หลักภาษาไทย 1. สระ รูปสระ มี 21 รู ป และมีชื่อเรี ยกต่าง ๆ ดังนี้ 1. ะ วิสรรชนีย ์ 12. ใ ไม้มว้ น 2. อั ไม้หนั อากาศ 13. ไ ไม้มลาย 3. อ็ ไม้ไต่คู้ 14. โ ไม้โอ 4. า ลากข้าง 15. อ ตัว ออ 5. อิ พินทุอ์ ิ 16. ย ตัว ยอ 6. ‘ ฝนทอง 17. ว ตัว วอ 7. อํ นิคหิตหรื อหยาดนํ้าค้าง 18. ฤ ตัว รึ 8. ” ฟันหนู 19. ฤๅ ตัว รื อ 9. อุ ตีนเหยียด 20. ฦ ตัว ลึ 10. อู ตีนคู้ 21.ฦๅ ตัวลือ 21. ฦา ตัว ลือ 11. เ ไม้หน้า เสียงสระ เมื่อนํารู ปสระทั้ง 21 รู ป มารวมกัน จะได้สระทั้งหมด 32 เสียง จําแนกเป็ น 3 กลุ่ม ดังนี้ - สระแท้ มี 18 เสียง แบ่งออกเป็ น สระเสียงสั้น ได้แก่ อะ อิ อึ อึ เอะ เออะ โอะ แอะ เอาะ สระเสียงยาว ได้แก่ อา อี อื อู เอ เออ โอ แอ ออ - สระประสม มี 6 เสียง ได้แก่ เอีย เกิดจากเสียง -ีี + -า เอีย เอียะ เกิดจากเสียง -ีิ + -ะ เอียะ เอือ เกิดจากเสียง -ีื + -า เอือ เอือะ เกิดจากเสียง -ีึ + -า เอือะ อัว เกิดจากเสียง -ีู + -า อัว อัวะ เกิดจากเสียง -ีุ + -ะ อัวะ - สระลอย มี 8 เสียง ได้แก่ ฤ ฤา ฦ ฦ อํา ไอ ใอ เอา 2. วรรณยุกต์ คือ เครื่ องหมายที่ใช้กาํ กับคําเพื่อให้มีระดับเสียงต่างกัน ภาษาที่ไม่มีวรรณยุกต์มีเเต่ สระกับพยัญชนะก็พอเเล้วจะอ่านสูงๆ ตํ่าๆ อย่างไรก็เเล้วเเต่ในภาษาไทยนิยมใช้วรรณยุกต์ดว้ ย จึงต้องมีอกั ษรวรรณยุกต์บงั คับอีกต่อหนึ่ง จะอ่านเป็ นสูงๆ ตํ่าๆ ตาม อําเภอใจไม่ได้ ประโยชน์ของวรรณยุกต์ คือ ช่วยทําให้คาํ มีความหมายมากขึ้น แตกต่างจากภาษาของชาติอื่นๆ เช่น ปา ป่ า ป้ า ป๊ า ป๋ า (เสียงนี้ มี 4 ความหมาย) ต่างจากภาษาอังกฤษไม่ว่าจะออกเสียง dog สูงตํ่าอย่างไร ความหมายคงเดิม ปา หมายถึง ขว้างปา ป่ า หมายถึง ที่มีตน้ ไม้ภูเขา และสัตว์ ป้ า หมายถึง พี่ของพ่อหรื อแม่