in de Charles Deberiotstraat 14. Die gemeenschap bestond toen uit meer dan 270 zusters. Maar op dat moment voelden we reeds de daling van de roepingen. Er zijn nog een tiental zusters na mij ingetreden.

In de beginmaanden werd je opgeleid tot het religieuze leven en kregen we vaak onderricht.

Ondertussen deed ik mijn middelbare studies, die ik eerst nog afgewerkt heb in Leuven bij onze zusters maar daarna ben ik naar het H. Hartinstituut in Heverlee gegaan. Daar volgde ik het regentaat “Huishoudkunde” en behaalde er het diploma. En dan ben ik naar Peer teruggegaan.

Of het kloosterleven meeviel als jong meisje? Je hebt het zelf gekozen. Dus ging je er ook voor honderd procent voor. En wat kwam, werd gewoon aangenomen zonder daarover lang en veel na te denken.We deden gewoon wat ons gevraagd werd. En soms was dat ook nog heel plezant ook.

Wij gingen zelfs in Peer, in de sporthal, turnen en dansen. Wij hadden namelijk in het internaat een VKSJ voor de meisjes. Elke woensdag hadden wij dan samenkomst en moesten we met die jongeren een programma hebben. Wij gingen dan ook tochten voorbereiden, wandelingen uitstippelen enz. Bovendien hadden wij ook onze taak binnen de gemeenschap en maakten veel plezier tijdens de afwas of met de andere zusters of we praatten wat in de tuin. Ik heb me nooit verveeld.

Zr. Coleta

Zr. Dominica

De laatste vier zusters in Peer waren: Zr. Coleta, die in Linde Peer de eerstestudiejaars leerde lezen. En toen ze dat achter zich liet, kon ze het niet laten om allerlei jobs in de parochie op zich te nemen: van koor tot missiewerk.

Zr. Dominica, eerst directrice in de lagere school en daarna in haar portierskantoor de wacht houdend over het klooster en over Peer. Kloppen aan haar kamer betekende binnenkomen, je neerzetten en babbelen.

Zr. Martha, het moederke van onze internen. Niet alleen van de internen, de oudere soepeters kennen haar nog altijd. Niks zo lekker als warme soep, uitgeschonken door Zr. Martha.

Zr. An, rondhossend tussen St.-Lutgart, de basisschool, Agnetendal en het klooster. Om nog te zwijgen van al haar andere werk. Zij was directrice van het instituut Sint-Lutgart en later toen de drie Peerse scholen samensmolten werd zij adjunct van Agnetendal.

Wij wensen onze zusters een warme thuis in Leuven.

Ik ga veel mooie herinneringen aan Peer meenemen naar Leuven: de fijne ontmoetingen, de relaties, het werk dat wij mochten doen in de parochies, het ziekenbezoek waar we een luisterend oor mochten zijn en de zieken mochten omarmen, de contacten, het vertrouwen dat we kregen, de fijne samenwerking met zoveel mensen in de parochie, de scholen waarin we mochten meehelpen om jongeren te vormen voor de toekomst…. En ons afscheid was geen afscheid maar een groots feest. Dit zal ik zeker niet vergeten en het geeft me kracht. Na 18 oktober was dat feest het gespreksonderwerp aan tafel en bij elke ontmoeting. We zijn ook heel fier dat er een nieuwe scholencampus komt. Op die manier wordt het werk van de zusters voortgezet.

Nu zal ik opnieuw verblijven in de Charles Deberiotstraat 14. Na het uitpakken en het ordenen van de kamers zullen we zeker meehelpen aan de dagelijkse zaken die moeten gebeuren, een hand toesteken bij de afwas, aardappelen en groenten mee helpen schoonmaken maar ook een luisterend oor zijn voor medezusters en een arm slaan om een schouder van een zuster die wat meer hulpbehoevend is. Kortom hulp bieden waar nodig. En het zal nodig zijn, gezien de leeftijd van onze zusters ook elk jaar toeneemt!

Zodra ik het weer kan, zal ik via Smartschool af en toe een berichtje sturen naar de leerkrachten in Peer. Dat gaat zeker gebeuren want Peer zal ik nooit vergeten maar elke dag meedragen in mijn hart. Er mag op gerekend worden dat wij elke dag bidden voor de leerkrachten en hen zo een mooie toekomst wensen. Dat het hen goed mag gaan. Daar duimen wij voor.

