ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΟΜΟΡΦΙΕΣ ΤΗΣ ΜΑΚΡΥΝΕΙΑΣ
ΓΕΛ ΜΑΤΑΡΑΓΚΑΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΕΡΓΑΣΙΑΣ: Β’ ΛΥΚΕΙΟY – TMHMA B’1
ΥΠΕΥΘΥΝΕΣ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΕΣ: ΚΟΥΓΙΟΥΡΟΥΚΗ ΟΥΡΑΝΙΑ (ΠΕ 04.01) ΓΟΥΡΔΟΥΠΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΠΕ 86)
ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ: 2020-2021
ΤΜΗΜΑ Β’1 Ο δήμος Μακρυνείας ήταν δήμος της Αιτωλοακαρνανίας, νότια της Τριχωνίδας. Μαζί με τον δήμο Αρακύνθου αποτελούσαν την ευρύτερη περιοχή της Μακρυνείας. Έδρα του δήμου ήταν η Γαβαλού. Ο δήμος συστάθηκε με το πρόγραμμα Καποδίστριας από τη συνένωση παλαιότερων κοινοτήτων της περιοχής, που αποτέλεσαν στη συνέχεια τα δημοτικά διαμερίσματα του δήμου. Λειτούργησε την περίοδο 1999 -2010 οπότε και καταργήθηκε με την εφαρμογή του προγράμματος Καλλικράτης και εντάχθηκε στον νέο δήμο Αγρινίου.Η περιοχή που καταλάμβανε ο δήμος έχει τόσο ορεινές - ημιορεινές εκτάσεις, όσο και πεδινές, γύρω από τη λίμνη. Σύμφωνα με την απογραφή του 2001 έχει 5.235 κατοίκους και η συνολική του έκταση είναι 149.687 στρέμματα. Αποτελείται από 10 συνολικά δημοτικά διαμερίσματα και συγκεκριμένα τα: Δ.δ. Γαβαλούς [1.484] η Γαβαλού [1.386] τα Κουρτελαίικα [98] Δ.δ. Αγίου Ανδρέου [852] ο Άγιος Ανδρέας [824] η Άνω Μετάπα [28] Δ.δ. Ακρών (Λιθοβουνίου) [210] οι Άκρες (τ.Λιθοβούνιον) [117] τα Βαρκά [66] η Σαράντη [27] Δ.δ. Δαφνιά [334] ο Δαφνιάς [316] το Παλαιοζεύγαρο [18] Δ.δ. Κάτω Μακρινούς η Κάτω Μακρινού [690] Δ.δ. Καψοράχης (Παλαιοχωρίου)[410] η Καψοράχη [402] το Παλαιοχώρι [8] Δ.δ. Μακρινούς [446]
η Μακρινού [214] η Αγία Τριάδα [63] οι Άγιοι Απόστολοι [59] η Κυψέλη [41] ο Μεταξάς [69]
Δ.δ. Μεσαρίστης [443] η Μεσάριστα [357] 2
ΤΜΗΜΑ Β’1 τα Καζαναίικα [33] το Παραδείσι [21] τα Τσιλιγιανναίικα [32] Δ.δ. ΠοταμούλαςΜεσολογγίου η Ποταμούλα [33] Δ.δ. Τριχωνίου το Τριχώνιο [339]
Ο δήμος Αρακύνθου ήταν δήμος της Αιτωλοακαρνανίας, ο ένας από τους δύο δήμους του σχεδίου Καποδίστριας που αποτελούσαν την περιοχή της Μακρυνείας, όπως ονομάζονται τα νότια παράλια της λίμνης Τριχωνίδας. Συστάθηκε με το πρόγραμμα Καποδίστριας από τη συνένωση παλαιότερων κοινοτήτων της περιοχής, που αποτέλεσαν στη συνέχεια τα δημοτικά διαμερίσματα του δήμου. Λειτούργησε την περίοδο 1999 -2010 οπότε και καταργήθηκε με την εφαρμογή του προγράμματος Καλλικράτης και εντάχθηκε στον νέο δήμο Αγρινίου. Ο δήμος ήταν κυρίως ημιορεινός, και είχε πάρει το όνομά του από το όρος Αράκυνθος που υψώνεται ακριβώς στα νότια της Τριχωνίδας. Σύμφωνα