Hallo Holten #11

Hallo Holten

Colofon

Inhoud

Tekst & Redactie

Anita Pepping

Demi van der Mei

Hanneke Aaftink

Kim Meijerhof

Marieke Pross

Mindy Strampel

Ronny Veldhuis

Rose Janssen

Sandra Stevens

Stef Meilink

Wieke van der Zee

Vormgeving

André Heetkamp

Inge Folkert-Hegteler

Nathalie Wessels

Rachèl Kok

Rik Dalhuisen

Totaaloplossing voor iedere klus.

Kasten op maat | Vloeren | Binnen- en buitendeuren | Binnen- en buiten

zonwering | Horren | Traprenovatie | Veilig wonen | Besparend wonen

Mooi wonen | Buiten wonen | Zelfstandig wonen | Zorgeloos wonen

Hubo Holten

Aaltinksweg 16 - 7451 DX Holten Tel: 0548 - 364050

Email: holten@hubo.nl - decorette.holten@hubo.nl

Openingstijden: Ma-vr 08.30 - 18.00 Za 08.30 - 17.00

Hallo Initiatiefnemers

Voorwoord

Hallo Holten! Voor je ligt alweer de 11e editie van Hallo Holten! Wat is het mooi om te zien hoe dit magazine inmiddels een vaste plek heeft ingenomen in ons dorp. Voor veel Holtenaren is het geen verrassing meer om voor de kerstdagen een nieuw nummer in de brievenbus te vinden. Wat wel een verrassing is, is wie er nu weer in het magazine aan het woord komen. Ook deze keer hebben wij met veel enthousiasme gewerkt aan interviews, fotografie en vormgeving. Met als doel de verhalen van Holtenaren, spraakmakende plekken in het dorp en bijzondere initiatieven op een mooie manier tot hun recht te laten komen.

De afgelopen maanden zijn we het dorp in geweest. We spraken met mensen die ons lieten zien waar hun passie ligt, wat hen drijft en hoe zij bijdragen aan het levendige karakter van Holten. We ontdekten verrassende hobby’s, indrukwekkende prestaties, inspirerende kunst en cultuur en verhalen die je laten glimlachen.

In dit nummer lees je over Holten, het dorp waar:

… een café generaties Holtenaren over de vloer kreeg

… een woonkamer elk jaar verandert in een winters dorp

… iemand van haar schilderhobby haar werk heeft gemaakt een fietsenmaker je een extra duwtje geeft, letterlijk en figuurlijk

… mannen met passie sleutelen aan hun rallytruck

… een vriendengroep zich inzet voor de maatschappij

Wij wensen je fijne feestdagen en een gelukkig nieuwjaar toe en hopen dat je weer geniet van de verhalen in deze Hallo Holten.

Heb je tips of suggesties voor het volgende nummer? Wij horen het graag! Neem contact met ons op via info@halloholten.nl.

Uiteraard ben je ook van harte welkom om bij één van onze bedrijven binnen te lopen.

Dag Holten, tot over een half jaar!

Meer

Hallo Holten?

Volg ons via social media voor exclusieve foto’s van onze dorpsgenoten en nieuwtjes over de volgende editie.

/halloholten

/halloholten

Doneren?

Hallo Holten is een initiatief van André Heetkamp (Reclamemakers Holten), Hanneke Aaftink (Door Communicatie) en Jennita Stegeman (Karakter Fotografie). Het is een cadeau aan Holten. Een magazine dat we twee keer per jaar uitbrengen. Waarmee we de kracht en schoonheid van het dorp waar we wonen onder de aandacht willen brengen. En mensen een podium geven; gewoon omdat ze dat verdienen. En omdat het verhalen zijn die jij als Holtenaar niet wil missen!

Ben je enthousiast over dit magazine? En wil je graag dat we hiermee doorgaan? Dan kun je ons helpen door geld te doneren voor de productie van het volgende nummer (IBAN NL10 ABNA 0886 8241 41). Je bepaalt uiteraard zelf wat deze editie je waard is. Heb je een bedrijf? Dan kun je ook adverteren. Vraag ons gerust naar de mogelijkheden.

Alvast hartelijk dank!

Hallo Holten

Hallo Marie, Ineke en André Tuitert

Het laatste rondje bij café ‘Boer Biet’

Op de hoek van de Dorpsstraat en de Kolweg staat een pand waar meer dan een eeuw lang half Holten over de vloer kwam: Café Jansen, beter bekend als ‘Boer Biet’. Hier werden lang geleden bruiloften gevierd, tot voor kort nog kampioenswedstrijden biljart gespeeld, vergaderingen gehouden, koeien besproken en talloze borrels ingeschonken. Dit dorpscafé vormde generaties lang het middelpunt van het sociale leven. De zus van Boer Biet (Ab Jansen), Marie Tuitert-Jansen, vertelt samen met haar kinderen Ineke en André over de mooie tijden die ze hebben beleefd. Maar aan alles komt een eind: na 125 jaar is het afgelopen. “Per 1 januari stoppen we ermee”, vertelt Marie “De winkel gaat dicht en het café is verkocht. Dat wordt afgebroken; het maakt plaats voor iets nieuws. Het is mooi geweest.”

Wie vroeger op dinsdag of vrijdag langs Café Jansen reed, wist: daar is het gezellig. “Op dinsdag was er veemarkt in Doetinchem en op vrijdag in Zwolle”, vertelt Marie. “Na afloop kwamen de boeren hier wat drinken.” Nou ja, eigenlijk maakte het ook helemaal niet zoveel uit op welke dag je bij het café kwam; er was altijd wel wat te doen. “Het café was elke dag al vanaf 9.00 uur open”, vertelt Ineke. “Omdat de veemarkten vroeg waren afgelopen, schonken we soms om 10.00 uur ’s ochtends het eerste borreltje al in!” De klompen stonden op ‘de Delle’. Marie vult aan: “Alleen op zondag gingen we later open; om 16.15 uur pas. Boer Biet ging dan eerst naar de voetbal. V.V. Holten is tot het laatst altijd ‘zijn club’ geweest. En na de voetbal kwam hij met het hele spul hier naartoe, een biertje drinken.”

Het café van iedereen

Stamgasten? Die had Café Jansen volop; hier was iedereen welkom. Overdag zat het café vaak vol met leerlingen van De Waerdenborch. “Tussenuur, spijbeluur… zeg het maar”, lacht Ineke. Marie vond dit altijd een leuk moment van de dag. “Ze konden hier koffie, thee, chocomel of cola krijgen. Dat kostte allemaal één gulden. Soms zaten ze zelfs op de grond, zó vol was het.” Ook veel verenigingen wisten Café Jansen te vinden. André: “Biljartclub Jansen werd in 1965 opgericht, maar ook de ijsclub, de jagers, de ‘peerdekaste’, het klaverjassen en noem het maar

op. We waren echt alles in één hier.” Ook de straatversiering voor de Bevrijdingsfeesten in de Dorpsstraat werd steevast in het café gemaakt. Op een gegeven moment werd het Kulturhus in Holten geopend, maar daar merkten ze eigenlijk weinig van qua klandizie. “Hier kon je nog gewoon gratis vergaderen, als je maar een kopje koffie dronk”, legt Ineke uit.

“Mijn vader had hier vroeger zijn auto-rijschool 'Succes’. Op donderdagavond werd er theorieles gegeven in het zaaltje en de lesauto’s stonden altijd buiten”, vertelt André. “Heel veel mensen in Holten hebben hier hun rijbewijs gehaald.” Marie vult aan: “Ik deed toen het telefoniste-werk erbij. Bellen deed ik altijd in het café, want toen had je dat ‘kleine telefoontje’ nog niet.” Ook bedrijven konden terecht bij Boer Biet. Na de oorlog deed het kleine zaaltje een tijd dienst als postkantoor en in coronatijd knipten de heren Drent hier hun klanten. Marie: “De klanten konden eerst een borreltje drinken als ze dat wilden en daarna werden ze geknipt.” Het is even stil: “Eigenlijk is hier best veel gebeurd als je er zo over nadenkt.”

Mooie herinneringen

Als het trio terugdenkt aan de café-tijd springt carnaval er toch wel bovenuit. Boer Biet was vanaf de oprichting betrokken, dus er was altijd veel aanloop van de Fienpreuvers. Ineke: “Carnaval loopt echt als een rode draad door ons café.

- Door Wieke van der Zee | Fotografie Jennita Stegeman

verzekeringen & hypotheken

Persoonlijk financieel en deskundig advies!

Daar staan we voor!

Wij helpen je graag met het kiezen van de juiste verzekeringen en hypotheek.

Bannink Verzekeringen en Hypotheken B.V.

Oude Deventerweg 23,7451 CM Holten

Verzekeringen t 0548 36 77 88

Hypotheken m 06 22 99 69 33

www.banninkverzekeringen.nl info@banninkverzekeringen.nl

Bij inlevering van deze bon krijgt u de 2e pannenkoek gratis. Deze bon is niet geldig in combinatie met andere acties.

Geldig tot april 2026 Vraag naar de voorwaarden De Pannekoekenbakker Holten Smidsbelt 7, 7451 BL Holten. Tel. 0548 22 70 00 www.pannekoekenbakker.nl/holten www.dewijnkamerholten.nl

Vergaderingen werden hier gehouden en ook het verzamelen gebeurde vaak hier. Daarna gingen ze met de bus ergens anders naartoe. En tijdens het carnavalsfeest zelf liep de polonaise wel eens van kroeg tot kroeg.” Een andere leuke herinnering is de tv-spot die hier is opgenomen. André: “Bennie Jolink van Normaal zocht een écht oud café om een spotje in op te nemen. ‘Prima’, dachten we. ‘Neem maar een filmpje op’. Maar het was echt een hele happening.” Ineke vult aan: “De hele straat was afgeschermd en echt iedereen kwam kijken. Daar hadden we zelf ook niet helemaal op gerekend. Maar het was wel hartstikke leuk!”

Mee met de tijd, maar de sfeer blijft

Café Jansen is tot het laatst toe hetzelfde gebleven. Hoogpolige kleedjes op de tafels, een gemoedelijke sfeer en ‘flexibele openingstijden’. Ineke: “We hadden niet echt vaste sluitingstijden. Was er om 22.00 uur niemand meer? Dan gingen we dicht. Was het om 00.00 uur nog gezellig? Dan gingen we door. De politie kwam ook wel eens kijken als we te lang open waren, maar daar hebben we nooit gedoe mee gehad. We hielden het netjes. Natuurlijk voldoen we wel aan alle eisen qua vergunningen en brandveiligheid en zo, daar kun je niet omheen. Maar verder doen we het hier gewoon op onze eigen manier.” André vult aan: “We deden gewoon de deur op slot, dan kon je door.”

Wat wel veranderde in de loop van de jaren, was de verkoop van flessen alcohol over de toonbank. Dat mocht op een gegeven moment niet meer. Marie: “Eerder verkochten we flessen

alcohol gewoon in het café. Ik schonk het in een maat-kannetje en dan in de goede fles. Dan wist je zeker dat je de goede hoeveelheid erin deed. Maar goed, dat mocht dus niet meer. Daarom hebben we sinds 1980 een aparte slijterij naast het café, die run ik altijd nog. Elke dinsdag tot en met zaterdag is de slijterij open. Ik doe het echt voor de gezelligheid en ik maak ook graag een praatje met de klanten.”

Het leven na het café

Café Jansen is al gesloten sinds het overlijden van Boer Biet in 2022. Ineke: “In principe kunnen we nog volledig draaien en we geven ook nog wel eens privé-feesten. Maar nu is het echt klaar. We hebben een feest gegeven om de periode af te sluiten en op dinsdag 14 oktober is er voor het laatst gebiljart en gekaart. De inboedel van het café wordt verkocht of weggegeven aan de mensen om ons heen. Vooral de kleedjes op de tafels zijn populair. Daar zijn ze echt gek op.”

Vanaf januari begint er dus een nieuw hoofdstuk voor Marie, Ineke en André. Voor Ineke en André verandert er vooralsnog niet veel: “André en ik hebben allebei nog een baan naast het café, dat loopt gewoon door. We staan vooral mijn moeder bij.” Voor Marie wordt het wel even wennen. “De gezelligheid, mensen om je heen, een praatje maken… dat ga ik echt wel missen. Ik ben het niet zo gewend om alleen te zitten. Maar ik ga niets nieuws zoeken hoor! Als alles weg is, ga ik niks meer doen. Ik brei af en toe en ik puzzel veel. Ik lees ook de krant om bij te blijven met wat er gebeurt in de wereld. En dat is goed zo.”

Hallo Steggink Interieurs

Een verrassend Holtens bedrijf in Weerselo

Hallo Holten

- Door Hanneke Aaftink | Fotografie Jennita Stegeman

Je ziet ze vast wel eens door Holten rijden: de bussen van Steggink Interieurs uit Weerselo. Wat meer dan 25 jaar geleden begon als een kleine meubelmakerij is uitgegroeid tot een modern bedrijf van formaat, waar de mooiste interieurplannen worden bedacht en vervolgens ook volledig uitgevoerd. Een sterk staaltje Twents vakmanschap met een vleugje Salland erin, dankzij de Holtense eigenaren Raymond Steggink en Dianne Beldman.

In 2023 vierde Steggink Interieurs haar 25-jarig bestaan. Het is een bedrijf dat de klant tegenwoordig van A tot Z ontzorgt. “Het begint met een persoonlijk gesprek, waarin we de wensen bespreken”, begint Raymond. “Vervolgens maken we een plan, dat we presenteren in een 3D-ontwerp en vervolgens nemen we indien gewenst alles uit handen. Met als resultaat een bedrijfsruimte of woning die helemaal klaar is. Niet alleen het interieur, maar ook het strippen van het pand, de vloerverwarming, het stucwerk, schilderwerk, de warmtepomp; dit nemen we allemaal voor onze rekening. De klant heeft dus maar één aanspreekpunt en dat zijn wij”, legt Raymond uit. Als de afbouw helemaal gereed is, volgt de inrichting en daarna de afstyling. Zodra Steggink klaar is, kan de verhuiswagen voorrijden.

Werken voor Holtense bedrijven en woonhuizen

Onlangs verzorgde Steggink de complete inrichting, van het plan tot en met de afstyling, voor het oude Kompas. De Holtense school waarin Van Braak Accountants en meerdere bedrijven in zijn gevestigd. Ook Odessa heeft in een week tijd een complete restyling door Steggink ondergaan. Uiteraard ging hier een zorgvuldige voorbereiding aan vooraf. Verder mag de kelder van de Pannekoekenbakker er binnenkort aan geloven. En wat veel mensen niet weten, is dat Steggink ook het interieur van woningen voor haar rekening neemt. Of het nu gaat om een complete nieuwbouwwoning of de inrichting van bijvoorbeeld de keuken of woonkamer.

Maatwerk voor iedere klant

“Wij luisteren altijd heel goed naar wat de klant wil”, geeft Raymond aan. “Bij sommige interieurarchitecten zie je wel eens een bepaald stijltje terug. Dat is iets waar wij voor proberen te waken. Wij vinden het belangrijk om de smaak van de klant te volgen en daar een mooi geheel van te maken. Wat wel leuk is om te weten, is dat we vrijwel altijd een veilige optie voorleggen; een 3D-ontwerp dat exact aansluit op de wensen. Daarnaast bieden we een optie die echt anders is en die de klanten niet hadden verwacht. Dat is onze meerwaarde. Wij bedenken en maken iets waar klanten zelf vaak niet op waren gekomen.

Hallo Holten

Drogisterij-Parfumerie

Zelfzorggeneesmiddelen

Homeopathie

Vitaminen

Voedingssuplementen

Sportverzorging

Verbandmiddelen

Digitale fotoservice

Pasfoto

DHL servicepunt

Parfumerie

Huidverzorging/make-up

Stomerij

Jij richt je op je bedrijf — wij op de cijfers.

Advire – jouw partner in administratie en belastingzaken.

Neem gerust contact met ons op om de mogelijkheden te verkennen – inclusief onze inspirerende eindejaarstips.