BRIEF AAN DE ZUSTERS

Voorgelezen in de afscheidsviering in de kerk op 18 oktober Lieve Zr. Dominica, Zr. Coleta, Zr. An en Zr. Martha Jullie vertrekken binnenkort naar een andere thuis. Naar Leuven. Ashley, Laura, Hanne en ik, maar ook vele anderen zullen jullie missen. Wij zouden nog graag iets aan jullie willen zeggen.

We zijn samen op bedevaart naar Lourdes geweest. We vonden die tijd heel plezant en we hebben ervan genoten. Samen met jullie en vele anderen, samen in een kar of rolstoel naar de kerk gaan om de mis bij te wonen of om een ijsje te krijgen van jullie. We vonden het vooral ook fijn om samen op uitstap te gaan en te gaan winkelen ginder. We hebben ook de kaarsjesprocessie meegemaakt, voor jullie misschien niet de eerste keer, maar voor ons wel. Onze oogjes en mondjes gingen open, hoe mooi, en zo veel volk. Samen hebben we ginds ook veel gebeden om even tot stilte te komen. ’s Avonds als jullie in het hotel waren, gingen wij, de jongeren, meestal nog naar de grot om tot rust te komen. De laatste avond hadden we een showtje voorbereid met de andere jongeren en Geert en Patricia. We zagen aan jullie gezicht dat jullie het super vonden en even aan het genieten waren.

Eenmaal terug in Peer en heel moe, moesten we voor even afscheid nemen van elkaar. Maar op 1 september zagen we elkaar alweer terug. En op 15 september zijn we samen naar de mis gegaan.

Daarna hebben we de film van Lourdes bekeken, die jullie mee naar huis kregen. Het was te zien dat jullie ervan genoten hadden.We hebben toen ook even bijgepraat en gezegd dat we zeker nog eens een babbeltje komen slaan met een lekkere doos pralines.

Lieve zusters An, Martha, Dominica en Coleta, we gaan jullie zo ontzettend hard missen hier in Agnetendal. Maar wij, en de kleine, komen zeker in Leuven nog eens langs, en we zullen ook af en toe eens een brief of een mail schrijven om te vertellen hoe het hier in Agnetendal gaat.

Veel liefs, Jolien, Ashley, Laura, Hanne P.S.: En misschien tot volgend jaar in Lourdes!

VIERING ZUSTERS VAN MARIA Omdat de Zusters van Maria na 143 jaar aanwezigheid in Peer definitief naar Leuven vertrokken begin november, hebben Agnetendal, de Vrije Basisschool, het Internaat, de Parochie, de Kerkraad en het Stadsbestuur hen samen officieel uitgewuifd op zondag 18 oktober. Na de dankviering in de Sint-Trudokerk in Peer werden ze in een prachtige witte paardenkoets en begeleid door een minifanfare naar Agnetendal gebracht voor een academische zitting en een receptie.

Agnetendal in actie

WWW.AGNETENDAL-PEER.BE! VOOR MEER INFO, SURF NAAR

deel 3

LIEFDE VOOR MENSEN BRACHT ONS NAAR ROEMENIË Verslag van een humanitaire reis Symboliseren de kleuren in het logo van de “Fundatia Din Dragoste Pentru Oameni”, letterlijk vertaald “Stichting van liefde voor mensen”, de samenwerking tussen Roemenen en Belgen? In ieder geval is het een prachtig logo: het hart staat centraal en de mens er midden in.

Op de trap naar het leraarslokaal vertelde Johan, de klusjesman, dat de oude schoolbanken van Agnetendal naar Roemenië vertrokken. Hij vroeg me of ik daar foto’s van kon maken. Zijn buurman Mathias Schoeber, getrouwd met een Roemeense, had een drietal jaar geleden een fonds helpen oprichten om vooral scholen en ziekenhuizen in Roemenië te helpen, de “Fundatia Din Dragoste Pentru Oameni”. De FDDPO zou een grote vrachtwagen met een even grote aanhanger, gesponsord door de Roemeense firma Nova Force, naar Peer laten afzakken.

