Infuzyjne
Spis treści
CZLONKOWIE PTPI W UGANDZIE
Nie tylko w kaniulacji naczyń
WOCOVA 2024
Prezentacja polskiego VAT
WSZCZEPIANE PORTY DOŻYLNE
Co warto wiedzieć?
FUNDAMENTY WPROWADZANIA MC
Kurs w nowej odsłonie
6 14 18 30 33
ABC KRÓTKICH KANIUL DOŻYLNYCH
Kluczowe elementy postępowania wg INS 2024
Redakcja
WWW.PTPI.PL/INFUZYJNE
REDAKTOR NACZELNA
KATARZYNA ILLMER
REDAKTOR PROWADZĄCY
MACIEJ LATOS
REDAKCJA TECHNICZNA
GABRIELA ŚWIĘTOCHOWSKA
MACIEJ LATOS
AUTORZY NUMERU
IZABELA FORNAL
MAREK STRZEMSKI
AGNIESZKA KUZIŃSKA
POLSKIE TOWARZYSTWO PIELĘGNIARSTWA INFUZYJNEGO
ŻELAZNA 59 00-848 WARSZAWA
WYDAWCA
Od Redakcji
Pielęgniarstwo mknie cały czas drogą rozwoju i nowych dylematów o jego miejscu w krajowych systemach ochrony zdrowia
W Polsce robimy wiele, żeby dogonić inne kraje Unii Europejskiej w korzystaniu z potencjału pielęgniarek, zwiększaniu bezpieczeństwa pacjentów i co niemniej ważne, szczególnie w świetle ostatnich wytycznych Światowej Organizacji Zdrowia zmniejszaniu kosztów ekonomicznych interdyscyplinarnego leczenia pacjentów.
Jesteśmy w trakcie debaty nad kształtem nowych kompetencji i roli Pielęgniarki Zaawansowanej Praktyki (ang. Advanced Practice Nurse - APN) w polskim systemie. To powoduje, że musimy poważnie zastanowić się nad tym co pielęgniarki specjalizujące się w dostępie naczyniowym i infuzji mogą zrobić, aby efektywniej wykorzystać swoje umiejętności i wiedzę w codziennej pracy Czy powinniśmy być specjalistami we wprowadzaniu dostępów dożylnych różnego typu? Czy zarządzać procesem zwiększania jakości obsługi linii infuzyjnych? Czy brać aktywny udział w planowaniu leczenia? To pytania, na które absolutnie niełatwo znaleźć odpowiedź, bo choć z pozoru można byłoby napisać trzy razy TAK to uwzględniając szerszy kontekst pracy klinicznej wielu specjalności (lekarskich, pielęgniarskich, pomocniczych, ratowniczych itd ) poziom trudności wzrasta A co Państwo myślicie na ten temat? Zachęcam do podzielenia się swoimi przemyśleniami drogą mailową: redakcja@ptpi.pl.
Udanych wakacji!
Redaktor Prowadzący
o r e s p o n d e n c j a
KPOLISH MEDICAL MISSION VASCO EMERGENCY TEAM
Jesteśmy członkami Polish Medical Mission Vasco Emergency Team.
Przebywamy na misji w Ugandzie w miejscowości Mattuga, gdzie współpracujemy z ośrodkiem Wanda Mattuga Health Center prowadzonym przez ojców Franciszkanów - misjonarzy z Polski
W trakcie pobytu przeprowadziliśmy szkolenia z zakresu udzielania pierwszej pomocy dla nauczycieli z pobliskiej szkoły oraz zajęcia dotyczące zaawansowanych zabiegów resuscytacyjnych dla personelu szpitala.
Bierzemy udział w medical camp’ach w okolicznych miejscowościach, gdzie lokalni mieszkańcy mogą odbyć darmową wizytę lekarską, zrobić testy na malarię, HBV i HIV, kiłę itp Mogą także sprawdzić poziom glikemii i postawowe parametry, zwykle przyjmuje z nami lokalny pediatra i dentysta :)
Zorganizowaliśmy również punkt apteczny, w którym wydajemy darmowe leki
Przypadek chciał, że 3/4 zespołu czyli wszystkie obecne pielęgniarki i pielęgniarze są też członkami Polskiego Towarzystwa Pielęgniarstwa Infuzyjnego!
Pozdrawiamy!
Agnieszka Kuzińska, Szymon Tomczak, Paweł Parfieńczyk, Małgorzata Piotrowska
K o r e s p o n d e n c j a
o r e s p o n d e n c j a
KUganda – państwo położone we wschodniej Afryce nad Jeziorem Wiktorii, o pow 241 tys km² Graniczy z Sudanem Południowym, Demokratyczną Republiką Konga, Rwandą, Tanzanią i Kenią Nazwa kraju pochodzi od plemienia Buganda, zajmującego regiony na jego południu Tam też znajduje się stolica Ugandy, Kampala Kraj jest słabo rozwinięty, ludność zajmuje się głównie rolnictwem i hodowlą Nie ma dostępu do morza
Opieka zdrowotna
Infrastruktura medyczna jest słabo rozwinięta W 2015 na 10 000 mieszkańców przypadał niespełna 1 lekarz i 5 łóżek szpitalnych Niecałe 6% ludności (1,4 miliona) jest nosicielami HIV lub choruje na AIDS (11 największy odsetek na świecie) Rocznie
Warszawa, 28 marca 2024 r
Opracowanie Rekomendacji Bezpiecznego Dostępu Naczyniowego - czy to przełom dla terapii infuzyjnej w Polsce? – Wywiad z Maciejem Latosem, Prezesem Polskiego
Towarzystwa Infuzyjnego, Ekspertem Koalicji na rzecz Bezpieczeństwa Szpitali
1. Powstały rekomendacje Bezpiecznego Dostępu Naczyniowego, dlaczego są one tak ważne i jak mogą pomóc personelowi medycznemu w codziennej pracy?
Przedstawienie aktualnych standardów postępowania wobec pacjenta z dostępem naczyniowym ma pomóc w uporządkowaniu procedur i zasad postępowania w placówkach, w których ten pacjent się znajduje Istnieje wiele opracowań dostępnych wyników badań, w większości niezbyt popularnych na szerszą skalę w Polsce Chociaż mamy coraz mniejsze bariery językowe to jednak nie przenikają one do polskich szpitali Ważnym powodem na pewno są duże różnice w postępowaniu w różnych krajach, m.in. w dostępności poszczególnych rozwiązań i zróżnicowanych kompetencji personelu medycznego, który mógłby je wykorzystywać. W grupie ekspertów z różnych dziedzin, wykonujących różne zawody medyczne staraliśmy się pogodzić często rozbieżne spojrzenia na wymienione opracowania i dostosować je maksymalnie praktycznie do polskich warunków. Nie sztuką jest przetłumaczyć wytyczne, ale zrobić to tak, żeby realne było ich praktyczne wykorzystanie. Do tej pory powstało kilka dokumentów, które podejmują się tego zadania, ale albo napisane są zbyt skomplikowanym językiem, tłumaczone zbyt dosłownie albo zajmują się wyłącznie małym elementem tej przecież ogromnej całości Praktycy mają wiele dylematów odnośnie do postępowania klinicznego i naszym celem było odpowiedzieć na te potrzeby, bo chociaż rekomendacje nie rozwiewają wszystkich wątpliwości to na pewno liczne, szczególnie te, które wydawałyby się najprostsze Dlatego powstał Polski dokument, można kierować się nim konfrontując go niejako z lokalnymi warunkami i doświadczeniem danej placówki Z doświadczenie wiem, że inna jest percepcja i chęć przyswojenia procedur, które są dostosowane do warunków lokalnych.
