OVO magazine nr. 2-2022 by SAAM Uitgeverij

OVOMAGAZINE Het blad voor en door ouders van zorgkinderen

Verbinding staat centraal in dit nummer. Verbinding is een basisbehoeftes; we hebben andere mensen nodig. Verbinding is de energie die mensen ervaren wanneer zij zich gezien, gehoord en gewaardeerd voelen. Alle reden dus om die verbinding nader te bekijken...

OVO Magazine | jaargang 1 | november 2022

OVO Magazine | november 2022

Bij de Kindervallei ben je gewoon ‘gewoon’. Nicole en haar team doen er alles aan om ouders en verzorgers van een zorgkind met een gerust hart aangepast vakantie te laten vieren.

In gesprek met... Anita Boekelman, oprichter van BILA-groep vertelt wat de BILA-groep voor mensen met een fysieke beperking of een psychische kwetsbaarheid kan betekenen.

Ont-zorghuis Chancare Chantal Schakelaar zorgt samen met een aantal zpp’ers met liefde voor zorgkinderen in haar ont-zorghuis. Ze is gespecialiseerd in de zorg rondom eetproblematiek.

INHOUD

Met een gerust hart op vakantie

Stomapop op maat Sanne Botden was kinderchirurg. Ze maakt samen met haar moeder speciale stomapoppen voor kinderen die behandeld worden in het Radboudums Amalia kinderziekenhuis.

Gezinshuis De Stal Ruim twee jaar gelden werd de droom van Lobat en Maarten werkelijkheid: de opening van gezinshuis De Stal. Samen zorgen zij voor hun kinderen en hun pleegkinderen. Ze werken nauw samen met allerlei professionals.

Bikers Against Child Abuse ‘Onze kracht is de belofte dat we er 24/7 zijn’

En verder 5

Voor elkaar...

Paardencoaching voor meer veerkracht

Ont-zorg-moet dag

Gespecialiseerde zorgoppas

In memoriam: Keano

Column: De kunst van kleine stapjes

Uitslag onderzoek naar de ervaringen van mantelzorgers

Column: Verbinden met lotgenoten in ander werelddeel

Positieve gezondheid

De kracht van thema-avonden

Nieuws & tips

Me-Time OVO Magazine | november 2022

COLOFON Het OvO magazine is een uitgave van Stichting Ouders voor Ouders, en verschijnt 2x per jaar. Het magazine biedt diverse (actuele) onderwerpen voor ouders met een of meer (pleeg) kinderen die door een aandoening extra zorg nodig hebben. Daarnaast biedt het herkenning en begrip door persoonlijke verhalen en interviews. De Stichting helpt, informeert en inspireert ouders met een zorgenkind en wil met het magazine een schakel zijn tussen ouders, lotgenoten, mantelzorgers en professionals.

© SAAM Uitgeverij, november 2022 Stichting Ouders voor Ouders Suzy Kuypers T 06 55397782 E info@stichtingoudersvoorouders.nl W stichtingoudersvoorouders.nl Bank: NL02ABNA0812616472 Uitgever SAAM Uitgeverij, Hillegom E info@saamuitgeverij.nl W saamuitgeverij.nl | zorgboeken.nl Redactie Suzy Kuypers (OvO) Anneke Bakker (SAAM) Aan dit nummer werkten mee May-lisa de Laat Lilian de Rek Thomas Nicolaas Suzy Kuypers Anneke Bakker Abonnementen Lidmaatschap per jaar € 45 Losse verkoop € 6,95 Vrienden van € 15 per jaar Advertenties Voor tarieven en informatie: magazine@stichtingoudersvoorouders.nl Vormgeving en druk SAAM Uitgeverij Oplage: 2.000

OVO Magazine | november 2022

Voor elkaar... Dit is alweer het tweede exemplaar van het magazine van Ouders voor Ouders. Ik kan het soms nog maar moeilijk geloven dat die droom is uitgekomen. De reacties op de eerste editie waren hartverwarmend en ze stimuleren mij om hier vooral mee door te gaan. Maar iets nieuws beginnen blijft altijd een beetje pionieren. Dus, heb je ideeën, opmerkingen of suggesties, neem vooral contact met mij op om ze te bespreken. Daar kunnen we tenslotte alleen maar beter van worden. Dit magazine is bedoeld voor en door ouders en allerlei betrokkenen. Het is bedoeld om je te informeren, inspireren en om ervaringen met elkaar uit te wisselen. Over onderwerpen die we allemaal tegenkomen in ons dagelijks leven als ouders van een zorgenkind of een pleegkind. In deze tweede editie lees je onder meer een update van contactpersonen Alice en Michel en over hun ervaringen met de Bikers Against Child Abuse (BACA). Ook vertelt Anita Boekelman over de BILAgroep die ze oprichtte en wat ze voor ouders kan betekenen. Verder vind je in dit magazine ook een artikel over de Kindervallei en de vele mogelijkheden die daar zijn om even op adem te komen. Met of zonder kinderen. Kortom, het is weer een mooie verzameling geworden van informatie, achtergrondartikelen, tips en natuurlijk de puzzel.

December is een maand die voor ons als ouders van een zorgenkind vol extra uitdagingen is. Door de extra prikkels, het vuurwerk of omdat we niet als gezin thuis kunnen zijn door ziekte of opname. Onze dochter is inmiddels 19 jaar en het blijft confronterend dat zij het samenzijn met familie of vrienden, juist in de maand vol verassingen, cadeaus, gezelligheid, heel erg lastig vindt. Weet dat Ouders voor Ouders er ook voor jou is, juist in extra lastige tijden. We helpen elkaar door verbinding en uitwisseling van informatie. Via dit magazine en via live ontmoetingen, maar ook door een telefoongesprek. Blijf dus niet zitten met twijfels of vragen. Je staat er niet alleen voor. Voor nu wens ik je veel leesplezier toe met dit magazine en ook alvast, ondanks of misschien wel dankzij, alles: fijne feestdagen! Warme groet,

SuzyKuypers

OVO Magazine | november 2022

TEKST: May-lisa de Laat

Bij de Kindervallei ben je gewoon ‘gewoon’

Met een gerust hart op vakantie Een vakantie in het vooruitzicht kan houvast geven. Toch kunnen ouders vakantiestress voelen of ze ervaren een drempel om ook echt te gaan. Zeker bij intensieve en langdurige zorg voor je kind, iets wat vaak met spanning en vermoeidheid samengaat. Daarom doet Nicole, assistent-manager bij de Kindervallei, er met haar team alles aan om ook ouders en verzorgers met een gerust hart aangepast vakantie te laten vieren.

Nicole van Zanten is sinds 2007 werkzaam bij de Kindervallei, dat in het glooiende landschap van het Limburgse Valkenburg ligt. Haar drijfveer is om gezinnen met zo min mogelijk zorgen vakantie te laten vieren. ‘Als je een zorgenkind hebt, luistert een goede vakantievoorbereiding extra nauw. Wanneer ouders gerustgesteld zijn, kunnen ze hun zorgen beter los-

OVO Magazine | november 2022

laten en zich richten op het maken van mooie vakantieherinneringen. Hier weten ze vooraf welke hulpmiddelen er voor ze klaar staan, maar ook welke aangepaste activiteiten er in en om het vakantiehuis zijn. En hoe je hier echt kunt ontspannen, bijvoorbeeld in de snoezelbadkamer. Bovendien kijken we naar nieuwe verblijfsvormen om als ouder, pleegouder of alleenstaan-

de ouder van een zorgintensief kind op adem te kunnen komen. Daarom hebben we de ‘staycation’ in het leven geroepen.’ Staycation Je kunt bij de Kindervallei verblijven met het hele gezin (ook opa en oma) of in groepsverband, vanuit een vereniging of lotgenotencontact. Jongeren vieren in een aangepast en drempelvrij appartement samen vakantie en nemen eventueel hun zorghulp mee. Zij kunnen hier genieten en lekker zichzelf zijn, wat hun beperking, ziekte of aandoening ook is. In de Kindervallei bepalen zij hun eigen tempo en wat ze nodig hebben. ‘Steeds vaker gebeurt het dat een zorghulp samen met het kind of de jongere naar de Kindervallei komt. De thuisblijvende (pleeg)ouders hebben op die manier even tijd voor andere dingen. We noemen dat een ‘staycation’, vervolgt Nicole. ‘Dat je kind geniet bij een zorghulp of mantelzorger op een plek waar hij of zij zich fijn en vertrouwd voelt, maakt dat ouders echt even kunnen opladen thuis. Vaak gebeurt dit met kleine stapjes. Dan gaat de ouder in een gastenkamer, terwijl de zorghulp met het kind in het appartement verblijft. Of ouders komen bij hun kind op bezoek. Vandaar uit kun je opbouwen naar een weekend of een midweek.’ Hulpmiddelen en volop bewegingsruimte De Kindervallei biedt kinderen tot en met 25 jaar en gezinnen verschillende mogelijkheden om te logeren of vakantie te vieren op een plek die veilig en vertrouwd voelt. De aangepaste locatie bestaat uit vakantieappartementen en gemeenschappelijke ruimtes waar je elkaar kunt ontmoeten en waar wisselende vrijwilligers aanwezig zijn. Alle appartementen, gangen, speelen ontmoetingsruimtes zijn drempel-

Moeder en dochter in de speeltuin van de Kindervallei.

vrij en ruim opgezet voor voldoende bewegingsvrijheid. En met aandacht voor de veiligheid en het plezier van gasten. Aangepast betekent ook dat de vakantiehuizen over de nodige faciliteiten en hulpmiddelen beschikken. Denk aan aangepast sanitair, hoog-laagbedden, hekkenbedden, tilliften, douchestoelen en snoezelruimtes. De Kindervallei is daarnaast een vertrouwde uitvalsbasis wanneer je kind is opgenomen, revalideert of voor onderzoek of een ingreep naar

het MUMC+ of Zuyderland ziekenhuis moet. In dat geval zijn er gastenkamers om te logeren. Ook is het mogelijk een bezoek aan de ziekenhuispoli te combineren met een korte vakantie. Gewoon ‘gewoon’ Samen met zo’n 110 vrijwilligers en een klein managementteam is Nicole verantwoordelijk voor het dagelijkse reilen en zeilen in het vakantiehuis. ‘Wat de vakantiehuizen extra bijzonder maakt, zijn de sfeer en de medewerkers

OVO Magazine | november 2022

Bij alles wat de Kindervallei biedt, wordt gekeken naar wat er wél mogelijk is.

en vrijwilligers die aan een half woord genoeg hebben. Waar je elders misschien als bijzonder wordt gezien, ben je hier gewoon ‘gewoon’. Hier kun je dus volledig jezelf zijn.” De vakantiehuizen bieden geen zorg, maar wel extra gastenkamers voor je eigen zorghulp. Doordat je hier alles bij de hand hebt, is er even tussenuit gaan ineens weer mogelijk. En dat geeft je als gast bij de Kindervallei de energie die je nodig hebt om weer door te kunnen. Bij alles wat de Kindervallei biedt, wordt gekeken naar wat er wél mogelijk is. Ontmoeten zonder iets te moeten Voor veel kinderen is het fijn om te merken dat ze niet de enige zijn die veel zorg nodig hebben. Dankzij de kleinschalige opzet is er bij Kindervallei veel ontmoeting mogelijk tussen lotgenoten. En ook tussen broertjes en zusjes van een zorgenkind. ‘Maar niets moet. Wil je gewoon met je eigen gezin zijn en blijven of bijvoorbeeld lekker in de tuin een boek lezen, dan kan dat uiteraard ook. Dat geldt voor alle activiteiten die we organiseren. En wil je eropuit in de omgeving, dan delen we graag leuke tips.’ Iedereen met een zorgintenstief kind is bij de Kindervallei welkom. In hoeverre een kind of jongere zorgintensief is, dat bepalen de ouders of de jongvolwassene zelf. Er is geen selectieprocedure of voordracht van artsen of andere medisch specialisten nodig. ‘We willen iedere gast een zo onbezorgd mogelijke vakantie bieden als mogelijk is, in iedere fase van hun leven. Zo gebeurt het ook dat kinderen of jongeren hier in hun laatste levensfase komen en samen herinneringen maken.’ In de schoolvakanties van de basisschool is het de laatste jaren steeds drukker bij de Kindervallei. ‘Daarom vragen we onze gasten om waar dat kan, buiten deze periode te komen’, aldus Nicole van Zanten. Samenwerking met OvO Sinds maart 2021 werken stichting Ouders voor Ouders (OvO) en Kindervallei nauw samen. ‘Vooraf vond een proef plaats voor pleegouders van zorgintensieve kinderen, waarbij de ouders hier verbleven en OvO zorgde voor het programma. Dat verliep zo goed dat we binnenkort een midweek (zie kader) organiseren voor alleenstaande ouders van zorgintensieve kinderen. Als alleenstaande ouder is de zorg rond je zorgintensieve kind immers extra zwaar. Je moet 24/7 aan staan, waardoor de emmer sneller vol is. Daar is helaas niet altijd begrip voor.’

