Peoples time N14

PEOPLE’S

კვ­ირ­ა

სად არ­ის სა­მო­თხ­ის ბი­ლე­თი­

გვ.3 გვ.2

ყო­ვე­ლთ­ვის მი­ნდ­ოდა უმ­ად­ური ად­ა მ­ი ა­ნ ი არ ვყ­ო ფ­ი ლ­ი ყ­ა ვი

უფ­ასო ერ­ოვ­ნუ­ლი რე­კლ­ამა

გვ.4

ხე­ლვ­აჩ­აუ­რი გვ.6

გვ.8

პი­კ ­ ნ­ი­კი

გვ.7

კვ­ირ­ა სო­სო კვ­ირ­ის და შე­იძ­ლე­ბა და­მო­უკ­იდ­ებ­ლო­ბის პე­რი­ ოდ­ის ყვ­ელ­აზე დი­დი მო­ ვლ­ენა გო­რში, სტ­ალ­ინ­ის ძე­გლ­ის პე­დე­სტ­ალ­იდ­ან ჩა­მო­ბრ­ძა­ნე­ბა იყო. მი­უხ­ ედ­ავ­ად იმ­ისა, რომ ყო­ვე­

ლთ­ვის მჯ­ერ­ოდა, მო­ხს­ ნა­ზე უკ­ეთ­ესი გა­მო­სა­ვა­ ლი ძე­გლ­ის გა­და­ღე­ბვა და ჰი­პად გა­და­ქც­ევა იქ­ნე­ბო­ და, ვა­ღი­არ­ებ, რომ არც მა­რტ­ივი დე­მო­ნტ­აჟ­ით ვარ უკ­მა­ყო­ფი­ლო... ის­ეთი მა­ გრ­ ები, ალ­ ბათ, ჯერ ვერ ვა­რთ, რომ გა­მო­სა­ვა­ლი ხე­ლო­ვნ­ებ­აში ვე­ძე­ბოთ. იმ­ის ლო­დი­ნში კი, რო­დის იქ­ნე­ბო­და სა­ზო­გა­დო­ება მზ­ ად ყო­ფი­ლი ბე­ლა­დის გა­ჰი­ პე­ბუ­ლი ძე­გლ­ის­თვ­ის, წლ­ ები და­იკ­არ­გე­ბო­და და სო­ სოც ყო­ვე­ლდ­ღი­ურ ტე­რო­ რში ამ­ყო­ფე­ბდა მშ­ობ­ლი­ურ ქა­ლა­ქს. ან­ომ­ალ­ია იყო ქვ­ ეყ­ან­აში, ქა­ლა­ქის ცე­ნტ­რში, იმ კა­ცის ძე­გლ­ის არ­სე­ბო­ბა, რო­მე­ლმ­აც მთ­ელი ქვ­ეყ­ნის ყვ­ელ­აზე დი­დი ტვ­ინ­ები გა­ წყ­ვი­ტა და შე­მდ­ეგ ის­ეთი შე­ნე­ლე­ბუ­ლი მო­ქმ­ედ­ებ­ის ბო­მბ­ები და­ამ­ონ­ტა­ჟა, გო­ რში სულ რა­მდ­ენ­იმე წლ­ის წი­ნათ რომ ფე­თქ­დე­ბო­და. არა, მე დღ­ეს­აც გა­და­ ღე­ბვა მგ­ონ­ია უკ­ეთ­ესი შა­ ნსი, თუ­მცა უკ­ვე ხე­ლი­დან გა­შვ­ებ­ული. წა­რმ­ოი­დგ­ინ­

ეთ, რო­მე­ლი­მე მს­ოფ­ლიო მა­სშ­ტა­ბის გიჟ არ­ტი­ სტს, მს­ოფ­ლიო ტი­რა­ნის ბო­ლო ძე­გლი ჰი­პად რომ ექ­ცია, ამ ამ­ბა­ვს რა­მხ­ ელა რე­ზო­ნა­ნსი მო­ჰყ­ვე­

კა­რგი, რაც „გა­ვმ­აზ­ ეთ“, „გა­ვმ­აზ­ეთ“... ახ­ლა უკ­ვე ახ­ალი შა­ნს­ის და მი­ სი გა­შვ­ება-არ­გა­შვ­ებ­ის დრო და­დგა. ჰი­პს და ჯონ ლე­ნო­ნს მა­ნდ რომ არ და­

ბო­და... ყვ­ელა გა­აშ­უქ­ებ­ და და ტუ­რი­სტ­იც უფ­რო და­ინ­ტე­რე­სდ­ებ­ოდა იქ­აუ­ რო­ბით.

დგ­ამ­ენ, ის­ედ­აც ცხ­ად­ია. ჩე­მი ხმა ლეხ კა­ჩი­ნს­კის, ად­ამ­ია­ნს, რო­მე­ლიც ტყ­ვი­ ებ­ის ხმ­აში იქ იდ­გა და რო­

მლ­ის სი­კვ­დი­ლიც ზუ­სტ­ად იმ ტრ­აგ­ედ­იის გა­გრ­ძე­ლე­ ბა იყო, რო­მე­ლმ­აც ახ­ალი ენ­ერ­გი­ით თა­ვი სწ­ორ­ედ გო­რში წა­მო­ჰყო. და ეს ყვ­ ელ­აფ­ერი 21-ე სა­უკ­უნ­ეში, რო­ცა სტ­ალ­ინი თი­თქ­ოს დი­დი ხნ­ის მკ­ვდ­არი უნ­და იყ­ოს... გა­მო­ცდ­ები ახ­ალ­გა­ზრ­და ქა­რთ­ვე­ ლის ცხ­ოვ­რე­ბა­ში ეს დღ­ ემ­ დე რჩ­ ება ერთ-ერთ სა­ ვა­ლდ­ებ­ულო სტ­რე­სად. ეს

გა­მო­ცდ­ებ­ის კვ­ირა იყო... ბე­ვრ­მა ოჯ­ახ­ის ხა­თრ­ით გა­ და­წყ­ვი­ტა სკ­ოლ­ის მე­რხ­იდ­ ან პი­რდ­აპ­ირ უმ­აღ­ლეს სა­

სწ­ავ­ლე­ბე­ლში მო­ხვ­ედ­რა, ზო­გმა შე­ყვ­არ­ებ­ულ­ის, ზო­გს მა­რთ­ლა უნ­დო­და. თუ­მცა, და­რწ­მუ­ნე­ბუ­ლი ვარ, წე­ლს ამ ყვ­ელ­აფ­ერს ბე­ვრ­ად და­ხვ­ეწ­ილი ფო­ რმ­ები აქ­ვს, ვი­დრე მა­შინ, რო­ცა მე ვა­ბა­რე­ბდი. მეც სხ­ვა­ნა­ირ­ად ვერ წა­რმ­ომ­ედ­გი­ნა და იმ­იტ­ ომ ჩა­ვა­ბა­რე თა­ვის დრ­ ოზე. ეს პე­რი­ოდი დღ­ემ­ დე ერთ-ერთ ყვ­ელ­აზე მძ­იმე მო­გო­ნე­ბად მრ­ჩე­ ბა. მი­უხ­ედ­ავ­ად იმ­ისა, რომ რე­პე­ტი­ტო­რე­ბიც სა­კმ­აოდ ავ­ტო­რი­ტე­ტუ­ ლი მყ­ავ­და და კა­რგი მო­ სწ­ავ­ლეც ვი­ყა­ვი. წე­ლს პი­რვ­ელი გა­ მო­ცდა ქა­რთ­ულ ენ­აში ჩა­ტა­რდა და მეც ყვ­ელ­ აზე ცუ­დად სწ­ორ­ედ მშ­ ობ­ლი­ურ ენ­ას­თან და­კა­ ვშ­ირ­ებ­ით გა­და­ტა­ნი­ლი იდ­იო­ტუ­რი და­რდ­ები მა­ ხს­ოვს. ერთ ტი­პთ­ან ერ­თად ვე­მზ­ად­ებ­ოდი და იმ­ან მი­ჯი­გრა, პა­ტა­რა „შპ­არ­ გა­ლკა“ მო­მა­წო­და, ჩვ­ენი სა­ერ­თო რე­პე­ტი­ტო­რის ენ­ით და­წე­რი­ლი, სა­ზი­ ზღ­არი თე­მა, სა­თა­ურ­იც კი არ მა­ხს­ოვს. იმ რე­პე­ ტი­ტო­რს ვე­რა­სდ­როს ვი­ ტა­ნდი, ცო­ტა უჟ­მუ­რი და კო­რუ­მპ­ირ­ებ­ული კა­ცი იყო... სა­ბო­ლო­ოდ ის „შპ­არ­ გა­ლკა“ ვერ გა­მო­ვი­ყე­ნე და რვ­ია­ნი მი­ვი­ღე, და­მა­ იმ­ედ­ეს, უფ­ას­ოზე მა­ინც გე­ყო­ფაო. ყვ­ელ­აზე ცუ­დად რაც მა­ხს­ენ­დე­ბა, ხა­ჭა­პუ­რე­ ბით და და­რდ­ებ­ით, მა­ ღლ­ივ კო­რპ­უს­თან შე­კრ­ ებ­ილი ნა­თე­სა­ვე­ბია. ეს დღ­ეს­აც არ შე­ცვ­ლი­ლა და კვ­ირ­აში გა­მო­ცდ­ებ­ის გა­ხს­ენ­ებ­აც ამ­ან გა­მო­იწ­ ვია... რა მძ­ იმ­ ეა, რო­ ცა სა­კუ­თარ თა­ვზე მე­ტად ამ დრ­ოს იმ­აზ­ეც უნ­და იფ­იქ­რო, რო­გორ მო­ერ­ იდ­ება ბე­ბი­აშ­ენს მე­ზო­ ბლ­ის­თვ­ის თვ­ალ­ებ­ში შე­ ხე­დვა თუ ცუ­დი ნი­შნ­ით გა­მო­ხვ­ალ... ნა­თე­სა­ვე­ბო, ახ­ლო­ ბლ­ებო, ბი­ძი­ებო, დე­იდ­ ებო, გე­ვე­დრ­ებ­ით, აც­ად­ ეთ ბა­ვშ­ვე­ბს! რა­ღა დრ­ოს ეს­ეთ­ებ­ია, უკ­ვე სტ­ალ­ინ­ ის ძე­გლ­იც კი აი­ღეს გო­ რში...

რე­ლი­გი­ურ ნი­ ად­აგ­ზე აღ­მო­ცე­ ნე­ბუ­ლი კო­ნფ­ ლი­ქტი ჩე­მთ­ვის გა­ურ­კვ­ევ­ელი ცნ­ებ­აა, ვე­რა­ ფრ­ით ვხ­ვდ­ები, რა­ტომ უნ­და სძ­ ულ­დეთ ად­ამ­ია­ ნე­ბს ერ­თმ­ან­ეთი იმ­ის გა­მო, რომ ღმ­ერ­თი უყ­ვა­რთ სხ­ვა­და­სხ­ვა­ნა­ ირ­ად მა­რი­ტა და­მე­ნია თუ­ნდ­აც კა­თო­ლი­კო­ბა­სა და მა­რთ­ ლმ­ად­იდ­ებ­ლო­ბა­ზე ვი­სა­უბ­როთ. მა­ რთ­ალ­ია, ერ­თმ­ან­ეთს არ ვხ­ოც­ავთ, მა­ გრ­ამ კო­ნფ­ლი­ქტ­ები აქ­აც ყო­ფი­ლა და ერ­თი რე­ლი­გი­ის ორ მი­მდ­ინ­არ­ეო­ბას შო­რის გა­ნს­ხვ­ავ­ებ­ებ­იც ზუ­სტ­ად ად­ამ­ ია­ნე­ბის მო­გო­ნი­ლია, ვი­საც არ სჯ­ერა, მს­ოფ­ლიო სა­ეკ­ლე­სიო კრ­ებ­ებ­ის ქრ­ონ­ ოლ­ოგ­ია­სა და იქ გა­ნხ­ილ­ულ სა­კი­თხ­ ებს გა­და­ხე­დოს. თუ­მცა მო­სა­წო­ნი და და­სა­წუ­ნი იქ­აც ბე­ვრ­ია და აქ­აც. მა­გა­ლი­თად, ბე­ვრ მა­რთ­ლმ­ად­იდ­ ებ­ელს ძა­ლი­ან მო­სწ­ონს კა­თო­ლი­კურ ეკ­ლე­სი­აში ჩა­მო­რი­გე­ბუ­ლი სკ­ამ­ები, სა­დაც შე­გი­ძლ­ია, და­ჯდე და წი­რვ­ას ისე მო­უს­მი­ნო, რომ ფე­ხე­ბი­სა და წე­ ლის ტკ­ივ­ილ­ზე არ იფ­იქ­რო. ამ სკ­ამ­ებ­ ის სა­წი­ნა­აღ­მდ­ეგო არც მე მა­ქვს რა­მე. პრ­ინ­ცი­პში, წი­რვ­აზე ჩე­მი ტვ­ინ­იც ხშ­ ირ­ად კა­ვდ­ება იმ­აზე ფი­ქრ­ით, რა­მდ­ ენ­იმ­ეს­აა­თი­ანი ფე­ხზე დგ­ომ­ით წე­ლში გა­წყ­ვე­ტი­ლმა სა­დმე მი­სა­ყუ­დე­ბე­ლი ად­გი­ლი მა­ინც ვი­პო­ვო, რომ ცო­ტა­თი

