wać zebranie odpowiedniego wywiadu oraz wykonanie niezbędnych badań.
su uzyskania zgody, w tym powyższe informacje powinny być udokumentowane w dokumentacji medycznej pacjenta.
Lekarze zapewniający możliwość wykorzystania metod komplementarnych muszą uzyskać konwencjonalną diagnozę. Jeśli lekarz uzyska również diagnozę niekonwencjonalną, to diagnoza ta musi opierać się na przeprowadzonym badaniu klinicznym i opierać się na aktualnym stanie nauki. Rozpoznania bazujące na metodach niekonwencjonalnych, które nie spełniają tych wymagań, są niedopuszczalnymi diagnozami.
Aby uzyskać zgodę pacjenta, lekarz zawsze musi zapewniać pacjentom dokładne i obiektywne informacje o dostępnych opcjach terapeutycznych. Lekarze nigdy nie mogą wyolbrzymiać potencjału terapeutycznego, fałszywie przedstawiać udowodnionych korzyści leczenia konwencjonalnego lub niekonwencjonalnego, ani przedstawiać twierdzeń dotyczących skuteczności terapeutycznej niepopartej dowodami.
Każda zalecana przez lekarzy terapia niekonwencjonalna musi:
Kolejna część dokumentu dotyczy lekarzy, którzy praktykują tylko metody konwencjonalne, ale leczą również chorych korzystających z metod niekonwencjonalnych w innym miejscu. Izba zaleca lekarzom, aby regularnie pytali chorych o korzystanie przez nich z metod niekonwencjonalnych. Jeśli pacjenci stosują metody niekonwencjonalne, lekarze powinni odnotować ten fakt w dokumentacji medycznej pacjenta, wraz z wszelkimi szczegóły terapii, które pacjent jest w stanie przedstawić. Na pytanie pacjentów o metody niekonwencjonalne, lekarze powinni odpowiadać w sposób profesjonalny, w granicach ich wiedzy i umiejętności.
I.
mieć logiczne powiązanie z uzyskana diagnozą; II. mieć uzasadnione szanse na wyleczenie lub złagodzenie stanu zdrowia lub objawów pacjenta; III. posiadać korzystny stosunek ryzyka do korzyści w oparciu o: zalety terapii, potencjalne interakcje z innymi terapiami, konwencjonalne dostępne opcje terapeutyczne i inne kwestie, które lekarz uzna za istotne. Lekarze nigdy nie mogą zalecać opcji terapeutycznych, które okazały się nieskuteczne w przeprowadzonych badaniach naukowych. Stosowanie metod niekonwencjonalnych musi być przy tym autoryzowane przez świadomą zgodę pacjenta, zgodnie z wymaganiami określonymi w przepisach.
W sytuacji, w której pacjent stosuje również metody niekonwencjonalne, lekarz powinien rozważyć, czy którekolwiek potencjalne negatywne interakcje mogą pojawić się między konwencjonalnym leczeniem i metodami komplementarnymi.
Przed uzyskaniem zgody, lekarz powinien przekazać pacjentowi informacje, których minimalny katalog został wyraźnie określony wytycznymi. Szczegóły proce-
Podobne wytyczne obowiązują również w innych prowincjach. Warto zwrócić
33