OVO Magazine | november 2022

Ook is er sinds kort iedere eerste dinsdag van de maand van 13.00 tot 15.00 uur een inloopspreekuur in het vakantiehuis. ‘Onze gasten kunnen dan bij Suzy Kuypers van OvO zonder afspraak terecht voor al hun vragen, een praatje en allerhande informatie. Als ouders op dit tijdstip niet kunnen of behoefte hebben aan een persoonlijk gesprek, maakt Suzy graag een afspraak zodat er meer tijd is om echt in gesprek te gaan. Het is heel fijn om op deze manier samen te werken en meer inhoudelijke kwaliteit te kunnen bieden. Als we merken dat veel ouders dezelfde wens hebben voor hun verblijf bij Kindervallei kunnen we daar nu nog beter op inspelen.” Ook Suzy Kuypers van OvO is blij met de samenwerking. Omdat ik als geen ander weet hoe belangrijk het is om als (pleeg)ouder even op adem te komen, was dit een droom voor mij die werkelijkheid is geworden. Een samenwerking met hetzelfde doel: ONT-ZORG- MOETEN!’ vertelt Suzy. Geruststellende gastvrijheid Nicole vervolgt: ‘Het mooiste van mijn werk is om gasten te zien genieten door geruststellende gastvrijheid te bieden. We denken vooraf goed mee, zodat gasten zich nergens zorgen over hoeven te maken. Alles staat klaar bij aankomst en dat geeft een ontspannen gevoel.’ Naast de Kindervallei in het Limburgse Valkenburg heeft het Ronald McDonald Kinderfonds ook vakantiehuizen in Beetsterzwaag in Friesland en in Arnhem in Gelderland. Elk met een eigen, uniek karakter en verschillende (aangepaste) activiteiten in en om het vakantiehuis. ‘Onze ervaring is dat mensen een verblijf hier soms nog even uitstellen. Zijn ze eenmaal geweest, dan zien we ze regelmatig weer terug. Het is hier gewoon gezellig, maar tegelijkertijd ook praktisch. Dankzij de vele sponsors, donateurs en vrijwilligers zijn de prijzen voor een verblijf bij de vakantiehuizen van het Ronald McDonald Kinderfonds lager dan in een gemiddeld ander vakantiepark. Ook dat is een voordeel.‘

TEKST: Peggy Hoogeveen

Paardencoaching voor meer veerkracht Workshop voor ouders om weer met zichzelf in verbinding te komen

Begin november 2022 hebben Suzy Kuypers en Peggy Hoogeveen hun krachten gebundeld om ouders van een zorgenkind weer in verbinding met zichzelf te laten komen. Ouders voor Ouders gaat in samenwerking met Peggy workshops paardencoaching organiseren. Suzy: ‘Met deze nieuwe verbinding willen we ouders helpen om te ontspannen, om meer veerkracht te ontwikkelen en om inzicht te krijgen in bepaalde situaties.’

Peggy heeft zich ontwikkeld als Aroma Freedom Practitioner, (Paarden)Masseur en Systemisch (Paarden)Coach en doet dit onder de naam MAP Coaching. Peggy: ‘Jaren geleden kwam ik - als een echt paardenmeisje - in contact met coaching met behulp van het paard (oftewel paardencoaching genoemd). Sindsdien begeleid ik volwassenen, teams, maar ook kinderen die op een of andere manier zijn vastgelopen, zodat zij hun belemmerende gedachten en/of gevoelens leren herkennen en los te laten.’ Hoe werkt paardencoaching nu eigenlijk? Er wordt een beroep gedaan op de natuur van het paard,

namelijk het zijn van een vluchtdier en het leven in een kudde. Los van de rangorde in een kudde, moet ieder kuddelid gezond zijn. Dit doen ze vanuit hun perspectief om samen zo veilig mogelijk te zijn en om te kunnen vluchten bij mogelijk gevaar. Paarden zijn daarom heel goed in het spiegelen van emoties, voelen energie feilloos aan en scannen continu de lichaamshouding van de ander. Paarden leven in het hier en nu. Ze kijken eerlijk, zonder voorkennis en zonder te oordelen naar je. Eén van de belangrijkste effecten die paarden op mensen hebben, is dat ze spanning overnemen en dit vervolgens loslaten. Vaardigheden ontwikkelen De workshop Paardencoaching wordt een paar keer per jaar aangeboden en is bedoeld voor ouders van een zorgenkind. Suzy: ‘Ouders van een zorgenkind zien zichzelf vooral als vader of moeder en niet als mantelzorger. De kans op overbelasting is extra groot aangezien zij langdurige en intensieve zorg leveren. Daarnaast hebben zij frequent te maken met thema’s als grenzen stellen en bewaken, leren loslaten, tijd voor jezelf versus tijd voor de ander, afstand en betrokkenheid.’ Hoe kan Paardencoaching helpen? Peggy: ‘Eén van de belangrijkste effecten die paarden op mensen hebben, is dat ze spanning overnemen en dit vervolgens loslaten. Daarnaast leer je helpende vaardigheden om meer veerkracht te ontwikkelen en verkrijg je inzichten die ook behulpzaam kunnen zijn in bepaalde situaties. Het is een ervaringsgerichte (gevoel) manier van werken, in tegenstelling tot een cognitieve (praten) manier van begeleiding.’ Kijk op de website van OVO voor de data van de workshop Paardencoaching. Meer weten over MAP coaching? https://map-coaching.nl/

VRIENDEN VAN ... AH Dijkstra in Bunde sponsor Stichting Ouders voor Ouders Wij zijn enorm dankbaar voor deze nieuwe ‘vriendschap’! Anke Dijkstra en Bas Dijkstra zien en begrijpen vanuit hun eigen netwerk hoe groot de impact is van het opvoeden en verzorgen van een zorgenkind. Ze voelen zich verbonden en steunen daarom onze stichting en de mantelzorgouders. Zo fijn om op jullie steun en ideeën te mogen rekenen, dank jullie wel! OVO Magazine | november 2022

TEKST: May-lisa de Laat

In gesprek met...

Weer grip krijgen op je eigen leven ‘Iedereen moet mee kunnen doen in onze samenleving. Ik vind het belangrijk om daarvoor vanuit begrip, respect en gelijkwaardigheid de aandacht te vragen. Juist omdat dat nog steeds niet vanzelfsprekend is’, aldus Anita Boekelman, oprichter van BILA-groep en belangenbehartiger van mensen met fysieke beperkingen of een psychische kwetsbaarheid. In dit artikel maken we kennis met Anita en vertelt ze wat BILA-groep voor mensen wil betekenen. ‘Psychische kwetsbaarheid en (onzichtbare) beperkingen hebben altijd een rol gespeeld in Anita’s leven. ‘Hierdoor heb ik van zeer dichtbij gezien wat dat met het leven van iemand kan doen én met de naasten. Onbegrip, onbekendheid en onrealistische verwachtingen, binnen het gezin en daarbuiten, kunnen het dagelijks leven van alle betrokkenen extra zwaar maken.’ Anita Boekelman (56 jaar) is getrouwd en heeft een samengesteld gezin met één dochter en drie zonen. Ook heeft ze drie hondjes. ‘Voor mijn man is dat het maximum aantal. Als ik mocht kiezen, zouden er veel meer, niet herplaatsbare, hondjes en andere dieren in huis zijn. Ik geloof namelijk in nieuwe rondes en nieuwe kansen waarbij je moet vasthouden aan geduld en hoop.’ Meer begrip ‘Eén van onze kinderen is hoogbegaafd en heeft ASS (autisme spectrum stoornis). Deze combinatie zorgde bij mijn man voor veel onbegrip in de pubertijd van ons kind. Het kon er bij hem niet in dat iemand die zo slim is, zo veel moeite heeft met bijvoorbeeld inplannen of het niet kunnen inschatten van oorzaak en gevolg. Het was een turbulente tijd, vooral voor ons kind in kwestie. Nu bevinden we ons in rustig vaarwater.’ Anita ziet een benaming van een ziekte of aandoening niet als een label maar als een (gegeven) leidraad voor jezelf. ‘Het gaat erom waar je je in herkent en waarin niet. Het willen leren lezen van je eigen gebruiksaanwijzing en die van een ander is het begin van meer begrip, zowel voor jezelf als voor anderen.’

OVO Magazine | november 2022

Belangenbehartiger In 2008 liep Anita zelf vast in haar functioneren, door haar eigen overtuigingen en gewoontes. ‘Ik vond dat ik mij niet moest aanstellen, even moest volhouden en is was bang voor de reactie van anderen als mij dat even niet lukte. Terwijl mijn lichaam eigenlijk soms om ‘pauze’ riep via pijn, vermoeidheid en zwellingen.’ Jarenlang dacht ze dat de verstrekte medicatie en hulpmiddelen betekenden dat ze ‘gewoon’ verder kon gaan met haar ‘oude’ leven wat betreft werk, privé en ontspanning. ‘Vaak kreeg ik het advies dat ik er mee moest leren leven, maar dan kon ik totaal niets mee. Ik was verdrietig, boos en voelde mij machteloos. Het leek wel of mijn beperkingen mijn leven hadden overgenomen en zo kwam ik in een depressie terecht. Tót het moment waarop ik voor mijzelf besloot: als ik het dan toch heb, dan wil ik er iets nuttigs mee doen!’ Als belangenbehartiger van mensen met fysieke beperkingen of een psychische kwetsbaarheid begon Anita aan haar persoonlijke terugkeer in het leven. Daarna volgden activiteiten binnen belangenorganisaties, adviesraden en de politiek. ‘Iedereen moet mee kunnen doen in onze maatschappij!’ BILA: back in life again Bijna 30 jaar werkte Anita in gerenommeerde hotels in verschillende functies, van ontbijtserveerster tot bedrijfsleidster. In 2013 maakte ze een carrièreswitch. Vanuit haar eigen praktijk PsyMenta bood ze begeleiding in (h)erkenning en acceptatie van een beperking of aandoe-

ning, ook voor de naasten. Dat is het belangrijkste in de weg naar herstel en het hoogst haalbare uit het leven halen. ‘BILAgroep is voortgekomen uit mijn praktijk en bestaat sinds januari 2022. We bieden gecombineerde zorg en hulpverlening op verschillende levensdomeinen wanneer men vastloopt in het leven. BILA betekent back in life again. Als voorbeeld van de begeleiding die BILAgroep biedt, vertelt Anita over een gezin dat vastliep in de hulpverlening. Bij de zoon was in 2012 ASS gediagnosticeerd. Deze jongen zat vol met angsten en ging niet of nauwelijks naar school. Ondanks alle handvatten die het gezin kreeg, lukte het niet. Doelstellingen werden niet of nauwelijks behaald. Toen kwam de indicatiestelling voor 24- uurs opname. Dat zou de enige mogelijkheid zijn om hun zoon te helpen om weer terug in de maatschappij te komen. ‘Dit vonden de ouders een te zware indicatie. Voor hun gevoel leek het alsof er iets ontbrak aan de hulp die zij tot dan toe hadden gekregen.’ Het gezin besloot een second opinion aan te vragen. ‘Helaas wilden de huisarts en de sociaal- psychiatrisch verpleegkundige dit niet uitschrijven. Na een maand lukte het ons om via de gemeente wel de aanvraag te regelen. Inderdaad niet gebruikelijk, maar ook niet onmogelijk. Moeder kreeg tijdens de begeleiding een hele andere kijk op zichzelf. Ze was heel onzeker ge-

