jubileum
































































































































































































































































Voor u ligt ons jubileum magazine ter gelegenheid van het 66 jarig bestaan van onze carnavalsvereniging De Diepenkikkers. 66 jaar geleden is het alweer dat de eerste stappen gezet werden en leidde dat uiteindelijk tot de oprichting van onze carnavalsvereniging op de Milsbeek. 66 jaar waaraan wij als carnavalsvierders allemaal onze eigen herinneringen hebben overgehouden. Minder mooie, maar gelukkig vooral heel veel mooie herinneringen.
In het straatbeeld van Milsbeek is de afgelopen elf jaar veel veranderd. De Bakkerij van de familie Jacobs is inmiddels vervangen door een woonwijkje waarbij gelukkig de naam ons zal blijven herinneren aan de lekkere broodjes en vlaaien. Café D’n Dörpel ging tegen de vlakte en ook daarvoor in plaats zijn woningen gebouwd. Café De Pet, voorheen café de Zwarteweg, is er niet meer. Daarnaast onderging het Schuttersplein een aantal jaren geleden een behoorlijke transformatie.
Ook kregen we natuurlijk allemaal te maken met het Coronavirus, waardoor wij als vereniging eigenlijk twee jaar stil lagen: géén nieuwe prinsen, géén gezellige optochten, géén bomvol Tref-
punt of Café Het Centrum. Het was een moeilijke tijd voor ons. We wilden wel, maar mochten of konden niet. Met alle maatregelen die iedere keer weer veranderden, was het echt lastig om de carnaval op de Milsbeek levend te houden. Desondanks hebben wij ons hier kranig doorheen geslagen en toen het allemaal weer mocht en kon, gingen we er weer met z’n allen met veel enthousiasme tegenaan.
Maar het is allemaal niet meer zo vanzelfsprekend. Voorheen konden we als vereniging draaien met een vast programma en waarbij wij eigenlijk altijd verzekerd waren van volle zalen en druk bezochte activiteiten. Maar dit is allemaal niet meer zo vanzelfsprekend. De behoeftes van iedereen zijn behoorlijk veranderd de afgelopen jaren. Ook wordt alles alsmaar duurder, waardoor wij misschien allemaal wel gedwongen worden keuzes te maken. Ook wij als vereniging worden soms gedwongen om keuzes te maken. Keuzes die niet altijd leuk en makkelijk zijn.
Het is dan ook een hele uitdaging voor ons om samen met onze bevriende verenigingen op de Milsbeek in de toekomst de carnaval voor jullie te blijven organiseren.
Een uitdaging die niet altijd makkelijk zal zijn en waarbij wij jullie, Milsbeekse carnavalsvierders, heel hard nodig hebben.
Bij deze willen wij al onze sponsoren van harte bedanken voor al jullie steun de afgelopen jaren op welke manier dan ook en hopelijk willen en kunnen jullie ons ook in de toekomst blijven ondersteunen, ook al is dit allemaal niet zo vanzelfsprekend. En hopelijk kunnen wij dan allemaal blijven doen wat wij ook het liefste doen: carnaval vieren op de Milsbeek.
Maar de mooie herinneringen van de afgelopen 66 jaar, die hebben we toch al mooi te pakken en wij gaan samen toewerken naar heel veel nieuwe, mooie en onvergetelijke momenten hier in het Diepenkikkersrijk!
Alaaf!
Namens CV De Diepenkikkers Wilko Mans (alias Slaojbeen)
Carnavalsvereniging ‘De Diepenkikkers’ is opgericht op 8 april 1958. Zondag 7 april j.l. mochten we ons 66 jarige bestaan vieren met een mis in onze Milsbeekse kerk, waar we al vanaf de oprichting mee verbonden zijn. Een plek om samen te zijn en te verbinden voor jong en oud, precies wat wij ook als carnavalsclub in ons dorp nastreven. Vaak gaat dat binnen onze club gepaard met een lolletje, of ja zegt maar gerust bijna altijd. Daarom was het goed om tijdens deze viering even echt stil te kunnen staan bij ons 66-jarige jubileum. Stilstaan en vooruitkijken…
Tijdens de historische avond van stichting ‘Cultuurbehoud Milsbeek’ in het Trefpunt kon iedereen het verhaal horen van een van onze eerste leden en medeoprichter Harrie ten Haaf. Hierin werd duidelijk dat onze club in het begin vooral zoekende was: hoe werkt dat nu zo’n carnavalsclub, hoe moest dat met die prins, maar ook vooral; hoe gaan we dat betalen? Vaak werd er met niets toch nog iets gecreëerd. In al die volgende 66 jaren groeide onze club uit tot wat het nu is: midden in de sa-
menleving het dorp verbinden rondom de carnavalstraditie. Dit is zeker niet vanzelfsprekend, alle leden en ex-leden weten welke inzet er nodig is voor de vele festiviteiten die samen worden georganiseerd. Daar heb je, zoals Clara van der Valk het tijdens haar afscheid van het Trefpunt deze carnaval nog noemde, echt een ‘team’ voor nodig. In al die jaren maakten vele verschillende gezichten deel uit gemakt van de raad van elf. Het Diepenkikkers-team bleef echter altijd.
Terwijl in het begin van ons bestaan de club, maar ook de gemeenschap, het soms met niets of in ieder geval weinig middelen moest doen, lijkt het nu soms de andere kant op te gaan.
Over het algemeen hebben de meeste mensen meer dan genoeg. Vakanties, festival bezoeken, mooie spullen, het kan vaak niet op. Iets organiseren met niets is er voor ons dan ook niet meer bij en verwachtingen zijn altijd hooggespannen. Dit maakt dat wij ook nu, net als in de begin jaren, soms echt zoekende zijn. Wat wil ons dorp en wat willen wij als club? De carnavalstraditie, waarin mensen worden samengebracht en waarbij het leven
een paar dagen even wat minder serieus genomen mag worden, is echter niet minder relevant dan 66 jaar geleden.
Als carnavalsclub zullen we ons gewoon moeten blijven heruitvinden. Soms zullen we daarbij tradities moeten aanpassen en dat is niet altijd makkelijk. Dat voordeel was er 66 jaar geleden dan weer wel; toen wáren er nog geen tradities. Maar ook nu komt dat uiteindelijk altijd goed, want wat er in de wereld, hier in Milsbeek of aan de carnaval ook verandert, wat blijft is ons Diepenkikkers-team. Zeker voor nog eens 66 jaar, maar ook ver daarna.
Hopelijk zien we vele Diepenkikkers tijdens ons jubileumweekend op 21, 22 en 23 juni, als we ons 66 jarige feestje écht gaan vieren. Ook dit keer weer met een gevarieerd programma om de Milsbeekse gemeenschap zoveel mogelijk bij elkaar te brengen.
Vorst Bart
U leest het Jubileummagazine ter gelegenheid van ons 66-jarig bestaan. In dit magazine grotendeels een samenvatting van de afgelopen elf jaar. Verhalen van onze Prinsen afgelopen elf jaar en dansmarietjes die de revue passeerden. Wilt u verder terug in onze rijke geschiedenis verwijs ik u graag naar onze digitale versies van het 55 en 44 jaar bestaan van CV de Diepenkikkers. Deze zijn te vinden via onze website www.diepenkikkers.nl
Veel leesplezier!
De redactie, Remi van Bergen
Onze Diepenkikkers Dansgarde is in 1996 opgericht door Chantal Kösters. Al achtentwintig jaar kan Milsbeek dus genieten van de mooie, strakke en goed verzorgde dansen. Wat begonnen is met een groepje van vijf, is inmiddels uitgegroeid tot drie groepen met in totaal dertig enthousiaste meiden.
Chantal heeft al zolang meiden op les gehad, dat zelfs de dochters van de eerste groepen nu op het podium stralen. Tegenwoordig heeft de Dansgarde een heel team om zich heen. Van het verzorgen van de lessen, tot het ma-
ken van de kleding, het haar, make-up en regelen van alles wat er verder bij hoort. De meiden van de grote Garde zijn dit jaar in het nieuw gestoken en komend jaar zal ook de Juniorgarde nieuwe pakjes krijgen.
Elke week geeft Dayna van Schaijck de lessen aan de Grote en de Juniorgarde. Dit gebeurt ook nog steeds in de garage van Tonnie Peters. Hier zijn wij haar dan ook erg dankbaar voor. Ze treden niet alleen op tijdens de Zittingsavond en Buutkampioenschappen, maar ook op de avonden van Gries en Nie Wies, ze gaan mee naar recep
ties van bevriende Carnvalsverenigingen en zelfs in Huize Norbertus laten ze onze ouderen nog genieten. Naast deze twee groepen is er ook nog een ‘mini’garde die door Chantal begeleid wordt. Hoewel ze niet officieel bij de Diepenkikkers horen, treden ze wel bij hun activiteiten op. Een mooie opmaat om uiteindelijk naar de volgende groepen te gaan.
Een mooie enthousiaste zelfstandige groep die Carnaval een warm hart toedraagt. Iets om trots op te zijn en te koesteren.
Voorzitter:
Peter Derks 2009-2013
Marco Derks 2015-2019
Wilko Mans 2019-2023 2023- heden
Penningmeester:
Theo Hendriks 2004-2008 2008-2012 2012-2013
Bas Janssen 2013-2017 2017-2020
Roel Schoenmakers 2020-2024
Tom Laemers 2024-heden
Secretaris: Gerard Hendriks 2001-2003 2003-2007 2007-2011 2011-2015
Remi van Bergen 2015-2019 2019-2023 2023-heden
Bestuursleden:
John Noy (Vorst) 2001-2017
Twan Spikmans 2010-heden
Wilko Mans 2015-2019
Bart Wijnhoven (Vorst) 2017-heden
Roel Schoenmakers 2019-2024
Als burgemeester ben ik ontzettend trots op de Diepenkikkers. Wat een activiteiten organiseren ze elk jaar: de carnavalsoptocht, de zittingsavonden die door Milsbekenaren zelf worden georganiseerd, het Prinsenbal, jeugdactiviteiten en de Milbeekse Aspergefeesten. En ook deze krant is weer een prachtig voorbeeld van jullie inzet voor een mooie Vastelaovend.
