BOEK 3

LESS THAN EXPECTED

MINDER DAN VERWACHT

The assignment for Ruinart was prestigious. We

De opdracht voor Ruinart was prestigieus. We

had carefully calculated the costs per box by

hadden de kosten per kistje zorgvuldig bepaald

first making a series of one hundred pieces and

door eerst een serie van honderd te maken en waren

were under the impression that it would be more

in de veronderstelling dat het efficiënter zou zijn er

efficient to make thousands. This turned out not

duizenden te maken. Dit bleek niet het geval omdat

to be the case because it was difficult to obtain

het hout moeilijk in grote hoeveelheden in de juiste

the wood in large quantities in the right colours,

kleuren te krijgen was en de logistiek in ons bedrijf

and the logistics of our company were not suited

niet ingericht was op dergelijke aantallen. Juist

to such large quantities. These numbers actually

die aantallen bleken het grootste probleem te

caused the greatest problem. In order to keep up

veroorzaken. Om de productie op peil te houden

with the required production quantities, we quickly

moesten we in rap tempo extra mensen aannemen die

had to take on extra people who could hardly be

nauwelijks ingeleerd konden worden en alleen maar

taught enough and only worked on the boxes.

aan de kistjes werkten. Toen de stofwolken waren

When the dust had settled, and we had completed

neergedwarreld en we de reeks opdrachten voor

the series of assignments for Ruinart, we realised

Ruinart hadden afgerond, bleek dat we de grootste

that we had achieved the highest ever turnover,

omzet ooit hadden gerealiseerd, maar nauwelijks iets

but hardly made any profit at all. The job meant

verdiend hadden. De opdracht had grote betekenis

a great deal but delivered nothing in financial

maar in financieel opzicht niets opgeleverd. Ruinart

terms. Ruinart was, as has always been the case,

was, zoals steeds was gebleken, een fantastische

a fantastic client and was able to find funds within

opdrachtgever en vond binnen de budgetten nog

the budgets to pay an extra amount. To make

ruimte een extra bedrag te betalen. Tot overmaat

matters worse, it became apparent that the people

van ramp bleek dat de mensen die we hadden

we had hired had just about learned how to make

aangenomen ternauwernood hadden geleerd hoe ze

an ‘Eek champagne box’ but were not capable

een ‘Eek champagne kistje’ moesten maken maar niet

of carrying out our normal activities. For several

capabel bleken voor onze normale werkzaamheden.

months we paid out salaries that did not result in

Elke maand betaalden we salarissen uit waar geen

production. For this reason, we allowed virtually

productie tegenover stond. Om die reden lieten we, op

all the employment contracts to expire, with the

enkele briljanten na, praktisch alle contracten aflopen.

exception of a few brilliant ones. One advantage of

Eén voordeel van deze sanering was dat we ook wat

this reorganisation was that we were able to realise

herstructureringen op kantoor konden realiseren die

some restructuring in the office that we had been

we toch al wilden doen maar waar eerder de aanleiding

wanting to do for some time, but for which the

en het draagvlak voor ontbrak.

reason and support had previously been lacking.

22

23

LESS THAN EXPECTED

MINDER DAN VERWACHT

The assignment for Ruinart was prestigious. We

De opdracht voor Ruinart was prestigieus. We

had carefully calculated the costs per box by

hadden de kosten per kistje zorgvuldig bepaald

first making a series of one hundred pieces and

door eerst een serie van honderd te maken en waren

were under the impression that it would be more

in de veronderstelling dat het efficiënter zou zijn er

efficient to make thousands. This turned out not

duizenden te maken. Dit bleek niet het geval omdat

to be the case because it was difficult to obtain

het hout moeilijk in grote hoeveelheden in de juiste

the wood in large quantities in the right colours,

kleuren te krijgen was en de logistiek in ons bedrijf

and the logistics of our company were not suited

niet ingericht was op dergelijke aantallen. Juist

to such large quantities. These numbers actually

die aantallen bleken het grootste probleem te

caused the greatest problem. In order to keep up

veroorzaken. Om de productie op peil te houden

with the required production quantities, we quickly

moesten we in rap tempo extra mensen aannemen die

had to take on extra people who could hardly be

nauwelijks ingeleerd konden worden en alleen maar

taught enough and only worked on the boxes.

aan de kistjes werkten. Toen de stofwolken waren

When the dust had settled, and we had completed

neergedwarreld en we de reeks opdrachten voor

the series of assignments for Ruinart, we realised

Ruinart hadden afgerond, bleek dat we de grootste

that we had achieved the highest ever turnover,

omzet ooit hadden gerealiseerd, maar nauwelijks iets

but hardly made any profit at all. The job meant

verdiend hadden. De opdracht had grote betekenis

a great deal but delivered nothing in financial

maar in financieel opzicht niets opgeleverd. Ruinart

terms. Ruinart was, as has always been the case,

was, zoals steeds was gebleken, een fantastische

a fantastic client and was able to find funds within

opdrachtgever en vond binnen de budgetten nog

the budgets to pay an extra amount. To make

ruimte een extra bedrag te betalen. Tot overmaat

matters worse, it became apparent that the people

van ramp bleek dat de mensen die we hadden

we had hired had just about learned how to make

aangenomen ternauwernood hadden geleerd hoe ze

an ‘Eek champagne box’ but were not capable

een ‘Eek champagne kistje’ moesten maken maar niet

of carrying out our normal activities. For several

capabel bleken voor onze normale werkzaamheden.

months we paid out salaries that did not result in

Elke maand betaalden we salarissen uit waar geen

production. For this reason, we allowed virtually

productie tegenover stond. Om die reden lieten we, op

all the employment contracts to expire, with the

enkele briljanten na, praktisch alle contracten aflopen.

exception of a few brilliant ones. One advantage of

Eén voordeel van deze sanering was dat we ook wat

this reorganisation was that we were able to realise

herstructureringen op kantoor konden realiseren die

some restructuring in the office that we had been

we toch al wilden doen maar waar eerder de aanleiding

wanting to do for some time, but for which the

en het draagvlak voor ontbrak.

reason and support had previously been lacking.

22

23

28

2013 the ‘Arc de Triomphe’ in the woodworkshop / de ‘Arc de Triomphe’ in de houtwerkplaats

29

28

2013 the ‘Arc de Triomphe’ in the woodworkshop / de ‘Arc de Triomphe’ in de houtwerkplaats

29

Kopje Engels Kopje Nederlands

80

the oak display cabinet / de eiken vitrine

Kopje Engels Kopje Nederlands

81

Kopje Engels Kopje Nederlands

80

the oak display cabinet / de eiken vitrine

Kopje Engels Kopje Nederlands

81

DE EIKEN VITRINE ALS METAFOOR VOOR HET BEDRIJF De eiken vitrine is oorspronkelijk in 1993 ontworpen en werd voor het eerst gepresenteerd in de galerie Serieuze Zaken van Rob Malasch (zie boek 1, p. 313). Het ontwerp van de kast is gebaseerd op een enorme hoeveelheid exact vierkante glasplaatjes die ik voor bijna niets op de Philips-dump had gekocht. Een kast ontwerpen waarbij zowel de voor-, achter- en bovenzijde alsook de schappen allemaal van deze vierkante plaatjes gemaakt worden, is bijna geen ontwerp te noemen. Deze logica bracht me tot een frame van een vierkant stijltje met rondom de juiste sponningen eruit gefreesd, waardoor het vierkante ruitje overal past. Eigenlijk is het meest vormgegeven onderdeel van de kast het excentrische klipje om het glas subtiel in de sponning te fixeren. We hadden genoeg glas om vijf kasten te maken. Binnen afzienbare tijd werden ze verkocht. Vanwege dit succes dachten we erover de vitrine aan de collectie toe te voegen, maar toen we de inkoopprijs voor nieuw glas te horen kregen bleek deze hoger te zijn dan de toch al hoge verkoopprijs van de kast.