Anita Boekelman

worden door alles te proberen, zonder succes. Die onzekerheid voelde de zoon ook. Na twee maanden werd de leerplichtcasus gesloten. Binnen vijf weken had hij de doelstellingen behaald. Inmiddels heeft deze jongen een baan in een tuincentrum.’ Samenwerking OvO Anita: ‘De meerwaarde van BILAgroep is dat bij ons de kennis uit de boeken verweven is met de kennis uit de praktijk. Deze manier van hulpverlening kan net datgene zijn wat iemand, met of zonder ASS nodig heeft.’ De contacten tussen Ouders voor Ouders en BILAgroep zijn goed. ‘We bieden beide ondersteuning en begeleiding aan ouders met een zorgenkind en vullen elkaar hierin aan. We hebben geregeld overleg over de stand van zaken van beide organisaties. Suzy Kuypers en ik praten daarnaast ook over onze moederrollen, ons persoonlijke welzijn en onze gezinnen. Heel waardevol!’

Inclusie Anita Boekelman is ook VN ambassadrice in de coalitie voor inclusie. ‘Op dit moment werk ik aan inclusief werkgeverschap en de bewustwording hiervan. Ik probeer een veilige omgeving te creëren voor mensen die willen terugkeren naar werk. Bij ons kan iedereen zichzelf zijn, zonder oordeel, en met coaching zichzelf ontwikkelen in eigen tempo.’ Tot slot vertelt Anita: ‘Dit plaatje laat goed zien waar we ons als samenleving meer bewust van mogen zijn. Een psychische kwetsbaarheid, licht-verstandelijke beperking (LVB), slechthorendheid of laag energieniveau zijn voorbeelden waardoor mensen zich beperkt kunnen voelen. Omdat men niks aan je kan zien, vindt de buitenwereld het vaak onbewust vanzelfsprekend dat je het gevraagde moet kunnen. Dat is meestal onmogelijk en leidt tot onbegrip en frustratie, iets wat ik op allerlei manieren probeer te doorbreken.’

OVO Magazine | november 2022

TEKST: Alice Crauwels, handtherapeut

Zorg voor energie Een mooie zondag, de zon schijnt en het is uitzonderlijk warm. De kleuren in het bos zijn geweldig mooi om te zien. De gevallen blaadjes knisperen en ik kan de neiging om lekker in het rond te schoppen niet weerstaan. Een flinke wandeling om even wat moe te worden, om vervolgens thuis heerlijk even te zitten met de familie met en kopje thee, chocolademelk of wat dan ook. Dit geeft me energie. Niets is zo belangrijk om regelmatig even ‘op te laden’ ! Hoe? Wandelen, sporten, tuinieren, fietsen, lezen, …. Of gewoon even lekker zitten zonder scherm of digitale prikkels. Dus hoe, dat doet er niet toe, als het maar iets is wat je leuk vindt / waar je blij van wordt. Niet dat we er altijd iets aan kunnen doen, maar ook voor werk is het belangrijk dat het merendeels van de tijd energie geeft. Tuurlijk, iedereen heeft wel eens geen zin en als ik mag kiezen tussen lekker thuis met man, kinderen en hond of werken…. Het mag duidelijk zijn dat ik dan ook graag thuis ben. Maar het is nu eenmaal zo dat we moeten werken en dan is het wel belangrijk dat ik niet met tegenzin ga. Vraag je dan eens af: wat is de reden van die tegenzin? Is het die collega die altijd commentaar heeft, is de chef nooit eens tevreden of is het het werk zelf dat alleen maar druk geeft, of gewoon niet leuk is … Of is het … de omgeving die je depressief maakt, of … ? De volgende vraag is: kun je er wat aan veranderen? (pak je bij elkaar en praat met je collega of je chef, of vraag of je wat kunt mag opvrolijken in de omgeving, of bedenk een leuk initiatief …). Kun je er echt niks mee, dan zijn er 2 opties, 1: blijven zitten waar je zit, maar zorg dan ondertussen dat je in je vrije tijd extra momenten zoekt om toch je ontspanning te krijgen. Of optie 2: zoek uit wat je wél leuk vindt en kijk eens voorzichtig uit naar een andere werkplek. Nu is het dus helaas onmogelijk om altijd en alleen maar leuke activiteiten te hebben, er zijn nu eenmaal verplichtingen. Zeker in deze tijd waarbij ook veel externe factoren zorgen voor extra stress, is zoeken naar rust belangrijk. Dus zet op je prioriteitenlijstje niet alleen de voor anderen belangrijke zaken, maar ook jezelf! Als je goed voor jezelf zorgt en af en toe je rust of ontspanning pakt, heb je meer energie om andere taken ook te volbrengen. Denk er aan, als JIJ het niet meer aankunt, val je misschien wel helemaal uit en zorg je juist voor meer druk om je omgeving. Alle belang dus dat ook jij je rust zoekt. Nogmaals, dit hoeven geen heel grote zaken te zijn als sky diving of zoiets… maar gewoon, doe een wandelingetje of neem een kop thee met een puzzelboekje, NEEM EVEN TIJD VOOR JEZELF, en zorg voor je eigen energie!

OVO Magazine | november 2022

TEKST: Ineke Swartjes & Jacqueline Janken

ZiZo-festival, een dag van ontmoetingen Op 1 juli 2022 was het eindelijk zover…ons eerste, échte festival voor én door leerlingen van SO Widdonckschool en VSO De Ortolaan in Heibloem. Samen met onze talentvolle leerlingen hebben we de maanden voorafgaand aan het festival heel hard gewerkt om ervoor te zorgen dat er een festival kon plaatsvinden waar iedereen welkom was en waar genoten kon worden van tal van workshops, optredens, foodtrucks, DJ’s etc. Deze dag stond geheel in het teken van communiceren, motiveren en durven, maar ook van elkaar enthousiasmeren. Het festival was een belevenis voor jong en oud, een creatieve ontmoetingsplek voor inwoners, bedrijven, organisaties, scholen en om netwerkpartners uit de regio dichter bij elkaar te brengen, te verbinden, ervaringen uit te wisselen, maar vooral ook om te genieten! Onze school werkt nu al een paar jaar samen met Suzy en samen organiseren we ieder schooljaar een viertal thema bijeenkomsten voor ouders van onze leerlingen, om zo met elkaar in gesprek te gaan en ervaringen te delen. Het was dan ook een ideaal moment voor Stichting Ouders voor Ouders om aanwezig te zijn op ons festival, samen met andere hulporganisaties. Op deze manier konden belangstellenden informatie inwinnen, vragen stellen maar ook leren van elkaar en natuurlijk genieten van deze dag. Omdat ons festival een groot succes was komt er een tweede editie op 16 juni 2023! Dan is Heibloem weer hèt centrum van Limburg en vindt het ZiZo festival wederom plaats op het prachtige terrein van onze school. Ruim 2oo leerlingen zullen, samen met vrijwilligers en leraren, ervoor zorgen dat het wederom een geweldig event wordt! www.zizo-festival.nl

TEKST: Monique Biloro

ONT-ZORG-MOET DAG 17 september 2022

Een wereld van verbondenheid en inclusie In mijn vorige column heb ik verteld over mijn gezin met mijn zoon Marcus en mijn dochter Ida. Allebei bijzondere mensen. Inclusie en verbondenheid zijn door hun geboorte en leven en door mijn eigen Molukse achtergrond kernthema’s in mijn leven en in de Mark-Us visie die ik uitdraag. Inclusie en verbondenheid zijn complex, al lijkt dat vaak niet zo. Bij inclusief onderwijs, wonen, sporten wordt inclusie ingevuld door mensen te laten meedoen aan wat de meerderheid schijnbaar met gemak zelfstandig kan. Maar wat als die wereld van de meerderheid te groot en overweldigend is en meedoen dan niet leuk wordt? Mensen als mijn zoon hebben het nodig dat de wereld passender gemaakt wordt. Zij hebben behalve passende zorg, activiteiten en faciliteiten ook een accepterende, alerte en zorgzame buurt en een fysiek toegankelijke omgeving nodig. Dat is het uitgangspunt van de Mark-Us visie die geleid heeft tot het idee Mark-Us Familiehof als de veilige gemeenschap binnen de inclusieve wijk. Gemeenschapskracht Het concept Mark-Us Familiehof lijkt op het eerste oog een woonhof voor families. Wie zich verder verdiept, herkent het idee van familie als gemeenschap waar wonen, zorgen, welbevinden en werken geïntegreerd en als vanzelfsprekend georganiseerd worden. Waar je wiegje heeft gestaan, bepaalt je kijk op familie en familiewonen. De een denkt aan groeikansen en de ander aan afnemende autonomie. Mijn eigen wieg stond in Limburg, maar van huis uit heb ik een Molukse kijk op familie en gemeenschap meegekregen. Niet altijd rozengeur en maneschijn, maar ondanks alles altijd verbonden en bewust dat delen de norm is. De familiebenadering van Mark-Us gaat uit van groeikansen voor individu en gemeenschap. Mark-Us Familiehof staat voor de vorming van een nieuwe gemeenschap die zich baseert op de principes van familie: delen, wederkerigheid en welbevinden/groei. Oh ja, inclusie Ik houd me graag bezig met het verbinden van schijnbaar normale zaken met zaken die niet voor de hand liggen. In de Mark-Us visie verbind ik maatschappelijke vraagstukken, mijn dagelijks leven, mijn achtergrond, werk, opleiding met mijn rollen als vrouw, moeder, partner, mantelzorger en ondernemer. Daarbij vormt inclusie een vanzelfsprekende kern die er altijd is en die niet achteraf ingepast moet worden. Het Familiehof is daardoor geen ‘oud liedje’. Sociaal niet en ruimtelijk niet. Want daar waar kwetsbare mensen in gemeenschappen vaak veilig binnenshuis gehouden worden, zoek ik met het hof juist de gedeelde openheid op. Daar waar gezinnen, maar vooral moeders hun zorgen en levenslasten zelf behoren te dragen, zoek ik de gedeelde bekommering en betrokkenheid op. Ik kijk naar wat mij en anderen verder helpt als het leven steeds meer uitdagingen heeft. Juist in die situatie spreek ik de kracht aan van verbinding tussen individu en gemeenschap. www.mark-us.info

