Aan de licht Marko Sturm De afgelopen nummers van “De Molenvriend” zijn in de rubriek “Aan de licht” steeds molenaars aan het woord geweest die redelijk nieuw waren binnen onze vereniging. Nu alle “nieuwe” molenaars geweest zijn, heeft de redactie besloten deze vaste rubriek niet te stoppen, maar nu aan molenaars die al langer binnen onze vereniging actief zijn de gelegenheid te geven iets over zichzelf te vertellen. Op deze manier komen we ook eens te weten wat onze molenaars nog meer doen. Eerst zal ik mij voorstellen: ik ben Marko Sturm, ik ben 22 jaar en woon in Boxmeer. Al weer zo’n vijf jaar ben ik als molenaar actief en mensen vragen altijd hoe je aan zo’n bijzondere hobby komt. Om dat bij mij te verklaren moeten we ver terug in de tijd. Toen ik baby en later kind was, heeft Ria Harteman, de vrouw van Frits Harteman altijd op mij gepast als mijn moeder moest werken. Toen ik later groter werd ging ik wel eens bij Frits op de molen in Beugen kijken. Dat werd steeds vaker en zo is het gekomen. Ik ben dus molenaar geworden via mond-op-mondreclame en niet via één van de wervingsacties van onze vereniging. In het dagelijks leven studeer ik technische natuurkunde aan de Technische Universiteit Eindhoven, waar ik inmiddels vierdejaars ben. In zo’n studie gaat behoorlijk wat tijd zitten, waardoor het er nog altijd niet van gekomen is om molenaarsexamen te doen… De molen is niet mijn enige hobby. Binnen de R.K. parochie Boxmeer ben ik actief als organist, bij het kinderkoor “Gabriëlle” en de volkszang. Ik heb acht jaar muziekles gehad, maar daarna kun je niet verder leren bij de muziekschool. Als ik tijd heb dan kook ik ook graag.
wel eens gezien zullen hebben. Tijdens de laatste restauratie van de Beugense molen heb ik gedraaid op de “Heimolen” te Sint-Hubert en op “De Korenbloem” en de watermolen te Oploo, bij Jan van Riet en Piet Geenen. Sinds het vorige nummer van “De Molenvriend” verzorg ik de opmaak van ons verenigingsblad. Automatisch moet je dan ook wel eens wat schrijven als redactielid. Voor mij is dat een leuke manier om naast het draaien en malen op zaterdag nog wat meer binnen de molenwereld te doen. De komende tijd hoop ik dit te kunnen blijven doen, dus als het goed is hoort U nog van mij!
Terug nu naar de molens. Ik heb niet alleen gedraaid op de “Martinus” te Beugen, waar de meesten mij
De Molenvriend 41, april 2000
pagina 27