Advire Advies & Administratie

Henk Jan Aanstoot

Schreursweg 8, 7451 RG Holten

T 06 – 2060 1112

E info@advire.nl

Wat ons ook bijzonder maakt, is het maatwerk dat wij leveren. Wil de klant een tafel van 2 meter en 35,5 cm? Dan maken wij die.”

Zo vader, zo zoon

Het vak van meubelmaker werd Raymond met de paplepel ingegoten. Zijn vader beoefende dit vak namelijk ook. Hij stopte ermee, omdat er steeds minder vraag was naar klassieke meubels. Toch besloot Raymond in 1998 als zzp’er ook meubels te gaan maken. Hij koos voor eigentijds maatwerk en dat sloeg aan. Een jaar later verhuisde hij dan ook met zijn bedrijf naar Weerselo. “Ik kom uit Borne en zocht een halletje in de buurt. Dat bleek niet gemakkelijk te zijn. Zo kwam ik uiteindelijk in Weerselo terecht.”

Groei van het bedrijf

In het jaar van de verhuizing kwam zijn vader bij hem in dienst. “Dat was heel bijzonder”, vertelt Raymond trots. Helaas werd zijn vader ernstig ziek en overleed hij twee jaar later. Het aantal opdrachten bleef groeien, dus nam Raymond in 2002 de eerste medewerker aan na zijn vader.

Omdat Steggink niet alleen ontwerpt en monteert, maar ook zelf meubels op maat produceert, ontstond al snel de behoefte aan meer ruimte en moderne machines. In 2010 kwam er een tweede productiehal bij, het aantal medewerkers nam toe en er volgde een grootschalige uitbreiding en modernisering van het machinepark. Dit was ook het jaar waarin Dianne het team van Steggink kwam versterken.

Flinke ommezwaai met eigen showroom en dealerschappen

In 2022 werd Dianne mede-eigenaar van Steggink Interieurs. Samen bouwden Raymond en Dianne het bedrijf verder uit. “In de beginjaren was Steggink echt een meubelmaker”, legt Dianne uit. “Ons klantenbestand bestond voornamelijk uit winkels. Om zelf bijvoorbeeld stoelen te verkopen of om nog een stapje verder te gaan en een showroom te openen; dat was geen optie. Dan snijd je jezelf in de vingers, omdat je concurrent wordt van je eigen klanten. Oftewel de woonwinkels. We merkten alleen wel dat steeds meer particuliere klanten interesse in ons hadden. En daarnaast ook bedrijven die graag de complete inrichting door ons wilden laten doen.”

Raymond en Dianne besloten het roer om te gooien en toch die showroom te openen. Ze kochten een woonwinkel over met alle bijbehorende dealerschappen. Van vloeren tot raambekleding. “Daarmee waren we de woonwinkels als klant kwijt, maar er kwamen heel veel andere klanten voor terug. Dat bracht alles wel in een stroomversnelling”, vertelt Dianne trots.

In de showroom in Weerselo staan allerlei meubels. Zeker ook meubels die Steggink niet maakt, zoals stoelen en banken.

“In de ruimte die we hebben, laten we zo veel mogelijk stijlen zien. En alle stoffen en kleurstalen zijn aanwezig”, geeft Dianne aan. Voor de meubels geldt dat ze van Nederlandse, Belgische of Deense makelij zijn. “We hebben meubels in verschillende prijsklassen, zodat we een brede reeks klanten kunnen bedienen. Maar we staan wel voor een bepaalde kwaliteit. Als zich twee jaar na levering van de meubels een probleem voordoet met een meubel, lossen wij dat met liefde op. Dat is het stukje meerwaarde dat wij bieden.”

Trots op elk project

Projecten waar ze het meest trots op zijn? “Eigenlijk is elk project voor ons waardevol”, geeft Dianne aan. “Een tijdje geleden kwam ik langs het Prinses Maxima Centrum in Utrecht en dan denk ik aan het interieur dat we daar hebben verzorgd. Ik moet zeggen dat ik daar wel trots op ben. Maar ook vind ik het ontzettend gaaf als we klussen voor particuliere klanten mogen doen. En als dat dan ook nog eens in mijn eigen dorp Holten is, gaat mijn hart toch wel sneller kloppen.” Raymond knikt instemmend. Hoewel hij in Borne is geboren, is hij ook een echte Holtenaar geworden. “Hoe mooi is het als mensen in je eigen dorp je weten te vinden!”

Hallo Bertus en Dinie Ulfman

Wonen in het Rode Dorp

Holten heeft een rijke historie. Dat zie je op allerlei plekken terug in het dorp. Zo vind je er authentieke boerderijen, karaktervolle woningen en sfeervolle straten. Eén van die straten is de Burgemeester van der Borchstraat. Aan de voet van de Holterberg, aan de noordkant rijd je in deze straat langs de typische rode huisjes dicht op de weg. Bij velen is het dan ook bekend als ‘Het Rode Dorp’. We gingen in gesprek met een echtpaar dat er al jaren woont.

Hallo Holten

- Door Ronny Veldhuis en Rose Janssen Fotografie Jennita Stegeman

In één van de karakteristieke huizen wonen Bertus en Dinie Ulfman. Velen zullen Bertus kennen als ‘Bertus van Joo’. Hij is hier geboren en getogen. Sinds 1991 woont hij opnieuw in z’n ouderlijk huis. Samen met zijn vrouw Dinie, die uit Nijverdal komt. “We woonden eerst in de Churchillstraat”, vertelt Dinie. “Toen Bertus z’n moeder alleen kwam te staan, zijn we bij haar ingetrokken. Ze wilde graag in haar eigen huis blijven, maar kon dat niet alleen. Qua huis gingen we er niet op vooruit, maar we hebben er nooit spijt van gehad.”

Weinig veranderd

De huizen dateren uit 1921. In de woning van Bertus en Dinie staat dit jaartal zelfs in één van de balken gegrift. Al die jaren is er weinig aan veranderd. In 1979 werd een kleine keuken aangebouwd, maar verder zijn de huizen nog grotendeels als vroeger. Dinie merkt op: “We hebben hier alles beneden en dat is op onze leeftijd erg fijn.” Oorspronkelijk waren het allemaal huurwoningen. Jaren geleden kregen de bewoners de kans ze van de woningcorporatie te kopen. “Toen kostten ze zo’n € 125.000,-“, herinnert Bertus zich. “We hebben dat toen niet gedaan. Ook omdat ik al 65 was. Daar heb ik geen spijt van… we wonen hier prima op deze manier!”

bijbaan voor de Holtense student

Wij reinigen: Ramen en kozijnen

Zonnepanelen

Dakkapellen

Boeidelen

Serres

Scan de code en solliciteer direct! Scan de code en solliciteer direct!

Neem vrijblijvend contact op!

Profiteer nu van extra voordelen:

• Geen wachttijd voor orthodontie

• 10% korting op je aanvullende en/of tandartsverzekering

• Verdien geld voor je club én profiteer zelf van korting op je zorgverzekering

• Wij helpen je graag met de keuze van dekking

Wij zijn er voor verzekeringen, hypotheken en pensioenen.

Werk, buren en herinneringen

Bertus werkte zijn hele leven bij Wavin in Holten. “Ik begon daar toen het nog Ten Busch heette”, vertelt hij. “Daarna Ter Pekking Twente en uiteindelijk werd het Wavin. Een goed bedrijf, ze keken van alle kanten naar je om. Vroeger hielpen mensen elkaar nog wat meer. Ook in de straat. Als iemand ziek was, gingen we samen aan de slag in de tuin. Dat gebeurt nu iets minder, maar de sfeer in de buurt is nog steeds hartelijk en gezellig.”

De geschiedenis van het Rode Dorp

Zoals gezegd, kent de Burgemeester van der Borchstraat een rijke geschiedenis. Aan de dorpskant stond eerder het OAD-station, met daarnaast een café, een schoenwinkeltje en een kruidenierszaak. De meeste bewoners werkten destijds als timmerman, smid of stratenmaker, maar er zaten ook verschillende ondernemers. Bertus gaat de hele straat af en noemt alle bewoners uit die tijd, inclusief het beroep. “Iedere Holtenaar wist wat Het Rode Dorp was”, zegt hij met een glimlach. “Niet iedereen vond die naam leuk, omdat het verbonden was met de arbeiderswoningen. Maar ik heb er nooit wakker van gelegen.”

Nog lang niet weg uit het Rode Dorp

Hoewel de tijd is veranderd, blijven Bertus en Dinie tevreden in hun vertrouwde huis. “Over het bejaardenhuis hoef je bij Bertus niet te beginnen”, grapt Dinie. “Dan zegt hij: ‘Bertus, hier moet jij nog lang niet wezen!’” En zo is het. Aan de Burgemeester van der Borchstraat wonen Bertus en Dinie precies waar ze willen zijn, tussen oude verhalen, vertrouwde buren en herinneringen die ze koesteren.

Een bijzonder detail in de Burgemeester van der Borchstraat zijn de Stolpersteine, kleine messing gedenkstenen in de stoep. Deze gedenkstenen herinneren aan vroegere bewoners die in de Tweede Wereldoorlog zijn omgekomen. Je vindt de Stolpersteine voor vier woningen in de straat. Goed om eens bij stil te staan.

Hallo Het Kompas

Een nieuw hoofdstuk voor een oud schoolgebouw

Hallo Holten

Waar vroeger kinderen hun hand opstaken, wordt nu vergaderd en geadviseerd. Het voormalige schoolgebouw aan de Hoffesstraat in Holten kreeg ruim 25 jaar geleden een tweede leven als bedrijfsverzamelgebouw. De sfeer is er gemoedelijk. Meerdere bedrijven werken er samen onder één dak. Onlangs gaf de eigenaar, Van Braak Accountants, de binnenkant van het pand een indrukwekkende metamorfose in samenwerking met Steggink Interieurs uit Weerselo. Mede-eigenaar Edwin Blom van Van Braak Accountants vertelt trots over het pand: “Het is mooi om te zien hoe een oud schoolgebouw opnieuw vol leven zit.”

Van Braak zit hier al sinds 2000. Edwin: “Het pand was toen eigendom van Esprit Planontwikkeling van Michel Boersma. Van Braak Accountants begon in het oude schoolgebouw met vier medewerkers. Een kleine kantoorruimte was voldoende. Inmiddels bestaat het accountantskantoor in Holten uit een team van ruim twintig medewerkers. “We zijn letterlijk door het gebouw heen gegroeid, telkens een muurtje verplaatst en een paar kamers erbij. Tot we uiteindelijk een groot deel van het pand in gebruik hadden.”

Op zoek naar een eigen plek

Lange tijd speelde het idee om te verhuizen. “We hebben serieus gezocht naar een eigen kantoorpand of bouwkavel in Holten”, zegt Edwin. “Maar telkens liepen we vast op vergunningen of het bestemmingsplan. Uiteindelijk dachten we, waarom verhuizen? De locatie is goed en we kunnen hier fijn werken. Toen we het pand eind 2022 konden kopen van Michel, hebben we die kans met beide handen aangegrepen. Daarmee kregen we ook de mogelijkheid het kantoorpand helemaal naar onze eigen wensen aan te passen.”

Duurzaam vernieuwd

Eind 2024 startte de verbouwing. “Qua indeling is er niet veel veranderd, maar we hebben flink geïnvesteerd in uitstraling en verduurzaming”, vertelt Edwin. “Er liggen zonnepanelen, we zijn van het gas af en verder is het pand voorzien van warmtepompen, vloerverwarming en -koeling en een luchtzuiveringssysteem.”

De uitvoering lag in handen van bedrijven uit de regio. “Steggink deed de verbouwing; ik kende Raymond al en hij werkt met oog voor detail, is een liefhebber. Dat sprak me aan. Ook NL Huis uit Hengelo speelde een belangrijke rol

in het verduurzamen van het pand. Dat maakt het een echt lokaal project.”

De geschiedenis leeft voort

Niet iedereen weet dat het bedrijvenpand vroeger een school was. “Ik ben zelf geen geboren Holtenaar, maar veel inwoners van Holten kennen het nog als de school” vertelt Edwin. “We vonden tijdens de verbouwing nog oude kapstokgaatjes en luikjes in het plafond van de voormalige gymzaal. De geschiedenis zit letterlijk in de muren.”

Die historie krijgt ook een naam: “De school die op deze plek zat, heette Het Kompas. Die naam brengen we terug door ons bedrijfsverzamelgebouw zo te noemen. De andere huurders waren ook meteen enthousiast.”

Samen onder één dak

Inmiddels is Het Kompas uitgegroeid tot een verzamelgebouw met meerdere bedrijven, Wageningen University & Research (WUR), GIJS, Secretary Solutions, Baltes Makelaars en Van Braak Accountants. Ieder bedrijf doet zijn eigen ding, maar toch is er verbinding. “We maken gebruik van dezelfde facilitaire diensten. Zo delen we de keuken en algemene ruimtes en maken we wel eens gebruik van elkaars vergaderruimte. We kennen elkaar, helpen elkaar en is het de bedoeling om de ‘pandborrel’ weer in ere te herstellen. Dat maakt het werken hier gezellig en persoonlijk”, vertelt Edwin.

Een pand met karakter

Het vernieuwde Kompas ademt precies de sfeer die Edwin voor ogen had. Comfortabele en duurzame werkplekken met een warme en luxe uitstraling. “Een plek waar je met plezier werkt en waar samenwerking vanzelf ontstaat. Een pand met karakter, passend bij Holten en de bedrijven.”

- Door Hanneke Aaftink en Rose Janssen | Fotografie Jennita Stegeman

Huurders Kompas

Secretary Solutions

Hester Wijenberg heeft sinds januari dit jaar met haar bedrijf Secretary Solutions haar plek gevonden in Het Kompas. “Ik ben erg blij met mijn kantoor hier. Professioneel, met fijne collega-ondernemers om je heen, maar toch helemaal op jezelf. Dat past bij mij.”

Hester begon haar bedrijf in 2011, in een kamertje op zolder. Inmiddels runt ze met collega’s Ans en Leonie een secretariaatsbureau dat voor uiteenlopende organisaties werkt, van woningcorporaties tot welzijnsinstellingen en zelfs een aristocratische familie. “Wij verzorgen het externe secretariaat, notuleren bij hoorzittingen en ondersteunen klachtenadviescommissies. Dat notuleren vinden veel mensen saai, maar ik vind het juist geweldig. Het geeft je de kans op veel plekken een kijkje achter de schermen te nemen.

Verder maakt ze zich hard voor het imago van de secretaresse. “Het is een veelzijdig beroep. Een goede basis voor verschillende carrières. Met mijn podcast en bijeenkomsten voor secretaresses probeer ik anderen daarin te inspireren.” Over haar plek in Het Kompas zegt ze: “Het is mooi om te zien hoe een oud schoolgebouw is veranderd in een moderne, levendige werkplek. Ik zit hier helemaal op mijn plek.”

Baltes Makelaars

Erik Baltes van Baltes Makelaars komt op 1 januari 2026 met zijn makelaarskantoor naar Het Kompas. “Ik kende het gebouw al via mijn werk als makelaar en mijn samenwerking met Edwin Blom van Van Braak Accountants”, vertelt Erik. “Het is een rustige, professionele plek waar je zelfstandig kunt werken, maar toch altijd iemand hebt om mee te sparren. Dat past goed bij mijn manier van ondernemen.”

Baltes Makelaars richt zich vooral op woning- en bedrijfsmakelaardij en nieuwbouw. Erik werkt graag anders dan de standaard makelaar. Persoonlijk contact, slimme verkoopstrategieën en een goede begeleiding van kopers en verkopers staan voorop. “Ons doel is de drempel voor de koper zo laag mogelijk te maken. Dat doen we onder meer door niet online maar altijd fysiek af te spreken en te tekenen. Met als voordeel dat de koper en verkoper elkaar zo een keer hebben gezien, wat toekomstig contact tussen hen makkelijker maakt. Ook geven wij de kopers advies. Een kleine verbouwing kan leiden tot een instapklare woning waar veel jonge huizenkopers naar op zoek zijn. En brengt vaak een aanzienlijke stijging van de verkoopprijs van de woning met zich mee.”

