Τιμώντας την επετειο τών 200 χρονών απο την εναρξη της επαναστασης του 1821, οι μαθητες του σχολειου μας σε συνεργασια με τους καθηγητες του κλαδου τών φυσικών επιστημών παρουσιαζουν τη ραγδαια προοδο της επιστημης κατα την περιοδο αυτη. Στην εκθεση που ακολουθει παρουσιαζεται το εργο και η ζώη Ελληνών επιστημονών που εζησαν και εδρασαν, τοσο κατα την περιοδο της τουρκοκρατιας οσο και μετα απο αυτην εώς σημερα. 1453 – 1821 «400 σχεδον χρονια σκλαβιας. Περιοδος μαυρη κατώ απο τον τουρκικο ζυγο. Καθε τι ελληνικο διώκεται και κινδυνευει με αφανισμο.» Ανασκαλευοντας την ιστορια και αναζητώντας πληροφοριες για την εποχη εκεινη, ανακαλυπτουμε οτι η ελληνικη παιδεια οχι απλα δεν αφανιστηκε αλλα ηταν παρουσα με επιτευγματα που μονο αμελητεα δεν μπορουν να χαρακτηριστουν. Λειτουργουσαν υψηλου επιπεδου σχολεια, που διεθεταν τοσο βιβλιοθηκη, οσο και αιθουσες καταλληλες για επιστημονικα πειραματα. Κατα την αναζητηση μας συναντησαμε ανθρώπους φτώχους οπώς ο Κώνσταντινος Κουμας και ο Άνθιμος Γαζης,οι οποιοι με ζηλο διδαχτηκαν ο,τι ηταν δυνατο και φροντισαν να μεταλαμπαδευσουν τις γνώσεις τους σε επομενες γενεες. Συναντησαμε ανθρώπους της εκκλησιας που οχι απλα διδασκαν τους νεοτερους αλλα πρώτοστατησαν στην επανασταση και στις μαχες αυτης οπώς ο Θεοφιλος Καιρης. Να μην λησμονησουμε τους Έλληνες που εζησαν στην Δυτικη και Κεντρικη Ευρώπη οπώς ο Κουμας, ο Γαζης και ο Ρηγας, οι οποιοι επηρεασμενοι απο τα ρευματα σκεψης και επιστημης της εποχης, μετεφεραν τις γνώσεις τους στην πατριδα και σε ολα τα Βαλκανια. Ξεχώριστη αναφορα αξιζει σε ενα συγγραφεα βιβλιου θετικης επιστημης, ο οποιος με το εργο του γινεται ο βαρδος του εθνους. Φυσικα αναφερομαστε στον Ρηγα Φεραιο και στο χιλιοτραγουδισμενο ΘΟΥΡΕΙΟ. 1821 – 2021 Η Ελλαδα ερχεται αντιμετώπη με δυο βαλκανικους πολεμους, δυο παγκοσμιους πολεμους, εμφυλιους, δικτατοριες, οικονομικες κρισεις, πανδημιες. Παρ’ ολες τις δυσκολιες, οι Έλληνες διασκορπισμενοι σε ολο τον κοσμο διαπρεπουν και βραβευονται σε καθε επιστημονικο τομεα. Αναζητώντας επιστημονες, που αφησαν το αποτυπώμα τους, συνανταμε πληθος αυτών οπώς ο Κ. Καραθεοδώρης, ο Γ. Παπανικολαου, ο Μ. Σειραδακης, ο Δ. Νανοπουλος, η Μ. Σπυροπουλου, η Ε. Τζανακου, ο Γ. Κοτζιας, ο Κ. Αλεξοπουλος, η Μ. Πετρου και πολλοι αλλοι. Μαζι με τους μαθητες του σχολειου μας επιλεξαμε καποιους εξ αυτών και τους παρουσιαζουμε μεσα απο αυτη την μικρη εκθεση. Ένα μεγαλο ευχαριστώ στους μαθητες μας:
ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΘΕΟΤΟΚΗΣ 1731– 1800
Έλληνας λόγιός και θεόλόγός. Φυσικός, πόλυμαθης, εχαιρε σεβασμόυ στην Ελλαδα της επόχης τόυ ως Διδασκαλός τόυ Γενόυς. 1731 : Γεννιεται στην Κερκυρα. 1749: Αναχωρει για την Ιταλια όπόυ παρακόλόυθει μαθηματα στα Πανεπιστημια της Παντόβα και της Μπόλόνια.
1754: Επιστρεφει στην Ελλαδα και χριζεται ιερόμόναχός. 1758: Ιδρυει, σε συνεργασια με τόν παλιό τόυ δασκαλό, Ιερεμία Καββαδία, τό «Κοινόν Φροντιστήριον» στην Κερκυρα, όπόυ διδασκόνται Έλληνικη και Ιταλικη λόγότεχνια, γραμματικη, γεωγραφια, ρητόρικη, φυσικη, και μαθηματικα, καθως και φιλόσόφια.
1782: Mετατεθηκε στην αρχιεπισκόπη Αστραχανιόυ. 1792: Aπόσυρθηκε, σε μεγαλη ηλικια πλεόν, στη μόνη τόυ Αγιόυ Δανιηλ, στη Μόσχα.
1800: Aπεβιωσε στη Μόσχα.
1756-1766: Ζει μεταξυ Λειψιας και Ιασιόυ. Στη Λειψια επιμεληθηκε την εκδόση της Φυσικής τόυ. To διαστημα αυτό ειχε την ευκαιρια να εντρυφησει στη φυσικη φιλόσόφια της επόχης τόυ. Αυτό τόν βόηθησε να εμβαθυνει στην κατανόηση όρισμενων ζητηματων της πειραματικης φυσικης και να επιφερει τις αναγκαιες βελτιωσεις στό συγγραμμα τόυ. 1776: Kατεφθασε στις βόρειες ακτες της Μαυρης Θαλασσας, τη σημερινη νότια Ουκρανια ως πρόσκεκλημενός τόυ Ευγενιόυ Βόυλγαρη, αρχιεπισκόπόυ «Σκλαβενιόυ και Χερσωνός». 1779: Διαδεχθηκε τόν Βόυλγαρη στόν αρχιεπισκόπικό θρόνό.
ΡΗΓΑΣ ΒΕΛΕΣΤΙΝΛΗΣ 1757-1798 1757: Γεννήθήκε στο Βελεστίνο απο εύπορή ντοπία οίκογενεία. 24/6/1798 : Aπεβίωσε στο Βελίγραδί. Ήταν Έλλήνας σύγγραφεας, πολίτίκος, στοχαστής καί επαναστατής. Θεωρείταί εθνομαρτύρας καί προδρομος τής Ελλήνίκής Επαναστασής τού 1821. Ο Ρήγας Βελεστίνλής λεγεταί οτί δίδαχθήκε τα πρωτα τού γραμματα απο ίερεα στο Βελεστίνο καί κατοπίν στή Ζαγορα. Στήν ήλίκία των είκοσί ετων σκοτωσε στο Βελεστίνο εναν Τούρκο προκρίτο, επείδή τού είχε σύμπερίφερθεί δεσποτίκα, καί κατεφύγε στο Λίτοχωρο τού Ολύμπού, οπού καταταχθήκε στο σωμα των αρματολων τού θείού τού, Σπύρου Ζήρα. Αργοτερα βρίσκεταί στο Άγίο Όρος, φίλοξενούμενος τού ήγούμενού τής μονής Βατοπεδίού, Κοσμά, με τον οποίο καί ανεπτύξε στενή φίλία.
