– Door Monique van Empel
Roep om handvat voor kwaliteit
Begin juli is er bij de Architecten Showroom Amsterdam een rondetafelsessie geweest van de NSVV over ‘Kwaliteit in de lichtketen’. Dagvoorzitter en lichtontwerper Svend Panjer poneerde vijf stellingen waarover van gedachten werd gewisseld. Ook presenteerde Panjer er Light for good, als handvat voor de toekomstige kwalificatie van lichtproducten. Voor Svend Panjer was het de eerste keer dat hij deelnam aan een rondetafelgesprek van de NSVV. Het idee om eens vanuit verschillende disciplines te kijken naar de onderlinge samenwerking in de lichtketen, met als doel de kwaliteit in die keten te verbeteren, komt van Ellen Goulmy die vóór Panjer voorzitter was van het Kernteam Lighting Design. “In de praktijk komt het heel vaak voor dat we als lichtontwerper iets bedenken, dat uiteindelijk niet zo wordt uitgevoerd: bestekken worden niet opgevolgd, er worden andere armaturen gebruikt dan voorgesteld. De vraag is waar dat dan aan ligt”, aldus Panjer. “In april hebben we hier in een kleiner groepje al een verkennend gesprek over gehad. Feit is dat men in de bouwwereld uitgaat van wat iets kost, in plaats van bijvoorbeeld het nut of juist de nadelen op langere termijn. Kwaliteit, maar bijvoorbeeld ook een aspect als duurzaamheid, zijn vaak nog ondergeschikt aan de prijs. We hebben gekeken welke mensen uit de lichtketen we graag aan tafel wilden hebben om hier dieper op in te gaan: een gebruiker, installateur, lichtontwerper, lichtfabrikant en elektrotechnisch adviseur. Daarna zijn de deelnemers aan de sessie uitgenodigd en heb ik enkele stellingen bedacht als input voor het gesprek.”
18
Dagvoorzitter en lichtontwerper Svend Panjer De deelnemers waren: John de Joode, Adrie van Duijne en Geertje Hazenberg van de NSVV, Terry Heemskerk (Techniek Nederland), lichtontwerper Robert Jan Vos, architect Judith Westgeest, Bob Gerritsen (LUW, opdrachtgever) en de uitgever van vakblad [inst]ALLICHT, Gerrit van Coeverden. Stelling 1: De aanbestedingsregels vormen een belemmering om de integrale kwaliteit in de lichtketen te leveren. De laagste prijs is bepalend. “Dit klopt. Grote bedrijven werken met een inkoper en die letten altijd op de prijs, op de laagste prijs. Dus in de praktijk is het zo dat de goedkoopste aannemer veelal de wedstrijd wint. Doen wij iets fout? Vertellen wij te weinig? Feitelijk gaat het in het Bouwbesluit al mis, daar wordt gesproken over minimale kwaliteit. Alsof het niet interessant is om te weten wat voor bedrijf je dan in huis haalt. De laagste prijs zegt immers niets over de kwaliteit op langere termijn. Zouden aannemers niet méér moeten communiceren dan de laagste prijs? Zouden ze bijvoorbeeld eerst meer projecten laten zien, met daarbij de informatie of ze goed zijn uitgevoerd, op tijd klaar waren, of dat ze bijvoorbeeld veel meerwerk opleverden. Dan is er meer controle op de prestaties uit de praktijk. Daarom zou dit proces anders moeten worden ingericht.