Voor Erik is de verhuizing naar Holten ook een persoonlijke stap. “Het is voor mij dichter bij huis, zo kan ik tussen de middag een boterham eten bij mijn vrouw. Ook biedt Het Kompas mij de ruimte en rust die ik nodig heb. Ik kan hier echt geconcentreerd werken, dat is wat ik mis bij mijn kantoor aan de winkelstraat in Nijverdal. Dat kantoor blijft overigens wel bestaan. Maar als ik even flink aan de bak moet, dan ga ik in mijn rustige kantoor in Holten zitten”, vertelt Erik.

Over Het Kompas is hij enthousiast: “Het is een mooi, ruim en rustig kantoor. De combinatie met andere professionele huurders, zoals Van Braak Accountants, maakt het een interessante plek voor samenwerking en kennisdeling.”

Wageningen University & Research

Vanaf 1 januari 2026 betrekt Wageningen University & Research (WUR) twee kantoren in het Kompas. Anita van der Knijff, landelijk teamleider, vertelt: “We voegen onze locaties in Dalfsen en Haaksbergen samen. Holten ligt precies in het midden en biedt de ruimte en rust die we zochten.”

De WUR verzamelt al ruim vijftig jaar gegevens over landbouw, tuinbouw en visserij. Denk aan mestgebruik, gewasbescherming, keurmerken en arbeidsomstandigheden. De gegevens worden gebruikt voor onderzoek naar duurzaamheid, kostprijzen en milieuprestaties. “Normaal meten we steekproefsgewijs, maar door de krimp van landbouwbedrijven kunnen ondernemers zich nu ook zelf aanmelden voor deelname aan onze pilot”, legt Anita uit.

Het kantoor in Holten wordt een regionaal steunpunt voor zo’n twaalf medewerkers die gegevens verzamelen, verwerken en terugkoppelen aan boeren, tuinders en vissers. “De locatie is ideaal: goed bereikbaar, modern en fijne medehuurders om ons heen”, geeft Anita aan. “We bouwen hier verder aan ons netwerk en ons team, want we kunnen altijd nieuwe mensen gebruiken die willen bijdragen aan een duurzame toekomst voor onze sector.”

Dit zijn de trotse Vrienden van Hallo Holten!

We geven lokale ondernemers de kans om op deze manier in ons magazine te schitteren. Zij steunen Hallo Holten met een jaarlijkse bijdrage van €150,- en krijgen daarvoor een mooie plek op deze pagina. Deze Vriendenpagina is ontstaan uit de positieve reacties vanuit ondernemend Holten op onze enquête. Dankzij de bijdrage van deze ondernemers kunnen wij verhalen blijven delen uit ons prachtige dorp. Wil jij ook met je logo op deze Vriendenpagina staan in de komende edities van Hallo Holten en zo bijdragen aan ons mooie magazine? Word dan ook vriend van Hallo Holten! Stuur voor meer informatie een mailtje naar: info@halloholten.nl.

Van Braak Accountants

Van Braak Accountants is al jaren een vaste waarde in Holten. “Wij zijn een MKBaccountantskantoor, met klanten van zzp’ers tot grote bedrijven en particulieren”, legt Edwin Blom uit. “Naast administraties, jaarrekeningen, belastingaagiften en loonadministraties doen we vooral veel advieswerk, fiscaal en juridisch. Onze vestiging in Holten maakt deel uit van een groter geheel met zo’n tweehonderd collega’s verdeeld over tien vestigingen.”

We zijn in de loop van de jaren sterk gegroeid maar groeien om het groeien is niet nodig, vindt hij. “Er is veel werk, maar het personeelsbestand uitbreiden is in de huidige markt lastig. Door de ontwikkelingen in automatisering en AI kunnen we steeds meer doen. We zijn blij met ons team, het volle pand en de fijne sfeer. Dat is ons kompas, letterlijk en figuurlijk.”

Van Braak Accountants is al sinds 2000 gevestigd in het voormalige schoolgebouw aan de Hoffesstraat. “We begonnen hier achterin met z’n vieren”, vertelt Edwin. “Ik kwam destijds vanuit de vestiging in Scherpenzeel naar Holten, waar we het administratiekantoor van Johan van Zweden overnamen. Dat was het begin van ons werk in deze regio.”

Het kantoor maakt deel uit van het familiebedrijf Van Braak Accountants, dat tien vestigingen heeft door heel Nederland. Van Braak Accountants bestaat inmiddels alweer ruim veertig jaar. “Het bedrijf is ooit op een zolder begonnen, opgestart door Hennie van Braak die, inmiddels samen met zijn kinderen, nog altijd in het bedrijf werkt. Die betrokkenheid voel je nog steeds. Je praat bij ons niet met een directeur of aandeelhouder op afstand, maar met de ondernemer zelf.”

In de loop der jaren groeide het kantoor in Holten gestaag. “We bedienen klanten uit de hele regio Oost-Nederland. Ook lokaal weten veel ondernemers ons inmiddels te vinden. Sommigen zijn al 25 jaar klant.”

GIJS

Erik Reefhuis, eigenaar van GIJS, huurt sinds 2020 een kantoorruimte in Het Kompas. “Ons hoofdkantoor zit in Azewijn. Holten is een ideale plek voor een kantoor, want ik woon in Holten en wilde graag dichterbij huis kunnen werken”, vertelt eigenaar Erik Reefhuis. In dit kantoor zitten vooral de buitendiensten, dat zijn de medewerkers die dagelijks bij melkvee- en geitenbedrijven langsgaan advies te geven en te controleren of alles goed verloopt. Daardoor is er vaak weinig personeel aanwezig op het kantoor in Holten zelf.

GIJS levert mengvoer aan melkvee- en geitenbedrijven in Nederland, België en Duitsland en combineert dit met advies en kennis. “Daarnaast hebben we twee innovatiecentra opgericht: GIJS Mekkerhof in Holten voor geiten en MIC Klaver 4 in Laren (GLD) voor melkvee. Daar testen we nieuwe voersystemen, meten voeropname, melkgift en gezondheid, en ontwikkelen innovatieve oplossingen voor de praktijk. Alles wat we leren, brengen we terug naar onze klanten.”

De keuze voor het kantoor in Holten was heel bewust. “Het pand is landelijk, ruim en heeft een ongedwongen sfeer. Precies wat we zochten.” Contact met de andere huurders is er informeel, vooral een vriendelijk ‘dagelijks gezicht’.

Voor GIJS is de toekomst duidelijk: “Onze missie is een gezonde boer en boerderij, financiële gezondheid en dierengezondheid. Het kantoor in Holten is handig voor onze buitendienstmedewerkers, vergaderingen en de andere momenten dat we op kantoor zijn. Zo blijven we dicht bij onze klanten en ook het team werkt hier graag.”

Hallo Afsluiters

De Afsluiters: een vriendenclub met een missie

We gaan meer dan 35 jaar terug in tijd. De heren Gerrit Oolbekkink en Herman Biesters dronken een kopje koffie op de Holterberg. Het traditionele sociale praatje over de politiek en het Holtense bedrijfsleven vormde het begin van een bijzonder ondernemend avontuur. Al pratende werd het idee voor een actieve vriendenclub geboren. Met als doel niet alleen gezellig samenzijn, maar vooral ook – op een bescheiden manier – iets te betekenen voor de Holtense gemeenschap.

Hallo Holten

- Door Marieke Pross | Fotografie Jennita Stegeman

En zo zitten we heel wat jaren later bij elkaar in het informatiecentrum van de Canadese Begraafplaats. Zeven mannen, die met een goede pot koffie op tafel, veel te vertellen hebben over de jarenlange geschiedenis die ze met elkaar hebben. Herman Biesters, Henk Vincent, Gerrit Vlogtman, Albert Boode, Gerrit Huisman, Albert van de Maat en Leo Thiele vormen de huidige groep van De Afsluiters. Ze wijzen meteen naar de muur; daar hangt het fotoportret van Gerrit Oolbekkink en Gert-Jan van ’t Holt. Twee Afsluiters die inmiddels niet meer onder ons zijn, maar die volgens de groep beslist moeten worden genoemd. Albert van de Maat blikt terug: “We waren, zoals dat zo mooi heet, uit de kinderen. Gerrit en Herman waren in 1987 de initiatiefnemers en via via werd de groep samengesteld. Uitgangspunt was de diversiteit in personen. Zo had Gert-Jan een achtergrond in het onderwijs en Gerrit Vlogtman een eigen zaak in Polen. Op die manier waren we breed in onderwerpen, en konden we ook van elkaar leren.”

Het begin

De naam De Afsluiters was snel gekozen. Herman Biesters vertelt: “We komen elke zaterdag samen in de Holtense horeca om de week af te sluiten; vandaar De Afsluiters. Zo simpel is het.” Over het tijdstip is wat verwarring. “Van 17.00 tot en met 18.30 uur. Of is het 16.45 uur?” De heren lachen: “De eindtijd is eigenlijk het meest belangrijk, vooral voor het thuisfront.” Tijdens deze bijeenkomsten wordt er nagedacht over mogelijke initiatieven waar De Afsluiters hun steentje aan kunnen bijdragen. Hun allereerste echte officiële Holtense project, was het lichtspel in 1988 en 1989. Albert Boode weet het nog goed: “Het Vletgoor was de basis. We bouwden grote vlotten met een raamwerk vol fietslampjes, waarmee sprookjes werden uitgebeeld. In het donker voeren deze vlotten over het water. We hadden destijds nog om een geluidsinstallatie gevraagd, maar er werd gezegd: “Ik kan het net zo goed niet aanleggen, want er komt toch vast niemand.” Hij lacht: “Met een opkomst van maar liefst vierduizend mensen was het een geweldige ervaring.” De groep staat overigens niet graag in de spotlights. “Het lichtspel organiseerden we onder de noemer De Afsluiters, niet onder onze eigen namen. Zo hielden we onszelf nog een beetje

op de achtergrond. We zijn vooral doeners en willen ervoor zorgen dat de dingen ook daadwerkelijk gebeuren.” Zo leidde hun sterke ondernemersgeest tot meer. “We hebben een school geadopteerd in de buurt van Poznań in Polen. Daar hebben we bijvoorbeeld afgeschreven schoolmeubeltjes met elkaar naartoe gebracht.” Zo ontstond er een mooie binding met de plek; de groep kwam er regelmatig. De heren blikken terug. “We hebben er zelfs nog tulpenbollen geplant in het plantsoentje in het centrum.” Een typisch Nederlands symbool voor de blijvende verbinding.

Een stukje geschiedenis

En tja…dan komen we toch wel op het hoogtepunt van De Afsluiters. Want we zitten niet voor niets bij de Canadese Begraafplaats. Gerrit Huisman neemt het woord: “Gert-Jan was voorzitter van Stichting Welcome Again Veterans. Deze stichting haalt Canadese oud-strijders naar Nederland. In 1995 werd de vijftigjarige herdenking van de bevrijding van Nederland gevierd. Dat betekende ook een grote herdenking op de begraafplaats. Gert-Jan vroeg toen of wij als groep het logistieke gedeelte op ons wilden nemen, want er moesten zo’n zesduizend mensen de berg op. We hebben toen een buslijn georganiseerd en de tribunes geregeld.” Eén van de heren vult lachend aan: “En we hebben alle duizenden stoeltjes in de avond voor het officiële gebeuren met een lapje droog staan maken, maar met de bladblazer van beheerder André Deijk ging het een stuk sneller.”

De groep maakte ook veel reizen met elkaar. Albert van de Maat: “Na afloop van deze herdenking werden we uitgenodigd om, met onze vrouwen, naar Canada te gaan. In de senaat werden we welkom geheten door de voorzitter.”

Dit zijn de trotse Vrienden van Hallo Holten!

We geven lokale ondernemers de kans om op deze manier in ons magazine te schitteren. Zij steunen Hallo Holten met een jaarlijkse bijdrage van €150,- en krijgen daarvoor een mooie plek op deze pagina. Deze Vriendenpagina is ontstaan uit de positieve reacties vanuit ondernemend Holten op onze enquête. Dankzij de bijdrage van deze ondernemers kunnen wij verhalen blijven delen uit ons prachtige dorp. Wil jij ook met je logo op deze Vriendenpagina staan in de komende edities van Hallo Holten en zo bijdragen aan ons mooie magazine? Word dan ook vriend van Hallo Holten! Stuur voor meer informatie een mailtje naar: info@halloholten.nl.

Jemakowebshop.nl

Hij lacht: “We staan met onze handtekeningen in het grote gastenboek daar.” Er zijn warme herinneringen aan die tijd. “We werden zelfs door de veteranen thuis uitgenodigd met koffie en zelfgebakken cake. Het deed ons veel dat er zoveel aandacht aan ons werd besteed.”

Uit de anonimiteit

Zo was het spreekwoordelijke zaadje gepland en kreeg de groep echt een gezicht. Niet veel later kwam de vraag van André Deijk: “Er komen op de Canadese Begraafplaats zoveel mensen die geïnteresseerd zijn in de geschiedenis van deze plek. Kunnen we daar niet iets mee doen?” Albert legt uit: “We spraken toen nog over een informatiebord, maar al pratende vonden we het met elkaar erg belangrijk om de verhalen van de veteranen, verzameld in dag- en fotoboeken, levend te houden. Het idee van een heus informatiecentrum kreeg zo gestalte.” Een initiatief dat best wat voeten in de aarde had. “Het ontwerp moest goed aansluiten bij de omringende natuur. Gelukkig was er volop medewerking van de Holtense bevolking en de gemeente.” Albert Boode haakt hier op in: “Het moest natuurlijk allemaal wel officieel worden goedgekeurd. Met een zogenoemd bidbook gingen we naar het college van B&W.” Die dag staat hem nog goed bij. “Ik herinner me nog dat één van de ambtenaren letterlijk zei: ‘dit moet deurgoan’. En ook de commissaris van de Koningin Geert Jansen ging akkoord naar aanleiding van onze persoonlijke presentatie.” Om het plan ook (financieel) haalbaar te maken, ging de groep letterlijk alle deuren langs. “We hebben bij alle gezinnen in Holten een sponsorbrief bezorgd. Dankzij de steun van inwoners en Holtense ondernemers werd het idee

uiteindelijk haalbaar.” Daarna volgde er een inspiratiereis naar een informatiecentrum in Arras in Frankrijk. “Dat was een heel mooi voorbeeld dat goed aansloot in de groene omgeving daar.”

Met als uiteindelijk resultaat: de opening van het prachtige informatiecentrum in 2011, verweven met de bekende Holtense natuur.

Gezelligheid

Naast al deze mooie, tastbare initiatieven, is de groep ook gewoon een vriendengroep. Met ruimte voor een borrel, een gezamenlijke fietstocht of een beetje humor. Zo is er de ‘De Afsluiters wisseltrofee’, simpelweg een waterkraantje op een plankje, voor de Afsluiter die iets bijzonder heeft gedaan. Of de tijdelijke ‘zolder’ van Herman in het verleden, die de groep legendarisch omdoopte tot ‘L’étage’ voor hun vergaderingen. En niet te vergeten Leo’s gehaktballen, die traditioneel werden geserveerd na elk samenzijn.

De toekomst

Ze blijven de koers graag voortzetten. Dat geldt ook voor de continuïteit van het bestuur van het informatiecentrum; dat zien ze allemaal met vertrouwen tegemoet. Nog steeds komen

De Afsluiters elke zaterdag bij elkaar. Nieuwe ideeën halen ze uit de krant of uit gesprekken.

Henk sluit af: “Het is gewoon heel mooi om te zien hoe alle kennis en kunde uiteindelijk is samengekomen.” En daar borduren ze graag nog een tijdje op voort.

Hallo Lammie van Wieringen

Van je hobby je werk maken

Lammie is een bekend gezicht in Holten. Mensen kennen haar bijvoorbeeld van het werk in de detailhandel, het Holtense Ondernemershus of haar prachtige collectie kleurrijke vazen en bloempotten (i.s.m. Ter Steege) die ook bij de Intratuin de schappen uitvliegen.