სუ­ლი მო­ვი­თქ­ვა და ნა­ხე­ვრ­ად სი­მღ­ ერ­ით წა­რმ­ოთ­ქმ­ული, ყუ­რს­შე­უჩ­ვე­ვე­ ლი, ძვ­ელი ქა­რთ­ული სი­ტყ­ვე­ბის გა­ რჩ­ევა მო­ვა­ხე­რხო. თუ­მცა, ზო­გა­დად, ვფ­იქ­რობ, რომ მა­რთ­ლმ­ად­იდ­ებ­ლე­ბსა და კა­თო­ლი­კე­ებ­საც დრ­ოთა გა­ნმ­ავ­ ლო­ბა­ში ბე­ვრი სრ­ულ­იად მი­უღ­ებ­ელი ფე­ნო­მე­ნი აქ­ვთ რე­ლი­გი­აში ჩა­დე­ბუ­ლი. არ მო­მწ­ონს ის, რომ კა­თო­ლი­კე­ებს პა­პი ზე­აღ­მა­ტე­ბულ ხა­რი­სხ­ში ჰყ­ავთ აყ­ვა­ნი­ლი და მას იმ­აზე მე­ტს მი­აწ­ერ­ ენ, ვი­დრე ეს მო­კვ­დავ ად­ამ­ია­ნს ეკ­ უთ­ვნ­ის. თუ­მცა არც ის ფა­ნა­ტი­კუ­რი და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბა მო­მწ­ონს, რო­მე­ლიც ამ ბო­ლო დრ­ოს ბე­ვრ ად­ამ­ია­ნს ქა­რთ­ ვე­ლი მღ­ვდ­ლე­ბის მი­მა­რთ უჩ­ნდ­ება, ჩე­მთ­ვის წა­რმ­ოუ­დგ­ენ­ელ­ია, რო­გორ უნ­და „მო­გც­ეს კუ­რთ­ხე­ვა“ მღ­ვდ­ელ­მა სა­ცუ­რაო კო­სტ­იუ­მის, მო­კლე კა­ბის ჩა­ცმ­აზე ან მა­რხ­ვა­ში სი­გა­რე­ტის მო­წე­ ვა­ზე. სა­ერ­თოდ, რას აკ­ურ­თხ­ებ­ენ ხო­ ლმე ამ დრ­ოს – სა­ცუ­რაო კო­სტ­იუ­მე­ბს თუ სი­გა­რე­ტს, რო­მე­ლიც ად­ამ­ია­ნის ჯა­ნმ­რთ­ელ­ობ­ის უდ­იდ­ესი მტ­ერ­ია? მე არ ვთ­ვლი, რომ ქრ­ის­ტი­ან­ობა ჩა­გრ­ულ­თა რე­ლი­გი­აა, რა­დგ­ან, რო­ცა თი­ხი­სგ­ან გა­მო­ძე­რწ­ილ ად­ამ­ია­ნს ღმ­ ერ­თმა სუ­ლი ჩა­ჰბ­ერა, მას ყვ­ელ­აზე დი­დი სი­კე­თე, თა­ვი­სუ­ფლ­ება აჩ­უქა, ამ­იტ­ომ სა­სუ­ლი­ერო პი­რის მო­ვა­ლე­ობა ამ თა­ვი­სუ­ფლ­ებ­ის შე­ზღ­უდ­ვა კი არა, ად­ამ­ია­ნი­სთ­ვის სწ­ორ­ად ცხ­ოვ­რე­ბის სწ­ავ­ლე­ბაა. შე­სა­ბა­მი­სად, ყო­ვე­ლთ­ვის ცუ­დად მხ­ვდ­ება თვ­ალ­ში მღ­ვდ­ელი, რო­მე­ლიც ფუ­ფუ­ნე­ბა­ში ცხ­ოვ­რო­ბს, ბო­ლო მო­დე­ლის ჯი­პზ­ეა მო­მჯ­და­რი და ზო­გჯ­ერ ძვ­ელი ბი­ჭი­ვით „ბლ­ატ­აო­ბს“. რა, „ნი­ვა­ში“ რომ ჩა­ჯდ­ეს და და­რჩ­ენ­ ილი ფუ­ლით ვი­ნმე გა­ჭი­რვ­ებ­ულს და­ ეხ­მა­როს, უკ­ეთ­ესი არ იქ­ნე­ბა? ჩე­მი გა­სა­კი­ცხი ვის რა სჭ­ირს, ყვ­ელ­ას თვ­ ისი გზა და თა­ვი­სი ად­გი­ლი აქ­ვს, აქ­აც და იქ­აც, მა­გრ­ამ ას­ეთი ად­ამ­ია­ნე­ბი ძა­ ლი­ან ბე­ვრ მც­ირ­ედ­მო­რწ­მუ­ნეს უშ­ლი­ ან ხე­ლს ტა­ძრ­ამ­დე მი­სვ­ლა­ში. ამ­იტ­ომ­აც ჩე­მს თვ­ალ­ში, ად­ამ­ია­ნუ­ რად ვი­ტყ­ვი და, ყვ­ელ­აზე მა­გა­რი ად­ ამ­ია­ნე­ბი ბე­რე­ბი არ­იან. მი­მა­ჩნ­ია, რომ

სად არ­ის სა­მო­თხ­ის ბი­ლე­თი­

ბე­ვრი მა­თგ­ან­ის­თვ­ის მა­მა გა­ბრ­იე­ლი უნ­და იყ­ოს მა­გა­ლი­თის მი­მც­ემი. მას ამ­ქვ­ეყ­ნად, მგ­ონი, ერ­თი ხე­ლი ტა­ნს­ აც­მლ­ისა და დი­დი გუ­ლის გა­რდა, არც არ­აფ­ერი ჰქ­ონ­და. მა­გრ­ამ სა­მა­გი­ერ­ოდ

იმ­ხე­ლა მა­დლი და­ტო­ვა, მთ­ელ ქვ­ეყ­ან­ ას ჰყ­ოფ­ნის. არ­ადა სი­ცო­ცხ­ლე­ში მა­მა გა­ბრ­იე­ლს ძი­რი­თა­დად მი­წა­ზე ან კუ­ ბო­ში ეძ­ინა და ერთ ბე­რს, რო­მე­ლიც ლე­იბ­ზე წო­ლას ვერ იშ­ლი­და, ხშ­ირ­ად ეხ­უმ­რე­ბო­და თუ­რმე: შენ ბე­რი კი არა, დე­დო­ფა­ლი უნ­და იყო, ბუ­მბ­ულ­ებ­ში ნე­ბი­ვრ­ობ­ას ვერ გა­და­ეჩ­ვი­ეო. ას­ევე, მი­უღ­ებ­ელ­ია ჩე­მთ­ვის ის ფა­ ქტი, რომ კა­თო­ლი­კე მღ­ვდ­ლე­ბში ბე­ ვრი ცი­სფ­ერი გვ­ხვ­დე­ბა, ის­იც, რომ არ­სე­ბო­ბს იდ­ულ­გე­ნც­იე­ბი და არ­სე­ბო­ბდა ინ­კვ­იზ­იც­იე­ბი და ჯვ­არ­ოს­ნუ­ლი ომ­ები. თუ­მცა ინ­დუ­ლგ­ენ­ცი­ებს არ­აფ­რით ჩა­მო­უვ­არ­დე­ბა ის ფა­ქტ­ იც, რომ ოთ­ხმ­ოც­და­ათ­

იან წლ­ებ­ში ეკ­ლე­სი­ებს ხშ­ირ­ად „ძვ­ელი ბი­ჭე­ბის“ შე­წი­რუ­ლი ფუ­ლით აგ­ებ­დნ­ ენ. ის ძვ­ელი ბი­ჭე­ბი ფუ­ლს ვი­ღა­ცის გა­წე­წვ­ით, და­ყა­ჩა­ღე­ბი­თა და გა­უბ­ ედ­ურ­ებ­ით შო­ულ­ობ­დნ­ენ და მე­რე ამ ფუ­ლის მც­ირე ნა­წი­ლით, სა­მო­თხ­ის ბი­ ლე­თის ყი­დვ­ას ცდ­ილ­ობ­დნ­ენ. ერ­თხ­ ელ და სა­მუ­და­მოდ უნ­და ვი­სწ­ავ­ლოთ, მთ­ავ­არი არა გა­რე­გნ­ული ია­ერ­სა­ხეა, არ­ამ­ედ ჩვ­ენს ში­გნ­ით მი­მდ­ინ­არე პრ­ ოც­ეს­ები – სი­კე­თე და სი­ნა­ნუ­ლი. სა­ერ­თოდ, ქრ­ის­ტეს ფა­რი­სე­ვლ­ები არ უყ­ვა­რდა. არ­სე­ბო­ბდა ერთ დრ­ოს ას­ეთი სე­ქტ­აც – ფა­რი­სე­ვე­ლთა, ის­ინი ქუ­ჩის კუ­თხ­ეში იდ­გნ­ენ და ასე, ყვ­ელ­ას და­სა­ნა­ხად ლო­ცუ­ლო­ბდ­ნენ, ხმ­ამ­აღ­ ლა, გა­ნს­აკ­უთ­რე­ბულ ექ­სტ­აზ­ში ჩა­ვა­ რდ­ნი­ლნი, ეს ად­ამ­ია­ნე­ბი რწ­მე­ნის გა­ რე­გნ­ულ მხ­არ­ეე­ბს იმ­ხე­ლა მნ­იშ­ვნ­ელ­ ობ­ას ან­იჭ­ებ­დნ­ენ, რომ ში­ნა­გა­ნი­სთ­ვის დრო აღ­არ რჩ­ებ­ოდ­ათ. მა­თზე ამ­ბო­ბდა ქრ­ის­ტე სა­ხა­რე­ბა­ში: ნუ და­ემ­სგ­ავ­სე­ ბით ფა­რი­სე­ვლ­ებს, შე­დით ბნ­ელ ოთ­ ახ­ში და ისე ილ­ოც­ეთ, რომ არ­ავ­ინ და­ გი­ნა­ხო­თო. რო­ცა ბნ­ელ ოთ­ახ­ში უც­ხო თვ­ალ­ის­გან მო­რი­დე­ბუ­ლი ლო­ცუ­ლობ, ამ­ას მხ­ოლ­ოდ ღმ­ერ­თი­სთ­ვის აკ­ეთ­ ებ და შე­სა­ბა­მი­სად, გუ­ლწ­რფ­ელ­ობ­აც უფ­რო მე­ტი გა­ქვს. სხ­ვა­თა შო­რის, ორი წლ­ის წი­ნათ აღ­დგ­ომ­ას ერ­თი სა­ინ­ტე­რე­სო ამ­ბა­ვი მო­ხდა: რო­მის პა­პის მი­ერ ჩა­ტა­რე­ბულ მე­სა­ზე მა­რთ­ლმ­ად­იდ­ებ­ლუ­რი ხა­ტი იყო მთ­ავ­არ ხა­ტად და­ბრ­ძა­ნე­ბუ­ლი, რო­მე­ლიც ქა­რთ­ვე­ლმა ამ­ირ­ან გო­გლ­ იძ­ემ და­წე­რა, იმ აღ­დგ­ომ­ას მთ­ელი კა­ თო­ლი­კუ­რი სა­მყ­არო ქა­რთ­ულ ხა­ტზე ლო­ცუ­ლო­ბდა და კი­დევ არ უნ­და და­ გვ­ავ­იწ­ყდ­ეს, რომ სა­ქა­რთ­ვე­ლო­ში ბე­ ვრი კა­თო­ლი­კე ქა­რთ­ვე­ლია და რე­ლი­გი­ური გა­ნს­ხვ­ავ­ება ჯერ კი­დევ არ ნი­შნ­ავს ერ­ოვ­ნულ და კუ­ ლტ­ურ­ულ გა­ნს­ ხვ­ავ­ებ­ას.