Wat was het wederom een bijzonder mooie dag! Onze tweede ONT-ZORGMOET Dag in het mooie Meerssen. Ongeveer 65 ouders, 55 vrijwilligers, workshopleiders en vele gasten, sponsoren mochten we verwelkomen bij Gemeenschapshuis De Stip en Ontmoetingspunt De Ketel. Zij werden hartelijk ontvangen door Tanja, de ceremoniemeester en Evert onze coördinator van de dag. Wat waren we trots dat Burgemeester Clermonts–Aretz en Wethouder De Rond deze mooie dag samen met ons wilden openen! Ouders vonden het geweldig dat ‘onze Burgemeester en wethouder’ zich de moeite deden om met iedereen te praten! Ze voelden zich gehoord! De klassieke stadsbussen, prachtige Amerikaanse truck, roofvogels, kruidenwellness, het luisterbankje, graffiti, creatief bezig zijn op twee locaties, vlaaien bakken, workshop positieve gezondheid voor ieder wat wils! Iedereen werd de hele dag ONT-ZORGD in vele opzichten! Het buffet met lekkernijen in de ochtend, de lunch in de middag, de lunchpakketten voor in de bus bij vertrek, verzorgd door Délifrance Maastricht was weer uitstekend en tot in de puntjes verzorgd door Maud en Britt. Voor Maud en Frank (uitbaters van Délifrance Maastricht) was niks teveel. Midden in de nacht bakten ze broodjes af, sneden ze de groenten, zorgden ze dat alles perfect geleverd werd en dat allemaal voor het goede doel! Hartelijk dank aan alle vrijwilligers, sponsoren, subsidies, donaties, familie en vrienden. Vrijwilligers achter de schermen, voor de schermen, bedrijven die materialen ter beschikking stelden: TOP!! We hopen dan ook dat we volgend jaar weer op jullie steun kunnen rekenen. September 2023 staat weer in het teken van een ONT-ZORG-MOET Dag!

OVO Magazine | november 2022

Advertorial

Ont-zorghuis Chancare Chantal Schakelaar Ont-zorghuis Chancare www.chantalschakelaar.nl

Chantal Schakelaar is sinds 2000 ZZP Verpleegkundige en vanaf 2019 eigenaresse van Ont-zorghuis Chancare in Zwaagdijk. Ze is 45 jaar en een trotste moeder van 3 tieners. Chantal: ‘Ik werk samen met een paar enorm lieve zzp’ers. Allen zorgen we met een groot hart voor de zorgkinderen bij ons. Inmiddels kunnen we wel aangeven dat we meer en meer gespecialiseerd zijn in de zorg rondom eetproblematieken.’ ‘Het is mooi om iets terug te kunnen doen voor andere gezinnen in het land, waardoor we ook graag vrijwilligerswerk wilden bieden in Limburg. Naast dat we het iets speciaals vinden om te kunnen doen, zijn we van mening dat het Ronald MacDonald huis daar ook wel echt een hele bijzondere plek is om dit te mogen organiseren. Je voelt de gastvrijheid van het gebouw en de mensen in alles terug. Vanuit mijn eigen werk ben ik enorm geïnteresseerd in alles rondom zorgkinderen en de systemen eromheen en om iets vrijwillig te kunnen doen voor een ander stond al langer op mijn wensenlijstje. Waardevol Het mooie is dat Stichting Ouders voor Ouders een sponsoring zocht en ik me geroepen voelde om me hiervoor in te zetten. Zo is ook het idee ontstaan om tijdens de OntZorg-Moet dagen mijn steentje bij te dragen. In het begin van het jaar heb ik meegedraaid als vrijwilliger tijdens een 14

midweek waarbij ik ondersteuning bood aan zorgmoeders en hun kinderen. Suzy koppelde me toen aan zulke lieve ouders en hun kinderen. Het maakte mij bewust hoe waardevol dit werk is en hoe mooi het is dat Stichting Ouders voor Ouders dit organiseren. Dit zorgde toen al meteen voor een warm gevoel voor de Stichting Ouders voor Ouders. Welkom In de midweek van 16 en 17 november zijn we met een groepje van vijf personen aanwezig geweest tijdens door Suzy georganiseerde Ont-ZorgMoet midweek. Naast mij gingen mijn collega en drie kinderen mee. Eén zorgmeisje en mijn twee oudste kinderen. Suzy ontving ons met een georganiseerde lunch en we voelden ons meteen welkom. Er was een mooi appartement vrijgesteld voor ons door het Ronald Mac Donald huis en het was allemaal enorm goed geregeld. In de middag konden de kinderen die wij mee hadden meedoen aan een graffiti activiteit

OVO Magazine | november 2022

en kwamen vol trots terug met hun werkstuk. Deze is dan ook meegegaan naar huis en krijgt een plekje bij ons in het Ont-zorghuis. In de avond was er voor iedereen patat en lekkers. Zelfs de kinderen die we mee hadden waren vol lof over de locatie en de gastvrijheid. We hebben ons enorm gewaardeerd gevoeld. Pure zelf We hebben op de donderdag geholpen tijdens de activiteiten van die dag. Er is door mijn collega Patricia en mij liefdevol Aromatherapie en Acces Bars sessies gegeven aan een aantal zorgmoeders en hun kinderen. Gezamenlijk in een ruimte met twee behandelplekken, ons energetische werk en een aantal mooie geuren ontstond er iets moois wat de moeders hopelijk wat rust, ruimte en persoonlijk nieuwe inzichten mee mocht geven. We hebben mooie kinderen op de behandeltafel gehad en stuk voor stuk gaven ze ons hun pure zelf. Zo bijzonder om te ervaren. Zo ook elke keer weer voor ons. We namen mooie herinneringen van deze midweek mee terug naar huis. We beloven dat we er de volgende keer weer gezellig bij zullen zijn om samen onze krachten te bundelen!’

Stomapoppen op maat

‘Je wilt kinderen die zelf een stoma nodig hebben, kunnen uitleggen hoe het werkt’ normaal beeld voldoen: als de pop ook een stoma heeft, is het normaal. En om het kunnen naspelen, voor de verwerking: als ik mijn sondevoeding aanhing, deed mijn dochter dat ook bij haar pop. De poppen helpen ook broers en zussen van baby’s die een stoma krijgen. En als een klein kind geen stoma meer nodig heeft als het groter is, helpt zo’n pop om uit te leggen waar een litteken op de buik van is.’

Sanne Botden was kinderchirurg en maakt nu met haar moeder speciale stomapoppen voor kinderen die behandeld worden in het Radboudumc Amalia kinderziekenhuis. ‘Elk kindje krijgt een pop die bij hem of haar past. Ook de kleuren van het haar en shirt mag het kind zelf uitkiezen. Met een pop die hetzelfde heeft als jij, voelt een kind zich niet alleen en is het allemaal niet meer zo raar’, vertelt Sanne. Sanne is geen poppendokter. Zij was kinderchirurg en ze ontwikkelde naast haar chirurgenwerk simulatiemodellen waar chirurgen complexe ingrepen mee kunnen oefenen die samenhangen met zeldzame aangeboren afwijkingen. Helaas is zij door haar ziekte volledig afgekeurd. Normaal Sanne heeft zelf ook een stoma, eerst een jenunostoma, maar nu alleen een gastrostoma. Tijdens een congres in de Verenigde Staten liep ze tegen stomapoppen aan. Dat leek haar in eerste instantie handig voor zichzelf, om haar toen nog kleuterdochter te laten wennen aan het idee van stoma’s. ‘Je wilt kinderen die zelf een stoma nodig hebben, kunnen uitleggen hoe het werkt. Dat is best moeilijk voor een 3 of 4-jarige. Maar die uitleg is niet het belangrijkste. Het gaat vooral om de acceptatie, laten zien dat ze aan een

Poppen op maat De Amerikaanse poppen waren volgens Botden niet realistisch genoeg. ‘Die poppen droegen de stoma’s op in plaats van onder de kleding.’ Daarom hebben moeder en dochter de poppen zelf ontworpen en gemaakt. De moeder van Sanne, Ans, maakt deze poppen als vrijwilligster allemaal zelf met de hand en een naaimachine. Voor kinderen met een specifiek probleem, maakt ze zelfs aangepaste versies. De pop die een kind krijgt, heeft precies dezelfde stoma als het kind. ‘Mijn moeder heeft vroeger een kinderkledingwinkel gehad, waar ze zelf alle kleding voor maakte. Zij gaf aan dat ze wel stomapoppen kon maken. We zijn gestart met poppen met verschillende varianten stoma: gastrostomie, jejunostoma of ileo-/colostoma. We maken poppen waarbij je de darm als een roosje naar buiten ziet komen, maar ook met voedingssondes waarbij je alleen een dopje ziet, en spoelsondes (voor kinderen die niet kunnen poepen) waar je alleen een gaatje ziet. En nu maken we zelfs poppen met centrale lijnen en met dialyse catheters. Ook de kleuren van het haar en shirt mag het kind zelf uitkiezen.’ Vrijwilligerswerk Het is allemaal vrijwilligerswerk. Het meeste materiaal krijgen ze geschonken. Samen met haar moeder maakt Sanne de poppen voor kinderen die in het Amalia Kinderziekenhuis worden behandeld en dat zijn er jaarlijks zo’n 100 kinderen. Via het Amalia Kinderfonds is het mogelijk om Sanne en Ans financieel te steunen. ‘Mensen kunnen ons nu direct steunen. Het komt niet op een grote hoop, maar echt bij ons terecht’, legt Sanne uit. ‘Natuurlijk zou ik het super vinden als ook andere mensen dit idee volgen, zodat de poppen ook op andere plaatsen in Nederland beschikbaar zijn. Ze mogen altijd contact met ons opnemen, dan sturen we de patronen door.’ Steun Sanne en Ans met jouw donatie. Scan de code voor het project van Amaliea Kinderfonds.

OVO Magazine | november 2022

ont-zorg-moet dag

OVO Magazine | november 2022

17 september 2022

OVO Magazine | november 2022

TEKST: May-lisa de Laat

In gesprek met...

Gezinshuis De Stal Een groot gezin in een groot huis Ruim twee jaar geleden werd hun droom werkelijkheid: de opening van gezinshuis De Stal. Er gingen heel wat jaren voorbereiding aan vooraf. “Er moesten allerlei formaliteiten geregeld worden, we verkochten ons huis en Maarten gaf zijn baan als vrachtwagenchauffeur op”, vertelt Lobat Kraijenoord (49) uit Rijnsburg, een dorp in de duin- en bollenstreek in Zuid-Holland.