- Door Anita Pepping | Fotografie Jennita Stegeman

Hallo Holten

Als kind was Lammie al graag met potloden, verf en kwasten in de weer. Creatief bezig zijn; daar werd ze blij van. Haar eerste aquarel-achtige schilderij maakte ze toen ze een jaar of zeven was. Al had ze dat niet door, want ze was gewoon ‘lekker aan het kliederen’. Opa en oma zagen al wel dat ze talent had voor schilderen en waren trots op de creaties die ze van hun kleinkind kregen. Zoals dat eerste aquarel: het prijkte jarenlang bij ze aan de muur.

Naast schilderen vond de jonge Lammie het leuk om de spulletjes in haar slaapkamer te etaleren. Uren kon ze bezig zijn om haar bodylotions, nagellakjes en sieraden mooi uit te stallen. Ze wilde dan ook graag etaleuse worden, want dat leek haar geweldig.

Etaleren

De deur naar het etaleervak ging op den duur open voor Lammie: ze kwam uit bij de Lagere Detailhandelsschool in Apeldoorn (LDS). Samen met haar moeder kreeg ze een rondleiding en uitleg over de richting etaleren en reclame, waarbij ze enorm onder de indruk was van alle etalagekasten, stellingen en versieringen. Ze wist direct: dit is het!

In het derde jaar van de opleiding kregen de leerlingen de opdracht om in een schoenendoos hun woonkamer van de toekomst te ontwerpen, volledig naar eigen smaak. Een soort maquette, compleet met meubels. Ze herinnert zich goed hoeveel plezier ze had in de opdracht en het uitwerken van

alle kleine details, zoals de gordijnstoffen. Lammie: “Voor mijn eindbeoordeling lieten ze me raden wat het cijfer was. Ik begon bescheiden met een zes en ging door tot een tien. Op den duur waren alle cijfers van één tot tien benoemd. En ik volledig in de war. Het bleek dat ik een elf had gekregen!” Ze kijkt terug op de LDS als een geweldige tijd.

Duwtje in de goede richting

In 2005 beleefde Lammie een moeilijke tijd. Haar jarenlange relatie liep helaas stuk en ze zat vast in wat ze wilde. Haar vader wist: “Die emoties, die moeten eruit. Het moet ergens heen.” Hij had het gevoel dat schilderen daar misschien wel eens bij kon helpen. Hij gaf haar een nieuw canvasdoek. Het was de aanzet voor wat later Lammie Design zou worden. Plus het wijselijke duwtje in de goede richting, waar ze hem nu nog steeds dankbaar voor is.

Schilderen

En dus begon Lammie, na aanmoediging van haar familie, met het maken van schilderijen. Eerst met acrylverf op kleine doeken. Die werden steeds groter en groter en de acrylverf maakte plaats voor olieverf. Op een gegeven moment begonnen de schilderijen zelfs aardig te verkopen. Vervolgens deed ze een periode veel met glas- en keramiekverf. De plaatselijke kringloop had geen glazen artikelen en servies meer over als Lammie een bezoekje had gebracht. Met die creaties stond ze regelmatig op markten, zoals lente- en kerstfairs.

In 2019 schreef ze zich in als Lammie Design bij de KvK als ontwerper/kunstenaar van serviezen. Dat type inschrijving hadden ze daar niet eerder meegemaakt. Maar Lammie had een visie: samenwerken met een bedrijf of groothandel in potterie en lifestyle producten.

De droombaan bij Ter Steege

Een paar jaren later, in 2021, stuurde ze een mail naar Willie Kerkhof-Ter Steege, de directrice van Ter Steege. Daarin gaf Lammie aan wie ze was, waar ze goed in was én wat ze wilde. Het duurde niet lang voordat ze werd uitgenodigd voor een gesprek. Ze mocht haar spreekwoordelijke koffer vol creaties en ontwerpen laten zien. Toch twijfelden ze bij Ter Steege. Ze gaven haar daarom eerst een opdracht mee om te laten zien wat ze kon. Over het resultaat waren ze gelukkig enthousiast en Lammie mocht aan de slag bij het bedrijf waar ze zo ontzettend graag wilde werken. “Het blijft elke keer onwerkelijk als ik op kantoor zit. Dat ik daar onderdeel van mag zijn. Ik heb echt het geluk dat ik van mijn hobby, het schilderen, mijn werk heb gemaakt”, vertelt ze.

Bij Ter Steege werkt ze twee dagen per week als ontwerpster. De andere twee dagen is ze gastvrouw in de showroom. Juist die afwisseling vindt ze heel fijn, want elke dag schilderen; dat zou ze niet willen. Extra leuk is dat ze op deze manier het hele bedrijf kent, van het team logistiek en inkoop, tot de styling en vertegenwoordigers. Nemen zij klanten mee, dan is het altijd weer een verrassing dat de gastvrouw zelf ontwerpster Lammie van Designed by Lammie is. Een echt persoon en niet alleen een merknaam.

Het Lammie Domein

Op de eerste verdieping van haar eigen huis heeft ze trouwens ook een atelier, het Lammie Domein, waar ze bijvoorbeeld op thuiswerkdagen heerlijk kan schilderen. Lukt dat even niet? Dan is het juist prettig dat ze het even daar kan laten. Maar om in de flow te komen heeft ze niet veel nodig, want ze schildert graag. Het voelt namelijk nog steeds als een hobby. In haar atelier heeft ze een stelling vol met boeken over bloemen en planten ter inspiratie, die ze blijft aanvullen. Liefst bij de plaatselijke kringlopen. Verder staan haar eigen canvas schilderijen, een aantal vazen en handbeschilderde creaties er.

Van ontwerp naar vaas

Wie trouwens denkt dat zo’n Lammie design voor op een bloempot of vaas zo gemaakt is, heeft het mis. Lammie: “Mensen denken wel eens: ‘Ach, simpel even een vaasje beschilderen.’ Zo werkt het echt niet. Eerst houden de afdelingen styling, marketing en inkoop een inspiratiesessie met grote moodboards. Die bestaan uit de laatste (en toekomstige) trends, kleuren en technieken. Vervolgens ga ik schilderen. En dan schilder ik ook echt alles, want elk element op een vaas heb ik apart geschilderd op groot A3 formaat. De achtergrond, besjes, dennenappels, katoenplanten, alle soorten stipjes, takjes, blaadjes. Werkelijk alles.” Al die elementen worden vervolgens gescand en in de computer tot één ontwerp gemaakt. Pas wanneer de afdelingen ontwerp, styling, marketing en inkoop tevreden zijn over het ontwerp, gaat deze naar de fabriek in Azië. Daar maken ze proefexemplaren ter goedkeuring. Want ook de uitwerking van het materiaal is belangrijk. “Je kan het haast zien als een klok, de uitwerking van een bloempot of vaas.

Alles moet met elkaar kloppen in het proces, anders loopt het niet”, vertelt ze.

Heeft ze buiten een afgesproken ontwerp trouwens meer inspiratie, dan krijgt ze vanuit Ter Steege de volledige ruimte om daarmee ‘los te gaan’. Het kan maar zo een creatief succes zijn voor een volgende Lammie collectie.

Niet alleen maar kleur

Naast haar vrolijke ontwerpen is Lammie zelf ook echt een gezellig mensenmens. Toch zijn er in haar leven periodes geweest dat er niet alleen maar felle kleuren waren. Een burn-out en het overlijden van haar vader kort voor ze bij Ter Steege kwam, wierpen een donkere schaduw op het geheel. Vasthouden aan haar droom, steun van naasten en blijven schilderen hielpen haar er bovenop in deze tijd. Al was het geen makkelijke weg.

Juist omdat ze tussen de hoge, bloemrijke pieken ook diepe dalen heeft gekend, is haar ritueel om het leven te vieren en waarderen werkelijk fantastisch. Lammie: “Elke dag als ik thuiskom, neem ik een momentje om mijn hondje Suri te knuffelen. En drink ik heerlijk twee glaasjes rosé. Echt elke dag”, lacht ze. Proosten op het leven. “Want het leven is goed, dus proosten dat moet!”

Wereldwijd bekend

Ze vindt het nog steeds bijzonder: Designed by Lammie. Gewoon haar eígen collectie, dat het is gelukt. Haar naam op een ontwerp te zien staan, blijft ontzettend tof en tegelijkertijd

een beetje raar. Die ontwerpen gaan inmiddels de hele wereld over: van grote en kleine bloemenzaakjes in Nederland tot showrooms in Europa, Japan en zelfs de Ter Steege showroom in Brazilië. Of in de media, zoals bij de tv-programma’s van de familie Meiland. Ondanks die internationale waardering is ze niet naast haar schoenen gaan lopen. Fantastisch vindt ze het als ze weer een foto doorgestuurd krijgt: ‘kijk, hier hebben ze ook een Lammie’.

Lammie’s Design of stijl omschrijft ze als volgt: “Ik schilder robuust, groots, altijd kleurrijk en vaak met bloemen of natuurelementen. Het komt echt uit het hart.”

Een boterham van je eigen serviesbord

En dat hart zit vol met genoeg plannen en dromen voor de toekomst. Lammie: “Ik blijf sowieso graag nog heel lang bij Ter Steege. De hele dag mag ik daar schilderen en ik krijg er nog voor betaald ook!” Zo kan ze ook blijven sparen. Wie weet voor een huisje op Curaçao, waar ze vorig jaar herfst tijdens een bezoek een beetje verliefd op is geworden.

Een andere droom staat op het punt van uitkomen: haar eigen servieslijn. Lammie: “Dan kan ik na al die jaren een boterham met hagelslag van mijn eigen ontworpen borden eten. Hoe cool is dat!”

Tot slot is ze happy met hoe het leven nu gaat. “Alleen mis ik nog een nieuwe relatie. Dat zou ik wel weer fijn vinden”, sluit ze af met een knipoog.

Hallo Hallo WenZ Uitvaart

Een warme plek voor afscheid en herinnering

Aan de Oude Deventerweg staat het Huis van Herinnering. Een plek waar families afscheid kunnen nemen op een manier die bij hen past. We spraken met Onno en Vera van Andel, samen met dochter Sabine die binnenkort het familiebedrijf Wenz Uitvaart overneemt. En met hun lokale gezichten Diane Vrugteveen en Marian Aaltink.

- Door Rose Janssen | Fotografie Jennita Stegeman

In 2019 zag Onno dat het uitvaartcentrum in Holten te koop stond. “Eerst dacht ik: ‘Te ver weg, laat maar’. Maar een jaar later kwam het opnieuw voorbij en toen voelde ik: ‘Dit moeten we doen’.”

Een ruimte die rust uitstraalt

Het gezin Van Andel had al ruime ervaring met uitvaarten vanuit hun beide andere locaties in Lieren en Eerbeek. “We wilden een plek creëren waar mensen zich thuis kunnen voelen. Geen standaard kille rouwruimte, maar een huiselijke sfeer met veel licht, rustige kleuren en goede koffie”, zegt Vera. Het resultaat is Huis van Herinnering, een plek waar families dichtbij huis in alle rust afscheid kunnen nemen zoals zij dat willen. “We vinden het belangrijk dat het positief voelt”, zegt Onno. “De situatie is verdrietig, maar het is ook iets moois om liefde en herinneringen op te halen. Dat laatste willen we benadrukken.”

Lokale mensen, persoonlijke zorg

Marian Aaltink neemt de verzorging van de overledenen op zich en is daarnaast gastvrouw. Ze is voor veel Holtenaren een vertrouwd gezicht. Marian geeft aan dat de verzorging verder gaat dan alleen wassen en aankleden. Het is ook een manier om met de familie in contact te komen en ze te betrekken bij wat ze doet. “Soms wassen en kleden we iemand samen met de familie aan, soms doen wij dat zelf als ze daar geen behoefte aan hebben. Het gaat erom wat passend is”, vertelt Marian. “Door rustig uit te leggen wat er gebeurt en niets te overhaasten,

Hallo Holten

ontstaan vaak mooie momenten. Soms gebeurt het dat families in het begin absoluut niet willen helpen. Omdat ik rustig de tijd neem voor de verzorging en ze stap voor stap meeneem in wat ik doe, willen ze soms toch helpen. Na afloop ziet hun dierbare er weer uit zoals zij hem of haar kenden en dat geeft vaak rust.”

Diane Vrugteveen, uitvaartleidster bij Wenz Uitvaart en ook afkomstig uit Holten, vult aan: “Er ontstaat vaak snel een band tussen ons en de families, omdat wij de buurt kennen en het dialect spreken. Dat geeft families een vertrouwd gevoel.”

Iedere uitvaart uniek

Bij Wenz Uitvaart is elke uitvaart anders. “We luisteren naar de wensen en komen ook met passende ideeën hoe we tot een mooie invulling komen. Dat hoeven geen grote, opvallende zaken te zijn. Soms zijn het kleine dingen, zoals een hartje op de laatste schroef van de kist, die het verschil maken.”

Van start tot nazorg

Het werk van Wenz Uitvaart begint al voor een overlijden.

“Ik ga regelmatig naar mensen toe om hun uitvaartwensen te bespreken. Dan ontstaan er zulke mooie gesprekken en soms zelfs nieuwe ideeën. Maar het geeft vooral rust, rust dat het geregeld is”, zegt Diane. “Tijdens het regelen van de uitvaart nemen wij zoveel mogelijk zorgen uit handen”, legt Sabine uit. “Van de bloemen, kaarten en foto’s tot de catering. Zo bieden wij families de kans om zoveel mogelijk bij elkaar en hun geliefde te zijn.”

Ook na de uitvaart blijft het contact warm. “We bellen altijd een paar weken later om te vragen hoe het gaat en als daar behoefte aan is, gaan we langs bij de nabestaande(n)”, zegt Diane. “Het is intensief werk, maar dat maakt het ook zo waardevol. Families weten dat wij er voor ze zijn, en dat geeft vertrouwen.”

Verbinding met de gemeenschap

Wenz Uitvaart organiseert jaarlijks op Valentijnsdag een lichtjesavond. “Iedereen is welkom”, vertelt Sabine. “We hangen lichtjes op in de bomen, verlichten de paden op de begraafplaats en noemen de namen van geliefden. Op die manier creëren we een moment om samen herinneringen op te halen. Dit soort avonden zijn heel waardevol.”

Huis van Herinnering koopt zoveel mogelijk producten lokaal in: zo komt de koffie uit Deventer, de broodjes van Nijkamp en de snacks van ’t Klavertje. “Dat past bij het dorp en onze manier van werken”, legt Vera uit.

Toekomstvisie

Dochter Sabine is inmiddels twee jaar uitvaartleidster en staat klaar om het familiebedrijf over te nemen. “Het voelt bijzonder om dit bedrijf van mijn ouders te mogen voortzetten. Daar ben ik dankbaar voor”, zegt Sabine “Mensen zijn uniek en daarom is iedere uitvaart uniek. Ik leer elke dag nog bij en dat maakt het zo mooi.”

Onno en Vera kijken tevreden terug: “We wilden een plek creëren waar mensen zich thuis voelen en dat is gelukt. We hopen dat we met Wenz Uitvaart en Huis van Herinnering nog jarenlang veel kunnen betekenen voor Holten en omgeving.”

Het mooiste van het vak

Werken in de uitvaart is bijzonder en vaak ook intensief. “Ik krijg regelmatig reacties als ‘Wat heb je verdrietig werk’”, geeft Onno aan. “Maar dat is niet zo. De aanleiding is verdrietig, maar de rest eromheen is heel mooi.” Diane: “Het mooiste compliment is als een familie aangeeft dat je er echt voor hen bent geweest. Laatst was er een meisje. Haar opa was overleden en zij mocht mijn hulpje zijn. Toen ze wegging zei ze: ‘Dit was een geluksdag!’ Dat zijn mooie herinneringen.”

Wenz Uitvaart laat zien dat een afscheid niet alleen verdrietig hoeft te zijn, maar ook een kans is om herinneringen op te halen en dichterbij elkaar te komen. Met rust, tijd, aandacht en een huiselijke sfeer maken ze het verschil in Holten.