Dit jaar is extra bijzonder, want de Diepenkikkers bestaan 66 jaar! Wat jullie in al die jaren hebben bereikt, is bewonderingswaardig. Ik kijk uit naar alles wat er nog komt. Laten we dit jaar vieren met de vreugde en energie die we van de Diepenkikkers gewend zijn!
De Diepenkikkers zijn belangrijk voor onze gemeente. Sinds de oprichting op 8 april 1958 zijn jullie uitgegroeid tot een vereniging die diepgeworteld is in de Milsbeekse gemeenschap. De vele betrokkenen hebben dan ook alle reden voor een feestje. Ik hoop dan ook dat iedereen in Milsbeek geniet van het jubileumweekend op 21, 22 en 23 juni 2024. Een geweldig jubileumjaar gewenst!
Burgemeester Hans Teunissen
66 jaar Diepenkikkers, een mooie mijlpaal. Als de Diepenkikkers hun Jubileum vieren, betekent het ook dat De Suukerruuve hun al 66 jaar muzikaal bijstaan. Ze bestaan al wat langer, maar vanaf de oprichting van De Diepenkikkers waren ze er altijd bij.
De Hofkapel, zo wordt De Suukerruuve in de volksmond ook wel genoemd, heeft in deze 66 jaar ook enkele eigen Prinsen en zelfs Dansmarietjes mogen leveren. Ondanks dat ze ieder jaar weer: ‘Zunne goeie hebbe we-j nog nie gehad’ spelen, heeft het spelen voor deze Prinsen wel een extra gouden randje.
In 66 jaar is er uiteraard ook veel gebeurd, we hebben veel meegemaakt, samengewerkt, veel gelachen, gehuild en ja….natuurlijk ook gevloekt hoor. Carnaval is niet alleen het lopen van de polonaise, schik, muziek maken of het drinken van een biertje, maar als gezamenlijke verenigingen het delen van vreugde maar ook van verdriet. Twee verenigingen die allebei Carnaval een warm hart toedragen en daardoor beide niet weg te denken zijn uit Milsbeek.
Wij wensen De Diepenkikkers een mooi Jubileumjaar, maar zeker ook een mooie toekomst toe.
Muzikale groet, De Suukerruuve
Prins GEERT I, jubileumprins SC Gries en Nie Wies beleefde Carnaval 2024 als volgt
Wat was het een mooie tijd. Dat ik als jubileumprins, de elfde, van SC Gries en Nie Wies ook in de zomer het 66e jaar van De Diepenkikkers mag meevieren! Milsbeek, dat kleine dorp met drie florerende carnavalsverenigingen die carnaval hoog in het vaandel hebben staan. Ik hoop dat we dit nog vele jaren met elkaar mogen blijven vieren. Diepenkikkers proficiat!
De historie en ontstaan van ‘SC GRIES EN NIE WIES’
Na de Diepenkikkers en de Dikkopkes ontstond op 10 oktober 2010 een nieuwe Raad van Elf. Uit diverse geledingen van carnavalvierders en andere belangstellenden hoorden we de laatste jaren dat er voor de zogenaamde vijftigplussers te weinig te doen was met de carnaval. Behalve misschien op de zittingsavond en in mindere mate bij de buutkampioenschappen. De oude-
ren leken steeds minder betrokken bij het vieren van carnaval. Waar waren ze gebleven? Wij wilden met de oprichting van SC Gries en nie wies deze Diepenkikkers weer op hun eigen wijze carnaval laten vieren.
Na het eerste jaar carnavalsjaar namen we de organisatie op van ons eigen Prinsenbal en de daarbij horende receptie van de nieuwe Prins. In 2011 bleek de receptie met een combinatie van de GrieseRuuveavond een uitstekend idee.
Daarnaast is Gries en nie wies ook bij de optocht en op carnavalsmaandag en dinsdag aanwezig bij de diverse activiteiten. Op de donderdag voor carnaval wordt er met samenwerking van de KBO een dansmiddag georganiseerd in het Trefpunt.
Ook brengen we bij de inmiddels bevriende clubs in de regio een bezoek aan de prinsenbals en zijn we bij de recepties.
ACTIVITEITEN en PROGRAMMA 2024 -2025
22 en 23 Juni Zijn we natuurlijk aanwezig bij de feestelijkheden van de Diepenkikkers bij hun 66 jarig Jubileum en de Aspergefeesten.
18 Juli Zijn we aanwezig op het parkeerterrein en de Zwarteweg bij de SV voor de doorkomstvan de vierDaagse om vele duizenden wandelaars en onze jaarlijkse bezoekers uit het dorp te voorzien van een hapje en een drankje en schone toiletten.
14 en 15 sept Ondersteunen we de organisatie van Keramisto (ONA en Veteranen Milsbeek ) bij de pottenbakkersmarkt bij de grote Siep
04 Oktober Jaarvergadering en prins kiezen bij Gries en Nie Wies
15 November het twaalfde prinsenbal van SC Gries en Nie Wies
04 Januari’25 receptie van onze twaalfde prins.
27 Februari Carnavalsdansmiddag van de KBO en SC Gries en Nie Wies
01 tot 4 Mrt. vier prachtige dagen carnaval in Milsbeek
Toen eind jaren 80 de bezoekersaantallen terugliepen bij het Prinsenbal van de Diepenkikkers, ontstond het idee om het uitkomen van de nieuwe prins groter en anders aan te pakken. Waar voorheen de prins uit het welbekende ‘bierglas’ kwam, was dit vanaf nu verleden tijd. De bouwcommissie van de Diepenkikkers was geboren.
De eerste leden van deze commissie waren Loet ten haaf, John Noij, en Gerrie Ehren. Er werd gebouwd bij Loet in de stal en zelfs een jaar in de woonkamer, zo heb ik vernomen. Bij Cis en Loet moest het altijd doorgaan. De eerste prins die op deze manier werd onthuld was Willie Berns. Nadat de eerste onthulling op een haar na op een catastrofe uitliep (de prins viel bijna uit het gebouwde vliegtuig) werd besloten dat de samenstelling van de commissie echt moest veranderen en de heren Noij en Ehren, beiden met twee linkse handen, werden hartelijk bedankt voor hun inzet. Willie Berns, Gerrie de Ruyter en Loet ten Haaf kwamen bij de bouwcommissie.Een aantal jaren later ging ook Loet het wat rustiger aan doen en werd er gebouwd bij Gerry de Ruyter. Toen
Gerry stopte bij de raad van elf hebben we nog jarenlang bij Harry ten Haaf aan de Kerkstraat gebouwd. En inmiddels zitten we alweer enkele jaren bij Sjoerd Bus in de loods ‘op de Potkuul’. Dank aan al deze mensen voor het beschikbaar stellen van hun ruimtes.
Terwijl we in het verleden nog wel eens onder erbarmelijke omstandigheden ons werk moesten doen (lees sneeuw, vorst, steenmarters etcetera) bouwen we tegenwoordig in de meest luxueuze omstandigheden met voldoende ruimte, vlakke vloeren, goede materialen én een warme kachel.
Sinds 2004 ben ik zelf lid van de bouwcommissie en mag ik ervaren wat het betekent om wekenlang met een hechte groep mensen aan iets te werken wat door de hoofdpersoon vaak als de mooiste avond van het prinszijn wordt ervaren. Maandenlang werken aan een thema waarmee we de nieuwe prins voorstellen aan de Milsbeek. Onder luid klinkende en tot in de diepste vezels voelbare tonen van een band met muziek maar ook het gesproken woord van mede-Milsbekenaren, wordt middels een show de prins onthuld. Deze
show wordt uitgevoerd door de ex-prinsen van de Diepenkikkers. Mooi om te zien dat deze mensen na een avond en een middag oefenen, deze show feilloos en met een flinke dosis aan humor ten tonele brengen.
Nu hoor je vaak dat wij als bouwcommissie ‘nie wies zien’ om voor slechts twintig minuten uitkomen maandenlang in een soms koude schuur te gaan staan. En daar komt nu net het speciale van de bouwcommissie om de hoek. Er wordt gebouwd maar er wordt ook vooral gezelligheid gemaakt. Onder het genot van een hapje en een drankje worden de meest geweldige creaties bedacht. Dat hapje en met name het drankje zorgen voor nieuwe inspiratie en hierdoor ontstaan de meest geweldige ideeën. Elk jaar houden we een gezellige avond waar ook oud-leden van de partij zijn. Harrie van Duin zorgt dan voor de schnaps (Dirty Harry) en er wordt op deze gezellige avond geraden en gegist naar wie dit jaar de nieuwe prins zal worden.
Verder zorgt de bouwcommissie ook dat alle andere bouwkundige zaken binnen de carnaval op en top in orde zijn. Zo worden de
borden voor langs de weg op tijd onderhouden of vernieuwd, de prinsenwagen gebouwd en onderhouden, podia gebouwd voor onze zittingsavonden en buutkampioenschappen en er werd zelfs een heuse tap in ‘Tiroler stijl’ gebouwd.
Al met al een zeer hechte actieve groep mensen binnen de Diepenkikkers die hopelijk nog jarenlang doorgaat met het creëren van
deze mooie voorstellingen. We doen het graag en de hoge bezoekersaantallen dragen zeker bij aan onze motivatie. We hopen dan ook dat we nog tot in lengte van jaren jullie als Milsbeekse samenleving mogen voorzien van onze mooie shows.
Groet, Namens de bouwcommissie
Twan Spikmans alias d`n Vijfduumer
CV de Diepenkikkers 66 jaar! Op zo’n jubileum moeten wij nog 36 jaar wachten. Wel mogen wij toch al dertig jaar als kikkervisjes (JCC de Dikköpkes) onder de vleugels van deze vereniging meeliften.
Onze samenwerking lijkt vanzelfsprekend; de jeugd heeft immers de toekomst!
Het seizoen beginnen we met onze eigen speculaasactie en het bezoeken van verschillende jeugdprinsenbals in omringende dorpen en later in het seizoen zijn we steeds meer samen te zien. Achter elkaar aan in de polonaise, waarbij die grote mannen toch ook vaak een extra beschermend oogje in het zeil houden voor onze jeugd. Maar het is meer dan alleen sa-
men feest vieren. Wanneer de eerste vergaderingen geweest zijn horen wij welk thema de bouwcommissie van de Diepenkikkers heeft bedacht en welke attributen wij daarvan mogen hergebruiken. Dan gaat daarna onze eigen, zeer gewaardeerde bouwcommissie aan de slag om de attributen te gebruiken in een zelf verzonnen verhaal met daarbij passende rollen voor onze jeugdraadsleden. Dit alles zorgt voor een flitsend uitkomen van de Jeugdprins.
