ΜΑΡΤΙΟΣ 2018

FREE PRESS ®

URBAN LIFE // INTERVIEW // CULTURE // ART ΜΑΡΤΙΟΣ 2018 | #0043

3

#43

You will find me here “I would like to thank the Academy” – μέρος 90ο Οι μεγάλοι νικητές της βραδιάς των Όσκαρ του 2018

Ε

ίναι γεγονός πως το 2017 ήταν μία πολύ καλή κινηματογραφική χρονιά. Σαν λογικό επακόλουθο, πολύ πριν το Dolby Theater του Λος Άντζελες φωτιστεί και οι υποψήφιοι φορέσουν τα καλά τους για την τελετή, το «παιχνίδι» των υποψηφιοτήτων για τα χρυσά αγαλματίδια ήταν ανοιχτό σε κάθε είδους προβλέψεις. Με λίγα λόγια, το σκηνικό που είχε στηθεί για τη νύχτα της 4ης Μαρτίου σε έψηνε να ξενυχτίσεις για να δεις την τελετή, ακόμα κι αν ξημέρωνε Δευτέρα. Επί του πιεστηρίου λοιπόν, λίγες ώρες πριν την εκτύπωση, η πρώτη αίσθηση που αποκομίσαμε είναι πως μόνο τα ακλόνητα φαβορί «πληρώθηκαν», με τους προβολείς να στρέφονται πάνω στον Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο. Ο σκηνοθέτης χρειάστηκε να γυρίσει 10 ταινίες μέχρι να αποσπάσει 4 Όσκαρ με την αριστουργηματική “Μορφή του Νερού”: Καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, σκηνογραφίας και μουσικής. Ο νικητήριος λόγος του Μεξικανού ήταν μάλιστα αρκετά συγκινητικός ή απλά έφταιγε η ώρα: «Είμαι μετανάστης, σαν τον Αλεχάντρο, τον Γκαέλ, τη Σάλμα και τα τελευταία 25 χρόνια ζω σ’ ένα κόσμο που είναι παντού. Νομίζω πως το ωραιότερο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε, είναι να σβήνουμε τα όρια», ήταν κάποια από τα λόγια του, με την αξία της νίκης του να μεγαλώνει από το γεγονός ότι συναγωνίστηκε ταινίες όπως το sequel του “Blade Runner” και η “Δουνκέρκη” του Κρίστοφερ Νόλαν. Παύση. Μετά τον Ντελ Τόρο, επιτέλους, ο τεράστιος Γκάρι Όλντμαν βραβεύτηκε, και για να το χάσει θα έπρεπε να συνωμοτήσουν θεοί και δαίμονες. Α’ ανδρικός ρόλος λοιπόν, για την “Πιο Σκοτεινή Ώρα” κι έναν από τους αγαπημένους μου ηθοποιούς: «Οι ταινίες έδωσαν ένα όνειρο σ’ ένα μικρό αγόρι από του Σαουθάμπτον», δήλωσε ο γίγαντας. Συνέχεια με τον Α’ γυναικείο,με ερμηνεία και ταινία ειδικού βάρους: Νικήτρια η Φράνσις Μακ Ντόρμαντ και οι “Τρεις Πινακίδες Έξω Απ’ Το Έμπινγκ στο Μιζούρι”.

Η συγκεκριμένη δραματική ταινία, που αν τη δεις σε περίεργο mood τσακίζει κόκκαλα, χάρισε επίσης αγαλματίδιο στον Σαμ Ρόκγουελ για τον Β’ ανδρικό ρόλο. Όσο για το πολύτιμο άγαλμα του Β’ γυναικείου, αυτό κατέληξε στην πολυαγαπημένη Άλισον Τζάνεϊ, βλέπε “Εγώ και η Τόνια”. Ή καλύτερα, μεταξύ μας, μην το δεις. Φτάνοντας προς το τέλος, η «Δουνκέρκη» του κυρίου Νόλαν κέρδισε τα Όσκαρ μοντάζ, ηχητικού μοντάζ και μίξης. Πολύς ήχος βρε αδερφέ, αλλά μιλώντας σοβαρά, είναι γεγονός πως η ταινία σε καθηλώνει: Με θυμάμαι να τη βλέπω τον Αύγουστο σε θερινό σινεμά της πρωτεύουσας και να τρομάζω, κυριολεκτικά, από τις εκρήξεις. Επίσης, nerd alert για το “Blade Runner 2049” και τα σχετικά προβλέψιμα Όσκαρ φωτογραφίας και ειδικών εφέ.

Nerd alert μέρος δεύτερο για τους τύπους με τα φωτόσπαθα, που είναι βέβαιο πως θα διαδηλώσουν επειδή η Ακαδημία δεν έδωσε βραβείο στην 8η ταινία του “Πολέμου των Άστρων”. Τι άλλο αξίζει να κρατήσουμε από την τελετή; Tο «όχι» που ειπώθηκε στη σεξουαλική παρενόχληση, όπως και η ελπίδα για ένα ακόμα καλύτερο μέλλον της βιομηχανίας ταινιών. Οι φωνές από τους σπασίκλες και τους «επαγγελματίες τεχνοκράτες», που έμειναν στην άκρη. Τα βαριά και ασήκωτα ονόματα, όπως και ο Τζίμι Κίνελ, που αυτή τη φορά δεν έδωσε Όσκαρ… καταλάθος. Καλή κινηματογραφική συνέχεια!

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΚΟΥΤΗΣ

ΒΟΛΟΣ

AZZOURO CAFÉ CAFÉ GALA GRAPPA MAMAKAS MOLIENDO POCO PICO PUERTO REEF TOY STORIES ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ BISTRO ΕΛΕΦΑΝΤΑΣ ΙΣΑΛΟΣ ΦΟΥΡΝΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΜΠΑΧΑΡΙΚΟ ΜΙΝΕΡΒΑ ΠΛΑΓΙΩΣ ΡΟΥΣΣΟΥ ΕΡΙΦΥΛΗ ΓΛΥΚΟ ΣΤΥΛΛΑΣ

ΚΑΡΔΙΤΣΑ

AMANO AVANTI BROTHERS EATERY & DRINK CADILLAC RECORDS CHARLOT COCKATOO DEL CORSO GASPAR HONDOS CENTER MAMALOU MERCATO PIU CAFÉ ΚΑΒΑ ΚΑΡΑΜΗΤΡΟΥ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΟΠΤΙΚΑ ΕΝΩΤΙΑΔΗ ΠΟΥΘΕΝΑ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΤΟΣΟΔΑ

ΚΑΛΑΜΠΑΚΑ DIVERSO ΜΕΛΥΔΡΟΝ

ΛΑΡΙΣΑ

BROTHERS IN LAW BIER STATION HAIR 2 PIT KAVEH KANES KUBRICK LAS RAMBLAS MAMAKAS PLAY HOUSE THE ALLEY WISEDOG ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ Η ΓΗ ΚΛΙΜΑΞ ΠΟΡΤΕΓΟ

ΜΟΥΖΑΚΙ

MOUZAKI PALACE PEOPLE CAFÉ

ΠΑΛΑΜΑΣ KARMA

ΛΙΜΝΗ ΠΛΑΣΤΗΡΑ MONTANEMA ΑΙΟΛΙΔΕΣ ΗΔΥΜΕΛΕΣ ΚΑΖΑΡΜΑ

ΣΟΦΑΔΕΣ

HERMANOS

ΤΡΙΚΑΛΑ

4 PLAY BAR ROUGE DIVERSO PETIT DEJEUNER THE LOVE SHAKE ZERONINE ΜΥΛΟΣ ΜΑΤΣΟΠΟΥΛΟΥ ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΣΟΥΙΤΑ ΦΑΝ

4

Index #43

STAFF Έκδοση // Pave P.C.

12

φωτό: Μαρία Ντελάκου

Διευθυντής Χρήστος Αρκομάνης Αρχισυνταξία Χρήστος Αρκομάνης Γιάννης Μαρκούτης Graphic Design: Joanna Jelly

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΤΙΚΟΥΔΗ «Στην τέχνη δεν υπάρχουν όρια, ταμπέλες και περιορισμοί»

Παραχώρησαν τα κείμενά τους: Χάρης Γεωργούλας Λαμπρίνα Γκαβαρδίνα Αχιλλέας Δαλαβίκας Παναγιώτης Δουλόπουλος Θανάσης Καρανίκας Αθηνά Κατσή Μυρτώ Κονδυλοπούλου Άρης Κυριάκος Αντώνης Μπατζιάς Μαριάννα Μπεβενίου Δημήτρης Ράκος Δανάη Τ. Μαύρος Γάτος Betty Boopaki Εµπορική Διαχείρηση Φώτης Αρκομάνης sales@pezodromiomag.gr

φωτό: Κατερίνα Καραδημήτρη

Διαφήµιση 2441079000 adv@pezodromiomag.gr Μηνιαία εφημερίδα, διανέμεται δωρεάν. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, ολική ή μερική, ή διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου της έκδοσης με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό ή άλλο, χωρίς προηγούμενη γραπτή έγκριση του εκδότη.Το περιεχόμενο των δημοσιευμάτων δεν αποτελεί επίσημη θέση της ιδιοκτήτριας εταιρείας, η οποία, σε καμία περίπτωση, δεν υιοθετεί τις εκπεφρασμένες θέσεις και απόψεις των συντακτών, ούτε φέρει οποιαδήποτε ευθύνη γι΄ αυτές. Επίσης η εφημερίδα ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ, όπως και ο ιστότοπος www.pezodromio.gr συνιστούν ελέυθερο βήμα έκφρασης των πολιτών. Το περιεχόμενο και εδώ των δημοσιευμάτων δεν αποτελεί επίσημη θέση της ιδιοκτήτριας εταιρείας, η οποία, σε καμία περίπτωση, δεν υιοθετεί τις εκπεφρασμένες θέσεις και απόψεις των συντακτών, ούτε φέρει οποιαδήποτε ευθύνη για αυτές.

FREE PRESS ®

URBAN LIFE // INTERVIEW // CULTURE // ART ΜΑΡΤΙΟΣ 2018 | #0043

Φωτογραφία εξωφύλλου: Μαρία Ντελάκου Επιμέλεια εξωφύλλου: Joanna Jelly

www.pezodromiomag.gr Pave Ι.Κ.Ε. Μπλατσούκα 36 Καρδίτσα | 43100 T. 24410 79000 F. 24410 79444

16

22

Η ΛΑΡΙΣΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΤΑ ΣΠΑΕΙ ΣΤΟ «ΦΑΛΗΡΟ» Μια βόλτα στο τελευταίο (και πιο ιστορικό) «πιατάδικο» της Θεσσαλίας

SMA RAG DA Το “next big thing” της ελληνικής δισκογραφίας

Θέλεις το Πεζοδρόμιο κάθε μήνα στο σπίτι σου; Στείλε μας email στο syndromi@pezodromiomag.gr ή τηλεφώνησέ μας στο 2441079000.

10 Ο ΑΝΤΙΚΑΠΝΙΣΤΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ ΗΡΘΕ ΚΑΙ ΜΑΛΛΟΝ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ O δήμαρχος Τρικάλων και ένας επιχειρηματίας από την Καρδίτσα καπνίζουν την πίπα της ειρήνης

If yo just cl

ou are at home and want to listen to some good music... lick www.cadillacrecords.gr and push the play button!

Ακούσαμε στο Πεζοδρόμιο

Ο παπάς με την Harley “Ride to Believe, Believe to Ride”

«Μισελέν είναι κορυφαία μάρκα ελαστικών και καλλυντικών, αλλά και όταν μια Λαρισαία λέει στον δικό τη να σταματήσει να την χουφτώνει σε δημόσιο χώρο» Στην τρίγωνη πλατεία της Λάρισας, δυο κοπέλες τρώνε παγωτό και γελάνε με μια ανάρτηση στο Facebook.

Τ

ο μόνο που ήθελε ήταν να πηγαίνει στο σούπερ και όταν έχει λιακάδες να τη βγάζει βόλτα να μαρσάρει και να γουστάρει. Τον παράτησε η παπαδιά και βγήκε σ τη γ ύ ρ α γ ια α ν τα λ λα κ τ ικ ά κορμιά και τώρα περιμένει παιδί αλλά η Σύνοδος του’ πε πως η Εκκλησία αυτά δεν τα σηκώνει και άλλωστε την Harley τι την ήθελε; Καθόλου αυτό δεν βοηθάει. Γιατί αυτοί οι χαρλεάδες είναι γνωστά καθάρματα, που περνούν και φτύνουν τους περαστικούς και στις διαβάσεις κάνουν νόημα στις γριές να περάσουν μα μόλις βρεθούν μπροστά τους γκαζώνουν και τις πατάνε. Και αυτό το ξέρουν όλοι. Και του είπαν οι Άγιοι Πατέρες ότι οπωσδήποτε ένας παπάς επιτρέπεται να καβαλά μουλάρι και αν είναι επίσκοπος, θωρακισμένο τετράτροχο. Μα δεύτερη γυναίκα να παντρευτεί;

«Η μεγαλύτερη τρολιά είναι η διατροφική πυραμίδα που είναι τυπωμένη πίσω από τα δρακουλίνια» Στο κινηματοθέατρο Καρδίτσας, λίγο πριν αρχίσει η ταινία.

«-Δεν ξέρω τί είναι χειρότερο: Το χιούμορ της διαφήμισης των πτι-μπερ ή εκείνο του Λιάγκα;» «-Τουλάχιστον τα πτι-μπερ είναι σε κάθε σπίτι, ενώ τον Λιάγκα τον παίρνεις μόνο το καλοκαίρι για κλιματιστικό με τα αστειάκια που λέει». Κριτική τηλεθεατών για το διαφημιστικό κομμάτι.

«-Σε ένα παράλληλο σύμπαν οι γκόμενες με κυνηγάνε».

«-Στο δικό σου παράλληλο σύμπαν φίλε καλό είναι να μην υπάρχουν γκόμενες, γιατί σε βλέπω να πηγαίνεις με ρόπαλο να τις ρίχνεις για να φύγουν μαζί σου». Αδελφικοί φίλοι συζητάνε για την ανύπαρκτη ερωτική ζωή του ενός, σε παγκάκι στο φρούριο των Τρικάλων. «Στις 14 Φλεβάρη βγήκατε με τις επίσημες γκόμενες ή με αυτές που τις κερατώνετε;» Έξω από το πανεπιστήμιο Βόλου, μια “σουφραζέτα” φοιτήτρια “χώνει” δυο συμφοιτητές της, που είπαν την λάθος λέξη μπροστά της.

«Κορίτσια, οι 50 αποχρώσεις του γκρι ήταν ρομαντικό γιατί ο άλλος ήταν δισεκατομμυριούχος. Εαν ήταν Έλληνας, άνεργος και έμενε σε καμία τρύπα θα ήταν 10η Εντολή». Σε σινεμά του Βόλου, το μόνο αρσενικό της παρέας αποδομεί την ταινία. «Συλλαλητήριο για τις παραβιάσεις των Τούρκων στο Αιγαίο θα κάνετε όλοι εσείς οι «επαγγελματίες πατριώτες» ή πέφτει μακριά και που να τρέχετε τώρα;» Παρακολουθώντας ένα ποστ στο twitter, μια κοπέλα φανερά ενοχλημένη, εκφράζει την αντίθεση της στην ξαφνική έκρηξη “πατριωτισμού”.

Λαμπρίνα Γκαβαρδίνα

Ζω Ανάμεσά Σας

«-Το “σε θέλω όπως ο Τιμολέων από το Masterchef τις πίκλες” είναι καλή ατάκα για πέσιμο λες;» «-Ναι, άμα θες να πιάσεις γκόμενα μια Βέφα, μια Μπαρμπαρίγου ρε αδερφέ!» Δυο φίλοι προσπαθούν να συνδυάσουν τον έρωτα με την μαγειρική.

Μαύρος Γάτος

«Μέχρι σήμερα το πρωί τα μαλλιά μου ανέμιζαν αγέρωχα, ώσπου είδα τα θέματα της γραμμικής άλγεβρας». Φοιτητής σε καφετέρια στα Τρίκαλα, με ιστορίες από την τελευταία του εξεταστική.