Hulp en zaken regelen? Dat kan in het Kulturhus!

In Holten staan we dicht bij u. Voor een goed gesprek óf om snel iets te regelen.

Inlooppunt Sociaal VraagPlein

Vragen over zorg, opvoeden, geldzaken, schulden of gezond leven? Loop gerust binnen. We luisteren, denken mee en kijken samen wat u nodig heeft. Vaak helpen we direct. Lukt dat niet, dan verwijzen we u naar de juiste plek.

Elke dinsdag van 9.00 tot 14.00 uur

Zonder afspraak – u kunt zo binnenlopen.

Balie Burgerzaken

Paspoort, ID-kaart, rijbewijs of uittreksel nodig? Dat regelt u in het Kulturhus in Holten.

Elke donderdag van 17.00 tot 20.00 uur

Alleen op afspraak – maak een afspraak via www.rijssen-holten.nl/afspraak.

Kijk op www.rijssen-holten.nl voor meer informatie.

Geluksdag

De straten zijn donker en grauw. Lantaarnpalen spiegelen in het natte wegdek. Kerstverlichting in de tuinen van de huizen schommelt zacht in een klein beetje wind. Achter grote donkere ramen zie ik contouren waarvan ik weet wat het is.

Kerstboom. Kerstster. Kerstmis.

Bij daglicht zou ik kunnen zien dat er pakjes onder liggen. Kleurige linten, vrolijk papier, labels met de namen van de hele familie, uitgestald in de woonkamer. Nog een paar dagen, dan is het uitpakken geblazen. Soms met een gedicht, soms met een spel, altijd met de lach van gezellig samenzijn.

Het doet pijn. Soms. Achter sommige ramen schijnt geen kerstlicht maar vallen de schaduwen van rouw de kamer binnen. Ik kom er net vandaan. Een lieve man, fijne vader, fantastische opa is na een liefdevol afscheid gegaan. Achtergebleven door een kleine familie; één kind, één kleindochter en daarom middelpunt. Zijn kleindochter was het centrum van zijn bestaan. Ster aan de hemel, lichtpuntje op aarde.

Haar opa was haar vriend, haar beschermer, haar wijsgeer. Hij haalde haar op van ballet met een ‘wat zijn dat voor gekke schoentjes?’ Hij leerde haar welke paddenstoelen ze kon eten, en eerst te kijken of er geen kabouter in woonde. Hij gaf haar zijn hand maar vooral zijn vertrouwen.

Haar verdriet is overweldigend. Ze zoekt naar houvast in een wereld die ze nu niet meer begrijpt. Hoe kan dat ook anders? Ze is pas acht en de dood zat nog niet in haar woordenschat. ‘Mamma, waar is opa? En wanneer komt hij weer terug?’ Dikke tranen, natte wangen.

In een opwelling laat ik haar helpen. ‘Kom, dan doen we het samen, ik denk dat jij dat kunt’. Ze geeft de schroeven voor de kist aan, legt de condoleance registers klaar, draagt de bloemen mee uit de auto. Ze haalt de glaasjes water en na afloop helpt ze huppelend mee met opruimen.

Na het afscheid lopen ze samen naar de auto. Kleine familie; één kind, één kleindochter en ik kijk ze na. ‘Mamma’, zegt ze vlak voordat ze instapt, ‘ik ga opa heel erg missen maar dit was toch een geluksdag’.

Kerstgedachte; al is het nog zo donker, er mag ook ergens nog een lichtje schijnen.

Hallo Holten

Hallo Petra Ruijs

Van de Jordaan naar Helhuizen

Pendelen tussen twee werelden

Van het bruisende Amsterdam naar het rustige Holtense platteland; een sprong die Petra Ruijs samen met haar man Maarten waagde. Wat begon als wennen en aftasten, groeide uit tot een warm thuis. Toch blijft de hoofdstad trekken, want in Amsterdam runt Petra nog altijd haar geliefde partyboot MS De Jordaan.

- Door Sandra Stevens en Rose Janssen | Fotografie Jennita Stegeman en eigen foto's

Inmiddels wonen ze tweeënhalf jaar in Holten. “Maarten had hier al gewerkt en kende de omgeving goed”, begint Petra. “Hij opperde om de stad te verruilen voor een vrijstaande woning. Ik moest er even aan wennen, maar we spraken af: als ik niet zou aarden in het oosten, gaan we gewoon terug.”

Wennen in Holten

De verbouwing van hun nieuwe huis vergde tijd en energie, mede door de coronapandemie. “En Maarten zat ook nog eens voor zijn werk op Curaçao”, zegt Petra. “Dus moest ik in mijn eentje wennen aan het dorp. Toen ik eenmaal gesetteld was, haalde ik iets lekkers bij Nijkamp en ben ik - heel brutaal - bij de buren op de koffie gegaan voor een kennismaking. De mensen hier zijn ontzettend gastvrij, maar je moet er wél wat moeite voor doen. Toon interesse, neem initiatief en de deuren gaan vanzelf open.”

Lokale activiteiten

In de plaatselijke krant las Petra over een veiling- en boekenmarkt in het centrum van Holten. “Dat leek me een mooie kans om mensen te leren kennen. Daar ontmoette ik een vrouw die toevallig vlakbij woonde. Zij nodigde me uit om mee te gaan naar een afdelingsavond van de Vrouwen van Nu in Espelo.” Een schot in de roos, bleek snel. “Vanaf dat moment leerde ik steeds meer mensen kennen, sloot me

aan bij een wandelclub en bezocht allerlei lokale en regionale feesten, zelfs de Zwarte Cross!”

Amsterdam blijft dichtbij

Petra is geboren en getogen in de Amsterdamse Spaarndammerbuurt, dat is vlak naast de Jordaan. “Het was niet altijd makkelijk”, blikt ze terug. “Ik weet nog dat ik met een kwartje naar het badhuis moest om te douchen, want tot mijn achtste hadden we thuis geen douche. Ons huis stond vlak langs het spoor. Als er een goederentrein langskwam, trilde mijn bed. Maar het was een heerlijke, hechte buurt. Iedereen keek naar elkaar om.”

Nog steeds laat ze de hoofdstad niet los. “We hebben een appartement in IJburg en zijn er regelmatig voor afspraken. Een groot deel van ons leven speelt zich nog steeds in Amsterdam af. Al meer dan vijftien jaar varen we met MS De Jordaan, een schip dat inmiddels een icoon is op de Amsterdamse grachten. Deze boot is onderdeel van De Vereenigde Amsterdamsche Reederij, die ik run samen met mijn man, dochter Boudie en schoonzoon Olav.”

De liefde voor MS De Jordaan

Ooit lag het schip, toen nog de Palas Athene, in Muiden.

“Maarten zag er meteen een feestboot in, maar ik vond dat er meer bij hoorde.

MS de Jordaan

Dé Amsterdamse Feestboot

Op zoek naar een té gek feest?

Kleine en grote groepen vieren een écht Amsterdams feest op MS de Jordaan, dé Amsterdamse Feestboot!

Alle arrangementen te boeken voor kleineén grote groepen! Zie onze website!

Wereldberoemd... onze Muziekvaart!

Een 4 uur durend Feest m.m.v. onze Amsterdamse Artiesten Luc Meijer, Eddie en Debbie, Ivonne van Hattum, Gillyan en Rene Eshuijs, hilarische muziek BINGO, het origineel 3-gangen Hollands Buffet en heel veel meezing- en dansmuziek! www.msdejordaan.nl of bel 020 8201777

Slechts

€99,50 p.p

69,50

*Exclusief €7, 50 overheidsheffingen kijk ook naar onze gezellige Bitterballenvaar t!

Óók op zondag 28 december

Zo ontstond het idee om muziek, cultuur en traditie samen te brengen. Met mijn Amsterdamse familie, deels uit de Jordaan, bepaalden we hoe het schip eruit moest zien. Dat ging niet zonder pittige discussies, maar zo gaat dat bij ons”, lacht ze. Het resultaat: een warme, herkenbare boot, tot in de puntjes verzorgd. “De Jordaan-boot is de liefde van mijn leven”, zegt Petra met een glimlach. “Ze brengt ons zoveel plezier.”

Aan boord

“Op een gemiddelde vaart verwelkomen we zo’n 90 tot 120 gasten”, vertelt Petra enthousiast. “Alles draait om muziek, gezelligheid en traditie. We beginnen met kaas, worst en zuur van Kesbeke en ook de haring en een bitterbal komen voorbij, terwijl vaste artiesten - sommigen al vanaf het begin - de sfeer neerzetten. Een zingende barman, zangers en zangeressen; iedereen draagt zijn steentje bij.”

Bijzondere momenten

In vijftien jaar tijd zijn er talloze herinneringen gemaakt: feestelijke vaarten, tv-opnames, maar ook intieme, ontroerende momenten. Eén daarvan is haar altijd bijgebleven. “Er was een man die nog één keer met ons wilde varen, het leven wilde vieren voor de laatste keer. Zes weken later overleed hij”, vertelt ze. “We hebben ook asverstrooiingen gehad. Als ik iemands laatste wens kan helpen vervullen, doe ik dat met liefde.”

Op een gemiddelde vaart verwelkomen we zo'n 90 tot 120 gasten

Zelf is Petra negen van de tien keer de gastvrouw. “Ik regel de tafelindeling, de voorraad en start met het team altijd met een gezamenlijk kopje koffie of thee. Tijdens de vaart draait het om één ding: iedereen moet zich welkom voelen. Geen kille ticketcontrole, maar een warme ontvangst. Dat is waar wij voor staan.” Ook het eten hoort bij de beleving. “Ons stamppotbuffet, mét speklap natuurlijk, komt via de dansvloer tevoorschijn. Alles maken we in samenwerking met lokale ondernemers.”

Naast de emotie is er volop vrolijkheid. “Programma’s als Tour de Frans met Frans Bauer, Heel Holland zingt Hazes en Geer & Goor Stevig Gebouwd brachten landelijke bekendheid. Maar het zijn juist de kleine dingen die raken. Ouderen die stralend van boord stappen bij onze speciale ouderenvaarten en zeggen: ‘Wat een heerlijke middag.’ Of ons vaste team, waarvan sommigen ondanks andere banen toch één dag per week blijven werken, omdat ze het zó leuk vinden. Dat zegt alles.” Petra’s motto vat het mooi samen: “Als je aandacht geeft, gaat alles bloeien. Het kost moeite, maar het levert zoveel moois op.”

Wil je een keer meevaren? Kijk voor meer informatie op www.dvar.amsterdam en www.msdejordaan.nl

Hallo Willem Aaftink

De liefde voor het ambacht

Al meer dan 25 jaar werkt Willem Aaftink op hoogte. Niet omdat hij graag boven de mensen staat, maar omdat hij iedere dag werkt op rieten daken. Met passie vertelt hij over zijn beginjaren, zijn liefde voor het vak en hoe hij dit bijzondere werk al een kwart eeuw met plezier uitoefent.

Hallo Holten

- Door Sandra Stevens | Fotografie Jennita Stegeman

Afgelopen april was het precies 26 jaar geleden dat Willem begon als rietdekker. Wie hem weleens aan het werk ziet, herkent hem meteen: op zijn houten klompen, balancerend op ronde balken en rietstoeltjes die laag voor laag naar beneden worden verplaatst. “In de zomer, als het droog is, wordt het te glad op klompen. Dan doe ik werkschoenen aan”, zegt hij lachend.

Leren in de praktijk

“Het begon ooit als vakantiewerk”, vertelt Willem. “Daarna moest ik weer terug naar school, maar daar had ik eigenlijk geen zin meer in. Toen dacht ik: rietdekken is een prachtig vak, daar wil ik mee verder. Ik ben gestart in loondienst, maar na twee jaar besloot ik voor mezelf te beginnen.”

Een echte opleiding voor dit ambacht was er niet, dus Willem leerde het vak in de praktijk. Wel moest je in die tijd nog een middenstandsdiploma hebben om voor jezelf te kunnen beginnen. “Na drie jaar haalde ik mijn vakdiploma. Het aantal rietdekkers in Nederland is klein. Destijds haalde ik samen met elf anderen mijn vakdiploma, in heel Nederland en België. Dat zegt wel iets over hoe schaars vaklieden zijn.”

Het ambacht

Het werk zelf is in de loop der jaren nauwelijks veranderd. “Het blijft allemaal handwerk”, zegt Willem. “De techniek van het leggen is nog steeds hetzelfde. Alleen de omstandigheden zijn verbeterd. We werken nu met steigers, liften en een eigen verreiker. Dat scheelt een hoop gesjouw. Vroeger moest alles met de hand omhoog.”

Wat hij het mooiste vindt aan zijn werk? Daar hoeft Willem niet lang over na te denken: “Je hebt altijd eer van wat je doet. Als je weggaat en het dak ligt er strak bij; dat blijft een mooi gezicht. Geen project is hetzelfde. Iedere plek is anders en elk huis heeft zijn eigen uitdaging. Soms werk je aan een groot landhuis waar je weken mee bezig bent. En bij slecht weer werken we in onze eigen hal. Dan zagen we hout of bereiden we het werk voor. Op het dak staan we dan niet.”

Een vast team

Willem werkt met een vaste groep zelfstandigen. “Ik heb niemand in vaste dienst, maar werk met jongens die ik goed ken. Het blijft wel lastig om nieuwe mensen te vinden. Er is weinig animo voor het vak, net als bij veel andere ambachtelijke beroepen. De opleiding bestaat bijna niet meer. We moeten nieuwe medewerkers echt werven en in de praktijk enthousiast maken. Alleen door ze het vak te laten zien, krijg je ze geïnteresseerd.”

Groei van het bedrijf

“We hebben nooit veel aan reclame gedaan”, vertelt Willem. “Mond-tot-mondreclame is altijd het beste geweest. Mensen zien een mooi dak en dan weten ze ons te vinden. In het voorjaar begint het vaak weer te kriebelen bij huiseigenaren. Dan staan ze in de tuin en zien ze dat het dak wat mos heeft.

Zo komen de opdrachten vanzelf. We plaatsen niet alleen nieuwe daken, maar renoveren en onderhouden ook bestaande daken. Ik werk met vaste aannemers voor wie we veel nieuwbouwprojecten doen, maar het meeste werk is particulier.”

Hulp van familie

Willem kreeg de afgelopen jaren veel steun van zijn ouders. Na het overlijden van zijn eerste vrouw Daniëlle hielpen ze hem in de zaak, thuis en met de kinderen. Nog steeds is zijn vader Wim vaak te vinden in de bedrijfshal. “Hij is 88 jaar en komt vaak wel vier keer per week helpen. Even vegen, hout zagen… hij vindt het prachtig om nog bezig te zijn. Mijn moeder Joke brengt en haalt hem altijd. Dat is wel bijzonder, hè?”, vertelt Willem trots.

De administratie doet hij zelf, meestal op zondagochtend. “Vaak al rond 6.00 uur”, vult zijn vriendin Nanda aan. “Dan is het lekker rustig”, lacht Willem. “Doordeweeks beginnen mijn werkdagen vaak wat later, meestal sta ik rond 7.30 uur op het dak. In de donkere maanden is dat soms wat lastiger, maar dan begin ik zodra het licht wordt.”

Trots op het vak

Bijzondere verhalen of hoogtepunten heeft Willem naar eigen zeggen niet. “Het werk zelf is bijzonder genoeg”, zegt hij nuchter. “Of het nou een groot huis is of een klein schuurtje, het eindresultaat blijft even mooi.”

Na ruim 25 jaar is Willem nog lang niet van plan om te stoppen. “Zolang ik fit blijf, blijf ik dit doen. Het blijft gewoon mooi werk. Je maakt iets met je handen, iets wat er tientallen jaren ligt. Dat geeft voldoening en dat uitzicht: dat verveelt nooit!”