2. Czy jest to pierwszy taki dokument w Polsce?
Pierwszy, w którym chcemy w skompilowany sposób przekazać, że terapia infuzyjna nie jest tylko narzędziem do zrealizowania leczenia, ale jego częścią. W końcu codzienne wybory odnośnie do stosowanego sprzętu, czy sposób podawania leków wpływa nie tylko na powodzenie ich działania, ale także na zminimalizowanie zupełnie niepotrzebnego ryzyka powikłań związanych z prowadzeniem infuzji, bardzo często niezależnych od podstawowej jednostki chorobowej, z powodu której pacjent jest w szpitalu. To, co istotne to nie tylko bezpieczeństwo pacjenta, ale także potencjalne obciążenie systemu ochrony zdrowia kosztami, których można byłoby uniknąć wybierając odpowiednią strategię
3. Jakie zalecenia w rekomendacjach są najważniejsze, jeżeli chodzi o obszar kliniczny?
Chociaż dokument ma “tylko” 40 stron to powiedziałbym, że każde. Wybraliśmy naprawdę najważniejsze aspekty prewencji powikłań związanych z prowadzeniem terapii dożylnej rozwijając szczegółowo te obszary, które w naszej opinii zajmują najmniej miejsca w edukacji przed i podyplomowej Wyróżniłbym trzy zasadnicze obszary Pierwszy z nich to myślenie o sposobie prowadzenia terapii już na samym jej początku, o jej planowaniu i przewidywaniu powikłań, które wydarzą się, a które związane są często z wyborem sprzętu. Jeśli wybieramy krótką kaniule dożylną, potoczne zwaną wenflonem, a wiemy, że pacjent będzie w szpitalu miesiąc to znając bardzo wysoki odsetek powikłań na świecie związanych z ich stosowaniem jakiegoś rodzaju niepowodzenia możemy być niemal pewni Wiemy, że przez ten miesiąc pacjent będzie wymagał kilkukrotnych kaniulacji z prostego względu: wybraliśmy sprzęt, który z założenia jest przeznaczony do niezbyt długiej terapii dożylnej. Możemy wybrać inne, lepsze rozwiązania nie bez przyczyny nazwane średnioi długoterminowymi, jak cewniki pośrednie, dostępy centralne wprowadzane obwodowo, czy wszczepione porty dożylne Druga rzecz to prewencja powikłań powszechnie występujących podczas stosowania wszystkich rodzajów dostępów takich jak: niedrożność, infekcje związane z obecnością dostępu naczyniowego, czy właśnie niepotrzebne wielokrotne kaniulacje prowadzące ostatecznie do trudnego dostępu dożylnego, z którym sami się zmierzymy, gdy pacjent do nas wróci. Stosowanie tzw. dobrych praktyk jest dbaniem o bezpieczeństwo pacjenta, jego komfort i satysfakcję z pobytu w szpitalu, unikaniem niepotrzebnego stresu i lęku przed kolejnymi hospitalizacjami. To także swego rodzaju polisa na przyszłość - wszystkim będzie łatwiej, nie tylko pacjentowi, ale także personelowi medycznemu W końcu trzeci aspekt to sprzęt, o którym już wspomniałem Stosowanie bezpiecznego dla personelu sprzętu to minimalizacja ryzyka ekspozycji zawodowej, która nie tylko wyklucza personel z pracy, co jest ważne szczególnie w aspekcie jego niedoboru. Dobrej jakości sprzęt i inwestycja w niego na początku zwraca się - nie dziś, ale długofalowo, to jednak wymaga także takiego myślenia i takiego zarządzania W szerszej perspektywie Nie stać nas na tanie rzeczy, które chociaż nominalnej są tanie, to ostatecznie jest zupełnie odwrotnie, bo wymagają wykorzystania w znacznie większej ilości Co z tego, że zamiast jednego dobrej jakości opatrunku kupimy ten najtańszy skoro będziemy musieli zużyć 10 razy tyle, a dodatkowo mierzyć się z uszkodzeniem skóry, czy infekcjami? Oszczędność jest pozorna, ale na tych pozorach roczny budżet wygląda ładniej. Tylko nadal stoimy w miejscu. Rekomendacje wskazują ten punkt wielokrotnie, bo w każdej sytuacji klinicznej jakość sprzętu ma ogromne znaczenie W końcu ma on także ułatwiać pracę personelu medycznego, który poświęca swój czas na czynności, których wykonywać często nie byłoby potrzeba Tylko w kalkulacjach jednostkowych cen sprzętu trzeba uwzględnić cenę pracy personelu medycznego, nie mówiąc już o jego wygodzie, która powinna zwiększyć satysfakcję, a zatem zmniejszyć ryzyko błędów i tak dalej…
4. Jakich zdarzeń niepożądanych można uniknąć, gdy będzie stosować się do zaleceń, które znajdują się w rekomendacjach?
Ekspozycji zawodowej, infekcji, a zatem stosowania antybiotyków w różnej postaci, uszkodzeń skóry, zużywania nieodnawialnych zasobów żylnych pacjentów, lęku i dyskomfortu pacjentów, wypalenia zawodowego personelu
5. W ramach działań Grupy roboczej ds. Bezpiecznego Dostępu Naczyniowego powstała ostatnio również podgrupa ds. Kształcenia podyplomowego. Na czym dokładanie będą polegać prace grupy?
Grupa ma na celu określenie obszarów i priorytetów w budowaniu dziedziny, jaką jest pielęgniarstwo infuzyjne Choć nazwa może sugerować, że dotyczy ona personelu pielęgniarskiego to patrząc na to szerzej dotyczy każdej grupy zawodowej, z którą personel pielęgniarstwa infuzyjnego mógłby współpracować Chcemy zastanowić się jak wykorzystać potencjał personelu pielęgniarskiego w systemie ochrony zdrowia i określić, czy mógłby w toku kształcenia podyplomowego nabywać nowe kompetencje praktyczne i menadżerskie wzorując się na innych krajach europejskich, w których z powodzeniem w różnej formie takie rozwiązania funkcjonują. Bo pielęgniarstwo infuzyjne to nie tylko dobór sprzętu, czy umieszczenie kaniuli w żyle, ale także umiejętne zarządzanie całym procesem prowadzenia bezpiecznej infuzji. Patrząc na zmiany w pielęgniarstwie w innych dziedzinach: w chirurgii, diabetologii, podstawowej opiece zdrowotnej widzimy, że w tym obszarze można byłoby zrobić wiele rzeczy użytecznych dla systemu i rozwoju zawodowego pielęgniarek.