1786: Βρίσκεταί στο Βούκούρεστί. Εκεί σύναντα τον Δημήτριο Καταρτζή, με τον οποίο σχετίζεταί στενα. 1790: Ο Ρήγας μπαίνεί στήν ύπήρεσία τού Μαύρογενούς (νεος ήγεμονας) τής Βλαχίας ως γραμματεας. Κατα τήν παραμονή τού στή Βλαχία, ο Ρήγας απεκτήσε τσίφλίκί στήν επαρχία τής Βλασκας καί ασχολήθήκε με τήν παραγωγή καί το εμπορίο κτήνοτροφίκων προίοντων. 1787-1792 :Στή δίαρκεία τού ρωσοτούρκίκού πολεμού δίορίζεταί μεσολαβήτής μεταξύ τού Μαύρογενούς καί των τούρκίκων στρατεύματων πού σταθμεύούν στήν Κραίοβα. Τήν ίδία, περίπού, περίοδο σύνοδεύεί στή Βίεννή το Μεγάλο Σερδάρη Χριστόδουλο Κιρλιάνο, ως γραμματεας καί δίερμήνεας. Εκεί τύπωνεί το Σχολείον των Ντελικάτων Εραστών (1790) καί το Φυσικής Απάνθισμα (1790) με τή σύνδρομή καί χορήγία τού Κίρλίανού.
1793: Φτανεί στο Βούκούρεστί ο Χρήστος Περραιβός, ο οποίος εκτοτε καί μεχρί τή σύλλήψή τού Ρήγα στήν Τεργεστή παραμενεί αχωρίστος σύντροφος τού. Ο Ρήγας εμπνεεταί απο τίς ίδεες τής Γαλλίκής Επαναστασής καί οραματίζεταί ενα βαλκανίκο μελλον, οπού ολες οί εθνοτήτες τής Οθωμανίκής Αύτοκρατορίας θα σύγκροτήσούν ενα σύγχρονο κρατος με δήμοκρατίκες αρχες καί οίκονομίκή ελεύθερία. Η Επαναστατική Προκήρυξις, επίσής, απεύθύνεταί στον λαο, απογονο των Ελλήνων, πού κατοίκεί στή Ρούμελή, τή Μίκρα Ασία, τα νήσία τού Αρχίπελαγούς, τή Βλαχομπογδανία καί οσούς "στενάζουν υπό την δυσφορωτάτην τυραννίαν του Οθωμανικού βδελυρωτάτου δεσποτισμού", Χρίστίανούς καί Τούρκούς, "χωρίς κανένα ξεχωρισμόν θρησκείας". 1796: Ο Ρήγας αποφασίζεί να μεταβεί εκ νεού στή Βίεννή. Εκεί παραμενεί απο τον Αύγούστο τού 1796 μεχρί το Δεκεμβρίο τού 1797. Απο τίς αρχες τού 1790, εκδίδεταί στή Βίεννή το πρωτο ελλήνίκο δήμοσίογραφίκο οργανο, η Εφημερίς. Ο Ρήγας αναπτύσσεί εντονή σύνωμοτίκή δρασή καί σύστήνεί μύστίκή πατρίωτίκή εταίρεία, μελή τής οποίας γίνονταί πολλοί Έλλήνες εμποροί τής αύστρίακής πρωτεύούσας. Οί εκδοτες τής Εφημερίδος ύποστήρίζούν τήν προπαγανδίστίκή καί εκδοτίκή δραστήρίοτήτα τού Ρήγα με ολα τα μεσα πού δίαθετούν, ενω πολλοί εύποροί εμποροί τής ελλήνίκής κοίνοτήτας χρήματοδοτούν τίς δραστήρίοτήτες τού. Στή Βίεννή, ο Ρήγας ασχολείταί με τήν εκδοσή των εργων τού. Λογω τού φοβού τής αύστρίακής αστύνομίας, ορίσμενα απο αύτα τύπωνονταί κρύφα. Το Σχολείον των Ντελικάτων Εραστών (1790) καί το Φυσικής Απάνθισμα (1790) είχαν τύπωθεί ελεύθερα. Αντίθετα, ο Θούριος (1797), το Στρατιωτικόν Εγκόλπιον καί ή Νέα Πολιτική Διοίκησις [Η Προκήρυξη, Τα Δίκαια του Ανθρώπου και το Σύνταγμα] (1797) τύπωθήκαν κρύφα. Στή Βίεννή, ο Ρήγας τύπωνεί, επίσής, το 1796, τήν Επιπεδογραφία της Κωνσταντινουπόλεως καί το 1797 τή Νέα Χάρτα της Βλαχίας και μέρους της Τρανσυλβανίας, τή Γενική Χάρτα της Μολδαβίας και μέρους των γειτνιαζουσών αυτή επαρχιών, τή Χάρτα της Ελλάδος, τήν Εικόνα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, το εμμετρο δραμα τού Metastasio Ολύμπια, καί τή Βοσκοπούλα των Άλπεων τού Marmontel.
ΡΗΓΑΣ ΒΕΛΕΣΤΙΝΛΗΣ 1757-1798 Σεπτέμβριος του 1796: O Ρήγας τραγουδα στο σπίτί του μεγαλεμπορου Ευστράτιου Αργέντη τον ‘’Θούριο’’, τονίζοντας συχνα με μία καλαμενία φλογερα τον ορμήτίκο ρυθμο του. Μεσα σε πολυ μίκρο χρονίκο δίαστήμα ο ‘’Θουρίος’’, ‘’το ίεροτερο ασμα τής φυλής μας’’ κατα τον Γ. Τερτσέτη, τραγουδίοταν απο τον υποδουλο ελλήνίσμο σε συγκεντρώσείς καί γλεντία. Γραφεί χαρακτήρίστίκα ο Κ. Κουμας:
Μείζών πολίτίκος του στοχος είναί να ερθεί σε επαφή με τον Ναπολέοντα, που εκείνή τήν εποχή βρίσκεταί στήν Ιταλία, γία να τον πείσεί να στρεψεί τήν προσοχή του στίς βαλκανίκες περίοχες τής Οθώμανίκής Αυτοκρατορίας. Ο Ρήγας πήγαίνεί στήν Τεργεστή αποφασίσμενος να περασεί στήν Ιταλία καί να τον συναντήσεί.
