ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ: Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΘΕΤΗΣ ΧΟΡΤΙΑΤΗ Σταυρίδου Χρύσα - Κυβιρτζίκης Ευστράτιος Εκπαιδευτικοί Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης
Η
8 ΔΙΑΔΡΟ ΕΣ ΔΙΑΔΡΟμΕΣ
Εισαγωγή
λογοτεχνία απελευθερώνει τη λέξη από τη στενή έννοια που της δίνει το λεξικό και, μέσα από την απελευθερωτική αυτή διαδικασία της γλώσσας, η λέξη αποκτά ηχόχρωμα, λάμψη και μια μοναδική δύναμη να μεταφέρει τον αναγνώστη σε έναν κόσμο μαγικό, γεμάτο συναι-σθήματα. Σ’ αυτόν τον κόσμο ο αναγνώστης ξεπερνά την πραγματικότητα θεληματικά με τη βοήθεια της φαντασίας, ελέγχοντας πάντα τον κόσμο των ονείρων αλλά και τον πραγματικό κόσμο. Οι συγγραφείς παιδικής λογοτεχνίας κάνουν παιχνίδι την τέχνη τους και οι λέξεις ηχοποιούνται, γίνονται αδιαφανείς, παραμορφώνονται, γίνονται ευκίνητες, απελευθερώνονται από την καθημερινή τους σημασία, ανατρέπουν τους κανόνες της γλώσσας προκαλώντας γλωσσικό χιούμορ. Το παιχνίδι αυτό των λέξεων γίνεται διασκέδαση για τα παιδιά και προσφέρει αισθητική απόλαυση. Ο Ροντάρι (1994) υποστηρίζει πως τα παιδιά χρησιμοποιούν τις λέξεις σαν παιχνίδια στα χέρια τους. Παίζουν με τα σημαίνοντα και τα σημαινόμενα τα οποία ανοίγουν νέους ορίζοντες στη φαντασία και στη γλωσσική καλλιέργεια των παιδιών. Οι ήχοι των λέξεων συμμαχούν με άλλες ομόηχες λέξεις, σχηματίζοντας καινούργιους συνδυασμούς. «Η Παιδική Λογοτεχνία, που αντλεί από τον κόσμο του παιδιού για να το αποδώσει πάλι πίσω στο παιδί, είναι φυσικό να ασχολείται με το παιχνίδι που είναι ένα από τα υλικά της. Σαν καράβι στολισμένο με ολοζώντανα τα παιδικά σύμβολα, τα φεγγαράκια, τους χαρταετούς, τα μπαλόνια, τα γλειφιτζούρια, τις πεταλούδες, περιμένει μ’ ανοιχτά πανιά να πάρει τα παιδιά και σαλπάρει για ταξίδι και παιχνίδι μέσα στον κόσμο της φαντασίας, στην απέραντη θάλασσα του νου με τις ατέλειωτες σκέψεις που πάνε κι έρχονται κύματα κύματα» (Χορτιάτη, 1987: 226).