6. Jakie są najważniejsze cele dla Grupy roboczej ds. Bezpiecznego Dostępu Naczyniowego na 2024 rok?
Pracujemy nadal nad rekomendacjami. Szykujemy aktualizację tego, co właśnie wydaliśmy, bo zmiany są dynamiczne Uwzględniamy cenne uwagi i nowe obszary zgłaszane przez praktyków z całej Polski, które zaowocują kolejnym, poszerzonym wydaniem rekomendacji Ważnym aspektem dla nas jest debata na temat rozwoju kompetencji oraz budowanie świadomości istoty bezpiecznego dostępu dożylnego.
---------------------------
Koalicja na rzecz Bezpieczeństwa Szpitali została zawiązana w 2021 roku, a głównym jej celem jest zwiększaniee bezpieczeństwa pracowników ochrony zdrowia w miejscu pracy, m in poprzez promowanie i zachęcanie szpitali do korzystania z bezpiecznego sprzętu medycznego Głównym projektem Koalicji jest program „Bezpieczny szpital to bezpieczny pacjent”, do którego przyłączają się placówki medyczne, przestrzegające zaleceń w niej zawartych. Patronat nad projektem objęły: Narodowy Fundusz Zdrowia, Rzecznik Praw Pacjenta, Naczelna Izba Pielęgniarek i Położnych, Polska Federacja Szpitali, Naczelna Izba Lekarska, Polskie Stowarzyszenie Pielęgniarek Epidemiologicznych, Polskie Towarzystwo Pielęgniarek Anestezjologicznych i Intensywnej Opieki, Polskie Towarzystwo Epidemiologów i Lekarzy Chorób Zakaźnych, Polski Klub Dostępu Naczyniowego, Stowarzyszenie Higieny Lecznictwa, Ogólnopolskie Stowarzyszenie Szpitali Prywatnych, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Naczelna Izba Aptekarska, Europejskie Stowarzyszenie Czyste Leczenie, Stowarzyszenie Zdrowych Miast Polskich, Krajowa Izba Diagnostów Laboratoryjnych, Polskie Towarzystwo Mikrobiologów, Polskie Towarzystwo Pielęgniarskie, Ogólnopolski Związek Zawodowy Lekarzy, Instytut Praw Pacjenta i Edukacji Zdrowotnej oraz Polskie Towarzystwo Pielęgniarstwa Infuzyjnego.
WoCoVA
MACIEJ LATOS
Spotkanie w Pradze było okazja do wymiany doświadczeń entuzjastów dostępu naczyniowego i prowadzenia świadomej infuzji.
Polska jako przykład wdrażania standardów Infusion Nurses Society w Europie
W pierwszym dniu konferencji dr Marlenę Steinheiser, dyrektor ds. edukacji klinicznej w Infusion Nurses Society przestawiła Polskę i Zespół ds Dostępów Naczyniowych i Infuzji Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego jako przykład implementowania wytycznych INS: Standards of Infusion Therapy of Practice w codziennej praktyce klinicznej
Dr Steinheiser przedstawiła drogę do powołania pierwszej tego typu praktyki pielęgniarskiej w Polsce w całości opartej na dowodach naukowych. Podczas prezentacji wyświetlono film, w którym dr Natalia SakDankosky, mgr Maciej Latos, mgr Marceli Solecki i Artur Szymczak opowiedzieli o najważniejszych wyzwaniach, które trzeba było pokonać w rozpoczęciu krajowej debaty na ten temat, a które otworzyły drogę do powstawania kolejnych tego typu zespołów
ISTOTNA BYŁA TAKŻE INTEGRACJA Z AUTORYTETAMI W ZAKRESIE PIELĘGNIARSTWA INFUZYJNEGO
Zgłoś pracę!
Porty naczyniowe
Autor
MarekStrzemski
AfiliacjaWydziałNaukMedycznychiNaukoZdrowiuAkademii Humanistyczno-EkonomicznejwŁodzi,PolskieTowarzystwo PielęgniarstwaInfuzyjnego
Celemtegomateriałujestzapoznaniepersonelumedycznegoztechnikamiprawidłowejobsługiipielęgnacji zaimplantowanegoportunaczyniowego,comanacelunietylkominimalizacjęryzykainfekcjiiutrzymanie funkcjonalnościurządzenia,aletakżezwiększenieświadomościwaspekciewykorzystaniaportujako głównegodostępudożylnegowprzypadkustwierdzeniajegoobecnościipoprawnegodziałania.
Wprowadzenie
Portnaczyniowytodługotrwałydostępnaczyniowyimplantowanychirurgicznieicałkowiciepodskórnie (IVAD-ImplantableVenousAccesDevice),dziękiczemujestjednymznajbezpieczniejszychi najwygodniejszychdlapacjentówdostępemdożylnym,niewpływającymznacznienażyciecodzienne.
Wskazaniemdoimplantacjiportujestkoniecznośćposiadaniaprzezpacjentapewnegodostępudożylnego służącemuczęstymicyklicznyminiekcjomlubinfuzji,alerównieżsłużypoprawiekomfortuijakościżycia redukującdominimum:
nieprzyjemneuczucieibólpodczaspowtarzającychsięnakłućczykaniulacji; redukującdominimumzmianyżylne; ograniczającpowierzchownezapalenieskóry.
BudowaportunaczyniowegoPortnaczyniowyskładasięzpołączonychzesobąelementówkomory, zbiornikapłynuicewnika,co przedstawiaponiższyrysunek Komoraportujestumieszczonawśrodkowej częścikopułki,czyliobudowy portuizłączonajestzcewnikiemnaczyniowymumieszczonymdalejwżyle centralnej. POLSKIETOWARZYSTWOPIELĘGNIARSTWAINFUZYJNEGO
Cel materiału
Centralna komora portu, posiada otwór wypełniony membraną – silikonową przegrodą służącą nakłuwaniu.
Otwórzmembranąumiejscowionyjestnagórnejpowierzchnikopułki,takabybyłdobrzewyczuwalnyprzez skórępowszczepieniu.Membranaprzykrywającakomoręportumawłaściwościsamouszczelniające,aletylko wtedygdyużywamydonakłuwaniadedykowanychigiełospecjalnymszlifie-igiełHubera.Ścięcie
Huberazapobiega„wycinaniu”otworuwsilikonie.Zastosowaniezwykłej,klasycznejigłynieprzeznaczonej donakłuwaniaportumożespowodowaćnieodwracalneuszkodzenieurządzenia,polegającenapozbawieniu szczelnościkomoryportu.
Wskazaniadowszczepieniaportunaczyniowego
leczenieparenteralneupacjentówzutrudnionymdostępemobwodowym; chemioterapiazwykorzystaniemsilniedrażniącychleków,wywołującychodczynywmiejscuPIVC; stosowaniedługotrwałychwlewów(kilkagodzin); stosowaniecykliczneiniekcjiiwlewów;
Portnaczyniowyłączywsobiekorzyścitakiejakzapewnieniedostępudożyłycentralnej,łatwąidentyfikację orazkomfortfunkcjonowaniapacjentawżyciucodziennym.Niemniejjednak,istniejąpewneograniczenia, takiejakkoniecznośćprzeprowadzeniazabieguimplantacjiwwarunkachsalioperacyjnej,potrzebanakłucia skóryponadmembranąportu,użyciespecjalistycznegosprzętu,tj.dedykowanychigiełHubera,oraz koniecznośćprzestrzeganiarestrykcyjnychprocedurprzezodpowiednioprzeszkolonyiwykwalifikowany personel.Dziękiudoskonaleniomurządzenia,powszechnościdostępnegosprzętujednorazowego(igły prosteizakrzywione),zpowodzeniemrozwiązanieteznalazłozastosowaniewżywieniupozajelitowym, pobieraniukrwi,podawaniuczynnikówkontrastującychczyterapiipreparatamikrwiopochodnymi.