Jaren later kochten we een computergestuurde frees waarmee het mogelijk werd de vierkante spijlen van de vitrine netjes op een rij in de machine te leggen en een aantal keer te draaien. Zo verkregen we veel sneller alle details en verbindingen die voorheen zo bewerkelijk waren. Het glas werd aangepast aan deze nieuwe techniek door het van ronde hoekjes te voorzien, waarmee het mooi in de ronde freesvorm zou passen. De maat en verhoudingen van de kast werden aangepast aan de aluminium Philipskast. De eerste eiken vitrine die we in de collectie opnamen vond men namelijk te groot voor in huis en toen we een kleinere versie maakten, wat evenveel werk is en dus

84

ongeveer dezelfde prijs had, bleek dat men die te duur vond in relatie tot de maat. Er was dus bij de eiken vitrines sprake van een maat-prijs conflict. De Philipskast uit 1994 was één van de meest succesvolle kasten uit onze collectie (zie boek 1, p. 62). De maat was makkelijk in te passen in een interieur en we hadden ontdekt dat de maat-prijs-matrix tussen het aantal vakken en kolommen heel toegankelijk was. Een kolom meer is duurder en een kolom minder goedkoper, heel eenvoudig. De eiken vitrine kwam in aangepaste maten weer in de collectie.

Het ontwerp uit 1993 zit nog steeds in de collectie en we verkopen elke week

één of twee exemplaren. Dat zijn er ongeveer honderd per jaar, maar het is in deze tijden een wonderlijke gedachte dat een ontwerp van meer dan 25 jaar geleden nog steeds bijdraagt aan de omzet. Op een goed moment bedacht ik me dat het verhaal van de eiken vitrine eigenlijk een verhaal is dat over het bedrijf gaat, en misschien wel een verklaring is voor het bestaansrecht ervan.

Doorgaans ontwerp je als ontwerper voor andere bedrijven. Je wordt ingehuurd als specialist. Dit is een erg inefficiënte manier van werken omdat je, om een goed ontwerp te maken, een grondige kennis nodig hebt van de opdrachtgever en de markt waarin hij opereert. Alvorens een ontwerp te kunnen maken ben je aan onderzoek al heel veel tijd kwijt. Als je ontwerp eenmaal in productie is genomen beperkt je betrokkenheid zich vaak tot de hoeveelheid royalty’s die je krijgt.

Ieder gaat vervolgens zijn eigen weg. In die situatie zal een ontwerper dus niet op het idee komen dat een nieuwe machine het mogelijk maakt een oud ontwerp weer in productie te nemen. Je ontdekt niet dat het glas veel gunstiger ingekocht kan worden omdat de inkoopvoorwaarden inmiddels zoveel beter zijn. Je hebt geen weet van een ander product waar maat, verhouding en prijs net zo goed kloppen.

Bovendien is het niet toegestaan om de informatie die je krijgt of de kennis die je opdoet zomaar toe te passen op een ontwerp bij een andere opdrachtgever.

Omdat wij vanaf het begin bijna alles volledig zelf hebben geproduceerd, heeft onze kennis zich in de loop der jaren verdiept.

Alles wat we gedaan, geleerd en geïnvesteerd hebben is nog altijd beschikbaar en kan van waarde zijn. Zelfs dat wat mislukt is (en dat is het meeste) blijft van waarde. Het ontwerp van de eiken vitrine uit 1993 draagt in die zin nog elke week bij aan het resultaat. Meestal blijven ontwerpen maar voor een beperkte tijd in productie omdat de collecties moeten wisselen om aantrekkelijk te blijven. Bovendien hebben de meeste producten het niet in zich om een klassieker te worden. Dat ligt

niet alleen aan het ontwerp. Om een product te kunnen verkopen mag de prijs niet te hoog zijn. Dat betekent meestal (in ons geval dus niet) dat er grote aantallen gemaakt en dus ook verkocht moeten worden, met als resultaat dat er veel kapitaal in voorraad gaat zitten en de magazijnen vol zijn. Als een product vervolgens niet verkoopt heb je een groot probleem. Zelfs als producten goed lopen kan het noodzakelijk zijn - omwille van kapitaal, beperkte bedrijfsruimte en noodzaak tot dynamiek - een ontwerp uit productie te nemen. In de interieurwereld wordt het erg gewaardeerd als je ieder jaar nieuwe ontwerpen laat zien. Sterker nog, ‘nieuw’ is voor journalisten en critici die denken over creativiteit een synoniem voor ‘kwaliteit’. Dit geldt op bijna elk gebied.

Een merk dat langdurig eenzelfde product maakt kan dus meestal niet rekenen op al te veel positieve aandacht.

Dit verhaal kun je doortrekken naar het denken over milieu en klimaat. Daar wordt vaak in eerste instantie gedacht en gesproken over zuinig en efficiënt zijn met materialen en energie, dikwijls gericht op het in stand houden van onze manier van leven en consumeren. Zelden hoor je iemand over zuinig zijn met onze eigen energie.

Als een investering lang rendeert hoef je niet keer op keer het hele circus op te tuigen, hoef je niet met de auto naar een klant en hoeft het niet nog een keer gemaakt of bedacht te worden. Niet in de auto zitten is altijd gunstiger dan in een zuinige auto zitten. Als je iets niet weggooit hoef je het ook niet te recyclen. Dat is geen pleidooi tegen zuinige auto’s of tegen recyclen, maar tegen de wijze waarop we produceren en consumeren. Het pleit voor het vinden van alternatieven waarin wat we doen op een veel bevredigendere manier tot duurzaam resultaat leidt. Een systeem waarin een idee of investering van dertig jaar geleden nog rendeert is dus veel logischer en duurzamer dan elke keer opnieuw een onnodig proces zo duurzaam mogelijk doorlopen. Besparen op iets wat onnodig is blijft verspilling.

85

DE EIKEN VITRINE ALS METAFOOR VOOR HET BEDRIJF De eiken vitrine is oorspronkelijk in 1993 ontworpen en werd voor het eerst gepresenteerd in de galerie Serieuze Zaken van Rob Malasch (zie boek 1, p. 313). Het ontwerp van de kast is gebaseerd op een enorme hoeveelheid exact vierkante glasplaatjes die ik voor bijna niets op de Philips-dump had gekocht. Een kast ontwerpen waarbij zowel de voor-, achter- en bovenzijde alsook de schappen allemaal van deze vierkante plaatjes gemaakt worden, is bijna geen ontwerp te noemen. Deze logica bracht me tot een frame van een vierkant stijltje met rondom de juiste sponningen eruit gefreesd, waardoor het vierkante ruitje overal past. Eigenlijk is het meest vormgegeven onderdeel van de kast het excentrische klipje om het glas subtiel in de sponning te fixeren. We hadden genoeg glas om vijf kasten te maken. Binnen afzienbare tijd werden ze verkocht. Vanwege dit succes dachten we erover de vitrine aan de collectie toe te voegen, maar toen we de inkoopprijs voor nieuw glas te horen kregen bleek deze hoger te zijn dan de toch al hoge verkoopprijs van de kast.

Jaren later kochten we een computergestuurde frees waarmee het mogelijk werd de vierkante spijlen van de vitrine netjes op een rij in de machine te leggen en een aantal keer te draaien. Zo verkregen we veel sneller alle details en verbindingen die voorheen zo bewerkelijk waren. Het glas werd aangepast aan deze nieuwe techniek door het van ronde hoekjes te voorzien, waarmee het mooi in de ronde freesvorm zou passen. De maat en verhoudingen van de kast werden aangepast aan de aluminium Philipskast. De eerste eiken vitrine die we in de collectie opnamen vond men namelijk te groot voor in huis en toen we een kleinere versie maakten, wat evenveel werk is en dus

84

ongeveer dezelfde prijs had, bleek dat men die te duur vond in relatie tot de maat. Er was dus bij de eiken vitrines sprake van een maat-prijs conflict. De Philipskast uit 1994 was één van de meest succesvolle kasten uit onze collectie (zie boek 1, p. 62). De maat was makkelijk in te passen in een interieur en we hadden ontdekt dat de maat-prijs-matrix tussen het aantal vakken en kolommen heel toegankelijk was. Een kolom meer is duurder en een kolom minder goedkoper, heel eenvoudig. De eiken vitrine kwam in aangepaste maten weer in de collectie.