με την απογραφή του 2001 είχε 6.448 κατοίκους και η συνολική του έκταση είναι 99.717 στρέμματα. Έδρα ήταν οι Παππαδάτες και μεγαλύτερος οικισμός η Ματαράγκα. Τα υπόλοιπα χωριά που αποτελούν το δήμο είναι το Ζευγαράκι, το Άνω και Κάτω Κεράσοβο και η Γραμματικού. Τα χωριά βρίσκονται κατά μήκος του δρόμου που διέρχεται νοτίως της Τριχωνίδας και έχουν υπέροχη θέα στη λίμνη, με την πόλη του Αγρινίου στο βάθος. Η Μακρυνεία με τα πολλά χωριά της είναι μια από τις ωραιότερες περιοχές όχι μόνο του νομού μας, αλλά και ολόκληρης της Ελλάδας. Απλώνεται κατά μήκος του ομώνυμου επαρχιακού δρόμου με τα χωριά ριγμένα το ένα πλάι στο άλλο, ορίζεται προς το νότο από τον καταπράσινο Αράκυνθο και προς το βορρά από τη γαλάζια Τριχωνίδα. Η ομορφιά της δεν οφείλεται τόσο στα κτίσματα που συναντά κανείς καθώς τη διασχίζει -υπάρχουν βέβαια και εξαιρέσεις, όχι λίγες, όμως καλά φυλαγμένες και πρέπει να ψάξεις για να τις βρεις για να αμειφθείς στο τέλος-, την ομορφιά της, λοιπόν, την δανείζεται από τα θαυμαστά δώρα που με γενναιοδωρία της χάρισε η φύση. Και είναι παράξενο πώς "η τόση ωραιότης που μας περιτριγυρίζει" έμεινε απείραχτη στις μέρες μας. Είναι ίσως ένα -το μοναδικό μπορεί- από τα καλά της εγκατάλειψης της περιοχής μας, του νομού μας ολόκληρου, από την πολιτεία αλλά και από τους ντόπιους ιθύνοντες (αυτό βέβαια είναι ένα ζήτημα που χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση). Όσα χάρισε η μάνα φύση, βουνό, φυτά, ζώα, κάμπος, νερά... τα λιμπίστηκαν οι άνθρωποι χιλιάδες χρόνια πριν και ήρθαν κι έστησαν τα σπιτικά τους εδώ και έφτιαξαν χωριά και πόλεις, πόλεις σπουδαίες όπως μαρτυρούν τα λιγοστά πειστήρια που ήρθαν στο φως. Λιγοστά, γιατί τόσα φροντίσαμε να είναι. Και απ` αυτά τα περισσότερα τα ξεπούλησαν οι επιτήδειοι "αντί πινακίου φακής". Τα άλλα, τα πολλά τα κρατάει καλά φυλαγμένα η γη στην αγκαλιά της.
3
ΤΜΗΜΑ Β’1 ΛΙΜΝΗ ΤΡΙΧΩΝΙΔΑ Η Λίμνη Τριχωνίδα είναι η μεγαλύτερη λίμνη της Ελλάδας. Βρίσκεται στον νομό Αιτωλοακαρνανίας, μεταξύ των επαρχιών Μεσολογγίου και Τριχωνίδας, νότια του Παναιτωλικού όρους και βόρεια του Αρακύνθου, ενώ εκτείνεται από τα ανατολικά προς τα δυτικά και συνδέεται δυτικά με τη γειτονική λίμνη Λυσιμαχία. Έχει επιφάνεια 95,8 τετραγωνικά χιλιόμετρα, μέγιστο μήκος 21,5 χλμ. και μέγιστο βάθος 58 μ. Τα νερά της ανανεώνονται συνεχώς μέσω πηγών κάτω από την επιφάνεια της λίμνης, ενώ μέσω τάφρου, παροχετεύονται στην παρακείμενη λίμνη Λυσιμαχία και από εκεί χύνονται στον ποταμό Αχελώο. Για το λόγο αυτό θεωρείται μια από τις πιο καθαρές λίμνες της Ελλάδας.