ყო­ვე­ლთ­ვის მი­ნდ­ოდა უმ­ად­ური ლე­ვან ღვ­ინ­ია­ნი­ძე­

ჯონ უო­რდ­ემ­ანი სი­ღნ­აღ­იდ­ან ძა­ლი­ან სა­ინ­ტე­რე­სო უნ­და იყ­ოს რე­სპ­ონ­დე­ნტი, რომ ჩე­მნ­აი­რი ნა­ხე­ვრ­ად­ ჟუ­რნ­ალ­ის­ტი, აუ­ზის პი­რას, შე­ზლ­ონ­გი­დან წა­მო­ხტ­ეს, ბე­ჯით კო­ლე­გას დი­ქტ­ოფ­ ონი გა­მო­არ­თვ­ას და ინ­ტე­ რვ­იუს ჩა­სა­წე­რად, დრ­ოე­ ბით, მზ­ესა და წყ­ალ­ზე უა­ რი თქ­ვას. თუ­მცა ჯონ უო­რდ­ემ­ან­ თან ინ­ტე­რვ­იუს გა­კე­თე­ბა აქ­ამ­დეც იმ­დე­ნად მი­ნდ­ ოდა, რომ „პრაი­მტ­აი­მის“ აჭ­არ­ული მი­ვლ­ინ­ებ­იდ­ან, დღ­ეს­აც ყვ­ელ­აზე სა­ინ­ტე­ რე­სოდ სწ­ორ­ედ ამ ად­ამ­ ია­ნთ­ან სა­უბ­არი მა­ხს­ენ­დე­ ბა. არ მა­ხს­ოვს პი­რვ­ელ­ად რო­დის გა­ვი­გე მის შე­სა­ხებ, თუ­მცა ბო­ლო ნა­ხვა ახ­ლაც მა­ხს­ოვს, რო­ცა CNN-ზე სა­ქა­რთ­ვე­ლო­ზე მო­კლე სი­ უჟ­ეტ­ები გა­დი­ოდა, I-List Georgia-ს კა­ხე­თში მე­გზ­ ურ­ობ­ას სწ­ორ­ედ ჯო­ნი უწ­ ევ­და. შე­მდ­ეგ იყო ღვ­ინ­ის ფე­სტ­ივ­ალი ეთ­ნო­გრ­აფ­ იულ მუ­ზე­უმ­ში და უკ­ვე იქ ვი­ფი­ქრე მი­ვალ და ინ­ტე­რვ­ იუს ჩა­ვწ­ერ-მე­თქი, თუ­მცა, რო­გო­რც ჩა­ნს, ღვ­ინ­ოს­თან შე­ლე­ვა უფ­რო გა­მი­ჭი­რდა, ვი­დრე ზღ­ვა­სა და მზ­ეს­თან, ლო­გი­კუ­რია – მე ქა­რთ­ვე­ლი ვარ. ჯო­ნი

„1963 წე­ლს ამ­ერ­იკ­აში, ნიუ მე­ქს­იკ­აში და­ვი­ბა­დე, მე­ქს­იკ­ის სა­ზღ­ვა­რზე. მა­მა მო­ქა­ნდ­აკე იყო, დე­და - მხ­ატ­ვა­რი. ისე ვი­ ზრ­დე­ბო­დი, რომ ჩე­მს გა­რე­ მო­ში ხე­ლო­ვნ­ება ყო­ვე­ლთ­ვის იყო და მეც, ბუ­ნე­ბრ­ივ­ია, იქ­ით წა­ვე­დი. ჩა­ვა­ბა­რე სა­მხ­ატ­ვრო აკ­ად­ემ­ია­ში, ბა­ლტ­იმ­ორ­ში, რო­ მე­ლიც ამ­ერ­იკ­აში უძ­ვე­ლე­სი მს­გა­ვსი ტი­პის სა­სწ­ავ­ლე­ბე­ ლია. სა­ქა­რთ­ვე­ლო­სთ­ან პი­რვ­ ელი შე­ხე­ბა 16 წლ­ის­ას მქ­ონ­და, რო­ცა რი­ჩმ­ონ­დში ქა­რთ­ული ხა­ლხ­ური სი­მღ­ერ­ის ჩა­ნა­წე­რე­ ბი შე­ვი­ძი­ნე. ქვ­ეყ­ან­ამ უფ­რო და უფ­რო და­მა­ინ­ტე­რე­სა. იქ, რაც კი ინ­გლ­ის­ურ­ად ნა­თა­რგ­ მნი ქა­რთ­ული ლი­ტე­რა­ტუ­რა ვი­პო­ვე, ყვ­ელ­აფ­ერს გა­ვე­ცა­ნი, ნა­თა­რგ­მნი ძა­ლი­ან ცო­ტა იყო, თუ­მცა მა­ინც შე­ვძ­ელი ვე­ფხ­ის­ ტყ­აო­სნ­ის და ვა­ჟას რა­მდ­ენ­იმე პო­ემ­ის წა­კი­თხ­ვა. სა­ბჭ­ოთა პე­ რი­ოდ­ში თუ­კი სა­ქა­რთ­ვე­ლო­ზე რა­იმე ცნ­ობა ჩნ­დე­ბო­და, იქ­ ნე­ბო­და ეს მო­სა­ვა­ლი თუ სხ­ვა ყო­ფი­თი რა­ღა­ცე­ბი, ყვ­ელ­აფ­ ერი ძა­ლი­ან მა­ინ­ტე­რე­სე­ბდა.

1994 წე­ლს სწ­ავ­ლა მო­სკ­ ოვ­ში გა­ვა­გრ­ძე­ლე, მი­ნდ­ოდა ხე­ლო­ვნ­ებ­ის სფ­ერ­ოში უფ­რო კლ­ას­იკ­ური გა­ნა­თლ­ება მი­მე­ ღო, რაც ამ­ერ­იკ­აში ბე­ვრ­ად რთ­ულ­ია. მა­გა­ლი­თად, ძა­ლი­ან მა­ღალ დო­ნე­ზეა იუ­რი­დი­ული თუ სა­მე­დი­ცი­ნო სა­სწ­ავ­ლე­

ბლ­ები, თუ­მცა მე ასე მე­გო­ნა, რომ მო­სკ­ოვ­ში კლ­ას­იკ­ური სკ­ოლა უფ­რო მა­ღალ დო­ნე­ზე იქ­ნე­ბო­და. იმ პე­რი­ოდ­ში მო­სკ­ ოვ­ში ან­სა­მბ­ლე­ბი: „რუ­სთ­ავი“, „ერ­ის­იო­ნი“ და სხ­ვა, ხშ­ირ­ად მა­რთ­ავ­დნ­ენ სა­ღა­მო­ებს და ყვ­ ელა კო­ნც­ერ­ტს ვე­სწ­რე­ბო­დი. პა­რა­ლე­ლუ­რად და­ვი­წყე ქა­რთ­ ულ­ის სწ­ავ­ლა. პი­რვ­ელ­ად თბ­ილ­ის­ში 95 წე­ ლს ჩა­მო­ვე­დი. ერთ დღ­ეს, ოჯ­ ახ­მა, რო­მე­ლმ­აც აქ და­მპ­ატ­იჟა, რე­სტ­ორ­ან­ში წა­მი­ყვ­ანა. ტრ­ად­ იც­იუ­ლი ქა­რთ­ული ქე­იფ­ის დრ­ ოს კი ჩვ­ენ­თან მე­დუ­დუ­კე­ები შე­მო­ვი­დნ­ენ და ეს ზუ­სტ­ად ის ან­სა­მბ­ლი იყო, რო­მლ­ის ჩა­ნა­ წე­რე­ბიც 15 წლ­ის­ამ ამ­ერ­იკ­აში ვი­ყი­დე. რომ მო­ვი­სმ­ინე, მი­ვხ­ ვდი, რომ ჩე­მი აქ ჩა­მო­სვ­ლა არ იყო შე­მთ­ხვ­ევ­ითი.

96 წე­ლს მო­სკ­ოვ­იდ­ან ჩე­მს მა­სპ­ინ­ძელ ოჯ­ახს და­ვუ­რე­კე. სა­დი­პლ­ომო თე­მა­ზე მუ­შა­ობ­ ას ვი­წყ­ებ­დი, რო­მლ­ის თე­მაც იყო, რო­გორ აე­რთ­ია­ნე­ბს ტრ­ ად­იც­იე­ბი ოჯ­ახ­ის სხ­ვა­და­სხ­ვა თა­ობ­ებს. მათ მი­რჩ­იეს, რომ უკ­ეთ შე­მე­სწ­ავლა ღვ­ინ­ოს­თან და­კა­ვშ­ირ­ებ­ული თე­მა, რო­ცა რთ­ვე­ლი­სას ყვ­ელა თა­ობა ერ­ თად იღ­ებს მო­ნა­წი­ლე­ობ­ას ამ ზე­იმ­ში. ჩა­მო­ვე­დი და კა­ხე­თშ­ იც პი­რვ­ელ­ად სწ­ორ­ედ მა­შინ მო­ვხ­ვდი, ვე­ძე­ბდი მა­სა­ლე­ბს ჩე­მი სა­დი­პლომო თე­მი­სთ­ვის,

და­ვე­სწ­არი ალ­ავ­ერ­დო­ბას, რა­ მდ­ენ­იმე ოჯ­ახ­ის რთ­ვე­ლს და შე­მდ­ეგ აღ­მო­ვჩ­ნდი სი­ღნ­აღ­ ში...

96 წე­ლს ყვ­ელ­ას ახ­სო­ვს რო­გო­რი სი­ტუ­აც­იაც იყო, არა გა­ ზი, არა დე­ ნი, არა წყ­ ალი... პლ­ას­ტმ­ას­ის ბა­ლო­ნე­ბით ვე­ზი­ დე­ბო­დი ხო­ლმე წყ­ალს, სა­კმ­ აოდ მო­შორე­ბუ­ლი წყ­არ­ოდ­ან. სი­ღნ­აღ­ში შე­ვი­ძი­ნე სა­ხლი და დი­დი სუ­რა­თი­სთ­ვის და­ვი­წყე ეს­კი­ზე­ბზე მუ­შა­ობა. 96-98 წლ­ებ­ში ძი­რი­თა­დად რუ­სე­თში ვი­ყა­ვი, მა­გრ­ამ, რო­ცა თა­ვი­სუ­ ფა­ლი დრო მქ­ონ­და, და­სა­სვ­ ენ­ებ­ლად თუ ნა­შრ­ომ­ის­თვ­ის მა­სა­ლე­ბის მო­სა­ძე­ბნ­ად სულ აქ ვბ­რუ­ნდ­ებ­ოდი...

98 წე­ლს და­ვი­ცა­ვი დი­პლ­ ომი და სა­ქა­რთ­ვე­ლო­ში ჩა­ მო­ვე­დი. მას შე­მდ­ეგ აქ ვარ... მყ­ავს მე­უღ­ლე, ქე­თე­ვან მი­ნდ­ ორ­აშ­ვი­ლი, რო­მე­ლიც ქი­ზი­ყე­ ლია და ორი შვ­ ილი, ლა­ ზა­ რე და გვ­ან­ცა. ყო­ვე­ლთ­ვის ძა­ლი­ან ახ­ლოს ვრ­ჩე­ბო­დი იმ სფ­ერ­ოს­ თან, რო­მლ­ით­აც და­იწ­ყო ჩე­მი ურ­თი­ერ­თო­ბა სა­ქა­რთ­ვე­ლო­ სთ­ან. ხა­ლხ­ური სი­მღ­ერ­ის მო­ ყვ­არ­ული ძა­ლი­ან ბე­ვრი ად­ამ­ ია­ნი ვა­რთ შე­კრ­ებ­ილი, მყ­ავს უა­მრ­ავი მე­გო­ბა­რი, რო­გო­რც კო­ნს­ერ­ვა­ტო­რი­აში, ას­ევე შო­ რე­ულ სო­ფლ­ებ­ში, ლო­ტბ­არ­ ები და მო­მღ­ერ­ლე­ბი, რო­მლ­ებ­ იც იც­ავ­ენ ძვ­ელ ტრ­ად­იც­იე­ბს. სი­ღნ­აღ­ში გვ­აქ­ვს სა­კმ­აოდ დი­ დი არ­ქი­ვი და ვხ­ელ­მძ­ღვ­ან­ელ­ ობთ პრ­ოე­ქტს Village Harmony – სო­ფლ­ის ჰა­რმ­ონ­ია. რო­მლ­ის ეგ­იდ­ით­აც, ივ­ლი­სში ჩა­მო­დის 30 უც­ხო­ელი, რო­მლ­ებ­იც უშ­ გუ­ლში ერ­თი კვ­ირ­ის გა­ნმ­ავ­ ლო­ბა­ში შე­ის­წა­ვლ­იან 25, მრ­ ავ­ალ­ხმ­იან სი­მღ­ერ­ას, იქ­ნე­ბა ეს გუ­რუ­ლი, სვ­ან­ური, კა­ხუ­რი თუ სხ­ვა... ას­ევე შე­ის­წა­ვლ­იან ქა­რთ­ულ სა­კრ­ავ­ებს – ჩა­ნგი, ჭუ­ნი­რი, ჭი­პო­ნი, ჩო­ნგ­ური, ფა­ნდ­ური... ის­ევე რო­გო­რც ფე­რხ­ულ­სა თუ სხ­ვა ცე­კვ­ებს. შე­მდ­ეგ გა­სტ­რო­ლე­ბს ვა­კე­ თე­ბთ მთ­ელ სა­ქა­რთ­ვე­ლო­ში. ბა­თუ­მში, 18 ივ­ლი­სს დი­დი

კო­ნც­ერ­ტი იქ­ნე­ბა, ხო­ლო სი­ ღნ­აღ­ში – 23-ში. ეს პრ­ოგ­რა­მა უკ­ვე მე­თო­რმ­ეტე წე­ლია რაც ტა­რდ­ება. ჩე­მი მე­უღ­ლის ან­ სა­მბ­ლი, „ზე­და­შე“ ყო­ვე­ლთ­ვის გვ­ერ­დში გვ­იდ­გას. ჩვ­ენ ხშ­ირ­ ად ვა­წყ­ობთ გა­სტ­რო­ლე­ბს ჰო­ ლა­ნდ­ია­ში, ბრ­იტ­ან­ეთ­ში, ახ­ლა ოქ­ტო­მბ­ერ­ში კა­ლი­ფო­რნ­ია­ში წა­ვა­ლთ. ამ­ას დი­დი კო­მე­რც­ იუ­ლი ინ­ტე­რე­სი არ­ას­დრ­ოს ჰქ­ონ­ია, მა­გრ­ამ მი­მა­ჩნ­ია, რომ ამ­ით ქა­რთ­ულ სა­მყ­არ­ოს ბე­ ვრი უც­ხო­ელი გა­იც­ნო­ბს და ეს ქვ­ეყ­ან­ას წა­ად­გე­ბა. ამ­ას გა­რდა ვა­გრ­ძე­ლებ ხა­ ტვ­ას და 2007 წე­ლს და­ვა­არ­სე წა­რმ­ოე­ბა „ხო­ხბ­ის ცრ­ემ­ლე­ ბი“... „ხო­ხბ­ის ცრ­ემ­ლე­ბი“ „დი­დი წარ­მო­ება არ გვ­აქ­ვს – წე­ლი­წა­დში 40 ათ­ასი ბო­თლი.