Het ontwerp uit 1993 zit nog steeds in de collectie en we verkopen elke week

één of twee exemplaren. Dat zijn er ongeveer honderd per jaar, maar het is in deze tijden een wonderlijke gedachte dat een ontwerp van meer dan 25 jaar geleden nog steeds bijdraagt aan de omzet. Op een goed moment bedacht ik me dat het verhaal van de eiken vitrine eigenlijk een verhaal is dat over het bedrijf gaat, en misschien wel een verklaring is voor het bestaansrecht ervan.

Doorgaans ontwerp je als ontwerper voor andere bedrijven. Je wordt ingehuurd als specialist. Dit is een erg inefficiënte manier van werken omdat je, om een goed ontwerp te maken, een grondige kennis nodig hebt van de opdrachtgever en de markt waarin hij opereert. Alvorens een ontwerp te kunnen maken ben je aan onderzoek al heel veel tijd kwijt. Als je ontwerp eenmaal in productie is genomen beperkt je betrokkenheid zich vaak tot de hoeveelheid royalty’s die je krijgt.

Ieder gaat vervolgens zijn eigen weg. In die situatie zal een ontwerper dus niet op het idee komen dat een nieuwe machine het mogelijk maakt een oud ontwerp weer in productie te nemen. Je ontdekt niet dat het glas veel gunstiger ingekocht kan worden omdat de inkoopvoorwaarden inmiddels zoveel beter zijn. Je hebt geen weet van een ander product waar maat, verhouding en prijs net zo goed kloppen.

Bovendien is het niet toegestaan om de informatie die je krijgt of de kennis die je opdoet zomaar toe te passen op een ontwerp bij een andere opdrachtgever.

Omdat wij vanaf het begin bijna alles volledig zelf hebben geproduceerd, heeft onze kennis zich in de loop der jaren verdiept.

Alles wat we gedaan, geleerd en geïnvesteerd hebben is nog altijd beschikbaar en kan van waarde zijn. Zelfs dat wat mislukt is (en dat is het meeste) blijft van waarde. Het ontwerp van de eiken vitrine uit 1993 draagt in die zin nog elke week bij aan het resultaat. Meestal blijven ontwerpen maar voor een beperkte tijd in productie omdat de collecties moeten wisselen om aantrekkelijk te blijven. Bovendien hebben de meeste producten het niet in zich om een klassieker te worden. Dat ligt

niet alleen aan het ontwerp. Om een product te kunnen verkopen mag de prijs niet te hoog zijn. Dat betekent meestal (in ons geval dus niet) dat er grote aantallen gemaakt en dus ook verkocht moeten worden, met als resultaat dat er veel kapitaal in voorraad gaat zitten en de magazijnen vol zijn. Als een product vervolgens niet verkoopt heb je een groot probleem. Zelfs als producten goed lopen kan het noodzakelijk zijn - omwille van kapitaal, beperkte bedrijfsruimte en noodzaak tot dynamiek - een ontwerp uit productie te nemen. In de interieurwereld wordt het erg gewaardeerd als je ieder jaar nieuwe ontwerpen laat zien. Sterker nog, ‘nieuw’ is voor journalisten en critici die denken over creativiteit een synoniem voor ‘kwaliteit’. Dit geldt op bijna elk gebied.

Een merk dat langdurig eenzelfde product maakt kan dus meestal niet rekenen op al te veel positieve aandacht.

Dit verhaal kun je doortrekken naar het denken over milieu en klimaat. Daar wordt vaak in eerste instantie gedacht en gesproken over zuinig en efficiënt zijn met materialen en energie, dikwijls gericht op het in stand houden van onze manier van leven en consumeren. Zelden hoor je iemand over zuinig zijn met onze eigen energie.

Als een investering lang rendeert hoef je niet keer op keer het hele circus op te tuigen, hoef je niet met de auto naar een klant en hoeft het niet nog een keer gemaakt of bedacht te worden. Niet in de auto zitten is altijd gunstiger dan in een zuinige auto zitten. Als je iets niet weggooit hoef je het ook niet te recyclen. Dat is geen pleidooi tegen zuinige auto’s of tegen recyclen, maar tegen de wijze waarop we produceren en consumeren. Het pleit voor het vinden van alternatieven waarin wat we doen op een veel bevredigendere manier tot duurzaam resultaat leidt. Een systeem waarin een idee of investering van dertig jaar geleden nog rendeert is dus veel logischer en duurzamer dan elke keer opnieuw een onnodig proces zo duurzaam mogelijk doorlopen. Besparen op iets wat onnodig is blijft verspilling.

85

Waste Busts Afvalbustes

1.

2.

4.

3.

1. Daughters / Dochters, 27 x 33 x 19 cm - 2. Piled Up Waste Wood Man / Gestapelde Afvalhoutenman, 86 x 112 x 62 cm

96

3. Charger Man / Chargerman, 26 x 30 x 20 cm - 4. Holiday Man / Vakantieman, 20 x 14 x 15 cm 2013 Workshop Man / Werkplaatsman, 343 x 290 x 150 cm

2013 Waste Busts in collaboration with intern Dimitrios Ikonomou / Afvalbustes in samenwerking met stagiaire Dimitrios Ikonomou

97

Waste Busts Afvalbustes

1.

2.

4.

3.

1. Daughters / Dochters, 27 x 33 x 19 cm - 2. Piled Up Waste Wood Man / Gestapelde Afvalhoutenman, 86 x 112 x 62 cm

96

3. Charger Man / Chargerman, 26 x 30 x 20 cm - 4. Holiday Man / Vakantieman, 20 x 14 x 15 cm 2013 Workshop Man / Werkplaatsman, 343 x 290 x 150 cm

2013 Waste Busts in collaboration with intern Dimitrios Ikonomou / Afvalbustes in samenwerking met stagiaire Dimitrios Ikonomou

97

Old windows cabinets in steel Oude ramenkast in staal

The idea for the old windows cabinet in steel was developed for the kitchen in ‘Le Four’ (Mavaleix). I wanted to make a kitchen here that emphasised the height but that did not obscure the view of the wall, as this wall is in fact constructed using ‘pierre apparente’. The space itself is very narrow and there is a door in the righthand corner. This gave me the idea for a cabinet that, through stacking glass volumes, runs from the floor to the left of the door upwards along and above the door in a whimsical way. The modules had to be stacked randomly and so the details had to connect with each other. Only after close inspection does it become apparent that no detail has been forgotten and that each module has been fabricated around an old window or an old door and is therefore different. The components are programmed and made using the CNC punching machine. Every cabinet is unique and is designed and produced especially to order.

Het idee voor de oude ramenkast in staal is ontstaan voor de keuken in ‘Le Four’ (Mavaleix). Hier wilde ik een kast maken die de hoogte benadrukt maar die niet het zicht op de muur wegneemt. Deze muur is namelijk gemetseld met ‘pierre apparente’. De ruimte zelf is heel smal en er zit een deur in de rechterhoek. Dat bracht me op het idee van een kast die zich, door een stapeling van glazen volumes, links naast de deur vanaf de grond op grillige wijze omhoog werkt langs en boven die deur. De modules moesten willekeurig gestapeld kunnen worden en dus moesten de details rondom op elkaar kunnen aansluiten. Pas na aandachtige bestudering valt op dat er geen detail over het hoofd is gezien en dat elke module rond een oud raam of een oude deur vervaardigd wordt en dus anders is. De onderdelen worden geprogrammeerd en gemaakt op de CNC-ponsmachine. Elke kast is uniek en wordt speciaal in opdracht getekend en geproduceerd.