ΖΕΥΓΑΡΑΚΙ Το Ζευγαράκι βρίσκεται ΝΑ. της λίμνης Λυσιμαχίας και ΝΔ. της Τριχωνίδας. Απέχει 11,5 χλμ. Ν. από το Αγρίνιο και 27,5 χλμ. Β. από το Μεσολόγγι. Είναι κτισμένο δίπλα στην ΕΟ Αντιρρίου - Αγρινίου και τον οδικό "κόμβο Συκιάς". Το χωριό ιδρύθηκε από κατοίκους που μετακινήθηκαν από το Άνω Ζευγαράκι λίγο πριν το 1940 που μετακόμισαν στην περιοχή για καλύτερη πρόσβαση στα κτήματα τους. Στα βόρεια του χωριού και προς τον αρδευτικό κανάλι που ενώνει τη Λυσιμαχεία και την Τριχωνίδα βρίσκονται επιχωμένα τα "γεφύρια του Αλάμπεη", πέτρινη οδοφέφυρα με καμάρες μήκους 3 χλμ. Η ονομασία τους οφείλεται στον ΚαρέλιΑλά Μπέη της περιοχής την περίοδο της
ΚΑΤΩ ΚΕΡΑΣΟΒΟ Το Κάτω Κεράσοβο βρίσκεται νοτιοδυτικά της λίμνης Τριχωνίδας και νοτιοανατολικά της λίμνης Λυσιμαχίας σε απόσταση 13,5 χλμ. Ν.ΝΑ. από το Αγρίνιο και 28 χλμ. Β. από το Μεσολόγγι. Είναι κτισμένο στους βορειοδυτικούς πρόποδες του όρους Αράκυνθος (Ζυγός), ανάμεσα στα χωριά Ζευγαράκι (ΒΔ.), Άνω Ζευγαράκι (ΝΔ.) και Παππαδάτες (Α.). Ως οικισμός αναφέρεται επίσημα το 1908 στο ΦΕΚ 28Α 08/02/1908 να προσαρτάται στον τότε δήμο Μακρυνείας. Το 1912 με το ΦΕΚ 261Α - 31/08/1912 συστάθηκε ομώνυμη κοινότητα με έδρα τον οικισμό. Σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης αποτελεί την τοπική κοινότητα Κάτω Κερασόβου που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Μακρυνείας του δήμου Αγρινίου και σύμφωνα με την απογραφή 2011 έχει 431 κατοίκους.
4
ΤΜΗΜΑ Β’1 ΠΑΠΑΔΑΤΕΣ Οι Παπαδάτες βρίσκονται νοτιοδυτικά της λίμνης Τριχωνίδας σε απόσταση 15,5 χλμ. Ν.-ΝΑ. από το Αγρίνιο. Το χωριό είναι κτισμένο ανάμεσα στο Κάτω Κεράσοβο (Δ.) και στη Ματαράγκα (Δ.). Ως οικισμός αναφέρεται επίσημα γραμμένη ως Παπαδάται το 1835 στο ΦΕΚ 19Α - 07/12/1835 να ορίζεται έδρα του τότε δήμου Κερασιάς. Το 1940 το όνομά τους διορθώνεται σε Παππαδάται και το 1997 ορίζονται έδρα του Καποδιστριακού δήμου Αρακύνθου. Σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης μαζί με τα Λωλέϊκα αποτελούν την τοπική κοινότητα Παπαδατών που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Αρακύνθου του δήμου Αγρινίου και σύμφωνα με την απογραφή 2011 ως κοινότοιτα έχει 1.098 κατοίκους, ενώ ως οικσμός 1.077.
ΜΑΤΑΡΑΓΚΑ Η Ματαράγκα βρίσκεται βόρεια του όρους Ζυγός (Αράκυνθος) και νότια της λίμνης Τριχωνίδας. Είναι κτισμένη σε απόσταση 17 χλμ. ΝΑ. από το Αγρίνιο, ανάμεσα στους Παππαδάτες (Δ.) και τη Γραμματικού (Α.) από την οποία χωρίζεται με τον χείμαρρο Κουρκούτα (Μπογλάστη). Σύμφωνα με την τοπική παράδοση το χωριό ιδρύθηκε στις αρχές του 1800, από κατοίκους που ζούσαν για μεγαλύτερη ασφάλεια από τους Τούρκους στα ορεινά χωριά του Ζυγού και κυρίως στον Παλαιοπλάτανο. Σημαντικό αξιοθέατο είναι το διώροφο πέτρινο κτίριο που από το 1982 έχει χαρακτηριστεί ως έργο τέχνης "διότι είναι αξιόλογο δείγμα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής". Ως οικισμός αναφέρεται επίσημα το 1835 στο ΦΕΚ 19Α - 07/12/1835 όταν προσαρτήθηκε στον τότε δήμο Κερασιάς και το 1845 στο ΦΕΚ 32Α - 08/12/1845 όταν ορίστηκε έδρα του τότε δήμου Μακρυνείας. Σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης μαζί με την Αγία Μαρίνα και τον Παλαιοπλάτανο αποτελούν την τοπική κοινότητα Ματαράγκας που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Αρακύνθου του δήμου Αγρινίου και σύμφωνα με την απογραφή 2011 ως κοινότητα έχει 1.474 κατοίκους, ενώ ως οικισμός 1.344
