Schilders en straatbewoners

25 september 2021

Schilders en straatbewoners

Annemoon Gudde Foto’s: Hans Alink Cécile Bruisten Jan Zwartjes

Wat een feest! Een stoet van zeker zo’n tachtig mensen bewoog zich van de ene deelnemende straat naar de andere. Om telkens weer verrast te worden door wat een straat wist te presenteren. Hier bleven mensen achter omdat het zo gezellig was en daar groeide de optocht weer aan met nieuwe belangstellenden. Een fantastisch wandelend festival.

Een lustrumfeest in de wijk, hoe begint dat?

Het begon in de kantine van de tennisvereniging. Het bestuur zette in op een inspirerend vijftal ideeën waar zich ter vergadering vrijwilligers voor aanmeldden. Daarna gingen het overleg en de ideeënvorming verder in de groep die zich had aangemeld. En voilà, het feest kwam er, verdeeld over vier dagen. Het eerste weekend van september en ten slotte de middag van zaterdag 25 september. En wat de zomer ons ook heeft voorgeschoteld, alle vier de dagen was het prachtig weer!

SCHILDERS EN STRAATBEWONERS

We wilden graag dat er ook in de straten van onze Schildersbuurt iets zou gebeuren. Minstens honderd keer per jaar noem je de naam van de schilder in je straatnaam, maar veel andere aandacht krijgt hij niet.

Zo’n vijftien straten hebben de koe - of de stier - bij de horens gevat en zijn met een enorme creativiteit en vindingrijkheid aan de slag gegaan om iets met hun schilder en hun straat te doen. Voor sommigen sloeg de koorts nog toe kort voor 25 september. De penselen en kwasten waren nog nat toen de dag aanbrak. De route langs de deelnemende straten was zonder oponthoud in een klein uur te lopen. Maar er was nog van alles te zien! De tocht begon op het Mesdagveld om door onze drie buurten te kronkelen en te eindigen bij de Bakermat. Van basisschool ’t Panorama konden we een apparaat lenen om met muziek door de straten te trekken en met microfoon te kunnen spreken. Wat een mooie en verrassende ideeën wachtten ons!

WIE WEG WAS, HEEFT NIETS GEZIEN

maar kan in de Bakermat nog naar de creaties kijken De opdracht was iets van de schilder te presenteren en met straatgenoten samen te werken tot een collectief product. Zeer toepasselijk op de Nationale Burendag. En dat kregen we te zien in allerlei verschillende toonaarden. Hier zijn onze actieve straten in beeld, liefst in hun eigen woorden:

Panorama Mesdaglaan

‘Het begon met een appuitwisseling. Mesdag schilderde het panorama van zijn geliefde zee, strand, duin en dorp in enkele maanden met een viertal anderen. Die samenwerking sprak ons aan. We gingen een Panorama maken over vertrouwde en hoogtepunten uit ons straatleven. De huizen en de beukenbomen. De bergen herfstbladeren waar je in kunt verdwijnen. De barbecue met tafels midden op straat. De vogelpoep en rioleringsproblemen. Het auto poetsen. De pubquiz op koningsdag. Negen tekenaars hadden zich gemeld in de app. Schilders waren er minstens twintig, met een rol voor de kinderen, maar voor hen bleek zo’n doek toch wel erg groot. Hier werd in een tuin, daar in een keuken geschilderd met vier, vijf mensen. Het zinderde door de straat en velen deden mee, ook de school.

Voerman, vader en zoon

Van de Voermanstraat heeft zich op het laatst een deelnemer gemeld. In het werk van vader en zoon Voerman is te zien hoe in één generatie tijd het bijna fotografisch realisme werd verlaten voor een dynamischer impressionisme en een licht kubistisch expressionisme. Zoveel veranderde in korte tijd.

Herkenningspunten

‘Jan Veth stond bekend als portretschilder, maar wat ons trof was zijn veelzijdigheid. Hij was behalve schilder ook dichter, kunstcriticus en hoogleraar kunstgeschiedenis en esthetica. Onze straat kent ook een grote variëteit. Daarnaast heeft hij een kunstenaarsvereniging opgericht. Iemand uit de Jan Vethstraat heeft het initiatief genomen om de wijkvereniging op te richten, met nog twee straatgenoten. Goed kijkend naar portretten van Jan Veth vonden we dat ze leken op mensen uit onze straat.’’ Cécile, Arja, Ineke en Tineke

Bijzondere initiatieven in de Breitnerstraat

De Breitnerstraat presenteerde vlaggen in een helder verhaal. Langs de hele lange Breitnerstraat hingen ze overal, de Breitnervlaggen, donkere Gele Rijders op donkere paarden over blonde stranden. Een mooi gezicht, een voorstel van twee straatbewoners dat algemeen werd aangenomen. En dan die feeërieke verlichting van de straat, het project van Bob van der Klaauw, dat hij zijn straat en de hele wijk heeft aangeboden. Heel veel buurtgenoten zijn erop af gekomen op dinsdagavond 21 september.

