byProaggelos
-
Αναρρωτόμενος αναρρώνω Αναπτερωμένος ανανεώνομαι Ανακατασκευασμένος ανατρέχω Αναλλοίωτος ανακατεύομαι Α
Βόρεια βορά γίνομαι στο έλεος θηρίων Βαριές οι νότες παίζουν στον τοίχο της αγάπης Βολεύομαι στον χτύπο που χτυπάει η καρδιά μου Βουνά περνώ και χαίρομαι που δεν είναι απάτη Β
Γερμανική σκοπιά ακούραστη κι ατέλευτη Γόρδια η ένωση που δεν είναι απαίδευτη Γροθιά γερή που σφίγγει μέσα της κάθε ελπίδα Γέρικο το δέντρο που αντέχει καταιγίδα Γ
Δρεπάνι δυνατό που θυμίζει την απάτη Δέρας όχι χρυσόμαλλο μα χρυσαφί, μ' αγάπη Δούρειος ο Ίππος που τέλεια δουλεύει Δε φταίω που δε χαίρεσαι! Φταίει όποιος με βλέπει! Δ
Εγγύς ευθύνη εγείρεται Εγγύς-μακριά οδεύω Εγγύς είναι το ξέπλυμα Και ό,τι εγώ γυρεύω Ε
Ζηλεύω όποιον ζητάει κάθε μέρα το Θεό γι' αυτό κι εγώ ζητώ να γνωριστώ με το θεϊκό Ζητώ ν' αγγίξω ζέβρες που έχουν δύο χρώματα αλλά από τα δυο τους, το άσπρο να διαλέξω. Ζ
Ήθελα και θέλω το Φως να αγαπάω! Ήθελα και θέλω το Χριστό να προσκυνάω! Ήταν το παιδί μέσα μου που μου έδειξε το δρόμο Και είδε το σκοπό απ' τον ανθρώπινο πόνο. Η
Θεμιτά ή αθέμιτα Θούριο τραγουδάω! Θεριό αγάπης κι ανθρωπιάς με όσους συναντάω! Θ
Ιλαρυντικά, από καρδιάς γελάω! Ίκτερος που μου έδωσε την άλλη τη ματιά. Ιστορία που γράφτηκε και γράφεται ακόμα. Ίκαρος που ζει, μαθαίνει ακόμα να πετά! Ι
Καλύτερα δε γίνεται! Κάλος καλό κατέχω! Κηδεύω καθετί κακό και στο άπειρο οδεύω! Κ
Λαϊκά σκεπτόμενος τη Λάικα θυμίζω Λάρνακα αγίου τιμώ και αγγίζω! Λεφτά δεν έχω αισθήματα μα ξέρω πώς να σέβομαι! Λαχείο δεν κληρώθηκα ανθρώπινο μα χαίρομαι! Λ
Μικρός σαν ήμουν μου 'παν Μόνος θα μείνω! Μόνος! Μα με αγάπη ντύθηκα! Μόνος δε μένει ο δρόμος! Μ
Νάνος που μεγάλωσε και ψήλωσε το σώμα. Νεκρός πνευματικά που αγαπήθηκε απ' το χώμα. Να ένιωθα συνέχεια πως είμαι Θεού πλάση! Να είχα χέρια να άγγιζα του ήλιου τη χάση! Ν
Ξέρεις τι εννοώ, ελπίζω και φαντάζομαι!
Ξέρεις πώς το φως διαθλάται μα αντιτάσσομαι!
Ξένος ξεκαθαρίζω όσο μπορώ κάθε κατάσταση
μα η κακία καρκίνος που συνεχώς κάνει μετάσταση!
Ξ
Ονείρωξη της μέρας το να κοινωνώ μαζί σου! Όποιος και αν είσαι και όπου και αν ζεις! Όταν ο ήλιος δύει, κοίτα να είσαι εκεί! Όταν, όμως, ανατείλει, τότε ανάτειλε κι εσύ! Ο
Προσπάθησε περίπλοκα προβλήματα να λύσεις. Πόρισμα προσπάθησε να βγάλεις πριν μιλήσεις. Πρόσεχε λεπτομέρειες και πρόσεχε να σκέφτεσαι! Περπάτα δίχως να χαθείς ακόμη κι αν σιχαίνεσαι! Π
Ρινικά κινούμενος πρόσεχε πού οδεύεις! Ρεαλιστής που ρέει στην αλήθεια εσύ να γένεις! Ρομπέν των δασών! Να ροκανίζεις τα δάση! Ρέμβασε και τραγούδα πριν το μυαλό ξεχάσει! Ρ
Στο
Στο
Σ
Σαρωτικά σεβόμενος τη διαφορετικότητα Στόχευσε στοϊκά να σιγοτραγουδάς!
στόχαστρο του κόσμου η ομοιοπολικότητα!
τέλος θα ερωτηθείς αληθινά πόσο αγαπάς!
Τελικά το τέλος δεν αξίζει να φοβάσαι! Το πόσους πλήγωσες αξίζει να θυμάσαι! Τώρα και τότε... Τέλος κι αρχή... Τελικά ποιος είμαι εγώ και ποιος είσαι εσύ... Τ
Υφιστάμενος ή δούλος, περήφανος να είσαι! Υπαίτιος για ό,τι έχει Αγάπη! Αυτό να είσαι! Ύστερα, όταν τα φώτα σβήνουν... Υστερόβουλα... Ύφανε με το νου σου σκέψεις Αγάπης! Υ
Φτερά αγγέλου φόρεσε και πέταξε ψηλά! Φύγε απ' ό,τι σε ενόχλησε! Ναι, φύγε μακριά! Φτερωτέ μου φίλε, είναι δικό σου το όνειρο! Φωτιά άλλη μην ανάψεις! Να καις μόνο καρδιές! Φ
Χαρούμενο σε θέλω μα κυρίως ευτυχισμένο! Χαίρομαι όταν χαίρεσαι ελεύθερος απ' όλα! Χτίστης δίχως χέρια, με τα πόδια θα χτίσει! Χωρίς πόδια; Στόμα έχει, βοήθεια να ζητήσει! Χ
Ψέμματα όλα! Ψεύτικος o κόσμος κι οι ευχές! Ψέμα όμως ίσως να’ ναι και το ψέμα! Ψεύτικα να ψεύδεσαι! Την Αλήθεια ν’ αγαπάς! Ψηλά κι αν φτάσεις, βοήθεια να ζητάς! Ψ
Ωραία! Φτάνω στο τέλος το δικό μου κι ωριμάζω! Ώριμους καρπούς στα χέρια σου αράζω! Ωοθήκη γήινη που δέσμιο με κρατά Ώσπου να μάθ’ η ψυχή σε ουράνιο ωκεανό να κολυμπά! Ω
The Alphabet Project - THE ENDProaggelos