ΛαζάριαΜαταράγκας Τα Λαζάρια, είναι γιορτές τιμής και μνήμης και οργανώνονται κάθε χρόνο στη Ματαράγκα Αιτωλοακαρνανίας, το απόγευμα του Λαζάρου, σε ανάμνηση των γεγονότων που έγιναν στην περιοχή, κατά την έξοδο του Μεσολογγίου, όταν οι λίγοι κάτοικοι της περιοχής, θέλησαν να κάνουν αντιπερισπασμό στις πολιορκητικές δυνάμεις. Ο Λάζαρος είναι ένας καλαμένιος σταυρός με το κάτω άκρο του πιο μακρύ. Χοντρά σκληρά καλάμια, τρυπημένα στα πλάγια για να μπαίνουν τα μικρά καλοφτιαγμένα τοξωτά καλάμια. Στο κάτω μέρος του σταυρού δένουν γερά τα κύπρια ή και κουδούνια. Στο πάνω μέρος βάζουν βάγια την οποία καλύπτουν με ένα λευκό πανί ραμμένο 5
ΤΜΗΜΑ Β’1 γύρω γύρω. Πάνω από το πανί και σε σχήμα σταυρού βάζουν λουλούδια, βιολέτες, γαρύφαλλα, τριαντάφυλλα κ.α. γερά ραμμένα στο πανί για να μην πέσουν με το χτύπημα του Λαζάρου.Παλαιότερα, σύμφωνα με την παράδοση, χτυπούσαν κυρίως τα μεγάλα Λαζάρια οι Ντζαναίοι και οι Κατσουλαίοι, οι Παπαδομητσαίοι, οι Κουτσουκαίοι και ο Μάνθος ο Δεμερτζής μου είχε τον μεγαλύτερο κύπρο. Το βράδυ της Παρασκευής, συγκεντρώνονται στην Παναγία, μια ωραιότατη τοποθεσία με το εκκλησάκι, ή στο Αλωνάκι, άναβαν φωτιές και ξενυχτούσαν χτυπώντας τα Λαζάρια. Παναγία Ματαράγκας Λίγα λόγια για το ξωκλήσι Νότια του χωριού, σε ένα μεγάλο πλάτωμα στη βόρεια πλαγιά του Αράκυνθου, σε θέση απ` όπου η θέα απλώνεται μαγευτική από τη Λυσιμαχία μέχρι τις δυτικές πλαγιές του Ζυγού και από τις παρυφές του Αράκυνθου μέχρι τις κορυφές του Παναιτωλικού, ανάμεσα σε γέρικα πλατάνια και πυκνή βλάστηση είναι κτισμένο το ξωκλήσι της Παναγίας. Χτίστηκε το 1964 -65. Νοτιοδυτικά, στο σημείο που το 1992 ο Ιερέας Γαλιώνης έχτισε νέο εκκλησάκι αφιερωμένο στη μνήμη των ιερέων που έχουν υπηρετήσει στον Άγιο Γεώργιο, υπήρχε παλιότερο εκκλησάκι χτισμένο γύρω στα 1880. Σ` αυτό υπήρχαν εικόνες παλιές. Ανάμεσα σ` αυτές και η εικόνα της Παναγίας, την οποία κατέστρεψε κάποιος ασεβής χαρακώνοντας τα μάτια της Θεοτόκου. Η εικόνα αυτή βρίσκεται στον καινούργιο ναό.
ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥ Η Γραμματικού βρίσκεται νότια της λίμνης Τριχωνίδας, βόρεια του όρους Ζυγός (Αράκυνθος), σε απόσταση 20 χλμ. ΝΑ. από το Αγρίνιο, ανάμεσα στη Γαβαλού (Α.) και τη Ματαράγκα (Δ.) από την οποία χωρίζεται με τον χείμαρρο Κουρκούτα (Μπογλάστη). Είναι κτισμένη σε καταπράσινη περιοχή με πολλά τρεχούμενα νερά και πολλούς ελαιώνες. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση η ονομασία του χωριού προέρχεται την περίοδο της τουρκοκρατίας και τον γραμματέα του Τούρκου διοικητή της περιοχής Χασάν Αγά ο οποίος ήταν Έλληνας και είχε σπίτι στη Γραμματικού. Ως οικισμός αναφέρεται επίσημα το 1835 στο ΦΕΚ 19Α 07/12/1835 όταν προσαρτήθηκε στον τότε δήμο Κερασιάς. Το 1912 με το ΦΕΚ 261Α - 31/08/1912 ορίστηκε έδρα της νεοϊδρυθείσας κοινότητας Γραμματικούς. Σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης αποτελεί την τοπική κοινότητα Γραμματικούς που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Αρακύνθου του δήμου Αγρινίου και σύμφωνα με την απογραφή 2011 έχει πληθυσμό 802 κατοίκους.
