داستانهاي برگزيده

‫دﺳﺖ ﺑﺰن وﻟﻲ ﻣﺤﻤﻮد ﻻي ﭼﺎدري ﺳﻴﺎه ﻗﺎﻳﻢ ﺷﺪه ﺑﻮد ﻛﻪ ﺧﺎﻧﻤﻲ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﺒﺨـﺸﻴﺪ ﻟﻄﻔـﺎ ﺑﮕﺬارﻳـﺪ ﻣـﻦ ﭘﻴـﺎده‬ ‫ﻣﻲﺷﻮم‪.‬‬ ‫… ﻣﺎﺷﻴﻦ واﻳﺴﺎد و ﻣﻦ ﭘﻴﺎده ﺷﺪم‪ .‬ﭼﻨﺪ روز ﺑﻮد ﻛﻪ ﻧﻤﻲرﻓﺘﻢ ﻣﺪرﺳﻪ‪ .‬ﺗﺐ داﺷﺘﻢ و ﻛﻤﻲ ﻫـﻢ ﺑـﺎﻻ آوردم‪ .‬ﺑـﻪ‬ ‫ﻣﺪرﺳﻪ ﻛﻪ رﺳﻴﺪم ﺑﭽﻪﻫﺎ دورهام ﻛﺮده ﺑﻮدﻧـﺪ‪ .‬اي ﻛﻠـﻚ ﻧـﺎﻣﺮد‪ .‬ﺗـﻮ ﻣـﻲداﻧـﺴﺘﻲ دﺧﺘـﺮ اﺳـﺖ؟ ﻣـﻲداﻧـﺴﺘﻲ‪.‬‬ ‫ﻣﻲداﻧﺴﺘﻲ‪ .‬ﻳﻚدﻓﻌﻪ دﻳﺪم ﭘﺮاﻛﻨﺪه ﺷﺪﻧﺪ و ﻧﺎﻇﻢ اﺧﻤﻮ ﺑﺎ ﻟﺤﻦ ﻣﺤﻜﻤﻲ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﻴﺎ دﻓﺘﺮ …‬ ‫… ﻣﻦ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺧﻴﺎل ﻣﻲﻛﺮدم ﺗﻮي اﻳﻦ ﺷﻬﺮ‪ ،‬ﻏﺮﻳﺒﻪﺗﺮ از ﺧﻮدم‪ ،‬ﺧﻮدم ﺑﻮد‪ .‬ﻳﻚ ﻣـﻮﻗﻌﻲ اﺣـﺴﺎس ﻣـﻲﻛـﺮدم‬ ‫ﺷﻮري اﺷﻜﻢ را ﻫﻴﭻ ﺑﻨﻲ ﺑﺸﺮي ﻧﭽﺸﻴﺪه‪ .‬اﺻﻼ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﺑﺮاي ﻣﻦ ﻳﻚ ﻋﺎدت دور ﻟﺬت ﺑﺨﺸﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻫﻴﭻﻛﺲ‬ ‫ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺴﺖ در ﻣﺨﻴﻠﻪاش ﺑﮕﻨﺠﺪ‪ .‬ﻓﻘﻂ ﮔﺎﻫﻲ ﺑﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎﻳﻢ آدمﻫﺎﻳﻲ ﻣﻲﺳﺎﺧﺘﻢ ﻛﻪ زود ﺧـﺮاب ﻣـﻲﺷـﺪﻧﺪ‪ .‬ﺑـﻪ‬ ‫اﻳﻦﺟﺎ ﻛﻪ رﺳﻴﺪم از ﺑﺎﻻ ﺻﺪاﻳﻲ ﺷﻨﻴﺪم‪ .‬ﺷﺎﻳﺪ ﮔﺮﺑﻪاي ﺑﺎﺷﺪ ﻳﺎ …از ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺧﻮدم را دﻳﺪم ﻛﻪ ﻗﻠﻢ ﺑﺪﺳﺖ ﻏـﺮق‬ ‫ﻋﺮق ﺑﻮدم‪ ،‬ﮔﻴﺞ ﻣﻲﺧﻮردم و ﻣﻲﭼﺮﺧﻴﺪم‪ .‬ﺻﺪا ﻛﻪ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ‪ ،‬ﻳـﻚﻫـﻮ ﺑﻠﻨـﺪ ﺷـﺪم و ﺑـﺎ ﺗـﺮس داد زدم‪ :‬ﻛـﺴﻲ‬ ‫ﻣﻲﺧﻮاﻫﺪ ﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎﻳﻢ را ﺑﺪزدد؟…‬ ‫… ﺳﺮ ﻛﻼس اﻧﺸﺎ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻳﻢ‪ .‬ﻣﺤﻤﻮد را از ﻣﺪرﺳﻪ اﻧﺪاﺧﺘـﻪ ﺑﻮدﻧـﺪ ﺑﻴـﺮون‪ .‬ﻳﻌﻨـﻲ ﭘـﺪر و ﻣـﺎدرش داﺷـﺘﻨﺪ‬ ‫ﺻﺤﺒﺖ ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺮﮔﺮدد‪ .