118

2014 Rossana Orlandi with the old windows cabinet in steel, Salone del Mobile 2014, Milan / Rossana Orlandi bij de oude ramenkast in staal, Salone del Mobile 2014, Milaan

119

Old windows cabinets in steel Oude ramenkast in staal

The idea for the old windows cabinet in steel was developed for the kitchen in ‘Le Four’ (Mavaleix). I wanted to make a kitchen here that emphasised the height but that did not obscure the view of the wall, as this wall is in fact constructed using ‘pierre apparente’. The space itself is very narrow and there is a door in the righthand corner. This gave me the idea for a cabinet that, through stacking glass volumes, runs from the floor to the left of the door upwards along and above the door in a whimsical way. The modules had to be stacked randomly and so the details had to connect with each other. Only after close inspection does it become apparent that no detail has been forgotten and that each module has been fabricated around an old window or an old door and is therefore different. The components are programmed and made using the CNC punching machine. Every cabinet is unique and is designed and produced especially to order.

Het idee voor de oude ramenkast in staal is ontstaan voor de keuken in ‘Le Four’ (Mavaleix). Hier wilde ik een kast maken die de hoogte benadrukt maar die niet het zicht op de muur wegneemt. Deze muur is namelijk gemetseld met ‘pierre apparente’. De ruimte zelf is heel smal en er zit een deur in de rechterhoek. Dat bracht me op het idee van een kast die zich, door een stapeling van glazen volumes, links naast de deur vanaf de grond op grillige wijze omhoog werkt langs en boven die deur. De modules moesten willekeurig gestapeld kunnen worden en dus moesten de details rondom op elkaar kunnen aansluiten. Pas na aandachtige bestudering valt op dat er geen detail over het hoofd is gezien en dat elke module rond een oud raam of een oude deur vervaardigd wordt en dus anders is. De onderdelen worden geprogrammeerd en gemaakt op de CNC-ponsmachine. Elke kast is uniek en wordt speciaal in opdracht getekend en geproduceerd.

118

2014 Rossana Orlandi with the old windows cabinet in steel, Salone del Mobile 2014, Milan / Rossana Orlandi bij de oude ramenkast in staal, Salone del Mobile 2014, Milaan

119

Hammered Bowl Hamerschaal

The Hammered Bowl emerged from my first enthusiastic meeting with Floris Wubben. It all started with the idea that we could press clay in a garage press, in contrast to the extrusion technique he had applied to his vases until then, and it ended with what you might call a circus act: an enormous hammer is stamped onto a base whereby blow after blow results in a bowl emerging from the mould. Cok de Rooy of The Frozen Fountain (our first dealer) opened the Wonder Room by striking the first bowl.

De Hamerschaal is ontstaan uit een eerste enthousiaste ontmoeting met Floris Wubben. Het begon ermee dat we klei in een garagepers zouden persen, andersom dan de extrusietechniek die hij tot nu toe had gebruikt voor zijn vazen. Het eindigde met wat je bijna een circusact kan noemen. Met een enorme hamer werd op een stamper geramd waardoor er slag na slag een schaal uit de mal werd geperst. Cok de Rooy van The Frozen Fountain (onze eerste dealer) mocht de Wonderkamer openen door de eerste schaal te slaan.

134

2014 Hammered Bowls, Floris Wubben in collaboration with Piet Hein Eek The Restaurant of Piet Hein Eek / Het Restaurant van Piet Hein Eek

/ Hamerschalen, Floris Wubben i.s.m. Piet Hein Eek

135

Hammered Bowl Hamerschaal

The Hammered Bowl emerged from my first enthusiastic meeting with Floris Wubben. It all started with the idea that we could press clay in a garage press, in contrast to the extrusion technique he had applied to his vases until then, and it ended with what you might call a circus act: an enormous hammer is stamped onto a base whereby blow after blow results in a bowl emerging from the mould. Cok de Rooy of The Frozen Fountain (our first dealer) opened the Wonder Room by striking the first bowl.

De Hamerschaal is ontstaan uit een eerste enthousiaste ontmoeting met Floris Wubben. Het begon ermee dat we klei in een garagepers zouden persen, andersom dan de extrusietechniek die hij tot nu toe had gebruikt voor zijn vazen. Het eindigde met wat je bijna een circusact kan noemen. Met een enorme hamer werd op een stamper geramd waardoor er slag na slag een schaal uit de mal werd geperst. Cok de Rooy van The Frozen Fountain (onze eerste dealer) mocht de Wonderkamer openen door de eerste schaal te slaan.

134

2014 Hammered Bowls, Floris Wubben in collaboration with Piet Hein Eek The Restaurant of Piet Hein Eek / Het Restaurant van Piet Hein Eek

/ Hamerschalen, Floris Wubben i.s.m. Piet Hein Eek

135

Eek en Dekkers

188

After we had renovated and moved into our new premises

Nadat we ons nieuwe bedrijfspand op Strijp-R in Eindhoven

at Strijp-R in Eindhoven, we were asked to help think

hadden verbouwd en betrokken kregen we de vraag om mee

about the redevelopment of the area and several remaining

te denken over het herontwikkelen van het gebied en de enkele

buildings. One of these was the old RF building containing

overgebleven gebouwen. Daartoe behoorde ook het oude

the former porter’s lodge. This building, where the porter

RF-gebouw met de voormalige portiersloge. Dit gebouw was

used to sit, was an iconic building, partly because of

mede door de prachtige ronde glazen serre, waar de portier

its beautiful rounded glass conservatory, and marked

vroeger zat, een iconisch gebouw en markeerde de oude

the old entrance to Strijp-R. I devised a concept in which

ingang van Strijp-R. Ik bedacht een concept waarbij de open-

the opened-up facade, that was left standing after

gereten gevel, die over was gebleven nadat het grootste deel

the brutal demolition of the bulk of the building, formed

van het gebouw op brute wijze was gesloopt, het uitgangspunt

the starting point. It was like looking through a cross-

werd. Het beeld was alsof je op de doorsnede van het gebouw

section of the building in a technical drawing; the visible

in een technische tekening keek; de kopse scheidingswanden,

end partition walls, beams and trusses created a sublime

liggers en spanten in het zicht leverden een subliem beeld

image. It reminded me of the sheet cabinet I had made years

op. Het deed me denken aan de plaatkast die ik jaren ervoor

before, in which the cross-section of the cabinet is visible

maakte, waarbij je door een glazen dekplaat de doorsnede van

through a glass cover plate. Many architects would give

de kast kunt zien. Menig architect zou er wat voor over hebben

anything to be able to realise such a beautiful facade, and

om een dergelijk mooie gevel te kunnen realiseren en wij kregen

we were handed it on a plate. We completed the concept

het cadeau. We werkten het concept uit en de gemeente

and the city council approved the plans. Architect Bert Dirrix

keurde de plannen goed. Bij de beoordeling was architect

was involved in the assessment process. He immediately

Bert Dirrix betrokken. Hij wilde direct een bouwdeel kopen.

wanted to buy a part of the building. I also had my eye

Ik had zelf mijn oog al op het bouwdeel met de portiersloge

on the part of the building including the porter’s lodge.

laten vallen. Amvest, de gebiedsontwikkelaar en eigenaar,

Amvest, the developer and owner, was pleased with this

was blij met deze ontwikkeling, want hiermee waren twee van

development because it meant that two of the four building

de vier bouwdelen verkocht aan belangrijke betrokkenen voor

units could be sold to important parties involved in the area.

het gebied. En dat, voordat er ook maar iets aan verkoop was

And all this even before anything had been done about

ondernomen. Het plan leek een soepele ontwikkeling

sales. The plan seemed to be progressing smoothly.

tegemoet te gaan.

2015 01 01 foundation of Eek en Dekkers B.V. / oprichting van Eek en Dekkers B.V.