Hallo Badminton Club Holten en Mintonette

Al vijftig jaar badminton en volleybal in Holten

- Door Kim Meijerhof | Fotografie Jennita Stegeman

Hallo Holten

Badminton Club Holten

Waar sport en gezelligheid samenkomen

Bij de opening van Sporthal ’t Mossink in Holten werd er ook een nieuwe sportvereniging opgericht: Badminton Club Holten. In 2026 viert de vereniging al weer haar vijftigjarig bestaan. Een prachtige mijlpaal. Voorzitster Dianne Stevens en leden Sijtze Meinsma en Thijmen de Groot vertellen vol enthousiasme over de sport en de gemoedelijke vereniging.

Sijtze speelt al bijna vijftig jaar badminton en was er vanaf het begin bij. “De badmintonvereniging werd destijds opgericht door een groep leraren van de scholengemeenschap.” …terwijl hij praat, verschijnen de statuten en de oprichtingsakte op tafel. “Akkerman, Laterveer en van Gelder zaten daar bijvoorbeeld bij. De sport was toen enorm populair in Holten. Het was natuurlijk nieuw en er was weinig concurrentie. Een jaar na de oprichting hadden we ongeveer 180 leden en zelfs een ledenstop voor de jeugd. De

leraren brachten natuurlijk al hun enthousiasme over op de leerlingen, daardoor groeide badminton enorm.”

Uitdagingen

Van een ledenstop is bij de vereniging nu geen sprake meer. Het vormt juist een van de uitdagingen waar de club voor staat. Dianne: “Op dit moment hebben we ongeveer veertig leden, allemaal senioren. Dat is wel wat anders dan vijftig jaar geleden. Er zijn tegenwoordig zoveel sporten om uit te kiezen”, legt

Dianne uit. “Bovendien kunnen we de jeugd nu geen volledig team bieden. Het zou geweldig zijn als een groepje jongeren zich samen aanmeldt en een team vormt. We zijn druk bezig met ledenwerving en proberen de jeugd daarbij te betrekken, door bijvoorbeeld clinics te geven op de basisscholen en de Waerdenborch.”

Thijmen is twintig jaar en het op één na jongste lid van de vereniging. Hij vult aan: “Ik ben het inmiddels wel gewend om met mensen van allerlei leeftijden te spelen. Dat maakt de sport juist weer heel dynamisch en leuk. Dat merk je ook op onze maandelijkse husselavond: iedereen binnen de vereniging speelt dan met en tegen elkaar. Erg gezellig!” De vereniging heeft op dit moment drie competitieteams, waarvan het eerste team op landelijk niveau in de zesde divisie uitkomt.

Vaste avonden

De maandag- en woensdagavond zijn de vaste trainings- en wedstrijdavonden van de vereniging. Sijtze: “Op maandagavond spelen we onze thuiswedstrijden en is het ook vrijspeelavond. We spelen dan met iedereen die er is partijtjes. Op woensdag is er training van 20.00 tot 22.00 uur. We hebben twee trainingsgroepen: de recreantengroep en wedstrijdspelers. Zo kan iedereen wel ergens terecht.”

Waar sport en gezelligheid

samenkomen

Thijmen vertelt: “Na de training of wedstrijd is het altijd gezellig in de kantine en ieder jaar organiseren we voor de leden een feestavond. Badminton is een ontzettend leuke en snelle sport. Bij onze vereniging kun je ook op elk niveau spelen.

Van rustig een shuttle slaan tot echt fanatieke wedstrijden. Het belangrijkste is dat iedereen zich welkom voelt, en dat is bij ons echt zo.” Sijtze vult aan: “Tussen kerst en oud en nieuw organiseren we ook altijd het oliebollen toernooi. Iedereen kan meedoen en wordt willekeurig ingedeeld. We spelen gewoon leuke wedstrijdjes met elkaar en naast de baan staan natuurlijk oliebollen klaar. Ook het jaarlijkse toernooi met deelnemers uit de wijde omgeving is altijd een groot succes.”

Jubileum

Voor het komende jubileum is een speciale jubileumcommissie gevormd. Dianne: “Elke vijf jaar vieren we een jubileum, maar vijftig is natuurlijk wel een bijzonder kroonjaar. We gaan voor onze leden in ieder geval een heel leuke feestavond organiseren. Over de inhoud daarvan kan ik niets zeggen, want ik ben geen lid van de commissie. Maar het wordt ongetwijfeld een groot feest!”

Voor iedereen

Sijtze: “Badminton Club Holten is echt een heel gemoedelijke vereniging. Ik hoop dat we de komende jaren nog wat meer leden mogen verwelkomen en weer een jeugdteam kunnen opzetten. Het is een snelle en intensieve sport, maar laagdrempelig om te leren.” Dianne vult aan: “Iedereen is van harte welkom om op maandag- of woensdagavond eens mee te komen badmintonnen. Het is echt een vereniging voor jong en oud, waar iedereen zich thuis voelt. Een open club met een flinke dosis gezelligheid.”

Mintonette

Waar plezier en saamhorigheid centraal staan

In 1976 werd de volleybal, voorheen onderdeel van de omnivereniging BATO, een zelfstandige vereniging in Holten. De keuze voor de huidige naam Mintonette zorgde destijds voor de nodige discussie. Wim Husslage, Rieks Moleman en Charlotte Hoff geven ons een inkijkje in de geschiedenis van de vereniging en hoe het er nu vijftig jaar later voor staat.

Hallo Holten

Kom jij ook volleyballen?

Ons mix recreanten team zoekt nieuwe spelers!

Elke dinsdagavond van 20:30 – 22:00 bij Sporthal ’t Mossink

Gezelligheid, sport en beweging –zonder prestatiedruk. Kom gerust eens meespelen en kijk of het wat voor je is.

Liefde voor je huid, tijd voor jezelf

Holistische huidbehandelingen met biologische cosmetica.

Dr. Hauschka make-up advies

Ook voor een passend cadeau

Wilma Aanstoot | specialiste natuurlijke huidzorg 06 23 09 70 28 | laviehuidverzorging.nl

Erve Joost 12, Holten

www.oogwereld.nl

Tijd voor je ogen.

Je ogen zijn je belangrijkste zintuig. Het is dus belangrijk om er goed voor te zorgen. Bij Oogwereld Jos nemen we de tijd om naar je te luisteren en je de beste zorg te bieden.

Plan je oogmeting, pas brillen en krijg de beste zorg, allemaal bij Oogwereld. Scan de QR-code en plan direct je afspraak.

Dorpsstraat 4, Holten · 0548 - 363 501

Wim Husslage (oud lid en voormalig bestuurslid) kwam in 1972 in Holten wonen: hij begon toen met volleyballen bij de BATO. Holtenaar Rieks Moleman (lid en voormalig voorzitter) maakte via de gymlessen van Dick Lukkien kennis met de volleybal. Rieks begint: “Een aantal klasgenoten zaten destijds al op volleybal. Ik heb mijn lengte mee, dus ik dacht: ‘Daar ga ik ook heen.’” Charlotte is de huidige voorzitter van Mintonette en is 27 jaar. Een bekend gezicht binnen de vereniging: ze volleybalt al vanaf haar zesde.

Terug in de tijd

Wim: “Via Marietje Eggink hoorde ik dat er volleybal werd gespeeld in Holten. Eerst was er alleen een damesteam, de thuiswedstrijden werden gespeeld in het oude gymlokaal aan de Haarstraat. Met een aantal enthousiastelingen zijn we een herengroep begonnen. Kort daarna kwam de nieuwe sporthal en de vereniging groeide enorm, inclusief nieuwe jeugdteams. Dit kwam mede door een aantal leraren van de Waerdenborch die zelf ook volleybalden. In korte tijd groeiden we zelfs naar meer dan tweehonderd leden. Met als sportief hoogtepunt de promotie van de dames naar de landelijke derde divisie, dertig jaar geleden.”

De naam Mintonette

Eén van de discussiepunten bij de oprichting van de zelfstandige vereniging was de naam. Wim: “Er werden veel namen voorgesteld, maar uiteindelijk bleven er twee over: Substania en Mintonette. De eerste naam kwam vanuit de jeugd en de tweede werd voorgesteld door Rieks Moleman. Rieks vertelt verder: “In Holyoke (Amerika) bestond toen een sport genaamd ‘mintonette’. Er werd een demowedstrijd gespeeld en het leek veel op volleybal zoals wij dat hier kenden. Zo kwam ik bij de naam.” Wim haakt in: “Het is duidelijk welke naam de meeste stemmen kreeg en zo is Mintonette ontstaan.”

Alle categorieën vertegenwoordigd

Charlotte: “We hebben nu 84 leden. Vorig seizoen is er weer een herenteam gestart. Op dit moment hebben we drie damesteams, één herenteam, een recreantenmixteam en meerdere jeugdteams. Daar zijn we heel blij mee! Leuk om te vermelden is dat de afgelopen jaren ook geregeld teams kampioen zijn geworden.” Ze gaat verder: “Bij de allerkleinsten ziet ook de bond dat het ledenaantal afneemt. Tegenwoordig mogen mini’s zelfs met twee spelers in het veld spelen, zodat er teams gevormd kunnen worden en de jeugd de kans krijgt om te volleyballen.”

Verbonden met elkaar

Charlotte: “De dinsdagavond is onze vaste trainingsavond en op vrijdagavond spelen we wedstrijden. Zodra het zaalseizoen voorbij is, doen we ook steeds vaker mee met beachvolleybal. We trainen dan op beachvelden in de buurt, bijvoorbeeld in Bathmen. We zijn echt een vriendenvereniging, waar iedereen voor zijn plezier speelt.” Rieks vult aan: “Iedereen die betrokken is bij de vereniging voelt zich ook echt verbonden met elkaar, dat is zo mooi.”

Jaarlijkse activiteiten

Naast de normale trainingen en wedstrijden organiseert Mintonette ook actief andere activiteiten in en buiten het veld. Rieks: “Met Pasen verkopen we jaarlijks paaseitjes aan de deuren. Vroeger waren het oliebollen, maar er werd geklaagd over de kwaliteit, dus we zijn overgestapt”, lacht hij. Charlotte vertelt verder: “Daarnaast organiseren we altijd een nieuwjaarstoernooi. Iedereen die wil, mag meedoen. We spelen gezellig wedstrijdjes en er staan oliebollen klaar langs de zijlijn. Ook zijn we als vrijwilligers actief bij de YU MAN RACE in Nijverdal, om zo geld in te zamelen voor de vereniging. Verder organiseren we een eindeseizoenborrel voor de hele vereniging. Kortom: naast sporten is er ook ruimte voor veel gezelligheid!”

Het jubileum en toekomstplannen

Voor het vijftigjarig jubileum is een aparte feestcommissie opgericht. Charlotte: “Ik weet zeker dat we er een mooi feestje van gaan maken voor jong en oud.” Ze gaat verder: “Daarnaast hopen we de komende jaren volleybal in Holten weer wat meer op de kaart te zetten en vooral meer leden te werven zowel voor de jeugd als voor onze senioren- en recreatenteams. Volleybal is echt een geweldige sport en hoe eerder je ermee begint, hoe makkelijker je het aanleert. Iedereen is van harte welkom om een kijkje te nemen bij ons!”

Hallo Truck Team Müller

Van de werkplaats naar de woestijn

Met een omgebouwde brandweerauto deed Truck Team Müller in 2015 voor het eerst mee aan de Breslau-rally in Polen. Inmiddels bestaat het team uit vijftien leden.

Maar hoe bereid je je voor op een rally? En wat maakt meedoen aan een rally zo bijzonder? Teamleden Jeroen Müller en Jeroen Assink vertellen ons er alles over.

Hallo Holten

- Door Stef Meilink | Fotografie Jennita Stegeman en eigen foto's

Bij die eerste rally stond Anton Müller, de oprichter van het team, nog als chauffeur aan de start. “Hij had jarenlang veel plezier van het rallyrijden. Maar helaas moest hij dit vanwege een hernia gedwongen opgeven”, vertelt Jeroen Müller. “Hij verkocht dus zijn rallytruck, maar het begon toch weer te kriebelen. Toen heeft hij bij mij en Guido Vredenberg aangeklopt: of wij het project wilden voortzetten en dat leek ons natuurlijk wel wat! Al snel kwam Jeroen Assink erbij op de sleutelavonden: inmiddels vormen we al jarenlang met plezier een team.”

Jong geleerd, oud gedaan

Voor de mannen was het niet zo vreemd om de stap naar truckrally te maken. Al vanaf hun achttiende stonden ze aan de start bij de autocross in Holten. Jeroen Assink: “We waren toen al bezig met sleutelen aan auto’s en racen. Niet alleen autocross, maar ook rodeo en bangers met ons team Hammertime.”

Met de karavaan op pad

Het team bestaat tijdens een rally uit zo’n tien personen. “Er gaan drie extra trucks mee als hulpvoertuigen. Deze zijn van alle gemakken voorzien, zoals wc’s, douches en bedden. Ook een volledig ingerichte werkplaats ontbreekt niet: zo hebben we alle onderdelen bij de hand voor reparaties. Een eigen kok zorgt elke dag voor goede, verse maaltijden. Iedereen in het team heeft zijn eigen rol: de monteurs maken de truck weer startklaar, terwijl de rest het kamp verplaatst en alles op rolletjes laat lopen. Zo zijn we nagenoeg zelfvoorzienend tijdens de rally.”

Het doel is iedere dag starten en finishen

Wat de mannen het mooist vinden, is zelf zo veel mogelijk bouwen. “Daar gaat wel veel tijd in zitten”, lachen ze. Jeroen Assink: “Maar dat geeft ons wel het meeste plezier. Ons grootste doel tijdens een rally is iedere dag starten en finishen. We zijn competitief en we proberen het maximale eruit te halen, maar het plezier staat voorop.”

Voorbereiding en kameraadschap Rallyrijden is fysiek en mentaal zwaar. “Mensen onderschatten vaak hoeveel klappen je krijgt in die cabine”, zegt Jeroen Müller. “Etappes zijn tussen de 300 en 700 kilometer lang. Het stuitert en bonkt dus urenlang, je lijf moet dat aankunnen. Daarom sporten we doordeweeks, anders houd je het niet vol.”

En nog voordat de mannen in de cabine stappen, zorgen ze er uiteraard voor dat de truck zelf tiptop in orde is. Dat is niet altijd even gemakkelijk. “Onze truck is vorig jaar tijdens de rally doormidden gebroken. Eerst denk je: ‘Hoe gaat dit ooit weer goedkomen?’ Maar we zijn nu hard aan de slag. We hebben zelf het chassis in 3D getekend en laten maken. We zetten hem helemaal opnieuw in elkaar.”

Jeroen Müller lacht: “Het is inderdaad zo dat je veel vaker aan de wagen sleutelt dan dat je er daadwerkelijk mee rijdt. Dat neemt natuurlijk niet weg dat het fantastisch is dat we dit met hulp van Anton überhaupt kunnen doen!”

Ook de rolverdeling in de cabine is duidelijk: “Jeroen Müller is de vaste chauffeur bij ons team”, legt Jeroen Assink uit. “Naast hem zit ik als navigator, plus Guido die als monteur alles in de gaten houdt. Tijdens de ‘stage’ ben je volledig van elkaar afhankelijk. Dus je moet wel op elkaar kunnen bouwen. Dat betekent trouwens niet dat het altijd rustig blijft. We zijn alle drie heel fanatiek, dus soms gaat het er wel hard aan toe. Maar omdat we elkaar al zo lang kennen, weten we wat we aan elkaar hebben en wat we tegen elkaar kunnen zeggen. Na vijf minuten is het weer goed en lachen we erom.”

DE PANNENKOEKENWORST

Een smakelijk Decembertraditie uit Holten.

In Holten is het pas echt december met de pannenkoekenworst. Ambachtelijk bereid volgens oud recept, perfect bij de pannenkoek.

Ontspannende massage voor hoofd, nek en schouders

Detoxen van je huid

Ook voor haar- en/of hoofdhuidproblemen

Twee specialisten in huis

Maak nu een afspraak en ervaar het zelf!