Op zaterdag 27 juni zou de camion dan volgeladen worden met banken, stoelen en nog allerlei andere bruikbare spullen, om dan in Giurgiu aan te komen op 2 juli. Giurgiu is een stad van ongeveer 74.000 inwoners in het gelijknamige district in het zuiden van Roemenië. De ongeveer 500 stoelen en banken zouden verdeeld worden onder 13 onderwijsinstellingen. Elke school zou ten minste één klaslokaal met bankjes en stoelen van Agnetendal kunnen vullen.

Foto 1

Toen ik foto’s aan het nemen was, zei Math me dat hij met zijn gezin naar Roemenië ging eind juli en dat ik mee mocht als ik dat wou. Ze zouden met de auto gaan. Dan konden ze cadeautjes meenemen voor de familie. En zo zijn we dan vertrokken, Math, zijn vrouw Corina en haar dochtertje Nora, mijn partner Marc, onze zoon Staf en ik, op de nationale feestdag. Via Nederland, Duistland, Oostenrijk en Hongarije moesten we een autorit van meer dan 2000 km maken.Volgens Math zouden de wegen in Roemenië slecht zijn. Maar het tegendeel bleek waar. In de buurt van Nadlac staken we de grens over en toen stuurde de GPS ons een gloednieuwe autostrade op. Pas toen we van de autosnelweg afreden, zagen we de armoede. Huizen met daken van golfplaat, soms zonder vensters en onafgewerkt. In sommige huizen waren de vensteropeningen gevuld met bakstenen. Af en toe staken we ook een kar voorbij voortgetrokken door paarden maar met een nummerplaat!

Ondertussen leerden we wat Roemeens. Corina, voortdurend aan het bellen in de auto met familie, zei op het eind van elk gesprek “te pup”. Het bleek “kusjes” te betekenen. En al snel konden we ook andere dingen zeggen zoals “Ik hou van jou” (“Te iubesc”) en “Bedankt” (“Multumesc”). Corina waarschuwde ons: als we “te voet” zouden zeggen tegen een Roemeen, zou hij “fuck you” begrijpen en “mooie vrouw” betekende “in de kont”.

Foto 2

We verbleven bij de vader van Corina in Pojana, een gehucht van Varbilau, in het district Prahova en daarna bij een tante van Corina in Constanta, aan de Zwarte Zee. Maar de hoofdbestemming van onze reis was Giurgiu, waar we Mihaela Laur moesten ontmoeten, de voorzitster van FDDPO in Roemenië. De afkorting op o.a. nummerplaten voor het district Giurgiu is GR. Veel Roemenen lachen daarmee en vergelijken Giurgiu met Griekenland. Giurgiu is dan ook het armste gebied van Roemenië.

Foto 3

Foto 4

We ontmoetten Mihaela in een cafeetje aan een toren midden in het centrum van Giurgiu waar de service nogal op zich liet wachten en het snikheet was. Het zweet brak ons uit. Mihaela bracht ons daarna bij Florian Nicolae, de “deputat” of afgevaardigde van het district Giurgiu. Hij bracht ons op zijn beurt naar een soort van niemandsland, een gebied tussen Roemenië en Bulgarije, om er materiaal te laten zien dat voor ziekenhuizen was bestemd en geschonken was door een ziekenhuis in Enschede (Nederland).

Dat had Math geregeld. Die apparatuur stond in een gebouw dat ze aan het renoveren waren. Het moest een school worden waar jonge volwassenen korte opleidingen zouden kunnen volgen om bij voorbeeld bejaardenhelper te worden.We kregen ook de stoelen en banken van Agnetendal te zien. Ze stonden voorlopig opgeslagen in een ander bedrijf van de “deputat”. Hij vertelde dat ze er heel blij mee waren en dat ze bepaalde bankjes hadden bijgeschilderd en hersteld.

De “deputat” had voor ons een persconferentie geregeld. We moesten ook op de lokale TV komen. Met “breaking news” werd het normale TV-programma van TV Giurgiu onderbroken voor een rechtstreekse nieuwsuitzending over de laatste activiteiten van de FDDPO. Mihaela vertelde er o.a. dat ze met geld van de organisatie maaltijden rondbracht bij zieke bejaarden. Maar het geld was nu op. Daar moest iets aan gedaan worden.

