Μνήμη, ίχνη ζωής, ιστορία, ευχή για ελπίδα. Το τετράπτυχο που κυριαρχεί στη φωτογραφική δουλειά της Λένας, ξυπνώντας συνειρμούς και μια αίσθηση ζωής που φεύγει. Με τα χρώματα της φθοράς χτίζει όνειρα. Ο φακός της είναι η ανάσα του βλέμματός της. Ο λόγος της, όποτε μας τον χαρίζει, συμπληρώνει το φως που λείπει από τις εικόνες. Οι φωτογραφίες της, άλλωστε, είναι λόγος. Αφηγούνται την απουσία, αφήνοντας μια χαραμάδα για να τρυπώσει θριαμβευτικά το μέλλον, με χαμόγελο παιδιού που ξαναμαθαίνει να παίζει...