Τι και αν περίμενε παιδί; Ο παπάς έφερε ως παράδειγμα τις σπουδαίες βιβλικές μορφές, τον Αβραάμ, τον Ιακώβ, τον Δαυίδ, τον Γεδεόν, που’ χαν πολλά παιδιά με διαφορετικές γυναίκες, με τις συζύγους, τις αδελφές τους και τις δούλες τους, αλλά όσο και αν έψαξε δεν βρήκε βιβλική μορφή με τσόπερ μηχανή. Η Σύνοδος απάντησε ότι αυτά γινόντουσαν παλαιά πριν τη second amendment που λένε και οι Αμερικάνοι, και δεν επιτρέπονται στην εποχή μας. Καημένε μου παπά, με κάνεις να νιώθω αμήχανα. Δεν είναι πως δεν καταλαβαίνω, είναι

γλυκό να καβαλάς γενικώς, αλλά, και ο μάρτυς μου ο Θεός, αν έφτανε εκείνη η στιγμή θα φώναζα με του Γαρδέλη τη φωνή: Εγώ δεν θέλω μεροκάματο, θέλω χιλιάρα μηχανή και θάνατο. Μα να σας πω την ακριβή μου αλήθεια δεν φταίει η επίσημη Εκκλησία αν συμπεριφέρεται αναχρονιστικά. Εν έτει 2018 είναι καταδικασμένη στον αναχρονισμό, καθώς το τελευταίο update όσων πιστεύει και κηρύσσει κυκλοφόρησε πριν από 2000 χρόνια. Μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία, κανείς δεν μπορεί να εκσυγχρονίσει τις Γραφές ώστε να ταιριάξουν με τη σημερινή πραγματικότητα. Παρεμπιπτόντως, να σας δώσω ένα tip για να αναγνωρίσετε τον Θεάνθρωπο πιο εύκολα: Αν ερχόταν σήμερα, θα έμοιαζε πιθανότατα με νεαρό της πλατείας, λερωμένο τζιν, στριφτό τσιγάρο, μπύρα στο χέρι και λίγο μπερδεμένος. Στην εποχή μας, οι μελαμψοί μουσάτοι με χιτώνα, παραπέμπουν αλλού. Αν μάλιστα επέμενε να ξαναγεννηθεί στη Μέση Ανατολή, πιθανότατα θα ήταν σήμερα στην Ομόνοια και θα είχε υποβάλει αίτηση ασύλου. Για ψαχτείτε εσείς εκεί στη Διεύθυνση Αλλοδαπών. Υ.Γ. Η Είδηση: Διαζευγμένος παπάς στον Βόλο ζητά να παντρευτεί για δεύτερη φορά γυναίκα που κυοφορεί το παιδί του, ενώ για κάποιο λόγο μας ενδιαφέρει το γεγον ότι έχει μια Harley μηχανή.

9

Το τέρας που οπλίζει το χέρι Το μακελειό στη Φλόριντα και ο παγκόσμιος αντίκτυπος

Πλην-θέσεις

Χάρης Γεωργούλας

Ό

ταν ο κρότος ενός όπλου ακούγεται, αυτόματα σημαίνει ότι η κοινωνία έχει αποτύχει. Εδώ δεν μιλάμε για επανάσταση, ούτε για αυτοδικία, ούτε καν για αυτοάμυνα. Μια γυναίκα, προφανώς μάνα - θρηνώντας γοερά στο πρόσφατο μακελειό της Φλόριντα - φωνάζει για την ανάγκη να μπουν ανιχνευτές μεταλλικών αντικειμένων στις εισόδους και περισσότεροι φύλακες στα σχολεία. Κανείς δεν θα την μεμφθεί, αυτό ένιωσε αυτό είπε πάνω στην οδύνη της. Όμως σε καμία περίπτωση δεν βρίσκεται εκεί η λύση. Όταν ένα 19χρονο παιδί παίρνει φόρα και θερίζει κόσμο, σημαίνει ότι το σύστημα αξιών της κοινωνίας στην οποία μεγάλωσε δεν του έδωσε να καταλάβει την αξία της ανθρώπινης ζωής. Διαφορετικά δεν θα την περιφρονούσε με αυτόν τον τρόπο. Σημαίνει, επίσης, ότι προφανώς κάποιος γέμισε την ψυχή του με τυφλό μίσος, τον έπεισε ότι εκεί έξω υπάρχουν μόνο εχθροί, ίσως ακόμη-ακόμη ότι «καθαρίζοντας» κάποιους, θα φτιάξει έναν πιο όμορφο κόσμο. Μη βιαστείτε όμως να τα φορτώσετε όλα στους στενόμυαλους Αμερικανούς… καουμπόηδες. Το φονικό δεν έγινε στο Τέξας. Έγινε στη Φλόριντα, την «Ηλιόλουστη Πολιτεία» με τις ατελείωτες παραλίες και τους φοίνικες. Το τέρας, βλέπετε, δεν ξέρει από σύνορα. Τρέφει και τρέφεται από τη μισαλλοδοξία και τον ολοκληρωτισμό, δεν αντέχει τη διαφορετικότητα, γίνεται σκυλάκι στα χέρια των ισχυρών που χρειάζονται άλλοθι για τις βρώμικες πολιτικές τους. Αφορμές για

επιβολή, για περιορισμό, για έλεγχο, για ανελευθερία, για καταπάτηση των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Προφάσεις για ακόμα μεγαλύτερα τείχη, πολλά περισσότερα όπλα και φυσικά, επιπλέον φρουρούς. Όμως, αυτό δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια ψευδαίσθηση ασφάλειας. Την πιο σωστή κουβέντα την άκουσα από τη χείλη του Στιβ Κερ, του προπονητή των πρωταθλητών του ΝΒΑ, Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς. Έναν άνθρωπο με ξεχωριστή προσωπικότητα και ευθύ πολιτικό λόγο: «Δεν έχουμε ανάγκη από ηλίθιους τοίχους που στοιχίζουν δισεκατομμύρια δολάρια. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι άνθρωποι με θάρρος, για να επαναφέρουν τις πραγματικές αξίες και να ασχοληθούν με το αληθινό πρόβλημα». Όλα αυτά, στην απέναντι μεριά. Στην Αμερική ο Τραμπ είναι η βιτρίνα του συστήματος, ενώ στην Ευρώπη συνήθως φοριέται ο μανδύας του «υπερπατριωτισμού». Στην Ελλάδα εσχάτως ξανασυνηθίζουμε να μισούμε τους Τούρκους και να φθονούμε τους Σκοπιανούς. «Διαίρει και βασίλευε». Κι έτσι, όλοι μας χωριζόμαστε σε μικρές υποομάδες και στο τέλος απομονωνόμαστε. Όταν είμαστε λίγοι ή απομένουμε μόνοι μας απέναντι στο θηρίο δεν έχουμε καμία τύχη. Το πρόβλημα δεν είναι ο διπλανός μας, αλλά αυτός που βρίσκεται από πάνω μας και επενδύει στον φόβο και στον μικρό, πολύ μικρό μας εαυτό…

Ο αντικαπνιστικός νόμος ΗΡΘΕ ΚΑΙ ΜΑΛΛΟΝ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ!

O δήμαρχος Τρικάλων κάθεται στο ίδιο τραπέζι με έναν επιχειρηματία από την Καρδίτσα καπνίζοντας την πίπα της ειρήνης

Χρήστος Αρκομάνης Συζητήθηκε όσο τίποτα άλλο, απασχόλησε καπνιστές και μη, δημιούργησε νέα δεδομένα στα καταστήματα εστίασης, αλλά και στους πελάτες τους. Η πρόσφατη εγκύκλιος του Υπουργείου Υγείας δεν αφήνει πολλά περιθώρια… παρεκτροπής. Μπαίνουμε λοιπόν στον Μάρτιο του 2018, με τρεις από τις τέσσερις πόλεις της Θεσσαλίας «να έχουν κόψει το κάπνισμα» στους κλειστούς χώρους και τα ερωτήματα που… αιωρούνται είναι αρκετά. Το ίδιο και κάποια παράπονα, απ’ όλες τις μεριές.

Έχοντας αυτά κατά νου, καθίσαμε στο ίδιο τραπέζι με τους Δημήτρη Παπαστεργίου και Λάμπρο Κολτσίδα. Ο πρώτος, δήμαρχος Τρικάλων και το άτομο που πήρε την πρωτοβουλία για εφαρμογή του νόμου νωρίτερα απ’ όλους. Ο δεύτερος, Καρδιτσιώτης επιχειρηματίας και ιδιοκτήτης του Cadillac Records, που ζητά δικαιοσύνη με το ίδιο πρόσημο. Στις επόμενες γραμμές θα καταλάβετε πως η κάθε δημοτική αρχή και ο κατά τόπους επιχειρηματικός κόσμος μπορούν να συνεργαστούν για το κοινό καλό, αρκεί να υπάρχει αμοιβαία κατανόηση.

11 ελέγξεις. Παρ’ όλα αυτά για να υπάρχει αξιοκρατία δεν ξεκινάμε ποτέ τους ελέγχους από το ίδιο σημείο της πόλης. Τέλος, λειτουργούμε και βάσει καταγγελιών από πολίτες που διεκδικούν τα δικαιώματά τους. Και για να μπορούν τελικά οι έλεγχοι να γίνονται απόλυτα σωστά, θα πρέπει να ασχοληθεί με αυτούς και η Ελληνική Αστυνομία. Είναι και αυτό μέσα στις προτάσεις που περιλαμβάνονται στις επιστολές που έχουν ήδη αποσταλεί στον υπουργό Υγείας.

Γιατί δεν εφαρμόζεται τόσα χρόνια o αντικαπνιστικός νόμος; Δημήτρης Παπαστεργίου: Είχε αρχίσει να εφαρμόζεται, όμως από τη στιγμή που διαλύθηκε η δημοτική αστυνομία, το μέτρο κατέρρευσε. Το μέτρο ήταν αντιδημοφιλές και δύσκολο στην εφαρμογή του. Όμως οι φωνές πληθαίνανε και ουσιαστικά αυτή είναι η απάντηση στο «γιατί τώρα». Ειλικρινά, άκουγα να μου λένε «Δήμαρχε έχεις ευθύνη». Οι πελάτες των καταστημάτων ζητάνε την εφαρμογή του νόμου; Λάμπρος Κολτσίδας: Νομίζω πως είναι γενικότερο το κακό στην Ελλάδα. Όλα τα χρόνια που δουλεύω σε καταστήματα εστίασης, θεωρώ πως η πλειοψηφία των πελατών καπνίζει. Μη ξεχνάμε πως ο Έλληνας έχει συνδυάσει τον καφέ και το ποτό με το τσιγάρο. Εξάλλου ποτέ δεν έγινα δέκτης κάποιου παραπόνου. Δημήτρης Παπαστεργίου: Θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω καθώς το ποσοστό των καπνιστών σύμφωνα με την έρευνα της Kapa Research που έγινε το 2017 στον γενικό πληθυσμό είναι 27%. Βέβαια οφείλω να παραδεχτώ πως το ποσοστό είναι διαφοροποιημένο, όταν μιλάμε για τους πελάτες των καταστημάτων εστίασης. Ο νόμος έχει κάποιες ατέλειες; Λάμπρος Κολτσίδας: Σίγουρα, και θα μπορούσαν οι δήμαρχοι να διεκδικήσουν μία επικαιροποίηση του νόμου με γνώμονα και το καλό των καταστηματαρχών. Γεννήθηκα το ’83, και ασχολήθηκα με το επιχειρείν από πολύ νωρίς με βάση αυτά που έβλεπα και γνώριζα. Θεωρώ αντιδημοκρατική την καθολική απαγόρευση, γιατί δεν υπάρχει ως παράμετρος το δικαίωμα της επιλογής. Δημήτρης Παπαστεργίου: Είναι λάθος να επιβάλλει στον καταστηματάρχη να αστυνομεύει το μαγαζί του. Δυστυχώς, το μεγαλύτερο μέρος του προστίμου πηγαίνει σ’ αυτόν και όχι στον καπνιστή, λες κι ο καπνιστής δεν ξέρει τι κάνει. Θα μπορούσε να ισχύει το αντίθετο... Γι’ αυτό και σε όλες τις επιστολές που έχουμε στείλει στον Υπουργό Υγείας, ζητάμε αλλαγές. Από ‘κει και πέρα, σε επίπεδο δημοκρατίας, παρότι δεν καπνίζω, χτυπά κάτι μέσα μου όταν συνειδητοποιώ ότι κανείς δε μπορεί να καπνίζει πουθενά. Θα μπορούσε κάποιος να ζητήσει μαγαζιά καπνιστών και μη, όπως όριζε ο πρώτος αντικαπνιστικός νόμος όμως δε θα τα δούμε, γιατί η Ευρωπαϊκή οδηγία είναι σαφής: Δεν καπνίζουμε πουθενά, γιατί το τσιγάρο, αποδεδειγμένα προκαλεί καρκίνο.

H εφαρμογή του νόμου τελικά θα έχει κάποιο όφελος; Λάμπρος Κολτσίδας: Σίγουρα αν κοπεί το κάπνισμα από παντού, τότε οι άνθρωποι θα είναι πιο υγιείς. Αυτό επίσης δημιουργεί και λιγότερα έξοδα για το Εθνικό Σύστημα Υγείας της χώρας μας. Μη με ρωτήσετε μόνο αν αυτό τελικά συμβαίνει υπέρ της υγείας του πολίτη ή των εσόδων του ίδιου του κράτους. Τα συμπεράσματα δικά σας. Δημήτρης Παπαστεργίου: Πάντως τα χρήματα που βγάζει το κράτος απ’ τη φορολογία του καπνού είναι πάρα πολλά. Όμως συμφωνώ περί του μπάτζετ του ΕΣΥ. Πρόστιμα έχουνε πέσει στα Τρίκαλα; Δημήτρης Παπαστεργίου: Είκοσι, δυστυχώς. Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να εφαρμοστεί ο νόμος; Άμεσα ή σταδιακά και με συγκεκριμένη μέθοδο; Λάμπρος Κολτσίδας: Σε 15 μέρες και με 5 αφίσες δεν μπορούν να γίνουν και πολλά. Δεν είμαστε κατά του νόμου. Το θέμα μας έχει να κάνει με τη συννενόηση. Δημήτρης Παπαστεργίου: Ξεκινήσαμε συζητήσεις με τους καταστηματάρχες από τον Μάιο του 2017. Όλοι φοβόντουσαν πως αν απαγόρευαν το κάπνισμα, οι πελάτες τους θα πήγαιναν στο διπλανό καφέ, όπου θα το επέτρεπαν. Ξανασυναντηθήκαμε τον Σεπτέμβριο και αποφασίσαμε ομόφωνα πως από τις 15 Νοεμβρίου δε θα καπνίζουμε πουθενά. Η οδηγία ήταν ξεκάθαρη “Δε γράφουμε ακόμα, αλλά πρέπει να πείσετε οι ίδιοι τον κόσμο για το νέο μέτρο και την εφαρμογή του. Το πρόστιμο είναι η έσχατη λύση και δε μου αρέσει να φτάσω να το εφαρμόσω και να ντρέπομαι να περνάω έξω απ’ τα μαγαζιά σας”. Όσο σκληρός κι αν είσαι, ζεις στην ίδια πόλη με αυτούς τους ανθρώπους. Αυτό που ζήτησα μετ’ επιτάσεως είναι να μην προτρέπουν οι ίδιοι τον κόσμο να καπνίσει, με το να τοποθετούν τασάκια. Πόσο αξιοκρατικά γίνονται οι έλεγχοι στα μαγαζιά; Λάμπρος Κολτσίδας: Προφανώς καθόλου! Μόνο με συστηματικό έλεγχο – ο οποίος δεν υπάρχει - μπορεί να εφαρμοστεί ισότιμα το νέο μέτρο. Το δίκαιο είναι ό,τι ισχύει για έναν, να ισχύει για όλους, ό,τι ισχύει για το κέντρο, να ισχύει και για τα περιφερειακά καταστήματα. Όταν όμως οι έλεγχοι γίνονται μόνο στο κέντρο, υπάρχει πρόβλημα. Και για να μιλήσουμε ανοιχτά, τα περισσότερα χρήματα τα εισπράττετε από το μαγαζιά του κέντρου. Δημήτρης Παπαστεργίου: Το να καπνίζουν στο καφενείο ενός μικρού χωριού, όχι πως το αποδέχεσαι, αλλά είναι κάτι το οποίο δε μπορείς εύκολα να το

Αν αποδεχτούμε πως τα πρόστιμα δεν είναι λύση, υπάρχουν κάποια κίνητρα για τους καταστηματάρχες που εφαρμόζουν αυστηρά τον νόμο; Δημήτρης Παπαστεργίου: Εννοείται πως τα πρόστιμα δεν είναι λύση. Πρέπει να τονίσω εδώ πως τα χρήματα αυτά πηγαίνουν στα ταμεία του κράτους και όχι του δήμου. Με τον κλάδο της εστίασης έχουμε συνεργαστεί πολλές φορές και στο παρελθόν, και σε δύσκολα θέματα, όπως η επέκταση του ωραρίου μουσικής. Συνεπώς, σε μία συνεργασία που δεν έχει αρχή και τέλος, τα πρόστιμα δεν έχουν χώρο. Αυτά λοιπόν επιβάλλονται μόνο αν κάποιος δεν καταλαβαίνει το μέχρι στιγμής πνεύμα της συνεργασίας που επιδιώκουμε. Δεν βολεύει κανέναν να βγάζουν οι καταστηματάρχες τα μάτια μεταξύ τους. Λάμπρος Κολτσίδας: Στην Καρδίτσα δυστυχώς δεν υπάρχει το τραπέζι του διαλόγου, η διάθεση για το κοινό καλό. Θα εφαρμοστεί τελικά ο νόμος; Δημήτρης Παπαστεργίου: Κανονικότατα, εκτός κι αν το υπουργείο συνεχίσει να μην ασχολείται πολύ. Έχω ένα διάταγμα που νομίζω πως κρατάει απ’ το 1860, με τον τότε βασιλιά να προσπαθεί να κόψει το κάπνισμα στη χώρα. Το παράδοξο είναι πως τόσα χρόνια μετά συζητάμε το ίδιο πράγμα. Το θετικό βέβαια είναι πως τα Τρίκαλα, η Καρδίτσα, η Λάρισα, η Κοζάνη και η Δράμα έχουν αρχίσει να διεκδικούν το αυτονόητο. Λάμπρος Κολτσίδας: Στ η ν ο υ σ ί α π ρ έ π ε ι ν α ακολουθήσουμε κοινή γραμμή. Λίγο πίσω οι μεν, λίγο μπροστά οι δε, για το κοινό καλό. Επιμένω στην κοινή γραμμή, για να μην πληγεί η αγορά καμίας πόλης. Επίσης, πρέπει να δοθεί προσοχή γι’ αυτόν που σέβεται το νόμο και βγαίνει έξω για να καπνίσει, να μην κρυώνει. Δημήτρης Παπαστεργίου: Το ξεκινήσαμε από πέρσι. Υπάρχουν ανεμοθωράκια σε δρόμους και πεζοδρόμια, με γνώμονα βέβαια να μην παρεμποδίζεται η διέλευση των πολιτών. Καλαίσθητες κατασκευές, που επιτρέπουν στον καθένα να καθίσει και να καπνίσει. Δημήτρης Παπαστεργίου: Και κλείνοντας ας πούμε πως ο ίδιος Έλληνας, αυτός που σήμερα αντιδρά και ωρύεται, όταν πάει στη Γερμανία δεν θα καπνίσει... Λάμπρος Κολτσίδας: …μάλλον φοβάται το πρόστιμο!