6
ΤΜΗΜΑ Β’1 Πλατάνια Γραμματικούς
ΓΑΒΑΛΟΥ Η Γαβαλού βρίσκεται βόρεια του όρους Αράκυνθος και νότια της λίμνης Τριχωνίδας σε απόσταση 23 χλμ. ΝΑ. του Αγρινίου και 49 χλμ. Β.-ΒΑ. του Μεσολογγίου (μέσω Ιονίας Οδού). Βρίσκεται στη διαδρομή που συνδέει το Αγρίνιο, την Κατούνα, την Αμφιλοχία, την Πρέβεζα και το Αντίρριο. Στο χωριό υπάρχει λύκειο. Η Γαβαλού ίσως χτίστηκε στον ή κοντά στο χώρο της αρχαίας Αιτωλικής πόλης Τριχόνιο, από το οποίο η λίμνη Τριχωνίδα πήρε το όνομά της. Η ακριβής τοποθεσία είναι άγνωστη. Ο Ληκ την τοποθετεί νότια της λίμνης στο μέρος "Γαβάλα" και ο Κίπερτ στον χάρτη του την τοποθετεί ανατολικά της λίμνης. Αλλά αφού ο Στράβωνας αναφέρει ότι βρίσκεται σε μια γόνιμη πεδιάδα, θα βρίσκεται μάλλον βόρεια της λίμνης. Προφανώς ήταν σημαντικό μέρος και αρκετοί κάτοικοι της πόλης αναφέρονται σε ιστορικά έγγραφα.
Τριχώνιο Το σημερινό χωριό του Τριχωνίου ήταν μια από τις πιο διακεκριμένες αιτωλικές πόλεις του 3ου π.Χ. Αιώνα και ανέδειξε σπουδαίους άνδρες που είχαν αναλάβει ανώτατα αξιώματα στην Αιτωλική Συμπολιτεία. Στη Γαβαλού πριν λίγα χρόνια ανακαλύφθηκε το ιερό του Ακληπειού, μοναδικό στο Νομό. Από το Τριχώνιο σώζονται τα τείχη της πόλης στον βυθό της λίμνης πού βλέπουν οι άνθρωποι όταν η πιο μεγάλη λίμνη της χώρας είναι ήρεμη. 7
ΤΜΗΜΑ Β’1 Οι περισσότεροι και πιο ονομαστοί από τους στρατηγούς της Αιτωλικής Συμπολιτείας ήταν Τριχωνείς, όπως ο Σκόπας υιός του Σωσάνδρου, ο Δωρίμαχος υιός του Νικοστράτου, ο Θόας υιός του Αλεξάνδρου. Οι τάφοι ήταν κατασκευασμένοι από το ντόπιο ψαμμιτικό πέτρωμα και σε ορισμένες περιπτώσεις είχε χρησιμοποιηθεί ασβεστόλιθος. Σε αρκετούς υπήρχαν πλούσια κτερίσματα, όπως χρυσό στεφάνι και αργυρά αγγεία.Επίσης βρέθηκαν ένας ταφικός περίβολος τετράγωνου σχήματος και αρκετοί κιβωτιόσχημοι τάφοι. Από το αρχαίο Τριχώνιο προέρχεται και η μαρμάρινη από ντόπιο μάρμαρο ακέραιη στήλη (Μουσείο Αγρινίου, αρ. ευρ. 27) με πλούσια ανάγλυφη διακόσμηση, η οποία φέρει την επιγραφή ΚΡΙΤΟΛΑΟΥ στην κεφαλαιογράμματη γραφή. Η στήλη απολήγει σε αέτωμα με ανάγλυφη άκανθα στα ακρωτήρια. Η αποκάλυψη παρόμοιων ταφικών συνόλων και ευρημάτων κατά μήκος της νότιας όχθης της λίμνης Τριχωνίδας προσφέρει σημαντικές τοπογραφικές πληροφορίες, καθώς με τη χαρτογράφησή τους είναι περισσότερο εύκολο να προσδιοριστούν ορισμένα τμήματα του κύριου οδικού άξονα που οδηγούσε στο Θέρμο. Πιθανόν αυτόν το δρόμο ακολούθησε και ο Φίλιππος Ε’ της Μακεδονίας κατά τη διάρκεια της προέλασής του στο Θέρμο κατά τα έτη 218 και 206 π.