Ook zijn we trots op onze gezamenlijke prinsenreceptie die daarop volgt. Hier mag de jeugdprins naast de ‘grote’ prins staan om felicitaties in ontvangst te nemen. Naarmate het seizoen vordert zien we ze vaker naast elkaar staan, zo-
wel in het carnavalsboekje als op de vloer van het Centrum en het Trefpunt maar ook vaak ergens hossend op een tafel.
De jeugd heeft de toekomst! En dat blijkt, want regelmatig zien wij een ex-Dikköpke een aantal jaar later toetreden tot de ‘grote’ raad of zelfs als Prins van het Diepenkikkerrijk. Dat JCC de Dikköpkes zo af en toe fungeert als vooropleiding voor die ‘grote raad’ maakt ons natuurlijk heel, heel erg trots.
Wij feliciteren CV De Diepenkikkers van harte met het 66-jarig jubileum en kijken ernaar uit om ook dit fantastische feest samen te vieren!
JCC de Dikköpkes Janneke Basten
Bij de Diepenkikkers is het gebruikelijk een alias/carnavalsnaam te hebben. Deze naam heeft vaak te maken met werk, hobby, afkomst enz. Er zitten bijzondere namen tussen, leuk om te lezen!
Willie Albers, ‘t Snurkijzer; Minister van Brom tot fietsen, van stuur tot kettingkast.
Piet Arts, ‘t Bloempötje; Minister ien de orde van de Leemkunstenaar, opbouwer van iengevalle oavens.
Paul Beelen, D’n Transporter; Minister van juuste wegligging en ansturen van zwaor materiaol
Arno van Bergen, De Seatfrits; Minister van nie veul tied en dan nog hoast altied te loat.
Harrie van Bergen, D’n Autofrits; Minister van Verkeer en Blikschoaj.
Remi van Bergen, De Nuchtere; Minister van Alcoholvrije zake en altied de juuste Topic
Jan Berns, Agraria; Minister van Veeteelt en Opfokker van Zeugen.
Willy Berns, ‘t Hiepke; Minister van Organisatie, Beschermheer van de Champignoncultuur.
Koen Berns, D’n Werme; Minister van weerum en kald mit carnaval
Roel Brouwers, D’n Ieskalde; Minister van alles wat Kald mot zien
Sjoerd Bus, Buskruut; Minister van alle böllekes binnen de raod
Hans Cobussen, De Roadskèl; Minister van Spoar- tot Liegbank.
Tom Cobussen Cobus Minister van bouwen en brouwen.
Frank Derks, D’n Rammelkoont; Minister van nie te harde stank.
Gerrit Derks, D’n Umroeper; Urste Vorst, Minister van Propaganda.
Marco Derks, D’n Wiendhoos; Minister van nog net Nej en toch al de Wiend dör Achter.
Peter Derks, ‘t Superkèltje; Minister van Gepriesde en Afgepriesde kruidenierswoar.
Piet Derks, De Grensganger; Minister vör Buutenlandse Bauarbeiten.
Erik van Dijck, D’n Kroegenier; Minister van bier drinke, bier tappe, bier haole en bier rondbrenge
Harrie van Duin, De Poggevanger; Minister van Staldeur tot Kerkdeur.
Gerwin van Duin, D’n Ollievangers; Minister van goed ien de ollie zien.
Jos Eeren, D’n Kachelpiep; Minister van minuscuul aluminium lassen
Gerrie Ehren, D’n Spoarpot; alt Vorst, Minister van Financiën en Beschermer van kliene Spoarders.
Ties Ehren, ’T Chefke; Minister van culinaire hoogstandjes
Thei Emons, D’n Holtwurm; Minister van Buutenlandse houtsoorten, Leuner tègge de tap.
Koos Emons, D’n Stroipop; Minister van Veevoervoorziening.
Jan Franken, De Knèjerd; Minister-President, vörhin Vorst, Ridder ien de orde van Leem tot Bloempot.
Cor Groenen, D’n Dorstvlègel; Minister van Trekkers en maake wat d’r Kapot gèt.
Jan Groenen, De Potuul; Minister van Landbouw en Veeteelt.
Bert Gubbels, De Pennelekker; Minister van Poep tot Soep.
Harrie ten Haaf, D’n Hoanenkeutel; Minister van Bom tot Plank en van Kiep tot Ei.
Henk ten Haaf, D’n Umproater; Minister van Schoaj tot Uutkering.
Loet ten Haaf, D’n Bietenbouwer; Minister van Landbouw en Veeteelt.
Wim ten Haaf, D’n Pekdroad; Minister van Zoal tot Schoen en van Holt tot Klomp.
Maurice van de Hoogen, Ut Commandantje; Minister van alles wa mit veiligheid het te make, hej deilt de commando’s uut.
Jos de Haan, D’n Opbouwer; Minister van Engenomen Zaken vör Volkshuusvesting.
Gerard Hendriks, D’n Turbo; Minister van Transport.
Theo Hendriks, De Ruier; Minister ovver alle Jeugdzaake mit de Carnaval.
Lam Hubbers, D’n Tapijtkever; Minister en Vörrejer van alles wat rejd en kruupt.
Bernard Jansen, Het Pienzelmenneke; Minister van Openbaar Kunstbezit.
Bas Janssen, d’n Kortsluuter; Minister van Blauwe, Bruune, Zwarte en Geel/Groene Drudjes
Chris Janssen, De Dikke Bol; Minister van Papierwezen, Uutviender van de dikste Closetrol.
Dré Janssen, D’n Deurpost; Minister van Zigeunerzaake en van Dreuge Humor.
Harrie Janssen, De Aechterboks; Minister van Achteraf Liggende Zaake.
Henk Janssen, De Pillendrèjer; Minister van Apotheek tot Bierhuus.
John Janssen, D’n Papierwüler; Minister van Begin- tot Eindsaldo en alles d’r Tussenien.
Wil Janssen, De Sloapmuts; Minister vör fi jne Droome, vörkommer van Nachtmerries.
Jeroen Kersten, Kwikbil; Minister van un oogje ien ut zeil halde
Wil Kitslaar, D’n Lijntrekker; Minister van Komische zaken ien de Lijntrekkerij.
Heiko Klösters, ’t Sportbelleke; Minister van Sportieve zake
Heiny Klösters, ‘t Holtklöske; Minister van Spieker tot Holt en alles wat dorbeej heurt.
Cor Korstanje, D’n Iezervrèter; Minister der Hoge Raad der Kolen en Staalgemeenschap.
Tom Koster, D’n Koster; Minister van sportief zien, stoer lope en sportief doen
Henk Krebbers, ‘t Wasbret; Minister van Schuum tot Sop.
Sjaak Krebbers, ‘t Krintebölleke; Minister van Deeg tot Wèk.
Jesse Kusters, D’n Onderwiezer; Minister van leren en laote lere
Piet Lamers, D’n Stroatfiks; Minister van Openbare Gemeentewerken en opruumer van Pèrtskeutels.
Luuk Lamers, De Spanningzuuker; Minister van un drudje hier en un drudje daor.
Tom Laemers, D’n Reageerbuus; Minister van chemische zaken
Martien Lukassen, D’n Snuffeloar; alt Vorst, Minister van Moj proate.
Wilko Mans, Sloajbeen; Minister van Bier roondbrenge en Penalty-Specialist van de Road veul te viene bej Centerparcs
Wim Meurkens, De Klinker; Minister van Klei tot Steen.
Jan Noij, D’n Diepganger; Minister van zwart Gold en Gruus.
John Noij, D’n Melkmoel; alt Vorst, Minister van Zuuvel en Derde Helften.
Wim Noij, D’n Botterkoont; Minister van Kèrnemelkse pap en aanverwante koeartikelen.
Marcel Noy, De Lesfrits; Minister deur tot rolluuk.
Willy Noy, ‘t Pookje; Minister van Rejles tot Rejbewies.
Sjaak Rutten, D’n Speciemepper; Minister van Langs- en Stootvoegen, legger van hele, halve en driekwarten.
Gerry de Ruyter, ‘t Grassprietje; Minister van Gras en Grasvrèters.
Wim van Schaijck, D’n Golden; Minister van Noadoen tot Knutselen, kan alles.
Roel Schoenmakers, ’t Schoentje; Minister van nie mer gruun achter de oore, grutste Spiek van de raod
Twan Spikmans, D’n Vijfduumer; Minister van Venloos en teggeworrig ok Wiechens dialect
Jan Stoffelen, De Wèger; Minister van Zwoare Zaake.
Marcel Thissen, De Kiwiking; Minister van alle Gruuntezaake en Zörgdraager vör de Vitamine C vör de Club.
Gerbrand Weijers, D’n Truckoloog; Minister van alles wat rolt en rejd bôve de 750 kilo.
Bart Wijnhoven, D’n Muzikale; Vorst, Minister van Signaalbewerking tot Regeltechniek
Leo Wijnhoven, D’n Leemkèl; Minister van Holt tot Olliestoak.
Lindert Wijnhoven, D’n Onnutte; Minister van Boerenzaake, Kieker vanaf d’n Berg ovver de Milsbèk.
Jan Janssen
Henk ten Haaf
Harrie van Duin
Heiny Klösters
Gerrie de Ruyter
Frank Derks
Gerard Hendriks
Gerbrand Weijers
Peter Derks
John Noij
Marco Derks
Wiellie Noij †
Piet Lamers †
Jan Franken †
Harrie van Bergen †
Piet Jansen †
Jan Stoffelen †
Koos Emons †
John Noij (Ere Vorst)
Tijdens de opening van de carnaval benoemd de organiserende Carnavalsvereniging een Man en/of Vrouw van het jaar.
De benoemde personen hebben zich onderscheiden door zich fors in te zetten voor het verenigingsleven in de woonplaats van de organiserende Carnavalsvereniging. ‘De Diepenkikkers’ hebben de volgende personen tot nu toe benoemd;
Piet Lamers + Jan Stoffelen + Jan Franken +
Gerrit Derks +
Huub Frederix +
Wim Bindels en Rikie v/d Hoogen-Bindels
Jan Janssen
De Suukerruuve
Chris Janssen +
In 1981 werd op ‘d’n Elfde van d’n Elfde’ de Club van Ex-Prinsen van Carnavalsvereniging ‘De Diepenkikkers’ opgericht. Volgend jaar, in 2025, is dat alweer 44 jaar geleden. Elke Prins treedt na zijn Prinsenjaar toe tot het illustere gezelschap van de Ex-Prinsen, daarom zijn de Ex-Prinsen en ‘De Diepenkikkers’ onlosmakelijk met elkaar verbonden.
