den gesteld. Ondanks al die plannen en beleidsnota’s wordt er in Nederland steeds minder aan judosport gedaan. Let wel; niet aan judo als pedagogische activiteit, daar gaat het namelijk prima mee. Daar heeft de JBN qua ledenaantallen echter niets aan. Als judo alleen nog als pedagogisch middel aantrekkelijk is, dan is dat zo. Wanneer de animo voor wedstrijdjudo nog verder afneemt dan zal de JBN haar bestaansrecht kunnen verliezen. Is dat erg? Niet echt. Wanneer judosport als activiteit niet meer aantrekkelijk is zullen er steeds minder judoka’s komen. Al die potentiele judoka’s gaan heus wel wat anders doen. Iets wat leuker is dan judoën. In maatschappelijke zin niet erg dus.
Hoofdstuk 3
Professionele medewerkers
D
aarnaast is het JBN bestuur de afgelopen 20 jaar steeds meer afhankelijk geworden van professionele medewerkers van het bondsbureau onder leiding van een professionele directeur. Het beleid van de JBN wordt daardoor ook steeds meer bepaald door de inbreng van deze professionele medewerkers. Nadeel hiervan is dat deze medewerkers vooral bezig zijn om hun baan te behouden. Of hun dagelijkse inzet allemaal even zinvol is voor de judosport valt te betwijfelen. Om de paar jaar treedt er bij de JBN ook een nieuwe directeur in dienst die vol elan maar vaak niet gehinderd door enige kennis van de judosport of historisch besef aan de slag gaat. In de afgelopen 20 jaar heeft de JBN zo een 7-tal directeuren versleten die gemiddeld 3 jaar in dienst waren. In die 20 jaar is het ledental met bijna 20.000 gedaald. Zoiets geeft toch te denken. Bestuursleden weten ook niet hoe het verder moet en leunen -11-