75ste jaargang • nummer 26 • donderdag 27 juni 2019
Weekblad P608721 Afgiftekantoor 2099 Antwerpen X
€ 2,50
Voor mensen met een goed hart en een slecht karakter...
“De Vlamingen spreken Belgisch, geen Nederlands.” De passie van neerlandicus Frans Debrabandere is het Nederlands en de Marnixring bedacht hem voor die taalijver met de Erepenning 2019. Beschaafd Nederlands is hier te lande ondergeschikt aan een tussentaal, ondanks de actie van generaties voor het ABN. De Vlaamse bovenlaag was ruim een eeuw doordrenkt van het Frans, met gevolgen tot vandaag. Frans Debrabandere neemt geen blad voor de mond. Een gesprek.
Lees het volledige interview met neerlandicus Frans Debrabandere op blz. 11
Verzwegen terreur
Om de wereldwijde ambities van Iran te illustreren, geven we twee recente voorbeelden van Iraanse terreurvoorbereidingen buiten de VS en Israël. Bij een raid van de politie werd in 2015 een geheime bommenfabriek van de Iraanse terreurgroep Hezbollah ontdekt, waarin verspreid over vier locaties meer dan drie ton grondstoffen voor explosieven werden ontdekt. En dat was niet in de Gazastrook, Libanon, New York of Tel Aviv, maar in Londen. Een soortgelijke voorraad, ook van Hezbollah, werd op Cyprus ontdekt. Dat gebeurde enkele maanden na de ondertekening van Obama’s beruchte “nucleaire akkoord” dat leidde tot de opheffing van de sancties tegen Iran. Dat werd toen uit de media gehouden omdat men het akkoord tot elke prijs wilde redden.Werd Groot-Brittannië geviseerd omdat het een bondgenoot van de VS is? Neen. Onlangs publiceerde CATSA (Canadian Air Transport Security Authority) een rapport waaruit blijkt dat Ali Kourani, een lid van de Islamic Jihad Organization, de afdeling buitenlandse operaties van Hezbollah, zeven keer spionageopdrachten had uitgevoerd op de luchthaven Pearson, bij Toronto. Pearson is een van de drukste passagiersluchthavens van Canada. Kourani verzamelde gegevens over de beveiliging op het vliegveld en speelde die door aan zijn opdrachtgever, een “handler” van Hezbollah, in Iran. Kourani werd in 2017 gearresteerd. Canada is het meest multiculturele, pro-islamitische en politiek correcte land van heel het Westen. Maar het was dus ook een doelwit. Nee, ongeacht wat premier Trudeau beweert, pootjes geven aan de moslims biedt geen enkele bescherming tegen terreuraanslagen. En schimpen op Trump, of handel drijven met Iran, ook niet.
Vlaams regeerakkoord is al half klaar
Politieke waarnemers ergeren zich aan de trage gang van de Vlaamse formatie. Een nieuwe Vlaamse regering zal er tegen 11 juli niet zijn. Wordt het ‘herfstwerk’? Landt (in-) formateur Bart De Wever (N-VA) in september? Het probleem ligt niet bij de Antwerpse burgemeester, noch bij het Vlaams Belang waarmee wordt gepraat. Wel bij de traditionele partijen die in de touwen hangen. Wat de inhoud betreft, is er geen haast. Eigenlijk is het Vlaams regeerakkoord al voor de helft geschreven. “Het is moeilijk te onderhandelen met iemand die half aan de galg hangt.” Die boodschap gaf een N-VA-topper vorige week mee aan een Knack-webredacteur. Die ene zin verklaart in belangrijke mate waarom de Vlaamse regeerformatie zo traag verloopt. Akkoord, officieel is het zo dat er getemporiseerd wordt en dat men wacht op het resultaat van de informatieopdracht op federaal vlak. Maar desbetreffend is er geen enkele reden tot optimisme. Het water tussen de verschillende partijen en zeker tussen de PS en de N-VA is nog altijd zeer diep. Ook al wordt verwezen naar de federale formatie, het is de logica zelve dat op deelstaatniveau sneller nieuwe regeringen worden gevormd. Waarom gaat het in Vlaanderen dan zo traag? Een regering N-VA-Vlaams Belang is geen optie, want ‘geen meerderheid’. En N-VA-voorzitter Bart De Wever weet ook zeer goed dat een regering met het Vlaams Belang zijn partij voor jaren uitsluit van federale regeringsdeelname. Het enthousiasme bij de N-VA voor dat beleidsniveau is niet groot, maar men is er toch liever bij dan in de oppositie te blijven. “Een auto met chauffeur, dat is men niet graag kwijt”, wordt vaak gezegd. Ondertussen is bij de N-VA te horen dat De Wever aan een aantal kopstukken heeft duidelijk gemaakt dat “jullie paraat moeten zijn voor een ministerpost”. En dan gaat het niet alleen om een Vlaamse regering. Dus zijn er Vlaams nog twee opties: de Bourgondische coalitie zoals in Antwerpen, maar die is te krap, en dan blijft de Zweedse coalitie over met N-VA, CD&V en Open Vld. Waarom beginnen ze nu niet te onderhandelen, zou je denken?