Implantacja
Portnaczyniowymożebyćwszczepionyniemalwdowolnymobszarzeanatomicznymciała,gdziew niedalekiejlokalizacjiznajdujesiężyłacentralna.Najczęstszymjednakmiejscemumiejscowieniaportujest klatkapiersiowawokolicyobojczyków.Wichsąsiedztwieznajdująsiężyłypodobojczykowe(ryc.1),szyjne wewnętrzne(ryc.2),dogłowoweczyżyłyramienno-głowowe.Niebezznaczeniapozostajerównieżstabilność portupodskórą,którawprzypadkuklatkipiersiowejcechujesięminimalnąruchomością.Upacjentów pediatrycznychnatomiastdośćczęstoportumiejscawiasięwokolicyramienia,acewnikwprowadzadrogą żyłyobwodowej,mówimywtedyotakzwanymPICC-PORT(ryc3)[1,6]
Technika
Metodaimplantacjiportupoleganaumieszczeniucewnikaportunaczyniowegowżylecentralnejprzy wykorzystaniuzmodyfikowanejtechnikiSeldingera,orazzamocowaniukopułypodskórą Wszystkoto odbywasięwwarunkachsalioperacyjnej,przestrzegającchirurgicznychzasadaseptyki.Wznieczuleniu miejscowymoperatornacinaok3cmskóry(ryc.1)ipreparujetkankitworzącmiejscedlakopułyportu (ryc2),następnienakłuważyłępodobojczykową(ryc3)
Zmodyfikowaną metodą Seldingera umiejscawia na odpowiedniej głębokości cewnik naczyniowy w żyle centralnej(ryc.4).Kolejnymkrokiemjestzłączeniecewnikazkopułąportu(ryc.5)orazjegoodpowietrzenie i wypełnienie0,9%NaCl(ryc.6).
Pokontroliszczelnościukładu,kopułęmocujesięichowapodskórę(ryc.7),aranęzaszywa3-4szwami (ryc.8)(ryc.9)
Kontrolaradiologiczna
Wtrakcieimplantacji,tużpozespoleniucewnikanaczyniowegozkopułąportu,operatormożezdecydować owykonaniuśródoperacyjnegoRTGcelemocenywłaściwegoumiejscowieniakońcówkicewnika(na pograniczużyłygłównejgórnejiprzedsionkaserca).Abyminimalizowaćekspozycjępacjentana promieniowanie,możliwejestocenieniedługościcewnikaprzyużyciupunktówanatomicznych(przyczep3 żebra,½długościmostka)[3].Pozakończeniuproceduryizałożeniuopatrunku,koniecznejestwykonanie kontrolnegoRTGwceluwykluczeniapotencjalnychpowikłań,takichjakodmaopłucnowa,krwawienieczy penetracjacewnikadoprzedsionka.Jeśliprocesterapeutycznytegowymaga,możliwejestrozpoczęcie infuzjiprzezportnatychmiastpojegoimplantacji.Jednakże,zalecasięodczekanieznakłuciemdo24godzin powszczepieniu,kiedytousuwasięopatrunekuciskowy[3].
Obsługa portu naczyniowego
Kluczowym elementem dla bezpieczeństwa pacjenta oraz prawidłowego funkcjonowania urządzenia są kompetencjepersoneluobsługującego.Obecnie,naetapieprzeddyplomowymbrakjestkształceniaw
zakresie obsługi portu naczyniowego Eksperci Polskiego Towarzystwa Pielęgniarstwa Infuzyjnego oraz Polskiego Stowarzyszenia Pielęgniarek Onkologicznych rekomendują odbycie kursu doszkalającego lub co najmniejszkoleniastanowiskowegoprowadzonegoprzezdoświadczonychpraktyków[2,9]
Wywiad i badanie fizykalne przed nakłuciem Nakłucie portu naczyniowego musi zostać poprzedzone przeprowadzeniempodstawowegowywiaduz pacjentem,orazwykonaniembadaniafizykalnegookolicywszczepu Zebraneinformacjepozwoląnamna nadobranieigłyowłaściwejdługości(głębokośćkomory)iśrednicy(rodzajzaplanowanejinfuzji).Pacjenci bardzoczęstoposiadająksiążeczkilubcertyfikatywszczepionegoportu,gdzieznajdziemywszystkie interesującenasinformacje Przeprowadzonymbadaniemfizykalnymoceniamystanskórynadiwokół portu,jegostabilnośćorazpozycjękopułkiwzględemzłączeniazcewnikiemnaczyniowym.Jesttoważnew kontekścieumieszczeniaigłyHuberawylotemwkierunkuprzeciwległymdoujściakomory,coumożliwia skutecznewypłukanietejżekomoryzpozostałościaspirowanejkrwiczypodawanychleków[3].
Aseptyczna technika bezdotykowa (ANTT) Niezwykle istotnym aspektem w zakresie pracy z IVAD (implantablevenousaccesdevice)ijegoliniążylną jeststosowanieaseptycznejtechnikibezdotykowejANTT(asepticnon-touchtechnique)[4,5] To standardowepostępowanie,którejestobligatoryjnepodczaswykonywaniaczynnościwymagających zachowaniaaseptyki,takichnakłuwanieportu,podawanielekówdożylnych,zmianaopatrunkówczyogólna manipulacjawobrębieliniiinfuzyjnejzigłąwporcie.
Nakłucieportu
Bezpośrednioprzednakłuciemportunaczyniowegoułóżpacjentawpozycjipółsiedzące.Igłęz przedłużeniemwypełnijroztworem0,9%NaCl,zamknijlinięklipsemizostawpodłączonąstrzykawkę (najlepszadotegobędziestrzykawkawkręcanaluerlock10mlwypełniona0,9%NaCldopołowy).Drugą,taką samąstrzykawkęz10ml0,9%NaClprzygotujdoprzepłukanieportu.
zastosujMBO(maksymalnabarieraochronna)orazANTTchirurgiczne; jeślinakłuwaszportwokolicyklatkipiersiowej,nabraniepowietrzaprzezpacjentaspowoduje usztywnienieiuwypuklenieportuułatwiającnakłucie; podczasnakłuwania,trzymajkomoręmiędzydwomapalcamirękiniedominującej,jednocześnie stabilizującporttrzecimpalcem(środkowym)ręki,wktórejtrzymaszigłę(ryc1); umieśćigłęprostopadledoskórywmiejscuwyznaczonymprzeztrzypalce,pchajpewnie; przyprzebijaniubłonypowinienbyćwyczuwalnyopór,aopierającsięigłąotylnąścianękomoryportu słyszalnycharakterystycznyklik(niemamożliwościprzekłuciaportunawylot); prawidłowenakłucieuznajesię,gdypodczaspróbyaspiracjicofasiękrew(ryc2); poaspiracjikrwidostrzykawki,zmieńjąnadrugąitechnikąpulsacyjną,energicznie,co2mlprzepłucz portobjętościąconajmniej10ml0,9%NaCl[2,5,7],przerywająctopłukaniezamknięciemklipsana przedłużeniuigły.Tatechnikazapobiegnieniezamierzonemucofnięciusięniewielkiejilościkrwido końcówkicewnikawnaczyniu.