2013 the old RAG building / het oude RAG-gebouw

189

Eek en Dekkers

188

After we had renovated and moved into our new premises

Nadat we ons nieuwe bedrijfspand op Strijp-R in Eindhoven

at Strijp-R in Eindhoven, we were asked to help think

hadden verbouwd en betrokken kregen we de vraag om mee

about the redevelopment of the area and several remaining

te denken over het herontwikkelen van het gebied en de enkele

buildings. One of these was the old RF building containing

overgebleven gebouwen. Daartoe behoorde ook het oude

the former porter’s lodge. This building, where the porter

RF-gebouw met de voormalige portiersloge. Dit gebouw was

used to sit, was an iconic building, partly because of

mede door de prachtige ronde glazen serre, waar de portier

its beautiful rounded glass conservatory, and marked

vroeger zat, een iconisch gebouw en markeerde de oude

the old entrance to Strijp-R. I devised a concept in which

ingang van Strijp-R. Ik bedacht een concept waarbij de open-

the opened-up facade, that was left standing after

gereten gevel, die over was gebleven nadat het grootste deel

the brutal demolition of the bulk of the building, formed

van het gebouw op brute wijze was gesloopt, het uitgangspunt

the starting point. It was like looking through a cross-

werd. Het beeld was alsof je op de doorsnede van het gebouw

section of the building in a technical drawing; the visible

in een technische tekening keek; de kopse scheidingswanden,

end partition walls, beams and trusses created a sublime

liggers en spanten in het zicht leverden een subliem beeld

image. It reminded me of the sheet cabinet I had made years

op. Het deed me denken aan de plaatkast die ik jaren ervoor

before, in which the cross-section of the cabinet is visible

maakte, waarbij je door een glazen dekplaat de doorsnede van

through a glass cover plate. Many architects would give

de kast kunt zien. Menig architect zou er wat voor over hebben

anything to be able to realise such a beautiful facade, and

om een dergelijk mooie gevel te kunnen realiseren en wij kregen

we were handed it on a plate. We completed the concept

het cadeau. We werkten het concept uit en de gemeente

and the city council approved the plans. Architect Bert Dirrix

keurde de plannen goed. Bij de beoordeling was architect

was involved in the assessment process. He immediately

Bert Dirrix betrokken. Hij wilde direct een bouwdeel kopen.

wanted to buy a part of the building. I also had my eye

Ik had zelf mijn oog al op het bouwdeel met de portiersloge

on the part of the building including the porter’s lodge.

laten vallen. Amvest, de gebiedsontwikkelaar en eigenaar,

Amvest, the developer and owner, was pleased with this

was blij met deze ontwikkeling, want hiermee waren twee van

development because it meant that two of the four building

de vier bouwdelen verkocht aan belangrijke betrokkenen voor

units could be sold to important parties involved in the area.

het gebied. En dat, voordat er ook maar iets aan verkoop was

And all this even before anything had been done about

ondernomen. Het plan leek een soepele ontwikkeling

sales. The plan seemed to be progressing smoothly.

tegemoet te gaan.

2015 01 01 foundation of Eek en Dekkers B.V. / oprichting van Eek en Dekkers B.V.

2013 the old RAG building / het oude RAG-gebouw

189

244

interior of ‘Le Moulin’ / interieur van ‘Le Moulin’

245

244

interior of ‘Le Moulin’ / interieur van ‘Le Moulin’

245

DE VOORRADEN DIE JE NIET HEBT Vanaf het allereerste begin hebben we gekampt met het probleem dat we hele kleine aantallen verkopen. Normaal worden, om te concurreren, de kosten gedrukt door grote aantallen te produceren en te verkopen, maar wij zijn in de spagaat tussen kleine aantallen en betaalbaarheid blijven steken. Mijn ontwerpen worden mede bepaald door deze economische werkelijkheid. In plaats van deelnemen aan de competitie van grote aantallen en lage kosten waarin altijd wel iemand is die meer kennis, geld of mogelijkheden heeft, is er een collectie ontstaan waarbij er per stuk of in zeer kleine series geproduceerd wordt.

Vanwege de aantallen kunnen we niet investeren in dure mallen en moeten de opstartkosten laag zijn.

Een goed voorbeeld hiervan is de aluminium TL lamp. Deze is ontworpen in 1996 voor een school, we mochten er twintig leveren (zie boek 1, p. 70). In plaats van een peperdure mal te kopen waarmee de lamp in één keer geperst wordt, waardoor je vervolgens grotere aantallen moet verkopen, worden de onderdelen in kleine aantallen geproduceerd en geassembleerd. De onderdelen zijn net als bij de eiken stoel zichtbaar en op eenvoudige wijze dus efficiënt gemonteerd. De constructie is daardoor heel inzichtelijk. Dit in tegenstelling tot het minimalisme dat in die tijd hoogtij vierde. Je zou onze werkwijze constructief minimalisme kunnen noemen en het minimalisme van toen ‘stilistisch minimalisme’, waarbij een maximale inspanning werd gedaan voor een minimalistisch uiterlijk. De details die ontstaan door het in elkaar zetten van de verschillende onderdelen leveren soms juist een product op dat begeerlijker is dan de lamp die in grote hoeveelheid in één keer in een mal wordt geperst. Het nadeel van het handmatig werken is een voordeel geworden.

298

Onze producten worden dus heel anders gemaakt dan gebruikelijk is. Wij kunnen ons met de kleine aantallen ook geen proces veroorloven waarbij een onderdeel langs allerlei machines moet. De eiken stoel wordt praktisch volledig op de cirkelzaag gemaakt en vervolgens geassembleerd, in plaats van de onderdelen langs alle machines door de hele werkplaats te sjouwen. Dat gesjouw met onderdelen is uitermate kostbaar als de aantallen klein zijn. Het Ruinart verhaal illustreert bovendien dat grote aantallen ook niet sneller gaan als het ontwerp, de organisatie en het logistieke proces daar niet op zijn toegespitst. Mijn ontwerpen zijn altijd gebaseerd op het hele proces, van idee tot eindgebruiker; materiaal, techniek, verkoop en distributie zijn integraal onderdeel van dit proces. Door de veelheid aan bepalende factoren en een groeiend bewustzijn hierover worden de mogelijkheden steeds beperkter. Toch voelen de beperkingen als een verrijking. Willekeur maakt plaats voor doelgerichtheid.

Het eerste en grote voordeel van de manier waarop we produceren is dat we, omdat we geen mal kosten hebben en de opstartkosten laag zijn, zonder hoge meerkosten maatwerk kunnen aanbieden. Vrijwel elk object dat we maken wordt dan ook naar klantspecificatie vervaardigd. Alleen de kleinere producten maken we in series van 30 tot 50, maar ook daar passen we kleuren, maten en details aan. Meer dan twintig jaar dacht ik dat de mogelijkheid om maatwerk te leveren het grootste voordeel van onze manier van produceren en verkopen was. In het najaar van 2015 liep ik door de showroom en waren we bezig om de collectie als geheel voor het eerst in ons bestaan te saneren en in één keer alle producten opnieuw te prijzen.

Ik realiseerde me toen de enorme omvang van onze collectie. We hadden honderden artikelen in de showroom. Een showroom die veel groter is dan het magazijn. Door de manier van ontwerpen en produceren hadden we een bedrijf opgebouwd met een enorm aanbod en maar weinig voorraad.

Geen boordevolle magazijnen die beslag

leggen op je kapitaal, en dus ook geen ramp als iets niet of nauwelijks verkoopt. En als er na jaren opeens toch vraag ontstaat, dan kunnen we het vanwege de lage opstartkosten en kleine aantallen toch nog leveren.

Als het ontwerp een mislukking blijkt te zijn en je hebt er maar één van gemaakt, dan heb je niet je hele magazijn vol met mislukkingen, maar één uniek product wat het juist extra bijzonder maakt! Het noodgedwongen produceren in kleine aantallen en zonder voorraden bleek achteraf één van de belangrijkste pijlers van ons business model. Langzaam maar zeker groeit het bewustzijn over ons eigen bedrijf.

