Η αυτοκτονία του δειλού ιάκωβου

‘’Γελ ζνπ δήηεζα λα ζπκβηβαζηείο κε ηελ δσή ζνπ ή κε ηελ νηθνγέλεηά ζνπ. Πνπ δήηεζα λα θηηάμεηο εζχ ηελ δηθή ζνπ. Νχηε ζνπ είπα πνηέ λα κελ θχγεηο’’, είπε κηα παζεηηθφηεηα πνπ κνπ ηξππνχζε ηα κελίγγηα. ‘’Αιιά φια απηά γηα ηα νπνία κέλεηο καθξηά, δελ είλαη παξά δηθαηνινγίεο. Ξξνζπαζείο λα βξεηο εκκνληθά ηελ θνηλφηεηα, θαη δελ βιέπεηο ην πφζν θνηλά είλαη απηά πνπ ππνηίζεηαη ζε βαξαίλνπλ αλππφθνξα. Κνπ ιεο γηα ηνλ παηέξα ζνπ ζπλέρεηα, ην πφζν ζε έθξηλε θαη ζε θαηαπίεδε λα γίλεηο θάηη άιιν απφ απηφ πνπ ήζειεο. Δγψ έβιεπα ηνλ παηέξα κνπ κηα θνξά ηελ εβδνκάδα θαη φηαλ έγηλα θνηηήηξηα ε κφλε ηνπ ζπκβνπιή ήηαλ λα κελ γίλσ ιεζβία θαη λα παληξεπηψ. Γελ έρεη δεη νχηε κηα κνπ παξάζηαζε. Θαη λα ζνπ πσ θαη θάηη άιιν; Αλ ηνπ δήηαγα κηα κέξα λα θχγσ απφ ηελ Διιάδα γηα λα θπλεγήζσ ηα φλεηξά κνπ, καθάξη λα κνπ γθξίληαδε θαη λα κε θαηεγνξνχζε φπσο ν δηθφο ζνπ. Νη δηθνί κνπ γνλείο δελ ζα κπνξνχζαλ θαλ λα κνπ δψζνπλ ιίγα ρξήκαηα γηα λα κπνξέζσ. Γελ ζα κπνξνχζα. Αιιά δελ ζέησ θαλ ζέκα ζχγθξηζεο θαη κελ βηάδεζαη λα κνπ πεηο φηη ζπγθξίλσ. Θα δερφκνπλ κηα ραξά λα ζε δσ θαη λα έρεηο θηηάμεη εζχ ην δηθφ ζνπ δξφκν. Αο είλαη θαη εθεί. Κελ λνκίδεηο φηη έρσ απηαπάηεο γηα ηνλ έξσηα θαη ηελ αγάπε, θαη κελ λνκίδεηο φηη δελ έρσ κάζεη λα ζε αγαπάσ ζαλ αλάκλεζε θαη κφλν. Θα ήκνπλ ραξνχκελε λα ζε αγαπψ θαη λα μέξσ φηη είζαη θάπνπ θαη έρεηο θηηάμεη ηνλ δηθφ ζνπ ζπκβηβαζκφ, κε ηνπο φξνπο ζνπ θαη κε ηα δηθά ζνπ φλεηξα. Αιιά έξρεζαη εδψ, έλαο ζεφο μέξεη γηαηί, ίζσο επεηδή έθαγεο μχιν έλα βξάδπ, έξρεζαη εδψ θαη μελπρηάο καδί κνπ θαη κε θηιάο, ζαλ λα ιείπεηο δπν κήλεο θαη πξέπεη λα αληέμνπκε δπν κήλεο αθφκα. Έξρεζαη εδψ θαη είζαη αθφκα κεηέσξνο, θαη ζπδεηάκε ηα ίδηα πξάγκαηα, θαη νλεηξεχεζαη ηα ίδηα πξάγκαηα κε ηξφπν πνπ ζα κίιαγε θάπνηνο πνπ δελ έρεη θάλεη αθφκα κηζφ βήκα θαη αλαξσηηέκαη, αλαξσηηέκαη αιήζεηα αλ είζαη απιά αράξηζηνο γηα φζα έρεηο θαηαθέξεη, αλ είζαη ζηα αιήζεηα ηφζν αλαζθαιήο πνπ δελ ηα βιέπεηο ή αλ πνιχ απιά αθφκα παξαηείλεηο ηελ αλακέηξεζε, αθφκα επηκέλεηο λα ηνπνζεηείο ηνλ εαπηφ ζνπ ζε κηα θαληαζηαθή λεφηεηα. Θαη ζε παξαθαιψ, έθαλεο ηελ θξίζε θαξακέια πηα, έρσ θνπξαζηεί. Γελ ζπκάκαη ηελ ραδφθαηζά ζνπ πην ραξνχκελε φηαλ κνπ κφζηξαξεο ηα γπαιάθηα θνιπκβεηεξίνπ θαη ηελ ηαηξηθή κάζθα θαη παίδακε θξπθηφ ζην Πχληαγκα. Δίκαζηε παηδηά ηεο επνρήο καο, ηελ πηάζακε κπακ ηελ επνρή καο, νχηε ιίγν πξηλ νχηε ιίγν κεηά, ππήξμακε 123