ηνπ ηελ είπε γηα θάηη πνπ δελ θαηάιαβα γηα έλαλ πνπξγφ, ν Φψηεο δσήξεςε θαη απηφο θαη άξρηζε λα κηιάεη γηα πνζνζηά θαη ρξέε, ε Σξηζηίλα είπε ζε θάπνην ζεκείν ‘’θφθηε ην’’ ιίγν πξηλ αλάςνπλ ηα αίκαηα αλάκεζα ζην Γηάλλε θαη ηελ αδεξθή ηνπ Φψηε, ε Διέλε άξρηζε λα κηιάεη γηα έλα λέν θχκα κεηαλαζηψλ θαη θάπνπ εθεί ν Βαζίιεο κε ξψηεζε γηα ηελ Νιιαλδία θαη ζηακάηεζαλ φινη γηα λα κε αθνχζνπλ. ‘’Υο κεηαλάζηεο’’, είπα θάπσο επηζεηηθά, ‘’ζα έιεγα φηη δελ δηαθέξνπλ πνιχ ηα πξάγκαηα εθεί’’. Ξεξηζζφηεξν ην είπα απηφ γηα λα κε αθνχζεη ε Διέλε παξά επεηδή είρα θάηη λα ζπκβάισ ζηελ θνπβέληα. Ζ πνιηηηθή πξαγκαηηθφηεηα ηεο Νιιαλδίαο ήηαλ αθαηαλφεηε θαη κε ελδηέθεξε ιίγν, ελψ ε πνιηηηθή πξαγκαηηθφηεηα ηεο Διιάδαο κνπ θαηλφηαλ πάληα ππεξβνιηθά πξνθαλήο γηα λα παξαθνινπζψ κε ζπλέπεηα ηελ επηθαηξφηεηα. Κεηά ηελ αρξείαζηε ζπκβνιή κνπ πνπ ζε θαλέλαλ δελ είπε ηίπνηα, μεθίλεζαλ πάιη θαη εγψ θνίηαμα πξνο ηελ Φξαηδέζθα πνπ γηα κεγάιε κνπ απνγνήηεπζε θνίηαδε ην θηλεηφ ηεο θαη καο αλαθνίλσζε φηη έπξεπε λα θχγεη γηα λα πάξεη θαη ην παηδί απφ ην θνιπκβεηήξην. Κεηά θαη απφ απηφ, αλππνκνλνχζα λα θχγσ αιιά ε Σξηζηίλα ρσξίο λα ηελ θαηαιάβσ κνπ έβαιε έλα αθφκα θνκκάηη παζηίηζην ην νπνίν έθαγα κε αλάινγε επραξίζηεζε. Ζ Σξηζηίλα άιισζηε έθηηαρλε ην παζηίηζην ηεο κακάο θαη είλαη γλσζηφ απηφ πνπ ιέλε, φηη δελ ππάξρεη παζηίηζην ζαλ ην παζηίηζην ηεο κακάο.
39