8 ჯი­შის ღვ­ინო გვ­აქ­ვს: ქი­სი, მწ­ვა­ნე, კა­ხუ­რი მწ­ვა­ნე, ჩი­ნუ­ რი, რქ­აწ­ით­ელი, შა­ვკ­აპ­იტო, თა­ვკ­ვე­რი და სა­ფე­რა­ვი; ას­ევე ვა­წა­რმ­ოე­ბთ ჭა­ჭას... მთ­ელი ჩვ­ენი მო­ღვ­აწ­ეო­ბის აზ­რია, ენ­დე­მუ­რი ჯი­შე­ბი­სა და ტრ­ად­ იც­იუ­ლი ქა­რთ­ული მე­თო­დე­ბის გა­მო­ყე­ნე­ბით, მი­ვი­ღოთ უნ­იკ­ ალ­ური ხა­რი­სხ­ის პრ­ოდ­უქ­ცია. რო­ცა ქვ­ეყ­ან­აში 540 ენ­დე­მუ­ რი ჯი­ში გა­ქვს, თა­ვი უნ­და და­ ან­ებო შა­რდ­ონ­ეს და კა­ბე­რნე სა­ვი­ნი­ონს. შენ გა­ქვს შე­ნი და მას თუ კა­რგ­ად არ აი­თვ­ის­ებ, ის და­იკ­არ­დე­ბა, ხო­ლო სხ­ვი­სა­ ში სხ­ვას ვე­რა­სდ­როს აჯ­ობ­ებ. ას­ევე ძა­ლი­ან მო­სა­ფრ­თხ­ილ­ ებ­ელი და და­სა­ფა­სე­ბე­ლია ღვ­ ინ­ის და­ყე­ნე­ბის სა­ოც­რად სა­ ინ­ტე­რე­სო და გა­ნს­ხვ­ავ­ებ­ული მე­თო­დი­კა. დღ­ეს იტ­ალ­ია­სა თუ სლ­ოვ­ენ­ია­ში ყვ­ელ­აზე დი­ დი ფა­სი ქა­რთ­ული მე­თო­დი­ კით და­ყე­ნე­ბულ ღვ­ინ­ოს აქ­ვს. ჩვ­ენ კი მა­ინ­ცდ­ამ­ია­ნც „ნე­რჟ­ ავ­ეი­კის“ ცი­სტ­ერ­ნე­ბზე გა­და­ სვ­ლას ვც­დი­ლო­ბთ, რომ ერთ ბო­თლ­ში ერ­თი ლა­რი მო­გე­ბა და­რჩ­ეს. ეს ძა­ლი­ან არ­ას­წო­რი ფი­ლო­სო­ფი­აა. მით უმ­ეტ­ეს, რო­ცა არ­ის პო­ტე­ნც­ია­ლი, რომ

ად­ა მ­ი ა­ნ ი არ ვყ­ო ფ­ი ლ­ი ყ­ა ვი

პა­ტარ–პა­ტა­რა მა­რნ­ებ­ში, ყვ­ ელა მხ­არ­ემ იქ­აუ­რო­ბი­სთ­ვის და­მა­ხა­სი­ათ­ებ­ელი ღვ­ინო აწ­ არ­მო­ოს... ეს არ იქ­ნე­ბა ია­ფი, რა­კი უნ­იკ­ალ­ური ყო­ვე­ლთ­ ვის ძვ­ირ­ფა­სია. სხ­ვა­გვ­არ­ად ძა­ლი­ან რთ­ული იქ­ნე­ბა, ია­ფი ღვ­ინ­ის ბა­ზა­რზე, ჩვ­ენ ვე­რა­ სდ­როს და­ვე­წე­ვით ჩი­ლე­სა თუ იტ­ალ­იას, ელ­ემ­ენ­ტა­რუ­ლად იმ­იტ­ომ, რომ მი­წა არ გვ­აქ­ვს ამ­დე­ნი. თუ­მცა უნ­იკ­ალ­ური ღვ­ინ­ის ბა­ზა­რზე კა­რგი შა­ნსი გვ­აქ­ვს, რომ ჩვ­ენი ად­გი­ლი მო­ ვი­გოთ. თუ­ნდ­აც შვ­ეი­ცა­რი­ის მა­გა­ლი­თით რომ ვი­მს­ჯე­ლოთ, იქ­აუ­რი ნა­წა­რმ­ოე­ბი სა­ათ­ები არ­ას­დრ­ოს ღი­რს ია­ფი, თუ­მცა სა­კუ­თა­რი ღი­რს­ეუ­ლი ად­გი­ლი ამ­დე­ნი ხა­ნია მყ­არ­ად უჭ­ირ­ავს, რო­გო­რც ძვ­ირ­ფა­სსა და უნ­იკ­ ალ­ურს.“ სა­დაც ღვ­ინო, იქ­აც სა­ჭმ­ ელი სა­მზ­არ­ეუ­ლო ჯო­ნს ვკ­ით­ხე, რა­მდ­ენ­ად ხე­ დავ ქა­რთ­ული სა­მზ­არ­ეუ­ლოს გა­თა­ნა­მე­დრ­ოვ­ე­ბა–და­ხვ­ეწ­ის აუ­ცი­ლე­ბლ­ობ­ას, ჩე­მი მა­რა­დი­ ული და­რდი გა­ვუ­ზი­არე, ერ­ თგ­ვ­არ­ად... „და­ხვ­ეწ­ისა და გა­თა­ნა­მე­ დრ­ოვ­ებ­ის მი­მა­რთ­ულ­ებ­ით უკ­ვე იდ­გმ­ება რა­ღაც ნა­ბი­ჯე­ ბი. ჩე­მმა მე­გო­ბრ­ებ­მა რე­სტ­ ორ­ანი გა­ხს­ნეს ქი­სი­სხ­ევ­ში, სა­ დაც შვ­ეი­ცა­რი­ელი მზ­არ­ეუ­ლი ჰყ­ავთ და მა­თი მი­ზა­ნია, რომ ქა­რთ­ული ტრ­ად­იც­იუ­ლი სა­ მზ­არ­ეუ­ლო ხე­ლო­ვნ­ებ­ად აქ­ცი­ ონ. არა იმ­იტ­ომ, რომ ქა­რთ­ულ სა­მზ­არ­ეუ­ლოს რა­მე აკ­ლია, უბ­რა­ლოდ, აუ­ცი­ლე­ბე­ლი მა­ სო­ბრ­ივი კვ­ების ობ­იე­ქტ­ებ­ის გა­რდა, ძვ­ირ­ია­ნი და ერ­თგ­ვა­ რ­ად ელ­იტ­არ­ული ქა­რთ­ული სა­მზ­არ­ეუ­ლო­ები არ­სე­ბო­ბდ­ეს. უკ­ვე ბე­ვრ­გან შე­ინ­იშ­ნე­ბა ეს­ თე­ტი­ზმ­ის ზრ­და. მა­გა­ლი­თად, რა­მდ­ენ­იმე ხნ­ის წინ, წი­ნა­ნდ­ ალ­ში ის­ეთ ქა­რთ­ულ ბა­ნკ­ეტ­ზე ვი­ყა­ვი, რო­მლ­ის მს­გა­ვს­ად და­ ხვ­ეწ­ილი მე ქო­რწ­ილ­იც კი არ­ სად მი­ნა­ხა­ვს მს­ოფ­ლი­ოში. მე ძა­ლი­ან ხშ­ირ­ად მი­წე­ვს სა­ქა­რთ­ვე­ლო­ში უც­ხო­ელ­ებ­ის მა­სპ­ინ­ძლ­ობა, მო­დი­ან ხო­ლმე მზ­არ­ეუ­ლე­ბი და კრ­იტ­იკ­ოს­ები და ყვ­ელ­ას მა­გრ­ად მო­სწ­ონს, ისე რა კი არა, ძა­ ლი­ ან მო­ სწ­ ონთ. ამ­ბო­ბენ, რომ რა­კი აქ სა­ ჭმ­ელი მდ­იდ­არ­ია, ღვ­ინ­ის ტუ­ რი­ზმ­იც ძა­ლი­ან წა­რმ­ატ­ებ­ით გა­ნვ­ით­არ­დე­ბაო...

მო­სწ­ონთ ის, რომ აქ ძა­ლი­ ან ბე­ვრი ცო­ცხ­ალი მწ­ვა­ნი­ლია. ამ­ერ­იკ­აში ერ­თი ღე­რი ქი­ნძი რა­ღაც ფუ­ლი ღი­რს, აქ კი 20 თე­თრ­ად მთ­ელი კო­ნა შე­გი­ძლ­ ია იყ­იდო. ბრ­ოწ­ეუ­ლი იქ ძა­ლი­ ან ძვ­ირ­ფა­სია და ბე­ვრ­იც არ­აა, აქ ყვ­ელ­გან იშ­ოვ­ე­ბა და ეს მო­ სწ­ონთ, მას ხომ სა­ოც­რად ელ­ ეგ­ან­ტუ­რი გე­მო აქ­ვს. ზუ­თხი ამ­ერ­იკ­აში სა­ერ­თოდ არ­აა, ან თუ არ­ის ძა­ლი­ან ძვ­ირ­ია. ჩე­მი სი­ძე ეს­პა­ნე­ლი მზ­არ­ეუ­ლია და ახ­ალი თე­ვზი და ხო­რცი სულ აქ­ვს, ერ­თხ­ელ ჩე­მი მე­უღ­ლეც ამ­ერ­იკ­აში იყო და მას 1 კი­ლო „ბე­ლუ­გა“ სთ­ხო­ვა. მა­ნუ­ელ­მა დი­დი გა­ ჭი­რვ­ებ­ით მი­აგ­ნო თე­ვზს, თუ­მცა ის 3.000 დო­ლა­რი ღი­ რდა, რო­ ცა აქ, ამ ფა­სად, მთ­ელს სა­ სტ­უმ­როს „ბე­ლუ­ გის“ მწ­ვა­დზე და­ვპ­ ატ­იჟ­ებთ. ქა­რთ­ული სა­ჭმ­ ელი არ­აა რთ­ული, მა­გრ­ამ ის და­მო­კი­ დე­ბუ­ლია პრ­ოდ­უქ­ ტის ხა­რი­სხ­ზე. თი­ თქ­ოს ყვ­ელ­აფ­ერი სა­და და მა­რტ­ივ­ია, მა­გრ­ამ პრ­ოდ­უქ­ტის ხა­რი­სხი დიდ ეფ­ ექ­ტს ქმ­ნის. იგ­ივე რე­ცე­პტ­ით სხ­ვა­გან მს­გა­ვსს ვე­რა­ფე­რს გა­აკ­ეთ­ებთ.“ სი­ღნ­აღი „ მ ა­დ ლ­ო ბ­ე ლ ი ვარ იმ­ ის, რაც აქ ჩა­ ტა­ რდა. თუ­ნდ­აც იმ თვ­ალ­სა­ზრ­ის­ით, რომ ხა­ლხი და­სა­ქმ­და. მა­გა­ ლი­ თად, ად­ რე, შე­ შა რომ მჭ­ ირ­დე­ბო­და, იმ­დე­ნი უმ­ცრ­ოსი ძმ­აკ­აცი მყ­ავ­და, რო­მლ­ებ­იც ბი­რჟ­აზე იყ­ვნ­ენ ან ლუ­დს სვ­ ამ­დნ­ენ ან მზ­ეს­უმ­ზი­რას ჭა­მდ­ ნენ, სულ მე­ხმ­არ­ებ­ოდ­ნენ ხო­ ლმე. ახ­ლა კი ყვ­ელა მუ­შა­ობს, ზო­გი რო­გო­რც მზ­არ­ეუ­ლი, ზო­გი რო­გო­რც და­ცვა, ზო­გი ბა­ნკ­ში და სხ­ვა. სა­კუ­თა­რი შე­ შა თა­ვად უნ­და მო­ვი­ტა­ნო, მი­ უხ­ედ­ავ­ად იმ­ისა, რომ ძა­ლი­ან ერ­თგ­ული მე­გო­ბრ­ები არ­იან. შე­იქ­მნა სა­მუ­შაო ად­გი­ლე­ბი და ეს მა­ხა­რე­ბს. ჩე­მი შე­მო­სა­ვა­ლი არ იყო აქ­აუ­რო­ბა­ზე და­მო­კი­დე­ბუ­ლი, სუ­რა­თე­ბს სულ უც­ხო­ეთ­ში ვყ­იდ­დი. პი­რი­ქით, ამ გა­ნვ­ით­ არ­ებ­ით ჩე­მი სი­ღნ­აღ­ური სი­