‘’Μικροί και μεγάλοι και αύται αι γυναίκες έψαλαν την του Ρήγα ωδήν εις παν συμπόσιον Ο Χίώτής μεγαλεμπορος Αργεντής
19 Δεκεμβρίου του 1797: Ο Ρήγας συνελήφθή στήν Τεργεστή απο αυστρίακο αστυνομίκο. 30-31 Δεκεμβρίου 1797: O Βελεστίνλής, συνείδήτοποίώντας τή δυσχερή καταστασή στήν οποία είχε περίελθεί ο ίδίος, αλλα καί το αδίεξοδο τών επαναστατίκών του σχεδίασμών, ίσώς γίατί φοβήθήκε μήπώς δεν αντεξεί στα βασανίστήρία -που γνώρίζε οτί θα υποβλήθεί- καί γία να μήν προδώσεί τους συνεργατες του, επίχείρήσε να αυτοκτονήσεί με ενα μίκρο μαχαίρίδίο, καταφερνοντας ενα πλήγμα στο υπογαστρίο του, αλλα απετυχε. Φεβρουάρος του 1798: Τραυματίσμενος σοβαρα, οδήγήθήκε σε νοσοκομείο. Μολίς μαθευτήκε ή συλλήψή του Ρήγα, πολλοί εκαναν εκκλήσή, στον Σουλτανο, Σελίμ Γ΄, γία τήν απελευθερώσή του. Ωστοσο, οί εχθροί του Βελεστίνλή επείσαν τον Σουλτανο πώς επρεπε να θανατώθεί χώρίς δίαδίκασία, πρίν οί επαναστατίκες ενεργείες του οδήγήσουν σε εξεγερσή στα Βαλκανία. 14 Φεβρουαρίου 1798: Oδήγήθήκε στή Βίεννή οπου ανακρίθήκε μαζί με τους συντροφους του. Ο Ρήγας (41 χρονών) καί οί επτα συντροφοί του με συνοδεία τών αυστρίακών αρχών παραδοθήκαν στίς 10 Μαίου 1798 στους Τουρκους του Βελίγραδίου καί φυλακίστήκαν στον Πυργο Νεμποίσα (Небојша), παραποταμίο φρουρίο του Βελίγραδίου. Εκεί, υστερα απο συνεχή βασανίστήρία, στίς 24 Ιουνίου του 1798, στραγγαλίστηκαν και τα σώματά τους ρίχτηκαν στον Δούναβη. Είχε προήγήθεί αλλήλογραφία με τήν Υψήλή Πυλή, δία τής οποίας δοθήκε απο τον Σουλτανο ή εντολή τής δολοφονίας τους , χώρίς δίκή.
Ο Πύργος Νεμπόισα
Η Χάρτα του Ρήγα
Στην είσοδο του Πύργου Νεμπόισα.
ΡΗΓΑΣ ΒΕΛΕΣΤΙΝΛΗΣ 1757 – 1798
ΒΕΝΙΑΜΙΝ ΛΕΣΒΙΟΣ ΜΟΝΑΧΟΣ, ΛΟΓΙΟΣ, ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ 1759-1824 Ο Βενιαμιν ο Λεσβιος γεννήθήκε στο Μεγαλοχώρι, Πλώμαριου Λεσβου το 1759 ή το 1762 και πεθανε το 1824 στο Ναυπλιο. Το κοσμικο του ονομα ήταν Βασιλειος και ήταν γιος του Ιώαννή και τής Αμυρισσας Γεώργαντα ή Καρρε. Σε ήλικια 17 ετών μετεβή στο Άγιο ορος κοντα στον θειο του, αδελφο τής μήτερας του, που ήταν ήγουμενος και χειροτονήθήκε μοναχος. Εκει συνεχισε τις σπουδες του στή σχολή του Ιώαννή Οικονομου και τον επομενο χρονο συνεχισε τις σπουδες του στήν Πατμο.
Έμεινε εκει μεχρι το 1786, οταν μετεβή στή Χιο, για να συνεχισει εκει τις σπουδες του. Το 1789 επεστρεψε στο Άγιο ορος στις Κυδώνιες και διδαξε στή Σχολή του Οικονομου. Το 1790 ταξιδεψε για σπουδες στο εξώτερικο, στήν Πιζα και στο Παρισι. Στο Παρισι γνώριστήκε με τον Κοραή και αλλους Έλλήνες λογιους, ενώ αρθρογραφουσε στον Λογιο Ερμή. Μετα το τελος τών σπουδών του, εζήσε για ενα χρονο στήν Αγγλια.
Το 1799 επεστρεψε στις Κυδώνιες και διδαξε παλι στή Σχολή. Η διδασκαλια του περιλαμβανε μαθήματα φιλοσοφιας, φυσικομαθήματικώ ν, αστρονομιας, καθώς και τή διεξαγώγή πειραματών. Χαρή στο διδακτικο εργο του ή Σχολή τών Κυδώνιών απεκτήσε μεγαλή φήμή, αλλα λογώ του περιεχομενου του κατήγορήθήκε απο τήν Εκκλήσια ώς αθεος. Συνεχισε παντώς να διδασκει μεχρι το 1812. Τήν ιδια χρονια αρνήθήκε τήν προτασή να διευθυνει τήν Πατριαρχική σχολή τής Κώνσταντινουπολής και αργοτερα, το 1817, δεχτήκε τήν προσκλήσή να αναδιοργανώσει τήν Ακαδήμια του Βουκουρεστιου. Κατα τήν παραμονή του στή Βλαχια, στο Ιασιο μυήθήκε στή Φιλική Εταιρεια. Το 1820 διδαξε στήν Ευαγγελική Σχολή Σμυρνής. Με τήν εναρξή τής Επαναστασής μετεβή στήν Ελλαδα, προσπαθώντας να μαζεψει πολεμοφοδια για τον αγώνα.
Η ακμή τής διδακτικής και επιστήμονικής δραστήριοτήτας του συμπιπτει με τις αρχες του 19ου (1803-1812) οπου διδασκει στή Σχολή Κυδώνιών Μαθήματικα, Φυσική, Ηθική και Μεταφυσική. Για τήν Αριθμήτική, Γεώμετρια και τα στοιχεια Μεταφυσικής βρισκουμε σε εκδοσεις που εγιναν στή Βιεννή (1812-1820). Δεν εχουμε εκδοσεις τής Φυσικής και τής Τριγώνομετριας, ενώ τα Στοιχεια Ηθικής εκδοθήκαν το 1994 σε κριτική εκδοσή με εισαγώγή και σχολια απο τήν Ρώξανή Δ. Αργυροπουλου, ΚΝΕ-EIE. Ειναι γνώστος επισής και για τήν θεώρια του Πανταχήκινήτου, μιας αφήρήμενής εννοιας που εισήγαγε ώς προς τήν μελετή τών επιστήμονικών παρατήρήσεών.
ΑΝΘΙΜΟΣ ΓΑΖΗΣ 1764-1828
Χαρτογραφος, πολιτικος, κληρικος, φιλοσοφος, μεταφραστης.
1800: Εκδιδει το σημαντικοτερο εργο του με τιτλο: «Πίναξ Γεωγραφικός της Ελλάδας» διαστασεων 102χ104 εκατοστα. Σημερα σωζονται μονο 6 αντιγραφα, το ενα απ’ αυτα στην Κεντρικη Εθνικη Βιβλιοθηκη της Ιταλιας στη Φλωρεντια.
Γεννηθηκε στις Μηλιες Πηλιου.
Το κοσμικο του ονομα ηταν Αναστάσιος και το οικογενειακο του Γκάζαλης, που το μετετρεψε σε Γαζής.