Dit maakt dan ook dat De Club van Ex-prinsen bestaat uit een zeer gemêleerd gezelschap van wijze mannen uit alle lagen, rangen en standen van de Milsbeekse gemeenschap. De Club organiseert twee activiteiten per jaar; de Jaarvergadering, die ten allen tijde op ‘d’n Elfde van d’n Elfde’ wordt gehouden op een door het bestuur gekozen verrassingslocatie en natuurlijk de fietstocht. Daarnaast zijn de Ex-Prinsen actief betrokken bij het uitkomen van de nieuwe prins van De Diepenkikkers.
Het eerste bestuur bestond uit voorzitter Jan Stoffelen, secretaris Piet Jacobs en penningmeester Sjaak Krebbers. Onder de bezielende leiding van Jan Stoffelen hebben we nogal wat ‘legendarische’ vergaderingen gehad. Jan introduceerde de tweede rondvraag, die soms wel uitmondde in een derde of vierde. Tot grote hilariteit sloeg Jan een keer met de voorzittershamer zijn eigen bril kapot.
Ook zorgde hij hoogstpersoonlijk voor de ingrediënten van het Ex-Prinsen menu; ‘Hoazepeper’ en ‘Duuvesoep’. Het menu werd dan aangevuld door de Klompenmaker met wat ‘Riefkuuk’. Kort na het overlijden van Jan Stoffelen kwam er in 2006 een volledig nieuw bestuur. Voorzitter Jan Janssen, de Klompenmaker, penningmeester Pieter Emons en secretaris Leo Wijnhoven. In 2012 trad Leo af en is er zeer democratisch een nieuwe secretaris gekozen: Ton Janssen, van Gert van Tön.
In 2011 of 2012 trad Wil Janssen tot het bestuur toe als Wijze Man, dit was nodig om met meer Over(ge) wicht de beslissingen erdoor te duwen. In 2023 vond het bestuur het de hoogste tijd om plaats te maken voor een nieuw, verfrissend bestuur. De voorzittershamer werd door mij, Koen-Jos Berns, de Zwoare Bommelegger, overgenomen. Daarnaast werd René Groenen tot secretaris en Marcel Thissen ‘Petjes’ of beter ‘Kiwi-king’ werd tot penningmeester benoemd. Dit alles was zeer democratisch besloten en werd door alle leden van de Ex-Prinsenclub aanvaard, er was ook geen tegenspraak mogelijk.
Zo’n vergadering is eigenlijk altijd een hele happening, lekker ‘nölen’ tegen het bestuur, elke beslissing aanvechten en oude sterke verhalen komen boven tafel. Kortom al-
les in het werk stellen om maar zo laat mogelijk thuis te kunnen zijn. Ook wordt er tijdens de vergadering goed gegeten en gedronken. Er is tevens een commissie in het leven geroepen die de jaarlijkse fietstocht organiseert. Deze tocht zit altijd goed in elkaar, is zeer educatief, sportief en tijdens de tocht en aan het einde wordt er ook weer goed gegeten en gedronken. Eerst een ontbijtje bij Harrie van Duin op de Högt, een fantastische locatie om te starten met een broodje en een ‘kumke’ koffie. De Ex prinsen die niet meer mee willen fietsen, kunnen plaatsnemen in de volgauto, die weer bestuurd wordt door de regerende Prins Carnaval, kan die alvast sfeer proeven. Vroeger gingen de fietsen en de Ex-Prinsen in een trailer en werden we naar een locatie ver buiten Milsbeek gereden. Maar na enkele hachelijke avonturen in de trailer is toch maar besloten voortaan in de buurt van ‘de Milsbèk’ te blijven. Al met al hebben we een zeer gezellig ‘klupke’, die nog steeds weten wat schikmaken is. Waarschijnlijk een van de redenen, waarom we ooit tot Prins Carnaval van De Diepenkikkers werden gekozen...
Namens de Ex-prinsen feliciteer ik De Diepenkikkers met hun 66 jarig jubileum en tot over elf jaar,
ALAAF!!!!
Ex-Prins Koen-Jos d’n Urste ‘Zwoare Bommelegger’
Veertien jaar geleden hebben we als Diepenkikkers onze Hofkompeneej opgericht. Het idee kwam uit de koker van Frank Derks. Het was dan ook Frank die de eerste Hofkompeneej-leden binnen haalde. Een mooi initiatief waar we hem nog steeds erg dankbaar voor zijn.
Want zoals iedere vereniging hebben ook wij, de Diepenkikkers ,onze sponsors en begunstigers hard nodig om de zaak draaiende te houden. In de beginjaren zestig organiseerde men Fancy Fairs en donateuracties. Later, bij de opbloei van de vereniging, kon men voor de jaarlijkse carnavalskrant voldoende advertenties verkopen om de club de nodige financiële middelen te verschaffen. Maar deze financiële middelen zijn allang niet meer toereikend. Klein voorbeeld, wanneer je tegenwoordig een goede ‘live’ band inhuurt kan dat vanaf € 2.000,- , en dat is dan nog exclusief Buma Stemra en BTW. Ja, dan moet de avond nog beginnen. Het prinsen uitkomen ziet er elk jaar fantastisch uit, mooie posters en banners in het dorp, de zaal is altijd kleurrijk
versierd en ga zo maar door. Alles wordt duurder en er hangen steeds meer hengels uit in dezelfde ‘Milsbeekse’ kikkerpoel. Inderdaad een mooie uitdaging!
De taak van de sponsorcommissie blijft zoals Frank het destijds mooi zei: ‘geld schôjje um bïj te blieve’. Dit is letterlijk en figuurlijk plat gezegd, maar nog steeds de waarheid.
Destijds kozen we voor een aanpak waarbij we alleen maar Milsbeeks bedrijven of bedrijven die een directe relatie hebben met Milsbeek, benaderden. Maar die sponsoren ons vaak toch al via onze carnavalskrant? Klopt! De krant dreigde uit zijn voegen te geraken, was bijna niet meer te nieten en bestond uit heel veel advertenties. Dus om ruimte voor de krant te genereren werden de ‘hele pagina sponsors’ benaderd om ze te interesseren voor een reclame-uiting op de al bekende Banners die achter in de zaal prijken tijdens onze evenementen. Een schot in de roos, zo bleek achteraf. De Banners waren in no-time vol en de krant zou vrijwel even dik blijven. Zo was het ene probleem opgelost en het andere
geboren. De Diepenkikkers zouden de Diepenkikkers niet zijn als dit probleem ook niet in een mum van tijd zou worden getackeld. We wisselden van drukker, een drukker die deze omvang aan kon.
Nu de commissie al veertien jaar onderweg is, kunnen zij tevreden terugkijken. Vele sponsors hebben hun jawoord gegeven aan de uitingen die tegenwoordig van de banners naar twee grote zijn verhuisd. Op die manier kunnen we logo’s laten zien, makkelijk wijzigingen doorvoeren en tussendoor ook nog allerlei activiteiten promoten! We zijn in staat evenementen nog grootser te organiseren en het Milsbeekse jeugdcarnaval in al zijn facetten van de nodige middelen te voorzien. Natuurlijk is dit nog niet alles. Wat dacht u van de entreeprijzen? Mede door bovengenoemde steun kunnen wij die zo laag mogelijk houden en dat komt in deze tijd toch aardig van pas.
Met recht kunnen wij als Diepenkikkers dus dankbaar en trots zijn op onze Hofkompeneej!
Namens de sponsorcommissie Remi van Bergen
C. V. ‘De Waldkrekels’ Venzelderheide opgericht: 1959
V. C. ‘t Bombakkes’ Gennep opgericht: 1946
C. V. ‘De Wortelpin’ Heijen opgericht: 1959
C. V. ‘De Maskotters’ Ottersum opgericht: 1958
van 1959 t/m 1963: De eerste 5 prinsen hadden helaas geen dansmarietjes van 1964 t/m 1966: Ineke Kerkhoff en Stientje Jansen in 1967: Stientje Jansen en Annie Cobussen van 1967 t/m 1971: Wilma Peters en Hennie Stoffelen van 1971 t/m 1972: Lia Cobussen en Miep Tax van 1973 t/m 1976: Gerda van Bergen en Sylvia Kuperus
In 1977: Rianne Banken en Mieke Brouwers van 1978 t/m 1979: Lilian Kuperus en José van Bergen van 1980 t/m 1982: Lisette Elbers en Jeanette Lucassen van 1983 t/m 1984: Ingrid Peters en Nancy Janssen van 1985 t/m 1986: Jacqueline Rutten en Patricia Banken van 1987 t/m 1991: Ingrid Vullings en Sandra Rutten van 1992 t/m 1994: Mathilda Peters en Silvia Emons van 1995 t/m 1999: Janneke Voss en Melanie Klösters
van 1999 t/m 2002: Melanie Klösters en Sanne van Beuningen
van 2003 t/m 2005: Jessie Elemans en Judith v/d Broek
In 2012 begon ons avontuur bij de Diepenkikkers.
Onze eerste carnaval was met onze aspergeprins Koen-Jos. Zenuwachtig voor alles wat ons te wachten stond, maar vol vertrouwen, barstte ons eerste feestje los! Dit ging vaak tot in de late uurtjes door, met regelmatig een afzakkertje bij Koen-Jos thuis. Hij had meer dan genoeg bitterballen in huis gehaald, maar niet altijd het geduld om ze goed te bakken. Ach.. bevroren kun je ze ook eten!
Het jaar daarop brak het jubileumjaar aan! Wie, o wie zou er tevoorschijn komen? Na heel wat vissen bij de raadsleden waren wij nog niets wijzer. Het bleef spannend tot het eind. Uiteindelijk werd het Prins Remi waar wij naast stonden. En we wisten meteen dat het dit jaar ook goed ging komen. Onze ‘colaprins’ zorgde er altijd voor dat wij heelhuids thuiskwamen. Met
van 2006 t/m 2007: Nicole Hendriks en Suzan de Ruyter
van 2008 t/m 2009: Nicole Hendriks, Suzan de Ruyter en Ilse Teunissen
van 2009 t/m 2012: Nicole Hendriks, Ilse Teunissen en Joline Smits
van 2012 t/m 2015: Sanne de Ruyter, Carolien v/d Venne en Linda de Haas
van 2015 t/m 2015: Sanne de Ruyter, Carolien v/d Venne en Floortje Roeberding
van 2015 t/m 2018: Nienke Derks, Romy Janssen en Manon Holthuysen
van 2018 t/m 2019: Nienke Derks, Manon Holthuysen en Floortje Roeberding
van 2019 t/m 2021: Janne Peters, Maartje Berns en Lynn Reiniers
van 2001 t/m 2022: Geen dansmarietjes i.v.m. Corona
van 2023 t/m heden: Amber Janssen, Mila van Leur en Maud van Bergen
zijn enorme enthousiasme, gekke grapjes en zijn energie was het een onvergetelijk jaar. Wij hebben gehost en gezongen en zelfs een schlager opgenomen in de studio. Dit jaar hadden wij het geluk om dit extra feestje mee te mogen maken: een heel weekend in het teken van het jubileum!
