Wybór dostępu w zależności od terapii
POLSKIE TOWARZYSTWO PIELĘGNIARSTWA INFUZYJNEGO
LISTOPAD 2023
Autor
Afliacja
mgr Maciej Latos
Zakład Nauczania Anestezjologii i Intensywnej Terapii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, Uniwersyteckie Centrum Kliniczne CSK WUM, Polskie Towarzystwo Pielęgniarstwa Infuzyjnego
Wprowadzenie Pacjenci przyjmowani na ostry dyżur często wymagają dostępu dożylnego w celu skutecznego podania leków w celu realizacji planu leczenia. Dla pacjentów z trudnym dostępem dożylnym, wymagających wielokrotnych prób, którzy są otyli, cierpią na cukrzycę lub inne choroby przewlekłe, określenie urządzenia dostępu naczyniowego (VAD) o najniższym ryzyku, które najlepiej odpowiada potrzebom planu leczenia, może być mylące. Dobór VAD powinien opierać się na konkretnych wskazaniach dla danego dostępu. W warunkach klinicznych prośby o kaniule do centralnego dostępu żylnego są często poprzedzone po prostu niepowodzeniem uzyskania dostępu obwodowego. Wybór najbardziej odpowiedniego VAD jest konieczny, aby uniknąć potencjalnie poważnych powikłań zakażenia i/lub zakrzepicy. Międzynarodowy panel ekspertów zebrał się w celu opracowania przewodnika dotyczącego wskazań i właściwego użytkowania VAD.
Wybór dostępu naczyniowego powinien opierać się kryteriach przewidywanej terapii, możliwości danego cewnika/kaniuli oraz rodzaju terapii dożylnej.
Przewidywany czas utrzymania i rodzaj terapii dożylnej Według European Recommendations for Proper Indication and Use of Peripheral venous access (ERPIUP) wskazania do konkretnych obwodowych dostępów naczyniowych opierają się głównie na przewidywanym czasie trwania leczenia.