De gaafste momenten

Als je vraagt naar de meest bijzondere herinneringen van de mannen, noemt Jeroen Müller meteen de duinen van Merzouga in Marokko. “Dat is echt magisch. Je rijdt eerst schuin omhoog, helemaal naar de lucht toe, daarna zie je alleen maar zand. Het is prachtig, maar ook spannend. Want als die truck eenmaal rolt, dan rolt-ie ook goed.”

Jeroen Assink vult aan: “Of die keer dat we in een onaangekondigde zandstorm terechtkwamen. Je zag echt geen hand voor ogen. Met moeite kwamen we nog net bij het rustpunt terecht. Spannend, maar ook weer heel gaaf en iets wat je nooit meer vergeet. Aan de andere kant: met 150 kilometer per uur over een grindpad in Polen sjezen vond ik ook erg bijzonder.”

De sfeer maakt de rally

Jeroen Müller: “Wat de rally zo bijzonder maakt, is de sfeer. Op de baan zijn we concurrenten, maar daarbuiten helpen de teams elkaar. Je leent onderdelen en geeft elkaar tips. Zo hebben monteurs van een concurrerend team ons eens, nadat ze klaar waren met hun eigen wagen, de hele nacht geholpen met sleutelen. En ’s avonds wordt er altijd veel gelachen en gefeest.”

Vooruitkijken

Het doel van het team is om in 2026 drie rally’s te rijden, te beginnen met de Africa Eco Race in januari, die de oude Dakar-route volgt. De witte DAF-truck verschijnt daar met zijn bemanning aan de start. “De blauwe DAF-truck hopen we begin volgend jaar gereed te hebben, om daar dan ook in 2026 nog een rally mee te rijden. De komende vijf jaar willen we knallen, groeien, mooie rally’s rijden en bovenal plezier maken!”

Hallo Holten

Hallo Hans en Inge Dijkink

Een winters sprookje in de woonkamer

De woonkamer van Hans en Inge Dijkink verandert elk jaar in een betoverend winterwonderland. Twinkelende lichtjes, huisjes in Dickens-stijl en zelfs een werkende skilift nemen een groot deel van de ruimte over. Wie de moeite neemt om écht te kijken, ontdekt steeds meer in het tijdelijke dorp: schaatsende figuren, een bakkerij met lekkernijen in de etalage en houthakkers bij een gezellig vuurtje. Met een beetje fantasie kun je het bijna horen knisperen. “We noemen het bewust een winterdorp en geen kerstdorp”, zegt Hans. “Het staat er namelijk niet alleen met kerst, dat vind ik zonde van de moeite. Soms laten we het wel tot februari staan.”

-

Door Wieke van der Zee | Fotografie Jennita Stegeman

De liefde voor hun Dickensachtige miniwereld begon bescheiden, met vijf stenen huisjes van de Makro. “We waren toen net getrouwd, in oktober 1993”, vertelt Inge. “Ik geloof dat we het setje in november kochten, maar het zou ook best in de opruiming geweest kunnen zijn na de feestdagen. Die vijf huisjes hebben we nog steeds. Het zijn de kleinste die we hebben, maar dus ook de eerste. Dat maakt ze wel extra bijzonder.” Inmiddels is het dorp een stuk groter en hebben ze wel meer dan vijftig huisjes. Of misschien wel zestig? Hans knikt: “Ik denk eerder vijfenzestig, maar ik tel ze niet meer.”

Een hele onderneming

Hans en Inge hadden niet vanaf het begin het idee om een heel dorp te bouwen. “Het is eigenlijk per ongeluk zo gekomen”, lacht Inge. “Eerst stond het op een plankje, toen een vensterbank, daarna op een kastje… en inmiddels komt het dorp de halve kamer in.” Hans vult aan: “We proppen het er gewoon allemaal in. Elk jaar denk ik: waar laat ik het allemaal?” Inge vindt het wel genoeg zo, uitbreiden hoeft voor haar niet meer. Hans ziet nog wel mogelijkheden: “We kunnen nog de hoogte in.” Eigenlijk is het ook meer ‘het dorp van Hans’ dan van hun allebei. Inge vindt het wel heel mooi om te zien, vooral de lichtjes. “Het is gewoon gezellig. Je kunt kaarsjes aansteken, maar dat geeft roetaanslag. Dit niet. Het is warm en knus, zonder gedoe. En ik zet het licht zo snel mogelijk aan. Eigenlijk brandt het de hele dag, alleen ’s nachts gaat het uit. Behalve met kerstavond, dan laat ik het soms aan. Dat hoort erbij.”

Maar het opbouwen? “Dat is echt Hans zijn ding.” Hans vult aan: “Het opbouwen duurt zeker een week. Daar neem ik ook vrij voor, anders krijg ik het niet op tijd af.” Wie denkt dat zo’n dorp vanzelf ontstaat, vergist zich; het is een logistieke operatie. “Voor de basis van het dorp beginnen we met een plaat op de kast. Naast de kast zet ik acht bierkratten, zodat het precies even hoog is als de vensterbank. Daar komen dan weer blokken piepschuim op, met daarboven een plaat. Alle stekkers en snoeren werk ik weg onder de platen. En geloof me: dat zijn er veel.” Inge lacht: “Essent is blij met ons. We hebben zeker vijftien stekkerdozen. In elk huisje zit een lampje, plus de lantaarns, het ijsbaantje… Het is een heel systeem.”

Persoonlijk

Geen plastic poppenkast

Het dorp van Hans en Inge is tot in de puntjes op elkaar afgestemd. Geen bewegende circussen of plastic kermissen, maar ouderwetse charme. “Het moet geen poppenkast worden”, zegt Inge. “Onze huisjes zijn allemaal stenen huisjes van het merk Lemax, op één boerderij na. Die komt van de Intratuin, maar het is wel van steen. Dat soort huisjes zijn gewoon het mooist: de raampjes zijn open en het licht schijnt er natuurlijker doorheen dan door de plastic varianten.” De stijl is klassiek Engels: een sfeervol Dickensdorp vol nostalgie. “Zoals je je een winter in Engeland voorstelt”, zegt Inge. “Tenminste, dat denk ik. Ik ben er nog nooit geweest.”

De huisjes die ze zo mooi vinden, komen helaas wel met een stevig prijskaartje. “Je kunt zo’n dorp echt niet in één keer kopen”, zegt Inge. “Tenzij je de Staatsloterij wint.” Hans vult aan: “Een normaal huisje kost al zo € 30,-, en een écht mooie

koop je voor ongeveer € 50,-. Dat was eerder wel anders, toen kon je er voor dat bedrag twee tot drie kopen.” Maar wachten tot de uitverkoop? Dat doen ze niet meer. Inge: “Als je iets mooi vindt, moet je het meteen kopen. Als je te lang wacht, is het weg. En soms komt het ook nooit meer terug in de winkel.”

Hoewel er niet echt meer huisjes bij komen, is er wel altijd plek voor nieuwe figuurtjes. “Vooral poppetjes”, zegt Inge. “Houthakkers, mensen bij de vuurkorf, eendjes bij de vijver. En boompjes heb je ook nooit genoeg. Hoe meer boompjes, hoe beter. Ze vullen alles zo mooi op.”

Een spektakel voor de hele buurt

Het dorp is niet alleen een feest voor henzelf, maar ook voor voorbijgangers. “Er staan regelmatig mensen voor het raam te kijken”, vertelt Inge. Hans: “Nu staat er vaak een bus voor het huis, dus valt het minder op. Maar als de oprit leeg is, zie je voorbijgangers echt even stoppen.” Inge: “We laten ook bewust

de gordijnen open, zodat mensen kunnen kijken. Dat is toch gewoon gezellig? Trouwens, ik zou het gordijn niet eens dicht kúnnen doen als ik dat wil, want die gaat eraf om het dorp neer te zetten.”

In de buurt is het winterdorp al een echt fenomeen. Inge knikt: “Mensen vragen soms al in november: ‘Heb je het dorp al staan?’ Daar moet ik altijd wel om lachen. We beginnen meestal eind november, maar soms ook iets eerder omdat één van de kinderen jarig is op de 29e. Ik wil niet de hele kamer vol hebben liggen met dozen en piepschuim tijdens de verjaardag. Dan wil ik dat het dorp er gewoon staat.”

Nog dromen genoeg

Wat er later met het dorp gebeurt, weten Hans en Inge nog niet. “Zo lang ik het nog kan, blijf ik het doen. Maar als het niet meer lukt, ga ik er niemand anders mee opzadelen”, zegt

Hans nuchter. Inge vult aan: “De kinderen zeggen nu dat ze het gaan verkopen, maar dat wil ik nog wel zien. Misschien verdelen ze het wel in drieën.” Maar tot het zover is, is het dorp Hans zijn domein. “Ik vind het gewoon leuk om elk jaar weer te bedenken waar ik alles neerzet.” Hoewel de basis elk jaar hetzelfde is, wordt het dorp elk jaar anders opgebouwd. “De onderkant blijft gelijk, maar ik wissel wel van plek”, zegt Hans. “Soms zet ik een huisje voor het raam, soms juist aan de andere kant. Ik heb ook wel eens een trein onder het dorp gehad.” Die trein moet er eigenlijk weer komen, vindt hij. “Het plekje is al klaar”, vertelt hij enthousiast. “Hij past precies, dan gaan de huisjes wat hoger.” Inge lacht: “Jaja, die trein. Hij is al gesignaleerd hoor. Alleen nog een beetje prijzig. Of je krijgt zo’n speelgoedding met veel kleuren, dat vind ik dan weer niks.”

Hallo CJV en EJV

Buurtschappen houden jeugd betrokken

Veel buurtschappen en dorpen worstelen met dezelfde vraag: hoe betrekken we onze jeugd op de juiste manier? Na het verdwijnen van de Bosschool in Espelo is het nog belangrijker geworden om de jeugd bij elkaar te houden. De Espelose Jongeren

Vereniging (EJV) zet zich hier dan ook volop voor in. Ook in Dijkerhoek is de Christelijke

Jongerenvereniging Dijkerhoek (CJV) zeer actief. Tijd voor een gezellig gezamenlijk gesprek met beide verenigingen.

- Door Kim Meijerhof | Fotografie Jennita Stegeman en eigen foto's

Femke Holleboom en Jarinka Nijenhuis waren als kind beiden lid en zijn inmiddels als begeleiders betrokken bij de EJV. Femke begint: “Sinds de school er niet meer is, gaan veel kinderen uit Espelo in Dijkerhoek en Nieuw Heeten naar school. Daardoor kennen ze elkaar niet allemaal. Het is mooi om te zien dat er via de EJV nieuwe vriendschappen ontstaan.” Jarinka haakt aan: “Je merkt ook dat ouders het bestaan van de vereniging heel leuk en waardevol vinden. We hebben nu ruim twintig leden, verdeeld over twee leeftijdsgroepen: van vier tot acht jaar en van acht tot en met twaalf jaar.”

Elkaar beter leren kennen

Lynn Stokkers is voorzitster van de CJV en is samen met Rose Janssen, die deel uitmaakt van de zestienkoppige leiddinggroep, aan tafel geschoven. Lynn vertelt: “Onze vereniging heeft nu ruim vijftig leden en is voor iedereen vanaf groep zes tot en met de leeftijd van vijftien jaar. Wat ik vooral heel erg leuk vind om te zien, is dat bij de CJV jong en oud met elkaar omgaat. Het is een heel hechte club. De meesten zien elkaar natuurlijk al op school in Dijkerhoek, maar door de activiteiten leren ze elkaar nog beter kennen en gaan ze op een andere manier met elkaar om. Leuk om daar onderdeel van te zijn en een bijdrage aan te leveren.”

Verschillende activiteiten voor iedereen

Beide verenigingen zijn erg actief en organiseren uiteenlopende activiteiten voor hun leden. De EJV doet dat één keer in de vier weken op vrijdagavond en zaterdagmiddag, met Het Trefpunt als

vaste locatie. Femke vertelt: “Met de mini’s gaan we knutselen, doen we een speurtocht, gaan we naar de kinderboerderij, het speelbos of een speeltuin. Ook gaan we ieder jaar naar ijsboerderij Ôans en houden we een lampionnentocht voor het paasvuur. Bij de oudere groep proberen we wat vaker ergens naartoe te gaan, zoals lasergamen, een rondleiding bij de brandweer of een spooktocht. Daarnaast doen we met het Splosefeest altijd de dansjes bij de revue.”

De activiteiten van de CJV vinden twee keer per maand plaats op doordeweekse avonden, waarbij Het Kulturhus in Dijkerhoek het thuishonk is. Rose vertelt: “We doen veel verschillende activiteiten, zoals een pubquiz, de jaarlijkse candle-light avond, een sinterklaasactiviteit, Halloween, zwemmen en een rondleiding bij een bedrijf in de buurt. Af en toe organiseren we ook een aparte avond voor jongens en meiden. De jongens gaan dan bijvoorbeeld timmeren of doen flessenvoetbal en voor de meiden is het vaak een beautyavond.” Jarinka voegt toe: “De beautyavond is ook bij de EJV altijd een groot succes!”

Lynn gaat verder: “Daarnaast doen we jaarlijks mee met de Zaagmolentrofee, georganiseerd door schietvereniging De Zaagmolen in Dijkerhoek. Hier is iedereen altijd erg enthousiast over. Ook hebben een paar leden van de leidinggroep dit jaar geholpen als jury bij de kinderplaybackshow, die werd georganiseerd door de buurtvereniging van Dijkerhoek. We werken graag samen met andere verenigingen.”

Wij zijn door bovenstaande merken erkend om met originele apparatuur te mogen werken voor onderhoud, reparatie, coulance en software inladen.

100% behoud fabrieksgarantie

APK Onderhoud Reparatie Aanpassingen opbouw Spotrepair Schadeherstel

Leverancier en service steunpunt Alko chassis en camper / caravan opbouwsystemen

Het kamp als hoogtepunt

Eén activiteit mag bij beide verenigingen niet ontbreken: het kamp is een absoluut hoogtepunt. Zowel voor de kinderen als de leiding. Lynn: “We vertrekken op vrijdagavond naar de locatie en doen dan vaak een spel. Op de zaterdag gaan we meestal naar een stad en dan organiseren we daar iets. De kinderen hebben ook vrije tijd en vermaken zich altijd prima. Op zondag organiseren we een eindspel en sluiten we het kamp af met een ijsje bij IJsboerderij Ôans. Er is altijd veel gezelligheid. Ook als leiding merk je dat je echt hechter wordt tijdens zo’n weekend.” Ook bij de EJV staat het jaarlijkse kamp volledig in het teken van gezelligheid, spellen en leuke activiteiten. Femke: “We organiseren ook altijd een bonte avond, dat is erg leuk. Het is zeker een hoogtepunt en gezellig om mee te maken.”

Kosten zo laag mogelijk houden

De activiteiten kosten uiteraard geld. De verenigingen organiseren daarom ieder jaar verschillende acties om het benodigde budget in te zamelen. Het uitgangspunt daarbij is om de kosten van alle activiteiten zo laag mogelijk te houden, zodat iedereen mee kan doen. Zo houdt de EJV jaarlijks een flessenactie, waarbij geld wordt opgehaald door het inzamelen van statiegeldflessen. De CJV verkoopt ieder jaar bloembollen aan de deuren in Dijkerhoek en in januari halen ze kerstbomen

op die vervolgens naar het paasvuur gaan. Daarnaast zijn beide verenigingen erg dankbaar voor de steun van sponsoren en donateurs.

Dankbaar

Femke, Jarinka, Lynn en Rose zijn als leiding nauw betrokken bij alle activiteiten. Lynn vertelt: “Het is mooi dat je op deze manier wat kan bijdragen en de jeugd een leuke avond kunt bezorgen. Daarnaast is het altijd erg gezellig met iedereen.”

Jarinka vult aan: “Het is ook dankbaar werk, want de kinderen zijn vaak blij met wat we doen. En het is natuurlijk ook erg gezellig met de andere begeleiders. Het is een mooie manier om de jeugd bij elkaar te houden. We hopen dit nog lang te kunnen blijven doen.” Voor beide verenigingen geldt dan ook: iedereen is van harte welkom om lid te worden en mee te doen!

