LAGALAG Sisimulan ko na ang takdang pagpaloob sa ako na nagbabaga sa sariling balat, dala-dala ang isang lungsod ng dilim. Nagtatagisan ang aking mga panahon at nagkakalikaw-likaw ang mga pising sumulsi sa panganib nitong arkitektura, wala nang ako na tunay ang pangalan. Kahit ang pagtingin nagiging huwaran na larangan ng katotohanan. Pakinggan ang pintig ng sarili ko na lahat — alingawngaw lamang ang nakaraang pilit nilalapatan ng bagong nakaraan tanging mga gusali ang nakaaalala sa aking pangalan. Mga huling sandigan sa proseso nitong paglikha ng lungsod. May makinaryang pilit na nagtataguyod ng mga salitang patunay ng pagkalagot. At maiiwan ako sa proyekto ng pagguho.
5