299

DE VOORRADEN DIE JE NIET HEBT Vanaf het allereerste begin hebben we gekampt met het probleem dat we hele kleine aantallen verkopen. Normaal worden, om te concurreren, de kosten gedrukt door grote aantallen te produceren en te verkopen, maar wij zijn in de spagaat tussen kleine aantallen en betaalbaarheid blijven steken. Mijn ontwerpen worden mede bepaald door deze economische werkelijkheid. In plaats van deelnemen aan de competitie van grote aantallen en lage kosten waarin altijd wel iemand is die meer kennis, geld of mogelijkheden heeft, is er een collectie ontstaan waarbij er per stuk of in zeer kleine series geproduceerd wordt.

Vanwege de aantallen kunnen we niet investeren in dure mallen en moeten de opstartkosten laag zijn.

Een goed voorbeeld hiervan is de aluminium TL lamp. Deze is ontworpen in 1996 voor een school, we mochten er twintig leveren (zie boek 1, p. 70). In plaats van een peperdure mal te kopen waarmee de lamp in één keer geperst wordt, waardoor je vervolgens grotere aantallen moet verkopen, worden de onderdelen in kleine aantallen geproduceerd en geassembleerd. De onderdelen zijn net als bij de eiken stoel zichtbaar en op eenvoudige wijze dus efficiënt gemonteerd. De constructie is daardoor heel inzichtelijk. Dit in tegenstelling tot het minimalisme dat in die tijd hoogtij vierde. Je zou onze werkwijze constructief minimalisme kunnen noemen en het minimalisme van toen ‘stilistisch minimalisme’, waarbij een maximale inspanning werd gedaan voor een minimalistisch uiterlijk. De details die ontstaan door het in elkaar zetten van de verschillende onderdelen leveren soms juist een product op dat begeerlijker is dan de lamp die in grote hoeveelheid in één keer in een mal wordt geperst. Het nadeel van het handmatig werken is een voordeel geworden.

298

Onze producten worden dus heel anders gemaakt dan gebruikelijk is. Wij kunnen ons met de kleine aantallen ook geen proces veroorloven waarbij een onderdeel langs allerlei machines moet. De eiken stoel wordt praktisch volledig op de cirkelzaag gemaakt en vervolgens geassembleerd, in plaats van de onderdelen langs alle machines door de hele werkplaats te sjouwen. Dat gesjouw met onderdelen is uitermate kostbaar als de aantallen klein zijn. Het Ruinart verhaal illustreert bovendien dat grote aantallen ook niet sneller gaan als het ontwerp, de organisatie en het logistieke proces daar niet op zijn toegespitst. Mijn ontwerpen zijn altijd gebaseerd op het hele proces, van idee tot eindgebruiker; materiaal, techniek, verkoop en distributie zijn integraal onderdeel van dit proces. Door de veelheid aan bepalende factoren en een groeiend bewustzijn hierover worden de mogelijkheden steeds beperkter. Toch voelen de beperkingen als een verrijking. Willekeur maakt plaats voor doelgerichtheid.

Het eerste en grote voordeel van de manier waarop we produceren is dat we, omdat we geen mal kosten hebben en de opstartkosten laag zijn, zonder hoge meerkosten maatwerk kunnen aanbieden. Vrijwel elk object dat we maken wordt dan ook naar klantspecificatie vervaardigd. Alleen de kleinere producten maken we in series van 30 tot 50, maar ook daar passen we kleuren, maten en details aan. Meer dan twintig jaar dacht ik dat de mogelijkheid om maatwerk te leveren het grootste voordeel van onze manier van produceren en verkopen was. In het najaar van 2015 liep ik door de showroom en waren we bezig om de collectie als geheel voor het eerst in ons bestaan te saneren en in één keer alle producten opnieuw te prijzen.

Ik realiseerde me toen de enorme omvang van onze collectie. We hadden honderden artikelen in de showroom. Een showroom die veel groter is dan het magazijn. Door de manier van ontwerpen en produceren hadden we een bedrijf opgebouwd met een enorm aanbod en maar weinig voorraad.

Geen boordevolle magazijnen die beslag

leggen op je kapitaal, en dus ook geen ramp als iets niet of nauwelijks verkoopt. En als er na jaren opeens toch vraag ontstaat, dan kunnen we het vanwege de lage opstartkosten en kleine aantallen toch nog leveren.

Als het ontwerp een mislukking blijkt te zijn en je hebt er maar één van gemaakt, dan heb je niet je hele magazijn vol met mislukkingen, maar één uniek product wat het juist extra bijzonder maakt! Het noodgedwongen produceren in kleine aantallen en zonder voorraden bleek achteraf één van de belangrijkste pijlers van ons business model. Langzaam maar zeker groeit het bewustzijn over ons eigen bedrijf.

299

RAG

In its former life, the RAG building functioned as a pump house and provided the surrounding Philips factories with compressed air and vacuum. The building lost its function when Philips left the area and the industrial buildings around the RAG made way for new-build houses. The RAG gradually found itself in the middle of a residential area and was itself also put to residential use.

The concept for the development of the RAG was embedded in the building itself. Low-rise accommodation was realised over the full length of the façade on the south side. The roof of this low-rise would make a perfect roof terrace for the adjacent living rooms and kitchens. It was logical to locate the living spaces directly underneath the beautiful roof constructions. More than half the building, however, would then have no access to light and fresh air. So we came up with the idea of creating an inner street, running straight through the building. This enabled us to repeat the living space with roof terrace to the south. The sun rises and sets beautifully in line with the street. There are now ten extremely comfortable homes situated under the original roof construction. None of the houses have a direct view into any of the others but in all of them, the light and shadow of the neighbouring houses is projected onto the ceiling. The inner street is almost like a public private area. A modern urban style of living has been created through the compact way in which the spacious homes have been located within the building.

In haar vorige bestaan functioneerde het RAG-gebouw als pompgebouw en voorzag de omliggende Philipsfabrieken van onder andere perslucht en vacuüm. Na het vertrek van Philips verloor het pand zijn functie en maakten de industriële gebouwen rondom het RAG plaats voor nieuwbouwwoningen.

Het RAG kwam geleidelijk middenin een woonwijk te staan en kreeg zelf ook een woonbestemming.

Het concept voor de ontwikkeling van het RAG lag in het gebouw zelf besloten. Aan de zuidzijde was over de volle lengte van de gevel laagbouw gerealiseerd. Het dak van deze laagbouw zou een perfect dakterras voor aangrenzende woonkamers en keukens kunnen vormen. Het lag dus voor de hand om de woonruimtes direct onder de prachtige dakconstructies te situeren. Meer dan de helft van het gebouw

300

zou echter zonder licht en lucht blijven. Hierop bedachten we om

van de woningen kun je bij de ander naar binnen kijken maar

dwars door het gebouw, exact in het stramien, een binnenstraat

in allemaal is het licht en de schaduwen tegen het plafond van

te maken. We konden nu het wonen met dakterras op het zuiden

de naastgelegen woningen te zien. De binnenstraat is een soort

herhalen. De zon gaat prachtig op en onder in het verlengde

publiek privaat gebied. Door de compacte manier waarop

van de straat. Onder de oorspronkelijke dakconstructie zijn

de royale woningen in het gebouw zijn gesitueerd ontstaat

nu tien uiterst comfortabele woningen gesitueerd. Vanuit geen

er een moderne grootstedelijke manier van wonen.

2016 completion RAG building / oplevering RAG-gebouw

301

RAG

In its former life, the RAG building functioned as a pump house and provided the surrounding Philips factories with compressed air and vacuum. The building lost its function when Philips left the area and the industrial buildings around the RAG made way for new-build houses. The RAG gradually found itself in the middle of a residential area and was itself also put to residential use.

