CZY TO NADAL INFORMACJA? MIEJSCE MEDIÓW W KAMPANII WYBORCZEJ
MEDIA XXI WIEKU A MANIPULACJA ŚWIADOMOŚCIĄ Natalia Filimoniuk
Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie: Dziennikarstwo i Komunikacja Społeczna; Nowe Media i PR
W pierwszych, radosnych dniach Web 2.0 powszechnie zakładano, że rewolucja cyfrowa przyniesie światu tylko rozwój i, co ważne, globalną infrastrukturę autokorekty. Czyli jak twierdzi Mattew d'Ancona w swojej książce Postprawda – „Fałsz zostanie pokonany przez obronne mechanizmy elektronicznej odpowiedzialności”. Patrząc na rzeczywistość, automatycznie zaczynają się pojawiać pewne wątpliwości. Mam nadzieję, że nie tylko u mnie. Czy naprawdę media dają nam (w większości) prawdziwe i rzetelne informacje? Jeżeli nie, to czy umiemy je rozróżniać i myśleć krytycznie? Czy może już przekroczyliśmy granicę naszych relacji z mediami, i już dawno jesteśmy pod ich wpływem? Zawsze wspierałam zasadę, że najlepszy argument w dyskusji to własne doświadczenia. Mogę się mylić, ale nie jest to tematem tego tekstu. Dlatego wracając do tematu, zadałam sobie pytanie - czy media mogą mieć wpływ na nasze zdanie w sprawie jakiegoś zjawiska czy wydarzenia? No pewnie. Czy mogą zniekształcać rzeczywistość, na podstawie której stworzymy błędne zdanie? Tak, chociaż z pewnością mniejszość zechce się przyznać, że nie jest do końca samodzielna i „mądra”, bo buduje opinie tylko na podstawie przekazów medialnych. Jednak można się zgodzić, że jesteśmy tylko ludźmi i czasami nie sprawdzamy precyzyjnie wszystkiego,
28
co przyswaja nasz mózg. Mogę się mylić, a więc jestem otwarta do dyskusji (a może nie). Wracamy do wyżej wspomnianego doświadczenia. Zatłoczony pociąg Przemyśl-Lwów dużo ludzi wraca do domu lub ma przed sobą weekend niezapomnianych wrażeń -myślę, że kampania “Polacy, zapraszamy do Lwowa” daje swoje skutki. Jechałam wtedy z kolegą z Turcji, oczywiście głośno rozmawiając po angielsku o różnicach kulturowych, zabawnych historiach z wycieczek i innych tematach, aby po prostu skrócić czas podróży. Pamiętam, jak cały wagon z ukrytym zainteresowaniem podsłuchiwał rozmowę (myślę, że nie rozumiejąc nawet połowy), rzucając krótkie nam spojrzenia i się uśmiechając. Wiecie kiedy wszystko się zmieniło? Po kontroli paszportów. Okazało się, że paszport obywatela Türkiye ma ogromną siłę. Po 10-minutowym sprawdzeniu dokumentów ze wszystkich możliwych stron, już nikt nie patrzył, a nawet zaczęto nas demonstracyjnie unikać. Nie wspominać już o uśmiechach. Z jednej strony, rozumiem konieczność kontroli - taka jest prawda, z powodu bliskości do Syrii osoby z tego kraju bardzo odczuwają „wzmożone środki bezpieczeństwa”. Z drugiej strony, chyba w ogóle nie rozumiem ludzi. Co się zmieniło? Przecież dalej była to ta sama rozmowa, a po kontroli chłopak nie wysadził całego pociągu. To co mogło tak nagle zmienić ich zdanie? Chociaż najbardziej
Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie
Intro Magazyn | nr 03/2020 (79)