Foto 5

Na de uitzending spraken we ook nog met Dr. Vasile Dumbrava, de decaan van de universiteit Titu Maiorescu in Boekarest, en met zijn collega, die Duits en Frans sprak, maar van wie ik helaas geen visitekaartje kreeg. Toen ik hem de hand schudde, herhaalde hij de boodschap die ik in de uitzending aan de Roemenen had gebracht: “Blijven vechten voor een betere toekomst”. Ik voelde me vereerd.

We reisden terug via Praag en kwamen in Peer aan op maandag 3 augustus. Cadeautjes voor familie hadden we nu niet bij. Wel veel foto’s en videomateriaal. En veel herinneringen en indrukken.

Ons wereldbeeld was weer wat bijgesteld. We waren ook wat wijzer geworden en tevreden om thuis te komen. We wisten vooral weer hoe goed we het hier wel hebben. “Heureux qui comme Ulysse a fait un beau voyage...”

1. 23 september: excursie natuurwetenschappen 1ste jaar 2. 28 september: opening didactisch kapsalon La Coupe 3. 7 oktober: tweedejaars ruimen zwerfvuil op VOET-dag 4. 13 oktober: OPR op bedrijfsbezoek bij onthaaldienst stad Peer 5. 20 oktober: bedrijfsbezoek aan Dreamland 2de jaar “Business atelier”

Marleen Desmet, leerkracht Agnetendal en moeder van leerling Staf Deckers

OUD-LEERLINGENBOND CHRONOS “Woman in science”

Agnetendal in actie

WWW.AGNETENDAL-PEER.BE! VOOR MEER INFO, SURF NAAR

deel 4

Oud-leerlinge An Beckers is in de prijzen gevallen met haar wetenschappelijk onderzoek. Dank zij de L’Oréal Unesco Fellowshipsprijs die ze kreeg, kan ze nu doctoreren. We zochten haar op in Linde-Peer, waar ze van afkomstig is. Tijdens de week woont ze in Leuven. In het weekend pendelt ze op en af. An studeerde bij ons af in de richting Latijn-Wiskunde in juni 2010.

Wat me vooral opviel in Agnetendal was dat elke leerkracht graag zijn job uitvoerde. Waarschijnlijk hadden zij ook allemaal wel eens een slechte dag, maar toch leek het alsof ze graag hun lessen gaven. Eigenlijk had elke leerkracht van Agnetendal wel een typische manier van lesgeven en zo werd elke les wel net iets anders. Zo gaf meneer Vanbuel heel goed wiskundeles, maar durfde hij af en toe ook wel eens een grappig verhaal te vertellen over zijn unieftijd of over iets wat hij had meegemaakt. Daarna gingen we terug over naar de orde van de dag, maar dat kort pauzemomentje zorgde er wel voor dat we terug stevig aan de oefeningen konden beginnen. Mevrouw Geers en haar rustige manier van lesgeven, vond ik ook wel heel aangenaam!

Wanneer het nodig was om streng te zijn, deed ze dit zeker, maar over het algemeen werd alles op een rustige en plezante manier besproken. Daarnaast is meneer Van Limpt er in geslaagd om zijn passie voor wetenschap aan mij door te geven. Hij is ook wel iemand die mijn leven misschien wel in zijn huidige richting heeft gestuurd. Maar elke leerkracht is me wel om een of andere manier bijgebleven.

Foto 1

Na mijn middelbaar heb ik Biochemie en Biotechnologie gevolgd. Ik heb lang getwijfeld tussen zeer veel studies die bovendien zeer uiteenlopend waren (wetenschappelijke richtingen, Rechten, Psychologie, Fotografie, Latijn en Nederlands). Ik deed immers in het middelbaar ook zowat elke vak graag maar ik blonk nergens in uit. Uiteindelijk leken me de studies over het leven me het meest interessant en twijfelde ik nog tussen alle richtingen die met “bio” begonnen: biologie, biochemie en biomedische wetenschappen. Na een infodag aan de KU Leuven heb ik de knoop doorgehakt.