Χ. Κατά τηναρχαιότητα ή ονομαστή πόλη το Τριχώνιο πού το αναφέρει οιστορικός Πολύβιος και ο γεωγράφος Στράβων, έπαιξε σπουδαίο ιστορικό ρόλο και έγινε ευρύτερα γνωστό τό (300-31 π.χ.), βρισκόταν όμως έδώαιώνεςπριν, απότηνεποχή τού Μυκηναϊκού Πολιτισμού και τού Τρωϊκού Πολέμου (1200 π.χ.). Ακόμαπιο παλιά, το 2000 π.χ. εποχή τού Χαλκού, στην ίδια θέση βρισκόταν ό προϊστορικός οικισμός, πού δε λεγόταν Τριχώνιο, άλλα είχε προελληνικό, πελασγικό όνομα, αφούοι Έλληνες καιειδικάοιΑιτωλοί πού έχτισαν τοΤριχώνιο, δεν είχαν ακόμη κατεβεί στηνΕλλάδα. Ό τόπος μας έχει πλούσια ιστορίακαιενδιαφέρουσα προϊστορία, άγνωστη εν πολλοίς καιανυποψίαστηστους πολλούς.
ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ Αφού περάσουμε τα χωριά Παπαδάτες, Ματαράγκα, Γραμματικού και μετά την Γαβαλού θα βρούμε το χωριό Άγιο Ανδρέα στον δρόμο προς τη Κάτω Μακρυνού. Ο Άγιος Ανδρέας που οφείλει το όνομα του στον πολιούχο του χωριού, είναι ένα όμορφο παραλίμνιο χωριό της Μακρυνείας που ανήκει στον Δήμο Αγρινίου. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο «Καποδίστριας», μέχρι το 2010, ο Άγιος Ανδρέας ανήκε στον πρώην Δήμο Μακρυνείας. ΔΑΦΝΙΑΣ Ο Δαφνιάς, πρώην Κάτω Μποτίνου, είναι χωριό του δήμου Αγρινίου, σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης, του νομού Αιτωλοακαρνανίας. Με το προηγούμενο πρόγραμμα δήμων και κοινοτήτων Καποδίστριας, ο Δαφνιάς ανήκε στο δήμο Μακρυνείας. Είναι κτισμένο στην περιοχή που κατά την αρχαιότητα υπήρχε η πόλη Μέταπα με βάση γραπτές 8
ΤΜΗΜΑ Β’1 μαρτυρίες του ιστορικού Πολύβιου και του γεωγράφου Στράβωνα. Βρίσκεται στο νοτιοανατολικό άκρο της λίμνης Τριχωνίδας και έχει πληθυσμό 316 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2001 . Ασχολία των κατοίκων είναι η γεωργία, η κτηνοτροφία και η αλιεία στην λίμνη Τριχωνίδα. Στο χωριό υπάγεται και η τοποθεσία Ανάληψη που βρίσκεται περίπου ένα χιλιόμετρο ανατολικότερα, όπου βρίσκονται τα ερείπια αρχαίου ναού αφιερωμένου στο θεό Απόλλωνα, από τις πέτρες του οποίου κτίστηκε μέρος της εκκλησίας του χωριού, προς τιμή του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου.