მყ­უდ­რო­ვე ცო­ტა და­ირ­ღვა. მა­გრ­ამ, მე რომ ჩე­მი სი­მყ­უდ­ რო­ვის გა­მო სი­ღნ­აღ­ის მკ­ვდ­ რად და­რჩ­ენა მდ­ომ­ოდა, კა­რგი კა­ცი არ ვი­ქნ­ებ­ოდი. თუ­მცა მა­ინც ვფ­იქ­რობ, რომ კვ­ად­რო­ცი­კლ­ებ­ზე, ნა­ყი­ ნზე და ხა­ჭა­პუ­რე­ბზე არ უნ­და იყ­ოს აქ­აუ­რო­ბა გა­თვ­ლი­ლი. დღ­ეს მა­ღა­ლი რა­ნგ­ის დი­პლ­ ომ­ატი ან ბი­ზნ­ეს­მე­ნი ვერ წა­ვა სი­ღნ­აღ­ში, თუ­ნდ­აც ბა­ქო­სგ­ან ან თბ­ილ­ის­ის­გან და­სა­სვ­ენ­ებ­ ლად, რა­კი იქ­აც თი­თქ­მის იგ­ ივე ხმ­აუ­რი და­ხვ­დე­ბა. სა­ნა­ყი­ ნე ყვ­ელ­გან შე­იძ­ლე­ბა მო­აწ­ყო,

აქ მთ­ავ­არი ის სუ­ლი­ერი და­ტვ­ ირ­თვ­აა, რა­საც ბო­დბ­ის მო­ნა­ სტ­ერი იძ­ლე­ვა და უნ­იკ­ალ­ური ხე­დი, რო­მე­ლიც გა­მშ­ვი­დე­ბს. რე­ალ­ურ­ად აქ შე­იძ­ლე­ბა ბე­ვრ­ ად ელ­იტ­არ­ული მი­მა­რთ­ულ­ ებ­ით წა­ვი­დეს გა­ნვ­ით­არ­ება, რაც ქა­ლა­ქს­აც მეტ მო­გე­ბას ან­ახ­ებს და აქ­აუ­რო­ბას უფ­რო პრ­ეს­ტი­ჟულ ად­გი­ლად აქ­ცე­ვს. თუ­მცა ეს უკ­ვე თა­ვად ხა­ლხ­ ის გა­სა­კე­თე­ბე­ლია, მთ­ავ­რო­ბა ამ­აზე მე­ტს ვე­რა­ფე­რს გა­აკ­ ეთ­ებს. აქ კი­დევ ერ­თი მო­მე­ნტ­ია, სი­ღნ­აღი მა­ინც ახ­ალი პრ­ოე­ ქტ­ია, მო­დუ­რია და თუ­ნდ­აც ყვ­ელა სკ­ოლ­ას, აქ სუ­რს ექ­სკ­ ურ­სი­ის ჩა­ტა­რე­ბა. იმ­ედ­ია მო­ მა­ვა­ლში ეს ვე­ქტორი ძვ­ელი ქუ­თა­ის­ის თუ სხ­ვა ახ­ალი მი­ მა­რთ­ულ­ებ­ებ­ის­კენ გა­და­იწ­ ევს...“

მთა „აქ ფა­ქი­ზი მი­დგ­ომ­აა სა­ჭი­ რო, იგ­ივე უშ­გუ­ლი და შე­ნა­ქო მთ­ელს მს­ოფ­ლი­ოში უნ­იკ­ალ­ ური ად­გი­ლე­ბია... სვ­ან­ეთი, ხე­ვს­ურ­ეთი და მთ­ათ­უშ­ეთი მს­ოფ­ლი­ოში არ­სად მე­ორ­დე­ ბა. აქ ტუ­რი­ზმ­ის გა­ნვ­ით­არ­ება, ისე რომ თვ­ით­მყ­ოფ­ად­ობა არ და­ზი­ან­დეს, ძა­ლი­ან სა­თუთ მი­ დგ­ომ­ას მო­ით­ხო­ვს. მა­ნდ რომ დი­სკ­ოთ­ეკა და ფა­სტ­ფუ­დი გა­ მო­ჩნ­დეს, უც­ხოს კი არა, შე­იძ­ ლე­ბა მეც არ გა­მი­ჩნ­დეს იქ ჩა­ სვ­ლის სუ­რვ­ილი. ბუ­ნე­ბრ­ივ­ია, მათ მუ­ზე­უმ­ებ­ად ვერ ვა­ქც­ევთ, თუ­მცა ძა­ლი­ ან მკ­აც­რი შე­ზღ­უდ­ვე­ბი კი უნ­და და­წე­სდ­ეს. აქ­აუ­რო­ბას ბე­ვრი არ­აფ­ერი სჭ­ირ­დე­ბა, მთ­ავ­არ­ია გზა მო­წე­ სრ­იგ­დეს. მა­გა­ლი­თად, სვ­ან­ეთ­ში გე­ნი­ალ­ური გზა კე­თდ­ება. ახ­ლა ად­ გი­ლო­ბრ­ივ­ებს სწ­ორი მი­მა­რთ­ულ­ებ­ის მი­ცე­მა სჭ­ირ­დე­ბათ. უნ­და მი­ ხვ­დნ­ენ რომ თა­ვი­ან­თი მუ­სი­კა, კუ­ბდ­არი და ფე­რხ­ული ცე­კვა, მე­ტს ახ­ეი­რე­ბს ად­გი­ლო­ბრ­ივ ტუ­რი­ზმს, ვი­დრე ის, რა­ საც ტუ­რი­სტ­ები ტე­ლე­ ვი­ზო­რშ­იც ნა­ხა­ვენ. ად­ გი­ლო­ბრ­ივი კო­ლო­რი­ტი მა­თი ყვ­ელ­აზე დი­დი შა­ნს­ია... უნ­და ას­წა­ვლო, რომ მა­გა­ლი­თად, თუ რე­სტ­ორ­ანს აკ­ეთ­ებ­ენ, ის­ეთ კა­რტ­ოფ­ილ ფრ­ ის კი ნუ შე­წვ­ავენ, რო­გო­რც ყვ­ელ­გა­ნაა, არ­ამ­ედ თა­ვი­სე­ ბუ­რად გა­აკ­ეთ­ონ... ჭვ­იშ­ტა­რი, ად­გი­ლო­ბრ­ივი ყვ­ელი, არა­ყიც შე­იძ­ლე­ბა სწ­ორ­ად და­აყ­ენო, რომ ტუ­რი­სტ­ებ­ის­თვ­ის სა­ინ­ ტე­რე­სო იყ­ოს. გა­ნვ­ით­არ­ება არ უნ­და ნი­შნ­ავ­დეს სა­კუ­თა­რი სა­ხის წა­შლ­ას. სა­ქა­რთ­ვე­ლო ამ­ით­აა გა­ ნს­აკ­უთ­რე­ბუ­ლი, მა­გა­ლი­თად თუ­რქ­ეთ­ში მი­დი­ხარ და ყვ­ელ­ აფ­ერი, რაც კა­რგ­ია, ან რო­მის პე­რი­ოდ­ის­აა, ან სა­ბე­რძ­ნე­თის ან ქა­რთ­ვე­ლე­ბის მი­ტო­ვე­ბუ­ ლია, ის­ინი უბ­რა­ლოდ „ლა­კს“ უს­ვა­მენ. მა­გრ­ამ არა გა­ქვს იმ­ის გრ­ძნ­ობა, რომ ცო­ცხ­ალი კუ­ლტ­ურ­ის გა­ნვ­ით­არ­ებ­ის პრ­ ოც­ეს­ში ხარ. სა­ქა­რთ­ვე­ლო­ში კი ყვ­ელ­გან სხ­ვა­გვ­არი ხა­სი­ათ­ ია, თუ­შე­თი, გუ­რია, კა­ხე­თი... ამ­ის გა­და­რჩ­ენ­აშ­ია სა­ქა­რთ­ვე­

ლოს წა­რმ­ატ­ებ­ის სა­წი­ნდ­ არი.“ ის­ეც არ გა­მო­ვი­დო­და, ზღ­ვის ნა­პი­რას მს­ხო­მთ, ზღ­ვა­ზე არ­აფ­ერი გვ­ეთ­ქვა, თან ბო­ლო პე­რი­ოდ­ში სულ იმ­ის ფი­ქრ­ში ვი­ყა­ვი რა­ტომ ვერ და­ვი­მე­გო­ბრ­ეთ ქა­რთ­ ვე­ლე­ბმა შა­ვი ზღ­ვა. ზღ­ვა „ზღ­ვას აქ უფ­რო ბე­რძ­ ნე­ბი იყ­ენ­ებ­დნ­ენ, ძვ­ელი ზღ­ვი­სპ­ირა ქა­ლა­ქე­ბიც მათ აა­გეს. რა­ტომ? შე­იძ­ლე­ბა სულ ომი იყო და მთა სტ­რა­ ტე­გი­ულ­ად უფ­რო სა­ინ­ტე­ რე­სო ად­გი­ლი იყო, თუ­ნდ­აც და­სა­მა­ლად. ამ­დე­ნად ზღ­ვი­ სკ­ენ მო­მა­გრ­ებ­ას ვერ ახ­ერ­ ხე­ბდ­ნენ. რაც აქ ის­ტო­რია იწ­ ერ­ ება სულ ომი იყო და ამ­ოს­უნ­თქ­ვა ჭი­რდა. მე­ორე მო­მე­ნტი, ალ­ბათ, ის­აა, რომ უფ­რო მი­წი­სკ­ენ მი­იწ­ევ­და ქა­რთ­ვე­ლი ხა­ლხი, რა­კი სულ რო­გო­რც აგ­რო­ ნო­მე­ბი ისე იყ­ვნ­ენ ცნ­ობ­ ილ­ნი. სხ­ვე­ბს, ვი­საც ეს­ეთი მი­წა არ ჰქ­ონ­დათ, ვა­ჭრ­ ობ­ის სა­ზღ­ვაო მი­მო­სვლა გა­ნა­ვი­თა­რეს, ქა­რთ­ვე­ლს კი რა­ში უნ­დო­და სხ­ვა­სთ­ან ვა­ჭრ­ობა, რო­ცა თა­ვა­დაც ყვ­ელ­აფ­ერი ჰქ­ონ­და, რაც სჭ­ირ­დე­ბო­და. ამ­ოდ­იო­და მი­წი­დან ყუ­რძ­ენი, პო­ემ­ებს წე­რდი, მღ­ერ­ოდი, გე­ძი­ნა და იბ­რძ­ოდი...“ ეს ად­ამ­ია­ნი ის­ეთი სი­ ყვ­არ­ულ­ით და ის­ეთი ქა­ რთ­ულ­ით სა­უბ­რო­ბდა სა­ ქა­რთ­ვე­ლო­ზე, ბუ­ნე­ბრ­ივ­ად გა­მი­ჩნ­და კი­თხ­ვა. რა­ტომ ? „მე აქ ძა­ლი­ან დი­დი სი­ ყვ­არ­ული მი­ვი­ღე, რო­გო­რც მე­გო­ბრ­ებ­ის­გან ას­ევე კუ­ ლტ­ურ­ის­გან. ძვ­ირ­ფა­სი სა­ უნ­ჯის პო­ვნ­ას ჰგ­ავს ეს ამ­ ბა­ვი. ჩე­მი მხ­რი­დან კი, სულ მქ­ონ­და იმ­ის სუ­რვ­ილი, რომ უმ­ად­ური არ ვყ­ოფ­ილ­იყ­ავი. თუ რა­მე შე­მი­ძლ­ია, აქ­აუ­ რო­ბი­სთ­ვის, მი­ნდა ბო­ლო­ მდე და­ვი­ხა­რჯო. სა­ქა­რთ­ ვე­ლომ ან­გა­რი­შის გა­სწ­ორ­ ებ­ის გა­რე­შე მი­მი­ღო და მეც რა­საც შე­ვძ­ლებ, ზო­გჯ­ერ მე­ტს, ზო­გჯ­ერ ნა­კლ­ებს, მი­ სთ­ვის არ­ას­დრ­ოს არ­აფ­ერი და­მე­ზა­რე­ბა.“

უფ­ასო ერ­ოვ­ნუ­ლი რე­კლ­ამა ლე­ვან ღვ­ინ­ია­ნი­ძე

უფ­ასო იმ­იტ­ომ, რომ ამ­აში ფუ­ლს არც მე ვი­ ღებ და არც რე­და­ქც­ია. ერ­ოვ­ნუ­ლი იმ­იტ­ომ, რომ ეს ტა­ნს­აც­მე­ლი ხე­ ლვ­აჩ­აუ­რში იკ­ერ­ება. რე­კლ­ამა? ალ­ბათ, უფ­ რო მხ­არ­და­ჭე­რა, თუ­მცა ტა­ბლ­ოი­დის მხ­არ­და­ჭე­რა თა­ვი­სთ­ავ­ად რე­კლ­ამ­აც­ აა... Мade in vachaury

