• Στα κίνητρα καταγραφής και στη σχέση των καταγραφέων με τη γεωγραφική περιοχή της Θεσσαλίας. • Στην προσωπική σχέση τους με τα παραμύθια γενικά και ειδικότερα της συλλογής. • Στην επαγγελματική ιδιότητα των καταγραφέων των παραμυθιών. • Στον τρόπο καταγραφής. • Στη δόμηση και στον τρόπο κατηγοριοποίησης των παραμυθιών εντός των συλλογών. • Στον τρόπο παρουσίασης της ταυτότητας του παραμυθά. Πρόκειται για τις συλλογές: Μαρούλα Κλιάφα, Παραμύθια της Θεσσαλίας, Κέδρος 1997. Βάνα Ανθοπούλου-Καρυώτη, Παραμύθια του χθες για παιδιά του σήμερα. 27 παλιά θεσσαλικά παραμύθια, Κέδρος 2004. Στέλλα Πετρίκη-Τραγγανίδα, Παλιά παραμύθια από τη Θεσσαλία, Ίων 2012. Ζήσης Κατσιούλας, Σαράντα παραδοσιακά παραμύθια από την Καλλιπεύκη του Ολύμπου, Μ.Ε.Σ.Α.Κ. 2014. Β. Δ. Αναγνωστόπουλος, Λαϊκά παραμύθια της Θεσσαλίας, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Θεσσαλίας 2014 (2 τόμοι). Εξετάζοντας τις συλλογές ως προς τα κίνητρα καταγραφής και τη σχέση των καταγραφέων με τη Θεσσαλία καθώς και την προσωπική τους σχέση με τα παραμύθια γενικά και ειδικότερα της συλλογής, διαπιστώνεται ότι οι καταγραφείς έχουν βιωματική σχέση με το αφηγηματικό και τοπιογραφικό περιβάλλον της Θεσσαλίας. Έχουν ζυμωθεί μαζί του ως παιδιά-ακροατές και έχουν γευτεί τη μαγεία της προφορικής αφήγησης. Ως ενήλικες, άλλοτε νοσταλ-
89
ΤΕΥΧΟΣ 121 / 2016