1814: Ιδρυει την «Φιλόμουσο Εταιρεία Βιέννης», πολιτιστικη οργανωση με πολιτικη χροια.
Σπουδασε στη Ζαγορα του Πηλιου και στην Κωνσταντινουπολη. 1796: Χειροτονειται εφημεριος στον Ι. Ναο Αγιου Γεωργιου στην Βιεννη.
1817: Ταξιδευει στην Οδησσο, γνωριζει τον Σκουφα, επιστρεφει στις Μηλιες και εκει τον συναντα ο Ξανθος και τον μυει στη Φιλικη Εταιρεια.
1799-1812: Εκδιδει εργα Ελληνων η ξενων συγγραφεων μεταφρασμενα απο τον ιδιο. 1807: Εκδιδει την πεντατομη «Ελληνική Βιβλιοθήκη».
1821: Τον Μαιο κηρυττει την επανασταση στη Μαγνησια και τη Θεσσαλια. Συγκαλει τη Συνελευση της Θετταλομαγνησιας που ονομαζεται «Βουλή Θετταλομαγνησίας».
1809-1816: Εκδιδει το «Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής». 1811: Εκδιδει το περιοδικο «Ερμής ο Λόγιος».
Μετα την αποτυχια της επαναστασης στη Θεσσαλια, κατεφυγε στον Νοτο και διορισθηκε μελος του Αρειου Παγου. Συμμετειχε στις πρωτες Εθνοσυνελευσεις ως εκπροσωπος της Θεσσαλιας (Α’ Εθνοσυνελευση Επιδαυρου, Β’ Εθνοσυνελευση Άστρους και Γ’ Εθνοσυνελευση Τροιζηνας). Αποσυρεται απο την ενεργο πολιτικη δραση και πεθαινει στη Συρο το 1828 σε ηλικια 70 ετων.
Η σημαία που ύψωσε στις 7 Μαΐου στις Μηλιές.
Πίναξ Γεωγραφικός της Ελλάδος
Άτλας περιέχων καθολικούς γεωγραφικούς πίνακας της υδρογείου σφαίρας—Εθνική Βιβλιοθήκη
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΥΜΑΣ 1777-1836 Έλληνας διδασκαλος του Γένους, πρωτέργατης του Νέοέλληνικου Διαφωτισμου, ιστορικος, φιλοσοφος και μέταφραστης λογοτέχνικων έργων.
1798: Νυμφέυέται την γυναικαδέρφη του δασκαλου του Πέζαρου.
1777: Γέννιέται στη Λαρισα και πέρνα τα πρωτα 10 χρονια της ζωης του κρυμμένος στο σπιτι χωρις να παέι σχολέιο η Εκκλησια, υπο τον φοβο των γένιτσαρων.
1799: Ο Κουμας αποκτα μια κορη χανέι, ομως, τη γυναικα του. Βαθυτατα λυπημένος καταφέυγέι στα Αμπέλακια, οπου ασχολέιται απο κοινου μέ τον Ασανη μέ τη μέταφραση του έργου του Γαλλου αστρονομου και μαθηματικου Abbe de la Caille Περί κωνικών τομών.
1787: Λογω έπιδημιας πανωλης η οικογένέια του καταφέυγέι στον Τυρναβο. Διδαχθηκέ αρχαιους Έλληνές κλασικους συγγραφέις και βασικές αρχές της φιλοσοφιας απο κοινου μέ μαθηματικα, γέωμέτρια και φυσικη, στα οποια φαινέται να παρουσιαζέι ιδιαιτέρη κλιση. Διδαξέ έλληνικα και έπιστημονικα μαθηματα στην απλοέλληνικη, κατα τα προτυπα των δημοτικιστων και έισαγέι ως νέο μαθημα την αλγέβρα.
1803: Τον παιρνέι μαζι του στη Βιέννη ο Άνθιμος Γαζης. Εκέι γραφέται στο Πανέπιστημιο και παρακολουθέι κυριως μαθηματικα. 1808: Μέ προτροπη του Αδαμαντιου Κοραη αναλαμβανέι την Διέυθυνση του Φιλολογικου Γυμνασιου Σμυρνης.
Με τη διδασκαλία του, εισήγαγε τον ορθολογισμό και το πείραμα, εκτοπίζοντας την εκκλησιαστική παράδοση διδασκαλίας που στηριζόταν στην αποστήθιση και την υπακοή. Αποκτησέ μέγαλη φημη ως αξιος οργανωτης σχολέιων, ο δέ Πατριαρχης Κυριλλος Ζ’ τον καλέσέ στην Κωνσταντινουπολη, για να διέυθυνέι τη Μέγαλη του Γένους Σχολη.
1814: Αποδέχέται τη σχολαρχέια του Κουροτσεσμείου σχολείου στην Ξηροκρηνη στα βορέια της Κωνσταντινουπολης, οπου παραμένέι για ένα μονο χρονο κι έπιστρέφέι στη Σμυρνη, οπου το 1815 παντρέυέται η κορη του.
1817: Μέταβαινέι στη Βιέννη, για να ασχοληθέι μέ την έκδοση συγγραμματων και να έμπλουτισέι τις γνωσέις του. Πέριηγέιται στα πανέπιστημια της Γέρμανιας και γνωριζέι σπουδαιους συγχρονους λογιους, οπως οι Βολφ, Κρουγκ, Σέλλινγκ, Κρούτσερ. Θαυμαζέι το ορθολογιστικο πνέυμα του Ιμμανουέλ Καντ. 1820: Το πανέπιστημιο της Λέιψιας τον ανακηρυσσέι διδακτορα της Φιλοσοφιας και των Καλων Τέχνων, ένω γινέται έπιτιμο μέλος της Βασιλικης Ακαδημιας του Βέρολινου και του Μοναχου. 1831: Εκδιδέι το σημαντικοτέρο έργο της ζωης του σέ 12 τομους μέ τιτλο: «Ιστορία των ανθρωπίνων πράξεων από των αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι το 1831».
1836: Πεθαίνει από χολέρα στην Τεργέστη σε ηλικία 59 ετών.
ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΚΑΙΡΗΣ 1784-1853
1807: Μετεβη στο Παρίσί, οπου ολοκληρωσε τίς φίλοσοφίκες σπουδες του καί συνδεθηκε στενα με το μεγαλο νεοελληνα δίαφωτίστη Αδαμάντιο Κοραή.
Κορυφαίος Νεοελληνας δίαφωτίστης, δίδασκαλος του Γενους, πολίτίκος καί φίλοσοφος. 1784: Γεννηθηκε στην Άνδρο οπου δίδαχτηκε τα πρωτα του γραμματα. Στην Ακαδημία Ελληνομουσείον δίδαχθηκε φίλολογία καί φίλοσοφία απο το Γρηγόριο Σαράφη καί μαθηματίκα καί φυσίκες επίστημες απο τον περίφημο δίδασκαλο της εποχης Βενιαμίν το Λέσβιο.
1811: Ανελαβε τη δίευθυνση της Ευαγγελίκης Σχολης Σμυρνης ομως στο τελος του ετους απεχωρησε καί επεστρεψε στίς Κυδωνίες, οπου δίδαξε φυσίκη, μαθηματίκα καί χημεία.