ია­ლდა. რაც უფ­რო მეტ ად­ გი­ლო­ბრ­ივი ლუ­დის მს­მე­ლს ეც­მე­ბა ად­გი­ლო­ბრ­ივი წა­ რმ­ოე­ბის ტა­ნს­აც­მე­ლი, მით მე­ტი ად­გი­ლო­ბრ­ივი ღვ­ინ­ის მს­მე­ლი და­სა­ქმ­დე­ბა ქა­რთ­ ული წვ­ენ­ებ­ის ფა­ბრ­იკ­აში... აქ კი ჩნ­დე­ბა ორი პრ­ობ­ლე­ მუ­რი მო­მე­ნტი: ერ­თი – რა მი­ნდა წვ­ენ­ებ­ში, ანუ ამ­ბი­ ცია, რომ მი­ნი­მუმ ბა­ნკ­ში უნ­და იმ­უშ­აო, თუ­მცა, რი­თი ჯო­ბია ბა­ნკი წვ­ენ­ებს, თუ­კი

Khel­

რა­მდ­ენ­იმე კვ­ირ­ ის წინ, რო­ ცა ჩე­ მი მე­გო­ბა­რი მა­კა რე­ და­ქც­ია­ში ახ­ალი და ძა­ლი­ან სი­მპ­ათ­იუ­რი სა­მო­სით მო­ვი­და, სა­ერ­თოდ არ გა­მკ­ ვი­რვ­ებ­ია. ახ­ას­ია­ თე­ბს ხო­ლმე მა­კას ახ­ალი და კა­რგი რა­ღა­ცე­ბით მო­სვ­ ლა. გა­კვ­ირ­ვე­ბის დრო მო­გვ­ია­ნე­ბით და­დგა, რო­ცა ტა­ნს­ აც­მლ­ის ფა­სი და წა­რმ­ომ­ ავ­ლო­ბა გა­ვი­გე. ძა­ლი­ან სა­სი­ამ­ოვ­ნო იყო ის ფა­ ქტ­იც, რომ მა­კას ტა­ნს­ აც­მლ­ის წა­რმ­ომ­ავ­ლო­ბა არ­ათუ არ და­უმ­ალ­ავს, იმ კო­მბ­ინ­იზ­ონ­სა და მა­ ის­ურ­ში ყვ­ელ­აზე მე­ტად სწ­ ორ­ ედ Мade in Khel­ vachaury მო­სწ­ონ­და. ეს ერ­ოვ­ნულ ცნ­ობ­იე­რე­ბა­ში წინ გა­და­დგ­მუ­ლი ნა­ბი­ ჯია, ქა­რთ­ვე­ლე­ბი ად­რე, „პა­რტ­ნო­ის­თან“ მი­სა­ტან ნა­ჭრ­ებ­თან ერ­თად, რა­ მდ­ენ­იმე ცნ­ობ­ილი ბრ­ენ­ დის ია­რლ­იყ­ებ­საც ყი­დუ­ ლო­ბდ­ნენ და ვე­რა­ფრ­ით გა­ამ­ხე­ლი­ნე­ბდი, რომ ქუ­ რთ­უკი პლ­ეხ­ან­ოვ­ზე იყო შე­კე­რი­ლი. ბო­ლო რა­ღაც პე­რი­ ოდ­ია, სა­პი­რი­სპ­ირო ტე­ ნდ­ენ­ცია შე­ინ­იშ­ნე­ბა და ეს მა­ხა­რე­ბს. ეს აუ­ცი­ლე­ ბლ­ად გა­სა­ვლ­ელი გზ­აა, თუ­კი ქვ­ეყ­ნის წი­ნს­ვლ­აზე ფი­ქრ­ობ. პო­ლო­ნე­ლე­ბმა თუ გე­რმ­ან­ელ­ებ­მა, თა­ ვის დრ­ოზე, ამ­გვ­არი მი­ დგ­ომ­ით არ­ამ­ხო­ლოდ ეკ­ონ­ომ­იკ­ური წი­ნს­ვლა წა­ახ­ალ­ის­ეს, არ­ამ­ედ ერ­ოვ­ნუ­ლი თვ­ით­შე­გნ­ ებ­ის გა­სა­ძლ­იე­რე­ბლ­ად სა­კმ­აოდ მო­ზრ­დი­ლი ნა­ბი­ჯე­ბი გა­და­დგ­ეს. მს­ გა­ვსი მი­დგ­ომა ძა­ლი­ან ბე­ვრ ქვ­ეყ­ან­ას და­ეხ­მა­ რა 2008 წლ­ის ეკ­ონ­ომ­ იკ­ური კრ­იზ­ის­ის პე­რი­ ოდ­ში. დღ­ეს, ჩვ­ენ­თვ­ის, ერ­ოვ­ნუ­ლი პრ­ოდ­უქ­ ცი­ის, სა­ზო­გა­დო­ებ­რივ დო­ნე­ზე პრ­იო­რი­ტე­ტად ქც­ევა, ბე­ვრ­ად მნ­იშ­ ვნ­ელ­ოვ­ან­ია. რა­კი ვე­ რა­ნა­ირი ეკ­ონ­ომ­იკ­ური კრ­იზ­ისი, თუ უც­ხო­ური კა­პი­ტა­ლის მო­ძა­ლე­ბა თა­ვი­ან­თი მა­სშ­ტა­ბით ახ­ ლო­საც ვერ მი­ვლ­ენ იმ უბ­ედ­ურ­ებ­ებ­თან, რაც და­მო­უკ­იდ­ებ­ლო­ბის აღ­ დგ­ენ­ის შე­მდ­ეგ აქ და­ტრ­

ვის დრ­ ოზე რომ პი­ ცა ეტ­ არ­ებ­ინ­ათ, დღ­ეს შე­იძ­ლე­ბა მა­რთ­ლა ჰქ­ონ­ოდ­ათ სა­კუ­ თა­რი პი­ცე­რია, რო­მლ­ის ფი­ლი­ალ­საც, თუ მო­ინ­დო­ მე­ბდ­ნენ, მო­გვ­ია­ნე­ბით იმ­ ავე დო­ნე­ცკ­შიც გა­ხს­ნი­დნ­ ენ, მე­რე იქ მა­რთ­ლა ვი­ღაც მე­რკ­ინ­ეს გა­იც­ნო­ბდ­ნენ და შე­იძ­ლე­ბა რა­ღაც ას­აკ­ში მა­ რთ­ლა შე­ეტ­ან­ათ ის არ­მა­ ტუ­რა თე­ირ­ან­ში. ხე­ლვ­აჩ­აუ­რში, რო­გო­რც მი­თხ­რეს, 705 ად­ამ­ია­ნი ყო­ ფი­ლა და­სა­ქმ­ებ­ული. ამ­ათ­ გან ურ­თი­ერ­თო­ბა, ალ­ბათ, 5-6 გო­გო­ნა­სთ­ან და ერთ და­ცვ­ის ბი­ჭთ­ან მო­მი­წია. იმ დღ­ეს ჩე­მთ­ან ერ­თად იქ­ აუ­რო­ბას რა­მდ­ენ­იმე სე­ ლე­ბრ­ითი, თუ უბ­რა­ლოდ წა­რმ­ატ­ებ­ული ტი­პი სტ­უმ­ რო­ბდა. რო­მლ­ებ­იც სა­სტ­ უმ­რო­ში და­ბრ­უნ­ებ­ის შე­მდ­ ეგ ტა­ნს­აც­მე­ლზე ად­რე, მო­

რო­ცა ში­უშ­ვერ, წე­სით აღ­ არ და­გა­რტ­ყა­მს, თუ მა­ინც და­გა­რტ­ყა, ხე­ლს ნუ შე­უბ­ რუ­ნებ, მე­ნე­ჯე­რს და­უძ­ახე! ერ­თიც ხე­ლვ­აჩ­აუ­რზე – ეს გო­გო­ნე­ბი სა­ღა­მოს სა­ კუ­თარ სო­ფლ­ებ­ში ბრ­უნ­დე­ ბი­ან. და­ღლ­ილ­ები, მა­გრ­ამ ხა­ლხ­ის­გან მი­ღე­ბუ­ლი პო­ ზი­ტი­ვით ავ­სე­ბუ­ლე­ბი. სო­ ფლ­ის ბი­რჟ­აზე მდ­გა­რი ბი­ ჭე­ბი უყ­ურ­ებ­ენ გო­გო­ნე­ბს, ყო­ვე­ლთ­ვის იქ­ნე­ბა ის­ეთი, ვი­ნც ამ­აზე უშ­ნოდ იხ­უმ­რე­

ორ­ივ­ეგ­ან კა­რგ­ად გი­ ხდ­იან, გა­უგ­ებ­არ­ია... და მე­ორე, სნ­ობ­ური ახ­ირ­ება, რომ ქა­რთ­ ულ ლუ­დს ფს­ელ­ის გე­მო აქ­ვს, ანუ სა­შუ­ ალო ფე­ნის მო­თხ­ოვ­ ნა ელ­იტ­არ­ულ ხა­რი­ სხ­ზე. ქვ­ემ­ოთ ორ­ივ­ეზე ცალ-ცა­ლკე და ხე­ ლვ­აჩ­აუ­რის მა­გა­ლი­ თზე: უ ს­ა ქ­მ უ­რ ი ამ­ბი­ცია მა­რთ­ლა იყო ჩვ­ენს ქვ­ეყ­ან­ აში დრო, რო­ ცა უს­აქ­მუ­რი კა­იბ­იჭი, პი­ცის და­მ ტ­ა რ­ე ბ­ე ლ­ ზე მა­ღა­ლი სტ­ ატ­უს­ის მქ­ონე ტი­პად აღ­იქ­ მე­ბო­და. რო­ ცა 16 წლ­ის­ამ მუ­შა­ობა თა­ რჯ­იმ­ნათ და­ვი­წყე, ჩე­მს მე­

ზო­ბელ ბი­ჭე­ბს უკ­ვე მა­შინ ჰქ­ონ­დათ ბი­ზნ­ეს­მე­ნო­ბის ამ­ბი­ცი­ები. სა­ბო­ლო­ოდ, მა­ თი უმ­რა­ვლ­ეს­ობა დღ­ეს­აც ის­ევე ჩა­ცუ­ცქ­ულ­ები ფი­ ქრ­ობ­ენ, რო­გორ შე­იტ­ან­ონ რკ­ინა დო­ნე­ცკ­იდ­ან თე­ირ­ ან­ში, ან რო­გორ „გა­არ­ტყ­ან რა­მე სა­კა­იფო“. არ­ადა, თა­

მს­ახ­ურ­ებ­ის მა­ღალ დო­ნეს აღ­ნი­შნ­ავ­დნ­ენ. გო­გო­ნე­ბი ყვ­ელ­აფ­ერს მო­გა­ძე­ბნ­ინ­ებ­ ენ, ბო­ლო­მდე ბუ­ნე­ბრ­ივი ღი­მი­ლით და კე­თი­ლგ­ან­წყ­ ობ­ით. შე­დე­გად, მეც ყო­ველ ჯე­რზე ვც­დი­ლობ მა­დლ­ ობა, ან უბ­რა­ლოდ, რა­იმე კა­რგი ვუ­თხ­რა, თუ გი­ღი­მი­ ან, შე­ნც უნ­და გა­უღ­ინო და ესე ყა­ლი­ბდ­ება ღი­მი­ლი­ანი სე­რვ­ის­ის კუ­ლტ­ურა. „რა­სა­ ცა გა­სც­ემ - შე­ნია“ მა­რთ­ ლა სა­ჭმ­ელ­ზე და ფუ­ლზე კი არ­აა ნა­თქ­ვა­მი?! უჟ­მუ­რი მი­მტ­ანი, უჟ­მუ­ რი კლ­იე­ნტ­ის და­მს­ახ­ურ­ებ­ აა და პი­რი­ქით. ძო­გჯ­ერ მო­ მხ­და­რა რომ მი­მტ­ანს ჩე­მთ­ ვის და­უბ­ღვ­ერ­ია, არ­ადა, მე სუ­ლე­ლი­ვით სულ ღი­მი­ლით და­ვდ­ივ­არ, რო­ცა ვა­ხე­რხ­ებ. ამ დრ­ოს თუ და­იძ­აბე „და­გე­ ნძ­რა“... შე­ნც არ შე­გე­რგ­ება ხი­ნკ­ალი და ის­იც ბღ­ვე­რას მო­უმ­ატ­ებს. მე­ორე ლო­ყას