Geen nederlaag durven toegeven Niet direct omdat Bart De Wever aarzelt om het Vlaams Belang te lossen. Wel omdat het nog altijd niet duidelijk is wie bij de chris-
tendemocraten en de liberalen de komende weken het aanspreekpunt wordt. Akkoord, Wouter Beke (voor een aantal maanden) en Gwendolyn Rutten (tot ergens in 2020) blijven nog een tijd op post, maar hoe zwaar weegt hun stem nog door in de eigen partij? Kortom, spreken ze voor het gros van de kaders en de achterban? De CD&V is een krabbenmand geworden. Pieter De Crem stopt met de nationale politiek omdat hij de koers van de partij te links vond en niet gehoord werd. Maar een terugkeer als partijvoorzitter is niet volledig uitgesloten. Kris Peeters gaat node naar Europa, maar zou nog een nationale ministerpost ambiëren. Hilde Crevits zit te bokken omdat de leden van Beweging.net haar onvoldoende gesteund hebben. En Hendrik Bogaert lonkt nu eens naar N-VA en dan weer naar Vlaams Belang. Een draaideurkomedie zouden we die partij kunnen noemen. Ga daarmee eens onderhandelen... Bij Open Vld is het niet anders. Intern groeit de ergernis over Gwendolyn Rutten, die niet inziet dat de partij in de verschillende assemblees 8 zetels heeft verloren. Ondertussen raakt ze niet verder dan het afdreigen van de N-VA, haar natuurlijke partner op economisch vlak. Of verdrinkt ze in clichés en platitudes die even kinderlijk en imbeciel zijn als de schertsvertoning van Limburgs Open Vld-kopstuk Patrick Dewael vorige week in de Kamer. Rutten was over het optreden van Dewael zeer enthousiast op Twitter: dat hij niet op het spreekgestoelte plaatsnam - om te vermijden dat Dries Van Langenhove als jongste Kamerlid naast hem zou plaatsnemen - was een teken van ‘iedereen gelijk’. Het kan nog gekker. Toen de hittegolf van deze week werd voorspeld, gooide de Open Vld een foto van blauwe lucht op Twitter. Wie wil of kan met zo’n mensen ernstig praten?
De helpende hand van de SERV Is het dan niet meer dan normaal dat de enige partij waarmee Bart De Wever ernstige gesprekken voert het Vlaams Belang is? Uiteraard staat er niets concreets op papier, in tegenstelling tot wat Filip Dewinter beweert. Wat wel zo is, is dat de thema’s die besproken worden straks op een of andere manier in het Vlaams regeerakkoord zullen worden opgenomen. Een aanpak van de wachtlijsten in de gezondheidszorg, een strenger inburgeringsbeleid met - waarom niet? - een latere toegang voor nieuwkomers tot kindergeld, een beleid gericht op een kwalitatiever Vlaams onderwijs. Hier hebben we een embryonaal akkoord tussen N-VA en Vlaams Belang. Vorige week bood de SERV (Sociaal-Economische Raad voor Vlaanderen), waar vakbonden en werkgevers samen zitten, een helpende hand. Die schreef een aantal aanbevelingen die integraal en snel in een Vlaams regeerakkoord kunnen: een premie boven op het nettoloon, een nieuwe jobkorting, dus zoals bepleit door alle rechtse partijen. Vlaanderen kan dat door optimaal gebruik te maken van de eigen fiscale autonomie. Meer kinderbijslag. En een aanwervingspremie moet lager geschoolden aan het werk helpen. Deze maatregelen moeten de krapte op de arbeidsmarkt wegwerken. 75 procent van de Vlamingen tussen 20 en 64 jaar is aan het werk, wat een record is. Maar in Nederland, Duitsland en de Scandinavische landen is 80 procent van die groep aan de slag. Aan de volgende Vlaamse regering om dat doel te halen. Op de vraag of door de palavers geen kostbare tijd dreigt verloren te gaan, is het antwoord dus neen.