‬وﻗﺘﻲ رﻓﺘﻪ ﺑﻮدم ﮔﭻ ﺑﻴﺎورم ﺷﻨﻴﺪم ﻛﻪ آﻗﺎي ﻣﺪﻳﺮ ﺑﻪ ﭘﺪرش ﻣﻲﮔﻔﺖ ﺑﺎﻳـﺪ ﮔـﻮاﻫﻲ‬ ‫ﺑﺮاي ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺟﻨﺴﻴﺘﺶ ﺑﺪﻫﺪ و ﺻﺤﺒﺖ ﻣﻲﻛﺮد ﻛﻪ ﺗﺎ ﻗﻀﻴﻪ ﺑﻪ اﻳﻨﺠﺎ ﻧﺮﺳﻴﺪه ﺑﻮد ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﻛﺎر را ﻣـﻲﻛﺮدﻧـﺪ ﻛـﻪ‬ ‫ﻣﺪﻳﺮ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺗﻮ ﭼﺮا اﻳﻨﺠﺎ اﻳﺴﺘﺎده اي؟‬ ‫… دورﺑﻴﻦ ﻋﻜﺎﺳﻲ را ﻛﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدم ﻫﻤﺎن ﺷﺐﻫﺎي اوﻟﺶ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺧﻮاﺑﻲدﻳﺪم ﺑﻪ رﻧﮓ ﻓـﻴﻠﻢﻫـﺎ‪ .‬ﻫﻤـﻪ ﭼﻴـﺰ‬ ‫رﻧﮕﺶ درﺳﺖ ﺑﺮ ﻋﻜﺲ ﺑﻮد‪ .‬ﭼﻬﺮه ﻣﺤﻤﻮد را ﻣﻲدﻳﺪم ﻛﻪ ﺳﺎﻳﻪﻫﺎي ﺳﻴﺎه زﻳﺮ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺳـﻔﻴﺪ ﺑـﻮد‪ .‬ﻣﻮﻫـﺎﻳﺶ‬ ‫ﺳﻔﻴﺪ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﻣﺮدﻣﻚ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ‪ .‬اﻧﮕﺎر ﭘﻴﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد وﻟﻲ ﭘﻴﺮ ﻫﻢ ﻧﺒﻮد‪ .‬در اﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ در ﭼﻬـﺮهاش‬ ‫ﺑﺒﻴﻨﻢ دﺧﺘﺮ اﺳﺖ ﻳﺎ ﭘﺴﺮ‪ .‬ﻳﻚ ﭼﻬﺮه ﻏﻠﻴﻆ ﺧﺎﺻﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻛﻢﻛﻢ ﻧﺰدﻳﻚ و ﺑﺰرگ و ﺑﺰرگﺗﺮ ﻣﻲﺷـﺪ ﻛـﻪ ﻣـﺎدرم‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻧﻤﻲﺧﻮاﻫﻲ ﺑﺮوي؟…‬ ‫ﺧﻴﺎر را ﻛﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﭘﻮﺳﺖ ﺑﻜﻨﻢ‪ ،‬دﺳﺘﻢ ﺑﺮﻳﺪ‪ .‬درﺳﺖ ﻫﻤﺎن ﺟﺎ ﻛﻪ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺑﻮد‪ .‬ﻳﻚ ﻣﺎﻳﻊ ﺑﻲرﻧﮓ ﮔﺮم ﺑﻴـﺮون زد‬ ‫و ﺑﻌﺪ ﻛﻢﻛﻢ ﺑﺎ ﺧﻮن ﻗﺎﻃﻲ ﺷﺪ و ﺳﻮزﺷﺶ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﺪ‪ .‬آن روز ﻣﺤﻤﻮد ﺑﺮﮔﺸﺖ ﻣﺪرﺳﻪ‪ .‬ﻧﻤﻲداﻧﻢ ﭼﻪﻃـﻮر ﻗﺒـﻮل‬ ‫ﻛﺮده ﺑﻮد‪ .