Het derde en voor Linda tevens het laatste jaar kwam prins Heiko tevoorschijn. Nu de ‘ballonnenprins’ in het middelpunt stond, leek de zaal wel extra versierd. Zijn lach was van een kilometer afstand al te horen. Helemaal op de momenten dat hij ons in de zeik nam. Hij heeft het wel helemaal goedgemaakt met een dagje naar de Efteling. Al hadden wij hem bijna in het sprookjesbos achtergelaten;)
Het laatste jaar kwam Floortje ons versterken! Ook dat jaar hebben wij intens genoten met de ‘M&M
prins Maurice’. Tot onze verbazing had hij M&M omgetoverd tot een ware kroeg. Een mooie verzamelen afsluitplek.
Wij, maar ook zeker Maurice hebben het dat jaar niet zonder kater gered. Meedrinken met het tempo van de raad is niet altijd een goed idee, haha. Wij hebben ontzettend genoten van deze mooie jaren. Deze ervaring hadden wij niet willen missen!
Na twaalf jaar komen nog regelmatig leuke herinneringen naar boven, waar wij over praten en lachen. Mede dankzij de prinsen, prinsessen, raadsleden en vrollie van de raad was het in één woord geweldig!
Wij wensen de Diepenkikkers een mooi jubileumweekend toe!
Alaaf, Floortje, Carolien, Sanne en Linda
Acht jaar geleden begon ons avontuur als dansmarietjes van De Diepenkikkers, drie dames van vijftien jaar. Toen nog niemand met de carnaval bezig was, waren wij al weken stiekem met de voorbereidingen bezig.
Foto’s maken bij Beppie, rokjes aanmeten en passen bij Marie, dansjes oefenen in de garage -wat vooral voor Manon een hele opgave was- laarsjes opmeten en vooral speculeren over hoe ons carnavalsjaar eruit zou gaan zien met als belangrijkste vraag natuurlijk: wie wordt onze prins? Toen het carnavalsseizoen naderde kwamen de geruchten. Wie worden de nieuwe dansmarietjes? Verschillende namen vielen, maar wij hielden onze lippen stijf op elkaar. Onderling veel gelachen en natuurlijk meegedaan met gokken, want anders vielen we door de mand.
Toen was het eindelijk zo ver. De uitkomst van de prins. Niet wetend wat ons te wachten stond gingen we bij het trefpunt naar achteren. Bang dat we zouden vallen met de onthulling, de danspasjes zouden vergeten en benieuwd hoe iedereen zou reageren. Net voor we uitkwamen nog wat moed ingedronken in de kelder en toen zeker tien minu-
ten gehurkt gewacht, totdat we eindelijk de schelp uit mochten komen. De onthulling was een feestje en toen kwam ook de prins uit: Prins Tom d’n Urste. Wat waren we hier blij mee! Een jonge prins vol energie. Met Tom was niks te gek, feesten tot in de vroege uurtjes, dansen op tafel. De avond voor de receptie nog ‘even’ in Ottersum kijken, met kleine oogjes in de kerk zitten. Gelukkig duurde de receptie maar tot middernacht… De heerlijke maaltijden die we nog steeds missen, gemaakt door moeder Ilse. Wat een ontzettend leuk jaar hadden we samen. Dan een jaar later, Tom treedt af en wij natuurlijk benieuwd wie de opvolger zou worden.
Daar was die dan. Prins Roel d’n Urste samen met Marjolein, Marle en Jinte. Dit jaar waren wij dus niet alleen dansmarietjes, maar ook tijdelijk tienermoeders voor die twee meiden. Flesjes geven, op de slee in de sneeuw, samen naar de Efteling en het liefst kroop Marle nog bij ons in bed tijdens het slaapfestijn in de woonkamer. De avonden sloten we af met een glaasje rode Port, want grote potten bier daar houden wij niet zo van. Waar wij het jaar ervoor ‘s ochtends altijd als laatste aankwamen, kon dit jaar Prins Roel er ook wat van. Als wij
vol uitgedost in de vroege uurtjes klaarstonden, kwam de prins zelf met zijn haren ontploft in pyjama aanlopen, hadden wij onszelf toch ook nog even kunnen omdraaien. Een jaar waarin we ons al steeds meer thuis voelden tussen de mannen van de Raad en ons woordje wel klaar hadden als de zoveelste opmerking werd gemaakt. Na dat jaar stopte Romy.
Nienke en Manon gingen door samen met invaller Floortje als het nodig was. Prins Peter-Paul d’n Urste kwam uit. De meest onhandige prins die wij hadden gezien: veren tussen de deur, cape vergeten, stok nog thuis. Met Peter-Paul was het altijd een chaos, een hele gezellige chaos. Dit jaar mochten wij ook mee met het Diepenkikkers weekendje, een knusse kamer in Berg en Terblijt, met een iets te foute party. Dat weekend reden we wel drie keer verkeerd en kwamen we overal als laatste aan. Maar wederom hebben we veel gelachen met z’n allen.
Wij kijken met een grote lach terug op een enorm gezellige tijd vol mooie momenten.
Groetjes, Manon, Nienke en Romy
In 2019 zijn wij uitgekomen als dansmarietjes, samen met prins Luuk. Dit was iets waar we alle drie al als kleine meisjes al van droomden.
Zó keken wij op tegen de dansmarietjes die ons voor zijn gegaan, en toen wás het eindelijk zo ver! We vierden groot feest tijdens de ont-
hulling en natuurlijk na afloop een heerlijk broodje gehaktbal gegeten bij prins Luuk. Omdat dit ons eerste jaar was hebben we natuurlijk mega genoten, maar ook veel geleerd. We mochten bij leuke gebeurtenissen zijn zoals de zittingsavonden, recepties en de optocht, maar ook bij serieuze momenten zoals het ziekenbezoek. Een indrukwekken-
de en bijzondere gelegenheid omdat iedereen zijn eigen verhaal had en je ook de tijd nam om daarnaar te luisteren. Je kon goed zien dat de mensen het fijn en leuk vinden dat de prins op bezoek komt, en ze even kunnen vergeten dat het niet zo goed met ze gaat. Daarbij was het ook soms best wennen dat nu heel veel meisjes tegen ons
opkeken zoals wij vroeger tegen de dansmarietjes opkeken.
Het tweede jaar mochten we met Prins Rob carnaval gaan vieren en dit was een tijd om nooit te vergeten. Nu waren onze taken al beter bekend, en moesten Janne en Lynn het een tijdje zonder mij, Maartje, doen vanwege een buitenlandstage, maar dat mocht de pret zeker
niet drukken! Dit was ook de carnaval waarna er veel veranderde over de hele wereld. De eerste coronabesmettingen begonnen bekend te worden en kort na carnaval kwam de eerste lockdown. Op dat moment kende nog niemand de impact daarvan voor de komende jaren op de samenleving en de carnaval. In 2021 konden wij daarom ook niet meer actief zijn als dansmarietje en
Ook aan ons werd gevraagd om een stukje te schrijven voor in de jubileumgids. De afgelopen twee jaar is er met deze mannen zoveel gebeurd dat we jullie het een en ander zullen besparen, anders zouden we wel een boek kunnen schrijven!
Ons dansmarietjesavontuur begon anders dan verwacht, maar na anderhalf jaar wachten stonden wij er dan toch! In Het Centrum kwamen wij voor de raad uit!! En wat was dat spannend, rennend door de keuken van Desiree en verstoppen achter een glazen deur, een beetje onwennig en ongemakkelijk was het allemaal wel.
Voor het prinsenbal nog even speculeren, wie wordt de nieuwe prins? Onze altijd vrolijke, drukke en gekke Koen was toch wel heel verdacht stil en vaak op de wc… zou het dan toch!! En daar stonden we dan op het podium in het Trefpunt, de kist ging open en daar sprong hij uit, Prins …, huh wie is het, ik kan het niet zien, klein blond, ojee het is Koen!! Spontaan dansen we
droegen wij onze taak stilletjes over aan de nieuwe dames.
Wij kijken vol trots terug op een mooie tijd en wensen natuurlijk alle toekomstige dansmarietjes hetzelfde toe!
Alaaf!
Janne Peters, Lynn Reiniers en Maartje Berns
alle drie een fout pasje en is Amber compleet uit de maat, verrassend...
Wat was het een feest, hossen en springen tot diep in de nacht. Ieder weekend samen op pad, wat hebben we gelachen! Tussen de ziekenbezoeken door lunchen, oh ja geen probleem Koen, het uitgespuugde kloddertje mayonaise is gelukkig uit Ambers rok gegaan;) Ook gingen we heerlijk uiteten bij den Tol samen met de Prins en de adjudanten Tom en Tom. We hoorde het personeel praten: ‘zijn dat koppeltjes, drie meiden en drie mannen, met een klein leeftijdsverschil?’ Na het eten gingen we karten, ‘LEVENSGEVAARLIJK’ als we de woorden van Mila moeten geloven… hahaha wat hebben we gelachen! Wat was het leuk, Koen en Mieke, nogmaals super bedankt voor het geweldige carnavalsjaar!
Toen was de vraag, wie wordt de nieuwe jubileumprins? Met spanning stonden we achter het gordijn mee te gluren. Ik zie een bril, het is Tom!! Samen met prins Tom en prinses Deborah en natuurlijk niet
te vergeten Jan en Teun hebben we wat afgedanst op de tafel, gingen we voorop in de polonaise en hebben we vooral heel veel gelachen. Samen op ziekenbezoek, opgehaald door Roel om vervolgens enige tijd te moeten wachten op Tom, geen probleem Tom, we kennen je ondertussen. Samen twee dagen op pad, wat een gesprekken, gezelligheid en gekke dingen hebben wij toch weer met jullie meegemaakt. Ook keken we letterlijk en figuurlijk onze ogen uit! Gelukkig mogen we rond november nog een paar keer met jullie als prinsenpaar op pad, want met jullie is het natuurlijk altijd een feestje!!
Ondanks deze geweldige prinsen is er zonder de rest van de mannen uit de raad niks aan. Samen een weekendje weg en een bierproeverij bij Tom, wat hebben wij genoten!!!
Helaas gaat onze Mila ons verlaten, maar van ons zijn jullie niet zomaar af!!
Alaaf, Mila van Leur, Maud van Bergen en Amber Janssen
Carnaval is een traditioneel volksfeest dat vooral in katholieke gebieden van Europa en Latijns-Amerika wordt gevierd. Het vindt meestal plaats in de periode voorafgaand aan de christelijke vastentijd (Veertigdagentijd) die begint met Aswoensdag en duurt tot Pasen. Hier zijn enkele kernpunten over carnaval:
Oorsprong en Geschiedenis Paganistische Wortels: Carnaval heeft zijn wortels in voorchristelijke, heidense lente- en vruchtbaarheidsfeesten. Deze feesten markeerden vaak het einde van de winter en het begin van de lente. Christelijke Invloed: Met de opkomst van het christendom werd carnaval geïntegreerd in de kerkelijke kalender als een periode van uitbundigheid en losbandigheid voordat de vastentijd begon.