XIAOMI A1 GOLD ΖΟΡΜΠΑΣ Ο.Ε. ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ 4 Τ. 2441023390

φωτό: Μαρία Ντελάκου

12

Γιάννης Μαρκούτης

Α

πό μικρή ηλικία στον χώρο της showbiz, δισκογραφικά ενεργή εδώ και περίπου μία δεκαετία, με εμφανίσεις στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο, καθώς και ένα «ορκισμένο» fan club πιστών οπαδών. Έγινε αντικείμενο συζήτησης, όταν πριν ένα μήνα και κάποιες μέρες το βίντεο του τραγουδιού της «Ενθάδε Κείται» μπήκε στη σφαίρα του viral. Είναι ο «επίλογος» του δίσκου της Κατερίνας Στικούδη με τίτλο “Soundtrack”, στον οποίο μιλά ουσιαστικά για την πορεία της ζωής της. Η συνέντευξη έγινε μετά την επιστροφή της από την Αυστραλία, όπου περιόδευσε με τον Πάνο Κιάμο στα μέσα Φεβρουαρίου. Ουσιαστικά, λίγες ώρες έπειτα από την πρεμιέρα της ταινίας του Τάσου Μαρκίδη «Μαζί τα Φάγαμε», όπου συμμετέχει και η ίδια. Αν μπορούμε να πούμε κάτι με σιγουριά, είναι πως συναντήσαμε έναν άνθρωπο ειλικρινή, που δεν παριστάνει όσα δεν είναι.

Είσαι απ’ τις ελάχιστες τραγουδίστριες στην Ελλάδα που δοκιμάζονται σε έναν πιο rnb/rap ήχο. Τι σε γοητεύει σ’ αυτό το στυλ; Τα πάντα! Ο ρυθμός, οι μελωδίες, το attitude, η έκφραση, ο χορός. Με εμπνέει αυτό το είδος μουσικής...το ακούω από πολύ μικρή ηλικία και με θυμάμαι να χορεύω στο δωμάτιο μου χωρίς σταματημό! Στο βίντεο κλιπ για το “Ενθάδε Κείται” έκανες κάτι αρκετά προχωρημένο για τα εγχώρια δεδομένα. Άλλοι κάνουν τα πάντα στο βωμό της τέχνης. Τα δικά σου όρια πού τα θέτεις; Στην τέχνη δεν υπάρχουν όρια, ταμπέλες και περιορισμοί. Είναι όλα τρόπος έκφρασης, και δε θα βάλω φραγμούς στη δημιουργικότητα, τόσο στη δικιά μου όσο και των συνεργατών μου. Τώρα αν κάποιοι κάνουν τα πάντα για την επιτυχία χωρίς να τους προβληματίζει κάτι η να τους προσβάλει, αυτό είναι άλλο θέμα. Εγώ δε μπορώ να προσποιηθώ ότι τους αγαπάω όλους για να είμαι με το ζόρι συμπαθής... Μόλις γύρισες από ένα tour στην Αυστραλία, όπου εμφανίστηκες μπροστά σε χιλιάδες ομογενείς αλλά και ντόπιους. Ποιες εικόνες κουβαλάς ακόμα μαζί σου; Ο κόσμος ήταν απίστευτος και η αγάπη τους μοναδική… Κρατάω το δυνατό τους χειροκρότημα όχι γι’ αυτό που έβλεπαν αλλά γι’ αυτό που άκουγαν. Επίσης, αυτό το μουσικό ταξίδι μαζί με τον Πάνο Κιάμο θα μου μείνει αξέχαστο διότι γνώρισα όχι μόνο ταλαντούχους μουσικούς αλλά και μια απίστευτη παρέα που με έκανε από την αρχή να νιώθω ότι γνωριζόμαστε χρόνια. Μόλις γύρισες από ένα tour στην Αυστραλία, όπου εμφανίστηκες μπροστά σε χιλιάδες ομογενείς αλλά και ντόπιους. Ποιες εικόνες κουβαλάς ακόμα μαζί σου; Ο κόσμος ήταν απίστευτος και η αγάπη τους μοναδική… Κρατάω το δυνατό τους χειροκρότημα όχι γι’ αυτό που έβλεπαν αλλά γι’ αυτό που άκουγαν. Επίσης, αυτό το μουσικό ταξίδι μαζί με τον Πάνο Κιάμο θα μου μείνει αξέχαστο διότι γνώρισα όχι μόνο ταλαντούχους μουσικούς αλλά και μια απίστευτη παρέα που με έκανε από την αρχή να νιώθω ότι γνωριζόμαστε χρόνια.

14

Έχεις όμως κι έναν νέο δίσκο στις αποσκευές σου. Θα μας πεις δυο λόγια; O δίσκος έχει τον τίτλο “Soundtrack” και θα περιλαμβάνει 12 τραγούδια τα οποία θα οπτικοποιηθούν. Η θεματολογία του έχει να κάνει με τον κύκλο της ζωής: Tης δικής μου ζωής, σαν βιογραφία. Κάθε τραγούδι χαρακτηρίζει και μια εποχή- στιγμή. Tο πρώτο λέγεται “16 Απριλίου”, που είναι η μέρα των γενεθλίων μου. Η γλυκιά φωνή της μητέρας μου την περιγράφει με ιδιαίτερο τρόπο. Το επόμενο λέγεται “Μη βιαστείς να μεγαλώσεις” και στέλνω ένα γράμμα στη μικρή Κατερίνα, δηλαδή στον παιδικό εαυτό μου. Αν είχα αυτή τη δυνατότητα, θα ήθελα να της πω τι να προσέχει. Και ακολουθούν και άλλα που έχουν να κάνουν με την εφηβεία: Eπιτυχίες, αποτυχίες, μέχρι να φτάσουμε στο τέλος, στο θάνατο με το “Eνθάδε Κείται”. Υπάρχει ακόμα ένα τραγούδι που έχει τέτοια διάθεση, δηλαδή λίγο πιο επικριτική προς την κοινωνία μας, και λέγεται “Botox”.

MUA Luxe velvet lip lacquer MOXIE ΗΡ. ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ 6, ΚΑΡΔΙΤΣΑ Τηλ 2441022076

Σ’ αρέσει η ζωή στο δρόμο και η περιοδεία, ή προτιμάς την αμεσότητα ενός νυχτερινού κέντρου; Είναι δύο διαφορετικά πράγματα και μου αρέσουν εξίσου. Αλλά οι συναυλίες λίγο πιο μικρές ηλικίες. Έχω και μια αδυναμία στα παιδάκια και τρελαίνομαι να τα βλέπω χαρούμενα...

Ποια ήταν η πρώτη σου σκέψη όταν σου προτάθηκε ο ρόλος και πώς νιώθεις ανάμεσα σε τόσο μεγάλα ονόματα της υποκριτικής; Όλοι οι ηθοποιοί- και στις δύο ταινίες- ήταν πολύ άνετοι μαζί μου και κανένας δε με έκανε να νιώσω άβολα. Ίσα-ίσα το αντίθετο θα έλεγα. Επίσης τα σχόλια τους μετά την προβολή ήταν πολύ θετικά, κάτι που με τιμά ιδιαίτερα.

Πέρα απ’ τη μουσική που είναι η βασική σου ενασχόληση, σε έχουμε δει και σε πάρα πολλούς διαφορετικούς ρόλους και στην τηλεόραση. Ποια ξεχωρίζεις ως αγαπημένη σου στιγμή; Είναι τόσες οι ωραίες στιγμές που ειλικρινά δε μπορώ να τις ξεχωρίσω. Όσο για την αγαπημένη μου, δεν έχει έρθει ακόμα! Αν όμως κρατούσα μόνο μία, θα ήταν η εμφάνισή μου με τον Mohombi στα Mad Awards το 2011: Ήταν το τραγούδι “Κάνε με να Μείνω”!

Ας επιστρέψουμε στη μουσική: Αν μπορούσες να ταυτιστείς μόνο με ένα είδος της, θα μπορούσαμε να πούμε πως στο αίμα σου κυλάει το hip-hop; Θα έλεγα η Urban μουσική, που περιλαμβάνει Rap ήχους αλλά και R&B.

Τον τελευταίο καιρό γίνεται και πάλι μεγάλος ντόρος για τη συμμετοχή ανθρώπων από άλλους χώρους, σε τηλεοπτικές σειρές ή στον κινηματογράφο. Τι λες γι’ αυτό; Δε θεωρώ ότι πρέπει να βάλουμε αστυνόμευση στις επιλογές του καθενός. Η πορεία θα δείξει, όπως και ο χρόνος, το πόσο αξίζει ο καθένας.

2018, “Μαζί τα Φάγαμε». Το κινηματογραφικό σου comeback. Ποιες είναι οι πρώτες εντυπώσεις σου μετά την πρεμιέρα της ταινίας; ‘Οντως, πρόσφατα έγινε η πρεμιέρα της δεύτερης ταινίας που συμμετέχω, και σκηνοθέτης της είναι ο Τάσος Μαρκίδης. Η προηγούμενη ήταν “Ο Θησαυρός”, επίσης του ίδιου σκηνοθέτη. Είναι κάτι που μου αρέσει πολύ, και όσο μου γίνονται προτάσεις που με ενδιαφέρουν θα συνεχίσω να το κάνω.

Σπούδασες στα μέρη μας, και συγκεκριμένα στη Λάρισα. Ποιες είναι οι αναμνήσεις σου από την πόλη; Έκανα πολλούς φίλους στη Λάρισα και αγάπησα την πόλη γιατί εκείνα τα χρόνια ήταν πραγματικά πολύ όμορφα. Γι’ αυτό θα ήθελα κάποια στιγμή στο μέλλον να κάνω μια συναυλία εκεί, κάτι που δεν έχει προκύψει μέχρι στιγμής... Έχεις φίλους μέσα απ’ τον χώρο της showbiz κι αν ναι, είναι αλήθεια πως οι φιλίες αυτές είναι λίγο «εύθραυστεςΈχω, και σίγουρα ο ανταγωνισμός είναι ένα θέμα. Αν στην ουσία διαχωρίσει κάποιος τη δουλειά από την προσωπική του ζωή, όλα θα είναι μια χαρά. Τυχαίνει να κρατάς κάποιες από τα παιδικά ή τα εφηβικά σου χρόνια; Φυσικά! Απλά η δουλειά μου έχει πάρα πολλές υποχρεώσεις και οι φίλοι μου δείχνουν κατανόηση. Όταν όμως μαζευόμαστε σπίτι μου,

15 που είναι και το αγαπημένο μου, καθόμαστε με τις ώρες και μοιραζόμαστε τα πάντα! Αλλά και η σχέση σου με τους θαυμαστές σου είναι πολύ δυνατή και ιδιαίτερη Ισχύει, και η αγάπη τους μου δίνει δύναμη. Την κρατάω, μαζί με τις θετικές τους σκέψεις και συνεχίζω να κάνω το καλύτερο.

Επειδή το μεγαλύτερο μέρος της ζωής είναι μακριά απ’ τα φώτα των προβολέων, τι κάνεις στον ελεύθερό σου χρόνο; Μ’ αρέσει πολύ ο κινηματογράφος και τα ταξίδια, αλλά ταυτόχρονα ασχολούμαι με το πιάνο και κάνω μαθήματα φωνητικής. Από την άλλη, έχω μια αγάπη για το crossfit. Μιας και το ανέφερες λοιπόν, ποια είναι η καλύτερη ταινία που είδες πρόσφατα; Το Pulp Fiction, για άλλη μια φορά, γιατί αν μια ταινία μου αρέσει, τη βλέπω ξανά και ξανά! Γενικά τρελαίνομαι για ταινίες δράσηςκαι μυστηρίου, αλλά δε μ’ αρέσουν καθόλου οι επιστημονικής φαντασίας. Και ο πιο ωραίος προορισμός; Το Πυργί της Χίου, αλλά και το Μορφάτι στην Πάργα. Μέρη που επισκέπτομαι με φίλους και πραγματικά και με ξεκουράζουν! Θεωρείς πως αν είχες γεννηθεί σε μια πιο ανεπτυγμένη οικονομικά χώρα και με περισσότερες ευκαιρίες, θα είχες κάνει ακόμα μεγαλύτερα πράγματα; Η μουσική που κάνω σίγουρα δεν είναι μέρος της κουλτούρας και της παράδοσής μας. Στην Αμερική, για παράδειγμα, θα ήταν όλα πιο αναγνωρίσιμα από τα βίντεο κλιπ μέχρι τα ρούχα. Όμως αυτό δε σημαίνει πως δεν είμαι πολύ ευχαριστημένη με όλα όσα έχω καταφέρει μέχρι σήμερα. Έχω φίλους και συνεργάτες που με στηρίζουν σε κάθε μου βήμα. Αν μπορούσες να χαρακτηρίσεις τον εαυτό σου με τρεις λέξεις, ποιες θα ήταν αυτές; Εργασιομανής, πεισματάρα και Κριός! Στις 8 Μαρτίου είναι η Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας: Τι δηλώνει μία γυναίκα Κριός; Πρέπει να είμαστε γερές για να σας αντέχουμε! Βασικά ζούμε σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία, και πρέπει η μία να στηρίζει την άλλη. Και πάνω απ’ όλα, θαυμάζω τις γυναίκες που συνδυάζουν την οικογένεια και την καριέρα: Πράγμα πολύ δύσκολο, που θέλει μεγάλη ψυχική δύναμη. Έχεις τίποτα κατά νου για το κοντινό μέλλον; Αν και η δισκογραφία έχει αλλάξει πολύ, χαίρομαι και καμαρώνω που από Σεπτέμβριο θα ξεκινήσουμε την προετοιμασία του 5ου δίσκου μου. Τα καλύτερα έρχονται… Κλείνοντας, τι σημαίνει για σένα Πεζοδρόμιο; Ένας διαρκής αγώνας: Μια συνεχής προσπάθεια για επιβίωση.

φωτό: Μαρία Ντελάκου

Μέχρι πού θα έφτανες για τους ανθρώπους που αγαπάς; Είμαι ένας άνθρωπος που μου αρέσουν περισσότερο οι πράξεις παρά τα λόγια. Και γι’ αυτούς που αγαπάω θα έφτανα μέχρι εκεί που χρειαζόταν…

Η Λάρισα συνεχίζει να τα σπάει στο «Φάληρο»

Μια βόλτα στο τελευταίο (και πιο ιστορικό) «πιατάδικο» της Θεσσαλίας

Ο

ρόσημο, θεσμός, σημείο αναφοράς. Μπουζούκια. Πες το όπως θες. Το «Φάληρο» είναι ο ορισμός της νυχτερινής διασκέδασης εδώ και περίπου χίλια χρόνια. Κι αν σου πω ότι αναφέρομαι μόνο στον κόσμο της Λάρισας, θα βγω ψεύτης. Ξέρεις τι είναι να οδηγείς από 50 έως 100 χιλιόμετρα για να ξεδώσεις; Για να τα σπάσεις, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Πίστεψέ με, αν τα ντουβάρια από το «Φάληρο» μπορούσαν να μιλήσουν, θα σου έλεγαν πολλές τέτοιες, όμορφες αλλά και αμαρτωλές, ιστορίες: Αυτές θα σου διηγηθώ.