Ik ben aan de KU Leuven afgestudeerd in 2015. Ik besefte al redelijk vroeg dat het behalen van een diploma nu eenmaal belangrijk is als je later een grotere kans wil hebben op een goede job. Vooral het idee van een goede toekomst gaf me mijn motivatie om door te zetten. Elke examenperiode heb ik, zoals de meeste studenten, wel echt hard moeten werken en afzien. Zelfs wanneer de leerstof interessant was, vond ik het absoluut niet plezant om te blokken. Gelukkig besef je op dat moment dat elke student hetzelfde doormaakt en dat idee maakt het ook allemaal wat minder zwaar. Studenten zitten tijdens de examens allemaal eenzaam op hun kamertje, maar je hebt ongelofelijk veel steun aan elkaar omdat iedereen door dezelfde periode heen moet. Na de examens gingen we dan ook altijd samen het einde van die vervelende periode vieren!

In mijn laatste jaar heb ik mijn thesis gedaan in het labo van Neurale ontwikkeling en regeneratie aan de KU Leuven. Hierbij werd er gewerkt rond neurodegeneratieve ziekten zoals de ziekte van Parkinson en Alzheimer. Kenmerkend voor deze ziekten is dat de hersencellen afsterven. Het probleem bij volwassen zoogdieren, waaronder de mens, is dat deze hersencellen na schade niet meer herstellen en dat er ook geen nieuwe hersencellen worden aangemaakt. Deze schade is dus bij de mens definitief. Bovendien verlaagt de levenskwaliteit van de patiënt drastisch en is de schade vaak zelfs fataal. Zelfs ondanks intensief onderzoek is de wetenschap er nog niet in geslaagd om een effectieve therapie te ontwikkelen voor deze ziekten. In tegenstelling tot de mens, kan de zebravis wel hersencellen aanmaken en schade eraan herstellen. De zebravis is een 3 cm groot visje met strepen op zijn buik (vandaar zebravis).

Ze leven in de tropische rivieren in Zuid-Azië. Deze vis is aan zijn opmars bezig als modelorganisme in de wetenschap aangezien er vele voordelen aan verbonden zijn. Zo is de zebravis gemakkelijk te onderhouden, kweekt het goed en zijn er veel genen van de mens en de zebravis gelijk. Daarenboven kan de zebravis dus wél schade aan hersencellen herstellen, iets wat de mens niet kan.Wij onderzoeken waarom de zebravis deze schade wel kan herstellen en de mens niet.

Foto 2

Foto 3

Na mijn thesis mocht ik bij hetzelfde labo een doctoraat starten, maar daarvoor moest ik eerst een beurs vastkrijgen om mijn onderzoek financieel te ondersteunen. De beurs die ik heb gewonnen was de L’Oréal Unesco Fellowships-prijs. Deze prijs wordt om de twee jaar uitgedeeld aan drie meisjes en kadert in het thema van “women in science”. L’Oréal steunt over heel de wereld meisjes die het moeilijker hebben om onderzoek uit te voeren door hen financiële hulp aan te bieden. Met deze beurs ga ik verder met het onderzoek naar het succesvol herstel van hersencellen in de zebravis. Hopelijk kan de wetenschap met deze kennis in de toekomst een therapie ontwikkelen om patiënten met schade aan de hersenen te helpen.

Ik ben ervan overtuigd dat het leven van een vrouwelijke wetenschapper er hetzelfde uitziet als dat van mannelijke collega’s. Een eerste grote belangrijke taak is om alle activiteiten te plannen. Ik bepaal zelf wanneer ik mijn experimenten uitvoer (afhankelijk van wanneer de apparaten beschikbaar zijn), maar daarnaast worden er ook regelmatig meetings gehouden, moeten er studenten begeleid worden, practica begeleid worden, etc. Als je dan weet dat mijn experimenten gemiddeld anderhalve maand duren voor ik mijn data heb verzameld, dan kan je begrijpen dat er veel puzzelwerk aan te pas komt! De experimenten zelf bestaan uit het opereren van de vissen, weefselextracties doen en stalen nemen, het snijden van weefselcoupes, microscopie- en data-analyse. Naast de experimenten begeleid ik op dit moment ook een studente bij haar bachelorproef en geef ik practicalessen aan studenten van de richting biologie en biochemie. Persoonlijk vind ik dit zelf heel erg leuk om te doen, maar ik merk ook wel hoeveel tijd je erin steekt om een goede begeleiding te garanderen. Ik besef nu dus zeker dat leerkrachten een heel veeleisende job hebben. Een andere grote dagtaak is me verdiepen in de beschikbare literatuur over mijn onderwerp. We moeten zelf de laatste nieuwe gepubliceerde artikels lezen zodat we mee zijn met wat andere labo’s ontdekken en weten welke nuttige informatie wij hieruit kunnen halen en ideeën kunnen opdoen voor nieuwe experimenten. Een laatste taak die we zeker niet mogen vergeten is het verzorgen van onze zebravissen. Elke dag krijgen ze tweemaal eten en de grote aquaria worden tweemaal per week gekuist. Ook al hebben we hulp van onze dierenverzorgster, toch steken we hier zelf nog veel tijd in. Bovendien moeten we ook zorgen dat onze vissen voldoende kweken zodat we zeker genoeg dieren hebben om experimenten mee uit te voeren.

