role obu płci... W szczególności Ballada o seksualnej zależności dotyczy zagadnień gender, zanim jeszcze wymyślono samo słowo gender, zanim zaczęli uczyć o tym na uczelniach. Pewien mój przyjaciel powiedział, że urodziłam się z sercem feministki. W wieku pięciu lat postanowiłam, że nie ma takiej rzeczy, którą potrafiliby zrobić moi bracia, a ja nie. W ten sposób dorastałam. To nie było tak, że postanowiłam zrobić pracę dotyczącą polityki płci. Stworzyłam serię slajdów, które opowiadały o moim życiu takim, jakie ono było. Dopiero później zdałam sobie sprawę jak polityczna była to praca. Ballada opowiada historie różnych związków, szczęśliwych par. Dla mnie, zasadniczym znaczeniem projekcji jest seksualne uzależnienie jednej osoby od drugiej, które nie ma absolutnie nic wspólnego z miłością. Chodzi o przemoc, o bycie wpisanym w kategorie męskości i kobiecości. Projekcja zaczyna się od pokazania
różnych ról kobiecych, potem są dzieci, wychowanie dzieci, dalej mężczyźni i dużo przemocy. Ten rodzaj przemocy, który lubią mężczyźni. Widzimy kluby, bary, potem prostytucję jako jedną z możliwych realizacji kobiecości — prostytucja lub małżeństwo. Dalej różne sytuacje społeczne, nowożeńców i pary, które biorą któryś z rzędu ślub, pary uprawiające miłość, na koniec podwójne nagrobki. Czy mogłabyś w skrócie opowiedzieć o swoich źródłach inspiracji, artystach, dziełach, które są dla ciebie szczególnie istotne? Moją największą inspiracją są moi przyjaciele. Bruce Valdoni był pierwszym, który zapoznał mnie z projekcjami slajdów w latach 70-tych. Na jego projekcjach zjawiali się John Waters i Cookie Mueller. To był jego pomysł i to on spowodował, że zaczęłam
60