‬ﻓﻜﺮ ﻣﻲﻛﺮدم اﻻن ﺑﭽﻪﻫﺎ ﺷﺮوع ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﻣﺴﺨﺮه ﻛﺮدﻧﺶ وﻟﻲ اﻧﮕـﺎر ﻳـﻚ ﺗﺮﺳـﻲ ازش ﭘﻴـﺪا ﻛـﺮده‬ ‫ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺳﺎﻛﺖ و ﺑﺎ اﺣﺘﺮام و ﺑﺎ ﻳﻚ ﺗﻌﺠﺐ ﺧﺎﺻﻲ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﻫﻢ ﺗﻮي ﭼﻨﺪ روز ﻧﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدم ﺳﺮ ﺑـﺰﻧﻢ‪.‬‬ ‫ﻳﻌﻨﻲ ﺑﻪ ﻫﺰار و ﻳﻚ دﻟﻴﻞ‪ .‬ﮔﻔﺖ ﮔﻮاﻫﻲ ﻧﺸﺎن داده ﭘﺴﺮم وﻟﻲ ﻳﻜﻲ دو روز از ﭘﺴﺮﻳﺶ ﻧﮕﺬﺷﺖ ﻛﻪ دﻛﺘـﺮي ﻛـﻪ‬ ‫آﻗﺎي ﻣﺪﻳﺮ ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻛﺮده ﺑﻮد ﻗﺒﻮل ﻧﻜﺮده ﺑﻮد …‬ ‫… ﻫﻨﻮز ﻫﻮا ﺗﺎرﻳﻚ ﺑﻮد ﻛﻪ ﭘﻨﺠﺮه را ﺑﺎز ﻛﺮدم‪ .‬ﺻﺪاي ﺧﺮوﺳﻲ ﻣﺜﻞ اﻳﻦ ﺑﻮد ﺧﻮرﺷﻴﺪ را ﺻﺪا ﻣﻲﻛﺮد ﻛﻪ ﻫﻤـﻪ‬ ‫ﺟﺎ ﻳﻚﻫﻮ روﺷﻦ ﺷﺪ‪ .‬ﻧﺎﮔﻬﺎن دﻳﺪم ﺗﻤﺎم آدﻣﻚﻫﺎي ﭘﺸﺖ ﺧﺎﻧﻪ اﻓﺘﺎده ﺑﻮدﻧﺪ روي زﻣﻴﻦ‪ .‬ﺳﺮﻳﻊ از ﭘﻠـﻪﻫـﺎ ﭘـﺎﻳﻴﻦ‬ ‫رﻓﺘﻢ و ﻳﻜﻲﻳﻜﻲﺷﺎن را ﺑﻠﻨﺪ ﻣﻲﻛﺮدم‪ .‬در اﻳﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﺻﺪاي ﺧﻔﻪاي ﻣﻲﺷﻨﻴﺪم ﻛﻪ ﻛﻤﻚ ﻣﻲﺧﻮاﺳﺖ …‬ ‫… دﻳﮕﺮ ﻧﻤﻲﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ ﺑﺮوم ﭘﻴﺶ ﻣﺤﻤﻮد‪ .‬ﻳﻌﻨﻲ ﺧﻮدم ﻫﻢ ﺗﺮﺳﻲ داﺷﺘﻢ وﻟﻲ ﻧﻤﻲﺧﻮاﺳﺘﻢ دﻳﮕﺮ ﻫـﻢ ﻧﺒﻴـﻨﻤﺶ‪.‬‬ ‫ﻧﻤﻲداﻧﻢ از ﭼﻪ ﺑﻮد‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﻳﻚ ﺑﺎر ﻫﻢ رﻓﺘﻢ در ﺧﺎﻧﻪﺷﺎن ﻛﻪ ﻣﺎدرش ﻫﺮ ﭼﻲ از دﻫﺎﻧﺶ در آﻣﺪ ﺑﺎرم ﻛـﺮد‪ .‬ﺧـﻮب‬ ‫ﺑﻮد ﺧﺎﻧﻪ ﻧﻔﻬﻤﻴﺪﻧﺪ وﮔﺮﻧﻪ دﻣﺎر از روزﮔﺎرم در ﻣﻲآوردﻧﺪ‪ .‬ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﭘﻴﭽﻴﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﭼﻪ اﺳﻢﻫﺎﻳﻲ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺟﻮري‬ ‫ﺷﺪ ﻛﻪ ﺧﻮدم ﻫﻢ وﻗﺘﻲ اﺳﻤﺶ را ﺟﻠﻮي ﻛﺴﻲ ﻣﻲﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﻴﺎورم ﺻﺪ ﺑﺎر ﺳﺮخ و ﺳﻔﻴﺪ ﻣﻲﺷﺪم و آب ﻣﻲﺷﺪم‬ ‫ﻣﻲرﻓﺘﻢ ﺗﻮي زﻣﻴﻦ‪ .‬ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﭘﻴﭽﻴﺪه ﺑﻮد …‬