Φ

Άρης Κυριάκος

υσικά και δεν πρόλαβα το μαγαζί όταν άνοιξε το 1955. Όμως συνάντησα τον γιο του πρώτου ιδιοκτήτη, και μέσα από τις διηγήσεις του έπεσα κι εγώ με τα μούτρα σε εικόνες απ’ το παρελθόν. «Ο πατέρας μου, Θανάσης, έκανε την αρχή μαζί με άλλα δύο άτομα», μου λέει ο σημερινός ιδιοκτήτης, Ηλίας Μήλιος. Η Λάρισα τότε ήταν μικρή και το «Φάληρο» βρισκόταν στη Νέα Σμύρνη. «Εκεί που σήμερα είναι το ταχυφαγείο Μητρούλας», προσθέτει. Για την ιστορία, η μεταφορά στην τωρινή τοποθεσία, στην οδό Βόλου, έγινε το 1968: «Είχε κτήματα η γιαγιά μου εδώ». Όσο για το όνομα, το πήραν από το αντίστοιχη περιοχή των Αθηνών. Εκεί φιλοξενούνταν όλα τα καλά μπουζούκια, ενώ τα μαγαζιά συνήθιζαν να παίρνουν τα ονόματα των από τους τόπους που τα φιλοξενούσαν. Ανάμεσα σ’ αυτούς, το Φάληρο ήταν ένα must, και δε σου μιλάω μόνο για την πρωτεύουσα. Ο Ηλίας ανέλαβε το 1980 και πρόλαβε αυτές που λέμε «χρυσές εποχές της ελληνικής διασκέδασης». Στο «Φάληρο» μάλιστα, εκείνο τον καιρό, απασχολούνταν κάθε νύχτα δεκάδες άτομα: «Σε κάποια φάση, μέχρι και 15 τραγουδίστριες, 3 τραγουδιστές, πλήρης ορχήστρα, μπαλέτο, συν τους σερβιτόρους και όλο το υπόλοιπο προσωπικό», μου τονίζει. Κι όταν τον ρωτάω πώς αισθάνεται που είναι ο ιδιοκτήτης του τελευταίου «πιατάδικου» της Θεσσαλίας και ίσως της χώρας, λέει πως σίγουρα υπάρχουν άλλα 2-3, αλλά στη Θεσσαλία είναι μοναδικό: «Το σπάσιμο των πιάτων στην Ελλάδα δε σταμάτησε ποτέ να υπάρχει, γιατί πολύ απλά εμείς δε σταματήσαμε ποτέ!». Ακόμα κι όταν έφυγε η μόδα, αυτοί συνέχισαν. Μάλιστα το σπάσιμο απαγορευόταν παλιά, με τον περιβόητο «νόμο 4000» περί… τεντιμποϊσμού. Απαγορευόταν επίσης κάθε είδους… περίεργη εκδήλωση, σε σημείο που αν συνέβαινε κάτι τέτοιο σήμερα, θα γελούσες. Όπως στα καφενεία, που δεν τολμούσες να φτύσεις στο πάτωμα. Ας μη σε κουράζω όμως με τέτοιες λεπτομέρειες. Τη νύχτα που έσπασαν τα περισσότερα πιάτα, η πίστα δεν τα χωρούσε! Έβλεπες ένα λευκό βουνό, ενώ «ένοχο» ήταν ένα τραπέζι, και συγκεκριμένα ένας, μοναδικός πελάτης. Ο Ηλίας μου εκμυστηρεύεται πως ο θαμώνας είχε μεγάλη καψούρα, και πως εκείνη τη νύχτα η ορχήστρα βαρούσε για λογαριασμό του ένα τραγούδι επί τρία τέταρτα! Ήταν η «Γάτα» του Χρηστάκη. Ζημιά τα γαλανά μάτια, έτσι;

18

Για να καταλάβεις, υπήρξε λογαριασμός 1.000.000 σε εποχή που ο μισθός του δημοσίου ήταν 200.000 δραχμές. Και δεν είναι μύθος αυτός που λέει ότι… το ΠΑΣΟΚ γέμισε τα μπουζούκια. Άκου τον Ηλία: «Από το ’81 και μετά ζήσαμε μεγάλες στιγμές. Επίσης 3-4 χρόνια μετά άρχισαν και οι γυναίκες να έρχονται». Μέχρι το 1985 τα κέντρα διασκέδασης ήταν αντρική υπόθεση. Μετά έγινε πιο φωτεινό το περιβάλλον. Πριν όμως… εκπολιτιστούμε σαν ενήλικες θαμώνες, το «Φάληρο» είχε γίνει τόπος πολλών φασαριών. Κι ως συνήθως, το ξύλο έπεφτε συνήθως για τις παραγγελιές: “Ο νόμος της παραγγελιάς έλεγε πως μόνο αυτός που ζήτησε το τραγούδι μπορούσε να σηκωθεί και να το χορέψει. Αν σηκωνόταν και κάποιος άλλος, ήταν σίγουρο πως θα πέσουν μπουνιές και κλωτσιές” Κανονικός σκοτωμός. Και είναι κοινό μυστικό πως η νύχτα έχει δικούς της κανόνες και κώδικες ηθικής. Όταν όμως ρωτάω τον Ηλία αν μπορεί να ξεχωρίσει από άποψη ήθους τους ανθρώπους της μέρας και της νύχτας, μου απαντάει πως παντού υπάρχουν καλοί και κακοί άνθρωποι. Βέβαια στη νύχτα, αυτοί είναι δακτυλοδεικτούμενοι. Κατάσταση σε φάση «φύγε μακριά και μην κοιτάξεις πίσω». Όμως μου κάνει εντύπωση όταν, πηγαίνοντας λίγο πιο πέρα τη συζήτηση, μου λέει πως η διάταξη των τραπεζιών ήταν σχεδόν μία μικρογραφία της κοινωνίας: «Οι εύποροι καθόταν μπροστά, τα μεσαία στρώματα πιο πίσω και πάει λέγοντας». Τα λουλούδια από την άλλη, έπεφταν και πέφτουν βροχή- ακόμα και σήμερα. Πρώτα ήρθαν οι γαρδένιες και μετά τα τριαντάφυλλα, μιας και ήταν πιο φθηνά. Αυτό συνέβη από τη δεκαετία του ’70 και μετά, στο σημερινό μαγαζί. Η ιστορία του Ηλία φανερώνει και μια άλλη πτυχή: «Καταρχήν τα πουλούσαν ένα-ένα, σε ένα χαρτάκι που λειτουργούσε σαν βάση. Επίσης, οι αγοραστές τα λουλούδια δεν τα πετούσαν, αλλά τα πρόσφεραν». Πανέρια δεν υπήρχαν, αλλά θα σου πω επίσης πως ούτε το μαγαζί έβγαζε κάποια χρήματα από αυτά. Σου κάνει εντύπωση;

Προσωπικά θυμάμαι πως υπήρχε μία μεγάλη ομάδα ανθρώπων που δούλευαν στη νύχτα, αλλά όχι σαν υπάλληλοι των καταστημάτων. Επαγγέλματα νυχτερινά, που ζούσαν ολόκληρες οικογένειες. Έχω πάντα στο μυαλό μου την εικόνα του ανθρώπου με τη μεγάλη σακούλα που πουλούσε λαχνούς. Ο Ηλίας με συμπληρώνει: «Το ίδιο γινόταν κι εδώ. Έδινες ένα κατοστάρικο, τραβούσες λαχνό και κέρδιζες διάφορα. Από σοκολάτες μέχρι τσιγάρα». Έλα που τώρα τους μικροπωλητές τους κυνηγάνε… Μέσα στους επαγγελματίες της νύχτας, αν και η δουλειά του δεν ήταν καθαρά νυχτερινή, ήταν και ο φωτογράφος. Η κλασική φιγούρα με την Πολαρόιντ, που έβγαζε φωτογραφίες και έπειτα τις πουλούσε στους πελάτες. Όσο για τα ονόματα των καλλιτεχνών που πέρασαν απ’ το μαγαζί, πάρε βαθιά ανάσα: Ο Στράτος Διονυσίου, το 1969, εποχή που γινόταν όνομα, κάθε Δευτέρα τραγουδούσε εδώ. Ήταν το ρεπό του από την Αθήνα. Ο Τόλης Βοσκόπουλος, επίσης. Με την ευκαιρία, αν τσεκάρεις το YouTube θα βρεις ένα ηχητικό απόσπασμα μιας ώρας, από κοινή τους εμφάνιση το 1972! Και αφού αναφερθήκαμε στον Βοσκόπουλο, παίρνω πάσα για να ρωτήσω τον Ηλία αν όντως ο συγκεκριμένος τραγουδιστής είχε τις πιο ωραίες συντρόφους. Η απάντηση που παίρνω είναι αυτή που περίμενα: «Ήταν άρχοντας ο Τόλης. Σκέψου ότι εκείνη την περίοδο είχε δεσμό με τη Λάσκαρη». Τι άλλο να ζητήσει, εδώ που τα λέμε… Όσο για τη λίστα των ονομάτων, αυτή συνεχίζεται από την Άντζελα Δημητρίου και φτάνει μέχρι τους δικούς μας local heroes, τον Μίμη Γκιουλέκα και τη Λίτσα Πουλέα. Πλάσε στο μυαλό σου μια εικόνα. Να τραγουδάει για παράδειγμα ο Στράτος κι από κάτω να βρίσκεται ο Ανδρέας Παπανδρέου. Στον αναφέρω ενδεικτικά, γιατί απ’ το «Φάληρο» έχουν περάσει δεκάδες πολιτικοί. Ο Ηλίας όμως θα σου τα πει καλύτερα: «Το διπλανό μαγαζί, που τώρα είναι σούπερ-μάρκετ, το λειτουργούσαμε σαν κέντρο συνεστιάσεων. Κάναμε γάμους, ομιλίες... Μαζευόντουσαν λοιπόν τη μέρα, και το βράδυ κατέληγαν εδώ, όμως κρατούσαν χαμηλό προφίλ»

19

-Απ’ όλους τους πολιτικούς που ήρθαν εδώ, ποιος ήταν αυτός που ξεχώρισες; -Ο Ανδρέας, θέλει κι ερώτημα; Τον έβλεπες τον άνθρωπο. Φαινόταν μερακλής, ωραίος τυπάς. Και συνεχίζει, λέγοντάς μου πως οι πολιτικοί εκείνης της εποχής δεν έχουν καμία σχέση με αυτούς της σημερινής. Πες το κύρος, πες το αύρα, η ουσία είναι πως έμπαιναν στο μαγαζί και άλλαζαν κατευθείαν το τοπίο. Μιλάμε επίσης για προσωπικότητες απ’ όλο το φάσμα της ζωής της χώρας, που δεν περνούσαν απαρατήρητες ακόμα κι αν ήσουν σχεδόν ανυποψίαστος. Να συνεχίσω; Αλίκη Βουγιουκλάκη, Ζωή Λάσκαρη και τα ρέστα λαχνούς και όχι παγωτό. Άσε που δεν είχε φαγητό το μαγαζί. Όπως ανέφερα και λίγο πιο πάνω, τότε το χρήμα έρεε άφθονο. «Λεφτόδεντρα» μπορεί να μην υπήρχαν, αλλά με το που έσκαγε το τσεκ, πέρα από τους διάσημους όλη η κοινωνία ήταν εκεί: Άνθρωποι του μεροκάματου, επιχειρηματίες, φοιτητές. Λαρισαίοι, Βολιώτες, Τρικαλινοί και Καρδιτσιώτες γούσταραν να τα σπάνε στο Φάληρο. Φαντάσου πως το μαγαζί ήταν ανοιχτό κάθε νύχτα, και μια φορά μάλιστα έκλεισε μέρα-μεσημέρι! Μιλάμε για τέτοιου είδους διασκέδαση, που ο κόσμος αντί να μείνει στο σπίτι ξέδινε στα μπουζούκια. Τώρα έχουν αλλάξει οι εποχές και οι συνήθειες. Το «Φάληρο» δεν ανοίγει Δευτέρα και Τρίτη. Άσε που η κατανάλωση πλέον έχει μειωθεί. Από την άλλη, ακόμα κι αυτοί που σήμερα «τα έχουν», αποφεύγουν να το δείξουν. Δε βλέπουμε δηλαδή τις υπερβολές του παρελθόντος, γιατί σχεδόν κανείς δε θέλει να προκαλέσει με μια τέτοια εικόνα. Φοβούνται δηλαδή την κατακραυγή, που όπως μου επιβεβαιώνει ο Ηλίας, είναι λογικό. Υπάρχουν μεν οι θαμώνες, αλλά κι αυτοί που έρχονται έκτακτα. Όπως και να το κάνουμε, το «Φάληρο» είναι αξιοθέατο για τη Λάρισα. Που αλλού θα βρεις λουλουδού μίας κάποιας ηλικίας που κάνει 5 φορές καλύτερα τη δουλειά της σε σχέση με της νέες; Που αλλού θα τα σπάσεις, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Και μεταξύ μας,

στο μαγαζί έρχεσαι πρώτα για το περιβάλλον και μετά για τη μουσική. Άσε που πρόσφατα έκαναν και αναπαλαίωση. Πριν φτάσω στο τέλος, δεν πρέπει να ξεχάσω να σου πω για το τρίπτυχο «ΑΕΛ-Ουίσκι και Διονυσίου δίσκοι»: Ρίχνω μια ματιά στις φωτογραφίες που μου παρουσιάζει ο Ηλίας, και η πρώτη που βλέπω είναι με την ιστορική ομάδα του ‘88, στο γλέντι που έκαναν μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Φαντάσου πως το τεράστιο πανό που έπιανε σχεδόν μία θύρα στο γήπεδο, απλώθηκε ολόκληρο μέσα στο μαγαζί! Στη σκηνή χωρούσε μόνο ο τραγουδιστής! Βάλε και το Ηνωμένο Βασίλειο να ρέει άφθονο στα ποτήρια, με μια γιορτή που κράτησε μέχρι το πρωί. Υπάρχει κι άλλη μια ιστορία, αγαπημένη του Ηλία, στην οποία εμπλέκεται η ποδοσφαιρική ομάδα της Λάρισας: Μία μέρα δέχτηκε ένα τηλεφώνημα από έναν τοπικό παράγοντα ποδοσφαίρου, ο οποίος του ζήτησε να κρατήσει ρεζερβέ το μισό μαγαζί. Μόνο που εκτός από τους… απλούς καλεσμένους, είχε φέρει τον αγαπημένο του Ηλία Αντώνη Ρέμο, όπως και τους Βέρτη, Πλιάτσικα και Μαχαιρίτσα: «Όταν όλοι είπαν 2 τραγούδια, ο Ρέμος έκανε όλο το πρόγραμμα. Περίπου 4 ώρες, με κομμάτια λαϊκά. Δεν είπε ούτε ένα δικό του!». Το πόσα πιάτα και καρδιές έσπασαν εκείνη τη μέρα το καταλαβαίνεις πολύ εύκολα. Τι κρατάμε για το τέλος; Ένα μέρος που ακόμα και σήμερα, σε πείσμα των καιρών, κρατάει ζωντανή τη νυχτερινή ζωή της Λάρισας, χωρίς να παριστάνει την… Α Εθνική. Γιατί στο «Φάληρο» η ιστορία γράφεται ακόμα. Φινάλε: Ο Ηλίας με χαιρετάει και μου φωνάζει πως Πεζοδρόμιο σημαίνει κανονικό πανεπιστήμιο της ζωής. Κάτι περισσότερο θα ξέρει από μένα…

20 24

Αυτό τον μήνα σε ρωτήσαμε α κι ένας καινούριος έρωτας. Βάλε #p

Πέτρος Κολώνας

Βγες στο #pezodromio

που θα ανεβάσεις στο προφίλ σο

@joannajelly Δεν είμαι παιδί του χειμώνα, οπότε, ναι! Ανθίζει μέσα μου ένας έρωτας για την άνοιξη την ίδια, τη φύση, την προσμονή του λατρεμένου καλοκαιριού καθώς και τη ζωή γενικότερα.

@katerinaruko Yes it does. Sure it does.

@magione.za

@neossdd

Θέλω πολύ να μου δώσει την εντύπωση ότι θα μου φέρει έναν καινούργιο, μοναδικό έρωτα που θα κρατήσει και μετά την άνοιξη. Είναι όμορφο να έχουμε την άνοιξη πάντα στην καρδιά μας, με την ελπίδα να γνωρίσουμε οποιαδήποτε στιγμή τον καινούργιο έρωτα.

Η πανδαισία χρωμάτων που απλόχερα η άνοιξη προσφέρει μας κάνει να ονειροπολούμε και να είμαστε πιο παιχνιδιάρηδες. Όμως ο έρωτας δεν περιμένει την άνοιξη για να ανθίσει..

@agnesxatzigiannaki Ο έρωτας δεν έχει εποχή, όμως η άνοιξη φέρνει πιο εύκολα έναν καινούργιο έρωτα αφήνοντας την “ψύχρα του χειμώνα” πίσω.

25 21

αν μαζί με την άνοιξη ανθίζει

pezodromio στην επόμενη φωτογραφία ου και μάθε την επόμενη ερώτηση!

@evikour Ο έρωτας είναι σκέψεις, συναισθήματα και διάθεση.. Μπορεί να έρθει οποιαδήποτε ώρα και εποχή, αρκεί να είναι κάποιος ανοιχτός και διαθέσιμος. Οπότε όχι, η άνοιξη από μόνη της δεν φέρνει έναν καινούργιο ερώτα...

@v27photography Η άνοιξη γενικά, από τη φύση της, μας “ανοίγει” τους ανθρώπους. Καρδιά, ψυχή, σώμα. Καινούριο έρωτα; αν είναι αυτό που ζητάμε, ναι θα τον φέρει. Έτσι κι αλλιώς, είναι η εποχή της ανανέωσης.

@k_konstantinou Ανάλογα στην κατάσταση που βρισκόμαστε. Η άνοιξη είναι ερωτική εποχή όπως και να το κάνουμε.

@helenstrongyli Άνοιξη. Η εποχή του έρωτα έρχεται και φέρνει μαζί της αισθήσεις που ξυπνούν μυαλό και σώμα. Αν φέρνει μαζί της ένα καινούργιο έρωτα; ΝΑΙ, με κεφαλαία γράμματα, αφού είναι η εποχή της αναγέννησης του πάθους και της παρόρμησης.