Lobat en Maarten zijn ruim 25 jaar getrouwd en hebben samen twee kinderen. In 2015 kwamen via hun eigen netwerk drie kinderen uit hetzelfde gezin op hun pad, die externe opvang nodig hadden. ‘Ik was al moeder van twee zonen en had en heb nog zoveel liefde te geven. Bovendien heb ik zelf in mijn jeugd ervaren hoe het is om op te groeien in een onveilige thuissituatie. Zo groeide bij mij steeds meer de wens om pleegouder te worden.’ Maarten werkte jarenlang als vrachtwagenchauffeur en was daardoor veel weg van huis. Die baan moest hij opgeven toen het gezinshuis een feit werd. ‘Dat is het grote verschil tussen een pleeggezin zijn, waar je kinderen opvangt en mee laat draaien in je eigen gezin. In een gezinshuis werken we beroepsmatig met beschadigde kinderen in een huiselijke omgeving. We runnen De Stal nu samen met onze vaste medewerkster Eva Ouwehand. Dat werkt prima. Het is soms best zwaar werk, 24 uur per dag, maar o zo dankbaar om te doen. We willen niets liever dan dit. Het is heerlijk om te zien hoe de kinderen hier opleven, opener worden en we met elkaar één groot gezin vormen. Ik ben er enorm trots

OVO Magazine | november 2022

op dat ze zo’n goede onderlinge band met elkaar hebben, elkaar helpen en elkaar zien. Ze horen gewoon bij elkaar.’ Op dit moment wonen in De Stal acht gezinshuiskinderen in de leeftijd van 5 tot 15 jaar: 4 jongens en 4 meisjes. Ook hun eigen zoon Collin van 22 jaar woont nog thuis. Lokale ondernemers Op het moment van dit interviewgesprek is hun tweede zoon Dylan met zijn zwangere vrouw en twee jonge kinderen over uit Zuid-Afrika. ‘Dylan besloot te emigreren omdat God hem heeft geroepen om in Zuid-Afrika de allerarmsten te helpen en het woord te verkondigen. De opbrengst van de verkoop van ons huis in Nederland hebben we daarin geïnvesteerd. Dit gezinshuis is namelijk volledig tot stand gekomen en ingericht dankzij de hulp en eenmalige of maandelijkse sponsoring van heel veel mensen uit de omgeving. Denk aan familie en vrienden en lokale ondernemers/winkeliers al dan niet verenigd in de Lions, de rondetafel of de Ladies’ Circle. Wij huren dit pand van de stichting gezinshuizen West-Nederland. Mochten we er ooit mee willen stoppen - als we te oud worden - dan blijft dit ge-

In gesprek met..

zinshuis voor de gemeenschap en de kinderen bestaan. Dat vonden we een belangrijk uitgangspunt.’ De Stal is gevestigd in een duurzame, vrijstaande villa aan de rand van het dorp met vooral veel ruimte. Op de oprit zie ik allerlei fietsen staan in diverse maten en kleuren en in de eetkamer een grote, lange tafel met twaalf stoelen. De inrichting is gezellig huiselijk en praktisch. ‘We proberen zoveel mogelijk een warm groot gezin te zijn met aandacht voor elkaar. Eén keer per jaar gaan we samen op vakantie. Dat is een hele organisatie, maar zo fijn. Sommige kinderen zijn nog nooit eerder in het buitenland geweest. Dat wordt mede mogelijk gemaakt via de stichting Vrienden van De Stal, die onder meer het vrijwilligersnetwerk onderhoudt en giften inzamelt, voor alles dat niet uit reguliere (jeugd)zorgbudgetten betaald kan worden. Vandaar ook onze spreuk op de website ‘it takes a village to raise a child’. Zonder alle medewerking van betrokken buurtgenoten was het ons nooit gelukt en kunnen wij ons werk niet doen. We voelen ons echt gedragen.’

Kwaliteit en koppelplaatsing De Stal staat geregistreerd in het kwaliteitsregister jeugd (SKJ) en regelmatig vinden toetsingen door diverse instanties plaats om de kwaliteit van zorg te waarborgen. In haar jongere jaren volgde Lobat de opleiding jeugdhulpverlening, werkte ze als vrijwilliger en was ze in loondienst in het speciaal onderwijs. De Stal plaatst bij voorkeur kinderen uit één gezin samen. ‘Vooral de onderlinge veiligheid en steun van elkaar heeft ons gemotiveerd om de koppelplaatsing door te zetten. Dit is ook erkend door het Landelijk Pleegzorg Panel.’ Ook kunnen kinderen bij De Stal ‘op kamers wonen’ in het appartement op zolder. ‘Op die manier bieden wij onze pleegkinderen een veilige overstap naar zelfstandig wonen als ze daar de leeftijd voor hebben. Bovendien is er via De Stal begeleiding vanuit ons netwerk met allerlei professionals, zoals een gedragstherapeut en een psycholoog met wie we nauw samenwerken.’ Strakke planning Het dagelijks schema in huize De Stal is strak georganiseerd. ‘Iedere ochtend

gaat om 6.15 uur de wekker. Dan drinken we eerst samen rustig koffie en daarna vult Maarten alle broodtrommels en bekers. Na het ontbijt gaan de kinderen naar school. Drie kinderen worden door Maarten weggebracht, de anderen gaan op de fiets of met busvervoer. Twee dagen breng ik samen met Eva door in kantoor om alle afspraken en administratie te regelen. Komen de kinderen thuis, dan drinken we even wat en daarna is het tijd voor huiswerk. Met zijn opleiding tot onderwijsassistent helpt Collin ze waar nodig. Verder begeleiden we de belafspraken of bezoeken met ouders.’ Vertrouwen ‘Op woensdagmiddag zijn de meeste kinderen vrij en doen we iets leuks met elkaar. Maarten laadt twee keer per week onze bus vol met boodschappen. Eenmaal per week hebben wij samen een vrije dag om iets te ondernemen. Elke avond eten we met alle kinderen samen aan tafel. Koken doen we meestal zelf, maar één of twee keer per week kookt er iemand voor ons. Fantastisch is dat. Vrijdagavond is het gezinsavond met tv of een spelletje en chips. Zaterdag is er scouting en op zondag is het tijd voor de kerk en

OVO Magazine | november 2022

rust. Bijna net zoals in een doorsnee gezin. Kortom, onze week is grotendeels gevuld met werk. Hoe ik dat volhoud? Natuurlijk twijfel ik wel eens aan mijzelf – net als iedere ouder denk ik – of ik het goed doe, maar mijn geloof geeft mij houvast. Hij heeft mij uitgekozen om dit te doen. En die wetenschap geeft mij vertrouwen. Ook ons netwerk met betrokken familie, vrienden en dorpsgenoten geeft veel steun. Ieder lief woord of gebaar bemoedigt ons. Ook sparren we veel met andere ouders van gezinshuizen.’ Als advies aan andere pleegouders geeft Lobat tot slot mee: ‘Zorg dat je een netwerk hebt met mensen bij wie je af en toe even kunt uithuilen of klagen, maar vooral ook met mensen die je af en toe laten weten dat je het goed doet, die je een schouderklopje geven. Dat is zo belangrijk om dit mooie werk te kunnen blijven doen. Als groot gezin in een groot huis.’ Wil je meer weten? Kijk dan op www. gezinshuisdestal.nl of op Facebookpagina Gezinshuisdestal.

Zorgoppas: Gespecialiseerde Oppas

Sanne en Lotte

Ouders met een zorgenkind hebben vaak niet de mogelijkheid om oppassen vanuit hun eigen vertrouwde netwerk in te zetten. De zorg is vaak complex en er is zoveel meer nodig dan oppassen. Vertrouwen hebben om de zorgen te kunnen delen, is vaak lastig. Niet omdat ouders ervan uitgaan dat niemand anders de zorg aankan, maar met name de angst of hun gezinssituatie wel begrepen wordt en of er wel gezien/gehoord wordt wat er nodig is om de zorgen te kunnen delen! Stichting Ouders voor Ouders voelde de noodzaak om hier mee aan de slag te gaan! Voor onze ONT – ZORG – MOET Dag zijn we op zoek gegaan naar (gespecialiseerde) zorgoppassen en kwamen we in contact met twee mooie, enthousiaste ZORGTOPPERS die heel graag de uitdaging aan wilden gaan om samen ouders helemaal te ONT-ZORGEN! Sanne en Lotte hebben zich aangemeld en we konden al snel twee ouders blij gaan maken! Alhoewel het voor ouders vrijwel onmogelijk leek om de zorg een hele dag uit handen te geven, was de eerste kennismaking al zeer veelbelovend! Er

OVO Magazine | november 2022

was een klik! We hadden er allemaal veel vertrouwen in dat het voor iedereen een zeer bijzondere dag zou worden. En dat is meer dan gelukt! Ouders hebben voor onze ONT-ZORGMOET Dag de zorgen van hun zoon helemaal kunnen loslaten…. De zorg van hun kanjer werd overgenomen door Sanne en Lotte en er werden zelfs wat kleine kadootjes uitgedeeld, spelletjes gedaan, goed gegeten en gelachen…. Ervaringen ‘Zowel ouders als kind hebben zichtbaar genoten!’ ‘Niet gedacht dat we de zorg konden loslaten.’ ‘We hebben samen een hele gezellige dag gehad!’ ‘Zo leuk om te doen, maar ook gezien hoe belangrijk deze momenten voor mantelzorgouders zijn.’ Dit smaakt natuurlijk naar meer en we zijn wederom ontzettend dankbaar met deze nieuwe verbinding! Wil je ook graag als vrijwilliger iets betekenen voor een gezin? Stuur je mail dan naar info@stichtingoudersvoorouders.nl

IN MEMORIAM KEANO * 14-09-2015

† 21-04-2022

Wij hebben Keano en zijn familie leren kennen in maart 2022 tijdens het familieweekend voor pleeggezinnen. Op een prachtige locatie in Valkenburg beleefden we samen een bijzonder mooi weekend. Kort na dat weekend overleed Keano. We waren totaal verslagen... Wat zal hij gemist worden. Keano ... ik mis je, ik merk nu pas hoeveel we hebben gedeeld met elkaar. Ik besef nu jouw doorzetting hoe je in al die jaren dat je bij ons bent geweest, je eigen weg ging. Van foetushouding naar een lopende, springende, klimmende, en gelukkige Keano. Je ging je eigen plan. Trots ben ik op jou. Zoals je bent gekomen, ben je ook gegaan. Het is stil in huis, jouw geluidjes zijn weg. Soms ben je heel dichtbij en dat geeft mij een goed gevoel. Ik hoop dat jij je missie hier hebt volbracht. Keano, ik mis je. Papa Lieve Keano, Ik denk nog iedere dag aan je. Ondanks dat jij veel zorg nodig had, gaf je deze ook graag terug aan ons. Wanneer ik op de bank zat, kwam je naast me zitten en pakte je een kussen en een deken zodat we samen lekker warm zouden zitten. Het kussen legde je dan op je schoot neer zodat we er hetzelfde uitzagen. Je vond het prachtig om ook een telefoon te pakken en er dan tegen te praten, en dat deed je allemaal op jouw eigen manier. De intense vreugde die ik soms zag op je gezichtje zal ik nooit vergeten. Je hele lichaam straalde deze vreugde dan uit. Wij denken allemaal nog steeds aan jou Keano. Naomi Lieve Keano, Ik weet nog goed dat ik je voor de eerste keer zag liggen in de box. Wat was je klein. Je hebt je ontwikkeld tot een mooi en lief jongetje met een eigen willetje.