Infuzja
Portnaczyniowyzzałożonąigłątraktujesięjakkażdyinnydostępcentralny,coznaczyżewszczególności zachodzipotrzeba[2,5,7]:
codziennejocenykoniecznościutrzymaniaigływporcienaczyniowym; zapewnieniawłaściwegoopatrunku,kontrolowaniajegostanuwzględemszczelności,zabrudzenia(co najmniejrazna24h)orazodpowiedniejjegowymiany(nierzadziejniż7dni); stosowaniawłaściwegoantyseptykudodezynfekcjiskórywczasiezmianyopatrunku; odkażaniaelementówliniinaczyniowejprzedkażdymdostępem; płukaniaelementówliniiinfuzyjnejtechnikąpulsacyjną,każdorazowopopodaniulekuczyaspiracji krwi;
przestrzeganiazasaddezynfekcjirąkprzedipomanipulacjachwobrębieliniinaczyniowej; prowadzeniadokumentacjizwiązanejzobserwacjąipielęgnowaniemliniinaczyniowej.
Usuwanie igły z portu Usuwanie igły z portu jest jednym z kluczowych momentów utrzymania sprawnościurządzenia,dlategodobórodpowiedniegosprzętuidoskonaleniatechnikiusuwaniapowinny byćsystematycznieprzypominane ćwiczone
PodstawowązasadąusuwaniaigłyHuberazportunaczyniowego estutrzymaniedodatniegociśnieniaw linii infuzyjnej podczas całego procesu (ryc.2). Do tego celu wykorzystujemy dwie strzykawki wkręcane luer-lock wypełnione roztworem 0,9% NaCl. Jedna służy do przepłukania cewnika naczyniowego objętością co najmniej 10ml techniką pulsacyjną po 2ml, druga do ciągłego wstrzyknięcia podczas wysuwaniaigłyzkomoryportu.Należyuchwycićstrzykawkętakbymócjednocześniewciskaćjejtłoki stabilizowaćkopułę portupodskórą(ryc.1).Drugarękanatomiastwysuwaigłęzkomoryportu(ryc.2). Miejscepowkłuciunależyzabezpieczyćjałowymopatrunkiem.
Należypamiętaćżezapobieganierefluksowikrwidokońcówkicewnikanaczyniowegojestkluczowew kontekściejegodrożnościidalszejfunkcjonalności.Nachwilęobecnąbrakjestwystarczającejilościbadań wykazującychkorzystnywpływstosowania“korków”heparynowychwprofilaktycezakrzepicycewników naczyniowych[4,5,8],dlategonierekomendujesięjejrutynowegostosowania
Dokumentacja
Wszelkieczynnościzwiązanezobsługąportunaczyniowegooraznaliniiinfuzyjnejpowinnybyć odpowiednioudokumentowane.Kartaobserwacjipowinnazawieraćszczegółoweinformacje,takiejakdata założeniaigłyHubera,jejrodzaj,drożnośćukładu(aspiracjakrwi),zastosowanyopatrunek,datawymiany opatrunkuielementówliniinaczyniowej.Dodatkowo,należyuwzględnićwdokumentacjiocenękliniczną okolicyskórynadiwokółkopułyportu Wdokumentacjipowinnyznaleźćsięrównieżinformacjedotyczące rodzajupodawanychpreparatów,infuzjiipłynówpłuczącychzdokładnądatąostatniejinterwencji.
Precyzyjnenotowanietychdanychjestkluczowedlazapewnieniakompleksowejopiekinadpacjentemz implantowanymdostępemnaczyniowymorazumożliwiaścisłemonitorowaniefunkcjonalnościurządzenia. Dokumentacjapełniistotnąrolęwprocesiepielęgnowaniapacjentaorazstanowipodstawędo podejmowaniadecyzjidotyczącychdalszegowykorzystaniazaimplantowanegosystemu.
Podsumowanie
PrzestrzegającwłaściwychzasadpostępowaniapodczaskorzystaniazIVAD,możnautrzymaćjego funkcjonalnośćprzezdługiokres,nawetkilkalat.Kluczowymiczynnikamidecydującymioprawidłowym działaniuportunaczyniowegosąwłaściwaobsługaorazefektywnawspółpracazpacjentem,arola personeluwtychprocesachpełnikluczoweznaczenie.
KoalicjanarzeczBezpieczeństwaSzpitali,wewspółpracyzPolskimTowarzystwemPielęgniarstwa Infuzyjnego,wswoichrekomendacjach[2]podkreślająkoniecznośćprowadzeniakampaniiinformacyjnej, mającejnaceluzwiększenieświadomościpersonelumedycznegonatematkorzyścizwiązanychz wykorzystaniemIVADjakoskutecznego,bezpiecznego,atakżeekonomicznieopłacalnegourządzeniado terapiidożylnej.Dodatkowo,propagowaniewiedzynatematwłaściwegoużytkowaniaportunaczyniowego jestkluczowewcelupromowanianowoczesnych,bezpiecznychiefektywnychpraktykpielęgniarskichoraz ratowniczych,cowrezultacieprzyczyniasiędopoprawydoświadczeńpacjentówizwiększeniaskuteczności terapiinapoziomierównieżprzedszpitalnymczyambulatoryjnym.Autorzyrekomendacji[2]zauważają równieżprzestrzeńdodyskusjiwzakresieewentualnegorozszerzeniaprogramuedukacjiprzeddyplomowej wtymzakresie.
Piśmiennictwo
1 Cho JK, Acord M, Goldfarb SB, Reddy SN, Goldberg HJ, Courtwright AM Complications related to totally implantable venous access devices in children and adults following lung transplantation Clin Transplant 2019;33(2):e13465 doi:10 1111/ctr 13465
2 Latos M, Jadczak M, Łodzińska M, Szczypta A, Kołatek M, Wróblewski Ł, Sadownik B, Solecki M, Szymczak A, Pytel M, Dzięciołowski J, Jurkiewicz M, Dąbrowska D, Smyrek K, Krusińska K, Witt P Bezpieczny dostęp naczyniowy Rekomendacje Ekspertów Grupy Roboczej Koalicja Na Rzecz Bezpieczeństwa Szpitali Wydanie 2023
3 Kąkol M Wybrane czynniki wpływające na funkcjonowanie portu dożylnego Rozprawa doktorska 2014 Biblioteka Główna GUM
4 Gorski LA, Hadaway L, Hagle ME, et al Infusion Therapy Standards of Practice, 8th Edition J Infus Nurs 2021;44(1S Suppl 1):S1-S224. doi:10.1097/NAN.0000000000000396.