The concept for the development of the RAG was embedded in the building itself. Low-rise accommodation was realised over the full length of the façade on the south side. The roof of this low-rise would make a perfect roof terrace for the adjacent living rooms and kitchens. It was logical to locate the living spaces directly underneath the beautiful roof constructions. More than half the building, however, would then have no access to light and fresh air. So we came up with the idea of creating an inner street, running straight through the building. This enabled us to repeat the living space with roof terrace to the south. The sun rises and sets beautifully in line with the street. There are now ten extremely comfortable homes situated under the original roof construction. None of the houses have a direct view into any of the others but in all of them, the light and shadow of the neighbouring houses is projected onto the ceiling. The inner street is almost like a public private area. A modern urban style of living has been created through the compact way in which the spacious homes have been located within the building.

In haar vorige bestaan functioneerde het RAG-gebouw als pompgebouw en voorzag de omliggende Philipsfabrieken van onder andere perslucht en vacuüm. Na het vertrek van Philips verloor het pand zijn functie en maakten de industriële gebouwen rondom het RAG plaats voor nieuwbouwwoningen.

Het RAG kwam geleidelijk middenin een woonwijk te staan en kreeg zelf ook een woonbestemming.

Het concept voor de ontwikkeling van het RAG lag in het gebouw zelf besloten. Aan de zuidzijde was over de volle lengte van de gevel laagbouw gerealiseerd. Het dak van deze laagbouw zou een perfect dakterras voor aangrenzende woonkamers en keukens kunnen vormen. Het lag dus voor de hand om de woonruimtes direct onder de prachtige dakconstructies te situeren. Meer dan de helft van het gebouw

300

zou echter zonder licht en lucht blijven. Hierop bedachten we om

van de woningen kun je bij de ander naar binnen kijken maar

dwars door het gebouw, exact in het stramien, een binnenstraat

in allemaal is het licht en de schaduwen tegen het plafond van

te maken. We konden nu het wonen met dakterras op het zuiden

de naastgelegen woningen te zien. De binnenstraat is een soort

herhalen. De zon gaat prachtig op en onder in het verlengde

publiek privaat gebied. Door de compacte manier waarop

van de straat. Onder de oorspronkelijke dakconstructie zijn

de royale woningen in het gebouw zijn gesitueerd ontstaat

nu tien uiterst comfortabele woningen gesitueerd. Vanuit geen

er een moderne grootstedelijke manier van wonen.

2016 completion RAG building / oplevering RAG-gebouw

301

PET-bottle-spaceship lamp Petflessenruimteschiplamp

The PET-bottle-spaceship lamp is like a young boy’s dream come true. The aesthetics, the construction method and the way it hangs in the room represent high-level handicraft. It does not feel like serious design, but much more like the result of a technie building a lamp from bits and pieces he found in his attic. This is precisely the quality of the design. In technical terms, it incorporates quite a few clever solutions. The metal components are crafted on our CNC machines and the system can be used to construct a large variety of shapes and constellations.

The pleasure of devising them, making them and hanging them up – and for a few people looking at them – is much greater with this design than with most others.

De petflessenruimteschiplamp is als een jongensdroom die uitkomt. De esthetiek en de wijze van construeren en ophangen in de ruimte is van een hoog knutselgehalte. Het voelt niet als serieus design maar veel meer alsof een techneut op zolder een lamp in elkaar heeft gehobbyd. Dit is juist ook de grootste kwaliteit van het ontwerp. Technisch gezien zitten er behoorlijk wat slimme oplossingen in. De metalen onderdelen worden op onze CNC-machines vervaardigd en je kan met het systeem een grote verscheidenheid aan vormen en constellaties bouwen. Het plezier om ze te bedenken, te maken, op te hangen en voor een enkeling om ernaar te kijken, is bij dit ontwerp veel groter dan bij de meeste andere ontwerpen.

346

347

PET-bottle-spaceship lamp Petflessenruimteschiplamp

The PET-bottle-spaceship lamp is like a young boy’s dream come true. The aesthetics, the construction method and the way it hangs in the room represent high-level handicraft. It does not feel like serious design, but much more like the result of a technie building a lamp from bits and pieces he found in his attic. This is precisely the quality of the design. In technical terms, it incorporates quite a few clever solutions. The metal components are crafted on our CNC machines and the system can be used to construct a large variety of shapes and constellations.

The pleasure of devising them, making them and hanging them up – and for a few people looking at them – is much greater with this design than with most others.

De petflessenruimteschiplamp is als een jongensdroom die uitkomt. De esthetiek en de wijze van construeren en ophangen in de ruimte is van een hoog knutselgehalte. Het voelt niet als serieus design maar veel meer alsof een techneut op zolder een lamp in elkaar heeft gehobbyd. Dit is juist ook de grootste kwaliteit van het ontwerp. Technisch gezien zitten er behoorlijk wat slimme oplossingen in. De metalen onderdelen worden op onze CNC-machines vervaardigd en je kan met het systeem een grote verscheidenheid aan vormen en constellaties bouwen. Het plezier om ze te bedenken, te maken, op te hangen en voor een enkeling om ernaar te kijken, is bij dit ontwerp veel groter dan bij de meeste andere ontwerpen.

346

347

Studio Cicetti Architect

CUSTOM-MADE 2016 SALE

VERKOOP

Slowly but surely the company continues to grow,

Langzaam maar zeker wordt het bedrijf steeds groter

which means that continuity and dependence on

waardoor continuĂŻteit en afhankelijkheid van mij

me are increasingly significant worries. I make all

een steeds grotere zorg worden. Ik maak alle ont-

our designs and the operational tasks have been

werpen en de operationele taken worden al een hele

carried out for a while now by a steadily improving

tijd door een steeds beter functionerend team ingevuld.

team. Nevertheless, I still concern myself with

Toch bekommer ik me nog altijd om de verkoop,

sales, communication and the acquisition and

communicatie en het binnenhalen en begeleiden van

supervision of assignments. We have invested

opdrachten. In de afgelopen jaren hebben we hierin

in these areas in recent years and Nard joined our

geĂŻnvesteerd en is Nard bij ons komen werken met

team with sales as his main task. The idea was

als hoofdtaak verkopen. De gedachte was dat als

that, if the company continues to grow through

het bedrijf groeit door meer van hetzelfde te verkopen

increased sales of the same products and I con-

terwijl ik evenveel blijf ontwerpen en bedenken, mijn

tinue to design and devise at the same rate,

aandeel relatief kleiner wordt. Organisatorisch is

my share will become relatively smaller. This is

dat voordelig omdat mijn energie vooral gericht is op

beneficial from an organisational perspective

nieuwe producten en projecten, waarvan het bijna

because I can then focus my energy mainly on

onmogelijk is het werk goed in te schatten. Je zou

new products and projects, for which it is almost

kunnen stellen dat van alle mensen die hier werken

impossible to estimate the required amount of

mijn invloed organisatorisch het meest verstorend

work. You could say that of all the people working

is. We hebben daardoor wel een merk en bedrijf

here, my input is the most disruptive in terms of

opgebouwd met een eigen collectie, naamsbekend-

organisation. As a result, we have built up a brand

heid en een grote verscheidenheid aan opdrachten.

and business with our own collection, brand recognition and a wide variety of assignments.