ΑΝΑΛΗΨΗ Πρόκειται για ένα μικρό σχετικά χωριό που είναι σκαρφαλωμένο στο όρος «Aνάληψη», εξού και το όνομα, στα 700 μέτρα και διαθέτει απίστευτη θέα στη λίμνη Τριχωνίδα. Το σημείο ιδανικό γι’ αυτό και αποτελεί πόλο έλξης για όσους λατρεύουν τη φύση και αποφεύγουν τις πολυτέλειες και τα κοσμικά στέκια. Ανατολικά και νότια είναι ο Ευήνος ποταμός, βόρεια ο Αβαρίκος και το Πετροχώρι, βορειοδυτικά τα Σιταράλωνα και δυτικά ο οικισμός Καλούδι. Απέχει 15 χιλιόμετρα από το Θέρμο και 35 από τη Ναύπακτο, ενώ συνδέεται οδικά και με τα χωριά της Μακρυνείας. Ιστορία H περιοχή κατοικήθηκε από τα προϊστορικά χρόνια, από πελασγικούς και στην μυκηναϊκή εποχή, από αχαϊκούς πληθυσμούς, ενώ στα ιστορικά ελληνικά χρόνια και την περίοδο της ρωμαιοκρατίας ήταν μέλος της Αιτωλικής συμπολιτείας. Όμως έγινε ιδιαίτερα γνωστή στην υστεροβυζαντινή εποχή, στην εποχή της τουρκοκρατίας και κυρίως στα επαναστατικά χρόνια του 1821 με το όνομα Δερβέκιστα και απλώνονταν με τους συνοικισμούς της, στον κάμπο του Εύηνου ποταμού ή Φίδαρη, σε έκταση που ξεπερνά τα εβδομήντα χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα. Το όνομα αυτό της δόθηκε από τους Σέρβου περίπου το 1341-1368 μ.Χ., και για έξι αιώνες αναφέρεται στην ιστορία ως Ντερβέκιστα ή Ντερβέτσιστα ή Ντερβέκιτσα ή Τρεβέκιστα. Τα χρόνια της Τουρκοκρατίας τα γύρω δάση ήταν λημέρια κλεφτών και αρματολών. Από την Ανάληψη κατάγεται ο καπετάνιος Ταρκαζίκης που προσέφερε πολλά στον αγώνα της απελευθέρωσης. Στη δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου, στην περιοχή υπήρχε το στρατόπεδο του Γεώργιου Καραϊσκάκη, ενώ το χωριό ήταν σταθμός των πολιορκημένων Μεσολογγιτών μετά την έξοδό τους. Το παλιό χωριό καταστράφηκε ολοκληρωτικά από τον σεισμό της 31ης Δεκεμβρίου 1975. Μνημεία Σημαντικό μνημείο είναι η Mονή του Iωάννου του Προδρόμου, την οποία επισκέπτονταν ο KοσμάςAιτωλός, η ίδρυση της, σύμφωνα με πατριαρχικό σύλλογο χρονολογείται στο 12ο αιώνα και ο ναός της, σταυρεπίστεγος με τρούλο και καμάρες στις κεραίες, χτίστηκε το 1450 και ανακαινίστηκε το 1802 επί ηγουμένου Παναρέτου. Το τέμπλο του ναού χρονολογείται από το 1810, είναι διακοσμημένο με φυτικά θέματα και το στόλιζαν βυζαντινές εικόνες σπάνιας ομορφιάς και αξίας. Η μνήμη του Αγίου Ιωάννου, προστάτη του χωριού, εορτάζεται στις 29 Αυγούστου, με τριήμερο πανηγύρι.
9
ΤΜΗΜΑ Β’1
Η πανέμορφη περιοχή της Μακρυνείας παρουσιάζει ορισμένες ιδιαιτερότητες. Φυσικά μνημεία και φυσικές καλλονές, όπως η μεγάλη λίμνη της Τριχωνίδος, με την πλούσια πανίδα και χλωρίδα, ο ευφορότατος κάμπος και το βουνό Αράκυνθος,
Αρχαιολογικά και Ιστορικά μνημεία. Οι Αρχαίες πόλεις, όπως αι Άκραι στο Ανατολικό τμήμα της Μακρυνείας, η όμορφη Μέταπα (το πιθανότερο οικισμός) το Αρχαίο Τριχώνιο στο κέντρο της Μακρυνείας με ομοσπονδιακή συμμετοχή στην Αιτωλική Συμπολιτεία και με κυριαρχική συμμετοχή εκπροσώπων Στρατηγών στα κεντρικά όργανα διοικήσεως της Αιτωλικής Συμπολιτείας. «Αιτωλών δε ήγειτοΘόας, Αδραίμονος υιός» αναφέρει ο Όμηρος στην Ιλιάδα, για τον εκ ΤριχωνίουΣτρατηγόνΘόα και το Φύταιον, στο Δυτικό μέρος της Μακρυνείας, όπου πιθανολογείται ότι ευρίσκεται και ο τάφος του Λυσίμαχου, προσωπικού γιατρού του Φιλίππου του Ε’.