Viering en Tradities
Optochten: Veel steden en dorpen houden kleurrijke en vaak uitbundige optochten met praalwagens, verklede groepen en fanfares.
Verkleedpartijen: Het dragen van kostuums en maskers is een belang-
rijk onderdeel van carnaval. Dit kan variëren van traditionele kostuums tot moderne, satirische outfits.
Muziek en Dans: Carnaval gaat gepaard met veel muziek en dans, variërend van traditionele volksmuziek tot moderne carnavalskrakers.
Eten en Drinken: Tijdens carnaval wordt er vaak veel gegeten en gedronken. Speciale carnavalslekkernijen zijn onder andere pannenkoeken, beignets en allerlei soorten zoetigheid.
Regionale Verschillen
Nederland: In Nederland is carnaval vooral populair in het zuiden, met name in de provincies Noord-Brabant en Limburg. Steden als Maastricht, Den Bosch en Tilburg staan bekend om hun grote carnavalsvieringen.
Duitsland: In Duitsland, vooral in de regio’s Rijnland (Keulen, Düsseldorf, Mainz), is “Karneval” een groot cultureel evenement.
België: In België wordt carnaval uitgebreid gevierd in steden als Aalst en Binche, waarbij de Gilles van Binche zelfs op de UNESCO-lijst van immaterieel cultureel erfgoed staat.
Brazilië: In Brazilië is het carnaval beroemd om zijn sambascholen en parades, vooral in Rio de Janeiro en Salvador.
Cultuur en Impact
Gemeenschapsgevoel: Carnaval speelt een belangrijke rol in het bevorderen van gemeenschapsgevoel en culturele identiteit. Het is een tijd waarin sociale normen tijdelijk worden omgekeerd en mensen samenkomen in een geest van vreugde en gelijkheid.
Economische Impact: Carnaval heeft ook een aanzienlijke economische impact, vooral in steden die grote carnavalsevenementen organiseren. Het trekt toeristen aan en stimuleert lokale handel en horeca.
Carnaval is een tijd van vreugde, creativiteit en gemeenschap, waarbij mensen van alle leeftijden deelnemen aan de festiviteiten. Het biedt een ontsnapping aan de dagelijkse routine en een kans om tradities te vieren en te vernieuwen.
Remi van Bergen (bron: ChatGPT)
Op vrijdag 14 januari 2005 trad ik toe tot De Diepenkikkers, bij het uitkomen voor de Raad van Elf van Prins Marcel (Kiwi-King).
Na mijn Opa ten Haaf, die de Carnavalsclub mede heeft opgericht, m’n vader Heiny, die Prins was in 1987, ging er voor mij in 2014 een lang gekoesterde droom in vervulling. John en Peter kwamen op een avond met de fiets langs gereden. Aangezien die twee toen al niet de meest sportieve mannen waren en toen ze zelfs een tweede keer voorbijfietsten, kreeg ik toch lichtelijke klotsoksels. En ja hoor, ze kwamen vertellen dat ik was uitverkoren als Prins van De Diepenkikkers.
Dan begint het lange stilhouden. Alleen m’n eigen vader wist het natuurlijk, omdat hij de prinsenonderscheiding maakt en John tegen hem zei “Ge zult wel wete hoe ge dizze naam schrieft, want ge het ‘m eigus gemakt!”
In Venlo tijdens het passen van het Prinsenkostuum, viel mijn oog op een paar zwarte lakschoenen! De rest is geschiedenis en een nieuwe trend werd geboren.
Tijdens de avond van het Prinsenbal was ik vooral blij met m’n ‘plas-emmertje’ in de schietschijf waar ik ruim een half uur in moest zitten. Het uitkomen was fantastisch. M’n moeder wist nog van niks, de blik in haar ogen was goud! De Klodders waren goed voorbereid, want na het uitkomen liepen zij in rood-geel-groen bedrukte shirts in polonaise de zaal door. Menno & Patricia kon ik die weken ervoor in vertrouwen nemen, zodat zij bij ons thuis zouden zijn. Het huis was met spotjes helemaal rood-geelgroen gekleurd, evenals de vloerbedekking in huis. Deze geweldige voorbereiding ging teniet, omdat het die avond enorm stormde en de partytenten in een windvlaag bij de tennisbaan eindigden.
Dan begint de aanloop naar de Carnaval met onder meer het indrukwekkende ziekenbezoek, de geweldige Prinsenreceptie met Daan & Jop als twee kleine prinsjes, het vervoer met de caravan van Bassie & Adriaan, met ‘vader Abraham’ en Neppie als afsluiting, de sterrenparade in Bergen met Beppie Kraft, een bezoek aan het Gouvernement in Maastricht, te veel om op te noemen. Gevolgd door de carnaval zelf met natuurlijk een geweldige optocht! De liedjes ‘You’re the Voice’ van John Farnham en ‘Vandaag!’ van W-dreej staan in mijn geheugen ge grift. Maar wat ik erg mooi vond en me vooral is bij gebleven, was dat er met de recepties en overige activi teiten, enorm veel vrienden en fami lie mee gingen. Joop sloot dat altijd af met “Het was wir un shöen fiëst!”
Tijdens de sluitingsceremonie van de carnaval, mag je altijd elf men sen of groepen bedanken, nou ik had wel honderd pijlen af kunnen schieten. En dat in een jaar waarin het niet mocht van de gemeente, al dachten de Klodders daar toen gelukkig anders over.
Het was een onvergetelijke tijd, samen met Jeugdprins Edu, Prins Tonnie van Gries & Nie Wies, adjudanten Jeroen & Remi en de Dansmarietjes Linda, Carolien en Sanne.
En dan, op vrijdag na de carnaval krijg ik een appje van Sanne, of ik het al gehoord heb? Onze Suukerruuve vriend Dirk is ons ontvallen, verschrikkelijk en geen woorden voor. ‘You’re the Voice’, zo vaak ten gehore gebracht tijdens de dagen ervoor, werd afgespeeld in de kerk. Tranen lopen over de wangen als ik er nog aan denk. Dirk, we zullen je nooit vergeten!
In 2023 heb ik tijdens de jaarvergadering afscheid genomen van een erg mooie club! Ik zal er altijd voor jullie proberen te zijn om ‘t Trefpunt er weer netjes uit te laten
zien, want zonder ballonnen geen Carnaval…!!
Ik sluit af met mijn lijfspreuk:
Ziede ow jong, ald, groot of net zu klein as ik, same make we dizze carnaval veul schik!
Alaaf, E-Prins Heiko d’n Urste
In december werd ik geheel verrast en overrompeld met de vraag of ik Prins van de Diepenkikkers wilde worden…. JAZEKER wilde ik dat!!!
Vanaf dat moment begon het, alle afspraken moesten in het geheim plaatsvinden. We mochten onze mond niet voorbij praten, al was dat niet zo moeilijk, want bijna niemand verwachtte dat ík Prins zou worden. Het uitkomen voor de raad was één groot feest, ik had niet verwacht dat het zo uitbundig gevierd zou worden! Een paar uur voor het officiële uitkomen hebben we het tegen de kinderen gezegd, zij waren dolenthousiast en hebben op de tafel staan dansen. Eenmaal in het Trefpunt vertelden we onze vrienden dat ik weggeroepen werd voor een alarmopvolging. Iedereen balen dat ik nu net het mooiste van de avond zou missen… toen ik na een spectaculaire onthulling tevoorschijn sprong zei Paul Verkleij, een goede vriend van mij: “Maurice? Wie is dat? Ik ken geen Maurice!” Hahaha daaruit bleek maar dat ik niet in die rol verwacht werd.
En dan begint je ‘taak’ als Prins. Iets wat zeker indruk heeft gemaakt is het ziekenbezoek, heel bijzonder dat mensen je binnenlaten in een stukje van hun leven waarin ze op
dat moment heel kwetsbaar zijn. Ook heel indrukwekkend, maar op een hele andere manier, was de receptie. Veel carnavalsclubs en carnavalsvierders, familie en vrienden, maar ook mensen die speciaal voor ons kwamen, mensen die ik helemaal niet verwacht had.
Voor de optocht gaven de Suukerruuve bij ons thuis een serenade we hebben zelfs op de tuintafel staan springen. De optocht was ook geweldig. Fantastische creaties, die ook betrekking hadden op mijzelf. Er was zelfs een groep die ondanks de ‘beveiliging’ alle carnavalsversiering en attributen bij ons uit de voortuin gejat heeft. Wat ook heel bijzonder was de uitnodiging van de PIWI’s om een biertje te komen drinken bij Cis van Loet en die van de Suukerruuve voor een drankje en een hapje bij familie Peters.
Het laatste verkleedbal op de maandagavond had ik voor geen goud willen missen, ook daar waren geweldige creaties te zien. En dan as-woensdag, een rustige afsluiting, napraten, alles de revue laten passeren. Eigenlijk alle activiteiten die we mochten meemaken waren geweldig, maar ik moest er een paar uitpikken.
Dat jaar heb ik de Diepenkikkers als een fijne club mogen ervaren.
Ze houden van een feestje, maar nemen ook de verantwoordelijkheid om alles te organiseren, in goede banen te leiden en met z’n allen weer alles op te ruimen. Dat is één van de redenen dat ik besloot daarna lid te blijven, waarop nog veel mooie carnavalsjaren volgden!
Dan tot slot mijn lijfspreuk; Carnaval vieren we met man en macht, van smergens vroeg tot diep in de nacht!
Alaaf, Ex-Prins Maurice d’n Urste
Zoals wel vaker, was ik op zaterdagmiddag als begeleiding mee met de jeugd van Milsbeek. Ik was aan het vlaggen, toen ik ineens gebeld werd door John Noy. Of het gelegen kwam. Een uur lang heb ik menig potentieel buitenspel moment niet meer gezien, omdat ik continu aan het nadenken was: ‘Wat moet John Noy van mij?’
Vervolgens snel op de fiets naar huis John teruggebeld en met mijn mond vol tanden de welbekende vraag gehoord. Omdat ik toen nog bij pap en mam woonde, moest alles in het grootste geheim; pap en mam mochten van niks weten. Mijn enige vertrouweling was mijn zusje Yara, met wie ik alles besprak.