Je gaf altijd duidelijk aan wat je wel en niet wilde en riep dan en wees met je vingertje. De pannenkoeken die ik maakte, vond je heerlijk en je wilde er altijd nog een en wees er dan na. Je was een sterke jongen, maar de laatste maanden werden je te zwaar en heb je afscheid van ons moeten nemen. Wij zullen je nooit vergeten, jij blijft voor altijd in ons hart. En als ik naar de lucht kijk, dan denk ik aan je, dat je daar ergens ver achter de wolken bent en over ons waakt. Isabelle en Tunne Lieve Keano, Ik weet nog wel toen ik je voor het eerst zag. Ik kreeg gelijk op mijn gezicht een lach. Toen ik met je speelde gaf ik altijd mijn hand. Je speelde met mijn hand en we hadden een goede band. Soms zat je mij uit te dagen, je bleef mijn aandacht vragen. Brian Lieve Keano, Zo lief en zo teer. Zo zag ik jou voor de eerste keer. Je lag in een spijlenbedje in het ziekenhuis. Je pakte zelf mijn hand, jij keek mij in de ogen, zo eerlijk en zuiver het waren nog babyoogjes. Na deze ontmoeting begonnen jouw prachtige ogen weer te stralen, het doffe was weg en ze glansden. Je kon weer verder, je was slim en kreeg weer nieuwe kansen. Een van die kansen was de Kindervallei, wat waren wij daar gelukkig en blij. Dat geluk, die blijdschap en dankbaarheid, woont nu voor altijd in mij. Dankjewel lieve Keano, jou lieve jou, jou lieve jij. Mama

OVO Magazine | november 2022

COLUMN

De kunst van de kleine stapjes Als ons leven lekker loopt, zijn er soms niet veel vragen. We leven ons leventje en doen dat wat we dromen, waar we plannen voor maken en waar we naar verlangen. Als er echter een tijd aanbreekt waarin we verdriet, pijn en lijden ontmoeten kan je wereld op zijn kop staan. Er dienen zich veel emoties aan. Verdriet, woede, het willen begrijpen, analyseren, wanhoop. Misschien overweldigen jouw emoties jou op dit moment Radeloosheid, machteloosheid komt jouw leven binnen. Wat kan je je daar alleen in voelen. Je moet alles op alles zetten om op zoek te gaan naar troost en hoop. Pijn en lijden schuurt en wringt met ons menszijn. Waarom overkomt mij dit? Waarom, hoezo en wat maakt dat ik dit moet meemaken? Lijden staat zo haaks op ons menszijn. We zijn gemaakt om te leven in plaats

van te overleven. Vaak wordt er beetje bij beetje en soms met een schok meer en meer ‘ik- ruimte’ weggesnoept door overbelasting in je levensgebieden. Het leefstijlroer van jou als mens raakt meer en meer uit balans. Je raakt soms je verbinding met anderen kwijt, met je gezondheid, je hobby’s, je zin in het leven. Meer en meer raak je uit verbinding met jezelf. Alleen in het lijden staan zonder liefde voor jezelf, liefde van de ander is een worsteling en soms ook zo ongrijpbaar. Je weet dan soms niet meer hoe je je verder moet gaan. En dan zijn er woorden, muziek, kunst, filosofen, theologen, boeken en geloofsverhalen die midden in de vertwijfeling, in de levensvragen, in jouw diepe verdriet, luikjes en woordjes van licht, van hoop kunnen brengen. We leren ervaren dat er nog dieper dan de woeste golven van je levenszee een diep weten is. Dat er wegen zijn die de verbindingen kun-

PGBzorgvoorkinderen is de afgelopen jaren uitgegroeid tot een begrip als aanbieder van logeerweekenden. Onze doelgroep bestaat voornamelijk uit kinderen met een vorm van autisme, ADHD en/of een licht verstandelijke beperking. Uniek zijn onze leuke activiteiten en is er veel ruimte voor begeleiding in kleine groepjes. Wij ontlasten ouders door de kinderen een leuk weekend te geven en ongemerkt wordt er gewerkt aan leerdoelen. Er heerst 22een huiselijk OVO | november sfeer,Magazine wij vormen met elkaar2022 één grote familie.

nen herstellen. Je wordt aangemoedigd om ‘Je Binnen te ontmoeten’, dat er weer betere tijden komen, ook al voel je dat nog niet. Het begrijpen van je leed, het leren loslaten en meer en meer contact maken met jouw diepste zijn, kunnen jou bemoedigen om jouw levenspad weer in balans te krijgen. Het herstel om deze verbinding met jouw hart, je gevoel en alles wat zich bij je aandient te ervaren, begint met kleine stapjes. Jouw levenskunst met kleine stapjes. Voor een ieder mens die zich gebukt weet onder verdriet, gemis en lijden zou ik het gedicht de kunst van de kleine stapjes ter bemoediging willen geven. Klik hiervoor op de QR-code. Lilian de Rek

Onze tarieven zijn all-in, geen eigen bijdrage 24/7 bereikbaar voor ouders Luxe maaltijden, kwaliteit producten Leuke activiteiten Regelmatig een update met foto

Uitslag onderzoek naar de ervaringen van Mantelzorgers In het OvO magazine van februari werd melding gemaakt van twee onderzoeken die in 2022 uitgevoerd zouden worden door twee master studenten, Frederique Verbeet en Maren Heydeck, van de Universiteit Maastricht onder begeleiding van Nicolle Boumans en Elisabeth Dorant. Inmiddels zijn de onderzoeken afgerond en vastgelegd in afstudeerverslagen. Beide onderzoeken richten zich op het achterhalen van belemmerende en bevorderende factoren die ouders ervaren in de zorg voor hun thuiswonende kind met speciale zorgbehoeften. Uit de literatuurstudie van Maren met een overzicht van de resultaten van voornamelijk buitenlandse onderzoeken blijkt dat factoren die de zorg van ouders voor hun kind kunnen ondersteunen als ook kunnen belemmeren te vinden zijn op 11 gebieden: 1. Omgaan met verandering: na de vaak moeilijke acceptatie van de situatie van hun kind leren ouders er vaak optimistisch en hoopvol mee om te gaan. 2. Persoonlijke ervaringen: enerzijds ervaren ouders een gevoel van onzekerheid en anderzijds kunnen ze kleine dingen in het leven meer waarderen. 3. Gezinsleven: de verantwoordelijkheden die bij de zorg horen hebben grote impact op het gezinsleven en er is minder tijd voor de eigen partner en andere kinderen binnen het gezin. 4. Werkleven: door de zorg zijn loopbaanmogelijkheden vaak beperkter, gaat men korter werken of wordt de baan helemaal opgezegd, en heeft men behoefte aan een ondersteunende werkgever. 5. Sociale steun: begrip en steun voor de ouders en acceptatie vanuit de omgeving is van groot belang om isolatie en stigmatisering te voorkomen. 6. Ondersteunende diensten: deze moeten gericht zijn op de behoeften van het gezin, ze moeten goede informatie bieden, en beter toegankelijk zijn met kortere wachttijden. 7. Onderwijs: speciaal onderwijs is belangrijk maar veel ouders zien hun kind liever op een ‘gewone’ school, maar dat vergt vaak betere training van de onderwijsgevenden. 8. Gezondheidszorg: er wordt een gebrek aan coördinatie en continuïteit bij bezoek aan verschillende specialismen gesignaleerd. 9. Strijd tegen het systeem: het is moeilijk om de juiste ondersteuning en zorg te krijgen.

10. Financiën: er bestaat behoefte aan meer financiële ondersteuning. 11. Praktische beperkingen: er is behoefte aan ondersteuning in huishouden en (ondersteuning bij) activiteiten met broertjes/zusjes. Veel van deze factoren uit de literatuurstudie van Maren zijn herkenbaar in het onderzoek van Frederique waarin ze 10 interviews heeft gevoerd met Nederlandse ouders. Nadrukkelijk werd gewezen op het belang van teamwork als ouders, hulp van familie, goede medisch zorg, het hebben van een goed sociaal netwerk, vooral ook met vrienden in dezelfde situatie, en het zelf hebben genoten van een opleiding in de zorg. Als belemmerende factoren die ouders in de zorg aan hun kind ervaren werden genoemd: het niet in de buurt wonen van familie, de rolstoelontoegankelijkheid buitenshuis, grote hoeveelheid papierwerk en organisatietaken, lager gezinsinkomen door opzeggen van de baan, negatieve reacties uit de omgeving en negatieve gevolgen voor de eigen gezondheid. De band met zorgverleners werd enerzijds beschreven als zeer goed en anderzijds als moeizaam. De studies van Maren en Frederique laten zien dat de zorg voor een kind met speciale zorgbehoeften een grote impact heeft op het persoonlijke leven van de zorgende ouders. Op basis van beide onderzoeken kan een groot aantal factoren aangewezen worden die de zorg van ouders voor hun kind met speciale zorgbehoeften kunnen vergemakkelijken dan wel kunnen bemoeilijken. Een gezinsgerichte aanpak kan ouders op de juiste manier betrekken en ondersteunen en kan moeilijkheden verlichten die voortkomen uit complexe zorgbehoeften en ervaren belasting. Hierbij moeten actoren uit verschillende sectoren (gezondheidszorg, onderwijs, ondersteunende diensten, gemeenten, werkgevers, mantelzorgorganisaties etc.) betrokken worden en meer met elkaar samenwerken en afstemmen. Beleidsmakers moeten zich meer bewust worden van het bestaan van deze specifieke groep mantelzorgende ouders en rekening houden met hun behoeften bij het ontwikkelen van speciaal op deze groep gerichte ondersteuningsmaatregelen. Beide onderzoeksverslagen zijn op te vragen bij Nicolle Boumans: nicolle.boumans@maastrichtuniversity.nl

OVO Magazine | november 2022

COLUMN

Steun de mantelzorgouders Verbinden met lotgenoten in een ander werelddeel Er zijn veel families met zorgenkinderen. Alle soorten van zorgenkinderen die impact hebben op het gezinsleven van alle soorten van families. Niet alleen in Nederland maar over de hele wereld. Omdat ik zelf een oudere broer met een handicap heb, wilde ik altijd zien hoe organisaties en ouders in andere landen met zorgenkinderen omgaan. Ik was mede daarom tussen 2000 en 2004 internationaal fondsenwerver voor projecten voor mensen met een handicap in Burkina Faso, Brazilië en India. Door mijn kennismaking met internationale projecten heb ik veel geleerd en raakte ik onder de indruk van de bezieling van betrokkenheid van mensen in die landen. In het westen gaan we prat op professionalisering, maar mijn ervaring in het buitenland heeft me doen realiseren dat we juist veel kunnen leren van de aanpak in andere landen als het gaat om passie en ‘out of the box’-denken. Nu, al 18 jaar wonend in India, vind ik het interessant om diverse culturen met elkaar te verbinden en te confronteren. Het is ook gedeeltelijk mijn beroep, want ik geef onder andere cultuurtraining aan Indiërs die naar Nederland gaan of aan Nederlanders en Indiërs die samenwerken. Maar daarnaast heb ik altijd deze droom, die mede door mijn broer en mijn eerdere werk en onderzoek is ontketend, behouden. Hoe mooi zou het zijn om ouders van zorgenkinderen (en zorgenkinderen zelf ) te laten kennismaken met lotgenoten in het buitenland? Door samenwerking, door elkaar te inspireren en elkaars horizon te verbreden, om uiteindelijk onze doelen en idealen beter te kunnen verwezenlijken. Nederland en andere westerse landen zijn een uitzondering vanwege hun individualistische cultuur. In het grootste deel van de wereld denkt men meer vanuit een collectief. Ik ben ervan overtuigd dat Nederlanders voor hun zorgvragen veel inspiratie kunnen halen uit andere samenlevingen en culturen. De organisatie die ik 18 jaar geleden heb opgezet: Toe to Heart - met vestigingen in Nederland en India - streeft een soort gemeenschapsvorming na. Op onze nieuwe website www.toetoheartworld.com lees je wie we zijn en wat we doen. Misschien kunnen we samen verbinding maken om elkaars wereld te vergroten.

Thomas Nicolaas

Stichting Ouders voor Ouders is er mede dankzij diverse samenwerkingen en financiële ondersteuning in de vorm van subsidie. Hierdoor kunnen we bijvoorbeeld onze gratis oudergroepen en informatieavonden organiseren. Om meer te doen en om te blijven bestaan (beiden zijn hard nodig) zijn we afhankelijk van donaties van particulieren, ondernemers, bedrijven en instellingen. Met jouw donatie willen we meer kunnen doen voor ouders van zorgkinderen: ont-moet-zorg dagen, familieweekenden, workshops en trainingen, symposia en themadagen, ...

Help ons, help mantelzorgouders en doneer!