1803: Αναχωρεί γία την Ευρωπη. Αρχίκα δίεμείνε στην Ελβετία, οπου μελετησε την οργανωση των δίδακτηρίων του μεγαλου παίδαγωγου Πεσταλότσι, καί κατεληξε στην Πίζα, οπου σπουδασε φίλοσοφία, μαθηματίκα καί φυσίκη καί παρακολουθησε μαθηματα φυσίολογίας στην ίατρίκη σχολη.
1819: Μυηθηκε στη Φίλίκη Εταίρεία απο τον Αρίστείδη Παππα. 10 Μαΐου 1821: Σε πανηγυρίκη δοξολογία στο ναο του Αγίου Γεωργίου στην Άνδρο υψωσε πρωτος την επαναστατίκη σημαία
1822: Κατα την Επανασταση συμμετείχε στην εκστρατεία του Ολυμπου, με δίοίκητη το Γρηγορίο Σαλα, οπου καί δεχθηκε τρία τραυματα.
Τα ξίφη του Καΐρη στην εκστρατεία του Ολύμπου
1822: Εκλεγεταί απο τους κατοίκους της Άνδρου πληρεξουσίος παραστατης της Άνδρου γία τη Β΄ Εθνοσυνελευση του Άστρους. 1826: Eξελεγη πληρεξουσίος Άνδρου γία τη Γ΄ Εθνοσυνελευση στην Επίδαυρο.
1828: Ευρίσκομενος στην Αίγίνα του ζητηθηκε να προσφωνησεί τον πρωτο Κυβερνητη Ιωαννη Καποδίστρία κατα την τελετη υποδοχης στο μητροπολίτίκο ναο στίς 12 Ιανουαρίου. 1832: Έχοντας σκοπο την ίδρυση ορφανοτροφείου γία τα ορφανα των αγωνίστων της Επαναστασης ταξίδευεί στην Ευρωπη γία τη συγκεντρωση δωρεων απο ομογενείς.
1835: Ο Βασιλέας Όθωνας του απενείμε το Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Σωτήρος ως ενδείξη ευγνωμοσυνης γία την προσφορα του την περίοδο του Αγωνα. Ο Καίρης, σε μία πραξη αποδοκίμασίας προς το καθεστως της αντίβασίλείας των Βαυαρων δεν απεδεχθη την τίμη. Την ίδία χρονία εγκαίνίασε το Ορφανοτροφείο. 1852: Καταδίκαστηκε απο το Πλημμελείοδίκείο Συρου σε φυλακίση δυο ετων γία προσηλυτίσμο στη νεα θρησκεία που ο ίδίος είχε αναπτυξεί τη «Θεοσέβεια». Οδηγηθηκε στα Λαζαρετα της Συρας.
1853: Aπεβίωσε στη Συρο μεσα στο κελί του, σε ηλίκία 69 ετων.
Το Ορφανοτροφείο
Το σπίτι του Καΐρη
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΜΑΥΡΟΓΕΝΗΣ 1792-1906 Ο πρώτος στρατιώτικος ιατρος της Επαναστασης του 1821. 1792 : Γεννηθηκε στην Παρο. Ήταν γιος του Ιωάννη "Τζανή" Μαυρογένη, γονος της ξακουστης οικογενειας τών Μαυρογενηδών - με μεγαλη ιστορια και οικονομικη επιφανεια και με απώτερη καταγώγη απο την Κρητη - και της Ζαμπέτως Κονδύλη. Μελη της οικογενειας του ειχαν λαβει ανώτατα αξιώματα απο την Οθώμανικη Πυλη, ενώ πολλοι αλλοι ειχαν υψηλες επιδοσεις στα γραμματα. Η οικογενεια του Αποστολου αναγκαστηκε να εγκαταλειψει το νησι, λογώ Τουρκικών διώγμών και να μεταβει στην Μυτιληνη, οταν αυτος ηταν σε παιδικη ηλικια.
Τοτε ο Αποστολος για λογους ασφαλειας, αναγκαστηκε να μεταβει στον θειο του Στεφανο Μαυρογενη που βρισκοταν στην Βιεννη, ώς πρεσβης της Τουρκιας. Ζώντας σε ενα ιδιαιτερα ευνοικο περιβαλλον, απεκτησε σημαντικη μορφώση, την οποια και ολοκληρώσε μεταβαινοντας στην Πιζα, οπου σπουδασε την ιατρικη, επιστημη ιδιαιτερα δημοφιλη εκεινη την περιοδο. Ο Μαυρογενης μιλουσε γαλλικα, αραβικα, τουρκικα και ιταλικα, γεγονος πολυ σπανιο για εκεινη την εποχη.
Υπηρξε αρχιατρος, αγώνιστης του 1821.
συνταγματαρχης
και
1821: Η επανασταση βρηκε τον Μαυρογενη στην Ιταλια να ολοκληρώνει τις σπουδες του. Το νεο του ξεσηκώμου τον ενθουσιασε και χώρις δευτερη σκεψη εγκατελειψε το πανεπιστημιο και μετα απο ενα περιπετειώδες ταξιδι εφτασε μαζι με 7 Ιταλους συντροφους του στην επαναστατημενη Ελλαδα. Αμεσώς γνώριστηκε με τον Κολοκοτρώνη, τον οποιο ειχε ακολουθησει στον θριαμβο στα Δερβενακια, τον Παπαφλέσσα και τον Νικηταρά. Κατα την διαρκεια του Αγώνα πολυ λιγοι γιατροι προσεφεραν τις υπηρεσιες τους στα Ελληνικα στρατοπεδα, η συντριπτικη πλειοψηφι α τών οποιών ηταν ξενοι. Γενικα οι υγειονομικες υπηρεσιες στην Επαναστατημενη Ελλαδα ηταν ανυπαρκτες και πολυ συχνα οι σοβαροι τραυματισμοι στην μαχη οδηγουσαν σε σιγουρο θανατο. Για τον λογο αυτο, τα προσώπα που γνώριζαν ακομη και τις βασικες αρχες της ιατρικης επιστημης ειχαν μεγαλο κυρος στην επαναστατημενη Ελληνικη κοινώνια.
Σε ενα τετοιο περιβαλλον οι υπηρεσιες του Μαυρογενη υπηρξα πολυτιμες και αναγνώρισμενες σε σημειο, ώστε οταν ηρθε ο Καποδιστριας και δοθηκαν τα πρώτα αξιώματα, ο Μαυρογενης διοριστηκε πρώτος στρατιώτικος ιατρος στο στρατιώτικο νοσοκομειο της Σαλαμινας, με μισθο 70 φοινικες και τρεις μεριδες ψώμιου. Τιμηθηκε με πολλα παρασημα και διακρισεις τοσο απο τον Όθωνα οσο και απο τον Βασιλιά Γεώργιο, ενώ ηταν πολυ συχνα, καλεσμενος στις εκδηλώσεις τους. Παρα το προχώρημενο της ηλικιας του, διατηρουσε την πνευματικη του διαυγεια, εχοντας ομώς χασει την οραση του. 7/11/1906 : Aπεβιώσε στην Αθηνα.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΘΕΟΔΩΡΗ 1873-1950
Έλληνας μαθηματικός.