Ik weet niet of ik ooit zo gespannen ben geweest als de avond van het uitkomen voor de raad van elf bij het toenmalige cafetaria van Marcel de Petjes in Gennep. Dan de avond van het prinsenbal. Ik zat thuis op de bank en mijn ouders wisten dus van niks. Pap lag boven in bad en mam komt met een thermometer naast mij op de bank zitten: ‘Ik ga vanavond niet naar het prinsenbal.’ Vervolgens toch maar de (stiekem gemaakte) foto van mijn prinsenketting aan mam laten zien en gevraagd of ze toch alsjeblieft zou willen gaan. Met een mond vol tanden en paracetamol heeft ze zich toen toch maar bij elkaar geraapt. In de zaal tijdens het
uitkomen heeft pap ook lange tijd gedacht dat er een grap met hem werd uitgehaald.
Niet alleen ik was nieuw bij de raad: ook Manon, Nienke en Romy kwamen er als nieuwe dansmarietjes bij en hebben mij geweldig bijgestaan (kleinigheidje was dat er niet altijd aan ze werd gedacht door mijn adjudanten Koen en Maurice…��).
Nog steeds vind ik het zo bijzonder en dankbaar wat mensen voor je doen en organiseren. Denk aan het versieren van het huis, het feliciteren tijdens de receptie, maar ook het vervoer van mijn huis richting de receptie door de vriendengroep, in een ziekenhuisbed. De receptie was sowieso een bijzondere dag. Naast de opkomst van alle mensen, was iedereen op de hoogte van de surprise-act, behalve de naïeve ikzelf. De gehele dag werd er maar geroepen dat de gebroeders Derks een paaldansact op zouden voeren, dus ik snapte dat het zo druk bleef in de zaal. Toen het gordijn openging was daar een enorme verrassing: Proost, de band van mijn neef Sam.
Carnaval zelf beleef je in een sneltreinvaart. De dagen vliegen voorbij, maar wat hebben we er samen met de andere carnavalsverenigingen, horecagelegenheden en de Suukerruuve een geweldige pe-
riode van gemaakt. Wat daarvan vooral nog altijd bijblijft is het ziekenbezoek. Wat een dankbaarheid krijg je terug van de mensen waar je even op bezoek komt.
Laten we er samen voor zorgen dat de carnaval op de Milsbek zo’n mooi feest blijft als dat het nu is. Dit doen we met z’n allen, van jong tot oud.
Dan eindig ik met mijn lijfspreuk:
Bende alleen, met een groep of makte muziek, Samen maken we deze carnaval samen uniek
Alaaf, Ex-Prins Tom d’n Urste
Het is alweer ruim zeven jaar geleden dat ik nietsvermoedend op een zondagochtend lekker ging mountainbiken met mijn vrienden van de Vette Ketting. Bart, die vanaf het komende carnavalsseizoen het Vorstenschap op zich gaat nemen, is er ook bij. Hij komt na een flinke klim waar ik nogal moeite mee had naast mij fietsen. “Zo Schoenmakers” zegt hij, “gefeliciteerd, je had de meeste stemmen. Jij wordt prins 2017 van de Diepenkikkers, niks zeggen, ik bel je morgen.”
Even dacht ik dat ik in de maling genomen werd, maar de non-verbale communicatie van Bart tijdens de rest van de tocht en de pauzes waren overduidelijk. Zo’n vierentwintig uur later belde Bart mij met wat me de komende periode allemaal te wachten zou staan. Pak passen bij Duckers in Blerick, interview (wat achteraf niet nodig was want het verhaal lag al klaar), foto’s maken bij Bosten, kortom een volle agenda en dat ook nog eens in het geheim. Omdat ik betrokken was bij het bouwen van het ‘Prins uitkomen’, kwamen vanuit de bouwcommissie al snel de eerste vragen. Marcel Noy zat op dat moment in de dubbelrol van bouw, - en prinsen-commissie lid. Hij speelde het vragenspel leuk mee en probeerde zo nu en dan nog iemand op het verkeerde
been te zetten. De avond van het prinsenbal blijft een mooie herinnering. Een bomvolle zaal staat klaar om je te verwelkomen. Het feest dat daarna losbarstte is onbeschrijfelijk. Wat was dat een geweldige avond. Daarna alle recepties aflopen met als hoogtepunt de receptie van de Diepenkikkers. Mooi om te zien dat familie en vrienden dan alles uit de kast halen voor een onvergetelijke dag! De Waldrakkers die met een groot spandoek de tuin al hadden omgeploegd, kwamen die dag ook nog mijn levensloop met mij doornemen, waar de hele zaal natuurlijk van kon meegenieten.
De carnavalstijd leek één grote roes van donderdag tot Aswoensdag. Een geweldige tijd waarvan Marjolein en ik en onze kinderen, Marle & Jinte, ontzettend genoten hebben. Donderdag met de kinderen van de peuterspeelzaal, vrijdag met de basisschool en ’s avonds de sleuteloverdracht en foute party. Zaterdags de playbackshow en zondag de grandioze optocht met een knaller van een prijzenbal. De brunch op maandag met daarna de MMMMM, op dinsdag de jeugdboerenbruiloft, tussendoor het galadiner en ’s avonds dan nog de jeugddisco met als afsluiter 11 vuurpijlen. Een jaar waar we nog vaak aan terugdenken en dan zeggen: “Gelukkig hebben we de
foto’s nog”. 2017 was ook het eerste jaar van de Aspergefeesten, een geweldig feest waarvan we nog jaren kunnen genieten! Bij dezen wil ik jullie allemaal bedanken voor het geweldige Prinsenjaar dat ik met mijn gezin heb mogen beleven, namens mij, Marjolein, Marle en Jinte: Bedankt!
Tenslotte eindig ik met mijn lijfspreuk:
Mit de karneval feest viere is un fluitje van un cent, Milsbek we gaon gas gève, 200 procent!
Alaaf, Ex-Prins Roel d’n Urste
Vaak denk ik nog terug aan die onvergetelijk mooie tijd
Het is al weer zes jaar geleden, maar vanaf het moment dat Marco Derks officieel vroeg of ik prins wilde worden van de Diepenkikkers tot en met het afscheid nemen en plaatsmaken voor mijn opvolger Prins Luuk was het een geweldig en onvergetelijk jaar. Ik sta ervan te kijken hoe vaak ik er tot op de dag van vandaag nog op aangesproken word.
Het begon natuurlijk met het geheimhouden voor de kinderen, familie, vrienden en bekenden. Op de vrijdagavond het uitkomen voor de raad en dan de zaterdagavond met als thema Holland voor alle Diepenkikkers. Er zat dat jaar maar weinig tijd tussen het uitkomen en de carnaval, dus alles moest snel. De recepties van de carnavalsverenigingen en onze eigen geweldige Diepenkikkers receptie, wat een overweldigende dag was dat zeg!
Wat vrienden, familie en bekenden binnen een week voor elkaar hadden gekregen, het was geweldig! Het bezoeken van de zieken dat zo hartverwarmend, gezellig en emotioneel was.
De carnaval zelf van donderdag, de prinsenwagen opbouwen, het schoolbezoek, de sleuteloverdracht op het stadhuis, de mini-playbackshow, de Milsbeekse optocht waar wij, Diepenkikkers, echt heel erg trots op mogen zijn! Tot aan het afscheid op dinsdagavond bij de kerk, wij hebben als gezin met volle teugen van alles genoten.
Maar Diepenkikkers Prins ben je voor een heel jaar. Wij mochten daarna ook nog verschillende leuke activiteiten met de Diepenkikkers beleven. Zoals de halfvasten dropping, de Aspergefeesten, het weekendje weg naar Berg en Terblijt en de bruiloft van Koen en Mieke, fantastische leuke activiteiten.
Na een rustperiode het openingsbal, twee heel mooie zittingsavonden en de buutkampioenschappen viel het afscheid nemen als Prins me dan ook zwaarder dan gedacht. Vaak denk ik nog terug aan die onvergetelijk mooie tijd. En wat ben ik dan, ondanks dat ik daarna niet bij de vereniging ben gegaan, TROTS op deze vereniging en iedereen die een steentje daaraan bijdraagt om het Mils-
beekse carnaval tot een succes te maken. En sluit ik zoals gebruikelijk af met mijn lijfspreuk:
Als Diepenkikkers zulde gillie dit jaor nog wat gaon belève, vier samen mit mien Peter-Paul den Urste de carnaval van ow lève Alaaf, Ex-Prins Peter-Paul d’n Urste.
Mijn jaar als prins van de Diepenkikkers in het mooie Milsbeek, alweer vijf jaar geleden, was een ervaring om nooit te vergeten. Voor het schrijven van dit stukje lees en blader ik door de carnavalskrant van 2019, de fantastische en leuke herinneringen komen weer te boven. Waar ik natuurlijk op de ‘cover’ sta. Het is niet alleen vijf jáár geleden, maar ook vijftien kilo geleden… haha!!
Het begon destijds allemaal met dat ene telefoontje. Enkele dagen later ging ik al op pad met de prinsencommissie; een galapak passen en de prinsenfoto maken. Wat een spanning voelde ik toen en zeker de vrijdagavond met het uitkomen voor de raad. De vriendengroep had toen het goede idee, om met z’n allen een drankje te doen.
Iedereen kwam bij elkaar, behalve ik, en ja… waar was is ik dan!? Al vroeg in de ochtend had ik mijn telefoon uitgezet, maar ik zorgde er wel voor dat ik zaterdag als eerste in de vroege ochtend bij de carnavalswagen was, die natuurlijk nog lang niet klaar was… Al snel volgden de anderen bouwers en barst-
te het vragenvuur los. Ik deed alsof mijn neus bloedde en ging rustig verder met de kwast in mijn hand. En… BAM! Op 4 februari kwam ik dan uit als 61ste prins van de Diepenkikkers in Amerikaanse stijl. Hierna volgden de vele hoogtepunten elkaar snel op, zoals het ontbijt met de vriendengroep bij ons thuis voorafgaand aan de receptie. Ik werd na een korte nacht weer vroeg wakker gemaakt door een loeiende sirene. Wat een mafkezen! Samen met twee Dj’s hebben we tot laat in de avond door gedanst en het dak eraf geblazen, waarbij zelfs ons pap op het podium stond te hakken op Dj Paul Elstak. Vijf jaar na de receptie wordt nog wekelijks door mijn broertje het nummer gezongen dat door de familie is geschreven op de klanken van Rosamunde: ‘Prins Luuk d’n Urste, Prins van de Milsbeek, alaaf’. Dat zijn toch mooie herinneringen.
De periode als Prins van de Diepenkikkers vloog voorbij. Aan al het moois kwam helaas ook weer een eind, waarna ik de scepter vol trots mocht overdragen aan Prins Rob d’n Urste. De Diepenkikkers bestaan 66 jaar, dat is bijzonder!
Dat er nog maar mooie en vele jaren mogen volgen.