Scan de code en ga naar de doneeractie: www.doneeractie.nl/steun-de-mantelzorgouder/-48382

MAAK DE WERELD GROTER

MET ONDERWIJS VINDEN KINDEREN DE WEG NAAR EEN GELUKKIG BESTAAN!

STICHTING TOE TO HEART NEDERLAND WWW.TOETOHEARTWORLD.COM

OVO Magazine | november 2022

Postieve gezondheid Hoe gaat het met jou? Positieve gezondheid, misschien heb je er al een keer van gehoord en misschien niet. Het is een gedachtegoed waarmee je in de volle breedte kijkt naar hoe het met je gaat. Het kan je helpen om eens op een nieuwe, verfrissende manier naar jouw gezondheid te kijken. En dan gezondheid in de breedste zin van het woord. Je gedachten, je sociale activiteiten... de 6 dimensies van het zogenaamde spinnenweb.

deze in te vullen. Je brengt zelf in kaart hoe jij je eigen gezondheid ervaart. Oftewel, hoe gaat het met je? Ben je tevreden, gelukkig of misschien eenzaam? Wil je iets veranderen? Zo ja, kun je dat alleen of heb je daarbij iemand nodig? En wie zou dat dan kunnen zijn? Benieuwd? Je kunt het gespreksinstrument digitaal invullen via www. mijnpositievegezondheid.nl of downloaden via limburgpositiefgezond.nl/tools.

Sta even stil bij jezelf. Hoe gaat het met je? Het zit niet in ons mensen om bezig te zijn met zaken die goed gaan. Van nature zien we eerder wat er niet goed gaat. Zo zijn we geprogrammeerd, we kijken naar gevaar, dat komt nog vanuit de oermens die altijd op hun hoede moest zijn. Het kost daarom extra moeite om stil te staan en breed naar jezelf te kijken. Met positieve gezondheid breng je in beeld hoe het met je gaat. Je kijkt óók naar mogelijkheden, naar wat jíj belangrijk vindt en waar je aandacht aan wilt besteden.

Vanuit Burgerkracht Limburg vinden we het belangrijk dat mensen uit Limburg weten wat voor hén belangrijk is en wat voor hen bijdraagt aan hun gezondheid. Daarom hebben we naast de workshop allerlei middelen ontwikkeld waarmee we mensen prikkelen en stimuleren om eens op deze manier naar hun gezondheid te kijken. Zo hebben we een escaperoom, verschillende spellen en nog meer. Vorig jaar was Suzy te gast bij een van de tv-uitzendingen die we gemaakt hebben rondom Positieve Gezondheid. Te vinden via het YouTube kanaal van Burgerkracht Limburg: Suzy zit in uitzending 1.

Het spinnenweb – hoe ervaar jij je gezondheid In september hebben een aantal ouders deelgenomen aan de workshop IK Positief Gezond. In deze workshop zijn we aan de slag gegaan met het spinnenweb. Het spinnenweb is ontwikkeld door de bedenker van Positieve Gezondheid, Machteld Huber en kent 6 zogenaamde dimensies: mijn lichaam (lichaamsfuncties), mijn gevoelens en gedachten (mentaal welbevinden), nu en later (zingeving), lekker in je vel zitten (kwaliteit van leven), meedoen, dagelijks leven. Tijdens de workshop zijn we samen aan de slag gegaan om

Wat doen wij nog meer? Wij vinden ervaringsdeskundigheid en lotgenotencontact heel belangrijk. Daarom hebben wij een zelfregietool waarmee je met mensen in contact kunt komen die hetzelfde hebben meegemaakt. Interesse? Bekijk dan www.zelfregietool.nl. Stichting Ouders voor ouders is op deze website aangesloten.

Wil je meer weten over Positieve Gezondheid? Neem gerust contact op met Burgerkracht Limburg. Dat kan via 046 4208159 of via positiefgezond@burgerkrachtlimburg.nl.

OVO Magazine | november 2022

TEKST: May-lis de Laat

Bikers Against Child Abuse

Meer weten of contact opnemen? Bel naar de landelijke infolijn: 06-300 777 60 of kijk op dutch.bacaworld.org

Onze kracht is de belofte dat we er 24/7 zijn Bikers Against Child Abuse (BACA) is een organisatie, opgericht met als doel om een veiligere omgeving te realiseren voor misbruikte en mishandelde kinderen. De organisatie ontstond in 1995 in Amerika en werd opgericht door een erkend sociaal werker en speltherapeut. Hij zag dat kinderen die hij in therapie had, in hun thuissituatie toch steeds weer werden geconfronteerd met de dader. Hij besloot een aantal motorvrienden te vragen om samen met hem een rit te maken met een kind. Dat bleek een groot succes.

Het kind voelde zich erg veilig bij de bikers. De bikers beloofden er altijd voor het kind te zijn als hij hen nodig had, conform de bikercode. Het kind werd met deze hulp snel sterker en kreeg weer zelfvertrouwen. Hierdoor werd de oprichter gesterkt in het idee dat hij dit voorbeeld uit moest bouwen in kleine kring. Het werd een hele grote wereldwijde kring. Nederland sloot zich officieel in 2010 aan bij BACA International. In heel Nederland bestaan er verschillende regionale afdelingen (chapters) van mannen en vrouwen die zich hebben aangesloten bij BACA. Zij geven misbruikte of mishandelde kinderen een veiligere omgeving zodat ze niet langer bang zijn voor de wereld waarin ze leven. Dit doen ze door ieder kind twee vrijwilligers toe te wijzen die voor hen de eerste contactpersonen zijn. Op ieder moment als een kind bang is of zich onzeker voelt, kan hij of zij bellen en als het nodig is, komen de bikers naar het kind toe. “Dat kan ook midden in de nacht als een kind nachtmerries heeft bijvoorbeeld. Een bang kind kan beter slapen als het weet dat er buiten voor het huis bikers staan.” Ook bege26

OVO Magazine | november 2022

leiding van en naar school, of aanwezigheid bij verhoren in de rechtbank is mogelijk. BACA-familie BACA werkt met codenamen (roadnames) om de privacy van de kinderen en de vrijwilligers te bewaken. Ook de kinderen krijgen een codenaam. Een van de leden vertelt: “BACA is één familie. Wij noemen elkaar dan ook ‘brothers & sisters’. Na een intakegesprek kan een kind worden opgenomen in de BACA-familie. Dat gebeurt tijdens een speciale ceremonie. Het kind kiest dan ook zijn of haar eigen codenaam, de roadname. Ook krijgt hij of zij een vest met die eigen naam erop en een backpatch. Het kind mag zelf kiezen om het jasje wel of niet te dragen. Vanaf dat moment valt het kind onder de bescherming van BACA en behoort het kind bij onze familie. Hij of zij mag een rit op de motor met ons rijden. We zullen het kind vervolgens altijd en overal beschermen tegen verder geweld en/of misbruik. Een kind voelt zich vaak al veiliger als het weet dat wij er voor ze zijn, op ieder moment. Dat geeft vertrouwen en geloof in de eigen kracht.”

Update

Aanspreekpunt voor pleegouders

Zelfvertrouwen Volgens de strenge BACA-code gebruiken de vrijwillige motorrijders nooit geweld. “Natuurlijk kan een gezond mens het niet begrijpen dat je kinderen iets aandoet. Geen enkel kind hoort in angst te leven. Echter, wij zijn er niet om de dader iets aan te doen. Wij zijn er voor de kinderen. De dader wordt aangepakt door justitie. Wij willen dat de kinderen zich veiliger voelen en we helpen ze om hun zelfvertrouwen terug te vinden. Als wij onszelf verliezen in agressief gedrag richting de dader kunnen wij het kind niet meer beschermen, want dan zijn wij zelf daders geworden in de ogen van justitie. Bovendien hebben deze kinderen al meer dan genoeg geweld in welke vorm dan ook meegemaakt en zijn wij de laatsten die daar nieuwe ervaringen aan toe willen voegen.” Training Niet iedereen met een motor kan zich zomaar aansluiten bij BACA. Er gaat een strenge selectie aan vooraf. Bovendien moet je in het bezit zijn van een recente VOG. Pas na minimaal een jaar inzet en grondige training met begeleiding van een mentor kan een vrijwilliger contactpersoon voor een kind worden. “De procedure om toegelaten te worden is dus heel zorgvuldig. En dat is maar goed ook, want we werken met beschadigde kinderen. Als contactpersoon kies je ervoor om 24/7 beschikbaar te zijn. Een hele verantwoording, maar het werk is zo dankbaar en helaas broodnodig. Het mooie van dit werk vind ik dat je vaak na een paar weken al merkt dat kinderen zich veiliger voelen en weer kunnen lachen af en toe.” BACA kan uitsluitend bestaan door giften, donaties en sponsoring van bedrijven en particulieren. Iedereen die zich voor de organisatie inzet, doet dat op vrijwilliger basis. Er worden dan ook geen salarissen of onkostenvergoedingen betaald.

In het vorige magazine stelden we Alice en Michel aan je voor als aanspreekpunt bij vragen en voor advies en informatie over pleegzorg. Doordat zij al jaren pleegouders zijn, hebben ze veel ervaring en kennis opgedaan en een groot netwerk opgebouwd. Daarmee helpen ze ook jou graag op weg naar een passende oplossing. “Want dingen moeten gewoon geregeld worden”, zo vinden zij. Hieronder geven Alice en Michel een korte update. Groeiend netwerk Het is fijn om te merken dat steeds meer pleegouders ons weten te vinden. Zeker als het gaat om de weg te vinden naar de juiste instanties. We bieden een luisterend oor, geven advies en zijn soms ook bij gesprekken aanwezig. Hebben wij zelf geen antwoord, dan verwijzen we door naar bijvoorbeeld het Expertiseteam Jeugd of de Nederlandse Vereniging voor Pleeggezinnen waar we zeer nauwe contacten mee hebben. Over het algemeen leggen we steeds meer verbindingen door het hele land. Zo hoeven ouders niet iedere keer zelf het wiel uit te vinden, wat heel vervelend is. Er is veel hulp mogelijk, maar soms is het lastig de weg te vinden. Bovendien hoef je niet alles alleen te doen, dat blijven we herhalen. Imago jeugdzorg Persoonlijk betreuren wij de grimmige sfeer in de actuele discussies over de jeugdzorg. Er wordt namelijk ook zo veel goed werk gedaan. Het zou jammer zijn als hierdoor minder mensen de stap (durven) zetten om pleegouder te worden en de kinderen die dat nodig hebben daardoor die broodnodige begeleiding en liefde moeten missen. Neem bij vragen of twijfels gerust contact met ons op. Alice & Michel OVO Magazine | november 2022

TEKST: Jeremy Krefft, consulent CJG en jongerenwerker

DE KRACHT VAN THEMA-AVONDEN

Jeremy Kreefft is consultent CJG en jongerenwerker. Hij geeft regelmatig thema-avonden, workshops en webinars en dat is voor hem echt een kers op de taart. ‘En precies dat gevoel geef ik graag mee aan de aanwezige mensen. Ouders komen vaak met de intentie om antwoorden te krijgen op vragen of om informatie te halen.’ ‘Hoe kan het dat ze iets anders wel allemaal kunnen onthouden, maar niet dat ene ding wat ik vraag?’ stelt een moeder als vraag. Hierop volgen veel andere ja-knikkende ouders. ‘Ja precies dat!’ of ‘Ongelofelijk hè?’, hoor ik andere ouders zeggen. Vervolgens zie ik een zaal vol vragende ogen mijn kant op kijken, in de hoop dat ik het antwoord heb. En mijn ervaring is, dat ik vaak het antwoord niet eens hoeft te geven. Het antwoord bevindt zich vaak al in de zaal, want ja, daar zitten immers de ervaringsdeskundigen die ook een zoon of dochter hebben met een zorgenkind. En tijdens zulke vragenrondes is er vaak wel een ouder die het al eens eerder heeft meegemaakt en een succeservaring kan delen met de zaal. En mocht dat niet het geval zijn, dan ga ik vaak samen met de zaal op zoek naar wat een eventuele werkbare oplossing is. Want ja, zorgkinderen zijn niet direct mijn expertise, maar werken met tieners en hun ouders wel. De ervaring heb ik niet, maar ik ben op dat moment wel de deskundige. Thema’s die de laatste tijd veelal gevraagd worden zijn ‘omgang met social media’ en ‘het puberbrein’. Thema’s waar ouders van een zorgenkind, ook mee te maken kunnen krijgen. Want naast de zorgen of een rugzakje die een zorgkind met zich meebrengen, gaan ze ook door de pubertijd. Een periode die veel van zorgouders kan vragen en waar ze op zoek gaan naar extra handvatten om hun kind goed te leren 28