5 Jadczak M, Zdun A, Witt P Zalecenia w sprawie pielęgnowania pacjenta z założonym krótkoterminowym centralnym cewnikiem naczyniowym Polskie Towarzystwo Pielęgniarek Anestezjologicznych i Intensywnej Opieki Wydanie 2018
6 Bedoya MA, Ra ni L, Durand R, et al Implantable venous access devices in children with severe hemophilia: a tertiary pediatric institutional experience Pediatr Radiol 2020;50(8):1148-1155 doi:10 1007/s00247-020-04668-3
7 Sadownik B, Baumgart K, Latos M, Sak-Dankosky N Dostępy Naczyniowe w Praktyce Klinicznej PZWL 2022
8. GO'Grady NP, Alexander M, Burns LA, et al. Guidelines for the prevention of intravascular catheter-related infections. Clin Infect Dis 2011
9 Biedna E, Bil I, Bury C, Czarkowska U, Czyżewska I, Gabryś A, Jezierska B, Jobda B, Klimczuk M, Krężelewska H, Markowska-Gąsiorowska A, Pasek M, Sarga J, Walkowiak K Polskie Stowarzyszenie Pielęgniarek Onkologicznych Wydanie
2018 Rekomendacje dot Obsługi Zaimplantowanego Portu Naczyniowego
w placówkach
ochrony zdrowia
Raport
“Bezpieczna Infuzja 2023-2024”
Projekt realizowany w ramach statutowej działalności
Polskiego Towarzystwa Pielęgniarstwa Infuzyjnego
Prosimy zeskanować QR kod lub wejść na stronę ptpi.pl
Warszawa, 6 marca 2024 r
Usystematyzowanie zdarzeń niepożądanych kluczowe dla bezpieczeństwa pacjentów - Wywiad z Moniką Pintal-Ślimak, Prezesem Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych, Ekspertem Koalicji na rzecz Bezpieczeństwa Szpitali
1. Jakie wyzwania stawia przed szpitalami Ustawa o jakości w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwie pacjenta?
Ustawa, która została uchwalona 16 czerwca 2023 r wprowadziła ważne zmiany dla polityki zdrowotnej w obszarze jakości Istotna część regulacji dotyczy nowych obowiązków podmiotów prowadzących działalność leczniczą Wśród najważniejszych zmian znalazł się m in wymóg obligatoryjnej autoryzacji jako warunku finansowania z Narodowego Funduszu Zdrowia. Aby ją uzyskać konieczne jest spełnienie warunków realizacji świadczeń zdrowotnych oraz prowadzenie wewnętrznego systemu zarządzania jakością i bezpieczeństwem Warto przypomnieć, że podmioty wykonujące działalność leczniczą, które mają umowę o udzielanie świadczeń ze środków publicznych są zobowiązane do utworzenia takiego systemu do 30 czerwca 2024 r W pracach nad projektem ustawy o jakości w opiece zdrowotnej proponowaliśmy, by w skład powoływanej na 6-letnią kadencję Rady Akredytacyjnej, której kompetencją jest opracowywanie standardów akredytacyjnych, wchodzili przedstawiciele wszystkich samorządów zawodów medycznych W rządowym projekcie ustawy było to "trzech przedstawicieli wykonujących zawody medyczne spośród kandydatów zgłoszonych przez samorządy zawodowe zawodów medycznych" W głosowaniu na posiedzeniu komisji (15 posłów za, 15 posłów przeciw) nasza poprawka niestety nie zyskała akceptacji.
2. W jaki sposób wskaźniki jakości w opiece zdrowotnej mogą przyczynić się do podniesienia standardów opieki nad pacjentami oraz efektywności systemu zdrowotnego?
Należy podkreślić, że ustawa wprowadziła wskaźniki jakości w trzech obszarach tj klinicznym, konsumenckim oraz zarządczym, a za opracowanie i przedstawianie rekomendacji w zakresie wdrożenia wskaźników jakości opieki zdrowotnej odpowiedzialny jest powołany 4 września 2023 r przez ministra zdrowia zespół Wskaźniki umożliwią pewną parametryzację i pomiar poszczególnych czynników, które będą uznane za istotne dla standardów opieki nad pacjentami oraz efektywności systemu zdrowotnego Dzięki temu możliwe będzie nie tylko monitorowanie, ale także porównywanie i ocena efektywności finansowanych świadczeń opieki zdrowotnej zarówno w zakresie efektów leczniczych, opinii pacjentów o organizacji procesu udzielania świadczeń opieki zdrowotnej, ale także efektywnego wykorzystania zasobów i wdrażania systemów zarządzania.
3. Jakie Pani Prezes zna dobre praktyki związane z zapewnieniem pacjentom bezpieczeństwa, które można by było wprowadzić w Polsce?
W kontekście zapewnienia pacjentom większego bezpieczeństwa rekomendujemy wprowadzenie do systemu prawnego pojęcia porady diagnostycznej jako świadczenia medycznego bezpośrednio wpływającego na wzrost jakości procesu diagnostyczno-terapeutycznego Porada ta powinna być udzielana przez specjalistów diagnostyki laboratoryjnej i stanowiłaby, w opinii Krajowej Rady
Diagnostów Laboratoryjnych, olbrzymie wsparcie dla lekarza i dla pacjenta Chcielibyśmy, żeby porady diagnostycznej udzielali przede wszystkim diagności ze specjalizacją, bo to oni mają największa wiedzę w danej specjalizacji. Wdrożenie porady stanowiłoby olbrzymie wsparcie dla lekarza i dla pacjenta. Diagnosta laboratoryjny w przypadku pojawienia się na przykład niepokojących wyników, mógłby dodatkowo zlecić badania bez konieczności czekania na zlecenie lekarskie. Diagnosta mógłby udzielać takiej porady zarówno pacjentowi, który ma wykonywane badania w trybie ambulatoryjnym, jak również mógłby pomagać lekarzowi poprzez udział w zespołach terapeutycznych, które są organizowane w szpitalu Chcemy być wsparciem dla lekarza i partnerem w procesie diagnozy i leczenia. Takie rozwiązanie to przykład, jak efektywnie możemy wykorzystać szeroką wiedzę diagnostów, zdobytą na studiach medycznych i w ramach kształcenia podyplomowego. Jestem przekonana, że takie rozwiązanie zdecydowanie skróci ścieżkę diagnostyczną pacjentów, zwłaszcza tych ambulatoryjnych, skazanych obecnie na wizyty u lekarza w celu uzyskania skierowania na badania, interpretacji wyników, ewentualnie kolejnego skierowania w celu poszerzenia diagnostyki Podkreślenia wymaga, że diagności laboratoryjni wnoszą istotny wkład we współpracę z przedstawicielami innych zawodów medycznych. Aktywne włączenie diagnostów laboratoryjnych w pracę zespołów multidyscyplinarnych, również z udziałem pacjentów, może przyczynić się do zwiększenia bezpieczeństwa pacjenta Opieka zdrowotna skoncentrowana na pacjencie wymaga zwrócenia uwagi na pracę zespołową Efektywna współpraca , która wymaga doskonałej komunikacji, wyraźnego podziału ról i obowiązków, przyczyni się bez wątpienia, potwierdzają to badania prowadzone na świecie, do poprawy jakości opieki oraz zmniejszenia ryzyka popełnienia błędu. Konieczne jest także wzmocnienie kompetencji, tak by nadążać za coraz większym stopniem złożoności systemu sytemu opieki zdrowotnej i rosnącymi wymaganiami dotyczącymi kwalifikacji personelu medycznego Dlatego w mojej opinii szczególnie ważne będzie wzmocnienie systemów kształcenia kadr medycznych poprzez uaktualnienie programów edukacyjnych dotyczących bezpieczeństwa pacjenta min. kształcące w zakresie minimalizacji wystąpienia infekcji poprzez poprawę kontroli zakażeń. W ramach kształcenia podyplomowego, edukacji medyków w zakresie zasad i koncepcji komunikacji interpersonalnych w zespołach, szkolenie w zakresie postępowania w sytuacjach kryzysowych) Bardzo istotne wydaje się wzmocnienie procedur związanych z prawidłową identyfikacją pacjenta
4. Jak ocenia Pani Prezes rolę Koalicji na rzecz Bezpieczeństwa Szpitali w kontekście poprawy warunków bezpieczeństwa w szpitalach?