Δέκα λεπτά με τη Sma Rag Da Θανάσης Καρανίκας

22

φωτό: Γιώργος Κασσαπίδης

23

Το κορίτσι που γνωρίσαμε στα 17 της σαν τη «Βασίλισσα του Σουρεαλισμού», μεγάλωσε (λίγο!) και μας απασχολεί όλο και περισσότερο με τα πονήματά της. Mέσα από λίγες ερωτήσεις, προσπαθήσαμε να ανιχνεύσουμε τι υπάρχει στο μυαλό της Sma Rag Da, και γιατί είναι το “next big thing” της ελληνικής δισκογραφίας.

Πως ασχολήθηκες με τη μουσική και πως κατάφερες να κάνεις δισκογραφία τόσο μικρή; Άρχισα να ασχολούμαι γύρω στα 13 μου, όταν πήγα στο μουσικό σχολείο Πατρών. Γύρω στα 1415 που άρχισαν να επιδρούν τα χημικά της εφηβείας σε συνδυασμό με τον πρώτο έρωτα, άρχισα να γράφω τραγούδια. Στα 16 μου ανέβασα για πρώτη φορά βίντεο στο You Tube, όπου τραγουδούσα στα σκαλιά της πολυκατοικίας μου κάποια τραγούδια μου. Λίγο αργότερα, υπέγραψα συμβόλαιο με την νεοσύστατη τότε, Mahayana Records, και ξεκίνησα να ηχογραφώ το πρώτο μου άλμπουμ που βγήκε το 2013. Πλέον δεν είμαι σε κάποια εταιρία και νομίζω πως η ανεξαρτησία μου ταιριάζει περισσότερο. Έχεις επιστρέψει απ’ το Λονδίνο πρόσφατα. Πως ήταν η εμπειρία του να ζεις εκεί; Έμεινα τρία χρόνια, πήρα το πτυχίο μου και γύρισα. Ήταν μια απο τις πιο έντονες και μαγικές περιόδους της ζωής μου. Συναναστράφηκα ανθρώπους απο όλο τον κόσμο κι έμαθα άπειρα πράγματα. Η πλειοψηφία του πληθυσμού του Λονδίνου αποτελείται απο μειονότητες, και με τον τρόπο αυτό όλοι μαθαίνουν/ αναγκάζονται να σέβονται το διαφορετικό, ό,τι κι αν είναι αυτό. Ό,τι και να σαι, όπως και να βγεις έξω, οι πιθανότητες είναι οτι κανείς δε θα ασχοληθεί μαζί σου. Κάτι άλλο που εκτιμώ πολύ στο Λονδίνο, είναι η αισθητική ομοιογένειά του, χωρίς αυτό να σημαίνει πως λείπουν οι αντιθέσεις.

Κι ερχόμαστε στο «Wisdom Tooth», το δεύτερό σου άλμπουμ, το οποίο μάλιστα προσφέρεις και δωρεάν μέσα απ’ το bandcamp. Το «Wisdom Tooth» είναι ένα άλμπουμ που έφτιαξα με πάρα πολλή αγάπη και μεράκι. Μιλάμε, το πόνεσα! Είναι αλλιώς όταν είσαι ανεξάρτητος καλλιτέχνης και τα τρέχεις όλα μονος σου. Τα εκτιμάς και τα χαίρεσαι αλλιώς. Το προσφέρω δωρεάν, γιατί ήθελα με κάποιον τρόπο να ξανασυστηθώ στο κοινό ως η ενήλικη πλέον Σμαράγδα κι επειδή σκοπός μου αυτή τη στιγμή μέσα απο τη δισκογραφία μου δεν είναι τα λεφτά, αλλά το να χτίζω σιγά-σιγά. Που θα ήθελες να βρίσκεται και τι να κάνει η Sma Rag Da σε 10 χρόνια από τώρα; Θα ήθελα να βρίσκομαι κάπου κοντά στη φύση, κάπου που να έχει ωραίο φαγητό σίγουρα. Θα ήθελα να έχω φτάσει σε ένα σημείο που να έχω τον έλεγχο της χαράς μου και της ηρεμίας μου και να μην είμαι έρμαιο των στιγμιαίων συναισθημάτων. Σε μουσικό επίπεδο, θα ήθελα να έχω ένα μεγάλο κοινό, με το οποίο θα μπορώ να ανοίγω διαλόγους και να αλληλεπιδρώ μέσα από μουσικά πρότζεκτ. Τι σου έρχεται στο μυαλό όταν ακούς τη λέξη «Πεζοδρόμιο»; Άσπρα, βρώμικα, σπασμένα πλακάκια και χιλιοπατημένες τσίχλες. Σε αυτό το κάδρο, πρόσθεσε ένα φίλτρο ζεστασιάς και οικειότητας, όπως και λίγο πορτοκαλί φως απο αυτές τις χαρακτηριστικές λάμπες των δρόμων της Αθήνας το βράδυ.

24

THE RECORD STORE

Παναγιώτης Δουλόπουλος / Θανάσης Καρανίκας / Αχιλλέας Δαλαβίκας

MGMT – Little Dark Age

Calexico – The Thread That Keeps Us Ποιος θα περίμενε κάπου εκεί στα τέλη των 90’s, όταν πρωτοακούσαμε εκείνο το εξαιρετικό, «βρώμικο» road-trip , με τίτλο “Black Light”, ότι 20 χρόνια μετά οι Calexico (που στην Ελλάδα είναι περισσότερο αγαπητοί, από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο), θα μας αφορούν ακόμα. Η αλήθεια είναι πως αν και Αμερικάνοι, είναι οι μοναδικοί που παντρεύουν τόσο επιτυχημένα τον παραδοσιακό ήχο της Αμερικής μ’ αυτόν του Μεξικό. Όσο για την εξέλιξή τους, δεν είναι αυτή που οι περισσότεροι αποζητάμε από ένα συγκρότημα. Στο ολοκαίνουριο “The Thread That Keeps Us” δεν αλλάζουν και πάλι, πολλά πράγματα. Αυτό όμως που το καθιστά ίσως το καλύτερό τους άλμπουμ εδώ και χρόνια, είναι απ’ τη μία το γνήσιο μεράκι που κατακλύζει κάθε στιγμή του δίσκου, σαν να πρόκειται για 20χρονους που με ασυγκράτητο ενθουσιασμό τα δίνουν όλα. Απ’ την άλλη, το πόσο χαρισματικά χωρούν όλες τις επιρροές και τα ηχητικά τους όρια, μέσα σε 45 λεπτά, χωρίς να χάνεται καθόλου η αίσθηση της ροής, αλλά και η καθαρότητα της ταυτότητάς τους. Απ’ όλα, λοιπόν, έχει ο μπαξές: δυνατές κιθαριστικές στιγμές που φλερτάρουν με το ποστ-ροκ, αλά Neil Young μπαλάντες στο γνωστό country/folk ύφος, τραγούδια με λάτιν χρώματα, που μπορούν να χαρακτηριστούν ως και χορευτικά (Flore y Tamales), ακόμα και funky στοιχεία, στο πολύ ενδιαφέρον και πρωτότυπο για το στυλ του γκρουπ, “Another Space”. Οι Calexico μοιάζουν να κατέχουν τη συνταγή του μην αφήνουν κανέναν παραπονεμένο, καλύτερα απ’ τις περισσότερες μπάντες εκεί έξω (ακόμα κι αν οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι παίζουν έναν δευτεραγωνιστικό ρόλο, στη διαμόρφωση της σημερινής μουσικής). Και να μην μπορείς, επίσης, ποτέ μα ποτέ να τους χρεώσεις κάτι αρνητικό. Κι αυτό δεν είναι καθόλου ασήμαντο και αμελητέο. (Τραγούδια που ξεχωρίσαμε : Bridge To Nowhere, Under The Wheels, Flore y Tamales, Dead In The Water, Another Space).

Θανάσης Καρανίκας

Και ναι, η πολυαναμενόμενη δισκογραφική επιστροφή του indie rock διδύμου από το Μπρούκλιν είναι πλέον γεγονός και μας παρουσιάζουν το “Little Dark Age”, το τέταρτο κατά σειρά ολοκληρωμένο τους άλμπουμ που κυκλοφορεί από την Columbia Records. Ο Andrew VanWyngarden και ο Ben Goldwasser είχαν μπροστά τους ένα μεγάλο στοίχημα, το να καταφέρουν να ξανακερδίσουν τους fans τους, που δεν το λες και εύκολη δουλειά. Και αυτό γιατί μετά το εκρηκτικό ντεμπούτο τους με το αψεγάδιαστο “Oracular Spectacular”, ακολούθησαν δύο αρκετά μέτρια άλμπουμ δείχνοντας ότι ίσως οι προσδοκίες για αυτούς ήταν αρκετά μεγαλύτερες από αυτό ίσως που μπορούσαν. Έτσι οι MGMT, πέντε χρόνια μετά τον τελευταίο τους δίσκο, προσπαθούν να κάνουν ένα δυνατό comeback διαλύοντας τις όποιες αμφιβολίες. Και προς αυτή την κατεύθυνση, για την παραγωγή του δίσκου επιστράτευσαν τους Dave Fridmann και Patrick Wimberly. Ξεκινώντας την ακρόαση του “Little Dark Age”, είναι άμεσα εμφανή η επιστροφή των pop ενστίκτων της μπάντας. Το ομότιτλο κομμάτι, και ένα από τα κορυφαία του δίσκου, βασίζεται στο άψογο πάντρεμα του ηλεκτρονικού ήχου με τις μαγευτικές synth μελωδίες των Αμερικανών, ενώ στο ίδιο ύφος κινείται και το επόμενο track, το “When You Die”, πριν πέσουμε πάνω σε μια αγνή 80’s ποπ δημιουργία, το “Me and Michael”, δίνοντας με αυτόν τον τρόπο μια uptempo ατμόσφαιρα στο πρώτο μισό του άλμπουμ. Αίσθηση μας έκανε και το “One Thing Left to Try”, με τις έντονες synth γραμμές του να εντυπωσιάζουν. Τέλος, υπάρχει και το επικό “When You’re Small”, ένα soft rock κομμάτι που έλειπε από το “Little Dark Age”. Αρκετοί μιλούν για το καλύτερο και πιο ολοκληρωμένο δίσκο των MGMT. Το σίγουρο είναι ότι ο Andrew VanWyngarden και ο Ben Goldwasser ξαναβρήκαν τα ηλεκτρονικά τους vibes και επανήλθαν δυναμικά στο προσκήνιο.

Παναγιώτης Δουλόπουλος

Θανάσης Καρανίκας / Αχιλλέας Δαλαβίκας

25

ΣΤΑ ΓΡΗΓΟΡΑ...

3 νέοι δίσκοι για... ηλεκτρονικάριους!

Nightmares On Wax - Shape The Future (Electronic, Hip Hop) Ηρεμία και ωριμότητα, είναι δύο λέξεις που χαρακτηρίζουν το νέο δίσκου του αγαπημένου μας George Evelyn. Μπορεί τα καινούρια του τραγούδια να μην είναι όσο χορευτικά είναι και τα DJ sets του, αλλά η εξαιρετικά λεπτοδουλεμένη παραγωγή τους, δεν αφήνει περιθώρια για γκρίνιες. Αρκετά εύσημα πρέπει να δοθούν φυσικά και στους τραγουδιστές που δάνεισαν τα φωνητικά τους, οι οποίοι προσέφεραν το μέγιστο, σ’ αυτό το άτυπο tribute σ’ όλη την σύγχρονη «μαύρη» σκηνή.

Nick Cave τώρα και στη μεγάλη οθόνη!

Daniel Avery «Slow Fade» (Tech House, Ambient Techno)

Και όχι, μην πάει το πάει μυαλό σας μακριά. Δε πρόκειται να δούμε τον αγαπημένο μας Νικόλα να πρωταγωνιστεί σε κάποιου είδους ταινία (όχι άμεσα τουλάχιστον!). Στις 12 Απριλίου όμως, όπως πρόσφατα ανακοινώθηκε, θα κάνει ταυτόχρονη one-off πρεμιέρα σε 500 σινεμά ανά τον κόσμο το “Distant Sky Nick Cave & the Bad Seeds Live in Copenhagen”, η βιντεοσκοπημένη δηλαδή εκδοχή της τελευταία του περιοδείας για την υποστήριξη του Skeleton Tree”. Θυμίζουμε πως η περιοδεία αυτή πέρασε -και θα ξαναπεράσει- κι από τη χώρα μας το ερχόμενο καλοκαίρι. Το μουσικό φιλμ, θα προβληθεί στα Village Cinemas στου Ρέντη (Θηβών 228), στα Village Cinemas στο Μαρούσι (Ανδρέα Παπανδρέου 35) και στα Village Cinemas Mediterranean Cosmos της Θεσσαλονίκης.

Locally Speakin

4 oλοκαίνουρια tracks που συνθέτουν ένα εξαίρετο μίνι άλμπουμ, για ένα απ’ τα χαρακτηρισμένα ως παιδιά-θαύματα της βρετανικής dance. Στο «Slow Fade» η ambient επιρροές κάνουν την εμφάνισή τους περισσότερο από κάθε άλλη κυκλοφορία του Avery, ενώ το «Radius» είναι ένα 8λεπτο αριστούργημα, που θα ζήλευε ακόμα και ο Aphex Twin.

Son Lux - Brighter Wounds (Electronic, Εxperimental) Ίσως να χρειαστεί να ζορίσετε τ’ αυτάκια σας λίγο περισσότερο από κάθε άλλη κυκλοφορία του πρότζεκτ που δημιούργησε ο Αμερικάνος Ryan Lott, όμως θα ενθουσιαστείτε ανακαλύπτοντας εν καιρώ τις άπειρες πτυχές του. Λίγες φορές η electronica συναντιέται τόσο γλυκά με τους γήινους οργανικούς ήχους και ακόμα πιο λίγες οι φορές που μελαγχολία έχει τόσο φωτεινό χρώμα.

ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΙΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΑΚΙΑ... ΙΔΟΥ ΤΑ EVENT ΠΟΥ ΞΕΧΩΡΙΣΑΜΕ!

Οι Kadebostany στο Βόλο Ένα χρόνο μετά την εντυπωσιακή τους εμφάνιση στο Release Festival στην Αθήνα και με νέο δίσκο στις αποσκευές τους, οι Ελβετοί Kadebostany περνάνε μια βόλτα και απο τη γειτονιά μας! Ποπ αισθητική και εκκεντρική σκηνική παρουσία σε ένα οπτικοακουστικό show στις 15 Μαρτίου στο LAB ART στο Βόλο!

Οι Vodka Juniors σε Λάρισα και Βόλο Μια από τις πιο σημαντικές εν ενεργεία ελληνικές μπάντες, με αξιοσημείωτη ευρωπαϊκή πορεία και διεθνή αναγνώριση, επισκέπτεται τη Λάρισα και το Βόλο στα πλαίσια της κυκλοφορίας του “Warrior Anthems”. 80’s hardcore punk ύφος με μελωδικά στοιχεία σε συνδιασμό με χαρούμενες

ενορχηστρώσεις και γρήγορα τύμπανα, αλλά και dub/acoustic/ surf rock ήχοι, συνθέτουν το πάντα δυναμικό live των Vodka Juniors. Όσοι δε τους έχετε δει, πραγματικά αξίζει!

8/3 STAGE (Λάρισα) 25/3 LAB ART (Βόλος)

Ο Soulbrigada στη Λάρισα Γερμανός στην καταγωγή, με έδρα του τα τελευταία χρόνια τη Ζυρίχη, ιδιοκτήτης της δισκογραφικής MATASUNA RECORDS, μουσικός παραγωγός και DJ. Ο άνθρωπος που βρίσκεται πίσω απο το project των Soulbrigada, θα βρίσκεται στον πολυχώρο του WISEDOG στη Λάρισα το Σάββατο 24 Μαρτίου, για ένα ξεχωριστό και άκρως χορευτικό dj set γεμάτο Afro beats, Disco, Soulful breaks, HipHop, Reaggae και διάφορα άλλα μουσικά στυλ που πλαισιώνουν την εναλλακτική Dance κουλτούρα.