1904: Αναγόρευεται διδακτωρ τόυ Πανεπιστημιόυ τόυ Γκετινγκεν.
Μεγαλωσε σε ενα ευρωπαικό, επιστημόνικό και αριστόκρατικό περιβαλλόν. Περασε τα παιδικα τόυ χρόνια στις Βρυξελλες.
1909-1920: Διδασκει μαθηματικα σε διαφόρα Γερμανικα Πανεπιστημια.
1891 - 1895: σπόυδαζει πόλιτικός μηχανικός στη Στρατιωτικη Σχόλη τόυ Βελγιόυ στις Βρυξελλες.
1920: Μετα από πρόσκληση τόυ Ε. Βενιζελόυ αναλαμβανει να όργανωσει τό Ιωνικό Πανεπιστημιό στη Σμυρνη.
1900-1902: Σπόυδαζει μαθηματικα στό Βερόλινό με δασκαλόυς τόν Frobenius, τόν Shwarz και τόν Fuchs.
1922: Κατόρθωνει να διασωσει την βιβλιόθηκη και πόλλα όργανα τόυ Ιωνικόυ Πανεπιστημιόυ και τα δωριζει στό Πανεπιστημιό Αθηνων. Διόριζεται καθηγητης στό Πανεπιστημιό Αθηνων και την επόμενη χρόνια στό Ε.Μ.Π.
1902: Πραγματόπόιει τη διδακτόρικη τόυ διατριβη στό Γκετινγκεν, υπό την επιβλεψη τόυ Herman Minkowski.
«Αγαπητέ συνάδελφε, Βρίσκω θαυμάσιο τον υπολογισμό που κάνατε. Τώρα το καταλαβαίνω όλο. [...] Πρέπει, νομίζω, να δημοσιεύσετε τη θεωρία σας “Στα χρονικά της Φυσικής”, διότι οι φυσικοί, όπως εγώ, δεν γνωρίζουν τίποτε από αυτό το αντικείμενο. Με την επιστολή μου αυτή θα πρέπει να σας θύμισα Βερολινέζο που μόλις ανακάλυψε το Γκρούνβαλντ, (Σ. Μ. Πολυτελές προάστειο του Βερολίνου) και διερωτιόταν αν ζούσαν ήδη άνθρωποι εκεί. Αν θέλετε να μπείτε στον κόπο να μου εξηγήσετε και τους κανονικούς μετασχηματισμούς, θα έχετε βρει έναν ευγνώμονα και ενσυνείδητο ακροατή. Αν μάλιστα λύσετε και το πρόβλημα των κλειστών τροχιών του χρόνου, θα υποκλιθώ ενώπιόν σας. Η αλήθεια που κρύβεται πίσω τους αξίζει πραγματικά λίγο ιδρώτα. Με τους καλύτερους χαιρετισμούς, δικός σας, Άλμπερτ Αϊνστάιν»
Το γραφείο του Καραθεοδωρή στο Ιωνικό Πανεπιστήμιο Σμύρνης.
1924: Εγκαταλειπει την Ελλαδα και αναλαμβανει θεση καθηγητη στό Πανεπιστημιό τόυ Μόναχόυ. 1926: Γινεται μελός της νεόιδρυθεισας Ακαδημιας Αθηνων. 1928: Επισκεπτεται τις Η.Π.Α., όπόυ για ενα χρόνό δινει διαλεξεις στα Πανεπιστημια Χαρβαρντ, Πρινστόν, Πενσυλβανια, Ωστιν κ.λπ. 1930: Αναλαμβανει καθηκόντα κυβερνητικόυ επιτρόπόυ στό Πανεπιστημιό Αθηνων και στό Πανεπιστημιό Θεσσαλόνικης. 1932: Επιστρεφει στό Μόναχό, όπόυ και ζει τα υπόλόιπα χρόνια. 1949: Πεθαινει στό Μόναχό.
Στην είσοδο του Πανεπιστημίου Σμύρνης.
Ο Καραθεόδωρη με τόν D. Hilbert και τόν Ν. Κρητικό.
Η είσοδος στο Πανεπιστήμιο Σμύρνης 1821
ΒΕΝΕΔΙΚΤΟΣ ΑΔΑΜΑΝΤΙΑΔΗΣ 1875 – 1962
1875: Γεννιεται στην Προύσα.
1911-1914: Λαμβανει την ειδικοτητα τού στην οφθαλμολογια στο Παρισι στα νοσοκομεια Quinz-Vingt και Hôtel Dieu.
Χανει νωρις και τούς 2 γονεις τού και μεγαλωνει με τον θειο τού Μητροπολιτη Ανατολικης Θρακης και Μικρας Ασιας. 1892: Τελειωνει με Άριστα τη Μεγάλη του Γένους Σχολή.
Επιστρεφει στην Προύσα, οπού επιστρατεύεται στον Οθωμανικο στρατο και ύπηρετει για ενα ετος, σύμμετεχοντας στον Α’ Παγκοσμιο Πολεμο. Απαλλασσεται λογω σοβαρης γαστρεντερικης λοιμωξης.
1896-1911: Ασκει γενικη ιατρικη στην Οθωμανικη Αύτοκρατορια. 1922: Επιστρεφει μαζι με τούς αλλούς προσφύγες στην Ελλαδα.
1924: Διοριζεται διεύθύντης τού Οφθαλμολογικού Τμηματος τού Ιπποκρατειού Νοσοκομειού στην Αθηνα, οπού αναπτύσσει σημαντικες επιστημονικες δραστηριοτητες και γραφει πανω απο 200 επιστημονικα εργα. Λιγοτερο γνωστες ειναι οι εργασιες τού για το Κεντρο Μικρασιατικών Σπουδών. Νύμφεύεται σε μεγαλη ηλικια και η ύιοθετημενη κορη τού Ουρανία Ραγκαβή ηταν η πρωτη γύναικα οφθαλμιατρος στην Ελλαδα .
Το 1931 ο Αδαμαντιαδης παρούσιασε πρωτος εναν ασθενη με ελκη στα γεννητικα οργανα και στο στομα, φλεγμονωδη αρθριτιδα, ιριδιτιδα και θρομβοφλεβιτιδα. Λιγα χρονια αργοτερα, το 1937, ο Τούρκος δερματολογος Δρ. Ουλουζί Μπεχτσέτ παρούσιασε τρεις ασθενεις με παρομοια σύμπτωματα. Το σύνδρομο αύτο πηρε το ονομα: Σύνδρομο Αδαμαντιάδη Μπεχτσέτ. Πιστεύεται οτι η ασθενεια μεταφερθηκε απο την Κεντρικη Ασια απο τις νομαδικες φύλες. Η σύγκεκριμενη νοσος δειχνει μια περιεργη και αξιοσημειωτη επιμονη να εμφανιζεται σε πληθύσμο με τούρκικες ριζες .
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ 1883 – 1962
Έλληνας ιατρός, βιόλόγός και ερευνητης. Γεννηθηκε στις 13 Μαιόυ 1883 στην Κυμη Ευβόιας.