ბს, მა­გრ­ამ დღ­ით­იდ­ღე უფ­ რო და უფ­რო ნა­კლ­ები. ხო­ ლო ვი­საც ეს­ეთი გო­გო­ნე­ბი მო­სწ­ონს, ის ხვ­ალ აუ­ცი­ლე­ ბლ­ად თა­ვა­დაც და­სა­ქმ­დე­ ბა, თო­ნე­ში, სა­ხა­ჭა­პუ­რე­ში, პი­ცე­რი­აში თუ ცი­ტრ­უს­ის წვ­ენ­ებ­ის ფა­ბრ­იკ­აში. ხა­რი­სხი რო­ცა ხა­რი­სხ­ზე ვს­აუ­ ბრ­ობთ, აქ ბრ­ალ­ეუ­ლო­ბა თა­ნა­ბრ­ად ნა­წი­ლდ­ება მწ­ არ­მო­ებ­ელ­სა და მო­მხ­მა­ რე­ბლ­ებ­ზე. მწ­არ­მო­ებ­ლე­ბს იმ­აში ვა­და­ნა­შა­ულ­ებ, რომ სა­ქა­რთ­ვე­ლო­ში ტრ­ად­იც­იად და­ამ­კვ­იდ­რეს, ახ­ალი პრ­ ოდ­უქ­ტის გა­პო­პუ­ლა­რე­ბის შე­მდ­ეგ, ხა­რი­სხ­ის მკ­ვე­თრი ვა­რდ­ნა. მო­მხ­მა­რე­ბე­ლს კი იმ­აში მი­უძ­ღვ­ის ბრ­ალი, რომ ხა­რი­სხ­ის გა­ნმ­სა­ზღ­ვრ­ელ კრ­იტ­ერ­იუ­მად დი­დი ხა­ნი ამ­კვ­იდ­რე­ბდა ფა­სს, რო­ცა რე­ალ­ურ­ად, პი­რი­ქით უნ­და ხდ­ებ­ოდ­ეს, ფა­სი უნ­და იყ­ოს ხა­რი­სხ­ზე და­მო­კი­დე­ბუ­ლი და არა პი­რი­ქით... ტე­რმ­ინ­ი

ძვ­ირ­ია­ნი დი­დი ხნ­ის გა­ ნმ­ავ­ლო­ბა­ში მა­სი­ურ­ად იხ­მა­რე­ბო­და, რო­გო­რც კა­რგ­ის სი­ნო­ნი­მი, არ­ადა კა­რგი შე­იძ­ლე­ბა ია­ფიც იყ­ოს. თუ­ნდ­აც ჩე­მი ტა­ ნს­აც­მლ­ის 90 პრ­ოც­ენ­ტი, რო­მე­ლიც ძო­ნძ­ებ­ში მა­ქვს ნა­ყი­დი და რო­მე­ლს­აც მო­ მდ­ევ­ნო ნო­მე­რში სა­აშ­კა­ რა­ოზე გა­მო­ვფ­ენ. თუ­მცა წინ გა­და­დგ­ მუ­ლი ნა­ბი­ჯე­ბი აქ­აც გვ­ აქ­ვს: ხე­ლვ­აჩ­აუ­რის მა­ღა­ზი­ აში ყვ­ელ­აზე სე­ლე­ბრ­ით მყ­იდ­ვე­ლე­ბს­აც კი, პი­რვ­ ელ რი­გში და­ბა­ლი ფა­სე­ ბი იზ­იდ­ავს. რო­გო­რღ­აც მო­ხე­რხ­და სა­ზღ­ვრ­ებს გა­ რეთ ხა­ლხ­ის გა­სვ­ლა და იმ­ის გა­ან­ალ­იზ­ება, რომ ია­ფი ყო­ვე­ლდ­ღი­ურ­სა და მა­რტ­ივ­ად გა­ნა­ხლ­ებ­ადს უფ­რო ნი­შნ­ავს, ვი­დრე უხ­არ­ის­ხოს. იგ­ივე Zara, H&M ან C&A რომ ავ­იღ­ოთ, იქ ყო­ვე­ლთ­ვის ბე­ვრ­ად ნო­რმ­ალ­ური და ად­ამ­ია­ ნუ­რი სა­ზო­გა­დო­ება „შო­ ფი­ნგ­ობს“ ვი­დრე GFF-ის, Gaultie-ისა თუ სხ­ვა მს­გა­ვს ბუ­ტი­კე­ბში... რო­ცა ევ­რო­ პი­სკ­ენ სვ­ლა გს­ურს, მა­ქს­ იმ­ალ­ურ­ად უნ­და ეც­ადო, რუ­სი ოლ­იგ­არ­ქი­სა­გან გა­ ნს­ხვ­ავ­ებ­ული ცხ­ოვ­რე­ბის წე­სის და­მკ­ვი­დრ­ებ­ას. მით უმ­ ეტ­ ეს, რომ აქ ნა­ყი­დი კა­ბე­ბი ხა­რი­სხ­ით არ­აფ­რით ჩა­მო­უვ­არ­დე­ ბი­ან თბ­ილ­ის­ის სნ­ობ­ური ბუ­ტი­კე­ბის კა­ბე­ბის 90 პრ­ოც­ენ­ტს. უბ­რა­ლოდ, იქ ძვ­ირ­ია... ია­ ფი რომ ცუ­ დს და სო­ცი­ალ­ური სტ­ატ­უს­ის შე­მლ­ახ­ვე­ლს აღ­არ ნი­შნ­ ავს, იმ­ით­აც და­სტ­ურ­დე­ ბა, რომ ძა­ლი­ან ბე­ვრი ად­ამ­ია­ნი სა­კუ­თარ ძვ­ელ ტე­ლე­ფო­ნის ნო­მე­რს, ბე­ ვრ­ჯერ ია­ფი ოპ­ერ­ატ­ორ­ ის ნო­მე­რზე ცვ­ლის, მა­ რთ­ალ­ია ორი შვ­იდ­ია­ნი ან ორი ცხ­რი­ანი უფ­რო „კაი პო­ნტ­ია“, მა­გრ­ამ, რო­ცა სა­მი­ანი და იგ­რე­კი­ანი ოთ­ხჯ­ერ ია­ფია? ხო, თან ხა­რი­სხი ერ­თი და იგ­ივ­ ეა...

ხე­ლვ­აჩ­აუ­რი მა­კა კი­ლა­ძე: „შე­ძე­ნით ყვ­ელ­აფ­ერი შე­ვი­ძი­ნე, რაც მო­მე­წო­ნა. ვფ­იქ­რობ, არ­ჩე­ვა­ნი დი­დია და ყვ­ელ­ან­აი­რი გე­მო­ვნ­ებ­ ის მო­მხ­მა­რე­ბე­ლი თა­ვის მო­სა­წო­ნს უთ­უოდ იპ­ოვ­ის.. ინ­ტე­რი­ერ­იც ძა­ლი­ან კა­რგ­ ია. დი­დი სი­ვრ­ცით, პა­ტა­ რა კა­ფით... არ შე­მი­ძლ­ია არ აღ­ვნ­იშ­ნო - მო­მს­ახ­ურე პე­რს­ონ­ალი. გა­ღი­მე­ბუ­ლი, და­უზ­არ­ელი ახ­ალ­გა­ზრ­და გო­გო­ნე­ბი, რო­მლ­ებ­იც თა­ვს გე­ვლ­ებ­იან. გა­გი­კვ­ირ­დე­ბათ და, ნა­მდ­ვი­ლად ხა­რი­სხი ბე­ ვრ­ად მა­ღა­ლია, ვი­დრე ფა­ სი...“

ნანუკა ჟორჟოლიანი ნა­ხა­ვთ. რომ გა­და­წყ­ვე­ტენ ფო­ტო გა­და­გი­ღონ და და­კი­ დონ ე. ი. თვ­ ლი­ ან, რომ გე­მო­ვნ­ებ­ ით იც­ვამ. ამ­ით ძა­ლი­ან კმ­აყ­ ოფ­ილი ვარ. წა­რ მ­ო ი­დ გ­ი ნე, ქ ა­რ თ­ვ ე­ლ ე­ბ ი კე­რა­ვენ და ექ­ სპ­ორ­ტზე გა­აქ­ ვთ. უც­ხო­ელ­ები ყი­დუ­ლო­ბენ და იმ­ოს­ებ­იან. მე კი, ძა­ლი­ან დიდ სი­ამ­ოვ­ნე­ბას მა­ ნი­ჭე­ბს ხე­ლვ­აჩ­ აუ­რში შო­პი­ნგი.“

ნინა წკ რიალა შვილი

ალინა

მთ­ელი წე­ლი მე­ყო. სა­მს­ახ­ურ­ის­თვ­ის ფა­ ნტ­ას­ტი­კუ­რი პე­რა­ ნგ­ები ვი­ყი­დე. მა­თში რა თა­ნხ­აც გა­და­ვი­ ხა­დე, ზუ­სტ­ად იგ­ივე აქ, ათ­ მაგ ფა­ სში მქ­ ონ­და ნა­ყი­დი. შა­რვ­ ლე­ბი, ელ­ას­ტი­კე­ბი, ლო­გი­ნის თე­თრ­ეუ­ლი, ხა­ლა­თე­ბი... იმ­დე­ ნად და­ბა­ლი ფა­სე­ბი და მა­ღა­ლი ხა­რი­სხ­ია, რომ არ იყ­იდო, არ გა­ მო­დის. მე­რგ­ება, არ მე­რგ­ება ყვ­ელ­აფ­ერს ვყ­იდ­ულ­ობ. რო­დე­საც აქ ჩა­მო­ვდ­ივ­არ მე­ გო­ბრ­ებს ვჩ­უქ­ნი. ამ შა­ბათ -კვ­ირ­ას­აც ვი­ ყა­ვი და ორ­ივე დღ­ეს ხე­ლვ­აჩ­აუ­რში გა­ვე­დი სა­ყი­დლ­ებ­ზე. ბო­ლოს, რო­ცა სა­ზა­ფხ­ულ­ოდ ყვ­ელ­აფ­ერი ვი­ყი­დე, ზა­მთ­რის სვ­იტ­რე­ბზე გა­და­ვე­დი. იქ იმ­დე­ნი ცნ­ობ­ილი ად­ამ­ია­ნი მაკა კილაძე მხ­ვე­დე­ბა, ნე­ბი­სმ­ იე­რი სფ­ერ­ოდ­ან, რომ ერ­თმ­ან­ეთს და­ვც­ინ­ით ხო­ლმე -ის­ ე ვ აქ ხარ?“ ანი ჭო­ღო­შვ­ილი: „გა­ოც­ებ­ული და­ვრ­ჩი, ნა­ნუ­კა ჟო­რჟ­ოლ­ია­ რო­დე­საც ამ სა­ხის მა­ღა­ზია ნი: ვნ­ახე. გა­ვგ­იჟ­დი, ისე მო­მე­ „მე, ნა­ხე­ვა­რი ხე­ლვ­ წო­ნა. ძა­ლი­ან დი­დია, ძა­ლი­ აჩ­აუ­რის სა­ვა­ჭრო ცე­ნტ­რი ან ბე­ვრი ტა­ნს­აც­მე­ლია და, გა­მო­ვი­ტა­ნე. ნა­ხე­ვა­რი სა­ რაც მთ­ავ­არ­ია, ხა­რი­სხ­ია­ნი. ჩუ­ქა­რი იყო, ნა­ხე­ვა­რი 2 კა­ბა, მა­ის­ურ­ები და შა­რვ­ ჩე­მი. არ მი­ვე­კუ­თვ­ნე­ბი ლე­ბი შე­ვი­ძი­ნე. პი­რვ­ელ­ად იმ ად­ამ­ია­ნე­ბს, ვი­ნც ჩე­მი მე­გო­ბრ­ები იყ­ვნ­ენ წა­ ფი­ქრ­ობს, რომ აუ­ცი­ სუ­ლე­ბი და ძა­ლი­ან კა­რგი ლე­ბლ­ად შა­ნე­ლით ემ­ოც­იე­ბით და­ბრ­უნ­დნ­ენ უნ­და იმ­ოს­ებ­ოდ­ეს. კა­რგ­ად ვი­შო­პი­ნგ­ეთო. ყვ­ ეს არ ნი­ შნ­ ავს იმ­ ელ­ამ ბე­ვრი რა­ღაც იყ­იდა ას, რომ ვტ­ ირი და და ერ­თმ­ან­ეთ­ში არ­ჩე­ვდ­ნენ, არ მა­ ქ ვს ბრ­ ე ნ­დე­ბი, ეს ჯო­ ბდა თუ ის. ჩა­ ვე­ ტყ­უი­ლი იქ­ნე­ბა. მა­ დი თუ არა, და­ვრ­წმ­უნ­დი, გრ­ამ ჩე­მთ­ვის მთ­ რომ ტყ­უი­ლად არ იყ­ვნ­ენ ავ­არ­ია გე­მო­ვნ­ებ­ით კმ­აყ­ოფ­ილ­ები. ყვ­ელა გე­ იყ­იდო და შე­ნი სტ­ მო­ვნ­ებ­ის ად­ამ­ია­ნს და­ ილი არ­ას­ოდ­ეს და­ აკ­მა­ყო­ფი­ლე­ბს.“ კა­რგო. ხე­ლვ­აჩ­აუ­ რი ჩე­მთ­ვის ძა­ლი­ან ნი­ნა წკ­რი­ალ­აშ­ვი­ლი: კო­მფ­ორ­ტუ­ლია. აჭ­ „პი­რვ­ელ­ად, ხე­ლვ­აჩ­ არ­აში ჩა­სვ­ლას კი­ აუ­ რ ის სა­ ვ ა­ ჭ რო ცე­ ნ ტ­ ე ძ ა ლ დევ ერ­თი სტ­იმ­ული ე ვ რი, ერ­ თ ი წლ­ ი ს წი­ ნ ათ არ და­ემ­ატა - შე­მი­ძლ­ია აღ­მო­ვა­ჩი­ნე. თა­ვი­დან, ვი­შო­პი­ნგო. ამ­იტ­ომ, შე­იძ­ლე­ბა ით­ქვ­ას, რომ ძა­ რო­გო­რც კი აჭ­არ­აში ლით წა­ვე­დი, მა­გრ­ამ მე­რე, ჩა­ვდ­ივ­არ, ხე­ლვ­აჩ­აუ­ ბა­თუ­მში ყო­ფნ­ის­ას, ხშ­ირ­ად რში ვშ­ოპ­ინ­გობ. იქ, და­ვდ­იო­დი. იქ­იდ­ან იმ­დე­ ჩე­მს დიდ ფო­ტო­საც კი ნი რა­ღაც გა­მო­ვზ­იდე, რომ