Koalicja na rzecz Bezpieczeństwa Szpitali, która została powstała w 2021 roku, ma istotną rolę do spełnienia w zakresie promowania i zachęcania szpitali do korzystania z bezpiecznego sprzętu medycznego Równie ważne jest stworzenie i przyznawanie certyfikatu „Bezpieczny szpital to bezpieczny pacjent” To gwarancja wysokich standardów bezpieczeństwa w placówkach Fakt, że tak wiele publicznych instytucji, samorządów zawodowych, instytutów i towarzystw naukowych objęło projekt patronatem podkreśla wagę podejmowanych przez Koalicję działań. Jest mi niezmiernie miło, że dołączając w styczniu do Rady Ekspertów Koalicji będę mogła dzielić się wiedzą w zakresie obszarów związanych z medycyną laboratoryjną, bezpieczeństwem i jakością w placówkach medycznych oraz kwestiami zarządzania w systemie ochrony zdrowia
5. Jakie standardy z punktu widzenia diagnostów laboratoryjnych są ważne dla zapewnienia bezpieczeństwa personelowi medycznemu i pacjentom?
Nadanie jakości i bezpieczeństwu w opiece zdrowotnej strategicznego znaczenia w wieloletniej perspektywie, realizowanej poprzez wdrażanie systemów zarządzania jakością w medycznych laboratoriach diagnostycznych. W tym zakresie rekomendujemy uaktualnienie standardów jakości MZ i akredytacyjnych CMJ uwzględniających obszar medycyny laboratoryjnej Ale obszar bezpieczeństwa
odnosimy także do bezpieczeństwa pacjentów i bezpieczeństwa medyków Zwracamy też uwagę, że system rejestracji zdarzeń niepożądanych i system kompensacji szkód na pacjencie powinny być możliwie transparentne, a jednocześnie nie paraliżować systemu ochrony zdrowia Odpowiednie zadbanie o pacjenta, który uległ zdarzeniu niepożądanemu, powinno być podstawowym elementem dobrze funkcjonującego systemu ochrony zdrowia. Z drugiej strony wiele procedur medycznych, w tym związanych z medycyną laboratoryjną, może skutkować powstawaniem takich zdarzeń niepożądanych, które powinny być usystematyzowane. Takie rozwiązania powinny każdorazowo być wypracowywane w drodze szerokiego konsensusu Dla bezpieczeństwa pacjenta należy stworzyć normy minimalnego zatrudnienia dla wszystkich zawodów medycznych
6. Jakie są najważniejsze wyzwania w systemie opieki zdrowotnej w 2024 roku?
W perspektywie krótkoterminowej Krajowa Rada Diagnostów Laboratoryjnych już w sierpniu 2023 r. przyjęła stanowisko, w której wskazywała kluczowe rekomendacje. W stanowisku wskazywaliśmy zarówno najważniejsze wyzwania w systemie opieki zdrowotnej, ale także w obszarze dla nas szczególnie istotnym tj medycyny laboratoryjnej Z punktu widzenia samorządów medycznych i systemu opieki zdrowotnej istotne jest dziś przywrócenie respektowania zasad współpracy z parterami społecznymi w ramach procesu legislacyjnego Szereg projektów aktów prawnych kierowanych był dotychczas kierowana przez Ministerstwo Zdrowia do zaopiniowania przez KRDL w terminach, które de facto uniemożliwiały wypracowanie stanowiska przez kolegialny organ samorządu zawodowego, jakim jest Rada Narusza to ustawowe prawo Rady do opiniowania projektów aktów prawnych z zakresu ochrony zdrowia W przypadku bardzo wielu projektów uzasadnienie skrócenia terminu na zajęcie stanowiska miało charakter pozorny i raczej wskazywało na brak właściwej koordynacji prac w Ministerstwie, niż faktyczne wystąpienie nagłej i nieprzewidzianej okoliczności. Co jeszcze gorsze, ten permanentny pilny tryb działania stosowany był przez Ministerstwo także w stosunku do projektów, przed których wydaniem Minister Zdrowia zobligowany jest do uprzedniego zasięgnięcia opinii KRDL Jako samorząd diagnostów w swoich stanowiskach wyrażaliśmy stanowczy sprzeciw wobec naruszania ustawowych zasad oraz dobrych obyczajów we współpracy pomiędzy Ministerstwem i Radą W obszarze medycyny laboratoryjnej wskazujemy na konieczność nowelizacji ustawy o medycynie laboratoryjnej. Dotychczasowy okres obowiązywania ustawy pozwolił na zidentyfikowanie przepisów, które wymagają zmiany oraz zagadnień, które powinny zostać włączone do ustawy. Deklarujemy gotowość podjęcia roboczej współpracy z Ministerstwem w wypracowaniu takiego projektu Istotne dla całego systemu jest również podjęcie prac legislacyjnych dotyczących badań genetycznych oraz uregulowanie kwestii postępowania z materiałem biologicznym, dostępności do wyników badań genomu oraz zgody pacjenta na tego typu badania – tak, by jakość wykonywanych badań była zagwarantowana, a materiał biologiczny oraz informacje o genomie pacjentów nie trafiały niepożądane ręce Kolejną rekomendacją jest powołanie Zespołu w AOTMiT dotyczącego kontraktacji badań laboratoryjnych mających na celu dalsze szczegółowe raportowanie Jest to rekomendacja zbieżna z treścią uchwały VI Krajowego Zjazdu Diagnostów Laboratoryjnych, który w zakresie finansowania świadczeń z diagnostyki laboratoryjnej w systemie ochrony zdrowia wskazał na konieczność podjęcia aktywnych działań w celu wyceny badań laboratoryjnych i określeniu jednolitych cen, co może stanowić podstawę bezpośredniej kontraktacji badań laboratoryjnych
Kursy „Dostępy naczyniowe pod kontrolą USG” organizowane przez Centrum Symulacji i Innowacji WUM oraz „Ultrasonografia i dostępy pośrednie” organizowane przez Polskie Towarzystwo Pielęgniarstwa Infuzyjnego zostały połączone w jeden wspólny kurs: Fundamenty wprowadzania cewników pośrednich pod kontrolą USG.