OVO Magazine | november 2022

begrijpen. Het gezegde hoe meer zielen, hoe meer vreugd is voor mij echt een soort van gouden recept. Een mooi voorbeeld zijn de laatste paar thema-avonden die ik heb mogen verzorgen op scholen met speciaal onderwijs. Hierbij heb ik aan de school gevraagd om tijdens deze avonden niet alleen ouders, maar ook de docenten uit te nodigen. Want hoe je het ook wendt of keert, ook zij hebben de nodige ervaring met zorgkinderen en kunnen een bijdragen leveren aan de invulling van een thema-avond. Hoe meer kennis gedeeld kan worden op een avond, hoe prettiger het is voor de zorgouders en voor de docenten. Denk bijvoorbeeld aan vragen als: Hij heeft iets gedaan wat niet door de beugel kan, hoe straf ik hem dan het beste? Door deze vraag ook terug te leggen bij de docenten en de andere aanwezige ouders, leverde het antwoord voor diegene de vraag stelde wel een mooi praktische oplossing. Namelijk een consequentie, zowel gedragen door school als thuis, die een fijne uitwerking heeft op het kind. Want ja, dat laatste dat kunnen we nog niet checken. Ik zeg nog niet, want de logische volgende stap is om ook zorgkinderen uit te nodigen voor zulke avonden. Al met al vind ik het belangrijk dat naast het doorgeven van gedegen kennis en het betrekken van ouders en leerkrachten bij thema-avonden, er genoten en gelachen mag worden. De zorgen die je moet dragen, vragen hun tol. En als je dan toch een avond van huis kan zijn, omdat je op zoek bent naar handvatten, (h)erkenning of contact met lotgenoten, dan mag er wel een schepje plezier bovenop. Want ook een zorgouder moet zichzelf even van tijd tot tijd kunnen ontspannen. Want wie niet goed zorgt voor zichzelf, kan moeilijker zorgen voor een ander, toch?’

Nieuws & tips HANDIGE APPS

HIDDEN DISABILITIES SUNFLOWER

De MiMind app is een krachtig hulpmiddel voor het visueel maken van gedachten en het ordenen van schema’s. Bijvoorbeeld bij het in beeld brengen van de beperkingen en het verzorgingsschema voor je kind. Het is eenvoudig om dit te delen met betrokken hulpverleners van je zorgenkind. Met Time Timer app stel je timers in voor dagelijkse activiteiten zoals ochtendroutines, behandelingen, eet- en drinkschema. NATUURGEBIED VOOR MINDERVALIDEN De IJzerenman in Weert is een natuur en recreatiegebied. Vrijwel alles in het gebied is toegankelijk voor mindervaliden. Veel paden in het bos zijn verhard en dus rolstoeltoegankelijk. Bij de kinderboerderij kan je naar binnen en kan je de dieren aaien, ook daar zijn voor een deel verharde paden. Het bezoekerscentrum is ook goed toegankelijk. https://www.ijzerenmanweert.nl MINDERVALIDENPAS De Efteling is zeer goed rolstoeltoegankelijk. Je kan gebruik maken van een mindervalidenpas. Omdat de Efteling vrij soepel is in het verschaffen van de pas, kan het soms daar erg druk zijn. Toverland is wat minder ingericht op rolstoelen en is het wat meer zoeken, maar daar is het wel minder druk bij de mindervalide ingangen.

Hidden Disabilities Sunflower is een initatief om anderen op een discrete manier aan te geven dat je een verborgen beperking hebt. Het onzichtbare zichtbaar maken door middel van een kaartje met naam, noodnummer en beperking van de drager. Niet alle beperkingen zijn zichtbaar; sommige zijn verborgen en niet direct herkenbaar, zoals leermoeilijkheden, geestelijke gezondheidsproblemen en mobiliteits-, spraak-, visuele of gehoorstoornissen. Het dagelijks leven met een verborgen beperking kan voor veel mensen veeleisend zijn, maar het kan voor anderen moeilijk zijn om de uitdagingen waarmee je wordt geconfronteerd te herkennen, erkennen of begrijpen. Het dragen van de Hidden Disabilities Sunflower wijst mensen in de omgeving van de drager (waaronder personeel, collega’s en zorgverleners) er discreet op dat zij extra steun, hulp of wat meer tijd nodig hebben. https://hiddendisabilitiesstore.com/nl/ Tips voor de redactie? Heb je tips voor de redactie of heb je behoefte aan bepaalde onderwerpen of mis je informatie in dit magazine? Laat het ons weten. Dit magazine is voor jou en we kunnen dit magazine met jouw input nog interessanter maken.

OVO Magazine | november 2022

Winactie... DEEL JE VERHAAL EN WIN EEN VERBLIJF VAN 3 DAGEN BIJ CASA JETIZO IN SPANJE Wat: B&B Jetizo (sinds 2018), in Ontinyent Spanje Wie: Elly en haar man Erik en hun 5 adoptiehonden Praktisch: 4 kamers. Tweepersoonskamer vanaf € 79 per nacht inclusief ontbijt. Info: www.casajetizo.eu

Borstkanker deed Elly besluiten haar droom na te jagen Het begin: ‘Toen ik in 2016 borstkanker kreeg, beseften Erik en ik dat we in het nú moesten leven. Ik had jaren een eigen horecazaak gehad en werkte in een hotel, dus het werd tijd voor onze eigen B&B.’ Het allerleukste: ‘‘s Avonds bij de mensen aan tafel schuiven en naar hun verhalen luisteren.’ Het moeilijkst: ‘Toen we besloten te verhuizen, was mijn dochter 15. We hebben veel met haar gepraat, want ik vond het belangrijk dat zij zich met onze beslissing kon verzoenen. Maar ze moedigde ons net aan: “Het is jullie leven, mama!” Haar, de bonuskinderen en kleinkinderen mis ik het meest.’

Winactie: Elly en Erik weten als geen ander hoe belangrijk het is om af en toe eens tijd voor jezelf te nemen! Omdat ze Stichting Ouders voor Ouders een warm hart toedragen, doneren zij een verblijf voor 3 dagen (2 nachten) voor 2 personen inclusief ontbijt. Wat moet je doen: Deel met ons waarom jij graag met iemand naar Casa JETIZO in Spanje wil gaan of waarom je een andere (pleeg) ouder dit mooie cadeau gunt? Wat zou je graag willen doen en zien in de prachtige omgeving van Ontinyent? Stuur je verhaal vóór 31 december met eventueel een leuke foto en geef antwoord op bovenstaande vragen. De winnaar krijgt automatisch bericht van ons. (De reis en de kosten voor drank en maaltijden zijn niet inbegrepen! )

M OOI H AAR VERD IENT TIJD & AANDACH T En mooie mensen ook! Laat aan Stichting Ouders voor Ouders weten waarom jij dit cadeau verdiend! Stuur je motivatie uiterlijk 31 december 2022 naar info@stichtingoudersvoorouders.nl In onze salon krijgt de winnaar een heerlijke hoofdmassage en knip/styling behandeling. Uiteraard doen we alles in overleg met jou en heb je volledige inspraak op het eindresultaat. En als je het leuk vindt, maken we een prachtige foto van het (voor)- en eindresultaat!

Joyce, Simone en Manon www.stylicioushair.nl 30

OVO Magazine | november 2022

Me-Time... PUZZEL NR. 2 1

12 14

17 22

21 26

18 23

29 34

53 59

41 45

37 40

13 16

54 60

55 61

65 68

44 51 56

57 64

Horizontaal: 1 vleesgerecht 6 driepoot 12 ploegsnede 13 hoofd v.e. moskee 14 personal computer 16 band 18 overal 19 pers. vnw. 20 sluis 22 nauw 24 kledingstuk 25 insect 27 carnavalsgroet 29 teug 30 lidwoord 31 zangnoot 33 gebogen been 35 eerste kwartier 37 behoeftig 38 waanbeeld 39 een zekere 40 bergplaats 41 vlaktemaat 42 ieder 44 soortelijk gewicht 45 handwarmer 47 ijverig 50 optreden 52 amfibie 54 Bijbelse priester 56 fraaie kleding 58 voegwoord 59 op die plaats 61 keer 64 knokploeg 65 lokaal 66 spoorstaaf 68 viking 69 boef. Verticaal: 1 witkalk 2 ultraviolet 3 pret 4 zangstuk 5 vreemde munt 7 vogelverblijf 8 liefdesgod 9 mak 10 in memoriam 11 glazen verpakking 15 beroep 17 seconde 18 Turks bevelhebber 19 gummiknuppel 21 Sovjet-Unie 23 puur 24 dat is 26 Gedeputeerde Staten 27 iedereen 28 patat 29 notabene 30 vallei 32 nageslacht 34 mager 36 inkeping 41 gereed 43 vogel 46 of dergelijke 48 ijzerhoudende grond 49 visgerei 51 muziekschijfje 52 wortel 53 roem 55 mannelijk dier 57 berouw 59 mannetjesbij 60 op de wijze van 62 papegaai 63 deksel 65 aldus 67 Chinese munt.

OPLOSSING NR. 1

G E R E E D B A L L E T O E I N D D I E R V L A S A G N E P O R T I E R G A L E T E E N P O S S C E N E K N E L A R T S E L I T E A N D E S O S E E R K A T B S E R I E V E G E R R P E G E L L E V E R A A P S L A T T M E E U I L E E R B I E D T R O M P E T M A A G P O E S S O P O N T O N M E L O E N

SUDOKU

3 2 8

7 4 8

7 6 5

8 1

1 4 2

OVO Magazine | november 2022

9 3

Gespecialiseerde Pleegzorg en Creatieve Therapie

Ont-zorghuis CHANCARE

ZORG MET EEN WARM HART VOOR HET GEHELE GEZIN 25 jaar werkervaring in:

Ambulante begeleiding | Verpleging Verzorging | Logeeropvang | Pleegzorg & Coaching.

Specialismes op het gebied van:

HSP | ASS | Overprikkeling | Gedragsen Eetproblematieken bij alle leeftijden.

Leeftijd doelgroep:

0 jaar - 16 jaar.

Kijk voor meer informatie op de website: www.chantalschakelaar.nl, stuur een e-mail naar: info@chantalschakelaar.nl of bel naar: 0651507056.

OVO magazine nr. 2-2022

Articles inside

Aanspreekpunt voor pleegouders

Onze kracht is de belofte dat we er 24/7 zijn

Zorgoppas: Gespecialiseerde Oppas

Gezinshuis De Stal Een groot gezin in een groot huis

Stomapoppen op maat

Ont-zorghuis Chancare

Weer grip krijgen op je eigen leven

Paardencoaching voor meer veerkracht

Met een gerust hart op vakantie