De Z van Jozef Israëls

‘In de Jozef Israëlslaan kwam er een oproep in de app. In juni kwamen er al creatieve ideeën op. We wilden de hele straat erbij kunnen betrekken. En iets ondernemen tegen de nieuwe straatnaambordjes die de naam van Jozef verkeerd spelden, namelijk met een s. We verdeelden de taken, kozen een schilderij, kochten verfmateriaal en dozen. We verspreidden de instructies en de ene na de andere straatgenoot belde aan om mee te doen. Toen we meer werk zagen van Israëls, besloten we een buitenexpositie te maken met pizzadozen van Eataliano als schilderijlijsten. En een speurtocht voor de kinderen. En koeken. En portretten met uitgezaagde gezichten waar je je hoofd door kunt steken. En iets te drinken. Een plek om niet meer weg te gaan.’ Caroline, Gerdy, Ruud, Wouter, Nicole

Alleen sneeuwgezichten

Vanaf het begin was de zeer korte Apolstraat vol ideeën. Krijttekeningen op straat, tentoonstellen van werk van de schilder. Ze ontdekten dat deze schilder alleen voor sneeuwlandschappen in de penselen klom. Dus waren het winterscènes waar het publiek op werd getrakteerd. Noorse trui en bontmuts, sleetjes, Friese doorlopers en botjes brachten het in de stemming. Kijk hoe een Apol op een witte plank werd uitgebreid in een prachtige tekening gemaakt met schoensmeer…

Bosboomcarillon

De schilder Bosboom staat bekend om zijn kerkinterieurs. Dat kwam terug in het lied dat zij hadden voorbereid, op de melodie van het carillon van Vendôme. De hele straat heeft kleurenfoto’s ingestuurd van huizen en bewoners. Met de computer zijn die in licht en donker gerangschikt en als mozaïeksteentjes ingezet om het portret van de schilder neer te zetten in een prachtig blauwe achtergrond. Hoe dichterbij je bent, des te meer kleur en beeld is er te zien. Dit bijzondere schilderij is aangeboden aan De Bakermat.

Toorop topportrettist

Niet elke straat werd persoonlijk aangesproken. Maar toen de route door de Toorop liep en er vrij lang niets te zien zou zijn, kregen ze op het laatste moment toch de vraag om de straat een feestelijk tintje te geven. Dat is heel goed gelukt. Niet alleen was de straat versierd, maar ook Toorop en een aantal van zijn portretten hingen te kijk voor de talrijke en geïnteresseerde voorbijgangers!

Een vaas van meer dan mans hoog

Colenbrander schilderde op keramiek. Op de wereldtentoonstelling in Parijs had hij de vormen en kleuren opgezogen die daar op Midden-Aziatisch aardewerk en tentoongesteld werden. Perzische rondingen die niets in de werkelijkheid uitbeeldden. Uniek was het vormen- en kleurenpalet dat hij vervolgens verzon op zijn vazen en borden. Drie grote houten figuren werden uitgezaagd en voorbereid. Op het straatfeest, een week voor 25 september, hebben veertig straatgenoten de figuren ingekleurd tot prachtige en onverwachte panelen. Ze zijn door straatbewoners geadopteerd en zullen op schragen het volgende straatfeest opluisteren als tafels voor hapjes, borden en glazen.

Frans Hals en wij in het nu

‘In de Frans Halslaan kon men de schilder niet dichter naderen. Bovenaan de straat zagen we in het schuttersstuk bekende gezichten van volwassenen van nu. Er liepen vrouwen en kinderen in 17e-eeuwse kledij. Onderaan de straat stonden kinderen in 17e-eeuwse dracht met hun sabel voor het groepsportret waar ze zelf opstonden. Bovendien had elk huis een eigentijdse Frans Hals op doek gezet. De onbespoten appeltjes die werden uitgedeeld, kwamen terug in een schildering.

Dat draait op een wijntje uit

‘Hobbema’s meest bekende werk is het Laantje van Middelharnis’. Dat wilden we uitbeelden. In stoepkrijt, bomen op doek, van onze straat een laantje maken, met een lied en een glaasje. Tot onze verrassing is hij op zijn veertigste gestopt met schilderen en wijndraaier geworden.’ Casper

Van Ruisdaelstraat. ‘We hebben eerst een klein groepje enthousiaste mensen bij elkaar gezocht, aan de keukentafel brainstormen, veel te laat begonnen en uiteindelijk veel te weinig tijd. Door de korte tijdsspanne hebben we gekozen om de straatgenoten te informeren via een briefje in de bus. Wat ons heeft getroffen in de schilder zijn de wolken/Hollandse luchten in de werken zelf en het feit dat hij als schilder in zijn leven verschillende Nederlandse steden heeft aangedaan en dat je dat echt terugziet in zijn werken. Door het uitdelen van “puzzelstukjes” wilden we op een speelse manier mensen echt naar de werken toetrekken en hen uitdagen om echt in detail naar de werken te kijken. We zijn er het meest tevreden over dat we in korte tijd en met weinig moeite toch iets moois hebben weten neer te zetten en de kwaliteit van de prenten is echt boven verwachting uitgepakt! Claire