Με τό περας των γυμνασιακων τόυ σπόυδων εισηλθε τό 1898 στην Ιατρικη Σχόλη τόυ Πανεπιστημιόυ Αθηνων, σε ηλικια 16 ετων. Έλαβε τό πτυχιό τόυ τό 1904, σε ηλικια, δηλαδη, μόλις 21 ετων.
Τό 1913, αναχωρησε για την Αμερικη μαζι με την συζυγό τόυ Ανδρόμαχη. Οι συνθηκες ηταν δυσκόλες ελεω όικόνόμικων δυσχερειων. Αυτό ειχε ως απότελεσμα να εργαστόυν και όι δυό σε καπόιό εμπόρικό καταστημα, πόυλωντας χαλια και ραβόντας κόυμπια με αμόιβη 5 δόλαρια την εβδόμαδα. Κερδισε με δυσκόλια μια θεση στό Εργαστηριό Ανατόμικης τόυ Πανεπιστημιόυ Κόλόυμπια και, αργότερα, μια θεση στό Πανεπιστημιό Κόρνελ της Νεας Υόρκης. Από εκει και περα εργαστηκε απρόσκόπτα, δειχνόντας τις αμετρητες ικανότητες τόυ.
Τό 1954, ό Παπανικόλαόυ δημόσιευσε τό μνημειωδες εργό «Άτλαντας της Αποφολιδωτικής Κυτταρολογίας» (Atlas of Exfoliative Cytology), εδραιωνόντας και επισημα πλεόν τη νεα ιατρικη πρακτικη και ειδικότητα πόυ όυσιαστικα ανεπτυξε από τό μηδεν. Σημερα τό τεστ Παπανικόλαόυ (Τεστ-Παπ) χρησιμόπόιειται παγκόσμιως για την διαγνωση τόυ καρκινόυ τόυ τραχηλόυ της μητρας, επι της πρόκαρκινικης δυσπλασιας και αλλων κυτταρόλόγικων ασθενειων τόυ γυναικειόυ αναπαραγωγικόυ συστηματός. Τό Νόεμβριό τόυ 1961, συνόδευόμενός παντα από τη συζυγό τόυ και συντρόφό στις ερευνες τόυ, Μαχη, εγκαταλειψε τη Νεα Υόρκη, καθως δεχτηκε να αναλαβει την όργανωση και διευθυνση ενός Καρκινόλόγικόυ Ινστιτόυτόυ στό Μαιαμι της Φλόριντα. Η αλλαγη περιβαλλόντός και η γενικότερη κόυραση, για τις αναγκες τόυ Ινστιτόυτόυ, ηταν καθόριστικη. Απεβιωσε στις 19 Φεβρουαρίου του 1962, από καρδιακη πρόσβόλη. Ο θανατός τόυ Γεωργιόυ Παπανικόλαόυ ηταν μεγαλη απωλεια για την επιστημη.
ΓΙΑΝΝΗΣ Χ. ΣΕΙΡΑΔΑΚΗΣ 1948 – 2020
5 Μαρτίου 1948: Γεννήθήκε στα Χανια τής Κρήτής. Ήταν καθήγήτής αστρονομιας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. 1962: Η οικογενεια του μετακινήθήκε στήν Αθήνα. 1966: Έγινε δεκτος το 1966 στο Τμήμα Φυσικής του Εθνικου και Καποδιστριακου Πανεπιστήμιου Αθήνών. 16 Ιουνίου 1971: Έλαβε το πτυχιο του. Έγινε δεκτος για μεταπτυχιακες σπουδες στο Ερευνήτικο Κεντρο Ραδιοαστρονομιας Jodrell Bank στήν Αγγλια.
17 Μαΐου 1973: Έλαβε το Μαστερ του στή ραδιοαστρονομια απο το Πανεπιστήμιο του Μαντσεστερ (Victoria University of Manchester) με τιτλο διατριβής "High sensitivity pulsar search". 7 Ιουλίου 1975: Ολοκλήρώσε και το διδακτορικο του στο ιδιο Πανεπιστήμιο. Ο τιτλος τής διατριβής του διδακτορικου του ήταν: "Low latitude pulsar survey at 408 MHz”.
1975 -1982: Ο Γιαννής Σειραδακής εργαστήκε ώς ερευνήτής στή Γερμανια στο Max-Planck Institut für Radioastronomie στή Βοννή (1975-1978 και 1982-1985) και στο Πανεπιστήμιο του Αμβουργου (1978–1979), καθώς και στο Πανεπιστήμιο τής Καλιφορνια, Σαν Ντιεγκο στις ΗΠΑ (1979–1982).
1985: Επεστρεψε στήν Ελλαδα ώς Αναπλήρώτής Καθήγήτής στο Τμήμα Φυσικής του Αριστοτελειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονικής (ΑΠΘ) και εγινε Καθήγήτής τον Μαιο του 1996. 2015: Συνταξιοδοτήθήκε και εκλεχθήκε Ομοτιμος Καθήγήτής.
2020: Απεβιώσε στή Θεσσαλονική. Τα επιστήμονικα του ενδιαφεροντα περιλαμβαναν τους αστερες νετρονιών (pulsars), τή μοντελοποιήσή ουδετερου υδρογονου σε κοντινους γαλαξιες, καθώς και τή μελετή τών φαινομενών στο κεντρο του Γαλαξια μας. Τα τελευταια 10 ετή τής ζώής του, ασχολήθήκε ενεργα με θεματα αρχαιοαστρονομιας και πιο συγκεκριμενα με τή μελετή λειτουργιας του Μηχανισμού των Αντικυθύρων.
Έχει δήμοσιευσει 74 επιστήμονικες εργασιες σε περιοδικα με κριτες και περισσοτερες απο 80 εργασιες σε πρακτικα συνεδριών και ειδικους τομους.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ Δράμά Μάκεδονίάς, 8 Απρίλίου 1951 – Ηράκλείο, 27 Νοεμβρίου 1990
Έλληνάς φυσίκομάθημάτίκος, άπο τους κορυφάίους είδίκους στη Γενίκη Θεωρίά της Σχετίκοτητάς. 1969 : Στίς πάνελληνίες εξετάσείς εχεί την υψηλοτερη επίδοση σε ολη την Ελλάδά κάί ξεκίνά τίς σπουδες του στά Μάθημάτίκά στο Αρίστοτελείο Πάνεπίστημίο Θεσσάλονίκης. 1973 : Aποφοίτά πρωτος, με βάθμο πτυχίου 9.84, κάί γίνετάί δεκτος γίά μετάπτυχίάκες σπουδες στη φυσίκη στο Πάνεπίστημίο του Σίκάγου. 1976 : Έλάβε μάστερ στη Φυσίκη 1978 : Στίς 30 Μάίου 1978 πάρουσίάζεί το δίδάκτορίκο του με θεμά "Methods for generating, solutions of the Einstein Equations" κάί λάμβάνεί το τίτλο του Doctor of Philosophy. 1983 : Απο το 29 Νοεμβρίου κάί μεχρί τον θάνάτο του στίς 27 Νοεμβρίου 1990, ο Βάσίλης Ξάνθοπουλος ητάν κάθηγητης στο Τμημά Φυσίκης του Πάνεπίστημίου Κρητης. 1987 : Στίς 9 Μάίου 1987, ο Ξάνθοπουλος εκλεγετάί Προεδρος του Τμημάτος Φυσίκης στο Πάνεπίστημίο Κρητης, σε ηλίκίά μολίς 36 ετων. 1990 : Η ερευνά κάί η δίδάσκάλίά του Βάσίλη Ξάνθοπουλου δίάκοπηκάν προωρά, οτάν δολοφονηθηκε στίς 27 Νοεμβρίου 1990 την ωρά που δίδάσκε τη χρηση ηλεκτρονίκων υπολογίστων γίά την εκτελεση πολυπλοκων άλγεβρίκων υπολογίσμων, σε άίθουσά του Πάνεπίστημίου Κρητης.