Kursy będą realizowane w Centrum Symulacji Medycznych i Innowacji w Warszawie
ABC postępowania z krótkimi
kaniulami dożylnymi
IZABELA FORNAL
Krótkie kaniule obwodowe (ang. Short Peripheral Catheters - SPCs) są najczęściej stosowanymi rodzajami kaniul do uzyskania dostępu naczyniowego w placówkach opieki zdrowotnej. Odgrywają kluczową rolę w zapewnianiu skutecznej terapii dożylnej dla różnych pacjentów, oferując zarówno podawanie leków, jak i terapię płynową. Niniejszy artykuł przedstawia kluczowe praktyki i wytyczne na podstawie najnowszych rekomendacji z "Standardów Praktyki Terapii Infuzyjnej, 9. edycja", aby pomóc pielęgniarkom w doskonaleniu umiejętności zakładania, utrzymania i zarządzania SPCs.
Co zrobić zanim założysz krótką kaniulę obwodową? Weź pod uwagę kilka poniższych wskazówek
Wybór miejsca
Wybór odpowiedniego miejsca do założenia SPC jest kluczowy Preferowane jest przedramię w zielonej strefie Dowsona, ze względu na niższe ryzyko powikłań w porównaniu z nadgarstkiem lub ręką Unikaj obszarów zginania, wcześniej nakłuwanych żył lub żył ze stwardnieniem, a także jeśli to możliwe kończyn po stronie mastektomii lub usunięciu węzłów chłonnych
Rozmiar i długość kaniuli
Wybierz rozmiar kaniuli na podstawie rozmiaru żyły pacjenta i czasu trwania a także rodzaju terapii dożylnej. Mniejsze kaniule (24G lub 26G) są odpowiednie dla większości infuzji, z wyjątkiem przypadków, gdy konieczne jest szybkie podanie płynu. Większa wcale nie znaczy lepsza a jednocześnie może niepotrzebnie powodować mechiczne uszkodzenia żył.
Technika aseptyczna
Stosuj aseptyczną technikę bezdotykową (ANTT®) podczas zakładania kaniuli, aby zminimalizować ryzyko infekcji. Użyj niejałowych rękawiczek i dokładnie zdezynfekuj skórę środkiem na bazie chlorheksydyny.
Opieka nad krótką kaniulą obwodową
Jest ona kluczowym elementem w zapewnianiu bezpiecznej i efektywnej terapii infuzyjnej. Aby zapobiegać przemieszczaniu się i wysunięciu kaniuli, niezbędne jest stosowanie odpowiednich technik zabezpieczających. Użyj przezroczystego opatrunku, który nie tylko zabezpiecza kaniulę, ale także umożliwia ciągłą ocenę miejsca wkłucia Regularne kontrolowanie miejsca założenia kaniuli pozwala na wczesne wykrywanie oznak zapalenia żył czy infekcji Każdą obserwację, w tym datę i czas założenia kaniuli, jej rozmiar i typ, a także wszelkie reakcje pacjenta, należy dokładnie dokumentować w dokumentacji medycznej.
Aby utrzymać drożność kaniuli, krótką kaniulę obwodową należy regularnie przepłukiwać sterylnym roztworem 0,9% NaCl Przepłukiwanie powinno odbywać się przed i po każdym użyciu kaniuli, a także co najmniej co 12 godzin, jeśli kaniula nie jest używana regularnie. Kluczowe jest zastosowanie techniki dodatniego ciśnienia podczas odłączania strzykawek i linii infuzyjnych, co zapobiega cofaniu krwi do kaniuli i potencjalnym powikłaniom.
Dzięki tym praktykom, pielęgniarki mogą skutecznie zarządzać krótkimi kaniulami obwodowymi, minimalizując ryzyko powikłań i zwiększając komfort oraz bezpieczeństwo pacjentów w poddawanych terapii infuzyjnej.
Edukacja pacjentów i personelu
Jest to kolejny niezbędny element zapewnienia bezpiecznej i efektywnej terapii infuzyjnej Pacjenci powinni być informowani o potencjalnych oznakach powikłań, takich jak zaczerwienienie, obrzęk lub ból w miejscu wkłucia Ważne jest również, aby pacjenci wiedzieli, jak obchodzić się z kaniulą a także do kogo zwrócić się w razie wystąpienia problemów.
Kluczowe jest również ciągłe szkolenie i ocena kompetencji pielęgniarek w zakresie zakładania i zarządzania SPCs. Szkolenia oparte na symulacji mogą znacząco zwiększyć umiejętności i pewność siebie personelu, co bezpośrednio przekłada się na jakość świadczonych usług medycznych. Aktywne uczestnictwo w inicjatywach poprawy jakości jest niezbędne do monitorowania powikłań, oceny przestrzegania najlepszych praktyk oraz wprowadzania zmian w oparciu o dowody naukowe i opinie. Takie działania umożliwiają ciągłą optymalizację procesów pielęgnacyjnych i terapeutycznych.
Efektywne zarządzanie krótkimi kaniulami obwodowymi jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa pacjentów oraz sukcesu terapii infuzyjnej. Przestrzeganie przedstawionych wyżej najlepszych praktyk pozwala pielęgniarkom znacznie zmniejszyć ryzyko powikłań, poprawić wyniki leczenia oraz utrzymać najwyższe standardy opieki infuzyjnej. Poprzez ciągłe szkolenie, edukację pacjentów i zaangażowanie w inicjatywy poprawy jakości, pielęgniarki mogą skutecznie podnosić poziom opieki zdrowotnej i zwiększać zadowolenie pacjentów.
Infuzja Lokalnie
GDAŃSK-OLSZTYN-BIAŁYSTOK
25 maja 2024 odbyło się
wspólne spotkanie
Oddziału Mazowieckiego
Polskiego Towarzystwa
Anestezjologii i
Intensywnej Terapii, Polskiego Klubu Dostępu
Naczyniowego oraz
Polskiego Towarzystwa
Pielęgniarstwa
Infuzyjnego
Dr Bartosz Sadownik przedstawił elementy anatomii klinicznej dostępów naczyniowych
Dr Jarosław Leś przedstawił praktyczne aspekty implantacji PICC
Mgr Maciej Latos opisał strategię utrzymania dostępu MIDLINE i PICC
Część teoretyczną zakończyła merytoryczna dyskusja na temat wykorzystania MIDLINE i PICC w różnych sytuacjach klinicznych.
Po wprowadzeniu teoretycznym odbyły się warsztaty, które poprowadzili Bartosz Sadownik, Jarosław Leś oraz Artur Szymczak
Bardzo ciekawe, interdyscyplinarne spotkanie, bo dostęp naczyniowy jest sprawą interdyscyplinarną.
Dziękujemy BD (Becton, Dickinson and Company) za wsparcie technologiczne.
MACIEJ LATOS
FIRMY BD)
ODWIEDŹ NAS W SIECI
Zapraszamy na naszą stronę internetową i media społecznościowe
www.ptpi.pl
Infuzyjne
KWIECIEŃ-CZERWIEC 2024
NUMER 2