op een boom teken, of een gesprek aanga met een muur als ik op een muur teken. Het is wel zo dat ik teken in het oog van de stad, in het zicht van haar inwoners, ook al sta ik met mijn rug naar de mensen toegekeerd. Al tekenend zie ik niet wat Raju Sinoi doet, maar hij ziet mij wel. Zodra het droog is stop ik en loop naar hem toe. Het is nog vroeg in de middag en er breekt een waterig zonnetje door. Zonder iets te zeggen staan we naast elkaar. Ik probeer door zijn ogen te kijken en zie dat de tekening zich heeft ingeschreven in het straatbeeld, hoewel het slechts een begin is. ‘The drawing is wonderful’, zegt hij. Het is alsof zijn woorden het wattenpakket uit mijn hoofd halen en mijn tekening toegang verlenen tot de stad. Nu ik weer kan horen staan al mijn zintuigen opeens op scherp. Het getoeter van het verkeer en het geschreeuw van de mensen zijn oorverdovend. De weldadige geur van bloemen, specerijen, opdrogend teer en de stank van urine kruipt in mijn neus. Is het mogelijk om met een krijtlijn het hart van Calcutta te raken?, vraag ik me hardop af. Raju Sinoi schudt ontmoedigend van nee, maar zegt van ja. Ik mag zelf mijn conclusie trekken.
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.