Ik sluit dan ook af met mijn lijfspreuk:
Als jonge prins goi ik knallen als unne brok dynamiet, Milsbèk drink, leif en geniet!!
Alaaf, Ex-Prins Luuk d’n Urste
Het is al weer vier jaar geleden. Na Opa (Prins Jan 1964) en ons Pap (Prins René 1982) was de eer aan mij om als Prins van de Diepenkikkers te regeren over de Milsbêk. Samen met Pepijn van de Dikköpkes en Ome Henk bij Gries en nie wies maakten we er een mooi feest van.
Voor mij was dit een droom die uitkwam toen ik gevraagd werd. Op een woensdagavond in november liep ik een rondje met de hond toen ik een stel fietsen zag staan bij Tom Cobussen aan de Rijksweg. ‘Waarschijnlijk zijn de Diepenkikkers aan het vergaderen’, dacht ik nog. ‘Misschien zijn ze wel aan het stemmen…. Nee ik ben mezelf gek aan t maken’, dacht ik toen ik weer thuis kwam. Totdat die zaterdag er na Vorst Bart bij ons door de straat liep. Normaal gesproken komt hij dan aan voor een bak koffie, maar hij liep voorbij. Dat kwam omdat hij achtervolgd werd door Cor Derks… en er als mensen nieuwsgierig zijn, dan zijn het die mannen van Derks wel. Een paar minuten later belde hij mij op…’’Kun je mij even oppikken op de onderkant? Ben aan het wandelen maar ik heb de piep leeg.”
Toen wist ik eigenlijk al genoeg…
Toen Bart bij mij instapte zei hij: “Het is zover… je wordt Prins van de Diepenkikkers!!
Wat er dan door je heen gaat is geweldig. Dan het geheim hou-
den. Natuurlijk had ik Monique het nieuws al verteld, maar snel daarna stond ik bij pap en mam op de stoep. Helemaal geheimhouden is dan ook niet gelukt. Een beetje trots waren ze dan ook dat ik als derde generatie Prins mocht worden. Wat een eer is het om van zo’n mooi dorp als Milsbeek Prins te mogen zijn.
Als je mij vraagt wat ik het mooiste vond, dan kan ik dat eigenlijk niet zeggen. Het was van het begin tot het eind een rollercoaster van feest en mooie momenten. Van het uitkomen voor de raad, alle recepties, ziekenbezoek, schoolcarnaval en noem het maar op. Maar als ik dan toch een moment moet noemen, is dat wel het prinsenbal. Na een geweldig optreden van de ex-Prinsen op de ark van Noah mocht ik uit het schip tevoorschijn springen. Toen viel alle spanning van me af en onder de klanken van de Suukerruuve hebben we er een mooi feestje van gemaakt…Dit was onvergetelijk.
Helaas kwam aan carnaval een abrupt einde door corona. Hierdoor kon ik nog een jaar langer aanblijven als Prins en hebben we in 2021 zelfs online carnaval gevierd. De Diepenkikkers hebben er toen alles aan gedaan om binnen alle mogelijkheden nog een alternatieve carnaval te vieren en dat is ook goed gelukt. Maar dit was zeker niet de manier zoals het moet. Ik ben daarom ook blij dat
we weer op een normale manier feest kunnen vieren met z’n allen, en ik weet zeker dat dit nog jaren lang zo zal blijven in zo’n mooi dorp als milsbeek!
Monique en ik willen iedereen dan ook bedanken voor deze geweldige ervaring als Prinsenpaar.
Ik sluit dan ook af met mijn lijfspreuk
Wónde al lang op de Milsbék of ziedde pas net hier, kom carnaval vieren met zien alle en makt veul plezier
Alaaf
Ex-Prins Rob d’n Urste
Het is nog niet zo lang geleden, maar ik denk nog iedere zondag aan het moment dat Bart mij vroeg. Tijdens het welbekende rondje met de Vette Ketting fietste ik hard vooruit. Bart kon me nog maar net bijhouden, maar hij vond het wel praktisch dat Roel en Simon ver achter bleven.
Het was die ochtend 5 graden Celsius en Bart gaat normaal onder de 15 graden niet de fiets op. Hij vertelde mij (toen hij me eindelijk had ingehaald op de Zevendalseweg) dat hij graag ging fietsen deze ochtend voor zijn conditie. Maar ook om mij te feliciteren. Toen ik eindelijk thuis kwam, kon ik het Mieke vertellen en begonnen we met plannen.
Alles was super gaaf van ervoor tot erna. Maar de periode tot en met het prinsenbal was echt super en het rikraaien van alle mensen was geweldig. En dan het hoogtepunt: het prinsenbal, door de bouwcommissie opgetuigd. Zelf ben ik ook onderdeel van deze super-commissie. Ik ben vooral bezig met de rolverdeling en de muziekband. Voor mij super fijn, omdat ik toen niet gespannen hoefde te zijn over hoe ik eruit zou komen. Ik deed mezelf echter geen plezier door van achteruit de zaal binnen te komen. Ik moet best een tijdje achter
wachten in de spacewagen. Het thema van het uitkomen was een ruimtereis. Ondertussen tijdens het wachten, klopte Noy op de wagen en zei: ‘Bus, als gej het ziet klop dan twee keer’. En ik klopte twee keer terug. Toen het moment daar was en ik uit de wagen sprong, kwam de ontlading en begon het feestgedruis.
In 2023 kregen de Diepenkikkers ook drie nieuwe dansmarietjes: Amber, Mila en Maud. Voor hun was de verrassing ook groot en ik had een superleuke tijd met deze dames. Dan alle recepties af: dat was ieder weekend een groot feest. En geweldig om de andere prinsen te feliciteren. Vijf weken lang vol gas!!!
De buurt en mijn vriendengroep, CV Nooit Kloar, hadden alles tot in de puntjes versierd en ik werd keer op keer weer verrast. Ook het ziekenbezoek hoort erbij. Dat is zeer mooi en dankbaar om te doen. Veel leuke en soms ook minder leuke momenten gedeeld met de mensen. Maar er werd gelukkig ieder bezoek vooral flink gelachen en gekwatst over van alles en nog wat. Achter het ziekenbezoek schuilt de organisatie van de Zonnebloem, die door Petra Janssen tot in de puntjes wordt gepland. De carnaval zelf was prachtig en Prins zijn in Milsbeek is uniek.
Maar dit alles kan niet zonder de Diepenkikkers, alle andere verenigingen en bezoekers. Carnaval is het hoogtepunt van het jaar, waar wij als Diepenkikkers samen met de Milsbeek alles aan gaan doen om de volgende 66 jaar minstens net zo mooi te maken.
Dan eindig ik met mijn lijfspreuk:
‘Dit is het land tussen de Maos en het bos. Kom op Milsbeek, we gaon weer los!!!’
Alaaf, Ex-Prins Koen d’n Urste
Dit jaar bestaat onze carnavalsvereniging ‘De Diepenkikkers’ 66 jaar en vieren we dus ons jubileum. Bij dit jubileum hoort natuurlijk ook een jubileumgids met verhalen van een aantal ex-prinsen en de huidige prins. Het carnavalsseizoen is inmiddels achter de rug maar zit nog vers in het geheugen. Wat was het prachtig om dit samen met mijn gezinDebora, Jan en Teun- en uiteraard alle Diepenkikkers te beleven
Begin december van vorig jaar was ik met Bart Wijnhoven telefonisch in gesprek over zijn verbouwing en ik dacht dat hij daarover belde. Maar hij zei: “Tom jij wordt de nieuwe prins van de Diepenkikkers…” Nou het is een hele eer om een jaar Prins te mogen zijn van de Diepenkikkers en gelukkig was Debora net zo enthousiast als ik. Want ik heb wel gemerkt dat je het als gezin echt samen moet willen en doen. Het was een hele mooie maar ook drukke periode, die voor ons begon op het moment dat ik gevraagd ben. Vanwege het korte carnavalsseizoen moesten we meteen aan de slag met het schrijven van een voorwoord, proclamatie, foto’s maken enzovoort. Daarna is het vooral lastig en moeilijk om ervoor te zorgen dat je jezelf nergens verspreekt tot aan het prinsenbal.
Ook dit jaar maakte de bouwcommissie weer een prachtige onthulling en was er veel tijd en moeite aan besteed. Het moment dat de lift van onder het podium omhoog ging was nog even spannend want tijdens de repetitie stopte de lift er halverwege mee. Maar gelukkig losten de technische mannen dat probleem nog snel op en ging het rond 23:00 uur allemaal goed. De onthulling en het feest erna was een geweldige ervaring. Op dat moment valt er veel spanning van je af en daarna kon het feest tot in de late uurtjes doorgaan.
Voorafgaand aan de carnaval waren we twee dagen op pad voor het ziekenbezoek. Bij deze mijn dank aan Petra Janssen die dat fantastisch georganiseerd had. Dit waren twee prachtige en dankbare dagen waar we een stukje carnaval kunnen brengen bij onze mede Diepenkikkers die een hart onder de riem wel kunnen gebruiken. Overal waar we kwamen zijn we heel gastvrij en hartelijk ontvangen met een drankje en vaak ook iets lekkers.
Vrijdag 9 februari vierden we het schoolcarnaval in combinatie met de boerenbruiloft. De boerenbruiloft was voor ons dit jaar extra speciaal omdat onze zoon Jan boerenbruidegom mocht zijn en in de onecht werd verbonden met Anne van Boekel. Het was een erg leuke middag en Arieta heeft nog prachtige foto’s gemaakt in de tuin van het patronaat. Daarna was het een beetje haasten naar de sleuteloverdracht in Gennep met als afsluiting van de avond onze proud to be fout party bij Cafe het Centrum.
Op zaterdagmiddag was er de playbackshow waar we dit jaar wederom heel veel deelnemers zagen met mooie en grappige creaties. Het was voor de jury een hele kluif om de prijzen te verdelen en een winnaar aan te wijzen.
De zondag is als vanouds een mooie dag met het Kikkerdrilbal, waar ik samen met de adjudanten mocht dansen met de mini dansgarde en ‘s middags dan de optocht. Er kwamen mooie wagens voorbij en prachtig uitgedoste loopgroepen. Maandag de gezellige Duitse middag en op dinsdag onze nieuwe activiteit: de paddentrek. Dit was een leuke en goed bezochte middag met een paar grappige activiteiten en voor je het weet is het alweer avond en komt de afsluiting bij de kerk dichtbij.
Wij hebben met ons hele gezin ontzettend genoten van deze carnaval, je leeft er een hele tijd naartoe en als het zover is dan vliegt de tijd voorbij.
Iedereen bedankt voor deze fantastische tijd!
Gen stress of kater, mit Prins Tom begint de carnaval un kwartiereke later.
Alaaf, Jubileumprins Tom d’n Twedde