ანი ჭოღოშვილი

თი­კო სა­დუ­ ნი­შვ­ილი:

ლვ­აჩ­აუ­რში ვი­ყი­დეო. მათ რომ ვუ­ყუ­რებ სუ­რვ­ილი მი­ჩნ­დე­ბა, მეც მო­ვხ­ვდე ხე­ ლვ­აჩ­აუ­რში. ცნ­ობ­ილი თუ არ­აც­ნო­ბი­ლი სა­ხე, ყვ­ელა იქ და­დის. ალ­ინ­ას ჰქ­ონ­და ეს ბე­დნ­იე­რე­ბა. ცო­ტა ხნ­ ის წინ, პი­რვ­ელ­ად იყო, კა­ ბა და მა­ის­ური ჩა­მო­მი­ტა­ნა, ძა­ლი­ან მო­მე­წო­ნა, ფა­სე­ ბიც ძა­ლი­ან მო­სა­წო­ნი აქ­ვს. წე­ლს ბა­თუ­მში ვა­პი­რებ გა­ მგ­ზა­ვრ­ებ­ას და ხე­ლვ­აჩ­აუ­ რშ­იც აუ­ცი­ლე­ბლ­ად ვი­შო­ პი­ნგ­ებ.“ ალ­ინა არ­ვე­ლა­ძე: „ერ­თი თვ­ის წი­ნათ ვი­ ყა­ვი ხე­ლვ­აჩ­აუ­რში. ყვ­ელ­ აზე მე­ტად ფა­სე­ბი მო­მე­ წო­ნა. ის­ეთ­ია, რო­გო­რიც

ილი

ვ დუნიშ ა ს ო კ თი „ხე­ლვ­აჩ­აუ­რის სა­ვა­ჭრო ცე­ნტ­ რზე თბ­ილ­ის­ში უკ­ვე დი­დი ხა­ნია ბე­ვრი მი­თქ­მა-მო­ თქ­მაა. რა­მდ­ენ მე­ გო­ბა­რს­აც ტა­ნს­ აც­მე­ლი მო­ვუ­წო­ნე და კო­მპ­ლი­მე­ნტი ვუ­თხ­არი, ყვ­ელ­ამ - ხე­

მე მი­ყვ­არს, 15-20 ლა­რი. ძა­ლი­ან ბე­ვრი რა­მე ვი­ყი­ დე. კა­ბე­ბი, მა­ის­ურ­ები, შო­რტ­ები... და­ვა­რქ­ვი „გუ­ჩი დლ­ია ბე­დნ­იხ“. ქმ­ რი­სთ­ვის არ­აფ­ერი მი­ყი­ დია, მა­მა­კა­ცე­ბი­სთ­ვის ის­ეთი დი­დი არ­ჩე­ვა­ნი არ არ­ის. მე­გო­ბრ­ებს ბე­ვრი სა­ჩუ­ქა­რი ჩა­მო­ვუ­ტა­ნე.“

პი­კ ­ ნ­ი­კი

ამ ნო­მე­რში რუ­ბრ­იკ­ის ტრ­ად­იც­იულ სტ­ილს გა­და­ვუ­ხვ­ევ და არც ერთ და­წე­ სე­ბუ­ლე­ბას არ გა­ვე­კა­რე­ბი. ზა­ფხ­ულ­ია, სხ­ვა თუ არ­აფ­ერი... ერ­თი, რომ გა­მა­ ლე­ბუ­ლი კრ­იტ­იკ­ის­თვ­ის ას­ეთ სი­ცხ­ეში ყვ­ელა ცო­დოა და მე­ორე, რო­ცა ბა­ლა­ხი ჯერ კი­დევ მწ­ვა­ნეა, რე­სტ­ორ­ან­ში შე­ყუ­ ჟვ­ას ყო­ვე­ლთ­ვის გა­პი­კნ­იკ­ება სჯ­ობს. მა­ხს­ოვს, პი­რვ­ელ­ად, რო­ცა ძა­ლი­ან პა­ტა­რა, ის­რა­ელ­ში მო­ვხ­ვდი, ახ­ლო­ ბლ­ებ­მა პი­კნ­იკ­ზე წა­მი­ყვ­ან­ეს. ეს ამ­ბა­ვი ძა­ლი­ან გა­ნს­ხვ­ავ­დე­ბო­და ჩე­მი სკ­ოლ­ის ექ­სკ­ურ­სი­ებ­ის­გან. თუ არ­და­დე­გე­ბის და­სა­წყ­ის­ში ბა­ვშ­ვე­ბს ერ­თი ავ­ტო­ბუ­სით წა­გვ­ას­ხა­მდ­ნენ და დი­დი ხის ჩრ­დი­ლში გა­გვ­იშ­ლი­დნ­ენ სუ­ფრ­ას, აქ ყვ­ელ­აფ­ერი წი­ნა­სწ­არ იყო მო­წყ­ობ­ილი და­მს­ვე­ნე­ბე­ ლთა კო­მფ­ორ­ტი­სთ­ვის. მა­ყა­ლი, ნა­გვ­ის ყუ­თე­ბი და წყ­ლის ონ­კა­ნე­ბი. მა­შინ, არც ინ­ტე­რნ­ეტი იყო და ფი­ლმ­ებ­შიც მს­გა­ვს რა­ღა­ცე­ბს ნა­კლ­ებ­ად ვა­კვ­ირ­დე­ბო­დი – გა­მი­კვ­ირ­და. და­მო­უკ­იდ­ებ­ლად პი­კნ­იკ­ებ­ის მო­წყ­ ობა უკ­ვე უნ­ივ­ერ­სი­ტე­ტის პე­რი­ოდ­ში და­ვი­წყე, რო­ცა ჩე­მს ორ მე­გო­ბა­რთ­ან ერ­თად, გო­გო­ნე­ბს ხან არ­მა­ზში წა­ვა­ სხ­ავ­დით, ხან კო­ტო­რა­ან­თკ­არ­ში და ხან იმ­ის იქ­ით. მო­დით ვნ­ახ­ოთ, რო­გო­რი პი­კნ­იკ­ის მო­წყ­ობ­აა შე­სა­ძლ­ებ­ელი 50 ლა­რად. გა­ ით­ვა­ლი­სწ­ინ­ეთ, რომ ეს თა­ნხა თბ­ილ­ის­ ში მა­ქს­იმ­უმ 4 ად­ამ­ია­ნს ეყ­ოს და ის­იც დი­დი გა­ჭი­რვ­ებ­ით... ვყ­იდ­ულ­ობ: ერ­თ კი­ლო სა­რდ­ელს (შა­მფ­ურ­ზე კა­რგ­ად მა­გრ­დე­ბა, შე­წვ­ის პრ­ოც­ეს­ში თუ ლუ­დს მო­ას­ხამ გე­მრ­ იე­ლიც გა­მო­დის) ნა­ხე­ვარ კი­ლო სო­სი­ს

ფრ­ან­ქფ­ურ­ტე­რს - (შა­მფ­ურ­ზე არ სკ­ დე­ბა და სა­რდ­ელ­ის­გან გა­ნს­ხვ­ავ­ებ­ული გე­მო აქ­ვს) – ჯა­მში 20 ლა­რი და­მჭ­ირ­ და. 1 კი­ლო სა­მწ­ვა­დე, ზო­მი­ერი ნა­ჭრ­

წი­ნა­პრ­ებს არ და­ვე­მს­გა­ვს­ოთ, რო­მლ­ ებ­საც ყვ­ელა წყ­არ­ოს შე­მო­გა­რე­ნი სა­ ზა­მთ­როს ქე­რქ­ებ­ითა და ბო­თლ­ებ­ით ჰქ­ონ­დათ ავ­სე­ბუ­ლი) ხა­ხვი, წი­წა­კა, მა­

ებ­ით, 3 შა­მფ­ურ­ზე ნა­წი­ლდ­ება და 10 ლა­რი ჯდ­ება. 10 ლა­რად 5-6 ლი­ტრი ად­გი­ლო­ბრ­ივი ლუ­დი მო­დის... 3 ლა­ რად, ნა­კვ­ერ­ჩხ­ალ­ში შე­სა­წვ­ელ­ად, სა­კმ­ აო რა­ოდ­ენ­ობ­ის კა­რტ­ოფ­ილი მო­გი­ვა. და­ნა­რჩ­ენ­იც აუ­ცი­ლე­ბელ ხა­რჯ­ებ­ზე მი­დის: სა­ნთ­ლე­ბი, ერ­თჯ­ერ­ადი თე­ფშ­ ები, ჩა­ნგ­ლე­ბი და ლუ­დის ჭი­ქე­ბი, ნა­გვ­ ის დი­დი პა­რკ­ები, (რომ ჩვ­ენს 90-ია­ნელ

რი­ლი და ა.შ. ად­გი­ლის შე­რჩ­ევა წი­ნა­სწ­არ სჯ­ობს, სა­სუ­რვ­ელ­ია, რომ იქ­იდ­ან არც სა­ხლი ჩა­ნდ­ეს და არც ას­ფა­ლტი. თუ­მცა, მა­ ნქ­ან­ით რთ­ული მი­სა­დგ­ომ­იც არ უნ­და იყ­ოს, მა­ყა­ლის თრ­ევა ხე­ლით რომ არ მო­გი­წი­ოს. მა­ყა­ლის გა­რე­შე ცე­ცხ­ლის ან­თე­ბა კი ხა­ნძ­რის რი­სკს ზრ­დის და ბუ­ნე­ბის და­ცვ­ის სა­მი­ნი­სტ­რო­საც აბ­

რა­ზე­ბს, ალ­ბათ – სა­მა­რთ­ლი­ან­ად. წყ­ნე­თი სა­ღა­მოს თბ­ილ­ის­სა და წყ­ნე­თს შო­ რის ტე­მპ­ერ­ატ­ურ­ის სხ­ვა­ობა 6-7 გრ­ ად­უს­ია, ზა­ფხ­ულ­ში კი ეს მთ­ავ­არი პრ­ იო­რი­ტე­ტია. ვი­ყა­ვით რვ­ანი და უკ­ანა გზ­აზე ვფ­ იქ­რო­ბდ­ით, რა შე­გვ­ეძ­ლო გა­გვ­ეკ­ეთ­ებ­ ინა ამ ფა­სად თბ­ილ­ის­ში? შე­გვ­ეძ­ლო გვ­ეჭ­ამა ასი ხი­ნკ­ალი, იქ სა­დაც ხი­ნკ­ალი 50 თე­თრი ღი­რს, ას­ ეთი ად­გი­ლე­ბი კი მგ­ონი თბ­ილ­ის­ში აღ­ არ შე­მო­რჩა. კა­რგი, ვთ­ქვ­ათ სუ­ლაც 35 თე­თრი ღი­რს ხი­ნკ­ალი და 50 ცა­ლი შე­ ვუ­კვ­ეთ­ეთ, ფუ­ლი ლუ­დი­სთ­ვი­საც და­ გვ­რჩა და სა­კმ­აოდ და­ვნ­აყ­რდ­ით. მე­რე რას შვ­რე­ბი? გა­მო­დი­ხარ გა­რეთ, თა­ვს გრ­ძნ­ობ ხი­ნკ­ლად, რო­მე­ლიც ბე­ვრ სხ­ვა ხი­ნკ­ალ­თან ერ­თად ეს-ეს­აა ქვ­აბ­ში ჩა­ აგ­დეს... ჯდ­ები მა­ნქ­ან­აში და გა­ქვს შე­ გრ­ძნ­ება, რომ მე­ხი­ნკ­ლე ქვ­აბს აყ­ან­ყა­ ლე­ბს, ერ­თმ­ან­ეთს რომ არ მი­ეწ­ებ­ოთ. შე­გი­ძლ­იათ, წა­ხვ­იდ­ეთ ლე­სე­ლი­ძე­ზე და ყვ­ელ­ამ მი­ირ­თვ­ათ თი­თო შა­ურ­მა, გა­მა­გრ­ილ­ებ­ელი სა­სმ­ელ­იც და­აყ­ოლ­ ოთ, თან მს­უბ­უქ­ად გა­ცხ­იმ­ული ხე­ლე­ ბით შუ­ბლ­ზე მო­მდ­გა­რი ოფ­ლი მო­იწ­მი­ ნდ­ოთ... კა­რგი, ვთ­ქვ­ათ სუ­ლაც კო­ნდ­იც­ ირ­ებ­ულ და­წე­სე­ბუ­ლე­ბა­ში შე­ხვ­ედ­ით, ჯერ ერ­თი, 50 ლა­რი არ­აფ­ერ­ში გე­ყო­ ფათ და მე­ორ­ეც, სად კო­ნდ­იც­იო­ნე­რი და სად წყ­ნე­თი.

P.S. food critics აუ­ცი­ლე­ბლ­ად რე­ სტ­ორ­ნის კრ­იტ­იკ­ას არ ნი­შნ­ავს...