Ik hoop mijn doctoraat vlot te kunnen afwerken en leuke resultaten te boeken. Een publicatie in een hoogstaand “journal” zoals “Nature of Cell” zou wel heel leuk zijn, maar is misschien ook wel heel onhaalbaar! Na mijn doctoraat hoop ik dat ik verder onderzoek kan blijven doen en verder kan werken met proefdieren. Hopelijk is mijn onderzoeksvraag dan nog steeds medisch gerelateerd want dit spreekt me wel echt aan. Een job waarbij ik echt voldoening heb en waarbij ik het gevoel krijg dat ik iets nuttig beteken voor de maatschappij, past dan ook zeker in mijn toekomstplaatje. Daarnaast ben ik een heel simpel meisje dat droomt van een leuk gezinnetje. Huisje, tuintje, boompje is dus wel zeker een droom van mij. Als ik dan met mijn partner ook nog eens mooie momenten kan delen, zoals verre reizen, dan zijn mijn dromen al zeker uitgekomen! an.beckers@bio.kuleuven.be

Foto 4

Foto 5

1. 20 oktober: project “vrouwenpracht” van klas 6.1 2. 23 oktober: partnerschapsdag met Parchim in Bastogne 3. 9 november: examen rijbewijs op school 4. 12 november: 6 STW stelt GIP voor aan ouders 5. 13 november: 5 MT geeft Engels aan vierde leerjaar

?

ROND WAT DOEN WE

E R I A T I N A M HU G N I D R O W T BEWUS

FOTO 1 FOTO 2

Agnetendal wil een warme school zijn, een school met een hart, waar iedereen zich thuis voelt en waar je leert om een goed mens te zijn. Daarom wordt er op geregelde tijdstippen aan humanitaire bewustmaking gedaan. Met allerlei acties en speciale activiteiten leren de leerlingen dat het absoluut nodig is om anderen te helpen en iets te doen voor mensen die het moeilijk hebben. Zo draagt Agnetendal zijn steentje bij in de bestrijding van de armoede en het lijden in de wereld. Een aantal voorbeelden: MEUBILAIR EN MATERIAAL VOOR ROEMEENSE SCHOLEN Agnetendal heeft via de organisatie “Fundatia Din Dragoste Pentru Oameni” oud schoolmateriaal dat niet meegaat naar de nieuwbouw een tweede leven geven. De Roemeense scholen in Giurgiu waren er blij mee. (foto 1)

FOTO 3 FOTO 4

STARTVIERINGEN IN DE KERK Begin september wordt er voor de leerlingen altijd een startviering in de kerk georganiseerd rond een humanitair thema. Leerkrachten Marijke Geunens en Heidi Tack van de werkgroep PDG (Pastoraal dragende groep) zetten zich daar meestal voor in. (foto 2) ZUIDDAG Agnetendal neemt ook elk jaar deel aan de Zuiddag. Dit schooljaar gingen de leerlingen van 5 ASO op donderdag 22 oktober één dag werken voor het goede doel. Pim Lijnen uit klas 5.5 mocht meedraaien met de klusjesmannen van Agnetendal. (foto 3) INZAMELING VOOR VALKENHOF Tot aan de herfstvakantie werd er in Agnetendal jongenskledij en sportmateriaal ingezameld voor het Opvangcentrum Valkenhof in Overpelt.Vrijwillige leerkrachten zorgden ervoor dat de ingezamelde spullen in Overpelt geraakten. De laatste lading vertrok op woensdag 4 november samen met een groep geëngageerde leerlingen van het 4de, 5de en 6de jaar die daar aan de kinderen in het centrum een geanimeerde spelnamiddag bezorgden. (foto 4)