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΞΩΣΤΗ

Αντώνης Μπατζιάς

Pacific Rim: Εξέγερση Βαριεστημένο βράδυ καθημερινής. Ανδροπαρέα μαζεμένη σε σπίτι, χωρίς να υπάρχει αγώνας ποδοσφαίρου ή μπάσκετ στην τηλεόραση. Κλασικά και προβλέψιμα, πέφτει η ιδέα για ταινία. Pacific Rim λοιπόν, με πίτσες, μπύρες και όλα τα απαραίτητα. Guillermo Del Toro στη σκηνοθεσία, καλό cast, σφαίρες, μεγάλα ρομπότ, φασαρία, όπλα, μακελίδι, μπουμ-μπουμ. Απλό στόρι, OK ερμηνείες και φανταστικά εφέ. Δεν διεκδικεί δάφνες ποιότητας αλλά είναι μια πολύ ευχάριστη ταινία για να περάσεις καλά σε ένα βράδυ που δεν ενδείκνυται για τίποτα το ιδιαίτερο. Ξέχνα το αν μιλάς για κάτι το συγκλονιστικό ή αξέχαστο, ούτε καν κοντινό. Τίμια περιπέτεια που τα εφέ της σε καθηλώνουν. Και σίγουρα διασκεδαστική. Αυτά το 2013. Πάμε λίγο στο σήμερα. Ο γιος του Stacker Pentecost, Jake (John Boyega), έχει τις ικανότητες του πιλότου πατέρα του, ίσως και περισσότερες. Τα μπλεξίματα με τον υπόκοσμο όμως τον αναγκάζουν να σταματήσει την εκπαίδευση και να γίνει μικροεγκληματίας. Όμως η απειλή των Kaiju εμφανίζεται πάλι. Έτσι, στην προσπάθειά του για σωτηρία, ο Jake συμμαχεί με τον Nate Lambert (Scott Eastwood) με σκοπό να καθοδηγήσουν μια νέα γενιά πιλότων. Σε αυτή βρίσκουμε και την υιοθετημένη κόρη του Stacker και αδελφή του Jake, Mako Mori (Rinko Kikuchi) να κυριαρχεί, κι όλοι μαζί να συνθέτουν την πανίσχυρη άμυνα και ταυτόχρονα την τελευταία ελπίδα της Γης. Όλα φαίνονται έτοιμα να δώσουν στο κοινό άλλη μια θεαματική, από πλευράς εφέ, περιπέτεια που μάλλον καλύπτει και κάποια σεναριακά κενά που είχε το πρώτο Pacific Rim. Παρόλα αυτά, στη θέση του πατέρα Pentecost (Idris Elba στο πρώτο) τώρα εμφανίζεται ο γιος

John Boyega σε μια προσπάθεια να φέρει λίγη από την αύρα του Star Wars. Επίσης, ο Guillermo Del Toro παρατά την καρέκλα του σκηνοθέτη και την αφήνει στον Steven DeKnight, ο οποίος μας έδειξε πραγματάκια στη σειρά του Daredevil.Θα πετύχει η σκηνοθετική αλλαγή; Θα έχει το σενάριο λιγότερα κενά σε σχέση με την προηγούμενη ταινία; Πολλά τα στοιχήματα για το Pacific Rim: Η Εξέγερση…

Δες το και ίσως να μη χάσεις: Οι προβολές ξεκινούν στις 23 Μαρτίου.

-Η Εξέγερση βγαίνει στις αίθουσες με ένα μήνα καθυστέρηση, μιας και ήταν προγραμματισμένο να κυκλοφορήσει στις 23 Φεβρουαρίου.

-Είναι η πρώτη «κανονική» ταινία που σκηνοθετεί ο Steven Deknigth, καθώς μέχρι τώρα έγραφε και σκηνοθετούσε τηλεοπτικές σειρές.

148 θέσεις ανέβηκε η πρώτη ταινία στη λίστα δημοφιλίας του IMDb, λίγο πριν την πρεμιέρα της νέας.

27

ΗΡΘΕ Η ΣΕΙΡΑ ΣΟΥ

Μυρτώ Κονδυλοπούλου

Dark Kάτι πολύ περισσότερο από μια γερμανόφωνη εκδοχή του Stranger Things μοτίβο στον τομέα του Sci-fi θρίλερ. Τί είναι αυτό όμως που δεν έχει αλλάξει 33 χρόνια μετά; Το ερώτημα που καλείται να λύσει η αστυνομία του Βίντσεν δεν είναι το ποιος απήγαγε τα δύο αυτά παιδιά, αλλά το πότε. Υπόγειες πύλες, όχι μόνο στο παρελθόν, αλλά και στο μέλλον. “Everything is connected” λέει ο αφηγητής στα πρώτα επεισόδια (και η σειρά το τηρεί με το παραπάνω). 33 χρόνια πριν ήταν, όταν ο υπαστυνόμος Ulrich έχασε τον αδερφό του, και σήμερα βρίσκεται αντιμέτωπος με την ίδια τραγωδία, μόνο που αυτή τη φορά αγνοείται ο γιος του: Όπως καταλαβαίνεις, η υπόθεση αυτή δε θα μείνει ανεξιχνίαστη.

Την πρώτη κιόλας μέρα του Δεκεμβρίου, έκανε πρεμιέρα στο Netflix μια όχι μόνο Γερμανική, αλλά και γερμανόφωνη σειρά που πολλοί βιάστηκαν να κρίνουν και να ταυτίσουν με το πολυαγαπημένο Stranger Things. Κι όμως: Aπό την πρώτη κιόλας σεζόν των 10 επεισοδίων το Dark κατάφερε να ανατρέψει όλα τα προγνωστικά. Μπορεί να ζητήθηκε από τους Baran bo Odar και Jantje Friese να χρησιμοποιήσουν μια γνωστή και πετυχημένη συνταγή επιτυχίας, αυτή της μαύρης τρύπας, αλλά δεν θα μπορούσε να σταματήσει εκεί. Το Dark ήρθε να μας ταρακουνήσει για τα καλά, και εμείς του δώσαμε το χρόνο που του άξιζε, για να το παρουσιάσουμε όπως του αρμόζει. Όλα ξεκινάν από το Βίντσεν: Μία σκοτεινή, βιομηχανική πόλη της Γερμανίας. Εκεί που όλοι κάπως, κάποτε, συνδέονται. Μια περιοχή απόλυτα οργανωμένη και ήσυχη, όπου τα μυστικά της φαντάζουν ατελείωτα, με ένα τεράστιο δάσος στην μέση του πουθενά, ένα πυρηνικό εργοστάσιο που την κρατά οικονομικά και ενεργειακά ζωντανή, και μια βροχή που ρέει συνεχώς άφθονη! Η εξαφάνιση δύο παιδιών έρχεται από τα πρώτα κιόλας επεισόδια να ταράξει και να στιγματίσει την εξέλιξη την ιστορίας. Και εδώ είναι που το Dark αποκτά την δική του προσωπικότητα, και δημιουργεί ένα νέο

The Walking Dead (AMC) Με απώλειες το δεύτερο μισό της 8ης σεζόν.

Θα γυρίσει τη γη ανάποδα; Θα βασιστεί στην τύχη; Θα επιστρατεύσει το αστυνομικό του δαιμόνιο; Σημασία έχει πως ξεκινά να ενώνει το πάζλ κομμάτικομμάτι, κι εκεί το ενδιαφέρον είναι τεράστιο. Από την άλλη πλευρά υπάρχει και ο Jonas, του οποίου ο πατέρας αυτοκτονεί αφήνοντας πίσω του ένα γράμμα με εντολή να μην ανοιχτεί πριν τις 4 Νοεμβρίου, στις 22:13. Το περιεχόμενό του είναι άγνωστο, όπως και οι περιπέτειες στις οποίες θα οδηγηθεί ο... τυχερός. Ξέχωρα όμως από αυτά, κάποιος πρέπει να εξηγήσει στους κατοίκους γιατί η πόλη γεμίζει από πεθαμένα πουλιά, τα φώτα τρεμοσβήνουν, και τι είναι εν τέλει όλοι αυτοί οι περίεργοι ήχοι που ακούγονται από το υπερπέραν. Όλα ξεκινούν και τελειώνουν με μία φράση του Einstein: Πως ο διαχωρισμός του χρόνου σε παρόν και μέλλον, είναι μια επίμονη παραίσθηση! Αν είσαι από αυτούς που λατρεύουν την επιστήμη, τα αστυνομικά, το μυστήριο, ακόμη και τις σειρές με πρωταγωνιστές παιδάκια, έχεις ήδη αργήσει! Το Netflix αναμφίβολα κατάφερε όχι μόνο να εντυπωσιάσει, αλλά και να ικανοποιήσει κάθε λογής θεατή μέσα σε μόνο μία σεζόν. 10 επεισόδια που δεν σε άφηναν να πατήσεις pause, ούτε για να φέρεις κάτι να φας βρε αδερφέ. Με όμορφη πλοκή, χωρίς περιττές πληροφορίες και ανεξήγητες λεπτομέρειες. Το μόνο που αποζητούσε ήταν η προσοχή σου, και όλα τα υπόλοιπα τα είχαν προβλέψει οι παραγωγοί!

Marvel’s Jessica Jones (Netflix)

Επιστρέφει στις 8 Μαρτίου, έπειτα από 3 χρόνια αναμονής.

On My Block (Netflix)

Νέα, πολλά υποσχόμενη κωμωδία.

18 Μαρτίου.

The OA: Μια γρήγορη ματιά Το Netflix αγαπούσε τα θρίλερ εξαρχής, και έτσι τον Δεκέμβριο του ’16 κυκλοφόρησε άλλη μια παραγωγή των Brit Marling και Zal Batmanglij .“The OA”: 8 επεισόδια που ήρθαν για να κάνουν την διαφορά! Ή μήπως όχι; Μαζί με τη σειρά ξεκινά και η ζωή της Prairie Johnson. Ένα κορίτσι που μένει τυφλό σε μικρή ηλικία, και είχε εξαφανιστεί πριν 7 χρόνια. Από τα πρώτα κιόλας λεπτά, την βλέπουμε να επιστρέφει μια επταετία μετά, με όνομα “OA”, και σημάδια στο κορμί της. Όμως αυτή αρνείται κάθε βοήθεια ή συμμετοχή στις έρευνες του FBI. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι έχει αποκατασταθεί η όρασή της. Τι αντιμετώπισε τελικά αυτή η κοπέλα στα χρόνια που έλειπε; Μιλάμε για θαύμα ή κάτι άλλο; Οι κριτικές του διαδικτύου ποικίλουν. Όσo για μένα, έχοντας παρακολουθήσει την πρώτη σεζόν (όχι και πολύ ευχάριστα), έχω μια και μοναδική ερώτηση. Τι είναι το ΟΑ; Τέλος, ο δεύτερος κύκλος θα προβληθεί σύντομα.

THE READER’S CORNER

Μαριάννα Μπεβενίου

Ελλάδα 1453-1821: Οι άγνωστοι αιώνες | David Brewer

Έ

νας ακόμα ιστορικός της Οξφόρδης ασχολείται με την ελληνική ιστορία, και το κάνει με τρόπο εξαιρετικό. Ο David Brewer, καθηγητής Κλασικών Σπουδών στο πανεπιστήμιο της ιστορικής Βρετανικής πόλης, καταπιάνεται με τις ιστορικές εξελίξεις στε εδάφη της χώρας μας, και εστιάζει σε μία χρονική περίοδο που δεν έχει φωτιστεί ιδιαίτερα: Από την Άλωση της Πόλης το 1453 έως την Επανάσταση που μας οδήγησε τελικά στην ανεξαρτησία. Δε διστάζει δε να απαντήσει σε διαχρονικά ερωτήματα, όπως το κατά πόσο ήμασταν πραγματικά ελεύθεροι επί Τουρκοκρατίας και με ποιο τίμημα. Μελέτη επιστημονική και χωρίς ψεγάδια, με την ιδιαιτερότητα μιας γλώσσας που απευθύνεται σε ανθρώπους κάθε ηλικίας, ανεξάρτητα απ’ το μορφωτικό τους επίπεδο. Αρκεί η δίψα για γνώση, για να χαθείς σε ένα βιβλίο με βαριά ιστορική ευθύνη. Μισή χιλιετία ιστορίας σε κάποιες εκατοντάδες σελίδες. Ο David Brewer είναι ένας από τους τελευταίους σύγχρονους φιλέλληνες που το έργο τους θα μείνει διαχρονικό, ενώ ταυτόχρονα δεν πέφτει σε παγίδες. Διαβάστε το!

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη

Συνοπτική ιστορία της Ελλάδας 1770-2013 Richard Clogg | Τρίτη έκδοση

ΤΣΕΚΑΡΕ ΕΠΙΣΗΣ

Ο

Richard Clogg ήταν ο πρώτος διδάξας: Έδρα στην Οξφόρδη, αγάπη για την ελληνική ιστορία και βαθιά γνώση της, όπως και μια βιβλιογραφία που τοποθετεί τη χώρα μας σε πρώτο πλάνο. Η «Συνοπτική Ιστορία» του, που η πρώτη της εκδοχή κυκλοφόρησε το 2003 και κάλυπτε τα γεγονότα ως το 2000, ξεκινά να μελετά τα γεγονότα σχεδόν απ’ το τέλος του βιβλίου του Brewer, και αξίζει επίσης να διαβαστεί. Όπως αναφέρεται και στον τίτλο του, αποτελεί μία μικρή και συνάμα μεγάλη στο ειδικό βάρος εκδοχή της ιστορίας της Ελλάδας, ενώ σε κάποιες επιμέρους περιόδους εμβαθύνει χωρίς να κουράζει τον αναγνώστη. Η συγκεκριμένη έκδοση κυκλοφόρησε το 2015, με αναφορές ακόμα και σε πολύ πρόσφατα γεγονότα. Στην ουσία λοιπόν ο Clogg δε διστάζει να γράψει πρώτος την ιστορία, όταν οι υπόλοιποι περιμένουν μία χρονική απόσταση ασφαλείας για να αρχίσουν την αποτίμηση. Η ανεξαρτησία, η είσοδος στην τότε ΕΟΚ και νυν Ευρωπαϊκή Ένωση, η εκκλησία, η ορθοδοξία, τα κατάλοιπα της τουρκοκρατίας. Η ιστορική εξέλιξη μακριά από τα μεγάλα ιστορικά και πνευματικά κινήματα όπως η Αναγέννηση και ο Διαφωτισμός, το Αιγαίο, οι πολιτικές εξελίξεις και οι σχέσεις μας με τους γείτονες. Ένας Άγγλος αφηγείται και μας κρατά προσκολλημένους σε αυτή του την εξιστόρηση. Αξίζει τέλος να σημειωθεί πως το βιβλίο πέρα από τα αγγλικά και τα ελληνικά, έχει μεταφραστεί σε 10 ακόμα γλώσσες και αποτελεί ένα “must” για τη συλλογή σας.

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κάτοπτρο

29

Τζαζ | Χρήστος Ξανθάκης Συντοπίτης με καταγωγή από τα Τρίκαλα, ο Χρήστος Ξανθάκης είναι ένας μάχιμος δημοσιογράφος που θαρρείς πως οι ορίζοντές του δεν εξαντλούνται ποτέ: Aπό την πολιτική μέχρι τη μουσική, κι από την αγάπη (έως εμμονή του) για τις γάτες, μέχρι την ποίηση. Η «Τζαζ» είναι η νέα, τέταρτη κατά σειρά ποιητική του συλλογή και κυκλοφόρησε στα μέσα Φεβρουαρίου. Μέσα σ’ αυτή τη μικρή, βολική και καλαίσθητη έκδοση ο αναγνώστης συναντά αφηγήσεις φαινομενικά ασύνδετες, που καταφέρνουν όμως να δώσουν χώρο η μία στην άλλη, μέσα στα πλαίσια του κοινού τους concept. Το σκηνικό θα μπορούσε να είναι μία pub, στην οποία ο καπνός του τσιγάρου γίνεται ένα με τη μυρωδιά του αλκοόλ. Οι ιστορίες, 20 στον αριθμό, φιλοδοξούν (και καταφέρνουν) να μας χαρίσουν ένα ταξίδι με προορισμό ανήλιαγα υπόγεια και φωτεινούς δρόμους. Στην «Τζαζ» θα διαβάσετε για τον φίλο που ΄φυγε, για τον Joe Strummer και το δισκάδικό του στην οδό Αθηνάς, για τις γάτες που έχουν γνώμη για τα πάντα, την αγάπη και τον πόνο. Ανάγνωσμα εθιστικό, που μπορεί να λειτουργήσει ακόμα και ως κάθαρση.

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ιωλκός

Ο Λόφος με τα Αγριολούλουδα | Kimberley Freeman H Αυστραλοαγγλίδα, πολυβραβευμένη συγγραφέας Kimberley Freeman, μας προσκαλεί σ’ ένα ταξίδι στο παρελθόν: Ο Λόφος με τα Αγριολούλουδα είναι η ιστορία μίας νέας κοπέλας, της Tilly, που η μοίρα δεν της συμπεριφέρθηκε με τον καλύτερο τρόπο. Ορφανή από γονείς, βρίσκει καταφύγιο στο σπίτι σπίτι του παππού της, αλλά αυτό δεν της αρκεί. Έτσι κι αλλιώς η Αγγλία του 1890 δεν είναι και πολύ φιλική προς αυτά τα παιδιά. Ακόμα κι ο έρωτάς της πάει στράφι, όταν ο... παραλίγο τέλειος γάμος γίνεται γι’ αυτήν εφιάλτης. Δύο ιστορίες που μπλέκονται σε ένα κοινό νήμα, μια νέα ζωή και μία ένοχη ερωτική έλξη καθορίζουν το παρόν και το μέλλον. Ταυτόχρονα, κάποια καλά κρυμμένα μυστικά προσθέτουν σασπένς στην ιστορία. Ένα ημερολόγιο είναι ικανό να αλλάξει τη ροή των πραγμάτων, κι αυτό το μαθαίνει με τον πιο περίεργο τρόπο η άλλη ηρωίδα, Nina. Οι έννοιες της αγάπης και της εμπιστοσύνης ψηλαφίζονται διακριτικά, σε ένα bestseller που αποτελεί ένα εύκολο και όμορφο ανάγνωσμα.