Πολιτιστικά μνημεία Το Ασκληπιείο – θεραπευτήριο του αρχαίου Τριχωνίου στη σημερινή Γαβαλού 4ον π.χ. αιώνος και πολλά διάσπαρτα ταφικά σύνολα σ’ όλη τη Μακρυνεία, πρωτογεωμετρικής περιόδου (1050 – 900 π.χ.) αλλά κυρίως Ελληνιστικών χρόνων, καθ’ όσον είχε στρατοπεδεύσει σε όλη η Μακρυνεία, ο Φίλιππος ο Εος για ανασυγκρότηση του στρατού του μετά την αποτυχημένη πρώτη επιδρομή για κατάληψη της Αιτωλικής συμπολιτείας. Τα ιστορικά Μοναστήρια της Μακρυνείας Τρυμητού του 10ου αιώνος, της Κατερινούς 1769 και το κελλί ή Κελλάκι 1788 μ.Χ.Υπάρχουν και πολλά άλλα αξιόλογα Μοναστήρια του 17ου και 18ου αιώνος σωσόζομε και ερειπωμένα. Η εθνική, κοινωνική και μορφωτική τους προσφορά δια μέσου των αιώνων, ιδιαίτερα της Ιεράς μονής Κατερινούς, υπήρξε μεγάλη για την περιοχή της Μακρυνείας.
Πρωθυπουργοί – Επανάσταση Ανέδειξε πρωθυπουργό τον εντιμότατο και ευγλωτότατον δικηγόρο και πολιτικό Επαμεινώνδα Δεληγιώργη (1872 – 1874) καταγόμενο απ’ τη Γαβαλού. Επίσης Γαβαλιώτης ήταν και ο αρχηγός των κλεφτών του Ζυγού Δημήτριος Μακρής (17721841). Προετοίμασε την επανάσταση στη Δυτική Ελλάδα και την κήρυξε πρώτος στις 5 Μαΐου 1822. Εισέβαλε στο Μεσολόγγι, απελευθέρωσε το Αιτωλικό και το Αγρίνιο (9 Απριλίου 1821). Έλαβε μέρος σ’ όλες τις μάχες στη Δυτική Στερεά και ένα χρόνο στην πολιορκία του Μεσολογγίου υπερασπιζόταν τον προμαχώνα που έφερε το όνομά του.
Η ΜΑΚΡΥΝΕΙΑ ΜΕ ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΧΩΡΙΑ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΩΡΑΙΟΤΕΡΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ. 10
ΤΜΗΜΑ Β’1
ΠΗΓΕΣ: https://el.wikipedia.org https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%AE%CE%BC%CE%BF%CF%82_%CE%9C%CE%B 1%CE%BA%CF%81%CF%85%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CE%B1%CF%82 https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CF%81%CE%B9%CF%87%CF%89%CE%BD%CE%AF %CE%B4%CE%B1 https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CE%B1%CF%84 %CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D_%CE%91%CE%B9%CF%84%CF%89%CE%BB%CE%BF%CE %B1%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%BD%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82 https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B1%CF%80%CF%80%CE%B1%CE%B4%CE%AC %CF%84%CE%B5%CF%82_%CE%91%CE%B9%CF%84%CF%89%CE%BB%CE%BF%CE%B1%CE% BA%CE%B1%CF%81%CE%BD%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82 https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%96%CE%B5%CF%85%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%AC %CE%BA%CE%B9_%CE%91%CF%81%CE%B1%CE%BA%CF%8D%CE%BD%CE%B8%CE%BF%CF %85_%CE%91%CE%B9%CF%84%CF%89%CE%BB%CE%BF%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CF%81 %CE%BD%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82 https://www.agriniopress.gr/to-xoklisi-tis-panagias-sti-mataragka-ar/ http://trixonio.over-blog.com/2018/03/-1.html https://iaitoloakarnania.gr/2016/06/analipsi-to-mpalkoni-tis-trixonidas-kai-tisaitoloakarnanias/ https://sinidisi.gr/iera-moni-katerinoys-stoicheio-tis-pneymatikis-paradosis-tismakryneias/
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ ΜΑΘΗΤΕΣ
ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΛΕΡΤΑ ΒΙΟΛΑΝΘΗ –ΚΕΡΑΣΙΑ ΑΥΓΕΡΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΗΜΑ ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΔΡΟΣΟΥ ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΖΟΛΩΤΑ ΑΔΑΜΑΝΤΙΑ ΚΟΥΚΙΑΛΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΠΑΘΑ ΜΙΧΑΕΛΑ ΜΠΑΘΑ ΣΟΦΙΑ ΜΑΡΙΑ ΝΤΟΒΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ 11
ΤΜΗΜΑ Β’1
12