Lijkt het je leuk om de jeugd uit Espelo of Dijkerhoek een keer te ontvangen en een rondleiding te geven? Stuur dan gerust een mail naar cjv-dijkerhoek@hotmail.com.

De verenigingen komen graag een kijkje nemen!

Hallo Fenna Pas en Marije Leferink

De bibliotheek als ontmoetingsplek in Holten

De bibliotheek is al sinds jaar en dag een plek waar zowel jong en oud kan genieten van een prachtige collectie aan boeken en tijdschriften. Maar wat doet een ‘bieb’ nog meer? En hoe versterkt de bibliotheek de Holtense gemeenschap?

- Door Stef Meilink | Fotografie Jennita Stegeman

Fenna Pas werkt al bijna 25 jaar bij de bibliotheek in Rijssen en Holten. “Ik ben begonnen achter de infobalie. Inmiddels houd ik me als consulent bezig met de collectie: oftewel de aanschaf en sanering van al onze materialen. Zo blijft ons aanbod actueel. Erg leuk en gevarieerd werk”, begint Fenna enthousiast.

Marije Leferink is sinds april 2024 directeur-bestuurder van de bibliotheek. “Ik loop dus nog niet zo lang mee als Fenna”, lacht ze. “Ik had hiervoor een ander beeld van de bieb, maar er gaat een wereld voor je open als je ziet wat er allemaal gebeurt naast het welbekende uitlenen van boeken. Die veelzijdigheid sprak me enorm aan!”

Samen sterker

Hoe ziet een dag in de bibliotheek er dan uit? “Om 9.00 opent de conciërge de bibliotheek in Holten. In de middag zijn wij fysiek aanwezig om vragen van bezoekers te beantwoorden. Maar de hele dag door zijn we bezig. Van het verwerken van transporten en nieuwe ladingen boeken tot opruimen. We kijken welke titels populair zijn en passen ons aanbod hier op aan, bijvoorbeeld door meer Engelstalige boeken aan te bieden. Wat veel mensen niet weten, is dat er een netwerk is van bibliotheken in de regio. We kunnen dus een bepaald boek snel opvragen, ook al hebben we het misschien niet ‘in huis’”, vertelt Fenna.

“We vinden het belangrijk om als bibliotheek relevant te blijven. Daarom houden we onder meer de sociale media in de gaten. Zo is er op dit moment ‘Booktok’ een fenomeen onder

jongeren op TikTok. Ze delen er recensies en leestips. We willen natuurlijk graag weten welke titels in trek zijn en die aanbieden. Aanvullend daarop organiseren we sinds kort een leesclub voor jongeren tussen de 18 en 30 jaar. En we spelen in op actuele thema’s. Zoals de Week van het Verboden Boek, waar we boeken in de schijnwerpers zetten die in sommige landen verboden zijn”, aldus Marije.

Uiteenlopende activiteiten

En dat is niet alles: de bibliotheek organiseert namelijk tal van activiteiten voor jong en oud. “Zo hebben we bijvoorbeeld de MAAKerij: een creatief lab waar jong en oud kan experimenten met en leren over bijvoorbeeld 3D-printers, borduurmachines en het werken met een snijplotter. Op dit moment zijn we bezig om een vaste ruimte in het Kulturhus in te richten voor de MAAKerij. Het wordt een ontmoetingsplek waar volop kan worden geleerd”, vertelt Marije enthousiast.

“We organiseren ook lezingen, bijvoorbeeld van schrijvers die in de actualiteit staan. Of de zogeheten ‘klik en tik-cursus’ over het werken met computers. Aanvullend daarop zijn er regelmatig cursussen van het IDO (Informatiepunt Digitale Overheid). Daar kunnen mensen leren over het gebruik van hun DigiD, een gemeentelijke website of een ziekenhuisportaal. Ik vind dat we ongelofelijk veel mooie dingen doen hier”, vult Fenna aan.

Marije: “Ook buiten de bibliotheek zijn we actief. We hebben programma’s voor heel jonge kinderen, zoals BoekStart.

Collega’s geven trainingen over interactief voorlezen en staan als adviseur naast de leerkrachten van de basisscholen en pedagogisch medewerkers van de kinderopvanglocaties.

Daarnaast zijn we sinds kort aanwezig op het consultatiebureau. We geven advies over hoe je boeken het beste aan kinderen ‘mee kunt geven’, zodat zij enthousiaste lezers worden. En we gaan in gesprek met ouders en zorgprofessionals over het belang van vroeg beginnen met voorlezen. Onze aanpak is wetenschappelijk onderbouwd en heeft daarom van enorme meerwaarde, zeker als het gaat om het bieden van een kansrijke start voor kinderen. Zo versterken we elkaar!”

Dankbaarheid

Fenna: “Ik haal veel voldoening uit het geven van cursussen, vooral het verbeteren van digitale basisvaardigheden bij ouderen. Veel mensen zijn van tevoren angstig of onwetend. Maar het is niet erg om iets niet te weten. En vaak komen ze er dan achter dat veel meer ouderen met dezelfde vraag zitten. Het is heel gaaf als ze dan toch tevreden en blij naar huis gaan. Een cursus kan algemeen zijn, maar we helpen ook graag met specifieke vragen. Zo hielp ik in Holten een wat kleinere mevrouw met het online bestellen van haar broeken, omdat ze een speciale maat nodig had. Later kwam ze heel enthousiast vertellen dat het haar was gelukt en dat ze alles had ontvangen. Daar word ik dan ook blij van!”

Ontmoetingsplek

Het past bij het beeld dat Marije en Fenna van de bibliotheek Holten hebben. “Mensen kunnen hier op een laagdrempelige manier leren en vragen stellen”, vertelt Marije. “De bieb is er namelijk voor iedereen: van jonge lezers tot studenten die een middagje komen studeren, en van ouderen met een digitale vraag tot inwoners die gewoon even binnenlopen voor een praatje. Het hoeft hier niet per se stil te zijn. Integendeel: we willen juist dat mensen hier met elkaar in contact komen en dat er mooie dingen ontstaan.”

Toekomstplannen

Een plek waar we mensen bereiken, helpen en verbinden

Hoe zien Marije en Fenna de toekomst van de bibliotheek voor zich? “We willen graag nog meer uitstralen dat je je een leven lang kan ontwikkelen hier. Daar zetten we ons voor in, zodat de bibliotheek door steeds meer Holtenaren wordt gezien als ontmoetingsplek in het dorp. Een plek waar we mensen bereiken, helpen en verbinden.”

“Een grotere wens is om in Holten een leerplein te realiseren en toegankelijk te maken voor een breder publiek. Zodat jong en oud op een laagdrempelige manier kan leren en vragen kan stellen. In het Kulturhus is er gelukkig heel veel mogelijk, dus we gaan kijken of we dit samen met de andere partners in het gebouw vorm kunnen geven. Laten we vooral kijken wat er wél kan! Dus hebben jullie leuke ideeën over de bibliotheek? Kom dan vooral gezellig langs”, sluiten ze opgetogen af.

Ze vervolgt: “Ik kan de tijd nemen voor mensen hier en ze hopelijk een stukje rust geven. Ook vind ik het belangrijk om uit te stralen dat iedereen welkom is in de bibliotheek. Zo is het altijd erg druk aan onze leestafel, waar mensen samen de krant lezen of puzzelen. Iets simpels als ‘goedemorgen’ kan al heel waardevol zijn: we willen dat de mensen zich gezien voelen hier.”

Enthousiast geworden? Neem een kijkje op www. bibliotheekrijssenholten.nl voor onze activiteitenagenda. Je bent natuurlijk altijd welkom om even binnen te lopen; we zien je graag in het Kulturhus!

Hallo Holten

Hallo Wim Reins

Een leven lang op twee wielen

Wim Reins is met recht een fietsfanaat te noemen. De geboren Nijverdaller stond op zijn negentiende voor het eerst aan de startlijn van een wielerronde. Het bleek het begin van een respectabele carrière als profwielrenner. Hij geeft zijn kennis uit die jaren graag door aan de volgende generatie. Al ruim vijftien jaar verzorgt hij met zijn fietsgroep WRG clinics voor de Triathlon Holten. Daarbovenop maakte hij uiteindelijk van zijn hobby zijn werk: in zijn fietswinkel aan de Dorpsstraat in Holten vertelt Wim hoe twee wielen de rode draad in zijn leven werden.

- Door Stef Meilink | Fotografie Jennita Stegeman

Het zou niet gek zijn om te denken dat Wim zijn hele leven al verknocht is aan de fiets. Dat is echter niet waar: de deelname aan zijn eerste fietswedstrijd was simpelweg een samenloop van omstandigheden. “Mijn eerste sport was karate. Destijds had ik een bruine band, maar zo lenig ben ik al lang niet meer”, begint Wim lachend. “Op een gegeven moment werd in Raalte, waar ik toen woonde, de Ronde van Salland georganiseerd. Er werd mij gevraagd of ik ook meedeed. Ik dacht: ‘Ik heb wel een racefiets thuis… dus waarom niet?’. Zonder training verscheen ik aan de start, maar ik finishte wel als 28e. Ik merkte dat ik er plezier in had en dacht: ‘Volgend jaar zorg ik ervoor dat ik wel heb getraind’. Zo is het begonnen.”

Een mooie carrière

In de daaropvolgende edities finishte Wim als achttiende, achtste en uiteindelijk als eerste. “We wonnen met ons team ook het ploegenklassement. Dat was uiteindelijk het startschot van mijn profcarrière. Ik heb in verschillende categorieën gereden. Zowel ‘op de weg’ bij CC’75 in Nijverdal als vier jaar bij Mongoose Europe op de mountainbike. Uiteindelijk heb ik veertien wereldbekers gereden, de Amstel Gold Race en twee Europese kampioenschappen. Ik was redelijk goed, maar ik heb nooit wat gewonnen”, knipoogt Wim.

“Het was een geweldig mooie tijd. De strijd vond ik altijd gaaf. Tegenwoordig doe ik nog één keer per jaar mee aan een wedstrijd: de strandrace in Egmond.” Hij lacht: “Ik kan dan niet rustig voor de start verschijnen; dat competitieve zit er nog altijd in. Ik hou niet van achterin pierewaaien…”

Een zwart gat

Op zijn veertigste sloeg het noodlot toe: Wim kreeg een nekhernia. “Toen moest ik noodgedwongen stoppen met het rijden van profwedstrijden. Destijds waren de mountainbikes anders dan die van nu, nog zonder verende voorvork. Mijn houding op de fiets zal mijn nek dan ook geen goed hebben gedaan.”

Wim liet de fiets een jaar lang links liggen. “Dat vond ik wel enorm lastig. Ik liep bijna tegen een muur op. Kaarten of dammen is niets voor mij: ik kon mijn ei en energie nergens meer in kwijt. Ik ben op een gegeven moment maar naar de huisarts gegaan. Die zei: ‘Kerel, je moet echt weer gaan fietsen.’

Diezelfde middag nog heb ik de fiets gepakt en een rondje van 85 kilometer gemaakt. Ik kwam thuis met een enorme grijns op mijn gezicht! Sindsdien fiets ik weer zo’n drie keer per week, voor mijn plezier. Vaak samen met de WRG, oftewel de Wim Reins Groep”, lacht hij. “Het is een echte vriendengroep geworden. We hebben ontzettend veel lol samen.”

Triathlonclinics

Inmiddels verzorgt Wim al ruim vijftien jaar fietsclinics voor de Triathlon Holten. “Ik ben eerder al een jaar of vijftien jeugdtrainer geweest in Raalte: ik heb het altijd al leuk gevonden om mijn kennis over het fietsen aan anderen mee te geven. In Holten werd ik door Wim Brinks en Joke Nijland, die destijds de fietsclinics gaven, gevraagd om een keer mee te gaan. Na die eerste keer was ik steeds vaker aanwezig en zo ben ik er heel langzaam ingerold. Toen Wim en Joke stopten, werd het stokje symbolisch aan mij overgedragen.”

Iedere vrijdagavond, van mei tot eind september, geeft Wim samen met vrienden van de WRG deze clinics. “Afgelopen jaar gingen er wel vijftig mensen mee, dan heb je wel acht begeleiders nodig. Van mei tot aan de triatlon in juli is alles gespitst op het evenement: we oefenen op fietshouding, maar ook op de overgang van zwemmen naar fietsen en naar het lopen. Na de triatlon kiezen we voor andere trainingsvormen en fietsen we ook andere routes. Holten en haar prachtige omgeving lenen zich uitstekend voor de fiets”, vertelt Wim enthousiast.

“Uiteindelijk gaat het erom dat mensen zelfverzekerder op de fiets komen te zitten. Het is leuk om mensen verder te brengen dan ze zelf mogelijk achten. En het plezier dat er bij iedereen af spat: dat is het allermooist!”

Van je hobby je werk maken

In 1998 verhuisde Wim met zijn vrouw Diana naar de Bessinkpasstraat in Holten. “Destijds werkte ik nog in de constructiewereld, maar in ‘mijn fietsenschuurtje’ thuis maakte ik al fietsen voor vrienden en familie. Het vak zelf heb ik geleerd van mijn oom: hij was ook fietsenmaker. Voor mij was het echt een hobby. Dat veranderde toen mensen niet alleen meer wilden betalen voor de onderdelen, maar ook voor de service. Na een maand dacht ik: dan kan ik net zo goed m’n eigen bedrijf beginnen. Zo is Bike Service Holten ontstaan.”

In 2018 verhuisde Bike Service Holten naar het huidige pand aan de Dorpsstraat. Wim en Diana wonen met veel plezier boven de

winkel. “Ik run de winkel samen met Diana en Marit. Zij kwam vijftien jaar geleden naar me toe: ze wilde graag fietsenmaker worden. ‘Nou, daar staat er één. Veel plezier!’, zei ik. Sindsdien werken we heel fijn samen. We vinden persoonlijke benadering heel belangrijk: we zijn geen ‘dozenschuivers’, maar zetten iemand ook graag goed op zijn of haar fiets, afhankelijk van je doel. Of het nou een rondje met je kinderen is of ‘echt’ hard fietsen met vrienden. We meten je op en passen de stuurpen bijvoorbeeld aan of zetten de schoenplaatjes goed. Iedereen heeft recht op een goede, comfortabele fiets.”

Van je hobby je werk maken: het is niet iedereen gegeven. Wim: “Ik heb nog nooit een dag gehad dat ik met tegenzin de winkel in stapte! Naast mijn werk is het ook echt ontspanning. Ik weet om 9.00 uur niet wat er om 10.00 uur gaat gebeuren. De interactie met mensen is vooral heel leuk. Fietsen verkopen hoort erbij, maar fietsen maken blijft het allermooist!”

Toekomstplannen

“Als ik 70 ben, gaat mijn vrouw met pensioen. Ik heb altijd gezegd dat ik vanaf dan ga minderen. Zowel met de winkel, als met de clinics. Om onszelf wat meer tijd te gunnen voor een mooie vakantie bijvoorbeeld.” Wim lacht: “Of om de gravelrace in Limburg samen te bezoeken! We blijven toch fietsfanaten.”

“Zolang mijn gezondheid het toelaat, ga ik zeker verder met het geven van de fietsclinics. Het geeft mij naast ontspanning ook veel voldoening! Het zal dus nog wel even duren voor ik helemaal van de fiets af stap…”

Geheel naar uw smaak.

DACHSER Food Logistics

Verbonden met heel Europa.

DACHSER Food Logistics biedt branchespecifieke oplossingen voor elke logistieke behoefte, van ultraverse tot lang houdbare levensmiddelen.

Dankzij ons netwerk voor foodlogistiek profiteert u van een naadloze dekking

in heel Europa en temperatuurgecontroleerde transport­ en logistieke diensten voor zowel gekoelde, ambient als bevroren producten.

dachser.nl

Verkoop plannen?

Dankzij Bulsink wist ik precies wat te doen.

Dé makelaar waar u welkom bent voor advies en bemiddeling op maat.