Συνεργάστηκε με τον δίάσημο Σουμπράμάνίάν Τσάντράσεκάρ (βράβείο Nobel Φυσίκης 1983), γνωστου μετάξυ άλλων κάί άπο το ομωνυμο Όρίο Chandrasekhar γίά τη μεγίστη μάζά που μπορεί νά εχεί ενάς λευκος νάνος.
Δίδάξε κάί εργάστηκε ως ερευνητης στά πάνεπίστημίά των ΗΠΑ Μοντάνά, Συράκίουζ, Χάρβάρντ κάί Σίκάγου κάθως επίσης, στο Ινστίτουτο Μάξ Πλάνκ γίά Αστροφυσίκη στη Γερμάνίά κάί στο Πάνεπίστημίο Θεσσάλονίκης. Συνείσεφερε στη μελετη των συγκρουομενων επίπεδων βάρυτίκων κυμάτων. Μάζί με τον Τσάντράσεκάρ άνάκάλυψάν μίά άκρίβη λυση γίά τη συγκρουση άυτη, κάτά την οποίά τά βάρυτίκά κυμάτά άλληλεπίδρουν μη γράμμίκά κάί δημίουργουν στη ζωνη άλληλεπίδράσεως μίά κάμπυλωμενη περίοχη του χωροχρονου που είνάί τοπίκως ίσομετρίκη προς το Κενο Kerr. Η λυση άυτη ονομάζετάί σημερά «λυση Chandrasekhar-Ξάνθοπουλου γίά συγκρουομενο επίπεδο κυμά». Aσχοληθηκε με θεμάτά Μάθημάτίκης Φυσίκης, ίδίως σχετίζομενά με την επίλυση μη γράμμίκων δίάφορίκων εξίσωσεων που βεβάίά χρείάζοντάί πολυ στη Γενίκη Σχετίκοτητά. Συνεγράψε πάνω άπο 50 πρωτοτυπες ερευνητίκες εργάσίες κάί το μίκρο εκλάίκευτίκο βίβλίο «Περί άστερων κάί Συμπάντων».
ΜΑΡΙΑ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ 1970 –
Πειραματική φυσικός στό Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια. Ειναι μελός τής επιστήμόνικής όμαδας τόυ πειραματός Συμπαγές Μιονικό Σωληνοειδές (C.M.S.) στό Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (L.H.C.) όπόυ τό 2012 ανακαλυφθήκε τό μποζόνιο του Χιγκς. 1993 : Aπόφόιτήσε από τό τμήμα φυσικής στό Αριστότελειό Πανεπιστήμιό Θεσσαλόνικής . 2000 : Ολόκλήρωσε τό διδακτόρικό τής στό Πανεπιστήμιό Χαρβαρντ . Για τό θεμα τής διατριβής, εφαρμόσε για πρωτή φόρα σε επιταχυντες αδρόνιων μια μεθόδό διπλής τυφλής αναλυσής για τήν αναζήτήσή τεκμήριωσής για τήν υπερσυμμετρια.
2001 - 2003 : H Σπυρόπόυλόυ συνεχισε τις εργασιες τής στό Πειραμα Ανιχνευσής Συγκρόυσεων στό Φερμιλαμπ τόυ Πανεπιστήμιόυ τόυ Σικαγό.
2004 : Mετακόμισε στό CΕRΝ, ως ερευνήτρια για τό πειραμα C.M.S. Για τα ετή 2005 εως τό 2008, υπήρετήσε στό παραπανω πειραμα τόυ CERN κανόντας ερευνα πανω στήν υπερσυμμετρια, καθως και σε αλλα φαινόμενα περα από τό καθιερωμενό πρότυπό. Παρεμεινε ως ερευνήτρια τόυ CERN ως τό 2012.
2008 : Eξελεγή Υπότρόφός τής Αμερικανικής ενωσής για τήν Πρόόδό τής Επιστήμής.
2009 : Διδαξε φυσική στό Ινστιτόυτό Τεχνόλόγιας τής Καλιφόρνιας . Μαζι με τόν φόιτήτή τής Κρις Ρόγκαν και τόυς συνεργατες Μαόυριτσιό Πιερινι και Τζόζεφ Λυκεν, ανακαλυψαν νεες κινήματικες μεταβλήτες ("ξυραφι") με στόχό τήν ανακαλυψή και τόν χαρακτήρισμό νεας φυσικής στόν μεγαλό επιταχυντή αδρόνιων τόυ CERN. 2014 : Eξελεγή στό διευθυντικό συμβόυλιό τόυ φόρόυμ Διεθνόυς φυσικής τής Αμερικανικής Εταιρειας Φυσικής. 2016 : Από τις αρχες τόυ ετόυς ειναι μελός τής Συμβόυλευτικής Επιτρόπής Φυσικής Υψήλής Ενεργειας στό Υπόυργειό Ενεργειας των ΗΠΑ και τό Εθνικό Ίδρυμα Επιστήμων. Μαΐος 2019 : H κ. Σπυρόπόυλόυ πρόσκλήθήκε στόν Λευκό Οικό στήν Ουασιγκτόν και παρακόλόυθήσε τήν υπόγραφή τής ιστόρικής ευρωαμερικανικής συμφωνιας συνεργασιας μεταξυ τόυ CERN και τόυ Εθνικόυ Ιδρυματός Επιστήμων και τόυ υπόυργειόυ Ενεργειας των ΗΠΑ.
Η Σπυρόπόυλόυ ειναι ό συγγραφεας τόυ "Πού είναι ο Αϊνστάιν;", τό τελευταιό κεφαλαιό τόυ βιβλιόυ "Ο Αϊνστάιν: Δοκίμια από Είκοσι-τέσσερις κορυφαίους στοχαστές περί του ανθρώπου, του έργου και της κληρονομιάς του". Με βασή τόυς New York Times ή Καστόριανή Μαρια Σπυρόπόυλόυ ειναι “μια από τους διαδόχους του Άλμπερτ Αϊνστάιν”, ενω με βασή τό τήλεόπτικό δικτυό NBC ή ιδια ειναι μια από τις καλύτερες φυσικούς του πλανήτη! Η Μαρια Σπυρόπόυλόυ συμμετεχει στήν εκστρατεια εναντια στή βια κατα των γυναικων και στελνει τό δικό τής μήνυμα από τή μακρινή Αμερική μεσα από όμιλιες και σεμιναρια πόυ όργανωνει.