368

369

Studio Cicetti Architect

CUSTOM-MADE 2016 SALE

VERKOOP

Slowly but surely the company continues to grow,

Langzaam maar zeker wordt het bedrijf steeds groter

which means that continuity and dependence on

waardoor continuĂŻteit en afhankelijkheid van mij

me are increasingly significant worries. I make all

een steeds grotere zorg worden. Ik maak alle ont-

our designs and the operational tasks have been

werpen en de operationele taken worden al een hele

carried out for a while now by a steadily improving

tijd door een steeds beter functionerend team ingevuld.

team. Nevertheless, I still concern myself with

Toch bekommer ik me nog altijd om de verkoop,

sales, communication and the acquisition and

communicatie en het binnenhalen en begeleiden van

supervision of assignments. We have invested

opdrachten. In de afgelopen jaren hebben we hierin

in these areas in recent years and Nard joined our

geĂŻnvesteerd en is Nard bij ons komen werken met

team with sales as his main task. The idea was

als hoofdtaak verkopen. De gedachte was dat als

that, if the company continues to grow through

het bedrijf groeit door meer van hetzelfde te verkopen

increased sales of the same products and I con-

terwijl ik evenveel blijf ontwerpen en bedenken, mijn

tinue to design and devise at the same rate,

aandeel relatief kleiner wordt. Organisatorisch is

my share will become relatively smaller. This is

dat voordelig omdat mijn energie vooral gericht is op

beneficial from an organisational perspective

nieuwe producten en projecten, waarvan het bijna

because I can then focus my energy mainly on

onmogelijk is het werk goed in te schatten. Je zou

new products and projects, for which it is almost

kunnen stellen dat van alle mensen die hier werken

impossible to estimate the required amount of

mijn invloed organisatorisch het meest verstorend

work. You could say that of all the people working

is. We hebben daardoor wel een merk en bedrijf

here, my input is the most disruptive in terms of

opgebouwd met een eigen collectie, naamsbekend-

organisation. As a result, we have built up a brand

heid en een grote verscheidenheid aan opdrachten.

and business with our own collection, brand recognition and a wide variety of assignments.

368

369

Due to the enormous quantities, IKEA works with manufacturers that have become dependent on them. They always try to include ‘natural fibre’ products in the collection so as to sustain Asian handicrafts. A different problem arose in Poland.

The pine wood products seemed to have gone out of fashion. When I visited the factories I under-

IKEA heeft door de enorme hoeveelheden die ze bestellen

stood why. The wood was sawn and processed so

producenten die afhankelijk van hen zijn geworden. Ze probeert

that there were as few knots and imperfections as

altijd ‘natural fibers’ producten in de collectie te hebben om

possible. Just imagine a knot falling out and a child

het ambacht in Azië niet verloren te laten gaan. In Polen was

breaking its finger in the hole! The result was a kind

er een ander probleem ontstaan. De vurenhouten producten

of fake product in which the character of the wood

bleken uit de gratie te zijn geraakt. Toen ik de fabrieken bezocht

had been completely lost. I thought that the wood

begreep ik wel waarom. Het hout werd zo gezaagd en bewerkt

would be at its most beautiful after the tree had

dat er zo min mogelijk knoesten en oneffenheden in zaten.

been sawn in planks; the rough machine stroke and

Stel dat er een knoestje uit viel en een kind zijn pink in het gat

the raw surface look and feel very natural. I asked

zou breken! Het resultaat was een soort nepproduct waarbij

them if they could send the worst possible panel

het karakter van het hout compleet verloren was gegaan.

that just about met the requirements back along

Ik bedacht dat het hout op zijn mooist is nadat de boom in

the process through the bandsaw. The effect was

plakken is gezaagd; de grove machineslag en de ruwe huid

wonderful: the dead wood came back to life and

ogen en voelen heel natuurlijk. Ik vroeg ze of ze het slechtst

the reparations and glued parts were disguised

mogelijke paneel dat nog net aan de eisen voldeed terug in

by the machine stroke. However, the texture was

het proces langs de bandzaag konden sturen. Het effect was

later, for reasons of efficiency, imitated using

wonderlijk: het dode hout kwam tot leven en de reparaties

an industrialised process.

en verlijmingen werden door de machineslag verdoezeld.

De textuur werd later echter, om efficiency redenen, in

For the joints of the tables and chairs I devised

een geïndustrialiseerd proces nagebootst.

a solution whereby the traction power of one bolt

430

combined with the slanted surface of the wood

Voor de verbindingen van de tafels en stoelen bedacht ik

creates a super strong joint. Traditional joints

een oplossing waarbij de trekkracht van één bout in combinatie

using pins or screws generate a point load, which

met het schuine oppervlak van het hout een supersterke ver-

always allows movement in the soft wood. It took

binding oplevert. Bij traditionele verbindingen met pennen of

several meetings to convince the producer to make

schroeven creëer je een puntbelasting waardoor in het zachte

this new detail. They only used techniques and

hout altijd speling ontstaat. Het kostte een heel aantal vergade-

solutions that had already been proven to work.

ringen om de producent zover te krijgen het nieuwe detail te

But something new has, by definition, not yet

maken. Ze werken alleen met technieken en oplossingen

been proven. So, if we were to meet the wishes

die zich al bewezen hebben. Maar iets wat nieuw is heeft

of the manufacturer, nothing new would ever

zich per definitie niet bewezen. Als we dus aan de wens

be made. And that’s exactly why they asked

van de producent zouden voldoen zou er nooit iets nieuws

for my input.

gemaakt worden. En daar hadden ze me niet voor gevraagd.

431

Due to the enormous quantities, IKEA works with manufacturers that have become dependent on them. They always try to include ‘natural fibre’ products in the collection so as to sustain Asian handicrafts. A different problem arose in Poland.

The pine wood products seemed to have gone out of fashion. When I visited the factories I under-

IKEA heeft door de enorme hoeveelheden die ze bestellen

stood why. The wood was sawn and processed so

producenten die afhankelijk van hen zijn geworden. Ze probeert

that there were as few knots and imperfections as

altijd ‘natural fibers’ producten in de collectie te hebben om

possible. Just imagine a knot falling out and a child

het ambacht in Azië niet verloren te laten gaan. In Polen was

breaking its finger in the hole! The result was a kind

er een ander probleem ontstaan. De vurenhouten producten

of fake product in which the character of the wood

bleken uit de gratie te zijn geraakt. Toen ik de fabrieken bezocht

had been completely lost. I thought that the wood

begreep ik wel waarom. Het hout werd zo gezaagd en bewerkt

would be at its most beautiful after the tree had

dat er zo min mogelijk knoesten en oneffenheden in zaten.

been sawn in planks; the rough machine stroke and

Stel dat er een knoestje uit viel en een kind zijn pink in het gat

the raw surface look and feel very natural. I asked

zou breken! Het resultaat was een soort nepproduct waarbij

them if they could send the worst possible panel

het karakter van het hout compleet verloren was gegaan.

that just about met the requirements back along

Ik bedacht dat het hout op zijn mooist is nadat de boom in

the process through the bandsaw. The effect was

plakken is gezaagd; de grove machineslag en de ruwe huid

wonderful: the dead wood came back to life and

ogen en voelen heel natuurlijk. Ik vroeg ze of ze het slechtst

the reparations and glued parts were disguised

mogelijke paneel dat nog net aan de eisen voldeed terug in

by the machine stroke. However, the texture was

het proces langs de bandzaag konden sturen. Het effect was

later, for reasons of efficiency, imitated using

wonderlijk: het dode hout kwam tot leven en de reparaties

an industrialised process.

en verlijmingen werden door de machineslag verdoezeld.

De textuur werd later echter, om efficiency redenen, in

For the joints of the tables and chairs I devised

een geïndustrialiseerd proces nagebootst.

a solution whereby the traction power of one bolt

430

combined with the slanted surface of the wood

Voor de verbindingen van de tafels en stoelen bedacht ik

creates a super strong joint. Traditional joints

een oplossing waarbij de trekkracht van één bout in combinatie

using pins or screws generate a point load, which

met het schuine oppervlak van het hout een supersterke ver-

always allows movement in the soft wood. It took

binding oplevert. Bij traditionele verbindingen met pennen of

several meetings to convince the producer to make

schroeven creëer je een puntbelasting waardoor in het zachte

this new detail. They only used techniques and

hout altijd speling ontstaat. Het kostte een heel aantal vergade-

solutions that had already been proven to work.

ringen om de producent zover te krijgen het nieuwe detail te

But something new has, by definition, not yet

maken. Ze werken alleen met technieken en oplossingen

been proven. So, if we were to meet the wishes

die zich al bewezen hebben. Maar iets wat nieuw is heeft

of the manufacturer, nothing new would ever

zich per definitie niet bewezen. Als we dus aan de wens

be made. And that’s exactly why they asked

van de producent zouden voldoen zou er nooit iets nieuws

for my input.

gemaakt worden. En daar hadden ze me niet voor gevraagd.

431