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα

H κληρονομιά των Κατασκόπων | John Le Carr Βρισκόμαστε στη Γαλλογερμανικά σύνορα. O Peter είναι ο φιλήσυχος φίλος και μαθητής του George, o οποίος με τη σειρά του ήταν κατάσκοπος της εποχή του Ψυχρού Πολέμου. Η ιστορία ξεκινά όταν μία έκτακτη ειδοποίηση από το Λονδίνο τον καλεί εκεί: Το παρελθόν επιστρέφει και θέλει να εκδικηθεί, ενώ οι ιστορίες του στοιχειώνουν τον George. Δολοπλοκίες, ανακρίσεις, αθώο αίμα που χύθηκε για «το κοινό καλό». Κρίσεις από μια γενιά που δε γνώρισε ποτέ, κι ένας κόσμος που έχει χαθεί πριν από πολλά χρόνια. Βιβλίο που κυλά γρήγορα. Ένας ύμνος στη ζωή, στο παρόν, το παρελθόν, καθώς και το μέλλον. Εγγυημένο και συνάμα ποιοτικό ανάγνωσμα με τη βαριά υπογραφή του John Le Carré, του ανθρώπου που καθιερώθηκε στη συνείδηση του αναγνωστικού κοινού με τον «Επίμονο Κηπουρό». Αν δεν τον έχετε ανακαλύψει ακόμα, δώστε του μια ευκαιρία: Ίσως μέσα από την «Κληρονομιά των Κατασκόπων» γνωρίσετε έναν συγγραφέα που στο μέλλον θα γίνει ο αγαπημένος σας.

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Δυάς

Οι Παγανιστικές Δοξασίες της Θεσσαλικής Επαρχίας σε μία διαδραστική παρουσίαση Πρώτα ήρθε η σελίδα στο Facebook και οι χιλιάδες ακόλουθοι. Στη συνέχεια ακόμα και αυτό ξεπεράστηκε, όταν οι διηγήσεις του Καρδιτσιώτη Χρυσόστομου Τσαπραΐλη κυκλοφόρησαν σε βιβλίο από τις Εκδόσεις Αντίποδες, και έγιναν το μεγαλύτερο best-seller του προηγούμενου καλοκαιριού. Σχεδόν ένα χρόνο μετά, στις 18 Μαρτίου και μέρα Κυριακή, στο μπαρ Χρυσοστόμιο του Αιγάλεω, οι ιστορίες θα διαβαστούν με συνοδεία μουσικής. Το παρόν θα δώσει και ο συγγραφέας, που θα μας μεταφέρει εικόνες από τα στοιχειωμένα και ανήλιαγα λημέρια της περιοχής μας.

ΜΗΝ ΤΟ ΧΑΣΕΙΣ!

TAKE A WALK ON THE WILD SIDE

Αποχαιρετούμε το χειμώνα μαζί, μέχρι τη στιγμή που θα φωνάξουμε «Άνοιξη για πάντα»!

31

Φωτογραφία: Σωτήρης Γιαννίκας

ΦΙΛΕΤΟ ΣΟΛΩΜΟΥ ΠΑΝΩ ΣΕ ΜΑΓΕΙΡΕΜΕΝΟ ΚΟΥΣ - ΚΟΥΣ ΜΕ ΣΑΛΤΣΑ ΑΠΟ ΦΡΕΣΚΟ GINGER Στο ισόγειο ενός πανέμορφου νεοκλασικού κτηρίου βρίσκεται το bistrot ΑΡΝΗ. Ο βραβευμένος σεφ Στεργιόπουλος Απόστολος μαζί με την ομάδα του δίνει την ευκαιρία στους πελάτες του να δοκιμάσουν μια κουζίνα με καινούργιες γεύσεις και μοντέρνες τεχνικές! Ανοιχτά από το πρωί μπορεί κανείς να απολαύσει σε ένα πολύ ζεστό περιβάλλον με υπέροχη διακόσμηση εκτός από το φαγητό, τον καφέ και το ποτό του. Επισκεφθήκαμε το Bistrot Αρνη και έπειτα από παρότρυνση του σεφ δοκιμάσαμε φιλέτο σολωμού, ΠΑΝΩ ΣΕ μαγειρεμένο κους κους και σάλτΣα από φρέσκο τζίντζερ. Ο οισοφάγος μας ακόμα… σκανδαλίζεται από την υπέροχη γεύση, ενώ μείναμε έκπληκτοι από το μοναδικό πάντρεμα αρωμάτων και αισθήσεων.

Chef Απόστολος Στεργιόπουλος / Καραϊσκάκη 4, Καρδίτσα / Τ. 2441022272

33

ΤΗ ΖΩΗ ΜΕ ΤΟ ΚΟΥΤΑΛΙ

Food & Beverage: Από το ταβερνάκι στο χαϊλίκι Νηστεία και προς ευχή!

Ο

Μάρτης δε λείπει από τη Σαρακοστή, κι εμείς από το καλό φαΐ. Μέχρι να φάμε τα λουκάνικα προσγειώθηκαν οι ταραμάδες και μαζί τους η ντεμέκ νηστεία κατά το δοκούν του καθενός. Από την άλλη, είμαστε κι εμείς που αμαρτάνουμε με τρία πιάτα και τρία ποτά. Για φαντάσου… Σούπα με κάστανο και κουρκουμά αρτημένη με λιναρόσπορο και παπαλούδες συνοδεία ενός δροσερού Riesling. Μετά σειρά έχουν άγρια μανιτάρια σωταρισμένα σε γκραν μαρνιέ πάνω σε πουρέ γλυκοπατάτας με τσιπς παντζαριού παρέα μ’ ένα σαντορινιό Νυχτέρι και τέλος, χταπόδι ραγού με τηγανιτά κροκάρια να σβήνει φυσικά με μια Ραψάνη. Το επιδόρπιο μπορεί να είναι σορμπέ πορτοκαλιού με μαστίχα συνοδευμένο από ανάλογο λικέρ. Κλείνουμε με έναν αρωματικό εσπρέσο και συνεχίζουμε τη βραδιά μας με ένα σιγκλ μαλτ παλαιωμένο ουίσκι από τα υψίπεδα της Ιαπωνίας και καπνό της αρεσκείας σας. Α, ναι: Όλο το μενού είναι νηστίσιμο. Έχω αμαρτήσει και μόνο που τα περιγράφω. Για να δείτε ότι η νηστεία είναι θέμα ευχαρίστησης. Άπαξ και το απολαμβάνεις αμαρτάνεις κι εγώ είμαι αμαρτωλή. Είναι υπέροχο λοιπόν που υπάρχουν ναοί για τις δικές μας αμαρτίες. Τα παλιά τα χρόνια, το φαγητό σε ταβέρνα ή εστιατόριο σπάνια περιελάμβανε κάποιο ποτό αξιώσεων, ακόμη κι αν το φαγητό ήταν θαυμάσιο. Ακόμη θυμάμαι τα εστιατόρια της περιοχής να έχουν επιλογή σε τσίπουρο, αρετσίνωτο ή κοκκινέλι και στο τσακίρ κέφι και Δεμέστιχα! Επίσης, ήταν διαφορετική η φιλοσοφία και οι θαμώνες. Φαγητό έξω σήμαινε κοψιδοφαγία μέχρι σκασμού και ολίγο από κρασί, για τις οικογενειακές εξόδους. Ή διαφορετικά στο ταβερνάκι με το μπαγλαμαδάκι, πολύ κρασί και ένα μεζέ για να μην πάει ξεροσφύρι, για τους μπάκουρες που γύριζαν στα χαμαιτυπεία. Κύλησε πολύ κρασί στο δρόμο μας και περισσότερα κεφτεδάκια στον κατήφορο της ελληνικής εστίασης. Αργότερα, οι έξοδοι χωρίστηκαν αυστηρά σε φαγητό ή ποτό.

Αθηνά Κατσή Κάπου πριν από καμιά δεκαετία πάνω – κάτω, ανά γεωγραφική θέση, έκαναν την εμφάνισή τους όμορφα περιποιημένα καταστήματα με καλαίσθητους χώρους που είχαν τον τρόπο να επαναπροσδιορίσουν την έξοδο. Και φαγητό και ποτό. Και καφέ και γλυκό. Food & Beverage λένε οι Αγγλοσάξονες και οφείλω να παραδεχτώ ότι είναι πολύ καλό. Προσφέρουν συγκεκριμένες επιλογές σε πρώτα και δεύτερα πιάτα που μπορεί να είναι τοπική, διεθνής ή εθνική κουζίνα με τις αντίστοιχες επιλογές σε επιδόρπια. Παράλληλα, προσφέρουν την αντίστοιχη κάβα σε κρασιά, ποτά αλλά και κοκτέιλ. Φυσικά, στα περισσότερα μπορείς να βρεις και καφέ ή άλλα ροφήματα. Είναι πολύ καλό, διότι μπορεί να καλύψει τις ανάγκες μια μεγάλης παρέας ή μιας οικογένειας με μεγάλη ηλικιακή γκάμα. Επίσης, είναι ιδανικά για επαγγελματικές συναντήσεις ή για εξόδους με φίλους και συναδέλφους. Τέλος, είναι εξαιρετική επιλογή για ανθρώπους που προσέχουν τη διατροφή τους. Και σε όλα αυτά προσθέστε την κάβα, την καλή μουσική και το καθαρό περιβάλλον.

ΚΟΥΡΚΟΥΜΑΣ ΚΑΦΕΚΟΠΤΕΙΟ ΜΠΟΥΡΟΥΣΗΣ ΗΡ. ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ 14, ΚΑΡΔΙΤΣΑ Τ. 2441025785

ΛΙΝΑΡΟΣΠΟΡΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ FARMER SHOP ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΓΟΡΑ Νο. Ι27, ΚΑΡΔΙΤΣΑ Τ. 2441103184

Το σημαντικότερο, είναι εξαιρετικό για μετά τη δουλειά. Ελαφρύ φαγητό και χαλαρό ποτό, χωρίς την ταγκίλα να σου τρυπάει τη μύτη και την πείνα να σε θερίζει. Τότε το σούρουπο τυλίγει απαλά το χώρο, οπότε μπορείς να αράξεις στο μπαρ και να αφήσεις το βλέμμα σου να πλανηθεί, να αφεθεί απαλά στον ώμο του απέναντι και να ταξιδέψεις με το Caipirinha ανά χείρας μέχρι το Corcovado.

ΧΤΑΠΟΔΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΘΑΛΑΣΣΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΑΒEΡΩΦ 18 (ΝEΑ ΑΓΟΡA), ΚΑΡΔIΤΣΑ – ΤΗΛ. 24410 25775 ΙΕΖΕΚΙHΛ 37 (EΝΑΝΤΙ ΕΠΙΣΚΟΠHΣ), ΚΑΡΔIΤΣΑ – ΤΗΛ. 24410 74900 Β. ΤΣΙΤΣAΝΗ & ΜΙΑΟYΛΗ 5 (EΝΑΝΤΙ ΝΟΜΑΡΧΊΑΣ), Τρίκαλα – Τηλ. 24310 72180 ΚΟΝΔYΛΗ 20 (ΠΛΑΤΕIΑ ΡHΓΑ ΦΕΡΑIΟΥ), ΚΑΛΑΜΠAΚΑ – ΤΗΛ. 24320 77418 ΚYΠΡΟΥ 94 (ΠΛΑΤΕIΑ ΕΒΡΑIΩΝ), ΛAΡΙΣΑ – ΤΗΛ. 2410 539010 ΔΗΜΗΤΡΙAΔΟΣ 40, ΒOΛΟΣ – ΤΗΛ. 24210 22992

NIKKA WHISKY ΘΕΣΣΑΛΙΚΗ ΕΠΕ Τ. 24410250202441025029 ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΩΝ 4, ΚΑΡΔΙΤΣΟΜΑΓΟΥΛΑ

Το Solair ανακαινίστηκε και σας περιμένει. Βρίσκεται στην καρδιά της Καρδίτσας, στην πλατεία Δικαστηρίων και είναι κοντά σας από νωρίς το πρωί με τον καλύτερο καφέ της πόλης, έως το βράδυ με μια μεγάλη γκάμα ποτών και κρασιών. Όλα αυτά σε συνδυασμό με τον industrial αισθητικής χώρο, κάνουν το Solair το μέρος που αξίζει να επισκεφθείτε και να γνωρίσετε και τον προορισμό που θα σας ταξιδέψει. Πλαστήρα 1 – Πλατεία Δικαστηρίων | τηλ 697 903 0199 | Καρδίτσα

Στο στενό της οδού Βάλβη υπάρχει ένας ιδιαίτερος χώρος στον οποίο με το που μπεις θα νιώσεις πως μεταφέρεσαι αυτόματα σε ένα υπέροχο bar του Δουβλίνου. Αυτή είναι η Μαργαρίτα, το κατάστημα όπου η ζεστή ατμόσφαιρα, τα προσεγμένα ποτά και η σαφής άποψη για την καλή μουσική αποτελούν ένα ιδανικό τρίπτυχο επιτυχίας. Αδιάψευστος μάρτυρας, τα 20 χρόνια της.

H τοποθεσία ενός espresso bar που φιλοδοξεί να κάνει τη διαφορά στον χώρο του καφέ. Χώρος ιδανικός για να απολαύσετε ένα υπέροχο ρόφημα, αλλά και με υπηρεσία delivery που λειτουργεί από τις 8 το πρωί έως τις 8 το απόγευμα.

Mamalou, όχι μόνο για τον ποιοτικό καφέ, αλλά και για την υπέροχη ποικιλία φρέσκων μικρογευμάτων!

Πεζόδρομος Βάλβη | τηλ 24410 42434 Καρδίτσα

Καραϊσκάκη 47 & Αβέρωφ | τηλ 24410 28161 | Καρδίτσα

Το Piu είναι ένα από τα πιο πολυσυζητημένα και πιο αγαπημένα μαγαζιά της πόλης. Είτε με την τωρινή του ονομασία, είτε ως Βίβλος παλιότερα, ο προορισμός είναι πάντα ένας, Καζαμπάκα 4 στην πλατεία Δικαστηρίων. Εδώ και χρόνια θεωρείται το ιδανικότερο μέρος συνάντησης και διασκέδασης και απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες.

Το Charlot εμφανίστηκε στην πόλη της Καρδίτσας με σκοπό να χαρίσει στην έξοδό σας μία απόδραση από την καθημερινότητα. Βρίσκεται μια ανάσα από τον χώρο του Παυσιλύπου και σας προσκαλεί από νωρίς το πρωί να απολαύσετε τον καφέ σας συνοδεύοντάς τον με ένα καλό πρωινό. Ο ιδιαίτερος και οικείος χώρος του θα σας κερδίσει από την πρώτη στιγμή αφήνοντάς σας μόνο ευχάριστες εντυπώσεις. Μην παραλείψετε όμως να δοκιμάσετε και τα ολόφρεσκα, χειροποίητα γλυκά του!

Καζαμπάκα 4 – Πλατεία Δικαστηρίων | τηλ 24410 41401 | Καρδίτσα

Δ. Τερτίπη & Μπότση 2 | τηλ 2441076760 | Καρδίτσα

Cadillac Records, ή αλλιώς ό,τι πιο κοντινό μπορείς να βρεις σε μια ευκαιρία για απόδραση από τα στενά νοητά όρια της πόλης. Η διακόσμηση είναι λιτή και άνετη στο μάτι, ενώ τα μεγάλα τραπέζια του μπορούν να φιλοξενήσουν δύο και τρεις διαφορετικές παρέες, πράγμα που μπορεί να σταθεί ως αφορμή νέων γνωριμιών.

Δ. Τερτίπη & Χατζημήτρου | τηλ 24410 75105 | Καρδίτσα

Εδώ και τέσσερα χρόνια η οδός Διάκου έχει αποκτήσει άλλο χαρακτήρα στον τομέα της διασκέδασης, κι αυτό οφείλεται στο Mercato. Έναν προσεγμένο χώρο ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής που παραπέμπει σε σαλόνι σπιτιού. Εκτός από τον καφέ και το ποτό, τη διαφορά κάνει η κουζίνα του, καθώς κάθε μέρα σερβίρονται διαφορετικά και αυστηρώς μελετημένα πιάτα, υπό τους ήχους όμορφης μουσικής. Διάκου 11 – Νέα Αγορά | τηλ 24414 00587 | Καρδίτσα

Ένα από τα πιο εναλλακτικά και ιδιαίτερα καταστήματα της πόλης. Ένας πανέμορφος, ατμοσφαιρικός χώρος, αγαπημένο νεανικό στέκι για ποιοτικό καφέ, επιτραπέζια παιχνίδια και επιλεγμένες μουσικές. Κάθε Παρασκευή και Σάββατο ζωντανή ρεμπέτικη μουσική, μια ανεπανάληπτη μουσική πανδαισία, από τα δημοφιλέστερα ρεμπετάδικα της χώρας. Ηρακλείτου 12 | τηλ 24410 76013 | Καρδίτσα

Brothers, ή αλλιώς η συνέχεια του Avanti, εξού και η ονομασία! Ένα steakhouse που δημιουργήθηκε με σκοπό να σας προσφέρει διαφορετικές επιλογές στην καθημερινότητά σας και φιλοδοξεί να γίνει το νέο σας στέκι, προσφέροντάς σας ξεχωριστές και ιδιαίτερες γεύσεις.

www.brotherskitchen.gr Πλατεία Στρατολογίας | τηλ 24411 00344 | Καρδίτσα

30 χρόνια πριν, άνοιξε στην Καρδίτσα ένα bar με σκοπό στην αρχή να λειτουργήσει με την μορφή ενός τόπου για άτομα που αγαπούν το jazz και το blues. Σήμερα, το pianobar Πουθενά παραμένει αναλλοίωτο στη φθορά του χρόνου, κρατώντας ένα μοναδικό ύφος και χωρίς να αλλάζει μουσικές προτιμήσεις. Πλατεία Στρατολογίας | τηλ 2441073012 Καρδίτσα

Aπό το 2011 έως και σήμερα, το A Mano έχει ταυτιστεί με τον καλό καφέ. Όλα ξεκίνησαν από το take-away κατάστημα στη γωνία των οδών Καποδιστρίου και Αζά. Έπειτα γνωρίσαμε το hotspot της πόλης, στην οδό Υψηλάντου. Εκεί όπου η σύγχρονη αρχιτεκτονική σέβεται το παλαιό, και η εμπειρία του καφέ μεταφράζεται σε άψογη εξυπηρέτηση. Καποδιστρίου & Αζά | Υψηλάντου & Πλαστήρα Υψηλάντου & Γαριβάλδη | τηλ 24410 42425 | Καρδίτσα

Σε ένα μικρό και ταυτόχρονα όμορφο χώρο που δημιουργήθηκε με φαντασία και ευρηματικότητα ο καταναλωτής μπορεί να απολαύσει τον καφέ του και τα πλούσια σε γεύση και ποιότητα εδέσματα. Ο απολαυστικός ζεστός καφές σε συνδυασμό με τα εξαίσια εδέσματα τόσο αρτοποιίας όσο και ζαχαροπλαστικής, συνθέτουν μια ξεχωριστή πρόταση καφέ και φαγητού στην πόλη της Καρδίτσας. Για όσους θέλουν να απολαύσουν τα προϊόντα του black medicine στο χώρο τους μπορούν με ένα τηλεφώνημα να έχουν άμεση και γρήγορη εξυπηρέτηση.