FOTO 5

FOTO 6

FOTO 7

FOTO 8

FOTO 9

FOTO 10

FOTO 11

FOTO 12

5 STW ORGANISEERT BEJAARDENDAG In november onthalen de leerlingen van 5 STW jaarlijks een tiental senioren uit het woon­en zorgcentrum Sint­Antonius. De bejaarden beleven in Agnetendal altijd een leuke en actieve dag vol animatie. (foto 5) AGNETENDAL FOR LIFE In het kader van de actie “Music for life” van Studio Brussel vraagt Agnetendal al drie jaar aan de leerlingen om tijdens de kerstexamens te studeren voor het goede doel en zich daarvoor te laten sponsoren. Zo heeft Agnetendal de vzw Akindo uit Lommel gesteund. Vorig schooljaar werd er 7777,77 euro ingezameld voor het Revalidatie- en MS-centrum in Overpelt. Dit jaar gaat de opbrengst naar de blindengeleidehondenschool in Genk. (foto 6) LEERKRACHTEN HAKEN Een aantal leerkrachten in Agnetendal haakt af en toe voor het goede doel. Tijdens de nationale stakingsdag van 15 december vorig schooljaar haakten ze uiltjes om die dan te kunnen verkopen tijdens het oudercontact. (foto 7) MULTICOLORES LeerkrachtenVeerle Gofflo en Nicole Catteeuw en het hele PDG-team nodigen in februari sprekers uit op school: iemand van Mobile School, een Marokkaanse kok, een woonwagenbewoonster, enz.

De leerlingen kunnen ook een sessie djembé volgen. Er wordt gediscussieerd over homofilie, Spina Bifida, armoede en het leven in een instelling. De vijfdejaars denken met Agnes Steenssens na over de doodstraf.Voor de zesdejaars was er vorig jaar een film over illegalen. (foto 8) SMOSVERKOOP T.V.V. ADOPTIEKINDJES Onze school steunt reeds jaren kinderen via financiële adoptie. Hiervoor organiseert Kris Goris van de werkgroep PDG jaarlijks een smosverkoop ten voordele van het weeshuis “OSJOSMA” in Haïti, opgericht door Frans Vandueren van Opglabbeek. (foto 9) WERELDWATERDAG In maart doet onze school altijd mee aan de Wereldwaterdag. Alle leerlingen van de B-¬stroom en BSO wandelen dan met hun begeleider en 1 liter water per leerling een uitgestippeld parcours van 6 km in Peer, de afstand die veel mensen moeten overbruggen om aan water te geraken. (foto 10) FAIRTRADELOGO Omdat onze school, samen met het Stadsbestuur van Peer, het Fairtradelogo wil behalen, bezoeken eerstejaars tijdens “actua” de wereldwinkel in Peer. Zo wordt ook de eerlijke handel met de derde wereld in de aandacht gebracht. (foto 11)

ANIMATIE IN HET RUSTOORD Regelmatig brengen leerlingen van Agnetendal een bezoek aan het rustoord in Peer. Ze zingen dan liedjes voor hen, bespelen instrumenten en lezen zelfgeschreven teksten voor. De leerlingen van de optie “Technisch-creatief” bakken dan koekjes voor hen. (foto 12) G-VOETBALTORNOOI Voor zijn GIP heeft Lennert Van Vleymen, vorig jaar leerling in 6 STW, een G-voetbaltornooi op poten gezet. De G-voetbalploeg van Sporting Wijchmaal was aangenaam verrast toen Lennert hen een cheque van 1.300 euro kon overhandigen. (foto 13)

COLOFON

FOTO 13

Nieuwslijn is het viermaandelijkse informatieblad van Agnetendal voor het personeel, de leerlingen en hun ouders, oud-leerlingen, personeel en leerlingen van het 5de en 6de jaar van het vrije basisonderwijs Peer, de parochieverantwoordelijken en het stadsbestuur van Peer.

Instituut Agnetendal (039842) - Kloosterstraat 27, 3990 PEER - Tel.: 011 63 17 66 - Fax: 011 63 33 85 - E-mail: info@agnetendal-peer.be Nieuwslijn kan ook elektronisch geraadpleegd worden op de website van de school: http://agnetendal-peer.be

+32 (0)11 80 90 90