Τέρμα Ταυρωπού (δίπλα στο νοσοκομείο) | τηλ 24410 76660 - κιν 6972424199 | Καρδίτσα

Σε ένα άριστα διακοσμημένο, αλλά παράλληλα ζεστό και φιλόξενο περιβάλλον το Avanti pizza - restaurant μπορεί να φιλοξενήσει και να εξυπηρετήσει όλες τις γαστρονομικές σας επιθυμίες, από ένα απλό γεύμα ως ένα ιδιαίτερο δείπνο, αλλά και κάθε είδους κοινωνική εκδήλωση. Oι συνταγές του που συνδυάζουν κρέας και λαχανικά αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των γευμάτων, γεύματα στα οποία πρωταγωνιστεί το ελαιόλαδο στα πλαίσια της Μεσογειακής διατροφής.

Βενιζέλου 98 – Πλατεία Λάππα | τηλ 24410 75772 | Καρδίτσα

the cosmic whisperer project ΚΡΙΟΣ

ΖΥΓΟΣ

ΤΑΥΡΟΣ

ΣΚΟΡΠΙΟΣ

ΔΙΔΥΜΟΣ

ΤΟΞΟΤΗΣ

Βαθιά συναισθηματικό μου Κριάρι, οι φήμες λένε πως όποιος σε είδε ανήσυχο και δε σε φοβήθηκε, τώρα είναι κρυμμένος στο σκοτάδι του δωματίου του. O πρώτος μήνας της άνοιξης σε προσκαλεί να μη σηκώνεις όλα τα βάρη μόνος σου. Μοιράσου όσα σε απασχολούν με τους φίλους και συνεργάτες που νιώθεις ότι θα σε καταλάβουν, και άσε για τον εαυτό σου τα εύκολα!

Μάρτιος, μήνας δημιουργικός, μόνο που κάποιοι άνθρωποι σαν και σένα καμιά φορά αντί να ζήσουν έντονα, ζητάνε οδηγίες χρήσης! Ταυράκι μου η καθημερινότητά σου είναι περίεργη, αλλά το θέμα είναι να προσπαθήσεις να την κάνεις καλύτερη. Άφησε για λίγο στην άκρη τα σχέδια για το μακρινό μέλλον και δώσε βάση στα λόγια όσων αγαπάς. Σχεδόν τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται!

Ο Δίδυμος βαριέται και οι Δίδυμοι λάμπουν. Γκρινιάρικες αγάπες μου, εσείς και η θεά Τύχη τον Μάρτιο θα κάνετε μουτράκια. Ευτυχώς όμως υπάρχει ο έρωτας, ο οποίος όχι απλά σας κάνει ευτυχισμένους αλλά σας βοηθά να λάμπετε! Προς το τέλος του μήνα θα ζητήσετε πολλά. Μην «κρεμαστείτε» συναισθηματικά απ’ αυτά, γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να προσγειωθείτε απότομα, εντάξει;

ΚΑΡΚΙΝΟΣ

Λιώνει τα σίδερα με την αυτοπεποίθησή του κι όταν πονάει σφίγγει τα δόντια και δεν το δείχνει πουθενά. Τα λέω σωστά Καρκινάκι μου; Όμως όταν μιλάμε γι’ αγάπη, τότε ξαφνικά μεταμορφώνεσαι σε κατοικίδιο. Δέξου όμως ότι κάποια πράγματα που συμβαίνουν στον κόσμο δε μπορούν να αλλάξουν, όσο κι αν προσπαθήσουμε. Η ζωή είναι πάρα πολύ μικρή για να μελαγχολείς!

ΛΕΩΝ

Ήταν ευνοϊκός ο Φεβρουάριος, αλλά το ίδιος όμορφος θα είναι κι ο Μάρτιος αγαπημένο μου Λιοντάρι! Αφού κατάφερες να «στρώσεις» τις σκέψεις σου, ήρθε η στιγμή που θα προσπαθήσεις (και θα καταφέρεις) να κάνεις το κάτι παραπάνω. Η άνοιξη ευνοεί τις μικρές αποδράσεις, και συ θα ξεφύγεις για κάποιες μέρες χωρίς να επιβαρύνεις και πολύ το πορτοφόλι σου. Σκέψου λοιπόν τα όμορφα!

ΠΑΡΘΕΝΟΣ

Ρίσκαρες πολύ τις τελευταίες μέρες. Κέρδισες πολλά και στο αναγνωρίζω, όμως αναλογίσου αν αξίζει να πάρεις τα ρίσκα μέσα στον Μάρτιο. Δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα του κόσμου να βρίσκεσαι στο κατάλληλο μέρος την κατάλληλη στιγμή, λατρεμένε μου Παρθένε. Μην εκβιάζεις λοιπόν τις καταστάσεις και απόλαυσε αυτά που θα ζήσεις από τις 11 του μήνα και μετά!

Δανάη Τ.

Κλινική περίπτωση τρέλας και δημιουργικότητας για σένα, λατρεμένε μου Ζυγέ. Ανησυχούσα πολύ για την περίπτωσή σου αλλά τώρα όχι! Η άνοιξη και τα άστρα φροντίζουν για σένα και τα μονοπάτια που πατάς δεν πρόκειται να σου δημιουργήσουν προβλήματα. Για την ακρίβεια, από ‘δω και πέρα απλώνεται για την παρτάρα σου ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα ηρεμίας. Άνοιξη για πάντα!

Άλλαξες πρόσωπο, μόνο που παρά την εκπληκτική σου βελτίωση σχεδόν σε όλα τα ζητήματα, συνεχίζεις να πνίγεσαι σε μια κουταλιά νερό. Δε μπορώ να σε βοηθήσω πολύ γιατί η πιο κοντινή σχέση που είχα με τη θάλασσα ήταν με έναν ναυαγοσώστη. Ξεκίνα όμως με ασκήσεις αναπνοής. Όσο για τις «περίεργες» συζητήσεις, μην καταπιέζεις τον εαυτό σου από το φόβο ότι θα παρεξηγηθείς!

Ανήσυχε Σκοπευτή με το θανάσιμο όπλο, ήρθε επιτέλους η στιγμή να χαμογελάσεις: Νόμιζες πως σχεδόν όλοι σε ξέχασαν, και με τις πρώτες μέρες του Μαρτίου όλα όσα συμβαίνουν σε διαψεύδουν! Οι φίλοι σου δεν έλειψαν ποτέ: Εσύ ήσουν που δεν έκανες αισθητή την παρουσία σου. Από την πρώτη κιόλας εβδομάδα όλα λοιπόν θα γίνουν καλύτερα και θα το δεις!

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ

Κάτι μου λέει πως σκέφτεσαι ότι ζεις μόνο για να δουλεύεις, σωστά; Εγώ απ’ την άλλη πρέπει να σε πιάσω από τ’ αυτί και να σου πω ότι η ζωή θέλει μία ισορροπία! Σίγουρα ο Μάρτιος θα βοηθήσει προς αυτή την κατεύθυνση αλλά το θέμα είναι να πείσεις τον εαυτό σου πως χρειάζεται διαλείμματα. Πέσε με τα μούτρα μόνο στον έρωτα!

ΥΔΡΟΧΟΟΣ

Εκτονωθήκατε αγαπημένα μου σαλαμανδράκια ή αλλάξατε γνώμη κάπου στην πορεία και βγήκατε απ’ το κάδρο της γιορτής; Οι δύο πρώτες εβδομάδες του Μαρτίου υπάρχουν για περισυλλογή. Έτσι, στον (πολύ) ελεύθερο χρόνο σας, σκεφτείτε ρεαλιστικά πώς θα θέλατε να είναι η ζωή σας στο κοντινό μέλλον. Μεταξύ μας, μην το σκεφτείτε απλά, αλλά προσπαθήστε και να το πετύχετε. Η τύχη δε θα σας στήσει!

ΙΧΘΥΣ

Προχωράτε με χαμηλή ταχύτητα και συγκρατημένη αισιοδοξία, Ψαράκια μου. Όμως ο ρυθμός αυτός δε θα σας εμποδίσει απ’ το να απολαύσετε την άνοιξη που τόσο περιμένατε: Ο Μάρτιος είναι ιδανικός μήνας για νέα ξεκινήματα σε όλους τομείς, χωρίς αυτό να σημαίνει πως πως στη ζωή σας θα έρθουν τα πάνω-κάτω. Τα μικρά ταξίδια που θα κάνετε και οι σκέψεις σας στα μισά του μήνα θα σας δείξουν το δρόμο! Τα άστρα είναι μαζί σας, κι ας μην το βλέπετε ξεκάθαρα!

37

Betty On Top Betty Boopaki Γ. Γυναικάρα μου όμορφη δώσε μου μια συμβουλή γιατί αλλιώς με βλέπω να πνίγομαι στη μπουγάδα μου! Χωρίσαμε πριν ένα μήνα ενώ ήμασταν μαζί από το λύκειο. Για να καταλάβεις τώρα είμαστε 25. Για να μη στα πολυλογώ, το αγόρι δεν την πάλευε και πολύ το τελευταίο διάστημα κι εγώ με τη σειρά μου βαρέθηκα το σκωτσέζικο ντουζ. Χθες τον είδα με άλλη από μακριά, και το κατάλαβε. Από τότε μου στέλνει μηνύματα και μου λέει πως του λείπω. Να τον δείρω ή να γυρίσω πίσω; Γλυκιά μου Γ., σε ευχαριστώ για τη φιλοφρόνηση και μακριά από την μπουγάδα… Α, και μακριά από τον επί μία δεκαετία σύντροφό σου. Είναι προφανές ότι αγαπιέστε… αδερφικά πια. Το γεγονός και μόνο ότι στο μήνα επάνω γκομενίζει (και βάλε με το νου σου από πότε!) είναι αρκετό για να σε κρατήσει μακριά του. Αν γυρίσεις πίσω θα σου πετάει στη μούρη αυτή τη συμπεριφορά με τη δική σου ανοχή. Αυτό θέλεις να ζήσεις τη ζωή σου; E. Τώρα που έρχεται η άνοιξη και τα λουλουδάκια ανθίζουν έκανα τη βλακεία να πάω σε συνάντηση παλιών συμμαθητών. Έλα που το κάποτε αδιάφορο αγοράκι με τα γυαλάκια έγινε παίδαρος! Το μόνο του πρόβλημα είναι πως είναι το ίδιο ντροπαλός με τα κορίτσια όπως και τότε. Τον πλησιάζω και κοκκινίζει. Βγήκαμε και μια φορά για ποτό, αλλά τρέμει άμα πάω να τον αγγίξω. Είμαι τόσο δαγκωμένη μαζί του που σκέφτομαι ακόμα και να γνωρίσω τη μάνα του, μήπως και γίνει κατάσταση. Κάνε μια ευχή ρε Μπέτυ. Χμ! Και παίδαρος και ντροπαλός; Jack Pot! Λοιπόν, να οργανωθούμε! Πριν φτάσεις στο κατώφλι της μάνας του γιατί έχει κι αυτή μερίδιο στο χαρακτήρα του… Απασχόλησέ τον με ενδιαφέρουσες για αυτόν ασχολίες. Χόμπι, τρέξιμο, επιτραπέζια, ξιφασκία με κάτι ασχολείται κι αυτός ο παίδαρος. Πέρνα χρόνο μαζί του μέχρι να νιώσει οικειότητα, αλλά με ένα διακριτικό φλερτ, μη γίνεις ο κολλητός του. Λίγες μέρες αργότερα μπορείς απλά να σκοντάψεις στην αγκαλιά του. Ω! Συγνώμη! Ήταν τυχαίο! (πάντα πιάνει στα ντροπαλά αγοράκια).-

ΓΙΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΚΟΥΓΚΛΑΡΟΝΤΑΙ Σ. Αγαπητή Betty, στους δύο τρίτος χωρά; Εδώ και ένα χρόνο με παρακαλά ενώ έχει σχέση τρία χρόνια με μία πολύ μεγαλύτερή του. Κάθε φορά που με βλέπει έξω με προκαλεί και δεν μπορώ να το αποφύγω, γιατί γουστάρω. Τι να κάνω; Γλυκιά μου, έχει ήδη αποφανθεί ο τιτανομέγιστος Πυθαγόρας! Δεν υπάρχει ευτυχία που να κόβεται στα τρία, στην περίπτωσή μας όμως δεν υπάρχει άλλος δρόμος! Παλαμάκια, νταλκάς και το Τζόνι να ρέει άφθονο... Προκειμένου να γίνεις αλκοολική, κυλήσου στο βούρκο της αμαρτίας. Α, και για να μην έχεις τύψεις, καλύτερα να το πείτε και στην επίσημη αγαπημένη. Μεγάλη είναι, ελπίζω και ανοιχτόμυαληαξίζει να δοκιμάσετε ένα ωραιότατο φανερό τρίο να γουστάρετε όοοολοι μαζί. Εμπιστευτικό: Για λίγο καιρό, αξίζει κάθε στιγμή για μια ζωή!

X. Ήρθε σχεδόν ακάλεστος στο party για τα γενέθλιά μου και δεν τον ήξερα καν. Είναι 22 κι εγώ 27. Μέσα στη ζάλη έγιναν πραγματάκια και η κατάσταση μου άρεσε. Μόνο που με αγχώνει η διαφορά ηλικίας, ενώ όσο τον ζω περισσότερο, καταλαβαίνω πως δεν είναι και πολύ ώριμος. Να προχωρήσω; Καλό μου Χ., κανείς στα 22 του δεν είναι, και δεν πρέπει να είναι ώριμος! Απόλαυσε τη φάση, κάνε ένα διάλειμμα και άσε τον να σε παρασύρει στην ανεμελιά των ’20. Έχεις πολλές δεκαετίες μπροστά σου για να κάνεις σχέσεις με “ωριμότητα” και “σοβαρότητα”. Ίσως αυτός ο απρόσκλητος επισκέπτης είναι η τελευταία σου ευκαιρία πριν χαθείς για τα καλά στον κύκλο των παντρεμένων γυναικών. Να προχωρήσεις πάραυτα! Γ. Μπέτυ μας χωρίζουν 1200 χιλιόμετρα και δεν ξέρω αν είναι για καλό. Είμαστε 2 χρόνια σε σχέση και η κοπέλα μου κάνει μεταπτυχιακό στο εξωτερικό. Ενώ στην αρχή καταφέρναμε να τα λέμε σε συγκεκριμένες ώρες, όσο περνά ο καιρός μιλάμε όλο και λιγότερο και σε ώρες περίεργες. Ήδη έχω αρχίσει και σκέφτομαι διάφορα... Αχ, η ζωή είναι γλυκιά για να περιμένεις το dial up! Τι να σου πω κι εγώ αγόρι μου, άλλους τους χωρίζουν 1200 νανόμετρα και δεν έχουν επικοινωνία. Δεν υπάρχει ούτε ιδανική συμβουλή, ούτε μαγική συνταγή γι’ αυτό που σου συμβαίνει. Η σχέση από απόσταση έχει πολλά σκαμπανεβάσματα και πολλές μοναξιές. Μη βασανίζεσαι με σκέψεις χωρίς διάλογο. Άσε το χρόνο να κυλήσει με υπομονή και μη ζηλεύεις το μικρό της το γατί!

Μην ξεχνιέστε, σε λίγο... θα ‘ναι σαν να μπαίνει η Aνοιξη κι εγώ σας φιλώ γλυκά μέχρι το επόμενο ραντεβού μας!

Για να επικοινωνήσεις με την Betty, στείλε e-mail στο: bbloop@hotmail.com (Διανυκτερεύει)

38 Μάρτης γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης...

Closer

φωτογραφία Κώστας Κρουστάλλης επιμέλεια concept Κωνσταντίνος Βελής

Mοντέλο: Ηρακλής Λαζάρου Ρούχα: Must Fashion Lovers Μαλλιά: Βαλεντίνος Ευθυμίου